วันอังคารที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2561

Immortality Chapter 86 Also with Mr. Shi

Immortality Chapter 86  Also with Mr. Shi

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 86   พบกับเซียนเซิงซืออีกครั้ง.


บทที่ 86   พบกับเซียนเซิงซืออีกครั้ง.


ลึกเข้าไปในหุบเขาแห่งหนึ่ง,เต็มไปด้วยห้วยหนองเป็นจำนวนมาก.

ร่างหลักจงซาน,เวลานี้กำลังทาอะไรบางอย่างที่บนใบหน้าของเทียนหลิงเอ๋อ.

"จงซาน,มันจะได้ผลอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่นั่งอยู่บนศิลาก่อนใหญ่,โดยมีจงซานใช้แป้งเหนียวทาไปทั่วหน้าของนาง.


 จงซานที่ทาอยู่นั้นก็กล่าวมาว่า"อืม,ดีแน่นอน,ภายในหนึ่งชั่วโมงเจ้าห้ามใช้มือถูหน้าของเจ้า,รอจนกว่ามันจะแห้ง."

"อืม."เทียนหลิงเอ๋อที่พยักหน้าด้วยความสงสัย,ดวงตาที่บ้องแบ้วไม่รู้ว่าจงซานนั้นกำลังทำอะไรไปบนใบหน้าของนาง.

"เรียบร้อย."จงซานพยักหน้าอย่างพอใจ.

"อืม?"เทียนหลิงเอ๋อที่ดูตื่นเต้น,ก่อนที่จะวิ่งออกไปดูเงาตัวเองที่บนลำธาร.

ทันทีที่เห็นใบหน้าของนางที่อยู่บนผิวน้ำ,ใบหน้าของเทียนหลิงเอ่อก็เปลี่ยนไปในทันที.

"อ๊าๆๆๆๆ!"

เทียนหลิงเอ๋อที่หวีดเสียงแหลมเล็ก,เสียงของนางที่ราวกับว่าจะทะลวงไปถึงก้อนเมฆ,ส่วนจงซานที่อยู่ด้านข้าง,เผยยิ้มอย่างพึงพอใจ.

หลังจากร้องเสร็จ,เทียนหลิงเอ๋อที่เตรียมเช็ดหน้าของนางในทันที.

"ห้ามเช็ดออก."จงซานที่กล่าวออกไปในทันที.

"ทำไมล่ะ,ข้าขี้เหร่แล้ว,เจ้าต้องการทำให้ข้าขี้เหร่อย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่โอดครวญเสียงดัง.

จงซานที่จับแขนสีขาวของเทียนหลิงเอ๋อเอาไว้"ก็เพราะเจ้าดูงดงามเกินไปไม่ใช่รึ?หากว่ามีใครเช่นเมียวเซียนเหรินอีกครั้งล่ะก็,พวกเราอาจจะไม่ได้มีโชคเหมือนครั้งที่แล้วก็ได้."

เทียนหลิงเอ๋อที่ดิ้นรนในคราแรก,เมื่อได้ยินจงซานพูดว่านางงดงามเกินไป,ทำให้ร่างของนางสั่นสะท้านเล็กน้อย,ดูเหมือนว่านี่เป็นเพราะว่าจงซานเป็นห่วงนางนั่นเอง.

"จริงๆรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่สงบลง,พร้อมกับถามให้มั่นใจ,ทว่าบนใบหน้าของนางเวลานี้เริ่มมีสีแดงระเรื่อปรากฏขึ้นมาเหมือนกัน.

"แน่นอน,เจ้าคงไม่ต้องการเจอกับเมียวเซียนเหรินคนที่สองหรอกนะ."จงซานที่ปล่อยข้อมือของนางขณะพูด.

จงซานที่ปล่อยมือนาง,ลึกๆภายในใจของนางก็รู้สึกเบาหวิวอยู่เล็กน้อย.

"ข้าไม่ต้องการ."เทียนหลิงเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.

"อืม,ในใจข้า,เทียนหลิงเอ๋อก็ยังงดงามเหมือนเดิม,แม้ว่าภายนอกจะดูขี้เหร่,แต่ก็เพียงแค่ตบตาคนนอกเท่านั้น."จงซานที่กล่าวปลอบใจนาง.

"อืม."เทียนหลิงเอ๋อพยักหน้า.ไม่ดิ้นรนเช็ดมันออกอีกต่อไป.

