要什么就有什么
ต้องการสิ่งใดก็จะได้สิ่งนั้น.
เป๋าซือและซูเหม่ยหนิงที่ทะเลาะกัน,สตรีทั้งสองต่างคนต่างไม่ยอมกัน.
การต่อสู้ของทั้งสอง,จงซานและจี่กงหนี่เป็นเพียงคนนอกเท่านั้น,เรื่องดังกล่าวนี้เป็นเรื่องภายในของเผ่าจิ้งจอก.
ส่วนห้าสิบเซียนโบราณเผ่าจิ้งจอกที่จงซานนำมาด้วยนั้น,แม้นว่าจะเป็นคนเผ่าจิ้งจอก,ทว่าก็ไม่ได้มีอิทธิพลใดๆในโลกจิ้งจอกแห่งนี้.
อาวุโสสิบหกคนที่สนับสนุนคนในโลกจิ้งจอก,มีคนมากมายที่ให้ความเคารพ,และมีคนของเผ่าจิ้งจอกไม่ได้น้อยที่ได้รับการสอนสั่งจากพวกเขา,การแสดงท่าทีของเขา,ถึงแม้นว่าในเวลานี่เป๋าซือจะไม่ได้นำคนอื่นๆไปด้วย,วันข้างหน้าก็ย่อมมีคนมากมายตามไป.
แม้นว่าซูเหม่ยหนิงจะเป็นจื่อจิ้นคนปัจจุบัน,หากแต่เป๋าซือเองก็เป็นจือจุ้นในอดีต,แน่นอน,อดีตก็คือสิ่งที่ผ่านมาแล้ว,ทั้งที่คำพูดของจือจุ้นควรจะเป็นที่สุด,หากแบ่งเป็นสอง,ในวันข้างหน้าคนก็จะรับรู้ว่ามีจือจุ้นมีสองคน,เผ่าจิ้งจอกเองก็จะถูกแยกออกเป็นสองฝักสองฝ่ายและจะไร้ซึ่งเสถียรภาพ.
ไม่ใช่สัญญาณที่ดี,หากวันนี้ให้เป๋าซือแบ่งแยกเผ่าจิ้งจอกออกไป,ต้องไม่ลืมว่าในโลกใบใหญ่นั้นจะกลายเป็นว่าเผ่าจิ้งจอกนั้นจะมีสองผู้นำ.
ในเวลานี้,จะให้ซูเหม่ยหนิงยอมปล่อยไปได้อย่างไร?
"หากข้าจะนำพวกเขาไปล่ะ?"เป๋าซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"มีเพียงแค่ข้าศพข้าไปก่อน!"ซูโหรวหนิงที่กล่าวออกมาไม่ยินยอม.
ใบหน้าของเป๋าซือที่เผยท่าทางจริงจังออกมา,ใบหน้าที่อาบไปด้วยความเย็นชา.
เป๋าซือไม่ได้เห็นแก่ตัว,ซูเหม่ยหนิงก้ไม่ได้เห็นแก่ตัว,สตรีทั้งสองต่างก็คิดถึงเผ่าจิ้งจอกทั้งนั้น,ในเวลานี้ไม่มีใครยอมใคร,เป่าซือที่เป็นอดีตจือจุ้นเผ่าจิ้งจอก,ก็ย่อมมีศักดิ์ศรีของตัวเอง,แน่นอนไม่มีทางที่จะยอมอ่อนข้อให้กับซูเหม่ยหนิง.
"เช่นนั้น,ข้าคงต้องขอดูความสามารถของจือจุ้นปัจจุบันสักหน่อย!"เป๋าซือที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ใครกลัวเจ้ากัน!"ซูโหรวหนิงที่เงียบมาพักหนึ่งแล้วโพรงออกมา.
แน่นอน,โหรวหนิงและเหม่ยหนิงคือคนๆเดียวกัน,ย่อมมีคุณสมบัติที่จะเอ่ย.
"จื่อจุ้น, ......!”อาวุโสชุดแดงที่ด้านหลังเป๋าซือเอ่ยออกมา.
"สารเลว,เรียกใครว่าจือจุ้นกัน?"บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่คำรามด้วยความโกรธไปยังอาวุโสคนดังกล่าว.
