Immortality Chapter 1377 Yang Sector, series Northern Continent
Chapter 1377 Yang Sector, series Northern
Continent
阳间,一统北洲
รวมทวีปเหนือ,ภพหยาง.
"หากเขามา?
สองภพหยินหยางก็จะล่าปราชญ์เทพพร้อมกันเลย!"จงซานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ครับ!"ภายในใจของหวังจิงเหวินที่ลอบสั่นไหวเล็กน้อย.
ที่ภพหยางนั้นจะมียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกัน,หากในภพหยินมีปราชญ์เทพเข้าโจมตีอีก,ตลอดทั้งจุนเทียนเซี่ย,จะให้หวังจิงเหวินสงบใจได้อย่างไร,ต้องไม่ลืมว่าทรัพยากรของต้าเจิ้งย่อมมีจำกัดเช่นกัน.
อย่างไรก็ตามในเมื่อเซิ่งหวังเผยความมั่นใจออกมา,ไม่ว่าอย่างไรถึงกล่าวอะไรไปก็เปล่าประโยชน์,อีกอย่างเซิ่งหวังนั้นมีอะไรมากมายที่ซ่อนเอาไว้.
"ทวีปเหนือภพหยินนั้น,ห้าดินแดนที่เหลือ,ทั้งต้าเจิ้งและหลุนฮุยต่างก็ต้องการ,การรวมภาคเหนือภพหยินให้เป็นหนึ่งก่อนงานวันเกิดของข้าคงยากที่จะทำได้,ห้าดินแดนที่เหลือนี้,คงต้องพยายามอย่างดีที่สุด,ก่อนที่จะมีวาสนามากมายพอล่าปราชญ์เทพ!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"
"กลับกันได้!"จงซานที่สะบั้นชุด,ก่อนที่จะนำทุกคนบินกลับเมืองซ่าง.
--------------------------------------------
สองร้อยปีหลังจากนั้น!
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เมฆวาสนามากมายที่พลุ้งพล่าน,ภายในนั้นมีมังกรทองวาสนาสองตนที่ส่งเสียงดังคำรามกระหึ่มไปทั่วทุกสารทิศ,มังกรทองสองตนที่มีความยาวกว่าล้านลี้เลื้อยไปมาทั่วท้องฟ้าทั่วแผ่นดิน.
วาสนามามายที่มารวมตัวกันมากมายยิ่งกว่าที่เคยมีมา,แสงสว่างเจิดจรัสกระจายสว่างจ้าไปทั่วแผ่นดิน,แสงที่ส่องออกจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าปกคลุมรัศมีกว่าสิบพันล้านลี้,แสงสีทองที่ส่องกระทบเป็นประกาย.
ภายในตำหนักซ่างเฉิน.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร,เหล่าเสนาธิการที่ยืนอยู่ทั้งสองข้าง,ทุกๆคนที่เผยความยินดีออกมา,อี้เหยี่ยนที่ก้าวออกมาด้านหน้า.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ทวีปเหนือได้กลายเป็นของต้าเจิ้งแล้ว,ต้าเจิ้งที่รวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้,จากนั้นก็สามารถที่จะพิชิตโลกหล้าได้!"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
..........................................
........................
............
เหล่าเสนาธิการที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,เวลานี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างมากสำหรับต้าเจิ้งที่สามารถรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้.
คิดย้อนกับไปพันปีที่แล้ว,ต้าเจิ้งที่อยู่ในสภาพร่อแร่,เซิ่งหวังกลายเป็นตัวประกัน,ต้าเจิ้งแทบล่มสลาย,หากแต่ขุนนางจำนวนไม่น้อยก็ไม่ได้คิดทิ้งต้าเจิ้ง,ถึงแม้นว่าจะต้องตกตายไปก็ตาม,ใครจะคิดว่าเพียงแค่ไม่กี่พันปีต่อมา,ต้าเจิ้งไม่เพียงแต่รวบรวมดินแดนเฟิงจงได้,ยังสามารถรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้ด้วย.
ความรุ่งโรจนที่กำลังจะกลายเป็นนิรันดร์.
เหล่าเสนาธิการชราต้าเจิ้งเผยความตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก,พวกเขาที่เฝ้ามองการก้าวเดินของต้าเจิ้ง,พวกเขาที่ที่รู้สึกขัดข้องใจอยู่เช่นกัน,ไม่เชื่อว่าต้าเจิ้งจะแข็งแกร่งพอ,ทว่าก็เชื่อว่าจงซานจะทำทุกอย่างได้สำเร็จ.
จงซานไม่เคยทำให้ทุกคนผิดหวังแน่นอน,การท้าทายที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อง,ต้าเจิ้งที่ร่ำร้องเสียงเพลงแห่งชัยชนะ,อย่าง,ไม่มีใครเทียบได้.
