วันอังคารที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 378 Life tree tribe

Miracle Throne Chapter 378 Life tree tribe

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 378 เผ่าพันธ์วงศ์วานต้นไม้


บทที่ 378 เผ่าพันธ์วงศ์วานต้นไม้




"พวกเอล์ฟนี้เป็นพวกอันธพาลไร้เหตุผลขนาดนี้เลยรึ?"เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและร้อนใจ,เอลฟ์เหล่านี้ที่เข้าโจมตีฉู่เทียนที่หน้าประตูทางเข้าของเมืองเล็กออเตอแมน,หากแต่ด้วยพวกเขาเหล่านี้แข็งแกร่งเกินไป,เมิ่งหยิงหยิงที่อ่อนแอกว่าจึงทำได้แค่เพียงตะโกนข่มขู่ออกไปอย่างขุ่นเคือง"ไม่คิดเลยว่าพวกเอลฟ์นั้นจะเป็นอันธพาลไร้ความยุติธรรมไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย,ข้าคิดว่าเผ่าเอลฟ์เป็นเผ่าที่มีอารยะ,ไม่คิดเลยที่จริงแล้วก็ไม่ต่างจากพวกซีเหริ่นโม่หรือออคแม้แต่น้อย!"


ใบหน้าของคนเผ่าเอลฟ์ต่างเปลี่ยนเป็นถมึงทึง.

เผ่าเอลฟ์ที่พร่ำบอกทุกคนไปทั่วทั้งทวีปว่าพวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่สูงศักดิ์สง่างามที่สุด,เป็นเผ่าที่มีอารยะ,คาดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะมีคนว่ากล่าวพวกเขาไม่ต่างจากพวกซีเหริ่นโม่และออค,เรื่องนี้นับว่าตบหน้าพวกเขาอย่างหนักหน่วงทีเดียว.

เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"พวกเจ้าสังหารข้าซะสิ,ข้าสู้พวกเจ้าไม่ได้นิ,แต่ว่าข้าจะไม่ถอนคำพูดของข้าหรอกนะ!"

มนุษย์ผู้นี้ยังดูเยาว์นัก.

เป็นหญิงสาวที่งดงามไร้เดียงสายิ่งนัก.

เผ่าเอลฟ์ที่มีท่าทางเฉพาะในการตัดสินคนอื่นๆ,พวกเขาคิดว่า,ด้วยความงดงามและความสง่างามของพวกเขานั้น,พวกเขาเป็นเผ่าพันธ์ที่บริสุทธิ์กว่าเผ่าใดๆ,จึงทำให้เผ่าเอลฟ์นั้นมีความงดงามและอายุยืนยาว,ดังนั้น,เมื่อพวกเขาที่เห็นเมิ่งหยิงหยิงเองก็รู้สึกประทับใจอยู่ไม่น้อย,ทว่าด้วยคำพูดของนางนั้นราวกับว่าจะทำให้พวกเขาต้องการที่จะจัดการนางที่หาญกล้า กล่าวหาว่าพวกเขานั้นไม่ต่างจากเผ่าออคและพวกอสูรวิญญาณที่น่ารังเกียจนั่น.

"หยิงหยิงกล่าวถูกแล้ว!"เหว่ยเหว่ยอันที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเช่นกัน"ข้าคิดมาตลอดก่อนหน้าว่าเผ่าเอลฟ์เป็นเผ่าที่เป็นมิตรกับทุกเผ่า,ตอนนี้ข้าเข้าใจผิดอย่างรุนแรง,ข้าไม่คิดเลยจริงเลยว่าถึงกับต้องการสังหารคนอื่นโดยไรซึ่งเหตุผล,นี่คือท่าทางที่แท้จริงของเผ่าเอลฟ์อย่างงั้นรึ?"

ใบหน้าของอาวุโสใหญ่ที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม,ท้ายที่สุดก็โบกมืออกไป,เหล่าเอลฟ์ต่างๆที่เก็บลูกศร,พร้อมกับกระชับยูนิคอนถอยออกไป"แม่นางที่งดงามผู้นี้กล่าวถูกแล้ว,เผ่าเอลฟ์ของพวกเรานั้นเป็นเผ่าที่มีความยุติธรรมที่สุด,เกอเหล่ยฮาเตอ,เจ้าถอยออกมา."

