Miracle Throne Chapter 60 The harvest is many

Miracle Throne Chapter 60 The harvest is many

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 60 - เก็บเกี่ยวมากมาย

บทที่ 60 - เก็บเกี่ยวมากมาย

พื้นที่รอบๆถึงกับเงียบกริบ,เหล่าคนมากมายต่างจ้องมองมายังฉู่เทียน,ทุกสิ่งที่อย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้าหายไปหมดแล้ว,เหลือเพียงแค่ผู้เยาว์แห่งปาฏิหาริย์คนนี้ที่ยังคงอยู่!

หลีซางหยุนที่พิการและถูกเนรเทศ!

ลวอยวังซานที่ถูกสังหารด้วยสายฟ้าจากสวรรค์!

ฉูอี้ที่ถูกฉู่เทียนสังหาร ณ ที่ตรงนี้!

เขาชนะการต่อสู้ทั้งสาม,ได้รับชัยชนะอย่างท่วมท้น,ชนะโดยไร้ข้อกังขา,พร้อมทั้งเป็นชัยชนะที่คาดไม่ถึงจริงๆ!

แต่ละการแข่งขันนั้น,ไม่มีใครเชื่อว่าฉู่เทียนจะชนะ.

ทว่าทุกผลการแข่งขันนั้น,เหลื่อเชื่อเป็นอย่างมาก!

ฉู่เทียนบ้าคลั่ง,เป็นคนที่บ้าคนหนึ่ง,ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้,ไม่มีใครสามารถแทนที่เขาได้,ถามทุกคนจำนวนมากได้เลยว่าโลกนี้จะมีใครที่สามารถทำสำเร็จได้? ผู้เยาว์ที่มากพรสวรรค์ที่แท้จริง!นี่คือชาย อัจฉริยะโลหิตเดือด

ชายคนนี้บางทีควรจะเรียกว่าบ้าคลั่งมากกว่าคำว่าอหังการซะอีก.

มันเป็นความมั่นใจในตัวเอง,เป็นความน่าเกรงขามจนน่ากลัวในความมั่นใจในตัวเอง!

นั่นจึงหมายความว่าทำไมเทพมังกรเก้าสวรรค์ต้องอ่อนน้อมถ่อมตนต่อมดปลวกอย่างงั้นรึ?

เย่ซ่งที่ได้ทำให้เรื่องทั้งหมดแพร่ไปทั้งเมือง,เพียงเพื่อต้องการที่จะให้ประชาชนทุกคนสนับสนุนตัวเขา,เพื่อลากฉู่เทียนลงนรก,ท้ายที่สุดแล้วกลับกลายเป็นว่าเป็นการนำความอับอายมาสู่ตัวเขาเอง,นับจากนี้เป็นต้นไปเขาได้สร้างความเกลียดชังกับคนนับหมื่น.

ใครจะรู้ล่ะการยกหินก้อนมหึมาก้อนนี้กลับกลายเป็นว่าได้หล่นทับเท้าตัวเอง!

ในตอนนี้ทุกๆคนคงจะรู้แล้ว่าเป็นตระกูลเย่ที่ใส่ร้ายป้ายสีในครานี้.

 

เป็นเย่ซ่งเองที่นำความอับอายฉิบหายมาทำลายชื่อเสียงของเขาเอง!

หนานกงอี้เองก็ยากที่จะเก็บความตื่นเต้นเอาไว้ได้,เขาได้ประกาศต่อหน้าฝูงชนทุกคน"ฉู่เทียนคือผู้เยาว์มากพรสวรรค์ของเมืองเทียนหนาน!ใครกันยังกล้ากล่าวว่าฉู่เทียนนั้นไร้ความสามารถอีกรึ?ใครกันกล้ากล่าวหาว่าชาติกำเนิดของเขา!ใครกันที่กล้ากล่าวหาใส่ร้ายฉู่เทียนอีก!"

"ฉู่เทียน!"

"ฉู่เทียน!"

