Miracle Throne Chapter 13 Bringing contempt upon oneself
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 13 หาความอัปยศใส่ตัว
บทที่ 13 หาความอัปยศใส่ตัว
ซ่งเทียนเหยี่ยนมีชื่อเสียงอย่างมากในฉายา
นักปรุงยาผู้หมกมุ่น,เมื่อเขาได้เห็นยาเม็ดแบบใหม่,แทบจะทำให้โลหิตในร่างร้อนรุ่มเดือดขึ้นมาปุดๆอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้,เขาแทบจะทนไม่ได้ต่อความอยากรู้เกี่ยวกับผลของยานี้เป็นอย่างมาก,ดังนั้นเขาจึงได้ถามเมิ่งหยิงหยิงออกไปในทันที,"ข้าต้องการที่จะถามท่านหญิงเมิ่ง
ได้โปรดแนะนำรายระเอียดเกี่ยวกับยาเม็ดแบบใหมนี้ด้วย!"
ใครจะรู้ล่ะว่าเมิ่งหยิงหยิงเองก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเม็ดยาใหม่นี้เลย?
ฉู่เทียนที่ดูอยู่ก็ได้เร่งรีบกล่าวออกมา"ยานี้ถูกเรียวกว่า
เม็ดยาจิเหลียน(บัวแดง),ผลทางยานั้นก็คล้ายกับเม็ดยา
เพลิงพิโรธ,ทว่าเพิ่มระดับพลังได้มากกว่า,และระยะเวลาแสดงผลยังนานกว่าอีกด้วย,ตลอดจนให้ผลข้างเคียงน้อยกว่าเม็ดยาเพลิงพิโรธมากมายนัก,หลังจากที่ผลของยาหมดฤทธิ์แล้ว,จะทำให้ร่างกายเหนื่อยล้าอย่างมากหากแต่พักผ่อนอีกสักหลายวันก็จะกลับมาเป็นปรกติเหมือนเดิม,
ไม่ทำลายพลังฝึกตน,และไม่ทำให้พลังฝึกตนถดถอยอีกด้วย.
ซ่งเทียนเหยี่ยนเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกอย่างรุนแรง!
เม็ดยานี้สามารถกำจัดข้อบกพร่องของเม็ดยาเพลิงพิโรธได้หมดเลยรึ!
เม็ดยาเพลิงพิโรธนั้นมีผลข้างเคียงอย่างรุนแรงสร้างอาการบาดเจ็บต่อร่างกายอย่างหนัก,ทำให้พลังฝึกตนถดถอย,หากไม่อยู่ในช่วงความเป็นความตายล่ะก็,ใครจะยินดีที่จะรับผลข้างเคียงที่หนักหนาเช่นนี้กัน?
เม็ดยาจิเหลียนหากนำออกมาขายล่ะก็,เม็ดยาเพลิงพิโรจน์ยังจะสามารถขายได้อยู่อีกรึ?
หลีซางหยุนที่ดูจะพึงพอใจกับการค้นคว้าของตัวเอง,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะพังทลายอย่างไม่เป็นท่า,บางทีนี่อาจจะสั่นสะเทือนนักปรุงยากแทบทั้งหมดเลยก็ว่าได้!
ซ่งเทียนเหยี่ยนรู้สึกโลหิตในร่างร้อนรุ่มอย่างมาก,เมิ่งหยิงหยิงสามารถสกัดปรุงยาที่มีคุณภาพไม่ธรรมเช่นนี้ออกมาได้,แล้วเด็กหนุ่มลึกลับนี้ล่ะจะน่าสะพรึงกลัวขนาดใหน?
"นี่เป็นการแข่งที่ชนะขาดลอยเลย,ไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรให้มากความ!"ซ่งเทียนเหยี่ยนได้มอบการ์ดคลิตตัลให้กับเมิ่งหยิงหยิงด้วยตัวเอง"แม่นางเมิ่งหยิงหยิงเจ้าที่ยังเยาว์ถึงเพียงนี้,กับสามารถสกัดยาที่ยอดเยี่ยมได้
เฒ่าซ่งคนนี้รู้สึกชื่นชมจนหาที่เปรียบไม่ได้,โปรดรับสิ่งเดิมพันนี้ไปได้เลย."
"เป็นไปไม่ได้!"
"พวกเจ้ากำลังหลอกลวงข้า!"
เย่เฟิงในตอนนี้ไม่สามารถยอมรับผลที่เกิดขึ้นได้,เขาคำรามออกมาด้วยความโกรธ.
