Immortality Chapter 1392 Crying and smiling of nether world mister
Chapter 1392 Crying and smiling of nether
world mister
幽冥先生的哭与笑
เซียนเซิงโหยวหมิงทั้งหัวเราะและร้องไห้.
มีดบินพิฆาตเซียนถูกภาพเงากงเล็บมังกรจากฝ่ามือของจงซานกุมเอไว้,พริบตาเดียว,เกิดเสียงดังกระหึ่มพุ่งออกไป.
"เป้งๆๆ!"
เสียงเค้นโลหะมีดบินพิฆาตเซียนที่ไม่ขยัง,สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
เหล่าผู้ฝึกตนทั่วทั้งทวีปเหนืออ้าปากค้าง.
แม้นว่าจะรู้จงซานแข็งแกร่ง,ทว่าไม่คิดว่าจะเกินจริงถึงเพียนนี้,มีดบินพิฆาตเซียน?
นี่คืออุปการณ์ปราชญ์เทพทำลายล้าง,เวลานี้ยังไม่ได้ใช้พลังอำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้ง,แต่กับหยุดเอาไว้ได้?
คว้าเอาไว้ด้วยมืออากาศ?
"อาจารย์,จงซานคว้าเอาไว้อย่างงั้นรึ?"
"อาจารย์อา,ท่านไม่ได้บอกว่ามีดบินพิฆาตเซียนไม่มีอะไรที่ตัดไม่ขาดหรอกรึ?
มีดบินที่แข็งแกร่งที่สุด,กับถูกมืออากาศคว้าเอาไว้อย่างงั้นรึ?
"อาจารย์,ปราชญ์เทพแข่งแกร่งจริงๆรึ?"
..............................
..................
......
หลังจากที่ได้สติแล้ว,ผู้คนมากมายต่างก็ส่งเสียงออกมามากมายด้วยความสงสัย.
ลานตำหนักซ่างเฉิน.
"ขอให้เป่าเอ่ยกลับมา!"ลู่หย๋าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"วูซซซซ!"
มีดบินพิฆาตเซียนที่กำลังดิ้นไปมา,เห็นชัดเจนว่ากำลังหนีจากการจับเอาไว้ของจงซาน.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
เสียงเย็นชาที่ดังก้องไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เห็นชัดเจนว่าจงซานรู้สึกโกรธเกรี้ยวแล้ว.
"วูซซซ!"
มีดบินพิฆาตเซียนที่หายไปในทันที.
"มีดบินพิฆาตเซียน,จงซาน~~~~~~~~~~~~~!”
ลู่หย๋าที่ถูกตัดการเชื่อมต่อ,ระเบิดความโกรธลุกขึ้นยืนขึ้นในทันที.
"วูซซซซซ!"
อักขระ卍
ที่พวยพุ่ง,จงเทียนที่ลุกขึ้นยืนบนบัลลังก์ดอกบวก,เข้าขวางทางลู่หย๋าเอาไว้,แววตาที่เผยความเป็นปฏิปักษ์.
"บุตรไม่ได้รับการสั่งสอน,เป็นความคิดของบิดา,ไท่อี้,เจ้ามีอะไรจะกล่าว?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ปึก!"ไท่อี้ที่ขวางถ้วยสุราลงพื้น,จ้องมองด้วยความเย็นชาไปยังจงซาน.
"เรื่องของข้า,ไม่จำเป็นต้องให้เจ้ามาแส่,แล้วเจ้า,ก่อนหน้านี้,ได้ทำร้ายคนของข้า?"ไท่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ปราณที่แก่กล้าพลังวิญญาณที่ทำให้อากาศรอบๆเย็นลม,แม้แต่เกิดหิมะตกลงมาอย่างไรเหตุผล,ทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ถูกกบไปด้วยความหนาวเย็น.
เซียนเซิงโหยวหมิงที่เวลานี้ได้ถอยหนีออกไปอยู่ด้านหลังไท่อี้อย่างรวดเร็ว.
"ชิ,ข้าลงโทษบุตรอกตัญญู,ต้องขอความเห็นจากเจ้าด้วยรึ?!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เขาที่ฟาดฝ่ามือตรงไปยังโหยวหมิงอีกครั้ง.
แววตาของไท่อี้ที่เผยความเย็นชาออกมา,ก่อนที่จะสบัดฝ่ามือฟาดออกไปเช่นกัน.
บนอากาศที่วางเปล่าปรากฏดวงตะวันขนาดเล็กพุ่งออกไป.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ปรากฏเสียงมังกรคำรามดังก้องไปทั่ว.
"ตูมมมมม!”
ด้านล่างร่างไท่อี้,บนพื้นดิน,ปรากฏหัวของมังกรทองขนาดยักษ์ขึ้นในทันที,ก่อนที่ปากของมันอ้ากว้างและกัดไปยังทิศทางของไท่อี้.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
หัวมังกรที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังพุ่งกันไท่อี้,อย่างรวดเร็ว,ไท่อี้ที่หลบออกมา,หลบการงับของหัวมังกร.
