Immortality Chapter 1344 Appearance of Tian Daozi
Chapter 1344 Appearance of Heavenly Dao
天道子的出现
การต่อรองของเทียนเต๋าจื่อ.
"เปลี่ยน~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”ร่างของอาวุโสเทียนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"วูซซซซ!"
แสงสีเหลืองจากอาวุโสเทียนที่พวยพุ่งออกมา,กระแทกไปยังผู้คุมที่อยู่ด้านนอกกรง.
"ปัง!"แสงสีเหลืองที่ผสานเข้าไปในร่างของผู้คุมในทันที.
ผู้คุมที่ถูกโจมตีในทันที,ต้องการจะตะโกน,ช่างน่าเศร้า,เขาไม่สามารถขยับได้แล้ว,แสงสีเหลืองที่คลุมร่างนั้น,รู้สึเพียงว่าพลังงานมากมายที่กำลังฉุดกระชากดวงวิญญาณของตัวเองไป.
หลังจากนั้นสามลมหายใจ.
"ครืนนนน!"
แสงสีเหลือที่หลอมรวมเข้าไปในร่างของผู้คุมโดยสมบูรณ์.
ทว่าในเวลานี้,ผู้คุมที่เคลื่อนไหวได้,ขณะที่เขาจะตะโกนออกมา,กับภพกับภาพเหตุการณ์ที่ตื่นตะลึง,เพราะว่าเขาอยู่ในกรงขังซะแล้ว,เขาเข้ามาอยู่ในกรงขังได้อย่างไร.
"เป็นไปได้อย่างไร?"ผู้คุมกันที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
เพราะว่าเวลานี้เขาพบว่าแขนทั้งสองข้างของตัวเองพริบตาเดียวก็เป็นไปอย่างงั้นรึ?
"เจ้า,ได้อย่างไร....!"ร่างเดิมของอาวุโสเทียนที่ตื่นตระหนกตกใจร้องออกมา.
ทว่า,กล่าวได้แค่ครึ่งคำเท่านั้น.
ฝ่ามือจากด้านนอกที่ฟาดเข้าไปด้านใน.
"ปัง!"
อาวุโสเทียนในกรงที่หมดสติไปในทันที.
ขณะตรวจสอบอาวุโสเทียนที่หมดสติ,ก็พบได้ว่าต้องใช้เวลาอีกหลายวันถึงจะได้สติ,ผู้คุมเสี่ยวหวังที่จ้องมองดูตัวเอง.
"พลังฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้อย่างงั้นรึ?
อ่อนด้อยยิ่งนัก!"เสี่ยวหวังที่กล่าวกับตัวเอง.
จากนั้น,เสี่ยวหวังที่ก้าวเดินออกมาจากด้านนอก.
"เสี่ยวหวัง,เจ้าเห็นอะไร?"ผู้คุมด้านนอกกล่าวสอบถาม.
"เป็นอาวุโสเทียนจริงๆ,ทว่าเขากำลังเศร้าเสียใจกับการกระทำของตัวเองอยู่!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ใช่,ใต้เท้าสั่งการอย่างเคร่งขรึม,หากว่าเขาหนีไป,หัวพวกเราหลุดจากบ่าแน่!"ผู้คุมคนหนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"โปรดวางใจ!
ใครจะกล้าแหกคุกที่นี่กัน?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ก็ถูกของเจ้า!"ผู้คุมคนดังกล่าวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ข้าจะไปตรวจตราที่แดนใต้."เสี่ยวหวังกล่าว.
เสี่ยวหวังและผู้คุมอีกคน,ที่ไปปรากฏในเมืองซ่าง.
ขณะที่เขาเปลี่ยนร่างไปอีกหลายร่าง,จนได้ร่างของต้าเซียนในชุดสีเหลือง,ก่อนที่จะหนีออกจากเมืองซ่าง.
หลังจากออกมาเมืองซ่างที่เป็นเกาะลอยฟ้า,ก็พุ่งไปยังทิศทางทิศทางหนึ่ง.
หลังจากผ่านไปสองชั่วยาม.
ในหุบเขาแห่งหนึ่งที่ด้านนอกเมืองซ่าง.
ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ชายในชุดสีเหลือง,ที่พุ่งตรงไปยังแท่นบูชาแห่งหนึ่ง.
"ครืนนนนน!"ที่ภายในประตูที่เปิดออกมาเสียงดัง.
ชายในชุดสีเหลืองที่จ้องมองไปยังคนที่อยู่ด้านในห้องโถง.
หนึ่งร่างที่เพิ่งปรากฏ,สวมชุดเกราะที่ดูหรูหราอลังการ,มงกุฏขนนก,สองปีสีขาว,ที่ลู่ไปด้านหลัง.
ใบหน้าของชายชุดเหลืองที่เป็นบรรพชนรุ่นหนึ่งที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังด้านหลัง.
ขณะที่เขาหันหลังออกไป,ไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใดๆ,มีเพียงแค่ความอหังการที่แผ่ออกไป.
