Miracle Throne Chapter 9 The city hosts took a rash step

Miracle Throne Chapter  9 The city hosts took a rash step

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 9   เจ้าเมืองผู้คำนวณพลาด

บทที่ 9 เจ้าเมืองผู้คำนวณพลาด

ใบหน้าของซ่างหลีซิงยังคงสงบนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง"ข้าไม่เข้าใจ,ขอให้เจ้าชี้แนะด้วย."

ฉู่เทียนกล่าวออกมาตามสิ่งที่เขาได้เห็น "จากการเดินของเจ้า,ใบหน้าและการหายใจ,ข้าสามารถบอกได้ว่าหัวใจของท่านไม่ค่อยดีแล้ว."

ที่มุมคิ้วของซ่างหลีซิงถึงกับกระตุกอยู่เล็กน้อย,จากนั้นก็กล่าวออกมาอย่างผ่อนคลาย"ข้ามันแก่แล้ว,อวัยวะด้านในนั้นคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะผิดปกติ,ก็ไม่มีสิ่งใดที่แปลกประหลาดเลย."

ฉู่เทียนกล่าวต่อ,"แต่พลังฝึกตนของเจ้าก็ไม่น้อย,พลังวิญญาณมหาศาลที่มี,อย่างน้อยก็สามารถชะลอการทำงานของมันได้ 40-50 ปี สบายๆ,ตอนนี้หัวใจของเจ้ากลับดูทรุดโทรมแก่ชรากว่าส่วนอื่นๆ,ต่างจากธรรมชาติทั่วไปที่ควรจะเป็น,นั่นหมายถึงต้องมีเหตุผลอื่น,ข้าพูดถูกใหม?"

"ร้ายกาจ,ร้ายกาจ,สหายคนนี้ช่างรอบรู้ยิ่งนัก,จริงๆแล้วชายแก่คนนี้มีอาการเจ็บป่วยเรื้อรังอยู่!"ซ่างหลีซิงเผยยิ้มเล็กน้อย,"แต่ว่า,ชายแก่ตอนนี้ก็ยังดูแข็งแรงและกระปรี้กระเป่า,ไม่เหมือนอย่างที่เจ้ากล่าวเลยว่ากำลังจะตาย,สิ่งที่เจ้ากล่าวออกมานั้นคงจะเป็นเพียงคำขู่สินะ."

"เจ้ารู้อยู่แก่ใจดี,ไม่มีสิ่งใดแน่นอน,ชีวิตของเจ้านั้นแขวนอยู่บนเส้นด้าย,ยามากมายนั่นไม่สามารถรักษาหรือยืดอายุของเจ้าได้!"คำพูดที่ทิ่มแทงของฉู่เทียนกล่าวออกมา,พร้อมกับกล่าวเข้าประเด็น"ข้อมือซ้ายของเจ้ามีผื่นสีดำ,เกิดจากพิษที่รุนแรงไม่สามารถใช้พลังที่จะกดข่มมันเอาไว้ได้,ทุกๆวันตอนเที่ยงคืน,ก๊าซพิษจะไหลทวนการไหลเวียนของโลหิตไปรวมอยู่ที่จุดซานซิว,ซึ่งจะทำให้หัวใจของเจ้านั้นเต้นผิดปรกติ,ส่วนในเวลากลางวันนั้นมันจะไปรวมตัวกันที่จุดเทียนซู,จุดซิกง,เจ้าจะรู้สึกเหมือนกับมดนับพันกำลังแทะเล็มกินอาหารอยู่,ใช่ใหม?"

ทั่วทั้งร่างของซ่างหลีซิงสั่นสะท้านเล็กน้อย.

ฉู่เทียนกล่าวเพิ่มอีก,"นี่คือพิษผลาญใจ,คงจะติดพิษมาราวๆ 15 ปีแล้วกระมั้ง."

