Immortality Chapter 1326 Ten-thousand Buddhas Dynasty Sect
Chapter 1326 Ten-thousand Buddhas Dynasty
Sect
万佛朝宗
ใต้หว่านฝูผาน.
ท้ายที่สุด,ก็ไม่มีใครขัดขวางแล้ว!
จงเทียนได้กลายเป็นปราชญ์เทพ!
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้ง,เวลานี้กำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น,ราชวงศ์วาสนาของพวกเรา,ได้ปรากฏปราชญ์เทพแล้ว,ปราชญ์เทพจริงๆ,พวกเขายังสามารถเห็นกระบวนการที่เกิดขึ้นด้วยตัวเอง!
จงเทียนที่อยู่ระหว่างกลางของเนตรเทียนชูและเนตรบนพื้น,ท่อมกลางฟ้าดิน,เขาได้กลายเป็นเป้าสายตาของทุกคนไปเรียบร้อยแล้ว.
ร่างของจงเทียนที่เปล่งประกายกว่าหนึ่งหมื่นจั้ง,วาสนาฟ้าดินที่มารวมตัวกัน.
ในเวลานี้,จงเทียนที่กำลังพนมมือ,ดวงตาที่หลับอยู่หากแต่ก็สัมผัสได้ทุกอย่างบนท้องฟ้า.
กลายเป็นปราชญ์เทพ,ได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพ,ได้กลายเป็นตัวตนสูงสุด,ได้รับการประทานพรจากสวรรค์,ทำให้พลังฝึกตนของเขาเติบโตเป็นอย่างมาก.
นี่คือความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่เคยมีมาก่อน!
ด้านล่างเนตรเทียนชู,แท่นหยกใต้เท้าจงเทียน,อักษรรูนมากมายที่ถูกปะทับ,มากขึ้นและก็มากขึ้น,ดูลึกลับมากขึ้นและก็มากขึ้น,กลิ่นอายที่ทรงพลังแข็งแกร่งขยายแผ่ออกไปรอบๆ.
กลิ่นอายของผู้ยิ่งใหญ่,อำนาจที่น่าเกรงขามแผ่ออกมา,แสงสีทองที่แผ่ขยายออกมารอบๆร่างของจงเทียน,แม้แต่เวลานี้ที่ด้านหลังยังมีภาพเงาของอรหันต์ออกมา,รัศมีธรรมที่น่าเกรงขาม,ภาพพจน์ของผู้ยืนอยู่เหนือมนุษย์ทั้งหมด.
"ครืนนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท่ามกลางสวรรค์และปฐพี,เสียงหวีดหวิวท้องฟ้าที่คำราม,ไม่ใช่แค่เพียงเขตแดนเสวียนหวงเท่านั้น,ทั่วสวรรค์ต่างก็เกิดอภินิหาร,ท้องฟ้าที่เปล่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วฟ้าดิน,ดนตรีสวรรค์ที่ถูกบรรเลง,แสงตะวันที่อบอุ่นอาบไล้ไปทั่ว,ภาพเหงาของมังกร,หงส์เพลิง,นกกระเรียนสีขาว,ภาพเงาของอสูรมากมายที่ปรากฏขึ้น,ร่ายรำอยู่บนท้องฟ้า.
ปราชญ์เทพปรากฏ,ทั่วโลกเฉลิมฉลอง,ประทานวาสนามากมาย!
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่สัมผัสได้ถึงปราณหยวนที่บริสุทธิ์ที่เกิดขึ้น,ในเวลานี้,วาสนามากมายที่แผ่ออกไปทั่วหล้า,มีผู้ฝึกตนมากมายนับไม่ถ้วนที่สามารถตัดผ่านระดับได้.
ภายในโลกใบใหญ่,ปรากฏปราชญ์เทพคนใหม่แล้ว!
ในเวลานั้น,กลุ่มอิทธิพลมากมาย,ที่เร่งรีบก้าวออกมาจากที่พัก,เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,รับรู้ได้ถึงอภิหารบางอย่างที่เกิดขึ้น,ขณะที่กำลงจดจ้องมองพลางขมวดคิ้ว.
ทวีปตะวันออก,ศาลสวรรค์ต้าฉิน!
หยิงพร้อมกับเหล่าเสนาธิการของต้าฉิน,ที่ก้าวออกมาจากท้องพระโรง,พวกเขาที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ขณะที่มองไปยังทิศทางของทิศตะวันตก.
"มีใครบางคนได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,กุยกูซือ,เป็นกู่เซิ่งหมิงอย่างงั้นรึ?"หยิงที่เอ่ยออกมาเสียงเย็น.
"ไม่,เทียนตี้,ครั้งนี้ไม่ใช่กู่เซิ่งหมิง!"กุยกูซือสูดหายใจลึก.
"หืม?"
"เป็นไท่จื่อศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียน!"กุยกู่ซือที่กล่าวออกมาเป็นนัยน์.
"จงเทียน?"หยิงที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"ครับ!"กุยกูซือพยักหน้ารับ.
หยิงพยักหน้ารับ,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาเล็กน้อย,"ข้ารู้ว่าจงซานกำลังมองหาปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้!"
