Miracle Throne Chapter 39 The summit ended
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 39 เสร็จสิ้นงานชุมนุมเมืองเทียนหนาน
บทที่ 39 เสร็จสิ้นงานชุมนุมเมืองเทียนหนาน
หอการค้าปาฏิหาริย์ตอนนี้มีสินค้าเพียงสองอย่างงั้นรึ?
หากคิดว่านั่นคือสิ่งที่พวกเขาคิดอยู่,แสดงว่ากำลังเข้าใจผิดอย่างสมบูรณ์แล้ว!
เมิ่งชิงอู๋ที่ยืนอยู่กลางเวทีด้วยท่าทางสง่างาม,ยืนเป็นจุดสนใจต่อฝูงชนจำนวนมาก,ก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างไม่เร่งรีบนัก,"สินค้าสองอย่างที่ได้นำเสนอต่อทุกคนในวันนี้,ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจำเป็นต้องผลิตออกมาเป็นจำนวนมากเพื่อตอบสนองความต้องการและพัฒนาคุณภาพชีวิตของทุกคน,เพื่อให้มีความสามารถเพียงพอในการผลิตสินค้าจำนวนมากนี้จึงมีสินค้ายังไม่มากนัก,อย่างไรก็ตาม,นี่ไม่ใช่ข้อจำกัด,พวกเรายังมีเป้าหมายที่สูงกว่าที่ได้วาดหวังเอาไว้!"
ด้วยเสียงที่ยั่วยวนดึงดูดของนาง,ราวกับเสียงขับขานแห่งท้องทะเลลึก,เป็นเสียงที่มีเสน่ห์จนยากที่จะต้านทาน,ทำให้ทั่วร่างอ่อนระทวย,สูญเสียการรับรู้ไปในทันที
"หอการค้าปาฏิหาริย์,จะเป็นหนึ่งในการพัฒนาคุณภาพของเผ่ามนุษย์ให้ทรงพลังน่ากลัวกลายเป็นหอการค้าในอุดมคติ!"เมิ่งชิงอู๋ยังคงกล่าวยกยอ,ด้วยท่าทางมีชั้นเชิง,ราวกับใบมีดที่คมกริบสามารถตัดผ่านน้ำแข็งได้อย่างสบายๆ,ทำให้ทุกคนหยุดนิ่งกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน"พวกเราหวังว่าความพยายามของพวกเรา,จะนำพาเผ่ามนุษย์ไปสู่ความรุ่งเรื่องบนผืนแผ่นดินแห่งนี้ได้,จะทำให้ผืนแผ่นดินแห่งนี้เจริญรุ่งเรืองศิวิไลซ์,พร้อมทั้งสร้างประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่!พวกเราหวังว่าหอการค้าของพวกเราจะกลายเป็นที่จะจดจำบนหน้าประวัติศาสตร์!"
หอบๆๆ!
เหล่าผู้ชมต่างอุทานออกมา!
คำพูดของหญิงสาวผู้นี้,ช่างกัดกินหัวใจของพวกเขายิ่งนัก!
เผ่าพันธุ์มนุษย์,ไม่ใช่เผ่าพันธุ์เดียวในทวีปแห่งนี้,ไม่ใช่เผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุด,ทว่าก็อยู่ในระดับต้นๆของเผ่าพันธุ์ที่แข่งแกร่งเช่นกัน,เผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นมีประชากรมากมายถึง
100 พันล้าน กระจายตัวไปทั่ว,มีเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่ทั่วทุกมุมโลก,แม้แต่ในอาณาจักรแห่งนี้ก็มีเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่เป็นจำนวนมาก.
ในแคว้นหนานเซี่ยแห่งนี้,มีประชากรอย่างน้อยที่สุดภายในอาณาจักรราวๆ
100ล้าน-200ล้าน คนทีเดียว
บางทีหอการค้าขนาดเล็กภายในเมืองอันกระจิดริดที่อยู่ในอาณาจักรเล็กๆแห่งนี้,การที่พูดจาใหญ่โตเช่นนั้นอาจเป็นแค่เพียงคำพูดให้ถูกเหยียดหยันเท่านั้นเอง.
รัฐหนึ่งภายในอาณาจักรขนาดเล็ก,กลับกล้ากล่าวว่าจะเป็นหอการค้า,ที่มุ่งหมายยกระดับความแข็งแกร่งให้กับเผ่ามนุษย์,ช่างเป็นคำพูดในอุดมคติเกินไปจริงๆ!
