Miracle Throne Chapter 17 Striving to turn the tide

Miracle Throne Chapter  17 Striving to turn the tide

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 17 แก้ปม

บทที่ 17 แก้ปม

ด้วยตัวตนของซ่างหลีซิงที่เปี่ยมไปด้วยประสบการทำไมเขาถึงจะไม่รู้ล่ะ?

เขาสามารถเข้าใจได้ถึงเหตุและผลของเรื่องนี้ได้ในทันที,หลังจากที่หอการค้าหนานหยุนต้องพบกับภัยพิบัติเมื่อหกปีแล้ว,ต้องประสบกับการถดถอยทางการค้า,ตระกูลเย่ที่ให้การสนับสนุนหอการค้าเห่ยซุยนั้นเติบโตขึ้นมาอย่างรวดเร็ว,สินค้าหลักของหอการค้าเห่ยซุยและหอการค้าหนานหยุนที่เป็นยันต์เวทย์เหมือนๆกันนั้น,จึงเกิดการแข็งขันกันไม่หยุดหย่อนตลอดหลายปีที่ผ่านมา.

หอการค้าเห่ยซุยนั้นเริ่มมีอิทธิพลที่ใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้น,เนื่องจากมีผู้สนับสนุนที่น่าสะพรึงกลัว,ทว่าหลังจากที่หอการค้าหนานหยุนต้องประสบกับสภาวะถดถอยเป็นอย่างมาก,จนถึงกับถูกลดระดับให้กลายเป็นหอการค้าอันดับสอง,และพวกเขาเองก็ไม่มีผู้สนับสนุนเบื้องหลังเลย,ทำให้หอการค้าทั้งสองนั้นไม่สามารถที่จะแข็งขันในระดับเดียวกันได้.

เมิ่งชิงอู๋นั้นไม่ธรรมดาเลย,ต้องแบกรับแรงกดดันอย่างมหาศาล,ต้องทนมุ่งมั่นพรากเพียรตลอดหกปีที่ผ่านมาก,หอการค้าหนานหยุนเองก็ยังไม่ถูกปิดกิจการ,ทั้งนี้ยังคงดิ้นรนพร้อมกับค่อยๆผลักดันตัวเองขึ้นมาอย่างช้าๆ.

เมิ่งชิงอู่นั้นเป็นคนหนึ่งที่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า,นางหวังไว้ว่าหอการค้าหนานหยุนของนางนั้นจะกลับมารุ่งเรื่องเหมือนดั่งเช่นในอดีต,ทั้งที่นางเองก็รู้อยู่แก่ใจว่า,หอการค้าหนานหยุนนั้นไม่ได้มีผู้สนับสนุนคอยช่วย,นางต้องต่อสู้ด้วยกำลังของตนเองทั้งที่ไม่สามารถต้านทานกับอิทธิพลหอการค้าเห่ยซุยได้เลยแม้แต่น้อย,ดังนั้นนางจึงคิดที่จะหาวิธีในการแข่งขันอย่างอื่น,โดยในครึ่งปีก่อนนางได้ใช้เงินก้อนใหญ่วางแผนที่จะเข้าแข่งขันในตลาดปรุงยา.

เธอใช้เวลาครึ่งปีในการเตรียมความพร้อมอย่างรอบคอบและระมัดระวัง แต่เปิดกิจการเพียงแค่สองสัปดาห์ก็มีเหตุการณ์ใหญ่เกิดขึ้นแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้,อาจจะเป็นไปได้ว่า?

เป็นไปไม่ได้!

เป็นแผนการณ์ของคนอื่นอย่างแน่นอน!

หานเซาหลงจงใจหลอกลวงเขาในวันก่อน,เพื่อให้ไล่เมิ่งหยิงหยิงออกไป,เพื่อไม่ต้องการที่จะให้ตระกูลเมิ่งนั้น,มีความสัมพันธ์กับเขา,เรื่องราวต่างๆดูเหมือนว่าจะเชื่อมกันอย่างดี,ซ่างหลีซิงสามารถที่จะระบุได้ว่าตัวเขาเองต้องกลายเป็นหมากในแผนการณ์ของตระกูลหานที่วางเอาไว้อย่างแน่นอน.