"อย่างที่เทียนตี้เห็น,ชะตาวิธีของจงซาน,เป็นคนที่มีชะตาแข็งจริงๆ,ใช้เวลาเพียงไม่กี่พันปีเท่านั้น!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ดูเหมือนว่าอีกไม่นานแล้วเช่นกัน,สงครามในภาคเหนือ,ดินแดนคงจะถูกรวมเป็นหนึ่งไม่ไกลนี้เป็นแน่!"หยิงที่เอ่ยออกมาอย่างจริงจัง.
"ไม่ไกลอย่างงั้นรึ? จวงจื่อจะพ่ายแพ้เร็วๆนี้อย่างงั้นรึ?"กุยกูซือที่เผยท่าทางสงสัย.
"จวงจื่อ?
เขาต้องการที่จะก้าวไปเช่นหงจวิน,ช่างน่าเสียดาย,ไม่มีเวลาเหลือให้เขาแล้ว,เขาได้ก้าวพลาดเข้าไปมีส่วนร่วมกับเรื่องเผ่าเต๋าทมิฬ,หากไม่แล้ว,ต้าเจิ้งก็ยังคงไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเขา,ดูเหมือนคงไม่สามารถเลี่ยงที่จะปะทะกันไม่ได้แล้ว"หยิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"อาจจะไม่ก็ได้!"กุยกูซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว,ทวีปตะวันออกจะสามารถรวมเป็นหนึ่งได้ในเร็วๆนี้,ทวีปทิศเหนือของจงซานเองก็คงต้องเร่งเช่นกัน,จงซานต้องการรวมทิศเหนือเป็นหนึ่ง,ก่อนที่จะเชิญพวกเราไป,เซียนเซิงลองคิดดูอีกครั้ง?"หยิงที่เผยยิ้มกล่าวเสียงเย็น.
"เชิญพวกเราอย่างงั้นรึ?"กุยกูซือที่เผยท่าทางสงสัย,ก่อนที่จะคิดอะไรได้,พร้อมกับสูหายใจลึก,"เทียนตี้ดูเหมือนว่าอีกไม่นาน,จงซานจะต้องเชิญพวกเราไปอย่างแน่นอน!"
"ไม่ใช่แค่เพียงพวกเรา,จงซานต้องเชิญจีกงหนี่,ตี้เสวียนชา,ข้าเข้าใจเขาดี!"หยิงที่กล่าวเสียงเย็น.
"เช่นนั้น,พวกเราจะไปหรือไม่?"กุยกูซือที่เผยท่าทางสงสัย.
"ในเวลานั้นยอดฝีมือมากมายต้องไปรวมตัวกันที่ต้าเจิ้ง,กับเรื่องสำคัญขนาดนี้,ทำไมข้าถึงจะไม่ไปล่ะ?"หยิงที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,เป็นรอยยิ้มที่ไม่มีใครเข้าใจได้.
---------------------------------
ทวีปทิศตะวันตก,ศาลเทวะต้าโจว!
จี่กงหนี่ในชุดที่โอ่อ่าอลังการ,เสื้อคลุมที่ดูประณีตน่าเกรงขาม,ขณะที่เขานำเสนาธิการทั้งหมดออกมาจากท้องพระโรง,จ้องมองไปยังทิศตะวันออก,จับจ้องมองอภินิหารที่เกิดขึ้น.
"กงซือจื่อ,เป็นกู่เซิ่งหมิงอย่างงั้นรึ?"จงกงหนี่ที่จ้องมองยังทิศตะวันออกขณะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ที่ด้านหลังจี่กงหนี่นั้น,เป็นกงซือจื่อที่สัมผัสได้,เขาที่ส่ายหน้าไปมา,"ไม่ใช่,น่าจะเป็นจงเทียน,ศาลเทวะต้าเจิ้ง!"
"จงเทียน?"จื่อกงหนี่ที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"ใช่!"กงซือจื่อพยักหน้ารับ.
จี่กงหนี่ที่กำลังนับนิ้วไปมา,ขณะครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"จงซาน? ช่างเป็นคนที่มีชะตาแข็งจริงๆ!"ท้ายที่สุดจี่กงหนี่ก็เอ่ยปากออกมา.
"เซิ่งหวัง,ทวีปตะวันตก 36
พื้นที่,เหลืออีกไม่กี่ที่แล้ว,กองทัพของพวกเราได้ส่งเข้าล้อมกรอบพื้นที่สามแห่ง,อีกไม่นานทวีปตะวันตกต้องสามารถรวมเป็นหนึ่งได้,เซิ่งหวังจะเริ่มแผนต่อไปหรือยัง?"กงซือจื่อเอ่ยสอบถาม.
"แผนต่อไปอย่างงั้นรึ?
โปรดวางใจ,อีกไม่ไกลแล้ว!"จื่อกงหนี่ที่สะบัดแขนเสื้อ,แววตาที่เผยความเย็นชาออกมา.
"เฉินจะเป็นคนเตรียมการช่วยเซิ่งหวังกลับมาเป็นเทียนตี้เอง!"กงซือจื่อกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"จื่กงหนี่พยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------
ทวีปภาคใต้,ศาลสวรรค์เหยาจู่!