"พวกที่ใส่ร้ายฉู่เทียน,มันสมควรได้รับผลกรรมแล้ว!"

ทุกคนราวกับว่าได้รับผลกระทบแห่งความภาคภูมิถึงกับตะโกนออกมาเสียงดัง,เป็นคลื่นมหาชนเสียงดังราวกับคลื่นสึนามิ.

หนานกงอี้ที่แสดงท่าทางรังเกียจ,ว่ากล่าวเสียงดังไปยังฝ่ายตรงข้าม"พวกเจ้า?ที่ออกมาป่าวประกาศเอ็ดตะโรไม่หยุดหย่อน,ต้องการที่จะตัดฉู่เทียนออกเป็นชิ้นๆอย่างงั้นรึ?แล้วตอนนี้ยังมีคำพูดอะไรจะพูดอีก!"

จบ!

จบสิ้นกัน หมดแล้ว!

พ่ายแพ้ย่อยยับอีกครั้งแล้ว!

ท่าทางของถูเจิ้นเทียนต่างเต็มไปด้วยท่าทางอักอ่วน,เขาครุ่นคิดไปมาอย่างระมัดระวังไม่นานหลายนาที,ราวกับว่ากำลังตัดสินใจเรื่องสำคัญอยู่,ทันใดนั้นเขาก็หันหลังให้กับฝูงชนเตรียมที่จะเดินกลับไป.

ฉู่เทียนที่เห็นเขากำลังจะเดินจากไป,จึงได้เผยยิ้มและแค่นเสียงอย่างเย็นชาออกไป"ประมุขตระกูลถู,ถูเจิ้นเทียนไม่เชื่อมั่นในตัวเองรึ,ยังต้องการที่จะท้าทายข้าอีกครั้งอีกรึไม่?"

หยุดล้อเล่นกันได้แล้ว!

เรียนรู้จากความผิดพลาดของคนอื่น,เพียงเท่านี้ยังไม่อนาถพออย่างงั้นรึ?

นำความอับความความฉิบหายมาสู่ตัวเอง,หนึ่งคนที่พลังฝึกตนปลุกดวงจิตถูกทำลายถูกเนรเทศออกจากเมือง,อีกหนึ่งคนถูกทำลายแหลกสลายเป็นชิ้นๆจนไม่เหลือชิ้นส่วนศพ,และสุดท้ายผู้เยาว์ที่มากพรสวรรค์อย่างลำเลิศ,ถูกฉู่เทียนโต้กลับ,ตายไปพร้อมกับความเกลียดชัง!

บทเรียนที่เจ็บปวดเช่นนี้ยังไม่เพียงพออีกรึ?

ยังจะให้เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งอย่างงั้นรึ?

ลำพังการแข่งขันทั้งสามที่จบไปแล้วนั้น,ถึงตอนนี้จะชนะฉู่เทียนไปยังมีความหมายใดอีกล่ะ? ความแข็งแกร่งที่ฉู่เทียนมีนั้น,ก็สามารถแก้ปมทุกอย่างพร้อมกับโต้ตอบพวกเขาอย่างสาสมแล้ว.

ถูเจิ้นเทียนรู้สึกถูกตบหน้าอย่างรุนแรง!

ตอนนี้กลายเป็นหมาหัวเน่าไปซะแล้ว!

เกียรติยศทุกอย่างที่เขามีถูกละเลงตกลงไปสู่พื้นหมดเรียบร้อยแล้ว!

มันขายหน้าขายตาจนยับเยินไปหมด!

เป็นความสูญเสียอย่างหนัก!

เป็นการมอบชื่อเสียงผู้มีพรสวรรค์ให้กับอันธพาลร้ายไปซะอย่างงั้น!

หากรู้ก่อนหน้านี้ล่ะก็,ถูกเจิ้นเถียนคงไม่มาร่วมคลุกน้ำคลำนี้เป็นแน่!

