Immortality Chapter 1373 Great writers
Chapter 1373 Great writers
大手笔
บัตรเชิญเข้าร่วมงานใหญ่.
เจี้ยนอ้าวที่รับบัตรเชิญมาจากอันหวง.
ขณะเปิดออกดู,ขณะกวาดตามองรอบๆ.
"วูซซซซซ!"
ดวงตาของเจี้ยนอ้าวที่หดเกร็ง,จากนั้นดวงตาที่เบิกกว้าง,แวววตาที่สั่นไหวด้วยความจริงจัง.
"ซี่ ซี่ ซี่
..................!”
พื้นผิวของทะเลสาบที่แน่นิ่ง,ทันใดนั้นเจตจำนงกระบี่ที่แหลมคมมากมายสาดกระจายไปทั่วผืนน้ำ,จนทำให้ทะเลสาบระเหยกลายเป็นไอน้ำฟุ้งกระจาย.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,เป็นจงซานจริงๆ! ช่างมีจิตใจที่ห้าวหาญยิ่งนัก!"ใบหน้าของเจี้ยนอ้าวที่เผยท่าทางสบาย.
"เทียนจู่เจี้ยนอ้าว,เกี่ยวกับบัตรเชิญของเซิ่งหวัง,ไม่รู้ว่า............!”อันหวงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"งานใหญ่ขนาดนี้,จะขาดข้าไปได้อย่างไร?
ควรข้าแล้วที่เป็นคนที่ข้าต้องการสู้ด้วย!"เจี้ยนอ้าวที่กวาดตามองเกี่ยวกับแขกที่ถูกเชิญด้วยดวงตาหรี่เล็ก.
"เช่นนั้นเมื่อถึงเวลา,ขอให้เทียนจู่เจี้ยนอ้าวเดินทางมายังต้าเจิ้ง!"อันหวงกล่าว.
"ไม่จำเป็น,ข้าตอบได้เลย,ข้าจะเดินทางไปยังทวีปเหนือทันที!"แววตาของเจี้ยนอ้าวที่ส่องประกายแสงเจตจำนงกระบี่.
"ยอดเยี่ยมเลย!"อันหวงพยักหน้ารับ.
-------------------------------------------------------------------
ภพหยาง,บนอวกาศ,สถานที่แห่งหนึ่งบนดวงดารา.
ข้างๆดวงดารา,ชายในชุดสีดำที่จ้องมองนิ่งงันไปยังดวงดาราที่อยู่ห่างออกมา.
ดวงดาราที่อยู่ไกลออกมานั้นมีสิ่งมีชีวิตอยู่,แม้แต่มองเห็นเหมือนกับดวงตะวันขนาดเล็กหกดวงกำลังหมุนวนไปรอบๆดวงดารา,แต่ละดวงนั้นส่องประกายแสงสีขาววับวาวราวกับแสงศักดิ์สิทธิ์.
ชายในชุดดำที่สูดหายใจลึก,พุ่งตรงบินไปยังดวงดาราดังกล่าว.
"วูซซซซ!"บนดวงดาราดังกล่าว,ได้ปรากฏคนหนึ่งมาเยือน.
ชายในชุดขาว,ผมสีทอง,ที่ด้านหลังมีปีกสีขาวขนาดใหญ่หกคู่,ในมือถือกระบี่ที่แผดแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมา.
กลุ่มคนหลายสิบคน,แต่ละคน,ที่ด้านหลังมีปีกขนาดใหญ่,สีปีกด้านล่าง,สองปีก,เหมือนกับของวิเศษอยู่ชี้ปกขึ้นไปบนด้านหลัง.
"ผู้มาเป็นใคร,กล้าบุกตำหนักศาลาเทวะของข้าอย่างงั้นรึ?"ชายที่มีปีกหลายสิบคนที่ชี้กระบี่ไปยังชายในชุดดำ.
"โปรดแจ้งไปยังเจ้าตำหนัก,ข้ามาจากศาลเทวะต้าเจิ้ง,หนี่ปู่ซา!"ชายชุดดำหนีปู่ซาเอ่ย.
"ศาลเทวะต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"บุรุษผู้มีปีกหกคู่ที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"เป็นแขกผู้ทรงเกียรตินี้เอง,ข้าและทุกคนเสียมารยาทแล้ว!"กลุ่มชายหกปีกที่กล่าวออกมาในทันที.
"แขกผู้ทรงเกียรติ?"หนี่ปู่ซาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ทุกๆท่านที่มาจากต้าเจิ้ง,ล้วนแต่เป็นแขกผู้ทรงเกียรติ,เชิญทางนี้,ข้าจะไปรายงานเจ้าตำหนัก!"ชายหกปีกที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"หนี่ปู่ซาที่พยักหน้ารับ.
ขณะที่,ทุกคนบินไปยังดวงดาราศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ไม่ไกลออกไป.
มีคนหนึ่งที่ไปรายงานเสวียนหยวน,ทว่ากลุ่มชายหกปีกที่เผยท่าทางเคารพหนี่ปู่ซาเป็นอย่างมาก.
