Immortality Chapter 1417 Nian Youyou ancestor
Chapter 1417 Nian Youyou ancestor
念悠悠的先祖
บรรพบุรุษเนียนโหยวโหยว.
"เฉิงโห่ว?
ปิศาจสวรรค์?"เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งที่ตกใจเล็กน้อย.
"ไม่ใช่เฉิงโหวตายไปแล้วรึ?"จินเผิงที่เต็มไปด้วยความสงสัย.
"เฉิงโห่วคือปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่ง!"หวนจีเอ่ย.
"เฉิงโห่วโจมตีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
เกี่ยวกับเฉิงโห่วหรือปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งนั้น,ก่อนหน้านี้จงซานได้เตรียมการเอาไว้แล้ว,หากแต่เวลานี้มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,เข้าจำต้องเข้าไปในโลกจิ้งจอก,แล้วทำไมเฉิงโห่วต้องปรากฏเวลานี้ด้วย?
ไม่ใช่เวลาเหมาะจริงๆ!
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ภพหยิน,เมืองซ่าง! ร่างแยกเงาในห้องอักษร.
"เทียนตี้,อี้เหยี่ยนส่งสัญญาณมา,ภพหยางของขั้วโลกเหนือ,ได้เปิดช่องอากาศ,มุ่งตรงไปยังทิศใต้ช้าๆ,เป้าหมายดูเหมือนว่าจะเป็นสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เผ่าจิงและเผ่าเต่าทมิฬกำลังตามมาอย่างใกล้ชิด!"หวังจิงเหวินที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ร่างแยกเงาจงซานที่ครุ่นคิด.
ร่างแยกเงารู้,ร่างหลักก็ย่อมรู้อย่างชัดเจน.
"จงซาน,เจ้าจะเข้าไปในโลกจิ้งจอกรึ?"หวนจีสอบถาม.
"เห่าเม่ยลี่ถูกห้าราชันย์จับไป,นางได้รับภัยพิบัติ! ข้าต้องไปช่วยนาง!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"แล้วจะทำอย่างไรกับปิศาจสวรรค์ที่กำลังจะมาถึง?"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
จงซานที่สูดหายใจลึก,ขณะจดจ้องมองทางเข้าโลกจิ้งจอกที่เล็กลงเรื่อยๆ,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,"ข้าจะต้องช่วยเม่ยลี่!"
"แต่ว่า......?”
"เฉิงโห่วได้เปิดอุโมงค์ย้ายทางออกอยู่,เป้าหมายแน่นอนว่าต้องเป็นสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เขาจำเป็นต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่ง,บางที่ข้าอาจสามารถช่วยเม่ยลี่ออกมาก่อนได้,หากข้ามาไม่ทัน,ก็ต้องรบกวนแล้ว,ข้าจะรอสัญญาณจากเจ้า!"จงซานกล่าว.
"อืม,ได้!"หวนจีที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
"ไป!"จงซานที่หันหน้าจดจ้องมองไปยังเหล่าเผ่าจิ้งจอก.
"ครับ!"เหล่าเผ่าจิ้งจอกที่รับคำสั่ง.
"วูซซซ!"
เหล่าเสนาธิการทั้งหมดที่เพ่งพิศ,จงซานนำผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกห้าสิบตนเข้าไปในโลกจิ้งจอก.
"ครืนนนน ~~!”
ทางเข้าโลกจิ้งจอกที่ปิดลงเสียงดังสนั่น.
ภายในโลกจิ้งจอก,จงซานสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่น่าเกรงขามที่บีบทับกดลงมา,เป็นพลังมหาศาลที่เต็มไปด้วยการผลักไส.
"วูซซซซ!"
ปราณสวีในร่างของเขาที่สั่นไหวไปมา,ก่อนที่จะผลักดันพลังเหล่านั้นออกไป.
พื้นที่รอบๆเทือกเขาแม่น้ำ,ขณะที่จ้องมองไกลออกไป,จงซานที่คิดว่าพื้นดินนั้นส่งสว่างเปล่งประกายแส่งออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
เปล่งแสงสว่างอย่างงั้นรึ?
จงซานที่บินออกไปนั้น.
ทันใดนั้น,เขาก็พบดวงดาราขนาดใหญ่,ทว่า,รอบๆดวงดารานั้น,มีลิขิตจำนวนมากมายมหาศาลอยู่รอบๆ,ดวงดาราดังกล่าวนั้นทำให้ส่องประกายแสงเจิดจรัสออกมา.
"เทียนเทียนตี้,นั่นคือโลกจักรวาลดาราอย่างงั้นรึ?"ซูลี่ที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
ห้าสิบจิ้งจอกที่ลอยอยู่รอบๆที่มาพร้อมกับซูลี่,พวกเขาที่จ้องมองดวงดารามามาย,เป็นอะไรที่เปิดหูเปิดตาเป็นอย่างมาก,จักรวาลที่ไร้ขอบเขต,จะสามารถหาเผ่าจิ้งจอกได้อย่างไร,แล้วจี่กงหนี่และเป่าเอล่ะ?