สามวันหลังจากนั้น,จงซานและเทียนหลิงเอ๋อที่ปลอมตัวเป็นหญิงอัปลักษณ์ก็ปรากฏขึ้นที่ยอดเขาแห่งหนึ่ง.

ที่ด้านล่างหุบเขานั้น,เต็มไปด้วยหมอกสีขาวมากมาย,ไม่สามารถมองเป็นพื้นด้านล่างได้เลย.

"เจ้ามั่นใจว่า เป็นที่นี่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังทางลาดลงไปด้านล่าง.

"แน่นอน,ที่หินก้อนนั้นข้าเคยประทับรอยเท้าเอาไว้แล้ว,ตรงนั้นจะต้องมีรอยเท้าข้าอยู่."เทียนหลิงเอ๋อที่ชี้ไปยังศิลาขนาดใหญ่ระหว่างทางลาดลงไป.

ซึ่งเมื่อพวกเขามาถึงศิลาก้อนยักษ์,ก็พบรอยเท้าปรากฏขึ้นอยู่เช่นกัน,เป็นไปตามที่นางกล่าว.

"เอาล่ะ,พวกเราลงไปด้านล่างกัน."จงซานที่พยักหน้ายืนยืน,พร้อมกับนำเทียนหลิงเอ๋อลงไปยังเนินเขาอย่างช้าๆตรงลงไปยังด้านล่างหุบเขาดังกล่าว.

ทางลงไปด้านล่างนั้นนับว่าชันเป็นอย่างมาก,ทว่าด้วยการเตรียมการมาอย่างดี,จงซานก็สามารถเคลื่อนที่ลงไปยังหุบเขาด้านล่างอย่างรวดเร็ว.

ใต้หุบเขานั้น,นับว่าค่อนข้างมืดทีเดียว,มีแสงที่ผิดปรกติสองแห่งปรากฏขึ้น.

ทิศใต้อันหนึ่งทิศเหนืออันหนึ่ง,ปรากฏเป็นกลุ่มแสงทรงกลมครึ่งซีกรัศมีสองเมตรส่องประกายแสงสีน้ำเงินออกมา,เป็นสิ่งของบางอย่างที่แปลกประหลาด,ดูเหมือนว่าจะมีอะไรอยู่ด้านใน.

วัตถุดังกล่าวนั้นมีเมือกคลุมอยู่,ดูเหมือนว่ามันกำลังห่อหุ้มบางสิ่งอยู่ภายใน,แน่นอนว่านี่คือไข่ยักษ์นั่นเอง,มันมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมากติดอยู่กับผนัง,และเผยออกมาให้เห็นเพียงแค่บางส่วน.

อย่างไรก็ตามระหว่างไข่ยักษ์สองใบนั่น,มีดอกไม้ที่ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

ดอกไม้ดังกล่าวดูประหลาด,มีขนาดเท่ากับอ่างล้างหน้า,มีใบสองใบสีมรกต,ลำต้นแทรกอยู่ใต้ดิน,กิ่งก้านและรากของมันแผ่ออกไปทุกทิศทาง,ดูเหมือนว่ามันจะชอนไชเข้าไปในไขด้วย,ราวกับว่ากำลังดูดซับสารอาหารชั้นดีออกมา.

ที่ใจกลางของดอกไม้นั่น,มีเกสรดอกไม้ยื่นออกมา,ที่จริงมีประกายไฟฟ้าที่ส่องประกาบแปบๆออกมาไม่หยุด,เห็นเป็นแสงแปบๆส่งออกมาเป็นพักๆ,ดูน่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก.

นี่คือบุพผาอสนีอย่างงั้นรึ?

ไม่จำเป็นต้องถามเทียนหลิงเอ๋อ,เพียงแค่เห็นเกสรดอกไม้ที่ปลดปล่อยไฟฟ้าออกมาเป็นระยะ,ก็สามารถที่จะคาดเอาได้อย่างแน่นอน,ทว่าสิ่งดังกล่าวนี้เกี่ยวข้องกับไข่ยักษ์ด้านข้างรึไม่,แม้ว่าจงซานจะไม่รู้ว่าไข่ขนาดใหญ่นั้นคือไข่อะไร,ทว่าเห็นขนาดของมันที่มีขนาดใหญ่ภายในนั้นจะต้องมีพลังมากพอที่จะหล่อเลี้ยงบุพผาอสนีอย่างแน่นอน,เพราะไม่น่าจะเป็นไปได้ว่าเกสรดอกไม้นั่นจะสามารถปล่อยไฟฟ้าออกมาได้,มันจะต้องดูดซับพลังออกมาจากไข่ยักษ์นั่นเป็นแน่.

