Miracle Throne Chapter 34 The diamond truncation [lineage/vein] refer to
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 34 ดัชนีเพชรตัดชีพจร!
บทที่ 34 ดัชนีเพชรตัดชีพจร!
ทำไมเหล่าผู้มากพรสวรรค์ของทวีปแห่งถึงได้มีความต่างกันอย่างมากมายอย่างงั้นรึ?
นั่นก็เพราะว่าพลังวิญญาณในการก่อร่างสร้างพลังฝึกตนนั้น,ทั้งพรสวรรค์และทักษะต่างๆ,ล้วนแล้วแต่เป็นของขวัญที่มาจากสวรรค์,ทั้งเชาว์ปัญญาและความสามารถที่ได้รับ,หรือแม้แต่ดวงจิตวิญญาณที่หายากของเหล่าผู้ฝึกตนแต่ล่ะคน.
ทักษะจิตสัมผัส,คือสิ่งใดกัน?
เป็นการกระตุ้นพลังวิญญาณการรับรู้อวัยวะของมนุษย์ทั้งหมด,
ควบคุมันอย่างสมบูรณ์แบบ,ให้เป็นไปตามที่ใจต้องการ,ควบคุมทักษะได้อย่างประณีต,ความคุมขีดจำกัดต่างๆของร่างกายๆในระดับสูงสุดจนเท่ากับขีดจำกัดของร่างที่จะทำได้.
ระยะห่างเพียงหนึ่งมิลลิเมตรหรือหนึ่งเมตรก็สามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน,สามารถได้ยินเสียงที่ห่างไปได้ไกลถึงหนึ่งกิโลเมตร,สามารถควบคุมพลังในร่างกายได้อย่างสมบูรณ์,สามารถควบคุมการเปิดปิดได้แม้แต่รูขุมขน,การเคลื่อนที่ของกล้ามเนื้อแต่ละมัด,ควบคุมมันได้อย่างไร้ที่ติ.
นี่เป็นทักษะในตำนาน,"เขตแดน
จิตสัมผัส"!
"ทักษะจิตสัมผัสนั้น,"สามารถคาดเดาการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ได้อย่างเฉียบแหลม,สามารถเข้าใจเจตจำนงของฝ่ายตรงข้ามที่จะโจมตีเข้ามาได้โดยง่าย,ซ้ำยังเป็นส่วนสำคัญในการเขียนวงเวทย์อักขระและศาสตร์การปรุงยา,สามารถที่จะรับรู้ได้ถึงความละเอียดสัดส่วนของวงเวทย์หรือแม้แต่อัตราส่วนของส่วนผสมในการปรุงยา,สามารถทำในสิ่งที่คนธรรมดาทำไม่ได้,ได้อย่างแม่นยำ,แม้แต่ภายในเมืองเทียนหนานแห่งนี้ในตอนนี้,ยังไม่มีใคร,สามารถใช้ทักษะ
"จิตสัมผัสได้เลย"มันทักษะที่ล้ำลึกเป็นอย่างมาก.
ชายหนุ่มที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าคนนี้กลับสามารถมีมันได้,เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเป็นอย่างมาก?หากว่าคนๆนี้เดินทางไปยังรัฐกลางล่ะก็,แน่นอนว่าจะกลายเป็นเป้าหมายของเหล่าตระกูลใหญ่ที่ต้องการมาเขามาใช้งานเป็นแน่!
ฉุ่เทียนที่ปิดตาปล่อยให้ถูหยุนโจมตีสิบกระบวนท่า,ไม่ใช่เพราะยโส,ทว่าเขามั่นใจ!
ถูหยุนไม่สามารถยอมรับเรื่องที่แปลกประหลาดนี้ได้เลย,เขาได้ปลดปล่อยการโจมตีอย่างรุนแรงเข้าโจมตีอีกหลายครั้ง,ท้ายที่สุดก็เหมือนเดิม,ฝ่ายตรงข้ามสามารถที่จะหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย,สนามการแข่งขันที่อยู่รอบๆแตกละเอียดจากการโจมตีของเขา.