เกอเหล่ยฮาเตอต้องการที่จะให้เหว่ยเหว่ยอันนั้นรอดพ้นจากความผิดทั้งหมด,ต้องไม่ลืมว่าองค์หญิงเหว่ยเหว่ยอันนั้นยังเด็กนัก,ไม่สามารถแยกแยะได้,เพราะด้วยเรื่องเล็กๆเช่นนี้,อาจจะทำลายอนาคตของนางได้.

คนเผ่ามนุษย์ไม่ผิดอย่างงั้นรึ?

แน่นอนว่ามนุษย์จะต้องผิดอย่างแน่นอน!

อาวุโสใหญ่ที่ยื่นมือชี้ไปยังฉู่เทียนเล็กน้อย"ข้าจะนำเจ้าและองค์หญิงเหว่ยเหว่ยอันกลับไปยังเผ่าด้วยกัน,เพื่อสอบสวนเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นที่เผ่าเอลฟ์!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ยากจะยอมรับได้"ฉู่เทียนจะต้องไปยังเผ่าเอลฟ์,ไม่ใช่ว่าเจ้าจะให้เขาเป็นเหยื่อหรอกรึ?ทำไมเผ่าเอลฟ์ต้องข่มเหงมนุษย์เช่นนี้!"

"เผ่าเอลฟ์ของพวกเรามีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวด,"อาวุโสเผ่าเอลฟ์ที่กล่าวอย่างเอาจริงเอาจัง"พวกเราจะทำการสืบสวนความจริงทั้งหมดอย่างยุติธรรม,ไม่มีทางลงโทษผู้บริสุทธิ์อย่างแน่นอน."

"หยิงหยิงหยิงเจ้ากลับไปก่อน,ข้าจะเดินทางไปกับพวกเขา."ฉู่เทียนที่เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง,เรื่องนี้หากไม่แก้ไขให้ชัดเจน,ก็จะเกิดปัญหาอย่างไม่สิ้นสุด,เผ่าเอลฟ์นั้นเป็นเผ่าใหญ่,ถึงแม้ว่าหลังจากหมื่นปีหลังจากนี้,จะเป็นเผ่ามนุษย์ควบคุมโลกใบนี้ก็ตาม,ทว่าเผ่าเอลฟ์ก็นับว่าเคยเป็นเผ่าที่ยิ่งใหญ่ที่ปกครองทวีปแห่งนี้เช่นกัน,ฉู่เทียนที่รับรู้และเข้าใจได้ถึงกฏอันคร่ำครึของพวกหัวโบราณเหล่านี้ดี,รู้ว่าต้องใช้วิธีใดจัดการเพียงแต่สิ่งที่เขากังวลนั้นกลับเป็นเมืองเล็กออเตอแมนที่อาจจะได้รับผลกระทบ.

ฉู่เทียนที่จงใจกล่าวออกไปไม่ยโสและไม่นอบน้อม"อาวุโสเอลฟ์,ข้ายินดีที่จะเดินทางไปยังสภาเอลฟ์เพื่อรับการสืบสวนความบริสุทธิ์,อย่างไรก็ตามในเมื่อพวกท่านคุยนักคุยหนาว่าเต็มไปด้วยความยุติธรรม,ก่อนที่จะสภาเอลฟ์จะตัดสินว่าข้าว่าได้ทำผิดนั้น,ข้าก็ยังไม่ใช่อาชญากร,ในเมื่อเป็นเช่นนั้นพวกท่านจะตัดสินข้าไม่ได้,ซึ่งแน่นอนว่าข้าก็ย่อมมีสิทธิ์ในการปกป้องผลประโยชน์ของข้า,เผ่าเอลฟ์เองก็ควรจะเคารพในเรื่องดังกล่าวใช่หรือไม่?"

อาวุโสเผ่าเอลฟ์ที่ชำเลืองมองออกไป."แน่นอนว่าเป็นเช่นนั้น."

"เช่นนั้นเผ่าเอลฟ์ที่ได้ทำการบุกรุกสถานที่ของข้าในเวลานี้แล้ว,ข้าจึงหวังว่าเผ่าเอลฟ์นั้นจะแก้ไขสถานการณ์ดังกล่าวนี้ให้เป็นไปอย่างเหมาะสม!"

เกอเหล่ยฮาเตอที่กำลังโกรธเกรี้ยว"พูดจาไร้สาระ!"