"บรรพชนรุ่นหนึ่ง!"ชายที่สวมมงกุฏขนนกเผยยิ้ม,รอยยิ้มที่ดูยโสที่ยากจะปิดมิด.
"เทียนเต๋าจื่อ?"ชายในชุดสีเหลืองบรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ถูกต้อง!"เทียนเต๋าจื่อพยักหน้ารับ.
สายตาของทั้งสองที่ประสบพบกัน,หนึ่งคือตัวตนที่ครอบครองตระกูลเทียนในอดีต,และเป็นผู้ก่อตั้งตระกูลเทียน,บรรพชนรุ่นแรกของตระกูลเทียน,อีกคนคือประมุขคนปัจจุบัน,เทียนเต๋าจื่อ.
ทั้งสองไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใดๆออกมาปะทะกัน,เพียงแค่จ้องมองกันและกันด้วยแววตาอหังการ,ทุกคนก็ปฏิเสธที่จะยอมรับอีกฝ่าย!
การพบกันครั้งนี้,ทั้งสองรับรู้ว่าคืออะไร,ดังนั้นจึงไม่ได้คิดที่จะต่อสู้กัน.
"เจ้าเป็นลูกหลานของข้า,หากแต่เป็นคนที่ต่างออกไป!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ขอบคุณ!"เทียนเต๋าจื่อที่ไม่ได้โกรธเกรี้ยว.
ขณะที่เขายื่นมือออกไป,ก่อนที่จะปรากฏโต๊ะเก้าอี้พร้อมกับ,กาน้ำชา.
เทียนเต๋าจื่อที่ไม่ได้สนใจว่าตัวเองเป็นลูกหลานหรือไม่อย่างไร,เขายังคงเต็มไปด้วยความอหังการ,ก่อนที่จะเชิญบรรพชนรุ่นแรงนั่ง,น้ำชาที่ลอยขึ้นเสิร์ฟทั้งองเองโดยอัตโนมัติ.
บรรพชนรุ่นที่หนึ่งที่ครุ่นคิดเล็กน้อย,หากเป็นคนย่อมรู้สึกโกรธเกรี้ยว,ทว่าเวลานี้เขานั้นคิดต่างออกไป,ถึงแม้นว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาจะเป็นลูกหลายก็ตาม,ทว่าความแข็งแกร่งของเทียนเต๋าจื่อนั้นไม่ได้ด้อยกว่าตน,และเชาว์ปัญญาของเขาที่ไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย.
"ทวีปเทียนนั้นเป็นของข้าเรียบร้อยแล้ว,เทียนโจวจื่อเองควรจะบอกกับท่านชัดเจนแล้ว!"เทียนเต๋าจื่อที่เอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
บรรพชนรุ่นที่หนึ่งที่จดจ้องมองไปยังเทียนเต๋าจื่อ,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"เจ้าทำลายแผนของข้า,ทำลายงานของข้าไป.
"ข้ารู้,ทว่าท่านควรจะเข้าใจ,หากเปลี่ยนท่านเป็นข้า,ก็ต้องทำเหมือนๆกัน!"เทียนเต๋าจื่อที่ยกน้ำชาขึ้นจิบ.
บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่สูดหายใจลึก,กลิ่นของชาที่แผ่ออกมายั่วยวนจมูกโดยสมบูรณ์.
"เรื่องราวของมนุษย์ไม่แน่นอน,เจตจำนงสวรรค์นำทางผู้คน,เปลี่ยนเป็นเจ้า,หากข้ามีความสามารถ,ข้าย่อมต้องควบคุมทวีปเทียน! ทว่าเจ้ากลับไม่คิดที่จะก่อตั้งศาลสวรรค์! ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการควบคุมสายโลหิตของข้าหรอกรึ?"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่ไม่ปฏิเสธ,ทว่าสอบถามออกไป.
"เป็นเทียนตี้อย่างงั้นรึ? ท่านเชื่อว่าหากข้าจะเป็นเทียนตี้,เป็นเรื่องยากอย่างงั้นรึ?"เทียนเต๋าจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่จ้องมองเทียนเต๋าจื่อ.
"ช่วงเวลาที่ท่านหลับลึกนั้นมันยาวนานจนเกินไป,ช่วงที่ท่านหลับนั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้,ตระกูลอันดับหนึ่งของโลกหล้า,กลายเป็นตระกูลหวงกู่ไปแล้ว,ผ่านกู๋ผู้ก่อตั้งตระกูลหวงกู่,ท่านรู้หรือไม่?
เขามีความสามารถอย่างไร? เขาเป็นราชาอย่างงั้นรึ?เขาไม่ใช่ราชา,เขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นท่าน,แม้แต่ช่วงเวลาที่ท่านยืนอยู่บนจุดสูงสุดท่านยังด้อยกว่าผ่านกู่,ท่าคิดว่าความคิดของท่านถูกต้องที่สุดอย่างงั้นรึ?
ท่านควรเข้าใจว่าโลกในเวลานี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ย.
"เส้นทางของผ่านกู๋,ไม่เหมาะกับข้า,ไม่เหมาะกับเจ้าด้วย!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"พวกเราเดินกันคนละเส้นทาง,ทวีปเทียนเป็นของข้า,ส่วนทวีปทิศเหนือ,ท่านศึกษาแล้ว,เป็นอย่างไร?"เทียนเต๋าจื่อส่ายหน้าไปมา.
"เจ้ากำลังกล่าวสิ่งใด?"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"ข้าบอกกับเทียนโจวจื่อไปแล้ว,เทียนโจวจื่อน่าจะกล่าวชัดเจน,ท่านมีร่างแยกสองร่าง,เหมือนกับจงซานที่อยู่ภพหยาง,ควรจะเป็นร่างต้น,หากท่านสามารถควบคุมร่างจงซานได้,ต้าเจิ้งก็จะเป็นของท่าน,ส่วนอีกร่างก็ควบคุมร่างของเทียนหลิงเอ๋อ,เพื่อดูดซับตราเทียนที่ท่านได้ทิ้งเอาไว้,วาสนามากมายและลิขิตอีกมหาศาล,เพียงแค่รากฐานของต้าเจิ้งที่มี,ท่านก็สามารถที่จะควบคุมทวีปภาคเหนือได้ไม่ยาก,นอกจากนี้ยังสามารถยึดครองสองภพหยิน,หยางได้."เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาเบาๆ.
บรรพชนรุ่นหนึ่งที่ยกชาขึ้นจิบ,ขณะจ้องมองเทียนเต๋าจื่อเขม็ง.
ทั้งสองคนที่เงียบ,ก่อนที่บรรพชนรุ่นที่หนึ่งจะเอ่ยออกมา,"ความแข็งแกร่งจงซานข้าได้ตรวจสอบแล้ว,เพียงแค่ร่างฉายเงาของเจ้าที่ส่งมาก,จะสามารถขวางต้าเจิ้งภพหยินได้อย่างงั้นรึ?"
บรรพชนรุ่นที่หนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะรู้สึกช่วยไม่ได้,ตอนนี้จึงได้กล่าวออกมาเช่นนี้,ทวีปเทียนเวลานี้คงยากที่จะได้รับ,เช่นนั้นก็ควรที่จะเบนเป้าไปยังอีกส่วนที่พอจะครอบครองได้.
เห็นบรรพชนรุ่นหนึ่งยินยอม,เทียนเต๋าจื่อที่รู้สึกวางใจก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"โปรดวางใจ,ในภพหยินนั้น,มีปราชญ์เทพคนหนึ่งที่ข้าสามารถควบคุมได้,ข้าจะให้เขามาช่วย!"
"อืม!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่พยักหน้ารับ.
"ในตำหนักนั้น,มีเซียนบรรพชนคนหนึ่ง,ท่านเปลี่ยนร่างกับเขา,ซึ่งจะเป็นประโยชน์กับท่านมากกว่า!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ย.
"อืม!"
-------------------------------------------------------------
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงเสวียนหลังจากที่จากกมาจากตำหนักหลิวอู๋ซ่าง,ในเวลาบ่าย,ก็เดินทางไปยังตำหนักหลวง,มุ่งตรงไปยังตำหนักเทียนหยวน.
ภายในตำหนักเทียนหยวน,จงซาน,อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,ที่กำลังปรึกษาพูดคุยเกี่ยวกับสงคราม,ไท่จื่อจงเทียนและเซียนเซิงซือยืนอยู่กันคนละฝั่ง.
"เข้ามา!"จงซานเอ่ย.
อี้เหยี่ยนและสุ่ยจิงยืนอยู่คนละฝั่ง,ขณะที่เงียบลงไม่กล่าวสิ่งใด.
จงเสวียนที่นำห้าเซียนโบราณก้าวเข้ามาในตำหนักเทียนหยวน.
"คารวะเซิ่งหวัง!"ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"
"เป็นอย่างไร? ความทรงจำก่อนหน้านี้,จำอะไรได้บ้าง?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ไม่มี,ไม่มีเลย!"จงเสวียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เช่นนั้น,พรุ่งนี้ก็เดินทางไปยังตำหนักขุนนางต่างๆ,พบกับคนห้าคน,ดูซิว่าเจ้าจะรับรู้อะไรหรือไม่!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"จงเสวียนที่รับคำสั่ง.
"คนทั้งห้าที่เจ้าควรจะจำได้,มีหนานกงเซิ่ง,หลิวอู๋ซ่าง,หลี่ฉิงเหลียน,เสิ่นเยว่,อี้ฝาน,คนทั้งห้าเจ้าดูรูปแล้ว,หลังจากนี้ข้าจะส่งที่อยู่ไปให้,จำได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ,จำได้!"จงเสวียนที่ตอบรับเบาๆ.
"ออกไปได้!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ครับ!"คนทั้งหกที่ถอยจากไป.
หลังจากออกไปแล้ว,จงเสวียนก็นำองค์รักษ์ทั้งห้ากลับตำหนักของตัวเอง,แววตาของเขาที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
"หนานกงเซิ่ง? หลิวอู๋ซ่าง? ลี่ชิงเหลี่ยน?
เสิ่นเยว่,อี้ฝ่าน? เตรียมห้าคนให้ข้าเปลี่ยนร่างรึไง,จงซานคิดจริงๆรึว่าไม่มีอะไรผิดปกติ,พรุ่งนี้เย็น?
ช่างน่าเสียดาย,เจ้ากำลังจะตายพรุ่งนี้แล้ว!"ภายในใจจงเสวียนที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
จงเสวียนจากไป.
ภายในตำหนักเทียนหยวนที่กลายเป็นเงียบงันอีกครั้ง.
"เซิ่งหวัง,เขาไม่ตอบรับรหัสลับของท่าน!"เซียนเซิงซือที่ดวงตาเป็นประกาย.
อี้เหยี่ยนและสุ่ยจิงที่งงงวยก่อนหน้านี้,ขณะได้ยินคำพูดของทั้งสอง,ทันใดนั้นก็พอคาดเดาได้ในทันที.
"เซิ่งหวังพบแล้วอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของอี้เหยี่ยนเป็นประกาย.
"แต่ว่า,ศพไท่จื่อจงเสวียน,ไม่ใช่ว่าเพิ่งฟื้นคืนชีพขึ้นมาหรอกรึ?
แล้วจะถูกเปลี่ยนได้อย่างไร? เรื่องนี้? เซิ่งหวังจงใจวางแผนล่ออย่างงั้นรึ?
ทำไมอสูรเปลี่ยนร่างถึงได้เปลี่ยนร่างไปอยู่ในร่างของไท่จื่ออีกแล้ว?"สุ่ยจิงทั้งตกใจและประหลาดใจ.
"อืม,ไม่กี่วันที่แล้ว,ทำให้พวกเจ้าตื่นตกใจ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"คนชุดดำเหล่านั้นนะรึ?
ไม่มีอะไรแม้แต่น้อย,กับการที่เซิ่งหวังกระทำการในท้องพระโรงก็เป็นการแนะแล้วว่ากำลังหาอสูรเปลี่ยนร่าง,ต่อให้สุ่ยจิงถึงตายก็ไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ถึงตาย,บางที่เจ้าอาจจะไม่ยอมรับก็ได้!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยรอยิย้ม.
"หายากที่จะมีโอกาสแสดงความภาคภูมิ,ดูเหมือนว่าเจ้าเองก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกัน!"สุ่ยจิงกล่าวล้ออี้เหยี่ยน
"ฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะออกมา.
สถานการณ์เวลานี้ชัดเจนแล้ว,ทำให้ทุกคนสามารถวางใจได้.
"ในเมื่อถูกเปลี่ยนแล้ว,แล้วใครคือคนที่ถูกเปลี่ยน?
เป็นหลิวอู๋ซ่างอย่างงั้นรึ?"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
ไท่จื่อจงเทียนพลางถอนหายใจ,ควรค่าแล้วที่เป็นกุนซือของตจ้าเจิ้ง,ฟังเซียนเซิงซือเอ่ยไม่กี่คำ,สามารถที่จะคาดเดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ.
"เป็นหลิวอู๋ซ่าง,นอกจากนี้หลิวอู๋ซ่างยังคืนกลับสู่ตำแหน่งเดิมแล้ว."จงซานที่พยักหน้ารับ.
"กลับสู่ตำแหน่ง?หลิวอู๋ซ่าง?
หากเป็นหลิวอู๋ซ่างจริงๆ,ดูเหมือนว่าหลิวอู๋ซ่างตายไปแล้ว,เป็นไปได้ว่า.....?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หลิวอู๋ซ่างเป็นภูติอยู่ภพหยิน,เขากลับมามีชีวิตในศพของเสวียนเอ๋อด้วยวิชาของเซียนเซิงซือ,ตอนนี้ถูกเปลี่ยนไปแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
"อสูรเปลี่ยนร่างช่างมีวิชาที่น่าพรั่นพรึง,ตอนนี้เปลี่ยนร่างแล้ว,หลิวอู๋ซ่างที่กลับมาควบคุมร่างตัวเอง,บางทีพรุ่งนี้,ไม่,พรุ่งนี้บางทีอสูรเปลี่ยนร่างเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น!"สุ่ยจิงครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"เซิ่งหวัง,ดูเหมือนว่าจะมีอีกหลายร่างที่ถูกอสูรเปลี่ยนร่างใช้,เซิ่งหวังท่าน!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
หากเทียนเสิ่นจื่ออยู่ที่นี่,จะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน,เพราะว่าแผนการในภพหยางเวลานี้,สองกุนซือของต้าเจิ้งที่สามารถคาเดาได้อย่างแม่นยำ,แม้ว่าจะได้ยินคำพูดไม่กี่คำของเซียนเซิงซือเท่านั้น
Chapter 1344 Appearance of Heavenly Dao
天道子的出现
การต่อรองของเทียนเต๋าจื่อ.
"เปลี่ยน~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”ร่างของอาวุโสเทียนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"วูซซซซ!"
แสงสีเหลืองจากอาวุโสเทียนที่พวยพุ่งออกมา,กระแทกไปยังผู้คุมที่อยู่ด้านนอกกรง.
"ปัง!"แสงสีเหลืองที่ผสานเข้าไปในร่างของผู้คุมในทันที.
ผู้คุมที่ถูกโจมตีในทันที,ต้องการจะตะโกน,ช่างน่าเศร้า,เขาไม่สามารถขยับได้แล้ว,แสงสีเหลืองที่คลุมร่างนั้น,รู้สึเพียงว่าพลังงานมากมายที่กำลังฉุดกระชากดวงวิญญาณของตัวเองไป.
หลังจากนั้นสามลมหายใจ.
"ครืนนนน!"
แสงสีเหลือที่หลอมรวมเข้าไปในร่างของผู้คุมโดยสมบูรณ์.
ทว่าในเวลานี้,ผู้คุมที่เคลื่อนไหวได้,ขณะที่เขาจะตะโกนออกมา,กับภพกับภาพเหตุการณ์ที่ตื่นตะลึง,เพราะว่าเขาอยู่ในกรงขังซะแล้ว,เขาเข้ามาอยู่ในกรงขังได้อย่างไร.
"เป็นไปได้อย่างไร?"ผู้คุมกันที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
เพราะว่าเวลานี้เขาพบว่าแขนทั้งสองข้างของตัวเองพริบตาเดียวก็เป็นไปอย่างงั้นรึ?
"เจ้า,ได้อย่างไร....!"ร่างเดิมของอาวุโสเทียนที่ตื่นตระหนกตกใจร้องออกมา.
ทว่า,กล่าวได้แค่ครึ่งคำเท่านั้น.
ฝ่ามือจากด้านนอกที่ฟาดเข้าไปด้านใน.
"ปัง!"
อาวุโสเทียนในกรงที่หมดสติไปในทันที.
ขณะตรวจสอบอาวุโสเทียนที่หมดสติ,ก็พบได้ว่าต้องใช้เวลาอีกหลายวันถึงจะได้สติ,ผู้คุมเสี่ยวหวังที่จ้องมองดูตัวเอง.
"พลังฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้อย่างงั้นรึ?
อ่อนด้อยยิ่งนัก!"เสี่ยวหวังที่กล่าวกับตัวเอง.
จากนั้น,เสี่ยวหวังที่ก้าวเดินออกมาจากด้านนอก.
"เสี่ยวหวัง,เจ้าเห็นอะไร?"ผู้คุมด้านนอกกล่าวสอบถาม.
"เป็นอาวุโสเทียนจริงๆ,ทว่าเขากำลังเศร้าเสียใจกับการกระทำของตัวเองอยู่!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ใช่,ใต้เท้าสั่งการอย่างเคร่งขรึม,หากว่าเขาหนีไป,หัวพวกเราหลุดจากบ่าแน่!"ผู้คุมคนหนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"โปรดวางใจ!
ใครจะกล้าแหกคุกที่นี่กัน?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ก็ถูกของเจ้า!"ผู้คุมคนดังกล่าวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ข้าจะไปตรวจตราที่แดนใต้."เสี่ยวหวังกล่าว.
เสี่ยวหวังและผู้คุมอีกคน,ที่ไปปรากฏในเมืองซ่าง.
ขณะที่เขาเปลี่ยนร่างไปอีกหลายร่าง,จนได้ร่างของต้าเซียนในชุดสีเหลือง,ก่อนที่จะหนีออกจากเมืองซ่าง.
หลังจากออกมาเมืองซ่างที่เป็นเกาะลอยฟ้า,ก็พุ่งไปยังทิศทางทิศทางหนึ่ง.
หลังจากผ่านไปสองชั่วยาม.
ในหุบเขาแห่งหนึ่งที่ด้านนอกเมืองซ่าง.
ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ชายในชุดสีเหลือง,ที่พุ่งตรงไปยังแท่นบูชาแห่งหนึ่ง.
"ครืนนนนน!"ที่ภายในประตูที่เปิดออกมาเสียงดัง.
ชายในชุดสีเหลืองที่จ้องมองไปยังคนที่อยู่ด้านในห้องโถง.
หนึ่งร่างที่เพิ่งปรากฏ,สวมชุดเกราะที่ดูหรูหราอลังการ,มงกุฏขนนก,สองปีสีขาว,ที่ลู่ไปด้านหลัง.
ใบหน้าของชายชุดเหลืองที่เป็นบรรพชนรุ่นหนึ่งที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังด้านหลัง.
ขณะที่เขาหันหลังออกไป,ไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใดๆ,มีเพียงแค่ความอหังการที่แผ่ออกไป.