แก้มทั้งสองข้างของเมิ่งชิงอู๋เองก็ถึงกับร้อนผ่าว.
นี่เป็นวิธีพูดที่ฉู่เทียนสอนนางมา,ถึงแม้ว่าเนื้อแท้ในคำพูดนั้นจะดูเป็นการโอ้อวดอย่างชัดเจน,อย่างไรก็ตาม
การโอ้อวดนั้นไม่ได้ทำผิดกฎหมายหรือทำให้ใครต้องได้รับอันตราย,มันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างพิเศษสำหรับหอการค้าที่เพิ่งก่อตั้งควรจะทำ,เพื่อสร้างความสนใจจากผู้อื่นโดยเฉพาะ,และเป็นวิธีการพูดที่จะทำให้คนอื่นๆตื่นตกใจกับคำพูดดังกล่าวนี้ด้วย!
เมิ่งชิงอู๋นั้นไม่ใช่คนทั่วไป,แม้ว่ามันจะค่อนข้างยาก,ทว่านางก็สามารถชักจูงคนอื่นได้อย่างไม่ต้องสงสัย,นางได้กล่าวออกมาเสียงดัง"หอการค้าปาฏิหาริย์จะสร้างชีวิตที่มหัศจรรย์ให้กับทุกคน,หอการค้าปาฏิหาริย์จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนบนโลกใบนี้,หอการค้าปาฏิหาริย์จะไม่เพียงแต่แค่สร้างความพึงพอใจเพียงเล็กๆน้อยๆเท่านั้น,แต่จะพิชิตโลกทั้งใบ,และนี่ก็เป็นเพียงจุดเริ่มต้น!!"
ซ่าๆๆ!
เสียงปรบมือที่ดังก้องกังวานไปทั่วทั้งงาน!
เมิ่งชิงอู๋เห็นได้ทันทีว่าฝูงชนเริ่มคล้อยตามคำพูดของนางแล้ว,จึงได้กล่าวต่อไปว่า"หอการค้าหนานหยุนนั้นได้รับผิดชอบในการพัฒนายันต์เวทย์และยาเม็ดแบบใหม่,จะมีการผลิตและขายยันต์เวทย์และยาอื่นๆอีกเป็นจำนวนมาก!วันนี้, ขอให้ทุกคนได้เป็นพยานในการเกิดใหม่อีกครั้งของหอการค้าหนานหยุนแห่งนี้!"
การเขียนวงเวทย์อักขระและการปรุงยา,ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นหนึ่งการค้าที่สามารถทำเงินได้มากที่สุด!
เพราะว่าทำเงินได้,ดังนั้นจึงมีการแข่งขันสูง,ในเมืองเทียนหนานแห่งนี้มีหอการค้าแบบเดียวกันกว่าสิบแห่ง,อาจจะมีแห่งใดแห่งหนึ่งที่ล้มลงได้ง่ายๆ,หอการค้าหนานหยุนเองก็เป็นหนึ่งในนั้น,ที่ขาดทุน,จนเป็นหนี้หัวโต,ท้ายที่สุดต้องขายเครื่องมืออุปกรณ์หลายอย่างไปจนบางคนคิดว่าเมิ่งชิงอู๋คงเหลือแต่ตูดให้ขายแล้ว?
เมิ่งชิงอู๋ที่เข้าร่วมงานชุมนุมคราวนี้ทุกคนต่างก็คิดว่านางกำลังจะปิดกิจการแล้ว,ไม่มีใครคิดว่านางยังเหลืออะไรให้สามารถขายได้อีก?
"หอการค้าปาฏิหาริย์ต้องการเปิดตัวสินค้าใหม่สำหรับทุกท่าน,โดยพวกเราได้วิจัยยันต์เวทย์และยาเม็ดแบบใหม่ขึ้นมา!"เมิ่งชิงอู๋ที่กล่าวชี้นำ,พร้อมกับกล่าวออกมาเสียงดัง"ขอเชิญหัวหน้าผู้บริหารวงเวทย์อักขระซ่างหลีซิง
รวมทั้งหัวหน้าผู้บริหารศาสตร์การปรุงยา ซ่งเทียนเหยี่ยน!"
เพียงคำพูดไม่กี่คำทำให้ทุกคนถึงกับต้องเพ่งความสนใจกับสิ่งที่ได้เห็น!