"ข้ามาครั้งที่แล้วมันยังไม่บานเลย,ตอนนี้มันบานแล้ว,พวกเราเก็บมันได้แล้ว,"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,ขณะที่นางเตรียมจะพุ่งออกไป.

"ช้าก่อน."จงซานที่ห้ามเทียนหลิงเอ๋อเอาไว้.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,จ้องมองพื้นที่รอบๆ,ดูเหมือนว่ามันจะดูไม่ถูกต้องนัก.

สถานที่ต่างๆเต็มไปด้วยซากปรักหักพังเต็มไปหมด,ศิลาขนาดใหญ่แตกพังทลาย,ลึกเข้าไปในหุบเขาเองก็มีศิลายักษ์ที่แตกกระจายไปทั่ว,ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้จะมีผู้ฝึกตนระดับสูงต่อสู้กันอยู่,ทว่าผนังรอบๆนี้กลับไม่มีรอยขีดข่วนเลย,มันแปลกเกินไปแล้ว.

"ทำไมอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางสงสัย.

"ครั้งก่อนที่เจ้าเคยมา,มีสภาพเช่นนี้อย่างงั้นรึ?ภายในหุบเขา,มีสิ่งอื่นๆหรือไม่?"

"ไม่,ข้ามาครั้งก่อนนั้น,ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ที่นี่เลย.

ทว่าจงซานนั้นไม่สามารถที่จะวางใจได้,เขาได้หยิบศิลาขนาดเล็กขึ้นมาก่อนที่จะขว้างไปยังตำแหน่งของบุพผาอสนีเพื่อตรวจสอบ.

"ตูมม."ก้อนศิลาแตกออกเป็นเสี่ยงๆในทันที.

จงซานที่เห็นเหมือนแส้ที่พุ่งออกมาจากใต้ดินซึ่งเป็นซากปรักหักพังแห่งหนึ่ง,แส้ดังกล่าวนี้พุ่งออกมาฟาดเข้ากับศิลาแตกละเอียดกลายเป็นเสี่ยงๆ.

เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดวงตาของจงซานก็หรี่เล็กจ้องเขม็ง,มันคืออะไรกัน?

หลังจากศิลาที่เขาโยนไปถูกทำลาย,ดูเหมือนว่าภายในใจของจงซานก็เต็มไปด้วยความสงสัย,ทว่าหลังจากนั้นพื้นดินรอบๆสั่นไหวไปมาในทันที.

"ตูมมมมม"

ผืนปฐพีที่สั่นอย่างอย่างรุนแรง,จงซานเร่งรีบถอยออกมา,เทียนหลิงเอ๋อก็กระโดดขึ้นไปบนผ้าแพรไหม,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความระมัดระวัง,จ้องมองออกไปยังยังซากปรักหักพัง.

"วีดดด-ตูมมมม..."

มีบางอย่างที่กำลังคืบคลานออกมาจากซากปรักหักพังและทุกอย่างก็พังทลายที่อยู่ด้านหน้าก็ถูกบดขยี้ออกเป็นผุยผง.

แมงป่องมากมาย,ต้องบอกอีกด้วยว่าเป็นแมงป่องพิษขนาดมหึมา,ร่างกายที่มีสีดำเมี่ยมตลอดทั้งร่าง,หางของมันที่มีความหนากว่าหนึ่งเมตร,นอกจากนี้ความยาวหางของมันยังมากกว่าสิบเมตรอีกด้วย,เป็นแมงป่องยักษ์ที่เคลื่อนที่เร็วมาก,มันทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้ามันจนแหลกสลายภายในพริบตา.

และศิลาที่เขาโยนออกไปก่อนหน้านี้พวกมันรับรู้แล้วว่ามันไม่ได้ถูกแส้ฟาดแต่อย่างใด,ทว่ามันถูกทำลายด้วยเหล็กไนของแมงป่องยักษ์.

มีแมงป่อง,ปกป้องบุพผาอสนีอย่างงั้นรึ?

จ้องมองไปยังแมงป่องสีแดง,ภายในใจจองซานกำลังเต้นไปมา.

"มีแมงป่องมากมายขนาดนี้เลยรึ?ข้ามาครั้งก่อนไม่เห็นมีเลย."เทียนหลิงเอ๋อที่ลอยอยู่,พร้อมกับร้องออกมาด้วยท่าทางกระวนกระวาย.