หัวมังกรที่สลายไป,ไท่อี้ที่ดวงตาเบิกกว้าง,รับรู้ว่าจงซานเตรียมการโจมตีก่อนหน้าแล้ว,มี่เทียนร่วงหล่นจากสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานอยู่อยู่เบื้องหลัง,และคนต่อไปก็คือตัวเขาอย่างงั้นรึ?
"ชิ!"
ดวงตาของไท่อี้ที่เย็นชา,รอบๆร่างกายปะทะเพลิงอีกาสามกาทองคำออกมา,ราวกับว่าต้องการเผาไหม้ทั่วทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทันที.
เหล่ายอดฝีมือรอบๆที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.
”~~~~~~~~~~~~~~~!”
พริบตานั้นในกลุ่มยอดฝีมือ,ริ้วแสงสีขาวที่พุ่งตรงกระแทกราชันย์ตะวันออกไท่อี้ลอยขึ้นไปบนอากาศ.
"หืม?"ใบหน้าของไท่อี้ที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,ก่อนที่จะฟาดฝ่ามือเข้ารับแสงสีขาวที่กระแทกเขา.
"ตูมมมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลำแสงสีขาวนั้นทรงพลังแข็งแกร่งมาก,ต้านฝ่ามือของไท่อี้,ไท่อี้ไม่สามารถเหนือกว่าได้เลย,แม้แต่แสงสีขาวที่ลากเขาออกมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวได้.
บนอากาศ.
ที่ด้านหน้าของไท่อี้นั้น,ปรากฏบุรุษในชุดสีขาว.
บุรุษในชุดสีเขียว,ที่มีดวงตาเป็นประกายราวกับปิศาจ!
"ตี้เสวียนชา!"ใบหน้าของไท่อี้ที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนเคร่งขรึม.
ก่อนหน้านี้,เป็นตี้เสวียนชาที่ขวางไท่อี้เอาไว้นั่นเอง.
"การต่อสู้ในอดีต,ยังไม่รู้ผล,ครั้งนี้,มาลองอีกครั้ง!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
อีกฝั่งหนึ่ง,จงเทียนที่จดจ้องมองไปยังฝั่งของลู่หย๋า,แสงสีทองของเขาที่แออกมา,อักขระ卍
มากมายส่องประกายแสงสีทองหมุนวนรอบๆร่าง,จงเทียนที่ถือเจดีย์ฉีหลิง,จดจ้องมองปราชญ์เทพหลู่หย๋า.
เทียนเต๋าจื่อและคนอื่นที่ยังคงนั่งอยู่เงียบๆ,ทว่าที่มุมปากของเขาที่อดไม่ได้ที่จะเผยยิ้มออกมา! เริ่มแล้ว,สวยงามเลิศเลอ!
แทบจะในเวลาเดียวกัน!
ทิศใต้,บนภูเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้หนาแน่น.
เหล่าเซียนบรรพชนทวีปใต้จำนวนมากที่เฝ้ารออยู่,ทันใดนั้นกุยเช่อที่สั่งการในทันที,"ราชันย์เทวะให้สัญญาณแล้ว,เริ่มได้!"
"อืม!"เหรินชุนที่พยักหน้ารับ.
"เคร้ง~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงระฆังฮุ่นตุ้น(ระฆังแห่งความโกลาหล!)
สภาพแวดล้อมรอบๆทันใดนั้นก็กลายเป็นมือคลึ้มลงในทันที,แสงสว่างที่ถูกเสียงของระฆังดูดซับมารวมกันที่เดียวกัน.
เหรินชุดที่อยู่ยังสถานที่ดังกล่าว,บนพื้นดิน,ด้านหน้าปรากฏบอลแสดงที่ใหญ่ยักษ์ขึ้น,บอลแสงที่ขยายขนาดขึ้นเรื่อยๆ,แทบจะทันที,มันก็มีขนาดหนึ่งล้านจั้ง,ก่อนที่จะยืดขนาดเรื่อยๆจนมีรัศมีหนึ่งล้านลี้แล้ว.
บอลแสดงที่ใหญ่ยักษ์,ส่องประกายแสงสีทอง,เป็นเหมือนดั่งเปลวเพลิงของจินอู๋ซาน(อีกาทองคำสามขา)ที่กำลังลุกโชน.
ดูเหมือนกับดวงอาทิตย์ดวงหนึ่งที่กำลังผุดขึ้นจากบนพื้นโลก.
บอลแสงขนาดหนึ่งล้านลี้,กำลังเผาไหม้ทุกอย่างที่อยู่รอบๆ,แม้แต่ห้วงมิติยังสั่นไหวเป็นระลอก,เป็นเปลวเพลิงที่ทรงพลังมาก,กลุ่มก้อนเปลวเพลิงที่กำลังหมุนวนกำลังเคลื่อนที่.