"10
กระบวนท่าผ่านไปแล้ว."
"ตาข้าบ้าง!"
ฉู่เทียนรวบรวมพลังวิญญาณไปที่นิ้วของตัวเอง,นิ้วทั้งห้ามีแสงสีทองส่องประกายวับวาว,พร้อมกับคว้าไปที่แขนของถูหยุน,นิ้วมือทั้งห้าที่สัมผัสฝ่ายตรงข้า,พลังวิญญาณก็ระเบิดออกมาในทันที.
เป็นราวกับมีดอันคมกริบทะลวงไปยังจุดต่างๆทั่วร่างกายของเขา,ตัดเส้นปราณทั้งหมด,ทำให้ถูหยุนสูญเสียพลังและการควบคุมร่างกาย,ชาทั่วทั้งร่างไม่สามารถขยับร่างกายได้.
อีกสองนิ้วของมือด้านขวาฉู่เทียนก็ส่องประกายแสงสีทองขึ้นมาอีก,เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว,ตัดอากาศพุ่งออกไปทันที,ตรงไปยังร่างของถูหยุน,แต่ละนิ้วนั้นคมกริบเปี่ยมไปด้วยพลังที่แหลมคมราวกับมีดสั้นที่ลับคมมา.
ดัชนีเพชรตัดชีพจร!
ดัชนีตัดเส้นเส้นลมปราณ
แม้ว่าจะเป็นทักษะการต่อสู้พื้นฐานทั่วไป.
อย่างไรก็ตามนับว่าเป็นทักษะการต่อสู้ที่เหี้ยมโหดเป็นอย่างมาก!
เพียงพริบตาเดียว,ทั่วทั้งร่างของถูหยุนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงแม้แต่จะขยับร่างกาย,ฝ่ามือของฉู่เทียนประทับเบาๆออกไป,ถูหยุนที่เป็นเหมือนกระดาษ,ลอยละลิ่วออกไปอีกหลายเมตรก่อนที่จะหล่นไปกองอยู่บนพื้น.
"แอ๊ก!"
"ข้าไม่อยากเชื่อ!นี่มันเป็นไปไม่ได้!"
ถูหยุนที่คำรามออกมาเสียงดังตะเกียกตระกายพยายามลุกขึ้น,รวบรวมพลังวิญญาณ,ก่อนที่จะสั่นสะท้านตื่นกลัว,เขาได้พบว่าเส้นปราณทั่วร่างของเขานั้นแตกละเอียด,ในเวลานี้แม้แต่พลังวิญญาณเพียงเล็กน้อยยังไม่สามารถใช้ได้,ตอนนี้เขาพบว่าไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป,ไม่แม้แต่ที่จะลุกขึ้นได้!
นี่...นี่คือทักษะการต่อสู้อะไรกัน!
เป็นความเลวร้ายที่สุดที่มีคนใช้ทักษะที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ในการต่อสู้!
จบแล้ว!จบกัน!มันเกิดอะไรขึ้น!
ฉู่เทียนที่จ้องมองถูหยุนที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงพร้อมกับเผยยิ้มออกมา"เส้นปราณของเจ้าไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป,ในอีกสิบห้านาที,หากไม่ได้รับการรักษา,จะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก,จากนั้นเจ้าก็จะกลายไปเป็นคนพิการตลอดไป."
ถูหยุนกล่าวออกมาด้วยเสียงสั่นเคลือ."เจ้า,เจ้า...."
ฉู่เทียนกล่าวตบหน้าอย่างนุ่มนวล,"เอาล่ะ,ข้าจะทวนคำพูดของเจ้า,ตอนนี้ข้าจะนับถึงสาม,เจ้ารีบกลิ้งลงเวทีไปซะ,หากว่าไม่กลิ้งล่ะก็,ผลที่ตามมาข้าไม่ขอรับรอง!"
เป็นคำพูดที่เหมือนกันกับก่อนหน้านี้?
ฉู่เทียนได้คืนคำที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้!