ซ่างหลีซิงและซ่งเทียนเหยี่ยน,ทั้งสองคนนั้นต่างก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักดีกันอยู่แล้วในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,พวกเขาเป็นคนระดับสุดยอดของศาสตร์วงเวทย์อักขระและศาสตร์การปรุงยา,ตอนนี้กับเข้าร่วมหอการค้าหนานหยุนอย่างเปิดเผย.
แล้วใครจะกล้ากล่าวล่ะว่าหอการค้าหนานหยุนกำลังจะปิดกิจการ?
ใครจะกล้ากล่าวหาว่าหอการค้าหนานหยุนยากจน
แทบจะขาดตูดกันล่ะ?
ถึงแม้ว่าหอการค้าของนางจะไม่เจิดจรัสหรืออยู่เหนือกว่าคู่แข่ง,ทว่าลำพังแค่ซ่างหลีซิงและซ่งเทียนเหยี่ยนทั้งสองคนนั้น,ก็เป็นตัวตนที่อยู่อันดับต้นๆของเมืองเทียนหนานในศาสตร์วงเวทย์อักขระและศาสตร์การปรุงยาแล้ว!
มีแผนผังวงเวทย์มากเท่าใดกันที่ซ่างหลีซิงเป็นเจ้าของ?มีสูตรยามากเท่าไหร่กันที่ซ่งเทียนเหยี่ยนครอบครองอยู่?
ซ่างหลีซิงนั้นเป็นประธานสมาคมศาสตร์วงเวทย์อักขระ,เป็นคนที่มีเส้นสายมากมายเพียงใด?ซงเทียนเหยี่ยนเองก็เป็นถึงผู้อาวุโสของสามาคมปรุงยา,ซ้ำยังเป็นหนึ่งในผู้ควบคุมตลาดยาของเมืองเทียนหนาน,ภายในมือของเขานั้นมีทรัพยากรมากเท่าไหร่กันล่ะ?
พวกเขาที่ทำงานร่วมกัน,ซ้ำหอการค้าหนานหยุนเองก็มีชื่อเสียงมานานแล้ว,ถึงแม้ว่าจะมีปัญหาอยู่บ้าง,แต่ก็ยังนับว่ายังมีอิทธิพลอยู่เหมือนกัน.
ซ่างหลีซิงที่ก้าวขึ้นมาบนเวทีอย่างช้าๆ.
ซ่างหลีซิงที่ปรกติจะชอบสวมชุดคลุมยาวสีน้ำตาลอ่อน,การแต่งตัวเหมือนชาวบ้านทั่วไป,ใบหน้าของเขามักดูผอมบางและขาวซีดเหมือนดังชายชราอยู่ตลอดเวลา,ทว่าวันนี้เขากลับสวมชุดคลุมยาวอย่างเป็นทางการ,ใบหน้ามีเลือดฝาด,ดูมีน้ำมีนวลหนุ่มขึ้นกว่าเดิมหลายสิบปีทีเดียว.
"ซ่างต้าซือ!"
"ซ่างต้าซือ!"
"ซ่างต้าซือ!"
เหล่าคนมากมายต่างสงเสียงชื่นชมด้วยความตื่นเต้น,ซ่างหลีซิงมีสถานะที่สูงส่งเป็นอย่างมากในเมืองเทียนหนาน,นับเป็นแบบอย่างที่คนจำนวนมากนับถือเลยก็ว่าได้!
ซ่างหลีซิงเผยรอยยิ้มที่อบอุ่น,ฝูงชนต่างชูไม้ชูมือต้อนรับเขาอย่างหนาแน่น,หลังจากที่เขาขึ้นไปอยู่ตรงกลางเวที,ทุกคนก็ค่อยๆเงียบเสียงลง,เขาได้กล่าวออกมาด้วยเสียงที่แหบพล่า,แม้ว่าจะเสียงต่ำและลึก,ทว่ากลับทรงพลังได้ยินอย่างชัดเจน.
"อย่างแรกเลย,ที่ข้าได้มายืนอยู่ตรงนี้,ต้องขอบคุณหอการค้าปาฏิหาริย์,ที่ท่านประธานได้ช่วยเหลือตาแก่คนนี้เอาไว้,ลำพังเพียงแค่กระดูกผุๆของข้าคนนี้คงหาประโยชน์อะไรไม่ได้,ที่สามารถมายืนอยู่ตรงนี้ได้,ก็เพื่อการศึกษาเท่านั้น,ตาเฒ่าคนนี้,ไม่รู้ว่าจะเป็นผีผุลงโลงเมื่อไหร่,การได้รับโอกาสในการพัฒนาและคิดค้นสิ่งประดิษฐ์แบบใหม่ออกมาได้,ต้องขอบคุณท่านประธานที่ยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก!"