นับตั้งแต่ไท่อี้กลับมา,ก็ปิดด่านที่ตำหนักราชวงศ์ทิศตะวันออก!
ราชันย์จุนที่นำเสนาธิการออกมาจากท้องพระโรง,ขณะที่จ้องมองขึ้นไปยังทิศเหนือ,ซึ่งที่ด้านข้างมีลู่หย๋ายื่นอยู่.
"ลู่หย๋า,เป็นกู่เซิ่งหมิงอย่างงั้นรึ?"ราชันย์จุนที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ไม่,ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียน!"ใบหน้าของลู่หย๋าที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ในทันที.
คิดถึงมีดบินสังหารเซียนของตัวเองแล้ว,ทำให้เขารู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที.
"ทวีปภาคเหนือ,ศาลเทวะต้าเจิ้ง?
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลายเป็นหนึ่งกลุ่มอิทธิ์ใหญ่แล้ว!"ราชันย์จวินที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าจะไปทำลายสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวของมัน!"ลู่หย๋าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ทำลายอย่างงั้นรึ?
ถึงจงซานจะออกมา,แต่คิดว่าจะสามารถทำลายได้ง่ายๆอย่างงั้นรึ?จากนี้ห้ามออกไป,ทวีปทิศใต้เหลือพื้นที่แปดแห่งที่ยังไม่ได้รวมเข้ามา,กงกงเองก็กลับมาแล้ว,ทำให้เผ่าอูเริ่มกลับมารวมตัวกันใหม่,เจ้าจะต้องไปช่วยเหยาเฉิน,รวบรวมดินแดนภาคใต้ให้ได้เร็วที่สุด!"ราชันย์จุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"ลู่หย๋าที่ได้แต่พยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------
ทวีปปฐพี,วิหารปราชญ์เทพหยิงเห่า.
นับตั้งแต่โดนจงซานตบสองครั้ง,หยิงเห่าก็ไม่เคยออกมาจากวิหารของตัวเองเลย,จนกระทั่งเวลานี้รู้สึกถึงอภินิหารของฟ้าดิน,เขาต้องขมวดคิ้วไปมาจดจ้องมองไปยังทวีปกลาง.
ในเวลาเดียวกัน,ปรากฏใครบางคนในชุดพรตเต๋าได้ปรากฏขึ้น.
หยิงเห่าที่ยกมือห้ามศิษย์ที่กำลังจะพุ่งออกไป,ให้ถอนกลับคืนมา.
ชายในชุดสีขาวที่มาเยือน,ใบหน้าที่ดูเลือนลางถูกปกปิดเอาไว้.
"หมี่เทียน,เจ้าต้องการทำอะไร?"หยิงเห่าที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
หมี่เทียนที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวออกมา,"เจ้ารู้จักปราชญ์เทพที่กำเนิดขึ้นใหม่หรือไม่?"
"ทำไม?"หยิงเห่าที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เขาเป็นบุตรชายของจงซาน!"หมี่เทียนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
หมี่เทียนที่ส่ายหน้าไปมา,กับเหตุการณ์เกิดขึ้นหลายอย่างผ่านมานานแล้ว,ก่อนที่จงซานนั้นไม่มีเชื่อเสียง,หมี่เทียนต้องการสังหารจงซาน,ช่างน่าเสียดาย,กลับไม่สามารถทำได้สักครั้ง,ท้ายที่สุด,ทุกอย่างเกินกว่าจะทำได้แล้ว,บุตรชายของเขาได้กลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว,เขาในวันนี้ยังจะมีโอกาสอีกรึ?
ปราชญ์เทพหยิงเห่าในเวลานี้,ใต้ใบหน้าที่เลือนลางใบหน้าของเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์! บุตรของจงซาน? ความแค้นของเขาล่ะ? จะสามารถเอาคืนได้อย่างงั้นรึ?
---------------------------------------------
มุมหนึ่งของทวีปกลาง.
เทียนโจวจื่อที่นำเหล่าคนของตระกูลเทียนเดินทางอยู่ก็หยุดลงในทันที,ใบหน้าของเทียนโจวจื่อที่บิดเบี้ยวเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ปราชญ์เทพจู่?
กู่เซิ่งหมิงกลายเป็นปราชญ์เทพแล้วรึ?"ผู้เยาว์ตระกูลเทยนคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่,ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียนกลายเป็นปราชญ์เทพ!"
........................
............
อีกฝั่งหนึ่ง,ม่อจื่อที่ถอนหายใจกลับศิษย์,"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียนกลายเป็นปราชญ์เทพ!"
และแดนศักดิ์สิทธิ์อีกหลายแห่งที่รับรู้ว่าใครได้เป็นปราชญ์เทพ,ต่างก็เผยอารมณ์ท่าทางที่แตกต่างกันออกมา,แน่นอนว่ามีไม่กี่แห่งที่รับรู้ว่าใครกลายเป็นปราชญ์เทพ,เช่น
ตี้เสวียนชา,จวงจื่อ,กงเชียน,พวกเขาที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ก่อนที่จะหยุดนิ่งอยู่ในภวังค์ไป.