ซ่งเทียนเหยี่ยนที่ได้ยินก็รู้สึกโกรธเกรี้ยว,"บัดซบ,ข้าเซี่ยงเทียนเหยี่ยนเป็นคนตรงไปตรงมา,เจ้าเป็นถึงคนตระกูลเย่กับทำตัวน่ารังเกียจถึงขนาดนี้!หากว่าเจ้าไม่พอใจล่ะก็,ก็ให้หลีซ่างหยุนมาตรวจสอบยานี้ด้วยตัวเองเลย,หากว่าข้าผู้นี้ตัดสินผิดล่ะก็,ข้ายอมให้เจ้าสับเป็นชิ้นๆ,พร้อมต้มใส่หมอเลย."
ดวงตาของเย่เฟิงแดงกล่ำ"พวกเจ้าสมรู้ร่วมคิดมาหลอกลวงข้าอย่างแน่นอน!ไม่เช่นนั้นขยะเช่นมันจะชนะข้าได้อย่างไร? เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้! พวกเจ้าต้องหลอกลวงข้าอย่างแน่นอน!"
เงินที่เสียไปนั้นเป็นเพียงแค่เรื่องรอง!
ชื่อเสียงของเขานั้นสำคัญมากยิ่งกว่า!
ซ่งเทียนเหยี่ยนเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
"เกินไปแล้ว!คนของตระกูลเย่ไม่รู้จักแพ้รึไง?"
"เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะแพ้!"ภายในใจของเย่เฟิงนั้นสูญเสียซึ่งเหตุผล"ข้าขอท้าดวลกับเจ้า!ด้วยทักษะการต่อสู้!ขยะเช่นเจ้ามันก็คือขยะ!หากว่าเจ้าไม่ใช้กลโกงล่ะก็,ไม่มีทางที่เจ้าจะชนะข้าได้!"
เมิ่งหยิงหยิงถึงกับหัวร้อน"ท้าข้าต่อสู้,เข้ามาได้เลย!ข้าไม่กลัวเจ้าหรอก!"
ซ่งเทียนเหยี่ยนต้องการเข้าไปห้าม.
เย่เฟิงนั้นมีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างระดับ
3,ส่วนเมิงหยิงหยิงนั้นตามธรรมเนียมของซ่างหลีซิงต้าซือคนที่ไปถึงระดับปรุงร่างระดับ
3
เท่านั้นถึงจะเป็นศิษย์ทางการของเขาได้,นางในตอนนี้ยังไม่ได้แม้แต่ศิษย์ทางการของเขา,เป็นเพียงแค่ศิษย์ทั่วไปเท่านั้นนั่นก็หมายความว่านางยังไปไม่ถึงดินแดนปรุงร่างระดับ
3 นั่นเอง!
ฉู่เทียนอ้าปากหาวหวอดๆอย่างเกรียจคล้าน,กล่าวอย่างไม่สนใจอะไร"ไม่ต้องใส่ใจ,เดียวทุกคนจะได้เห็น!"
เย่เฟิงที่จู่โจมพุ่งกระโจนเข้ามาอย่างรวดเร็ว,คำรามเสียงดัง,หมัดทั้งสองส่องแสงสีขาวมากมายเต็มไปด้วยพลังวิญญาณที่มากล้น!
การพ่ายแพ้ปรุงยาต่อเมิ่งหยิงหยิงนั้น,ทำให้เขาไม่ยอมรับแม้แต่น้อย!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพลังหมัดของเขานั้น,เต็มไปด้วยจิตสังหารพร้อมที่จะปลิดชีพเมิ่งหยิงหยิง,เขาจู่โจมอย่างรุนแรงราวกับจะฉีกหล่อนออกเป็นชิ้นๆ!
ในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,ไม่มีใครที่จะสามารถเทียบกับเขาได้,เขาที่เป็นนักปรุงยาที่โดดเด่นเปี่ยมพรสวรรค์ที่สุด!
เย่เฟิงไม่มียั้งมือแม้แต่น้อย,เขาปลดปล่อยพลังออกมาทั้งหมด,หมัดของเขาพุ่งตรงไปยังเมิ่งหยิงหยิงเสียงดังสนั่น!
พลังวิญญาณปรุงร่างระดับ
2 อันกระจิดริด!
เป็นไปได้รึที่นางจะหลบพ้น?
ตาย!มอบชีวิตมาให้ข้าซะ!
เย่เฟิงนั้นโจมตีอย่างรุนแรง,โดยไร้ซึ่งสติ,ควบคุมตัวเองไม่ได้อย่างสิ้นเชิง,เขาคิดได้อย่างเดียวว่า,จะต้องลบความเจ็บช้ำภายในใจออกไปด้วยการสังหารเมิ่งหยิงหยิงให้ได้.
"ช้ามาก!"
"เจ้าสินะที่เป็นขยะ!"