"ข้าและคนอื่นจะรอทำป้ายหลุมศพให้กับเผ่าจิ้งจอกที่ซูเหม่ยหนิงนำไปเสี่ยงอันตราย,นางไม่มีคุณสมบัติเป็นจือจุ้นของพวกเราแล้ว,เป๋าซือคือจือจุ้นของพวกเรา!"อาวุโสชุดแดงที่กล่าวโต้แย้งกลับมาในทันที.
แทบจะในทันที,ทั้งสองฝ่ายต่างก็โต้เถียงกันไปมาไม่หยุดหย่อนทันที!
"หุบปาก!"ซูเหม่ยหนิงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
ทุกคนที่อยู่รอบๆที่กลายเป็นนิ่งงัน.
ซูเหม่ยหนิงที่จ้องมองไปยังเป๋าซือ,"เจ้ามีมุมมองของเจ้า,พวกเราก็มีมุมมองของพวกเรา,ดี,หากเจ้าเอาชนะข้าได้,ข้าจะไม่พูดอะไรอีก!"
"ดี!"เป๋าซือพยักหน้ารับ.
"จื่อจุ้น,เป๋าซือที่เป็นเซียนบรรพชนมาหลายปีแล้ว,ทว่าท่านเพิ่งก้าวไปถึงเซียนบรรพชนเมื่อไม่นานมานี้............!”บรรพชนซือเหม่ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"โปรดวางใจ!"ซูเหม่ยหนิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"วูซซ ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านหลังซูเหม่ยหนิง,ปรากฏเงาของหางหนึ่งขึ้นมาทันที,หางหนึ่งหางที่ใหญ่โต,ส่ายไปมาบนอากาศ,ปลดปล่อยกลิ่นอายที่น่าเกรงขาม,ทำเหล่าผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกมากมายต้องถอยห่างออกไป.
ซูโหรวหนิงร่างกายของนางที่ด้านหลังปรากฏหางเก้าหางขึ้นทันที,หางเก้าหางที่ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังน่าเกรงขามออกมา.
"วูซซซซ!"
ร่างของสตรีทั้งสองที่เข้าสัมผัสกัน,รวมกันทันที.
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ใต้ดวงดาราจื่อจุ้น,เวลานี้กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง.
ร่างของซูเหม่ยหนิงที่ผสานร่างรวมกัน,หางด้านหลังที่มีอยู่สิบหางทันที,หางที่ใหญ่ยักษ์สิบหางที่สะบัดไปมา,ทำให้ฟ้าดินรอบๆฉีกสะบั้นขาดแยกออกจากกัน.
"สิบหาง?
ร่างบรรพชนจิ้งจอก?"ใบหน้าของเป๋าซือที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
ในเวลานี้,เหล่าเซียนบรรพชนจิ้งจอกที่ตามจงซานเข้ามาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นในทันที.
"สิบหาง?จิ้งจอกสิบหาง?
ร่างบรรพชนจิ้งจอก?"
"ร่างจิ้งจอกสิบหาง,คือร่างที่ไร้เทียมทาน?"
"คาดไม่ถึงว่าจือจุ้นจะมีสิบหาง?"
....................................
........................
............
เหล่าจิ้งจอกมากมายที่เผยความตื่นเต้นออกมา,พวกเขาที่ได้ยินเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเป๋าซือมาก่อน,ส่วนจือจุ้นปัจจุบัน,เหล่าจิ้งจอกที่ยังคงคลางแคลงใจ,ทว่าการที่เห็นจือจุ้นในเวลานี้ที่มีสิบหาง,ทุกๆคนที่ไม่กังวลอีกต่อไป,เผ่าจิ้งจอกจะกลายเป็นตำนาน,จิ้งจอกสิบหางนั้น,คือร่างไร้เทียมทานของเผ่าจิ้งจอก.
พลังที่ไร้เทียนทาน,ถึงแม้นว่าเป่าซือจะแข็งแกร่ง,ทว่าต่อหน้าสิบหาง,ก็ยังมีความแตกต่างอยู่มากมายเช่นกัน.
จี่กงหนี่ที่อยู่ข้างๆ,ดวงตาหรี่เล็กลง,สูดหายใจลึก.
"เป๋าซือ!"จี่กงหนี่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"หืม?"เป๋าซือที่จ้องมองไปยังจี่กงหนี่.
"พวกเราเป็นสามีภรรยาก็เป็นเหมือนคนๆเดียวกัน,เหมือนกับฟู่ซีและนวีหว๋า,แผนภูมิภูเขาและแม่น้ำ,ข้าจะให้เจ้าไปใช้!"จี่กงหนี่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
จี่กงหนี่ที่นำแผนผังเทือกเขาและแม่น้ำออกมาในทันที.