บนเทือกเขาแห่งหนึ่งที่อุดมสมบูรณ์มีน้ำตกที่งดงามในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
ภายในหุบเขาดังกล่าว,มีผู้คนมากมายที่มีปีกด้านหลังกำลังยืนรายล้อมบุรุษและสตรีครู่หนึ่ง.
บุรุษที่สวมชุดขาว,มีผมสีเงินดวงตาสีเงิน,ในมือถือแส้สีขาว,เขาก็คือสหายของจงซานจากโลกใบเล็ก,เจ้าตำหนักศาลา,เสวียนหยวน.
ส่วนสตรีที่อยู่เคียงข้างเขาที่มีความงามไม่ธรรมดา,เป็นภรรยาที่ของเสวียนหยวนนั่นเอง.
"หนี่ปู่ซา,ไม่ได้เจอกันนานทีเดียว!"เสวียนหยวนที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"เสวียนหยวน,ไม่ได้เจอกันนาน!"
"นี่คือ?"
"ภรรยาของข้าที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง!"เสวียนหยวนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ยินดีกับเจ้าด้วย!"หนี่ปู่ซาเอ่ยออกมาในทันที.
"เจ้าพาทุกคนออกไปก่อน,พวกเรามีเรื่องคุยกัน!"เสวียนหยวนที่หันหน้าไปพูดกับภรรยา.
"อืม!"สตรีผู้งดงามพยักหน้ารับด้วยความอ่อนโยน.
"ไปยังบ่อบัวศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับข้า!"สตรีผู้งดงามเอ่ย.
"รับทราบ,เซิ่งมู่!"เหล่ากลุ่มคนที่มีปีกต่างก็ตอบรับด้วยความเคารพ.
圣母 [shèngmǔ] พระแม่มารี
จากนั้น,คนจำนวนหนึ่งก็จากไป.
"เจ้าทำให้นางกลับมาชีวิต! แม้แต่สร้างเผ่าพันธุ์ของตัวเองออกมาเลยรึ?"หนี่ปู่ซาที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"แม้นว่าจะเหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป,ทว่าเพียงเวลาไม่นาน,ยังไม่นับว่าสมบูรณ์,เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางสงสัย.
"เซิ่งหวังส่งข้ามาส่งบัตรเชิญ,เชิญเจ้า,เข้าร่วมงานราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวัง!"หนี่ปู่ซาก่อนที่จะยื่นบัตรเชิญออกไป.
"หืม?"เสวียนหยวนที่รับมาในทันที.
หลังจากเปิดบัตรเชิญ,ดวงตาของเสวียนหยวนที่หดเกร็ง,ก่อนที่จะพยายามทำให้ตัวเองสงบ.
หนี่ปู่ซาที่ยืนนิ่งไม่เอ่ย,รอคอยให้เสวียนหยวนครุ่นคิด.
"แฮกๆ,จงซานเล่นใหญ่จริงๆ!"เสวียนหยวนที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่,ไม่รู้ว่าเจ้า............!”หนี่ปู่ซ่าที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวน.
"เจ้าบอกจงซาน,ข้าต้องไปแน่,ทว่าแผนการที่จงซานเอ่ยถึงนี้,ฮ่าฮ่า,ข้าเองก็ต้องการลองเช่นกัน!"เสวียนหยวนที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,งั้นข้าขอลา!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
"อืม!"เสวียนหยวนพยักหน้ารับ.
เสวียนหยวนที่ไม่รั้งตัวของหนี่ปู่ซา,เพราะว่าเสวียนหยวนเข้าใจดี,ต้าเจิ้งเวลานี้กำลังยุ่งเป็นอย่างมาก,ความจริงหนี่ปู่ซาไม่จำเป็นต้องมาก็ได้,ทว่าจงซานนั้นให้ความสำคัญต่อตัวเขาเป็นอย่างมาก,เพราะเป็นคนที่รู้สึกกันตั้งแต่โลกใบเล็ก,หนี่ปู่ซาที่เป็นข้าราชบริพาร,ในเวลานี้ต้าเจิ้งกำลังบุกเบิกดินแดนอย่างเต็มกำลัง,ไม่ต้องบอกว่ายุ่งขนาดใหน,การจะหยุดคนที่ไม่มีเวลาเช่นนี้คงไม่ใช่เรื่องดีนัก.
-----------------------------------------------
ทวีปปฐพี,แดนเทวะซือเทียน.
ตำหนักเต๋าหลี่เทียน.
ตี้เสวียนชาที่นั่งเป็นประธานอยู่กลางห้องโถง,โดยมีเหล่ายอดฝีมือเผ่าหมาป่ายืนประจำอยู่ทั้งสองข้างสองแถว.
ทว่าที่กลางห้องนั้น,ชายในชุดสีดำยืนอยู่.
"ชิงอวิ๋น,เจ้าจำข้าไม่ได้อย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"ชิงอวิ๋น,เป็นอาวุโสซึ่งเป็นอาณาจักรคู่บารมีของต้าเจิ้ง,คุกเข่าให้เพียงจื่อจุ้นตี้เซียนเซียน,อดีตจื่อจุ้นต้องขออภัยด้วย!"ชิงอวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"สามหาว!”
