Miracle Throne Chapter 35 Madman Chu Tian

Miracle Throne Chapter  35 Madman Chu Tian

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 35 ฉู่เทียนผู้บ้าคลั่ง

บทที่ 35 ฉู่เทียนผู้บ้าคลั่ง

หลังจากนั้นอีกหลายนาที,รอบชิงชนะเลิศก็มาถึง!

รอบสุดท้ายการต่อสู้ตัดสินในรูปแบบที่พัวพันกันไปมาได้กำลังเกิดขึ้น,ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นการต่อสู้ที่ยากกว่าเดิม,เป็นการทดสอบความแข็งแกร่งของผู้เข้าร่วม,เป็นการทดสอบทักษะทุกอย่างของผู้เข้าแข่งขันที่พวกเขามีและรู้จักเลือกมันออกมาใช้งาน!

"การต่อสู้รอบสุดท้ายที่ทุกคนคาดหวังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้าแล้ว"กรรมการวัยกลางคนได้ล่าวออกมา"แต่ว่า,ในการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ปีนี้,แตกต่างจากการแข่งขันที่แล้วๆมา!"

เหล่าผู้ชมจำนวนมากต่างเต็มไปด้วยความสงสัย!

เกิดอะไรขึ้น?เปลี่ยนกฎการแข่งขันแล้วรึ!

ชายวัยกลางคนประกาศออกมาว่า,"มีคนๆหนึ่งที่ทุกคนต่างก็รู้จักกันดี จะเข้าร่วมการแข่งขันกับคนทั้งสี่,นั่นก็เพื่อให้การแข่งขันใหม่นี้ได้รับความตื่นเต้นขึ้นมากกว่าเดิม,เพื่อทำให้การทดสอบพรสวรรค์ของผู้เยาว์ทั้งสี่มีความท้าทายยิ่งขึ้น!"

เหล่าคนมากมายต่างส่งเสียงเชียร์ดังขึ้นมายิ่งกว่าเดิม!

เป็นเรื่องที่น่าสนใจยิ่งนัก!

ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะคงไม่มีใครสงสัยถึงพรสวรรค์ของคนทั้งสีแล้ว,เหล่าคนที่อยู่ด้านล่างจึงได้รู้สึกว่าการเพิ่มอะไรสักอย่างเข้ามาเป็นเรื่องที่น่าสนใจ.

กรรมการวัยกลางคนได้ตะโกนออกมาอีกครั้ง"เขาคือผู้ชนะเลิศปีที่แล้ว,จากเวทีการแข่งขันของเมืองเทียนหนาน,ตอนนี้ศึกษาอยู่ในสถาบันเจิ้งโจว,เพียงแค่เข้าเรียนเพียงปีเดียวในสถาบันที่มีคนมากกว่าหมื่นคน,สามารถถูกจัดอันดับอยู่ในระดับที่ 328 ,ยินดีต้อนรับ,ลวอ หยู!"

หลังจากที่ได้ยินชื่อ,เหล่าฝูงชนต่างส่งเสียงเซ็งแซ่อย่างบ้าครั้ง!

อีกหนึ่งคนของผู้ชนะเลิศการแข่งขันมากพรสวรรค์ เป็นรองเพียงหนานกงหยุน,ก็คือเขา ลวอหยู!

ลวอหยูนั้นไม่ใช่คนธรรมดา,ก่อนหน้านี้ก็ได้ตำแหน่งชนะเลิศมาอย่างง่ายดาย,ตั้งแต่ตอนที่เขาเดินไปยังรัฐกลางก็ไม่มีใครรู้ข่าวของเขาเลย,ไม่คาดคิดเลยว่าตอนนี้เขาจะกลับมา.

วูซซๆๆๆ

ร่างๆหนึ่งในชุดขาวล้วน,เหินลอยตัวขึ้นมาบนเวที,ลอยอยู่บนอากาศหลายเมตร,ก่อนที่จะโฉบลงมาอยู่กลางเวที,กลายเป็นที่จับตามองของคนที่อยู่รอบๆ.

"ลวอหยู!"

"ลวอหยู!"

"ลวอหยู!"

ผู้คนมากมายต่างตะโกนออกมาเสียงดัง.