เหล่าเสนาธิการที่เพิ่งรับเข้ามาใหม่,พวกเขาที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้งในช่วงสุดท้าย,ทว่าเห็นพลังของต้าเจิ้งแล้วทำให้พวกเขาตื่นเต้นไม่น้อย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะรุ่งโรจน์ถึงเพียงนี้,เพียง
1900
ปี,เซิ่งหวังที่ก้าวจากปุถุชนมาจนถึงวันนี้,ศาลเทวะ,อีกไม่นานก็จะกลายเป็นศาลสวรรค์,ต้าเจิ้งกำลังจะกล่าวเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกหล้า.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
..............................
..................
......
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ยกเว้นเสียงมังกร,เสียงของเหล่าประชาชนต่างก็ส่งเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญดังกึกก้อง,แสดงความยินดีกับเซิ่งหวัง.
"ดี!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนเมฆวาสนา,มังกรสองตนที่คำรามลั่น,ดังกึกก้องไปทั่วแผ่นดินภาคเหนือ,เหล่าประชาชนที่ได้ยินเสียงมังกรต่างก็รู้สึกยินดี,ทุกคนที่หยุดกิจวัตรประจำวัน,ต่างก็ยกมือ,รับรู้ถึงรัศมีของศาลเทวะที่แผ่ออกไปทั่วแผ่นดิน.
"นับจากวันนี้เป็นต้นไ,ทวีปเหนือก็คือศาลเทวะต้าเจิ้ง,ทวีปเหนือรวมเป็นหนึ่ง,ต้าเจิ้ง,ขอบตอบแทนประชาชนทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ!"จงซานเอ่ยเสียงดังก้องไปทั่วแผ่นดิน.
เสียงของจงซานที่ถูกส่งผ่านเมฆวาสนา,กระจายออกไปส่งถึงประชาชาทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ.
ต้าเจิ้ง,ตอบแทนทวีปเหนือ? หมายความว่าอย่างไร? เหล่าขุนนางต่างไม่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมกัน.
"โฮกก, โฮกก, โฮกก, โฮกก, โฮกก..........................................!”
สิ้นเสียงของจงซาน,ภายในใจของทุกคนที่ได้ยินเสียงดังกึกก้องของมังกรมากมายหลายตน,ไม่ใช่แค่สองตัว,ทว่าเป็น
200,2000,แม้แต่มากขึ้นเรื่อยๆ.
เสียงดังกึกก้องของมังกรมากมาย,ทำให้ทุกคนกลายเป็นงงงวย.
ทว่าบนทะเลวาสนาบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทันใดนั้นคลื่นหลายหมื่นชั้นของเมฆวาสนาที่กำลังม้วนกวาดออกไป!
หลังจากที่ร่างจำแลงเทวะของจงซาน,บนทะเลวาสนา,เผยมังกรสองหัว,จากนั้นก็ค่อยๆเคลื่อนไหว,มังกรทองวาสนา
19 เล็บสองตน,ที่หัวมองกรทอง,ตนหนึ่งมีขีดสีชาดประทับอยู่.
มังกรทอง 19 เล็กสองตนที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,พร้อมกับคำรามออกมาไม่หยุด,เสียงมังกรที่สั่งคลอนสวรรค์,เมฆวาสนาที่บิดม้วนวันกลายเป็นทางของมังกรทองวาสนาที่เหมือนกับมังกรทองวาสนาทั้งสอง.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่เกิดจากมังกรทองวาสนาตัวเล็กที่บังเกิดขึ้นจากการบิดม้วนของเมฆวาสนา,มันแยกออกมาจากทะเลวาสนาที่มากมายนับไม่ถ้วน.
” โฮกก !” ” โฮกก !”
” โฮกก !” ..........................................
มังกรทองวาสนาตัวเล็กที่บินว่อน,บินร่อนไปมาบนท้องฟ้า,จากสองตัว,เป็นสามตัว,เป็นสีตัว,มากขึ้นและก็มากขึ้น,บินหมุนวนรายล้อมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนท้องฟ้าของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเมฆวาสนาที่ครึ่งหนึ่งได้หายไป.
เหล่าประชาชนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวจ้องมองวาสนาที่หายไปด้วยความประหลาดใจ,เรื่องนี้,หมายความว่าอย่างไร?
ทางทิศใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เมืองอู๋ซ่าง!
จงซานต้าเจิ้ง,ตอบแทนทวีปเหนือ,ประชาชนที่จ้องมองท้องฟ้าด้วยความสงสัย.
ความรู้สึกที่คลุมเคลือ,เหล่าประชาชนทั่วเมืองอู๋ซ่างก็เช่นเดียวกัน! ทว่า,หมายความว่าอย่างไร?
ผ่านไปชั่วครู่หนึ่ง.
"ดูนั่น,มองดูที่ตำหนักเจ้าเมือง!"
"มีแสงสีทองบนตำหนักเจ้าเมือง,แสงสีทองที่มากขึ้นเรื่อยๆ,มากขึ้นเรื่อยๆแล้ว!"
"หมายความว่าอย่างไร? วาสนา? บนท้องฟ้ามีวาสนาได้อย่างไร?"
....................................
..................
......