ซ่างหลีซิงไม่ได้สนใจในการแข่งขันของหอการค้าทั้งสองเลย,หากแต่สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างออกไป,มันเกี่ยวพันกับเมิ่งหยิงหยิง,ที่มีความสัมพันธ์กับฉู่เทียน,เกี่ยวพันธ์กับชีวิตของเขาด้วย,ซ้ำยังเกี่ยวพันธ์กับการวางยาที่เกิดขึ้น,มีเหยื่อเคราะห์ร้ายเป็นจำนวนมาก,การแข่งขันทางกันค้านั้นเขาไม่ต้องการที่จะยุ่งตั้งแต่ก่อนแล้ว,หากแต่มีผู้บริสุทธิ์มากมายที่ได้รับผล,ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ยอมไม่ได้.

ไม่ว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรจำต้องมีคนเข้ามาจัดการ!

หานเซาหลงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เขาไม่คิดว่าซ่างหลีซิงจะมาอยู่ที่นี่"ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"

ซ่างหลีซิงยังคงยืนอยู่อย่างใจเย็นจ้องมองไปยังเขาอย่างเย็นชา "นับตั้งแต่วันนี้,ข้าขอตัดความสัมพันธ์กับเจ้า,สถาบันของข้าไม่ต้องการผู้เยาว์ที่โหดเหี้ยมทะเยอทะยาน,ข้าไม่ต้องการนักเรียนที่เต็มไปด้วยแผนการที่ชั่วร้าย!"

ใบหน้าของหานเซาหลงนั้นถึงกับเปลี่ยนไปเป็นซับซ้อน!

ซ่างหลีซิงต้าซือ ผู้เชี่ยวชาญวิชาวงเวทย์อักขระที่มีชื่อเสียง,กระทำการต่อหน้าคนจำนวนมากไล่ศิษย์อันดับสองของเขาออกต่อหน้าฝูงชน.

เกิดอะไรขึ้น?

ซ่างหลีซิงที่กล่าวตำหนิเขารุนแรงขึ้นและรุนแรงขึ้น,"หยุดจุดฉนวนก่อเหตุได้แล้ว,ไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าชายชราแก่ๆคนนี้จะไม่ปราณีเจ้า."

ใบหน้าของหานเซาหลงนั้นเผยออกมาให้เห็นถึงความอับอาย,คิดใคร่ครวญทุกอย่างที่เขาได้ทำไป,ไม่คาดคิดเลยว่าซ่างหลีซิงกับมาปรากฏตัวอย่างคาดไม่ถึงเช่นนี้!

นอกจากนี้ยังมีซ่งเทียนเหยี่ยนและหนานกงหยุนอีก,ทั้งสองคนต่างก็เป็นตัวตนที่ใหญ่โตเป็นอย่างมาก,ทำไมพวกเขาถึงอยู่กับเมิ่งชิงอู๋ในเวลานี้?ไม่คิดมาก่อนเลยว่าแผนการของเขานั้นจะคลาดเคลื่อนไป!

"ตาเฒ่าซ่าง!เจ้าจะไม่สนใจคนรอบข้างเลยเรอะ!"เสียงแก่ชรา,ดังผ่านออกมาจากภายในฝูงชน"ชื่อเสียงหลายปีที่สะสมมานั้นไม่ง่ายเลย,ข้าขอเตือนเจ้าไม่ควรที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องกับปลักโคลนนี้,จงหลีกเลี่ยงความอัปยศและความฉิบหายมาสู่ตัวเองซะ,ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถรับประกันชีวิตที่เหลืออยู่ของเจ้าเอาไว้ได้อีก!"