"นี่ควรจะเป็นดาวฤกษ์หลัก,ที่ใหญ่ที่สุด,และเป็นดวงดาราที่ส่องประกายแสงมากที่สุด,บนอวกาศที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้มีดวงดารามากมายนับไม่ถ้วน,แล้วจะหาเจียเจี่ยได้อย่างไรกัน?"ซูลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
เหล่าผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเองก็ขมวดคิ้วไปมากวาดตามองรอบๆ,ชัดเจนว่า,นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเพิ่งเข้ามา,ไม่รู้ว่าจะไปเส้นทางใดเช่นกัน.
จงซานที่หลับตาลงในทันที.
"วูซซซ!"
ร่างกายของจงซานที่กำลังสั่นไหวไปมา.
"เทียนตี้?"ซูลี่ที่เผยท่าทางสงสัย.
"วูซซซ!"ร่างของจงซานที่สั่นสะท้านไปทั้งร่าง.
"วูซซซซ!"จงซานที่ลืมตาขึ้น.
"ข้าพบกับพวกนางแล้ว!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"?"ซูลี่และเผ่าจิ้งจอกทั้งหมดที่งงงันตื่นตะลึงตกใจ.
เทียนตี้เคยมาที่นี่ครั้งแรกจริงรึ? แม้แต่เผ่าจิ้งจอกยังไม่สามารถบอกทิศทางได้เลย,คาดไม่ถึงเลยว่าเทียนตี้จะพบแล้ว?
"ทางนั้น,ไป!"จงซานที่ชี้ไปยังดวงดาราดวงหนึ่งที่อยู่ไกลออกไป.
"รับทราบ!"แม้นว่าเหล่าจิ้งจอกจะสงสัย,ทว่าก็ตอบรับตามไป.
"!"กลุ่มของจงซานที่หายไปจากสถานที่ดังกล่าวในทันที.
มีลิขิตมากมายที่ลอยอยู่รอบๆ,จงซานไมสามารถผสานรวมเข้ามาได้,เพราะว่าจงซานสัมผัสได้,ว่าลิขิตเหล่านี้,ผูกรัดพันกันไปมากับดวงดารารอบๆ,ดังนั้นจึงไม่สามารถดึงออกมาได้.
ภายในโลกจิ้งจอกที่อยู่ลึกเข้าไป,บนดวงดาราแห่งนึ่ง,ในตำหนักบนดวงดาราดังกล่าว.
ภายในตำหนักแห่งนั้น,มีสตรีผู้งดงามสองคนกำลังนั่งสมาธิอยู่,สตรีทั้งสองที่มีใบหน้าเหมือนกันเป็นอย่างมาก,แม้แต่เส้นผมทุกสิ้นยังเท่ากันด้วยซ้ำ,จื่อจิ้นเผ่าจิ้งจอก,ซูเหม่ยหนิงและซูโหรวหนิง.
ที่ด้านหน้าของสตรีทั้งสอง,มีเตาขนาดเล็กอยู่,ทั้งสองที่ราวกับว่ากำลังหลอมประสานบำเพ็ญร่วมกันอยู่นั้น.
"วูซซ!"เตาสีเขียวที่สั่นไปมาเล็กน้อย.
"หืม?"สตรีทั้งสองที่ลืมตาขึ้น.
"วูซซซ!"เตาสีเขียวที่สั่นเล็กน้อย.
"ไม่ใช่ว่าเจ้าได้กระตุ้นมันหรอกรึ?"ซูเหม่ยหนิงเอ่ยสอบถามด้วยความสงสัย.
"แน่นอนว่าข้าไม่ได้ทำ,ไม่ใช่ว่าเจ้าเป็นคนทำหรอกรึ?"ซูโหรวหนิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"เตาฟ้าดินเช่นนั้น......!"ซูเหม่ยหนิงที่แสดงท่าทางสงสัยออกมา.
ซูโหรวหนิงที่ดวงตาเป็นประกาย,ทันใดนั้นก็เผยท่าทางประหลาดใจดีใจออกมา,"ข้ารู้,เป็นจงซาน,ตอนแรกนั้นเป็นพวกเราสามคนที่ได้รับการยอมรับจากเตาฟ้าดิน,ไม่ใช่ว่าเจ้าเองก็จำได้หรอกรึ?"
ได้ยินคำพูดว่าเตาฟ้าดินยอมรับพวกเราพร้อมกัน,ใบหน้าของซูเหม่ยหนิงที่เปลี่ยนเป็นสีแดง,"บางที,คงเป็นจงซานจริงๆ!"
"จงซานเข้ามาในโลกจิ้งจอกรึ?
จงซานมาหาพวกเรา!"ซูโหรวหนิงที่เต็มไปด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก.
"มาหาเจ้า,ไม่ใช่ข้า!"ซูเหม่ยหนิงที่เผยทางขวยเขิน.
"มาหาข้าไม่ใช่เจ้า,เดิมทีพวกเราก็เป็นคนเดียวกัน!"ซูโหรวหนิงที่เผยยิ้มออกมา.
ซูเหม่ยหนิงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง,ดวงตากลิ้งกรอกไปมา.
"แต่ว่า,จงซานร้ายกาจจริงๆ,เพียงแค่เวลาสั้นๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถกลายเป็นเทียนตี้ได้"ซูโหรวหนิงที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
ซูเหม่ยหนิงที่พยักหน้ารับ,ชัดเจนว่าถึงซูเหม่ยหนิงจะค่อยข้างอหังการ,หากแต่ก็ไม่ปฏิเสธความสามารถของจงซาน.
"แต่ว่า,เจ้าไม่สัมผัสรึง,เมื่อเร็วๆนี้ลางสังหรนั่น....!"ซูเหม่ยหนิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม,ข้ารู้สึกว่าบางที่หายนะใหญ่กำลังใกล้เข้ามาแล้ว!"ซูโหรวหนิงที่พยักหน้ารับ.
"เฮ้อ!
เผ่าจิ้งจอกของข้า,หายนะช่างรุมเร้าจริงๆ!"ซูเหม่ยหนิงที่เต็มไปด้วยน้ำเสียงหนักใจ.
"วางใจได้,จงซานกำลังมา,จงซานมาแล้ว,ไม่ใช่ว่ามีวิธีในการแก้ไขหรอกรึ?"ซูโหรวหนิงที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
ซูเหม่ยหนิงที่ฝืนยิ้มออกมา,ส่ายหน้าไปมาหากแต่ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกมา.
โลกใบใหญ่,ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"มารดาแห่งหงส์,เชิญ!"จงเทียนที่กล่าวเชิญ.
"อืม!"มารดาแห่งหงส์พยักหน้ารับ.
จากนั้น,ทั้งสองที่ก้าวเข้าไปยังตำหนักหลวง.
"จงซานส่งสัญญาณมา,ให้ขานำเจ้าไปพบกับมารดาของเจ้า,วางใจได้,ข้าไม่ยอมให้นางนำเจ้าไปแน่!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวกับเสี่ยวหงบนไหล่ของนาง.
"จิบ จิบ จิบ จิบ!"เสี่ยวหงที่ร้องกล่าว.
"เป็นเจ้าเองหรือไม่ที่กลัวว่ามารดาแห่งหงส์นำเสี่ยวหงไป!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เทียนหลิงเอ๋อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแดงเรื่อยๆ!"แล้วอย่างไรล่ะ!"
เนียนโหยวโหยวที่ไม่ได้กล่าวอะไรต่อไป.
จากนั้นไม่นาน,จงเทียนก็นำมารดาแห่งหงส์บินตรงมาอยู่ด้านหน้าสตรีทั้งสอง.
"คารวะมู่โห่วทั้งสอง!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความอ่อนน้อม.
"อืม!"สตรีทั้งสองที่พยักหน้ารับ.
"จิบ จิบ......!”
หงสาเพลิงน้อยที่ร้องออกมาเสียงดังด้วยความดีใจก่อนที่จะบินไปหามารดาแห่งหงส์,เทียนหลิงเอ๋อที่ได้แต่มองเขม็ง,แววตาที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"เฮ้ เอ้,ข้าคิดว่าเจ้าลืมมารดาคนนี้ไปแล้ว!"มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวล้อ.
"จิบ จิบ ............!”ปากน้อยๆของหงสาเพลิงที่ถูไถไปมาบนผมของมารดาแห่งหงส์,แสดงท่าทางออดอ้อน.
"หลิงเอ๋อ,พวกเราไปก่อนเถอะ,มารดาและบุตรคงต้องการพูดคุยกัน!"เนียนโหยวโหยวเอ่ยอย่างอ่อนโยน,ก่อนที่จะคว้าหลิงเอ๋อเบาๆ.
หลิงเอ๋อที่ไม่ต้องการจาก,ทว่าก็พยักหน้ารับ.
สตรีทั้งสองที่เตรียมนำจงเทียนจากไป,ทว่าทันใดนั้นมารดาแห่งหงส์ที่จ้องมองไปยังสตรีทั้งสอง.
"เอ๊ะ?"มาดรแห่งหงส์ที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ย่าโถว!"มารดาแห่งหงส์ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เรียกข้าอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
"ไม่,ข้าถามนาง!"มารดาแห่งหงส์ที่จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยวด้วยความสงสัย.
เนียนโหยวโหยวที่เห็นมารดาแห่งหงส์มองหมา,ก็แสดงท่าทางสงสัยงงงวย.
"เนียนโหยวโหยวคารวะมารดาแห่งหงส์!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เนียนโหยวโหยว?"มารดาแห่งหงส์ที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"ค่ะ!
อาวุโสที่อะไรสงสัยอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวพยักหน้ารับ.
มาดาแห่งหงที่ดวงตาหรี่เล็ก,ก่อนที่จะยกมือขึ้นชี้นิ้วออกไป,ชี้ตรงไปยังเนียนโหยวโหยว.
"อาวุโส!"จงเทียนที่ตื่นตกใจขึ้นมาเช่นกัน.
ดวงตาของเนียนโหยวโหยวที่ทำงานตามสันชาติญาณ,เปิดใช้งานทันที,ดวงตาที่กลายเป็นสีทองทันที,พร้อมกับสร้างม่านสีทองขึ้นมาปกป้องพลังทั้งหมดที่มารดาแห่งหงส์ปล่อยออกมา.
"ตูมมม ~~!”
นิ้วของมารดาแห่งหงส์ที่ชี้ออกไป,เข้าประทะกับม่านแสงสีทองระเบิดออกมา.
"วูซซซซ!"จงเทียนที่เข้ามาขวางด้านหน้ามารดาแห่งหงส์ทันที.
"มารดาแห่งหงส์,ท่านพ่อปฏิบัติกับท่านเป็นแขกที่ทรงเกียรติ,ทำเช่นนี้,หมายความว่าอย่างไร?"จงเทียนที่จ้องมองดวงตาเบิกกว้าง.
"จิบ จิบ จิบ จิบ......!”เสี่ยวหงที่ร้องออกมาด้วยท่าทางร้อนรนเช่นกัน.
"เป็นเช่นนั้นจริงๆ,เจ้าเป็นทายาทของเขาจริงๆ,ฮ่าฮ่า,ต้าเจิ้งช่างเป็นอะไรที่น่าสนใจจริงๆ,จงซานช่างมีชะตาที่ยิ่งใหญ่นัก,ตระกูลจาง,เผ่าจิ้งจอก,เจ้า............!”มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"จงเทียน,ข้าไม่เป็นไร,มารดาแห่งหงส์ไม่ได้คิดที่จะทำร้ายข้า! เจ้าหลบไปก่อน!"เนียนโหยวโหยวที่ส่ายหน้าไปมา.
"ครับ!"จงเทียนที่พยักหน้ารับ,ก่อนที่จะขยับออกไป.
เนียนโหยวโหยว,แม้นว่าจะเป็นภรรยาของจงซาน,หากแต่ไม่ได้แสดงความสามารถอะไรมากมายออกมายนัก,แต่แท้ที่จริงนั้น,เชาว์ปัญญาของนางนั้นน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
แล้วมารดาแห่งหงส์มีเจตนาอะไรอย่างงั้นรึ?
เนียนโหยวโหยวที่จดจ้องมองออกไป.
"อาวุโส,ไม่รู้ว่าเขาที่ท่านเอ่ยคือใครอย่างงั้นรึ?
เขาคือบรรพชนของข้าอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เนตรทองคำ,ทว่าเขาเป็นใครอย่างงั้นรึ?
เจ้ามีเนตรทองคำ,แม้นว่าจะได้รับสืบทอดมาจากเขา,ทว่าเจ้านั้นกับอ่อนแอมากมายยิ่งนัก,ในอดีตนั้น,เนตรทองคำที่เขามีนั้น,สามารถที่จะทำให้แม้แต่ปราชญ์เทพกลายเป็นทองคำ! เจ้าล่ะ?"มารดาแห่งหงส์ที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"ทำให้ปราชญ์เทพกลายเป็นทองคำทันทีอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่อุทานออกมาเบาๆ.
เป็นจริงหรือเท็จ?
เป็นคนที่ทรงพลังน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึ?
"เนียนโหยวโหยวรู้เรื่องบรรพชนเพียงเล็กน้อย,ขอให้มารดาแห่งหงส์ชี้แนะด้วย!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"จิบ จิบ จิบ จิบ............!”เสี่ยวหงที่ร้องเอ่ยออกมาด้วยเช่นกัน.
เห็นเสี่ยวหงที่สนใจ,มารดาแห่งหงส์ที่เผยยิ้มและกล่าวออกมาว่า,"ดี,ในเมือเสี่ยวหงเองก็ต้องการรู้ข้าก็จะบอก!"
"จิบ จิบ จิบ จิบ............!”เสี่ยวหงที่ร้องออกมาด้วยท่าทางพึงพอใจ.
"บรรพชนชราหมิงเหอ,เจ้าคือลูกหลานของหมิงเหอ,เขาคือคนๆเดียวที่มีเนตรทองคำที่ทรงพลังนั่น,เนตรทองคำนั้น,ทองแสงทะลวงสวรรค์,ข้าคิดว่าหมิงเหอนั้นไม่มีลูกหลาน,คาดไม่ถึง,จะมาพบกับลูกหลานของสหายเก่าในวันนี้!"มารดาแห่งหงส์ที่ถอนหายใจ.
"บรรพชนชราหมิงเหอ?"จงเทียนที่จ้องมองเนียนโหยวโหยวด้วยความประหลาดใจ.
"อาวุโส,ไม่ใช่ว่าท่านกำลังล้อเล่นอย่างงั้นรึ?
เป็นบรรพชนหมิงเหอจริงๆรึ?"เนียนโหยวโหยวที่เผยท่าทาไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ไม่ผิดพลาดแน่น,เนตรทองคำหมิงเหอนั้น,ตระหนักรู้ได้จากภพหยิน,เห็นหยินเพิ่มหยาง,ขั้วหยินถ่ายหยาง."มารดาแห่งหงส์เอ่ย.
"ขอบคุณ,อาวุโสที่แนะนำ!"
Chapter 1417 Nian Youyou ancestor
念悠悠的先祖
บรรพบุรุษเนียนโหยวโหยว.
"เฉิงโห่ว?
ปิศาจสวรรค์?"เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งที่ตกใจเล็กน้อย.
"ไม่ใช่เฉิงโหวตายไปแล้วรึ?"จินเผิงที่เต็มไปด้วยความสงสัย.
"เฉิงโห่วคือปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่ง!"หวนจีเอ่ย.
"เฉิงโห่วโจมตีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
เกี่ยวกับเฉิงโห่วหรือปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งนั้น,ก่อนหน้านี้จงซานได้เตรียมการเอาไว้แล้ว,หากแต่เวลานี้มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,เข้าจำต้องเข้าไปในโลกจิ้งจอก,แล้วทำไมเฉิงโห่วต้องปรากฏเวลานี้ด้วย?
ไม่ใช่เวลาเหมาะจริงๆ!
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ภพหยิน,เมืองซ่าง! ร่างแยกเงาในห้องอักษร.
"เทียนตี้,อี้เหยี่ยนส่งสัญญาณมา,ภพหยางของขั้วโลกเหนือ,ได้เปิดช่องอากาศ,มุ่งตรงไปยังทิศใต้ช้าๆ,เป้าหมายดูเหมือนว่าจะเป็นสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เผ่าจิงและเผ่าเต่าทมิฬกำลังตามมาอย่างใกล้ชิด!"หวังจิงเหวินที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ร่างแยกเงาจงซานที่ครุ่นคิด.
ร่างแยกเงารู้,ร่างหลักก็ย่อมรู้อย่างชัดเจน.
"จงซาน,เจ้าจะเข้าไปในโลกจิ้งจอกรึ?"หวนจีสอบถาม.
"เห่าเม่ยลี่ถูกห้าราชันย์จับไป,นางได้รับภัยพิบัติ! ข้าต้องไปช่วยนาง!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"แล้วจะทำอย่างไรกับปิศาจสวรรค์ที่กำลังจะมาถึง?"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
จงซานที่สูดหายใจลึก,ขณะจดจ้องมองทางเข้าโลกจิ้งจอกที่เล็กลงเรื่อยๆ,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,"ข้าจะต้องช่วยเม่ยลี่!"
"แต่ว่า......?”
"เฉิงโห่วได้เปิดอุโมงค์ย้ายทางออกอยู่,เป้าหมายแน่นอนว่าต้องเป็นสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เขาจำเป็นต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่ง,บางที่ข้าอาจสามารถช่วยเม่ยลี่ออกมาก่อนได้,หากข้ามาไม่ทัน,ก็ต้องรบกวนแล้ว,ข้าจะรอสัญญาณจากเจ้า!"จงซานกล่าว.
"อืม,ได้!"หวนจีที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
"ไป!"จงซานที่หันหน้าจดจ้องมองไปยังเหล่าเผ่าจิ้งจอก.
"ครับ!"เหล่าเผ่าจิ้งจอกที่รับคำสั่ง.
"วูซซซ!"
เหล่าเสนาธิการทั้งหมดที่เพ่งพิศ,จงซานนำผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกห้าสิบตนเข้าไปในโลกจิ้งจอก.
"ครืนนนน ~~!”
ทางเข้าโลกจิ้งจอกที่ปิดลงเสียงดังสนั่น.
ภายในโลกจิ้งจอก,จงซานสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่น่าเกรงขามที่บีบทับกดลงมา,เป็นพลังมหาศาลที่เต็มไปด้วยการผลักไส.
"วูซซซซ!"
ปราณสวีในร่างของเขาที่สั่นไหวไปมา,ก่อนที่จะผลักดันพลังเหล่านั้นออกไป.
พื้นที่รอบๆเทือกเขาแม่น้ำ,ขณะที่จ้องมองไกลออกไป,จงซานที่คิดว่าพื้นดินนั้นส่งสว่างเปล่งประกายแส่งออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
เปล่งแสงสว่างอย่างงั้นรึ?
จงซานที่บินออกไปนั้น.
ทันใดนั้น,เขาก็พบดวงดาราขนาดใหญ่,ทว่า,รอบๆดวงดารานั้น,มีลิขิตจำนวนมากมายมหาศาลอยู่รอบๆ,ดวงดาราดังกล่าวนั้นทำให้ส่องประกายแสงเจิดจรัสออกมา.
"เทียนเทียนตี้,นั่นคือโลกจักรวาลดาราอย่างงั้นรึ?"ซูลี่ที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
ห้าสิบจิ้งจอกที่ลอยอยู่รอบๆที่มาพร้อมกับซูลี่,พวกเขาที่จ้องมองดวงดารามามาย,เป็นอะไรที่เปิดหูเปิดตาเป็นอย่างมาก,จักรวาลที่ไร้ขอบเขต,จะสามารถหาเผ่าจิ้งจอกได้อย่างไร,แล้วจี่กงหนี่และเป่าเอล่ะ?
"นี่ควรจะเป็นดาวฤกษ์หลัก,ที่ใหญ่ที่สุด,และเป็นดวงดาราที่ส่องประกายแสงมากที่สุด,บนอวกาศที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้มีดวงดารามากมายนับไม่ถ้วน,แล้วจะหาเจียเจี่ยได้อย่างไรกัน?"ซูลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
เหล่าผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเองก็ขมวดคิ้วไปมากวาดตามองรอบๆ,ชัดเจนว่า,นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเพิ่งเข้ามา,ไม่รู้ว่าจะไปเส้นทางใดเช่นกัน.
จงซานที่หลับตาลงในทันที.
"วูซซซ!"
ร่างกายของจงซานที่กำลังสั่นไหวไปมา.
"เทียนตี้?"ซูลี่ที่เผยท่าทางสงสัย.
"วูซซซ!"ร่างของจงซานที่สั่นสะท้านไปทั้งร่าง.
"วูซซซซ!"จงซานที่ลืมตาขึ้น.
"ข้าพบกับพวกนางแล้ว!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"?"ซูลี่และเผ่าจิ้งจอกทั้งหมดที่งงงันตื่นตะลึงตกใจ.
เทียนตี้เคยมาที่นี่ครั้งแรกจริงรึ? แม้แต่เผ่าจิ้งจอกยังไม่สามารถบอกทิศทางได้เลย,คาดไม่ถึงเลยว่าเทียนตี้จะพบแล้ว?
"ทางนั้น,ไป!"จงซานที่ชี้ไปยังดวงดาราดวงหนึ่งที่อยู่ไกลออกไป.
"รับทราบ!"แม้นว่าเหล่าจิ้งจอกจะสงสัย,ทว่าก็ตอบรับตามไป.
"!"กลุ่มของจงซานที่หายไปจากสถานที่ดังกล่าวในทันที.
มีลิขิตมากมายที่ลอยอยู่รอบๆ,จงซานไมสามารถผสานรวมเข้ามาได้,เพราะว่าจงซานสัมผัสได้,ว่าลิขิตเหล่านี้,ผูกรัดพันกันไปมากับดวงดารารอบๆ,ดังนั้นจึงไม่สามารถดึงออกมาได้.
ภายในโลกจิ้งจอกที่อยู่ลึกเข้าไป,บนดวงดาราแห่งนึ่ง,ในตำหนักบนดวงดาราดังกล่าว.
ภายในตำหนักแห่งนั้น,มีสตรีผู้งดงามสองคนกำลังนั่งสมาธิอยู่,สตรีทั้งสองที่มีใบหน้าเหมือนกันเป็นอย่างมาก,แม้แต่เส้นผมทุกสิ้นยังเท่ากันด้วยซ้ำ,จื่อจิ้นเผ่าจิ้งจอก,ซูเหม่ยหนิงและซูโหรวหนิง.
ที่ด้านหน้าของสตรีทั้งสอง,มีเตาขนาดเล็กอยู่,ทั้งสองที่ราวกับว่ากำลังหลอมประสานบำเพ็ญร่วมกันอยู่นั้น.
"วูซซ!"เตาสีเขียวที่สั่นไปมาเล็กน้อย.
"หืม?"สตรีทั้งสองที่ลืมตาขึ้น.
"วูซซซ!"เตาสีเขียวที่สั่นเล็กน้อย.
"ไม่ใช่ว่าเจ้าได้กระตุ้นมันหรอกรึ?"ซูเหม่ยหนิงเอ่ยสอบถามด้วยความสงสัย.
"แน่นอนว่าข้าไม่ได้ทำ,ไม่ใช่ว่าเจ้าเป็นคนทำหรอกรึ?"ซูโหรวหนิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"เตาฟ้าดินเช่นนั้น......!"ซูเหม่ยหนิงที่แสดงท่าทางสงสัยออกมา.
ซูโหรวหนิงที่ดวงตาเป็นประกาย,ทันใดนั้นก็เผยท่าทางประหลาดใจดีใจออกมา,"ข้ารู้,เป็นจงซาน,ตอนแรกนั้นเป็นพวกเราสามคนที่ได้รับการยอมรับจากเตาฟ้าดิน,ไม่ใช่ว่าเจ้าเองก็จำได้หรอกรึ?"
ได้ยินคำพูดว่าเตาฟ้าดินยอมรับพวกเราพร้อมกัน,ใบหน้าของซูเหม่ยหนิงที่เปลี่ยนเป็นสีแดง,"บางที,คงเป็นจงซานจริงๆ!"
"จงซานเข้ามาในโลกจิ้งจอกรึ?
จงซานมาหาพวกเรา!"ซูโหรวหนิงที่เต็มไปด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก.
"มาหาเจ้า,ไม่ใช่ข้า!"ซูเหม่ยหนิงที่เผยทางขวยเขิน.
"มาหาข้าไม่ใช่เจ้า,เดิมทีพวกเราก็เป็นคนเดียวกัน!"ซูโหรวหนิงที่เผยยิ้มออกมา.
ซูเหม่ยหนิงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง,ดวงตากลิ้งกรอกไปมา.
"แต่ว่า,จงซานร้ายกาจจริงๆ,เพียงแค่เวลาสั้นๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถกลายเป็นเทียนตี้ได้"ซูโหรวหนิงที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
ซูเหม่ยหนิงที่พยักหน้ารับ,ชัดเจนว่าถึงซูเหม่ยหนิงจะค่อยข้างอหังการ,หากแต่ก็ไม่ปฏิเสธความสามารถของจงซาน.
"แต่ว่า,เจ้าไม่สัมผัสรึง,เมื่อเร็วๆนี้ลางสังหรนั่น....!"ซูเหม่ยหนิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม,ข้ารู้สึกว่าบางที่หายนะใหญ่กำลังใกล้เข้ามาแล้ว!"ซูโหรวหนิงที่พยักหน้ารับ.
"เฮ้อ!
เผ่าจิ้งจอกของข้า,หายนะช่างรุมเร้าจริงๆ!"ซูเหม่ยหนิงที่เต็มไปด้วยน้ำเสียงหนักใจ.
"วางใจได้,จงซานกำลังมา,จงซานมาแล้ว,ไม่ใช่ว่ามีวิธีในการแก้ไขหรอกรึ?"ซูโหรวหนิงที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
ซูเหม่ยหนิงที่ฝืนยิ้มออกมา,ส่ายหน้าไปมาหากแต่ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกมา.
โลกใบใหญ่,ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"มารดาแห่งหงส์,เชิญ!"จงเทียนที่กล่าวเชิญ.
"อืม!"มารดาแห่งหงส์พยักหน้ารับ.
จากนั้น,ทั้งสองที่ก้าวเข้าไปยังตำหนักหลวง.
"จงซานส่งสัญญาณมา,ให้ขานำเจ้าไปพบกับมารดาของเจ้า,วางใจได้,ข้าไม่ยอมให้นางนำเจ้าไปแน่!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวกับเสี่ยวหงบนไหล่ของนาง.
"จิบ จิบ จิบ จิบ!"เสี่ยวหงที่ร้องกล่าว.
"เป็นเจ้าเองหรือไม่ที่กลัวว่ามารดาแห่งหงส์นำเสี่ยวหงไป!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เทียนหลิงเอ๋อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแดงเรื่อยๆ!"แล้วอย่างไรล่ะ!"
เนียนโหยวโหยวที่ไม่ได้กล่าวอะไรต่อไป.
จากนั้นไม่นาน,จงเทียนก็นำมารดาแห่งหงส์บินตรงมาอยู่ด้านหน้าสตรีทั้งสอง.
"คารวะมู่โห่วทั้งสอง!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความอ่อนน้อม.
"อืม!"สตรีทั้งสองที่พยักหน้ารับ.
"จิบ จิบ......!”
หงสาเพลิงน้อยที่ร้องออกมาเสียงดังด้วยความดีใจก่อนที่จะบินไปหามารดาแห่งหงส์,เทียนหลิงเอ๋อที่ได้แต่มองเขม็ง,แววตาที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"เฮ้ เอ้,ข้าคิดว่าเจ้าลืมมารดาคนนี้ไปแล้ว!"มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวล้อ.
"จิบ จิบ ............!”ปากน้อยๆของหงสาเพลิงที่ถูไถไปมาบนผมของมารดาแห่งหงส์,แสดงท่าทางออดอ้อน.
"หลิงเอ๋อ,พวกเราไปก่อนเถอะ,มารดาและบุตรคงต้องการพูดคุยกัน!"เนียนโหยวโหยวเอ่ยอย่างอ่อนโยน,ก่อนที่จะคว้าหลิงเอ๋อเบาๆ.
หลิงเอ๋อที่ไม่ต้องการจาก,ทว่าก็พยักหน้ารับ.
สตรีทั้งสองที่เตรียมนำจงเทียนจากไป,ทว่าทันใดนั้นมารดาแห่งหงส์ที่จ้องมองไปยังสตรีทั้งสอง.
"เอ๊ะ?"มาดรแห่งหงส์ที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ย่าโถว!"มารดาแห่งหงส์ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เรียกข้าอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
"ไม่,ข้าถามนาง!"มารดาแห่งหงส์ที่จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยวด้วยความสงสัย.
เนียนโหยวโหยวที่เห็นมารดาแห่งหงส์มองหมา,ก็แสดงท่าทางสงสัยงงงวย.
"เนียนโหยวโหยวคารวะมารดาแห่งหงส์!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เนียนโหยวโหยว?"มารดาแห่งหงส์ที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"ค่ะ!
อาวุโสที่อะไรสงสัยอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวพยักหน้ารับ.
มาดาแห่งหงที่ดวงตาหรี่เล็ก,ก่อนที่จะยกมือขึ้นชี้นิ้วออกไป,ชี้ตรงไปยังเนียนโหยวโหยว.
"อาวุโส!"จงเทียนที่ตื่นตกใจขึ้นมาเช่นกัน.
ดวงตาของเนียนโหยวโหยวที่ทำงานตามสันชาติญาณ,เปิดใช้งานทันที,ดวงตาที่กลายเป็นสีทองทันที,พร้อมกับสร้างม่านสีทองขึ้นมาปกป้องพลังทั้งหมดที่มารดาแห่งหงส์ปล่อยออกมา.
"ตูมมม ~~!”
นิ้วของมารดาแห่งหงส์ที่ชี้ออกไป,เข้าประทะกับม่านแสงสีทองระเบิดออกมา.
"วูซซซซ!"จงเทียนที่เข้ามาขวางด้านหน้ามารดาแห่งหงส์ทันที.
"มารดาแห่งหงส์,ท่านพ่อปฏิบัติกับท่านเป็นแขกที่ทรงเกียรติ,ทำเช่นนี้,หมายความว่าอย่างไร?"จงเทียนที่จ้องมองดวงตาเบิกกว้าง.
"จิบ จิบ จิบ จิบ......!”เสี่ยวหงที่ร้องออกมาด้วยท่าทางร้อนรนเช่นกัน.
"เป็นเช่นนั้นจริงๆ,เจ้าเป็นทายาทของเขาจริงๆ,ฮ่าฮ่า,ต้าเจิ้งช่างเป็นอะไรที่น่าสนใจจริงๆ,จงซานช่างมีชะตาที่ยิ่งใหญ่นัก,ตระกูลจาง,เผ่าจิ้งจอก,เจ้า............!”มารดาแห่งหงส์ที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"จงเทียน,ข้าไม่เป็นไร,มารดาแห่งหงส์ไม่ได้คิดที่จะทำร้ายข้า! เจ้าหลบไปก่อน!"เนียนโหยวโหยวที่ส่ายหน้าไปมา.
"ครับ!"จงเทียนที่พยักหน้ารับ,ก่อนที่จะขยับออกไป.
เนียนโหยวโหยว,แม้นว่าจะเป็นภรรยาของจงซาน,หากแต่ไม่ได้แสดงความสามารถอะไรมากมายออกมายนัก,แต่แท้ที่จริงนั้น,เชาว์ปัญญาของนางนั้นน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
แล้วมารดาแห่งหงส์มีเจตนาอะไรอย่างงั้นรึ?
เนียนโหยวโหยวที่จดจ้องมองออกไป.
"อาวุโส,ไม่รู้ว่าเขาที่ท่านเอ่ยคือใครอย่างงั้นรึ?
เขาคือบรรพชนของข้าอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เนตรทองคำ,ทว่าเขาเป็นใครอย่างงั้นรึ?
เจ้ามีเนตรทองคำ,แม้นว่าจะได้รับสืบทอดมาจากเขา,ทว่าเจ้านั้นกับอ่อนแอมากมายยิ่งนัก,ในอดีตนั้น,เนตรทองคำที่เขามีนั้น,สามารถที่จะทำให้แม้แต่ปราชญ์เทพกลายเป็นทองคำ! เจ้าล่ะ?"มารดาแห่งหงส์ที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"ทำให้ปราชญ์เทพกลายเป็นทองคำทันทีอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่อุทานออกมาเบาๆ.
เป็นจริงหรือเท็จ?
เป็นคนที่ทรงพลังน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึ?
"เนียนโหยวโหยวรู้เรื่องบรรพชนเพียงเล็กน้อย,ขอให้มารดาแห่งหงส์ชี้แนะด้วย!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"จิบ จิบ จิบ จิบ............!”เสี่ยวหงที่ร้องเอ่ยออกมาด้วยเช่นกัน.
เห็นเสี่ยวหงที่สนใจ,มารดาแห่งหงส์ที่เผยยิ้มและกล่าวออกมาว่า,"ดี,ในเมือเสี่ยวหงเองก็ต้องการรู้ข้าก็จะบอก!"
"จิบ จิบ จิบ จิบ............!”เสี่ยวหงที่ร้องออกมาด้วยท่าทางพึงพอใจ.
"บรรพชนชราหมิงเหอ,เจ้าคือลูกหลานของหมิงเหอ,เขาคือคนๆเดียวที่มีเนตรทองคำที่ทรงพลังนั่น,เนตรทองคำนั้น,ทองแสงทะลวงสวรรค์,ข้าคิดว่าหมิงเหอนั้นไม่มีลูกหลาน,คาดไม่ถึง,จะมาพบกับลูกหลานของสหายเก่าในวันนี้!"มารดาแห่งหงส์ที่ถอนหายใจ.
"บรรพชนชราหมิงเหอ?"จงเทียนที่จ้องมองเนียนโหยวโหยวด้วยความประหลาดใจ.
"อาวุโส,ไม่ใช่ว่าท่านกำลังล้อเล่นอย่างงั้นรึ?
เป็นบรรพชนหมิงเหอจริงๆรึ?"เนียนโหยวโหยวที่เผยท่าทาไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ไม่ผิดพลาดแน่น,เนตรทองคำหมิงเหอนั้น,ตระหนักรู้ได้จากภพหยิน,เห็นหยินเพิ่มหยาง,ขั้วหยินถ่ายหยาง."มารดาแห่งหงส์เอ่ย.
"ขอบคุณ,อาวุโสที่แนะนำ!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น