-------------------------------------
ภาคเหนือ,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
เมฆวาสนา,กรรมวาสนาที่กลายเป็นพลุ้งพล่าน,โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรรมวาสนา,ที่เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากในทันที,จนทำให้มากมายยิ่งกว่าวาสนาซะอีก,เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่กลายเป็นงงงวย,ทว่าก็รับรู้ได้ในทันทีว่าเกิดเรื่องที่น่ายินดีขึ้นอย่างแน่นอน.
หากแต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น.
"เป็นไปตามประสงค์ของเซิ่งหวัง,ไท่จื่อจงเทียน,ท้ายที่สุดก็ได้รับการอวยพรจากสวรรค์และปฐพี,นับจากวันนี้ได้กลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว! หนึ่งในเก้าของภพหยาง,ทั่วหล้าเฉลิมฉลอง,ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความยินดี!"
อี้เหยี่ยนที่รับคำสั่งจากจงซานให้ประกาศไปทั่วหล้า,เรื่องเช่นนี้จะไม่ทำให้เหล่าขุนนางน้อยใหญ่ตื่นเต้นได้อย่างไร,แม้แต่ประชาชนของต้าเจิ้ง,เวลานี้ยังตะโกนออกมาเสียงดังสนั่น,ดังก้องไปทั่วแผ่นดิน.
ไท่จื่อกลายเป็นปราชญ์เทพ?
ไท่จื่อได้กลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว?
ทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้งเวลานี้เต็มไปด้วยความอบอุ่นเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญที่ดังกึกก้อง,เหล่ากองทัพที่กำลังบุกประชิดชายแดน,นับตั้งแต่ได้ข่าว,ก็ทำให้ฉีกเลือดไก่,จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน,ส่วนเหล่าศัตรูที่ส่งสลายมาพอได้ยินข่าว,ก็รู้สึกหวาดกลัว,กลายเป็นขลาดเขลาเช่นกัน.
ทัพของต้าเจิ้งที่สามารถบุกทะลวงไปด้านหน้าได้เร็วขึ้นยิ่งกว่าเดิม.
------------------------------
การเป็นปราชญ์เทพของจงซานนั้นเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก,ไม่ใช่แค่ภพหยาง,หากแต่ในภพหยินเหล่ากลุ่มปราชญ์เทพทั้งหมดก็รับรู้เช่นกัน.
จงเทียนกลายเป็นปราชญ์เทพ,ทั่วหล้าเฉลิมฉลอง,หากแต่ในเวลานี้,คนที่เศร้าใจที่สุด,แทบหมดเรี่ยวหมดแรง,ราวกับคนตาย,คงหลีกหนีไม่พ้นกู่เซิ่งหมิง,ที่เทียนชูเตะออกไป.
กู่เซิ่งหมิงที่ล่วงหล่นลงไปในหุบเขาแห่งหนึ่ง,สายตาที่ได้แต่มองจงเทียนรับตำแห่งปราชญ์เทพ,หัวใจของเขาในเวลานี้แทบจะตกตายไปแล้ว.
"ทำไมเป็นเช่นนี้,ทำไม!"กู่เซิ่งหมิงที่กล่าวออกมาด้วยความโศกเศร้า.
เขาที่รับรู้ได้อย่างชัดเจน,ท้ายที่สุด,เขาก็ถูกเตะออกมา?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้? กู่เซิ่งหมิงที่โศกเศร้าจนต้องพ่นโลหิตออกมา,"พุ!"
แผนการหมื่นปี,กลายเป็นว่างเปล่า! ใบหน้ากู่เซิ่งหมิงที่ซีดขาวไม่ต่างจากตายไป!
เขาที่จ้องมองด้วยความอิจฉาและเกลียดชังไปยังจงเทียน.
เกลียด,น่ารังเกลียด,กู่เซิ่งหมิงที่พ่นโลหิตออกมาอีกครั้งและก็อีกครั้ง!
"พุ!"
ส่วนจงเทียนที่ได้เป็นปราชญ์เทพ,จงเทียนที่สัมผัสได้ว่ามีคนมากมายที่ส่งพลังมาช่วยเหลือเขา,ในเวลานี้เขาได้ปลดปล่อยแสงแห่งธรรมกลับคืนต่อคนเหล่านั้น,แสงของปราชญ์เทพที่แผ่ลงมาจากบนท้องฟ้า,ส่งไปยังเหล่าคนที่ได้ช่วยเหลือเขาก่อนหน้านี้.
แสงแห่งธรรมของจงเทียนที่ถูกส่งไปยังเหล่าอรหันต์,ปู่ซาและพุทธะ,เหล่าบรรพชิตที่เร่งรีบหลับตา,ดูดซับแสงดังกล่าว,นี่คืออำนาจแห่งธรรมของจงเทียน,มันเป็นสัมผัสรู้ของจงเทียนที่เป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับ.
"วูซซซซซซ!"
เหล่าอรหันต์,ปู่ซ่า,พุทธะที่มีแสงสีทองโอบล้อม,ต่างก็เงยหน้าจงเทียน.
พิธีใต้หว่านฝูผาน!
ผู้ที่จะคู่ควรได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,คืออรหันต์ที่ได้รับความเคารพจากเหล่าบรรพชิตทั้งหมดในพิธีนั่นเอง!
Chapter 1326 Ten-thousand Buddhas Dynasty
Sect
万佛朝宗
ใต้หว่านฝูผาน.
ท้ายที่สุด,ก็ไม่มีใครขัดขวางแล้ว!
จงเทียนได้กลายเป็นปราชญ์เทพ!
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้ง,เวลานี้กำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น,ราชวงศ์วาสนาของพวกเรา,ได้ปรากฏปราชญ์เทพแล้ว,ปราชญ์เทพจริงๆ,พวกเขายังสามารถเห็นกระบวนการที่เกิดขึ้นด้วยตัวเอง!
จงเทียนที่อยู่ระหว่างกลางของเนตรเทียนชูและเนตรบนพื้น,ท่อมกลางฟ้าดิน,เขาได้กลายเป็นเป้าสายตาของทุกคนไปเรียบร้อยแล้ว.
ร่างของจงเทียนที่เปล่งประกายกว่าหนึ่งหมื่นจั้ง,วาสนาฟ้าดินที่มารวมตัวกัน.
ในเวลานี้,จงเทียนที่กำลังพนมมือ,ดวงตาที่หลับอยู่หากแต่ก็สัมผัสได้ทุกอย่างบนท้องฟ้า.
กลายเป็นปราชญ์เทพ,ได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพ,ได้กลายเป็นตัวตนสูงสุด,ได้รับการประทานพรจากสวรรค์,ทำให้พลังฝึกตนของเขาเติบโตเป็นอย่างมาก.
นี่คือความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่เคยมีมาก่อน!
ด้านล่างเนตรเทียนชู,แท่นหยกใต้เท้าจงเทียน,อักษรรูนมากมายที่ถูกปะทับ,มากขึ้นและก็มากขึ้น,ดูลึกลับมากขึ้นและก็มากขึ้น,กลิ่นอายที่ทรงพลังแข็งแกร่งขยายแผ่ออกไปรอบๆ.
กลิ่นอายของผู้ยิ่งใหญ่,อำนาจที่น่าเกรงขามแผ่ออกมา,แสงสีทองที่แผ่ขยายออกมารอบๆร่างของจงเทียน,แม้แต่เวลานี้ที่ด้านหลังยังมีภาพเงาของอรหันต์ออกมา,รัศมีธรรมที่น่าเกรงขาม,ภาพพจน์ของผู้ยืนอยู่เหนือมนุษย์ทั้งหมด.
"ครืนนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท่ามกลางสวรรค์และปฐพี,เสียงหวีดหวิวท้องฟ้าที่คำราม,ไม่ใช่แค่เพียงเขตแดนเสวียนหวงเท่านั้น,ทั่วสวรรค์ต่างก็เกิดอภินิหาร,ท้องฟ้าที่เปล่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วฟ้าดิน,ดนตรีสวรรค์ที่ถูกบรรเลง,แสงตะวันที่อบอุ่นอาบไล้ไปทั่ว,ภาพเหงาของมังกร,หงส์เพลิง,นกกระเรียนสีขาว,ภาพเงาของอสูรมากมายที่ปรากฏขึ้น,ร่ายรำอยู่บนท้องฟ้า.
ปราชญ์เทพปรากฏ,ทั่วโลกเฉลิมฉลอง,ประทานวาสนามากมาย!
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่สัมผัสได้ถึงปราณหยวนที่บริสุทธิ์ที่เกิดขึ้น,ในเวลานี้,วาสนามากมายที่แผ่ออกไปทั่วหล้า,มีผู้ฝึกตนมากมายนับไม่ถ้วนที่สามารถตัดผ่านระดับได้.
ภายในโลกใบใหญ่,ปรากฏปราชญ์เทพคนใหม่แล้ว!
ในเวลานั้น,กลุ่มอิทธิพลมากมาย,ที่เร่งรีบก้าวออกมาจากที่พัก,เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,รับรู้ได้ถึงอภิหารบางอย่างที่เกิดขึ้น,ขณะที่กำลงจดจ้องมองพลางขมวดคิ้ว.
ทวีปตะวันออก,ศาลสวรรค์ต้าฉิน!
หยิงพร้อมกับเหล่าเสนาธิการของต้าฉิน,ที่ก้าวออกมาจากท้องพระโรง,พวกเขาที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ขณะที่มองไปยังทิศทางของทิศตะวันตก.
"มีใครบางคนได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,กุยกูซือ,เป็นกู่เซิ่งหมิงอย่างงั้นรึ?"หยิงที่เอ่ยออกมาเสียงเย็น.
"ไม่,เทียนตี้,ครั้งนี้ไม่ใช่กู่เซิ่งหมิง!"กุยกูซือสูดหายใจลึก.
"หืม?"
"เป็นไท่จื่อศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียน!"กุยกู่ซือที่กล่าวออกมาเป็นนัยน์.
"จงเทียน?"หยิงที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"ครับ!"กุยกูซือพยักหน้ารับ.
หยิงพยักหน้ารับ,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาเล็กน้อย,"ข้ารู้ว่าจงซานกำลังมองหาปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้!"