เมิ่งหยิงหยิงว่ากล่าวออกมาอย่างนุ่นนวล,ทั่วทั้งร่างของนางส่องแสงปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมา,ราวกับเห็นเรียวขาอันประณีตของลูกวัว,ยกขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนที่จะ,วูซซๆ
ดีดออกไปในทันที.
เย่เฟิงที่ไม่ได้เตรียมป้องกันเลยแม้แต่น้อย,ถูกย่ำไปยังท้องน้อย,ดีดออกไปราวกับกระสอบทราย,พุ่งออกไปเป็นหัวกระสุนไถลไปกับพื้นลากยาวออกไปไกลกว่าสามเมตร,ก่อนที่จะนอนกอง
คล่ำหน้าไม่ไหวติง!
"! เตะทีเดียวถึงกับเสียหมาเลยเรอะ!"ฉู่เทียนที่โอ้อวดร้องตะโกน พลางเต้นไปเต้นมาตะโกนเสียงดังด้วยความยินดี"เมิ่งหยิงหยิงชนะ!"
เมิ่งหยิงหยิงเองก็ตื่นตะลึงอย่างหนัก.
ข้าชนะ?
ไม่มั้ง!
ข้าชนะจริงๆด้วย!
ฉู่เทียนวิ่งเข้าไป,พร้อมกับจับมือเล็กๆของนางยกขึ้นสูง,ตะโกนออกมาเสียงดังต่อหน้าผู้คนที่อยู่รอบๆ,"พวกบ้าตาบอด,กล้าพูดได้อย่างไรว่าเมิ่งหยิงหยิงเป็นขยะ!ใครกล้าก็เรียงหน้าออกมา!"
สมองของเมิ่งหยิงหยิง
เวลานี้ราวกับหยุดนิ่งไม่ทำงานอยู่ชั่วขณะ.
ซ่งเทียนเหยี่ยนเองก็เป็นคนหนึ่งที่ตื่นตกใจไม่แพ้กัน.
คาดไม่ถึงเลยว่าเมิ่งหยิงหยิงจะมีความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
พลังเตะเมื่อสักครู่นี้อย่างน้อยที่สุดต้องมีทักษะเขตแดนปรุงร่างระดับ
4 ไม่ใช่รึ?นอกจากนี้ไม่แค่เพียงอยู่ในดินแดนปรุงร่างระดับ 4 เท่านั้น,แต่นางยังเป็นเขตแดนปรุงร่างระดับ
4 ขั้นปลายอีกด้วย!
นางที่มีอายุเพียง
16 ปี,มีพลังวิญญาณไปถึงดินแดนปรุงร่างระดับ 4 ขั้นปลาย!
พรสวรรค์ในการฝึกตนทั่วทั้งเมืองเทียนหนานแห่งนี้,แน่นอนเลยว่าจะต้องเป็นระดับชั้นหนึ่งอย่างแน่นอน,นอกจากนี้ไม่อยากเชื่อเลยว่าเมิงหยิงหยิงคนนี้มีพรสวรรค์ในการปรุงยามากมายถึงขนาดนี้,"อัจฉริยะ"!
ใครกันที่จะยังกล้าหาว่านางเป็นขยะกัน?
ใครกันที่ยังกล้าหาว่านางเป็นคนไร้ประโยชน์?
ใครกันที่จะยังกล้าดูถูกเหยียดหยาม,ท่านหญิงรองของตระกูลเมิ่ง?
สายตาของทุกคนค่อยแปรเปลี่ยน,เผยถึงความหวาดกลัวและกลายเป็นเคารพ.
เมิ่งหยิงหยิงที่ตอนนี้ราวกับว่าอยุ่ในดินแดนแห่งความฝัน,หลายปีมานี้นางต้องทนทน,อดสูแบกรับความอ่อนด้อยไร้พรสวรรค์มาโดยตลอด,ทันใดนั้นมันก็ละลายหายไปในทันที,ภายในดวงตาของนางนั้นคลอไปด้วยน้ำตา,นางต้องการที่จะร้องไห้ออกมา,แต่จำต้องอดทนไม่งั้นคงขายหน้าเป็นแน่,นางกัดฟันแน่น,อดกลั้นน้ำตาไม่ให้หลั่งไหลออกมาโดยเด็ดขาด.
มีคนมากมายเท่าไหร่ที่เคยดูถูกนาง?
มีคนมากมายเท่าไหร่ที่คิดว่านางเป็นเพียงแค่ขยะ!
แต่แล้วในวันนี้,นางรู้สึกภาคภูมิ,และอิ่มเอมใจยิ่งนัก!
นางได้แสดงให้ทุกคนได้เห็นกับตาแล้ว,นางนั้นไม่ใช่ขยะไร้ประโยชน์อีกต่อไป!
แน่นอนว่า,ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นเป็นฝีมือของชายหนุ่มลึกลับคนนี้!