ทันใดนั้นเขาก็หันหน้า,พร้อมกับโค้งคำนับให้กับฉู่เทียนต่อหน้าผู้คนมากมาย.
ฟั่นเฟือนเกินไปแล้ว!น่าตกใจเป็นอย่างมาก!
นี่คือผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตคนหนึ่ง!
นี่คือปรมาจารย์วงเวทย์อักขระชั้นหนึ่ง!
เขาที่ประสบความสำเร็จมามากมายนับไม่ถ้วน,มีแต่ผู้คนมากมายที่ต้องชื่นชมเขา!
ซ่างหลีซิงยังคงกล่าวต่อ"ด้วยความสัตย์จริง,ข้าอายุมากแล้ว,ไม่สามารถฝืนเวลาและชะตากรรมที่ต้องประสพได้.อนาคตวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร,บางทีข้าอาจไม่สามารถเห็นได้,ทว่าข้าเองก็จะใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้ดีที่สุด,เพื่อสนับสนุนหอการค้าปาฏิหาริย์,ชีวิตที่เหลือน้อยนิดนี้เพื่อค้นคว้าเพื่อตอบแทนอาณาจักรแห่งนี้เป็นครั้งสุดท้าย!"
เหล่าผู้ฟังต่างระเบิดเสียงปรบมือชื่นชม!
สายตาคนอื่นๆที่จ้องมอง,ท่าทางของผู้ทรงภูมิ,ช่างดูอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นอย่างมาก.
ปรมาจารย์คนหนึ่งยอมลดค่าตัวเองเพื่อยกยอหอการค้าแห่งหนึ่ง,สิ่งดังกล่าวนี้จะต้องการเป็นหัวข้อข่าวหน้าหนึ่งบนหนังสือพิมพ์พรุ่งนี้อย่างแน่นอน.
ในเวลาเดียวกัน,เหล่าสมาชิกสมาคมศาสตร์วงเวทย์อักขระ,ก็ได้นำม้วนคัมภีร์ขนาดใหญ่ขึ้นมาบนเวทีปราศรัยด้วย,เพื่อเสนอวงเวทย์แบบใหม่ต่อหน้าคนจำนวนมาก,พวกเขาค่อยๆครี่ม้วนคัมภีร์ออกมาอย่างช้าๆ.ปรากฏวงเวทย์ที่สวยงามประณีตสมบูรณ์แบบต่อหน้าของทุกคน,เป็นแผนผังที่เป็นราวกับรูปวาดงานศิลปะ,สมบูรณ์แบบได้ปรากฏต่อหน้าฝูงชนแล้ว.
นี่คือแผนผังยันต์เวทย์อย่างงั้นรึ?การวาดวงเวทย์ของงานชิ้นนี้นั้นราวกับว่าเป็นผลงานศิลปะชั้นเอกก็ไม่ปาน!
หนานกงอี้และซ่งปิงต่างจ้องตาเขม็งทีเดียว!
"นี่ตาเฒ่า
ทำงานศึกษามาอย่างหนักตลอด 1-2
ปีเพื่อสร้างยันต์เวทย์แบบใหม่,ในที่สุดก็เสร็จสิ้นภายใต้การช่วยเหลือจากหอการค้าปาฏิหาริย์สินะ,นั่นมัน
ยันเวทย์ผิวหนังศิลา ระดับ 1,
แล้วหอการค้าหนานหยุนยังได้รับสิทธิ์ให้ผลิตและขายอีกด้วย,ภายในรัฐกลางแห่งนี้,หรือถึงจะเป็นอาณาจักรแห่งนี้ก็ตาม,หลายปีมานี้อาจจะบอกได้ว่าเป็นยันต์เวทย์ระดับ
1 ที่โดดเด่นเลยก็ว่าได้!"
"ยันต์เวทย์ผิวหนังศิลา,ชิ้นนี้มีความพิเศษเป็นอย่างมาก,ไม่มีผลข้างเคียงใดๆทั้งสิ้น,ทำให้ผิวหนังของคนมีพลังป้องกันเหมือนกับศิลา,สามารถต้านทานการเผาไหม้ได้สบายๆเลย,ซ้ำยังป้องการโจมตี,การฟันและตัด,จากการโจมตีของอาวุธระยะใกล้และไกลอีกด้วย."
