Immortality Chapter 1406 Great Zheng Heavenly Court! Heavenly Emperor Zhong Shan!
Chapter 1406 Great Zheng Heavenly Court!
Heavenly Emperor Zhong Shan!
大崝天庭!天帝钟山!
ศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง,เทียนตี้จงซาน!
ภพหยิน!
จงซานที่ยกระดับเป็นเทียนตี้,ทั่วท้องฟ้าเมืองซ่าง,เมฆวาสนาที่มากมายเพิ่มพูนขึ้นเป็นจำนวนมาก
"โฮกก~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกรวาสนาตาเจิ้งที่ดังกึกก้องด้วยความยินดี.
แทบจะในทันที,จากเมืองซ่าง,แสงสีทองมากมาย,วาสนาต้าเจิ้งที่สร้างมังกรทองวาสนาขนาดเล็ก,เหมือนกับภพหยางที่พุ่งตรงไปยังเมืองต่างๆทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง.
มังกรทองจรทั่วแผ่นดิน,ตอบแทนบุญคุณประชาชน!
"โฮกก!” "โฮกก!”
"โฮกก!”..............................
มังกรทองขนาดเล็กที่แยกย้าย,ประชาชนทั่วเมืองซ่างที่ตระหนักอะไรได้,บนใบหน้าของพวกเขาที่เต็มไปด้วยความยินดี.
ส่วนค่ายกลบนพื้น,สามสิบเซียนบรรพชนที่จุนเทียนเซี่ยนำมา,หนานกงเซิ่งและคนอื่นๆไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ,ขณะที่ต่อสู้กับอยู่นั้น.
ข้าราชบริพารต้าเจิ้ง,จู่ๆก็รู้สึกวาสนาภายในร่างของตัวเองพวยพุ่งขึ้นมามากมาย.
เซิ่งหวังเลื่อนระดับ?
"เทียนตี้? เซิ่งหวังเลื่อนระดับเป็นเทียนตี้แล้ว!"ขุนนางคนหนึ่งที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ในพริบตานั้น,เหล่าเมืองอื่นๆของต้าเจิ้ง,เหล่าเจ้าเมืองทุกคนที่รู้สึกว่าวาสนาของตัวเองเพิ่มขึ้นในทันที.
"เทียนตี้?
เซิ่งหวังยกระดับเป็นเทียนตี้แล้ว?"เจ้าเมืองใหญ่ที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
................................................
........................
............
เหล่าประชาชนเมืองซ่างที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,ประชาชนทั่วแผ่นดินในภพหยินต่างก็ตะโกนเสียงดังออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เทียนตี้? เป็นเทียนตี้จริงๆ? ข้าไม่ได้ฝัน?
ภพหยินผ่านมานานมากแล้วไม่เคยมีเทียนตี้,หากแต่เซิ่งหวังกลายเป็นเทียนตี้แล้วรึ?
เป่าเอ๋อและกุยเอ๋อที่เข้าไปในค่ายกลด้านล่าง,ขณะเข้าปะทะกับเหล่าเซียนบรรพชนทั้งสามสิบในทันที.
บนอวกาศ,ซือหยางเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับสูดหายใจลึก,"หวังคู!"
หวังคูที่หน้าไปหา.
"ขอบคุณจงซานแทนข้า! ลาก่อน!"ซือหยางเทียนที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"อืม!"หวังคูพยักหน้ารับ.
จากนั้น,ปราชญ์เทพซือหยางเทียนที่ก้าวไปด้านหน้ากลายเป็นลำแสงหายไปในทันที.
การอยู่ต่อไปไม่มีความหมายอะไรอยู่แล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่ซือหยางเทียนจะอยู่เพื่อแสดงความยินดีกับจงซาน,ดังนั้น,หลังจากจากที่จงซานเลื่อนเป็นเทียนตี้,บางทีเขาอาจจะไม่สามารถจากไปก็ได้.
เห็นซือหยางเทียนจากไปแล้ว,หวังคูที่จ้องมองลงไปด้านล่าง.
ด้านล่าง,ประชาชนที่ตะโกนเทียนตี้ทรงพระเจริญ,ทันใดนั้นกลุ่มเซียนบรรพชนที่ต่อสู้อยู่ในค่ายกลถึงกับหน้าเปลี่ยนสี.
คนของต้าเจิ้ง,แน่นอนว่าจิตใจที่ฮึกเหิมจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน,วาสนาภายในร่างที่เพิ่มพูน,แม้แต่ทรงพลังกว่าเดิมมาก,ทว่าคนของศาลเทวะหลุนฮุย,ในเวลานี้ใบหน้าอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก,แววตาที่เต็มไปด้วยความทุกข์,พวกเขารับรู้ถึงวาสนาในร่างกายที่หายไปช้าๆ.