"ตูมมมมมม!"
บอลเพลิงหนึ่งล้านลี้,ที่กำลังพุ่งตรงไปยังทิศทางของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทุกหนแห่งที่มันเคลื่อนที่ผ่าน,ระเหิดสลายไปอย่างสมบูรณ์,เทือกเขาแม่น้ำ,แม้แต่เมืองเล็กบางแห่ง,ที่สลายหายไปในทันที.
บอลเพลิงที่เคลื่อนที่ไปยังทิศเหนือ,ทว่าในเวลาเดียวกันก็มีหนี่ปู่ซาและคนอื่นๆที่เตรียมรับมืออยู่แล้ว.
"หนี่ปู่ซา,มาแล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เริ่มได้!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
"ตูมมมมม!"
บนพื้นดิน,ปราณทมิฬมากมายที่ปะทุระเบิดออกมา,ปรากฏทมิฬที่พวยพุ่งปรากฏเป็นเหมือนกับบอลเพลิงหากแต่มันโอบอุ้มไปด้วยความมืด,ปราณแห่งความตายที่มากมายไร้ที่สุดสุดไหลมารวมกัน.
ภายในปราณทมิฬนั้น,สามารถมองเห็นภาพเงาของปราสาทที่ใหญ่โตมโหฬารได้,บอลทมิฬที่ใหญ่ยักษ์ที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นโคลน.
"ตำหนักสังสารวัฏ,โหยวฟู่(ตำหนักอเวจี),ราชันย์วัฏจักร,ดินแดนห้ามนทิน,อำนาจมนทิน!"
ภายในปราณทมิฬได้ยินเสียงของหนี่ปู่ซา,หนี่ปู่ซาที่ยืนอยู่ใจกลางตำหนัก,ขณะบนศีรษะของเขาสวมมงกุฏราชาช้าๆ.
"ครืนนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ไกลออกไป,โหลวซิงเฉินที่เผยท่าทางประหลาดใจ,การปรากฏตัวของดินแดนห้ามนทินสถานที่ควรจะอยู่ในภพหยินได้มาปรากฏภพหยาง,พลังอำนาจมนทินที่กำลังทำให้ทุกอย่างเสื่อมสลายกำลังพุ่งตรงไปยังบอลเพลิงที่ใหญ่ยักษ์ที่กำลังเคลื่อนเข้ามา.
บอลเพลิงที่ใหญ่ยักษ์,และดินแดนห้ามนทินที่พุ่งเข้าหากันช้าๆ!
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว,พลังกระแทกที่ทำให้ห้วงมิติสั่นไหวอย่างรุนแรง,ก่อนที่จะปรากฏควันสีขาวที่พุ่งทะยานขึ้นท้องฟ้า,พื้นที่ในรัศมีล้านล้านลี้ขาวโพลนไปหมด.
หมอกสีขาวที่ปกคลุม,ได้ยินเสียงที่ดังกึกก้องดังกระหึ่มอยู่ด้านใน.
ในรัศมีล้านล้านลี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น,รับรู้เพียงแค่ว่ามีคนกำลังต่อสู้กันอยู่.
ทิศตะวันตก,เทือกเขาที่เต็มไปด้วยป่าทึบ.
เซียนเซิงซือและจินเผิงขณะจ้องมองไปยังดินแดนหมอกสีขาวทางทิศตะวันออกเฉียงใต้.
"เซียนเซิงซือ,เซียนบรรพชนทวีปใต้ลงมือแล้ว!"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม,โลกที่แตกต่างของดินแดนฮวงจุ้ย? ดูเหมือนว่าทางฝั่งของเหรินชุนจะได้เปรียบ."เซียนเซิงพยักหน้ารับ.
"เหรินชุน?
ไม่ใช่ว่าเขาด้อยกว่าหนี่ปู่ซาหรอกรึ?!"จินเผิงเอ่ย.
"ไม่,นั่นในภพหยิน,ในภพหยิน,เหรินชุนไม่ใช่คู่มือของหนี่ปู่ซา,หากแต่ในภพหยางหาได้เป็นเช่นนั้น,นอกจากนี้,หนี่ปู่ซายังมีเซียนบรรพชนเพียง
35 คน,ทว่าเหรินชุนมีเซียนบรรพชนห้าสิบห้าคนสนับสนุน,ต่างกันถึง 20
,การปะทะกันเช่นนี้,หนี่ปู่ซาไม่ได้เปรียบนัก,แต่ตอนนี้,ยังอยู่ในสภาวะหยุดนิ่งอยู่!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"จินเผิงที่พยักหน้าสูดหายใจลึก,เข้าใจได้ถึงความแตกต่างนี้.
