Miracle Throne Chapter 28 Punches the cousin crazily
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 28 ทุบตีญาติผู้พี่อย่างโหดร้าย
บทที่ 28 ทุบตีญาติผู้พี่อย่างโหดร้าย
เป็นลุงที่ยักยอกเงินของหลานด้วยทุกวิธีการที่ทำได้,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่ายังจะบังคับหลานทั้งสองคนให้แต่งงานกับบุตรชายตนเองอีกรึ?
ยากจริงๆที่จะพบเห็น
คนที่ภายในหัวสมองมีแต่สวนดอกไม้เกิดขึ้นอยู่เต็มไปหมด,ถึงได้คิดเช่นนี้ได้!
เจ้าลูกพี่ลูกน้องคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ,ต้องการที่จะแต่งรวบหัวรวบหางญาติผู้น้องสองคนพร้อมกันเลย,ทำราวกับว่ามันเป็นเรื่องทั่วไปของโลกใบนี้,ไม่คิดเลยว่าคนเหล่านี้จะเป็นคนที่หน้าด้านไร้ยางอายถึงขนาดนี้เลย?
"หุบปากซะ!เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาแส่เรื่องของคนภายในตระกูลพวกเรา?"ดวงตาของเจาอี้จ้องเขม็ง,ญาติผู้น้องทั้งสองคนของเขานั้นราวกับว่าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็ไม่ปาน,เขารอคอยโอกาสนี้มานานแล้ว,นอกจากนี้ยังสามารถได้ยึดครองหอการค้าได้อีกด้วยทว่าเจ้าฉู่เทียนคนนี้ปรากฏออกมา
ขัดหูขัดตาเขาจริงๆ"เจ้าเป็นแค่เพียงขยะชั้นต่ำ,กล้าที่จะตีตนเสมอเจ้านายได้รึอย่างไร!",
ฉู่เทียนหัวเราะคริคริ
"อย่างน้อยข้าก็ไม่ได้หน้าด้านไร้ยางอาย,ไม่ได้เป็นสัตว์ในรูปโฉมมนุษย์."
ภายในดวงตาของเจาอี้นั้นเต็มไปด้วยจิตสังหารในทันที,"วันนี้เจ้าเป็นแค่ทาส,ตลอดชีวิตก็เป็นได้แค่ทาส,ข้าจะสังหารให้เจ้าตายตอนใหนก็ได้และเจ้าก็จะต้องตายไปไม่ต่างจากมดปลวก,เจ้าคิดว่าเพียงแค่ญาติผู้น้องข้าใจดีหน่อยแล้วจะสามารถทำอะไรได้จริงๆรึ?"
ฉู่เทียนหรี่ตาเล็กลง,ภายในดวงตาของเขาถึงกับลุกวาว.
หากว่ารู้จักฉู่เทียนดีทุกคนจะต้องเข้าใจ,เมื่อฉู่เทียนแสดงท่าทางเช่นนี้,นั่นก็หมายความว่าเขากำลังอยู่ในช่วงอันตรายที่สุดแล้ว.
เมิ่งชิงอู๋ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว"เจาอี้,มันจะมากเกินไปแล้ว!"
เจาซางเหอกล่าวกลับบุตรชาย"เจ้าทำไมต้องไปต่อปากต่อคำกับพวกทาสด้วย,เจ้าไม่คิดว่ามันจะเสื่อมเสียเกียรติหรอกรึ?นั่งลง,พวกเรากำลังพูดคุยกันเรื่องธุรกิจที่สำคัญอยู่."
"ไม่จำเป็นต้องพูดคุยกันอีกแล้ว!"เมิ่งชิงอู๋กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น"เรื่องเหลวไหลพันธ์นี้ข้าไม่เห็นด้วย,การพูดคุยวันนี้จบแล้ว,ทุกคนกลับไปได้แล้ว!"
เจาซางเหอยังคงยืนกรานพูดต่อไป,"เป็นการตัดสินใจของข้าและเพื่อให้หอการค้าหนานหยุนดีขึ้น,และเพื่ออนาคตของน้องสาวเจ้าด้วย,อี้เอ๋อคือทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเจ้าแล้ว,พวกเราไม่จำเป็นต้องพูดคุยกันอีก,ขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์."