"นายน้อยฉู่.....เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น!"ถูเจิ้นเทียนที่เริ่มเปลี่ยนแกน,ถึงแม้ว่าเขาจะต้องอับอายหน้าด้านหน้าทนเท่าไหร่ก็ตาม,ตระกูลถูนั้นไม่ได้มีผู้สนับสนุนอยู่รัฐกลางเหมือนเย่ซง,เช่นนั้นเขาจึงต้องยอมรับความอัปยศนี้!

ไม่สู้ต่อไปแล้ว!

จริงแล้วไม่สามารถสู้ได้ต่างหาก!

ถูเจิ้นเทียนเองก็ต้องเจ็บช้ำที่ต้องออกหนังสือสัญญาณ"นายน้อยฉู่ช่างมีภูมิปัญญาที่พระเจ้ามอบให้และมีพรสวรรค์ที่หายาก,จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะไปลักขโมยความรู้ของคนอื่นมาอย่างงั้นรึ?ข้าถูเจิ้นเทียนนั้นมองคนผิดไปเชื่อในคำพูดที่ชั่วร้าย,เข้าใจในเรื่องดังกล่าวผิดไปและยังไม่มีตา มองเห็นท่านที่ยอดเยี่ยมเปี่ยมพรสรรค์ไปได้,เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้,ข้าต้องขออภัย,ส่วนหนังสือสัญญาโรงงานผลิต,ขอให้นายน้อยฉู่รับเอาไว้เป็นการขอโทษด้วย!"

หนังสือสัญญาครอบครองโรงงานนี้มีมูลค่าถึง 1 ล้านเหรียญทอง,พวกเขายอมมอบให้อย่างไร้ทางขัดขืน!

นี่นับว่าเป็นการตัดเนื้อเฉือนกระดูกกันชัดๆ!

สองวันก่อนหน้านี้ถูเจิ้นเทียนได้รวมหัววางแผนร้าย,ปรึกษาหารือเพื่อหาวิธีในการจัดการฉู่เทียน,ตอนนั้น,ตอนนี้ต่างกันสุดขั้ว,ใบหน้าของเขาในตอนนี้ยอมรับความพ่ายแพ้ต่อฉู่เทียนอย่างราบคาบ.

นี่คือการยกธงขาวต่อผู้แข็งแกร่งกว่า!

เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น!

"คนตระกูลถูสมองเลอะเลือนไปรึไง,โฉนดโรงงานนั้นเป็นของที่ข้าชนะมา!ดังนั้นมันคือของข้า!มารดาเจ้าเถอะมันจะเป็นสิ่งที่นำมาปลอบใจข้าได้อย่างไร,โลกใบนี้เขาขอโทษกันด้วยวิธีนี้อย่างงั้นเรอะ!"

"นี่,นั่นมัน...."

ใบหน้าของถูเจิ้นเทียนเปลี่ยนเป็นอักอ่วน.

"ตั้งแต่ตอนแรกในงานชุมนุม,ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการที่จะสับข้าเป็นชิ้นๆหรอกเรอะ,เรื่องดังกล่าวท่านถูลืมแล้วอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนแค่นเสียง "ด้วยนิสัยของข้านั้น,ใครต้องการที่จะสังหารข้า,ข้าจะไม่ปล่อยให้มันมีชีวิตอยู่แน่นอน."

"หากมีอะไรจะกล่าว,ก็กล่าวออกมาเถอะ!"ถูเจิ้นเทียนที่กำลังปาดเหงื่อตัวเองอยู่ "ตระกูลถูจะแก้ข้อกล่าวหาทางสื่อต่างๆให้กับท่านเอง,อย่าน้อยก็คงจะพอชดเชยเกียรติที่นายน้อยฉู่เสียไปได้บ้าง,ข้าได้เตรียมของขวัญเล็กๆน้อย,และจะเดินทางเพื่อไปขออภัยที่หอการค้าปาฏิหาริย์ด้วยตัวเอง,เพียงเท่านี้เพียงพอหรือไม่?"