"คนของไท่อี้ลงมือแล้ว,เทียนเต๋าจื่อเองก็อีกไม่นาน,แจ้งทุกคน,เตรียมรับมือ!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"รับทราบ!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
--------------------------------------------------
ที่ลานตำหนักซ่างเฉิน! เหล่ายอดฝีมือแน่นอนย่อมมองเห็นการต่อสู้ของโลกเขตแดนฮวงจุ้ยทางทิศใต้ได้,ในเวลานี้ทุกคนรับรู้แล้วว่า.งานวันเกิดของจงซาน,มันกำลังกลายเป็นสนามรบขนาดใหญ่.
บุญคุณความแค้น,ข้อโต้แย้ง,ไม่ได้เป็นเพียงแค่ลมปาก,มีเพียงแค่ต่อสู้เท่านั้น,ถึงจะสลายมันได้.
"ตูมมมมม!"
ตี่เสวียนชาที่กำลังต่อสู้กับไท่อี้บนอากาศ,จงเทียนเองก็กำลังรับมือกับลู่หย๋า!
"เซียนเซิงโหยวหมิง,เจ้ากลับไปก่อน!"ไท่อี้ที่ตะโกนลงมาจาบนอากาศ.
กลับก่อน? ให้กลับก่อนอย่างงั้นรึ?
เหล่ายอดฝีมือที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง,ในเวลานี้เห็นในมือของเซียนเซิงโหยวหมิง,มีชิ้นจานหยกสีม่วง.
แผ่นริ้วหยกสีม่วง?
ใบหน้าของจงซานที่สั่นไหว,เขาที่จดจำสิ่งนี้ได้,ในอดีต,เทียนเสิ่นจื่อเคยมอบให้กับเขาสองชิ้น,เป็นของวิเศษที่ยอดเยี่ยมมาก,สามารถใช้เคลื่อนย้ายทางไกล,เป็นพลังที่ต่อต้านสวรรค์มา! ในเวลานี้เซียนเซิงโหยวหมิงก็มีมันอย่างงั้นรึ?
"หนีอย่างงั้นรึ? ชิ!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
ฝ่ามือของเขาที่ฟาดไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง,เซียนเซิงโหยวหมิงที่บดขยี้หยกไปในทันที.
อากาศที่วางเปล่า,ปรากฏฝ่ามือพุ่งไปยังทิศทางของเซียนเซิงโหยวหมิง.
"ฮา ~~~~~~~~~~~~~~!”
เซียนเซิงโหยวหมิงที่หัวเราะ,พร้อมกับมีฝ่ามือหนึ่งที่ผุดออกมา,ช่วยเซียนเซิงโหยวหมิงเอาไว้.
"หืม?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกรที่ดังขึ้น.
"ปัง!"
กงเล็บมังกรที่ผุดออกมาจากฝ่ามือขยายใหญ่ขึ้นเป็นกงเล็บที่พุ่งออกไป,เพราะว่ารอบๆเต็มไปด้วยยอดฝีมือ,ทำให้อากาศในลานตำหนักซ่างเฉินไม่ฉีกขาดออกจากกันนั่นเอง.
ในเวลานั้น,ภายใต้กงเล็บมากังที่พุ่งออกไป,กระแทกกับร่างของเซียนเซิงโหยวหมิงที่เวลานี้เป็นเหมือนกับเงามายาไปแล้ว.
"พุ ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซียนเซิงโหยวหมิงที่พ่นโลหิตออกมา,ทว่าจากนั้นก็หายไปไม่มีร่องรอย,ถูกเคลื่อนย้ายจากไปแล้ว.
---------------------------
เซียนเซิงซือที่หายไปแล้ว,ในช่องกาลอากาศ,รอบๆร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแสงสีขาวสว่างจ้า.
เซียนเซิงโหยวหมิงในช่องกาลอากาศนั้น,ใบหน้าที่แข็งกร้าวผ่อนคลายลง,พร้อมกับปาดโลหิตออกมาเบาๆ,บนเสื้อของเขานั้นมีรูที่จงซานทิ้งเอาไว้.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะที่ใช้ฝ่ามือลูบที่รู,เซียนเซิงโหยวหมิงที่เงยหน้าหัวเราะ,เสียงหัวเราะดังลั่น,หากแต่ดวงตาทั้งสองข้างกลับหลั่งน้ำตาออกมา.
เขาที่ร้องไห้,พร้อมกับหัวเราะในช่องกาลอากาศ,หากมีใครเห็นจะต้องรับรู้แน่นอนว่าเซียนเซิงโหยวหมิงนั้นมีอารมณ์ที่ขัดแย้งกัน.
เขาที่หัวเราะและร้องไห้,ขณะที่ถูกเคลื่อนย้ายทางไกลเป็นเวลาครึ่งชั่วยาม.
ภายในช่องกาลอากาศนั้นปรากฏทางออกแล้วนั่นเอง,เขากำลังจะออกไป?
เซียนเซิงโหยวหมิงที่เช็ดน้ำตาทั้งหมด,ร้องไห้อีกแล้ว.