ใบหน้าหมียักษ์ของซ่งเทียนเหยี่ยนคำรามลั่น,แค่นเสียงออกไป"หลีซ่างหยุน?ในเมื่อมาแล้วก็อย่าทำตัวลึกลับ,ออกมาจากหลังฉากได้แล้ว!"

ชายชรารูปร่างผอมเดินออกมา,ผิวกายที่ยังดูเต่งตึง,ตรงข้ามกับผมสีขาวโพลน,ภายนอกนั้นดูเหมือนชายแก่ อายุ 50 ,แต่ความเป็นจริงแล้วเขามีอายุ 70 ปีแล้ว.เขาสวมชุดที่ดูหรูหราสง่างามและมีมีเสื้อคลุมลายงูหลามขนาดใหญ่ปักอยู่,เขาจับไม้เท้าสีทองม่วงที่ด้านบนของไม้เท้าเป็นหัวของอสรพิษ,ที่นิ้วมือของเขานั้นสวมแหวนที่เปล่งประกายวับวาวหลายวง,เส้นผมที่ดูมันขลับ,เปล่งรัศมีความสูงส่งและดูน่าเกรงขาม.

เทียบกับซ่างหลีซิงแล้วเป็นเหมือนกับชายชราพื้นบ้านที่ดูเหมือนชายชราข้างถนนซะมากกว่า.

ประธานสมาคมปรุงยาแห่งเมืองเทียนหนาน!

ประธานสมาคมวงเวทย์อักขระของเมืองเทียนหนาน!

สองตัวตนของเหล่าคนระดับสูงที่โคจรมาพบกัน,กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เกินกว่าที่ทุกคนจะคาดคิดได้!

สายตาของซ่างหลีซิงนั้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิ,หลี่ซางหยุนที่ปรากฏตัวที่นี่,ไม่เพียงต้องการยับยั้งเขา,มันยังมีความหมายที่ลึกซึ้งเข้าไปอีก,หลีซ่างหยุนนั้นเป็นเหมือนกับคนที่อุทิศทุกอย่างให้กับตระกูลเย่ไปแล้ว,เป็นผู้อาวุโสใหญ่อย่างเป็นทางการ,สิ่งที่เขาพอจะบอกได้,หลีซ่างหยุนนั้นก็ไม่ต่างจากคนของตระกูลเย่,เขาที่มาปรากฏตัวขึ้นที่นี่,สามารถอธิบายได้เลยว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นมา เกี่ยวข้องกับตระกูลเย่อย่างแน่นอน.

หอการค้าหนานหยุนจึงตกอยุ่ในสถานะการณ์อันตรายเช่นนี้!

"ซ่งเทียนเหยี่ยนเรื่องของเจ้า,ที่ทำร้ายศิษย์ของข้านั้น,ข้าจะคิดบัญชีกับเจ้าในไม่ช้าอย่างแน่นอน,"หลีซ่างหยุนชำเลืองมองไปยังซ่งเทียนเหยี่ยนครั้งหนึ่ง,ก่อนที่จะหันไปจ้องมองซ่างหลีซิงต่อ "ตาเฒ่าซ่าง,ข้าขอเตือนเจ้า ชื่อเสียงที่เจ้ามีอยู่นั้นเป็นเหมือนสมบัติที่เหลือของตัวเจ้าเอง,หอการค้าหนานหยุนนั้นได้สร้างเรื่องน่ารังเกียจชั่วช้าเช่นนี้,เหล่าคนทุกคนต่างต้องการทวงความยุติธรรม,ข้าที่เป็นประธานสมาคมปรุงยาจึงได้ออกตัวในครั้งนี้,แน่นอนว่าข้านั้นมีส่วนร่วมโดยตรงในการจัดการเรื่องในครั้งนี้."