"บังอาจ!”
..................
......
ภายในห้องโถงที่เสียงคำรามของเผ่าหมาป่าส่งเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยวในทันที.
ตี้เสวียนชาที่โบกมือเบาๆ,เหล่าคนของเผ่าหมาป่าที่หยุดพูดในทันที.
"แล้วเจ้ามาเพื่ออะไร?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวสอบถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวังส่งข้ามา,เพื่อส่งบัตรเชิญต่อท่าน,เชิญท่านเข้าร่วมงานราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวัง!"ชิงอวิ๋นที่ยื่นบัตรเชิญออกไป.
ตี้เสวียนชาที่รับบัตรเชิญมาด้วยความสงสัย.
ตี้เสวียนชาที่เปิดบัตรเชิญ,กวาดตามองครั้งหนึ่ง,ขณะที่ดวงตาหดเกร็งเล็กน้อย.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ช่างหาญกล้าอหังการจริงๆ!
ล่าปราชญ์เทพก่อตั้งศาลสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ครับ!"
"กลับไปแจ้งจงซาน,ข้าต้องไปแน่!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!"
ทวีปปฐพี,วิหารหยิงเห่า.
ภายในห้องโถงหยิงเห่า,หยิงเห่าที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,ชายในชุดแดงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อาจารย์,พวกเขาทั้งสองนี้หายนะชัดๆ,พวกเขา,พวกเขา............!”ชายในชุดสีแดงทีพยายามระงับความโกรธเอาไว้.
"พวกเขาอะไรอย่างงั้นรึ?"หยิงเห่าที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อาจารย์,พวกเขา......!”
"พูดมา!"หยิงเห่าที่ทนไม่ไหว.
"พวกเขาไปค้นหาสมบัติอีกแล้ว!"ชายในชุดสีแดงที่ใบหน้าบิดเบี้ยว.
"ค้นหาสมบัติ?
ค้นหาสมบัติแล้วอย่างไร?"หยิงเห่าที่ขมวดคิ้วไปมา.
"พวกเขาขุดสุสานบรรพชนอาจารย์!"ชายในชุดสีแดงใบหน้าบิดเบี้ยว.
"อะไร?"หยิงเห่าทถึงกับลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ.
"อาจารย์,พวกเขาขุดหลุมศพบรรพชนท่าน,ยังจะปล่อยพวกเขาอีกรึ?!"ชายชุดแดงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ปล่อย? หยิงเห่าที่กำหมัดแน่น,ใบหน้าอัปลักษณ์,คนทั้งสอง,ที่เขานำกลับมาวันนั้น,ไม่คิดเลยว่าจะสร้างเรื่องไม่หยุด,โจรร้าย,สร้างปัญหาให้กับหยิงเห่าตลอด,ครั้งนี้ยังขุดสุสานบรรพชนอีก,หายนะ,สร้างแต่หายนะไม่หยุดหย่อน,พวกเขา
.............
"อาจารย์,ทำอย่างไรดี,หายนะทั้งสอง,พวกเรา......!”ชายชุดแดงที่ส่งสัญลักษณ์สังหารเลยหรือไม่สอบถามออกมา.
"ไม่ได้,ตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้,ข้าต้องการจะหลบเลี่ยงหายนะ,งานวันเกิดของจงซาน,ตระกูลไป๋ไม่ยินดีช่วยข้า,ข้าจึงต้องใช้พวกเขาทั้งสองดึงตระกูลไป๋มา,เพื่อรับมือจงซาน.............”ใบหน้าของหยิงเห่าที่เต็มไปด้วยความหดหู่เศร้าใจแม้แต่จิตสังหารผสมปนเป.
"อาจารย์,ที่จริงมีปราชญ์เทพตั้งหลายคน,ของวิเศษลู่หย๋าก็ถูกจงซานทำลายไป,แม้แต่เฉิงโห่วก็พ่ายแพ้ตั้งหลายครั้ง
............!”
"ไม่ต้องพูดแล้ว,ข้าตัดสินใจแล้ว!"หยิงเห่าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
ในเวลาเดียวกัน,ที่ด้านนอกตำหนักนั้นมีชายชุดเขียวที่วิ่งเข้ามา.
"เรียนอาจารย์,ศาลทวะต้าเจิ้ง,จงซานได้ส่งทูตมาขอเข้าพบ!"ชายในชุดสีเขียวเอ่ย.
"ศาลเทวะต้าเจิ้ง?
ทูตของจงซานอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีแดงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ให้เขาเข้ามา!"หยิงเห่าที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนครุ่นคิด.
จากนั้นก็ปรากฏชายผู้หนึ่งในชุดไหมทองก้าวเข้ามา.
"จินอี้เหว่ย,คารวะปราชญ์เทหยิงเห่า!"จินอี้เหว่ยคนดังกล่าวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพเล็กน้อย.