Chapter 1392 Crying and smiling of nether
world mister
幽冥先生的哭与笑
เซียนเซิงโหยวหมิงทั้งหัวเราะและร้องไห้.
มีดบินพิฆาตเซียนถูกภาพเงากงเล็บมังกรจากฝ่ามือของจงซานกุมเอไว้,พริบตาเดียว,เกิดเสียงดังกระหึ่มพุ่งออกไป.
"เป้งๆๆ!"
เสียงเค้นโลหะมีดบินพิฆาตเซียนที่ไม่ขยัง,สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
เหล่าผู้ฝึกตนทั่วทั้งทวีปเหนืออ้าปากค้าง.
แม้นว่าจะรู้จงซานแข็งแกร่ง,ทว่าไม่คิดว่าจะเกินจริงถึงเพียนนี้,มีดบินพิฆาตเซียน?
นี่คืออุปการณ์ปราชญ์เทพทำลายล้าง,เวลานี้ยังไม่ได้ใช้พลังอำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้ง,แต่กับหยุดเอาไว้ได้?
คว้าเอาไว้ด้วยมืออากาศ?
"อาจารย์,จงซานคว้าเอาไว้อย่างงั้นรึ?"
"อาจารย์อา,ท่านไม่ได้บอกว่ามีดบินพิฆาตเซียนไม่มีอะไรที่ตัดไม่ขาดหรอกรึ?
มีดบินที่แข็งแกร่งที่สุด,กับถูกมืออากาศคว้าเอาไว้อย่างงั้นรึ?
"อาจารย์,ปราชญ์เทพแข่งแกร่งจริงๆรึ?"
..............................
..................
......
หลังจากที่ได้สติแล้ว,ผู้คนมากมายต่างก็ส่งเสียงออกมามากมายด้วยความสงสัย.
ลานตำหนักซ่างเฉิน.
"ขอให้เป่าเอ่ยกลับมา!"ลู่หย๋าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"วูซซซซ!"
มีดบินพิฆาตเซียนที่กำลังดิ้นไปมา,เห็นชัดเจนว่ากำลังหนีจากการจับเอาไว้ของจงซาน.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
เสียงเย็นชาที่ดังก้องไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เห็นชัดเจนว่าจงซานรู้สึกโกรธเกรี้ยวแล้ว.
"วูซซซ!"
มีดบินพิฆาตเซียนที่หายไปในทันที.
"มีดบินพิฆาตเซียน,จงซาน~~~~~~~~~~~~~!”
ลู่หย๋าที่ถูกตัดการเชื่อมต่อ,ระเบิดความโกรธลุกขึ้นยืนขึ้นในทันที.
"วูซซซซซ!"
อักขระ卍
ที่พวยพุ่ง,จงเทียนที่ลุกขึ้นยืนบนบัลลังก์ดอกบวก,เข้าขวางทางลู่หย๋าเอาไว้,แววตาที่เผยความเป็นปฏิปักษ์.
"บุตรไม่ได้รับการสั่งสอน,เป็นความคิดของบิดา,ไท่อี้,เจ้ามีอะไรจะกล่าว?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ปึก!"ไท่อี้ที่ขวางถ้วยสุราลงพื้น,จ้องมองด้วยความเย็นชาไปยังจงซาน.
"เรื่องของข้า,ไม่จำเป็นต้องให้เจ้ามาแส่,แล้วเจ้า,ก่อนหน้านี้,ได้ทำร้ายคนของข้า?"ไท่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ปราณที่แก่กล้าพลังวิญญาณที่ทำให้อากาศรอบๆเย็นลม,แม้แต่เกิดหิมะตกลงมาอย่างไรเหตุผล,ทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ถูกกบไปด้วยความหนาวเย็น.
เซียนเซิงโหยวหมิงที่เวลานี้ได้ถอยหนีออกไปอยู่ด้านหลังไท่อี้อย่างรวดเร็ว.
"ชิ,ข้าลงโทษบุตรอกตัญญู,ต้องขอความเห็นจากเจ้าด้วยรึ?!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เขาที่ฟาดฝ่ามือตรงไปยังโหยวหมิงอีกครั้ง.
แววตาของไท่อี้ที่เผยความเย็นชาออกมา,ก่อนที่จะสบัดฝ่ามือฟาดออกไปเช่นกัน.
บนอากาศที่วางเปล่าปรากฏดวงตะวันขนาดเล็กพุ่งออกไป.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ปรากฏเสียงมังกรคำรามดังก้องไปทั่ว.
"ตูมมมมม!”
ด้านล่างร่างไท่อี้,บนพื้นดิน,ปรากฏหัวของมังกรทองขนาดยักษ์ขึ้นในทันที,ก่อนที่ปากของมันอ้ากว้างและกัดไปยังทิศทางของไท่อี้.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
หัวมังกรที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังพุ่งกันไท่อี้,อย่างรวดเร็ว,ไท่อี้ที่หลบออกมา,หลบการงับของหัวมังกร.
