Miracle Throne Chapter 19 Counter-attack

Miracle Throne Chapter  19 Counter-attack

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 19 โต้กลับ

บทที่ 19 โต้กลับ

 หานเซาหลง,เขาคือใคร?เขาคนนี้,จะยอมรับความอัปยศเช่นนี้ได้รึ!

"ข้าเป็นผู้สืบทอดหอการค้าเห่ยซุย,เจ้าทาสราคาถูกกล้าดูถูกข้าต่อหน้าฝูงชนรึ!"

"พวกเจ้ากำลังมองอะไรอยู่?ฆ่ามัน! ฆ่ามันให้ข้าเดี๋ยวนี้!"

หานเซาหลงที่อยู่ใต้เท้าของฉู่เทียนเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและอับอาย,แทบสิ้นสติ,เขาได้สั่งให้คนคุ้มกันของเขา,เข้ามาสังหารฉู่เทียน,เพื่อปลดปล่อยความเกลียดชังที่มีเต็มอยู่ภายในใจของเขา.

หนานกงหยุนปลดปล่อยพลังกวัดแกว่งหมัดออกไป"ไสหัวไป!"

พลังวิญญาณสีแดงที่รุนแรงสองลูกกระแทกกรีดอากาศออกไป.

กระแทกเข้ากับผู้คุ้มกันสองคนของตระกูลหานกลับเข้าไปในฝูงชนในทันที.

"ข้าเพิ่งเคยเห็นคนที่หน้าด้านขนาดนี้,ไม่เคยคิดเลยว่าจะน่าอับอายจนถึงเพียงนี้!เจ้าเป็นคนเรียกร้องที่จะต่อสู้ตัวต่อตัวเอง,ท้ายที่สุดกับพ่ายแพ้กับกล่าวหาว่าฉู่เทียนดูถูกอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าที่สวยงามของหนานกงหยุน ผมสีแดงที่โบกสะบัดไปมา,ดวงตาของนางกวาดไปยังคนทุกคน,"ใครหากใครยังกล้าสะเออะเข้าไปยุง,ข้าจะทำให้มันพิการไปซะ!"

 "แม่นางหนานกง,ขอบคุณมาก"ฉู่เทียนที่ยังคงยืนอยู่อย่างเยือกเย็นพร้อมกับจับหานเซาหลงยกขึ้นมา,หานเซาหลงที่บาดเจ็บไร้เรี่ยวแรงไม่สามารถต้านทานได้เลย,ก่อนที่จะกล่าวต่อไปว่า"มาเล่นเกมส์กันซักเล็กน้อย,มันมีชื่อเกมส์ว่า,ข้าถาม เจ้าตอบ!"

หานเซาหลงที่ตื่นตะหนก ทั่วทั้งร่างสั่นเป็นเจ้าเข้า"ข้า,ข้าไม่เล่น!"

"หากตอบถูก,ย่อมไม่มีอะไรเกิดขึ้น,หากว่าตอบผิดล่ะก็,ข้าจะค่อยๆหักแขนหักขาของเจ้า,พร้อมกับหักคอของเจ้า,เจ้าเข้าใจคำพูดของข้าแล้วใช่ใหม?"

หานเซาหลงร้องโหยหวน"อาจารย์ช่วยข้าด้วย!"

ฉู่เทียนเผยยิ้ม"เจ้าตอบผิด!"

แคร็ก!

เสียงกระดูกหักได้ยินอย่างชัดเจน!

เสียงร้องที่เจ็บปวดทรมานของหานเซาหลงดังลั่นสั่นสะท้านไปทั่ว.

ความโหดเหี้ยม,ดุร้ายของฉู่เทียน,ถึงกับทำให้คนที่อยู่รอบๆถึงกับตื่นตะหนก!

หลี่ซางหยุนที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธ,"เจ้าเด็กนี้โหดร้ายทารุณยิ่งนัก,ชายแก่คนนี้ไม่สามารถทนดูอยู่ต่อไปแล้ว!"