หลี่ซ่างหยุนยังคงยืนอยู่อย่างสุขุมเยือกเย็น,เผยรอยยิ้มอันหน้าสยดสยองออกมา,ก่อนที่จะพูดต่อไปว่า"เจ้าเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญในวงเวทย์อักขระเท่านั้น,ทว่าเกี่ยวกับศาสตร์ปรุงยานั้นเจ้าสามารถเทียบกับเข้าได้อย่างงั้นรึ? ในเวลานี้แม้แต่ข้ายังไม่สามารถวินิจฉัยยาพิษนี้ได้,แล้วเจ้าจะดื้อดึงโง่งมไปเช่นนี้ทำไม,ข้าเกรงว่าเจ้าจะเสียใจในภายหลัง!"

คำพูดที่เขากล่าวออกมานั้น,ซ่างหลีซิงจะไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงได้อย่างไร?

หลีซ่างหยุนนั้นเป็นประธานปรุงยา,แน่นอนว่าหลีซ่างหยุนเองยังไม่สามารถวินิฉัยพิษได้,ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานแห่งนี้คงไม่มีใครสามารถทำได้แล้ว,พิษดังกล่าวนี้หากว่าเหล่าเหยื่อมากมายไม่สามารถค้นหาต้นตอเจอล่ะก็,ย่อมไม่มีทางที่จะหาวิธีในการรักษาได้,ตามกฏแล้ว,หากไม่สามารถค้นหาตัวการวางยา,เมิ่งหยิงอู๋ที่เป็นหัวหน้าของหอการค้า,ย่อมถูกตัดสินให้เป็นผู้รับผิดชอบ,ในเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น!

หากว่าซ่างหลีซิงยังคงยืนกรานที่จะช่วยเมิ่งชิงอู๋ล่ะก็,ท้ายที่สุดแล้วอาจจะกลายเป็นว่าได้ฉุดตัวเองให้ต้องได้รับความเสียหายและอัปยศอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.

ที่จริงแล้ว,คนเหล่านี่ได้วางแผนจัดเตรียมการ เอาไว้ได้อย่างไม่มีที่ติ.

คาดไม่ถึงเลยว่าพิษที่พวกเขาใช้นั้น,ได้ถูกตระเตรียมเอาไว้อย่างระมัดระวังที่สุด.

แต่ถึงอย่างนั้นซ่างหลีซิงก็ไม่ได้หวาดกลัวอะไรเลยแม้แต่น้อย""เจ้ามิได้ขายเฉพาะความสามารถให้กับตระกูลเย่ แม้แต่จิตวิญญาณเจ้าก็ขายไปแล้วด้วย ตัวเจ้าเต็มไปด้วยความโลภและต้องการแต่ผลประโยชน์,ตัวตนของพวกเรา,เส้นทางของพวกเรา นั้นต่างกัน,ในตอนนี้,สิ่งที่พวกเราต้องทำนั้นก็คือการสืบหาความจริงไม่ใช่หรอกรึ?เรื่องในครั้งนี้,แน่นอนว่าชายแก่อย่างข้า!หากว่าไม่สามารถค้นหาความจริงได้ล่ะก็,ข้าย่อมไม่มีทางยอมแพ้อย่างแน่นอน!"

ซ่งเทียนเหยี่ยนคำรามลั่น"พูดได้ดี!ข้าเฒ่าซ่งก็คิดเหมือนกัน!"

หนานกงหยุนเองก็กล่าวออกมาว่า"ท่านหญิงคนนี้เองก็จะต้องการค้นหาผู้กระทำที่แท้จริงมาลงโทษได้จงได้!"

คนทั้งสามที่ต้องพบเข้ากับเหตุการณ์เช่นนี้โดยบังเอิญ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ลังเลเลยที่จะกล้าเอาชื่อเสียงของตนเองมาเดิมพันในครั้งนี้,นี่คือความยุติธรรมที่นางต้องการ,นี่ถึงจะเป็นคนที่ควรเคารพ?ภายในใจของนางนั้นเกิดความรู้สึกที่ชัดเจนแจ่มแจ้ง,ด้วยคำพูดของทั้งสาม ,คงจะมีเหตุผลบางอย่างที่เข้ามาช่วยอีก,คงจะเป็นฉู่เทียน.