หัวมังกรที่สลายไป,ไท่อี้ที่ดวงตาเบิกกว้าง,รับรู้ว่าจงซานเตรียมการโจมตีก่อนหน้าแล้ว,มี่เทียนร่วงหล่นจากสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานอยู่อยู่เบื้องหลัง,และคนต่อไปก็คือตัวเขาอย่างงั้นรึ?
"ชิ!"
ดวงตาของไท่อี้ที่เย็นชา,รอบๆร่างกายปะทะเพลิงอีกาสามกาทองคำออกมา,ราวกับว่าต้องการเผาไหม้ทั่วทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทันที.
เหล่ายอดฝีมือรอบๆที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.
”~~~~~~~~~~~~~~~!”
พริบตานั้นในกลุ่มยอดฝีมือ,ริ้วแสงสีขาวที่พุ่งตรงกระแทกราชันย์ตะวันออกไท่อี้ลอยขึ้นไปบนอากาศ.
"หืม?"ใบหน้าของไท่อี้ที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,ก่อนที่จะฟาดฝ่ามือเข้ารับแสงสีขาวที่กระแทกเขา.
"ตูมมมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลำแสงสีขาวนั้นทรงพลังแข็งแกร่งมาก,ต้านฝ่ามือของไท่อี้,ไท่อี้ไม่สามารถเหนือกว่าได้เลย,แม้แต่แสงสีขาวที่ลากเขาออกมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวได้.
บนอากาศ.
ที่ด้านหน้าของไท่อี้นั้น,ปรากฏบุรุษในชุดสีขาว.
บุรุษในชุดสีเขียว,ที่มีดวงตาเป็นประกายราวกับปิศาจ!
"ตี้เสวียนชา!"ใบหน้าของไท่อี้ที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนเคร่งขรึม.
ก่อนหน้านี้,เป็นตี้เสวียนชาที่ขวางไท่อี้เอาไว้นั่นเอง.
"การต่อสู้ในอดีต,ยังไม่รู้ผล,ครั้งนี้,มาลองอีกครั้ง!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
อีกฝั่งหนึ่ง,จงเทียนที่จดจ้องมองไปยังฝั่งของลู่หย๋า,แสงสีทองของเขาที่แออกมา,อักขระ卍
มากมายส่องประกายแสงสีทองหมุนวนรอบๆร่าง,จงเทียนที่ถือเจดีย์ฉีหลิง,จดจ้องมองปราชญ์เทพหลู่หย๋า.
เทียนเต๋าจื่อและคนอื่นที่ยังคงนั่งอยู่เงียบๆ,ทว่าที่มุมปากของเขาที่อดไม่ได้ที่จะเผยยิ้มออกมา! เริ่มแล้ว,สวยงามเลิศเลอ!
แทบจะในเวลาเดียวกัน!
ทิศใต้,บนภูเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้หนาแน่น.
เหล่าเซียนบรรพชนทวีปใต้จำนวนมากที่เฝ้ารออยู่,ทันใดนั้นกุยเช่อที่สั่งการในทันที,"ราชันย์เทวะให้สัญญาณแล้ว,เริ่มได้!"
"อืม!"เหรินชุนที่พยักหน้ารับ.
"เคร้ง~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงระฆังฮุ่นตุ้น(ระฆังแห่งความโกลาหล!)
สภาพแวดล้อมรอบๆทันใดนั้นก็กลายเป็นมือคลึ้มลงในทันที,แสงสว่างที่ถูกเสียงของระฆังดูดซับมารวมกันที่เดียวกัน.
เหรินชุดที่อยู่ยังสถานที่ดังกล่าว,บนพื้นดิน,ด้านหน้าปรากฏบอลแสดงที่ใหญ่ยักษ์ขึ้น,บอลแสงที่ขยายขนาดขึ้นเรื่อยๆ,แทบจะทันที,มันก็มีขนาดหนึ่งล้านจั้ง,ก่อนที่จะยืดขนาดเรื่อยๆจนมีรัศมีหนึ่งล้านลี้แล้ว.
บอลแสดงที่ใหญ่ยักษ์,ส่องประกายแสงสีทอง,เป็นเหมือนดั่งเปลวเพลิงของจินอู๋ซาน(อีกาทองคำสามขา)ที่กำลังลุกโชน.
ดูเหมือนกับดวงอาทิตย์ดวงหนึ่งที่กำลังผุดขึ้นจากบนพื้นโลก.
บอลแสงขนาดหนึ่งล้านลี้,กำลังเผาไหม้ทุกอย่างที่อยู่รอบๆ,แม้แต่ห้วงมิติยังสั่นไหวเป็นระลอก,เป็นเปลวเพลิงที่ทรงพลังมาก,กลุ่มก้อนเปลวเพลิงที่กำลังหมุนวนกำลังเคลื่อนที่.