ชายหนุ่มคนหนึ่งอายุยี่สิบปี,อยู่ในชุดต่อสู้สีขาวทั้งตัว,แสดงให้เห็นถึงท่าทางน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,ลักษณะท่าทางที่ดูเปล่งประกายโดดเด่น,ลายบนเสื้อของเขานั้นเป็นรูปลักษณ์เหยี่ยวมังกร.

สัญลักษณ์รูปเหยี่ยวมังกรเป็นตราสัญลักษณ์ของสถาบันเจิ้งโจวนั่นเอง!

ความจริง ลวอหยูเป็นนักเรียนของสถาบันเจิ้งโจว,เป็นศิษย์ภายนอก,ตอนนี้เขามีลำดับที่ 128 แล้ว,ศิษย์ภายนอกของสถาบันเจิ้งโจวนั้นมีอย่างน้อย 10,000-20,000 คนเลยทีเดียว!

ถึงแม้ว่าจะเป็นคนจากรัฐกลางเอง,บางทีคนๆนี้อาจจะนับว่ามีพรสรรค์ที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว!

เย่ซ่ง,หลีซางหยุน,และถูเจิ้นเทียน ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นไม่เอาบุญไปพร้อมๆกัน,เย่ซ่งที่ยังคงสงบเสงี่ยมจึงได้ไต่ถามไปในทันที"ท่านจ้าวเมือง,ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าจะสามารถเข้าร่วมการแข่งขันนี้ได้เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น,ลวอหยูนั้นได้รับชัยชนะเลิศเมื่อครั้งก่อนเล้ว,ทำไมถึงยังสามารถเข้ามาสร้างความวุ่นวายได้อีกเล่า?"

หนานกงอี้ถึงกับอุทานออกมาเหมือนกัน"ทุกคนอย่าเพิ่งโกรธ,นี่ไม่ใช่ฝีมือข้าเลย,ทว่ามีคนที่เหนือกว่า เป็นคนดำเนินการ,พวกเจ้าน่าจะรู้,ตระกูลลวอที่รัฐกลางดี...."

เย่ซ่งเองรู้สึกเหมือนว่าจะเข้าใจถึงจุดนี้ดี.

คงจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ,ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นฝีมือของหนานกงอี้หรือไม่,หนานกงอี้นั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองอันกระจ่อยร่อยของเมืองเทียนหนาน,ตระกูลหนานกงนั้นไม่ได้มีอำนาจมากมายใน เขตแดนรัฐกลางแห่งนี้,ราวกับว่าเขามีเพียงตำแหน่งขัดตาทัพก็เท่านั้น.

จากนั้นหนานกงอี้ก็ได้เอ่ยต่อว่า"ลวอหยูนั้น,เป็นเพียงคู่ต่อสู้เพื่อเพิ่มความเข้มข้นในการแข่งขันเท่านั้น,ตระกูลของเขาเพียงแต่ต้องการให้เขาได้มาหาประสบการณ์และชื่อเสียงเท่านั้น,ทว่าตำแหน่งผู้ชนะเลิศของปีนี้ยังคงเป็นคนของเมืองเทียนหนานทั้งสี่,ตระกูลลวอที่ได้อพยพออกไปจากเมืองเทียนหนานแล้วนั้น,พวกเขาจึงมีเพียงชื่อ,ไม่มีผลประโยชน์ใดๆในการแข่งขันนี้."

เป็นเช่นนี้เองสินะ!

ลวอหยูยืนอยู่บนกลางเวที,แขนทั้งสองข้างไขว้หลังเอาไว้,สายตากวาดมองคนทั้งสี่,ทันใดนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดัง"เหล่าผู้มากพรสวรรค์มีเท่านี้เองเหรอ!เมืองเทียนหนานแห่งนี้ดูเหมือนว่าจะไร้คนมีพรสวรรค์นะ!อย่าเสียเวลา,พวกเจ้าทั้งหมดเข้ามาพร้อมกันเลย!"

เหล่าคนด้านล่างถึงกลับเปลี่ยนเป็นขุ่นเคืองกระซิบกระซาบกันไปมา.

ชายคนนี้ช่างบ้าคลั่งจริงๆ,ไม่เห็นผู้เยาว์มากพรสวรรค์ของเมืองเทียนหนานอยู่ใสสายตาเลย,นี่ถึงกับกล้าบอกให้ทั้งสี่เข้ามาพร้อมกัน!