"จงซานต้องการทำอะไร?"หยิงเห่าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"งานราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวังใกล้เข้ามาแล้ว,จึงได้เชิญปราชญ์เทพหยิงเห่าสู่งานเลี้ยง,นี่คือบัตรเชิญ!"จินอี้เหว่ยที่ส่งบัตรเชิญสีทองออกไปให้.
"งานเลี้ยง?"หยิงเห่าที่รับบัตรเชิญมาด้วยความงงงวย.
"ขอลาก่อน!"จินอี้เหว่ยคนดังกล่าวไม่รอให้อีกฝ่ายตอบรับ,เขาก็กล่าวลาในทันที.
จินอี้เหว่ยจากไปแล้ว,ปล่อยให้หยิงเห่าและศิษย์ของเขา,จ้องมองบัตรเชิญในมือด้วยความสับสน.
---------------------------------------------
ทวีปตะวันตก,ศาลเทวะต้าโจว.
จี่กงหนี่ที่รวมทวีปตะวันตกเป็นหนึ่ง,ในเวลานี้ยืนอยู่ในตำหนักหลี่โห่วเซิ่ง,และมีเจียงจื่อหยาง,กงซูจื่อ,กัวซือฝู,อู๋จิวเทียนและเสนาธิการคนสำคัญอีกหลายคน.
ทว่าที่ด้านหน้าพวกเขา,ที่จริงมีสตรีชุดสีแดงชาติยืนอยู่.
"หลิงเอ๋อและหงสาเพลิงเป็นอย่างไรบ้าง?"จี่กงหนี่ที่กล่าวสอบถามออกมาเล็กน้อย.
"อู๋หงคือหงสาเพลิงหนึ่งเดียวในโลกหล้า,เป็นความภาคภูมิใจของเผ่าหงสาเพลิง,นับว่ามีความสุขไม่น้อย,ฮวงโห่วหลิงเอ๋อนางที่เติบโตที่ต้าเจิ้งไม่ต้องกล่าวอะไรมาก!"สตรีชุดแดงชาติที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,แล้วครั้งนี้เจ้ามาที่นี่เพื่ออะไรอย่างงั้นรึ?"จี่กงหนี่ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"งานราชสมภพเซิ่งหวังครบสองพันปีใกล้เข้ามาแล้ว,เซิ่งหวังจึงต้องการเชิญเซิ่งหวังจี่และปราชญ์เทพกงซูจื่อเข้าร่วมงานเลี้ยว,นี่คือบัตรเชิญ!"สตรีชุดแดงชาติกล่าว.
"ครบรอบสองพันปี? วันเกิดอย่างงั้นรึ?"จี่กงหนี่ที่เผยยิ้มแปลกๆเล็กน้อย.
ไม่ใช่แค่จี่กงหนี่,อีกหลายคนก็เผยรอยยิ้มแปลกๆเช่นกัน,เพราะว่ายากที่จะอธิบายอารมณ์ของพวกเขาเวลานี้ได้.
จี่กงหนี่ที่รับบัตรเชิญมา,หลังจากเปิดขึ้น,จากนั้น,ใบหน้าที่ยิ้มแย้มหายไปทันที,กลายเป็นเย็นชาเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก.
จี่กงหนี่หรี่ตาและกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"ปราชญ์เทพทั้งเก้า?
จงซานเชิญทั้งหมดเลยรึ?"
"ค่ะ,เซิ่งหวังได้เชิญหมี่เทียนด้วย,ส่วนจะมาหรือไม่,ก็ไม่สามารถบอกได้!"สตรีชุดแดงเอ่ย.
"หมี่เทียน?ชิ,เขาต้องมาแน่นอน,เจ้ากลับไปบอกจงซาน,ข้าไปแน่!"จี่กงหนี่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ค่ะ!"สตรีชุดแดงพยักหน้ารับ.
-------------------------------
ในเวลาเดียวกัน,วิหารปราชญ์เทพหมี่เทียน.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ต้องรับทูตของต้าเจิ้ง.
กลับทูตที่มีสถานะต่ำสุดของจินอี้เหว่ย,หัวหน้ากองร้อย?
เห็นตำแหน่งข้าราชบริพารที่มา,ใบหน้าของหมี่เทียนเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"จงซานต้องการทำอะไร?"หมี่เทียนกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"งานพระราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวังใกล้เข้ามาแล้ว,เซิ่งหวังจึงได้ต้องการเชิญปราชญ์เทพหมี่เทียนเข้าร่วมงานเลี้ยง,นี่คือบัตรเชิญ!"จินอี้เหวิ่ยหัวหน้ากองร้อยได้ยื่นบัตรเชิญออกไป.
"โอ้ว? จงซานรู้ว่าข้าไปอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่ตกใจเล็กน้อย.
หมี่เทียนที่เผลอพูดออกมาโดยไม่ตั้งใจ,ก่อนที่จะรับบัตรเชิญ,ก่อนที่จะจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังจินอี้เวห่ย,"ไปให้พ้น!"
"ขอลา!"จินอี้เหว่ยคนดังกล่าวไม่เอ่ยอะไรอีก.