"นี่ถือว่าเป็นยันต์เวทย์ระดับสูงเลยก็ว่าได้,ข้าเชื่อว่ามันจะกลายเป็นหนึ่งในสินค้าระดับต้นๆของตลาดยันต์เวทย์ในเวลาอันสั้นได้เลย!"
„”
ซ่างหลีซิงเริ่มพูดจาคารมคมคาย,ด้วยทักษะและการใช้งานที่ได้กล่าวมา,ดูเหมือนว่ามันจะแตกต่างจากผิวศิลาดั่งที่ควรจะเป็น,ทุกคนถึงกับถอนหายใจด้วยความตื่นตะลึง!
นับว่าเป็นการออกแบบที่มหัศจรรย์และล้ำหน้า,ก้าวไกลเกินกว่าเทคนิคในปัจจุบันหลายปีเลยทีเดียว!
หอการค้าหนานหยุนที่หลายปีมานี้ไม่ได้รับการพัฒนาเลย,วันนี้กลับก้าวไกลเกินกว่าที่พวกเขาจะคาดได้
ด้วยยันต์เวทย์ที่เป็นผลิตผลที่ทรงพลังที่สุดชิ้นนี้!
ยันต์เวทย์ชิ้นนี้จะกลายเป็นสินค้าที่ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว!
ถึงแม้ว่าจะเป็นยันต์เวทย์แบบเดียวกัน,มีลักษณะคล้ายกัน,คงต้องใช้เวลาอีกหลายปีในการพัฒนา,ถึงจะสามารถเทียบเคียงกันได้,หรือนั่นบางทีอาจจะทำให้เหล่ายันต์เวทย์ป้องกันรุ่นเก่า
หายไปจากตลาดในเวลาอันใกล้นี้เลยก็เป็นได้.
หอการค้าหนานหยุนมีปรมาจารย์วงเวทย์อักขระที่ร้ายกาจ,ซ้ำยังไม่คาดคิดเลยว่าจะสามารถสร้างแผนผังเวทย์ใหม่,ที่นับว่าเป็นผลงานชิ้นเอกของยันต์เวทย์,ที่ยากจะมีใครเทียบเคียง,สูสี,ไม่มียันต์เวทย์ใดจะมีคุณสมบัติเพียงพอ,ดังนั้นแล้วจึงไม่มีคู่แข่งขันที่แข่งแกร่งเพียงพอแน่นอน.
ด้วยความแตกต่างในตอนนี้!
ยันต์เวทย์ผิวหนังศิลาจึงมีหอการค้าหนานหยุนที่เป็นคนขายเพียงเจ้าเดียว,นอกจากนี้ยังมีความทันสมัยนำหน้าคนอื่นอีกหลายปี,ทำให้หอการค้าอื่นๆไม่สามารถที่จะเลียนแบบและยากที่จะสามารถผลิตยันต์เวทย์ที่เหนือกว่าออกมาได้!
นั่นก็หมายความว่าสินค้าแรกของหอการค้าหนานหยุน,เป็นสินค้าที่แข็งแกร่งสมบูรณ์แบบที่สุดในด้านการป้องกัน,จนหอการค้าเขี้ยวหมาป่าไม่สามารถเทียบเคียงได้เลย,นับว่าเป็นการตอบโต้ทางการค้าที่รุนแรงเป็นอย่างมาก!
ซ่างหลีซิงได้เผยผลิตภัณฑ์ยันต์เวทย์ใหม่ไปแล้ว.
ทันใดนั้นซ่งเทียนเหยี่ยนก็เดินออกมา"สหายสนิททุกท่าน,ชาวเมืองเทียนหนานทุกคน,สวัสดี,ข้าคือผู้บริหารสมาคมปรุงยาซ่งเทียนเหยี่ยน,ตอนนี้ได้มาเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารศาสตร์ปรุงยาหอการค้าหนานหยุน."
ชื่อเสียงของซ่งเทียนเหยี่ยนเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าซ่างหลีซิงอย่างแน่นอน.
ทว่า,ชายคนนี้ยังดูหนุ่มแน่นแข็งแรงกว่า,ซ่งเทียนเหยี่ยนมีอายุเพียงสามสิบปี,เชี่ยวชาญศาสตร์การปรุงยา,มีความคลั่งใคร้ในการเรียนรู้เป็นอย่างมาก,นอกจากนี้พลังฝึกตนของเขาเองนับว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,หากมีเวลาเพียงพอ,เขาจะต้องไปถึงดินแดนที่แข็งแกร่งกว่านี้ก็เป็นได้!