ในเวลาเดียวกัน,เมืองหลวง,ศาลเทวะหลุนฮุย.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมฆวาสนาของศาลเทวะหลุนฮุย,ที่ส่ายไปมา,แม้ไม่สามารถคงอยู่ได้และพังทลายลง,วาสนาที่สลายหายไปในทันที.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"จุนหมอจื่อที่อุทานหายใจหอบ.
เหล่าขุนนางศาลเทวะหลุนฮุยที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ทะเลวาสนาหายไปอย่างงั้นรึ?
หมายความว่าอย่างไร?
"เซียนเซิงกู่,หมายความว่าอย่างไร?"ขุนนางคนหนึ่งที่หันหน้าจดจ้องมองกู่เสวียนจีด้วยความตกใจ.
"เซิ่งหวังแพ้แล้ว! แม้แต่,ปราชญ์เทพสังสารวัฏ,ก็ถูกจงซานล่าแล้ว!"ใบหน้าของกู่เสวียนจีที่กลายเป็นมืดคลึม.
"ไม่,เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้!"จุนหมอจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
..........................................
........................
......
สามสิบเซียนบรรพชนในเมืองซ่าง,ที่จุนเทียนเซี่ยนำมารับรู้ถึงวาสนาในร่างที่หายไป,ทันใดนั้นก็ตื่นตระหนกตกใจ,แม้แต่เร่งรีบหนีทันที.
"พวกเจ้า,จุนเทียนเซี่ยตายแล้ว,อย่าได้ขัดขืน,ต้าเจิ้งยกระดับเป็นศาลสวรรค์,พวกเรายินดีต้อนรับคนที่ต้องการเข้าร่วมศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง! เทียนตี้มีประสงค์,ใครยินดีรับใช้ต้าเจิ้ง,จะไม่ถือโทษเรื่องในอดีต.!"เสียงของเนียนโหยวโหยวที่ดังขึ้นภายในค่ายกล.
"ไม่ ~~~~~~~~~~~~~!”
หลายๆคนที่กลายเป็นฉุนเฉียว,ใบหน้าบิดเบี้ยว,จุนเทียนเซี่ยพาพวกเขามาตาย,สามสิบเซียนบรรพชนทันใดนั้นได้เตะเข้าไปกับแผ่นเหล็กแล้ว.
ทว่าในเวลานี้,สองฮวงโห่วที่ได้เข้าร่วมต่อสู้แล้ว.
บนอวกาศ,หวังคูที่นำสิบห้าเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,บนลงมาด้านล่าง.
บนท้องฟ้า.
หวังคูที่นำโหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวแวน,สี่เซียนบรรพชนคอยคุ้มกันจงซาน,ส่วนคนอื่นๆถูกส่งเข้าไปร่วมต่อสู้ในค่ายกล.
ด้วยค่ายกลที่ปิดทึบ,มีเพียงแค่ดิ้นรนเพื่อหนีความตายเท่านั้น.
-------------------------------------------------------------
โลกปิศาจสวรรค์!
พื้นที่ส่วนหนึ่งของโลกปิศาจสวรรค์.
สถานที่แห่งนี้เป็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาล,มีปิศาจสวรรค์มากมายที่ลอยล่องอยู่บนอากาศ,ปิศาจสวรรค์ที่ไล่ล่าแม้แต่กลืนกินกันและกัน.
ภายในโลกใบใหญ่นั้นทุกคนต่างก็คิดว่าปิศาจสวรรค์ก็เหมือนๆกัน,มีเพียงแค่ระดับสูงและต่ำเท่านั้น,ทว่าปิศาจสวรรค์นั้นแบ่งแยกออกเป็นหลากหลายเผ่าพันธุ์,เป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนกับในโลกใบใหญ่,บางพันธ์ที่กินพืชเป็นอาหาร,บางเผ่าพันธ์ที่กินสัตว์เป็นอาหาร,เป็นสิ่งมีชีวิตหลากลายที่ยากจะเข้าใจได้สมบูรณ์.
ภายในโลกปิศาจสวรรค์ที่เป็นโลกที่มืดมิด,รอบๆที่เต็มด้วยความมืดมน,หนาวและเย็นกลิ่นอายที่น่าหวาดกลัวปกคลุมไปทั่ว.
ใจกลางภูเขาที่มืดมิดลูกหนึ่ง,หุบเขาที่อยู่ในภูเขา,ด้านในมีปิศาจสวรรค์มากมายเต็มไปหมด,ภายในหุบเขานั้นมีบ่อน้ำสีดำมืดขนาดใหญ่,เวลานี้มันกำลังเกิดคลื่นสั่นไหวเป็นระลอก,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามไม่ธรรมดา,จากนั้นมันได้ดูดซับปิศาจสวรรค์รอบๆเข้ามา.
ตราบเท่าที่ปิศาจสวรรค์บินผ่าน,พวกมันจะถูกดูดลงมาในบ่อที่ดำมืดนี้ในทันที.