ขณะที่มิ่งหยิงหยิงกำลังเหม่อลอย,เย่เฟิงที่ตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา,ผมเผ้าพะรุงพลังราวกับคนบ้า,ได้ชักกระบี่ออกมาจากเอว"ข้าจะสังหารเจ้า!"
คมกระบี่ที่แผ่ปราณเย็นเยือบออกมานั้น,พุ่งตรงออกมาในทันที!
ซ่งเทียนเหยี่ยนในตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง"เจ้าไม่เห็นบิดาผู้นี้ในสายตาเลยงั้นรึ!"
พลังที่หนักหน่วงของดวงจิตวิญญาณ,ถูกปลดออกมาอย่างรุนแรง,พร้อมกับหมัดที่ทรงพลังกระแทกไปยังหน้าอกของเย่เฟิง
,ชุดที่หรูหราราคาแพงสีขาวถูกเผาไหม้กลายเป็นดำปี๋ในทันที,ก่อนที่จะเย่เฟิงจะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทุรนทุราย,กระดูกภายในร่างแตกหักไปอีกหลายแห่ง,พ่นโลหิตคำโต,ก่อนที่จะสิ้นสติไป.
"นายน้อย!"
ทหารรับจ้างทั้งสองคนเร่งรีบเข้าไปพยุงเย่เฟิงเอาไว้,จากการตรวจสอบอาการบาดเจ็บแล้ว,ทันใดนั้นใบหน้าของพวกเขาถึงกับซีดเผือด,หมัดของซ่งเทียนเหยี่ยนนั้นได้ทำลายเส้นปราณนายน้อยของพวกเขาไปหลายแห่ง,ถึงแม้ว่าจะรักษาหายแล้วก็ตามที,พลังฝึกตนคงจะถดถอยเป็นอย่างมาก,แม้แต่คืนมาระดับเดิมยังยากลำบากเลย.
ภายในใจของพ่อบ้านเย่ราวกับว่าได้ตายไปเรียบร้อยแล้ว!
หากว่าเย่เฟิงกลายเป็นคนพิการ,ตำแหน่งของเขายังจะเหลืออยู่อีกเรอะ?
"ตระกูลเย่จะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!"
"หนวกหู! ไสหัวไปให้พ้น!" ฝ่ามือของซ่งเทียนเหยี่ยนฟาดไปยังใบหน้าของพ่อบ้านเย่,เขาเป็นดั่งคำล่ำลือจริงๆ,บุคลิกที่ดุเดือดโมโหร้าย,ไม่ยอมใครทั้งนั้น,และไม่เกรงกลัวใครผู้ใดด้วย
"เจ้าจงกลับไปบอกเย่ซ่งซะ,เมืองเทียนหนานไม่ใช่ของพวกเจ้าตระกูลเย่,อย่าเสนอหน้ามาอีก,และนอกจากนี้คนที่ทำลายมันจนพิการคือข้า,อยากจะล้างแค้น,ก็มาหาข้า,อย่าได้เอาคนอื่นมาเกี่ยวข้อง!"
ทหารรับจ้างทั้งสองเร่งรีบพานายน้อยของพวกเขาหนีออกไปในทันที.
เมิ่งหยิงหยิงเห็นเหตการดังกล่าวแล้วรู้สึกผิดเล็กน้อย,"ท่านลุง
ซ่งเทียนเหยี่ยน,พวกเราต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ท่านต้องไปยุแหย่ตระกูลเย่เช่นนั้น."
"ฮ่า
ฮ่า,พูดอะไรเช่นนั้น!"ซ่งเทียนเหยี่ยนหัวเราะเสียงดัง"เดิมทีข้ารู้สึกรำคาญพวกตระกูลเย่อยู่แล้ว,ดังนั้นจึงได้กระทำไปเช่นนั้น,ข้ามีคำขอบางอย่าง,หวังว่าพวกเจ้าจะพิจารณามันด้วย.."
"แน่นอน ! ถ้าพวกข้าทำได้
ข้ายินดีจะทำ" เมิ่งหยิงหยิงรีบกล่าว
บนใบหน้าขนาดใหญ่ของซ่งเทียนเหยี่ยนที่ดูขึงขังจริงจัง,เผยท่าทางเอาจริงเอาจัง,จ้องมองไปยังฉู่เทียน,พร้อมกับกล่าวอย่างตั้งใจว่า"ข้าต้องการเรียนรู้และยกเจ้าเป็นอาจารย์!"
เมิ่งหยิงหยิงประหลาดใจจนอ้าปากค้างทีเดียว!
ซ่งเทียนเหยี่ยนนั้นเป็นใครกัน?