ไม่เพียงแต่ตบหน้าถูหยุนอย่างรุนแรง,ยังตบหน้าถูเจิ้นเทียนอย่างจังอีกด้วย!
ใบหน้าของถูเจิ้นหนานเปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจนถึงขีดสุด,เขาปลดปล่อยพลังพลังวิญญาณที่หนักหน่วงออกมา,แทบจะทำให้คนที่อยู่รอบๆหายใจไม่สดวก,พร้อมกับเจตจำนงแห่งการฆ่าจับจ้องไปยังฉู่เทียน.
เกินจะทนต่อไปแล้ว!
ไม่มีการพูดจาอะไรทั้งนั้น.
กลุ่มก้อนของจิตสังหารที่กำลังแผ่กระจายเพิ่มขึ้นและก็เพิ่มขึ้น!
ฉู่เทียนทีไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรยังคงนับ"สาม! สอง....หนึ่ง!"
"ช้าก่อน...!"
"อย่าเพิ่งทำอะไร!"
"ข้าจะกลิ้ง!ข้าจะกลิ้งลงไป!"
"อย่าทำลายพลังฝึกตนข้า!ข้าไม่อยากจะกลายเป็นคนพิการ!"
ถูหยุนที่คู้เข่าเข้ามา,จนทำให้เป็นเหล่าผู้ชมต่างจ้องมองกันเป็นสายตาเดียว,พร้อมกับค่อยๆกลิ้งลงมา
จากเวที,ถึงจะน่าอับอายเต็มไปด้วยความห่อเหี่ยวก็ตามที,ทว่าฉู่เทียนนั้นน่ากลัวจนเกินไป,เขาจะต้องการเป็นคนพิการอย่างแน่นอน,ถ้าเป็นเช่นนั้นขอยอมรับคำเหยียดหยันชั่วคราวยังดีซะกว่า!
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาได้รับมานี้ก็ถือว่าหนักหนาแทบเกินเยียวยาแล้ว,ถึงแม้ว่าจะสามารถรักษาเส้นปราณได้,แต่ก็ยากที่จะกลับมาได้อย่างสมบูรณ์.
ฉู่เทียนไม่ใช่แค่คนที่โหดเหี้ยมร้อยเล่ห์เท่านั้น.
ทว่ายังเป็นคนไร้ยางอาย,ฉีกหน้าทุกคนให้ต้องได้รับความอัปยศอดสู.
ชายคนนี้ไม่รู้จักคำว่าปราณีเลยแม้แต่น้อย!
"เจ้าวายร้าย!"ถูเจิ้นเทียนคำรามลั่นด้วยความโกรธ,"ช่างหยิ่งยะโสจริงๆ!ทำให้ตระกูลถูของข้าต้องได้อาย!ข้าจะให้เจ้าตายไปไร้ที่ฝัง!"
"เจ้าเข้าใจผิดแล้ว,ข้าไม่ได้สบประมาทพวกเจ้าเลย!"ฉู่เทียนที่จ้องมองไปยังถูเจิ้นเทียนที่ส่งสายตาข่มขู่มา,กล่าวออกมาอย่างเอื่อยเฉื่อย,เสียงดัง"เป็นพวกเจ้าเองที่พยายามหาความอับอายให้กับตัวเอง!"
นำความอัปยศมาสู่ตัวเอง!
นำความอัปยศมาสู่ตัวเอง!
คำเหล่านี้,ดังก้องอยู่ภายในใจของเขากระแทก
เชือดเฉือนจนโลหิตซึม!
ถึงความจริงจะเป็นเช่นใด,ก็ไม่มีทางยอมได้!
ฉู่เทียน,กล้าพูดเช่นนี้ต่อหน้าฝูงชน,คำพูดเหล่านั้น,จงใจดูหมิ่นตระกูลถูแน่นอน,เขาไม่กลัวความตายบ้างรึอย่างไร,ก่อนหน้านี้,ไม่มีใครรู้จัก,หากแต่นับตั้งแต่ตอนนี้เขาจะกลายเป็นคนที่สั่นคลอนเมืองเทียนหนานแห่งนี้.
