Miracle Throne Chapter 23 Distress
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 23 สถานะการอันตราย
บทที่ 23 สถานะการอันตราย
แก้มที่ประณีตของเมิ่งหยิงหยิงกำลังร้อนผ่าว,หากไม่เพราะอยู่ท่ามกลางฝูงชนล่ะก็,นางคงจะกระโดดโลดเต้นกู่ก้องร้องเพลงด้วยความดีใจไปแล้ว!
งดงาม!
สดใสจริงๆ!
พี่สาวของนางดูจะระมัดระวังตัวมากจนเกินไป!
พวกทหารรับจ้างชั่วช้านั่น,ทำไมจะต้องไปยอมพวกเขาด้วยล่ะ!
ฉู่เทียนไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ,วิ่งหนีหากจุกตูดเลย!
เมิ่งชิงอู๋ที่เห็นน้องสาวของนางที่ยังไร้เดียงสาคิดแค่เพียงแค่รักและเกลียดเท่านั้น,คิ้วที่เรียวงามของนางนั้นขมวดไปมา,เต็มไปด้วยความกังวลใจ.
หอการค้าที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นใหม่,กลับได้ไปยุแหย่ตระกูลเย่เข้าแล้ว,เป็นการกระทำที่ไร้เหตุผลอย่างแน่นอน,อย่างไรก็ตามเรื่องมันก็ได้เกิดขึ้นมาถึงขั้นนี้แล้ว,นางเองไม่มีทางเลือกเหมือนกัน.
แล้วการเข้าร่วมการชิงชัยการแข่งขันสำหรับฉู่เทียนนั้น....เขาไม่ต้องการมีชีวิตอยู่แล้วรึ?!
เมิ่งชิงอู่เร่งรีบเตือนเขาในทันที"การชุมนุมเมืองเทียนหนานนั้น,จะจัดทุกปี,เป็นเวทีของสุดยอดของเหล่ากลุ่มธุรกิจระดับสูงที่มีกองกำลังที่แข็งแกร่งทั้งหมดมารวมตัวกัน,การชุมนุมนั้นมีจุดประสงเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์,เป็นการแข่งขันในของสุดยอดเหล่าผู้มากพรสวรรค์,ทำให้เหล่าผู้เยาว์ที่มากพรสวรรค์มากมายมารวมตัวแข่งขันกันบนเวทีการต่อสู้,เป็นการต่อสู้โดยเอาชีวิตเข้าสู่การเดิมพัน,ดังนั้นแล้วมันต่างจากเวทีการเล่นขายของไม่ใช่ที่การแข่งขันให้เด็กๆเล่นกันแน่,แม่นางหนานกงเองเป็นหนึ่งในผู้ชนะเลิศในการเข้าร่วมการแข่งขันขนาดใหญ่นั่นมาก่อน,นางน่าจะเข้าใจเรื่องนี้ดี."
หนานกงหยุนพยักหน้าสนับสนุน,"ทุกๆคนที่มีพรสวรรค์ล้วนแล้วแต่อนุญาตให้เข้ารวมได้,เป็นการแข่งขันสำหรับคนที่มีอายุน้อยกว่า
20 ปี,เป็นการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่เกี่ยวพันธ์ถึงการจัดสรรทรัพยากร,หลากหลายตระกูลขนาดใหญ่จึงได้พยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้ชัยชนะมา,เป็นการแข่งขันต่อหน้าคนจำนวนมาก,ดังนั้นจึงทำให้ข้าไม่สามารถช่วยเหลือเจ้าได้เลย,ส่วนเย่หานนั้นปี่ที่ผ่านมาเขาได้หลบเลี่ยงข้า,จึงไม่ได้เข้าร่วม,และก็เดินทางไปฝึกฝนที่รัฐกลาง,ดังนั้นในปีนี้เขาต้องการจะชนะอย่างแน่นอน."
เมิ่งหยิงหยิงที่ได้ยินเรื่องดังนั้นแล้ว
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง?
เรื่องที่เย่หานไม่เข้าร่วมในการแข่งขันครั้งก่อน,และยังได้ไปฝึกฝนที่รัฐกลางถึงหนึ่งปี,ตอนนี้เขาอายุใกล้
30
ปีแล้ว,อายุของเขาจวนที่จะเกินจำกัดการแข่งขันแล้ว,แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นจะต้องแข็งแกร่งเป็นอย่างมากแน่นอน!