"ไม่เพียงพอ!"

"ตระกูลถูยินดีจะมอบทรัพย์สินส่วนตัวให้เพื่อชดเชยความผิดพลาดในครั้งนี้!"

ถูเจิ้นเทียนช่างหาญกล้าจริงๆ!

ฉู่เทียนอดไม่ได้เลยที่จะรู้สึกถูกใจ.

มีศัตรูน้อยดีกว่ามีศัตรูมาก,ขอเพียงให้เขาสามารถได้รับสิ่งตอบแทนอย่างเพียงพอ!

"ก็ได้,ในเมือท่านต้องการขออภัยอย่างจริงใจ,ข้าก็จะไม่ถือสาหาความกับท่าน!อย่างไรก็ตาม หากว่าข้าพบว่าเจ้าวางแผนอะไรไว้อยู่ล่ะก็,เช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าโหดร้ายก็แล้วกัน!"

ถูเจิ้นเทียนพยักหน้าไปมา,"ข้าไม่กล้า,ข้าไม่กล้าแน่นอน!"

ตระกูลถูนั้นยังเป็นหนึ่งในตระกูลใหญ่ของเมืองเทียนหนานแห่งนี้,ตอนนี้กับทำ ไม่ต่างกับหลานชายที่ให้ความเคารพผู้ใหญ่!

เย่ซ่งที่ไม่สามารถทนเห็นการกระทำดังกล่าวได้อีกต่อไปจึงได้กล่าวออกไปว่า"ถูเจิ้นเทียน,เจ้าไม่คิดจะรักษาหน้าตัวเองเอาไว้อีกรึไง!"

"ตระกูลถูเป็นเพียงตระกูลเล็กๆ,จะเอาไปเทียบกับตระกูลเย่ที่มีอิทธิพลยิ่งใหญ่ได้อย่างไร"ถูเจิ้นเทียนที่หายใจยาว,พร้อมกับแค่นเสียงจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังเย่ซ่ง,แม้ว่าเขานั้นจะขุ่นเคืองฉู่เทียนอยู่ไม่น้อย,แต่หากไม่เพราะว่าชายคนนี้เป่าหูเขาล่ะก็,เขาคงจะไม่ร่วมการกระทำในครั้งนี้แน่,วันนี้ตระกูลของเขาต้องสูญเสียอย่างหนัก,เป็นเพราะความโง่เง่าของเขาเอง,"ข้าหวังว่าท่านจะเปลี่ยนใจก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายจนเกินไป,หยุดทำเรื่องโง่งมเช่นนี้ดีกว่า!"

ตระกูลเย่ตอนนี้ถูกตัดความช่วยเหลือไปเรียบร้อยแล้ว.

"พวกเรากลับ!"

เย่ซ่งสะบัดแขนเสื้ออย่างแรงก่อนที่จะจากไปอย่างโกรธเกรี้ยว.

เรื่องตลกขบขันทำให้ผู้คนทั่วทั้งเมืองนำมาเป็นหัวข้อสนทนา,ท้ายที่สุดละครฉากนี้ก็จบไปในที่สุด.

เย่ซ่งได้ร่วมมือกับสามตระกูลที่แข็งแกร่ง,ไม่เพียงแต่ไม่สามารถจัดการฉุ่เทียนได้,ยังนำชื่อเสียงมากมายมาให้ฉู่เทียนซะอีก,ทำให้ฉู่เทียนมีชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้น,ซ้ำยังได้รับผลกำไรที่มากมายอีกด้วย!

หลีซางหยุนที่ถูกไล่ออกจากเมือง.

ประธานสมาคมปรุงยาตอนนี้ก็คงไม่แคล้วกลายเป็นของซ่งเทียนเหยี่ยนนั่นเอง.

