Miracle Throne Chapter 8 Shortly after you assign
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 8 อยู่ได้อีกไม่นาน
บทที่ 8 อยู่ได้อีกไม่นาน
หัวหน้ากองกำลังดูแลเมืองกำลังเผยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ,หลงเจนั้นเป็นเพียงอันธพาลทั่วไป,ทว่าด้วยทักษะความสามารถของพวกมัน,และรู้จักธรรมเนียมเป็นอย่างดี,จึงนับได้ว่าเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญของเขาเป็นอย่างมาก,ตอนนี้รายได้ของเขาถูกตัดขาดไปแล้ว,จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไรกัน?
"ใครฆ่าเขา! ออกมา!"
สายตาของทุกคนที่มุงอยู่,จับจ้องไปยังฉู่เทียน.
หัวหน้ากองคนดังกล่าวด่าว่าออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว"ดี,ถึงกับสังหารคนกลางถนนต่อหน้าผู้คนมากมาย,คงไม่เห็นกฎหมายในสายตาแล้วสินะ,นี่เป็นอาชญากรรมที่ไม่สามารถลดโทษได้!ยอมให้จับซะดีๆ,ไม่เช่นนั้นแล้วเจ้าจะต้องได้รับความเจ็บปวดทรมาน!"
เมิ่งหยิงหยิงเข้ามาขวางยืนด้านหน้าฉู่เทียน"ข้าขอค้านเรื่องนี้,คนเหล่านั้นข่มเหงรังแกพวกเขาก่อน,ฉู่เทียนเพียงแค่ป้องกันตัวเองเท่านั้น,ทุกๆคนก็เห็นกันหมด."
"มีใครเห็น?"หัวหน้ากองหันหน้า,พร้อมกับชี้นิ้วไปยังคนทุกคนที่มุงดูอยู่"เจ้ารึ?เจ้า?เจ้า!
ใครเห็นว่าเจ้าเด็กนี้เพียงแค่ป้องกันตัว,ตอนนี้จงออกมายืนข้างหน้า พิสูจน์!"
คนทั้งหมดต่างกระซิบกระซาบกันไปมา,ไม่มีผู้ใดกล้ากล่าวสิ่งใดออกมา.
ในเวลาเดียวกันนั้นเหล่าอันธพาลที่กลิ้งเกลือกอยู่บนพื้นได้กระเสือกกระสนลุกขึ้นมายืนพร้อมกับ
กล่าวหาฉู่เทียน,ร้องห่มร้องไห้,โหยหวน,ตีหน้าเศร้า"ท่านหัวหน้ากอง,พวกเราโดนใส่ร้าย,ท่านต้องให้ความเป็นธรรมกับพวกเรา!"
หัวหน้ากองแค่นเสียงกล่าวออกมา"มีคำพูดใดก็พูดออกมาตรงๆ,หัวหน้ากองคนนี้,เป็นคนที่ยุติธรรมเสมอ,ย่อมต้องให้ความยุติธรรมกับเหยื่อทุกคน!"
เหล่าอันธพาลจ้องมองไปยังฉู่เทียนด้วยสายตาที่จงเกลียดจงชัง,น้ำตาเปื้อนเปรอะพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"พวกเราแค่มาหาอะไรกิน,ใครจะรู้ล่ะว่าจะถูกพวกเขาทั้งสองข่มขู่,เถ้าแก่เนี้ยกลับโกรธเกรี้ยวเข้าหาเรื่องพวกเราทั้งที่พวกเราเข้าไปพูดคุยดีๆด้วย,พวกเขาหาเรื่องหาว่าพวกเราไม่สนใจร้านพวกเขา,และยังลอบโจมตีและสังหารหลงเจอย่างคาดไม่ถึงเลยด้วย!"
"คำพูดเช่นนี้ยังจะมีคนเชื่ออยู่อีกรึ?"เมิ่งหยิงหยิงที่โกรธเกรี้ยวอัดอั้นจนปอดแทบระเบิดออกมา"พูดจาไร้สาระที่สุด!"
เหล่าอันธพาลต่างก็คุกเข่าลงบนพื้นจ้องมองที่เต็มไปน้ำตาไหลอาบเป็นสายบนแก้ม,"ขอให้นายท่านโปรดให้ความเป็นธรรมกับพวกเราด้วย!"
