Miracle Throne Chapter 32 Abandons your both hands

Miracle Throne Chapter  32 Abandons your both hands

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 32  ทำลายแขนทั้งสองข้าง

บทที่ 32  ทำลายแขนทั้งสองข้าง

สาวน้อยที่มีอายุสิบกว่าปีจะสามารถต้านทานพลังที่รุนแรงเช่นนั้นได้อย่างงั้นรึ?

เย่หานช่างเป็นผู้เยาว์ที่โหดเหี้ยมจริงๆ!

"หยุด!"

เย่หานที่กำลังจะสังหารเด็กสาวอยู่นั้น,ก็มีแขนที่เรียวงามวาดแขนปัดป้องฝ่ามือของเย่หานในทันที,ได้โอกาสเหมาะเมิ่งหยิงหยิงได้คว้าไปยังเด็กสาว,พร้อมกับถอยออกมาในระยะที่ปลอดภัย.

ใครกัน?คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถป้องกันการโจมตีของเย่หานได้.

ทุกคนอดไม่ได้เลยที่จะตกไปอยู่ในความตื่นตะลึง.

หญิงสาวที่สง่างามยืนเด่นอยู่ด้านหน้าของเย่หาน,ขาทั้งคู่ของนางนั้นเรียวยาวสมบูรณ์แบบ,ดูอวบอิ่มทรงเสน่ห์เป็นอย่างมาก,เป็นความสวยที่ล้ำค่ามีราคา,ราวกับเทพธิดา,ที่ทำให้ทุกคนถึงกับสำลักความสวยนี้ได้.

เมิ่งชิงอู๋?เป็นนางได้อย่างไร!

ฝ่ามือของเย่หานนั้นใช้กำลังไปประมาณ 20 เปอเซ็น,ถึงอย่างงั้นก็ใช่ว่าคนธรรมดาจะสามารถป้องกันได้,เมิ่งชิงอู๋ที่สามารถรับการโจมตีนี้ได้,อย่างน้อยที่สุดนางจะต้องมีพลังดินแดนปรุงร่างระดับ 6 แล้ว.

หญิงสาวคนนี้....คาดไม่ถึงเลยว่าจะซ่อนความแข็งแกร่งเอาไวอย่างงั้นรึ?!

นางจะต้องซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้เป็นแน่?

เมิ่งหยิงหยิงที่กำลังปลอบเด็กสาวอยู่,คิ้วของนางขมวดไปมา,เป็นปมแสดงออกมาถึงความน่ารังเกียจอย่างตรงไปตรงมา"การแข็งขันที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไร,เจ้าถึงขนาดต้องฆ่าคนเลยเหรอ,ตอนนี้ยังจะสังหารเด็กตัวเล็กๆอีก,เจ้ายังเป็นคนอีกรึ?ชาติชั่วจริงๆ!"

"เป็นใครจากใหนกล้ามาตัดสินข้า?เจ้ามันก็ขยะไร้ประโยชน์เหมือนกัน!"เย่หานแค่นเสียง"พวกขยะถึงได้เข้าใจพวกขยะด้วยกัน,เศษสวะอย่างเจ้า,จงมีความสุขเถอะที่ยังหายใจอยู่,เจ้าควรจะภาวนาไม่ให้ฉู่เทียนตกอยู่ในเงื้อมมือของข้า,ไม่เช่นนั้นคงจะไม่โชคดีเช่นนี้."

เจ้าสารเลวบัดซบนี้เกินจะทนได้แล้ว,กล้าที่จะข่มขู่ทำร้ายเทียนอย่างงั้นรึ?จะทำอะไรกับเขา!

เมิ่งหยิงหยิงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว!

หมัดทั้งสองของนางกำแน่น,พลังวิญญาณถูกปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง!

นางโกรธเกรี้ยวราวกับเด็กๆ,ต้องการที่จะกระโจนออกไปโดยไม่สนใจอะไร!