"ประธานหลี,โปรดควบคุมตัวเองด้วย!"ซ่างหลีซิงจ้องมองเขาพร้อมปลดปล่อยแรงกดดันออกมา,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยท่าทางเย้าแหย่"การต่อสู้โดยแลกด้วยชีวิตเป็นหานเซาหลงที่เป็นคนเอ่ยเอง,ทุกคนต่างก็ได้ยินกันหมด,มันไม่เหมาะสมหรอกนะถ้าเจ้าจะเข้าไปยุ่งนะ!"

ใบหน้าของหลีซางหยุนถึงกับดำมืด,ซ่างหลีซิง,รวมทั้งซงเทียนเหยี่ยน,และหนานกงหยุน อยู่ที่นี่,เป็นความจริงที่หานเซาหลงหาเรื่องลงไปอยู่ในหลุมพรางนั่นเอง,หากว่าเขาออกหน้าขัดขวางล่ะก็,แน่นอนว่ามันไม่มีผลดีต่อเขาเอาซะเลย.

ฉู่เทียนกล่าวต่อ"พวกเราจะเล่นต่อล่ะนะ."

"หยุด!ข้าไม่เล่น!"น้ำหูน้ำตาของหานเซาหลงที่กำลังไหลรินออกมาด้วยความเจ็บปวด"ข้ารู้แล้วข้าเล่นก็ได้,ข้าเล่นแล้วขอร้องปล่อยข้าไปเถอะ,ตราบเท่าที่ไว้ชีวิตข้า,เงินเท่าไหร่,ข้าจะให้เท่าที่เจ้าต้องการ!"

เขาที่เต็มไปด้วยความเสียใจ!

เขาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!

เขาเป็นถึงผู้สืบทอดหอการค้าเห่ยซุย!

ในไม่ช้านี้เขาจะสามารถได้รับมรดก 1 ล้านเหรียญมาครอง!

เขายังไม่ต้องการตาย,เขาไม่ต้องการที่จะตายเช่นนี้!

เขาคิดว่าจะสามารถทำลายหอการค้าหนานหยุนได้อย่างง่ายดาย,ไม่คาดคิดเลยว่าซ่างหลีซิง,ซ่งเทียนเหยี่ยนและหนานกงหยุนจะยืนอยู่ข้างหอการค้าหนานหยุน,ไม่เคยคิดเลยว่ากำลังจะถูกปิศาจร้ายอย่างฉู่เทียนสังหาร!

ไม่มีทางแก้ไขสถานการณ์ตอนนี้ได้แล้ว!

ใบหน้าที่ซับซ้อนของหลีซางหยุนเปลี่ยนเป็นขาวซีด,ก่อนที่จะยืนอยู่อย่างสงบเงียบ แค่นเสียงออกมาเบาๆ,ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป.

" แม่ม!** ยอมแล้วรึ? ยังไม่ทันหายคันไม้คันมือเลย!"ฉู่เทียนโยนหานเซาหลงลงไปบนพื้น,ก่อนที่จะเตะไปอย่างรุนแรง"ภรรยาและลูกของหัวหน้าเมิ่งอยู่ที่ใหน?,พูด!"

"ภายในห้องขังของตระกูลข้า,ยังมีชีวิตอยู่,พวกเขายังมีชีวิตอยู่!ข้าผิดไปแล้ว,อย่าสังหารข้าเลย!"

"มารดาเจ้าเถอะ!"หนานกงหยุนด่าว่าอย่างรุนแรง,ขาที่ขาวสวยราวหิมะได้เหยียดออกไปเตะหานเซาหลง,พร้อมกับเบียดฉู่เทียนออกมาอยู่ด้านข้าง"กล้าที่จะสร้างห้องขังส่วนตัวเลยเรอะ,รับฝ่ามือพิโรธของข้าไปซะ,เจ้าบัดซบ!"

หานเซาหลงเร่งรีบขอความเมตตาพร้อมกับกล่าวว่า"ศิษย์พี่ผู้ฝึกสอน,เห็นแก่ความสัมพันธ์ศิษย์พี่ศิษย์น้อง,โปรดอภัยให้กับข้าด้วย!"

