Immortality Chapter 1418 Formidable river of the netherworld
Chapter 1418 Formidable river of the
netherworld
强大的冥河
หมิงเหอที่น่าเกรงขาม.
"อาวุโส,บรรพชนหมิงเหอ,เป็นใครกัน,ดูเหมือนว่าใต้สวรรค์นี้เองก็มีเพียงไม่กี่คนที่ได้ยินเรื่องราวของเขา?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
จงเทียนที่อยู่ข้างๆที่จดจ้องมองออกไปเช่นกัน.
มารดาแห่งหงส์ขณะพยักหน้านั่งลง,เนียนโหยวโหยวที่ทำการเสิร์ฟนำชาให้กับนาง.
มารดาแห่งหงส์ย่อมไม่ปฏิเสธ,ต้องไม่ลืมว่าหลังจากกล่าวถึงหมิงเหอแล้ว,พูดคุยเกี่ยวกับสหายเก่า,ย่อมมีเรื่องราวอีกไม่น้อยที่ต้องกล่าวออกไป.
มารดาแห่งหงส์ที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"ยุคที่ใกล้ที่สุดก็คงเป็นยุคของหงจวิน,ก่อนหน้านั้นก็เป็นยุคไท่อี้,ก่อนไท่อี้ไปอีก,ก็เป็นราชันย์ยวี,ก่อนไปอีกก็คงเป็นของยุคห้าราชันย์ที่มีบรรพชนจิ้งจอกควบคุม,และยังมีก่อนหน้านั้นอีกเป็นยุคของผ่านกู่,ทว่าหมิงเหอนั้นเป็นยุคก่อนผ่านกู่อีก!"
"คาดไม่ถึงเลยว่าหมิงเหอจะมาก่อนผ่านกู๋อีกรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
มารดาแห่งหงส์ที่พยักหน้ารับ,"บรรพชนหมิงเหอ,คือแม่น้ำวิปโยคภพหยิน,ขณะที่เขากำเนิดขึ้นมา,ฟ้าดินที่สั่นสะเทือนไปทั่วหล้า,ภพหยินนั้นมีพลังด้อยกว่าภพหยาง,ทว่า,ตั้งแต่ที่หมิงเหอเกิดขึ้นมา,ภพหยินก็รุ่งโรจน์,ปราชญ์เทพหกคนของภพหยินนั้น,ทรงพลังเทียบเท่าปราชญ์เทพเก้าคนภพหยิน,บรรพชนหมิงเหอนั้นรวมภพหยินเป็นหนึ่ง,เขาและบรรพชนจิ้งจอกนั้นแตกต่างกัน,หมิงเหอนั้นไม่ได้รับสิ่งใดจากเทียนชู,เขานั้นได้อาศัยพลังของตัวเอง,กำราบยอดฝีมือทุกคนในภพหยิน."
"หมิงเหอนั้นสร้างเผ่าอสุรา,ก่อตั้งซือตาน(สิบตำหนักยามา)
เขาที่เป็นผู้ก่อตั้ง,เป็นประมุขของโลกอเวจี,ใต้สวรรค์เขามีพลังไร้ผู้ต้านทาน,ช่างน่าเสียดาย,ท้ายที่สุด,ด้วยการต่อต้านเทียนชูล้มเหลว,ทำให้เขาร่วงหล่นจากสวรรค์,หากแต่เจตำนกของเขายังอยู่,ด้วยพลังของซือตานที่ยังมีอยู่ก็นับว่าแข็งแกร่ง,หากแต่ก็ถูกผนึกเอาไว้ทั้งหมด,มีบางตำหนักที่สามารถเปิดออกมาได้,และมีคนมากมายที่ต้องการพลังนั่นพยายามที่จะเปิดมัน,ต้องการครอบครองพลังของหมิงเหอ,แม้แต่ต้องการเป็นประมุขอเวจีด้วย! ช่างน่าเสียดายที่ไม่มีใครสามารถครอบครองพลังของหมิงเหอได้!"มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวย้อนนึกถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้น.
"หืม? ข้าคิดอะไรบางอย่างได้!"เนียนโหยวโหยวที่สายตาส่ายไปมา.
"เจ้าจำอะไรได้อย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่สอบถามออกมา.
"ตอนแรก,ซือตานตำหนักยามา,อ๋องยามาที่พยายามที่จะแต่งกับข้าเป็นภรรยา,ในเวลานั้นข้าได้ยินมาว่า,อ๋องยามากล่าวเกี่ยวกับบรรพชนของขา,เป็นไปได้ว่าเขาคงจะรู้ก่อนแล้ว?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวด้วยความประหลาดใจ.
"อ๋องยามา?"มารดาแห่งหงส์ที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"อาวุโส,ไม่รู้ว่าผู้เยาว์ของสอบถามได้หรือไม่,อาวุโสคิดว่าอ๋องยามา,สามารถรู้ได้อย่างไรว่าข้านั้นเป็นลูกหลานของหมิงเหอ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เจ้านะรึ?