"หยิงหยิง!หยุด!"

เมิ่งหยิงหยิงที่จ้องมองไปยังพี่สาว ที่จ้องตาเขม็ง,ใบหน้าของนางที่ดูซีดเซียวเล็กน้อย,มีเม็ดเหงื่อที่ไหลออกมาจากหนาผาก,บางทีอาจเป็นเพราะนางใช้พลังมากจนเกินไป.

"ท่านพี่,ท่าน..."

เมิ่งชิงอู่ส่ายหน้าไปมา,ราวกับว่านางกำลังทนความเจ็บปวดอยู่,"พวกเราไปกันเถอะ!"

ก็ได้,ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉู่เทียนจัดการแล้วกัน!

สายตาของเมิ่งหยิงหยิงชำเลืองมองไปยังเย่หานหนึ่งครั้ง,ปล่อยให้เจ้าได้ยโสโอหังไปอีกสักหน่อยก็แล้วกัน,จากนั้นนางก็นำเด็กสาวจากไป.

เย่หานเปลี่ยนเป็นประหลาดใจและไม่แน่ใจไปพร้อมๆกัน.

เกิดสิ่งใดขึ้น?พลังวิญญาณที่ถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อสักครู่,ไม่เหมือนว่าจะได้รับการช่วยเหลือจากเมิ่งชิงอู่เลย,มันเป็นไปได้ด้วยรึ?

เป็นไปไม่ได้!

จะต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดอย่างแน่นอน!

ข้าต้องดูผิดเป็นแน่!

และการที่เมิ่งชิงอู่ปัดป้องการโจมตีของเขาได้นั้น,ดูเหมือนว่าจะดูอาการไม่ดีเท่าใด,เช่นนั้นนางจึงรีบจบการต่อสู้แล้วจากไปให้เร็วที่สุด!

หากว่าเมิ่งหยิงหยิงแข็งแกร่งจริง,นางที่มีอายุ 16 ปี,จะต้องลงทะเบียนการแข่งขันในครั้งนี้แน่,ทำไมไม่เข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ล่ะ?เย่หานคิดดังนั้นก็รู้สึกสบายใจ!

ในเวลาต่อมากรรมการได้เดินออกมาอย่างกระอักกระอ่วน,"การแข่งขันรอบแรก,เย่หานชนะ!"

เย่หานแค่นเสียงก่อนที่จะเดินลงจากเวทีการแข่งขัน.

เย่ซ่งอยู่ค่อนข้างไกล,จึงไม่สามารถมองเห็นรายระเอียดทั้งหมดได้,ผลงานของบุตรชายของเขานั้น,รุนแรงเด็ดขาด,จัดการศัตรูอย่างราบคาบ,สร้างความพึงพอใจต่อเขาเป็นอย่างมาก!

ตระกูเลเย่ที่เป็นตระกูลทหารรับจ้าง,จำเป็นต้องโหดเหี้ยมเด็ดขาด,มีจิตใจที่เข็มแข็งเช่นนี้.

เหล่าบุตรของเย่ซ่งมีมากมาย,มีเพียงเย่หานเท่านั้นที่มีนิสัยคล้ายๆเขา

"คุณชายใหญ่มีความมุ่งมั่น!"หลีซ่างหยุนที่นั่งอยู่ข้างๆ เย่ซ่ง,กล่าวพลางหัวเราะร่วน"การแข่งขันเพียงรายการนี้ครั้งแรก,ชัยชนะคงไม่แคล้วต้องเป็นเขาแล้ว."

เย่ซ่งพยักหน้ากล่าวออกมาว่า"หลานชายหลี่ต้าซือ,ความแข็งแกร่งของหลีเทียนกังนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปเลยหานเอ๋อเลย,ตระกูลถูเอง,ถูเฟิงก็ไม่ใช่ธรรมดา,คนที่ได้รับชัยชนะ,ก็ยากที่จะบอกได้."

หลีซางหยุนเผยยิ้มออกมาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก.

ความเป็นจริงทุกคนก็จับตามองอยู่,เย่หานคุณชายใหญ่ตระกูลเย่,และหลีเทียนกังหลายชายของหลีซางหยุน,ถูเฟิงคุณชายใหญ่ตระกูลถู,พวกเขาต่างก็มีพลังดินแดนปรุงร่างระดับ 6 ด้วยกันทั้งนั้น,ผู้แข่งขันในครั้นนี้จึงเต็มไปด้วยคามสามารถ,อะไรจะเกิดขึ้นนั้น,ไม่มีใครกล้าที่จะฟันธงได้.

ประกายแสงของเย่ซ่งเต็มไปด้วยความความเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็ง,สายตาของเขาจ้องมองผ่านเวทีทิศใต้อย่างช้าๆ.

เมิ่งชิงอู่และน้องสาวที่เพิ่งเดินผ่านออกมา.

เมิ่งหยิงหยิงที่คอยพยุงเมิ่งชิงอู๋"อาการเจ็บปวดเรื้อรังของท่านกำเริบขึ้นมาอย่างงั้นรึ?"

เมิ่งชิงอู๋พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้,ที่จริงแล้วนางเองก็สุขภาพไม่ดีอยู่แล้ว,เมิ่งหยิงหยิงเองย่อมรู้ดีว่านางมีปัญหาสุขภาพมาตั้งแต่เกิดแล้ว,ดังนั้นไม่มีทางที่จะรักษาให้หายขาดได้.

เมิ่งหยิงหยิงกล่าวออกมา"ครั้งหน้า,ท่านต้องดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีกว่านี้นะ!"

เมิ่งชิงอู๋ที่ต้องการจะกล่าวอะไรออกมา.

"สนามการแข่งขันทิศตะวันตก,การแข่งขันรอบแรกจะเริ่มในไม่กี่วินาที,ระหว่างฮวังกังและฉู่เทียน"

ดวงตาของพวกนางถึงกับเป็นประกาย!

ในที่สุดก็เริ่มแล้วรึ?

ภายในสนามการแข่งขัน,ฮวังกังจ้องมองไปยังฉู่เทียน,ทันใดนั้นใบหน้าของเขารู้สึกว่าตัวเองโชคร้ายเป็นอย่างมากก่อนจะกล่าวออกไปว่า"ข้าขอยอมแพ้!"

ตระกูลฮวังนั้นเป็นตระกูลขนาดเล็กที่เพิ่งมีชื่อใน 2-3 ปีมานี้,หลังจากที่เห็นความแข็งแกร่งและเผด็จการของเย่หาน,และก่อนหน้านี้,เย่หานได้ประกาศด้วยคำพูดเช่นนั้น,ฮวังกังที่มีความกล้าเต็มร้อยย่อมไม่กล้าล่วงเกินตระกูลเย่!

การต้องขอยอมแพ้ครั้งนี้!

บอกตามตรงเลยว่าเขาโชคร้ายเป็นอย่างมาก!

ฮวังกังชำเลืองมองฉู่เทียนอย่างเจ็บแค้น,ภายในดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความไม่ยินดีและความเกลียดชัง"ขอให้เจ้าโชคดีแล้วกัน!"

ฉู่เทียนในความคิดพวกเขา,ลำพังแค่ความสามารถของฉู่เทียนไม่มีทางไปถึงรอบลึกๆได้อย่างแน่นอน.

"ข้าขอยอมแพ้!"

"ข้าขอยอมแพ้!"

เขาผ่านเข้ารอบสองอย่างสบายๆ.

รอบที่สามของการคัดเลือกเสร็จสิ้นแล้ว, ฉู่เทียนยังไม่ได้ต่อสู้เลย,สร้างความสับสนงงงวยให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก,ฉู่เทียนเองได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น,ส่ายหน้าไปมา,เหล่าคู่ต่อสู้ของเขายอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดี,ถึงจะไม่สมัครใจที่จะยอมรับก็ตามที.