"สายสัมพันธ์ศิษย์พี่ศิษย์น้องรึ?เจ้ายังกล้าพูดว่าพวกเราเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันอีกรึ!"ดวงตาที่กลมโตที่มีเสน่ห์ของหนานกงหยุนจ้องมองตาเขม็ง"เจ้า,วางแผนที่จะทำลายเมิ่งหยิงหยิง,เจ้าคิดซิ ว่าเจ้าเห็นความสัมพันธ์ศิษย์พี่ศิษย์น้องอยู่รึไม่? เจ้าขยะเปียก,เจ้ามันไม่มีความละอาย ข้าจะสังหารเจ้าซะ!รับฝ่ามือข้าไปซะ!"

"ช้าก่อน,สังหารหรือไม่สังหารเขา พวกเราไม่สามารถตัดสินเขาได้."

"ฉู่เทียน!เจ้าหมายความว่าอย่างไร?เจ้าจะขวางทางไม่ให้ข้าสังหารมันรึ!"

ฉู่เทียนกล่าว"ในเมื่อเขาเป็นตัวการหลักในการฆาตกรรมทั้งหมดที่เกิดขึ้น,เช่นนั้นแล้วทำไมพวกเราไม่ให้คนที่ตกเป็นเหยื่อได้ตัดสินชีวิตเขาล่ะ!"

"ดี!"ดวงตาทั้งสองข้างของหนานกงหยุนถึงกับเปล่งประกาย"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ข้าเห็นด้วย!"

หานเซาหลงที่ตื่นตระหนกสุดขีดราวกับวิญญาณออกจากร่าง"ม่ายยย!ข้ามีผู้หญิงมากมาย,ข้ามีเงินมากมาย,ฉู่เทียน,ตราบเท่าที่เจ้าช่วยข้า,ข้าจะให้ทุกอย่างกับเจ้า!"

หนานกงหยุนยกหานเซาหลงขึ้น,ก่อนที่จะโยนเขาเข้าไปในฝูงชน"ชายคนนี้,ไม่เพียงแต่แอบวางแผนอย่างลับๆ,เขายังเห็นว่าพวกเจ้านั้นโง่งม,ปั่นหัวพวกเจ้าอยู่ด้านหลัง,จะจัดการยังไงก็เป็นเรื่องของพวกเจ้าแล้ว!"

"ฆ่าเขา!"

"เจ้าสารเลวกล้าหลอกลวงพวกเรา!"

"เอาชีวิตพี่ชายของข้าคืนมา!"

คนมากมายนับไม่ถ้วนที่กรูกันเข้ามา,รุมสกรัมหานเซาหลงในทันที,หานเซาหลงที่ร้องตะโกนโหยหวนอย่างทรมาทรกรรมตะโกนออกมาไม่หยุดหย่อน,หลังจากนั้นราวๆสิบนาที,ฝูงชนก็ค่อยๆถอยห่างออกมาอย่างช้าๆ,ที่บนพื้นนั่นได้เหลือทิ้งไว้เพียงกองเศษเนื้อ,ร่างของหานเซาหลงไม่สามารถมองดูด้วยตาเปล่าได้,เศษเนื้อเกลื่อนละเลงไปทั่วจนยากที่จะแยกความแตกต่างออก.

ใครจะคิดว่าผลจะออกมาเช่นนี้ได้!

ร่างของเมิ่งชิงอู๋ถึงกับสั่นสะท้านเล็กน้อย,ดวงตาทั้งสองข้างของนางชื้นไปด้วยน้ำตา,หลายต่อหลายปีที่ต้องแข่งขันกับหอการค้าเห่ยซุย,ท้ายที่สุดแล้วความหนาวเหน็บได้ถูกละลายจนกลายเป็นความยินดีตื่นเต้นอยู่ภายใน,ไม่คาดคิดเลยว่าจะสามารถแก้แค้นในครั้งนี้ได้,ถึงแม้นว่าภายในลึกๆจะยังมีความเศร้าสร้อยและเหนื่อยล้าปนอยู่ด้วยก็ตาม.