"ตูมมมมมม!"
บอลเพลิงหนึ่งล้านลี้,ที่กำลังพุ่งตรงไปยังทิศทางของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทุกหนแห่งที่มันเคลื่อนที่ผ่าน,ระเหิดสลายไปอย่างสมบูรณ์,เทือกเขาแม่น้ำ,แม้แต่เมืองเล็กบางแห่ง,ที่สลายหายไปในทันที.
บอลเพลิงที่เคลื่อนที่ไปยังทิศเหนือ,ทว่าในเวลาเดียวกันก็มีหนี่ปู่ซาและคนอื่นๆที่เตรียมรับมืออยู่แล้ว.
"หนี่ปู่ซา,มาแล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เริ่มได้!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
"ตูมมมมม!"
บนพื้นดิน,ปราณทมิฬมากมายที่ปะทุระเบิดออกมา,ปรากฏทมิฬที่พวยพุ่งปรากฏเป็นเหมือนกับบอลเพลิงหากแต่มันโอบอุ้มไปด้วยความมืด,ปราณแห่งความตายที่มากมายไร้ที่สุดสุดไหลมารวมกัน.
ภายในปราณทมิฬนั้น,สามารถมองเห็นภาพเงาของปราสาทที่ใหญ่โตมโหฬารได้,บอลทมิฬที่ใหญ่ยักษ์ที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นโคลน.
"ตำหนักสังสารวัฏ,โหยวฟู่(ตำหนักอเวจี),ราชันย์วัฏจักร,ดินแดนห้ามนทิน,อำนาจมนทิน!"
ภายในปราณทมิฬได้ยินเสียงของหนี่ปู่ซา,หนี่ปู่ซาที่ยืนอยู่ใจกลางตำหนัก,ขณะบนศีรษะของเขาสวมมงกุฏราชาช้าๆ.
"ครืนนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ไกลออกไป,โหลวซิงเฉินที่เผยท่าทางประหลาดใจ,การปรากฏตัวของดินแดนห้ามนทินสถานที่ควรจะอยู่ในภพหยินได้มาปรากฏภพหยาง,พลังอำนาจมนทินที่กำลังทำให้ทุกอย่างเสื่อมสลายกำลังพุ่งตรงไปยังบอลเพลิงที่ใหญ่ยักษ์ที่กำลังเคลื่อนเข้ามา.
บอลเพลิงที่ใหญ่ยักษ์,และดินแดนห้ามนทินที่พุ่งเข้าหากันช้าๆ!
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว,พลังกระแทกที่ทำให้ห้วงมิติสั่นไหวอย่างรุนแรง,ก่อนที่จะปรากฏควันสีขาวที่พุ่งทะยานขึ้นท้องฟ้า,พื้นที่ในรัศมีล้านล้านลี้ขาวโพลนไปหมด.
หมอกสีขาวที่ปกคลุม,ได้ยินเสียงที่ดังกึกก้องดังกระหึ่มอยู่ด้านใน.
ในรัศมีล้านล้านลี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น,รับรู้เพียงแค่ว่ามีคนกำลังต่อสู้กันอยู่.
ทิศตะวันตก,เทือกเขาที่เต็มไปด้วยป่าทึบ.
เซียนเซิงซือและจินเผิงขณะจ้องมองไปยังดินแดนหมอกสีขาวทางทิศตะวันออกเฉียงใต้.
"เซียนเซิงซือ,เซียนบรรพชนทวีปใต้ลงมือแล้ว!"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม,โลกที่แตกต่างของดินแดนฮวงจุ้ย? ดูเหมือนว่าทางฝั่งของเหรินชุนจะได้เปรียบ."เซียนเซิงพยักหน้ารับ.
"เหรินชุน?
ไม่ใช่ว่าเขาด้อยกว่าหนี่ปู่ซาหรอกรึ?!"จินเผิงเอ่ย.
"ไม่,นั่นในภพหยิน,ในภพหยิน,เหรินชุนไม่ใช่คู่มือของหนี่ปู่ซา,หากแต่ในภพหยางหาได้เป็นเช่นนั้น,นอกจากนี้,หนี่ปู่ซายังมีเซียนบรรพชนเพียง
35 คน,ทว่าเหรินชุนมีเซียนบรรพชนห้าสิบห้าคนสนับสนุน,ต่างกันถึง 20
,การปะทะกันเช่นนี้,หนี่ปู่ซาไม่ได้เปรียบนัก,แต่ตอนนี้,ยังอยู่ในสภาวะหยุดนิ่งอยู่!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"จินเผิงที่พยักหน้าสูดหายใจลึก,เข้าใจได้ถึงความแตกต่างนี้.