"บรรพชนรุ่นหนึ่ง!"ชายที่สวมมงกุฏขนนกเผยยิ้ม,รอยยิ้มที่ดูยโสที่ยากจะปิดมิด.
"เทียนเต๋าจื่อ?"ชายในชุดสีเหลืองบรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ถูกต้อง!"เทียนเต๋าจื่อพยักหน้ารับ.
สายตาของทั้งสองที่ประสบพบกัน,หนึ่งคือตัวตนที่ครอบครองตระกูลเทียนในอดีต,และเป็นผู้ก่อตั้งตระกูลเทียน,บรรพชนรุ่นแรกของตระกูลเทียน,อีกคนคือประมุขคนปัจจุบัน,เทียนเต๋าจื่อ.
ทั้งสองไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใดๆออกมาปะทะกัน,เพียงแค่จ้องมองกันและกันด้วยแววตาอหังการ,ทุกคนก็ปฏิเสธที่จะยอมรับอีกฝ่าย!
การพบกันครั้งนี้,ทั้งสองรับรู้ว่าคืออะไร,ดังนั้นจึงไม่ได้คิดที่จะต่อสู้กัน.
"เจ้าเป็นลูกหลานของข้า,หากแต่เป็นคนที่ต่างออกไป!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ขอบคุณ!"เทียนเต๋าจื่อที่ไม่ได้โกรธเกรี้ยว.
ขณะที่เขายื่นมือออกไป,ก่อนที่จะปรากฏโต๊ะเก้าอี้พร้อมกับ,กาน้ำชา.
เทียนเต๋าจื่อที่ไม่ได้สนใจว่าตัวเองเป็นลูกหลานหรือไม่อย่างไร,เขายังคงเต็มไปด้วยความอหังการ,ก่อนที่จะเชิญบรรพชนรุ่นแรงนั่ง,น้ำชาที่ลอยขึ้นเสิร์ฟทั้งองเองโดยอัตโนมัติ.
บรรพชนรุ่นที่หนึ่งที่ครุ่นคิดเล็กน้อย,หากเป็นคนย่อมรู้สึกโกรธเกรี้ยว,ทว่าเวลานี้เขานั้นคิดต่างออกไป,ถึงแม้นว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาจะเป็นลูกหลายก็ตาม,ทว่าความแข็งแกร่งของเทียนเต๋าจื่อนั้นไม่ได้ด้อยกว่าตน,และเชาว์ปัญญาของเขาที่ไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย.
"ทวีปเทียนนั้นเป็นของข้าเรียบร้อยแล้ว,เทียนโจวจื่อเองควรจะบอกกับท่านชัดเจนแล้ว!"เทียนเต๋าจื่อที่เอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
บรรพชนรุ่นที่หนึ่งที่จดจ้องมองไปยังเทียนเต๋าจื่อ,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"เจ้าทำลายแผนของข้า,ทำลายงานของข้าไป.
"ข้ารู้,ทว่าท่านควรจะเข้าใจ,หากเปลี่ยนท่านเป็นข้า,ก็ต้องทำเหมือนๆกัน!"เทียนเต๋าจื่อที่ยกน้ำชาขึ้นจิบ.
บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่สูดหายใจลึก,กลิ่นของชาที่แผ่ออกมายั่วยวนจมูกโดยสมบูรณ์.
"เรื่องราวของมนุษย์ไม่แน่นอน,เจตจำนงสวรรค์นำทางผู้คน,เปลี่ยนเป็นเจ้า,หากข้ามีความสามารถ,ข้าย่อมต้องควบคุมทวีปเทียน! ทว่าเจ้ากลับไม่คิดที่จะก่อตั้งศาลสวรรค์! ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการควบคุมสายโลหิตของข้าหรอกรึ?"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่ไม่ปฏิเสธ,ทว่าสอบถามออกไป.
"เป็นเทียนตี้อย่างงั้นรึ? ท่านเชื่อว่าหากข้าจะเป็นเทียนตี้,เป็นเรื่องยากอย่างงั้นรึ?"เทียนเต๋าจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่จ้องมองเทียนเต๋าจื่อ.
"ช่วงเวลาที่ท่านหลับลึกนั้นมันยาวนานจนเกินไป,ช่วงที่ท่านหลับนั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้,ตระกูลอันดับหนึ่งของโลกหล้า,กลายเป็นตระกูลหวงกู่ไปแล้ว,ผ่านกู๋ผู้ก่อตั้งตระกูลหวงกู่,ท่านรู้หรือไม่?
เขามีความสามารถอย่างไร? เขาเป็นราชาอย่างงั้นรึ?เขาไม่ใช่ราชา,เขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นท่าน,แม้แต่ช่วงเวลาที่ท่านยืนอยู่บนจุดสูงสุดท่านยังด้อยกว่าผ่านกู่,ท่าคิดว่าความคิดของท่านถูกต้องที่สุดอย่างงั้นรึ?
ท่านควรเข้าใจว่าโลกในเวลานี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ย.