"เมืองเล็กแห่งนี้นั้นมีเผ่าพันธ์หลากหลายเผ่า ที่ช่วยกันอย่างยากลำบากในการก่อตั้งขึ้นมา,หากว่าเผ่าเอลฟ์นั้นนำตัวข้าไปแล้ว,เมืองเล็กแห่งนี้จะต้องโกลาหล,ทำให้คนบริสุทธิ์ไม่น้อยที่จะหลั่งโลหิต,ดังนั้นทรัพย์สินของข้าที่มีนั้นก็จะเสียหายเป็นอย่างมาก."ฉู่เทียนยังคงกล่าวตรงไปตรงมา,ไม่ยโสและไม่สุภาพไปพร้อมกัน"ผลกระทบในครั้งนี้ที่เกิดขึ้นคงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่ามีเผ่าเอลฟ์เป็นคนสร้างมันขึ้นมา,พวกเราเองก็หาได้เป็นศัตรูคุ่แค้นกันมาก่อน,ดังนั้นเผ่าเอลฟ์ก็ไม่ควรที่จะทำลายบ้านเกิดของคนอื่นๆด้วย,เพื่อความเป็นธรรมที่สุด,เผ่าเอลฟ์จะต้องรับหน้าที่ปกป้องเมืองเล็กแห่งนี้ให้ปลอดภัยจนกว่าเรื่องทั้งหมดจะยุติ."

อาวุโสใหญ่เผ่าเอลฟ์ที่ค่อนข้างประหลาดใจที่สุด.

ป่าแห่งความวุ่นวายนั้นเต็มไปด้วยเผ่าต่างๆมากมาย,และยังเป็นพวกหยาบกระด้าง,ไม่มีใครที่เข้าใจความคิดที่มีกฎเกณฑ์เหมือนเผ่าเอลฟ์ได้,เผ่ามนุษย์กลับกล้าเอ่ยเช่นนี้กับเผ่าเอลฟ์,ทำให้ภายในใจของเผ่าเอลฟ์นั้นบีบรัดเป็นอย่างมาก,ทำราวกับว่าเผ่าเอลฟ์นั้นเป็นพวกที่ไม่เคารพกฎเกณฑ์ของคนอื่น.

"ก็ดี,เมืองเล็กและเอลฟ์เองก็ไม่ได้มีปัญหากันแต่อย่างใด,จึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องดังกล่าวนี้"อาวุโสเอลฟ์ได้โบกมือ"ให้นักรบของพวกเรา 1000 คน ประจำอยู่ที่นี่,คอยปกป้องรักษาความสงบในเมืองเล็กแห่งนี้,จนกว่าปัญหาทั้งหมดจะมีการแก้ไขอีกครั้ง!"

เอลฟ์พร้อมยูนิคอน 1000 ตนที่ประจำการอยู่ในเมืองเล็กแห่งนี้.

ตราบเท่าที่เมืองเล็กแห่งนี้ยังไม่พังทลาย,ซึ่งแน่นอนว่าจะทำให้เขาไม่จำเป็นต้องกังวลกับสถานที่แห่งนี้มากนัก.

ฉู่เทียนที่กล่าวต่อหยิงหยิง"ในเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่พิเศษเป็นอย่างมาก,เจ้าจะต้องทำให้เมืองเล็กแห่งนี้ให้มั่นคงที่สุด,นอกจากนี้รีบแจ้งข่าวไปยังท่านหญิง,ให้นางเร่งรีบเดินทางมาช่วยบริหารงานให้เร็วที่สุด!"

"อืม!"เมิ่งหยิงหยิงที่เห็นเผ่าเอลฟ์คงจะไม่ใช่เผ่าที่ไร้เหตุผล,ภายในใจก็เบาใจเล็กน้อย"เจ้าต้องระวังตัวนะ!"

ฉู่เทียนที่เผยยิ้มอย่างเหยียดหยัน.

พวกตาแก่หัวรั้นพวกนั้นใยเขาต้องหวาดกลัวด้วยรึ?

ลำพัง,เขาไม่ได้กระทำอะไรผิดเลย,ซึ่งเผ่าเอลฟ์ต่างหากที่ได้ผลกำไรมากมาย.

"เรื่องทุกอย่างจะจบด้วยดี!"