Chapter 1373 Great writers
大手笔
บัตรเชิญเข้าร่วมงานใหญ่.
เจี้ยนอ้าวที่รับบัตรเชิญมาจากอันหวง.
ขณะเปิดออกดู,ขณะกวาดตามองรอบๆ.
"วูซซซซซ!"
ดวงตาของเจี้ยนอ้าวที่หดเกร็ง,จากนั้นดวงตาที่เบิกกว้าง,แวววตาที่สั่นไหวด้วยความจริงจัง.
"ซี่ ซี่ ซี่
..................!”
พื้นผิวของทะเลสาบที่แน่นิ่ง,ทันใดนั้นเจตจำนงกระบี่ที่แหลมคมมากมายสาดกระจายไปทั่วผืนน้ำ,จนทำให้ทะเลสาบระเหยกลายเป็นไอน้ำฟุ้งกระจาย.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,เป็นจงซานจริงๆ! ช่างมีจิตใจที่ห้าวหาญยิ่งนัก!"ใบหน้าของเจี้ยนอ้าวที่เผยท่าทางสบาย.
"เทียนจู่เจี้ยนอ้าว,เกี่ยวกับบัตรเชิญของเซิ่งหวัง,ไม่รู้ว่า............!”อันหวงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"งานใหญ่ขนาดนี้,จะขาดข้าไปได้อย่างไร?
ควรข้าแล้วที่เป็นคนที่ข้าต้องการสู้ด้วย!"เจี้ยนอ้าวที่กวาดตามองเกี่ยวกับแขกที่ถูกเชิญด้วยดวงตาหรี่เล็ก.
"เช่นนั้นเมื่อถึงเวลา,ขอให้เทียนจู่เจี้ยนอ้าวเดินทางมายังต้าเจิ้ง!"อันหวงกล่าว.
"ไม่จำเป็น,ข้าตอบได้เลย,ข้าจะเดินทางไปยังทวีปเหนือทันที!"แววตาของเจี้ยนอ้าวที่ส่องประกายแสงเจตจำนงกระบี่.
"ยอดเยี่ยมเลย!"อันหวงพยักหน้ารับ.
-------------------------------------------------------------------
ภพหยาง,บนอวกาศ,สถานที่แห่งหนึ่งบนดวงดารา.
ข้างๆดวงดารา,ชายในชุดสีดำที่จ้องมองนิ่งงันไปยังดวงดาราที่อยู่ห่างออกมา.
ดวงดาราที่อยู่ไกลออกมานั้นมีสิ่งมีชีวิตอยู่,แม้แต่มองเห็นเหมือนกับดวงตะวันขนาดเล็กหกดวงกำลังหมุนวนไปรอบๆดวงดารา,แต่ละดวงนั้นส่องประกายแสงสีขาววับวาวราวกับแสงศักดิ์สิทธิ์.
ชายในชุดดำที่สูดหายใจลึก,พุ่งตรงบินไปยังดวงดาราดังกล่าว.
"วูซซซซ!"บนดวงดาราดังกล่าว,ได้ปรากฏคนหนึ่งมาเยือน.
ชายในชุดขาว,ผมสีทอง,ที่ด้านหลังมีปีกสีขาวขนาดใหญ่หกคู่,ในมือถือกระบี่ที่แผดแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมา.
กลุ่มคนหลายสิบคน,แต่ละคน,ที่ด้านหลังมีปีกขนาดใหญ่,สีปีกด้านล่าง,สองปีก,เหมือนกับของวิเศษอยู่ชี้ปกขึ้นไปบนด้านหลัง.
"ผู้มาเป็นใคร,กล้าบุกตำหนักศาลาเทวะของข้าอย่างงั้นรึ?"ชายที่มีปีกหลายสิบคนที่ชี้กระบี่ไปยังชายในชุดดำ.
"โปรดแจ้งไปยังเจ้าตำหนัก,ข้ามาจากศาลเทวะต้าเจิ้ง,หนี่ปู่ซา!"ชายชุดดำหนีปู่ซาเอ่ย.
"ศาลเทวะต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"บุรุษผู้มีปีกหกคู่ที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"เป็นแขกผู้ทรงเกียรตินี้เอง,ข้าและทุกคนเสียมารยาทแล้ว!"กลุ่มชายหกปีกที่กล่าวออกมาในทันที.
"แขกผู้ทรงเกียรติ?"หนี่ปู่ซาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ทุกๆท่านที่มาจากต้าเจิ้ง,ล้วนแต่เป็นแขกผู้ทรงเกียรติ,เชิญทางนี้,ข้าจะไปรายงานเจ้าตำหนัก!"ชายหกปีกที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"หนี่ปู่ซาที่พยักหน้ารับ.
ขณะที่,ทุกคนบินไปยังดวงดาราศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ไม่ไกลออกไป.
มีคนหนึ่งที่ไปรายงานเสวียนหยวน,ทว่ากลุ่มชายหกปีกที่เผยท่าทางเคารพหนี่ปู่ซาเป็นอย่างมาก.