หนานกงอี้ถึงกับตื่นตะลึง.
ชายหนุ่มคนนี้ทำไมไม่คิดถึงความปลอดภัยของตัวเองเลยรึ?
ซ่งปิงพยักหน้าพึงพอใจ,หัวเราะ
ฮ่า ฮ่า พร้อมกับร้อยยิ้ม,"ช่างมีบุคลิกที่เปิดเผย,ถูกใจข้ามาก!"
ซ่างหลีซิงเผยยิ้มออกมาที่มุมปาก,"นั่นมันเรื่องปรกติ,ฉู่เทียนคนนี้มีจิตใจดั่งหินผา,หากว่าเขาหวาดกลัวต่อสิ่งใด,คงไม่ชื่อฉู่เทียน."
หนานกงอี้จ้องมองซ่งปิงและซ่างหลีซิง,ด้วยท่าทางประหลาดใจ,คนทั้งสองอาจจะรู้เรื่องราวของฉู่เทียนก็เป็นได้.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ใบหน้าของถูเจิ้นเทียนที่เปลี่ยนเป็นน้ำเงินเขียว,เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจนถึงขีดสุด,หากไม่เพราะหนานกงหยุนอยู่ที่นี้,และเขาเห็นแก่หน้าหนานกงอี้ล่ะก็,และหากไม่เพราะงานชุมนุมเมืองเทียนหนาน,มีคนเข้าร่วมงานกว่าหมื่นกว่าคนที่จับตามองอยู่,ด้วยกำลังของเขา,จะต้องสังหารชายคนนี้ด้วยฝ่ามือเดียวอย่างแน่นอน!
เย่ซ่งและหลีซางหยุนจ้องมองหน้ากันและกัน,มีประกายแสงที่ขึงขังและตื่นตระหนกอยู่เช่นกัน.
ฉู่เทียนมีพรสวรรค์ที่สูงมากเกินกว่าที่พวกเขาคาดเอาไว้,มีทักษะ
ดินแดน จิตสัมผัส ด้วยอายุเพียง 16 ถึง 17 ปี
ทั่วทั้งเขตแดนของรัฐกลางไม่เคยได้ยินมาก่อน,พรสวรรค์ของคนๆนี้ร้อยปีถึงจะมีครั้งหนึ่ง,ไม่เพียงแค่เขาได้ทำลายคนตระกูลเย่,เป็นไปได้ว่าจะมาแก้แค้นพวกเขาในไม่ช้า.ถึงแม้ว่าจะต้องล่วงเกินซ่างหลีซิงและซ่งปิงพวกเขาก็จะไม่ลังเลที่จะกำจัดฉุ่เทียน!
แม้วาผลงานของฉู่เทียนจะโดดเด่น.
อย่างไรก็ตาม,ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมานั้น,ยังคงมีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างขั้นที่
5 ,เพราะว่าเขามีทักษะ
จิตสัมผัส,เข้าจึงสามารถจัดการคนที่มีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างระดับ 6 ได้,สิ่งที่เกิดขึ้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดแต่อย่างใด.
ผู้ชนะเลิศในครั้งนี้ยังคงเป็นเย่หาน,หลีเทียนกังและถูเฟิงสามคนนี้เท่านั้น.
ทั้งสามคนนั้นต่างก็มีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างระดับ
6 ขั้นปลาย เหลือเพียงแค่ก้าวเดียวก็จะก้าวไปยังดินแดนปรุงร่างระดับ 7
แล้ว,พลังวิญญาณที่หนักหน่วงไม่สามารถนำถูหยุนมาเทียบได้.นอกจากนี้พวกเขาต่างได้ฝึกฝนมาอย่างหนัก,เรียนรู้ทักษะการต่อสู้สุดยอดมาทั้งนั้น.
ทั้งความเร็วและพลังเอง,ฉู่เทียนไม่สามารถเทียบได้อย่างแน่นอน.
ยังมีการแข่งขันเหลืออยู่อีกหลายรอบ.