เมื่อนางคิดถึงเรื่องของฉู่เทียนแล้ว,ทำให้นางรู้สึกเสียใจอย่างที่สุดซึ้ง.

หากว่าชายคนนั้นยังไม่จากไปคงจะดีกว่านี้,อย่างน้อยเขาก็ยังคงยืนหยัดปกป้องหยิงหยิงได้ดีกว่าพี่สาวที่ไร้ประโยชน์คนนี้แน่นอน!

หลีซ่างหยุนกระแทกไม้เท้าตนเองลงพื้นอย่างรุนแรง"ตาเฒ่า ข้าได้บอกแล้วนะ,ยาพิษนี้ไม่สามารถวินิจฉัยได้,เมืองเทียนหนานแห่งนี้ไม่มีใครทำได้!อย่าได้ดื้อดึง,หาเรื่องฝังตัวเอง,คอยดูก็แล้วกัน!"

ภายในใจของซ่างหลีซิงเองก็รู้สึกห่อเหี่ยวเช่นกัน.

ด้วยความมั่นใจของหลีซ่างหยุนนั่น,ในเวลานี้บางทีอาจจะเป็นปัญหาอย่างแน่นอน!

"ใครบอกว่าไม่มีใครสามารถวินิจฉัยพิษได้?พวกคนเฒ่าคนแก่นี่ไร้ความสามารถซะจริง!"ในเวลาเดียวกันนี้,เสียงทีไม่เอาจริงเอาจังได้ดังผ่านออกมาจากฝูงชน "หลบๆไป,หลีกทางให้ข้า!"

"ฉู่เทียน!เป็นเจ้าใช่ใหม?"เมิ่งหยิงหยิงถึงกับตาเบิกกว้าง,ใบหน้าของนางนั้นแทบไม่อยากจะเชื่อ.

ฉู่เทียนที่แหวกฝูงชนออกมาอย่างยากลำบาก,เผยยิ้มเล่นหูเล่นตากับเมิ่งหยิงหยิง,"แน่นอนถ้าไม่เป็นข้า,แล้วจะเป็นใครที่ใหนกัน?"

เมิ่งชิงอู๋ถึงกับตื่นตะลึง.

ชายคนนี้....เขายังไม่หนีไปหรอกรึ?เขากลับมาได้อย่างไรกัน!

น้ำตาของเมิ่งหยิงหยิงไม่สามารถที่จะหยุดมันเอาไว้ได้อีกแล้ว,มันไหลอาบไปทั้งสองข้างก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังอ้อมกอดของเขาด้วยความตื่นเต้น"เจ้าไปไหนไม่บอกข้าได้อย่างไร!ข้าคิดว่าจะไม่ได้พบเจ้าอีกครั้งแล้ว!"

ฉู่เทียนตบไปที่เด็กหญิงเบาๆ,"เด็กโง่,พันธสัญญาของข้าอยู่ในมือของเจ้า,ข้าจะหนีไปได้อย่างไรล่ะ ?หากว่าเจ้าทำลายพันธะสัญญา,ข้าไม่ต้องตายไปหรอกเหรอ!"

เมิ่งหยิงหยิงที่คิดได้ว่าฉู่เทียนนั้นเป็นทาสของนาง,ไม่ใช่ว่าพันธะสัญญาเองก็อยู่ในตัวของนางหรอกเหรอ,นางจึงหยุดร้องไห้เผยยิ้มออกมาทันที,"เจ้ากลัวเหรอ?อย่างไรก็ตามนะเจ้าสบายใจได้เลยว่าข้าไม่คิดจะทำลายพันธะสัญญาอย่างแน่นอน!แต่เจ้าจะไปใหน,ขอให้เจ้าอย่าไปไกลจนข้าไม่เห็นนะ!"

