Miracle Throne Chapter 43 Shock of Sir City Lord
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 43 ความตกใจของท่านเจ้าเมือง
บทที่ 43 ความตกใจของท่านเจ้าเมือง
ผลึกทรายคลิสตัล,ผงคลิสตัลและแป้งหญ้าแสงจันทร์และน้ำคั้นปะการังแดง.
ด้วยสัดส่วนวัตถุดิบ
3 : 1 : 1 : 1 ,พร้อมผสมเข้ากับสารละลายกัดกร่อน,ตัวทำละลายและผสมวัตถุดิบทุกอย่างรวมกันราวๆสิบนาที,ก็ได้สารละลายอิ่มตัวที่มีสีน้ำเงินประมาณ
100 มิลลิลิตร,หลังจากกรองตะกอนเรียบร้อยแล้ว,ก็จะได้สารละลายที่บริสุทธิ์ออกมา.
หนานกงอี้รู้สึกชื่นชมเป็นอย่างมาก.
ฉูเทียนมีความเชี่ยวชาญเป็นอย่างมาก,ไม่แสดงท่าทางเหมือนกับคนฝึกหัดแม้แต่น้อย,ถึงแม้ว่าการกระทำของเขาจะดูไม่คุ้นตาและน่าสงสัย,ทว่าวัสดุที่นำมาใช้นั้นไม่มีการสูญเสียแต่อย่างใด,นำมาผสมเข้ากันจนหมดเลยรึ,แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นนี้,เป็นไปได้อย่างไร?,
ฉู่เทียนนำสารละลายที่ได้ลงไปในขวดเปล่า,พร้อมกับอุ่นมันให้ร้อนขึ้นเล็กน้อย,พร้อมกับจับจ้องมันด้วยท่าทางตื่นเต้น.
หลอมรวมอยู่ในขวด,ราวกับว่าทำการสกัดกลั่นยาในเหยือกด้วยวิธีเป็นพิเศษ.
สามารใช้ศาสตร์การปรุงยาในการทดลองได้ด้วยอย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้!
ฉู่เทียนเขียนผลมันด้วยปากกาสีแดงจดแล้วก็จด,อย่างใจเย็น.
เขาบันทึกผลการทดลองอย่างระมัดระวัง,พร้อมกับเฝ้าดูผลลัพธ์ต่างๆของการทดสอบ,พริบตาเดียว,เขาก็สามารถบันทึกผลการทดสอบอย่างมั่นอกมั่นใจได้,เขาได้วาดวงเวทย์อักษรรูนเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติของมันอย่างละเอียด,ราวกับว่ากำลังสร้างงานศิลปะบางอย่างที่ค่อยๆออกแบบ
ให้ออกมาอย่างพิถีพิถันสมบูรณ์.
หนานกงอี้ถึงกับงงงวย,อดไม่ได้ที่จะชื่นชมในสิ่งที่เขาได้เห็น!
เป็นงานทดลองที่สมบูรณ์แบบเป็นอย่างมาก!
เป็นเทคโนโลยีที่สมบูรณ์นัก!
วงเวทย์อักขระที่เขากำลังสร้างสรรค์ขึ้นและนำมาตรวจสอบเองก็ด้วย,ด้วยทักษะที่ฉู่เทียนแสดงออกมานั้น,แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับต้นๆในเมืองหลวงหากว่าได้เห็นคงจะละอายใจจนต้องฆ่าตัวตายไปอย่างแน่นนอน,
ฉู่เทียนยังคงทดสอบและลากเส้นของวงเวทย์อย่างใจเย็น.
เป็นการเขียววงเวทย์อักขระสามเหลี่ยมที่สมบูรณ์แบบ,ยอดเยี่ยมเท่าที่เคยมีมา.
วงเวทย์อักขระ,กำลังถูกสร้างขึ้นมา,เขากำลังวาดวงเวทย์อักขระแบบใหม่,เป็นการใช้ทั้งศาสตร์ของการปรุงยาและศาสตร์การหลอมอุปกรณ์มาใช้ร่วมกัน.
