Miracle Throne Chapter 7 Chu Tian of violence

Miracle Throne Chapter  7 Chu Tian of violence

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 7 ความโหดร้ายของฉู่เทียน

บทที่ 7 ความโหดร้ายของฉู่เทียน

ก่อนจะถึงเวลาย่ำเช้า,เหล่าร้านค้ามากมายก็ปิดตัวลงจนไม่เหลือใคร.

เมิ่งหยิงหยิงที่ยกกระเป๋าเงินเพื่อดูชั่งน้ำหนัก,วันนี้ได้ทำเลการค้าที่ไม่ดีนัก,ทว่าก็สามารถทำกำลังได้เป็นอย่างดี,ขณะที่นางเตรียมตัวที่จะกลับบ้านพร้อมเงินจำนวนมาก,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงโมโหร้ายไม่พึงพอใจดังขึ้นมา.

"เถ้าแก่เนี่ย,เนื้อพวกเจ้าไม่สดนี่นา!"

"ข้ากินไปสองชิ้น,ตอนนี้คิดว่าท้องของข้าปวดไปหมดแล้ว!"

"เป็นเพราะเนื้อของเจ้าที่เอามาขายแน่นอน,เจ้าต้องอธิบายมาเดี่ยวนี้เลย!"

แขกทั้งสี่นั้นสวมชุดเกาะหนังกล่าวข่มขู่กร่างไปมา,แขนทั้งสองข้าเต็มไปด้วยลายสักเต็มไปหมด,รูปร่างดูท่าทางแข็งแรง,ใบหน้าเต็มไปด้วยท่าทางน่าเกียจและสายตาดุร้าย,จ้องมองกวาดไปทั่วอย่างไม่เป็นมิตร.

เมิ่งหยิงหยิงที่หวาดกลัวว่าจะส่งผลต่อการค้าของนาง,นางรีบอธิบายออกไปในทันที,"วัตถุดิบของพวกเรานั้นสดใหม่,เป็นไปไม่ได้ที่จะมีปัญหา."

ปังงง!

ชายรอยสักเต็มแขนได้ทุบไปบนโต๊ะเปล่าอย่างแรง,"บัดซบ,ข้าจะบอกไห้,ไม่ว่าอย่างไร,พี่น้องของข้าก็ท้องร่วง,เจ้าจะต้องรับผิดชอบ!"

"ถูกแล้ว,เจ้ารู้ใหมว่าหลงเจของข้านั้นคือใคร?"ชายอีกคนที่ยืนกร่างหาเรื่อง,กล่าวเสียงดังอย่างโกรธเกรี้ยวออกมา"หลงเจ ของพวกเราพูดแค่ไม่กี่คำ,พวกเจ้าก็ไม่สามารถขายของที่นี่ได้อีกตลอดกาลแล้ว!"

หลงเจที่พวกเขากล่าวถึงนั้นมีพลังเวทย์ปรุงร่างระดับ 3,มีประสบการณ์การต่อสู้ที่โชกโชน,มีความแข็งแกร่งที่ดีทีเดียว,ปรกติแล้วเขาเป็นหัวหน้ากลุ่มนักเลงหัวไม้,ข่มขู่รังแกเหล่าคนอ่อนแอไปทั่ว,เป็นคนชั่วร้าย,เป็นที่รู้กันดีในละแวกนี้เลยก็ว่าได้,คนธรรมดาทั่วไปต่างก็ไม่กล้าที่จะไปยุแหย่เหมือนกัน.

แผงลอยแห่งนี้ทำกำไรได้มากจนเกินไป,หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้วที่จะมีคนอิจฉา,คนเหล่านี้จึงจงใจกล่าวร้ายและป้ายความผิดให้.

เมิ่งหยิงหยิงไม่รู้วิธีจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้เลย,ด้วยนิสัยที่ไม่สู้คน,คิดได้แค่เพียงว่าไม่ต้องการให้เกิดเรื่องเช่นนี้,ซึ่งจะมีผลต่อการค้าของนาง,นางคิดว่าเหล่าอันธพาลเหล่านี้ต้องการเงิน,ตราบเท่าที่นางสามารถจ่ายได้,เสียบ้างเล็กน้อยก็ได้หากสามารถเลี่ยงภัยในครั้งนี้.