"ข้าเป็นคนไม่ชอบพิธีรีตรอง,จึงไม่อยากจะกล่าวอะไรมาก!"เสียงดังอันทรงพลังราวกับระฆังใบใหญ่ที่ก้องกังวานไปทั่วเวทีปราศรัย,"ข้าเพียงต้องการกล่าวอะไรบางอย่าง,แน่นอนว่าหอการค้าปาฏิหาริย์เป็นกลุ่มการค้าที่ยิ่งใหญ่,ข้าไม่ได้เป็นคนเลือกหอการค้าปาฏิหาริย์แห่งนี้,ไม่สิ,ข้าไม่มีคุณสมบัติที่จะเลือกด้วยซ้ำ,เป็นหอการค้าปาฏิหาริย์ที่เลือกข้า!ดังนั้น,ข้าจึงรู้สึกเปี่ยมไปด้วยเกียรติ,รู้สึกเคารพและกดดันเป็นอย่างมาก,เพราะว่าไม่รู้ว่าความสามารถของข้าจะเพียงพอต่อความรุ่งโรจน์นี้หรือไม่!"
ใบหน้าของซ่งปิงถึงเปลี่ยนเป็นประหลาดใจ.
น้องชายของเขาเปลี่ยนเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?นี่มันเป็นไปไม่ได้!
ไม่ใช่ว่าเขารู้จักน้องชายของตัวเองดีแล้วหรอกรึ?นิสัยของน้องชายของเขานั้นแทบจะไม่ต่างจากถังแป้ง,นอกจากนี้ยังค่อนข้างหยิ่งยโส,คำพูดเช่นนี้แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าจะออกมาจากปากของเขาได้.
ซ่งเทียนเหยี่ยนยังคงกล่าวต่อไปด้วยเสียงดังก้องกังวาน,"พล่ามมากไปก็คงไม่ดี,ข้ามาเพื่อเปิดตัวสินค้าใหม่ของหอการค้าหนานหยุน,เป็นเม็ดยาชนิดใหม่,มีด้วยกันสองแบบ,ประกอบด้วย
เม็ดยาจิเหลียนและเม็ดยาฉีเหลียน!"
เม็ดยาจิเหลียนนั้นเป็นเม็ดยาที่หายาก
เอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉิน.
เม็ดยาฉีเหลียนเองก็นับว่าเป็นสมบัติล้ำค่าหายากเหมือนกัน,เป็นยาทิพย์ที่มีค่าเป็นอย่างมาก!
ฉู่เทียนไม่ได้เผยยาเม็ดและยันต์เวทย์ออกมามากนัก,เพราะว่าเมืองเทียนหนานแห่งนี้นับว่าแห้งแล้งอยู่เหมือนกัน,ยันต์เวทย์แบบพิเศษหรือวัตถุดิบทำยาเองก็ไม่มีให้ใช้,
และไม่มีวัตถุดิบเพียงพอที่จะสร้างยาชนิดใหม่ขึ้นมาได้ด้วย.
ประการที่สอง,ตลาดยันต์เวทย์และเม็ดยาอยู่ในช่วงอิ่มตัว,ซ้ำยังมีเจ้าใหญ่ที่ครอบครองตลาดอยู่,หากว่าเค้กก้อนใหญ่ถูกแบ่งออกมาแล้วล่ะก็.
เป็นไปได้ว่าหอการค้าหนานหยุนเอง,อาจจะถูกแบ่งแยกออกไปเหมือนเค้กก็เป็นได้!
ด้วยการแย่งรายได้คนอื่นไป
อาจนำมาซึ่งการทำลายล้างเหมือนดังเช่นบิดามารดาของพวกนางซึ่งก่อนหน้านี้หอการค้าหนานหยุนไม่ได้มีความแข็งแกร่งเพียงพอ,ได้แสดงความโดดเด่นมากจนเกินไป,หากว่าไม่ปล่อยโอกาสให้หอการค้าอื่นสามารถได้ผลประโยชน์ไปบ้าง,ผลลัพธ์ที่ตามมาแทบจะไม่ต้องกล่าวเลย,กระต่ายป่าที่ร้อนรนมากเกินไปอาจจะถูกกัดเอาได้,ตอนนี้ควรที่จะปล่อยเหล่าจิ้งจอกเฒ่าไปก่อน!