"อย่างที่เทียนตี้เห็น,ชะตาวิธีของจงซาน,เป็นคนที่มีชะตาแข็งจริงๆ,ใช้เวลาเพียงไม่กี่พันปีเท่านั้น!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ดูเหมือนว่าอีกไม่นานแล้วเช่นกัน,สงครามในภาคเหนือ,ดินแดนคงจะถูกรวมเป็นหนึ่งไม่ไกลนี้เป็นแน่!"หยิงที่เอ่ยออกมาอย่างจริงจัง.
"ไม่ไกลอย่างงั้นรึ? จวงจื่อจะพ่ายแพ้เร็วๆนี้อย่างงั้นรึ?"กุยกูซือที่เผยท่าทางสงสัย.
"จวงจื่อ?
เขาต้องการที่จะก้าวไปเช่นหงจวิน,ช่างน่าเสียดาย,ไม่มีเวลาเหลือให้เขาแล้ว,เขาได้ก้าวพลาดเข้าไปมีส่วนร่วมกับเรื่องเผ่าเต๋าทมิฬ,หากไม่แล้ว,ต้าเจิ้งก็ยังคงไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเขา,ดูเหมือนคงไม่สามารถเลี่ยงที่จะปะทะกันไม่ได้แล้ว"หยิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"อาจจะไม่ก็ได้!"กุยกูซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว,ทวีปตะวันออกจะสามารถรวมเป็นหนึ่งได้ในเร็วๆนี้,ทวีปทิศเหนือของจงซานเองก็คงต้องเร่งเช่นกัน,จงซานต้องการรวมทิศเหนือเป็นหนึ่ง,ก่อนที่จะเชิญพวกเราไป,เซียนเซิงลองคิดดูอีกครั้ง?"หยิงที่เผยยิ้มกล่าวเสียงเย็น.
"เชิญพวกเราอย่างงั้นรึ?"กุยกูซือที่เผยท่าทางสงสัย,ก่อนที่จะคิดอะไรได้,พร้อมกับสูหายใจลึก,"เทียนตี้ดูเหมือนว่าอีกไม่นาน,จงซานจะต้องเชิญพวกเราไปอย่างแน่นอน!"
"ไม่ใช่แค่เพียงพวกเรา,จงซานต้องเชิญจีกงหนี่,ตี้เสวียนชา,ข้าเข้าใจเขาดี!"หยิงที่กล่าวเสียงเย็น.
"เช่นนั้น,พวกเราจะไปหรือไม่?"กุยกูซือที่เผยท่าทางสงสัย.
"ในเวลานั้นยอดฝีมือมากมายต้องไปรวมตัวกันที่ต้าเจิ้ง,กับเรื่องสำคัญขนาดนี้,ทำไมข้าถึงจะไม่ไปล่ะ?"หยิงที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,เป็นรอยยิ้มที่ไม่มีใครเข้าใจได้.
---------------------------------
ทวีปทิศตะวันตก,ศาลเทวะต้าโจว!
จี่กงหนี่ในชุดที่โอ่อ่าอลังการ,เสื้อคลุมที่ดูประณีตน่าเกรงขาม,ขณะที่เขานำเสนาธิการทั้งหมดออกมาจากท้องพระโรง,จ้องมองไปยังทิศตะวันออก,จับจ้องมองอภินิหารที่เกิดขึ้น.
"กงซือจื่อ,เป็นกู่เซิ่งหมิงอย่างงั้นรึ?"จงกงหนี่ที่จ้องมองยังทิศตะวันออกขณะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ที่ด้านหลังจี่กงหนี่นั้น,เป็นกงซือจื่อที่สัมผัสได้,เขาที่ส่ายหน้าไปมา,"ไม่ใช่,น่าจะเป็นจงเทียน,ศาลเทวะต้าเจิ้ง!"
"จงเทียน?"จื่อกงหนี่ที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"ใช่!"กงซือจื่อพยักหน้ารับ.
จี่กงหนี่ที่กำลังนับนิ้วไปมา,ขณะครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"จงซาน? ช่างเป็นคนที่มีชะตาแข็งจริงๆ!"ท้ายที่สุดจี่กงหนี่ก็เอ่ยปากออกมา.
"เซิ่งหวัง,ทวีปตะวันตก 36
พื้นที่,เหลืออีกไม่กี่ที่แล้ว,กองทัพของพวกเราได้ส่งเข้าล้อมกรอบพื้นที่สามแห่ง,อีกไม่นานทวีปตะวันตกต้องสามารถรวมเป็นหนึ่งได้,เซิ่งหวังจะเริ่มแผนต่อไปหรือยัง?"กงซือจื่อเอ่ยสอบถาม.
"แผนต่อไปอย่างงั้นรึ?
โปรดวางใจ,อีกไม่ไกลแล้ว!"จื่อกงหนี่ที่สะบัดแขนเสื้อ,แววตาที่เผยความเย็นชาออกมา.
"เฉินจะเป็นคนเตรียมการช่วยเซิ่งหวังกลับมาเป็นเทียนตี้เอง!"กงซือจื่อกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"จื่กงหนี่พยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------
ทวีปภาคใต้,ศาลสวรรค์เหยาจู่!
