Nine Heavenly Thunder Manual Chapter 3 - Painstaking cultivation

Nine Heavenly Thunder Manual Chapter 3 - Painstaking cultivation

นิยาย ตำรายุทธ์สายฟ้าเก้าสวรรค์  ตอนที่ 3 ฝึกฝนบำเพ็ญด้วยความพยายาม

บทที่ 3  ฝึกฝนบำเพ็ญด้วยความพยายาม

หลังจากผ่านมาแล้วสามเดือน,เหล่ยหยูก็สามารถทะลวงผ่านขั้นแรก, "ก่อเกิดสายฟ้า"และผ่านไปยังขั้นที่สอง "หลอมร่าง"ในแต่ล่ะขั้นนั้น,วิธีฝึกฝนยุทธ์ก็จะแตกต่างกันไป.

"หลอมร่าง"เป็นดั่งชื่อ,เป็นการแปรเปลี่ยนร่างกายภายนอกให้แข็งแกร่งและทนทาน,หากแต่ไม่ใช่เพื่อรับการโจมตีที่ทรงพลัง,สำหรับเหล่ยหยูนั้นเป็นทักษะที่ใช้เพิ่มความทนทานในการใช้พลังความเร็วสูงสุดและทนต่อการปล่อยพลังโจมตี,วิธีการหลอมร่างดังกล่าวจึงแตกต่างจากที่ควรจะเป็นเล็กน้อย.

หลังจากฝึกฝนร่างกายทุกวัน,เหล่ยหยูเองก็จำเป็นต้องพักผ่อนและผ่อนคลายด้วยเช่นกัน,หากไม่ยอมพักผ่อนกล้ามเนื้อบ้างล่ะก็,จะทำให้เกิดการทำงานที่เกินกำลัง,และเกิดการพังทลายเสียหายบอบช้ำของกล้ามเนื้อได้,การฝึกฝนนั้นจึงต้องทำอย่างสมดุล,ซึ่งนั่นนับว่าเป็นการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ที่สำคัญที่สุดเลยก็ว่าได้.

กล้ามเนื้อทุกส่วนของเหล่ยหยูราวกับว่าแข็งแกร่งและยืดหยุ่นขึ้นกว่าคนทั่วไป,มันไม่ได้ใหญ่เก้งกาง,หากแต่มันยืดหยุ่นเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งทรงพลังราวกับเสือดาวที่ดุร้าย.

การไปถึงระดับ"ผสานร่างนั้น"เหล่ยหยูสามารถควบคุมพลังภายในร่างกายได้อย่างอิสระพร้อมทั้งสามารถถ่ายพลังสายฟ้าออกมาได้,สามารถโคจรไปรอบๆร่างกายรวมทั้งเส้นปราณทุกหนทุกแห่ง,ทั้งกระดูกตัวเอง,ผิวและกล้ามเนื้อ,เป็นการเสริมสร้างความแข็งแกร่งด้วยสายฟ้า,เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งไปจนถึงขีดสุด,จนกลายเป็นสภาวะร่างกายที่ยอดเยี่ยมที่สุด,ทุกครั้งที่ฝึกจะได้ยินเสียงกระแสไฟฟ้าดัง"พลั๊ก พลั๊ก"ดังออกมาจะกระดูก,ผิวหนังและกล้ามเนื้อจากการไหลของกระแสไฟฟ้า,หากแต่ก็มีความเจ็บปวดที่ต้องแลกมาด้วยเช่นกัน,ทว่าเขาก็สามารถที่จะกัดฟันและทนรับเพื่อแลกกับพลังได้,ด้วยความแข็งแข็งของจิตใจ,เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะแข็งแกร่งเพื่อกลับไปทวงแค้น,ตามที่เขาสัญญา,จะไม่มีสิ่งใดที่จะมาสั่นคลอนความมุ่งมั่นของเขาได้.

ด้วยการใช้พลังภายในแห่งสายฟ้าเพื่อหลอมร่างกายเป็นการฝึกฝนในเวลากลางคืน,ส่วนในเวลากลางวันนั้นเขาได้ฝีกฝนความสามารถทางร่างกาย.