"คนของไท่อี้ลงมือแล้ว,เทียนเต๋าจื่อเองก็อีกไม่นาน,แจ้งทุกคน,เตรียมรับมือ!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"รับทราบ!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
--------------------------------------------------
ที่ลานตำหนักซ่างเฉิน! เหล่ายอดฝีมือแน่นอนย่อมมองเห็นการต่อสู้ของโลกเขตแดนฮวงจุ้ยทางทิศใต้ได้,ในเวลานี้ทุกคนรับรู้แล้วว่า.งานวันเกิดของจงซาน,มันกำลังกลายเป็นสนามรบขนาดใหญ่.
บุญคุณความแค้น,ข้อโต้แย้ง,ไม่ได้เป็นเพียงแค่ลมปาก,มีเพียงแค่ต่อสู้เท่านั้น,ถึงจะสลายมันได้.
"ตูมมมมม!"
ตี่เสวียนชาที่กำลังต่อสู้กับไท่อี้บนอากาศ,จงเทียนเองก็กำลังรับมือกับลู่หย๋า!
"เซียนเซิงโหยวหมิง,เจ้ากลับไปก่อน!"ไท่อี้ที่ตะโกนลงมาจาบนอากาศ.
กลับก่อน? ให้กลับก่อนอย่างงั้นรึ?
เหล่ายอดฝีมือที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง,ในเวลานี้เห็นในมือของเซียนเซิงโหยวหมิง,มีชิ้นจานหยกสีม่วง.
แผ่นริ้วหยกสีม่วง?
ใบหน้าของจงซานที่สั่นไหว,เขาที่จดจำสิ่งนี้ได้,ในอดีต,เทียนเสิ่นจื่อเคยมอบให้กับเขาสองชิ้น,เป็นของวิเศษที่ยอดเยี่ยมมาก,สามารถใช้เคลื่อนย้ายทางไกล,เป็นพลังที่ต่อต้านสวรรค์มา! ในเวลานี้เซียนเซิงโหยวหมิงก็มีมันอย่างงั้นรึ?
"หนีอย่างงั้นรึ? ชิ!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
ฝ่ามือของเขาที่ฟาดไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง,เซียนเซิงโหยวหมิงที่บดขยี้หยกไปในทันที.
อากาศที่วางเปล่า,ปรากฏฝ่ามือพุ่งไปยังทิศทางของเซียนเซิงโหยวหมิง.
"ฮา ~~~~~~~~~~~~~~!”
เซียนเซิงโหยวหมิงที่หัวเราะ,พร้อมกับมีฝ่ามือหนึ่งที่ผุดออกมา,ช่วยเซียนเซิงโหยวหมิงเอาไว้.
"หืม?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกรที่ดังขึ้น.
"ปัง!"
กงเล็บมังกรที่ผุดออกมาจากฝ่ามือขยายใหญ่ขึ้นเป็นกงเล็บที่พุ่งออกไป,เพราะว่ารอบๆเต็มไปด้วยยอดฝีมือ,ทำให้อากาศในลานตำหนักซ่างเฉินไม่ฉีกขาดออกจากกันนั่นเอง.
ในเวลานั้น,ภายใต้กงเล็บมากังที่พุ่งออกไป,กระแทกกับร่างของเซียนเซิงโหยวหมิงที่เวลานี้เป็นเหมือนกับเงามายาไปแล้ว.
"พุ ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซียนเซิงโหยวหมิงที่พ่นโลหิตออกมา,ทว่าจากนั้นก็หายไปไม่มีร่องรอย,ถูกเคลื่อนย้ายจากไปแล้ว.
---------------------------
เซียนเซิงซือที่หายไปแล้ว,ในช่องกาลอากาศ,รอบๆร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแสงสีขาวสว่างจ้า.
เซียนเซิงโหยวหมิงในช่องกาลอากาศนั้น,ใบหน้าที่แข็งกร้าวผ่อนคลายลง,พร้อมกับปาดโลหิตออกมาเบาๆ,บนเสื้อของเขานั้นมีรูที่จงซานทิ้งเอาไว้.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะที่ใช้ฝ่ามือลูบที่รู,เซียนเซิงโหยวหมิงที่เงยหน้าหัวเราะ,เสียงหัวเราะดังลั่น,หากแต่ดวงตาทั้งสองข้างกลับหลั่งน้ำตาออกมา.
เขาที่ร้องไห้,พร้อมกับหัวเราะในช่องกาลอากาศ,หากมีใครเห็นจะต้องรับรู้แน่นอนว่าเซียนเซิงโหยวหมิงนั้นมีอารมณ์ที่ขัดแย้งกัน.
เขาที่หัวเราะและร้องไห้,ขณะที่ถูกเคลื่อนย้ายทางไกลเป็นเวลาครึ่งชั่วยาม.
ภายในช่องกาลอากาศนั้นปรากฏทางออกแล้วนั่นเอง,เขากำลังจะออกไป?
เซียนเซิงโหยวหมิงที่เช็ดน้ำตาทั้งหมด,ร้องไห้อีกแล้ว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น