หกปีที่แล้ว,เหมือนกับวันนี่เลย.

เพื่อผลประโยชน์,ถึงกับต้องเอาชีวิตคนมากมายมาเกี่ยวข้องเลยรึ?

เมิ่งชิงอู๋นั้นเหนื่อยล้าเหลือเกิน,ถึงกับคิดว่า,หลังจากที่เรื่องทั้งหมดนี้จบสิ้น,นางจะล้มเลิกกิจการทั้งหมด,แล้วใช้ชีวิตต่อไปอย่างสงบ.

ฉู่เทียน!

ชายหนุ่มลึกลับที่ช่วยเหลือนางในครั้งนี้.

ฉู่เทียนรู้สึกว่าเมิ่งชิงอู๋จ้องมองมาที่เขา,จึงได้หันหน้าไปหานาง,พร้อมกับเอ่ยออกไปว่า"ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้าหรอกนะ!"

เมิ่งชิงอู๋ที่เห็นท่าทางกะล่อนของเขาแล้ว,ภายในใจของนางเองก็รู้สึกเศร้าใจ,ก็ได้,ยอมก็ได้,ในครั้งนี้เจ้าได้ช่วยข้าเอาไว้,เรื่องที่ผ่านมาข้าจะไม่นับก็แล้วกัน แต่หากว่ามีครั้งต่อไปล่ะก็,ข้าจะเอาคืนเจ้าอย่างสาสมเลย!

"เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นเกี่ยวพันธ์กับร้านขายยาหนานหยุนด้วย,ข้าจึงไม่คิดจะปัดความรับผิดชอบ,ดังนั้นข้ายังยินดีที่จะชดเชยความเสียหายสำหรับเหยื่อในครั้งนี้,และจะหาวิธีถอนผิดให้กับทุกคนด้วย"เมิ่งชิงอู๋ยืนเด่นเป็นสง่ากล่าวออกมาเสียงดัง"แต่ว่า,เรื่องในครั้งนี้เป็นแผนการของตระกูลหาน,หอการค้าเห่ยซุยผิดอย่างชัดเจน!พวกเราไม่สามารถปล่อยฆาตรกรให้ลอยนวลไปได้!หอการค้าหนานหยุนของข้ายินดีนำเหล่าผู้คุ้มกันทั้งหมด,นำทุกคนที่เป็นเหยื่อไปแก้แค้นและทวงคืนความยุติธรรม!"

 ทันทีที่ทุกคนได้ยินคำพูดเหล่านั้น,ต่างก็เต็มไปด้วยความขอบคุณซาบซึ้งใจ.

"ประธานเมิ่งชิงอู๋,พวกเราเข้าใจท่านผิดไปแล้ว!"

"ท่านกล่าวได้ถูกแล้ว,พวกเราไม่สามารถปล่อยฆาตรกรไปได้!"

"พี่น้องทุกคน!,ตามข้ามา,หยิบอาวุธของพวกท่านขึ้นมา,พวกเราจะไปทวงความยุติธรรมที่หอการค้าเห่ยซุย."

เหล่านักรบสมาชิกของหอการค้าหนานหยุนได้รวมตัวกันทุกคน,บวกกับเหล่าเหยื่อและเหล่ามิตรสหายของเหยื่อรวมกว่าพันคน,พวกเขาพร้อมที่จะประจันหน้ากับหอการค้าเห่ยซุย,วันนี้พวกเขาไม่มีทางเปลี่ยนใจอยู่อย่างปลอดภัยโดยไม่ทำอะไรอย่างแน่นอน!

เมิ่งชิงอู่ที่ยืนเด่นอยู่กลางฝูงชนเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,นางที่มีรูปร่างสวยงามสง่างาม,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเสน่ห์,ราวกับว่าเป็นเทพธิดาในหมู่ฝูงชน,สายตาที่หนักแน่นมั่นคงเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว.