ประชาชนของเมืองอู๋ซ่างต่างก็อุทานออกมาเสียงดังอื้ออึง,เหล่าประชนชนที่จดจ้องมอง,วาสนาที่มีเพียงแค่ราชวงศ์วาสนา,จะมาปรากฏขึ้นที่บนตำหนักเจ้าเมืองได้อย่างไร?
ประชาชนทั่วไปที่ออกมาจากบ้านเรือนเผยท่าทางสงสัย.
„โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมืองอู๋ซ่างมีมีเสียงของมังกรคำราม,จากนั้นก้อนวาสนาที่มากมายปกคลุม,กระจายไปทั่วหมุนวนอยู่รอบพร้อมกับปรากฏเมฆวาสนาเกิดขึ้นปกคลุมไปทั่วเมือง.
มังกรทองวาสนา,มังกรทองวาสนาตัวเล็กที่บินมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทว่าแม้ว่าจะมีขนาดเล็กที่บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทว่าที่บนเมืองอู๋ซ่างนั้นกับมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
มังกรวาสนาตนหนึ่งที่ปรากฏขึ้น,ประชาชนทั่วเมืองที่สัมผัสได้ถึงปราณหยวนฟ้าดินที่กำลังเพิ่มขึ้นในทันที,หลายๆคนที่สัมผัสได้ถึงวาสนารอบๆ,ที่เพิ่มพูนทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว.
"ปราณหยวนฟ้าดินเพิ่มขึ้นห้าเท่า? พลังหยวนฟ้าดินเพิ่มขึ้นห้าเท่าอย่างงั้นรึ?"ผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"เพิ่มขึ้นห้าเท่า?"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
........................
............
......
เหล่าประชาชนทั่วเมืองอู๋ซ่างต่างก็เผยเสียงเพลิดเพลินสุขสันต์,แม้นจะไม่เข้าใจทั้งหมด,ทว่าก็รับรู้ว่านี้คือสิ่งที่เซิ่งหวังที่เอ่ยตอบแทนทวีปเหนืออย่างแน่นอน.
เมืองอู๋ซ่าง,เป็นหนึ่งเมืองที่มีขนาดใหญ่ในทวีปเหนือ,ในเวลานี้ปรากฏมังกรวาสนาขึ้น,ประชาชนได้รับความเมตรตา,หลังจากที่เพิ่งผ่านสงครามที่รุนแรง,บางที่มีประชาชนไม่น้อยที่รู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก,ทว่าเมื่อจงซานตอบแทนทั่วแผ่นดิน,ความไม่พอใจเหล่านั้นก็สลายหายไป.
ในเมืองอู๋ซ่าง,สวนส่วนตัว.
ภายในสวนดังกล่าวมีชายชุดดำที่ยืนอยู่,ที่ด้านข้างของชายชุดดำนั้นมีชายวัยกลางคนยืนอยู่.
"ตอบแทนทั่วแผ่นดิน,มังกรทองทั่วทุกสารทิศ,นี่คืออำนาจของศาลสวรรค์,ที่ศาลเทวะทำได้อย่างงั้นรึ?
ทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?
เทพแห่งภัยพิบัติ,เจ้าหรือไม่ว่าทำไม?"ชายชุดดำวัยกลางคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชายชุดดำเทพแห่งภัยพิบัติ,ที่สูดหายใจลึก,จ้องมองมังกรทองวาสนาบนอากาศที่คำรามลั่น,ส่ายหน้าไปมา,พลางถอนหายใจ,ราชันย์เขียว(ชิงตี้),เจ้าไม่รู้,แล้วข้าจะรู้ได้อย่างไร?
แม้นว่าต้าเจิ้งจะไม่ใช่ศาลสวรรค์,หากแต่ก็เหมือนกับศาลสวรรค์นั่นล่ะ,ตรงกันข้ามกับราชันย์หยกเลย."
"ราชันย์หยกเห่าเทียนถงหมิง,ในอดีตราชันย์หยกขึ้นชื่อว่าเป็นเทียนตี้,หงจวินได้ใช้ปราณสวีของตัวเองสร้างแท่นบูชาฟ้าดินมอบให้กับเขา,ช่างน่าเสียดาย............!”ราชันย์เขียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่มีอะไรน่าเสียดาย,ในเมื่อเลือกแล้ว,สามารถหนีจากเส้นทางนี้ได้อย่างงั้นรึ?"เทพแห่งภัยพิบัติกล่าว.
"ข้าไม่ได้ดี,เพียงแต่จื่อเหว่ย,เจิ้นอู๋,กัวเฉิน,ต้องตายไปตามแผนของยูไล,ด้วยมือของเจี้ยนอ้าว!"ราชันย์เขียวส่ายหน้าไปมา.
"ตายรึ? ก็แค่เพียงร่างกายเท่านั้น!"เทพแห่งภัยพิบัติที่เผยยิ้มบางออกมา.
"หืม?"
"จื่อเหว่ย,เจิ้นอู๋,กัวเฉิน,พวกเขาตายอย่างงั้นรึ?