แล้วก็ยังมีตระกูลอื่นๆต่างต้องสรรหาเหล่าผู้เชี่ยวชาญมากมายให้มาเข้าร่วมในครั้งนี้อยู่แล้ว!
ก่อนนี้พี่สาวได้พานางไปดูการต่อสู้
1-2 ครั้ง,ในแต่ละปีนั้นมีการต่อสู้ที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,แน่นอนว่ามีคนต้องได้รับบาดเจ็บอยู่มากมาย,พลังฝึกตนของฉู่เทียนนั้นไม่สูงมากนัก,นี่นับว่าเป็นเรื่องที่อันตรายยิ่งนัก!
เมิ่งหยิงหยิงชี้นำฉู่เทียน"เฮ้,เจ้าอย่าเอาตัวไป่เสี่ยงเลย!"
หนานกงหยุนเองก็กล่าวเสริม"ใช่แล้ว,อย่าเข้าร่วมการแข่งนี้เลย!"
ฉู่เทียนรู้สึกขุ่นเคืองเหมือนกัน!
พวกเจ้าไม่มั่นใจในตัวข้าเลยรึ?
พวกเจ้าจะได้รู้ว่าข้าแข็งแกร่งยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน?
ก็ดี,ข้าฉู่เทียนที่มีชีวิตถึงสองชาติภพ,ไม่เคยถูกดูถูกมาก่อน,ข้าอาจจะทำอะไรเล่นๆ,แต่ตอนนี้ข้าเอาจริงเอาจังแล้ว!
ทั้งสามสาวต่างจ้องมองหน้ากันอย่างงงงวย,เห็นได้ชัดว่าฉู่เทียนตัดสินใจอย่างชัดเจนที่จะเข้าร่วม,จึงทำได้แต่ทอดถอนใจ.
เอาล่ะ,ให้เขาเข้าร่วมสนุกๆก็แล้วกัน,ด้วยความแข็งแกร่งของฉู่เทียนแล้วคงต้องตกรอบแรกอย่างแน่นอน,ไม่เห็นต้องกังวลเลยว่าเขาจะได้พบเข้ากับเย่หาน.
จะกังวลไปมันก็เท่านั้นล่ะ.
........
ฉู่เทียนเริ่มเตรียมเหล่าวัตถุดิบทำยาและเนื้อสัตว์อสูรบำรุงตัวเองตลอดสองวันมานี้เลย,พร้อมกับฝึกฝนร่างกายตัวเองอย่างหนัก,พลังวิญญาณที่มากมายที่อยู่ในดินแดนปรุงร่างระดับ
3
ขั้นสูงก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,ตราบเท่าที่เขาสามารถทะลวงจุดปราณได้ล่ะก็,เขาก็จะสามารถไปถึงเขตแดนปรุงร่างระดับ
4 ในไม่ช้า.
ด้วยพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างระดับ
4 ก็เพียงพอที่จะต่อกรกับเย่หานแล้ว,ถึงจะมีเพิ่มระดับเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย,เพียงแค่เขาไปถึงดินแดนปรุงร่างระดับ
4 ,เขามั่นใจว่าจะสามารถล้มเย่หานได้อย่างแน่นอน.
ส่วนเวลาที่เหลืออยู่นี้,มากเกินพออย่างไม่ต้องสงสัย.
นอกจากนี้,หอการค้าปาฏิหาริย์เพิ่งจะก่อตั้งขึ้นมาเป็นรูปเป็นร่าง,โดยมีชื่อเต็มว่า,"หอการค้าจำกัดวิทยาการวงเวทย์แห่งปาฏิหาริย์
"!
หอการค้าในปัจจุบันตอนนี้มีเพียงชื่อเท่านั้น,ยังไม่มีสินค้าใดๆ,ไร้ซึ่งการขาย,ยังอยู่ในจุดเริ่มต้น,ไม่เป็นที่รู้จักของผู้คนเลยด้วย.
ตอนนี้ไม่มีใครที่จะคาดคิดถึงได้.
หอการค้าเช่นนี้,ยังมีทรัพยากรที่เล็กน้อยเป็นเหมือนกับเมืองที่กำลังเกิด,แน่นอนว่ามันยากที่จะจินตนการถึงได้ว่าเมื่อมันเติบโตขึ้นแล้ว,มันจะกลายเป็นเมืองที่สั่นสะเทือนทั่วทั้งอาณาจักรในอนาคตข้างหน้าอย่างแน่นอน.