บนเทือกเขาแห่งหนึ่งที่อุดมสมบูรณ์มีน้ำตกที่งดงามในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
ภายในหุบเขาดังกล่าว,มีผู้คนมากมายที่มีปีกด้านหลังกำลังยืนรายล้อมบุรุษและสตรีครู่หนึ่ง.
บุรุษที่สวมชุดขาว,มีผมสีเงินดวงตาสีเงิน,ในมือถือแส้สีขาว,เขาก็คือสหายของจงซานจากโลกใบเล็ก,เจ้าตำหนักศาลา,เสวียนหยวน.
ส่วนสตรีที่อยู่เคียงข้างเขาที่มีความงามไม่ธรรมดา,เป็นภรรยาที่ของเสวียนหยวนนั่นเอง.
"หนี่ปู่ซา,ไม่ได้เจอกันนานทีเดียว!"เสวียนหยวนที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"เสวียนหยวน,ไม่ได้เจอกันนาน!"
"นี่คือ?"
"ภรรยาของข้าที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง!"เสวียนหยวนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ยินดีกับเจ้าด้วย!"หนี่ปู่ซาเอ่ยออกมาในทันที.
"เจ้าพาทุกคนออกไปก่อน,พวกเรามีเรื่องคุยกัน!"เสวียนหยวนที่หันหน้าไปพูดกับภรรยา.
"อืม!"สตรีผู้งดงามพยักหน้ารับด้วยความอ่อนโยน.
"ไปยังบ่อบัวศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับข้า!"สตรีผู้งดงามเอ่ย.
"รับทราบ,เซิ่งมู่!"เหล่ากลุ่มคนที่มีปีกต่างก็ตอบรับด้วยความเคารพ.
圣母 [shèngmǔ] พระแม่มารี
จากนั้น,คนจำนวนหนึ่งก็จากไป.
"เจ้าทำให้นางกลับมาชีวิต! แม้แต่สร้างเผ่าพันธุ์ของตัวเองออกมาเลยรึ?"หนี่ปู่ซาที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"แม้นว่าจะเหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป,ทว่าเพียงเวลาไม่นาน,ยังไม่นับว่าสมบูรณ์,เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางสงสัย.
"เซิ่งหวังส่งข้ามาส่งบัตรเชิญ,เชิญเจ้า,เข้าร่วมงานราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวัง!"หนี่ปู่ซาก่อนที่จะยื่นบัตรเชิญออกไป.
"หืม?"เสวียนหยวนที่รับมาในทันที.
หลังจากเปิดบัตรเชิญ,ดวงตาของเสวียนหยวนที่หดเกร็ง,ก่อนที่จะพยายามทำให้ตัวเองสงบ.
หนี่ปู่ซาที่ยืนนิ่งไม่เอ่ย,รอคอยให้เสวียนหยวนครุ่นคิด.
"แฮกๆ,จงซานเล่นใหญ่จริงๆ!"เสวียนหยวนที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่,ไม่รู้ว่าเจ้า............!”หนี่ปู่ซ่าที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวน.
"เจ้าบอกจงซาน,ข้าต้องไปแน่,ทว่าแผนการที่จงซานเอ่ยถึงนี้,ฮ่าฮ่า,ข้าเองก็ต้องการลองเช่นกัน!"เสวียนหยวนที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,งั้นข้าขอลา!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
"อืม!"เสวียนหยวนพยักหน้ารับ.
เสวียนหยวนที่ไม่รั้งตัวของหนี่ปู่ซา,เพราะว่าเสวียนหยวนเข้าใจดี,ต้าเจิ้งเวลานี้กำลังยุ่งเป็นอย่างมาก,ความจริงหนี่ปู่ซาไม่จำเป็นต้องมาก็ได้,ทว่าจงซานนั้นให้ความสำคัญต่อตัวเขาเป็นอย่างมาก,เพราะเป็นคนที่รู้สึกกันตั้งแต่โลกใบเล็ก,หนี่ปู่ซาที่เป็นข้าราชบริพาร,ในเวลานี้ต้าเจิ้งกำลังบุกเบิกดินแดนอย่างเต็มกำลัง,ไม่ต้องบอกว่ายุ่งขนาดใหน,การจะหยุดคนที่ไม่มีเวลาเช่นนี้คงไม่ใช่เรื่องดีนัก.
-----------------------------------------------
ทวีปปฐพี,แดนเทวะซือเทียน.
ตำหนักเต๋าหลี่เทียน.
ตี้เสวียนชาที่นั่งเป็นประธานอยู่กลางห้องโถง,โดยมีเหล่ายอดฝีมือเผ่าหมาป่ายืนประจำอยู่ทั้งสองข้างสองแถว.
ทว่าที่กลางห้องนั้น,ชายในชุดสีดำยืนอยู่.
"ชิงอวิ๋น,เจ้าจำข้าไม่ได้อย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"ชิงอวิ๋น,เป็นอาวุโสซึ่งเป็นอาณาจักรคู่บารมีของต้าเจิ้ง,คุกเข่าให้เพียงจื่อจุ้นตี้เซียนเซียน,อดีตจื่อจุ้นต้องขออภัยด้วย!"ชิงอวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"สามหาว!”