ชายชราผมขาวได้ประกาศ,รอบคัดเลือกได้จบเรียบร้อย,ต่อไปเป็นการแข่งขันในสนามหลัก!"

หลังจากผ่านรอบสามของการคัดเลือก,คนกว่า200 คนต่างก็ถูกคัดออกไปเกือบหมด,เหลือเพียงคนกว่า 20 คนเท่านั้นที่ยังคงเหลือในสนามจริงในตอนนี้.

เหล่าคนอื่นๆที่เข้ารอบมานั้น,ต่างก็ต่อสู้ได้รับชัยชนะมาทั้งสามรอบ,คนที่มีความสามารถต่ำสุด มีพลังดินแดนปรุงร่างระดับ 5 ,และพวกเขาเองก็ได้แสดงความสามารถให้เป็นที่ประจักษ์ต่อทุกคนแล้ว,มีเพียงแค่ฉุ่เทียนคนเดียวที่เข้ารอบมาด้วยวิธีพิเศษทำให้เป็นที่สนใจกับทุกคนเป็นอย่างมาก.

"พวกเราไม่ยอมรับ!"

"มันเป็นใครมาจากใหนกัน?"

"ทำไมคู่ต่อสู้ของเขาถึงได้ยอมพ่ายแพ้กันทุกคนล่ะ!"

"ผลการแข่งขันที่ออกมาเช่นนี้,มีแต่จะทำให้ทุกคนดูถูกเขานั่นล่ะ!"

"เจ้าคนขี้ขลาด!น่าอับอายซะเหลือเกิน!ใช้วิธีการขี้โกงผ่านเข้ารอบมา!"

เหล่าผู้ชมมากมายต่างพากันประท้วง,พวกเขาไม่พอใจในผลการแข่งขันอย่างแน่นอน,รวมทั้งพวกเขาไม่รู้จักหรือรับรู้ว่าฉู่เทียนคือใคร,ไม่เห็นความแข็งแกร่งเลยแม้แต่น้อย,ซ้ำยังสามารถผ่านเข้ามาโดยไร้รอยขีดข่วยเลยอย่างงั้นรึ?เป็นการโกงการแข่งขันแน่นอน!พวกเขาต่างก็มั่นใจว่าฉู่เทียนจะต้องติดสินบนการแข่งขัน!

"ให้เขาออกจากการแข่งขันไปเลย!"

"เจ้าคนขี้ขลาด!ไส่หัวไป!"

"ที่นี่คือสังเวียนต่อสู้,รีบลงมาจากเวที!อย่าทำให้เวทีแห่งนี้มีรอยด่างพร้อย!"

ฉู่เทียนเกาศีรษะไปมา,เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นกัน?อิจฉาเขาที่ไร้ซึ่งรอยขีดข่วน,เลยทำให้ทุกคนไม่ถึงพอใจสินะ,ต้องการที่จะให้เขาถูกทุบไปนอนกองรึอย่างไร!

ในเวลาเดียวกัน,หนานกงอี้,ซ่งปิง,เย่ซ่ง,ซ่างหลีซิง,หลีซ่างหยุน,พร้อมกับเหล่าคนที่มีอิทธิพลอื่นๆ,ต่างจ้องมองความโกลาหลภายในสนามการแข่งขัน,ว่ากำลังเกิดความวุ่นวายอะไร,พวกเขาปฏิเสธ,กล่าวว่ามีคนอ่อนแออยู่คนหนึ่ง,ทั้งที่เป็นการแข่งขันของผู้มีพรสวรรค์ที่แท้จริง!