ฉู่เทียนได้รับเงินมา 500,000 เหรียญทอง,และยังได้รับโรงงานผลิตอุปกรณ์ที่ดีเยี่ยม,นอกจากนี้ยังได้ลาภก้อนโตที่ถูเจิ้นเทียนเสนอให้!

ดูเหมือนว่าถูเจิ้นเทียนจะเร่งรีบลากจากไป,นั่นคงเป็นไปได้ว่าได้เตรียมตัวที่จะไปเคลื่อนย้ายทรัพย์สินที่มีค่าออกไปอย่างเร่งด่วนแน่นอน.

มีรึที่ฉู่เทียนจะให้เวลาเขา?

ถูเจิ้นเทียนที่เพียงแค่ได้กลับมายังตระกูลเท่านั้น,ไม่มีเวลาที่จะนำสมบัติมีค่าย้ายออกไปด้วยซ้ำ,ฉู่เทียนได้นำหนานกงหยุนและซ่างหลีซิง,เข้ายึดทรัพย์สินของตระกูลถูในทันที!

ไร้ซึ่งทางเลือก,

พวกเขาจึงทำได้แค่ยอมรับความพ่ายแพ้!

ฉู่เทียนที่ส่งเมิ่งหยิงหยิง,เมิ่งชิงอู๋,หนานกงหยุนและซ่งเทียนเหยี่ยน"ค้นหาทุกอย่างในในเรือนที่พักแห่งนี้ให้ระเอียด,ตราบใดที่เป็นของมีค่า,ถึงแม้ว่าจะเป็นเป็นเพียงกระโถน,นำมันมาให้ข้า!"

ทุกคนตอนนี้รู้สึกราวกับฉีดเลือดไก่เหมือนๆกัน,ร้อนรุ่มดังไฟแผดเผาในการค้นหาใหญ่ในครั้งนี้.

คฤหาสน์ของถูเจิ้นเทียนถูกค้นตั้งแต่บนลงล่าง!

ท้ายที่สุดแล้ว,ก็พบ,ศิลาคลิสตัลที่ล้ำค่ามากมาย,แก่นอสูร,ยาเหลวและยาเม็ด,พร้อมกับสิ่งมีค่าอีกหลายอย่างรวมแล้วก็ราวๆหลายแสนเหรียญทองเหมือนกัน,การ์ดศิลาคลิศตัลที่เก็บเงินไว้หลายเหรียญทอง,รวมทั้งยังมีตั๋วแลกเงินหลายแสนเหรียญทองเลยทีเดียว!

ดูเหมือนจะเป็นที่พึงพอใจเป็นอย่างมากทีเดียว,จากการคำนวณคร่าวๆ,รวมมูลค่าแล้วไม่ต่ำกว่า 1 ล้านเหรียญทองแน่นอน!

ถึง 1 ล้านเหรียญทองเลยรึ?

ถึงจะขายหอการค้าหนานหยุนทั้งหมดยังไม่สามารถได้เงินมากเท่านี้เลย!

นอกเหนือจากนี้ยังพบสมบัติหายาก,สมบัติลำค่าที่หรูหราอื่นๆอีกมาก,เป็นสมบูรณ์ที่มีค่าไม่สามารถประเมินค่าได้ตอนนี้,แต่ถึงกระนั้นมันย่อมไม่มีราคาถูกอย่างแน่นอน.

ใบหน้าของซ่งเทียนเหยี่ยนที่เต็มไปด้วยท่าทางตื่นเต้น,"แมลงอสูรสามชีวิต!แมลงอสูรสามชีวิต!คาดไม่ถึงเลยมันมีมากกว่า 200 ตัวเลยด้วยซ้ำ!"

แมลงสัตว์อสูรสามชีวิตนั้น?

เป็นเป็นหนนึ่งในส่วนผสมหลักในการปรุงยาฉีเหลียนไม่ใช่รึ?

นี่นับว่าเป็นยาที่หายากเป็นอย่างมาก,ภายในตลาดยาเมืองเทียนหนานเองก็มีอยู่น้อยมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าในคฤหาสน์ตระกูลถูจะมีมันกว่าหนึ่งร้อยตัวเลยทีเดียว.