"ดี,เรื่องทุกอย่างตอนนี้ก็กระจ่างชัดแล้ว."หัวหน้ากองได้โบกมือออกไป"คนทั้งสองนี้เป็นผู้ต้องหาปล้นชิงและสังหารคน,พวกเจ้าจงเข้าจับกุมส่งตัวเข้าคุกของผู้กระทำผิดในทันที!"
กองกำลังรักษาความสงบภายในเมืองและเหล่าอันธพาลแสดงท่าทางสมรู้ร่วมคิดกัน,ไม่เพียงแค่ไม่ฟังเหตุผลอะไรยังเชื่อเหตุผลที่ไม่สมเหตุสมผลนั่น
พร้อมทั้งยังบิดเบือนความเท็จให้เป็นเรื่องจริง,เมิ่งหยิงหยิงตะโกนออกมาเสียงดัง,ด้วยความคับแค้น"พวกเราจะไม่ไปกับพวกเจ้า,พวกเจ้าทั้งหมดก็ไม่ต่างจากโจรปล้นชิงนี่เอง!"
หัวหน้ากองแค่นเสียงก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ปล้นชิง,ต่อต้านการจับกุม,ฆาตรกรรม,จับพวกมันทันที,นี่คือการกระทำผิดกฎหมายอย่างรุนแรง,ไม่มีใครช่วยพวกเจ้าได้,จับพวกมันทั้งหมดมาให้ข้า."
โดยทั่วไปแล้วเหล่าทหารรักษาความปลอดภัยในเมืองนั้นมีพลังอยู่ในดินแดนปรุงกายขั้นที่
3 กันทั้งหมด,แม้ว่าฉู่เทียน จะมีทักษะ จิตสัมผัสก็ตาม,ถึงแม้จะจัดการคนๆเดียวอาจเป็นไปด้,แต่คนหลายคนที่เข้ามาพร้อมกันก็ถือว่าเป็นปัญหา,นอกจากนี้หัวหน้ากองดูเหมือนว่าจะดูแข็งแกร่งยิ่งกว่าคนอื่นๆซะอีก,น่าหวาดกลัวว่าแม้แต่ฉู่เทียนเองก็คงยากที่จะจัดการได้.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ก็มีเสียงดังก้องผ่านออกมาจากฝูงชน"น่าอับอายขายหน้าแทนเมืองเทียนหนานแห่งนี้,ที่มีกลุ่มพยาธิที่น่ารังเกียจอยู่เช่นนี้!"
ยังมีคนที่กล้าท้าทายพวกเขาอย่างคาดไม่ถึง?
"แส่หาความตาย!"หัวหน้ากองถึงกับโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง"ใครมันบังอาจพูดเช่นนี้!ไสหัวออกมา!"
เพียงแค่สิ้นเสียงพูด,ร่างๆหนึ่งของหญิงสาวในชุดสีแดงเพลิงก็เดินออกมาจากกลุ่มคน,เรียวขาที่กระจ่างใสราวกับหิมะ,รองเท้าบูทหุ้มส้นยาวทรงสูง,ผมยาวสีแดงทิ้งลงด้านหลังอย่างกับน้ำตกอันโอ่อ่า,รูปร่างสวยงามทรงเสน่ห์,หน้าตาร้อนเร่า,เป็นหญิงสาวที่ดูเผ็ดร้อนราวกับไฟบรรลัยกรรป์เลยทีเดียว.
หนานกงหยุนส่ายหน้าไปมาอย่างนุ่มนวล,"เจ้าคงไม่รู้ว่าข้าเป็นใครถึงได้กล้าโวยวายต่อหน้าข้าเช่นนี้,ขอดูสิว่าใครกันที่แส่หาความตาย!"
หัวหน้ากองกล่าวออกมาพร้อมกับชักระบี่ออกมาจากเอว,"ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้าเป็นใครมาจากใหน,ในเมื่อกล้าที่จะต่อต้านกองกำลังรักษากฏหมาย,อย่าได้คิดหวังที่จะหนีไปได้,จับผู้หญิงคนนี้ไปกับพร้อมกับคนเหล่านั้น,ข้าจะเป็นคนสอบสวนเป็นกายส่วนตัวเลย,ข้าจะทำให้เจ้ารู้สึกเสียใจที่กล้าแสดงท่าทางเช่นนี้,ในวันนี้เลย."