นับตั้งแต่ไท่อี้กลับมา,ก็ปิดด่านที่ตำหนักราชวงศ์ทิศตะวันออก!
ราชันย์จุนที่นำเสนาธิการออกมาจากท้องพระโรง,ขณะที่จ้องมองขึ้นไปยังทิศเหนือ,ซึ่งที่ด้านข้างมีลู่หย๋ายื่นอยู่.
"ลู่หย๋า,เป็นกู่เซิ่งหมิงอย่างงั้นรึ?"ราชันย์จุนที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ไม่,ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียน!"ใบหน้าของลู่หย๋าที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ในทันที.
คิดถึงมีดบินสังหารเซียนของตัวเองแล้ว,ทำให้เขารู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที.
"ทวีปภาคเหนือ,ศาลเทวะต้าเจิ้ง?
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลายเป็นหนึ่งกลุ่มอิทธิ์ใหญ่แล้ว!"ราชันย์จวินที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าจะไปทำลายสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวของมัน!"ลู่หย๋าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ทำลายอย่างงั้นรึ?
ถึงจงซานจะออกมา,แต่คิดว่าจะสามารถทำลายได้ง่ายๆอย่างงั้นรึ?จากนี้ห้ามออกไป,ทวีปทิศใต้เหลือพื้นที่แปดแห่งที่ยังไม่ได้รวมเข้ามา,กงกงเองก็กลับมาแล้ว,ทำให้เผ่าอูเริ่มกลับมารวมตัวกันใหม่,เจ้าจะต้องไปช่วยเหยาเฉิน,รวบรวมดินแดนภาคใต้ให้ได้เร็วที่สุด!"ราชันย์จุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"ลู่หย๋าที่ได้แต่พยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------
ทวีปปฐพี,วิหารปราชญ์เทพหยิงเห่า.
นับตั้งแต่โดนจงซานตบสองครั้ง,หยิงเห่าก็ไม่เคยออกมาจากวิหารของตัวเองเลย,จนกระทั่งเวลานี้รู้สึกถึงอภินิหารของฟ้าดิน,เขาต้องขมวดคิ้วไปมาจดจ้องมองไปยังทวีปกลาง.
ในเวลาเดียวกัน,ปรากฏใครบางคนในชุดพรตเต๋าได้ปรากฏขึ้น.
หยิงเห่าที่ยกมือห้ามศิษย์ที่กำลังจะพุ่งออกไป,ให้ถอนกลับคืนมา.
ชายในชุดสีขาวที่มาเยือน,ใบหน้าที่ดูเลือนลางถูกปกปิดเอาไว้.
"หมี่เทียน,เจ้าต้องการทำอะไร?"หยิงเห่าที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
หมี่เทียนที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวออกมา,"เจ้ารู้จักปราชญ์เทพที่กำเนิดขึ้นใหม่หรือไม่?"
"ทำไม?"หยิงเห่าที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เขาเป็นบุตรชายของจงซาน!"หมี่เทียนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
หมี่เทียนที่ส่ายหน้าไปมา,กับเหตุการณ์เกิดขึ้นหลายอย่างผ่านมานานแล้ว,ก่อนที่จงซานนั้นไม่มีเชื่อเสียง,หมี่เทียนต้องการสังหารจงซาน,ช่างน่าเสียดาย,กลับไม่สามารถทำได้สักครั้ง,ท้ายที่สุด,ทุกอย่างเกินกว่าจะทำได้แล้ว,บุตรชายของเขาได้กลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว,เขาในวันนี้ยังจะมีโอกาสอีกรึ?
ปราชญ์เทพหยิงเห่าในเวลานี้,ใต้ใบหน้าที่เลือนลางใบหน้าของเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์! บุตรของจงซาน? ความแค้นของเขาล่ะ? จะสามารถเอาคืนได้อย่างงั้นรึ?
---------------------------------------------
มุมหนึ่งของทวีปกลาง.
เทียนโจวจื่อที่นำเหล่าคนของตระกูลเทียนเดินทางอยู่ก็หยุดลงในทันที,ใบหน้าของเทียนโจวจื่อที่บิดเบี้ยวเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ปราชญ์เทพจู่?
กู่เซิ่งหมิงกลายเป็นปราชญ์เทพแล้วรึ?"ผู้เยาว์ตระกูลเทยนคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่,ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียนกลายเป็นปราชญ์เทพ!"
........................
............
อีกฝั่งหนึ่ง,ม่อจื่อที่ถอนหายใจกลับศิษย์,"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียนกลายเป็นปราชญ์เทพ!"
และแดนศักดิ์สิทธิ์อีกหลายแห่งที่รับรู้ว่าใครได้เป็นปราชญ์เทพ,ต่างก็เผยอารมณ์ท่าทางที่แตกต่างกันออกมา,แน่นอนว่ามีไม่กี่แห่งที่รับรู้ว่าใครกลายเป็นปราชญ์เทพ,เช่น
ตี้เสวียนชา,จวงจื่อ,กงเชียน,พวกเขาที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ก่อนที่จะหยุดนิ่งอยู่ในภวังค์ไป.