เย่หาน,ถูเฟิง,และหลีเทียนกังเอง,ถึงกับโกรธเกรี้ยวอยู่เหมือนกัน,ทว่าลวอหยูก็แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,สามารถที่จะเป็นหนึ่งใน 200 คนของสถาบันเจิ้งโจว,บางทีพลังฝึกตนของเขาคงจะอยู่ในเขตแดนปรุงร่างระดับ 7 ไปแล้ว,ถึงจะเข้าต่อสู้ตัวต่อตัว,แน่นอนว่าคงไม่สามารถต้านทานเขาได้เป็นแน่.

เย่หานเดินเข้าไปข้างหน้าพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"ก่อนที่เริ่มต่อสู้,ข้าขอจัดการปลาซิวปลาสร้อยที่ไร้ซึ่งคุณสมบัติออกจากการแข่งขันก่อนก็แล้วกัน!"

หลอหยู รู้ได้อย่างแน่นอนว่า เย่หานนั้นหมายถึงใคร,เขาจ้องมองไปยังฉู่เทียน,โบกมือไปมาด้วยท่าทางเหยียดหยัน "ดี,เป็นการดีอย่าให้ต้องถึงมือข้าเลย,ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงจะโกรธแค้นกันมาก่อน,ข้าให้เวลาเจ้าสองนาที พอหรือไม่?"

"หนึ่งนาทีก็เพียงพอแล้ว!"

"ดี,รีบทำให้มันจบๆซะ!"

จากความคิดเห็นของพวกเขาแล้ว.

ปลาซิวปลาสร้อยอย่างฉู่เทียนคงจะถูกสับเป็นชิ้นๆอย่างรวดเร็ว.

ฉู่เทียนถอนหายใจเบาๆ,ในโลกนี้ยังมีคนที่โง่บรมขนาดนี้เลยรึ?

ที่ใบหน้าของเย่หานนั้นเผยท่าทางที่ดุร้ายและร้อยยิ้มที่ตื่นเต้น.

ในที่สุดก็เป็นโอกาสของเขาแล้ว!

ตั้งแต่ที่ฉู่เทียนปลุกปั่นให้หนานกงหยุนตบหน้าของเขาในครั้งนั้น,เย่หานก็จดจำความเจ็บแค้นนั้นมาโดยตลอด,ทว่าด้วยซ่างหลีซิง,หนานกงหยุนและซ่งเทียนเหยี่ยน ที่คอยหนุนหลังฉู่เทียน,เย่หานย่อมไม่กล้าที่จะสร้างปัญหาตรงๆ.

ตอนนี้ต่างออกไป!

การแข่งขันในงานชุมนุมเมืองเทียนหนานครั้งนี้,เป็นการชุมนุมครั้งใหญ่ที่สร้างความสนใจต่อคนทั่วไปเป็นอย่างมาก,จะมีใครกล้าเข้ามาแทรกแซง? ฉู่เทียนที่เป็นหอกข้างแคร่,ลบหลู่เขา,สร้างความโกรธแค้นต่อเขา,ตอนนี้เขายืนอยู่ต่อหน้าคนทั่วทั้งเมืองเทียนหนาน,ถึงเวลาแล้วที่เขาจะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอก!

"เจ้าเป็นแค่เพียงทาส!"

"ทาส จะผ่านไปร้อยวันพันปีก็เป็นทาส,ไม่สามารถชุบตัวกลายเป็นคนได้ตลอดชีวิต!"

เย่หานจงใจตะโกนออกมาเสียงดัง,เพื่อที่จะให้ทุกคนได้ตื่นตะลึง,...ถึงแม้ว่าเขาจะมีทักษะ เขตแดน,จิตสัมผัส ถึงจะมีพรสวรรค์อย่างไรก็เป็นเพียงทาสเท่านั้น!

เป็นแค่เพียงทาส!กล้าที่จะแสดงท่าทางหยิ่งยโสอีกรึ?

ทาสชั้นต่ำ!กล้าที่จะลบหลู่ตัวเขาเย่หาน?