ระดับวงเวทย์อักขระที่แต่ละคนสามารถสร้างขึ้นมาได้นั้น,มีความสัมพันธ์กับ
พลังฝึกตนของคนสร้าง,ยิ่งพลังฝึกตนของคนสร้างมีความแข็งแกร่งมากเท่าไหร่,ก็จะยิ่งสร้างวงเวทย์ได้พิเศษยิ่งขึ้น.
ฉู่เทียนมีพลังฝึกตนที่อ่อนแอเป็นอย่างมาก,จึงสามารถวาดวงเวทย์อักขระได้เพียงระดับ
1 เท่านั้น.
ก่อนหน้านี้,วงเวทย์ปรุงยาถอนพิษระดับสอง,เขาทำได้แค่จัดเตรียมแบบแปลนวงเวทย์อักขระเท่านั้น,ทว่าไม่ได้สร้างวงเวทย์อักขระโดยตรงขึ้นมา,เพราะว่าเขาไม่มีพลังทางจิตที่เพียงพอ,จึงได้มอบมันให้กับซ่างหลีซิงที่มีพลังดินแดนปลุกดวงจิต,ในการวาดมันขึ้นมาด้วยตัวเอง.
ส่วนการสกัดกลั่นน้ำมันดิบนี้ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีที่สูงมากแต่อย่างใด.
เพียงแค่วงเวทย์ระดับ
1 ก็เพียงพอแล้ว!
ฉู่เทียนที่เตรียมการต่างๆเสร็จเรียบร้อยแล้ว,ทันใดนั้นเขาก็เปิดขวดน้ำมันออกมา,พร้อมกับยกขวดออกมาอย่างระมัดระวัง,พร้อมกับเทน้ำมันคลิสตัลลงไป.
ดวงตาทั้งสองข้างของหนานกงอี้จ้องมองตาโตในทันที.
บ้าไปแล้ว!
ชายคนนี้บ้าไปแล้ว!
จะทำการทดลองน้ำมันคลิสตัลจริงๆนะรึ!
ใบหน้าของหนานกงอี้ถึงกับบิดเบี้ยวขึ้นมาทันที,ไม่กล้าที่จะปล่อยไปง่ายๆ,ทันใดนั้นเขาได้กล่าวเตือนอย่างขึงขัง,"อย่าได้ทำอะไรเลินเล่อ! ธรรมชาติของคลิสตัลน้ำมันนั้นไม่สเถียรเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าจะเพียงเล็กน้อยก็ยากที่จะควบคุม,มันสามารถระเบิดออกมาด้วยพลังที่น่าพรั่นพรึงได้,สามารถที่จะสังหารคนทั้งบ้าน,จนต้องตายกันหมดแน่,หากว่าเจ้า..."
หลายพันปีมาแล้ว.
คนมากมายที่ต้องการควบคุมพลังที่น่าหวาดกลัวนี้มีอยู่เป็นจำนวนมาก!
อุบัติเหตุที่น่าหวาดกลัวได้เกิดขึ้นอยู่เป็นประจำ,เหล่าผู้ทดสอบต่างก็ชุ่มไปด้วยโลหิตต่างโผล่ขึ้นมาไม่หยุดหย่อน,ดูเหมือนว่าจะมีการประกาศต่อสาธารณะชนว่าน้ำมันคลิสตัลนั้นไม่สามารถควบคุมได้.
เมื่อน้ำมันคลิสตัลได้รับความร้อน,หรือการกระทบกระเทือนที่รุนแรง,หรือการผสมวัตถุดิบอื่นใดลงไป,ก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นให้เกิดการระเบิดที่รุนแรงขึ้นมาได้!
ด้วยพลังระเบิดที่มากมายมหาศาลนั้นสามารถทำให้ตำหนักเจ้าเมืองของเขาพังย่อยยับได้เลย!
ที่จริงแล้วเขาไม่ได้ใส่ใจว่าตำหนักเจ้าเมืองของเขาจะถูกระเบิดไป,ทว่าหากชายคนนี้ตายไป,ตัวเขาย่อมไม่สามารถได้เรียนรู้ทักษะ
สัมผัสเทวะได้ไม่ใช่รึ?
ใครจะรู้ล่ะว่าเด็กชายคนนี้กับไม่ใส่ใจในคำเตือนและกล่าวออกมาอย่างโอหัง.
"ท่านเจ้าเมืองโปรดวางใจ,ข้ารู้ว่ากำลังทำสิ่งใดอยู่!"
เจ้ารู้ว่าทำสิ่งใดอยู่!
เจ้าไม่รู้รึอย่างไรว่าชีวิตกำลังถูกแขนอยู่บนเส้นได้แล้ว!
"หยุด
ก่อน!"
ท่านเจ้าเมืองแทบจะคุกเข่าอยู่ด้านหน้าของฉู่เทียน.
อย่างไรก็ตาม,ฉู่เทียนกลับมีทางทางที่ไม่สนใจอะไรเลย,เขายังคงเทนำมันคลิสตัลออกมาจากขวด,น้ำมันคลิสตัล,ทรายผลึกสีน้ำเงินและสารละลายต่างๆก็ไหลมารวมตัวกัน,ทำให้อุณภูมิเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ,พร้อมกับมีฟองอากาศมากมายที่พ่นออกมาใม่หยุด,ภายในขวดทดลองเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง,ราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดออกมาเป็นชิ้นๆ.
หนานกงอี้ที่สั่นสะท้านไปถึงดวงจิต!
"วิ่งเร็ว!มันจะระเบิดแล้ว!"
ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตก็ตามที,ด้วยระยะที่ไกล้ถึงเพียงนี้,พลังระเบิดที่เกิดจากน้ำมันคลิสตัลที่หลุดการควบคุมนั้น,คงหลีกเลี่ยงที่จะได้รับบาดเจ็บอย่างหนักไม่ได้อย่างแน่นอน!
ฉู่เทียนยังคงทำหูทวนลม,ไม่ใส่ใจท่าทางของท่านเจ้าเมืองอีกต่อไป,เขาได้เข้าสู่กระบวนการขั้นที่สองแล้ว,ทันใดนั้นเขาก็แผ่พุ่งพลังวิญาณของเขาลงไป,วงเวทย์อักขระส่องแสงเป็นประกาย,พลังที่มองไม่เห็นถูกแผ่ผสมลงไปในขวดทดลอง.
นี่มันฆ่าตัวตายชัดๆ!
เพียงแค่ผสมวัตถุดิบแปลกปลอมลงบนน้ำคลิสตัลยังไม่พออีกรึ?
ทุกคนต่างก็รู้กันเป็นอย่างดีว่าหากวัตถุดิบเหล่านี้มันไม่เสถียร,คาดไม่ถึงว่าไม่เพียงแต่ฉู่เทียนผสมสกัดกลั่นราวกับกำลังปรุงยา,เขายังได้แผ่พุ่งพลังวิญญาณลงไปในวงเวทย์อักขระเพื่อสกัดกลั่นมันอีกด้วย,การกระทำที่บ้างคลั่งเช่นนี้,ทั่วทั้งอาณาจักรแห่งนี้คงจะไม่มีใครที่กล้าทำอย่างเขาอย่างแน่นอน.
หนานกงอี้ที่ต้องการที่จะขวางเขาเอาไว้ทว่าก็ไม่มีเวลาเพียงพอแล้ว.
เพราะว่าน้ำมันคลิสตัลตอนนี้จะต้องหลุดการควบคุมไปแล้วแน่นอน,
เห็นได้ชัดว่าภายในขวดนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง,ส่องแสงสว่างจ้าออกมา,ราวกับว่าเป็นดวงตะวันลูกเล็กๆก็ไม่ปาน.
ไม่ดีแน่!
หนานกงอี้ปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมา,รวบรวมพลังฉาบทั่วร่างของตัวเองเอาไว้,เพื่อป้องกันพลังทำลายที่น่าสะพรึงกลัว,เตรียมพร้อมที่จะรับแรงระเบิดที่จะเกิดขึ้น.
หนึ่งวินาทีผ่านไป!
สองวินาทีผ่านไป.
ห๋า,ยังไมมีสิ่งใดเกิดขึ้นอีกรึ?
หนานกงอี้ที่เหงื่อออกเปียกโชกไปหมด,ชำเลืองมองตาโต.
หลังจากแสงสว่างจ้าที่เกิดขึ้นในขวดนั้นได้หายไปหมดแล้ว,ที่เหลืออยู่ภายในนั้นได้จับตัวเป็นก้อนสีขาวน้ำเงิน,ไม่มีแสงสว่างจ้าที่รุนแรงแผ่ออกมาอีกต่อไป.
ดวงตาทั้งสองข้างของหนานกงอี้ที่เงยหน้าขึ้นจ้องมอง,ราวกับว่ามันไร้ซึ่งชีวิตชีวา,จนเขาตอนนี้นั้นไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้.
น้ำมันคลิสตัลมันได้สูญเสียการควบคุมพร้อมจะระเบิดแล้วไม่ใช่รึ?"
นี่เป็นแค่เพียงภาพลวงตา!
สามารถควบคุมปฏิกิริยานั่นได้อย่างงั้นรึ?
เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!
หนานกงอี้สับสนงงไปหมดไม่สามารถเข้าใจได้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น.
ฉู่เทียนได้นำหลอดคลิสตัลหนาห้าแท่งออกมา,พร้อมกับนำของแข็งเหนียวหนืดสีขาวน้ำเงิน,ผสมลงไปในแท่งคลิสตัลอย่างล่ะนิดหน่อย,พร้อมกับปิดด้วยแผ่นทองแดงคลุมเอาไว้.
หลอดคลิสตัลห้าหลอด,วางเรียงกันอยู่ด้านหน้า.
ในแต่ล่ะแท่งคลิสตัมีของแข็งหนืดสีขาวน้ำเงินผสมลงไป,มันเริ่มผสานรวมตัวกันเปล่งรังสีแสงสีขาวน้ำเงินออกมา
หนานกงอี้ที่ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น,ถามออกไปเสียงสั่น"เจ้า....สามารถควบคุมพลังของน้ำมันคลิสตัลได้,เจ้าทำสำเร็จได้อย่างไร?"
ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล"ท่านพูดอะไรรึ?"
หนานกงอี้ที่รู้สึกราวกับว่าโลกได้กลับข้างไปแล้ว,"นี่เป็นไปไม่ได้! มันเป็นไปไม่ได้!"
ฉู่เทียนที่ทำราวกับว่ามันไม่ได้มีอะไรมากมายเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้นพร้อมกับกล่าวออกไปว่า"ในโลกนั้นไม่มีเรื่องอะไรที่เป็นไปไม่ได้,เพียงแค่ยังไม่เจอวิธีของมันเท่านั้น,ท่านรู้หรือไมว่า
น้ำมันคลิสตัลนั้นเกิดขึ้นมาได้อย่างไร?"
"ท่านรู้หรือไม่?คนในทวีปบางคนได้ทำการศึกษามาเรียบร้อยแล้ว,
มีจุลินทรีย์ลึกลับจำนวนมากที่สามารถอาศัยอยู่ภายในผลึกโลหะได้,เมื่อมันกินหินคลิสตัลเมื่อมันยังมีชีวิตอยู่,หลังจากที่มันตายไปแล้ว,ผ่านการหมักหมม
มาเป็นเวลานาน,ในที่สุดมันก็จะกลายเป็นพลังงานมหาศาลที่ไม่ธรรมดายอยู่ในวัสดุดังกล่าว,แล้วมีวิธีใดบ้างที่จะสามารถควบคุมน้ำมันคลิสตัลนี้ได้ล่ะ?"
"ทำไมไม่คิดพลิกแพลงสักเล็กน้อย,หาวิธีในการควบคุมสิ่งดังกล่าวตั้งแต่รากฐานของมันล่ะ?"
"เจ้าอย่ามาหลอกเจ้าเมืองเช่นข้า....เรื่องสองอย่างนั่นมันเกี่ยวกันอย่างงั้นรึ?"
ช่างโง่งมจริงๆ!
เป็นยุคที่มีแต่คนโง่เง่าเป็นอย่างมาก!
ฉู่เทียนส่ายหน้าไปมาพลางทอดถอนใจ,"จุรินทรีย์ที่ชีวิตนั้นจะทำการกินหินคลิสตัลเป็นอาหาร,ขณะที่พวกมันมีชีวิตอยู่นั้นจะมีพลังงานที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,แล้วทำไมมันถึงยังเสถียรอยู่ล่ะ,ไม่เคยเกิดการระเบิดออกมาเลยแม้แต่น้อย?
แล้วทำไมหลังจากที่พวกมันตายไป,น้ำมันคลิสตัลที่มีศพของมันฝังอยู่ภายในนั่น,กลับกลายเป็นว่าทำให้มันไม่เสถียรได้ล่ะ?"
หนานกงอี้เองคงไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้มาก่อนสินะ?
ฉู่เทียนกล่าวเสริมขึ้นมาอีก."จุรินทรีย์เหล่านั้นเพราะว่าจะต้องกัดกินผลึกคลิสตัลตลอดเวลา,ดังนั้นภายในร่างกายของมันจึงมีสารละลายบางอย่างที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของมัน,เพื่อทำให้ผลึกคลิสตัลเฉื่อยลง,ผลลัพธ์ของมันนั้นมีผลทำให้ไปยกเลิกการเพิ่มการกระตุ้นพลังงาน,เหมือนป้องกันการต้มน้ำให้ร้อนหรือการทำให้น้ำกลายเป็นของแข็งนั้นล่ะ,จุดหลักก็คือว่าไม่ให้สสารตัวใดตัวหนึ่งข้างในนั้นเปลี่ยนแปลงหรือสูญเสียสถานะของมันเองไป."
หนานกงอี้ราวกับว่าสามารถคิดอะไรบางอย่างได้,"เจ้าหมายความว่า...."
"ถูกแล้ว,ตราบเท่าที่สามารถทำส่วนประกอบดังกล่าวกลายเป็นสสารเฉื่อยได้,ก็จะสามารถนำมาสกัดและเปลี่ยนรูปได้นั่นเอง"
ฉู่เทียนที่นำขวดที่ผสมของบางอย่างออกมา"ดังนั้น,ข้าไม่จำเป็นที่ต้องควบคุมน้ำมันผลึกแต่อย่างใด,ทำแค่เพียงผนึกมันเอาไว้,ให้มันมีความปลอดภัย,ถึงแม้ว่าจะเก็บเอาไว้จำนวนมาก,ก็จะไม่มีอันตรายเกิดขึ้นแต่อย่างใดนั่นเอง."
เพื่อพิสูจน์คำพูดของเขา.
ฉู่เทียนได้เทส่วนเกินของน้ำมันคลิสตัลที่สกัดแล้วหยดลงไปบนเตา.
ของเหลวหนืดสีขาวน้ำเงินที่หล่นลงไปบนเตา,กลับไม่เกิดปฏิกิริยาอะไรเลย,ราวกับว่ามันได้กลายเป็นสสารอื่นไปเรียบร้อยแล้ว!
ทุกๆคนต่างก็คิดว่าจะสามารถใช้พลังงานของน้ำมันคลิสตัลได้อย่างไร.
ทว่าฉู่เทียนกลับคิดตรงกันข้าม,เขาคิดหาวิธีในการปิดกั้นยับยั้งไม่ให้น้ำมันคลิสตัลนั้นทำงาน.
น้ำมันคลิสตัลที่ถูกเทลงไปบนเตา,นอกจากจะไม่เกิดสิ่งใดขึ้นแล้ว,ยังไม่ละเหิดหายไป,ไม่ระเบิด,น่าคิดจริงๆ!
หนานกงอี้เองรุ้สึกไม่เข้าใจอยุ่เล็กน้อย"หลังจากที่ทำให้น้ำมันคลิสตัลกลายเป็นสสารหนืดแล้ว,ไม่สามารถเผาได้,ไม่ว่าจะกระทบกระเทือนอะไรก็ไม่เกิดผล,น้ำมันคลิสตัลจึงไม่สามารถทำปฏิกิริยาได้,แล้วจะสามารถนำพลังงานที่อยุ่ในน้ำมันคลิสตัลนั้นมาใช้งานได้อย่างไร?"
ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมา"นั่นก็...ข้ายังต้องการศึกษาอยู่อีกหน่อย,บางทีอาจจะต้องใช้เวลาอีกหลายวันหน่อย."
ที่จริงแล้วก็ไม่ได้ยากเย็นแต่อย่างใด!
อย่างไรก็ตามฉู่เทียนยังไม่ต้องการที่จะเผยมันออกมาตอนนี้!