-------------------------------------
ภาคเหนือ,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
เมฆวาสนา,กรรมวาสนาที่กลายเป็นพลุ้งพล่าน,โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรรมวาสนา,ที่เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากในทันที,จนทำให้มากมายยิ่งกว่าวาสนาซะอีก,เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่กลายเป็นงงงวย,ทว่าก็รับรู้ได้ในทันทีว่าเกิดเรื่องที่น่ายินดีขึ้นอย่างแน่นอน.
หากแต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น.
"เป็นไปตามประสงค์ของเซิ่งหวัง,ไท่จื่อจงเทียน,ท้ายที่สุดก็ได้รับการอวยพรจากสวรรค์และปฐพี,นับจากวันนี้ได้กลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว! หนึ่งในเก้าของภพหยาง,ทั่วหล้าเฉลิมฉลอง,ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความยินดี!"
อี้เหยี่ยนที่รับคำสั่งจากจงซานให้ประกาศไปทั่วหล้า,เรื่องเช่นนี้จะไม่ทำให้เหล่าขุนนางน้อยใหญ่ตื่นเต้นได้อย่างไร,แม้แต่ประชาชนของต้าเจิ้ง,เวลานี้ยังตะโกนออกมาเสียงดังสนั่น,ดังก้องไปทั่วแผ่นดิน.
ไท่จื่อกลายเป็นปราชญ์เทพ?
ไท่จื่อได้กลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว?
ทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้งเวลานี้เต็มไปด้วยความอบอุ่นเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญที่ดังกึกก้อง,เหล่ากองทัพที่กำลังบุกประชิดชายแดน,นับตั้งแต่ได้ข่าว,ก็ทำให้ฉีกเลือดไก่,จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน,ส่วนเหล่าศัตรูที่ส่งสลายมาพอได้ยินข่าว,ก็รู้สึกหวาดกลัว,กลายเป็นขลาดเขลาเช่นกัน.
ทัพของต้าเจิ้งที่สามารถบุกทะลวงไปด้านหน้าได้เร็วขึ้นยิ่งกว่าเดิม.
------------------------------
การเป็นปราชญ์เทพของจงซานนั้นเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก,ไม่ใช่แค่ภพหยาง,หากแต่ในภพหยินเหล่ากลุ่มปราชญ์เทพทั้งหมดก็รับรู้เช่นกัน.
จงเทียนกลายเป็นปราชญ์เทพ,ทั่วหล้าเฉลิมฉลอง,หากแต่ในเวลานี้,คนที่เศร้าใจที่สุด,แทบหมดเรี่ยวหมดแรง,ราวกับคนตาย,คงหลีกหนีไม่พ้นกู่เซิ่งหมิง,ที่เทียนชูเตะออกไป.
กู่เซิ่งหมิงที่ล่วงหล่นลงไปในหุบเขาแห่งหนึ่ง,สายตาที่ได้แต่มองจงเทียนรับตำแห่งปราชญ์เทพ,หัวใจของเขาในเวลานี้แทบจะตกตายไปแล้ว.
"ทำไมเป็นเช่นนี้,ทำไม!"กู่เซิ่งหมิงที่กล่าวออกมาด้วยความโศกเศร้า.
เขาที่รับรู้ได้อย่างชัดเจน,ท้ายที่สุด,เขาก็ถูกเตะออกมา?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้? กู่เซิ่งหมิงที่โศกเศร้าจนต้องพ่นโลหิตออกมา,"พุ!"
แผนการหมื่นปี,กลายเป็นว่างเปล่า! ใบหน้ากู่เซิ่งหมิงที่ซีดขาวไม่ต่างจากตายไป!
เขาที่จ้องมองด้วยความอิจฉาและเกลียดชังไปยังจงเทียน.
เกลียด,น่ารังเกลียด,กู่เซิ่งหมิงที่พ่นโลหิตออกมาอีกครั้งและก็อีกครั้ง!
"พุ!"
ส่วนจงเทียนที่ได้เป็นปราชญ์เทพ,จงเทียนที่สัมผัสได้ว่ามีคนมากมายที่ส่งพลังมาช่วยเหลือเขา,ในเวลานี้เขาได้ปลดปล่อยแสงแห่งธรรมกลับคืนต่อคนเหล่านั้น,แสงของปราชญ์เทพที่แผ่ลงมาจากบนท้องฟ้า,ส่งไปยังเหล่าคนที่ได้ช่วยเหลือเขาก่อนหน้านี้.
แสงแห่งธรรมของจงเทียนที่ถูกส่งไปยังเหล่าอรหันต์,ปู่ซาและพุทธะ,เหล่าบรรพชิตที่เร่งรีบหลับตา,ดูดซับแสงดังกล่าว,นี่คืออำนาจแห่งธรรมของจงเทียน,มันเป็นสัมผัสรู้ของจงเทียนที่เป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับ.
"วูซซซซซซ!"
เหล่าอรหันต์,ปู่ซ่า,พุทธะที่มีแสงสีทองโอบล้อม,ต่างก็เงยหน้าจงเทียน.
พิธีใต้หว่านฝูผาน!
ผู้ที่จะคู่ควรได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,คืออรหันต์ที่ได้รับความเคารพจากเหล่าบรรพชิตทั้งหมดในพิธีนั่นเอง!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น