เมิ่งหยิงหยิงที่ต้องการที่จะลอมชอมจึงได้กล่าวออกไปว่า"พวกเราเองไม่รู้กฏระเบียบของที่นี่,หากมีสิ่งใดที่เกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ล่ะก็,หวังว่าพวกท่านจะแนะนำพวกเรา."

ฮ่า!

เด็กหญิงคนนี้คงคิดที่จะยอมแพ้แล้วสินะ?

ไม่มีคำขู่ใดที่จะได้ผลเท่าบอกว่าพวกเขามีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งที่สุด!

"เจ้าเข้าใจดีแล้ว!"คงเป็นเพราะหลงเจของพวกเขา,นางคงจะไม่กล้าที่จะต่อต้านซินะ "ก็แค่,ค่าชดเชย 1000 เหรียญทอง,และเครื่องครัวของพวกเจ้าทั้งหมด,หลังจากนี้ข้ารับรองว่า,พวกข้าจะไม่เอาเรื่อง!"

เมิ่งหยิงหยิงถึงกับหน้าเปลี่ยนสี,"นี่มันรีดไถ่กันนี่!พวกเราจะมีถึง 1000 เหรียญทองได้อย่างไรกัน!"

"อันที่จริงข้าก็ไม่ต้องการที่จะทำให้เจ้าลำบากใจ!"คนที่มีนามว่า หลงเจ จ้องมองไปยังเมิ่งหยิงหยิงด้วยท่าทางหื่นกระหาย,สายตาของเขานั้นเปี่ยมไปด้วยความคิดชั่วร้าย "เพียงแค่เจ้าตามพวกเรามา,บริการพวกเราพี่น้องสักคืนสองคืน,พวกเราจะไม่เก็บเงินก็ได้!"

อันธพาลคนหนึ่ง,ได้ยินคำพูดดังกล่าวดวงตาถึงกับลุกวาวขึ้นมาทันที.

"ฮ่า ฮ่า,หลงเจ,ท่านช่างเป็นคนใจดีจริงๆ."

"ถูกแล้ว,สาวงามที่แพงที่สุดของหอ หงเป่ย เมืองเทียนหนาน,ยังไม่ต้องจ่ายถึง 1000 เหรียญทองด้วยซ้ำ!"

"แต่อย่างไงนะ,สาวน้อยคนนี้หน้าอกทรงภูเขา,บั้นท้ายนี้ผายใหญ่เหลือกิน,ข้าจ้องมองแล้วคิดว่าไม่ได้ด้อยไปกว่าเหล่านางโลมชั้นยอดเลย!"

แม้ว่านางจะมีผ้าปิดหน้าอยู่ก็ตาม,ทว่าผิวที่ดูประณีต เรียวขาที่เรียวยาวสมส่วน,หน้าอกขนาดมหัศจรรย์,รูปร่างที่โค้งเว้าสมส่วนสง่าและยั่วยวน,แน่นอนว่าจะต้องเป็นหญิงสาวที่มีคุณภาพคับแก้วอย่างแน่นอน,มันไม่สามารถปกปิดความสวยนั่นได้เลย,แน่นอนว่าหญิงสาวที่ทรงคุณภาพเช่นนี้ไม่ได้หาเจอง่ายๆ.

ใบหน้าเล็กๆของเมิ่งหยิงหยิงที่เปลี่ยนเป็นซีดเผือด,ถูกเล้าโลมด้วยสายตาของฝ่ายตรงข้ามจนทำให้ขุ่นเคืองใจ,จนภายในใจร้อนรน "เกินไปแล้ว,ข้าจะให้ผู้คุมกฏหมายจัดการกับพวกเจ้า!"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า !"

"อย่าเป็นห่วงเลย,หลังจากที่เสร็จกิจแล้ว,เจ้าจะทำอะไรก็ได้ตามสบาย!"

"บางที,หลังจากเจ้าได้ไปกับพวกเราแล้ว,อาจจะติดใจต้องการอีกหลายครั้งก็เป็นได้."