"ขาของข้าบาดเจ็บ,แน่นอนว่าข้าต้องไปร้านขายยาเพื่อซื้อยามารักษาบาดแผล,ก่อนที่จะไปแอบหลับที่ใกล้ๆล่ะน่ะ"สายตาของฉู่เทียนจ้องมองไปรอบๆ,"อย่างไรก็ตาม,ข้าก็กลับมาแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องใหญ่โตขึ้นมาเช่นนี้,คิดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้ข้าประหลาดใจเช่นนี้,แล้วใครกันคนแก่อัปลักษณ์คนนี้นะ?"

การมีฉู่เทียนอยู่ด้วยเช่นนี้!

เด็กสาวรู้สึกอบอุ่นแข็งแกร่งขึ้นมาในทันที!

เมิ่งหยิงหยิงที่เหมือนกับเด็กถูกรังแก,ราวกับกำลังฟ้ององค์รักษ์ตัวเองอย่างขุ่นเคือง "เขาคือหลีซ่างหยุน!"

หลีซ่างหยุนแทบจะข่มความโกรธเอาไว้ไม่อยู่,เขามั่นใจในชื่อเสียงของตัวเอง,ตัวตนของเขาในเมืองเทียนหนานแห่งนี้ไม่มีใครที่ไม่รู้จัก,เจ้าเด็กเหลือขอนี้หลังจากที่ได้ยินชื่อเสียงของเขาแล้ว,หวังว่าคงจะไม่ตัวสั่นไร้เรี่ยวแรงไปหรอกรึ?

ใครจะรู้ล่ะว่าที่จริงแล้วฉู่เทียนได้แต่ส่ายหน้าไปมา"ข้าเพิ่งกล่าวเมื่อก่อนหน้านี้ว่าประธานปรุงยาอะไรนั้นไม่พอ แม้แต่เป็นช่างซ่อมรองเท้าให้ข้า,วันนี้ดูแล้วคงจะเป็นเรื่องจริงสินะ,ฝีมืออย่างเขา,ยังด้อยกว่าซ่งเทียนเหยี่ยนด้วยซ้ำ,ข้าคิดว่าไม่ได้เหมาะสมกับตำแหน่งประธานอะไรนั่นแม้แต่น้อย,ข้าว่ารีบๆสละสิทธิ์ไปซะให้คนที่มีความสามารถมานั่งแทนดีกว่ามั้ง!"

หลีซ่างหยุนเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว"สามหาว,เจ้าเด็กเหลือขอ!พูดจาใหญ่โต!คิดว่ากำลังพูดกับใครอยู่,ข้าจะสังหารเจ้าซะ!"

"อายุอานามเท่าไหรแล้วตาเฒ่าหลี ,ทำไมยังคิดจะท้าตีท้าต่อยกับคนรุ่นลูกอยู่อีกรึ?" ซ่างหลีซิงนั้นรู้ถึงนิสัยของฉู่เทียนดี,ทว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นคือตาเฒ่าหลี,ผู้มีพลังฝึกตนที่ไม่ธรรมดา,ลำพังเขาเองที่ติดพิษผลาญใจในตอนนี้,คงไม่สามารถที่จะต้านทานได้แน่,ดังนั้นเขาจึงเกรงว่าฉู่เทียนนั้นจะไปยั่วความโกรธของหลีซางหยุน,"อาจารย์น้อย,ท่านสามารถที่จะวินิจฉัยได้อย่างงั้นรึว่าคนเหล่านี้ติดพิษอะไร?"

หลี่ซางหยุนแค่นเสียงก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"เจ้าใช้ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายสิบปีแล้ว,เจ้าเด็กเหลือขอนี้พูดอะไรเจ้ายังจะเชื่ออยู่อีกรึ?"

ฉู่เทียนกล่าวตอกกลับไปยังหลีซ่างหยุน"กบเฒ่าในบ่อน้ำลึก!เจ้าจะไปรู้อะไรเล่า!"

หลี่ซ่างหยุนถึงกับใบหน้าซีดเผือดด้วยความโกรธ,"เจ้าพูดอะไรออกมา?"