เย่หานยังคงยุแหย่ฉู่เทียนด้วยคำพูดมากมาย,"บางทีเจ้าอาจจะบอกปัด,ไม่ยอมรับสถานะต่ำๆเช่นนั้น,ทว่าพันธะสัญญาของเจ้าอยู่ในมือของพวกเราแล้ว,เจ้าคงไม่อยากยอมรับว่าตัวเองเป็นทาสสินะ,เดี๋ยวข้าจะเป็นคนช่วยให้เจ้ารับรู้ตัวตนของเจ้าเอง !"

ฉู่เทียนยังคงสงบนิ่งกล่าวอย่างมั่นใจ"ข้ารู้สึกว่าได้พบคนที่โฉดเขลาเกินกว่าจะมีใครเปรียบ,ซ้ำยังพล่ามเรื่องสาระไม่รู้จักหยุดหย่อน!จนกลายเป็นพวกมีพรสวรรค์ด้านพูดจาไร้สาระไปแล้ว,ข้าเองยังรู้สึกว่าด้อยกว่าเจ้าจริงๆ."

เย่หานโกรธเกรี้ยวจนไม่สามารถควบคุมตัวเองเอาไว้ได้แล้ว!

เขาที่พยายามยั่วยุฉู่เทียน,กลับทำให้ตัวเขาเองเสียการควบคุมตัวเองแทน,ไม่ได้ทำให้ฉู่เทียนหวั่นเกรงเขาเลย,หรือแม้แต่ทำให้ฉู่เทียนโกรธ!แต่ว่าทำไม? ถึงได้ยังใจเย็นได้ถึงขนาดนี้กัน? ลึกลงไปข้างในนั้นไม่ได้กระทบกระเทือนจิตใจของเขาได้เลยรึ?สิ่งที่เขาทำไปทั้งหมด,ไม่กลายเป็นว่าตัวเขานั้นกลายเป็นตัวตลกให้คนอื่นขำขันเองหรอกเหรอ.

ท้ายที่สุดคนที่ถูกยั่วยุจนโกรธเกรี้ยวสูญเสียเหตุผลกลับกลายเป็นเย่หานแทน!

"เจ้าทาสราคาถูก!ตายไปซะ!"

พลังของเย่หานถึงกับปะทุขึ้นมาทันที,เสื้อผ้าทั่วร่างของเขาสะบัดไปมาอย่างรุนแรงเกิดเสียงดังหึ่งๆ,พลังที่มากมายรวมตัวขึ้นหมุนวนอย่างรุนแรงที่มือทั้งสองข้าง,ส่องแสงวับวาวราวกับว่าเป็นพลังที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง.

ฝ่ามือทำล้ายล้าง,ฝ่ามือทุ่นระเบิดโชติช่วง!

ฝ่ามือทุ่นระเบิดโชติช่วง!

เย่หานที่เต็มไปด้วยความโกรธและอับอาย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปลดปล่อยทักษะฝ่ามือทุ่นระเบิดโชติช่วง!ที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาออกมา,ใบหน้าของลวอหยูเองถึงกลับเปลี่ยนสีเลยทีเดียว,ภายใต้แรงกดดันอันหนักหน่วงนั่น,ไม่ต้องบอกเลยว่าเจ้าทาสราคาถูกคงจะรอดยาก,หรือถึงจะเป็นลวอหยูก็ตามที,ผลกระทบที่ได้ก็ทำให้จิตใจของเขาหวั่นไหวเหมือนกัน.

หลีซางหยุนกล่าวออกมาอย่างประหลาดใจ"พรสวรรค์ของคุณชายใหญ่มีทักษะที่หายากจริงๆ!สามารถที่จะเข้าใจถึงแก่นวิชาฝ่ามือทุ่นระเบิดโชติช่วง!,บางทีในระดับเดียวกันคงไม่มีใครเทียบเขาได้!"

เย่ซ่งพยักหนาอย่างพึงพอใจ,ที่จริงแล้วฉู่เทียนได้ช่วยให้เย่หานฝึกฝนอย่างหนักจนสามารถดึงขีดจำกัดที่มีอยู่ออกมาใช้จนหมดได้!

เมิ่งชิงอู่และน้องสาวเร่งรีบตะโกนออกมาเสียงดัง,"เขากำลังจะปลดปล่อยพลังแล้ว,ฉู่เทียนรีบป้องกันเร็วเข้า,ไม่เช่นนั้นจะไม่มีเวลานะ!"