คนหลายคนรุมหัวเราะออกมาอย่างหื่นกระหายกับคำพูดไร้เดียงสาของนาง,สิ่งที่นางกล่าวนั้นเป็นคำพูดที่โง่งมสิ้นดี,ทำไมพวกมันถึงได้กล้าขมเหงคนอื่นไปทั่วนะเหรอ,เพียงแค่จ่ายสินบนไปสักเล็กน้อย,จะมีอะไรที่พวกเขาต้องหวาดกลัวกันล่ะ?

ฉู่เทียนเองก็พบว่าสถานการณ์ตอนนี้ดูไม่เข้าทีนัก,,ตั้งแต่ตอนแรกแล้วเขาได้รอคอยให้พวกคนเหล่านั้นนั่งทีก่อนค่อยจัดการ,จากนั้นเขาก็นำกระทะก้อนลึกเดินตรงเข้าไปหาคนเหล่านั้นอย่างช้าๆ.

"นั่นมัน,แฟนหนุ่มของนังเด็กน้อยนี้นะรึ?"

ฉู่เทียนไม่พูดพร่ำทำเพลงทำให้เหล่าคนหลายๆคนคิดว่าเขาเป็นแค่ไอ้โง่งมอ่อนด๋อยคนหนึ่งเท่านั้น,นอกจานี้พลังเวทย์ของฉู่เทียนนั้นอ่อนแอเป็นอย่างมาก,ไม่มีพลังที่จะคุกคามพวกเขาได้เลยแม้แต่น้อย.

ชายอันธพาลคนหนึ่งชักมีดสั้นออกมา,ชูขึ้นชี้ไปทางฉู่เทียนพร้อมกับกล่าวข่มขู่ว่า"ข้าบอกเจ้าไว้,ผู้หญิงของเจ้านะเข้าตา หลงเจ,ขอยืมผู้หญิงของเจ้าไปเล่นด้วยหน่อย,หลงเจของข้าต้องการเล่นอะไรสนุกๆกับผู้หญิงเจ้า,นี่เป็นเกียรติต่อเจ้าแล้ว,เจ้าว่าดีหรือไม่,เจ้าเองก็รู้สินะว่าอะไรควรไม่ควร"

ปังงงงงง !!

ฉู่เทียนเหวียงกระทะก้นลึกที่มือขวา,ลงตรงกลางตรงกลางใบหน้าของชายคนนั้น!

ทันใดนั้นน้ำเดือดที่ร้อนจัดจากการต้มด้วยพลังเวทย์จำนวนมากก็พวยพุ่งกระเด็นออกมา,ชายอันธพาลคนดังกล่าวถูกลวกด้วยน้ำร้อนไปกว่าครึ่งใบหน้าเผาละลายผิวของเขาจนเปื่อยยุ่ยพุพองเนื้อละลายโลหิตพุ่งออกมา,แม้จะล้มลงเกลียกกลิ้งอยู่บนพื้นอย่างสาหัสสากรรจ์,ฉู่เทียนก็ยังคงย่ำลงไปบนเป้ากางเกงชายคนดังกล่าวหลายต่อหลายครั้ง,พร้อมกับเตะชายคนนั้นลอยออกไปหลายเมตรทีเดียว.

“อ้ากๆๆๆ”

"ข้าตายแน่ ข้าตายแน่แล้ว "

ใบหน้าของชายอันธพาลคนดังกล่าวโอดโอดกลิ้งเกลือกไปกับพื้นส่ายไปส่ายมาก,มือหนึ่งกลุ่มที่ใบหน้าที่เปื่อยยุย,อีกมือหนึ่งกุมที่ผลไม้ลูกน้อยที่ถูกบด,ขวัญหนีดีฝ่อและร้องออกมาอย่างปวดร้าวเหมือนใจจะขาด.

ทุกคนที่มุงดูต่างตกไปอยู่ในความตกใจ.

เด็กชายคนนี้กระทำการโหดเหี้ยมจริงๆ!