การวิ่งถ่วงน้ำหนักเป็นพื้นฐานในการเพิ่มสมรรถภาพการฝึกฝน.เหล่ยหยูได้นำท่อนซุงขึ้นบนหลังที่มีน้ำหนักเกินกว่า 100 จิน(1 jin 斤 = 1.33lb or 640g). แน่นอนว่าว่ามันเป็นเรื่องลำบากในคราแรก,ทว่าด้วยการผสานและหล่อหลอมร่างกายไม่หยุด,ในที่สุดจากการวิ่งอย่างยากลำบากในตอนแรก,ท้ายที่สุดก็สามารถวิ่งฉิวเหมือนดั่งลม.

หลังจากวางท่อนซุงขนาดใหญ่ลงจากหลัง,เหล่ยหยูได้นอนหอบแนบไปกับริมฝั่งแม่น้ำอย่างเหนื่อยหอบ,จ้องมองไปยังปลาที่แหวกว่ายอยู่ในสายน้ำ,เหล่ยหยูได้คิดถึงเรื่องของตนเอง"ผลไม้นั่นมันช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก,ทว่าหากกินแต่ผักผลไม้อยู่ทุกครั้งคงทำให้เหนื่อยง่าย,มันคงจะไม่เลวนักหากว่าสามารถกินเนื้อบ้างสักมือ..."

ความแตกต่างระหว่างจินตนการและความจริง,เขาอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้,ก่อนที่จะกลับมาสู่โลกความเป็นจริง,เรื่องแรกที่เขาจะต้องทำคือการยกระดับความแข็งแกร่ง,เรื่องอื่นที่เขาใฝ่ฝัน,ถึงจะมีสิทธิ์คิดถึงได้.

เขายกท่อนซุงขนาดใหญ่ที่หนักกว่า 100 จินขึ้น,พร้อมกับออกวิ่งและฝึกฝนต่อไป.

การหล่อหลอมร่างกายนั้นเป็นเรื่องที่ยากลำบากทีเดียว,เป็นส่วนที่ยากที่สุดของการฝึกยุทธ์ทั้งหกขั้น,เนื่องด้วยเหล่ยหยูไม่สามารถที่จะคลายความโกรธเกรี้ยวภายในใจของเขาได้,กับการที่เด็กหนุ่มอย่างเขาที่ต้องได้รับความอับอายถูกกดขี่มานานหลายปี,เขาไม่เคยลืมเลือนความเจ็บปวด,โกรธเกรี้ยวภายในใจเลยแม้แต่น้อย,ทว่าด้วยความโกรธเกรี้ยวที่ไม่สามารถลืมเลือนได้นี้จึงได้กลายเป็นแรงกระตุ้น,ผลักดันให้เขานั้นยกระดับตัวเองให้สูงขึ้นได้.

—————————————–

ภายในป่าแห่งหนึ่ง,เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่คลุมปิดไปด้วยใบไม้ยืนนิ่งอยู่กับที่,ตรงข้ามของเขานั้น,มีสัตว์ร้ายที่แยกเขี้ยวยิงฟันออกมา,สัตว์ร้ายตัวนี้มีรูปร่างที่หลากหลายเป็นร่างกายที่พิเศษเป็นอย่างมาก,มีหัวเป็นพยัคฆ์หากแต่ไม่มีลายพาดเหมือนดั่งพยัคฆ์เลย,มีแผงขนที่ตรงอกเลื้อยจากด้านหลังยาวเฟื้อยไปแตะพื้น,มีเขาที่แหลมคมอยู่บนหัวของมันคล้ายกับนอของแรด,มีเดือยด้านหลังที่โผล่ออกมาจากระดูกสันหลัง,และมีกงเล็บที่แหลมคมราวกับพญานกอินทรีย์ที่โผยกขึ้นบนอากาศเป็นระยะๆ,และอย่างสุดท้ายสัตว์ร้ายตนนี้มีขนทั่วร่างสีดำทมิฬดวงตาสีแดงฉาน.

ร่างกายของวัยรุ่นคนนี้สั่นสะท้านพลังภายในกำลังเดือดผุดๆอยู่ข้างใน,เขากำลังรวบรวมพลังภายในไปที่แขนทั้งสองข้างของเขา,ชายหนุ่มคนนี้ระมัดระวังเป็นอย่างมากพยายามไม่ให้เกิดความผิดพลายแม้แต่อย่างเดียว,ในการเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายที่ไม่รู้จักนี้,เขารับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่ทรงพลังแผ่กดดันมายังตัวเขาได้.