"หยิงหยิงโปรดวางใจ!"เหว่ยเหว่ยอันที่แสดงท่าทางขอโทษกล่าวออกมาว่า"ข้าจะบอกพวกเขาเองว่าต้าเกอเป็นผู้บริสุทธิ์!"

ฉู่เทียนที่ขึ้นขี่ยูนิคอนพร้อมกับจากไปกับเอลฟ์ตนอื่นๆ.

บางที่ด้วยวงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิตนั้นอยู่ไกลจนเกินไป,เหว่ยเหว่ยอันที่ไม่คิดจะใช้วิชามิติเคลื่อนย้ายของนางในเวลานี้เพื่อเร่งรีบกลับไปและทำการใช้ยูนิคอนในการเดินทางแทน.

ถึงแม้ว่ายูนิคอนเขาเดียวในการเดินทางก็ยังใช้เวลาหลายวันลายคืน,จึงจะสามารถเดินทางไปยังวงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิตที่อยู่ช่วงกลางของป่า,วงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิตนั้น,กล่าวได้ว่าเป็นดินแดนเอลฟ์มูที่อยู่ในพื้นที่ดินแดนบรรพชน,ซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งที่เหลือมาตั้งแต่ยุคบรรพกาลที่ยิ่งใหญ่.

เป็นตำนานเล่าขานกันมา,ต้นไม้แห่งชีวิตในยุคโบราณกาลนั้นมีความสูงหลายพันจ้าง,มีกิ่งก้านสาขาที่ยึดยาวออกมาหลายสิบลี้,เป็นสิ่งมีชีวิตในยุคบรรพกาล,ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่าเป็นเทพวิญญาณเช่นกัน,เป็นต้นไม้โบราณที่ลึกลับเป็นอย่างมาก,ช่วยหล่อเลี่ยงเหล่าเอลฟ์มูมานับตั้งแต่โบราณกาล,แน่นอน,ตอนนี้ต้นไม้แห่งชีวิตบรรพกาลนั้นไม่มีอยู่แล้ว,ซึ่งได้ล่มสลายมาตั้งแต่ยุคบรรพกาลเช่นกัน,ทำให้ต้นไม้แห่งชีวิตนั้นถูกฉีกกระชากออกมา,ซึ่งส่วนที่เหลือของมันก็ยังสามารถหล่อเลี้ยงเหล่าเอลฟ์อยู่เหมือนเดิม.

จึงกล่าวได้ว่าเผ่าเอลฟ์นั้นเป็นหนึ่งในเผ่าในทวีปนี้ที่ยังคงอยู่นับตั้งแต่โบราณกาล.

อย่างไรก็ตามด้วยเผ่าเอลฟ์ที่มีประวัติศาสตร์ที่รุ่งโรจน์มานาน,ทำให้กลายเป็นเผ่าที่ให้ความสำคัญกับขนบธรรมเนียมต่างๆอย่างเคร่งครัดมาแต่โบราณ,ความคิดหลายๆอย่างที่คล่ำครึนั้นไม่มีการสั่นคลอนหรือเปลี่ยนแปลงไปจากหัวของเผ่าเอลฟ์.

เผ่าเอลฟ์ที่มีชีวิตยาวนั้น,มีการสืบพันธ์ที่ต่ำมาก,ตลอดจนเป็นเผ่าที่ชื่นชมในธรรมชาติ,พวกเขาที่เบื่อหนายกับสงครามเป็นการเฉพาะ,หลงในในดนตรี,รูปภาพ,ตลอดจนโคลงกรและศิลปะต่างๆ,ค้นหาคุณค่าของชีวิต,เช่นนั้นจึงค่อนข้างจะแตกต่างจากเผ่าอื่นๆบนโลกใบนี้,นอกจากนี้ยังดูแคลนและต่อต้านกับวัฒนธรรมจากภายนอก,ทำให้ไม่คิดจะติดต่อกับเผ่าอื่นๆเลย.

เผ่าเอลฟ์ที่ต้องต่อสู้ขับไล่เผ่าอสูรวิญญาณอยู่ตลอด,ส่วนเผ่ามนุษย์ที่มีประชากรเพิ่มขึ้นไม่หยุดหย่อน,จนทำให้เริ่มแทรกแทรงเข้ามาในประวัติศาสตร์ในยุคหลังๆนี้.


อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้เผ่าเอลฟ์ก็ยังไม่เห็นเผ่าอื่นในสายตา,พวกเขายังคิดว่าตัวเองนั้นเป็นหนึ่งในกลุ่มอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด,แม้ว่าดินแดนที่ครอบครองนั้นจะลดต่ำลง,ทว่าพวกเขาก็ยังคิดว่าตัวเองไร้เทียมทานและน่าพรั่นพรึง,เป็นเผ่าที่สง่างาม,และสวยงามตลอดจนเป็นเผ่าที่มีอารยะที่สุด.

วงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิตของป่าแห่งความวุ่นวาย,เอลฟ์ทุกตนจะต้องเข้ามาในดินแดนบรรพชนนี้,เอลฟ์ที่เข้ามาภายในดินแดนแห่งนี้ก็เพื่อเพิ่มพูนพรสวรรค์เพื่อใช้ในการแบ่งแยกความสามารถของตัวเองเอลฟ์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก่อนที่จะถูกส่งไปยังดินแดนอื่นๆพวกเขาทั้งหมดจะต้องเรียนรู้ความรู้ต่างๆและสั่งสมประสบการ,พร้อมทั้งจดจำเรียนรู้กฏระเบียบต่างจากโบราณทั้งหมดซะก่อน.

หลังจากนั้นพวกเขาถึงจะสามารถออกจากสถานที่แห่งนี้ได้.

ดินแดนบรรพชนนั้นเป็นสถานที่มีการป้องกันที่แข็งแกร่งมาก,คงอยู่มาหลายชั่วอายุคนแล้ว,เป็นดินแดนที่เข้มแข็ง,และนับว่าปลอดภัยที่สุด,แต่ถึงกระนั้นกองกำลังที่ปกป้องดินแดนแห่งนี้นั้นไม่ได้มีเฉพาะกองกำลังเอลฟ์เท่านั้นที่คอยปกป้องดินแดนแห่งนี้,รอบๆวงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิตนั้นมีอยู่รวมกันหลายเผ่าที่เป็นพันธมิตรกันกับเผ่าเอฟล์ที่อาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้,พวกเขาที่มีหน้าที่ในการปกป้องดินแดนแห่งนี้,วงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิตนั้นไม่จำเป็นที่จะต้องให้เหล่าทหารประจำการ.

เมื่อฉู่เทียนที่เข้ามาในวงศ์วานต้นไม้แห่งชีวิต,เขาก็สามารถมองเห็นเผ่าพันธ์ที่แปลกประหลาดหลากหลายเผ่า.

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีขนาดใหญ่เหมือนกับต้นไม้ใหญ่,เหมือนกับว่ากำลังหลับอยู่ตลอดเวลา,ซึ่งจะมีครั้งสองครั้งที่ดูเงียบขรึม,พวกมันสามารถที่จะเปลี่ยนร่างกายให้เป็นเหมือนกับร่างมนุษย์ได้หรือแม้แต่เดินเหินแทบไม่ต่างจากมนุษย์.

ไม่จำเป็นต้องสงสัยนี่คือเผ่าพันธุ์ ซูเหริ่น.
Shù rén  เทรนท์(Treantมนุษย์ต้นไม้

เผ่าพันธุ์ซูเหริ่นนั้นนับว่าเป็นเผ่าพันธุ์โบราณที่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก.

กล่าวได้ว่าเผ่าพันธ์ซูเหรินหลังจากที่ต้นไม้แห่งชีวิตได้ถูกทำลายไปนั้น,แต่ก็ยังเหลือรอดอยู่มาเป็นจำนวนมาก,ด้วยร่างกายที่สามารถใช้ต้นไม้แห่งชีวิตที่ฝั่งลึกอยู่ใต้ดินในการหล่อเลี้ยงตัวเอง,เผ่าซูเหริ่นและเผ่าเอลฟ์จึงนับว่าเป็นเผ่าพันธ์ที่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก,เผ่าซูเหริ่นนั้นนับว่ามีอายุไขที่ยาวนานมาก,กล่าวได้ว่าพวกมันนั้นมีชีวิตได้นับหมื่นปี!

ด้วยเวลาที่ยาวนานถึงเพียงนั้น,แน่นอนว่าทำให้เหล่าซูเหรินอาวุโสนั้นเต็มไปด้วยภูมิปัญญา.