เขาเป็นอาวุโสผู้บริหารสมาคมปรุงยา,ที่เป็นเจ้าของตลาดการปรุงยาของเมืองเทียนหนานแห่งนี้,ซ้ำพี่ชายของเขานั้นเป็นถึงขุนพลกองกำลังทหารของเมืองเทียนหนานแห่งนี้อีกด้วย,เขาที่เป็นคนที่มีชื่อเสียงมากมาย,ไม่ว่าจะเป็นความร่ำรวย,พลังหรืออำนาจ,ล้วนแล้วแต่มีพร้อม,ยากที่จะมีใครสามารถเทียบเคียงกับเขาได้,แต่เขากลับต้องการที่จะอยู่ในโอวาทของฉู่เทียนเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงและยังกระทำการต่อหน้าผู้คนมากมายในที่แห่งนี้อีกด้วย!
นี่เป็นสามัญสำนึกของคนทั่วไปที่ไม่กระทำกัน.
ใครกันที่มีชื่อเสียงมากมายนับไม่ถ้วน,มีเงินมากมาย,กลับทำการอ่อนน้อนถ่อมตน,ยอมเป็นศิษย์คนที่มีอายุคราวลูกอย่างงั้นรึ?
เรื่องเช่นนี้,มันไม่สมเหตุสมผลเลยแม้แต่น้อย,เขายังคงเหลือจิตวิญญาณที่หาญกล้าให้กับคนอื่นได้ชื่นชมอีกรึ!
กับฉายา
นักปรุงยาผู้หมกหมุ่น,ที่มาจากความหลงไหลในศาสตร์ของการปรุงยาอย่างที่สุด,ฉู่เทียนที่สามารถสอนเมิ่งหยิงหยิงภายในเวลาหนึ่งคืน,สามารถปรุงยาจิงเหลียนที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพสูงสุด,สิ่งดังกล่าวจึงเป็นเหตุให้เขานั้นถึงกับเรียกว่าอาจารย์ได้เลย,ส่วนอายุนั้นเขาไม่ได้เอามาใส่ใจแม้แต่น้อย.
"ข้าไม่รับศิษย์"
ฉู่เทียนที่อยู่ต่อหน้าคนอย่างซ่งเทียนเหยี่ยน,กล่าวออกมาอย่างแน่วแน่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาด,เรื่องเช่นนี้ยิ่งทำให้ทุกคนตื่นตกใจเป็นอย่างมาก!
ซ่งเทียนเหยี่ยนไม่เพียงไม่ได้โกรธ
แต่เขารู้สึกว่าฉู่เทียนยิ่งไม่ธรรมดาไปอีก!
เขาเกาศีรษะไปมาอย่างกระวนกระวาย"ท่านจะไม่พิจารณาใหม่รึ?อย่างน้อยข้าก็สามารถทำงานเป็นองค์รักษ์ปกป้องท่านได้,ท่านก็น่าจะรู้ว่าท่านนั้นได้ยุแหย่คนของตระกูลเย่ไปแล้ว!"
"ไม่จำเป็น,แน่นอนว่าข้านั้นไม่ต้องการมือสมัครเล่น,เจ้าไม่ลองหาคนอื่นที่มีทักษะสูงกว่านี้เล่า,ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีกแล้ว"ฉู่เทียนส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่เขาจะตบไปที่ไหล่เมิ่งหยิงหยิง"คนของตระกูลเย่นั้นอาจจะกลับมาแก้แค้นโดยหาว่าพวกเราโกงพวกเขาก็เป็นได้,พวกเรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ."
"ช้าก่อน ! ข้ามีความตั้งใจจริงๆ"
"ข้าจะจ่ายค่าเล่าเรียนจะเท่าไหร่ก็ได้
ตามจำนวนที่ท่านต้องการ !"
ภายใต้สายตาที่น่าประหลาดใจและชื่นชมของคนนับไม่ถ้วน
ฉู่เทียนไม่ได้หันไปมองพวกเขาเลย,ก่อนที่เขาจะเดินนำเมิ่งหยิงหยิงออกไปจากตลาดปรุงยา.
หลังจากที่เมิ่งหยิงหยิงจะเดินออกมานั้น,นางได้กล่าวว่า"ท่านลุงซ่งเองมีนิสัยที่น่าคบไม่น้อย,นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่ตรงไปตรงมา,หากว่าได้เป็นศิษย์ของเจ้า,มันก็น่าจะเป็นประโยชน์กับทั้งสองฝั่งนะ."