ทันใดนั้น,สัตว์ร้ายได้ยกร่างตัวเองขึ้นสูง,ดวงตาที่แดงเถือกจ้องมองตรงมายังชายหนุ่ม,ราวกับจะสื่อออกมาทางสายตาว่า"เจ้าจะต้องตกมาเป็นอาหารให้กับข้า."ก่อนที่มันจะกระโจนไปด้านหน้าพร้อมกับสะบัดกงเล็บของมัน,พุ่งตรงไปยังชายหนุ่ม.

ทันใดนั้นชายหนุ่มก็หลบไปด้านข้างทันที.

วูซซซ!

เกิดลมกรรโชกอย่างรุนแรง,ร่างกายของชายหนุ่มที่แปรเปลี่ยนหมุนวนขึ้นไปบนต้นไม้.ไม่เพียงแค่นั้นที่เขาสามารถหลบการโจมตีของสัตว์ร้าย,เขาได้จับกิ่งไม้ด้วยแขนข้างหนึ่งเพื่อเหวี่ยงตัว,ก่อนที่จะเตะหวดไปยังสัตว์ร้ายอย่างรวดเร็ว,โจมตีเขาบริเวณท้องของมัน.

ถึงจะเลี่ยงอาการบาดเจ็บหนักจากแรงเตะของชายหนุ่ม,หากแต่สัตว์ร้ายตนนี้ก็รับผลของแรงกระแทกไม่น้อย,ขาทั้งสี่ข้างของมันกดไปที่พื้นอย่างรุนแรง,พร้อมกับโก่งด้านหลังขึ้นสูง,สามารถมองเห็นเดือยหลังทั้งหกที่สั่นสะท้านบนหลังของมันได้,เดือยหลังของมันนั้นเตรียมเล็งและยิงไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่นั่นเอง.

"คลิก!"ชายหนุ่มหลบได้อย่างรวดเร็ว,ในเวลาต่อมา,ต้นไม้ที่อยู่ด้านหลังของเขานั้นถึงกับถูกผ่าออกเป็นสองซีก,เห็นได้ชัดเจนว่าหนามแหลมจากแผงหลังของมันนั้นแหลมคมยิ่งนัก.

ชายหนุ่มหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว,เพื่อที่จะสามารถจัดการสัตว์ร้ายตนนี้ให้ได้,แน่นอนว่าจะต้องมีแผนการที่รัดกุมก่อน.

ด้วยเปลี่ยนรูปแบบการต่อสู้,ชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นจู่โจมแทนการถอยหนี.เขาได้เลียนแบบท่าทางของสัตว์ร้าย,ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าปะทะกันตรงๆ,ฝ่ายเด็กหนุ่มได้หันหน้าเข้าหา,หลีกเลี่ยงการโจมตีของนอที่ยื่นออกมา,ก่อนที่จะใช้มือทั้งสองข้างจับไปที่อุ้งเท้าของสัตว์ร้าย,หลังจากที่เขาได้ฝึกฝนมาแล้วหลายเดือน,ร่างกายของเด็กหนุ่มนั้นไม่ใช่มีแค่พลังกายอย่างเดียวเท่านั้น,ทั้งแขนและขาทรงพลังแข็งแกร่งขึ้นด้วยเช่นกัน,ชายหนุ่มจึงมั่นใจในแรงแขนของตนเองเป็นอย่างมาก.

ส่วนสัตว์ร้ายตนนี้ได้เข้าปะทะวัดกำลังแขนกับมนุษย์,สัตว์ร้ายพยายามผลักดันไปด้านหน้าแต่ก็ถึงผลักกลับ,สัตว์ร้ายพยายามหลายครั้งที่จะใช้ฟันของมันกัดไปยังชายหนุ่ม,ทว่าชายหนุ่มเองก็สามารถหลบเลี่ยงได้อย่างง่ายดาย.

ริมฝีปากของชายหนุ่มยกขึ้นยิ้มเย้ย,เขาได้โคจรพลังภายในเพิ่มพลังแขนขึ้นหลายเท่า,อุ้งเท้าขาหน้าของสัตว์ร้ายถูกผลักออกไปพร้อมกับรู้สึกชาขึ้นมาในทันที.

"โฮกกกก!"