"เส้นทางของผ่านกู๋,ไม่เหมาะกับข้า,ไม่เหมาะกับเจ้าด้วย!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"พวกเราเดินกันคนละเส้นทาง,ทวีปเทียนเป็นของข้า,ส่วนทวีปทิศเหนือ,ท่านศึกษาแล้ว,เป็นอย่างไร?"เทียนเต๋าจื่อส่ายหน้าไปมา.
"เจ้ากำลังกล่าวสิ่งใด?"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"ข้าบอกกับเทียนโจวจื่อไปแล้ว,เทียนโจวจื่อน่าจะกล่าวชัดเจน,ท่านมีร่างแยกสองร่าง,เหมือนกับจงซานที่อยู่ภพหยาง,ควรจะเป็นร่างต้น,หากท่านสามารถควบคุมร่างจงซานได้,ต้าเจิ้งก็จะเป็นของท่าน,ส่วนอีกร่างก็ควบคุมร่างของเทียนหลิงเอ๋อ,เพื่อดูดซับตราเทียนที่ท่านได้ทิ้งเอาไว้,วาสนามากมายและลิขิตอีกมหาศาล,เพียงแค่รากฐานของต้าเจิ้งที่มี,ท่านก็สามารถที่จะควบคุมทวีปภาคเหนือได้ไม่ยาก,นอกจากนี้ยังสามารถยึดครองสองภพหยิน,หยางได้."เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาเบาๆ.
บรรพชนรุ่นหนึ่งที่ยกชาขึ้นจิบ,ขณะจ้องมองเทียนเต๋าจื่อเขม็ง.
ทั้งสองคนที่เงียบ,ก่อนที่บรรพชนรุ่นที่หนึ่งจะเอ่ยออกมา,"ความแข็งแกร่งจงซานข้าได้ตรวจสอบแล้ว,เพียงแค่ร่างฉายเงาของเจ้าที่ส่งมาก,จะสามารถขวางต้าเจิ้งภพหยินได้อย่างงั้นรึ?"
บรรพชนรุ่นที่หนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะรู้สึกช่วยไม่ได้,ตอนนี้จึงได้กล่าวออกมาเช่นนี้,ทวีปเทียนเวลานี้คงยากที่จะได้รับ,เช่นนั้นก็ควรที่จะเบนเป้าไปยังอีกส่วนที่พอจะครอบครองได้.
เห็นบรรพชนรุ่นหนึ่งยินยอม,เทียนเต๋าจื่อที่รู้สึกวางใจก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"โปรดวางใจ,ในภพหยินนั้น,มีปราชญ์เทพคนหนึ่งที่ข้าสามารถควบคุมได้,ข้าจะให้เขามาช่วย!"
"อืม!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่พยักหน้ารับ.
"ในตำหนักนั้น,มีเซียนบรรพชนคนหนึ่ง,ท่านเปลี่ยนร่างกับเขา,ซึ่งจะเป็นประโยชน์กับท่านมากกว่า!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ย.
"อืม!"
-------------------------------------------------------------
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงเสวียนหลังจากที่จากกมาจากตำหนักหลิวอู๋ซ่าง,ในเวลาบ่าย,ก็เดินทางไปยังตำหนักหลวง,มุ่งตรงไปยังตำหนักเทียนหยวน.
ภายในตำหนักเทียนหยวน,จงซาน,อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,ที่กำลังปรึกษาพูดคุยเกี่ยวกับสงคราม,ไท่จื่อจงเทียนและเซียนเซิงซือยืนอยู่กันคนละฝั่ง.
"เข้ามา!"จงซานเอ่ย.
อี้เหยี่ยนและสุ่ยจิงยืนอยู่คนละฝั่ง,ขณะที่เงียบลงไม่กล่าวสิ่งใด.
จงเสวียนที่นำห้าเซียนโบราณก้าวเข้ามาในตำหนักเทียนหยวน.
"คารวะเซิ่งหวัง!"ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"
"เป็นอย่างไร? ความทรงจำก่อนหน้านี้,จำอะไรได้บ้าง?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ไม่มี,ไม่มีเลย!"จงเสวียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เช่นนั้น,พรุ่งนี้ก็เดินทางไปยังตำหนักขุนนางต่างๆ,พบกับคนห้าคน,ดูซิว่าเจ้าจะรับรู้อะไรหรือไม่!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"จงเสวียนที่รับคำสั่ง.
"คนทั้งห้าที่เจ้าควรจะจำได้,มีหนานกงเซิ่ง,หลิวอู๋ซ่าง,หลี่ฉิงเหลียน,เสิ่นเยว่,อี้ฝาน,คนทั้งห้าเจ้าดูรูปแล้ว,หลังจากนี้ข้าจะส่งที่อยู่ไปให้,จำได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ,จำได้!"จงเสวียนที่ตอบรับเบาๆ.
"ออกไปได้!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ครับ!"คนทั้งหกที่ถอยจากไป.