"ผู้เยาว์ทุกคนจะต้องเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์!"หนานกงอี้ที่ลุกขึ้นยืนก้าวออกมาพูดต่อเหล่าสาธารชน,ก่อนที่จะพูดออกไปว่า"พวกเจ้าจงภูมิใจในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,อนาคตของเมืองเทียนหนานในวันข้างหน้า!ข้าคือจ้าวเมืองที่จะทำให้ทุกคน,ที่อยู่ที่นี่ มีความสุข,ข้าจะเป็นคนตัดสินการแข่งขันแห่งนี้ด้วยตัวเอง,จะทำให้ทุกคนมั่นใจว่าทุกอย่างนั้นเป็นไปอย่างยุติธรรม,ข้าหวังว่าทุกคนจะแข่งขันกันอย่างเป็นธรรม,ต่อสู้หาผู้ชนะที่เหมาะสมและคู่ควร!"

"ครับ,ท่านเจ้าเมือง!"

ทุกคนต่างตอบปากรับคำเป็นเสียงเดียวกัน.

หนานกงอี้กลับมานั่งยังที่พักของเขา,อดไม่ได้เช่นกันที่จะจ้องมองไปยังฉู่เทียน,พร้อมกับถามออกมาด้วยความสงสัย"ใครรู้ว่าเจ้าเด็กนั้นเป็นใครถึงผ่านมาสามรอบโดยที่ไม่ได้ต่อสู้,ไร้ซึ่งรอยขีดข่วน,แต่ก็ยากที่จะบอกได้จริงๆว่าเขานั้นได้โกงการแข่งขันหรือไม่?"

ซ่างหลีซิงที่อยู่ไม่ไกลออกไป,ตอนนี้เขาดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย,เขาที่เต็มไปด้วยสง่าราศี,มีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น,ราวกับว่าได้กลายเป็นเด็กหนุ่มวัย 20 ก็ไม่ปาน,เมื่อเขาได้ฟังคำพูดของหนานกงอี้แล้ว,ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะพร้อมกับเผยยิ้มออกมา,"ท่านเจ้าเมืองท่านจะสรุปเร็วเกินไป,ชายคนนี้ไม่ใช่ธรรมดา!"

หนานกงอี้รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก"เป็นไปได้ว่าซ่างต้าซือรู้จักเขาอย่างงั้นรึ?"

ซ่างหลีซิงที่ลูบคลำเครายาวของตัวเองไปมา,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างคลุมเคลือ"รู้ดีเป็นอย่างมาก!"

แม่ทัพเมืองเทียนหนานซ่งปิงพูดสอดขึ้นมาทันที,"หอการค้าเห่ยซุยที่ถูกทำลายไป,เป็นเด็กหนุ่มคนนี้ที่มีส่วนส่งเสริม."

"ชิ!"

ใบหน้าของเย่ซ่งและหลีซางหยุนเปลี่ยนเป็นเย็นเยือบ.

หนานกงอี้ราวกับว่านึกขึ้นมาได้เมื่อเร็วๆนี้,ดูเหมือนว่าจะมีคนที่ได้ยุแหย่คนของตระกูลเย่,ที่แม้แต่หนานกงอี้เองยังไม่ต้องการที่จะยุ่งเกี่ยวกับตระกูลเย่เลย,พวกเขาเป็นกลุ่มทหารรับจ้างที่ไม่ธรรมดา,ดังนั้นจึงไม่ควรที่จะสร้างศัตรูกับเขาเป็นดีที่สุด.

ถูเจิ้นเทียนจ้องมองไปยังฉู่เทียนด้วยเช่นกัน,ทว่ากลับไม่ได้ให้ความสนใจแต่อย่างได,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างไม่ยินดียินร้าย"อายุเพียงเท่านี้,กลับเต็มไปด้วยเชาว์ปัญญาและเล่ห์กล,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถผ่านการแข่งขันจนมาถึงรอบนี้ได้,กล้าที่จะกระทำการไม่ซื่อ,คนๆนี้ยากที่จะบอกได้ว่าเปี่ยมพรสวรรค์.ข้าแนะนำให้ท่านเจ้าเมือง,คัดเขาออกไป,ทำลายพลังฝึกตน,เพื่อเป็นการลงโทษให้หลาบจำ!"