ฉู่เทียนยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง,ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมามากมายเท่าไหร่ก็ตามที.

มีส่วนใหนที่ต้องหวาดกลัวอย่างงั้นรึ?

ซ่งปิงและหนานกงอี้ขมวดคิ้วแน่น...ฉู่เทียนหวาดกลัวจนไม่กล้าที่จะขยับตัวเลยรึอย่างไร!

ซ่างหลีซิงเองค่อยๆปลดปล่อยพลังของตัวเองออกมา,หากว่า,มีการเล่นตุกติกผิดกติกาแล้วล่ะก็,เขาจะต้องเข้าไปขวางในทันที,ไม่ว่าอย่างไรฉู่เทียนก็เป็นคนที่ช่วยชีวิตของไว้!

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"

"เจ้าจะสามารถป้องกันพลังของข้าได้อย่างไร?!"

เมื่อเย่หานรวบรวมพลังไปจนถึงขีดสุด,ฝ่ามือทั้งสองเสียงดังสนั่นคำรามลั่นพร้อมจะฉีกร่างของฉู่เทียน,ไม่ต้องบอกเลยว่าทั้งโลหิตและเลือดเนื้อคงไม่เหลือ,ถึงแม้ว่าทั้งข้างในและภายนอกจะทำมาจากเหล็กก็ตามที,บางทีคงยากที่จะรอดพ้นกลายเป็นป่นปี้ไม่เหลือชิ้นดีเป็นแน่!

ทันใดนั้นทั่วทั้งร่างของฉู่เทียนั้นก็เปล่งแสงสว่างจ้า,พลังวิญญาณกำลังปะทุออกมา...หนักหน่วง,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไปถึงดินแดนปรุงร่างระดับ 6 ขั้นปลายแล้ว!

ฉู่เทียนนั้นได้ซ่อนพลังเอาไว้!

หลายวันมานี้,ฉู่เทียนได้ใช้ยาทิพย์มากมายของหอการค้าปาติหาริย์,เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง,จากขั้นพลังของเขาแล้ว,ไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าผู้มากพรสวรรค์ทั้งสามเลย,ทว่ากลิ่นอายที่มากมายมหาศาล,พลังฝึกตนของเขาที่มี ยังไม่หมดเพียงเท่านี้!

ทั่วทั้งใบหน้าของเย่หานนั้นบิดเบี้ยวดุร้ายเป็นอย่างมาก"ซ่อนพลังเอาไว้,แล้วมันยังไงล่ะ?ข้าไม่เชื่อว่าด้วยฝ่ามือของข้าจะสังหารเจ้าไม่ได้!"

ฉู่เทียนย่อขาทั้งสองข้างลง,ราวกับกำลังง้างธนูพร้อมที่จะยิงออกไป,จิตสังหารมากมายแผ่กระจายออกไปทุกที,ก่อนที่เขาจะพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วไปอยู่ด้านหน้าของเย่หานได้อย่างง่ายดาย,

ขาข้างหนึ่ง!

และก็อีกข้าง!

ทั้งสองข้างถึงกับหักไปในทันที!

พลังวิญญาณที่เขาปลดปล่อยออกมาก่อนหน้านี้หายไปในทันที!

ตูมมม! หมัดที่รุนแรงถูกปล่อยออกมา,เย่หานล้มคล่ำราวกับถูกฆ้อนขนาดใหญ่ฟาดใส่,เพียงแค่การโจมตีเดียวของฉู่เทียนสามารถจัดการเย่หานที่ยโสโอหังได้ในทันที!

ท่าทางวางกล้ามก่อนหน้า,หายไปในทันที,เขาที่ล้มคล่ำไปกองอยุ่บนพื้นนั้น,คงไม่รู้ว่าตัวเองได้ถูกโจมตีไปได้อย่างไร!

"ไม่ได้บอกว่า กำลังจะบดขยี้กระดูกข้าให้เป็นชิ้นๆต่อหน้าทุกคนหรอกรึ?

"ไม่ได้บอกว่าข้านั้นเป็นได้แค่เพียงทาสตลอดไปหรอกเหรอ?"

"ไม่ได้บอกว่าข้านั้นเป็นแค่ขยะหรอกรึ?"

"ที่จริงแล้วใครกันที่เป็นขยะ!"