ครั้งหนึ่งกว่าจะได้เทคโนโลยีนี้มา,เหล่ามนุษย์ชาติอาจจะต้องใช้เวลากว่าหมื่นปีถึงจะสามารถทำได้!
ฉู่เทียนที่แสดงความสามารถออกมามากมาย,เป้าหมายนั้นธรรมดาเป็นอย่างมาก,ต้องการทำให้จ้าวเมืองเชื่อใจนั่นเอง!
ด้วยวัตถุดิบดังกล่าวนี้ถือว่าเป็นของอันตรายและจัดเก็บได้อย่างจำกัด,ทว่าด้วยความสามารถของฉู่เทียนแล้ว,หอการค้าปาฏิหาริย์จะสามารถนำน้ำมันดิบมาใช้งาน,หลังจากที่นี้ก็จะสามารถนำมันมาเก็บในคลังสินค้าได้อีกด้วย,โดยที่ไม่ต้องเป็นกังวลว่าจะเกิดอันตราย,เป็นการรับประกันความปลอดภัยนั่นเอง.
หนานกงอี้ที่เหงื่อไหลออกมาโชลมกายจนเปียกชุ่มไปหมด.
เรื่องที่เกิดขึ้นจากฝีมือของฉู่เทียนเมื่อสักครู่,แทบจะทำให้เขานั้นหัวใจวายตายไปแล้ว!
ราวกับว่าฉู่เทียนเองก็ยังไม่รู้วิธีการในการพัฒนาน้ำมันคลิสตัล,ทว่าด้วยการทำให้นำมันคลิสตัลเสถียรได้แค่นี้ก็เพียงพอที่จะกลายเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่แล้ว,ท้ายที่สุดหนานกงอี้ก็เข้าใจได้แล้วว่าทำไมฉู่เทียนถึงได้ต้องการเหมืองน้ำมันแห่งนั้น!
หนานกงอี้ที่คิดใคร่ครวญ.
หากว่าเจ้าเด็กคนนี้สามารถที่จะนำพลังงานจากผลึกคลิสตัลแห่งนี้ออกมาใช้ได้ล่ะ?
ราคาของผลึกน้ำมันจะต้องเพิ่มขึ้นเป็นหลายสิบเท่าในทันทีเลยไม่ใช่รึ?
บ้าเอ้ย,เจ้าเด็กนี่ต้องรู้อยู่แล้วแน่ถึงได้ต้องการเหมืองน้ำมัน,นี่มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว!
ภายในใจของเจ้าเมืองแอบที่จะคิดอยู่ในใจหากว่าเขานำเงินส่วนตัวที่ตัวเองมี,ซื้อเหมืองน้ำมันเอาไว้ก่อนอย่างลับๆ,บางทีอีกหลายปีหลังจากนี้เขาอาจจะร่ำรวยก็เป็นได้.
การลงทุนในเหมืองน้ำมันเองนับว่าเป็นความคิดที่ฟั่นเฟือนเป็นอย่างมาก!
คนธรรมดาเป็นไปไม่ได้ที่จะทำ!
ก่อนหน้านี้สิบนาที,ท่านเจ้าเมืองคิดว่าเหมืองน้ำมันก็ไม่ต่างจากขยะที่ไม่มีใครต้องการ.
เพียงแค่เวลาสั้นๆ,กลับสามารถเปลี่ยนแปลงความเชื่อของเขาได้เป็นอย่างมาก,อีกเหตุผลหนึ่ง,ก็คือชายหนุ่มคนนี้เป็นคนเดียวที่สามารถสร้างหอการค้าปาฏิหาริย์ขึ้นมานั่นเอง!
ภายในใจของหนานกงอี้ถึงกับสั่นไหวและกล่าวออกมาว่า"ความรู้ของเจ้าเหนือกว่าข้าที่เป็นเจ้าเมืองทำให้ข้ารู้สึกละอายจริงๆ!"
เขาต้องการที่จะกล่าวสิ่งใดกัน?
กับสิ่งที่เขาเห็น,บางทีคงจะไม่สามารถแยกแยะตัวตนของเขาตอนนี้กับเจ้าของร่างเดิมเป็นแน่?
แต่ถึงอย่างงั้นเด็กอายุเพียงสามปีในยุคเขา,ก็ยังมีประสบการที่เหนือกว่าท่านเจ้าเมืองตอนนี้อีกไกล!