ซ่างหลีซิงกล่าวโต้ตอบ"ฉู่เทียนนั้นยังไม่ได้ต่อสู้เลย,ตระกูลถูรู้ได้ไงว่าเขาไร้ความสามารถ?"

ถูเจ้นเทียนกล่าวออกมาอย่างเหยียดหยัน"หากว่ามีพรสวรรค์เป็นที่รู้จักในเมืองเทียนหนานแล้ว,มีสิ่งใดถึงต้องปิดบังเอาไว้ด้วยล่ะ?"

ซ่างหลีซิงเผยยิ้มอย่างนุ่มนวล,"มีพรสวรรค์ไม่ได้แปลว่าต้องมีชื่อเสียง,พวกเราต้องรอเวลาที่เหมาะสม."

หนานกงอี้พยักหน้า,ไม่ได้ตัดสินใจใดๆ.

เขานึกถึงอะไรบางอย่างได้,เขาได้สอบถามกับผู้ช่วยของเขาด้วยเสียงที่แผ่วเบา"หยุนเอ๋อล่ะ?"

ผู้ช่วยของเขาตอบกลับ"พวกเรายังไม่เห็นท่านหญิงตั้งแต่เช้าแล้ว."

"ชิ,งานชุมนุมยังไม่เข้าร่วม,แล้วกล้าพูดจาใหญ่โตซะขนาดนั้น!"

ซ่งปิงได้สอบถามรองแม่ทัพของเขาเช่นกัน"เจ้าเห็นเทียนเหยี่ยนใหม?"

รองแม่ทัพเองก็ส่ายหน้าไปมากล่าวออกมาว่า"ไม่เห็นเลยครับ. "

ซ่งปิงเผยแววตาที่แปลกประหลาด,ด้วยนิสัยของน้องชายของเขานั้นเขาย่อมรู้อย่างชัดแจ้ง,งานที่ดูคึกคักเช่นนี้ทุกครั้ง,จะเข้าร่วมโดยตลอด,เกิดสิ่งใดขึ้น,มีสิ่งใดที่เขาสนใจมากกว่าการเข้าร่วมชุมนุมในครั้งนี้อย่างงั้นรึ?

กรรมการประกาศออกมาเสียงดัง"รอบถัดไป!จะเป็นการต่อสู้ของฉู่เทียนและเย่อู๋!"

สร้างความสนใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก!

ด้วยการชนะผ่านสามรอบ,ทำให้ทุกคนต่างสนใจในตัวของฉู่เทียน,การที่ฉุ่เทียนได้พบกับเย่อู๋,เย่อู๋ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับเย่หาน,นับว่ามีพรสวรรค์ที่โดดเด่นเลยทีเดียว.

เขาคงจะไม่ยอมแพ้อีกคนใช่ใหม?

นั่นมันคนของตระกูลเย่นะ!

ทั่วทั้งใบหน้าของเย่อู๋จ้องมองไปยังเย่หานอย่างหดหู่"ญาติผู้พี่,ข้าไม่ยอมแพ้เจ้าเด็กนั่นได้ไหม?ข้าก็เป็นคนของตระกูลเย่,การยอมแพ้ผ่าน,บางทีอาจสร้างความเสื่อมเสียให้กับตระกูลได้."

เย่หานคิดอยู่ชั่วขณะ,คนของตระกูลเย่จะแพ้ผ่านได้อย่างไร,ก่อนที่จะกล่าวไปว่า"เอาล่ะ,เจ้าหักแขนทั้งสองข้างของมันก่อน,ค่อยขอยอมแพ้,คงไม่มีใครว่าอะไรเจ้า."