เจ้ามีร่างสถิตเทวะ,เป็นร่างกายถ่ายทอดหยาง,และมีเนตรทองคำ,ที่มีทักษะเทวะถ่ายหยางเช่นกัน,หากเจ้าไม่ใช่สตรี,ร่างกายของเจ้าคงจะถูกเผาไหม้ไปแล้ว,ด้วยเจ้ามีร่างสถิตเทวะสามารถที่จะรวมธาตุหยินมากมายเก็บเอาไว้,แม้แต่ทักษะเทวะของเจ้ายังขับเคลื่อนพลังหยินได้ด้วย,เคลื่อนหยินรวมหยาง,ทำให้วิญญาณเทวะของเจ้าแข็งแกร่งขึ้น,เจ้าว่าข้ากล่าวถูกใหม?"มารดาแห่งหงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อาวุโสสามารถมองเห็นวิญญาณเทวะของผู้เยาว์ได้ด้วยรึ?"เนียนโหยวโหยวที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ข้ามีดวงตานิพพาน,สามารถมองเห็นวิญญาณเทวะ,เป็นพลังคนอื่นที่ยากจะทำตาม,ส่วนอ๋องยามานั้น,การที่มองเห็นต้นกำเนิดของเจ้านั้น,เขาคงจะมีวิธีที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน!"มารดาแห่งหงส์กล่าว.
อ๋องยามา?
จงเทียนที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา,ทว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างเช่นกัน.
"ขอบคุณ,อาวุโสที่ให้คำแนะนำ!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"มารดาแห่งหงส์พยักหน้ารับ.
"ไม่รู้ว่าหากเปรียบบรรพชนชราหมิงเหอในอดีต,กับบรรพชนชราหงจวินในเวลานี้,เป็นใครที่อ่อนแอกว่ากัน?"จงเทียนที่กล่าวสอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
"บรรพชนชรา,นั่นก็หมายความว่าได้รับความเคารพจากคนทั่วหล้า,สำหรับความแข็งแกร่งนั้น,ก็นับว่าเป็นคนที่ทรงพลังจนได้รับความนับถือ,คนทั้งสองที่เป็นบรรพชนชรา,ใครอ่อนแอกว่านั้น,ข้าไม่รู้,ทว่าหากเจ้าสนใจ,สามารถสอบถามเขาต่อหน้าได้!"มารดาแห่งหงส์กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จงเทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
สอบถามต่อหน้าอย่างงั้นรึ? สอบถามใคร?
"เขาใกล้เข้ามาแล้ว!"มารดาแห่งหงส์ที่เอ่ยออกมา.
"ใกล้เข้ามาแล้ว?"จงเทียนที่อุทานออกมาด้วยความตกใจในทันที.
จงเทียน,เนียนโหยวโหยวที่เผยท่าทางตื่นตะหนกขึ้นมาทันทีเช่นกัน,ใครใกล้เข้ามา?
แน่นอนว่าไม่ใช่บรรพชนชราหมิงเหอ,ต้องเป็นหงจวิน.
หงจวินมา?
"อาวุโส,จริงรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางกระวนกระวายใจขึ้นมาในทันที.
"อืม,ข้าจำเป็นต้องการกล่าวอะไรกับเสี่ยวหงส์เป็นการส่วนตัว!"มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับอย่างพร้อมเพรียง.
ทุกคนที่ค่อยๆก้าวออกจากห้องโถง,ไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป.
"หงจวินใกล้เข้ามาแล้ว?
ไม่สงสัยเลยท่านพ่อให้ข้ากลับมาก่อน!"จงเทียนที่กล่าวกับตัวเอง.
จงเทียนถอนหายใจ,ท่านพ่อให้ตัวเขากลับมา,ทั้งที่เขาคิดว่าให้จงเสวียนและจงเจิ้งต้องรับมารดาแห่งหงส์มันต่างกันตรงใหน?
นอกจากนี้ต้าเจิ้งยังมีเซียนบรรพชนอีกหลายคน.
ทว่าตอนนี้,หงจวินมา,มีเซียนบรรพชนมากมายแล้วมีประโยชน์อันใด?
บรรพชนชรา,ผู้ได้รับความเคารพจากผู้คนทั่วหล้า,ทุกคนเองก็ล้วนแต่ทรงพลังเกินจะคาดเดาได้เช่นกัน.
"ข้าคิดว่า,หงจวินที่ใกล้เข้ามานั้น,มารดาแห่งหงส์จงใจที่จะเปิดเผยต่อเรา,บางทีนางคงมีความตั้งใจบางอย่าง!"เนียนโหวโหยวที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"แต่ว่า,ทำไมนางถึงต้องการเผยให้พวกเรารู้ล่ะ?"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
"ไม่เข้าใจเช่นกัน,เรื่องเช่นนี้มีเพียงจงซาน,อี้เหยี่ยนและสุ่ยจิงที่มีความสามารถที่พอจะคาดเดาได้!"เนียนโหยวโหยวที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"
แน่นอนว่าจงเทียนต้องไปพบกับอี้เหยี่ยนและคนอื่นโดยเร็ว,เพื่อแจ้งข่าว.