„!”

เหล่าฝูงชนที่กำลังโกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด,ภายใต้การนำของเมิ่งชิงอู๋,กำลังมุ่งตรงไปยังหอการค้าเห่ยซุยด้วยความบ้าคลั่ง,ในโลกที่โหดร้ายป่าเถื่อนนี้,หากเมตตาต่อศัตรูที่โหดเหี้ยม!หากไม่กำจัดพวกมันออกไป,เรื่องเศร้าที่เกิดขึ้นกับพ่อบ้านเจาและหัวหน้าเมิ่ง,จะมีเพิ่มมากขึ้นไม่รู้อีกกี่คน.

การตอบโต้กลับ,เริ่มแล้ว!

หากว่าพวกมันไม่ตาย,ข้าก็ขอตายเอง!

ขณะที่ฝูงชนจำนวนมากและทรงพลังกำลังเร่งรีบมานั้น,เหล่าผู้คุ้มกันระดับสูงของหอการค้าเห่ยซุยหลายร้อยคนได้ออกมาตั้งแนวป้องกันและประตูที่ปิดแน่นอย่างสมบูรณ์,เหล่าคนระดับสูงต่างไม่ออกมาให้เห็นแม้แต่คนเดียว.

"หานสง,ชดใช้ชีวิตเจ้ามา!"

"หานสง,ชดใช้ชีวิตเจ้ามา!"

"หานสงเจ้าแก่เจ้าเล่ห์,ออกมาเดี่ยวนี้!"

เหล่าคนมากมายได้กระจายตัวออกไปล้อมรอบหอการค้าเห่ยซุย,ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความเดือดดาลจนถึงขีดสุด,พร้อมกับขว้างปาข้าวของเขาไปด้านใน,ก่อนที่เปลวเพลิงจะกระจายตัวออกไปอย่างรวดเร็ว.

ฝ่ามือที่รุนแรงของซ่งเทียนเหยี่ยนกระแทกประตูหลังพังทลาย.

คนอีกหลายคนได้พุ่งตรงไปยังที่คุมขังตระกูลหาน,ภายในห้องขังนั่นมีหญิงสาววัยกลางคน,เด็กชายและเด็กหญิงอายุราว 5-6 ขวบอยู่.

เมิ่งหยิงหยิงจำได้ว่า"นางคือภรรยาของหัวหน้าเมิ่ง,ป้าหลินนั่นเอง.

คนทั้งสามนั้นได้ถูกทรมานอย่างโหดร้าย,มีบาดแผลเต็มตัว,อยู่ในอาการตื่นตระหนก,ที่น่าตื่นตกใจที่สุดคือ ทุกคนต่างถูกตัดนิ้วไปคนล่ะ 2-3 นิ้ว,ถูกตัดออกเป็นชิ้นๆขณะยังมีชีวิตอยู่.

ทว่าบาดแผลของหญิงวัยกลางคนนั้นติดเชื้อและมีใข้สูง,ส่วนเด็กชายอีกคนก็ดูเหม่อลอยไร้ซึ่งการตอบสนองใดๆ,ถึงจะมีคนมากมายที่กรูกันเข้ามา,เป็นไปได้ว่าเขาจะสูญเสียจิตใจและการรับรู้ใดๆไปแล้ว,ส่วนเด็กหญิงยังอยู่ในภาวะที่อ่อนแอเป็นอย่างมาก,ทันที่ที่เห็นคนเข้ามาหล่อนถึงกับโหยหวนและกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว.

"เทียนเทียน,ข้าพี่หยิงหยิงไง,เจ้าไม่ต้องกลัวนะ!"

สาวน้อยที่ขวัญหนีตกใจจนถึงขีดสุด,นางยังคงร้องให้เสียงดัง.

เมิ่งหยิงหยิงที่เวทนาจนสุดหัวใจได้กอดเด็กหญิงเอาไว้,ทั่วทั้งร่างของเด็กเต็มไปด้วยบาดแผลที่ตกสะเก็ดเป็นรอยเต็มไปหมด,สองนิ้วของเด็กหญิงได้หายไปแล้ว,หลงเหลือเป็นแผลเป็นทั้งสองแห่ง,เป็นแผลที่มีหนอนชอนไชอยู่,มีเลือดที่แห้งเกรอะกรังปกคลุมเต็มไปหมด.

เมิ่งหยิงหยิงแทบจะไม่สามารถอดกลั้นน้ำตาให้ไหลออกมาอาบไปทั้งสองข้าง.

โหดร้ายเกินไป!

ตระกูลหานช่างเลวทรามตำช้าไร้ซึ่งศีลธรรม!

ทำไมถึงได้ทรมานแม้แต่เด็กน้อยอายุแค่ห้าขวบกัน!

"เจ้าพวกบัดซบ,ข้าจะลงโทษพวกเจ้าแทนสวรรค์เอง!"

"หากไม่สามารถทำลายที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากอง,อย่ามาเรียกข้าว่า หนานกงหยุน!"

หนานกงหยุนและซ่งเทียนเหยี่ยนเต็มไปด้วยความเดือดดาลขุ่นเคือง,พวกเขาที่จริงจังกับความชอบธรรมเป็นอย่างมาก,ถึงกับโมโหโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง,ด้วยทั้งคู่เป็นคนที่ตรงไปตรงมาจึงไม่สามารถระงับอารมณ์ของตนเองเอาไว้ได้,พวกเขาพร้อมที่จะปลดปล่อยความเกลียดชังที่มีอยู่เต็มหัวใจนี้กับหอการค้าเห่ยซุยในทันที.

ภายในใจของฉู่เทียนเองก็โกรธเกรี้ยวไม่แพ้กัน,ทว่าในตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว,เขาได้จี้จุดไปยังเด็กชายและเด็กหญิงให้หลับไปไม่ให้คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น"หากไม่รีบช่วยคงไม่ดีแน่,ช่วยเหลือชีวิตคนเป็นสิ่งสำคัญ,พวกเราไปกันก่อนเถอะ."

เสียงการต่อสู้ด้านนอกรุนแรงดุเดือดเลือดพล่านเลยทีเดียว.

ความแข็งแกร่งของตระกูลหานนั่นมีมากกว่าตระกูลเมิ่งเป็นอย่างมาก,เหล่าผู้ค้นกันมากมายนั้นล้วนแล้วแต่เป็นทหารปลดประจำการที่ถูกส่งมาจากตระกูลเย่,พวกเขามีทั้งคุณภาพและจำนวน,การที่จะป้องกันเหล่าผู้คุ้มกันของตระกูลเมิ่งจึงทำได้อย่างง่ายดาย,หากไม่เพราะความโกรธเกรี้ยวของเหล่าเหยื่อคอยช่วยเหลือ,เหล่าคนของตระกูลเมิ่งคงจะถูกคนของตระกูลหานทำลายล้างจนสิ้นซากไปเรียบร้อยแล้ว.

ในเวลานี้,การต่อสู้เป็นตายของทั้งสองฝ่าย,ก็ทำให้เหล่าคนที่บาดเจ็บเพิ่มจำนวนมาก,และยังคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว.

หนานกงหยุนคำรามลั่น,ทั่วทั้งร่างของนางถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีแดง,ก่อนที่จะกระโดดออกมาจากที่คุมขัง,นางเหินตัวอยู่บนท้องฟ้าพร้อมกับยิงลูกไฟออกมา,ราวกับอุกาบาตที่ร่วงหล่นจากท้องฟ้าลงไปยังเรือนที่พักของตระกูลหาน.

ตูมมมมมม!

เสียงดังสนั่นกึกก้องกระจายออกไปทั่วท้องฟ้า!

พลังที่รุนแรงน่าสะพรึงกลัวกระแทกลงไปยังบ้านเรือนตระกูลหานเป็นรูโหว่อยู่เต็มไปหมด.