เมิ่งชิงอู่
ในสองวันที่ผ่านมานั้นนางได้รายงานว่ากระทำอะไรไปบ้าง"ข้าได้ซื้อโรงงานขนาดเล็กเพื่อสร้างลูกแก้วขึ้นมา,เพื่อเตรียมสร้างหลอดไฟฟ้าแล้ว"ระหว่างที่นางกล่าวนั้นได้นำลูกแก้วสองลูกออกมา,"นี่เป็นตัวอย่าง,เจ้าลองดูซิ."
หลอดไฟชิ้นนี้มีลักษณะเป็นเหลี่ยมเหมือนลูกแพร,เมื่อปล่อยพลังงานใส่เข้าไปข้างในดูเหมือนจะมีแสงแวววาว,มีการบรรจุดอกไม้โลหะบรรจุเข้าไปข้างใน,พร้อมกับสลักวงเวทย์วงเวทย์อักขระไปบนแผ่นทองแดงที่หั่นเป็นชิ้นๆ,ซึ่งทุกคนได้ช่วยกันสร้างมันขึ้นมา,เป็นที่พึงพอใจเป็นอย่างมาก,อย่างน้อยที่สุดมันก็เหนือกว่าของที่มีอยู่ในห้องของฉู่เทียนแล้ว.
ฉู่เทียนจับขึ้นมาตรวจสอบไปมา.
บอกได้เลยว่าค่อนข้างหยาบอยู่.
อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้เทคโนโลยีและระดับการผลิตนั้นยังมีจำกัดอยู่,หากต้องการที่จะสร้างหลอดไฟที่หรูหรา,และโคมไฟที่ประณีตออกมานั้น,ระดับการผลิตตอนนี้คงยังไม่สามารถทำได้
เมิ่งชิงอู่กล่าวต่อไปว่า"ข้าวางแผนที่จะซื้อภัตตาคารใจกลางเมืองเทียนหนาน,เพื่อเป็นภัตตาคารพลังเวทย์ไว้เรียบร้อยแล้ว,ทว่าพวกเรายังมีปัญหาอย่างหนึ่ง...เกี่ยวกับกำลังคนที่ยังมีไม่พอ.
การผลิตหลอดไฟฟ้านั้น,เป็นงานที่แทบจะใช้แรงงานด้วยมือจนเกือบทั้งหมด,มีเพียงแค่ฉู่เทียนย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะกระทำการได้ทั้งหมด.
ฉู่เทียนเองก็ได้คิดเรื่องนี้เอาไว้เหมือนกัน"คงจะทำได้ไม่ยากนัก,เจ้าช่วยเลือกคนที่มีฝีมือ,จัดหาคนอย่างลับๆที่น่าเชื่อถือและมีทักษะเกี่ยวกับวงเวทย์,ข้าจะสอนเทคนิคในการวาดวงเวทย์เหล่านี้ให้กับพวกเขาและนั่นก็จะทำให้ปัญหาดังกล่าวหมดไป."
ภายในดวงตาของเมิ่งชิงอู๋มีประกายตาแห่งความประหลาดใจ"เจ้าคิดว่าจะมีคนสามารถสร้างเทคโนโลยีเช่นนี้ได้อย่างงั้นรึ?"
"ไม่ใช่ว่าเจ้าจะให้ข้ารับผิดชอบตลอดกระบวนการผลิตหรอกนะ?"ฉู่เทียนเริ่มกล่าวโวพูดโอ้อวดในทันที"ข้าจะต้องหมดแรงตายไปก่อนแน่เลย!จะมีสาวสวยมากเท่าไหร่กันที่จะต้องหัวใจวายตายตามข้าไปด้วยนะ,ชาวบ้านที่น่าสงสารมากเท่าไหร่กันที่จะต้องทนทุกข์ยาก,โลกใบนี้จะสูญเสียอย่างหนักเลยนะ,เจ้าจะชดใช้ไหวเหรอ?"
เมิ่งหยิงหยิงถึงกับหน้าแดง
เอ็ดออกมาทันที"ข้า!เจ้าคนหลงตัวเอง!"
หลอดไฟฟ้านั้นเป็นสินค้าพื้นฐานในการดำรงชีพ!