ฉู่เทียนยังคงกล่าวเหน็บแนมอีกครั้ง"ข้าบอกว่า เจ้านั้นอยู่มาหลายสิบไป,กลืนกินฝึกฝนแต่ของโบราณจนไม่รู้จักแยกแยะพัฒนา,พวกอณุรักษ์นิยม,อิ่มเอมแต่กับเรื่องเดิมๆ,คิดว่าเก่งกล้าแต่กลับวิ่งเต้นอยู่บนฝ่ามือของคนที่เก่งกาจ,คิดว่าตัวเองนั้นยอดเยี่ยมจริงๆรึ? ความจริงแล้วไม่เลย!"

"มีปัญหาอะไร,สายตานั่นแทบจะกินเลือดกินเนื้อเลยนะ,ไม่ใช่ว่าเจ้ามั่นใจในตัวเองเกินไปรึ? ชิ!ที่บอกว่านักปรุงยาอันดับหนึ่งของเมืองหนานเทียน,ช่างเป็นคำกล่าวที่ขี้โม้โอ้อวดเกินจริง!บิดาผู้นี้ขอพูด ณ ที่นี่ ตรงนี้,หากว่าข้าสามารถวินิจฉัยพิษได้,เจ้ากล้าพอที่จะคุกเข่า,หมอบกราบให้ข้าใหม?,หากไม่กล้าก็รีบไสหัวไปจากที่นี่ไปซะ!"

หลีซ่างหยุนถึงกับกำหมัดแน่น คำรามกรอดๆกล่าวออกมาว่า"ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานมีเจ้าเป็นคนแรกที่กล้าพูดเช่นนี้กับข้า,ดี,หากว่าเจ้าสามารถวินิจฉัยพิษได้,ชายเฒ่าคนนี้จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป,ไม่เช่นนั้นแล้ว,ปากเน่าๆน่ารังเกียจของเจ้า,จะไม่สามารถพูดได้อีกตลอดกาล!"

"ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบอีกแล้ว,นั่นคือ พิษคงคาวารีนรก!"

ดวงตาของหานเซาหลงถึงกับหดเกร็งขึ้นมาทันที,ประกายแสงในดวงตาของหลีซางหยุนเองก็มีท่าทางที่ไม่ต่างกัน.

ซ่งเทียนเหยี่ยนเองถึงกับรุ้แจ้งด้วยเช่นกัน,เขารู้สึกชื่นชมเป็นอย่างมาก"หลังจากที่ได้รับพิษ คงคาวารีนรก,พิษจะหลอมรวมเข้ากับพลังวิญญาณ,และกัดกร่อนพลังวิญญาณ,จนเป็นเหตุให้พลังฝึกตนถดถอย,พิษชนิดนี้ไร้สีไร้กลิ่น,หลังจากที่รวมตัวกับน้ำแล้ว,ไม่มีทางที่จะสามารถตรวจสอบวัตถุดิบที่มีพิษอยู่ได้เลย,ดังนั้นจึงยากที่จะป้องกันได้,พิษดังกล่าวนี่ไม่ละลายเข้าไปในโลหิตด้วย,หลังจากที่โดนพิษ,จึงยากที่จะตรวจสอบพิษจากโลหิตได้,ดังนั้นจึงยากที่จะตัดสินด้วยว่าได้ถูกพิษเมื่อไหร่,นอกจากนี้พิษ คงคาวารีนรกนี้ยังเป็นพิษที่หายากมากๆ,คนทั่วไปไม่สามารถทำได้และคิดใช้วิธีนี้ได้อย่างแน่นอน."

"พูดจาไร้สาระ!เจ้าตบตาหลอกลวงคนแก่คนนี้ไม่ได้หรอก,ต้องการที่จะหลอกลวงทุกอยู่อีกอย่างงั้นรึ?" หลีซางหยุนยังคงยืนนิ่งสงบเงียบกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"พิษคงคาวารีนรกนั้นเป็นพิษที่ยากจะตรวจสอบ,ในเมื่อเป็นพิษที่ไม่สามารถตรวจสอบได้,เจ้าจึงกล้าที่จะเอ่ยพิษชนิดนี้ออกมาสินะ!"