หนานกงหยุนจ้องมองไปยังซ่างหลีซิง,ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยท่าทางประหลาดใจ.

แม้ว่านางจะรู้ว่าหัวใจของอาจารย์นางไม่ค่อยดีนัก,ทว่าก็ไม่เคยรู้ว่าจะเกิดจากการติดพิษที่รุนแรง!

เป็นเรื่องจริงรึ?

ซ่างหลีซิงลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ,ขยับชุดคลุมยาวลายเครื่องหมายเต๋า,พร้อมกับโค้งตัวให้กับฉู่เทียน,พร้อมกับเปลี่ยนคำพูดที่ดูจริงจังขึ้น"ท่านสุภาพบุรุษช่างเป็นคนที่โดดเด่นอย่างแท้จริง,พูดถูกไม่ผิดซักคำ,15 ปีที่แล้ว,ขณะที่ข้าได้เข้าสำรวจซากปรักหักพังโบราณ,ด้วยความไม่ระวัง,ชายแก่คนนี้จึงได้รับพิษผลาญใจ,หลายปีที่ผ่านมานี้พลังวิญญาณของข้าสามารถช่วยบรรเทายับยั้งก๊าซพิษได้อย่างผิวเผินเท่านั้น,เป็นความจริงที่ไม่สามารถขจัดพิษที่รุนแรงนี้ได้เลย,ข้าได้เสาะแสวงหาเหล่าหมอที่มีชื่อเสียงเชี่ยวชาญเรื่องการรักษา,แต่ก็ไร้ซึ่งประโยชน์,ตอนนี้ได้แต่ยอมแพ้เท่านั้น."

"เจ้าได้สะสมสะกดพิษเหล่านั้นมาเป็นเวลานาน,นอกจากนี้ยังไม่รู้วิธีในการแก้พิษ,ตอนนี้พิษได้ลามเข้าไปสู่กระดูกแล้ว,ดังนั้นยังคงเหลือเวลาอีกสองเดือนที่จะมีชีวิตอยู่."

ซ่างหลีซิงเผยยิ้มออกมาอย่างผ่อนคลาย"อย่างน้อยที่สุด,ชายชราคนนี้ก่อนที่จะตาย,สามารถได้พบกับคนที่โดดเด่นเปี่ยมพรสวรรค์อย่างท่านได้,ก็มีความสุขแล้ว."

หนานกงหยุนรู้มาตลอดว่าอาจารย์ของนางนั้นเป็นโรคหัวใจ,ไม่คาดคิดเลยว่าต้นเหตุนั้นมาจากพิษ,หลายปีที่นางได้ติดตามอาจารย์เพื่อศึกษาเรื่องต่างๆ,ไม่เคยเห็นอาจารย์ต่อสู้กับใคร, นางจึงคิดว่าเขาคงไม่มีประสบการณ์ด้านนี้มากนัก,ทว่าความเป็นจริง,พลังวิญญาณที่อาจารย์ของนางมี,คงจะใช้ในการยับยั้งพิษไปจนหมดแล้ว,การจะใช้พลังวิญญาณออกมาในการต่อสู้กับคนอื่นจึงแทบเป็นไปไม่ได้เลย.

"เอาล่ะ."ฉู่เทียนตบเบาๆพร้อมกับกล่าวเสียงดังไปยังเมิ่งหยิงหยิงที่ยืนนิ่งงันอยู่"เนื้อสเต็กก็ขายเกือบจะหมดแล้ว,พวกเราควรที่จะหยุดได้แล้วล่ะ,วันนี้พอแค่นี้,กลับบ้านกันก่อนเถอะ."

เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกอยากรู้อยากเห็น,มากขึ้นและก็มากขึ้น ,สหายฉู่เทียนของนางตอนนี้มีทักษะมากมายเท่าใดกันแน่?

ขณะที่พวกเขาเริ่มเก็บข้าวของ.