แผนผังเทือกเขาและแม่น้ำนั้น,แผ่กลิ่นอายที่หนักหน่วงทรงพลังออกไปรอบๆ.
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เร่งรีบจากไปจากดวงดาราจือจุ้น,ราวกับว่าแรงกดดันของแผนภูมิภูเขาและแม่น้ำนั้นทำให้พวกเขาไม่สามารถหายใจออก.
"จี่กงหนี่,นี่เป็นเรื่องของเผ่าจิ้งจอกของพวกเรา,ทำไมเจ้าถึงเข้ามาวุ่นวาย!"บรรพชนหมากซือเหม่ยที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.
"เป๋าซือคือภรรยาข้า,สิ่งของของข้า,ก็คือสิ่งของของนาง!
ข้าให้นางนำสิ่งดังกล่าวไปสู้,ข้าเข้าไปยุ่งเมื่อไหร่กัน?"จี่กงหนี่ที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
คำพูดของจี่กงหนี่,ทำให้เหล่าจิ้งจอกที่ติดตามซูเหม่ยหนิงรู้สึกโกรธเกรี้ยว,ทว่าเหล่าเผ่าจิ้งจอกที่ติดตามเป๋าซือที่คิดต่างออกไป.
"อืม!"เป๋าซือพยักหน้ารับ,ไม่ได้ปฏิเสธ.
เป๋าซือที่คว้าแผนผังเทือกเขาและแม่น้ำ,ก่อนที่จะบินออกจากดวงดาราจือจุ้น,ขึ้นไปบนอวกาศ.
"ชิ,สมบัติของนวีหว๋า?
คิดว่าพวกเราไม่มีอย่างงั้นรึ?"ซูเหม่ยหนิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
เห็นชัดเจน,ท่าทางของซูโหรวหนิงที่แสดงออกมาที่ฝ่ามือของซูเหม่ยหนิง,และมีเตาขนาดเล็กสีเขียวขึ้นทันที.
เต้าฟ้าดินเป็นของท่านหญิงนวีหว๋าเช่นกัน.
ขณะที่จะทำให้เตาฟ้าดินใหญ่ขึ้น,จงซานที่ขมวดคิ้วและกล่าวออกมาว่า,"เหม่ยหนิง,โหรวหนิง!"
"หืม?"ซูเหม่ยหนิงที่แสดงท่าทางสงสัยจดจ้องมองไปยังจงซาน.
กลุ่มของเผ่าหมาป่าที่จดจ้องมองไปยังจงซาน,จี่กงหนี่ที่จ้องมองจงซานด้วยความเหยียดหยันเช่นกัน.
"ในเมื่อจี่กงหนี่ให้เป๋าซือยืมสมบัติ,ข้าก็จะให้เจ้ายืมสมบัติเช่นกัน,หากสมบัติของข้าไม่สามารถสู้ได้,ค่อยใช้ในมือของเจ้าก็ได้!"จงซานเอ่ย.
"หืม?"ซูเหม่ยหนิงที่ถอนหายใจเล็กน้อย,จงซานมีความหมายหรือไม่?
"จงซาน,เจ้าทำอะไร? เจ้าต้องการเข้าไปยุ่งกับเรื่องของเผ่าจิ้งจอกอย่างงั้นรึ?"จี่กงหนี่ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ผิดอะไร,เจ้ายังให้ยืมได้,แต่ข้ากลับทำไม่ได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างไม่แยแส.
"เป๋าซือคือภรรยาของข้า! แน่นอนว่าต้องสามารถยืมได้!"จี่กงหนี่ที่กล่าวด้วยความเย็นชา.
ภรรยา,ด้วยความสัมพันธ์ดังกล่าว,จี่กงหนี่ย่อมสามารถให้ยืมสมบัติได้อย่างชอบธรรม,ทว่าแล้วจงซานล่ะ?
ในเวลานี้มีเผ่าจิ้งจอกมากมายที่ต้องจ้องมองจงซานพร้อมกับขมวดคิ้วไปมา,แม้ว่าจี่กงหนี่จะให้ยืมสมบัติย่อมเป็นเรื่องชอบธรรม,โดยเนื้อแท้จี่กงหนี่และเป๋าซือก็คือสามีภรรยา,แล้วจงซานล่ะ......
"นางคือสตรีของข้า! แน่นอนว่าย่อมสามารถยืมได้!"จงซานที่กล่าวออกมาตามตรง.