"เจาซางเหอพูดถูกแล้ว!"
"หอการค้าหนานหยุนทำให้พวกเราผิดหวังมากเกินไปแล้ว!"
"จงแต่งงานกับคนตระกูลเจา,หรือว่าวางมือจากหอการค้าหนานหยุน
เลือกเอา!"
„......”
เมิ่งชิงอู่ที่กำหมัดแน่น,บนใบหน้าของนางนั้นบิดเบี้ยวถมึงทึงอย่างที่สุด.
เจาซางเหอทำเป็นตาบอดมองไม่เห็น,แสดงท่าทางกล่าวออกมาไม่ไห้นางต่อต้านได้"อี้เอ๋อ,เจ้าเตรียมตัวได้แล้ว,เรื่องของเจ้าจะจัดการเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้."
"ขอบคุณท่านพ่อ!"เจาอี้หัวเราะร่วน,"ข้าจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่,เพื่อแต่งกับชิ่งอู๋ให้ออกมายอดเยี่ยมที่สุด."
ในที่นี่ไม่มีใครสนใจคำพูดของเมิ่งชิงอู๋เลยแม้แต่น้อย.
ตั้งแต่ต้นจนจบพวกเขาได้พูดคุยอยู่ฝ่ายเดียว,ไม่ปล่อยไห้นางได้พูดอะไรเลย.
ไม่ให้ปฏิเสธอย่างงั้นรึ?เอาเลย,ทุกคนที่รวมตัวกันในครั้งนี้,ได้เรียกร้องโรงงานผลิตยันต์เวทย์!ไม่มีใครรู้เลยรึว่าโรงงานยันต์เวทย์นั้นเป็นเหมือนกับเลือดเนื้อของหอการค้าแห่งนี้!ไม่มีใครรู้เลยหรือมองเลยว่ามันเป็นโรงงานที่บิดามารดาของนางได้สร้างขึ้นมาสักคนเลยรึ?
เมิ่งชิงอู๋ที่คับแค้นจนน้ำตาเอ่อคลอเบ้าเต็มสองตา,แทบจะที่จะทรุดลงกับที,โชคดีที่น้องสาวของนางไม่อยู่ที่แห่งนี้,บางทีด้วยนิสัยของน้องสาวของนางแล้ว,คงไม่สามารถคุมตัวเองได้เป็นแน่สายตาของนางจ้องมองไปยังฉู่เทียนเพื่อขอความช่วยเหลือ,ตอนนี้นางไม่มีแรงที่จะต่อต้านพวกเขาแล้ว,ชายคนนี้ที่แข็งกร้าวรุนแรง,จะสามารถช่วยแก้ปัญหาให้กับนางได้หรือไม่?
ฉู่เทียนที่รู้สึกราวกับว่าได้รับอนุญาตผ่านออกมาจากสายตาของท่านหญิงแล้ว,ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,ก็ไม่ต้องสุภาพกันแล้ว!
ฉู่ทียนลุกขึ้นในทันทีพร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง"ทุกคนไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!"
หอบ หอบ!
เมิ่งชิงอู๋ถึงกับตะลึงขึ้นมาในทันที.
ทุกคนราวกับว่ากำลังถูกกระชากคอเสื้อเข้าไปหา,พวกเขาเงียบกริบพร้อมกันในทันที,ไม่มีใครรู้รายละเอียดของคนใช้คนนี้,คาดไม่ถึงเลยว่ากับกล้าพูดจากับพวกเขาเช่นนี้เลยรึ?
เหล่าญาติๆถึงกับลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธเกรี้ยว,"เจ้า..."
ฉุ่เทียนสะบัดมือตบไปยังเหล่าคนที่กำลังจะอ้าปาก,เหล่าญาติที่อยู่ใกล้ๆยังไม่ได้อ้าปากเองก็โดยฟาดอย่างโหดร้าย,ส่งเสียงร้องระงงมออกมา,บางคนถูกเขาย่ำ,พร้อมกับถีบลอยออกไปหลายเมตร.
เขาเริ่มทุบตีเหล่าคนที่อยู่รอบๆ!
คนๆนี้ถึงกับกล้าทุบตีพวกเขาเลยอย่างงั้นรึ?
พวกญาติกลุ่มนี้คงจะรู้ว่า
การเข้าทำกำไรในตลาดปรุงยา,หอการค้าหนานหยุนจะต้องพบกับภาวะวิกฤติเป็นหนี้เป็นสิน,จึงได้รีบแจ้นเข้ามาซ้ำเติม,โดยการเรียกร้องเงินลงทุนออกไป,เช่นนั้นแล้วจึงได้เดินทางมาเพื่อบังคับในครั้งนี้!
ฉู่เทียนที่สีมือไปมา"ไม่ใช่ว่ามีคนที่ต้องการโรงงานยันต์เวทย์จากปู่คนนี้อยู่อีกอย่างงั้นรึ?!เข้ามามาทำให้มันจบๆไปเลย!หรือไม่ก็รีบไสหัวไปให้พ้น!"
"ไอ้ทาสชั่วช้า,เจ้ากล้าที่จะทำลายความสัมพันธ์ญาติพี่น้องของพวกเราเหรอ,ถึงกับทำให้เกิดความแตกแยก,ถึงกับกล้าทำร้ายหัวใจของข้าเช่นนี้!"เจาอี้ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว"ท่านพ่อ,ข้าจะทำลายพลังฝึกตนมันให้กลายเป็นคนพิการไปเลย!"
เจาซางเหอไม่ห้ามปรามแม้แต่น้อย,เขาคิดว่าเมิ่งชิงอู่จะต้องได้รับการสั่งสอนซะบาง,เพื่อให้ทุกคนสงบ,จึงได้กล่าวออกไปอย่างใจเย็น"ทำลายพลังฝึกตนรึ?คนชั่วช้าพันธ์นี้นะ
จะเก็บไว้ทำไม?ฆ่ามันซะ!"
เมิ่งชิงอู๋รีบกล่าวออกมาอย่างรวดเร็ว"เจ้ากล้า!"
"ญาติผู้น้อง,เจ้านี้มันฟั่นเฟือนจริงๆ!ทำไมถึงได้โง่งมถึงเพียงนี้,เจ้าไม่รู้เลยจริงๆรึว่าอะไรคือของล้ำค่า!เจ้าทาสชั้นต่ำนี้ทั้งโหดร้ายและป่าเถื่อน,เขาจะกลายเป็นต้นเหตุให้ตระกูลของเจ้ามีปัญหาในไม่ช้าก็เร็ว,พี่ชายคนนี้จะทำเพื่อเจ้าเอง,เพื่อครอบครัวของเราไง,ข้าจะสังหารมันในวันนี้ล่ะ!"
"ตายไปซะ!"
เจาอี้ยกข้าขึ้น,ที่ขาของเขานั้นมีพลังวิญญาณที่หนักหน่วงค่อยๆรวมตัวกันขึ้น,ราวกับเหยี่ยวที่กำลังสะบัดขา,พร้อมที่จะจู่โจมไปที่หัวของฉู่เทียน,พลังโจมที่หมุนวนรวมตัวขึ้นนั้นเต็มไปด้วยจิตสังหาร,ซึ่งทุกคนต่างก็เข้าใจได้ดีว่าฉู่เทียนต้องโดนสังหาร
หากถูกการโจมตีนี้ไปแล้ว,ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
"กระจอก!"
ฉู่เทียนยกมือขวาขึ้นพร้อมกับคำรามเสียงดัง,หมัดสวรรค์คำราม!
หมัดขวาที่ราวกับว่าเลี้ยวโค้งออกไปได้,พลังทั้งสองเข้าปะทะกัน,เกิดแรงลมพัดผ่านออกมาทั่วทั้งห้องอย่างรุนแรง,ได้ยินเสียงกระดูกหัก,ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงเจ็บปวดทรมานร้องตะโกนออกมา.
"โอ้ย!!!"เจาอี้กระเด็นออกไปกระเด้งกระดอนลากไปกับพื้น,ขาขวาที่ผิดรูปบิดงอจากปกติ,มีเศษของกระดูกทิ่มออกมาอีกด้วย"ขาของข้า!"