ผิวบ่อที่ดำมืดที่ซับสาดไปมา,ทันใดนั้น.
"วีด ตูมมม!"
บ่อน้ำสีดำ,ราวกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างอยู่ด้านล่าง.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ปิศาจสวรรค์ไม่น้อยที่กำลังบินหนีออกจากผิวน้ำ,ทว่าพริบตาเดียวมันก็แหลกสลายไปในทันที.
จากใต้ผิวน้ำที่ดำมืด,ปรากฏฝ่ามือที่ใหญ่ยักษ์ผุดออกมา,ฝ่ามือที่ผิวหยาบก้านสีดำ,มีเล็บสีม่วง,แขนที่ยาวยืดดำสนิท,ผุดออกมาจากผิวน้ำ.
ปิศาจสวรรค์มากมายที่ผ่านมา,พวกมันที่พุ่งเข้ามาในฝ่ามือเอง,จากนั้นก็ถูกฝ่ามือดังกล่าวลากเข้าไปในปากที่ใหญ่ยักษ์,ดูน่าเกลียดน่ากลัวเป็นอย่างมาก.
"อ๊ากๆๆๆ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่ดังกึกก้อง,ปิศาจสวรรค์นับล้านๆตนที่ถูกสูบเข้ามาในปากที่ใหญ่ยักษ์.
ในเวลานี้ปิศาจสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วนที่คำรามออกมาด้วยความโศกเศร้าไม่สามารถหนีออกจากปากที่ใหญ่ยักษ์นี้ได้เลย.
หากจงซานอยู่ที่นี่,ย่อมจำได้อย่างแน่นอน,นี่คือปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งที่เคยปรากฏขึ้นที่ดินแดนขั้วโลกเหนือเมื่อไม่นาน.
ปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งอย่างงั้นรึ?
ปากของปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งที่เวลานี้กำลังกลืนกินปิศาจสวรรค์ตนอื่นๆนับล้านๆตนเข้าไป,ขณะที่มันอ้าปากคำรามดังกึกก้องพร้อมกับส่งเสียงที่คาดไม่ถึงออกมา,"จงซาน,อ๊าก,ความแค้นวันนี้,วันข้างหน้าข้าเฉิงโห่วจะคืนให้เจ้าร้อยเท่า,พันเท่า,แสนเท่า
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงที่บ้าคลั่งเสียสติ! ความขุ่นเคืองมากมายไร้ที่สิ้นสุดที่ระเบิดออกมา.
---------------------------------------------------------------
โลกใบใหญ่,ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!
จงซานล่าปราชญ์เทพเฉิงโห่ว,และผสานแท่นบูชาฟ้าดินตำหนักปราณสวี,ต้าเต๋ารูปลักษณ์มังกรที่หายไป,จงซานที่กำลังดื่มด่ำกับการตระหนักรู้เทียนตี้.
เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองจงซาน,แววตาที่เผยความชื่นชม,พร้อมกับจิตสังหารที่ลุกโชน.
"เทียนตี้? อย่าได้ลืม,การประลองของพวกเรา!"เจี้ยนอ้าวที่กล่าวออกมาช้าๆ.
ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง,เสวียนหยวนสามร่าง,ที่สะบัดแส้ที่หนึ่ง,ก่อนที่จะเปล่งประกายแสงเทวะออกมา,กลิ่นอายศักดิสิทธิ์ที่แผ่แสงออกมา,จากนั้นร่างทั้งสามร่างที่รวมเป็นหนึ่ง,ปีกด้านหลังที่หายไป,คืนรูปลักษณ์ดั้งเดิม.
"เปรี้ยง!"
ตำหนักจงซาน,ที่มีเสียงสายฟ้าดังกระหึ่ม,เสียงที่ดังกึกก้องที่น่าเกรงขาม,เสียงที่กบเสียงทุกอย่าง,เสียงที่เต็มไปด้วยความเคารพ,เสียงที่ทุกคนต้องได้ยิน.
แน่นอน,ตอนนี้เสียงมังกรคำรามไปทั่วทุกสารทิศ,ทุกคนต่างก็ตะโกนทรงพระเจริญ,เทียนตี้ทรงพระเจริญ,เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญที่ดังกระหึ่มทั่วแผ่นดิน.
จงซานที่กลืนเตาตายวี,กลืนร่างเฉิงโห่ว,กลืนชะตาวิถีปราชญ์เทพ,ปราณสวีชำระล้าง,วาสนาฟ้าดินที่มารวมกัน,ลิขิตมากมายมหาศาลที่ไกลเข้ามาในร่าง,พลังฝึกตนของจงซาน,ที่ถูกเติมเต็มกระแทกขอบเขตตัดผ่านระดับอีกครั้ง!