ไม่เอื้อนเอ่ยอะไรออกมา,เข้าจู่โจมอย่างรุนแรง,ทำลายใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม,จนไม่สามารถรักษาให้หายได้อีกแล้ว,เป็นความโหดร้ายอย่างที่สุด,ถึงกับทำให้คนอื่นๆถึงกับหวาดกลัว!

"บัดซบ!!!"หลงเจ ที่เต็มไปด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยว "มีพลังไม่ถึงระดับปรุงร่างระดับ 1 ด้วยซ้ำ,กล้าที่จะทำลายพี่น้องข้า,แส่หาความตายซะแล้ว!ไป!สังหารมันซะ"

ชายอันธพาลทั้งสองซึ่งมีพลังปรุงร่างระดับ 2,จะดูยังไง ฉู่เทียนก็ไม่สามารถที่จะต่อกรกับพวกเขาได้เลย,แม้ว่าเขาจะจัดการไปแล้วหนึ่งคนก็ตาม,ทว่าคนอื่นๆต่างก็มองว่าเป็นเพราะลอบโจมตีเท่านั้น,ตอนนี้หลงเจกับลูกน้องทั้งสองหากเอาจริงล่ะก็,บางทีพลังอันน้อยนิดของเขาไม่มีทางต้านทานพวกเขาได้อยู่แล้ว.

"ช้าก่อน!"เมิ่งหยิงหยิงที่เต็มไปด้วยท่าทางตื่นตกใจ"ปล่อยเขาไป,1,000 เหรียญทอง,ข้าก็จะจ่าย!"

"สายเกินไปแล้ว"

"วันนี้ข้าต้องฆ่ามันให้ได้!"

ชายอันธพาลคนหนึ่งถีบเท้าทั้งสองพุ่งออกไปทันที,ก่อนที่จะปล่อยหมัดเห็นเป็นแสงสีขาว,มีพลังเวทย์ที่ควบแน่นอยู่พุ่งตรงไปยังใบหน้าของฉู่เทียน.

ฉู่เทียนนั้นก็ไม่ต่างจากคนทั่วไป, จะสามารถต้านทานการจู่โจมจากคนที่มีพลังปรุงกายระดับ 2 ได้อย่างงั้นรึ?

แหล่งพลังเวทย์ที่ใช้ในการต่อสู้ในร่างกายนั้น,ไม่ใช่เพียงแค่นำมากระตุ้นหรือจ่ายพลังให้กับวงเวทย์อักขระเท่านั้น,แต่ยังสามารถนำมาใช้ในการต่อสู้ได้,อย่างเช่นสามารถเพิ่มความเร็วได้ดุจดั่งสายลม,เพิ่มความแข็งแกร่ง,เพิ่มพลังป้องกันอื่นๆอีกมากมาย,คนเหล่านี้คิดว่ามีพลังเวทย์มากกว่าฉู่เทียนหลายเท่า,เป็นธรรมดาที่หมัดของพวกเขาจะมีพลังเทียบเท่ากับลูกตุ้มหนักหลายร้อยกิโลกรัม,แม้แต่วัวยังสามารถสังหารได้อย่างง่ายดาย,การที่จะสังหารฉู่เทียนก็ยิ่งกว่าง่ายซะอีก!

การเคลื่อนไหวของฉู่เทียนแทบจะอยู่กับที่,พวกเขาเหล่านี้จึงคิดว่า,ความเร็วที่ช้าขนาดนั้น,คงจะไม่สามารถหลบได้ทันเวลาอย่างแน่นอน.

"ไม่!"

เมิ่งหยิงหยิงกรีดร้องออกมาเสียงดัง.

ฉู่เทียนยังคงสงบเยือกเย็น,เท้าที่ย่ำไปมาอย่างรวดเร็ว,ราวกับว่าสามารถรู้ล่วงหน้าได้,เมื่อเขายกเท้าขึ้นก็ปะทะเข้ากับหว่างขาของฝ่ายตรงข้าม,หมัดของฝ่ายตรงข้ามที่ปล่อยออกมาเฉียดเขาห่างเขาแค่ไม่กี่เซ็นต์,ผมของฉู่เทียนถึงกับโบกสะบัดจนยุ่งเหยิงทันที.