ฉู่เทียนรู้สึกพึงพอใจ,"ด้วยเหล่าแมลงอสูรสามชีวิตนี้สามารถนำมาสร้างเม็ดยาฉีเหลียนหลายร้อยเม็ดทีเดียว,จะสามารถช่วยสนับสนุนร้านยาของหอการค้าหนานหยุนมากทีเดียว!ตาเฒ่าซ่งทำดีมา,ทำได้ดีถึงเพียงนี้,กลับไปข้าจะมอบรางวัลให้กับเจ้า!"

ซ่งเทียนเหยี่ยนเผยท่าทางมีความสุข,"ขอบคุณท่านประธาน!"

ซ่งเทียนเหยี่ยนที่บ้าคลั่งในศาสตร์การปรุงยา,ไม่ได้สนใจในเงินทองแม้แต่น้อย,สิ่งที่เขาหลงไหลนั้นมีเพียงศาสตร์การปรุงยาเท่านั้น,หากว่ามีโอกาสได้เรียนรู้เกี่ยวกับสุดยอดยาวิธีสกัดกลั่นสัก1-2 สูตรจากฉู่เทียนล่ะก็,นี่นับว่าเป็นเกียรติที่เขาภาคภูติแล้ว!

หนานกงหยุนที่วิ่งมาจากหลังบาน"เถ้าแก่ๆ,ข้าพบสัตว์อสูรลากรถแรดขาวสามตัวด้วยล่ะอยู่ในคอก,พวกมันน่าสนใจมาก,ข้าขอเอามาใช้ตัวหนึ่งนะ!"

"ตามที่เจ้าต้องการ!"ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางใจกว้าง,"อีกสองตัวให้หยิงหยิงและท่านหญิงก็แล้วกัน!"

เมิ่งหยิงหยิงถึงกับยิ้มไม่หุบทีเดียว,"ข้าเองก็ต้องการรถเทียมอสูรเหมือนกัน,ก่อนหน้านี้ไม่มีเงินซื้อ,ไม่คิดเลยว่าจะได้ของชั้นดีถึงเพียงนี้."

เมิ่งชิงอู๋เองก็เผยยิ้มออกมาเหมือนกัน.

สัตว์อสูรแรดขาวนั้นเป็นสัตว์อสูรที่งดงามเป็นอย่ามาก,ทั่วทั้งร่างของมันราวกับเป็นหยกสลักที่เคลื่อนที่ได้,ดูสวยงามขาวบริสุทธ์ราวกับหิมะ,ราคาของพวกมัน,สัตว์อสูรแรดขาวนั้นมีราคามากกว่าหมื่นเหรียญทองทีเดียว,เมิ่งชิงอู๋เองเมื่อก่อนก็ต้องการที่จะซื้อมันอยู่เหมือนกัน!

ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่สามารถที่จะจ่ายด้วยราคานั่นได้อยู่แล้ว.

แม้ว่านางจะรับมันมา,สุดท้ายก็เป็นของชายคนนี้ที่มอบให้!

ฉู่เทียนที่โบกไม้โบกมือต่อ"ค้น!ค้นทุกอย่างให้ระเอียด!วันนี้เถ้าแก่มีความสุขมาก,ไม่ว่าจะเจอสิ่งใด,ของหนึ่งในสิบจะกลายเป็นของพวกเจ้า!"

ทันทีที่ทุกคนได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้ว.

ทุกคนต่างก็ร้อนรุ่มขึ้นมาในทันที,ราวกับว่าถูกฉีดเลือดไก่ก็ไม่ปาน.

ไม่นานหลังจากนั้น,ใบหน้าเล็กๆของเมิ่งหยิงหยิงถึงกับแดงกล่ำทีเดียว,เหงือโซกไปหมดพร้อมกับวิ่งเข้ามาในห้อง"ฉู่เทียน,ฉู่เทียน,ข้าพบชั้นใต้ดินล่ะ,มีอัญมณีมากมายเลย!"