ดวงตาของเย่อู่เปล่งประกาย"ดี,ข้าจะทำให้มันได้อายก่อน,ญาติผู้พี่ก็จะทำให้มันได้รับความอับอายอีกครั้ง,ให้มันแทบจะมุดดินหนีไปตลอดกาล,ให้ชาวเมืองเทียนหานหัวเราะเยาะมันไปตลอดชีวิต.

ฉู่เทียนที่ก้าวขึ้นเวทีการแข่งขันอย่างช้าๆ.

เย่อู๋กระโดนลอยขึ้นมาบนเวที,ทั่วทั้งใบหน้าเผยยิ้มที่น่าเกียจน่ากลัว"ขยะไร้ประโยชน์อาศัยอำนาจบารมีของญาติผู้พี่เย่หาน,ทำให้เจ้าสามารถมายืนอยู่ตรงนี้ได้,คิดจริงๆรึว่าเป็นแค่หมูจะสามารถปีนต้นไม้ได้!"

ฉู่เทียนอ้าปากหาวอย่างไม่ใส่ใจ,"อย่าพูดจาไร้สาระให้มากความ,เจ้าเตรียมจะยอมแพ้แล้วอย่างงั้นรึ?รีบๆยอมแพ้ไปซะไป,หยุดทำอะไรให้เสียเวลาทุกคนเลย."

"ความจริงข้าไม่ได้เตรียมที่จะชนะเจ้า,ทว่านั่นก็ไม่ใช่เพราะว่าข้านั้นอ่อนแอกว่าเจ้า,เช่นนั้นเจ้าควรจะสำนึกเอาไว้ซะ,เป็นเพราะว่าญาติผู้พี่ของข้าได้กล่าวออกมาว่าให้เป็นหน้าที่ของเขา,ข้าจึงไม่ควรจะยุ่ง,เจ้าควรจะรับรู้ให้มากกว่านี้นะ?"

ระหว่างที่พูด,เย่อู๋ได้เดินเข้ามาอย่างช้าๆ,ทีละก้าวทีละก้าว,พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายพลังวิญญาณมหาศาลเต็มไปทั่วบรรยากาศ,จงใจข่มขวัญฉู่เทียน,ราวกับว่าจะทำให้ทุกอย่างที่อยู่รอบๆแตกสลายหายไปให้หมด.

ฉู่เทียนยังคงยืนนิ่งสงบไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น,"แล้วเจ้าอยากจะทำอะไรล่ะ?"

เย่อู๋กล่าวออกมาอย่างไม่รีบเร่งและเสียงดัง,"ก็ไม่มีอะไรมาก,เพียงแค่แขนทั้งสองข้างของเจ้า."

ฉู่เทียนพยักหน้าอย่างเงียบๆ,"ข้าค่อนข้างที่จะมีความยุติธรรม,ข้ามีต้องการเหมือนคนอื่นๆ,ที่พวกเขาต้องการจากข้า,เจ้าควรที่จะโชคดีนะที่ไม่ขออะไรมากเกินไปนะ."

"ชิ!ขี้โม้อย่างไร้ยางอาย!"เย่อู๋ที่โกรธเกรี้ยวกับท่าทางของฉู่เทียน,ไม่ใช่ว่าชายคนนี้ไม่รู้จักสำนึกเลยรึ?ในเมื่อต้องการเช่นนี้,เดียวจะได้รู้ว่าตัวเองนั้นไร้ค่า ไร้ราคาเพียงใหน"คนอย่างเจ้า!ข้าเคยเห็นมามากเกินไปแล้ว,ไม่เคยมีคนไหนที่จบลงด้วยดี,การที่เจ้ากล้าเป็นศัตรูตระกูลเย่,ชะตาของเจ้าก็ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว!เตรียมรับมันเอาไว้อย่างสาสมซะเถอะ!"

"พล่ามมากเกินไปแล้ว!"