หานเซาหลงกล่าวออกมาด้วยความโกรธ,"เขาเป็นคนของตระกูลเมิ่ง,ข้าสงสัยว่ามันจะต้องหาข้ออ้างเพื่อหลอกตาปิดบังการค้าที่มีปัญหา,คนพวกนี้มันสมควรตาย ถูกสับให้เป็นหมื่นๆชิ้น!"

เหล่าคนที่อยู่รอบๆต่างเผยท่าทางแห่งความโกรธเกรี้ยว.

"โง่เง่าบัดซบ!"ฉู่เทียนด่าว่าออกไปด้วยความหยาบคาย"พิษคงคาวารีนรกนั้นจะกัดกล่อนพลังวิญญาณจนเป็นเหตุให้พลังฝึกตนถูกทำลาย,แต่สำหรับคนทั่วไปแล้วไม่มีผลอะไรเลย,เจ้าต้องตรวจสอบคนธรรมด้วย,ก็จะสามารถพิสูจน์ได้แล้ว,หากไม่เชื่อล่ะก็สามารถทดสอบพิษนี้กับนักโทษได้เลย!หากว่าผลของยาพิษคงคาวารีนรกไม่เป็นอย่างที่ข้าว่าล่ะก็,ข้าจะตัดหัวของข้า,ให้พวกเจ้าเตะเล่นเป็นลูกบอลเลย!"

ใบหน้าของซ่งเทียนเหยี่ยนนั้นเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์และโหดร้ายพร้อมสายตาที่โกรธเกรี้ยว,พร้อมกับกล่าวออกมาเสียงดัง"ยาพิษคงคาวารีนรกนั้น,เป็นพิษที่หายากมากๆ,ราคาที่แพงมากมายมหาศาล,แทบจะเป็นยาพิษที่แพงกว่ายาทั่วไปถึงสิบเท่าตามราคาตลอด,ไม่เคยมีร้านยาที่ใหนเคยมียาพิษชนิดนี้มาก่อน,หอการค้าหนานหยุนจะกระทำการโง่เง่าถึงเพียงนี้เลยรึ,เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ยาพิษคงคาวารีนรกนี้ได้,ดังนั้นมันไม่ได้เกี่ยวกับว่าวัตถุดิบมีปัญหา,แต่ปัญหาคือใครเป็นคนวางยา!

หนานกงหยุนพยักหน้าเห็นด้วย,"นี่เป็นการวางยาแน่นอน,เป็นการวางยาพิษ 100 %!"

ฝูงชนในเวลานี้รู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแล้ว.

หานเซาหลงที่เห็นสถานการณ์ที่ไม่สู้ดีนัก,เขาเร่งรีบตะโกนออกมาในทันที,"เจ้ากำลังสร้างความสับสนต่อทุกคน!ไม่เกี่ยวกับว่าใครเป็นคนวางยา,แต่หอการค้าหนานหยุนที่จัดการดูแลหละหลวม,จะต้องรับผิดชอบในครั้งนี้!"

"ใช่! พูดถูกตัอง!"

"เจ้ายอมแพ้ที่คิดจะย้อมดำให้เป็นขาว ปฏิเสธเรื่องครั้งนี้ได้แล้ว!"

"ไม่ใช่ว่าใครก็ตามที่เป็นคนวางยา,เมิ่งชิงอู๋จะต้องรับผิดชอบเรื่องในครั้งนี้!"

"ใจเย็น,อย่าพึงใจร้อน,ความจริงแล้วคนที่วางยาพิษนั้น,ข้าได้พบตัวแล้ว"ฉู่เทียนได้ชี้นิ้วไปยังคนที่ยืนอยู่ข้างๆเมิ่งชิงอู๋ "เป็นเจ้า,หัวหน้าเมิ่ง!"

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????