เคร้ง! คร้าง! เคร้ง!
เหล่าทหารชักกระบี่ยาวออกมา,พร้อมกับเข้าปิดล้อม.
ใบหน้าของหนานกงหยุนเปลี่ยนเป็นเย็นชา,ผมยาวสีแดงของนางโบกสะบัด,พริ้วไหวเป็นระลอกๆ,พลังความร้อนที่มากมายมหาศาลปะทุขึ้นมาจากร่างของนาง,ก่อนที่จะแปรเลี่ยนเป็นแสงสีแดงปรากฏขึ้นมา,ราวกับการปะทุความร้อนของภูเขาไฟที่พ่นลาวาขึ้นมาบนอากาศ,เกิดเสียงดังก้องกังวานแผดร้องไปทั่วบริเวณกลายเป็น..หงส์เพลิง!
แรงกดดันอันมหาศาลปะทุขึ้นมาในช่วงระยะเวลาสั้นๆ.
ความรู้สึกกดดันของคนที่อยู่รอบๆตอนนี้,ราวกับโลหิตกำลังจับตัวเป็นก้อน!"
"อา!"
"ดวงจิตวิญญาณ!"
"นางเป็นผู้ฝึกตนที่มีระดับพลังดินแดน
ปลุกจิตวิญญาณ แน่นอน!"
ทุกคนตอนนี้เต็มไปด้วยความตกใจ,แทบจะหยุดหายใจ,ภายในเมืองเทียนหนานที่มีประชากรหลายล้านคนนั้น,เหล่าผู้ฝึกตนที่ไปถึงระดับปรุงร่างนั้น,มีแค่เพียงหลายพันคน,และยิ่งระดับปลุกดวงจิตด้วยแล้ว,มีไม่กี่สิบคนเท่านั้น,ซึ่งแต่ล่ะคนที่ไปถึงระดับปลุกดวงจิตได้นั้นล้วนแล้วแต่ลึกลับและทรงพลังเป็นอย่างมาก,คนทั่วไปเองแทบจะไม่มีโอกาสได้เห็นพวกเขาเลย!
หนานกงหยุนมีระดับพลังฝึกตนอยู่ที่
ปรุงร่างระดับ 9 ,บางทีอาจจะเหลือแค่เพียงก้าวเดียวก็จะไปถึงดินแดนปลุกดวงจิต,ดังนั้นแล้วด้วยพลังวิญญาณของนางตอนนี้นั้นจึงสามารถใช้ทักษะบางอย่างของคนที่อยู่ในเขตแดน
ปลุกดวงจิตได้.
ภายในลำแสงที่ปะทุพลังออกมานั้น,สามารถมองเห็นเงาที่ส่องประกายวับวาวได้อย่างเลือนลาง,มีหงอนคล้ายไก่,ลำคอมีเกล็ดคล้ายอสรพิษโก่งคอ,มีปลายหางคล้ายเงือก,ดูสง่าน่าเกรงขามอย่างหาอะไรเปรียบได้,ปลดปล่อยพลังกดดันที่รุนแรงหนักหน่วง,ทำให้คนที่อยู่รอบๆหวาดผวาเลยทีเดียว.
"ดวงจิตวิญญาณหงส์เพลิง!"
"นางคือ หนานกงหยุน !"
นางเป็นผู้เยาว์ที่มีพลัง
ปรุงร่างระดับ 9
,ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานแห่งนี้มีเพียงหนึ่งไม่มีสอง,ทุกๆคนต่างรู้ดีถึงคุณสมบัติดวงจิตวิญญาณของตระกูลหนานกงเป็นอย่างดี,นางเป็นบุตรสาวของเจ้าเมืองเทียนหนานที่เปี่ยมพรสวรรค์
ในร้อยปีถึงจะมีหนึ่งคน,เจ้าของดวงจิตวิญญาณหงส์เพลิง,ทรงพลังเป็นอย่างมาก,จนยากที่ใครๆจะจินตนาการถึงได้,และยังเป็นคนที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก.
พลังวิญญาณ,เป็นพลังพื้นฐานอย่างหนึ่งของผู้ฝึกตน.
ดวงจิตวิญญาณ,เป็นแหล่งพลังงานพื้นฐานให้กับผู้ฝึกต้น
ผู้ฝึกตนแต่ละคนนั้นล้วนแล้วแต่มีรูปแบบจิตวิญญาณที่แตกต่างกันไม่ซ้ำคนอื่น,เมื่อพลังวิญญาณไปถึงขั้นเขตแดนปลุกจิตวิญญาณแล้ว,พลังวิญญาณก็จะมีความนึกคิดเป็นของตัวเองกลายเป็นดวงจิตวิญญาณ,สามารถสร้างรูปร่างของตัวเองขึ้นมาได้,กลายเป็นสัตว์อสูร,หรือสิ่งมีชีวิตพืชพรรณต่างๆ,และยังสามารถช่วยเหลือผู้เป็นเจ้าของต่อสู้ได้,การสร้างรูปร่างของพลังวิญญาณให้มีตัวตนนั้นนับได้ว่าเป็นคนที่มีพรสวรรค์เป็นอย่างมาก,มีทักษะและความสามารถที่แข็งแกร่ง,ดวงจิตวิญญาณเองก็ทรงพลังน่าเกรงขาม,ยิ่งมีพลังวิญญาณมากเท่าใด,พลังต่อสู้ก็จะยิ่งน่าสะพรึงกลัวมากขึ้นเท่านั้น.,
ดวงจิตวิญญาณของหนานหงหยุนนั้นมีรูปร่างเป็น
หงส์เพลิง!
หงส์เพลิงนับเป็นสิ่งมีชีวิตที่มหัศจรรย์ในตำนานเลย?
หนานกงหยุนเองมีพรสวรรค์ที่สูงล้ำและทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม,แทบจะไม่สามารถจะเอาผู้ฝึกตนธรรมดามาเทียบกับนางได้เลย!
ฉู่เทียนเองก็รู้สึกประหลาดใจอยู่เล็กน้อย"แม้ว่าหงส์เพลิงจะยังไม่มีร่างสมบูรณ์ในตอนนี้,แม้ว่ามันจะยังไม่มีความนึกคิดอย่างสมบูรณ์แบบ,ทว่าด้วยพลังที่ลุกโชนขึ้นมามีร่างขนาดมโหฬารนี้,ก็นับว่าเป็นดวงจิตวิญญาณที่พบเห็นได้ยาก,..ช่างเป็นคนที่น่าสนใจทีเดียว."
"ไม่เข้ามาจับข้าแล้วอย่างงั้นรึ?"หนานกงหยุนที่ถูกปกคลุมด้วยพลังวิญญาณแห่งเปลวเพลิง,ทุกๆครั้งที่นางก้าวออกไปทีละก้าวนั้น,บังเกิดความร้อนขึ้นมามหาศาลในทุกจุดที่นางผ่านไป,แทบจะทำให้คนที่อยู่ใกล้ๆหายใจไม่ออก,"ทำไมถึงตกใจล่ะ?เข้ามา!"
"พวกเราไม่รู้จริงๆว่าเป็นท่านหญิง."หัวหน้ากองที่หวาดกลัวในความตาย,ทันใดนั้นก็หมอบราบคาบแก้วไปกับพื้น,พร้อมกับโขลกศีรษะไปมาอีกหลายครั้ง"ข้าน้อยไม่กล้าแล้ว,ขอให้ท่านหญิงไว้ชีวิตของพวกเราด้วยเถอะ!"
ถึงหนานกงหยุนจะยังไม่ไปถึงเขตแดนปลุกจิตวิญญาณที่แท้จริงก็ตามที.
หากแต่นางนั้นเป็นบุตรสาวของเจ้าเมือง,และยังเป็นศิษย์สืบทอดของ
ซ่างหลีซิง ต้าซือ!
คนทั้งหลายที่อยู่ต่อหน้านาง,ย่อมไม่มีทางที่จะกล้ายุแหย่นางแม้แต่นิดเดียว.
ภายใต้เปลวเพลิงที่ร้อนแรงเปล่งประกายแสงสีแดงไปทั่วบริเวณ,ราวกับว่าคนทั่วไปมองเห็นนางเป็นเหมือนดั่งเทพธิดาที่เพิ่งเสด็จมาเยือนพื้นโลกแห่งนี้,พลังวิญญาณที่มากมายพวยพุ่งไหลเชี่ยวราวกับสายน้ำที่หลั่งไหล"เจ้าหมายความว่า,หากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ข้า,แล้วเจ้าจะกล้าอย่างงั้นรึ?"
