Immortality Chapter 1359 At really chaotic vacation, layout Northern Continent
Chapter 1359 At really chaotic vacation,
layout Northern Continent
以真乱假,布局北洲
เป็นเท็จเป็นจริง,แผนการยึดครองทวีปทิศเหนือ.
"ข้า?
เทศนาธรรมอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"ใช่,เจ้าจงกล่าวเกี่ยวกับศาสนาประจำชาติของต้าเจิ้งนั้น,เพื่อโปรดธรรมแก่คนทั่วทวีปทิศเหนือ,เพื่อประชาชนทั่วทุกแห่ง! เจ้าต้องเรียกศรัทธาของผู้คน,เพื่อที่จะกำราบความอหังการของจวงจื่อ! ยึดครองความศรัทธาของผู้คนทวีปทิศเหนือเพื่อต้าเจิ้งพวกเรา!"จงซานที่กล่าวยืนยันหนักแน่น.
"สร้างศรัทธาของประชาชนทั่วทวีปภาคเหนือ,ให้มีใจต่อต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?เป็นภารกิจที่ไม่อาจปฏิเสธได้!"จงเทียนที่เผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ.
"แต่ว่า,ฟูหวง,บุตรจะเอ่ยสิ่งใด?
จะสามารถเทศนาธรรมได้อย่างงั้นรึ?
แม้ว่าบุตรจะเป็นปราชญ์เทพ,ทว่าเกี่ยวกับความทรงจำชาติที่แล้ว,แทบจะไม่เพียงพอในการสร้างอภินิหารอะไรได้เลย,ทว่าจวงจื่อนั้น,ตลอดหลายปีมานี้ที่ได้เทศนาธรรมทำให้ผู้คนตระหนักรู้ได้,เวลานี้กล่าวได้ว่าบุตรด้อยกว่าเขา!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.
"เจ้าก็เอ่ยเกี่ยวกับการตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ!
เมื่อสวรรค์ประทานพรให้เป็นปราชญ์เทพ,ไม่ใช่ว่าเจ้าได้ตระหนักเกี่ยวกับเรื่องของสวรรค์อย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.
"ตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
เรื่องนี้,มีอะไรให้กล่าวด้วยรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางเป็นกังวล.
ต้องไม่ลืมว่าผู้คนมากมายทั่วหล้า,กล่าวการตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพ,อาจจะเป็นการเผยจุดอ่อนของปราชญ์เทพก็เป็นได้,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องจริงจัง,ใช่อะไรจะมากล่าวอย่างงั้นรึ?
"หลังจากเป็นปราชญ์เทพ,บำเพ็ญอย่างไรให้ตัดผ่านระดับ,ทำไม?ถึงอยู่จุดสูงสุด,ปราชญ์เทพถึงได้ไร้เทียมทาน,ปราชญ์เทพหลายคนที่สูญเสียนพลัง,สาเหตุใดที่ร่างหล่นจากสวรรค์รุ่นก่อนๆ,และการเคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินอย่างไร?
และใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะสามารถตัดผ่านไปยังเซียนบรรพชนขั้นที่
11?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"หื?!"จงซานขมวดคิ้ว.
"การกล่าวเช่นนี้ภายในกลุ่มปราชญ์เทพ,เรื่องเกี่ยวกับการตระหนักรู้ของปราชญ์เทพ,อาจทำให้ปราชญ์เทพคนอื่นๆสุ่มเสี่ยงก้าวสู้วิกฤติ,หากแต่เจ้ามีต้าเจิ้งหนุนหลัง,เจ้ายังต้องกลัวอะไร,นอกจากนี้,ยังสามารถทำให้เหล่าผู้ฝึกตนภาคเหนือได้รับประโยชน์ในการตระหนักรู้ด้วย,อีกไม่ช้าก็นาน,ทวีปทิศเหนือต้องเป็นของต้าเจิ้ง,พวกเขาเองก็จะกลายเป็นประชาชนของต้าเจิ้ง,เจ้าที่เป็นไท่จื่อมีใครกล้าขัด,กรรมก้อนนี้,พวกเขามีแต่ต้องตอบแทนกลับมาให้เจ้า!"จงซานที่กล่าวเผยด้วยรอยยิ้ม.
อีกไม่ช้าก็นานกลายเป็นประชาชนของต้าเจิ้งรึ?
ดวงตาของจงเทียนที่เป็นประกาย,ใช่,ความกล้าของฟู่หวงนั้นมากมายนัก,มีสิ่งใดที่เขาต้องกังวล?
"สิ่งที่จวงจื่อกล่าวนั้น,ข้าเคยได้ฟังมาแล้ว,เขาเอ่ยเกี่ยวกับเขตแดนเต๋าดินแดนฝันผีเสื้อ?บางที่มีเพียงแค่บางคนที่ได้รับสัมผัสได้,ทว่าคนที่,รับรู้จะมีสักกี่คน?
คนที่มีพลังเพิ่มขึ้นมากมายมีกี่คนกัน?