เสียงคำรามดั่งลั่น,สัตว์ร้ายถูกกดดันให้ถอยหลังออกไป,กงเล็บของมันถูกจับไว้แน่น,ก่อนจะถูกเหวี่ยงหมุนกลิ้งกลับหลัง,สัตว์ร้ายที่พยามลุกขึ้นสามารถมองเห็นขาหน้าของมันที่กำลังสั่นไม่หยุด.

ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเสียงดัง,"ดูเหมือนว่าพลังของข้าจะไปถึงขั้น "ผสานรวม"แล้วสินะ!"

สัตว์ร้ายที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธ,มันต้องการเวลาอีกสักเล็กน้อยที่จะพักฟื้น,หลังจากที่ขาทั้งสองข้างของมันหายดีแล้ว,ร่างกายของมันวิ่งแฉลบไปด้านข้าง,มันต้องการที่จะโจมตีชายหนุ่มด้านข้างแทนการโจมตีที่ต้องเผชิญหน้ากับเขาด้านหน้าตรงๆ.

ด้วยการยืนนิ่งกับที่ไม่ขยับ,ชายหนุ่มเฝ้ามองการเคลื่อนไหวของสัตว์ร้ายทุกการเคลื่อนไหว,ขณะที่สัตว์ร้ายเคลื่อนที่ไปรอบๆอยู่ห่างจากเขาเพียงหนึ่งเมตร,ทันใดนั้นสัตว์ร้ายก็พุ่งเข้าหา,ในเวลาเดียวกัน,ชายหนุ่มก็ตอบโต้ในทันที,เขาหมอบลงกับพื้น,ก่อนที่จะส่งพลังลงไปที่ขา 1000 จิน,พร้อมกับกระโดดขึ้นมาโดยใช้หัวไหล่กระแทกไปยังระหว่างอกและท้องของสัตว์ร้าย.

ได้ยินเสียงดับ"แคร๊ก"ตามมา.สัตว์ร้ายคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด,ซี่โครงด้านล่างของมันแตกหักหลายซีทีเดียว.

ในตอนที่ชายหนุ่มฝึกฝนพลังภายในนั้นเขาเองก็ได้ฝึกฝนร่างกายภายนอกเช่นกัน.ความแข็งแกร่งที่ไหล่ของเขานั้นเพิ่มขึ้นโดยบังเอิญเป็นผลจากที่เขานั้นได้แบกท่อนไม้ที่หนักกว่า 100 จินขึ้นลงบนหลังของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า,เมื่อเขาปลดปล่อยพลังไปยังไหล่และขา,ผลที่ออกมานั้นจึงไม่ธรรมดาเลย.

ในขณะที่สัตว์ร้ายกำลังเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้นอยู่นั้น,ชายหนุ่มจึงได้เดินเข้าหาสัตว์ร้ายเพื่อปิดฉาก,คาดไม่ถึงว่า,หางที่หยุดนิ่งวางอยู่บนพื้นนั้นได้คว้ามายังร่างของชายหนุ่มทันทีด้วยความตกใจจึงไม่สามารถหลบหนีได้ทัน.หางของมันพันร่างชายหนุ่มแน่นจนไม่สามารถขยับได้.เมื่อมันได้เปรียบ,สัตว์ร้ายก็ใช้กงเล็บของมันจู่โจมชายหนุ่มทันทีทันใด,ถึงแม้วจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง,ชายหนุ่มก็ไม่สามารถที่จะต้านทานการจู่โจมรุนแรงทันทีทันใดได้.ชายหนุ่มถูกข่วนด้วยกงเล็บไปมาจนโลหิตเริ่มไหลออกมาทุกหนทุกแห่ง,ด้วยการจู่โจมทันทีทันใด,แผงหลังของมันก็จู่โจมซัดมายังเขาทันที "วูซซ!"มันถูกแทงเข้ามายังต้นขาของชายหนุ่ม.