นี่เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

ความเร็วและความแข็งแกร่งของฉู่เทียนนั้นเทียบไม่ได้กับฝ่ายตรงข้ามแม้แต่น้อย,หากแต่กลับเห็นราวกับว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นพุ่งตัวเข้ามาหาเท้าของฉู่เทียนด้วยตัวเอง.

"อ๊ากๆๆๆ"

อันธพาลอีกคนล้มลงไปกองกับพื้นอีกคน,ร้องโหยหวนเจ็บปวดสั่นสะท้านทุรนทุรายอยู่บนพื้น

ฉู่เทียนก้าวเข้าไปหาคนที่นอนโอดโอยอยู่,ก่อนที่จะกระทืบลงไปบนจมูกของฝ่ายตรงข้ามอย่างรุนแรง.

ในเวลาเดียวกัน,อันธพาลอีกคนก็แทงมีดสั้นออกมาทันที,เท้าของฉู่เทียนขยับเล็กน้อย,ทิศทางของมีด,เลยผ่านร่างของเขาไป,ทะลวงความว่างเปล่าที่อยู่ด้านหน้า.

"บ้าเอ้ย!"

"ตายซะ!"

กับสิ่งที่เกิดขึ้นอันธพาลคนดังกล่าวโกรธเกรี้ยวด้วยความอับอายเป็นอย่างมาก,เขาเต้นไปมาควงมีดสั้นไปด้านซ้ายขวา,ก่อนที่จะเหวี่ยงออกมาด้วยความเร็วสูง,เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้มีดเป็นอาวุธ อย่างไรก็ตามการเคลื่อนไหวของฉู่เทียนกลับพลิ้วไหวดั่งผีเสื้อที่บินผ่านสวนดอกไม้ หลบหลีกคมมีดได้ในพริบตาโดยทิ้งระยะห่างแค่เฉียดฉิวทุกครั้ง แม้จะดูเหมือนอันตรายและหวาดเสียว แต่เมื่อเวลาผ่านไปความรู้สึกแต่ละคนก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลง.

ที่มุมปากของฉู่เทียนยกขึ้นเต็มไปด้วยความเหยียดหยัน.

ความจริงฉู่เทียนเปิดช่องโหว่เต็มไปหมด,

พวกเขาต่างก็คิดว่าขยะเช่นนี้กลับไม่สามารถจัดการได้,ฉู่เทียนคนนี้ควรที่จะถูกสังหารไปนานแล้ว.

และเมื่ออันธพาลคนนี้พุ่งเข้าจู่โจม,ฉู่เทียนก้าวหลบเพียงแค่ก้าวเดียว,ก็สามารถหลบคมมีดที่ทะลวงมาอย่างสุขุม,ก่อนที่จะยกเข่าขวาขึ้นในทันที,กระแทกเข้ากับเป้าของฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง,ใบหน้าของอันธพาลคนนี้กลายเป็นเขียวเข้มดวงตาไร้สี,ร้องออกมาอย่างทรมาน,ชักกระตุก,มือทั้งสองข้างกุมไปที่เป้าตัวเอง,มีโลหิตไหลออกมาพร้อมกับของเหลวเหนียวเหนอะเปรอะเปื้อน,ดูเหมือนว่าถึงไม่ตายก็คงไร้ซึ่งทายายแล้วตอนนี้.

"พระเจ้า!"

"การโจมตีของเด็กคนนี้จะโหดร้ายเกินไปแล้ว!"

"ความจริงแล้วดูแปลกๆไปนะ คนทั้งสองเหมือนว่าจะพุ่งเข้าไปให้ระเบิดไข่ไก่ของพวกเขาอย่างพอเหมาะพอเจาะจริงๆ!"

แน่นอนว่าฉู่เทียนนั้นมีพลังที่อ่อนด๋อยและอ่อนแอเป็นอย่างมาก,กลับสามารถต่อกรและล้มคนที่เหนือกว่าหลายเท่าได้,นอกจานนี้ราวกับว่าเขานั้นสามารถทำได้โดยง่ายสบายๆ,แทบจะเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้เลย,ทุกคนในตอนนี้ต่างก็เต็มไปด้วยท่าทางตื่นตะลึง.