"พลังความแข็งแกร่งที่ปลดปล่อยออกมานั้นแทบไม่ต่างจากดินแดนปรุงร่างระดับ
5 เลย!"
ทักษะต่อสู้ที่ฉู่เทียนใช้ไปนั้นไม่ได้แข็งแกร่งมากมายเท่าใดนัก,หากแต่เป็นเพราะว่าร่างกายของเขานั้นได้แช่อยู่ภายในน้ำพุจิตวิญญาณแห่งชีวิต,หลังจากที่ร่างกายของเขานั้นได้รับการปรับปรุงจากโลหิตมังกร,จึงทำให้ระดับความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก,แม้ว่าพลังฝึกตนจะไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก,แต่ก็ใช่ว่าจะเอาหมัดที่อ่อนนุ่มเหมือนหมอนมาเทียบได้?
อายุเพียงแค่
16 หรือ 17 ปี ,หมัดของเขาถึงกับทำลายขาของนักเรียนสถาบันเจิ้งโจวได้เลยรึ?
เหล่าเคลือญาติต่างก็เผยร่องรอยความหวาดกลัว.
ที่จริงแล้วใครกันที่เป็นขยะ?
"สถาบันเจิ้งโจวไม่ควรจะมีขยะเช่นเจ้าอยู่อีกต่อไป,คงจะดีถ้าจัดการเจ้าแทนพวกเขาให้จบๆไป!"ฉู่เทียนเดินตรงไปยังเจาอี้,ที่นอนกองอยู่บนพื้นโหหิตสาดกระจายไปทั่ว,พร้อมกัดฟันแน่น,ก่อนที่ฉู่เทียนจะได้กล่าวออกไปว่า"ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการสังหารข้ารึ?ข้าจะทำลายพลังฝึกต้นเจ้าซะ!"
เจาอี้ที่กำลังหวาดกลัวตื่นตระหนกอย่างรุนแรง"อย่านะ!"
เจาซางเหอตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว,"บัดซบ!เจ้ากล้า!"
ฝ่ามือของฉู่เทียนได้โจมตีไปยังท้องน้อยของเจาอี้,จุดรวบรวมพลังวิญญาณของเขาที่มีทั้งหมด,ได้กลายเป็นผุยผง,พลังฝึกตนทั้งหมดได้หายไปเหลือแต่ความว่างเปล่าในอากาศ,ทำให้เขากลายเป็นเพียงแค่คนทั่วไปเท่านั้น!
เจาอี้!
เป็นการกระทำที่โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก,บอกได้เลยว่าเมื่อถูกทำลายพลังฝึกต้น,ก็ไม่ต่างจากคนพิการ.
เมิ่งชิงอู๋ไม่คาดคิดเลยว่าชายคนนี้จะทำอะไรไม่คิดเช่นนี้.
ตระกูลเจาถึงจะไม่ใช่ตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียงมากนัก,อย่างไรก็ตามพวกเขาก็อาศัยอยู่ในเมืองหลวงของรัฐกลาง,แน่นอนว่าพอจะมีอิทธิพลบ้าง,แม้ว่าเจาอี้จะเป็นเพียงผู้เยาว์ตระกูลสาขา,ทว่าการที่ฉู่เทียนจงใจทำลายพลังฝึกตนของเขา,หากว่าข่าวนี้ไปถึงรัฐกลางแล้วล่ะก็,แน่นอนว่าจะต้องสร้างความโกรธเกรี้ยวให้กับตระกูลเจาอย่างแน่นอน.
หอการค้าหนานหยุนเองก็คงจะแตกเป็นเสี่ยงๆในครานี้แล้ว!
"เจ้ากล้าทำลายพลังฝึกตนของลูกชายข้า!"เจาซางเหอเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง,พร้อมกับปลดปล่อยหมัดคู่ออกมาเสียงดังสนั่นในทันที"ข้าจะฆ่าเจ้า!"
ฉู่เทียนแค่นเสียง"ลำพังแค่เจ้านะรึ?ไสหัวไปให้พ้น!"
บาทาเหิน!
เพียงแค่ถีบออกไปเบาๆ!