"บังอาจ!”
..................
......
ภายในห้องโถงที่เสียงคำรามของเผ่าหมาป่าส่งเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยวในทันที.
ตี้เสวียนชาที่โบกมือเบาๆ,เหล่าคนของเผ่าหมาป่าที่หยุดพูดในทันที.
"แล้วเจ้ามาเพื่ออะไร?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวสอบถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวังส่งข้ามา,เพื่อส่งบัตรเชิญต่อท่าน,เชิญท่านเข้าร่วมงานราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวัง!"ชิงอวิ๋นที่ยื่นบัตรเชิญออกไป.
ตี้เสวียนชาที่รับบัตรเชิญมาด้วยความสงสัย.
ตี้เสวียนชาที่เปิดบัตรเชิญ,กวาดตามองครั้งหนึ่ง,ขณะที่ดวงตาหดเกร็งเล็กน้อย.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ช่างหาญกล้าอหังการจริงๆ!
ล่าปราชญ์เทพก่อตั้งศาลสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ครับ!"
"กลับไปแจ้งจงซาน,ข้าต้องไปแน่!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!"
ทวีปปฐพี,วิหารหยิงเห่า.
ภายในห้องโถงหยิงเห่า,หยิงเห่าที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,ชายในชุดแดงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อาจารย์,พวกเขาทั้งสองนี้หายนะชัดๆ,พวกเขา,พวกเขา............!”ชายในชุดสีแดงทีพยายามระงับความโกรธเอาไว้.
"พวกเขาอะไรอย่างงั้นรึ?"หยิงเห่าที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อาจารย์,พวกเขา......!”
"พูดมา!"หยิงเห่าที่ทนไม่ไหว.
"พวกเขาไปค้นหาสมบัติอีกแล้ว!"ชายในชุดสีแดงที่ใบหน้าบิดเบี้ยว.
"ค้นหาสมบัติ?
ค้นหาสมบัติแล้วอย่างไร?"หยิงเห่าที่ขมวดคิ้วไปมา.
"พวกเขาขุดสุสานบรรพชนอาจารย์!"ชายในชุดสีแดงใบหน้าบิดเบี้ยว.
"อะไร?"หยิงเห่าทถึงกับลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ.
"อาจารย์,พวกเขาขุดหลุมศพบรรพชนท่าน,ยังจะปล่อยพวกเขาอีกรึ?!"ชายชุดแดงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ปล่อย? หยิงเห่าที่กำหมัดแน่น,ใบหน้าอัปลักษณ์,คนทั้งสอง,ที่เขานำกลับมาวันนั้น,ไม่คิดเลยว่าจะสร้างเรื่องไม่หยุด,โจรร้าย,สร้างปัญหาให้กับหยิงเห่าตลอด,ครั้งนี้ยังขุดสุสานบรรพชนอีก,หายนะ,สร้างแต่หายนะไม่หยุดหย่อน,พวกเขา
.............
"อาจารย์,ทำอย่างไรดี,หายนะทั้งสอง,พวกเรา......!”ชายชุดแดงที่ส่งสัญลักษณ์สังหารเลยหรือไม่สอบถามออกมา.
"ไม่ได้,ตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้,ข้าต้องการจะหลบเลี่ยงหายนะ,งานวันเกิดของจงซาน,ตระกูลไป๋ไม่ยินดีช่วยข้า,ข้าจึงต้องใช้พวกเขาทั้งสองดึงตระกูลไป๋มา,เพื่อรับมือจงซาน.............”ใบหน้าของหยิงเห่าที่เต็มไปด้วยความหดหู่เศร้าใจแม้แต่จิตสังหารผสมปนเป.
"อาจารย์,ที่จริงมีปราชญ์เทพตั้งหลายคน,ของวิเศษลู่หย๋าก็ถูกจงซานทำลายไป,แม้แต่เฉิงโห่วก็พ่ายแพ้ตั้งหลายครั้ง
............!”
"ไม่ต้องพูดแล้ว,ข้าตัดสินใจแล้ว!"หยิงเห่าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
ในเวลาเดียวกัน,ที่ด้านนอกตำหนักนั้นมีชายชุดเขียวที่วิ่งเข้ามา.
"เรียนอาจารย์,ศาลทวะต้าเจิ้ง,จงซานได้ส่งทูตมาขอเข้าพบ!"ชายในชุดสีเขียวเอ่ย.
"ศาลเทวะต้าเจิ้ง?
ทูตของจงซานอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีแดงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ให้เขาเข้ามา!"หยิงเห่าที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนครุ่นคิด.
จากนั้นก็ปรากฏชายผู้หนึ่งในชุดไหมทองก้าวเข้ามา.
"จินอี้เหว่ย,คารวะปราชญ์เทหยิงเห่า!"จินอี้เหว่ยคนดังกล่าวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพเล็กน้อย.