หนานกงหยุนเริ่งรีบถามออกไปอย่างร้อนรน."เฮ้,ในเมื่อเจ้าสามาถมองเห็นและรับรู้เรื่องทั้งหมดได้,เจ้าคงจะรู้วิธีการถอนพิษใช่ใหม?"

ฉู่เทียนหันหน้ากลับมาพร้อมกับบอกว่า"ข้ารู้."

หนานกงหยุนเผยท่าทางมีความสุข,"จริงๆรึ?"

ฉู่เทียนกล่าวเสียงดังฟังชัด,"ทำไมล่ะ,แต่ว่านะ,ข้าต้องช่วยเขาด้วยรึ?"

หนานกงหยุนเต็มไปด้วยท่าทางตื่นตะลึง!

นี่คือซ่างหลีซิง ต้าซือ,การช่วยชีวิต ซ่างหลีชิง,ย่อมได้รับผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ไม่ใช่รึ? ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม,จะไม่มีคนกล้าตามรังครวญและจะไม่มีใครที่จะกล้าสร้างปัญหาให้เขาเลยไม่ใช่รึ?

เขาไม่สนเลยเหรอ,เพียงแค่คนๆนั้นเป็นคนที่เขาไม่ชอบเท่านั้น,เชื่อมั่นในการกระทำของตัวเองว่าทำถูกแล้วเรอะ!

"ปล่อยเขาไป."ซ่างหลีซิงโบกมือไปมาห้ามหยานกงหยุน,เขารู้ว่านางต้องทำอะไร"เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาเป็นคนที่น่าตื่นตะลึง,เขาไม่ได้ต้องการชื่อเสียงแต่อย่างใด,แท้จริงแล้วเขาเพียงต้องการช่วยเหลือเมิ่งหยิงหยิงในการทำการบ้าน,ทั้งที่เขาสามารถหาชื่อเสียงเงินทองได้อย่างง่ายดาย,เขากลับยังยินดีที่จะออกมาตั้งแผงลอยขายเนื้อสเต็ก,เหล่าผู้ฝึกตนที่ลึกลับล้วนแล้วแต่เป็นคนที่แปลกประหลาดเช่นนี้ล่ะ."

"ตาเฒ่า,เจ้าจะไม่สามารถหาโอกาสดีๆได้แล้วนะ! พวกเราก็แค่จับตัวพวกเขา,จากนั้นค่อยบังคับกดดันพวกเขาเพื่อหาวิธีในการถอนพิษก็ได้นี่นา!"

"หยุนเอ๋อ,เจ้ายังเด็กจนเกินไป,เรื่องเช่นนี้อย่าได้ประมาท,มันไม่เป็นผลดีต่อความยุติธรรมและชื่อเสียงของเจ้า,นั่นอาจจะกลายเป็นการล่วงเกินกลุ่มอิทธิพลขนาดใหญ่ก็เป็นได้,ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นคนของตระกูลหนานกง,คงจะไม่สามารถต้านทานได้แน่"ซ่างหลีซิงนั้นไม่ประมาท,เขายิ้มออกมาอย่างชาญฉลาดด้วยเชาว์ปัญญา"นอกจากนี้,เขาเป็นคนที่ฉลาด,หากว่าเขาไม่ยินดีที่จะช่วยข้า,ทำไมเขาต้องบอกสิ่งเหล่านี้กับข้าล่ะ?เจ้าคิดว่าด้วยอิทธิพลและความสามารถของข้าในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,ไม่ใช่ว่ามีแต่จะสร้างปัญหาให้กับเขาหรอกรึ?"

"ข้าไม่เข้าใจ"

"อย่างแรก เขามีความเข้าใจผิดในตัวข้า,เขาตำหนิข้า,หาว่าเป็นคนโลภและเนรคุณ ไม่เพียงรับของขวัญชิ้นใหญ่ของเขาไปแล้วแต่ยังขับไล่เมิ่งหยิงหยิงออกไป, ดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะแสดงให้ข้าเห็นว่าใครควรเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้"

หนานกงหยุนพูดแทรกออกมาทันที "นี่เป็นความเข้าใจผิด,สิ่งที่เขาได้เขียนเอาไว้นั้น,มันถูกเผาจนไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้แล้วต่างหาก!"