"หืม?"จี่กงหนี่ที่ตกใจเล็กน้อย,ใบหน้าที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เหล่ากลุ่มเผ่าจิ้งจอกที่อยู่รอบๆต่างก็กลายเป็นงงงัน,จริงหรือเท็จ?
บรรพชนชราซือเหม่ย,ในเวลานี้ที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต,จื่อจุ้น,เมื่อไหร่
.............
ทว่าซูเหม่ยหนิงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอายและโกรธ,"เพ่ย,ใครเป็นสตรีของเจ้ากัน!"
แน่นอน,สตรีทั้งสองที่รวมร่างกัน,ไม่ใช่เจตจำนงของซูเหม่ยหนิง,หากแต่เป็นซูโหรวหนิงที่เอื้อนเอ่ยกล่าวแย้งออกมาด้วยความเขินอาย.
"เรื่องของเผ่าจิ้งจอกนั้นสำคัญ,อย่าได้ยึดติดหัวโบราณเลย!"จงซานที่กล่าวเสียงเบากับซูเหม่ยหนิง.
เรื่องสำคัญ,อย่ายึดติดหัวโบราณรึ?
ทันใดนั้นใบหน้าของซูเหม่ยหนิงที่เปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,ไม่ปฏิเสธต่อไป,ทว่าจ้องมองจงซานตาเขียว,แสดงท่าทางโกรธๆ,หากแต่ไม่มีจิตสังหาร,ทำให้ดูงดงามมีเสน่ห์ไม่น้อย.
ในเวลาเดียวกัน,สายตาของทุกคนย่อมเห็นจงซานและซูเหม่ยหนิงที่มีลับลมคมในกัน.
จี่กงหนี่เวลานี้เอง ก็กล่าวอะไรไม่ออกเช่นกัน.
บรรพชนหมากซือเหม่ยและอาวุโสคนอื่นๆ,ที่ไม่พอใจเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่าจงซานนั้นกระทำเรื่องไร้เหตุผลทำให้จือจุ้นแปดเปื้อน,ทว่าขณะที่เห็นคนทั้งสองที่ทำเหมือนกับคนรักกันเวลานี้,ความขุ่นเคืองก่อนหน้านี้หายไปทันที,เป็นความจริง,ท่าทางเช่นนี้,ไม่สงสัยเลยว่า,เมื่อครั้งเปิดโลกจิ้งจอก,จงซานที่ช่วยเหลือเป็นพิเศษ,แม้แต่ส่งมอบธวัชเจาเหยาให้กับจือจุ้น,แท้จริงตั้งแต่แรกแล้ว..........
ในเวลาเดียวกัน,เหล่ากลุ่มอาวุโสที่ติดตามซูเหม่ยหนิง,ที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,การเป็นพันธะมิตรกับต้าเจิ้ง,ในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะน่าเชื่อถือเหนียวแน่นเป็นอย่างมาก.
บนอวกาศ,เป๋าซือที่จ้องมองด้วยความเย็นชาไปยังซูเหม่ยหนิง.
"ไม่สงสัยที่เจ้าสนับสนุนต้าเจิ้ง!"เป๋าซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ซูเหม่ยหนิงที่จดจ้องมองเทียนเต๋า,"ไม่เห็นต่างกับเจ้าที่สนับสนุนต้าโจว?"
บนอวกาศ,เป๋าซือที่ถือแผนผังเทือกเขาและแม่น้ำส่ายไปเบาๆ,ทันใดนั้นก็ปรากฏเทือกเขาและแม่น้ำปรากฏขึ้นบนอากาศ,พื้นที่รอบๆที่เต็มไปหมดด้วยเทือกเขาและสายน้ำ.
กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรง,อำนาจที่เหมือนกับพลังปราชญ์เทพ,กำลังแผ่กลิ่นอายพลังวิญญาณกดทับทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ใกล้ๆ.
"แผนภูมิเทือกเขาและแม่น้ำ,ที่ได้รับการยอมรับจากฟ้าดิน,สามารถที่จะสะกดพลังวาสนาทั่วหล้า! ข้าเองก็ได้หลอมประสานมันมาหลายปี,ทว่าเจ้าล่ะ?
เจ้าที่เพิ่งใช้สมบัติจงซานครั้งแล้ว,จะมีประโยชน์รึ?"เป๋าซือเอ่ยออกมาเบาๆ.
ซือเหม่ยหนิงที่ถือเตาฟ้าดิน,ต้องการจะกล่าวอะไรบางอย่าง.
"เตานั่นอยู่ในวิกฤติ! ไม่สามารถใช้ได้แม้แต่น้อย!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"หืม?"ซูเหม่ยหนิงที่หันหน้ากลับ,จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
เตาฟ้าดิน,ของวิเศษระดับปราชญ์เทพ,เป็นสมบัติของชิงชิว,ใต้สวรรค์ทุกคนต่างก็รู้จัก,เป๋าซือที่เกิดก่อนซูเหม่ยหนิง,นางย่อมรู้อะไรมากมายกว่า,ทว่า,ซูเหม่ยหนิงที่ทำการหลอมผสานมาหลายปีมานี้ได้พบว่าเตาฟ้าดินนี้ไม่ธรรมดาแม้แต่น้อย.
หลังจากนั้น,นางที่เข้าใจว่าแท้จริงแล้วมันคือ,เตาเก้าทวีปเทือกเขา,เป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดของเหม่ยหนิงที่รับรู้,คำพูดของจงซานเองก็มีความหมาย?
จงซานเองก็รู้? เป็นไปได้อย่างไร?
จงซานรู้เพราะว่าจื่อซวิน,จื่อซวินที่ได้กล่าวกับอันหวง,เตาฟ้าดิน,คือเต้าเก้าทวีป,เทือกเขา,สมบัติวิเศษฟ้าดิน,ที่ใช้ผนึกสวรรค์,ดังนั้น,จงซานจึงไม่ต้องการจะให้คนอื่นรับรู้ก่อนเวลาอันควร.
จงซานที่จ้องมองซูเหม่ยหนิงด้วยความจริงจัง,ซูเหม่ยหนิงที่ขมวดคิ้วไปมา,ทว่าทำได้แค่ยอมรับคำของจงซานอย่างเศร้าใจ.
"ทว่า,สมบัติของเจ้า,ข้าไม่มีเวลาหลอมผสานมัน!"ซูเหม่ยหนิงที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"สมบัติของข้านั้นไม่จำเป็นต้องหลอมผสาน! ขอเพียงข้าอนุญาต,เจ้าก็จะสามารถใช้มันได้ตามที่เจ้าต้องการได้!"จงซานกล่าว.
เหล่าจิ้งจอกมากมายที่งงงวย,โลกนี้มีสมบัติเช่นนี้ด้วยรึ?
จงซานที่ยื่นมืออกไป,ก่อนที่จะนำแผนผังบางอย่างออกมา.
"นี่มัน............!”ซูเหม่ยหนิงที่ดวงตาเป็นประกาย,เพราะว่าสิ่งของชิ้นนี้,ก่อนหน้าซูโหรวหนิงเคยเห็นมาก่อน,นอกจากนี้ในเวลานั้นซูโหรวหนิงและซูอาฝูที่เผยท่าทางอิจฉาของชิ้นนี้เป็นอย่างมาก.
"ผังจักรพรรดิ!"จงซานที่ยื่นผังจักรพรรดิออกไป.
จี่กงหนี่ที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังผังจักรพรรดิ,เพราะว่าสมบัติชิ้นนี้เขาไม่เคยเห็นจงซานใช้มาก่อน,ไม่,เคยได้ยินครั้งหนึ่ง,เมื่อครั้งจงซานทีพลังฝึกตนที่อ่อนแอ,เขาได้ข้อมูลมาว่า,จงซานเมื่อครั้งอยู่ในศาลเทวะไท่ชูนั้น,มีบางคนลอบโจมตีจงซาน,ใช้คันศรยิงมายังร่างของจงซาน,ทว่าท้ายที่สุดลูกศรที่เข้ามาใกล้,ก็ปรากฏแผนผังนี้ขึ้นมาสะท้อนการโจมตีออกไป,เป็นสิ่งนี้อย่างงั้นรึ?
"ใช่อย่างไร?"ซูเหม่ยหนิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"สิ่งของต่างๆทั่วหล้ามีอยู่มากมาย,ขอเพียงแค่เจ้าเอ่ยปาก,ต้องการสิ่งใดก็จะได้สิ่งนั้น!"จงซานกล่าว.
ซูเหม่ยหนิง"........................!”
จี่กงหนี่"........................!”
เผ่าจิ้งจอกทุกคน"..................!”
อะไรคือต้องการสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น