ทว่าคนจำนวนมากนั้นก็สามารถตระหนักอะไรได้บ้างเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่า,วิถีของจวงจื่อนั้น,ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนบำเพ็ญ,ทว่าเจ้านั้นแตกต่าง,เจ้ากล่าวถึงการตระหนักรู้ของปราชญ์เทพ,เป็นเส้นทางเต๋าสวรรค์,ที่ทุกคนต่างก็ได้รับประโยชน์,ยุคแห่งความวุ่นวายนี้,มีเซียนบรรพชนใดที่ไม่ต้องการยกระดับ,แน่นอนว่าจะต้องมีคนสนใจปราชญ์เทพรับฟังการเทศนาธรรมของเจ้าแน่นอน."จงซานที่กล่าวอย่างมั่นใจ.
"อืม,ได้,บุตรพอจะทราบแล้ว,วิธีเต๋าของโลกหล้า,การตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ! เกี่ยวกับความขอบธรรมของโลกหล้า!"จงเทียนเอ่ย.
"ยังมีเรื่องยอดฝีมือของคนในภาคเหนือ,ยอดฝีมือของต้าเจิ้ง,พลังอำนาของต้าเจิ้งที่ต่อต้านเหล่ายอดฝีมือจากทั่วหล้า!"จงซานพยักหน้ากล่าว.
"ครับ!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
"ทว่า,เพื่อที่จะสร้างศรัทธานั้นมีบางเรื่องที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้!"แววตาของจงซานเป็นประกาย,เผยยิ้มเล็กน้อย.
"หืม?"
"เจ้าควรจะกล่าวเรื่องเทียนชูด้วย!"จงซานกล่าว.
"เทียน,เทียนชูอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ยกเว้นอี้เหยี่ยนและสุ่ยจิง,ทุกคนต่างก็เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน,ต้องการกล่าวถึงสิ่งใด?
เทียนชู,นี่คื่อสิ่งที่ตัดสินทุกสรรพสิ่ง,เหนือกว่าปราชญ์เทพ,กำหนดความเป็นไปของโลกหล้า.
"ใช่,กล่าวถึงเทียนชู,เทียนชูคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด,เทียนชูคือผู้กำเนิดสรรพสิ่ง,คนทั่วไหล้าไม่สามารถต่อต้านได้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"แล้ว,จะให้กล่าวเกี่ยวกับเทียนชูอย่างไร?"จงเทียนที่เผยท่าทางไม่เข้าใจนัก.
"เทียนชูผู้ลิขิตสรรพสิ่ง,ทวีปทิศเหนือจะต้องเป็นของต้าเจิ้ง,ต้าเจิ้งจะสามารถรวมทวีปทิศเหนือได้ในไม่ช้า,ปรารถนาที่จะยึดครองโลกหล้า!"จงซานกล่าว.
"?"จงเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เรื่องนี้จะไม่ทำให้เขาตื่นตกใจได้อย่างไร?
กับเรื่องที่น่าตื่นตะลึงนี้,แม้นว่าจงเทียนจะเป็นปราชญ์เทพ,ทว่าคนอื่นๆก็ไม่ได้โง่,การกล่าวว่าต้าเจิ้งจะรวบรวมทวีปภาคเหนือได้นั้น,ย่อมต้องมีคนคลางแคลงว่าจะทำได้จริงรึ?
"ทว่า,จะมีคนเชื่ออย่างงั้นรึ? พวกเขาจะไม่คิดว่าเป็นเพียงเรื่องราวอันเป็นเท็จหรอกรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางสงสัย.
"ไท่จื่อ,ในโลกใบนี้,ไม่มีคำว่า,จริงหรือเท็จ,ขอเพียงแค่กล่าวออกมา,จะจริงหรือเทศก็ขึ้นอยู่แต่ละมุมมองของแต่ละคน!"สุ่ยจิงที่สะบัดพัดกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จงเทียนที่จ้องมองไปยังสุ่ยจิง.
"ไท่จื่อกล่าวเกี่ยวกับการตระหนักรู้ของปราชญ์เทพ,กล่าวเกี่ยวกับเต๋าสวรรค์,กล่าวเกี่ยวกับเทียนชู,ทำให้เรื่องอื่นๆมีผลไปด้วย,ทวีปทิศเหนือจะกลายเป็นของต้าเจิ้งในไม่ช้า,เทียนชูลิขิตทุกสรรพสิ่ง,อย่างน้อยทุก
20 ปี,จะต้องมีพื้นที่เข้าร่วมต้าเจิ้ง,นี่คือเทียนชูที่ส่งผลต่อความเชื่อของทุกคน."สุ่ยจิงที่สะบัดพัดเผยยิ้ม.
ในเวลานั้นจงเทียนที่ราวกับตระหนักอะไรได้.
"อย่างน้อยพื้นที่เหล่านั้นจะเข้าร่วมต้าเจิ้งทุกๆ
20 ปีอย่างงั้นรึ? ไม่ต้องเอ่ยเกี่ยวกับสงคราวในปัจจุบัน,แม้แต่ว่าสงครามจะยังไม่จบ,ก็จะมีบางกลุ่มที่ลอบขอเข้าร่วมต้าเจิ้ง,จากที่ซ่อนตัวอยู่,ก็จะเผยออกมาตามเวลา,ไม่ใช่ว่ามันจะกลายเป็นจริงตามทำนายหรอกรึ?"แววตาของจงเทียนที่เป็นประกาย.
"กล่าวเรื่องจริง,สร้างอภินิหารลวง,จากเท็จเป็นจริง,ความวุ่นวายในทวีปภาคเหนือมีผลต่อศรัทธาต่อผู้คน,ผู้คนจะค่อยๆยอมรับหลักคำสอน,ปลูกฝังความเชื่อ,ไม่ช้าก็เร็วเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามสิ่งที่พวกเขาคาดหวัง,ก็จะส่งผลต่อคนอื่นๆด้วย,นี่คืออีกหนึ่งพลังที่มองไม่เห็น! เพื่อใช้ในการยึดครองดินแดน,การกระทำดังกล่าว,ที่ไม่ต้องใช้พลังทางทหาร,ก็จะทำให้ประชาชนทั่วดินแดนทวีปทิศเหนือยอมรับ!"สุ่ยจิงที่กล่าวยืนยัน.
เปลี่ยนเท็จเป็นจริงรึ?
จงเทียนที่สูดหายใจลึก,กุยซือของฟูหวง,นับว่ารายกาจจริงๆ,ไม่คิดเลยว่าแผนการนี้จะได้เริ่มวางเอาไว้ตั้งแต่ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?
คนกลุ่มหนี้,ไม่สงสัยเลยว่ามีสถานะที่สูงในต้าเจิ้ง,แม้ว่าจะไม่ได้มีพลังฝึกตนสูงที่สุด,ทว่ากลับสามารถวางแผน,ได้อย่างยอดเยี่ยม,ยากที่จะมีใครเทียบ.
สุ่ยจิง,อี้เหยี่ยน,แม้นว่าเทียบกับพลังฝึกตนแล้วถือว่าค่อนข้างต่ำ,ทว่าคนทั้งสองนั้นก็สามารถที่จะควบคุมเหล่าเซียนบรรพชนและทัพหลายร้อยล้านล้านคนได้อย่างไม่ยากเย็น.
"จงเทียนน้อมรับคำสอน!"จงเทียนที่พยักหน้ากล่าวพลางถอนหายใจ.
แม้นว่าจงเทียนจะเป็นปราชญ์เทพ,ทว่าในเวลานี้ก็ไม่สามารถเทียบได้เลย,แผนการของเขานั้นด้อยกว่ามาก,ฟู่หวงที่มีกลุ่มคนที่ยอดเยี่ยม,ตัวเขาเป็นเพียงไท่จื่อ,จะต้องกระวนกระวายใจได้อย่างไร?
"ไท่จื่อสุภาพไปแล้ว!"สุ่ยจิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง,เฉินนั้นได้คิดเกี่ยวกับการเปิดเทศนาธรรมของไท่จื่อแล้ว,สถานที่ควรจะเป็นดินแดนติงหง,ที่มีหลินเซียวเพิ่งยึดครอง,สถานการณ์เวลานี้ไม่ค่อยมั่นคง,หากให้ไท่จื่อเปิดเทศนาธรรมรวมขวัญกำลังใจของคนในดินแดน,ต่อไป,พวกเขาจะกลายเป็นพรมแพนป้อมปราการที่แข็งแกร่ง,ยากที่จะตีแตกได้!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อืม,ดี,เทียนเอ๋อ,ทุกๆ 20 ปีเปิดเทศนาธรรมหนึ่งครั้ง,ปล่อยข่าวไปทั่วทวีปภาคเหนือ,เรียกศรัทธาจากปุถุชนทั่วหล้า,ให้พวกเขารับรู้เรื่องเทศนาธรรมนี้ให้หมด,จากนั้นก็ค่อยๆขยายพื้นที่ออกไป!"จงซานทีกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"20 ปีต่อหนึ่งดินแดน,ก็ใช้เวลาราวๆ 400 ปี,ต้าเจิ้งจะต้องรวมทวีปภาคเหนือได้อย่างแน่นอน!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เป็นความจริง,เวลานี้ถือว่าไม่นานในการรวบรวมดินแดนทั้งทวีป,นับตั้งแต่โบราณมา,ก็หาได้มีใครกระทำได้,ซึ่งสถานที่แห่งนี้แตกต่างจากทวีปตะวันออก,ทวีปตะวันออกนั้นมีเผ่ามังกรเป็นตัวชักนำ,และทวีปตะวันตกและทวีปทิศใต้ต่างก็มีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา,ทั้งเผ่าหงส์เพลิง,เผ่าอสูร,ทำให้พวกเขารวบรวมดินแดนต่างๆได้รวมเร็ว,ทว่าต้าเจิ้งนั้น,มีเพียงปัญญา,การใช้เวลาในการรวมแผ่นดิน
400 ปี,ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเช่นกัน.
"400ปี? นานเกินไป!"จงซานที่ขมวดคิ้วส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
"ฟูหวงมีแผนอื่นด้วยอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานที่ครุ่นคิด,พยักหน้ารับกล่าวออกมาว่า,"ข้ามีอีกความคิดหนึ่ง,เพียงแต่ยังไม่สามารถนำมาใช้ได้ในเวลานี้,แผนการนี้,ไม่ได้สร้างความขัดแย้งเกี่ยวกับเทศนาธรรมของเจ้าแต่อย่างใด,เจ้าเริ่มแผนการเทศนาธรรมก่อนได้เลย!"
"หืม? ครับ!"จงเทียนที่พยักหน้ารับอย่างงงวย.
400ปีเป็นเวลารวมทวีปภาคเหนือ,นี่ยังคิดว่านานอีกรึ?
---------------------------------------------------------
ดินแดนเสี่ยวเมิ่ง,หลังจากได้รับฟังเทศนาของจวงจื่อจบ.
ผู้ฝึกตนมากมายที่มารวมตัวกันที่วิหาร,ขณะได้ฟังอะไรบางอย่าง,
ทุกคนที่นิ่งงันยังไม่จากไป.
ในเวลานี้,ขณะที่พวกเขาได้รับข่าวบางอย่าง,ทำให้รู้สึกไม่ค่อยอยากเชื่อนัก.
"ศิษย์พี่,ท่านกล่าวว่าอะไรนะ?"
"ปราชญ์เทพจงเทียน,ตัดสินใจ
20ปีหลังจากนี้,จะเปิดเทศนาธรรมที่ดินแดนติงหง."
"ปราชญ์เทพเทศนาธรรม?
หลายแสนปีไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้,ไม่ใช่ว่าปราชญ์เทพพวกเขาก็เปลี่ยนเหมือนกับหนึ่งนิกายแล้วไม่ใช่รึ?
นี่เขายังต้องการเทศนาธรรมอีกรึ?
คงอิจฉาจวงจื่อที่สร้างศรัทธาต่อผู้คนมากมายรึอย่างไร!"ชายอีกคนที่เอ่ยปากออกมา.
"นีเป็นเรื่องจริง,นอกจากนี้ไม่รู้ว่าการประกาศออกมานี้เป็นแผนการของต้าเจิ้งหรือไม่!"
"ชิ,ต้าเจิ้ง?
ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขาเห็นจวงจื่อเทศนาเต๋าแล้วจะไม่อิจฉา,ปราชญ์เทพจงเทียนจงใจอย่างแน่นอน,ไม่มีทางที่จะไม่มีอะไรซ่อนอยู่."
"ทว่า,จงเทียนก็ได้ประกาศออกมาแล้ว,จะกล่าวเกี่ยวกับการตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ,กล่าวเกี่ยวกับวิถีสวรรค์,และปริศนาของเทียนชู."
"ไม่มีทาง,เรื่องนี้มัน?"
"ไม่ว่าจะจริงหรือไม่จริง,ข้าก็ต้องไปที่ดินแดนติงหงเพื่อดูให้เห็นกับตา!"
"เจ้าไป!
เจ้าไม่เชื่อในจวงจื่อรึอย่างไร!"
..............................
..................
......
หลายๆคนที่โต้เถียงไปมา,ทว่าถึงไม่เชื่อแต่ก็ต้องการเดินทางไปยังดินแดนติงหง.
ห้องโถงจวงจื่อ.
ในห้องโถงที่ปรากฏคนหนึ่งร่าง,ในชุดสีม่วง,ใบหน้าที่เลือนลาง,เป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,เฉิงโห่วนั่นเอง.
ขณะที่พวกเขาได้รับฟังรายงาน.
"จงเทียนจะเทศนาธรรมอย่างงั้นรึ? นี่เขาบำเพ็ญมาหนึ่งพันปีกว่าๆก่อนได้เป็นปราชญ์เทพ,ยังต้องการเทศนาธรรมอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางสงสัยออกมา.
"เขาไม่เข้าใจ,ทว่าจงซานเข้าใจ,ถ้อยคำประกาศที่เขียวเอาไว้,พวกเขาจะเอ่ยเกี่ยวกับ,การตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพ,วิถีเต๋าสวรรค์,และแน่นอนว่าอีกหลายอย่างที่เขาตระหนักรู้มา!"จวงจื่อที่หรี่ตาเล็กลง.
"ตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
จงซานเสียสติไปแล้ว,หลังจากนี้เขาหวัง,ที่จะให้มีคนปรารถนาสังหารจงเทียนอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางเย็นชา.
"ไม่ใช่ล่าจงเทียน,ทว่าเป็นคนอื่นๆในเก้าต่างหาก."จวงจื่อที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
เฉิงโห่ว," ...........!”
"การตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ,วิถีเต๋าสวรรค์?
สิ่งที่เขากล่าว,จงซานช่างเป็นคนที่มีจิตใจที่ห้าวหาญจริงๆ,ทว่าก็ถูกแล้ว,ยิ่งเสี่ยงมากก็ยิ่งได้รับผลตอบแทนมาก,เพียงแต่,เขาเอ่ยเกี่ยวกับความลับของเทียน?
มีสิ่งใดที่เขารู้มา,ข้าเองก็ต้องการฟัง!"จวงจื่อเผยยิ้มบางออกมา.
เฉิงโห่วที่จ้องมองจวงจื่อ,ส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะกล่าวออกมา,"เป็นไปไม่ได้,เทียนชู?
จงเทียนไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าใจเทียนชู,เขาไม่สามารถกล่าวอะไรได้."
"เทียนชู,เป็นตัวตนที่ลึกล้ำที่สุดของฟ้าดิน,ทว่าปราชญ์เทพที่บำเพ็ญกรรมวาสนา,ปราชญ์เทพย่อมไม่อาจเข้าใจและไม่รู้อะไรเลย,ทว่ามันคือคำโฆษณาของจงซาน,แน่นอนว่าย่อมมีบางคนเชื่อ."จวงจื่อส่ายหน้าไปมา.
Chapter 1359 At really chaotic vacation,
layout Northern Continent
以真乱假,布局北洲
เป็นเท็จเป็นจริง,แผนการยึดครองทวีปทิศเหนือ.
"ข้า?
เทศนาธรรมอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"ใช่,เจ้าจงกล่าวเกี่ยวกับศาสนาประจำชาติของต้าเจิ้งนั้น,เพื่อโปรดธรรมแก่คนทั่วทวีปทิศเหนือ,เพื่อประชาชนทั่วทุกแห่ง! เจ้าต้องเรียกศรัทธาของผู้คน,เพื่อที่จะกำราบความอหังการของจวงจื่อ! ยึดครองความศรัทธาของผู้คนทวีปทิศเหนือเพื่อต้าเจิ้งพวกเรา!"จงซานที่กล่าวยืนยันหนักแน่น.
"สร้างศรัทธาของประชาชนทั่วทวีปภาคเหนือ,ให้มีใจต่อต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?เป็นภารกิจที่ไม่อาจปฏิเสธได้!"จงเทียนที่เผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ.
"แต่ว่า,ฟูหวง,บุตรจะเอ่ยสิ่งใด?
จะสามารถเทศนาธรรมได้อย่างงั้นรึ?
แม้ว่าบุตรจะเป็นปราชญ์เทพ,ทว่าเกี่ยวกับความทรงจำชาติที่แล้ว,แทบจะไม่เพียงพอในการสร้างอภินิหารอะไรได้เลย,ทว่าจวงจื่อนั้น,ตลอดหลายปีมานี้ที่ได้เทศนาธรรมทำให้ผู้คนตระหนักรู้ได้,เวลานี้กล่าวได้ว่าบุตรด้อยกว่าเขา!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.
"เจ้าก็เอ่ยเกี่ยวกับการตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ!
เมื่อสวรรค์ประทานพรให้เป็นปราชญ์เทพ,ไม่ใช่ว่าเจ้าได้ตระหนักเกี่ยวกับเรื่องของสวรรค์อย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.
"ตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
เรื่องนี้,มีอะไรให้กล่าวด้วยรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางเป็นกังวล.
ต้องไม่ลืมว่าผู้คนมากมายทั่วหล้า,กล่าวการตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพ,อาจจะเป็นการเผยจุดอ่อนของปราชญ์เทพก็เป็นได้,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องจริงจัง,ใช่อะไรจะมากล่าวอย่างงั้นรึ?
"หลังจากเป็นปราชญ์เทพ,บำเพ็ญอย่างไรให้ตัดผ่านระดับ,ทำไม?ถึงอยู่จุดสูงสุด,ปราชญ์เทพถึงได้ไร้เทียมทาน,ปราชญ์เทพหลายคนที่สูญเสียนพลัง,สาเหตุใดที่ร่างหล่นจากสวรรค์รุ่นก่อนๆ,และการเคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินอย่างไร?
และใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะสามารถตัดผ่านไปยังเซียนบรรพชนขั้นที่
11?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"หื?!"จงซานขมวดคิ้ว.
"การกล่าวเช่นนี้ภายในกลุ่มปราชญ์เทพ,เรื่องเกี่ยวกับการตระหนักรู้ของปราชญ์เทพ,อาจทำให้ปราชญ์เทพคนอื่นๆสุ่มเสี่ยงก้าวสู้วิกฤติ,หากแต่เจ้ามีต้าเจิ้งหนุนหลัง,เจ้ายังต้องกลัวอะไร,นอกจากนี้,ยังสามารถทำให้เหล่าผู้ฝึกตนภาคเหนือได้รับประโยชน์ในการตระหนักรู้ด้วย,อีกไม่ช้าก็นาน,ทวีปทิศเหนือต้องเป็นของต้าเจิ้ง,พวกเขาเองก็จะกลายเป็นประชาชนของต้าเจิ้ง,เจ้าที่เป็นไท่จื่อมีใครกล้าขัด,กรรมก้อนนี้,พวกเขามีแต่ต้องตอบแทนกลับมาให้เจ้า!"จงซานที่กล่าวเผยด้วยรอยยิ้ม.
อีกไม่ช้าก็นานกลายเป็นประชาชนของต้าเจิ้งรึ?
ดวงตาของจงเทียนที่เป็นประกาย,ใช่,ความกล้าของฟู่หวงนั้นมากมายนัก,มีสิ่งใดที่เขาต้องกังวล?
"สิ่งที่จวงจื่อกล่าวนั้น,ข้าเคยได้ฟังมาแล้ว,เขาเอ่ยเกี่ยวกับเขตแดนเต๋าดินแดนฝันผีเสื้อ?บางที่มีเพียงแค่บางคนที่ได้รับสัมผัสได้,ทว่าคนที่,รับรู้จะมีสักกี่คน?
คนที่มีพลังเพิ่มขึ้นมากมายมีกี่คนกัน?
ทว่าคนจำนวนมากนั้นก็สามารถตระหนักอะไรได้บ้างเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่า,วิถีของจวงจื่อนั้น,ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนบำเพ็ญ,ทว่าเจ้านั้นแตกต่าง,เจ้ากล่าวถึงการตระหนักรู้ของปราชญ์เทพ,เป็นเส้นทางเต๋าสวรรค์,ที่ทุกคนต่างก็ได้รับประโยชน์,ยุคแห่งความวุ่นวายนี้,มีเซียนบรรพชนใดที่ไม่ต้องการยกระดับ,แน่นอนว่าจะต้องมีคนสนใจปราชญ์เทพรับฟังการเทศนาธรรมของเจ้าแน่นอน."จงซานที่กล่าวอย่างมั่นใจ.
"อืม,ได้,บุตรพอจะทราบแล้ว,วิธีเต๋าของโลกหล้า,การตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ! เกี่ยวกับความขอบธรรมของโลกหล้า!"จงเทียนเอ่ย.
"ยังมีเรื่องยอดฝีมือของคนในภาคเหนือ,ยอดฝีมือของต้าเจิ้ง,พลังอำนาของต้าเจิ้งที่ต่อต้านเหล่ายอดฝีมือจากทั่วหล้า!"จงซานพยักหน้ากล่าว.
"ครับ!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
"ทว่า,เพื่อที่จะสร้างศรัทธานั้นมีบางเรื่องที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้!"แววตาของจงซานเป็นประกาย,เผยยิ้มเล็กน้อย.
"หืม?"
"เจ้าควรจะกล่าวเรื่องเทียนชูด้วย!"จงซานกล่าว.
"เทียน,เทียนชูอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ยกเว้นอี้เหยี่ยนและสุ่ยจิง,ทุกคนต่างก็เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน,ต้องการกล่าวถึงสิ่งใด?
เทียนชู,นี่คื่อสิ่งที่ตัดสินทุกสรรพสิ่ง,เหนือกว่าปราชญ์เทพ,กำหนดความเป็นไปของโลกหล้า.
"ใช่,กล่าวถึงเทียนชู,เทียนชูคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด,เทียนชูคือผู้กำเนิดสรรพสิ่ง,คนทั่วไหล้าไม่สามารถต่อต้านได้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"แล้ว,จะให้กล่าวเกี่ยวกับเทียนชูอย่างไร?"จงเทียนที่เผยท่าทางไม่เข้าใจนัก.
"เทียนชูผู้ลิขิตสรรพสิ่ง,ทวีปทิศเหนือจะต้องเป็นของต้าเจิ้ง,ต้าเจิ้งจะสามารถรวมทวีปทิศเหนือได้ในไม่ช้า,ปรารถนาที่จะยึดครองโลกหล้า!"จงซานกล่าว.
"?"จงเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เรื่องนี้จะไม่ทำให้เขาตื่นตกใจได้อย่างไร?
กับเรื่องที่น่าตื่นตะลึงนี้,แม้นว่าจงเทียนจะเป็นปราชญ์เทพ,ทว่าคนอื่นๆก็ไม่ได้โง่,การกล่าวว่าต้าเจิ้งจะรวบรวมทวีปภาคเหนือได้นั้น,ย่อมต้องมีคนคลางแคลงว่าจะทำได้จริงรึ?
"ทว่า,จะมีคนเชื่ออย่างงั้นรึ? พวกเขาจะไม่คิดว่าเป็นเพียงเรื่องราวอันเป็นเท็จหรอกรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางสงสัย.
"ไท่จื่อ,ในโลกใบนี้,ไม่มีคำว่า,จริงหรือเท็จ,ขอเพียงแค่กล่าวออกมา,จะจริงหรือเทศก็ขึ้นอยู่แต่ละมุมมองของแต่ละคน!"สุ่ยจิงที่สะบัดพัดกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จงเทียนที่จ้องมองไปยังสุ่ยจิง.
"ไท่จื่อกล่าวเกี่ยวกับการตระหนักรู้ของปราชญ์เทพ,กล่าวเกี่ยวกับเต๋าสวรรค์,กล่าวเกี่ยวกับเทียนชู,ทำให้เรื่องอื่นๆมีผลไปด้วย,ทวีปทิศเหนือจะกลายเป็นของต้าเจิ้งในไม่ช้า,เทียนชูลิขิตทุกสรรพสิ่ง,อย่างน้อยทุก
20 ปี,จะต้องมีพื้นที่เข้าร่วมต้าเจิ้ง,นี่คือเทียนชูที่ส่งผลต่อความเชื่อของทุกคน."สุ่ยจิงที่สะบัดพัดเผยยิ้ม.
ในเวลานั้นจงเทียนที่ราวกับตระหนักอะไรได้.
"อย่างน้อยพื้นที่เหล่านั้นจะเข้าร่วมต้าเจิ้งทุกๆ
20 ปีอย่างงั้นรึ? ไม่ต้องเอ่ยเกี่ยวกับสงคราวในปัจจุบัน,แม้แต่ว่าสงครามจะยังไม่จบ,ก็จะมีบางกลุ่มที่ลอบขอเข้าร่วมต้าเจิ้ง,จากที่ซ่อนตัวอยู่,ก็จะเผยออกมาตามเวลา,ไม่ใช่ว่ามันจะกลายเป็นจริงตามทำนายหรอกรึ?"แววตาของจงเทียนที่เป็นประกาย.
"กล่าวเรื่องจริง,สร้างอภินิหารลวง,จากเท็จเป็นจริง,ความวุ่นวายในทวีปภาคเหนือมีผลต่อศรัทธาต่อผู้คน,ผู้คนจะค่อยๆยอมรับหลักคำสอน,ปลูกฝังความเชื่อ,ไม่ช้าก็เร็วเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามสิ่งที่พวกเขาคาดหวัง,ก็จะส่งผลต่อคนอื่นๆด้วย,นี่คืออีกหนึ่งพลังที่มองไม่เห็น! เพื่อใช้ในการยึดครองดินแดน,การกระทำดังกล่าว,ที่ไม่ต้องใช้พลังทางทหาร,ก็จะทำให้ประชาชนทั่วดินแดนทวีปทิศเหนือยอมรับ!"สุ่ยจิงที่กล่าวยืนยัน.
เปลี่ยนเท็จเป็นจริงรึ?
จงเทียนที่สูดหายใจลึก,กุยซือของฟูหวง,นับว่ารายกาจจริงๆ,ไม่คิดเลยว่าแผนการนี้จะได้เริ่มวางเอาไว้ตั้งแต่ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?
คนกลุ่มหนี้,ไม่สงสัยเลยว่ามีสถานะที่สูงในต้าเจิ้ง,แม้ว่าจะไม่ได้มีพลังฝึกตนสูงที่สุด,ทว่ากลับสามารถวางแผน,ได้อย่างยอดเยี่ยม,ยากที่จะมีใครเทียบ.
สุ่ยจิง,อี้เหยี่ยน,แม้นว่าเทียบกับพลังฝึกตนแล้วถือว่าค่อนข้างต่ำ,ทว่าคนทั้งสองนั้นก็สามารถที่จะควบคุมเหล่าเซียนบรรพชนและทัพหลายร้อยล้านล้านคนได้อย่างไม่ยากเย็น.
"จงเทียนน้อมรับคำสอน!"จงเทียนที่พยักหน้ากล่าวพลางถอนหายใจ.
แม้นว่าจงเทียนจะเป็นปราชญ์เทพ,ทว่าในเวลานี้ก็ไม่สามารถเทียบได้เลย,แผนการของเขานั้นด้อยกว่ามาก,ฟู่หวงที่มีกลุ่มคนที่ยอดเยี่ยม,ตัวเขาเป็นเพียงไท่จื่อ,จะต้องกระวนกระวายใจได้อย่างไร?
"ไท่จื่อสุภาพไปแล้ว!"สุ่ยจิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง,เฉินนั้นได้คิดเกี่ยวกับการเปิดเทศนาธรรมของไท่จื่อแล้ว,สถานที่ควรจะเป็นดินแดนติงหง,ที่มีหลินเซียวเพิ่งยึดครอง,สถานการณ์เวลานี้ไม่ค่อยมั่นคง,หากให้ไท่จื่อเปิดเทศนาธรรมรวมขวัญกำลังใจของคนในดินแดน,ต่อไป,พวกเขาจะกลายเป็นพรมแพนป้อมปราการที่แข็งแกร่ง,ยากที่จะตีแตกได้!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อืม,ดี,เทียนเอ๋อ,ทุกๆ 20 ปีเปิดเทศนาธรรมหนึ่งครั้ง,ปล่อยข่าวไปทั่วทวีปภาคเหนือ,เรียกศรัทธาจากปุถุชนทั่วหล้า,ให้พวกเขารับรู้เรื่องเทศนาธรรมนี้ให้หมด,จากนั้นก็ค่อยๆขยายพื้นที่ออกไป!"จงซานทีกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"20 ปีต่อหนึ่งดินแดน,ก็ใช้เวลาราวๆ 400 ปี,ต้าเจิ้งจะต้องรวมทวีปภาคเหนือได้อย่างแน่นอน!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เป็นความจริง,เวลานี้ถือว่าไม่นานในการรวบรวมดินแดนทั้งทวีป,นับตั้งแต่โบราณมา,ก็หาได้มีใครกระทำได้,ซึ่งสถานที่แห่งนี้แตกต่างจากทวีปตะวันออก,ทวีปตะวันออกนั้นมีเผ่ามังกรเป็นตัวชักนำ,และทวีปตะวันตกและทวีปทิศใต้ต่างก็มีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา,ทั้งเผ่าหงส์เพลิง,เผ่าอสูร,ทำให้พวกเขารวบรวมดินแดนต่างๆได้รวมเร็ว,ทว่าต้าเจิ้งนั้น,มีเพียงปัญญา,การใช้เวลาในการรวมแผ่นดิน
400 ปี,ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเช่นกัน.
"400ปี? นานเกินไป!"จงซานที่ขมวดคิ้วส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
"ฟูหวงมีแผนอื่นด้วยอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานที่ครุ่นคิด,พยักหน้ารับกล่าวออกมาว่า,"ข้ามีอีกความคิดหนึ่ง,เพียงแต่ยังไม่สามารถนำมาใช้ได้ในเวลานี้,แผนการนี้,ไม่ได้สร้างความขัดแย้งเกี่ยวกับเทศนาธรรมของเจ้าแต่อย่างใด,เจ้าเริ่มแผนการเทศนาธรรมก่อนได้เลย!"
"หืม? ครับ!"จงเทียนที่พยักหน้ารับอย่างงงวย.
400ปีเป็นเวลารวมทวีปภาคเหนือ,นี่ยังคิดว่านานอีกรึ?
---------------------------------------------------------
ดินแดนเสี่ยวเมิ่ง,หลังจากได้รับฟังเทศนาของจวงจื่อจบ.
ผู้ฝึกตนมากมายที่มารวมตัวกันที่วิหาร,ขณะได้ฟังอะไรบางอย่าง,
ทุกคนที่นิ่งงันยังไม่จากไป.
ในเวลานี้,ขณะที่พวกเขาได้รับข่าวบางอย่าง,ทำให้รู้สึกไม่ค่อยอยากเชื่อนัก.
"ศิษย์พี่,ท่านกล่าวว่าอะไรนะ?"
"ปราชญ์เทพจงเทียน,ตัดสินใจ
20ปีหลังจากนี้,จะเปิดเทศนาธรรมที่ดินแดนติงหง."
"ปราชญ์เทพเทศนาธรรม?
หลายแสนปีไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้,ไม่ใช่ว่าปราชญ์เทพพวกเขาก็เปลี่ยนเหมือนกับหนึ่งนิกายแล้วไม่ใช่รึ?
นี่เขายังต้องการเทศนาธรรมอีกรึ?
คงอิจฉาจวงจื่อที่สร้างศรัทธาต่อผู้คนมากมายรึอย่างไร!"ชายอีกคนที่เอ่ยปากออกมา.
"นีเป็นเรื่องจริง,นอกจากนี้ไม่รู้ว่าการประกาศออกมานี้เป็นแผนการของต้าเจิ้งหรือไม่!"
"ชิ,ต้าเจิ้ง?
ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขาเห็นจวงจื่อเทศนาเต๋าแล้วจะไม่อิจฉา,ปราชญ์เทพจงเทียนจงใจอย่างแน่นอน,ไม่มีทางที่จะไม่มีอะไรซ่อนอยู่."
"ทว่า,จงเทียนก็ได้ประกาศออกมาแล้ว,จะกล่าวเกี่ยวกับการตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ,กล่าวเกี่ยวกับวิถีสวรรค์,และปริศนาของเทียนชู."
"ไม่มีทาง,เรื่องนี้มัน?"
"ไม่ว่าจะจริงหรือไม่จริง,ข้าก็ต้องไปที่ดินแดนติงหงเพื่อดูให้เห็นกับตา!"
"เจ้าไป!
เจ้าไม่เชื่อในจวงจื่อรึอย่างไร!"
..............................
..................
......
หลายๆคนที่โต้เถียงไปมา,ทว่าถึงไม่เชื่อแต่ก็ต้องการเดินทางไปยังดินแดนติงหง.
ห้องโถงจวงจื่อ.
ในห้องโถงที่ปรากฏคนหนึ่งร่าง,ในชุดสีม่วง,ใบหน้าที่เลือนลาง,เป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,เฉิงโห่วนั่นเอง.
ขณะที่พวกเขาได้รับฟังรายงาน.
"จงเทียนจะเทศนาธรรมอย่างงั้นรึ? นี่เขาบำเพ็ญมาหนึ่งพันปีกว่าๆก่อนได้เป็นปราชญ์เทพ,ยังต้องการเทศนาธรรมอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางสงสัยออกมา.
"เขาไม่เข้าใจ,ทว่าจงซานเข้าใจ,ถ้อยคำประกาศที่เขียวเอาไว้,พวกเขาจะเอ่ยเกี่ยวกับ,การตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพ,วิถีเต๋าสวรรค์,และแน่นอนว่าอีกหลายอย่างที่เขาตระหนักรู้มา!"จวงจื่อที่หรี่ตาเล็กลง.
"ตระหนักรู้การกลายเป็นปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
จงซานเสียสติไปแล้ว,หลังจากนี้เขาหวัง,ที่จะให้มีคนปรารถนาสังหารจงเทียนอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางเย็นชา.
"ไม่ใช่ล่าจงเทียน,ทว่าเป็นคนอื่นๆในเก้าต่างหาก."จวงจื่อที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
เฉิงโห่ว," ...........!”
"การตระหนักรู้เป็นปราชญ์เทพ,วิถีเต๋าสวรรค์?
สิ่งที่เขากล่าว,จงซานช่างเป็นคนที่มีจิตใจที่ห้าวหาญจริงๆ,ทว่าก็ถูกแล้ว,ยิ่งเสี่ยงมากก็ยิ่งได้รับผลตอบแทนมาก,เพียงแต่,เขาเอ่ยเกี่ยวกับความลับของเทียน?
มีสิ่งใดที่เขารู้มา,ข้าเองก็ต้องการฟัง!"จวงจื่อเผยยิ้มบางออกมา.
เฉิงโห่วที่จ้องมองจวงจื่อ,ส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะกล่าวออกมา,"เป็นไปไม่ได้,เทียนชู?
จงเทียนไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าใจเทียนชู,เขาไม่สามารถกล่าวอะไรได้."
"เทียนชู,เป็นตัวตนที่ลึกล้ำที่สุดของฟ้าดิน,ทว่าปราชญ์เทพที่บำเพ็ญกรรมวาสนา,ปราชญ์เทพย่อมไม่อาจเข้าใจและไม่รู้อะไรเลย,ทว่ามันคือคำโฆษณาของจงซาน,แน่นอนว่าย่อมมีบางคนเชื่อ."จวงจื่อส่ายหน้าไปมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น