ฉู่เทียนได้เก็บหลอดผลึกทั้งห้าเอาไว้,พร้อมกับกล่าวออกไปว่า"ท่านเจ้าเมือง,ข้าคงต้องกลับไปทดลองต่อแล้ว,คงต้องขอตัวลาก่อน."
ฉู่เทียนได้สร้างความน่าพิศวงและนับถือจากท่านเจ้าเมือง,ไม่มีทางที่เขาจะขัดใจฉู่เทียน"ข้าจะส่งองค์รักษ์คุ้มกันส่งเจ้ากลับไป."
"ขอบคุณท่านเจ้าเมือง!"ฉู่เทียนเดินออกมาสองก้าว,ทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรได้,จึงหยุดนิ่งพร้อมกับหันหน้ามาพูดกับท่านเจ้าเมือง"อีกสองวัน,ภัตตาคารของหอการค้าอาหารแห่งปาฏิหาริย์
กำลังที่จะเปิดธุรกิจ,เมื่อถึงวันนั้นหวังว่าท่านเจ้าเมืองจะช่วยสนับสนุน,อีกอย่างบุตรสาวของท่านเองก็มีหุ้นในภัตตาคารดังกล่าวด้วย."
เปิดภัตตาคาร,ต้องการให้เจ้าเมืองสนับสนุนอย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าคำขอนี้มันจะเล็กน้อยเกินไปใหม?.
ทว่าหนานกงอี้ก็ตกปากรับคำ.
ถึงแม้ว่าฉู่เทียนไม่เชิญเขาก็ตามที,ลำพังบุตรสาวขี้โมโหของเขา,หากว่าเขาไม่ไปล่ะก็,ตำหนักเจ้าเมืองของเขาคงจะพังทายลงในพริบตาแน่นอน!
หนานกงอี้ได้ออกมาส่งฉู่เทียนเป็นการส่วนตัว,พร้อมกับส่งองค์รักษ์ระดับสูงกว่าร้อยคน,คุ้มกันเขากลับไปด้วยเช่นกัน.
วันนี้ที่หนานกงอี้ต้องการพบฉู่เทียนเป็นการส่วนตัว,ไม่เพียงแต่เกี่ยวกับการจัดการทรัพยากร,เรื่องหลักเองก็ต้องการทดสอบฉู่เทียน,ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ต้องการพูดคุยกับฉู่เทียนเกี่ยวกับการซื้อหุ้นส่วนของหอการค้าปาฏิหาริย์ด้วยเช่นกัน.
ความสามารถของฉู่เทียนนั้นไกลเกินกว่าที่หนานกงอี้ได้จินตนาการเอาไว้เป็นอย่างมาก!
หนานกงอี้ยิ่งมันใจว่าเขาจะต้องรับประกันความปลอดภัยของฉู่เทียนให้ดี!
แม้ว่าจะต้องล่วงเกินตระกูลเย่,จะต้องชดใช้เท่าใด,ทว่าเพื่อคุ้มครองฉู่เทียนแล้ว,นับว่าจ่ายเท่าใดก็คุ้มค่า!
หนานกงอี้เองก็ยังไม่ได้ออกปากเกี่ยวกับความต้องการซื้อหุ้นดังกล่าว,เพราะแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ฉู่เทียนจะตกลงโดยง่าย,และหากกล่าวไปแล้วจะไม่กลายเป็นการทำลายความสัมพันธ์หรอกรึ?
อย่างไรก็ตามหนานกงหยุนเองก็เข้าร่วมหอการค้าปาฏิหาริย์อยู่แล้ว,ซ้ำยังเป็นหนึ่งในผู้บริหารอีกด้วย.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
ขอบคุณครับ
ตอบลบ#อ่านเรื่องนี้รู้สงใสผมจะมีธุรกิจเป็นของตัวเองล่ะ
#ให้ข้อคิดมากกเลย
#สร้างแรงบันดานใจได้เยียมมาก^_^
ขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณมากๆครับ
ตอบลบยังต้องตกใจอีกเยอะ
ตอบลบอย่าคิดเพียงแค่ในกลอบหัดคิดนอกกลอบซะบ้าง
ตอบลบ