ฉู่เทียนส่ายหน้า
"ข้าไม่ชอบจำกัดตัวเองอยู่ในวงแคบๆ จะสอนหรือไม่สอนขึ้นอยู่กับโชคชะตา
ถ้าข้าอารมณ์ดีข้าจะให้คำแนะนำบางอย่างกับเขาเอง
ถ้าข้าอารมณ์ไม่ดีข้าก็จะเตะเขาออกไป นี่คือวิถีทางอันยอดเยี่ยมของข้า เกี่ยวกับการยอมรับศิษย์ลืมเรื่องนี้ไปได้เลย
ถ้าข้ายอมรับเขาเป็นศิษย์ไม่ต้องพูดถึงว่าเขายังไม่ถึงเขตแดนปลุกดวงจิตวิญญาณด้วยซ้ำและถึงให้เขาไปถึงเขตแดนปลุกจิตวิญญาณก็ตามที,เขาตอนนี้ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลยไม่ใช่รึ?"
เขตแดนปลุกวิญญาณนั้นเป็นเหมือนกับภูเขาที่สูงใหญ่ที่คนทั่วยากที่จะไปถึงได้.
ฉู่เทียนดูราวกับว่าไม่เห็นเขตแดนปลุกจิตวิญญาณเหมือนไม่ได้มีอะไรพิเศษ
เมิ่งหยิงหยิง กลอกตาไปมา,นางไม่ได้พูดอะไรอีก นางหยิบการ์ดคริสตัล 5000 เหรียญทองออกมาดู รู้สึกราวกับว่านางกำลังฝันอยู่
แม้ว่านางจะมอบให้กับฉู่เทียน 2,500 เหรียญทองก็ตามที่
นางก็ยังรู้สึกว่ายังเหลืออยู่อีกเป็นจำนวนมากอยู่ดี
ทั้งสองคนกลับถึงบ้าน
ที่หน้าประตู
! ชายสูงวัยสวมชุดคลุมผ้าฝ้ายสีขาวยาวลุกขึ้นรีบวิ่งมา "ท่านหญิงรอง,ท่านกลับมาแล้ว,ท่านหญิงเป็นห่วงท่านเป็นอย่างมาก."
"พ่อบ้านเจา,ท่านว่ากระไรนะ?ท่านพี่รู้เรื่องแล้วอย่างงั้นรึ?"
พ่อบ้านเจาที่ถอนหายใจยาว,กล่าวออกมาว่า"ท่านหญิงรอง,ท่านทำเกินไปจริงๆคราวนี้,ข่าวที่ซ่างต้าซือได้ไล่ท่านออกนั้นกระจายไปทั่วแล้ว,ท่านหญิงต้องการที่จะถามเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น,นางเองรอท่านกลับมาที่ห้องนอนทั้งคืนเลย,แต่ก็ไม่เห็นท่านกลับมา."
"ข้าจะไปอธิบายให้ท่านพี่เข้าใจเอง!"
พ่อบ้านเจาเผยยิ้มอย่างขมขื่นพลางกล่าวต่อว่า"ท่านไม่รู้ตอนนี้,ท่านหญิงนั้นโกรธและผิดหวังกับท่านเป็นอย่างมาก."
เมิ่งหยิงหยิงที่กระทืบเท้าไปมาบนพื้น"ท่านหลบไปได้แล้ว!ข้าจะไปอธิบายเรื่องราวทุกอย่างเอง!นางจะต้องเข้าใจข้าอย่างแน่นอน."
ที่ด้านหน้าประตูนั้นมีชายอีกหนึ่งคนที่สวมหมวกเหล็กและเกาะเหล็ก,ยืนขวางอยู่อีกคน
เขาได้กล่าวออกมาว่า"ท่านหญิงสั่งข้ามาว่า,หลังจากที่ท่านหญิงรองกลับมา,ให้ขังท่านเอาไว้ก่อนเพื่อให้ทบทวนเรื่องที่ตัวเองทำผิดเอาไว้!"
"หัวหน้าเมิ่ง,ท่านพูดอะไรออกมา?"
"มันเป็นคำสั่งของท่านหญิง,ข้าต้องทำตาม"
"ปล่อยข้าก่อนเถอะ,ข้าจะไปพบกับพี่สาวของข้าก่อน!"
"ข้าขออภัยท่านเป็นอย่างมาก,ข้าทำได้แค่ทำตามคำสั่งของท่านหญิงเท่านั้น!"
หัวหน้าผู้คุมเมิ่งใบหน้าที่แข็งขันเย็นชา,ไม่ฟังเหตุผลใดๆของนางเลย.
สาวใช้สองคนที่เพิ่งมาถึง,ได้พูดโน้มน้าวด้วยเสียงที่นุ่มนวล"ท่านหญิงรอง,หัวหน้าเมิ่งนั้นต้องทำตามคำสั่ง,อย่าได้ทำเช่นนี้เลย,ท่านตามพวกเรามาเถอะ."
"ดี,ให้มันได้อย่างนี้! ข้ารู้แล้ว!"เมิ่งหยิงหยิงที่รู้สึกขุ่นเคืองหัวหน้าเมิงเล็กน้อย,กระทืบพื้นด้วยท่าทางหดหู่"ข้าไปก็ได้,เข้มงวดเกินไปแล้ว!"