เจ้าเพิ่งกลับมา,มีหลายเรื่องที่ไม่รู้,หลังจากนี้เจ้าจะเข้าใจ!"เทพแห่งภัยพิบัติเอ่ย.
"หืม? พวกเขาทั้งสามยังมีชีวิตอย่างงั้นรึ?
พวกเขาได้หลอมรวมชะตาวิถีเข้ากับดวงดาวอย่างงั้นรึ?
ดวงดาราทั้งสามยังไม่สลาย,พวกเขาก็ไม่ตายอย่างงั้นรึ?"ราชันย์เขียวที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
ชายในชุดดำ,เทพแห่งภัยพิบัติพยักหน้ารับ.
เทพแห่งภัยพิบัติพยักหน้ารับ,ราชันย์เขียวที่ถอนหายใจเบาๆ,ท้ายที่สุดก็เผยยิ้มออกมา,"ราชันย์หยก,ไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ!"
"งานวันเกิดจงซานใกล้จะถึงแล้ว,ยอดฝีมือทั่วหล้ามารวมกัน,ในเวลานั้นราชันย์หยกจะกลับคืน,เจ้าและข้ารับผิดชอบในการนำราชันย์หยกกลับคืน! เรื่องอื่นๆนั้น,เจ้าไม่จำเป็นต้องใส่ใจ!"เทพแห่งภัยพิบัติเอ่ย.
"ดี!
ข้าก็ต้องการจะเห็น,จงซานที่เพิ่งมีอายุสองพันปี,เขาจะขายหน้าขนาดใหน,ที่เรื่องดังกล่าวนี้กระจายไปทั่วหล้า!"ราชันย์เขียวที่เผยยิ้มออกมา.
"อีกไม่นาน,เมื่อถึงงานวันเกิดนั่น,กลุ่มปราชญ์เทพจะหนีตาย,ทว่าไม่รู้ว่าตระกูลกู่ครั้งนี้จะเข้าร่วมหรือไม่!"เทพแห่งภัยพิบัติส่ายหน้าไปมา.
----------------------------------------------------------
ทวีปปฐพี,วิหารหยิงเห่า,ทางเข้าห้องโถงใหญ่.
"ศิษย์พี่ใหญ่,อาจารย์ล่ะ!"ชายชุดดำที่เข้ามาหน้าตาตื่น.
"อาจารย์เดินทางไปยังวิหารเฉิงโห่ว,มีอะไรอย่างงั้นรึ?
สองหายนะทำอะไรอีกล่ะ?"ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดสีแดงเผยท่าทางไม่สู้ดีนัก.
แน่นอนว่าสองหายนะก็คือ,สองพี่น้องเฟยเกอและจูกานที่หยิงเห่านำกลับมาเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว,ทั้งสองที่สร้างปัญหานำพาภัยพิบัติมาเรื่อยๆ,ไม่เคยได้ยินเรื่องดีเลยสักครั้ง.
"เป็นพวกเขาอีกแล้ว!"ชายในชุดดำเอ่ย.
ได้ยินคำพูดว่าพวกเขา,ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดแดงที่ขนลุกชูชันทั่วร่าง.
"พวกเขาทำอะไรอีก?"ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดสีแดงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"พวกเขา,พวกเขาเข้าไปในสวนของอาจารย์...........!”ใบหน้าของชายชุดดำที่กระตุก.
"พูด!"
"พวกเขาเข้าไปในสวนและจับปลาในบ่อของอาจารย์มากิน."
"เท่านั้น.....!”
"ไม่,พวกเขายังกล่าวว่าเป็นโชคดีของอาจารย์,เสียดายที่ในโลกใบใหญ่ไม่มี!"
"ไม่มี? พวกเขาจะทำอะไร?
พวกเขาต้องการทำสิ่งใด?"
"ใช่,พวกเขาบอกกว่าที่นั่นคือบ่อก๊าซธรรมชาติ."ชายในชุดดำที่เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าอัปลักษณ์.
"บ่อก๊าซธรรมชาติอย่างงั้นรึ?
"ใช่,ไม่รู้ว่าพวกเขาเห็นอะไรอยู่ด้านใน,ในสระนั้น,พวกเขาบอกว่ามีก๊าซมีเทน,หากมีก๊าซมีเทน,ก็ไม่จำเป็นต้องใช้วิชาในการจุดไฟ,สะดวกสบาย,จากนั้นพวกเขาก็ทำให้พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นกระจายไปทั่วพื้นที่หลายสิบลี้,มนุษย์และสัตว์ไม่กล้าเข้าใกล้."ชายชุดดำที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก
"สวนของอาจารย์,เป็นสถานที่รวมของเส้นโลหิตมังกร,เป็นสถานที่ใจกลางที่รวบรวมโชควาสนาของสวรรค์และปฐพี,พวกเขาใส่อะไรลงไปด้านใน?
ทำให้เกิดกลิ่นเหม็นไปทั่วอย่างงั้นรึ? เส้นโลหิตมังกรเวลานี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น
............?”ศิษย์พี่ใหญ่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.
"ครับ!"
”..................!”
Chapter 1377 Yang Sector, series Northern
Continent
阳间,一统北洲
รวมทวีปเหนือ,ภพหยาง.
"หากเขามา?
สองภพหยินหยางก็จะล่าปราชญ์เทพพร้อมกันเลย!"จงซานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ครับ!"ภายในใจของหวังจิงเหวินที่ลอบสั่นไหวเล็กน้อย.
ที่ภพหยางนั้นจะมียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกัน,หากในภพหยินมีปราชญ์เทพเข้าโจมตีอีก,ตลอดทั้งจุนเทียนเซี่ย,จะให้หวังจิงเหวินสงบใจได้อย่างไร,ต้องไม่ลืมว่าทรัพยากรของต้าเจิ้งย่อมมีจำกัดเช่นกัน.
อย่างไรก็ตามในเมื่อเซิ่งหวังเผยความมั่นใจออกมา,ไม่ว่าอย่างไรถึงกล่าวอะไรไปก็เปล่าประโยชน์,อีกอย่างเซิ่งหวังนั้นมีอะไรมากมายที่ซ่อนเอาไว้.
"ทวีปเหนือภพหยินนั้น,ห้าดินแดนที่เหลือ,ทั้งต้าเจิ้งและหลุนฮุยต่างก็ต้องการ,การรวมภาคเหนือภพหยินให้เป็นหนึ่งก่อนงานวันเกิดของข้าคงยากที่จะทำได้,ห้าดินแดนที่เหลือนี้,คงต้องพยายามอย่างดีที่สุด,ก่อนที่จะมีวาสนามากมายพอล่าปราชญ์เทพ!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"
"กลับกันได้!"จงซานที่สะบั้นชุด,ก่อนที่จะนำทุกคนบินกลับเมืองซ่าง.
--------------------------------------------
สองร้อยปีหลังจากนั้น!
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เมฆวาสนามากมายที่พลุ้งพล่าน,ภายในนั้นมีมังกรทองวาสนาสองตนที่ส่งเสียงดังคำรามกระหึ่มไปทั่วทุกสารทิศ,มังกรทองสองตนที่มีความยาวกว่าล้านลี้เลื้อยไปมาทั่วท้องฟ้าทั่วแผ่นดิน.
วาสนามามายที่มารวมตัวกันมากมายยิ่งกว่าที่เคยมีมา,แสงสว่างเจิดจรัสกระจายสว่างจ้าไปทั่วแผ่นดิน,แสงที่ส่องออกจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าปกคลุมรัศมีกว่าสิบพันล้านลี้,แสงสีทองที่ส่องกระทบเป็นประกาย.
ภายในตำหนักซ่างเฉิน.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร,เหล่าเสนาธิการที่ยืนอยู่ทั้งสองข้าง,ทุกๆคนที่เผยความยินดีออกมา,อี้เหยี่ยนที่ก้าวออกมาด้านหน้า.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ทวีปเหนือได้กลายเป็นของต้าเจิ้งแล้ว,ต้าเจิ้งที่รวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้,จากนั้นก็สามารถที่จะพิชิตโลกหล้าได้!"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
..........................................
........................
............
เหล่าเสนาธิการที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,เวลานี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างมากสำหรับต้าเจิ้งที่สามารถรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้.
คิดย้อนกับไปพันปีที่แล้ว,ต้าเจิ้งที่อยู่ในสภาพร่อแร่,เซิ่งหวังกลายเป็นตัวประกัน,ต้าเจิ้งแทบล่มสลาย,หากแต่ขุนนางจำนวนไม่น้อยก็ไม่ได้คิดทิ้งต้าเจิ้ง,ถึงแม้นว่าจะต้องตกตายไปก็ตาม,ใครจะคิดว่าเพียงแค่ไม่กี่พันปีต่อมา,ต้าเจิ้งไม่เพียงแต่รวบรวมดินแดนเฟิงจงได้,ยังสามารถรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้ด้วย.
ความรุ่งโรจนที่กำลังจะกลายเป็นนิรันดร์.
เหล่าเสนาธิการชราต้าเจิ้งเผยความตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก,พวกเขาที่เฝ้ามองการก้าวเดินของต้าเจิ้ง,พวกเขาที่ที่รู้สึกขัดข้องใจอยู่เช่นกัน,ไม่เชื่อว่าต้าเจิ้งจะแข็งแกร่งพอ,ทว่าก็เชื่อว่าจงซานจะทำทุกอย่างได้สำเร็จ.
จงซานไม่เคยทำให้ทุกคนผิดหวังแน่นอน,การท้าทายที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อง,ต้าเจิ้งที่ร่ำร้องเสียงเพลงแห่งชัยชนะ,อย่าง,ไม่มีใครเทียบได้.
เหล่าเสนาธิการที่เพิ่งรับเข้ามาใหม่,พวกเขาที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้งในช่วงสุดท้าย,ทว่าเห็นพลังของต้าเจิ้งแล้วทำให้พวกเขาตื่นเต้นไม่น้อย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะรุ่งโรจน์ถึงเพียงนี้,เพียง
1900
ปี,เซิ่งหวังที่ก้าวจากปุถุชนมาจนถึงวันนี้,ศาลเทวะ,อีกไม่นานก็จะกลายเป็นศาลสวรรค์,ต้าเจิ้งกำลังจะกล่าวเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกหล้า.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
..............................
..................
......
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ยกเว้นเสียงมังกร,เสียงของเหล่าประชาชนต่างก็ส่งเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญดังกึกก้อง,แสดงความยินดีกับเซิ่งหวัง.
"ดี!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนเมฆวาสนา,มังกรสองตนที่คำรามลั่น,ดังกึกก้องไปทั่วแผ่นดินภาคเหนือ,เหล่าประชาชนที่ได้ยินเสียงมังกรต่างก็รู้สึกยินดี,ทุกคนที่หยุดกิจวัตรประจำวัน,ต่างก็ยกมือ,รับรู้ถึงรัศมีของศาลเทวะที่แผ่ออกไปทั่วแผ่นดิน.
"นับจากวันนี้เป็นต้นไ,ทวีปเหนือก็คือศาลเทวะต้าเจิ้ง,ทวีปเหนือรวมเป็นหนึ่ง,ต้าเจิ้ง,ขอบตอบแทนประชาชนทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ!"จงซานเอ่ยเสียงดังก้องไปทั่วแผ่นดิน.
เสียงของจงซานที่ถูกส่งผ่านเมฆวาสนา,กระจายออกไปส่งถึงประชาชาทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ.
ต้าเจิ้ง,ตอบแทนทวีปเหนือ? หมายความว่าอย่างไร? เหล่าขุนนางต่างไม่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมกัน.
"โฮกก, โฮกก, โฮกก, โฮกก, โฮกก..........................................!”
สิ้นเสียงของจงซาน,ภายในใจของทุกคนที่ได้ยินเสียงดังกึกก้องของมังกรมากมายหลายตน,ไม่ใช่แค่สองตัว,ทว่าเป็น
200,2000,แม้แต่มากขึ้นเรื่อยๆ.
เสียงดังกึกก้องของมังกรมากมาย,ทำให้ทุกคนกลายเป็นงงงวย.
ทว่าบนทะเลวาสนาบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทันใดนั้นคลื่นหลายหมื่นชั้นของเมฆวาสนาที่กำลังม้วนกวาดออกไป!
หลังจากที่ร่างจำแลงเทวะของจงซาน,บนทะเลวาสนา,เผยมังกรสองหัว,จากนั้นก็ค่อยๆเคลื่อนไหว,มังกรทองวาสนา
19 เล็บสองตน,ที่หัวมองกรทอง,ตนหนึ่งมีขีดสีชาดประทับอยู่.
มังกรทอง 19 เล็กสองตนที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,พร้อมกับคำรามออกมาไม่หยุด,เสียงมังกรที่สั่งคลอนสวรรค์,เมฆวาสนาที่บิดม้วนวันกลายเป็นทางของมังกรทองวาสนาที่เหมือนกับมังกรทองวาสนาทั้งสอง.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่เกิดจากมังกรทองวาสนาตัวเล็กที่บังเกิดขึ้นจากการบิดม้วนของเมฆวาสนา,มันแยกออกมาจากทะเลวาสนาที่มากมายนับไม่ถ้วน.
” โฮกก !” ” โฮกก !”
” โฮกก !” ..........................................
มังกรทองวาสนาตัวเล็กที่บินว่อน,บินร่อนไปมาบนท้องฟ้า,จากสองตัว,เป็นสามตัว,เป็นสีตัว,มากขึ้นและก็มากขึ้น,บินหมุนวนรายล้อมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนท้องฟ้าของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเมฆวาสนาที่ครึ่งหนึ่งได้หายไป.
เหล่าประชาชนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวจ้องมองวาสนาที่หายไปด้วยความประหลาดใจ,เรื่องนี้,หมายความว่าอย่างไร?
ทางทิศใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เมืองอู๋ซ่าง!
จงซานต้าเจิ้ง,ตอบแทนทวีปเหนือ,ประชาชนที่จ้องมองท้องฟ้าด้วยความสงสัย.
ความรู้สึกที่คลุมเคลือ,เหล่าประชาชนทั่วเมืองอู๋ซ่างก็เช่นเดียวกัน! ทว่า,หมายความว่าอย่างไร?
ผ่านไปชั่วครู่หนึ่ง.
"ดูนั่น,มองดูที่ตำหนักเจ้าเมือง!"
"มีแสงสีทองบนตำหนักเจ้าเมือง,แสงสีทองที่มากขึ้นเรื่อยๆ,มากขึ้นเรื่อยๆแล้ว!"
"หมายความว่าอย่างไร? วาสนา? บนท้องฟ้ามีวาสนาได้อย่างไร?"
....................................
..................
......