ฉู่เทียนพยักหน้า,"เก็บมาให้หมด!"

เมิ่งหยิงหยิงตะโกนออกมาเสียงดัง"ได้เลย!"

ถูเจิ้นเทียนแทบจะร้องไห้ออกมา!

ช่างเป็นการขูดเลือดขูดเนื้อเขาออกมาจริงๆ!

แม้ว่านี่จะเป็นเพียงทรัพย์สินส่วนตัวของถูกเจิ้นเทียน,ทว่าจะดีหรือร้ายเขาก็ต้องเก็บมาหลายปีทีเดียว,หลายต่อหลายคนช่วยกันปล้นเขาเช่นนี้,ราวกับกำลังถูกคว้านหาของมีค่าไปจนหมดทั้งข้างนอกและข้างในที่พักของเขา!

อัญมณีที่ประดับเตียงนอนของเขาเองยังถูกเกะออกไปด้วย!

ทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่ถูกคนเหล่านี้ฉกไป,ถูกน้ำขึ้นรถเทียมสัตว์อสูร,คาดไม่ถึงเลยว่ามากมายถูกยัดจนแน่นไปหมด!

ฉู่เทียนจับจ้องมองไปยังถูเจิ้นเทียน,ด้วยความสงสัย"ตระกูลถูของท่านอยู่ในเมืองเทียนหนานแห่งนี้มาหลายสิบปี,ซ้ำยังเป็นตระกูลที่ร่ำรวยในอันดับต้นๆและมีความมั่งคั่งเป็นอย่างมาก,ท่านเองที่เป็นถึงประมุขตระกูลควรที่จะมีทรัพย์สินส่วนตัวหลายสิบล้านเหรียญ,ทำไมถึงได้มีเล็กน้อยเช่นนี้,ท่านกำลังซ่อนทรัพย์สินส่วนตัวต่อพวกเขาใช่หรือไม่?"

ถูเจิ้นเทียบแทบจะกระอักโลหิต,กล่าวออกมาอย่างจริงจัง"ไม่มี,ทุกอย่างที่ข้ามีนั้น,มีเท่านี้ล่ะ!"

ไม่มีอย่างงั้นรึ?

เจ้าคิดว่าข้านั้น่โง่งมอย่างงั้นเหรอ!

ใครกันเขาจะซ่อนทรัพย์สินไว้ในบ้านรึ?

ฉู่เทียนไม่ได้ใส่ใจอะไรอีก,ในเมื่อเขาสามารถเก็บเกี่ยวได้มากมายแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว,ไม่ว่าถูเจิ้นเทียนจะมีชื่อเสียงเพียงใด,เขาย่อมไม่กล้าที่จะกดดันฉู่เทียนอีกต่อไปแล้ว,ดังนั้นแล้วให้จบเพียงเท่านี้แล้วเดินไปข้างหน้าดีกว่า!

"บุญคุณความแค้นของพวกเรานับจากนี้,ขอให้จบเพียงเท่านี้!"

"ข้ามีคำพูดสองสามคำ,หากว่าข้าพบว่าตระกูลถูนั้นแอบวางแผนลับอะไรอยู่ล่ะก็,ข้าไม่มีทางอภัยให้กับเจ้าอีกต่อไปแน่!"

ถูเจิ้นเทียนรู้สึงวางใจ!

นับจากนี้เป็นต้นไปหากเห็นคนของหอการค้าปาฏิหาริย์ล่ะก็,คนของตระกูลจะต้องหลีกไปให้พ้นอย่างแน่นอน!

ฉู่เทียนที่นำรถเทียมสัตว์อสูรที่ได้ยกเค้าตระกูลถูออกไปช้าๆ,เมื่อเคลื่อนที่ออกไปและมองภายในรถแล้ว,สมบัติทุกอย่างถูกยัดแน่นอยู่ภายในนั้น,ทุกคนที่เห็นทำให้พวกเขาตาลุกวาวขึ้นมาได้ในทันที!