เมิ่งหยิงหยิงถูกนำออกไปยังที่กักขัง.
หัวหน้าเมิ่งยังไม่ไปใหน,เขาจ้องมองมายังฉู่เทียนด้วยใบหน้าที่ไม่เป็นมิตร,"เจ้าเป็นคนที่ท่านหญิงรองนำมาสินะ?ท่านหญิงต้องการพบเจ้า!"
หัวหน้าเมิ่งนั้นเป็นหัวหน้าคุ้มกันของตระกูลเมิ่ง,เขามีพลังฝึกตนเขตแดนปรุงร่างระดับ
7 ,ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานเองก็นับว่าอยู่ในระดับต้นๆ,เป็นคนที่ซื่อสัตย์และคอยรับใช้ตระกูลเมิ่งมานานแล้ว,ฉู่เทียนนั้นไม่ใช่คู่มือของเขาอย่างแน่นอน,การที่จะหลบหนีนั้นคงเป็นไปได้ยาก,ในเมื่อท่านหญิงถึงกับต้องการพบ,เขาก็จะต้องไปพบซะหน่อย.
หัวหน้าเมิ่งได้นำเขาไปยังสวนขนาดเล็กแห่งหนึ่ง.
"เข้าไปข้างใน"
สถานที่เช่นนี้ราวกับว่ามันไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่,ไม่รู้เลยว่าท่านหญิงวางแผนที่จะพบกับเขาเพียงลำพังหรอกรึ?ฉู่เทียนสีจมูกตัวเองไปมา,ก็ไม่ได้มากมายนัก,เขาจึงเร่งรีบเดินเข้าไปทันที.
สวนขนาดเล็กแห่งนี้ดูเงียบสงบและอ้างว้าง,ที่ตรงกลางนั้นมีซุ้มไม้เล็กๆตั้งอยู่.
หญิงสาวที่สูงเพรียวสง่าสวมชุดสีขาวนั่งเฉิดฉายอยู่,หน้าตาดูคล้ายเมิ่งหยิงหยิงอยู่หลายจุดทีเดียว,ชุดผ้าแพรสีขาวล้วน,ทำให้นางดูราวกับกลุ่มของหมอกควันที่ขาวบริสุทธ์,นางนั่งอยู่อย่างเงียบงันที่ซุ้มไม้แห่งนั้น,เป็นหญิงสาวที่สวยงามราวกับได้หลุดออกมาจากภาพวาด,ความงามและกลิ่นของหมู่มวลดอกไม้ที่อยู่รอบๆทำให้นางเปี่ยมไปด้วยเสนห์มากมาย.
ผมที่ดำขลับถูกแปรงจนดูเรียบร้อย,ความสวยสง่า,ดูสูงศักดิ์,ผิวกายที่ขาวใสราวกับหิมะ,ขาที่เรียวยาว,ก้นผายอวบอูม,เต็มไปด้วยเสน่ห์ของหญิงสาวที่งามสง่า,เผยออกมาให้เห็นถึงอำนาจจากหน้าตา.
ฉู่เทียนจับจ้องเมิ่งชิงอู๋ด้วยความชื่นชม
ความงามที่โดดเด่น,
ความงามที่ไม่มีใครเทียบได้!
หญิงสาวทั้งสองของตระกูลเมิ่งเป็นคนสวยเปี่ยมไปด้วยคุณภาพจริงๆ
ในคืนวานก่อนหน้านี้,เขาได้ยินเพียงแค่เสียงของนาง,ไม่ได้เห็นหน้าเลย,เพียงแค่เสียงก็เย้ายวนมากพอแล้ว,วันนี้สามารถเห็นใบหน้าของเมิ่งชิงอู๋,ช่างดูงดงามราวกับสาวสวยระดับชาติเลยก็ว่าได้,เป็นความงามที่ยากจะอธิบายออกมาได้จริงๆ!
นอกจากนี้รูปร่างที่สง่ายั่วยวนนี่,สมบูรณ์แบบ,เป็นรูปร่างของหญิงสาวที่เติบโตเต็มทีแล้ว,ดูเย้ายวนน่าถึงดูด,หน้าอกระดับแมมมอส,กลมโตโดดเด่น,บั้นท้ายที่โดดเด่นราวกับดวงจันทรา,ขายาวเพรียวสสลวย,เป็นเสน่ห์ที่ถูกส่งออกมาสะกดสายตาบุรุษได้ทุกคน.