หลงเจไม่เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย,พี่น้องหลายคนของเขาถูกจัดการได้อย่างง่ายดาย,ทั้งที่พวกเขาเหล่านั้นต่างก็เคยเป็นทหารมาก่อนกว่าสองปี,มีประสบการต่อสู้ที่มากมาย,มีพลังเวทย์ที่แข็งแกร่งไม่ได้อ่อนแอเลยแม้แต่น้อย,ถึงจะไม่พูดถึงเรื่องเหล่านี้ก็ตาม,ก็ไม่ควรที่จะถูกจัดการได้อย่างง่ายดายขนาดนี้เลย.

ใบหน้าเล็กๆของเมิ่งหยิงหยิงแดงระเรื่อเต็มไปด้วยความตื่นเต้น"จัดการมันเลย,เยี่ยมมาก!"

สหายของนางคนนี้ไม่เพียงแต่มีความรู้ที่แปลกประหลาด,นอกจากนี้ยังมีความสามารถในการต่อสู้อีก,มีแต่เรื่องที่ทำให้นางรู้สึกประหลาดใจอยู่ตลอดเวลาเลย.

หลงเจตอนนี้กลายเป็นร้อนรุ่มเต็มไปด้วยโทสะอย่างรุนแรง,เขาชักกระบี่ยาวออกมาจากเอวซึ่งมีประกายแสงที่เย็นเยือบเปล่งประกายวับวาว,"ทักษะเล็กน้อยเช่นนี้,ไม่ทำไห้เจ้ารอดตายในวันนี้ได้,ต่อหน้าความแข็งแกร่งที่แท้จริง,เล่ห์เหลี่ยมอะไรก็ไร้ประโยชน์!"

หลงเจที่มีระดับพลังเวทย์ปรุงร่างระดับ 3 ,แน่นอนว่ามีความแข็งแกร่งมากมายกว่าเหล่าพี่น้องของเขามาก,ดังนั้นทั้งพลัง,ความเร็วและพลังป้องกัน,ย่อมเหนือกว่าคนอื่นๆมากมาย!

ฉู่เทียนยักไหล่ "ก็ลองดู!"

หลงเจคำรามดังลั่น,ตวัดกระบี่ออกไปในทันที,ไอเย็นที่รุนแรงพุ่งทะลวงเป็นหนามแหลมตรงไปยังหน้าอกของฉู่เทียน.

พลังของหลงเจนั้นเต็มไปด้วยพลัง,ทุกครั้งที่ตวัดกระบี่ออกไปก็มีพลังเวทย์ถูกส่งออกมาด้วย,ดังนั้นพลังโจมตีจึงรุนแรงเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าจะเป็นก้อนหินขนาดใหญ่ก็ต้องแตกสลายออกมาภายในพริบตา,เหล่าพี่น้องของเขาก่อนหน้านี้ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบได้เลย.

การเคลื่อนไหวของฉู่เทียนยังคงผ่านการโจมตีไปอย่างฉิวเฉียด,คมกระบี่ห่างจากร่างของเขาเพียงไม่กี่มิลลิเมตรเท่านั้น,ทิ้งบาดแผลเล็กๆเอาไว้,ด้วยปราณกระบี่ที่คลุมกระบี่เอาไว้นั้นถูกแผ่ออกมาเชือดเฉือด,เส้นผมของเขาหลุดปลิวออกมาหลายเส้นเลยทีเดียว

น่าหวาดเสียวและอันตรายเกินไปแล้ว!

"ฮ่า!"

"ช้าขนาดนี้! ก็ตายไปซะ!"

หลงเจปลดปล่อยพลังเวทย์เต็มกำลัง,ส่งผลให้ปราณกระบี่ระเบิดออกมาอย่างรุนแกรง,ราวกับว่าจะสามารถตัดผ่านทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างสบายๆ!

ฉู่เทียนไม่จำเป็นต้องขยับหลบอย่างรวดเร็ว,ราวกับว่าร่างกายของเขาลู่ไปตามแรงโจมตี,หลบเลี่ยงคมดาบที่ฟาดฟันออกมาได้อย่างง่ายดาย.