ฉู่เทียนไม่ทนอีกต่อไปแล้ว,ทั่วทั้งร่างของเขาปะทุพลังวิญญาณออกมา,ทันทีที่เขาปลดปล่อย,ขาทั้งสองข้างก็ขยับในทันที,พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว,ทว่าจากนั้น,หมัดสวรรค์คำราม!

ตูมมมมม!

เย่อู๋ไม่เห็นแม้แต่เงาของหมัด,รู้สึกได้เพียงความเย็นยะเยือบที่พัดผ่านเข้ามาอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับถูกจู่โจมไปที่ไหล่ซ้ายของเขาอย่างโหดร้าย.

แค๊ก

กระดูกทั่วไหล่ซ้ายแตกหักขึ้นมาในทันที!

ในขณะที่เขากระเด็นลอยไปในอากาศนั้น,ฉู่เทียนที่เคลื่อนที่ราวกับแสงคว้าไปที่ร่างของเขา,พร้อมกับดึงแขนซ้ายของเขากลับมา,พร้อมกับหมุนมันอย่างรวดเร็ว,ทำให้แขนของเขาแตกออกเป็นชิ้นๆ,บิดงอผิดรูปอย่างรุนแรง!

"!ไม่!"

เย่อู๋ร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาทรกรรม!!

แขนซ้ายของเขาถูกทำลายแตกหักอย่างสมบูรณ์!

เขาที่มีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างระดับ 5 ,พลังที่เขามี,ไม่สามารถที่จะตอบโต้คืนไปได้แม้แต่การโจมตีเดียว,เขายังจำคำพูดที่ได้พูดไปก่อนหน้านี้,เป็นความคิดที่โง่เง่าเป็นอย่างมาก!

ทำลายแขนทั้งสองข้างของฉู่เทียนรึ?กลับกลายเป็นตัวเขาเองที่ได้รับสภาพนั้นมา!

ฉู่เทียนที่ยกแขนขวาของเย่อู๋ขึ้นอีก"ข้าเพิ่งบอกไปว่าข้านั้นยุติธรรม,เจ้าต้องการแขนทั้งสองข้างของข้า,ข้าก็ไม่ต้องการอะไรมาก,เพียงแค่แขนทั้งสองข้างของเจ้า."

"หยุด!"

"ข้าขอยอมแพ้!"

แค๊ก!

แค๊ก!

เพียงแค่ได้ยินเสียงที่แตกหักที่น่าหวาดกลัว,แขนขวาของเย่อู๋ก็ไร้ความรู้สึก,ดูน่าเกียจน่ากลัว.

ฉู่เทียนที่ง้างเท้าของเขาขึ้นสูง,ก่อนที่จะเตะไปข้างหน้าอย่างรุนแรง,ร่างของเย่อู๋ก็ลอยออกไปกว่าสิบเมตร,กระเด้งกระดอนครูดไปบนเวที,ก่อนที่จะกระตุกและแน่นิ่งไป.

เร็ว!

เร็วเข้า!

รวดเร็วและว่องไว,เด็ดขาดโหดร้าย....เป็นเหตุให้เกิดเสียงอื้ออึ้งไปทั่วในฝูงชน.

ก่อนหน้านี้เหล่าคนที่ตะโกนด่าว่าสาดเสียเทเสียถึงกับเงียบปากไปในทันที,เพียงแค่สองวินาทีคู่ต่อสู้ของฉู่เทียนก็ไปนอนกองอยู่บนพื้น,แขนทั้งสองข้างแตกหักป่นละเอียดจนไม่สามารถรักษาได้,เป็นการโจมตีที่โหดเหี้ยมรวดเร็ว,ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงจ้องมองตาค้างเลยทีเดียว.

ดุร้าย!ป่าเถื่อน!

 ฉู่เทียนไม่ได้เป็นคนบ้าหรอกเหรอ,ชายคนนี้ไม่ได้เป็นแค่แมงหวี่หรอกรึ?!

ที่มาจากhttp://www.novelupdates.com/series/miracle-throne/

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????