หัวหน้ากองที่สั่นสะท้านหวาดกลัวราวกับเห็นปิศาจ,"อภัยข้าด้วย!ข้าผิดไปแล้ว,ข้าไม่กล้าทำอีกแล้ว!"
"คำพูดของทุกคนที่อยู่ในเมืองเทียนหนานแห่งนี้ที่ถูกสังหารไปนั้นต่างก็พุดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่ต้องการที่จะอยู่ร่วมกับพวกพยาธิเหล่านั้นแม้แต่น้อย!"
พลังวิญญาณที่รุนแรงถูกควบรวมบีบอัดกันขึ้นมา!
ก่อนที่นางจะกรีดยกนิ้วออกไปหนึ่งนิ้ว!
เปลวเพลิงที่โชติช่วง,ลุกโชนกลายเป็นลูกไฟพุ่งตรงไปยังหัวหน้ากองในทันที,ส่งผลให้เขาร้องโอดโอยทุรนทุราย,พร้อมตะเกียกตะกายหลบหนีไปมา,หากแต่เพียงแค่
3-4
วินาทีเท่านั้น,เสียงโอดโอยนั้นก็ค่อยๆหยุดและหายไปในทันที,ท้ายที่สุดเขาก็กลายเป็นตอตะโก
ร่างทั้งร่างถูกเผาจนสุกดำเมี่ยมเลยทีเดียว,กลายเป็นขี้เถ้าจากหัวไปถึงเท้า.
ทรงพลังจนเกินไปแล้ว!
นี่คือพลังของผู้ฝึกตนเขตแดน
ปรุงร่างระดับ 9 อย่างงั้นรึ?
พลังเพียงเล็กน้อยจากดวงจิตวิญญาณ,ยังน่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้,หากว่าดวงจิตวิญญาณของนางตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์,ตัวตนของหนานกงหยุน,จะไม่ขัดขืนต่อลิขิตสวรรค์เลยอย่างงั้นรึ?
ก่อนที่หนานกงหยุนจะดึงพลังของดวงจิตวิญญาณกลับมาอย่างช้าๆ,สายตาของนางกวาดตามองไปยังเหล่าทหารคนอื่นๆอีกหลายคน"พวกเจ้าทุกคนร่วมมือกันทำชั่ว,ไม่สามารถให้อภัยได้เช่นกัน,จงทำลายพลังฝึกตนทั้งหมดของตนเอง,นับจากนี้เป็นต้นไปพวกเจ้าทุกคนถูกเนรเทศให้ออกไปจากเมืองเทียนหนานแห่งนี้!"
ทำลายพลังฝึกตนอย่างงั้นรึ?เป็นเรื่องที่โหดร้ายยิ่งนัก!
นี่อาจจะเป็นบทลงโทษที่ดีที่สุดของพวกเขาแล้ว!
อย่างไรก็ตามการทำลายพลังฝึกตนนั้น,ดีเท่าไหร่แล้วที่ได้กลายเป็นคนธรรมดาทั่วไป
,หากเทียบกับหัวหน้ากองที่ต้องชดใช้ด้วยชีวิตแล้วล่ะก็ไม่อาจเทียบกันได้เลย!
ชื่อเสียงอันเลวร้ายของหนานกงหยุน,ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานมีน้อยคนที่จะไม่รู้,ผลที่ออกมาเช่นนี้ดีเท่าไหร่แล้ว!
"ขอบคุณ...ขอบคุณท่านหญิงที่ไม่สังหารพวกเรา!"
เหล่าทหารหลายคนได้ทำลายจุดตันเถียนที่รวบรวมพลังวิญญาณของพวกเขาอย่างโหดร้ายทารุณ,พลังวิญญาณที่สะสมรวบรวมมาหลายปีต้องสูญหายไป,หลังจากนี้พวกเขาจะไม่มีพลังวิญญาณอีกต่อไป,ตั้งแต่นี้ไปพวกเขาก็จะกลายเป็นเพียงคนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น.
"พวกเราของลา!"
"พวกข้าจะจากไปในทันที!"