อี้เหยี่ยนที่ส่งข่าวใหม่ไปยังภพหยิง,เพื่อแจ้งต่อจงซาน.
ตำหนักไท่จื่อ.
จงเทียน,จงเจิ้ง,จงเสวียน,สุ่ยจิง,เสี่ยวหวัง,ขณะที่รอคอยอยู่.
"อย่างไร?"จงเทียนที่สอบถามออกไป.
"เทียนตี้มีประสงค์,ให้ไท่จื่อจงเสวียนพยากรณ์การมาถึงของหงจวิน,และไท่จื่อทั้งสาม,เชิญหงจวินเข้ามายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวด้วยความนับถือ,และให้หงจวินและมารดาแห่งหงส์ได้พบกัน!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"หมายความว่าอย่างไร?"จงเทียนสอบถามออกไป.
"จากการคาเดาของพวกเรานั้น,หงจวิน,มารดาแห่งหงส์,เป้าหมายของทั้งสองคือสิ่งของบางอย่างนั้นอยู่ในโลกจิ้งจอก,มารดาแห่งหงส์ก่อนหน้านี้บางทีคงพบเข้ากับหงจวิน,เลยไม่เข้าไปในโลกจิ้งจอกพร้อมกับจี่กงหนี่."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"หงจวิน,ต้องการของบางอย่างในโลกจิ้งจอก,ไม่หวาดกลัวที่จะเปื้อนกรรม,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นบางสิ่งที่มีผลประโยชน์สูงมาก!"เสี่ยวหวังที่พยักหน้ารับ.
"นอกจากนี้,บางที่เกี่ยวกับเรื่องของโลกจิ้งจอก,ในเวลานี้คงไม่ใช่แค่หงจวิน,คงเป็นผู้ฝึกตนทั่วหล้าที่จะตามมา,ดูเหมือนว่าจะลำบากแล้ว!"สุ่ยจิงที่สะบัดไปมาขณะพูด.
"อืม!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
หลังจากนี้ห้าวัน,ที่ป่าทิศตะวันตกของสวรรค์สวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,สถานที่เต็มไปด้วยยุงพิษ.
จงเทียน,จงเจิ้ง,จงเสวียน,ที่ได้ไปรอบคอยที่ป่าดังกล่าว.
"ต้าเจิ้ง,จงเทียน,จงเจิ้ง,จงเสวียน,ขอพบบรรพชนชราหงจวิน!"ทั้งสามที่เอ่ยกล่าวออกมา.
"วูซซซซซ!"
พื้นที่รอบๆที่เปลี่ยนไปในทันที,ป่าเขาที่กลายเป็นทะเลไปในทันที,บนทะเลนั้น,มีตำหนักขนาดใหญ่อยู่.
ประตูตำหนักที่เปิดออกมาช้าๆ,ก่อนที่จะปรากฏชายที่มีชุดสีเขียวที่ก้าวออกมาจากด้านใน,คล้ายกับเหล่าปราชญ์เทพ,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้,ราวกับว่าเขาได้หลอมรวมเข้ากับสวรรค์และปฐพี,ทำให้คนที่มองนั้นลืมใบหน้าของเขาไปอย่างไร้ซึ่งเหตุผล.
จงเทียนย่อมไม่มีปัญหา,หากแต่จงเจิ้งและจงเสวียน,จิตใจที่กำลังสั่นไหว,จงเทียนที่เร่งรีบขวางกั้นกลิ่นอายดังกล่าวในทันที.
"ฟิ้ว!"จงเจิ้ง,จงเสวียนที่หายใจหอบ,แววตาที่เผยท่าทางหวาดกลัวออกมา,หงจวินช่างทรงพลังเป็นอย่างมาก,เพียงแค่กลิ่นอายก็ทำให้จิตใจสั่นไหวอย่างงั้นรึ?
"คารวะบรรพชนชราหงจวิน!"สามไท่จื่อที่เอ่ยกล่าวออกมาพร้อมกัน.
"บุตรของจงซานอย่างงั้นรึ?"หงจวินเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ครับ,บิดาได้เข้าไปในโลกจิ้งจอก,ไม่สามารถออกมาต้อนรับได้,จึงได้ให้พวกเรา,มาเชิญบรรพชนชราหงจวินเข้าไปในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ที่ด้านในนั้นอาจจะมีคนคุ้นเคยที่อาวุโสรู้จักดี!"จงเทียนเป็นคนเอ่ยกล่าว.
"หงส์ชรา! ก็ดี!"หงจวินพยักรับรับ.
"ฟู่!"สามไท่จื่อที่พ่นลมหายใจยาว,พวกเขาที่หวั่นเกรงว่าหงจวินจะไม่ยอมรับ,ตอนนี้ยอมรับแล้ว,ก็นับว่าดีเยี่ยม.
"เชิญ!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
บรรพชนหงจวิน,ที่เข้ามายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ไม่ได้เป็นการโอ้อ้วนแต่อย่างใด,ต้าเจิ้งนั้นได้จัดต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่,เหล่าขุนนางทุกคนที่ออกมาต้อนรับ,เหมือนกับแขกคนสำคัญระดับอาณาจักร.
การมาของหงจวินนั้นเพียงเพื่อพบกับมารดาแห่งหงส์เท่านั้น,จึงไม่ได้เอ่ยอะไร.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,หนูสัญญาณที่ถูกใช้ออกไป.
อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,คนทั้งสองทื่ยืนอยู่ด้านหน้าทางเข้า,ขณะจ้องมองไปยังตำหนักทั้งสอง,แม้นว่าจะดูธรรมดา,ทว่ากับมีอักษรที่ปรากฏขึ้นด้านบนอย่างโดดเด่น,หงจวิน,มารดาแห่งหงส์.
"มารดาแห่งหงส์,จะออกมาพบหงจวินหรือไม่,ในเวลานั้นจะเป็นเช่นไร,ทำไมหงจวินถึงได้ยอมรับ?
ดูเหมือนว่ามันจะง่ายไปหรือไม่?"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิงสุ่ยจิง,เรื่องบางอย่างมันเกินกว่าที่พวกเราจะไปคิด,พวกเขานั้นต่างก็เหนือสามัญสำนึกไปแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมา.
"อืม!"สุ่ยจิงพยักหน้ารับ.
ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยสัพเหระอยู่นั้น,เจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว.
"เรียนใต้เท้าทั้งสอง,จื่อจุ้นกุยเช่อได้ส่งสารมา,โลกปิศาจสวรรค์กำลังจะเปิด,ดูเหมือนว่าจะเปิดขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,นอกจากนี้ยังมีความเร็วเกินกว่าประมาณ,เขาได้ขอให้ทุกคนเตรียมตัวเอาไว้เนิ่นๆ!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ย
"เตรียมตัวเนิ่นๆอยางงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองไปยังตำหนักหงจวิน,ใบหน้าที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"ส่งสัญญาณไปยังกุยเช่อ,เทียนตี้ได้เตรียมการแล้ว! ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับโลกปิศาจสวรรค์!"สุ่ยจิงที่กล่าวตอบ.
"รับทราบ!"
.....
ภายในโลกปิศาจสวรรค์.
จงซานที่นำซู่ลี่และคนอื่นๆพุ่งข้ามผ่านอวกาศ,ตรงไปยังดวงดาวที่อยู่ไกลออกไป.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,บนดวงดาราที่มากมาย,ปรากฏร่างหลายร่างขึ้น,ขณะพุ่งตรงไปยังใจกลางดวงดารา.
"พบแล้ว,พวกเขาอยู่นั้น!"ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ทุกคนที่ล่าตามเหล่าผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกอย่างรวดเร็ว.
"เซียนเซิงลี่?
เจ้าเองก็เข้ามาด้วยอย่างงั้นรึ?"ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"?คนอื่น?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"เจ้า? จงซาน?
เข้ามาได้อย่างไร?"ผู้ฝึกตนจิ้งจอกตนหนึ่งที่จำจงซานได้.
"ศาลสวรรค์ต้าเจิง,อวยพรเผ่าจิ้งจอกของพวกเราในโลกใบใหญ่,อย่าได้เสียมารยาท!"ซู่หลี่ที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
คำพูดของซูลี่,ทำให้ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที,แม้นว่าจะไม่ต้องรับคำสั่งจากซูลี่,ทว่าคำพูดของซูลี่ก็พอให้เขาต้องเคารพจงซานในทันที.
"เซิ่งหวังจงโปรดอภัย,ผู้น้อยที่กล่าวโอหัง!"ผู้ฝึกตนคนดังกล่าวที่กล่าวขอโทษในทันที,ชัดเจนว่าพวกเขาไม่ตระหนักเลยว่าจงซานนั้นเป็นเทียนตี้แล้ว.
"ไม่มีปัญหา,ความหมายของเจ้า,มีคนอื่นเข้ามาแล้วอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามอีกรอบ.
จงซานที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,เป็นไปได้ว่าพวกเขาพบกับห้าราชันย์หรือไม่?
"ครับ,ที่ดวงดาราของจื่อจุ้น,เหล่าอาวุโสได้ส่งสัญญาณให้ทุกคน,อดีตจื่อจุ้นเป๋าซืออยู่ที่นั่น,ต้องการให้เซียนเผ่าจิ้งจอกทั้งหมดมารวมตัว,นางมีเรื่องบางอย่างต้องกล่าว!"ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเอ่ย.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.
"เทียนตี้,จี่กงหนี่เองก็เห็นอย่างงั้นรึ?"ซูลี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนทันที.
เห็นชัดเจน,จี่กงหนี่นั้นต้องการกำราบเผ่าจิ้งจอก,ตลอดหลายปีมานี้ซูลี่ที่ยอมรับต้าเจิ้ง,การที่จี่กงหนี่เข้าร่วมในเวลานี้,ภายในใจย่อมไม่ยินดี,และเผ่าจิ้งจอกคนอื่นๆที่ตามมาเองก็คิดเหมือนกัน.
"ไป!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
”!”
จงซานที่นำทุกคน,พุ่งตรงไปยังดวงดาราดวงหนึ่งอย่างรวดเร็ว.
Chapter 1418 Formidable river of the
netherworld
强大的冥河
หมิงเหอที่น่าเกรงขาม.
"อาวุโส,บรรพชนหมิงเหอ,เป็นใครกัน,ดูเหมือนว่าใต้สวรรค์นี้เองก็มีเพียงไม่กี่คนที่ได้ยินเรื่องราวของเขา?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
จงเทียนที่อยู่ข้างๆที่จดจ้องมองออกไปเช่นกัน.
มารดาแห่งหงส์ขณะพยักหน้านั่งลง,เนียนโหยวโหยวที่ทำการเสิร์ฟนำชาให้กับนาง.
มารดาแห่งหงส์ย่อมไม่ปฏิเสธ,ต้องไม่ลืมว่าหลังจากกล่าวถึงหมิงเหอแล้ว,พูดคุยเกี่ยวกับสหายเก่า,ย่อมมีเรื่องราวอีกไม่น้อยที่ต้องกล่าวออกไป.
มารดาแห่งหงส์ที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"ยุคที่ใกล้ที่สุดก็คงเป็นยุคของหงจวิน,ก่อนหน้านั้นก็เป็นยุคไท่อี้,ก่อนไท่อี้ไปอีก,ก็เป็นราชันย์ยวี,ก่อนไปอีกก็คงเป็นของยุคห้าราชันย์ที่มีบรรพชนจิ้งจอกควบคุม,และยังมีก่อนหน้านั้นอีกเป็นยุคของผ่านกู่,ทว่าหมิงเหอนั้นเป็นยุคก่อนผ่านกู่อีก!"
"คาดไม่ถึงเลยว่าหมิงเหอจะมาก่อนผ่านกู๋อีกรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
มารดาแห่งหงส์ที่พยักหน้ารับ,"บรรพชนหมิงเหอ,คือแม่น้ำวิปโยคภพหยิน,ขณะที่เขากำเนิดขึ้นมา,ฟ้าดินที่สั่นสะเทือนไปทั่วหล้า,ภพหยินนั้นมีพลังด้อยกว่าภพหยาง,ทว่า,ตั้งแต่ที่หมิงเหอเกิดขึ้นมา,ภพหยินก็รุ่งโรจน์,ปราชญ์เทพหกคนของภพหยินนั้น,ทรงพลังเทียบเท่าปราชญ์เทพเก้าคนภพหยิน,บรรพชนหมิงเหอนั้นรวมภพหยินเป็นหนึ่ง,เขาและบรรพชนจิ้งจอกนั้นแตกต่างกัน,หมิงเหอนั้นไม่ได้รับสิ่งใดจากเทียนชู,เขานั้นได้อาศัยพลังของตัวเอง,กำราบยอดฝีมือทุกคนในภพหยิน."
"หมิงเหอนั้นสร้างเผ่าอสุรา,ก่อตั้งซือตาน(สิบตำหนักยามา)
เขาที่เป็นผู้ก่อตั้ง,เป็นประมุขของโลกอเวจี,ใต้สวรรค์เขามีพลังไร้ผู้ต้านทาน,ช่างน่าเสียดาย,ท้ายที่สุด,ด้วยการต่อต้านเทียนชูล้มเหลว,ทำให้เขาร่วงหล่นจากสวรรค์,หากแต่เจตำนกของเขายังอยู่,ด้วยพลังของซือตานที่ยังมีอยู่ก็นับว่าแข็งแกร่ง,หากแต่ก็ถูกผนึกเอาไว้ทั้งหมด,มีบางตำหนักที่สามารถเปิดออกมาได้,และมีคนมากมายที่ต้องการพลังนั่นพยายามที่จะเปิดมัน,ต้องการครอบครองพลังของหมิงเหอ,แม้แต่ต้องการเป็นประมุขอเวจีด้วย! ช่างน่าเสียดายที่ไม่มีใครสามารถครอบครองพลังของหมิงเหอได้!"มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวย้อนนึกถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้น.
"หืม? ข้าคิดอะไรบางอย่างได้!"เนียนโหยวโหยวที่สายตาส่ายไปมา.
"เจ้าจำอะไรได้อย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่สอบถามออกมา.
"ตอนแรก,ซือตานตำหนักยามา,อ๋องยามาที่พยายามที่จะแต่งกับข้าเป็นภรรยา,ในเวลานั้นข้าได้ยินมาว่า,อ๋องยามากล่าวเกี่ยวกับบรรพชนของขา,เป็นไปได้ว่าเขาคงจะรู้ก่อนแล้ว?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวด้วยความประหลาดใจ.
"อ๋องยามา?"มารดาแห่งหงส์ที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"อาวุโส,ไม่รู้ว่าผู้เยาว์ของสอบถามได้หรือไม่,อาวุโสคิดว่าอ๋องยามา,สามารถรู้ได้อย่างไรว่าข้านั้นเป็นลูกหลานของหมิงเหอ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เจ้านะรึ?
เจ้ามีร่างสถิตเทวะ,เป็นร่างกายถ่ายทอดหยาง,และมีเนตรทองคำ,ที่มีทักษะเทวะถ่ายหยางเช่นกัน,หากเจ้าไม่ใช่สตรี,ร่างกายของเจ้าคงจะถูกเผาไหม้ไปแล้ว,ด้วยเจ้ามีร่างสถิตเทวะสามารถที่จะรวมธาตุหยินมากมายเก็บเอาไว้,แม้แต่ทักษะเทวะของเจ้ายังขับเคลื่อนพลังหยินได้ด้วย,เคลื่อนหยินรวมหยาง,ทำให้วิญญาณเทวะของเจ้าแข็งแกร่งขึ้น,เจ้าว่าข้ากล่าวถูกใหม?"มารดาแห่งหงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อาวุโสสามารถมองเห็นวิญญาณเทวะของผู้เยาว์ได้ด้วยรึ?"เนียนโหยวโหยวที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ข้ามีดวงตานิพพาน,สามารถมองเห็นวิญญาณเทวะ,เป็นพลังคนอื่นที่ยากจะทำตาม,ส่วนอ๋องยามานั้น,การที่มองเห็นต้นกำเนิดของเจ้านั้น,เขาคงจะมีวิธีที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน!"มารดาแห่งหงส์กล่าว.
อ๋องยามา?
จงเทียนที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา,ทว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างเช่นกัน.
"ขอบคุณ,อาวุโสที่ให้คำแนะนำ!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"มารดาแห่งหงส์พยักหน้ารับ.
"ไม่รู้ว่าหากเปรียบบรรพชนชราหมิงเหอในอดีต,กับบรรพชนชราหงจวินในเวลานี้,เป็นใครที่อ่อนแอกว่ากัน?"จงเทียนที่กล่าวสอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
"บรรพชนชรา,นั่นก็หมายความว่าได้รับความเคารพจากคนทั่วหล้า,สำหรับความแข็งแกร่งนั้น,ก็นับว่าเป็นคนที่ทรงพลังจนได้รับความนับถือ,คนทั้งสองที่เป็นบรรพชนชรา,ใครอ่อนแอกว่านั้น,ข้าไม่รู้,ทว่าหากเจ้าสนใจ,สามารถสอบถามเขาต่อหน้าได้!"มารดาแห่งหงส์กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จงเทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
สอบถามต่อหน้าอย่างงั้นรึ? สอบถามใคร?
"เขาใกล้เข้ามาแล้ว!"มารดาแห่งหงส์ที่เอ่ยออกมา.
"ใกล้เข้ามาแล้ว?"จงเทียนที่อุทานออกมาด้วยความตกใจในทันที.
จงเทียน,เนียนโหยวโหยวที่เผยท่าทางตื่นตะหนกขึ้นมาทันทีเช่นกัน,ใครใกล้เข้ามา?
แน่นอนว่าไม่ใช่บรรพชนชราหมิงเหอ,ต้องเป็นหงจวิน.
หงจวินมา?
"อาวุโส,จริงรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางกระวนกระวายใจขึ้นมาในทันที.
"อืม,ข้าจำเป็นต้องการกล่าวอะไรกับเสี่ยวหงส์เป็นการส่วนตัว!"มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับอย่างพร้อมเพรียง.
ทุกคนที่ค่อยๆก้าวออกจากห้องโถง,ไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป.
"หงจวินใกล้เข้ามาแล้ว?
ไม่สงสัยเลยท่านพ่อให้ข้ากลับมาก่อน!"จงเทียนที่กล่าวกับตัวเอง.
จงเทียนถอนหายใจ,ท่านพ่อให้ตัวเขากลับมา,ทั้งที่เขาคิดว่าให้จงเสวียนและจงเจิ้งต้องรับมารดาแห่งหงส์มันต่างกันตรงใหน?
นอกจากนี้ต้าเจิ้งยังมีเซียนบรรพชนอีกหลายคน.
ทว่าตอนนี้,หงจวินมา,มีเซียนบรรพชนมากมายแล้วมีประโยชน์อันใด?
บรรพชนชรา,ผู้ได้รับความเคารพจากผู้คนทั่วหล้า,ทุกคนเองก็ล้วนแต่ทรงพลังเกินจะคาดเดาได้เช่นกัน.
"ข้าคิดว่า,หงจวินที่ใกล้เข้ามานั้น,มารดาแห่งหงส์จงใจที่จะเปิดเผยต่อเรา,บางทีนางคงมีความตั้งใจบางอย่าง!"เนียนโหวโหยวที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"แต่ว่า,ทำไมนางถึงต้องการเผยให้พวกเรารู้ล่ะ?"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
"ไม่เข้าใจเช่นกัน,เรื่องเช่นนี้มีเพียงจงซาน,อี้เหยี่ยนและสุ่ยจิงที่มีความสามารถที่พอจะคาดเดาได้!"เนียนโหยวโหยวที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"
แน่นอนว่าจงเทียนต้องไปพบกับอี้เหยี่ยนและคนอื่นโดยเร็ว,เพื่อแจ้งข่าว.
อี้เหยี่ยนที่ส่งข่าวใหม่ไปยังภพหยิง,เพื่อแจ้งต่อจงซาน.
ตำหนักไท่จื่อ.
จงเทียน,จงเจิ้ง,จงเสวียน,สุ่ยจิง,เสี่ยวหวัง,ขณะที่รอคอยอยู่.
"อย่างไร?"จงเทียนที่สอบถามออกไป.
"เทียนตี้มีประสงค์,ให้ไท่จื่อจงเสวียนพยากรณ์การมาถึงของหงจวิน,และไท่จื่อทั้งสาม,เชิญหงจวินเข้ามายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวด้วยความนับถือ,และให้หงจวินและมารดาแห่งหงส์ได้พบกัน!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"หมายความว่าอย่างไร?"จงเทียนสอบถามออกไป.
"จากการคาเดาของพวกเรานั้น,หงจวิน,มารดาแห่งหงส์,เป้าหมายของทั้งสองคือสิ่งของบางอย่างนั้นอยู่ในโลกจิ้งจอก,มารดาแห่งหงส์ก่อนหน้านี้บางทีคงพบเข้ากับหงจวิน,เลยไม่เข้าไปในโลกจิ้งจอกพร้อมกับจี่กงหนี่."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"หงจวิน,ต้องการของบางอย่างในโลกจิ้งจอก,ไม่หวาดกลัวที่จะเปื้อนกรรม,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นบางสิ่งที่มีผลประโยชน์สูงมาก!"เสี่ยวหวังที่พยักหน้ารับ.
"นอกจากนี้,บางที่เกี่ยวกับเรื่องของโลกจิ้งจอก,ในเวลานี้คงไม่ใช่แค่หงจวิน,คงเป็นผู้ฝึกตนทั่วหล้าที่จะตามมา,ดูเหมือนว่าจะลำบากแล้ว!"สุ่ยจิงที่สะบัดไปมาขณะพูด.
"อืม!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
หลังจากนี้ห้าวัน,ที่ป่าทิศตะวันตกของสวรรค์สวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,สถานที่เต็มไปด้วยยุงพิษ.
จงเทียน,จงเจิ้ง,จงเสวียน,ที่ได้ไปรอบคอยที่ป่าดังกล่าว.
"ต้าเจิ้ง,จงเทียน,จงเจิ้ง,จงเสวียน,ขอพบบรรพชนชราหงจวิน!"ทั้งสามที่เอ่ยกล่าวออกมา.
"วูซซซซซ!"
พื้นที่รอบๆที่เปลี่ยนไปในทันที,ป่าเขาที่กลายเป็นทะเลไปในทันที,บนทะเลนั้น,มีตำหนักขนาดใหญ่อยู่.
ประตูตำหนักที่เปิดออกมาช้าๆ,ก่อนที่จะปรากฏชายที่มีชุดสีเขียวที่ก้าวออกมาจากด้านใน,คล้ายกับเหล่าปราชญ์เทพ,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้,ราวกับว่าเขาได้หลอมรวมเข้ากับสวรรค์และปฐพี,ทำให้คนที่มองนั้นลืมใบหน้าของเขาไปอย่างไร้ซึ่งเหตุผล.
จงเทียนย่อมไม่มีปัญหา,หากแต่จงเจิ้งและจงเสวียน,จิตใจที่กำลังสั่นไหว,จงเทียนที่เร่งรีบขวางกั้นกลิ่นอายดังกล่าวในทันที.
"ฟิ้ว!"จงเจิ้ง,จงเสวียนที่หายใจหอบ,แววตาที่เผยท่าทางหวาดกลัวออกมา,หงจวินช่างทรงพลังเป็นอย่างมาก,เพียงแค่กลิ่นอายก็ทำให้จิตใจสั่นไหวอย่างงั้นรึ?
"คารวะบรรพชนชราหงจวิน!"สามไท่จื่อที่เอ่ยกล่าวออกมาพร้อมกัน.
"บุตรของจงซานอย่างงั้นรึ?"หงจวินเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ครับ,บิดาได้เข้าไปในโลกจิ้งจอก,ไม่สามารถออกมาต้อนรับได้,จึงได้ให้พวกเรา,มาเชิญบรรพชนชราหงจวินเข้าไปในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ที่ด้านในนั้นอาจจะมีคนคุ้นเคยที่อาวุโสรู้จักดี!"จงเทียนเป็นคนเอ่ยกล่าว.
"หงส์ชรา! ก็ดี!"หงจวินพยักรับรับ.
"ฟู่!"สามไท่จื่อที่พ่นลมหายใจยาว,พวกเขาที่หวั่นเกรงว่าหงจวินจะไม่ยอมรับ,ตอนนี้ยอมรับแล้ว,ก็นับว่าดีเยี่ยม.
"เชิญ!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
บรรพชนหงจวิน,ที่เข้ามายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ไม่ได้เป็นการโอ้อ้วนแต่อย่างใด,ต้าเจิ้งนั้นได้จัดต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่,เหล่าขุนนางทุกคนที่ออกมาต้อนรับ,เหมือนกับแขกคนสำคัญระดับอาณาจักร.