เจาซางเหอถึงกับหัวทิ่มล้มคล่ำกลิ้งไปหลายตลบก่อนที่จะไปกองคล่ำหน้าอยู่บนพื้น,พลังฝึกตนของเจาซางเหอนั้นสูงกว่าเจาอี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น,ทั้งสองต่างก็มีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างขั้น
5 เท่านั้น,ตราบเท่าที่ไม่ไปถึงปรุงร่างระดับ 6 ,แทบจะไม่อยู่ในสายตาของฉู่เทียนเลย!
ความหยิ่งผยองของฉู่เทียนที่จ้องมองเหล่าคนที่อยู่ด้านหน้าอย่างเหยียดหยัน,คนที่อยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้ถึงกับแข็งค้าง,ชายหนุ่มที่อยู่ต่อหน้าพวกเขาดูราวกับเป็นราชันย์อสูรที่กระหายจ้องมองมายังพวกเขา.
"ไม่ใช่ว่าพวกเจ้ากำลังโกรธเกี้ยวอยู่หรอกรึ?"
"ไม่ใช่ว่าพวกเจ้าต้องการที่จะสังหารข้าให้ตายไปเร็วๆหรอกรึ?
"บิดาผู้นี้กำลังถามอยู่,พวกเจ้าต้องการมอบความตายให้กับข้าจริงๆสินะ!"
มอบความตายให้กับข้ารึ?
ช่างพูดมาได้!
ชายหนุ่มคนนี้ช่างไม่รู้จักคิดอะไรเลยจริงๆ,ถึงกับทำให้ทุกคนตื่นตระหนกตาตั้งได้ทีเดียว,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะชั่วร้ายได้ถึงเพียงนี้!
ร่างของเมิ่งชิงอู๋นั้นถึงกับสั่นสะท้าน,ไม่รู้ว่าจะมีความสุข,หรือเสียใจดี,เรื่องที่ฉู่เทียนกระทำไปนี้,นางไม่ต้องการให้เขาทำเลย,หรือจริงๆแล้วต้องการกัน,ตระกูลเจานั้นเป็นตระกูลของแม่นาง,นางเองก็ไม่ต้องการที่จะตัดสัมพันธ์กับพวกเขาอย่างสมบูรณ์,ถึงอย่างนั้น....เจาซางเหอก็กระทำการเกินไปจริงๆ!
เมื่อเห็นฉู่เทียนที่ดูดื้อรั้นเป็นอย่างมากแล้ว,เมื่อเห็นว่าเขานั้นเป็นคนกระล่อนถึงเพียงใด,ภายในสายตาของนางเองก็รู้สึกสับสนอยู่เหมือนกัน,ไม่เคยมีความรู้สึกเป็นเหมือนกับเช่นนี้มาก่อนเลย.
ฉู่เทียน...ขอบใจเจ้ามาก!
เมิ่งชิงอู๋ที่ปาดน้ำตาของนางออก.
ใบหน้าของเจาซางเหอถึงกับขาวซีด,โอดครวญโหยหวนและกล่าวโทษออกมาอย่างรุนแรง"เมิ่งชิงอู๋,เจ้ามันไร้หัวใจ,และชั่วร้าย...คิดถึงตอนที่ข้าเคยช่วยเหลือพ่อแม่ของเจ้าในอดีตแล้ว,จนธุรกิจเติบโตและเจริญจนมาถึงทุกวันนี้มีแต่ความยากลำบาก,คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะทำกับข้าและลูกชายเช่นนี้....เจ้านี้มันช่างอกตัญญู,หน้าไม่อาย,ไร้ศีลธรรม,หน้าเนื้อใจเสือ!"
"อกตัญญู,หน้าไม่อาย,ไร้ศีลธรรม,อย่างงั้นรึ?"เมิ่งชิงอู๋เผยยิ้มอย่างเศร้าสร้อย,ดวงตาคู่งามของนางนั้นเต็มไปด้วยเปลวเพลิงที่เกรี้ยวโกรธ,ในเมื่อเรื่องมันเป็นเช่นนี้แล้วก็ไม่จำเป็นที่ต้องมีน้ำตาและไว้หน้าคนอื่นอีกต่อไป"ข้าเองก็สงสัยมาลายปีแล้ว,มีเรื่องอยากถามท่านจริงๆ!"