เย่หานไร้ซึ่งพลังที่จะต่อต้านแล้ว,ทั่วทั้งใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,ไม่เข้าใจว่าตอนนี้ได้เกิดสิ่งใดขึ้น,ฉู่เทียนเจ้าทาสราคาถูกนั่น,ทำไมถึงได้มีทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังถึงเช่นนี้?

พายุหมัดที่หนักหน่วงของฉู่เทียนถูกปลดปล่อยออกมาอย่างทารุณ,โจมตีอย่างเลวร้ายไปยังกระดูกทั่วร่างของเย่หานทุกกระเบียดนิ้ว,เย่หานที่ก่อนนี้คิดจะหักกระดูกของฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?

ท้ายที่สุดกลับเป็นเขาที่ได้รับผลลัพธ์นั่นมา!

นี่มันเป็นคำพูดแบบใหนกัน!

เย่หานที่ได้กลายเป็นเพียงกระสอบทรายให้กับฉู่เทียน!

"เจ้าสารเลว!วันนี้ข้าจะฉีกเจ้าออกเป็นชิ้นๆอย่างแน่นอน!"

เย่ซ่งที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวพร้อมกับเตรียมพุ่งออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว,เขาปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมาอย่างรุนแรง.

ฉู่เทียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง"ข้าสังหารเขา,เจ้าต้องการสังหารข้า,ข้าไม่สังหารเขา,เจ้าก็ยังต้องการสังหารฆ่าเช่นเดิม,อย่างน้อยที่สุดขอลากสักคนไปด้วยกันก่อนก็ยังดี!"

"เจ้ากล้า!"

เย่ซ่งปลดปล่อยพลังวิญญาณสีน้ำตาล,ก่อตัวเป็นหมาป่ายักษ์คำรามลั่นออกมาในทันที,พลังที่น่าสะพรึงกลัว,พวยพุ่งราวกับจะกลืนโลกทั้งโลกเอาไว้.

ไม่กล้าอย่างงั้นรึ?

ตลกน่า!

ไม่มีอะไรที่ข้าไม่กล้าทำในสถานที่แห่งนี้!

เย่หานรู้สึกหวาดกลัวไปถึงกระดูก,เขาตะโกนออกมาด้วยความหวาดหวั่น"ไม่,อภัยให้ข้าด้วย!"

ฉู่เทียนไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อยเขาสับฝ่ามือลงไปบนศีรษะของเย่หานทันที,เย่หานไม่มีแม้แต่เวลาที่จะครวญคราง,ตกตายไปต่อหน้าทุกคนที่จ้องมองอยู่.

เย่ซ่งแทบเป็นบ้า,แม้ว่าเขาจะมีบุตรชายอยู่หลายคน,ทว่าคนที่เขารักที่สุดกลับเป็นเย่หาน,ตอนนี้ถูกฉู่เทียนสังหารไปแล้ว,จะไม่ทำให้เขาโกรธเกรี้ยวไปได้อย่างไร?"

"ตาย!"

พลังวิญญาณสีน้ำตาลแปรเปลี่ยนเป็นฝ่ามือยักษ์,พวยพุ่งเหินขึ้นไปบนเวทีการแข่งขันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

นี่คือการโจมตีของผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตวิญญาณ!

ไม่มีทางที่ผู้ฝึกตนระดับปรุงร่างจะสามารถต้านทานได้!

"โฮ๊กกกกก!"

ทั่วทั้งบริเวณเกิดเสียงดังก้องกังวานด้วยเสียงคำรามของซ่งปิง,พลังรุนแรงที่มากมาย,ดวงจิตวิญญาณลมหิมะเยือกเย็นแผ่กระจายออกมาอย่างรุนแรง,หากแต่เพียงแค่พริบตาเดียว,พลังพายุที่รุนแรงที่ก่อตัวขึ้น,ซ่งปิงออกตัวมาขวางทางของเย่ซ่งในทันที,หมัดที่รุนแรงของเขาโจมตีออกไปนั้นเต็มไปด้วยพลังพายุที่หนักหน่วงสลายการโจมตีของเย่ซ่งทันที.

เย่ซ่งที่โกรธเกรี้ยวตะโกนลั่น "เจ้าคนสกุลซ่ง,เจ้ากล้าขวางทางข้าเหรอ!"