ควรปล่อยสินค้า
2-3
อย่างไปก่อน,ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มชื่อเสียงของหอการค้าหนานหยุนเท่านั้น,ยังลดความขัดแย้งและความเสี่ยงที่จะปะทะกับเหล่าผู้มีอิทธิพลเจ้าของตลาดตอนนี้.
หลังจากที่หอการค้าปาฏิหาริย์สามารถยืนได้มั่นคงแล้ว,ค่อยๆแทะเล็มแทรกซึมเข้าตลาด,เหมือนจะต้มกบทั้งทีก็ค่อยเพิ่มความร้อนในน้ำ,ค่อยกัดกินแย่งส่วนแบ่งตลาดมาจากหอการค้าอื่น,เมื่อพวกเขาเริ่มรู้ตัว,เมื่อนั้นก็ย่อมสายไปแล้ว!
"โอ้ว!สวรรค์,นี่มันเรื่องจริงรึ?"
"ไม่ว่าจะมีพรสวรรค์ต่ำเตี้ยเพียงใด,ก็สามารถใช้เม็ดยาฉีเหลียนเพื่อเพิ่มพลังฝึกตนจนไปถึงระดับปรุงร่างได้เลยอย่างงั้นรึ?"
"เม็ดยาจิเหลียน,ไม่มีผลข้างเคียงเลยอย่างงั้นรึ?กองทหารรับจ้างของพวกเราจะต้องซื้อกักตุนเอาไว้แล้วล่ะ!"
„”
สินค้าแต่ล่ะอย่างของหอการค้าหนานหยุนนั้น,ถึงกับสั่นสะเทือนการชุมนุมในครั้งนี้ทีเดียว,นับตั้งแต่จัดการชุมนุมนี้ขึ้นมา,ราวกับว่ากลายเป็นหอการค้าปาฏิหาริย์ที่เป็นที่สนใจและโดดเด่นแต่เพียงเจ้าเดียว!
สินค้าชิ้นแรกที่น่าตื่นตาตื่นใจ.
อีกชิ้นหนึ่งยิ่งน่าตื่นตะลึงยิ่งกว่า***
บรรยากาศการชุมนุมครั้งนี้เป็นกลายเป็นการชุมนุมที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก.
ทว่าไม่มีใครสังเกต,ที่มุมหนึ่ง,มีชายวัยกลางคนที่คอยจับจ้องภายในดวงตานั้นเต็มไปด้วยความดุร้ายและน่าหวาดกลัว.
ทั่วทั้งร่างกายของเขานั้นถูกปกปิดไปด้วยชุดคลุมสีดำ,มีฮูดปกปิดใบหน้าของเขาเอาไว้ด้วย
ทว่าพอจะคาดเดาได้ว่าเขาคือเย่ซ่ง!
เป็นเย่ซ่งที่ถอนตัวออกจากการประชุมในครั้งนี้ไปก่อน,ซึ่งในความเป็นจริงเขาได้ปลอมตัวเข้ามาเพื่อสืบข่าว!
ด้วยสิ่งที่เขาเห็นถึงกับทำให้เขาตื่นตกใจเป็นอย่างมาก!
ตัวตนของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นได้คุกคามหอการค้าเขี้ยวหมาป่าของเขา,รวมถึงคุกคามกองกำลังทหารรับจ้าง,ไปจนถึงสถานะในตระกูลเย่ของเขาอีกด้วย.
ความสามารถของเมิ่งชิงอู๋นั้น,เย่ซ่งรู้จักดี,ถึงจะพอมีพรสวรรค์อยู่บ้าง,แต่ก็มีเพียงความเชี่ยวชาญในการบริหารและวางแผนเท่านั้น,ทว่านางคงไม่มีความสามารถเพียงพอ,ที่จะสามารถสร้างหลอดไฟฟ้าและกระทะพลังเวทย์แน่นอน,ซ้ำพวกนางยังมียันต์เวทย์และยาเม็ดที่ยอดเยี่ยมอีก.
ทุกอย่างนี้เป็นฝีมือของฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?
ทำให้เย่ซ่งไม่สามารถที่จะคาดเดาฉู่เทียนมากขึ้นและก็มากขึ้น.