เจาซางเหอจ้องมองออกไป.
เมิ่งชิงอู๋ที่ถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยือบ"หกปีที่แล้ว,ขบวนขนส่งสินค้าในตอนนี้,เส้นทางที่ใช้ในการเดินทางนั้นมีไม่กี่คนที่รู้,คาดไม่ถึงเลยว่ากลับถูกสังหารระหว่างทาง,กองคาราวานทั้งหมดถูกไล่ล่าสังหารไปจนหมด,ทำไมถึงมีท่านโชคดีรอดชีวิตมาได้เพียงแค่คนเดียวรึ?"
เจาซางเหอตอบกลับด้วยเสียงที่แหบพล่า"เจ้าเลิกคิดได้แล้วว่าเป็นฝีมือของคน,เหตุการณ์ในครั้งนั้นถูกสัตว์อสูรเข้าโจมตีต่างหาก!"
"สัตว์อสูรโจมตีรึ?นั่นมันเป็นความเห็นของเจ้า,เพราะว่ามันไม่สามารถพิสูจน์ได้,ท้ายที่สุดคนอื่นๆจึงได้เชื่อเช่นนั้น,แต่ว่า,ความจริงนั่น,ก็เพื่อที่จะให้ตัวเจ้าบริสุทธิ์ไงล่ะ,เป็นเจ้าที่ทรยศท่านพ่อและท่านแม่,เจ้าได้ขายข้อมูลเส้นทางพวกเขาให้กับตระกูลเย่,ถูกใหม!"
อะไร?!
ร่างกายของเจาซางเหอถึงกับสั่นสะท้าน!
นางรู้แล้ว!
หรือว่าเมิ่งชิงอู๋นั้นสงสัยเรื่องนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว,ไม่คิดเลยว่าผ่านมาหลายปีกลับอดทนไม่ทำอะไร,หญิงสาวคนนี้มีแผนการทึ่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก.
เมิ่งชิงอู๋ที่รู้สึกสงสัยและไม่เชื่อกับหลักฐานที่เกิดขึ้น,ตอนนี้เห็นท่าทางของเจาซางเหอแล้ว,นางแทบจะสรุปได้ว่า,สิ่งที่ตัวเองคาดเดานั้นไม่ผิด!
"และหลังจากนั้นหอการค้าหนานหยุนก็เกิดโกลาหลในทันที,เหล่าต้าซือวงเวทย์อักขระต่างก็ลาออก,วัตถุดิบในการทำธุรกิจถูกขัดขวาง,ร้านค้าถูกอันธพาลเข้าทำลาย,โรงงานเองก็เสียหายไปไม่น้อย,ในเวลานั้น,เจ้านำคนมากลุ่มเพื่อบังคับขู่เข็นภายในตระกูลเพื่อให้แบ่งทรัพย์สินไป,พยายามที่จะนำเงินทั้งหมดของหอการค้าหนานหยุนไป,สิ่งนี้ถึงจะเรียกว่ายุติธรรมและจงรักภัคดีอย่างงั้นรึ?เจาซ่างเหอเจ้าไม่คู่ควรแม้แต่น้อย!"
เจาซางเหอถึงกับหน้าน้ำเงินซีดเผือด,"เจ้ากล้าใส่ร้ายข้า!"
"นี่เป็นโฉนดของโรงงานยันต์เวทย์,ข้าให้เจ้า!,เพียงแค่เรื่องเดียว,นับจากนี้อย่ามายุ่งเกี่ยวกันอีก,พวกเราไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกันอีกแล้ว!"
เมิ่งชิงอู่โยนโฉนดลงไปบนพื้น.
เหล่าญาติคนหนึ่งเริ่งรีบเข้ามาเก็บอย่างรวดเร็ว.
"ดี!"
"เมิ่งชิงอู๋!"
"คอยดูเอาไว้เถอะ!พวกเราไป!"
เมิ่งชิงอู่เลิกล้มที่จะยุ่งเกี่ยวกับโรงงานผลิตยันต์เวทย์แล้วอย่างงั้นรึ?ธุรกิจยันต์เวทย์นั้นเป็นธุรกิจแรกของหอการค้าหนานหยุน!อย่างไรก็ตาม,ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้,นางคงจะไม่สามารถหากำไรในส่วนนี้ได้อีกต่อไปแล้ว!
คนเหล่านี้ปรกติก็คิดถึงแต่เพียงผลกำไรเท่านั้น,ไม่เคยสนใจกับคำว่าญาติอยู่แล้ว,เจาซาเหอเองก็กลิ้งกรอกเชื่อใจไม่ได้,คิดถึงแต่เพียงผลประโยชน์,ไม่ช้าก็เร็วยังไงก็ต้องการที่จะแบ่งปันทรัพย์สินกันอยู่แล้ว.
ฉู่เทียนกล่าวออกไปเสียงดัง"ช้าก่อน!"
ทุกคนตอนนี้ต่างจ้องมองกันด้วยท่าทางอักอ่วน,ภายในดวงตาของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
ฉู่เทียนเผยรอยยิ้มอย่างโหดร้าย"ไม่มีใครเข้าใจความหมายของข้า,มันคงจะยากเกินไปใช่ใหม?ข้าบอกให้พวกเจ้ากลิ้งออกไป,ได้ยินชัดเจนแล้ว,ก็ทำซะ!"
"เจ้า...."
"ทำทำเกินไปแล้ว!"
ใบหน้าของทุกคนถึงกับขาวซีดขึ้นมาทันที.
"เจ้าสบประมาทคนอื่นทุกครั้ง,แล้วไม่คิดรึว่าทำเกินไป?"ฉู่เทียนยังคงสงบนิ่งกล่าวออกไปอย่างใจเย็น"ข้าจะนับถึงสาม,ใครไม่กลิ้งออกไป,ข้าจะทำให้พวกมันยืนไม่ได้อีกเลย!หนึ่ง! สอง!"
"ข้าจะทำ!"
"พวกเราจะกลิ้งออกไป!"
ทุกคนรวมทั้งพ่อ-ลูกตระกูลเจาด้วย,ต่างตื่นตระหนกขวัญหนีดีฝ่อนั่งลง,พร้อมกับกลิ้งไปยังประตู,ฉู่เทียนคนนี้น่าหวาดกลัวจนเกินไป,สายตาของเขานั้นแทบไม่กระพริบเมื่อครั้งทำลายพลังฝึกตนของเจาอี้,ตอนนี้เขายังพูดจาเช่นนั้นอีก,เขาจะต้องทำจริงอย่างแน่นอน!
เมิ่งชิงอู๋จ้องมองออกไปอย่างหยิ่งผยองกับคนกลุ่มนี้,ตอนนี้พวกเขาเชื่อฟังราวกับสุนัขไร้ซึ่งศักดิ์ศรีกลิ้งออกไปนอกห้อง,ทันใดนั้นหัวใจของนางเหมือนกับได้ปลดปล่อย,นางเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย"ข้าแทบจะไม่เหลืออะไรแล้ว."
ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย"มีสิ่งใดต้องกลัว,มีเพียงข้าก็พอแล้ว!"
เมิ่งชิงอู๋ที่ได้ยินคำพูดที่กำกวมเช่นนั้น,นางย่นจมูก
ฮึ,ก่อนที่จะเร่งรีบหันหลังกลับ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
ขอบตุณครับ
ตอบลบน้องสาวไม่อยู่ พี่สาวโดนปักธรงมิดด้ามแล้ววว / ขอบคุณครับ
ตอบลบปล.กว่าตระกูลเจาจะยกคนมา ทางนี้คงฟาร์มจนโหดไปอีกระดับแล้ว พี่ฉู่นี่เอาใจไปเลย
ขอบคุณครับ
ตอบลบแค่อ่านชื่อตอน บอกเลยพวกมืงเล่นผิดคน
ตอบลบไอดอลกูเลยพี่ฉู่ แทนที่พี่เย่ชิงเหอไปแล้ว ขานั้นคนมาอ่อยมากมายเสือกไก่อ่อน พี่ฉู่นี่ไม่ต้องอ่อยแม่งจะโดดฟัดท่าเดียว
ตอบลบมันต้องฮาเร็มได้ทั้งพี่ทั้งน้อง
ตอบลบ