ซ่งปิงหัวเราะสามครั้ง,"บุตรชายของเจ้าเป็นสมบัติล้ำค่า,แล้วบุตรชายของคนอื่นล่ะ?ความดุร้ายโหดเหี้ยมของเย่หานเอง,เหม็นโฉ่วไปทั่วเมืองเทียนหนาน,บิดาเช่นเจ้ากลับไม่ทำอะไร,ปล่อยปะละเลยซะด้วยซ้ำ!"

หลีซางหยุนปลดปล่อยดวงจิตงูหลามขจีออกมา"ข้าจะช่วยท่านสังหารเจ้าคนชั่วช้านั่นเอง!"

"ประธานหลี,หลายปีมานี้ข้าไม่เคยคิดอยากจะสู้กับใคร,หากเป็นเช่นนั้นช่วยเป็นคู่มือให้ข้าหน่อยจะเป็นไรไป!"ซ่างหลีซิงที่ปลดปล่อยพลังวิญญาณ,ดวงจิตเหยี่ยวที่ทรงพลังโผทะยานหมุนวนอยู่บนอากาศ,พร้อมกับปลดปล่อยพลังวิญญาณที่หนักหน่วงรุนแรงโชติช่วงราวกับจะทะยานขึ้นไปถึงสวรรค์"เหยี่ยวสวรรค์คำราม!โจมตี!"

เหยี่ยวสวรรค์ที่โฉบลงมา.

งูหลามถูกกงเล็บที่แหลมคมของเหยี่ยวสวรรค์ตวัดฉีกออกเป็นชิ้นๆ!

ใบหน้าของหลีซางหยุนถึงกับเปลี่ยนไป,ไม่คาดคิดเลยว่าพลังฝึกตนของซ่างหลีซิงจะมีสูงกว่าตัวเขา!

ที่จริงแล้วพลังฝึกตนของซ่างหลีซิงนั้นไม่ได้ต่ำเตี้ยอยู่แล้ว,เหตุผลที่หลายปีมานี้เขาไม่ได้ต่อสู้กับใครเลยนั้น,เหตุผลหลักเป็นเพราะพลังวิญญาณส่วนมาก,จำเป็นต้องใช้ในการกดข่มพิษที่รุนแรงอยู่นั่นเอง.

สองวันก่อนหน้านี้,ซ่งเทียนเหยี่ยนนั้นได้ปรุงยาแก้พิษ,เพื่อที่จะใช้ในการรักษาซ่างหลีซิง,หลังจากนั้นพลังวิญญาณที่มากมายของเขาก็ถูกปลดปล่อย,ไม่เพียงพลังฝึกตนของเขาฟื้นคืนกลับมาเท่านั้น,มันยังสามารถเลื่อนไปอีกขั้นได้อีก.

ผู้ฝึกตนเขตแดนปลุกดวงจิตหลายๆคนนั้นเมื่อผ่านสถานการณ์ที่เลวร้ายมาได้นั้น!

การพัฒนาของพวกเขานั้นจะเกินกว่าที่คาดการณ์ไว้เอาไว้เป็นอย่างมาก!

เหตการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนต่างอยู่ในอาการตื่นตะลึง,ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เห็นภาพเช่นนี้ขึ้นมาได้!

ชนวนก่อเหตุ,เป็นแค่เพียงผู้เยาว์เล็กๆเช่นฉู่เทียน,ที่ไม่มีชื่อเสียงเรียงนามอะไรเลย!

การต่อสู้ของผู้เยาว์,เป็นเหตุให้เกิดการต่อสู้กันเองของผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิต!

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นยากที่จะควบคุมได้แล้ว!

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"

"ยังไม่ประกาศผู้ชนะเลิศการต่อสู้นี้ยังไม่จบ!"

หลังจากที่ฉู่เทียนสังหารเย่หานแล้ว,พร้อมกันนี้ยังเป็นการลั่นไกให้เเหล่าผู้ฝกตนดินแดนปลุกดวงจิตต่อสู้กัน,ทำให้ทุกคนตื่นตกใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก,หากแต่เขากลับยังคงสงบนิ่งแสดงท่าทางอหังการต่อ,ราวกับว่าไม่รับรู้ถึงเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวนี้แม้แต่น้อย,เขาตะโกนออกไปยัง ลวอหยู,ถูเฟิงและหลีเทียนกัง,ทั้งสามด้วยท่าทางภาคภูมิ."