"เปรี้ยง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังที่ไร้ต้านทาน,พลังที่แข็งแกร่งน่าเกรงขาม,วาสนา,กรรมวาสนา,ลิขิต,ความเชื่อ,ความศรัทธา,อำนาจสวรรค์ที่กระแทกขอบเขต,ท้ายที่สุดก็สามารถทะลวงคอขวดได้,ยกระดับอีกหนึ่งขั้น!
เซียนบรรพชน,ขั้นที่แปด!
พลังฝึกตนของจงซานนั้นยกระดับเร็วมาก,เป็นการยกระดับที่ผิดแผกจากปรกติ,แม้นว่าจะมีร่างกายที่กว้างขวางกว่าคนทั่วไป,ทว่ากลับมีบางอย่างที่เหนือล้ำกว่าปรกติมาก,แม้แต่ก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนขั้นที่แปดได้แล้วในเวลานี้.
แม้พรสวรรค์ทั่วไปเช่นจงซานจะหาได้มากมาย,ทว่าการจะกลายเป็นเทียนตี้ได้นั้น,ไม่มีใครที่จะสามารถทำได้!
จงซานที่ใช้ถิ่นฐานของตัวเองล่าปราชญ์เทพ!
เป็นเรื่องที่ไม่มีใครคาดคิด,เหล่าเทียนตี้คนอื่นๆล้วนแต่ล่าปราชญ์เทพนอกดินแดนตัวเอง,หากว่าล่าปราชญ์เทพถิ่นฐานตัวเอง,แต่ก็ไม่อาจจะทรงพลังเทียบเท่ากับจงซานก็ได้.
เซียนบรรพชนขั้นที่แปด,เทียนตี้?
บางที่,จวบจนถึงวันนี้,เขาอาจจะเป็นเทียนตี้ที่มีพลังฝึกตนต่ำที่สุด.
อย่างไรก็ตาม,จงซานหาได้ใส่ใจ!
เขามีพลังเพียงพอที่จะรับมือกบคนทั่วหล้า,นอกจากนี้เขาที่สร้างรากฐานที่มั่นคงในทวีปเหนือแล้ว,กลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่ในโลกหล้า.
เหล่าปราชญ์เทพไม่เพียงพอที่จะทำให้เขากังวล,ส่วนเทียนตี้ทุกคนจงซานก็พร้อมที่จะเผชิญหน้า.
ในเวลานี้,เสียงทรงพระเจริญที่ดังกึกก้อง,จงซานที่ลืมตาขึ้นช้าๆ.
แววตาที่เต็มไปด้วยความยินดี,สายตาแรกของจงซานที่หันมองไปยัง,บัญญัติสวรรค์! คุกปราชญ์เทพ! ที่กังขังปราชญ์เทพหยิงเห่าเอาไว้!
หยิงเห่าที่ถูกคุมขังเอาไว้ในคุกปราชญ์เทพ,เขาเวลานี้ที่ไม่ได้เผยความเกลียดชังที่มากมายในใจออกมา,เวลานี้เขาที่รู้สึกซับซ้อน! วันนี้เขาถูกคุมขัง,จะโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง,เขาต้องโทษตัวเองรึ?
ฮ่าฮ่า!
หยิงเห่าที่ครุ่นคิดถึงคำพูดที่ได้รับมาจากคนตระกูลไป๋.
-----
"ภัยพิบัติครั้งนี้,ต้าเจิ้งอยู่ในช่วงเปลี่ยนแปลง,เหล่ายอดฝีมือมารวมตัวกัน,กำจัด,ตั้งฐานเพื่อยึดครองโลกหล้า!"ผู้เยาว์ตระกูลไป๋เอ่ย.
-----
ภัยพิบัติต้าเจิ้ง? ยอดฝีมือมารวมตัว?
กำจัด,ตั้งฐานเพื่อยึดครองโลกหล้า?
ไป๋หวง,คำพูดของไป๋หวงก็ชัดเจนอยู่แล้ว,ทำไมเจ้าคิดไม่ออก!
--------
"ไป๋หวงมีคำพูดสุดท้ายที่มอบให้ท่าน,วิถีชีวิต,โชคชะตาฟ้าลิขิต,ทำให้ดีที่สุด!"ผู้เยาว์ตระกูลไป๋เอ่ย.
-------
"วิถีชีวิต,โชคชะตาฟ้าลิขิต?"หยิงเห่าที่ฝืนยิ้มออกมา,มันไกลเกินกว่าชะตาฟ้าลิขิต?
ไกลเกินไปแล้ว!
ที่ไกลออกไป,จงซานที่จดจ้องมองไปยังอีกฝั่ง.
จงซานที่ยื่นมือออกไป,บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ลานที่เหล่ายอดฝีมือมารวมตัวกัน,โลงศพที่จงซานได้หลอมขึ้นลอยขึ้นมา,พุ่งมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวออกมาหาเขาในทันที,พริบตาเดียวก็มาอยู่ที่ด้านหน้าจงซานแล้ว,โลกศพที่เปิดขึ้น,ก่อนที่จะลอยตรงไปยังทิศทางของหยิงเห่า!