การมาของหงจวินนั้นเพียงเพื่อพบกับมารดาแห่งหงส์เท่านั้น,จึงไม่ได้เอ่ยอะไร.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,หนูสัญญาณที่ถูกใช้ออกไป.
อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,คนทั้งสองทื่ยืนอยู่ด้านหน้าทางเข้า,ขณะจ้องมองไปยังตำหนักทั้งสอง,แม้นว่าจะดูธรรมดา,ทว่ากับมีอักษรที่ปรากฏขึ้นด้านบนอย่างโดดเด่น,หงจวิน,มารดาแห่งหงส์.
"มารดาแห่งหงส์,จะออกมาพบหงจวินหรือไม่,ในเวลานั้นจะเป็นเช่นไร,ทำไมหงจวินถึงได้ยอมรับ?
ดูเหมือนว่ามันจะง่ายไปหรือไม่?"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิงสุ่ยจิง,เรื่องบางอย่างมันเกินกว่าที่พวกเราจะไปคิด,พวกเขานั้นต่างก็เหนือสามัญสำนึกไปแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมา.
"อืม!"สุ่ยจิงพยักหน้ารับ.
ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยสัพเหระอยู่นั้น,เจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว.
"เรียนใต้เท้าทั้งสอง,จื่อจุ้นกุยเช่อได้ส่งสารมา,โลกปิศาจสวรรค์กำลังจะเปิด,ดูเหมือนว่าจะเปิดขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,นอกจากนี้ยังมีความเร็วเกินกว่าประมาณ,เขาได้ขอให้ทุกคนเตรียมตัวเอาไว้เนิ่นๆ!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ย
"เตรียมตัวเนิ่นๆอยางงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองไปยังตำหนักหงจวิน,ใบหน้าที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"ส่งสัญญาณไปยังกุยเช่อ,เทียนตี้ได้เตรียมการแล้ว! ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับโลกปิศาจสวรรค์!"สุ่ยจิงที่กล่าวตอบ.
"รับทราบ!"
.....
ภายในโลกปิศาจสวรรค์.
จงซานที่นำซู่ลี่และคนอื่นๆพุ่งข้ามผ่านอวกาศ,ตรงไปยังดวงดาวที่อยู่ไกลออกไป.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,บนดวงดาราที่มากมาย,ปรากฏร่างหลายร่างขึ้น,ขณะพุ่งตรงไปยังใจกลางดวงดารา.
"พบแล้ว,พวกเขาอยู่นั้น!"ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ทุกคนที่ล่าตามเหล่าผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกอย่างรวดเร็ว.
"เซียนเซิงลี่?
เจ้าเองก็เข้ามาด้วยอย่างงั้นรึ?"ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"?คนอื่น?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"เจ้า? จงซาน?
เข้ามาได้อย่างไร?"ผู้ฝึกตนจิ้งจอกตนหนึ่งที่จำจงซานได้.
"ศาลสวรรค์ต้าเจิง,อวยพรเผ่าจิ้งจอกของพวกเราในโลกใบใหญ่,อย่าได้เสียมารยาท!"ซู่หลี่ที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
คำพูดของซูลี่,ทำให้ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที,แม้นว่าจะไม่ต้องรับคำสั่งจากซูลี่,ทว่าคำพูดของซูลี่ก็พอให้เขาต้องเคารพจงซานในทันที.
"เซิ่งหวังจงโปรดอภัย,ผู้น้อยที่กล่าวโอหัง!"ผู้ฝึกตนคนดังกล่าวที่กล่าวขอโทษในทันที,ชัดเจนว่าพวกเขาไม่ตระหนักเลยว่าจงซานนั้นเป็นเทียนตี้แล้ว.
"ไม่มีปัญหา,ความหมายของเจ้า,มีคนอื่นเข้ามาแล้วอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามอีกรอบ.
จงซานที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,เป็นไปได้ว่าพวกเขาพบกับห้าราชันย์หรือไม่?
"ครับ,ที่ดวงดาราของจื่อจุ้น,เหล่าอาวุโสได้ส่งสัญญาณให้ทุกคน,อดีตจื่อจุ้นเป๋าซืออยู่ที่นั่น,ต้องการให้เซียนเผ่าจิ้งจอกทั้งหมดมารวมตัว,นางมีเรื่องบางอย่างต้องกล่าว!"ผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเอ่ย.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.
"เทียนตี้,จี่กงหนี่เองก็เห็นอย่างงั้นรึ?"ซูลี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนทันที.
เห็นชัดเจน,จี่กงหนี่นั้นต้องการกำราบเผ่าจิ้งจอก,ตลอดหลายปีมานี้ซูลี่ที่ยอมรับต้าเจิ้ง,การที่จี่กงหนี่เข้าร่วมในเวลานี้,ภายในใจย่อมไม่ยินดี,และเผ่าจิ้งจอกคนอื่นๆที่ตามมาเองก็คิดเหมือนกัน.
"ไป!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
”!”
จงซานที่นำทุกคน,พุ่งตรงไปยังดวงดาราดวงหนึ่งอย่างรวดเร็ว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น