พลังของหนานกงหยุนนั้นป่าเถือนยิ่งนัก,เปลวเพลิงของนางเริ่มลุกไหม้อย่างรวดเร็ว,พร้อมกับคลื่นกระแทกอย่างรุนแรง,ส่งผลให้เหล่าผู้คุ้มกันของตระกูลหาน หวาดกลัววิ่งหลบกันจ้าระหวั่น.

หนานกงหยุนที่ยืนเด่นอยู่บนหลังคาสูง,รองเท้าบูทส้นสูงสีแดง,เสื้อผ้าสีแดงสะท้อนแสงวับวาว,ผมที่สลวยสีแดงเพลิงโบกสบัดไปมา,ขาเรียวขาวราวหิมะ,ใบหน้าที่สวยงาม,พร้อมปลดปล่อยพลังวิญญาณที่หนักหน่วงออกมา,เปลวเพลิงที่ลุกโชนราวกับว่าเป็นความโกรธเกรี้ยวของเทพธิดา.

"คนของหอการค้าเห่ยซุยจงฟังให้ดี!"

"ภายในสิบวินาที,จงวางอาวุธและยอมแพ้ซะ,ไม่เช่นนั้นแล้ว,ข้าสาบานเลยว่าหนานกงหยุนคนนี้จะทำให้สถานที่แห่งนี้ไม่มีที่คุ้มหัวให้กับพวกเจ้าอีกต่อไป!"

บุตรสาวของท่านเจ้าเมือง!

เหล่าคนของหอการค้าเห่ยซุยถึงกับตื่นตะลึง!

"นางเป็นเพียงบุตรสาวของเจ้าเมืองเท่านั้น,ไม่มีสิทธิ์ที่จะสั่งพวกเรา,นางมีหน้าทีตำแหน่งเจ้าเมืองรึ?"ชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่ควงกระบี่ยาวไปมาพร้อมกับชี้ไปด้านหน้า,ตะโกนออกมาเสียงดัง"เหล่าผู้คุ้มกันของตระกูลหาน!จงสู้จนเหลือโลหิตหยดสุด้าย!พวกเราตระกูลหานเป็นผู้บริสุทธิ์,ถึงจะเป็นเจ้าเมืองก็ไม่มีสิทธิ์มาทำลายหอการค้าเห่ยซุยของพวกเรา,คนพวกนี้แค่อันธพาลหาเรื่องพวกเราเท่านั้น,แน่นอนพวกเขาจะต้องได้รับการลงโทษ!"

ชายวัยกลางคนนี้มีนามว่าหานเห่า,เป็นรองประธานหอการค้าเห่ยซุย,เป็นคนที่มีสถานะสูงทีเดียว.

เหล่าผู้คุ้มกันของตระกูลหานรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาในทันที.

สู้เพื่อความถูกต้อง!

หอการค้าเห่ยซุยมีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุด,อย่าไปกลัว!

ในทุกๆปีพวกเขาได้จ่ายภาษีเป็นเงินก้อนโต,แม้แต่ตำหนักเจ้าเมืองยังต้องเกรงใจพวกเขา,ตราบเท่าที่กองกำลังสนับสนุนพวกเขามาถึง ปัญหานี้จะต้องผ่านไปได้อย่างแน่นอน.

ในเวลาเดียวกัน,กองกำลังรักษาความปลอดภัยที่สวมหมวกเหล็กและชุดเกาะราวๆ 400-500 คนก็ปรากฏตัวออกมา,ราวกับสถานการณ์กำลังเปลี่ยนข้าง,ซึ่งเกิดขึ้นในเวลาที่รวดเร็วเป็นอย่างมาก.

นายทหารคนหนึ่งได้ตะโกนออกมาเสียงดัง"ข้าคือหัวหน้ากองกำลังรักษาความเรียบร้อยของเมืองเทียนหนาน,พวกเจ้ากล้าก่อสงครามภายในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,คงไม่เห็นกฏหมายอยู่ในสายตาแล้วสินะ,ฟังไว้ให้ดี,จงวางอาวุธลงซะ!"