ทว่าแน่นอนว่าภูติปัญญาที่สะสมมาแต่โบราณย่อมมีขีดจำกัด,แตกต่างจากเขาที่เป็นเผ่ามนุษย์ภูมิปัญญานั้นจะถูกส่งมายังรุ่นต่อรุ่นสืบทอดมาด้วยภูมิปัญญาที่ถูกกลั่นกรองและปรับปรุงมาโดยตลอด,ต้าเซี่ยนจื่อแต่ละรุ่นนั้นไม่เพียงแบกภูมิปัญญาของต้าเซี่ยนจื่อรุ่นอื่นๆ,ความรู้ดังกล่าวที่คัดกรองและตกผลึกที่ส่งมารุ่นหลังๆนั้นมีระดับสูงขึ้นผ่านมาบนบันทึก,ถึงแม้ว่าจะเป็นเผ่าซูเหรินอายุนับหมื่นปีเอง,ก็ยากที่จะเทียบชั้นกับเหล่ามนุษย์เช่นเขาได้,ดังนั้นจึงยากที่จะหาคนมาเทียบเขาได้อยู่ดี.
Dà xián zhě มหาปราชญ์

"องค์หญิงเล็กเหว่ยเหว่ยอันกลับมาแล้ว!"

เหล่าเอลฟ์มามายที่ส่งเสียงดังอื้ออึง,ส่วนมากจะเป็นเอลฟ์เด็กเพื่อนเล่นของนางที่ซุกซนไม่รู้ประสา,ได้ออกมาชะเง้อมองไปยังทุกทิศทาง,พวกเขาที่ออกมายืนอยู่รอบๆกิ่งไม้,ทุกคนต่างลืมตาที่ใสแป๋วไร้เดียงสา,จ้องมองไปยังกองกำลังยูนิคอน.

เรื่องของเหว่ยเหว่ยอันนั้นดังกระฉ่อนไปทั่ว.

ในเวลานี้แทบจะรู้กันหมดทั่วทั้งเผ่า.

เหล่าเอลฟ์เด็กที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,พวกเขาที่เล่นหัวจมท้ายกับองค์หญิงเหว่ยเหว่ยอยู่เป็นประจำ,ไม่คิดเลยจริงๆว่านางจะใจกล้าขนาดนี้,ถึงกับหนีออกไปจากเผ่า,เรื่องนี้นับเป็นอาชญากรรมเลยก็ว่าได้!

"เอ๊ะ,คนผู้นั้นเป็นใครกัน?"

"คนผู้นี้ดูคล้ายยิ่งนัก?"

"โอว,ไม่ใช่ฉู่เทียนหรอกรึ?"

เหล่าเอลฟ์ที่ตกไปในความวุ่นวาย,พวกเขาจดจำได้,คนที่ขี่อยู่บนหลังยูนิคอนนั้น,คนที่เผ่าเอลฟ์นำตัวกลับมา,นั่นคือมือกระบี่มนุษย์ที่พวกเขาได้เห็นในภาพยนตร์นั่นเอง,นักรบผู้กล้าฉู่เทียน!

"ฉู่เทียน,เป็นเจ้าจริงๆรึ?"

"ข้าไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นเจ้าจริงๆ!"

"ฉู่เทียน,เจ้าพูดภาษาเอลฟ์ได้หรือไม่?"

เหล่าเอลฟ์เด็กๆนั้นย่อมไม่เข้าใจสถานการณ์ทีเกิดขึ้นแน่นอน,พวกเขาต่างก็วิ่งออกมาทักทายฉู่เทียน,หลายคนที่วิ่งตามและกระโดดขึ้นไปบนหลังยูนิคอนที่ฉู่เทียนนั่งอีกด้วย.

ฉู่เทียนแน่นอนว่าเข้าใจภาษาเอลฟ์ได้อย่างช่ำชองทีเดียว"สวัสดี!"

"!"เหล่าเอลฟ์เด็กต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง"เจ้าพูดภาษาเอลฟ์ได้คล่องแคล่วจริงๆ,ข้าไม่คิดเลยว่าจะมีมนุษย์ที่เข้าใจภาษาเอฟล์ได้!"

ส่วนฉู่เทียนนั้นไม่คิดเลยว่าสถานที่เช่นนี้,คาดไม่ถึงจริงๆจะมีคนมากมายที่ดูจะชื่นชมเขาด้วย.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click


-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น