ทั่วทั้งทวีปนั้นได้ใช้ตะเกียงสิ่งมีชีวิตและหลอดไฟคลิสตัล,ซึ่งมีราคาที่แพงเป็นอย่างมาก,ซ้ำยังใช้ยากไม่เหมือนกับเทียนไขและตะเกียงน้ำมัน,การส่องสว่างอื่นๆเองก็ดูเหมือนว่าจะไม่แพร่หลายนัก,หรือค่อนข้างมีปัญหา,ไม่เป็นที่พึงใจอย่างแน่นอน.
ด้วยหลอดไฟดังกล่าวนี้มีราคาถูกใช้งานได้หลากหลาย,ย่อมจะสามารถเขย่าตลาดได้อย่างทั่วถึง,ด้วยความต้องการที่มากมายย่อมบอกได้ว่าหอการค้าแห่งนี้ย่อมสามารถกลายเป็นบ่อเงินบ่อทองได้อย่างรวดเร็วแน่นอน!
ด้วยความคาดหวังกับเทคโนโลยีที่ไร้ขอบเขตชิ้นนี้.
ฉู่เทียนไม่จำเป็นต้องจับตามองตลอดก็สามารถทำได้จริงๆรึ?
เขามีความมั่นใจในตัวเองถึงเพียงนี้เลยรึ?เมิ่งชิงอู๋รู้สึกใจเต้นอยู่เล็กน้อย!
ในความเป็นจริงแล้ว,ที่นางต้องคิดอย่างระมัดระวังนั้น,ฉู่เทียนดูเหมือนว่าจะไม่ใส่ใจในการผลิตมากเท่าใดนัก,นั่นเป็นเพราะธุรกิจที่เพิ่งตั้งกะมั้ง,หลักสำคัญในการทำการค้าเอง,แน่นอนว่าในช่วงแรกนั้นก็คือการเข้าสู่ตลาดนั่นเอง.
โรงงานที่ใช้เก็บวัตถุดิบเกี่ยวกับยาของหอการค้าหนานหยุนนั้น.
ตั้งแต่ตอนแรกแล้วนางได้คิดถึงความปลอดภัยและปกปิดไม่ให้คนรู้,ดังนั้นจึงได้สร้างโรงงานอยู่นอกเมือง,และมีคนคุ้มกันอย่างแน่นหนา,การนำเข้าของวัตถุดิบมีการจัดการอย่างดี,ผ่านทางลับ,เพื่อป้องกันไม่ให้ความลับเปิดเผย,ก่อนหน้านี้ที่ดังกล่าวเป็นโรงงานเก็บวัตถุดิบของการปรุงยา,ตอนนี้ได้แปรเปลี่ยนมาเป็นโรงงานผลิตหลอดไฟฟ้านั่นเอง.
เมิ่งชิงอู่นั้นได้คัดเลือกคนที่ไว้ใจได้กว่าสิบคน,และหนานกงหยุนเองก็ได้นำคนจากตระกูลเข้ามาเป็นคนคุ้มกันด้วย,คนทั้งสิบคนนี้ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่เชื่อใจได้,พวกเขานั้นไม่ใช้คนที่มาจากรัฐกลาง,นอกจากนี้พวกเขายังซื่อสัตย์และอุทิศตัวเพื่อตระกูลหนานกง,เกี่ยวกับความปลอดภัยแล้ว,ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง.
......
วันถัดมานั้น.
ฉู่เทียนได้เดินทางมายังโรงงานเพื่อทำการตรวจสอบด้วยตัวเอง.
ฐานการผลิตนั้นอยู่ในเขตชานเมือง,พวกเขาได้ว่าจ้างทหารรับจ้างเพื่อปกป้องคุ้มครองสถานที่แห่งนี้เอาไว้,ภายในนั้นก็มีคนที่ไว้ใจได้กว่าสิบคน,อยู่ในสถานที่ปลอดภัย,ฉู่เทียนได้มอบแผนผังวงเวทย์ในการสร้างหลอดไฟฟ้าให้พวกเขาเอาไว้,นี่เป็นกองกำลังผลิตสินค้าชุดแรกของหอการค้าปาติหาริย์ที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นมา.
เมื่อจัดการเรื่องต่างๆเสร็จสิ้นแล้ว,ฉู่เทียนก็ไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกต่อไป,เขาได้นั่งรถเทียมสัตว์อสูรกลับเข้าเมืองพร้อมกับเมิ่งหยิงหยิง.
เมิ่งหยิงหยิงที่อยู่ภายในรถเทียมสัตว์อสูร,ใบหน้าน้อยๆของนางนั้นเต็มไปด้วยความหวัง"อีกไม่กี่วันหอการค้าปาฏิหาริย์จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้ว,ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานจะต้องสั่นสะเทือน,อดใจรอวันข้างหน้าไม่ได้เลย!"
ฉู่เทียนที่ต้องการจะกล่าวอะไรออกไป.
ใครจะรู้ในเวลาเดียวกันนั้น.
ลางสังหรในอันตรายที่รุนแรงก็ถูกปกคลุมไปทั่ว!
ด้วยสัญชาติญาณที่รับรู้ถึงอันตรายนั้น,สามารถช่วยเหลือฉู่เทียนได้นับครั้งไม่ถ้วน,ดังนั้นฉู่เทียนจึงมั่นใจ,เขาได้ขยับไปตามสัมผัสดังกล่าวในทันที.
เขากระโจนออกไปในทันที,พร้อมกับคว้าเมิ่งหยิงหยิงไปด้วย,ร่างของพวกเขาทั้งคู่กอดกันกลม,ก่อนที่หมอบนอนอยู่บนพื้นรถ,ร่างที่นุ่มนิ่มของเมิ่งหยิงหยิงนั้นนุ่มนวลและยืดหยุ่นเป็นอย่างมาก.
เมิ่งหยิงหยิงเองถึงกับตื่นตระหนกตกใจกับฉู่เทียน,ใบหน้าของนางถึงกับเปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,หัวใจเต้นโครมครามไม่หยุด,ฉู่เทียน.....เขาคงไม่คิดจะทำกับข้า!
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ศรน้ำแข็ง 3-4
ดอกพุ่งทะลวงเข้ามาในรถเทียมสัตว์อสูรของพวกเขา.
เมิ่งหยิงหยิงถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาในทันที,ใบหน้าเล็กๆของนางถึงกับเปลี่ยนเป็นซีดเผือด,"มีบางคนกำลังลอบสังหารพวกเรา!"
เป็นใครกันที่ทำเช่นนี้?
ไม่มีเวลาแม้แต่ให้คิด.
ฟิ้ว วูซซ! วูซซ!
มีห่าลูกศรก็พุ่งตรงเข้ามา!
ลูกธนูเหล่านั้นมีพลังเวทย์อัดอยู่เต็ม,พุ่งตรงมาทะลวงทุกอย่างราวกับเป็นแผ่นกระดาษ,ห่างออกจากพวกเขาเพียงไม่กี่เซ็นต์เท่านั้น,ฉู่เทียนที่ปิดปากของเมิ่งหยิงหยิงไว้,เพื่อไม่ให้พวกเขารู้ตำแหน่งที่จะปล่อยลูกศรเหล่านั้นออกมา.
มาจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือ!
มีคนอย่างน้อย
7-8 คน!
ฉู่เทียนที่กอดเมิ่งหยิงหยิงแน่น,พร้อมกับพุ่งทะลวงช่องหน้าต่างออกไป,พวกเขาออกมาจากรถเทียมสัตว์อสูร,ร่วงลงไปยังพื้นกลิ้งไปมาหลายตลบ.
เมิ่งหยิงหยิงทีชำเลืองขึ้นไปมองคนขับบนรถเทียมสัตว์อสูร,เขาได้เสียชีวิตไปในทันที,สัตว์อสูรที่ตื่นกลัวได้วิ่งหนีเตลิดออกไป,ก่อนที่จะลากเรือนรถเขาไปชนต้นไม้ใหญ่พร้อมกับพลิกคล่ำเกิดเสียงดังเทกระจายอยู่บนพื้น.
จากเส้นทางของลูกศรที่พุ่งมา,เหล่าคนชุดดำที่ปิดหน้า,มีจำนวนมากกว่าที่พวกเขาคาดเอาไว้เหมือนกัน.
ฉู่เทียนที่ฉุดเมิ่งหยิงหยิงลุกขึ้นพร้อมตะโกนออกไปว่า"ที่ด้านหน้ามีป่าอยู่,รีบเข้าไปซ่อนตัวที่นั่นเร็วเข้า!"
เหล่าชายชุดดำต่างกระโจนตามมาในทันที,ความเร็วของพวกเขานั้นน่าอัศจรรย์เป็นอย่างมาก,พวกเขาเกือบทุกคนมีพลังดินแดนปรุงร่างระดับ
6
,ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นถูกจัดให้เป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่แถวหน้าของเมืองเทียนหนานแห่งนี้เลยก็ว่าได้,หัวหน้าคุ้มกันของหอการค้าหนานหยุนเองก็มีระดับเพียงดินแดนปรุงร่างระดับ
7 เท่านั้นเอง!