ประชาชนของเมืองอู๋ซ่างต่างก็อุทานออกมาเสียงดังอื้ออึง,เหล่าประชนชนที่จดจ้องมอง,วาสนาที่มีเพียงแค่ราชวงศ์วาสนา,จะมาปรากฏขึ้นที่บนตำหนักเจ้าเมืองได้อย่างไร?
ประชาชนทั่วไปที่ออกมาจากบ้านเรือนเผยท่าทางสงสัย.
„โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมืองอู๋ซ่างมีมีเสียงของมังกรคำราม,จากนั้นก้อนวาสนาที่มากมายปกคลุม,กระจายไปทั่วหมุนวนอยู่รอบพร้อมกับปรากฏเมฆวาสนาเกิดขึ้นปกคลุมไปทั่วเมือง.
มังกรทองวาสนา,มังกรทองวาสนาตัวเล็กที่บินมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทว่าแม้ว่าจะมีขนาดเล็กที่บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทว่าที่บนเมืองอู๋ซ่างนั้นกับมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
มังกรวาสนาตนหนึ่งที่ปรากฏขึ้น,ประชาชนทั่วเมืองที่สัมผัสได้ถึงปราณหยวนฟ้าดินที่กำลังเพิ่มขึ้นในทันที,หลายๆคนที่สัมผัสได้ถึงวาสนารอบๆ,ที่เพิ่มพูนทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว.
"ปราณหยวนฟ้าดินเพิ่มขึ้นห้าเท่า? พลังหยวนฟ้าดินเพิ่มขึ้นห้าเท่าอย่างงั้นรึ?"ผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"เพิ่มขึ้นห้าเท่า?"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
........................
............
......
เหล่าประชาชนทั่วเมืองอู๋ซ่างต่างก็เผยเสียงเพลิดเพลินสุขสันต์,แม้นจะไม่เข้าใจทั้งหมด,ทว่าก็รับรู้ว่านี้คือสิ่งที่เซิ่งหวังที่เอ่ยตอบแทนทวีปเหนืออย่างแน่นอน.
เมืองอู๋ซ่าง,เป็นหนึ่งเมืองที่มีขนาดใหญ่ในทวีปเหนือ,ในเวลานี้ปรากฏมังกรวาสนาขึ้น,ประชาชนได้รับความเมตรตา,หลังจากที่เพิ่งผ่านสงครามที่รุนแรง,บางที่มีประชาชนไม่น้อยที่รู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก,ทว่าเมื่อจงซานตอบแทนทั่วแผ่นดิน,ความไม่พอใจเหล่านั้นก็สลายหายไป.
ในเมืองอู๋ซ่าง,สวนส่วนตัว.
ภายในสวนดังกล่าวมีชายชุดดำที่ยืนอยู่,ที่ด้านข้างของชายชุดดำนั้นมีชายวัยกลางคนยืนอยู่.
"ตอบแทนทั่วแผ่นดิน,มังกรทองทั่วทุกสารทิศ,นี่คืออำนาจของศาลสวรรค์,ที่ศาลเทวะทำได้อย่างงั้นรึ?
ทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?
เทพแห่งภัยพิบัติ,เจ้าหรือไม่ว่าทำไม?"ชายชุดดำวัยกลางคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชายชุดดำเทพแห่งภัยพิบัติ,ที่สูดหายใจลึก,จ้องมองมังกรทองวาสนาบนอากาศที่คำรามลั่น,ส่ายหน้าไปมา,พลางถอนหายใจ,ราชันย์เขียว(ชิงตี้),เจ้าไม่รู้,แล้วข้าจะรู้ได้อย่างไร?
แม้นว่าต้าเจิ้งจะไม่ใช่ศาลสวรรค์,หากแต่ก็เหมือนกับศาลสวรรค์นั่นล่ะ,ตรงกันข้ามกับราชันย์หยกเลย."
"ราชันย์หยกเห่าเทียนถงหมิง,ในอดีตราชันย์หยกขึ้นชื่อว่าเป็นเทียนตี้,หงจวินได้ใช้ปราณสวีของตัวเองสร้างแท่นบูชาฟ้าดินมอบให้กับเขา,ช่างน่าเสียดาย............!”ราชันย์เขียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่มีอะไรน่าเสียดาย,ในเมื่อเลือกแล้ว,สามารถหนีจากเส้นทางนี้ได้อย่างงั้นรึ?"เทพแห่งภัยพิบัติกล่าว.
"ข้าไม่ได้ดี,เพียงแต่จื่อเหว่ย,เจิ้นอู๋,กัวเฉิน,ต้องตายไปตามแผนของยูไล,ด้วยมือของเจี้ยนอ้าว!"ราชันย์เขียวส่ายหน้าไปมา.
"ตายรึ? ก็แค่เพียงร่างกายเท่านั้น!"เทพแห่งภัยพิบัติที่เผยยิ้มบางออกมา.
"หืม?"
"จื่อเหว่ย,เจิ้นอู๋,กัวเฉิน,พวกเขาตายอย่างงั้นรึ?