เย่หาน,หลีเทียนกังและถูเฟิงพวกเขาทั้งสาม,ต่างก็จัดการคู่ต่อสู้ได้อย่างสบายๆ,จนท้ายที่สุดแล้วก็มาถึงรอบสุดท้าย.
คนที่เหลืออยู่,เย่หาน,หลีเทียนกัง
และถูเฟิง,พร้อมกับม้ามืดที่มีพรสวรรค์โชติช่วง,ฉู่เทียนผู้ลึกลับ,พวกเขาทั้งสี่ต่างก็สามารถเข้ามาถึงรอบสุดท้ายในที่สุด.
ในที่สุดการตัดสินชี้ขาดกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว!
การต่อสู้คัดเลือกผู้มีพรสวรรค์ของเมืองเทียนหนาน,ย่อมแตกต่างจากการแข่งขันทั่วไป,การต่อสู้รอบสุดท้ายนี้,เป็นการต่อสู้นี้ไม่ได้เป็นการจับคู่หนึ่งต่อหนึ่ง,เป็นการวัดความแข็งแกร่งด้วยพรสวรรค์ที่แท้จริง,ไม่เพียงแค่ทักษะต่อสู้ที่ต้องแสดงออกมาแล้ว,ยังจำต้องมีเชาว์ปัญญา,การคาดการณ์,โชค,และทักษะแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าอีกด้วย.
จากการแข่งขันที่เคยจัดมาก่อนนั้น.
การแข่งขันรอบสุดท้ายนั้นเป็นการแข่งขันเข้าต่อสู้พร้อมกันทั้งหมด!
สามคน,หรือสี่คนที่เหลืออยู่จะเข้าต่อสู้กัน,ไม่ใช่การประกบคู่หนึ่งต่อหนึ่ง,จะต้องใช้ความสามารถทั้งหมดแสดงออกมาให้กรรมการได้เห็น.
กรรมการการแข่งขันจะตัดสินผลงานของการต่อสู้ทั้งหมด,รวมถึงจัดอันดับของพวกเขา,แน่นอน,ว่าการจัดอันดับนั้นย่อมไม่ทำให้พวกเขาพึงพอใจ,หากว่าใครไม่ยอมรับก็จะสามารถท้าทายฝ่ายตรงข้าม,จากนั้นก็จะมีการแข่งขันกันอีกครั้ง.
พวกเขาทั้งสี่คนกำลังพักรอการต่อสู้อยู่.
เป็นการรอเพื่อเข้าแข่งขันรอบสุดท้าย.
ดวงตาทั้งสองข้างของเย่หานจ้องมองราวกับจะกินเลือดกินเนื้อไปยังฉู่เทียน,"ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะสามารถมาถึงรอบสุดท้ายได้จริงๆ!
ข้าหมายถึงว่าสิ่งที่ข้าอยากจะกล่าวคือ,ข้าเตรียมที่จะหักกระดูกเจ้าแล้ว,เจ้าได้เตรียมตัวไว้รึยัง?"
ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมา,"กระดูกของข้ามันแข็ง,กลัวว่าเจ้าจะมีความสามารถไม่เพียงพอนะสิ."
ถูเฟิงเดินตรงมา,จ้องตาเขม็งดวงตาเป็นประกาย,"ฉู่เทียน,จ้าทำร้ายน้องชายของข้า,ทำลายชื่อเสียงตระกูลข้า,เจ้าจะกลายเป็นศัตรูกับตระกูลถูตลอดไป,เจ้าจะต้องได้รับการชดใช้อย่างสาสม!เจ้าเข้าใจรึยัง?"
ฉู่เทียน"เป็นน้องชายของเจ้าหรอกรึ?"
"ถูกแล้ว,ถูหยุนเป็นน้องชายของข้า,"แขนทั้งสองข้างของถูเฟิงยกขึ้นพร้อมกับกักฉู่เทียนเอาไว้,พร้อมกับกล่าวด้วยเสียงที่ขึงขัง"ข้าจะให้โอกาสเจ้า!ให้เจ้าได้รับใช้ตระกูลถู,ด้วยพลังอำนาจของตระกูลถู,พร้อมกับทักษะความสามารถที่เจ้ามี,จงทำงานเพื่อชดใช้ในสิ่งที่เจ้าทำ,แล้วข้าจะอภัยให้กับเจ้า."