แน่นอนว่ากลุ่มคนดังกล่าวนี้ต้องเป็นนักฆ่าที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี!
สถานที่แห่งนี้ห่างจากเมืองเทียนหนาน
ห้าลี้,ทุกๆวันจะมีกองกำลังลาดตะเวนเพื่อจัดการกับเหล่าสัตว์อสูร,และยังมีคลังเก็บสินค้า,โรงงานแปรรูปไม้,และโรงงานคัดแยกหินอยู่ด้วย,ซึ่งเป็นของเหล่าหอการค้าอื่นๆที่อยู่ใกล้ๆมาตั้งพื้นที่เก็บสินค้าเหล่านี้,และยังมีทุ่งหญ้าการเกษตรอีกมากมาย...
แม้ว่าจะอยู่ในเขตชานเมือง,แท้จริงแล้วก็เป็นพื้นที่ปลอดภัย.
ฉู่เทียนอยู่ภายในที่พักมาหลายวัน,ไม่คาดคิดเลยว่าเพียงแค่ออกมาจากประตู,คาดไม่ถึงจริงๆจะถูกซุ่มโจมตี!ทว่าก็ไม่มีทางเลือก,เขาทำได้แค่เพียงนำเมิ่งหยิงหยิงหนีเข้าไปในป่า.
เป็นเหตุการณ์ที่อันตรายเป็นอย่างมาก!
ภายนอกเมืองเทียนหนานเองก็มีทั้งเขตปลอดภัยและเขตอันตราย,มันถูกแบ่งออกเป็นสัดส่วนที่ชัดเจนมาก,เพราะในบางเขตแดนที่สุ่มเสี่ยงนั้นจะเป็นที่อยู่ของสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งปกครองอยู่,หากล่วงล้ำอาณาเขตของมันเข้าล่ะก็,บางทีอาจจะส่งผลให้มีสัตว์อสูรถิ่นอื่นบุกรุกเข้ามา,ทำให้ผลที่ตามมานั้นเกินกว่าที่จะจินตนาการได้.
"หนีได้เร็วดีนี่."ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนโจรผู้ร้ายและโหดเหี้ยมยืนอยู่อย่างใจเย็น"ตามพวกมันไป!จับมาแบบเป็นๆ!ข้าจะทำให้มันรู้ว่าตายไปยังดีกว่ามีชีวิตอยู่!"
ชายนักฆ่าชุดดำได้เก็บหน้าไม้,ก่อนที่พวกเขาทั้งหมดพุ่งออกมาราวกับลูกศรที่ออกจากคัน,ไล่ตามพวกเขาแทน.
เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกราวกับว่านักฆ่าเหล่านั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ,นางกัดฟันบอกต่อฉู่เทียน"ข้าจะเป็นตัวล่อพวกเขาเอง!"เจ้ารีบหนีไปเถอะ!"
ยังจะหยอกกันอยู่อีกรึ,เพียงลำพังแค่ดินแดนปรุงร่างระดับ
4 ขั้นสูง,จะขวางพวกนั้นสักคนยังไม่ได้เลย.
หัวใจของฉู่เทียนนั้นถึงกับสั่นสะท้าน,ทว่าก็ยังคงฝืนยิ้มออกมาอย่างข่มขื่นแล้วกล่าวว่า"อย่าพูดอะไรล้อเล่นน่า!"
"ข้าไม่ได้ล้อเล่นนะ!"เมิ่งหยิงหยิงได้นำยาเม็ดสีแดงใสสะท้อนแสงออกมา,บนใบหน้าของนางนั้นเต็มไปด้วยความจริงจัง"ข้าจะใช้ยาเม็ดนี้
จะต้องขวางพวกเขาได้สักพักอย่างแน่นอน!"
"เม็ดยาจิเหลียน?เจ้ามีเม็ดยานี้ได้อย่างไร!"
"ยาเม็ดนี้มันมีค่าต่อข้าเป็นพิเศษ,ข้าจึงเก็บมันเป็นของที่ละลึกไว้ข้างๆตลอดไงล่ะ!"
ฉู่เทียนถึงกับตื่นเต้นขึ้นมา"จริงๆแล้วสวรรค์ก็ไม่เคยปิดทางตายไว้ให้เขา,เขาแทบจะกอดเมิ่งหยิงหยิงเข้ามาจูบซักฟอดหนึ่งเลย"ท่านหญิงรอง,เจ้าได้ช่วยชีวิตข้าไว้แล้ว,ส่งมันมาให้ข้า!"
ฉู่เทียนคว้าเม็ดยาจิเหลียนมาพร้อมกับกลืนมันลงไปทันที,ความรู้สึกที่ร้อนผ่าว,แผ่กระจายออกมาจากจุดตันเถียน,ปกคลุมไปทั่วร่างกายแผ่ซ่านกระจายไปบนเส้นปราณทุกเส้นในทันที,ความรู้สึกที่รู้สึกเจ็บปวดเองเสียงของกล้ามเนื้อดังลั่นไปทั่วร่างด้วยเช่นกัน,ภายใต้การกระตุ้นอย่างรุนแรงนั้น,พลังวิญญาณของเขานั้เพิ่มขึ้นมากมายส่งผลให้ความเร็วเองก็เร็วขึ้นๆมากกว่าเดิม,พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นมากมายหลายเท่า.
"เม็ดยาจิเหลียนนั้นกว่ายาจะแสดงประสิทธิภาพออกมาจนสมบูรณ์,จำเป็นต้องใช้เวลาอยู่บ้าง!"
ฉู่เทียนอุ้มเมิ่งหยิงหยิงขึ้น,เท้าทั้งสองก้าวออกไปอย่างแผ่วเบา,พลังวิญญาณที่มากมายถูกปลดปล่อยออกไปในทันที,ราวกับว่าเขาไร้ซึ่งน้ำหนัก,กระโดดออกไปแต่ละครั้งไกลออกไปหลายเมตร,ราวกับว่าร่างของเขาบิดเบี้ยวถูกอากาศกลืนกินเข้าไป.
"ก้าวปิศาจกลืนกิน!"
นี่เป็นทักษะที่ไม่ได้ลึกล้ำอะไรนัก,เหมาะกับพลังฝึกตนของเขาในตอนนี้,ซึ่งเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด,เป็นทักษะที่สามารถย่นระยะเพิ่มความเร็วดั่งสายลม,และฉู่เทียนที่มีทักษะ
จิตสัมผัส,ด้วยแล้ว
ถึงแม้ว่าจะอยู่ในป่าก็ตามที,เขาก็สามารถที่จะพุ่งไปข้างหน้าราวกับไร้ซึ่งสิ่งกีดขวางด้วยความเร็วเต็มกำลัง.
ชายวัยกลางคนทั่วทั้งใบหน้าที่น่าขนลุกและดุร้ายเผยท่าทางประหลาดใจ"บัดซบ,มันจะเพิ่มความเร็วเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?
เพิ่มความเร็วขึ้นอีก,ไม่ว่าจะทำอย่างไร,พวกเราไม่มีทางปล่อยให้ศัตรูหนีไปเด็ดขาด!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ถูกฉู่เทียนอุ้มอยู่,ด้วยผลของยาจิเหลียนที่เขากลืนลงไป,นางรู้สึกได้ว่าร่างของฉู่เทียนนั้นเริ่มร้อนขึ้นและร้อนขึ้นเป็นอย่างมาก,บางทีทั่วทั้งร่างตลอดจนเส้นปราณเองก็คงจะร้อนไปด้วยความร้อนที่แผดเผา,นางรู้สึกกังวลอยู่ภายใน,ถึงแม้ว่าจะใช้ยาเพื่อเพิ่มพลังฝึกตนก็ตามที,แน่นอนว่าจะต้องได้รับความเจ็บปวดอย่างมากมายมหาศาลอย่างแน่นอน!
นางไม่สามารถทำอะไรได้เลย,ทำได้แค่เพียงกอดเขาแน่น,หวังว่าจะช่วยแบ่งปันความเจ็บปวดของเขามาได้.
เม็ดยาจิเหลียนนั้นมีประสิทธิภาพออกฤทธิ์ราวๆห้านาที,ทำให้พลังวิญญาณของฉู่เทียนเพิ่มขึ้นมาหลายเท่า,เขาเพิ่มขึ้นไปถึงดินแดนปรุงร่างระดับ
5 ขั้นปลาย จากเดิมที่อยู่ในระดับ 3 ขั้นปลายในทันที.
นี่คือขีดจำกัดประสิทธิภาพของยาแล้ว!