"จงซานต้องการทำอะไร?"หยิงเห่าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"งานราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวังใกล้เข้ามาแล้ว,จึงได้เชิญปราชญ์เทพหยิงเห่าสู่งานเลี้ยง,นี่คือบัตรเชิญ!"จินอี้เหว่ยที่ส่งบัตรเชิญสีทองออกไปให้.
"งานเลี้ยง?"หยิงเห่าที่รับบัตรเชิญมาด้วยความงงงวย.
"ขอลาก่อน!"จินอี้เหว่ยคนดังกล่าวไม่รอให้อีกฝ่ายตอบรับ,เขาก็กล่าวลาในทันที.
จินอี้เหว่ยจากไปแล้ว,ปล่อยให้หยิงเห่าและศิษย์ของเขา,จ้องมองบัตรเชิญในมือด้วยความสับสน.
---------------------------------------------
ทวีปตะวันตก,ศาลเทวะต้าโจว.
จี่กงหนี่ที่รวมทวีปตะวันตกเป็นหนึ่ง,ในเวลานี้ยืนอยู่ในตำหนักหลี่โห่วเซิ่ง,และมีเจียงจื่อหยาง,กงซูจื่อ,กัวซือฝู,อู๋จิวเทียนและเสนาธิการคนสำคัญอีกหลายคน.
ทว่าที่ด้านหน้าพวกเขา,ที่จริงมีสตรีชุดสีแดงชาติยืนอยู่.
"หลิงเอ๋อและหงสาเพลิงเป็นอย่างไรบ้าง?"จี่กงหนี่ที่กล่าวสอบถามออกมาเล็กน้อย.
"อู๋หงคือหงสาเพลิงหนึ่งเดียวในโลกหล้า,เป็นความภาคภูมิใจของเผ่าหงสาเพลิง,นับว่ามีความสุขไม่น้อย,ฮวงโห่วหลิงเอ๋อนางที่เติบโตที่ต้าเจิ้งไม่ต้องกล่าวอะไรมาก!"สตรีชุดแดงชาติที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,แล้วครั้งนี้เจ้ามาที่นี่เพื่ออะไรอย่างงั้นรึ?"จี่กงหนี่ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"งานราชสมภพเซิ่งหวังครบสองพันปีใกล้เข้ามาแล้ว,เซิ่งหวังจึงต้องการเชิญเซิ่งหวังจี่และปราชญ์เทพกงซูจื่อเข้าร่วมงานเลี้ยว,นี่คือบัตรเชิญ!"สตรีชุดแดงชาติกล่าว.
"ครบรอบสองพันปี? วันเกิดอย่างงั้นรึ?"จี่กงหนี่ที่เผยยิ้มแปลกๆเล็กน้อย.
ไม่ใช่แค่จี่กงหนี่,อีกหลายคนก็เผยรอยยิ้มแปลกๆเช่นกัน,เพราะว่ายากที่จะอธิบายอารมณ์ของพวกเขาเวลานี้ได้.
จี่กงหนี่ที่รับบัตรเชิญมา,หลังจากเปิดขึ้น,จากนั้น,ใบหน้าที่ยิ้มแย้มหายไปทันที,กลายเป็นเย็นชาเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก.
จี่กงหนี่หรี่ตาและกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"ปราชญ์เทพทั้งเก้า?
จงซานเชิญทั้งหมดเลยรึ?"
"ค่ะ,เซิ่งหวังได้เชิญหมี่เทียนด้วย,ส่วนจะมาหรือไม่,ก็ไม่สามารถบอกได้!"สตรีชุดแดงเอ่ย.
"หมี่เทียน?ชิ,เขาต้องมาแน่นอน,เจ้ากลับไปบอกจงซาน,ข้าไปแน่!"จี่กงหนี่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ค่ะ!"สตรีชุดแดงพยักหน้ารับ.
-------------------------------
ในเวลาเดียวกัน,วิหารปราชญ์เทพหมี่เทียน.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ต้องรับทูตของต้าเจิ้ง.
กลับทูตที่มีสถานะต่ำสุดของจินอี้เหว่ย,หัวหน้ากองร้อย?
เห็นตำแหน่งข้าราชบริพารที่มา,ใบหน้าของหมี่เทียนเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"จงซานต้องการทำอะไร?"หมี่เทียนกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"งานพระราชสมภพสองพันปีของเซิ่งหวังใกล้เข้ามาแล้ว,เซิ่งหวังจึงได้ต้องการเชิญปราชญ์เทพหมี่เทียนเข้าร่วมงานเลี้ยง,นี่คือบัตรเชิญ!"จินอี้เหวิ่ยหัวหน้ากองร้อยได้ยื่นบัตรเชิญออกไป.
"โอ้ว? จงซานรู้ว่าข้าไปอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่ตกใจเล็กน้อย.
หมี่เทียนที่เผลอพูดออกมาโดยไม่ตั้งใจ,ก่อนที่จะรับบัตรเชิญ,ก่อนที่จะจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังจินอี้เวห่ย,"ไปให้พ้น!"
"ขอลา!"จินอี้เหว่ยคนดังกล่าวไม่เอ่ยอะไรอีก.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น