เทียบกับเมิ่งหยิงหยิงเป็นเพียงเด็กโตเท่านั้น,ดูเซ่อซ่า,ไร้เดียงสา,ดังนั้นจึงให้ความรู้สึกที่ผ่อนคลายและสบายใจเท่านั้นเอง,หากแต่เมิ่งชิงอู๋คนนี้นั้นกลับเต็มไปด้วยเสน่ห์ของหญิงสาวที่มีมากมาย.
เทียบกับหนานกงหยุน,แตกต่างไปอีกแบบ
นางผู้นั้นมีความงามที่โดดเด่น,แต่ด้วยนิสัยที่ดูร้อนแรงและเอาแต่เอาแต่ใจ,เกรี้ยวกราด,เผ็ดร้อน,ทว่าเมิ่งชิงอู่กับดูสง่าสูงศักดิ์,กระตุ้นปรารถนาของบุรุษให้ต้องการพิชิตนางอย่างไม่หยุดหย่อน.
"ชิ!!"
"มองพอรึยัง?"
เสียงเร่าๆที่ดูดึงดูดก้องอยู่ในหูของเขา.
แววตาของนางในตอนนี้เต็มไปด้วยท่าทางรังเกียจอย่างเต็มที่!
ฉู่เทียนตระหนักได้ถึงความปฏิปักษ์ที่นางแสดงออกมาเล็กน้อย,ท่านหญิงคงจะดูอารมณ์ไม่ดีนัก,เขาเองก็ไม่ได้ต้องการที่จะปั่นหัวนางแต่อย่างใด,เขายกมือคารวะไปด้านหน้าก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า"จอมวายร้ายฉู่เทียน,ได้พบกับท่านหญิง,ไม่ทราบว่าท่านหญิงมีเรื่องอะไรที่จะสอนสั่งอย่างงั้นรึ?"
เมิ่งชิงอู๋แค่นเสียง.
ความประทับใจแรกไม่มีแม้แต่น้อย
แม้จะเป็นผู้ชายที่ดูดีและหล่อเหลาอยู่บ้าง,แต่ว่าหาดีอย่างอื่นไม่ได้เลยแม้แต่น้อย!
นางถามด้วยเสียงเย็นชา
"เจ้าเป็นใครมาจากไหนกัน,จงใจตีสนิทเมิ่งหยิงหยิงมีจุดประสงด์ใดกัน!"
"ท่านหญิง,ท่านกล่าวไม่ถูก,ท่านหญิงรองเป็นคนพาข้าเข้ามาในตระกูลเมิ่งด้วยตนเอง,ท่านยังจะบอกว่าข้าพยายามเข้าใกล้นางรึ?
ส่วนข้ามาจากใหนนั้น,ท่านควรที่จะถามนางก็จะรู้,ไม่เห็นจำเป็นต้องให้ข้ามาอธิบายที่นี่เลย."
ฉู่เทียนนั้นพยายามแสดงให้เห็นว่าเขานั้นเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างที่สุด,ทว่าความจริงด้วยนิสัยของเขาแล้วก็ยากที่จะปกปิดเอาไว้ได้,นิสัยเหลาะแหละ,คุณชายเจ้าสำราญเช่นเขานั้นมันซึมเข้าไปในกระดูกจนยากที่จะปิดบังคนอื่นๆเอาไว้ได้.
เมิ่งชิงอู๋นั้นมีความคิดว่าเขาคนนี้นั้นเป็นคนหลอกลวงนั่นเอง!
นางที่แบกธุรกิจของตระกูลมาตั้งแต่อายุ
16
เพื่อกอบกู้การค้าที่เข้าสู่ภาวะวิกฤติ,เข้าใจได้ดีถึงความโหดร้ายเล่ห์เหลี่ยมของสังคม,บอกได้ว่าทักษะของนางนั้นมีไม่น้อย,สายตาของเมิ่งชิงอู๋นั้นเต็มไปด้วยความเคลือบแคลงใจ,เขาคาดว่าฉู่เทียนนั้นไม่ใช่คนรับใช้ทั่วไปอย่างที่ควรจะเป็น.
เขาจะต้องมีแผนจงใจเข้าใกล้เมิ่งหยิงหยิง,ด้วยแรงจูงใจบางอย่างที่เก็บซ่อนเอาไว้อย่างแน่นอน!
ดวงตาคู่งามของนางนั้นเต็มไปด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรเป็นอย่างมาก.
ฉู่เทียนทำได้แค่เพียงทอดถอนใจเท่านั้น.
ไม่น่าสงสัยเลยว่าท่านหญิงคนนี้ถึงได้ต้องการพบเจอเขา.
จากท่าทางของนางนั้นคงเตรียมที่จะลงโทษเขาเรียบร้อยแล้ว!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
คนน้องก็โดนจับไปซะขนาดนั้น ถึงเวลาปักธงคุณพี่บ้างแล้ว
ตอบลบ