เพราะว่ามีแมงป่องยักษ์มีอยู่มากมาย,ตอนนี้มันได้กลายเป็นม่านพลังป้องกันที่แข็งแกร่งขวางกันการเก็บบุพผาอสนีไปแล้ว.

"ด้วยกลิ่นอายพลังของทานประมุขที่ปล่อยออกมา,คงจะสะกดข่มเหล่าแมงป่องเหล่านี้ไว้,ทำให้มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้,จึงไม่กล้าขยับออกมา,"จงซานที่ชักดาบยักษ์ออกมาพร้อมกับเพิ่งพิศไปยังเหล่าแมงป่องเหล่านั้น.

แมงป่องเหล่านี้ซ่อนตัวอยู่ใต้พื้นดินอย่างงั้นรึ?หากมันอยู่ใต้ดิน,ไม่ใช่ว่ามันมีอยู่มากมายนับไม่ถ้วนเลยรึ?

"ฟิ้ว!"

หางแมงป่องตนหนึ่งที่ยืดตรงพุ่งมายังด้านหน้าจงซาน,เป็นเหล็กไนพิษที่ทำการลอบโจมตีจงซานนั่นเอง,ดาบยักษ์ของเขาที่ปัดป้องพร้อมกับสับไปยังเหล็กไนดังกล่าวทันที.

"เคล้ง!"

ดาบยักษ์ของจวกซานเมื่อปัดป้องเหล็กไนออกไปแล้ว,จากนั้นก็ใช้โอกาสดังกล่าวพุ่งตรงออกไปฟันเข้าที่ตรงกลางศีรษะของแมงป่องดังกล่าว,เสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ดาบยักษ์ที่ทรงพลัง,ถึงกับกระเด้งออกมา.

เปลือกของแมงป่องนี้แข็งแกร่งขนาดนี้เลย.

แม้ว่าจะทุ่มไปสุดแรงแล้วแต่ก็ไม่ได้ผลแม้แต่น้อย,อีกอย่างกล้ามของมันเองก็ตวัดโจมตีมายังเขาทันทีอีกด้วย.

จงซานที่ตวัดดาบยักษ์ปัดป้อง,ส่วนเทียนหลิงเอ๋อที่อยู่บนอากาศใช้แพรไหมแดงช่วยจงซานโจมตีอีกระรอกหนึ่ง.

ขณะที่จงซานและเทียนหลิงเอ๋ออยู่ในหุบเขานั้น,ทว่าที่ข้างบนยอดเขาปากทางเข้าหุบเขาดังกล่าวนั้นก็มีคนกลุ่มหนึ่งมาถึง.

พวกเขาเข้าไปในค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเพียงไปนานเท่านั้น,เพื่อที่จะค้นหาจี้หยกเก้ามังกรสวรรค์นั่นเอง,

"เหนือหัว,หุบเขาแห่งนี้มีบุพผาอสนี,ตอนนี้มันน่าจะเติบโตเต็มที่แล้ว,ข้าต้องการที่จะนำมันกลับไปเพื่อปรุงยาเพิ่มระดับ."ชายคนหนึ่งในชุดเกราะรบกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"เหล่ยติง,เจ้ากระทำดีกับไท่จื่อเช่นนี้,ดูเจ้าจะดูเป็นผู้ปกครองมากกว่าข้านะ."หวงตี้ที่กล่าวล้อเขาเล็กน้อย.

"องค์เหนือหัวกล่าวหนักไปแล้ว,ไท่จื่อเรียกข้าว่า จิวเจียว,แน่นอนว่าข้าต้องคิดถึงเขาก่อนแน่นอน."ใบหน้าในหมวกเหล็กและชุดเกราะเผยสีหน้าแห่งความภาคภูมิใจ.
舅舅 แปลว่า  (jiùjiu)น้า (น้องชายของแม่)

"ฮ่าฮ่า,เอาล่ะๆ,พวกเราคนกันเองอย่างได้กล่าวอะไรอีกเลย,ไปเถอะ,ไปนำบุพผาอสนีมา."หวงตีเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,แสดงสีหน้าพึงพอใจกับคำพูดของเหล่ยติง.

"รับด้วยเกล้า."เหล่ยติงที่ยกมือคารวะไปด้านหน้า.


เซียนเซิงซือที่ยืนอยู่ด้านหลังพวกเขาจ้องมองพวกเขาพูดคุยกันทว่าก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,หลังจากที่หวงตี้สั่งการ,คนกลุ่มนี้ก็เหินลงไปยังด้านล่างหุบเขา.


ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น