"ข้าไม่ต้องการให้เสียเวลา!"

"ขยะทั้งสาม!"

"เข้ามาพร้อมกันเลย!"

เสียงที่ดังก้องกังวานนั่นราวกับตบหน้าเขาเข้าอย่างจัง!

คำพูดที่เขาได้กล่าวก่อนหน้านี้มันกลับวก กลับมาตบหน้าของเขาซะเอง!

ใบหน้าลวอหยูถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด!นั่นมันคำพูดที่เขาเพิ่งกล่าวออกไปไม่ใช่รึ?

ฉู่เทียนที่ไปแหย่รังแตน ให้เหล่าผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตแผ่การคุกครามออกมาจนถึงในสนาม.

จนทำให้ชีวิตของตัวเขาเอง ตอนนี้แขวนอยู่บนเส้นด้าย!

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้,หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นล่ะก็,บางทีแล้วจะยังคงยืนอยู่เช่นนี้ได้อย่างงั้นรึ?

ไม่ต้องเอ่ยถึงเลย,พลังเพียงเล็กน้อยของผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิต,ก็ทำให้พวกเขา ที่เป็นเพียงผู้ฝึกตนดินแดนปรุงร่างนั้นไม่สามารถที่จะต้านทานได้แล้ว!

ฉู่เทียนไม่ใส่ใจเรื่องดังกล่าวเลยเหรอ,ถึงกับเมินเฉยสิ่งที่เขาได้ก่อขึ้นอย่างสมบูรณ์,ทำราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น,ซ้ำยังอุกอาจต้องการท้าท้ายพวกเขาทั้งสามที่มากพรสวรรค์อีกด้วย!

  จิตใจแห่ง ความรักและความเกลียดชัง!

เป็นความรู้สึกที่รุนแรงสามารถคร่าชีวิตคนได้

โลหิตทั่วร่างของพวกเขากำลังเดือดปุดๆๆขึ้นมา!

ในขณะเดียวกัน,ปรากฏเหมือนประกายแสงดาวหางที่สว่างจ้า,ทอแสงประกายอยู่ในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,เด็ดขาด,รุนแรงและไร้ซึ่งความปราณี,เรียบง่าย,ราวกับว่าได้กลายเป็นที่ชื่นชอบ โดนใจต่อคนจำนวนมาก.

ฉู่เทียน!

ฉู่เทียน!

ฉู่เทียน!

คนจำนวนมากต่างตะโกนชื่อของเขาออกมาอย่างบ้าคลั่ง!

เขาที่เป็นคนที่ไม่มีใครรู้จัก,ถึงแม้ว่าจะเป็นคนที่ต่ำต้อยและเต็มไปด้วยคนที่ดูถูกเขา,ด้วยความสามารถที่สั่นคลอนการแข่งขันตอนนี้,เขาที่ถูกทุกคนในเมืองเทียนหนานเหยียดหยามในก่อนหน้า กับทำให้ทุกคนประหลาดใจ ตื่นตะลึงจนได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งในใจของพวกเขาแล้ว!

ในโลกแห่งนี้คนที่แข็งแกร่งที่สุดถึงจะได้รับการยกย่อง!

ถึงแม้ว่าจะเป็นคนที่นิสัยเลวร้ายอย่างเย่หาน,ตราบเท่าที่มีพรสวรรค์ย่อมได้รับการยกย่อง,ขณะเดียวกันยังได้รับการเชิดชูจากผู้คนมากมาย,ลำพังฉู่เทียนที่เป็นคนมีสถานะต่ำต้อยมาก่อน,ยิ่งช่วยแสดงให้เห็นว่าเขานั้นมีความมุ่งมั่นในเป้าหมายเพียงใด.

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า!

ไม่ว่าวันนี้สุดท้ายแล้วจะจบลงอย่างไร!

ชื่อของเขาก็จะกลายเป็นที่จดจำของชาวเมืองเทียนหนานตลอดไป!

ปล.เหลือคนแปลแค่คนเดียว งานแปลช่วงนี้อาจจะช้าหน่อย  แต่อัพให้เรื่อยๆครับ

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????