ถูเฟิงกล่าวออกมาอีก,พร้อมกับจ้องมองไปยังเย่หาน,"ข้าสามารถป้องกันชีวิตเจ้าในรอบสุดท้ายได้,ข้าหวังว่าเจ้าจะฉลาดพอ,ลำพังเพียงแค่ความแข็งแกร่งที่เจ้ามี,แทบจะไม่มีคำว่าโชคที่จะหนีรอดได้อย่างแน่นอน,เจ้าควรจะรักษาชีวิตไว้,ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วว่าจะได้การช่วยเหลือจากข้าหรือไม่!"
เย่หานกล่าวออกมาอย่างขุ่นเคือง"ถูเฟิง,ดูเหมือนว่าเจ้าจะยุ่งเรื่องของคนอื่น,มากเกินไปแล้ว."
"เจ้าเด็กนี้มันสมควรตายแล้ว!มันทำอะไรไว้เจ้าก็รู้ดี,ทำไมจะต้องไปปกป้องมันด้วย?"
หลีเทียนกังรู้สึกอิจฉาฉู่เทียนเป็นอย่างมาก!
อายุเพียงเท่านี้กับมีทักษะ
จิตสัมผัสแล้ว,ไม่ต้องบอกเลยว่า,นับตั้งแต่วันนี้ไม่ว่าเขาจะได้รับชัยชนะหรือว่าพ่ายแพ้,ฉู่เทียนก็จะเปล่งประกายมีอนาคตที่สดใส,หลีเทียนกังนั้นได้ใช้ทรัพย์สมบัติมากมาจากปู่ของเขามาตั้งแต่เด็ก,ทำให้เขานั้นมีความภาคภาคภูมิในตัวเองเป็นอย่างมาก,เขาจะทนได้อย่างไรหากว่ามีใครคนนี้มาแย่งชิงชื่อเสียงเหล่านั้นไป,เขายินยอมที่จะให้คนอื่นมาบดบังความภาคภูมิของเขาไปได้รึ?
ตาย!
จะต้องสังหารมันให้ได้
ไม่ว่าจะเป็นเย่หานและถูเฟิงจะคิดอย่างไร,หลีเทียนกังก็เตรียมที่จะจัดการฉู่เทียนให้ได้!
เมืองเทียนหนานแห่งนี้จะไม่อนุญาตให้มีหนานกงหยุนคนที่สองแน่นอน!
จะมีคนที่โดดเด่นเปี่ยมพรสวรรค์เพิ่มอีกไม่ได้!
ไม่มีทางยินยอมอย่างแน่นอน!
หลีเทียนกังไม่สามารถรับได้!
คนทั้งสามต่างก็ง้างขวานในมือเอาไว้แล้ว,คิดว่าบิดาผู้นี้เป็นลูกเกะให้เชือดจริงๆรึ?
พวกเขาไม่คิดที่จะดูความสามารถที่มีของตัวเองก่อนรึไง.
ฉู่เทียนแทบจะหมดคำพูดที่จะกล่าว,เขาได้หลับตาลงทำสมาธิอย่างเงียบๆ,ไม่สนใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นแม้แต่น้อย.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
ขอบคุณครับผมม
ตอบลบต่อไปจะเป็น 3-1 ละจะได้รู้กันว่าตระกูลไหนจะเสียลูกชายไป =w= / ที่สำคัญ หลังจบงานนี้พี่ฉู่คงโดนจ้องฆ่าตลอดแน่นอน
ตอบลบเหยดดดดตอนหน้า1ลุม3สินะสนุกแน่นอน
ตอบลบขอบคุณคร้าบ
ตอบลบขออีกตอนเถอะคับบบ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบตอนต่อไป1รุม4
ตอบลบ