ความเจ็บปวดที่ได้รับจาการทิ่มแทงนั้นทำให้พลังของชายหนุ่มระเบิดออกมา.เขาใช้แขนทั้งสองข้าง,ป้องการโจมตีอื่นๆจากหนามแหลมที่พุ่งเข้ามา,ด้วยการใช้พลังภายในเข้าช่วย,เขาสามารถที่จะกระแทกปัดหนามแหลมอื่นๆไม่ให้ทิ่มมายังโคนขาเขาได้อีก.ก่อนที่จะได้ยินเสียง"แคร๊ก"เป็นหนามแหลมที่แตกหักและถูกดึงออกมาอย่างง่ายดาย.เขากำหนามแหลมดังกล่าวเอาไว้แน่น,ก่อนที่ชายหนุ่มจะเล็งและทิ่มจมลึกไปยังดวงตาของสัตว์ร้าย,ทะลวงผ่านดวงตาทะลุไปยังสมองของมัน,หลังจากมันกระเสือกกระสนดิ้นไปมาอย่างรุนแรง,ในที่สุดสัตว์ร้ายก็ค่อยๆสิ้นชีพลง.ชายหนุ่มถึงกับทรุดตัวล้มลงนอนอยู่บนร่างของสัตว์ร้ายขณะที่เขากำลังพักฟื้นร่างกายตัวเอง.

ชายหนุ่มเหล่ยหยูความจริงแล้วได้ฝีกฝนบำเพ็ญพลังมาเกือบปีแล้วในดินแดนเลิศล้ำแห่งนี้,และสัตว์ร้ายตนนี้ก็นับว่าเป็นการพบเข้ากับอันตรายครั้งแรกของเขา,ซึ่งเหล่ยหยูเองก็ทำได้สำเร็จ,เขามีทักษะความสามารถเพียงพอที่จะเอาตัวรอดจากอันตรายได้แล้ว.

หลังจากพักฟื้นร่างกายเสร็จ,เหล่ยหยูก็ลืมตาขึ้น,จ้องมองไปยังท้องฟ้าสีฟ้าใส,ภายในสมองของเขานั้นได้แต่ครุ่นคิด,ข้าควรจะทำอะไรต่อจากนี้?อยู่ที่นี้บำเพ็ญพลังต่อ?หรือว่าเดินทางเข้าไปยังเมือง?ข้าควรที่จะกลับตระกูลเหล่ยเพื่อพิสูจน์ตนเอง,แสดงความแข็งแกร่งที่ได้มาให้พวกเขาเห็น?อย่างน้อยตอนนี้ก็สามารถทุบตีเจ้าเหล่ยหยุนอย่างสบายๆอย่างกับกินของหวานได้อยู่เหมือนกัน.

เหล่ยหยูส่ายหน้าไปมา,ไม่! ข้ารังเกียจตระกูลเหล่ยที่จิตใจคับแคบ,ข้าเกียจทุกคนที่อยู่ในตระกูลเหล่ย!เขายืนขึ้นในทันใดก่อนที่จะตบมือเข้าหากันดังฉาด,เหล่ยหยูได้ตัดสินใจแล้วในเมื่อมารดาของเขาได้ทิ้งเขาไปตั้งแต่เขายังเด็ก,เขาต้องการที่จะค้นหานางและเพื่อสอบถามว่าทำไมนางถึงได้ทิ้งเขาเอาไว้แล้วจากไป.เว้นแต่ว่า.....ที่ใหน,เขาควรที่จะเริ่มค้นหานางที่ใหนดี?ไม่ว่าอย่างไรตอนนี้เขาก็ควรที่จะกลับเข้าเมืองก่อนและจากนั้นค่อยคิดกาวิธีการอีกครั้ง.

เขาหันหลังกลับและจ้องมองไปยังร่างของสัตว์ร้ายที่นอนแผ่อยู่บนพื้น,เหล่ยหยูตระหนักได้ว่าหนามแหลมของสัตว์ร้ายนั้นแหลมคมเป็นอย่างมาก,หากว่านำไปทำอาวุธล่ะก็นับว่าเป็นตัวเลือกที่ดีทีเดียว.ก่อนที่เหล่ยหยูจะดึงหนามแหลมออกมาจากดวงตาของสัตว์ร้าย, ชั่วขณะหนึ่งเกิดประกายแสงออกมาจากบริเวณดวงตาของสัตว์ร้าย.

ที่มาจาก https://omgitsaray.wordpress.com/9-heavenly-thunder-manual/

#นิยาย ตำราวิทยายุทธ์สายฟ้าเก้าสวรรค์ #9 Heavenly Thunder Manual#นิยายแปลไทย

Author(s)

?? Deng Tian