เจ้าเพิ่งกลับมา,มีหลายเรื่องที่ไม่รู้,หลังจากนี้เจ้าจะเข้าใจ!"เทพแห่งภัยพิบัติเอ่ย.
"หืม? พวกเขาทั้งสามยังมีชีวิตอย่างงั้นรึ?
พวกเขาได้หลอมรวมชะตาวิถีเข้ากับดวงดาวอย่างงั้นรึ?
ดวงดาราทั้งสามยังไม่สลาย,พวกเขาก็ไม่ตายอย่างงั้นรึ?"ราชันย์เขียวที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
ชายในชุดดำ,เทพแห่งภัยพิบัติพยักหน้ารับ.
เทพแห่งภัยพิบัติพยักหน้ารับ,ราชันย์เขียวที่ถอนหายใจเบาๆ,ท้ายที่สุดก็เผยยิ้มออกมา,"ราชันย์หยก,ไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ!"
"งานวันเกิดจงซานใกล้จะถึงแล้ว,ยอดฝีมือทั่วหล้ามารวมกัน,ในเวลานั้นราชันย์หยกจะกลับคืน,เจ้าและข้ารับผิดชอบในการนำราชันย์หยกกลับคืน! เรื่องอื่นๆนั้น,เจ้าไม่จำเป็นต้องใส่ใจ!"เทพแห่งภัยพิบัติเอ่ย.
"ดี!
ข้าก็ต้องการจะเห็น,จงซานที่เพิ่งมีอายุสองพันปี,เขาจะขายหน้าขนาดใหน,ที่เรื่องดังกล่าวนี้กระจายไปทั่วหล้า!"ราชันย์เขียวที่เผยยิ้มออกมา.
"อีกไม่นาน,เมื่อถึงงานวันเกิดนั่น,กลุ่มปราชญ์เทพจะหนีตาย,ทว่าไม่รู้ว่าตระกูลกู่ครั้งนี้จะเข้าร่วมหรือไม่!"เทพแห่งภัยพิบัติส่ายหน้าไปมา.
----------------------------------------------------------
ทวีปปฐพี,วิหารหยิงเห่า,ทางเข้าห้องโถงใหญ่.
"ศิษย์พี่ใหญ่,อาจารย์ล่ะ!"ชายชุดดำที่เข้ามาหน้าตาตื่น.
"อาจารย์เดินทางไปยังวิหารเฉิงโห่ว,มีอะไรอย่างงั้นรึ?
สองหายนะทำอะไรอีกล่ะ?"ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดสีแดงเผยท่าทางไม่สู้ดีนัก.
แน่นอนว่าสองหายนะก็คือ,สองพี่น้องเฟยเกอและจูกานที่หยิงเห่านำกลับมาเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว,ทั้งสองที่สร้างปัญหานำพาภัยพิบัติมาเรื่อยๆ,ไม่เคยได้ยินเรื่องดีเลยสักครั้ง.
"เป็นพวกเขาอีกแล้ว!"ชายในชุดดำเอ่ย.
ได้ยินคำพูดว่าพวกเขา,ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดแดงที่ขนลุกชูชันทั่วร่าง.
"พวกเขาทำอะไรอีก?"ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดสีแดงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"พวกเขา,พวกเขาเข้าไปในสวนของอาจารย์...........!”ใบหน้าของชายชุดดำที่กระตุก.
"พูด!"
"พวกเขาเข้าไปในสวนและจับปลาในบ่อของอาจารย์มากิน."
"เท่านั้น.....!”
"ไม่,พวกเขายังกล่าวว่าเป็นโชคดีของอาจารย์,เสียดายที่ในโลกใบใหญ่ไม่มี!"
"ไม่มี? พวกเขาจะทำอะไร?
พวกเขาต้องการทำสิ่งใด?"
"ใช่,พวกเขาบอกกว่าที่นั่นคือบ่อก๊าซธรรมชาติ."ชายในชุดดำที่เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าอัปลักษณ์.
"บ่อก๊าซธรรมชาติอย่างงั้นรึ?
"ใช่,ไม่รู้ว่าพวกเขาเห็นอะไรอยู่ด้านใน,ในสระนั้น,พวกเขาบอกว่ามีก๊าซมีเทน,หากมีก๊าซมีเทน,ก็ไม่จำเป็นต้องใช้วิชาในการจุดไฟ,สะดวกสบาย,จากนั้นพวกเขาก็ทำให้พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นกระจายไปทั่วพื้นที่หลายสิบลี้,มนุษย์และสัตว์ไม่กล้าเข้าใกล้."ชายชุดดำที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก
"สวนของอาจารย์,เป็นสถานที่รวมของเส้นโลหิตมังกร,เป็นสถานที่ใจกลางที่รวบรวมโชควาสนาของสวรรค์และปฐพี,พวกเขาใส่อะไรลงไปด้านใน?
ทำให้เกิดกลิ่นเหม็นไปทั่วอย่างงั้นรึ? เส้นโลหิตมังกรเวลานี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น
............?”ศิษย์พี่ใหญ่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.
"ครับ!"
”..................!”
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น