ซ่างหลีซิงยังคงกล่าวต่อ""ประการที่สอง,เขาต้องการแสดงให้ข้ารู้ว่า เป็นเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถช่วยถอนพิษให้ข้าได้ ดังนั้นต่อจากนี้ไปโดยไม่คำนึงถึงว่าปัญหาต่างๆ นั้นจะมาหาเขาเองหรือเขาเป็นคนไปหามา ไม่ว่าศัตรูของเขาจะยิ่งใหญ่หรือมีอำนาจขนาดไหน ข้าจะต้องรับประกันความปลอดภัยของเขา"

ในที่สุดหนานกงหยุนก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในทันที!

คนๆนี้เป็นคนฉลาดแกมโกงเป็นหมาจิ้งจอกเฒ่าในคราบลูกแกะน้อยตัวหนึ่ง !

เมิ่งหยิงหยิงนั่งอยู่บนรถขายเนื้อสัตว์อสูรและถามฉู่เทียนว่า "ฉู่เทียน,เจ้าสามารถช่วยซ่างต้าซือ,ได้จริงๆหรือ"

"แน่นอนข้าทำได้"

"มันลำบากใหมหากจะช่วยเขา?"

"ก็ไม่ได้ยากอะไร."

"ทำไมเจ้าถึงไม่ช่วยเขาล่ะ?"

ฉู่เทียนทำราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้ใหญ่โตอะไรเลย"เจ้าต้องกังวลไปเพื่ออะไรเล่า,เขาไม่ได้ตายภายในวันสองวันนี้ซักหน่อย,ปล่อยเขาเอาไว้ซักพักก่อนเถอะ."

เมิ่งหยิงหยิงถึงกับพูดไม่ออก,แน่นอนว่านางไม่สามารถเข้าใจได้ว่าฉู่เทียนนั้นกำลังคิดวางแผนสิ่งใดอยู่.

ฉูเทียนนึกถึงบางสิ่งได้ในทันที,ทันใดนั้นเขาก็กลับมานั่งตัวตรงทันที,"พวกเราได้กำไรเท่าใดวันนี้,นำมานับเร็วเข้า,จะได้แบ่งกำไรกันเลย."

เหรียญทองบนถุงเก็บเงินเมิ่งหยิงหยิงได้นำมาเทกองเอาไว้,ก่อนที่จะเริ่มนับ"พวกเราตั้งร้านเพียงแค่ 3 ชั่วโมง,ได้กำไร 140 เหรียญล่ะ,ไม่คาดคิดเลย,ตามข้อตกลง,เจ้ารับไป 70 เหรียญ,นี่สำหรับเจ้า!"

เมิ่งหยิงหยิงแบ่งเหรียญทองคำออกเป็นครึ่งหนึ่งโดยไม่ลังเลเลย

เงินที่สามารถหาได้ในตอนเย็นของวันนี้,แทบจะเท่ากับเบี้ยเลี้ยงทั้งปีของนางเลย!

เพียงวันแรกที่ได้ตั้งร้านค้าแผงลอย,กำลังคนที่ไม่เพียงพอ,วัสดุไม่ครบถ้วน,ประสบการณ์ที่ไม่มากนัก,ดังนั้นรายได้จึงจำกัด,หากว่าชื่อเสียงเป็นที่นิยมล่ะก็,ก็ควรที่จะขยายขนาดธุรกิจออกไปได้และสามารถเปิดสาขาเพิ่ม,การที่จะได้รับวันละหลายร้อยเหรียญคงจะไม่ยากเย็นอย่างแน่นอน!

หากเป็นไปด้วยการคำนวณล่ะก็,การจะได้กำไรหลายพันเหรียญทองทุกๆเดือนคงไม่เกินจริงอย่างแน่นอน!

เพราะว่าไม่มีคู่แข่ง,ดังนั้นการค้าขายจึงง่ายที่จะได้รับการตอบรับอย่างดี!

หอการค้าหนานหยุนนั้นมีสาขา แปดแห่ง,ทุกๆเดือนสามารถขายได้มากกว่า 20,000-30,000 ต่อเดือน,หักกำไรสุทธิ์แล้วได้มากกว่า 10,000 เหรียญทองทีเดียว,ร้านค้าสเต็กขนาดเล็กของนางตอนนี้,หากจัดการดีๆ หากพี่สาวของนางไม่ระมัดระวังล่ะก็ รับรองว่าถูกแซงแน่นอน.

เมิ่งหยิงหยิงคิดถึงพี่สาวของนาง หากว่ารู้เข้าล่ะก็,นางควรที่จะดีใจหรือเศร้าใจดี?

"เดียวก่อนนะ,หยุดก่อน!"

"เจ้าจะทำอะไรรึ?"

"มีอะไรนิดหน่อย,ข้าต้องการจะซื้ออะไรบางอย่าง."

เมิ่งหยิงหยิงกล่าวออกมาทันที,"ข้าจะไปด้วย!"

ฉู่เทียนรู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก,"เจ้าต้องการทำอะไร?"

เมิ่งหยิงหยิงกระพริบตาปริบๆ "ก็ข้าอยากรู้นิ!"

ครั้งหนึ่งคนเฒ่าคนแก่เคยบอกฉู่เทียนว่า,เมื่อผู้หญิงอยากรู้อยากเห็นในผู้ชายเป็นอย่างมาก,มีสองวิธีในการจัดการที่มีประสิทธิภาพที่สุด.

  

วิธีแรก - สังหารนางซะ.

วิธีที่สอง - หลับนอนกับนางซะ.

............

เมืองเทียนหนาน,ตำหนักเจ้าเมือง.

ชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสีม่วงนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน,ขมับทั้งสองข้างเขานั้นเป็นสีเทานิดหน่อย,มีใบหน้าใหญ่เหมือนคนจีนโบราณ,ดูถมึงทึง,ทว่ากับเปี่ยมไปด้วยสง่าราศี,มือสองขากับลังถือม้วนหนังสืออยู่,คิ้วขมวดเข้าหากัน,ราวกับว่ามีเรื่องบางอย่างที่เขาคิดไม่ตกยากที่จะจัดการ.

เจ้าเมือง,เมืองเทียนหนาน,หนานกงอวี้!

ท่านเจ้าเมืองเป็นคนทรงอำนาจมากที่สุดในเมืองเทียนหนานแห่งนี้, สภาพภายในเมืองเป็นตัวบ่งบอกว่าชีวิตของเขาทำงานหนักมากขนาดไหน เมืองเทียนหนานตั้งอยู่บริเวณชายแดนด้านนอกของประเทศ ที่มีทั้งพวกกลุ่มโจร สัตว์อสูรและเผ่าพันธุ์อื่นๆ อีกมากมาย แต่ละกลุ่มสามารถสร้างปัญหาให้กับเมืองได้ตลอดเวลา นอกจากนี้ยังมีบางช่วงที่มีเหตุการณ์ลึกลับที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นได้ในพื้นที่แห่งนี้ สิ่งเหล่านี้ทำให้หนานกงอวี้ประสบปัญหาอยู่ไม่น้อยเช่นกัน.

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขานั้นรู้สึกเป็นปัญหาที่แท้จริงจนผมแทบจะขาวไปทั่วหัวนั้น,ความจริงแล้วไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับการปกครอง,แต่เป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขาที่สร้างปัญหาไปทุกหนทุกแห่ง!

ปัง !

ประตูห้องหนังสือถูกเตะเปิดออกมาอย่างป่าเถื่อน!

เหล่าองค์รักษ์ที่คุมประตูอยู่ทั้งสองคนต่างเงียบกริบ,ไม่กล้าที่จะขยับแม้แต่ก้าวเดียว!

"ท่านพ่อ,เดาซิว่าข้านำอะไรกลับมา?" หนานกงหยุนเตะประตูห้องหนังสือเปิดเข้ามาในห้องของบิดา,รุดเข้ามาในห้องอย่างเร่งรีบ"อาหารมื้อเย็น!"

และแล้วหนานกงอวี้ก็ปิดม้วนหนังสือ,"เจ้าต้องการจะทำอะไร?"

"เฮ้,ท่านกล่าวอะไiนะ,ท่านพ่อทำงานอย่างหนัก,หามรุ่งหามค่ำ,แน่นอนว่าควรจะกินอะไรให้อิ่มก่อน,ถึงจะได้มีแรงไงล่ะ!"

"แค่เจ้าเอ่ยปากก็รู้แล้วว่าเจ้าคิดอะไรอยู่!"

หนานกงหยุนเปิดกระเป๋าออกมา,ก่อนที่จะนำสิ่งหนึ่งออกมา,เป็นไวน์แดงจิงหลิง "ท่านจะต้องชอบแน่เลย,ปลาเผาแสนอร่อยจากทางตอนใต้ของเมือง,ข้าวต้มสมุนไพรจากทางตะวันตกของเมือง,สุดท้ายของนี้พิเศษที่สุด...อาหารที่อร่อยเปี่ยมด้วยคุณภาพ,เนื้อสเต็กวัวแสงจันทร์,ท่านชิมแล้วจะติดใจ,ลองชิมก่อนเป็นอันแรกเลย!"

หนานกงอวี้จ้องมองไปยังเนื้อเสต็ก"แล้วทำไมถึงได้เหลือแค่ครึ่งเดียวเองล่ะ?"

หนานกงหยุนที่กล่าวออกมา แก้เขิน"ท่านจะทำอย่างไรล่ะหากว่ามีคนวางแผนที่จะสังหารท่าน?ข้าที่เป็นบุตรสาวของท่าน,แน่นอนว่าจะต้องลองกินดูก่อนครึ่งหนึ่งเพื่อลองพิษไงล่ะ!นี่มันไม่สำคัญหรอก,ท่านชิมได้เลย,เร็วเข้า!"

หนานกงอวี้ตัดเนื้อออกเป็นชิ้นพอดีคำ,พร้อมปิดตารับความรู้สึกขณะที่เขากำลังทดลองชิม,ทันทีที่เขาสัมผัสรสชาติดังกล่าวแล้ว "เนื้อนุ่ม,กลิ่นหอมละมุน,เนื้อสัตว์อสูรนำมาทำอาหารได้อร่อยขนาดนี้เลยรึ,รสชาติดีเป็นอย่างมากทีเดียว,เจ้าซื้อมันมาจากที่ใหนกัน?"

หนานกงหยุนยื่นมือออกไปด้านหน้าหนางกงอวี้"ท่านไม่ต้องสนใจหรอก,แต่จ่ายเงินมาก่อน!"

หนานกงอวี้ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจเลย,ท่าทางของนางนั้นก็เหมือนดั่งทุกครั้งที่เคยเป็น"ครั้งนี้เท่าไหร่ล่ะ?"

หนานกงหยุนกล่าวออกมาอย่างไม่คิด "50,000 เหรียญทอง!"

หนานกงอวี้ถึงกับสำลักทีเดียว"ค๊อกๆ.....เท่าไหร่นะ? 50,000 เหรียญทอง!"

"บุตรสาวของท่าน,จะเอาเงินไปลงทุนครั้งใหญ่ล่ะ!"