หานเห่าเผยท่าทางที่เต็มไปด้วยความดีใจ"นายพลเจา,มาช่วยหอการค้าเห่ยซุยของพวกเราแล้ว!"

กองกำลังทหารดังกล่าวนี้ความจริงเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของตระกูลเย่ที่ส่งมา,เพื่อเป็นกำลังหนุนตระกูลหาน,ตราบเท่าที่กองกำลังกลุ่มนี้ได้ปรากฏตัวขึ้น,การจัดการเรื่องราวครั้งนี้,ก็จะทำให้สถานการณ์เลวร้ายทั้งหมดของพวกเขาได้รับการแก้ไข.

นายพลเจาแสร้งเป็นไม่รู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น"มันเกิดเรื่องอะไรกันในที่แห่งนี้กัน?"

หานเห่า น้ำหูน้ำตาล่วงหล่นกล่าวประณามอีกฝ่ายอย่างรุนแรง"เมิ่งชิงอู๋!นังผู้หญิงอสรพิษนั่น!มันสังหารหลานชายของข้าอย่างโหดร้าย,แล้วยังยั่วยุคนทั้งหมดให้มาโจมตีหอการค้าเห่ยซุย!หอการค้าของพวกเราก่อตั้งมากว่า 67 ปีแล้ว,พวกเราเคารพในกฎหมายมาโดยตลอด,ไม่รู้เลยว่าได้ไปทำอะไรผิดถึงได้คิดจะทำลายพวกเราให้สิ้นไปจากเมืองเทียนหนานแห่งนี้?

"วันเดียวกันนี้หลานชายของข้าก็ถูกทำร้ายอย่างโหดเหี้ยมจนต้องตายไปอย่างไร้ซึ่งความยุติธรรม,นังเมิ่งชิงอู๋นั้นได้ยุแหย่กระตุ้นฝูงชนให้คลุ้มคลั่งเพื่อมาทำล้ายหอการค้าเห่ยซุยของพวกเราจนเสียหายอย่างหนัก,ความยุติธรรมอยู่ที่ใหนกัน? มีความยุติธรรมบ้างใหม,ถึงได้ทำเรื่องโหดร้ายโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้,หากพวกมันยังไม่ได้รับการลงโทษแล้วล่ะก็,คนของเมืองเทียนหนานแห่งนี้,จะใจไม้ไส้ระกำขนาดนี้เลยเหรอ!"

ทันทีที่ทุกคนได้ยินต่างก็โกรธเกรี้ยวเพิ่มขึ้นมาอีก.

ใบหน้าของหานเห่าที่ทำหน้าเป็นกล้ากล่าวคำพูดเช่นนั้นออกมาอีกรึ?

อะไรคือสิ่งที่เรียกว่าใจไม้ใส้ระกำของชาวเมืองเทียนหนานกัน?

วันนี้หอการค้าเห่ยซุยไม่ถูกทำลายล้างต่างหาก,ถึงจะถูกเรียกว่าทำไมถึงได้ใจไม้ใส้ระกำต่อชาวเมืองเทียนหนานแห่งนี้!

**草 อ่านว่า เช่า

เวลาออกเสียงก็สั้นๆห้วนๆ เน้นๆ 

แปลว่า Fu*k

คนจีนเวลาพูดจะใช้เป็นคำอุทานครับ
แบบทำของตกก็ เช่า 
รถเฉียดเกือบชนเเล้วดันอารมณ์เสียพอดีก็ เช่า

แต่ถ้าอยากเเบบเล่นเกมอยู่เเล้วอุทารณ์แบบไทยๆเวลาโดนรุมเเก๊งค์ ว่า 7เเม่คุณ ก็ เช่าหนี่มา

草你妈 เช่าหนี่มา อันนี้เเม่
草你妹 เช่าหนี่เมย อันนี้น้องสาว (คำหลังสุดออกสั้นๆสุด ห้วนสุดๆเลยนะ เมย)

ทีมา http://www.soccersuck.com/boards/topic/1405994

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????