เหล่าทหารที่ไร้พลังดูราวกับคนตาย,ต่างพยุงแขนซึ่งกันและกัน,พร้อมกับรีบจากไปอย่างรวดเร็ว.
เสียงของฝูงชนที่มุงอยู่ต่างส่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี,เหล่าอันธพาลกลุ่มดังกล่าวนี้ระรานไปทั่ว,ทำให้ผู้คนมากมายได้รับความเดือนร้อนอยู่ตลอดเวลา,ในที่สุดตอนนี้พวกอันธพาลถูกกำจัดไปแล้ว,ผู้คนทั้งหลายต่างเต็มไปด้วยความยินดี.
เมิ่งหยิงหยิงเองรู้มาก่อนหน้าแล้วว่าหนานกงหยุนนั้นทรงพลัง,หากแต่ไม่คิดเลยว่าจะแข็งแกร่งมากมายเกินที่นางคาดไว้,จวบจนถึงตอนนี้!
หนานกงหยุนยังทรงพลังถึงขนาดนี้เลย.แล้วซ่างหลีซิงล่ะจะขนาดใหนกัน?
เมิ่งหยิงหยิงเร่งรีบเข้าไปหา,"ศิษย์พี่ผู้ฝึกสอน ,ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร?"
หนานกงหยุนที่ทำตัวราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น,ได้เข้ามานั่งที่ร้านของนาง"ข้าได้ยินมาว่าเนื้อสเต็กของที่อร่อยเป็นพิเศษ,ดังนั้นจึงต้องการมาชิมนะ,มีอะไรอย่างงั้นรึ,ศิษย์พี่คนนี้ช่วยเจ้าไล่เหล่าคนชั่วร้ายไป,จะให้ข้าได้ชิมสเต็กของเจ้าได้ใหมล่ะ?"
"เมิ่งหยิงหยิงพยักหน้าไปมา"อืม,โปรดรอสักครู่!"
เสียงๆหนึ่งที่ดูแก่เฒ่าก็ดังขึ้นมา"ข้าเองก็มาที่นี่เพื่อชิมเนื้อสเต๊กเหมือนกันนะ."
เมิ่งหยิงหยิงที่มองเห็นคนที่อยู่ด้านหน้ารู้สึกตื่นตระหนกเยี่ยวแทบเล็ด,"เฒ่า....ซ่างต้าซือ,ท่านก็มาด้วยอย่างงั้นรึ?"
ชายชราคนนี้สวมชุดสีเทาเข้ม,ผมขาวทั้งหัว,ดูอาวุโสสูงอายุ,คนทั่วไปเพียงแค่เห็น,ไม่มีใครในเมืองเทียนหนานแห่งนี้ไม่รู้จัก,ซ่างหลีซิงต้าซือ
มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก,เป็นประธานสมาคมอาจารย์วิชาวงเวทย์ของเมืองเทียนหนานแห่งนี้,เป็นคนหนึ่งคนที่มีพลังฝึกตนสูงที่สุดคนหนึ่งในเมืองเทียนหนานแห่งนี้!
ซ่างหลีซิงต้าซือนั้นไม่ใช่คนโง่,เขารู้ว่าเมิ่งหยิงหยิงนั้นทำอะไรได้บ้าง,เมื่อความคิดของเขาเย็นลงแล้ว,หลังจากนั้นเขาก็สามารถคาดเดาได้อย่างแม่นยำ,การบ้านในวันนั้น,บางทีนั่นไม่ใช่ฝีมือของเมิ่งหยิงหยิงที่ทำมา.
แน่นอนว่านางจะต้องซ่อนใครที่เปี่ยมไปด้วยทักษะชั้นสูงอยู่ข้างๆ!
ซ่างหลีซิงกวาดสายตาไปยังร่างของฉู่เทียน.
หลังจากนั้นอีกหลายนาที,เมิ่งหยิงหยิงก็นำเนื้อเสต็กมาเสิร์ฟ.
หนานกงหยุนที่ตัดเนื้อออกเป็นชิ้นเล็กๆแล้วนำเข้าปากนั้น,ดวงตาทั้งสองเป็นประกาย,"อืมมม...อร่อยมากๆเลย!"