Chapter 1406 Great Zheng Heavenly Court!
Heavenly Emperor Zhong Shan!
大崝天庭!天帝钟山!
ศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง,เทียนตี้จงซาน!
ภพหยิน!
จงซานที่ยกระดับเป็นเทียนตี้,ทั่วท้องฟ้าเมืองซ่าง,เมฆวาสนาที่มากมายเพิ่มพูนขึ้นเป็นจำนวนมาก
"โฮกก~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกรวาสนาตาเจิ้งที่ดังกึกก้องด้วยความยินดี.
แทบจะในทันที,จากเมืองซ่าง,แสงสีทองมากมาย,วาสนาต้าเจิ้งที่สร้างมังกรทองวาสนาขนาดเล็ก,เหมือนกับภพหยางที่พุ่งตรงไปยังเมืองต่างๆทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง.
มังกรทองจรทั่วแผ่นดิน,ตอบแทนบุญคุณประชาชน!
"โฮกก!” "โฮกก!”
"โฮกก!”..............................
มังกรทองขนาดเล็กที่แยกย้าย,ประชาชนทั่วเมืองซ่างที่ตระหนักอะไรได้,บนใบหน้าของพวกเขาที่เต็มไปด้วยความยินดี.
ส่วนค่ายกลบนพื้น,สามสิบเซียนบรรพชนที่จุนเทียนเซี่ยนำมา,หนานกงเซิ่งและคนอื่นๆไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ,ขณะที่ต่อสู้กับอยู่นั้น.
ข้าราชบริพารต้าเจิ้ง,จู่ๆก็รู้สึกวาสนาภายในร่างของตัวเองพวยพุ่งขึ้นมามากมาย.
เซิ่งหวังเลื่อนระดับ?
"เทียนตี้? เซิ่งหวังเลื่อนระดับเป็นเทียนตี้แล้ว!"ขุนนางคนหนึ่งที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ในพริบตานั้น,เหล่าเมืองอื่นๆของต้าเจิ้ง,เหล่าเจ้าเมืองทุกคนที่รู้สึกว่าวาสนาของตัวเองเพิ่มขึ้นในทันที.
"เทียนตี้?
เซิ่งหวังยกระดับเป็นเทียนตี้แล้ว?"เจ้าเมืองใหญ่ที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
................................................
........................
............
เหล่าประชาชนเมืองซ่างที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,ประชาชนทั่วแผ่นดินในภพหยินต่างก็ตะโกนเสียงดังออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เทียนตี้? เป็นเทียนตี้จริงๆ? ข้าไม่ได้ฝัน?
ภพหยินผ่านมานานมากแล้วไม่เคยมีเทียนตี้,หากแต่เซิ่งหวังกลายเป็นเทียนตี้แล้วรึ?
เป่าเอ๋อและกุยเอ๋อที่เข้าไปในค่ายกลด้านล่าง,ขณะเข้าปะทะกับเหล่าเซียนบรรพชนทั้งสามสิบในทันที.
บนอวกาศ,ซือหยางเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับสูดหายใจลึก,"หวังคู!"
หวังคูที่หน้าไปหา.
"ขอบคุณจงซานแทนข้า! ลาก่อน!"ซือหยางเทียนที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"อืม!"หวังคูพยักหน้ารับ.
จากนั้น,ปราชญ์เทพซือหยางเทียนที่ก้าวไปด้านหน้ากลายเป็นลำแสงหายไปในทันที.
การอยู่ต่อไปไม่มีความหมายอะไรอยู่แล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่ซือหยางเทียนจะอยู่เพื่อแสดงความยินดีกับจงซาน,ดังนั้น,หลังจากจากที่จงซานเลื่อนเป็นเทียนตี้,บางทีเขาอาจจะไม่สามารถจากไปก็ได้.
เห็นซือหยางเทียนจากไปแล้ว,หวังคูที่จ้องมองลงไปด้านล่าง.
ด้านล่าง,ประชาชนที่ตะโกนเทียนตี้ทรงพระเจริญ,ทันใดนั้นกลุ่มเซียนบรรพชนที่ต่อสู้อยู่ในค่ายกลถึงกับหน้าเปลี่ยนสี.
คนของต้าเจิ้ง,แน่นอนว่าจิตใจที่ฮึกเหิมจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน,วาสนาภายในร่างที่เพิ่มพูน,แม้แต่ทรงพลังกว่าเดิมมาก,ทว่าคนของศาลเทวะหลุนฮุย,ในเวลานี้ใบหน้าอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก,แววตาที่เต็มไปด้วยความทุกข์,พวกเขารับรู้ถึงวาสนาในร่างกายที่หายไปช้าๆ.