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หลงเจเผยสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ,เห็นได้ชัดว่าฉู่เทียนไม่ได้มีพลังเวทย์ไปถึงระดับทั่วไปเลยด้วยซ้ำ,แต่อย่างใด,เป็นไปไม่ได้อย่างไรที่จะรวดเร็วขนาดนี้.

แต่ละการเคลื่อนไหว,ทุกทุกครั้งที่เคลื่อนไหว,ราวกับว่าเปี่ยมประสบการในการต่อสู้มามากกว่าหลายพันครั้ง,และสามารถคำนวณออกมาได้เป็นอย่างดี,แทบจะบอกได้ถึงความแม่นยำในระดับไมโครมิลลิเมตรเลยทีเดียว,

ดังนั้นแล้ว,ทุกครั้งในการเคลื่อนไหวจึงสามารถที่จะรู้ ระยะขยับต่ำสุดที่ต้องใช้ได้,พร้อมทั้งหลีกเลี่ยงความเสี่ยงของการโจมตี,ราวกับปลาไหลที่เลื่อนไหลอยู่ในน้ำ,ทำให้หลงเจไม่สามารถทำอะไรได้เลย.

"โอ้ว,พระเจ้า!"

"นี่มัน จิตสัมผัส!"

ชายหนึ่งคนที่มุงดูอยู่อุทานออกมาด้วยท่าทางตกใจ,ทำให้คนอื่นๆต่างรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที!

เมืองเทียนหนานนั้นมีคนที่มีพลังเวทย์ในขั้นปรุงร่างหลายพันคน,มีคนที่อยู่ในระดับปลุกดวงจิตแค่เพียงสิบกว่าคน,ซึ่งพลังทั้งสองดินแดนนั้นแทบจะไม่มีใครเลยที่สามารถใช้ "จิตสัมผัสได้" หนุ่มน้อยคนนี้มีพลังไม่ถึงดินแดนปรุงร่างระดับ 1 ด้วยซ้ำ,เขากับสามารถใช้,จิตสัมผัสได้อย่างงั้นรึ?

"จิตสัมผัส" เป็นทักษะ การรับรู้ในสภาวะเขตแดนพลังที่สมบูรณ์แบบในการควบคุมร่างกายตัวเอง,ทำให้มนุษย์สามารถเคลื่อนไหวไปได้เองราวกับรับรู้ถึงสรรพสิ่งรอบกายที่เกิดขึ้นได้อย่างแม่นยำ,ทักษะ "จิตสัมผัส"นี้,สามารถแบ่งแยกความแตกต่างของการเคลื่อนไหวในระดับมิลลิเมตรได้เลย,แม้แต่การควบคุมความเร็วในการเต้นของหัวใจ,หรือแม้แต่การหดตัวของรูขุมขนได้อีกด้วย.

ทักษะ "จิตสัมผัส"

เป็นทักษะที่จะต้องมีพรสวรรค์พอสมควร,ผ่านการฝึกฝนอย่างหนัก,เพื่อที่จะเข้าใจในทักษะดังกล่าว,หากสามารถเข้าใจทักษะดังกล่าวได้ล่ะก็,ไม่เพียงจะช่วยสงเสริมการต่อสู้ได้ยอดเยี่ยมแล้ว,ยังสามารถช่วยเหลืออย่างมหาศาลในการใช้วงเวทย์อักขระทั้งในการปรุงยาและอื่นๆอีกมากมาย.

คนที่ไปถึงระดับจิตสัมผัส ในเมืองเทียนหนานแห่งนี้แทบจะนับคนได้,และคนๆนั้นก็ย่อมถูกนับให้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอย่างเลี่ยงไม่ได้,หากแต่หนุ่มน้อยคนนี้มีพลังไม่ถึงระดับปรุงร่างระดับ 1 เลย ,เป็นไปได้อย่างไรที่จะสามารถมีทักษะในระดับตำนานเช่นนี้ได้?

หลงเจแทบกระอักโลหิตในเวลานี้.

เขาไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าเด็กน้อยที่ดูทั่วไปคนนี้,ที่จริงแล้วกลับมีทักษะในตำนาน,ไม่น่าแปลกใจเลยว่าจะสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีได้อย่างแม่นยำ, ทั้งทีมีพลังที่อ่อนด้อยและร่างกายอ่อนแอ,ซ้ำยังสามารถต่อสู้ด้วยท่าทางสุขุมรับมือกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่ามากมายหลายเท่า!

"ข้าจะต้องจัดการเจ้า ถึงจะมีทักษะ จิตสัมผัสก็ตามที,วันนี้เจ้าจะต้องตาย!"

หลงเจเข้าต่อสู้อย่างบ้าคลั่งโจมตีอย่างไม่คิดชีวิต,ร้องตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว,ปลดปล่อยพลังเวทย์เต็มกำลัง,กระบี่ยาวเปล่งแสงวับวาวโชติช่วงระยิบระยับ,เพิ่มความเร็วเป็นสองเท่าในทันที,พร้อมกับฟาดฟันไปยังฉู่เทียนที่อยู่ด้านหน้า.

ราวกับสายลมที่กำลังพัดใบไม้,เหมือนดั่งผีเสือบินผ่านสวนดอกไม้,ฉูเที่ยนที่กระพือปีกหลบหลีก,หลบเลี่ยงได้อย่างเฉียดฉิว,หลบกระบี่ได้ในระดับไมครอน,ก่อนที่กระบี่จะฟันผ่านไปยังพื้นดินอย่างรุนแรง,หมัดขวาของฉู่เทียนเองก็เหวี่ยงออกไปทันทีด้วย,พุ่งทะลวงเข้าไปยังขากรรไกรล่างของหลงเจ,พร้อมกับในเวลาเดียวกัน,เขาก็เคลื่อนที่ไปด้านหลังพร้อมกับกดยึดท้ายทอยของหลงเจลงอย่างแรง.

เป็นไปได้อย่างไร?

ใบหน้าของหลงเจนั้นแสดงออกมาถึงท่าทางตื่นตระหนก,เพราะการเคลื่อนไหวกลับหลังของเขานั้นมันต้องตีวงกว้างจนเกินไป,ไม่มีทางที่จะหมุนตัวกลับได้ทันแน่"หยุดก่อน!"

แคร๊ก!

เหล่าคนที่อยู่รอบๆต่างได้ยินเสียงกระดูกแตกหักอย่างชัดเจน.

ใบหน้าของหลงเจถึงกับบิดเบี้ยวไปอยู่ในมุมที่ผิดปรกติ,ดวงตากลมโตถลนออกมา,สายตาเบิกกว้าง,ขากรรไกรค้าง,ราวกับว่าปลาที่ถูกโยนลงไปในน้ำร้อน,หายใจติดขัด,ท้ายที่สุดเสียงที่ครวญครางก็ค่อยๆจางหายไป.

เมิ่งหยิงหยิงเผยท่าทางหวาดกลัว,"ฉู่เทียน,เจ้าฆ่าเขาแล้ว!"

"เมื่อต้องการสังหารใคร,จะต้องพร้อมที่จะโดนสังหารด้วย."ฉู่เทียนที่สังหารคนมีพลังระดับปรุงร่างขั้น 3 ,ราวกับกำลังดื่มน้ำเปล่า,แทบจะไม่กระพริบตาเลยด้วยซ้ำ "นอกจากนี้,หากว่าเขายังมีชีวิตอยู่,บางทีจะมีคนบริสุทธ์อีกมากเท่าไหร่ที่จะถูกรังแก."

"มันตายไปก็ดีแล้ว,คนดีๆจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหลายคน!"

"ใช่ๆ,มันสมควรตายแล้ว!"คนที่อยู่รอบๆต่างส่งเสียงเชียร์

เสียงกระทบกันของชุดเกราะสามารถได้ยินผ่านออกมาจากคนกลุ่มหนึ่ง,นักรบสวมหมวกเหล็กและชุดเกราะทั้งตัวได้เข้าปิดล้อมอย่างรวดเร็ว,คนเหล่านี้เป็นกองกำลังดูแลความสงบของเมืองนี้นั่นเอง!  

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????