ซ่างหลีซิงนั้นไม่ได้สนใจในรสชาติที่เอร็ดอร่อยของเนื้อซักเท่าใด,เขาจ้องมองไปยังกระทะก้นลึกลงไปบนวงเวทย์อักขระที่อยู่ด้านล่าง,อย่างสงสัยจนต้องถามออกไป"วงเวทย์อักขระเหล่านั้นใช้สำหรับทำอาหารเกี่ยวกับเนื้อของสัตว์อสูร,สามารถสร้างมันขึ้นมาได้อย่างไรรึ?"
ฉู่เทียนกล่าวออกมาอย่างหยาบคาย"ตาแก่กินอาหารของเจ้าไป,อย่าได้ถามอะไรให้มากความ!"
เมิ่งหยิงหยิงถึงกับหยิกไปที่แขนของฉู่เทียนพร้อมกับขยิบตา"เจ้าพูดอะไรนะ?เจ้ารู้ใหมว่าเขาเป็นใครนะ!"
ฉู่เทียนกล่าวตัดบทอย่างเหยียดหยัน"ถึงจะเป็นผู้ฝึกตนก็หาได้มีความจริงใจ,จะเป็นใครก็ตามเอาแต่แสวงหาแต่ชื่อเสียงเกียรติยศ,ข้ารู้สึกรังเกียจคนเนรคุณเห็นแก่ตัวเช่นนี้."
เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกราวกับหัวใจน้อยๆของนางแทบทนไม่ได้,ซ่างหลีซิงนั้นเป็นคนที่ทุกคนต่างก็ให้ความเคารพเป็นอย่างสูง,ฉู่เทียนกลับกล้าที่จะว่ากล่าวตำหนิเสียดสีเขาอย่างแรง,ไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อยว่าจะได้รับภัยพิบัติอย่างงั้นรึ?ด้วยพลังความแข็งแกร่งของซ่างหลีซิงต้าซือนั้น,แค่เพียงใช้นิ้วๆเดียว,ก็สามารถสังหารพวกเขาทั้งสองได้ถึงแปดครั้งสิบครั้งแล้ว.
"ขอโทษ,ขอโทษที,นี่คงเป็นความลับทางการค้าสินะ,ตาแก่อย่างข้าจะแอบถามเรื่องเช่นนี้คิดว่ามันไม่เหมาะสมล่ะนะ."
ซ่างหลีซิงไม่ได้โกรธแต่อย่างใด,หากแต่ภายในใจของเขาก็ยิ่งมั่นใจ,เขาเข้าใจความหมายในคำพูดและเจตนาของฉู่เทียนเป็นอย่างดี,ดูเหมือนว่าแผนผังวงเวทย์ทั้งหมดนั้น,คงจะเป็นฝีมือของชายหนุ่มคนนี้,คงเป็นเพราะว่าเขากำลังเข้าใจผิดอยู่,นี่จึงเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น.
ฉู่เทียนคนนี้ดูเหมือนว่าจะทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความลึกลับเป็นอย่างมาก.
ชายหนุ่มคนนี้สามารถใช้ทักษะ
จิตสัมผัส ได้ด้วย,เขานั้นแทบจะไม่เคยได้ยินเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลย.
เป็นไปได้ว่าคนๆนี้อาจจะมาจากตระกูลชั้นสูงอย่างแน่นอน,หรืออาจจะเป็นผู้สืบทอดจากนิกายลับที่ทรงพลังของโลกใบนี้,การที่ต้องพบเขาภายในเมืองเล็กๆเช่นนี้,แน่นอนว่าคนเช่นนี้ไม่สามารถที่จะยุแหย่ได้อย่างแน่นอน,ไม่เช่นนั้นแล้วหากเหล่าผู้มีอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังของเขาโกรธเกรี้ยวล่ะก็,เมืองเทียนหนานแห่งนี้,การจะถูกลบออกไปนั้น,ง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือซะอีก.
ฉู่เทียนตอบอย่างขอไปที,"เจ้ารู้ก็ดี!"
ซ่างหลีซิงเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล"ตาเฒ่าคนนี้เพิ่งเห็นสหายน้อยต่อสู้,เจ้าสามารถเข้าใจได้ในทักษะ
จิตสัมผัส ที่ล้ำลึกได้,
นี่ทำให้ชายชราอย่างพวกเรารู้สึกอับอายคนหนุ่มอย่างเจ้ายิ่งนัก,อืม...ข้าเองต้องการที่จะจัดประชุมวิชาการเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ขึ้น,อยากที่จะขอให้เจ้าเข้าร่วมเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน,แน่นอนว่า,มีค่าตอบแทนให้,พวกเราไม่เอาเปรียบเจ้าอย่างแน่นอน."
เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกวิงเวียนตาพร่ามัวราวกรับจะเป็นลม.
ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางหยาบคายเช่นนั้น,ซ่างต้าซือกับไม่โกรธเลย,ซ้ำยังกล่าวเชิญขอให้เขามาให้คำแนะนำซะอีก!
นี่มันเกิดความผิดปรกติอะไรขึ้นกัน?
ระดับผู้เชี่ยวชาญอย่างอาจารย์กลับแบกหน้ามาเพื่อขอร้องต่อเจ้าเด็กน้อยขนยังไม่ขึ้นนี้นะ!
ฉู่เทียนปฏิเสธในทันที,"ข้าไม่เห็นจะสนใจเลย!"
หนานกงหยุนลุกขึ้นยืนกล่าวออกมาทันที,"เจ้าเด็กนี่,เจ้าน่าจะรู้นะ,ตาเฒ่านี้มีเงินมากมายเท่าไหร่,แน่นอนว่าค่าตอบแทนก็ต้องได้รับมากมายแน่นอน,ถึงนั่นจะเป็นเรื่องรองก็เถอะ,เจ้าเองก็จะได้กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงชั่วข้ามคืนเลยนะ,ตั้งแต่นี้ไปทั่วทั้งเมืองหนานเทียนก็จะไม่มีใครที่กล้าที่จะข่มเหงเจ้าอย่างง่ายๆ,เจ้าคิดว่าโชคเช่นนี้มันจะหล่นมาจากฟ้าง่ายๆอย่างงั้นเรอะ!"
ฉู่เทียนยังคงปฏิเสธ,"ข้าไม่มีเวลาหรอก!"
ซ่างหลีซิงกล่าวอย่างสุขุม,"ข้าสามารถรอได้,เจ้ามีเวลาเมื่อไหร่,พวกเราค่อยมาพูดเรื่องนี้กันอีกทีแล้วกัน."
เมิ่งหยิงหยิงต้องการที่จะเข้าไปกระทืบเท้าของฉู่เทียนสักทีเหมือนกัน,มีคนตั้งมากมายที่ต้องรอคอยโอกาสเช่นนี้?ภายใต้การแนะนำจากซ่างตาซือเป็นการส่วนตัวนั้น,ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นเรื่องที่สามารถนำมาอวดอ้างได้,เหล่าผู้เยาว์มากมายต่างก็ต้องการ
การสนับสนุนจากซ่างต้าซือกันทั้งนั้น,แน่นอนว่าฉู่เทียนนั้นก็จะกลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงขึ้นมาในทันที,และก็จะสามารถรุ้จักและเข้าถึงคนที่มีชื่อเสียงและร่ำรวยมากมาย,ผลประโยชน์มากมายที่จะเกิดขึ้นยากที่จะจินตนาการถึงเลย.
ฉู่เทียนส่ายหน้าไปมา,"ข้าขอบอกตามตรงเลยนะ,ว่าเจ้าอาจจะอยู่ได้อีกไม่นานก็ได้!"
หา!!!
เมิ่งหยิงหยิงถึงกับหายใจอันเย็นเยือบเข้าไป!
หนานกงหยุนเองก็จ้องมองออมา,ดวงตาเป็นวงกลมทีเดียว!
ฉู่เทียนไม่เพียงปฏิเสธคำเชิญ,คาดไม่ถึงเลยว่าเขากับกล้าสาปแช่งซ่างต้าซือให้ตายต่อหน้าต่อตาเลย,นี่เขาลืมกินยาก่อนเขย่าขวดหรือไม่?
ปล.
Source
Energy! =พลังเวทย์ = พลังวิญญาณ
พลังเวทย์ดูดซับมาจากธรรมชาติ
พลังวิญญาณได้มาจาก
ดวงจิตภูตวิญญาณ
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
ห้าวดีชอบวะ
ตอบลบขอบคุณผู้แปลคับผม
จะพระเอกก็ดี พี่หนานกงก็ดี หวังว่าจะเข้ากันได้น้า
ตอบลบ