สายตาของเย่ซ่งนั้นเปล่งประกายแสงที่ชั่วร้ายราวกับหมาป่าที่ซ่อนอยู่ในที่มืด,จับจ้องกวาดสายตาที่อันตรายออกมา,ภายในสมองของเขานั้นมีความคิดมากมายบังเกิดขึ้น,ใช้พิษ?ลอบสังหาร?ไม่ว่าจะเป็นวิธีการใหนล้วนแล้วแต่ยังไม่แยบยลเพียงพอ.
หนานกงอี้ที่คอยจับจ้องฉู่เทียนอยู่คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะลงมือตรงๆ.
"เจ้าเด็กเวรคนนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีที่มาที่ไป."เย่ซ่งครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ,ก่อนที่เขาจะสั่งการคนรับใช้,"ส่งคนของพวกเราเพื่อสืบหาเรื่องราวต่างๆของฉู่เทียนให้ได้มากที่สุด,ข้าจะต้องรู้ว่าเขาเป็นใครมาจากใหน,เกิดที่ใหน,ตระกูลใหน,เคยทำอะไรมา,เป็นคนของตระกูลใด,สองวันก่อนหน้านี้เขาอยู่ที่ใหน,ไปสืบมาทุกอย่างแล้วมารายงานข้า!"
"ขอรับ!"
ด้วยคำปราศรัยแสดงผลงานของหอการค้าปาฏิหาริย์เองก็กำลังจะจบแล้ว.
เย่ซ่งไม่สนใจที่จะดูต่อแล้ว,เขาได้ปิดหน้าปิดตาพร้อมกับเดินออกมาจากสถานที่ชุมนุมอย่างเงียบๆ.
ปล.แปลคนเดียวหนักเอาเรื่องเหมือนกัน
แต่ละตอนใช้เวลา 5-6 ชั่วโมงเลย ดังนั้นตอนหนึ่งก็ใช้เวลาสองวัน(วันล่ะ 3
ชั่วโมง)
กำลังคุยกับคนในกลุ่มอยู่ครับ
คงกลืนน้ำลายตัวเองเปิดกลุ่ม Vip เหมือนเว็ปอื่นๆนั่นล่ะ ขอดูกำลังทีมตัวเองว่าทำได้จริงรึ? ขอไปศึกษารายละเอียดที่อื่นก่อน ขออภัยที่คุยโตไปก่อนหน้านี้ เอาเข้าจริงทำคนเดียวไม่ไหวจริงๆคับ
จะสรุปรายระเอียดเร็วๆนี้ หลังตอนที่ 40 รายระเอียด คร่าวๆ ของกลุ่มVIp
นับตั้งแต่ ตอน 41-150 แปลวันล่ะสองตอนทุกวัน
ส่วนเว็ปฟรีลงให้สองวันหนึ่งตอน ตามกำลังที่ผมแปลได้คนเดียวนะครับ แล้วจะแจ้งให้ทราบ
-ส่วนใครจะสนใจเข้าร่วมหรือไม่ก็แล้วแต่ทุกคนจะพิจารณาแล้วกันครับ ไม่ว่าอย่างไรเว็ปฟรี ก็ลงให้สองวันตอนอยู่แล้ว...
***บางทีผมคงคิดง่ายไปหน่อย
คงไม่มีใครอยากมาช่วยเจ้าของเพจแปลฟรีโดยไม่ได้อะไรอยู่แล้ว...
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
เป็นกำลังใจครับ
ตอบลบสู้ๆครับแอด รอเรื่องที่แอดทำคนเดียวไหวค่อยทำตามอุดมการณ์ก็ยังไม่สาย
ตอบลบยินดีช่วยเสมอครับ บอกมาได้เลยครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณ
ตอบลบเปิดเลยครับ อ่านฟรีมาเรื่องนึงละ
ตอบลบแค่นี้ก็สุดยอดมากแล้วคับเป็นกำลังใจให้
ตอบลบขอบคุณครับ สู้ๆนะครับ
ตอบลบอยากช่วยเหมือนกันค่ะ แต่ภาษาไม่ได้เรื่องเลยค่ะTT สู้ๆนะค่ะ ยังไงก็ยังติดตามเหมือนเดิมค่ะ
ตอบลบเป็นเรื่องนึงที่ต้องติดตามและก็ต้องดองนานนาน ขอบคุณครับ ถ้ามีviP ก็จะอุดหนุนครับ
ตอบลบถือว่าช่วยๆกันได้ ผมได้อ่าน คุณได้ค่ากาแฟ สบายใจทั้งสองฝ่ายครับ
ตอบลบ