บทเรียนมากมายนับครั้งไม่ถ้วนก่อนหน้านี้,หนานกงอวี้เชื่อไม่ลงในคำพูดของบุตรสาว,"ข้าจะให้เจ้าเพียงแค่ 200 เหรียญทองเพื่อใช้จ่าย,เป็นครั้งสุดท้ายในเดือนนี้,เรื่องการลงทุนนั้น,ไม่ต้องเอามาพูดกับข้าแล้ว."

หนานกงหยุนกล่าวอย่างร้อนรน"ท่านพ่อ...ท่านต้องเชื่อข้าสิ!"

"แล้วข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไรล่ะ?"

"เมืองเทียนหนานมีคนเปี่ยมพรสวรรค์เกิดขึ้นมาคนหนึ่ง!"

"แล้วยังไงอีกล่ะ?หลายปีก่อนหน้านี้ก็มีอยู่ทุกที่เหมือนกันนั่นล่ะ!"

"เขาสามารถสร้างกระทะชนิดพิเศษที่สามารถทำอาหารจากเนื้อสัตว์อสูรได้,เนื้อสเต็กนี่ก็มาจากกระทะนั้น,การทำอาหารนั่นแม้แต่คนโง่ยังทำได้เลย,ธุรกิจกำลังเริ่มขึ้นแล้ว,ช้าไม่ได้ ,ข้าว่ามันเป็นการลงทุนที่คุ้มค่ามาก,จากนี้ไปจะต้องทำเงินได้มากมายอย่างแน่นอน,ภายในหกเดือน,ข้ารับรองเลยว่าเงินทุนและดอกเบี้ยทั้งหมดต้องได้คืนแน่,ไม่สิ,ข้าจะคืนให้ท่านเป็นสองเท่าเลย!"

"เจ้าไม่ต้องคิดเรื่องนี้แล้ว!"

"ข้าไม่ได้โกหกท่านซะหน่อย,ท่านต้องการเป็นเพียงเจ้าเมืองที่ยากจนรึไง?เชื่อข้านะ,ขอเพียงแค่ 1-2 ปีนี้ พวกเราต้องร่ำรวยแน่นอน,พวกคนในตระกูลที่วางอำนาจบาดใหญ่นั่น,มีแต่จะคุกเข่าเข้ามาเลียขาพวกเราเลย!"

หนานกงหยุนกล่าวออกมาพร้อมกับกลืนน้ำลายคำโต.

หนานกงอวี้ยังคงปฏิเสธอย่างแข็งขัน.

"โง่เง่า!บ้าที่สุด!ท่านพ่อบ้า!คอยดูเถอะแล้วท่านจะต้องเสียใจ!"

"แล้วนั่นเจ้าจะเอาอาหารค่ำของข้าไปใหนกันนะ?"

"ใครบอกว่าเป็นของท่าน,ข้าซื้ออาหารค่ำมื้อนี้ให้กับคนที่จะช่วยข้าลงทุน,กินต่างหาก!"

    

หนานกงหยุนเดินกระแทกประตูออกไป,ด้วยอารมณ์ที่โกรธเกรี้ยวราวกับเปิดตำราไปอีกหน้าในทันที ,หนานกงอวี้ไม่สามารถทำอะไรบุตรสาวของตัวเองได้เลย,หล่อนซุกซนสร้างปัญหามาตั้งแต่เด็ก,เงินมากมายกว่าหลายหมื่นเหรียญ,ไม่ใช่ว่าเจ้าเมืองอย่างเขาจะไม่สามารถจ่ายได้,ทว่าเขาก็ไม่ต้องการที่จะให้นางใช้จ่ายอะไรโดยไร้ซึ่งประโยชน์.

บางทีหนานกงอวี้คงจะไม่คาดคิดว่า,ในเวลานี้นั้น,ได้ตัดสินใจผิดไปแล้วจริงๆ!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????