นอกเหนือจากนี้,ด้วยผลข้างเคียงของเม็ดยาจิเหลียนหลังจากที่เขาใช้มันแล้ว,เมื่อยาหมดฤทธิ์,สิ่งที่จะตามมานั้นรุนแรงมาก,เขาจะรู้สึกหมดแรงอย่างหนัก,แทบจะไม่สามารถขยับร่างกายได้เลยด้วยซ้ำ.
ไม่ดีแน่,มันไม่เพียงพอ.
ความเร็วตอนนี้ไม่เพียงพอที่จะหนีรอดไปได้.
ฉู่เทียนเผยประกายแสงดวงตาที่ตัดสินใจแน่วแน่"ท่านหญิงรอง,ท่านเดินทางมากับข้าในครั้งนี้,เลยทำให้ติดร่างแหไปด้วย.ท่านกลัวหรือไม่?"
เมิ่งหยิงหยิงที่จ้องมองใบหน้าของฉู่เทียน,สายตาของนางนั้นไม่มีความกลัวเลยแม้แต่น้อย,มีแต่ดวงตาที่พล่ามัวเข้าไปแทนที,นางที่อยู่ในอ้อมแขนของฉู่เทียนนั้น,ได้ยินถึงเสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะและมั่นคงของเขาได้,ทำให้นางรู้สึกได้ถึงความปลอดภัย,บางทีนางก็รู้สึกราวกับว่าอยู่ในความฝัน.
ใบหน้าของเมิ่งหยิงหยิงนั้นเต็มไปด้วยความมั่นคง"ข้าไม่เคยกลัว!"
"ท่านหญิงรอง...."
"อย่าเรียกท่านหญิงรอง!"
"ท่านหญิงรองมันแปลกและห่างเหินเกินไป."ภายในดวงตาที่แจ่มใสของนางเผยประกายตาที่ซับซ้อน"เจ้าเรียกข้าว่า
หยิงหยิงได้ใหม?"
"ได้ซิ!"
ภายในใจของฉู่เทียนรับรู้ได้ถึงความอบอุ่น.
ไม่ว่าข้าจะต้องแลกไปด้วยอะไร!
อย่างน้อยที่สุดจะต้องปกป้องหญิงสาวในอ้อมกอดของเขาคนนี้ให้ปลอดภัย!
กลิ่นอายของฉู่เทียนค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นดุร้ายและรุนแรงยิ่งขึ้น,"หยิงหยิง,ข้าจะเตรียมที่จะเข้าปะทะกับพวกมัน!"
เมิ่งหยิงหยิงพยักหน้า"ไปเถอะ,เจ้าไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงเกี่ยวกับข้า."
ฉู่เทียนกระโดดขึ้นสูง.
กลืนกินปิศาจ
ปิศาจกลืนกิน!
ฉู่เทียนกระโจนขึ้นไปบนต้นไม้ขนาดใหญ่
ราวกับว่าแรงดึงดูดไม่มีผลต่อเขาเลย เขาเตรียมดักซุ่มเหล่าศัตรูที่กำลังเข้ามาหา, เหล่านักฆ่าชุดดำที่ไล่ตามมา,ด้วยความเร็วเต็มที่,ไม่ได้คาดคิดหรอกว่า
ฉู่เทียนจะคิดตอบโต้กลับ
“อ๊ากๆ”
เสียงกรีดร้องดังก้องกังวานไปทั่วป่า!
ฉู่เทียนกระโดดเตะกลางอากาศ,ชายชุดดำที่มีพลังดินแดนปรุงร่างระดับหก
ถึงทำให้ร่างกายถูกฉีกออกภายในพริบตา,เหล่าชายชุดดำคนอื่นๆถึงกับตื่นตระหนก,ไม่มีใครคิดว่าฉู่เทียนจะมีทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังน่าหวาดกลัวถึงเพียงนี้!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
ขอบคุณครับ
ตอบลบจากฝ่ายถูกล่ากลายเป็นไล่ล่าบ้าง บีบให้พี่ฉู่เฉือดชัดๆ
ตอบลบสุดยอดมากๆ ครับ
ตอบลบเริ่มต้น กำลังจะปรุ่งยาเพิ่มพลัง ตัดบทออกมานอกเมืองแล้วโดนตามล่าเฉย จะมาดูโรงงานชะงั้น ทำไมตัดบทมั่วล่ะ
ตอบลบ