หลังจากออกไปแล้ว,จงเสวียนก็นำองค์รักษ์ทั้งห้ากลับตำหนักของตัวเอง,แววตาของเขาที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
"หนานกงเซิ่ง? หลิวอู๋ซ่าง? ลี่ชิงเหลี่ยน?
เสิ่นเยว่,อี้ฝ่าน? เตรียมห้าคนให้ข้าเปลี่ยนร่างรึไง,จงซานคิดจริงๆรึว่าไม่มีอะไรผิดปกติ,พรุ่งนี้เย็น?
ช่างน่าเสียดาย,เจ้ากำลังจะตายพรุ่งนี้แล้ว!"ภายในใจจงเสวียนที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
จงเสวียนจากไป.
ภายในตำหนักเทียนหยวนที่กลายเป็นเงียบงันอีกครั้ง.
"เซิ่งหวัง,เขาไม่ตอบรับรหัสลับของท่าน!"เซียนเซิงซือที่ดวงตาเป็นประกาย.
อี้เหยี่ยนและสุ่ยจิงที่งงงวยก่อนหน้านี้,ขณะได้ยินคำพูดของทั้งสอง,ทันใดนั้นก็พอคาดเดาได้ในทันที.
"เซิ่งหวังพบแล้วอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของอี้เหยี่ยนเป็นประกาย.
"แต่ว่า,ศพไท่จื่อจงเสวียน,ไม่ใช่ว่าเพิ่งฟื้นคืนชีพขึ้นมาหรอกรึ?
แล้วจะถูกเปลี่ยนได้อย่างไร? เรื่องนี้? เซิ่งหวังจงใจวางแผนล่ออย่างงั้นรึ?
ทำไมอสูรเปลี่ยนร่างถึงได้เปลี่ยนร่างไปอยู่ในร่างของไท่จื่ออีกแล้ว?"สุ่ยจิงทั้งตกใจและประหลาดใจ.
"อืม,ไม่กี่วันที่แล้ว,ทำให้พวกเจ้าตื่นตกใจ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"คนชุดดำเหล่านั้นนะรึ?
ไม่มีอะไรแม้แต่น้อย,กับการที่เซิ่งหวังกระทำการในท้องพระโรงก็เป็นการแนะแล้วว่ากำลังหาอสูรเปลี่ยนร่าง,ต่อให้สุ่ยจิงถึงตายก็ไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ถึงตาย,บางที่เจ้าอาจจะไม่ยอมรับก็ได้!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยรอยิย้ม.
"หายากที่จะมีโอกาสแสดงความภาคภูมิ,ดูเหมือนว่าเจ้าเองก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกัน!"สุ่ยจิงกล่าวล้ออี้เหยี่ยน
"ฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะออกมา.
สถานการณ์เวลานี้ชัดเจนแล้ว,ทำให้ทุกคนสามารถวางใจได้.
"ในเมื่อถูกเปลี่ยนแล้ว,แล้วใครคือคนที่ถูกเปลี่ยน?
เป็นหลิวอู๋ซ่างอย่างงั้นรึ?"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
ไท่จื่อจงเทียนพลางถอนหายใจ,ควรค่าแล้วที่เป็นกุนซือของตจ้าเจิ้ง,ฟังเซียนเซิงซือเอ่ยไม่กี่คำ,สามารถที่จะคาดเดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ.
"เป็นหลิวอู๋ซ่าง,นอกจากนี้หลิวอู๋ซ่างยังคืนกลับสู่ตำแหน่งเดิมแล้ว."จงซานที่พยักหน้ารับ.
"กลับสู่ตำแหน่ง?หลิวอู๋ซ่าง?
หากเป็นหลิวอู๋ซ่างจริงๆ,ดูเหมือนว่าหลิวอู๋ซ่างตายไปแล้ว,เป็นไปได้ว่า.....?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หลิวอู๋ซ่างเป็นภูติอยู่ภพหยิน,เขากลับมามีชีวิตในศพของเสวียนเอ๋อด้วยวิชาของเซียนเซิงซือ,ตอนนี้ถูกเปลี่ยนไปแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
"อสูรเปลี่ยนร่างช่างมีวิชาที่น่าพรั่นพรึง,ตอนนี้เปลี่ยนร่างแล้ว,หลิวอู๋ซ่างที่กลับมาควบคุมร่างตัวเอง,บางทีพรุ่งนี้,ไม่,พรุ่งนี้บางทีอสูรเปลี่ยนร่างเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น!"สุ่ยจิงครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"เซิ่งหวัง,ดูเหมือนว่าจะมีอีกหลายร่างที่ถูกอสูรเปลี่ยนร่างใช้,เซิ่งหวังท่าน!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
หากเทียนเสิ่นจื่ออยู่ที่นี่,จะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน,เพราะว่าแผนการในภพหยางเวลานี้,สองกุนซือของต้าเจิ้งที่สามารถคาเดาได้อย่างแม่นยำ,แม้ว่าจะได้ยินคำพูดไม่กี่คำของเซียนเซิงซือเท่านั้น
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น