ในเวลาเดียวกัน,เมืองหลวง,ศาลเทวะหลุนฮุย.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมฆวาสนาของศาลเทวะหลุนฮุย,ที่ส่ายไปมา,แม้ไม่สามารถคงอยู่ได้และพังทลายลง,วาสนาที่สลายหายไปในทันที.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"จุนหมอจื่อที่อุทานหายใจหอบ.
เหล่าขุนนางศาลเทวะหลุนฮุยที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ทะเลวาสนาหายไปอย่างงั้นรึ?
หมายความว่าอย่างไร?
"เซียนเซิงกู่,หมายความว่าอย่างไร?"ขุนนางคนหนึ่งที่หันหน้าจดจ้องมองกู่เสวียนจีด้วยความตกใจ.
"เซิ่งหวังแพ้แล้ว! แม้แต่,ปราชญ์เทพสังสารวัฏ,ก็ถูกจงซานล่าแล้ว!"ใบหน้าของกู่เสวียนจีที่กลายเป็นมืดคลึม.
"ไม่,เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้!"จุนหมอจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
..........................................
........................
......
สามสิบเซียนบรรพชนในเมืองซ่าง,ที่จุนเทียนเซี่ยนำมารับรู้ถึงวาสนาในร่างที่หายไป,ทันใดนั้นก็ตื่นตระหนกตกใจ,แม้แต่เร่งรีบหนีทันที.
"พวกเจ้า,จุนเทียนเซี่ยตายแล้ว,อย่าได้ขัดขืน,ต้าเจิ้งยกระดับเป็นศาลสวรรค์,พวกเรายินดีต้อนรับคนที่ต้องการเข้าร่วมศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง! เทียนตี้มีประสงค์,ใครยินดีรับใช้ต้าเจิ้ง,จะไม่ถือโทษเรื่องในอดีต.!"เสียงของเนียนโหยวโหยวที่ดังขึ้นภายในค่ายกล.
"ไม่ ~~~~~~~~~~~~~!”
หลายๆคนที่กลายเป็นฉุนเฉียว,ใบหน้าบิดเบี้ยว,จุนเทียนเซี่ยพาพวกเขามาตาย,สามสิบเซียนบรรพชนทันใดนั้นได้เตะเข้าไปกับแผ่นเหล็กแล้ว.
ทว่าในเวลานี้,สองฮวงโห่วที่ได้เข้าร่วมต่อสู้แล้ว.
บนอวกาศ,หวังคูที่นำสิบห้าเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,บนลงมาด้านล่าง.
บนท้องฟ้า.
หวังคูที่นำโหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวแวน,สี่เซียนบรรพชนคอยคุ้มกันจงซาน,ส่วนคนอื่นๆถูกส่งเข้าไปร่วมต่อสู้ในค่ายกล.
ด้วยค่ายกลที่ปิดทึบ,มีเพียงแค่ดิ้นรนเพื่อหนีความตายเท่านั้น.
-------------------------------------------------------------
โลกปิศาจสวรรค์!
พื้นที่ส่วนหนึ่งของโลกปิศาจสวรรค์.
สถานที่แห่งนี้เป็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาล,มีปิศาจสวรรค์มากมายที่ลอยล่องอยู่บนอากาศ,ปิศาจสวรรค์ที่ไล่ล่าแม้แต่กลืนกินกันและกัน.
ภายในโลกใบใหญ่นั้นทุกคนต่างก็คิดว่าปิศาจสวรรค์ก็เหมือนๆกัน,มีเพียงแค่ระดับสูงและต่ำเท่านั้น,ทว่าปิศาจสวรรค์นั้นแบ่งแยกออกเป็นหลากหลายเผ่าพันธุ์,เป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนกับในโลกใบใหญ่,บางพันธ์ที่กินพืชเป็นอาหาร,บางเผ่าพันธ์ที่กินสัตว์เป็นอาหาร,เป็นสิ่งมีชีวิตหลากลายที่ยากจะเข้าใจได้สมบูรณ์.
ภายในโลกปิศาจสวรรค์ที่เป็นโลกที่มืดมิด,รอบๆที่เต็มด้วยความมืดมน,หนาวและเย็นกลิ่นอายที่น่าหวาดกลัวปกคลุมไปทั่ว.
ใจกลางภูเขาที่มืดมิดลูกหนึ่ง,หุบเขาที่อยู่ในภูเขา,ด้านในมีปิศาจสวรรค์มากมายเต็มไปหมด,ภายในหุบเขานั้นมีบ่อน้ำสีดำมืดขนาดใหญ่,เวลานี้มันกำลังเกิดคลื่นสั่นไหวเป็นระลอก,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามไม่ธรรมดา,จากนั้นมันได้ดูดซับปิศาจสวรรค์รอบๆเข้ามา.
ตราบเท่าที่ปิศาจสวรรค์บินผ่าน,พวกมันจะถูกดูดลงมาในบ่อที่ดำมืดนี้ในทันที.
ผิวบ่อที่ดำมืดที่ซับสาดไปมา,ทันใดนั้น.
"วีด ตูมมม!"
บ่อน้ำสีดำ,ราวกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างอยู่ด้านล่าง.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ปิศาจสวรรค์ไม่น้อยที่กำลังบินหนีออกจากผิวน้ำ,ทว่าพริบตาเดียวมันก็แหลกสลายไปในทันที.
จากใต้ผิวน้ำที่ดำมืด,ปรากฏฝ่ามือที่ใหญ่ยักษ์ผุดออกมา,ฝ่ามือที่ผิวหยาบก้านสีดำ,มีเล็บสีม่วง,แขนที่ยาวยืดดำสนิท,ผุดออกมาจากผิวน้ำ.
ปิศาจสวรรค์มากมายที่ผ่านมา,พวกมันที่พุ่งเข้ามาในฝ่ามือเอง,จากนั้นก็ถูกฝ่ามือดังกล่าวลากเข้าไปในปากที่ใหญ่ยักษ์,ดูน่าเกลียดน่ากลัวเป็นอย่างมาก.
"อ๊ากๆๆๆ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่ดังกึกก้อง,ปิศาจสวรรค์นับล้านๆตนที่ถูกสูบเข้ามาในปากที่ใหญ่ยักษ์.
ในเวลานี้ปิศาจสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วนที่คำรามออกมาด้วยความโศกเศร้าไม่สามารถหนีออกจากปากที่ใหญ่ยักษ์นี้ได้เลย.
หากจงซานอยู่ที่นี่,ย่อมจำได้อย่างแน่นอน,นี่คือปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งที่เคยปรากฏขึ้นที่ดินแดนขั้วโลกเหนือเมื่อไม่นาน.
ปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งอย่างงั้นรึ?
ปากของปิศาจสวรรค์ลำดับหนึ่งที่เวลานี้กำลังกลืนกินปิศาจสวรรค์ตนอื่นๆนับล้านๆตนเข้าไป,ขณะที่มันอ้าปากคำรามดังกึกก้องพร้อมกับส่งเสียงที่คาดไม่ถึงออกมา,"จงซาน,อ๊าก,ความแค้นวันนี้,วันข้างหน้าข้าเฉิงโห่วจะคืนให้เจ้าร้อยเท่า,พันเท่า,แสนเท่า
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงที่บ้าคลั่งเสียสติ! ความขุ่นเคืองมากมายไร้ที่สิ้นสุดที่ระเบิดออกมา.
---------------------------------------------------------------
โลกใบใหญ่,ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!
จงซานล่าปราชญ์เทพเฉิงโห่ว,และผสานแท่นบูชาฟ้าดินตำหนักปราณสวี,ต้าเต๋ารูปลักษณ์มังกรที่หายไป,จงซานที่กำลังดื่มด่ำกับการตระหนักรู้เทียนตี้.
เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองจงซาน,แววตาที่เผยความชื่นชม,พร้อมกับจิตสังหารที่ลุกโชน.
"เทียนตี้? อย่าได้ลืม,การประลองของพวกเรา!"เจี้ยนอ้าวที่กล่าวออกมาช้าๆ.
ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง,เสวียนหยวนสามร่าง,ที่สะบัดแส้ที่หนึ่ง,ก่อนที่จะเปล่งประกายแสงเทวะออกมา,กลิ่นอายศักดิสิทธิ์ที่แผ่แสงออกมา,จากนั้นร่างทั้งสามร่างที่รวมเป็นหนึ่ง,ปีกด้านหลังที่หายไป,คืนรูปลักษณ์ดั้งเดิม.
"เปรี้ยง!"
ตำหนักจงซาน,ที่มีเสียงสายฟ้าดังกระหึ่ม,เสียงที่ดังกึกก้องที่น่าเกรงขาม,เสียงที่กบเสียงทุกอย่าง,เสียงที่เต็มไปด้วยความเคารพ,เสียงที่ทุกคนต้องได้ยิน.
แน่นอน,ตอนนี้เสียงมังกรคำรามไปทั่วทุกสารทิศ,ทุกคนต่างก็ตะโกนทรงพระเจริญ,เทียนตี้ทรงพระเจริญ,เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญที่ดังกระหึ่มทั่วแผ่นดิน.
จงซานที่กลืนเตาตายวี,กลืนร่างเฉิงโห่ว,กลืนชะตาวิถีปราชญ์เทพ,ปราณสวีชำระล้าง,วาสนาฟ้าดินที่มารวมกัน,ลิขิตมากมายมหาศาลที่ไกลเข้ามาในร่าง,พลังฝึกตนของจงซาน,ที่ถูกเติมเต็มกระแทกขอบเขตตัดผ่านระดับอีกครั้ง!
"เปรี้ยง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังที่ไร้ต้านทาน,พลังที่แข็งแกร่งน่าเกรงขาม,วาสนา,กรรมวาสนา,ลิขิต,ความเชื่อ,ความศรัทธา,อำนาจสวรรค์ที่กระแทกขอบเขต,ท้ายที่สุดก็สามารถทะลวงคอขวดได้,ยกระดับอีกหนึ่งขั้น!
เซียนบรรพชน,ขั้นที่แปด!
พลังฝึกตนของจงซานนั้นยกระดับเร็วมาก,เป็นการยกระดับที่ผิดแผกจากปรกติ,แม้นว่าจะมีร่างกายที่กว้างขวางกว่าคนทั่วไป,ทว่ากลับมีบางอย่างที่เหนือล้ำกว่าปรกติมาก,แม้แต่ก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนขั้นที่แปดได้แล้วในเวลานี้.
แม้พรสวรรค์ทั่วไปเช่นจงซานจะหาได้มากมาย,ทว่าการจะกลายเป็นเทียนตี้ได้นั้น,ไม่มีใครที่จะสามารถทำได้!
จงซานที่ใช้ถิ่นฐานของตัวเองล่าปราชญ์เทพ!
เป็นเรื่องที่ไม่มีใครคาดคิด,เหล่าเทียนตี้คนอื่นๆล้วนแต่ล่าปราชญ์เทพนอกดินแดนตัวเอง,หากว่าล่าปราชญ์เทพถิ่นฐานตัวเอง,แต่ก็ไม่อาจจะทรงพลังเทียบเท่ากับจงซานก็ได้.
เซียนบรรพชนขั้นที่แปด,เทียนตี้?
บางที่,จวบจนถึงวันนี้,เขาอาจจะเป็นเทียนตี้ที่มีพลังฝึกตนต่ำที่สุด.
อย่างไรก็ตาม,จงซานหาได้ใส่ใจ!
เขามีพลังเพียงพอที่จะรับมือกบคนทั่วหล้า,นอกจากนี้เขาที่สร้างรากฐานที่มั่นคงในทวีปเหนือแล้ว,กลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่ในโลกหล้า.
เหล่าปราชญ์เทพไม่เพียงพอที่จะทำให้เขากังวล,ส่วนเทียนตี้ทุกคนจงซานก็พร้อมที่จะเผชิญหน้า.
ในเวลานี้,เสียงทรงพระเจริญที่ดังกึกก้อง,จงซานที่ลืมตาขึ้นช้าๆ.
แววตาที่เต็มไปด้วยความยินดี,สายตาแรกของจงซานที่หันมองไปยัง,บัญญัติสวรรค์! คุกปราชญ์เทพ! ที่กังขังปราชญ์เทพหยิงเห่าเอาไว้!
หยิงเห่าที่ถูกคุมขังเอาไว้ในคุกปราชญ์เทพ,เขาเวลานี้ที่ไม่ได้เผยความเกลียดชังที่มากมายในใจออกมา,เวลานี้เขาที่รู้สึกซับซ้อน! วันนี้เขาถูกคุมขัง,จะโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง,เขาต้องโทษตัวเองรึ?
ฮ่าฮ่า!
หยิงเห่าที่ครุ่นคิดถึงคำพูดที่ได้รับมาจากคนตระกูลไป๋.
-----
"ภัยพิบัติครั้งนี้,ต้าเจิ้งอยู่ในช่วงเปลี่ยนแปลง,เหล่ายอดฝีมือมารวมตัวกัน,กำจัด,ตั้งฐานเพื่อยึดครองโลกหล้า!"ผู้เยาว์ตระกูลไป๋เอ่ย.
-----
ภัยพิบัติต้าเจิ้ง? ยอดฝีมือมารวมตัว?
กำจัด,ตั้งฐานเพื่อยึดครองโลกหล้า?
ไป๋หวง,คำพูดของไป๋หวงก็ชัดเจนอยู่แล้ว,ทำไมเจ้าคิดไม่ออก!
--------
"ไป๋หวงมีคำพูดสุดท้ายที่มอบให้ท่าน,วิถีชีวิต,โชคชะตาฟ้าลิขิต,ทำให้ดีที่สุด!"ผู้เยาว์ตระกูลไป๋เอ่ย.
-------
"วิถีชีวิต,โชคชะตาฟ้าลิขิต?"หยิงเห่าที่ฝืนยิ้มออกมา,มันไกลเกินกว่าชะตาฟ้าลิขิต?
ไกลเกินไปแล้ว!
ที่ไกลออกไป,จงซานที่จดจ้องมองไปยังอีกฝั่ง.
จงซานที่ยื่นมือออกไป,บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ลานที่เหล่ายอดฝีมือมารวมตัวกัน,โลงศพที่จงซานได้หลอมขึ้นลอยขึ้นมา,พุ่งมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวออกมาหาเขาในทันที,พริบตาเดียวก็มาอยู่ที่ด้านหน้าจงซานแล้ว,โลกศพที่เปิดขึ้น,ก่อนที่จะลอยตรงไปยังทิศทางของหยิงเห่า!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น