"ดี!"

"เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก!"

"พวกเราจะเลิกเป็นคนยากจนซะที!"

ฉู่เทียนหัวเราะอย่างพึงพอใจ.

ร้านอาหารหยิงหยิงกระทะร้อนก็สามารถทำกำไรได้วันหลายแสนเหรียญทองทุกๆวัน,แต่ก็เพียงใช้ได้?มันเพียงพอให้ฉู่เทียนฝึกฝนในระดับทั่วไปเท่านั้น.

นี่ถึงจะเรียกว่ายอดเยี่ยม!

การ์ดคลิสตัลของ ลวอ ยวังซานที่มีเงิน 500,000 เหรียญทอง.

ทรัพย์สินที่ยกเค้ามาจากถูเจิ้นเทียนเป็นเงินสดราวๆ 1 ล้านเหรียญทองและวัสดุอื่นๆอีกมากมาย.

วัตถูดิบเหล่านั้นสามารถเปลี่ยนเป็นเงินถึง 1.5 ล้านเหรียญ,ในเมืองเทียนหนานคนที่จะสามารถใช้จ่ายเงินมากมายขนาดนี้นั้น,แน่นอนว่ามีไม่เกินห้าตระกูลซึ่งรวมคฤหาสน์เจ้าเมืองด้วยนั่นเอง!

นอกจากนี้ยังมีของหายากจำนวนมากที่ไม่สามารถประมาณค่าได้มากมาย!

ยังมีวัตถุดิบที่เรียกว่าเมลงอสูรสามชีวิตจำนวนมากอีกด้วย,ถึงแม้ว่าจะมีราคาไม่สูงมากนัก,ราคาประมาณ 100-200 เหรียญทองต่อตัว,ตราบเท่าที่ฉู่เทียนนำมันไปสกัดเป็นเม็ดยาฉีเหลียนแล้ว,ก็สามารถที่จะเจียรนัยหินให้กลายเป็นทองได้ในทันที,หากสกัดเป็นยาเสร็จแล้วจะสามารถทำให้มีมูลค่าหลายพันหรือแม้แต่หลายหมื่นในตลาดได้อีกด้วย!

ก่อนนี้หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ยังขาดเงินทุน!

ฉู่เทียนเองก็ขาดเงินที่จะใช้ในการบำเพ็ญพลังฝึกตนด้วยเช่นกัน!

นับจากนี้,สักพักหนึ่งก็ไม่จำเป็นที่ต้องกังวลเกี่ยวกับเงินแล้ว!

ฉู่เทียนวางแผนที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งซ่งเทียนเหยี่ยน,ให้เลื่อนระดับเป็นผู้ฝึกตนที่มีระดับปลุกดวงจิต,เพื่อที่จะสามารถนั่งในตำแหน่งของประธานการปรุงยา,ด้วยเชาว์ปัญญาของซ่งเทียนเหยี่ยนเองก็ไม่ได้แย่อะไร,ทว่าด้วยความหลงไหลมุ่งมั่นในศาสตร์ปรุงยากมากจนเกินไป,ดังนั้นพลังฝึกตนของเขานั้นจึงเป็นไปได้ช้า,ฉู่เทียนจำเป็นที่จะต้องเตรียมสูตรยาบางอย่าง,แน่นอนว่าเขาจะต้องทำมันสำเร็จอย่างแน่นอน!

เย่ซ่งกลัวจริงๆว่าทุกสิ่งที่เขาวาดหวังไหว้นั้นจะกลายเป็นเพียงความฝันเท่านั้น!

ในตอนนี้ไม่เพียงแค่ไม่สามารถจัดการฉู่เทียนได้แล้ว,ยังทำให้สร้างความโกรธเกรี้ยวขึ้นมาอีก!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน