Immortality Chapter 1325 Crown prince become a Saint
Chapter 1325 Crown prince become a Saint
太子成圣
ไท่จื่อกลายเป็นปราชญ์เทพ.
จงเทียนบนแท่นบูชากำลังถูกพลังที่ยิ่งใหญ่ลากไปในทันที,กลายเป็นลำแสงที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง,ไปยังตำแหน่งของเสาสวรรค์ที่อยู่ใจกลาง.
จงเทียนที่ตอนนี้เป็นเซียนบรรพชนขั้นที่สิบ,แต่ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่,เขาไม่สามารถต่อต้านแม้แต่น้อย,แน่นอนว่าจงเทียนเองก็ไม่คิดที่จะต่อต้านเช่นกัน,ทว่าภายในใจที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,ดวงตาที่มืดบอดนี้ทรงพลังขนาดนี้?
เซียนเซิงซือเองบอกว่าดวงตาที่มืดบอดนี้กำลังจะล่มสลายอย่างงั้นรึ?
นี่คือพลังเฮือกสุดท้ายที่ดวงตาที่มืดบอดมี,หากเมื่อครั้งที่รุ่งเรื่องจะทรงพลังขนาดใหน.
จงเทียนที่ถูกเคลื่อนไปยังพื้นที่เสาสวรรค์.
ส่วนจงซานแน่นอนเข้าใจได้,เขาที่โบกมือไม่ให้เหล่าข้าราชบริพารทำอะไร,ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือที่กำลังคุกเข่าอยู่.
ตระกูลจาง? ตระกูลหวงกู่?
จงซานที่กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับคำพูดของเซียนเซิงซือก่อนหน้านี้,ตระกูลจางได้รับมอบรางวัลจากฟ้าดิน,แล้วทำไมฟ้าดินถึงขับไล่?
ตระกูลจางที่สวรรค์ทอดทิ้ง,จากมุมมองที่เห็น,ตระกูลจากนั้นถูกปฏิบัติด้วยความอยุติธรรมเป็นอย่างมาก.
ทว่าจงซานก็รับรู้ว่าทุกสรรพสิ่งนั้นเป็นไปตามกรรม,แต่การที่ตระกูลจางต้องเป็นเช่นนี้,ต้องมีเหตุผลแน่นอน,ส่วนเหตุผลอะไร,บางที่คงจะเกี่ยวข้องกับความแค้นของตระกูลจางและตระกูลหวงกู่เป็นแน่.
ตระกูลหวงกู่?
จงซานที่สูดหายใจลึก,ความโศกเศร้ามากมายที่เผยออกมา,ดวงตาบนเสาสวรรค์ที่กำลังแผ่ความเศร้าออกมา.
จงเทียนที่ลากไปยังดวงตาบนเสาสวรรค์,ร่างของเขาที่ส่องประกายแสงสีทอง,ราวกับดวงตะวันย่อมๆกำลังพุ่งไปยังดวงตา.
"มีใครกำลังทำอะไร?"อรหันต์คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางงงวย.
"เขาทำอะไร? เขาบินไปยังเสาสวรรค์?"อีกคนที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
"เขาต้องการทำอะไร?"
..............................
............
......
ขณะที่ทุกคนจ้องมองไปยังจงเทียนด้วยความประหลาดใจ,จงเทียนก็เข้าใกล้เรียบร้อยแล้ว,จากนั้นก็หายเข้าไปในเสาสวรรค์ในทันที.
"เขาเข้าไปด้านในแล้ว?"
"จะเป็นไปได้อย่างไร?
เสาสวรรค์หนึ่งล้านลี้,ไม่มีใครสามารถเข้าใกล้ได้!"
"แต่เขาเข้าไปด้านในจริงๆ!"
....................................
..................
......
ขณะที่ทุกคนเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,ผู้ฝึกตน
7-8 คนที่บินไล่ตามจงเทียนไปในทันที.
"ปัง!” "ปัง!”
"ปัง!”....................................
ขณะที่ทุกคนไล่ตามไป,ราวกับถูกม่านสีทองที่ยืนหยุดกั้นเอาไว้,ไม่สามารถเข้าไปด้านในเช่นจงเทียนได้.
"มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"
"ทำไมเขาเข้าไปได้,คนอื่นเข้าไปไม่ได้ล่ะ?"
"คนๆนั้นเป็นใครกัน?"
"เจ้าตำหนักวิหารเทียนหยิน,อรหันต์ปัจจุบัน!"
"อรหันต์ปัจจุบันอะไรกัน,เขาคือไท่จื่อของศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียน!"
"ต้าเจิ้ง?
เขาเป็นคนของต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"
"จงเทียนต้องการแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งปราชญ์เทพกับกู่เซิ่งหมิง!"
..............................
..................
......
แทบจะในทันที,เหล่าคนที่มีเชาว์ปัญญาย่อมเขาใจได้,ต้าเจิ้งกำลังแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งปราชญ์เทพ?
แย่งชิง? แข่งขัน? ภายในใจของทุกคนที่ลอบคาดหวังเล็กๆเช่นกัน.
พวกเขาที่คาดหวังให้จงเทียนทำสำเร็จ.
พวกเขาที่ต้องการให้จงเทียนได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,ไม่ใช่ว่ารู้จักหรือประทับใจจงเทียนแต่อย่างใด,ทว่าพวกเขาทนความอัปยศที่ถูกกู่เซิ่งหมิงหลอกใช้เอา,กู่เซิ่งหมิงคนนี้กระทำการเกินไปแล้ว,หลอกลวงให้พวกเขาเข้าร่วมงานใต้หว่านฝูผาน,ข้ามแม่น้ำรื้อสะพาน,จะมีใครไม่โกรธกัน?
ตอนนี้,มีใครบางคนกำลังแย่งชิงตำหนักปราชญ์เทพได้,แน่นอนพวกเขาย่อมไม่หวังที่จะให้กู่เซิ่งหมิงประสบความสำเร็จ.
อรหันต์,ปู่ซา,พุทธะ,พวกเขาทั้งหมดต่างก็คาดหวังเหมือนๆกัน.
ทว่าที่ด้านนอกเขตแดนเปลี่ยนเวลา.
กู่เซิ่งหมิงที่จ้องมองแท่นหยกใต้เท้าที่กำลังเปลี่ยนไป,ใบหน้าแววตาที่เผยท่าทางพึงพอใจ,ราวกับว่ากำลังได้รับชัยชนะแล้ว.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ดวงตาด้านล่างขนาดใหญ่กำลังสั่นไปมา,พร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมาในทันที,ดวงตาบนพื้นกำลังร้องไห้อย่างงั้นรึ?
กู่เซิ่งหมิงทันใดนั้นเริ่มสังหารใจไม่ดีขึ้นมาทันที.
"ชิ,ไม่มีเวลาแล้ว,ข้ากำลังจะได้เป็นปราชญ์เทพแล้ว,ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว! เจ้าพวกมดปลวก,ไม่มีทางออกมาได้หรอก!"กู่เซิ่งหมิงที่ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ทว่า,เรื่องที่แปลกประหลาดก็เปิดขึ้น,หลุมดำบนดวงตาก็ปรากฏขึ้น,ก้อนแสงสีทองที่ลอยขึ้นมาจากด้านล่างช้าๆ.
"จงเทียน?"ใบหน้าของกู่เซิ่งหมิงที่ใบหน้าเปลี่ยนสีทันที.
จงเทียนที่พนมมืออยู่ด้านหน้า,ไม่เศร้าไม่ดีใจ,ใบหน้าที่สงบนิ่งเหมือนกับบรรพชิต.
จงเทียนที่ลอยอยู่,นอกจากนี้,แสงสีทองจากดวงตาที่แผ่ออกไปอาบไล้ไปทั่วร่างจงเทียนอย่างบ้าคลั่ง,ราวกับว่ากำลังมอบตำแหน่งสูงจากเขามอบออกไป.
แทบจะในทันที,กู่เซิ่งหมิงรู้สึกราวกับว่าพลังที่มากมายมหาศาล,กำลังผลักเขาออกไป.
"บ้าไปแล้ว,นี่มันบ้าไปแล้ว,เป็นไปไม่ได้!"กู่เซิ่งหมิงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
รอบๆร่างจงเทียนเวลานี้,เสียงสวดมนต์ที่ดังขึ้นรอบๆทิศ,อักขณะหว่าน’卍’ขนาดเล็กมากมายที่แผ่ออกไปรอบๆตามเสียงสวดมนต์.
พลังที่มากมายแข็งแกร่งกำลังผลักร่างกู่เซิ่งหมิงออกไป,หยุดการกลายเป็นปราชญ์เทพของกู่เซิ่งหมิงเอาไว้.
"ข้าไม่ยอมรับ,ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับ,ตำแหน่งปราชญ์เทพเป็นของข้า,ไม่มีใครสามารถเอาชนะข้าได้!"กู่เซิ่งหมิงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
กู่เซิ่งหมิงที่ยื่นมือออกไป,กู่เซิ่งหมิงที่ลงมือ,ปลดปล่อยแสงสีทองเตรียมที่จะยิ่งไปยังร่างของจงเทียนไปในทันที.
อำนาจสยบพลังทำลายที่แข็งแกร่ง,พุ่งออกไป,แน่นอนจงเทียนย่อมสัมผัสได้,เขาที่ควรจะขัดขืน,ทว่าก่อนหน้านี้เขาได้จำคำสอนของเซียนเซิงซือได้เกี่ยวกับพิธีใต้หว่านฝูผาน,ทำให้เขาสามารถสงบใจไม่ใส่ใจได้.
"ไท่จื่อ,โปรดจำเอาไว้ให้ดี,เมื่อเริ่มพิธีแล้ว,หลังจากผลลัพธ์สุดท้ายจากการแข่งขันได้ปรากฏ,การต่อสู้ที่ยืดเยื้อ,เมื่อเทียนชูปรากฏห้ามลงมือโดยเด็กขาด,เพราะว่าเทียนชูนั้นยิ่งใหญ่ที่สุด,เมื่อดวงตาเปิดออกมาแล้ว,ห้ามใครทำอะไร,ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นการล่วงเกินเทียนชู,ห้ามโจมตี,อย่าได้ลงมือโดดเด็ดขนาด!"
คิดถึงคำพูดของเซียนเซิงซือ,จงซานจึงยังคงหลับตาแน,ไม่สนใจใดๆ,ไม่แม้แต่ปล่อยต้าเต๋าออกมา,อักษรรูนขนาดเล็กมากมายที่กำลังผุดออกมาจากปากด้วยการสวดมนต์ของจงเทียน.
"วูซซซซซ!"
เป็นความจริงเหมือนดั่งที่เซียนเซิงซือกล่าว,พลังโจมตีที่กู่เซิ่งหมิงโจมตีมานั้น,ยังไม่ถึงร่างของจงเทียน,ก็แตกสลายไปแล้ว.
"ตูมมมมมมม!"
ใต้เท้าของกู่เซิ่งหมิง,แท่นหยกที่กำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง,อักษรรูนที่ได้ประทานมาจากเทียนชูในเวลานี้,กำลังขยับก่อนที่จะเริ่มลอยออกไป,พุ่งตรงไปยังแท่นหยกของจงเทียนอย่างแปลกประหลาด.
ตัวแล้วตัวเล่ากำลังไหลออกไปอย่างรวดเร็ว.
กู่เซิ่งหมิงที่ราวกับเข้าใจความหมาย,ทันใดนั้นเขารับรู้ว่าได้ทำความผิดใหญ่แล้ว,ตำแหน่งปราชญ์เทพในเวลานี้,กำลังเปลี่ยนแปลง,มันกำลังไหลออกไอย่างงั้นรึ?
กู่เซิ่งหมิงไม่ยินดี,ไม่ยินดีเป็นอย่างมาก!
โจมตีจงเทียนอย่างงั้นรึ?
กู่เซิ่งหมิงย่อมไม่กล้าอีแน่,ทว่าเขาต้องทำอย่างไร.
ทว่าในเวลานั้นกู่เซิ่งหมิงที่คุกเข่าลงในทันที,แสดงความเคารพคุกเข่าต่อเนตรเทียนชู.
"ผู้เยาว์ตระกูลหวงกู่,กู่เซิ่งหมิง,ร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ!"กู่เซิ่งหมิงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพอย่างที่สุด.
"ตำแหน่งปราชญ์เทพได้ถูกตัดสินให้เป็นของผู้เยาว์ตระกูลหวงกู่,ข้าคือลูกหลานของผ่านกู๋,สวรรค์โปรดเมตตา,ตอบแทนมอบตำแหน่งปราชญ์เทพให้กับตระกูลหวงกู่!"กู่เซิ่งหมิงกัดไปที่นิ้ว,ก่อนที่จะหยดโลหิตลงไปด้านล่าง,เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าตัวเองนั้นเป็นผู้เยาว์ตระกูลหวงกู่.
หยุด!"
อักษรรูนที่ไหลไปยังทิศทางของจงเทียน,หยุดในทันที.
บนท้องฟ้า,บนแท่นฟ้าดินของทั้งคู่มีอักษรรูนถูกแบ่งไปคนละครึ่ง,ราวกับว่าเนตรเทียนชูกำลังลังเล,ลังเลที่จะมอบตำแหน่งปราชญ์เทพให้กับใคร.
กู่เซิ่งหมิงที่ใช้นามของตระกูลหวงกู่,ร้องขอกับเทียนชู.
เซียนเซิงซือที่ใช้นามตระกูลจาง,เพื่อร้องขอกับเนตรบนพื้น.
ในเวลานี้,ทั้งสวรรค์และปฐพีที่กลายเป็นเงียบงัน,ทุกอย่างเงียบจนแม้แต่เข็มตกยังได้ยิน,ตำแหน่งปราชญ์เทพ,ควรจะมอบให้ใคร?
ใครจะเป็นคนได้รับไป?
ภายในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลานั้น,อรหันต์ทั้งสามพันที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,พวกเขาทุกคนที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,เทียนชูนั้นถึงกับหยุดเพียงแค่ได้ยินนามของตระกูลหวงกู่อย่างงั้นรึ?
ตระกูลหวงกู่? ลูกหลายผ่านกู่?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีอิทธิพลขนาดนี้? เรื่องนี้,มันเกินไปหรือไม่?
แน่นอน,ภายในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลานั้น,ไม่มีใครต้องการให้กู่เซิ่งหมิงได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพ! เจ้าโจรร้าย,จะกลายเป็นต้นแบบของคนทั่วหล้าได้อย่างไร?
ใช้แผนการร้ายเพื่อลวงทุกคนให้ร่วมมือ? ก่อนที่ตัวเองจะรับผลประโยชน์ทั้งหมดไป.
"จงเทียน,ได้รับมรดกของอดีตปราชญ์เทพเจี่ยหยิน,ในอดีตเจี่ยหยินผู้ได้การขนานนามว่า,พระผู้สดับฟังเสียงคร่ำครวญของสัตว์โลก,เหล่าศิษย์และเหล่าบรรพชนต่างก็ได้สวดมนต์เพื่อโปรดสัตว์โลก,พวกเราจะต้องช่วยเหลือจงเทียน!"อรหันต์คนหนึ่งเอ่ยออกมา.
"ตกลง!”
”@#¥%...... &\;!”
เหล่าอรหันต์ที่เริ่มต้นสวดมนต์ที่เจี่ยหยินเคยใช้โปรดสัตว์โลก,เหล่าอรหันต์ทั้งหมดที่เริ่มสวดตามๆกัน,ซึ่งมันได้ส่งผลต่อบรรพชิตทั้งหมดที่อยู่ในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา,เหล่อรหันต์,ปู่ซา,พุทธะต่างก็เริ่มสวดมนต์.
ด้วยความหวังว่า,อำนาจแห่งพุทธิ์,ที่จะกลายเป็นพลังวิเศษ,ส่งผ่านมันให้กลายเป็นพลังสนับสนุนจงเทียน.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ร่างของจงเทียนเวลานี้,มีเส้นแสงสีทองที่กำลังไหลมารวมตัวกัน,ทำให้ร่างของจงเทียนเริ่มสว่างมากขึ้นกว่าเดิม.
ภายในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา,จงซานและคนอื่นที่ยังคงจ้องมองไปยังท้องฟ้าไม่ว่างตา,รอคอยผล.
"เซิ่งหวัง,ใกล้แล้ว,ไท่จื่อกำลังจะกลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่อยู่ข้างๆเผยท่าทางดีใจออกมา.
"ทำไม?
ยังไม่ได้ผลสรุปกัน?"จินเผิงที่เผยท่าทางไม่เข้าใจเป็นอย่างมากออกมา.
"ไม่,ผลออกมาแล้ว,เป็นตระกูลจาง,หากแต่เพื่อหน้าตาตระกูลหวงกู่,ทำให้เนตรเทียนชูลังเล,ตำแหน่งปราชญ์เทพเนตรเทียนชูจึงยากที่จะตัดสินใจ,ดังนั้นบางทีเทียนชูอาจจะไม่คิดถึงทั้งสอง,แต่เวลานี้,กำลังมองคนทั้งสองว่าใครที่มีคุณสมบัติมากกว่ากัน,ตอนนี้กำลังพิจารณาที่จะแต่งตั้งอยู่,ดูเหมือนว่าจะคัดเลือกได้แล้ว?"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"กู่เซิ่งหมิงที่คุกเข่า,ไร้ซึ่งภาพพจน์,แม้แต่กระทำผิดต่อพิธีใต้หว่านฝูผาน,เห็นแก่ตัว,ทว่าไท่จื่อนั้นได้รับการสนับสนุนจากทุกคน,เป็นคนที่ดูน่าเกรงขาม,เหมาะที่จะเป็นต้นแบบของสวรรค์และปฐพี!"จินเผิงที่ดวงตาเป็นประกาย,แสดงท่าทางตื่นเต้นออกมา.
เป็นความจริง,เทียนชูเวลานี้ได้ทำการตัดสินใจในทันที.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แท่นหยกใต้เท้าของกู่เซอหมิงที่แตกออกเป็นทาง,ก่อนที่จะระเบิดออกมาเสียงดัง,อักษรรูนทั้งหมดที่ลอยตรงไปยังแท่นของจงเทียนทั้งหมดอย่างรวดเร็ว,แสงสีทองมากมายที่ปกคลุมร่างของจงเทียน,ฟ้าดินรอบๆที่กำลังรวบรวมพลังงานเข้ามา,พร้อมกับถ่ายลงไปในร่างของจงเทียน.
ดวงตาของกู่เซิ่งหมิงที่เบิกกว้าง,จ้องมองแท่นฟ้าดินกำลังผสานขึ้นที่ใต้เท้าของจงเทียน,กู่เซิงหมิงแทบเสียสติ,เขาวางแผนมานับหมื่นปี,พริบตาเดียวกับถูกทำลายสิ้น?
ทุกอย่างกำลังจะหายหมดอย่างงั้นรึ?
"ไม่ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กู่เซิ่งหมิงไม่อยากเชื่อจนต้องร้องออกมาเสียงดัง.
"ครืนนนน!”
เนตรเทียนชูหาได้สนใจเขาแม้แต่น้อย,พลังมากมายที่กระแทกผลักกู่เซิ่งหมิงให้ลอยออกไป.
พื้นที่ใจกลางเกาะเวลานี้มีเพียงจงเทียนที่ยืนอยู่,แท่นหยกกลายเป็นแท่นบูชาฟ้าดินเรื่อยๆ,สวรรค์และปฐพีกำลังอวยพร.
เนตรยักษ์บนพื้นที่เสนอ,เทียนชูให้การยอมรับ,พิธีใต้หว่านฝูผาน,จงเทียนได้กลายเป็นปราชญ์เทพ,ไม่มีใครสามารถขัดขวางได้แล้ว!
ภายในโลกเปลี่ยนเวลา,เหล่าบรรพชิต,แม้นว่าภายในใจจะขมขื่น,ทว่าก็พอใจอย่างน้อยกู่เซิ่งหมิงก็ไม่ได้กลายเป็นปราชญ์เทพ,ซึ่งทำให้เขาสามารถยอมรับได้.
ท้ายที่สุด,ก็ไม่มีใครขัดขวางแล้ว!
จงเทียนได้กลายเป็นปราชญ์เทพ!
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้ง,เวลานี้กำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น,ราชวงศ์วาสนาของพวกเรา,ได้ปรากฏปราชญ์เทพแล้ว,ปราชญ์เทพจริงๆ,พวกเขายังสามารถเห็นกระบวนการที่เกิดขึ้นด้วยตัวเอง!
Chapter 1325 Crown prince become a Saint
太子成圣
ไท่จื่อกลายเป็นปราชญ์เทพ.
จงเทียนบนแท่นบูชากำลังถูกพลังที่ยิ่งใหญ่ลากไปในทันที,กลายเป็นลำแสงที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง,ไปยังตำแหน่งของเสาสวรรค์ที่อยู่ใจกลาง.
จงเทียนที่ตอนนี้เป็นเซียนบรรพชนขั้นที่สิบ,แต่ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่,เขาไม่สามารถต่อต้านแม้แต่น้อย,แน่นอนว่าจงเทียนเองก็ไม่คิดที่จะต่อต้านเช่นกัน,ทว่าภายในใจที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,ดวงตาที่มืดบอดนี้ทรงพลังขนาดนี้?
เซียนเซิงซือเองบอกว่าดวงตาที่มืดบอดนี้กำลังจะล่มสลายอย่างงั้นรึ?
นี่คือพลังเฮือกสุดท้ายที่ดวงตาที่มืดบอดมี,หากเมื่อครั้งที่รุ่งเรื่องจะทรงพลังขนาดใหน.
จงเทียนที่ถูกเคลื่อนไปยังพื้นที่เสาสวรรค์.
ส่วนจงซานแน่นอนเข้าใจได้,เขาที่โบกมือไม่ให้เหล่าข้าราชบริพารทำอะไร,ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือที่กำลังคุกเข่าอยู่.
ตระกูลจาง? ตระกูลหวงกู่?
จงซานที่กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับคำพูดของเซียนเซิงซือก่อนหน้านี้,ตระกูลจางได้รับมอบรางวัลจากฟ้าดิน,แล้วทำไมฟ้าดินถึงขับไล่?
ตระกูลจางที่สวรรค์ทอดทิ้ง,จากมุมมองที่เห็น,ตระกูลจากนั้นถูกปฏิบัติด้วยความอยุติธรรมเป็นอย่างมาก.
ทว่าจงซานก็รับรู้ว่าทุกสรรพสิ่งนั้นเป็นไปตามกรรม,แต่การที่ตระกูลจางต้องเป็นเช่นนี้,ต้องมีเหตุผลแน่นอน,ส่วนเหตุผลอะไร,บางที่คงจะเกี่ยวข้องกับความแค้นของตระกูลจางและตระกูลหวงกู่เป็นแน่.
ตระกูลหวงกู่?
จงซานที่สูดหายใจลึก,ความโศกเศร้ามากมายที่เผยออกมา,ดวงตาบนเสาสวรรค์ที่กำลังแผ่ความเศร้าออกมา.
จงเทียนที่ลากไปยังดวงตาบนเสาสวรรค์,ร่างของเขาที่ส่องประกายแสงสีทอง,ราวกับดวงตะวันย่อมๆกำลังพุ่งไปยังดวงตา.
"มีใครกำลังทำอะไร?"อรหันต์คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางงงวย.
"เขาทำอะไร? เขาบินไปยังเสาสวรรค์?"อีกคนที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
"เขาต้องการทำอะไร?"
..............................
............
......
ขณะที่ทุกคนจ้องมองไปยังจงเทียนด้วยความประหลาดใจ,จงเทียนก็เข้าใกล้เรียบร้อยแล้ว,จากนั้นก็หายเข้าไปในเสาสวรรค์ในทันที.
"เขาเข้าไปด้านในแล้ว?"
"จะเป็นไปได้อย่างไร?
เสาสวรรค์หนึ่งล้านลี้,ไม่มีใครสามารถเข้าใกล้ได้!"
"แต่เขาเข้าไปด้านในจริงๆ!"
....................................
..................
......
ขณะที่ทุกคนเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,ผู้ฝึกตน
7-8 คนที่บินไล่ตามจงเทียนไปในทันที.
"ปัง!” "ปัง!”
"ปัง!”....................................
ขณะที่ทุกคนไล่ตามไป,ราวกับถูกม่านสีทองที่ยืนหยุดกั้นเอาไว้,ไม่สามารถเข้าไปด้านในเช่นจงเทียนได้.
"มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"
"ทำไมเขาเข้าไปได้,คนอื่นเข้าไปไม่ได้ล่ะ?"
"คนๆนั้นเป็นใครกัน?"
"เจ้าตำหนักวิหารเทียนหยิน,อรหันต์ปัจจุบัน!"
"อรหันต์ปัจจุบันอะไรกัน,เขาคือไท่จื่อของศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงเทียน!"
"ต้าเจิ้ง?
เขาเป็นคนของต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"
"จงเทียนต้องการแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งปราชญ์เทพกับกู่เซิ่งหมิง!"
..............................
..................
......
แทบจะในทันที,เหล่าคนที่มีเชาว์ปัญญาย่อมเขาใจได้,ต้าเจิ้งกำลังแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งปราชญ์เทพ?
แย่งชิง? แข่งขัน? ภายในใจของทุกคนที่ลอบคาดหวังเล็กๆเช่นกัน.
พวกเขาที่คาดหวังให้จงเทียนทำสำเร็จ.
พวกเขาที่ต้องการให้จงเทียนได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,ไม่ใช่ว่ารู้จักหรือประทับใจจงเทียนแต่อย่างใด,ทว่าพวกเขาทนความอัปยศที่ถูกกู่เซิ่งหมิงหลอกใช้เอา,กู่เซิ่งหมิงคนนี้กระทำการเกินไปแล้ว,หลอกลวงให้พวกเขาเข้าร่วมงานใต้หว่านฝูผาน,ข้ามแม่น้ำรื้อสะพาน,จะมีใครไม่โกรธกัน?
ตอนนี้,มีใครบางคนกำลังแย่งชิงตำหนักปราชญ์เทพได้,แน่นอนพวกเขาย่อมไม่หวังที่จะให้กู่เซิ่งหมิงประสบความสำเร็จ.
อรหันต์,ปู่ซา,พุทธะ,พวกเขาทั้งหมดต่างก็คาดหวังเหมือนๆกัน.
ทว่าที่ด้านนอกเขตแดนเปลี่ยนเวลา.
กู่เซิ่งหมิงที่จ้องมองแท่นหยกใต้เท้าที่กำลังเปลี่ยนไป,ใบหน้าแววตาที่เผยท่าทางพึงพอใจ,ราวกับว่ากำลังได้รับชัยชนะแล้ว.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ดวงตาด้านล่างขนาดใหญ่กำลังสั่นไปมา,พร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมาในทันที,ดวงตาบนพื้นกำลังร้องไห้อย่างงั้นรึ?
กู่เซิ่งหมิงทันใดนั้นเริ่มสังหารใจไม่ดีขึ้นมาทันที.
"ชิ,ไม่มีเวลาแล้ว,ข้ากำลังจะได้เป็นปราชญ์เทพแล้ว,ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว! เจ้าพวกมดปลวก,ไม่มีทางออกมาได้หรอก!"กู่เซิ่งหมิงที่ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ทว่า,เรื่องที่แปลกประหลาดก็เปิดขึ้น,หลุมดำบนดวงตาก็ปรากฏขึ้น,ก้อนแสงสีทองที่ลอยขึ้นมาจากด้านล่างช้าๆ.
"จงเทียน?"ใบหน้าของกู่เซิ่งหมิงที่ใบหน้าเปลี่ยนสีทันที.
จงเทียนที่พนมมืออยู่ด้านหน้า,ไม่เศร้าไม่ดีใจ,ใบหน้าที่สงบนิ่งเหมือนกับบรรพชิต.
จงเทียนที่ลอยอยู่,นอกจากนี้,แสงสีทองจากดวงตาที่แผ่ออกไปอาบไล้ไปทั่วร่างจงเทียนอย่างบ้าคลั่ง,ราวกับว่ากำลังมอบตำแหน่งสูงจากเขามอบออกไป.
แทบจะในทันที,กู่เซิ่งหมิงรู้สึกราวกับว่าพลังที่มากมายมหาศาล,กำลังผลักเขาออกไป.
"บ้าไปแล้ว,นี่มันบ้าไปแล้ว,เป็นไปไม่ได้!"กู่เซิ่งหมิงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
รอบๆร่างจงเทียนเวลานี้,เสียงสวดมนต์ที่ดังขึ้นรอบๆทิศ,อักขณะหว่าน’卍’ขนาดเล็กมากมายที่แผ่ออกไปรอบๆตามเสียงสวดมนต์.
พลังที่มากมายแข็งแกร่งกำลังผลักร่างกู่เซิ่งหมิงออกไป,หยุดการกลายเป็นปราชญ์เทพของกู่เซิ่งหมิงเอาไว้.
"ข้าไม่ยอมรับ,ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับ,ตำแหน่งปราชญ์เทพเป็นของข้า,ไม่มีใครสามารถเอาชนะข้าได้!"กู่เซิ่งหมิงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
กู่เซิ่งหมิงที่ยื่นมือออกไป,กู่เซิ่งหมิงที่ลงมือ,ปลดปล่อยแสงสีทองเตรียมที่จะยิ่งไปยังร่างของจงเทียนไปในทันที.
อำนาจสยบพลังทำลายที่แข็งแกร่ง,พุ่งออกไป,แน่นอนจงเทียนย่อมสัมผัสได้,เขาที่ควรจะขัดขืน,ทว่าก่อนหน้านี้เขาได้จำคำสอนของเซียนเซิงซือได้เกี่ยวกับพิธีใต้หว่านฝูผาน,ทำให้เขาสามารถสงบใจไม่ใส่ใจได้.
"ไท่จื่อ,โปรดจำเอาไว้ให้ดี,เมื่อเริ่มพิธีแล้ว,หลังจากผลลัพธ์สุดท้ายจากการแข่งขันได้ปรากฏ,การต่อสู้ที่ยืดเยื้อ,เมื่อเทียนชูปรากฏห้ามลงมือโดยเด็กขาด,เพราะว่าเทียนชูนั้นยิ่งใหญ่ที่สุด,เมื่อดวงตาเปิดออกมาแล้ว,ห้ามใครทำอะไร,ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นการล่วงเกินเทียนชู,ห้ามโจมตี,อย่าได้ลงมือโดดเด็ดขนาด!"
คิดถึงคำพูดของเซียนเซิงซือ,จงซานจึงยังคงหลับตาแน,ไม่สนใจใดๆ,ไม่แม้แต่ปล่อยต้าเต๋าออกมา,อักษรรูนขนาดเล็กมากมายที่กำลังผุดออกมาจากปากด้วยการสวดมนต์ของจงเทียน.
"วูซซซซซ!"
เป็นความจริงเหมือนดั่งที่เซียนเซิงซือกล่าว,พลังโจมตีที่กู่เซิ่งหมิงโจมตีมานั้น,ยังไม่ถึงร่างของจงเทียน,ก็แตกสลายไปแล้ว.
"ตูมมมมมมม!"
ใต้เท้าของกู่เซิ่งหมิง,แท่นหยกที่กำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง,อักษรรูนที่ได้ประทานมาจากเทียนชูในเวลานี้,กำลังขยับก่อนที่จะเริ่มลอยออกไป,พุ่งตรงไปยังแท่นหยกของจงเทียนอย่างแปลกประหลาด.
ตัวแล้วตัวเล่ากำลังไหลออกไปอย่างรวดเร็ว.
กู่เซิ่งหมิงที่ราวกับเข้าใจความหมาย,ทันใดนั้นเขารับรู้ว่าได้ทำความผิดใหญ่แล้ว,ตำแหน่งปราชญ์เทพในเวลานี้,กำลังเปลี่ยนแปลง,มันกำลังไหลออกไอย่างงั้นรึ?
กู่เซิ่งหมิงไม่ยินดี,ไม่ยินดีเป็นอย่างมาก!
โจมตีจงเทียนอย่างงั้นรึ?
กู่เซิ่งหมิงย่อมไม่กล้าอีแน่,ทว่าเขาต้องทำอย่างไร.
ทว่าในเวลานั้นกู่เซิ่งหมิงที่คุกเข่าลงในทันที,แสดงความเคารพคุกเข่าต่อเนตรเทียนชู.
"ผู้เยาว์ตระกูลหวงกู่,กู่เซิ่งหมิง,ร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ!"กู่เซิ่งหมิงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพอย่างที่สุด.
"ตำแหน่งปราชญ์เทพได้ถูกตัดสินให้เป็นของผู้เยาว์ตระกูลหวงกู่,ข้าคือลูกหลานของผ่านกู๋,สวรรค์โปรดเมตตา,ตอบแทนมอบตำแหน่งปราชญ์เทพให้กับตระกูลหวงกู่!"กู่เซิ่งหมิงกัดไปที่นิ้ว,ก่อนที่จะหยดโลหิตลงไปด้านล่าง,เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าตัวเองนั้นเป็นผู้เยาว์ตระกูลหวงกู่.
หยุด!"
อักษรรูนที่ไหลไปยังทิศทางของจงเทียน,หยุดในทันที.
บนท้องฟ้า,บนแท่นฟ้าดินของทั้งคู่มีอักษรรูนถูกแบ่งไปคนละครึ่ง,ราวกับว่าเนตรเทียนชูกำลังลังเล,ลังเลที่จะมอบตำแหน่งปราชญ์เทพให้กับใคร.
กู่เซิ่งหมิงที่ใช้นามของตระกูลหวงกู่,ร้องขอกับเทียนชู.
เซียนเซิงซือที่ใช้นามตระกูลจาง,เพื่อร้องขอกับเนตรบนพื้น.
ในเวลานี้,ทั้งสวรรค์และปฐพีที่กลายเป็นเงียบงัน,ทุกอย่างเงียบจนแม้แต่เข็มตกยังได้ยิน,ตำแหน่งปราชญ์เทพ,ควรจะมอบให้ใคร?
ใครจะเป็นคนได้รับไป?
ภายในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลานั้น,อรหันต์ทั้งสามพันที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,พวกเขาทุกคนที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,เทียนชูนั้นถึงกับหยุดเพียงแค่ได้ยินนามของตระกูลหวงกู่อย่างงั้นรึ?
ตระกูลหวงกู่? ลูกหลายผ่านกู่?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีอิทธิพลขนาดนี้? เรื่องนี้,มันเกินไปหรือไม่?
แน่นอน,ภายในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลานั้น,ไม่มีใครต้องการให้กู่เซิ่งหมิงได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพ! เจ้าโจรร้าย,จะกลายเป็นต้นแบบของคนทั่วหล้าได้อย่างไร?
ใช้แผนการร้ายเพื่อลวงทุกคนให้ร่วมมือ? ก่อนที่ตัวเองจะรับผลประโยชน์ทั้งหมดไป.
"จงเทียน,ได้รับมรดกของอดีตปราชญ์เทพเจี่ยหยิน,ในอดีตเจี่ยหยินผู้ได้การขนานนามว่า,พระผู้สดับฟังเสียงคร่ำครวญของสัตว์โลก,เหล่าศิษย์และเหล่าบรรพชนต่างก็ได้สวดมนต์เพื่อโปรดสัตว์โลก,พวกเราจะต้องช่วยเหลือจงเทียน!"อรหันต์คนหนึ่งเอ่ยออกมา.
"ตกลง!”
”@#¥%...... &\;!”
เหล่าอรหันต์ที่เริ่มต้นสวดมนต์ที่เจี่ยหยินเคยใช้โปรดสัตว์โลก,เหล่าอรหันต์ทั้งหมดที่เริ่มสวดตามๆกัน,ซึ่งมันได้ส่งผลต่อบรรพชิตทั้งหมดที่อยู่ในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา,เหล่อรหันต์,ปู่ซา,พุทธะต่างก็เริ่มสวดมนต์.
ด้วยความหวังว่า,อำนาจแห่งพุทธิ์,ที่จะกลายเป็นพลังวิเศษ,ส่งผ่านมันให้กลายเป็นพลังสนับสนุนจงเทียน.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ร่างของจงเทียนเวลานี้,มีเส้นแสงสีทองที่กำลังไหลมารวมตัวกัน,ทำให้ร่างของจงเทียนเริ่มสว่างมากขึ้นกว่าเดิม.
ภายในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา,จงซานและคนอื่นที่ยังคงจ้องมองไปยังท้องฟ้าไม่ว่างตา,รอคอยผล.
"เซิ่งหวัง,ใกล้แล้ว,ไท่จื่อกำลังจะกลายเป็นปราชญ์เทพแล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่อยู่ข้างๆเผยท่าทางดีใจออกมา.
"ทำไม?
ยังไม่ได้ผลสรุปกัน?"จินเผิงที่เผยท่าทางไม่เข้าใจเป็นอย่างมากออกมา.
"ไม่,ผลออกมาแล้ว,เป็นตระกูลจาง,หากแต่เพื่อหน้าตาตระกูลหวงกู่,ทำให้เนตรเทียนชูลังเล,ตำแหน่งปราชญ์เทพเนตรเทียนชูจึงยากที่จะตัดสินใจ,ดังนั้นบางทีเทียนชูอาจจะไม่คิดถึงทั้งสอง,แต่เวลานี้,กำลังมองคนทั้งสองว่าใครที่มีคุณสมบัติมากกว่ากัน,ตอนนี้กำลังพิจารณาที่จะแต่งตั้งอยู่,ดูเหมือนว่าจะคัดเลือกได้แล้ว?"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"กู่เซิ่งหมิงที่คุกเข่า,ไร้ซึ่งภาพพจน์,แม้แต่กระทำผิดต่อพิธีใต้หว่านฝูผาน,เห็นแก่ตัว,ทว่าไท่จื่อนั้นได้รับการสนับสนุนจากทุกคน,เป็นคนที่ดูน่าเกรงขาม,เหมาะที่จะเป็นต้นแบบของสวรรค์และปฐพี!"จินเผิงที่ดวงตาเป็นประกาย,แสดงท่าทางตื่นเต้นออกมา.
เป็นความจริง,เทียนชูเวลานี้ได้ทำการตัดสินใจในทันที.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แท่นหยกใต้เท้าของกู่เซอหมิงที่แตกออกเป็นทาง,ก่อนที่จะระเบิดออกมาเสียงดัง,อักษรรูนทั้งหมดที่ลอยตรงไปยังแท่นของจงเทียนทั้งหมดอย่างรวดเร็ว,แสงสีทองมากมายที่ปกคลุมร่างของจงเทียน,ฟ้าดินรอบๆที่กำลังรวบรวมพลังงานเข้ามา,พร้อมกับถ่ายลงไปในร่างของจงเทียน.
ดวงตาของกู่เซิ่งหมิงที่เบิกกว้าง,จ้องมองแท่นฟ้าดินกำลังผสานขึ้นที่ใต้เท้าของจงเทียน,กู่เซิงหมิงแทบเสียสติ,เขาวางแผนมานับหมื่นปี,พริบตาเดียวกับถูกทำลายสิ้น?
ทุกอย่างกำลังจะหายหมดอย่างงั้นรึ?
"ไม่ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กู่เซิ่งหมิงไม่อยากเชื่อจนต้องร้องออกมาเสียงดัง.
"ครืนนนน!”
เนตรเทียนชูหาได้สนใจเขาแม้แต่น้อย,พลังมากมายที่กระแทกผลักกู่เซิ่งหมิงให้ลอยออกไป.
พื้นที่ใจกลางเกาะเวลานี้มีเพียงจงเทียนที่ยืนอยู่,แท่นหยกกลายเป็นแท่นบูชาฟ้าดินเรื่อยๆ,สวรรค์และปฐพีกำลังอวยพร.
เนตรยักษ์บนพื้นที่เสนอ,เทียนชูให้การยอมรับ,พิธีใต้หว่านฝูผาน,จงเทียนได้กลายเป็นปราชญ์เทพ,ไม่มีใครสามารถขัดขวางได้แล้ว!
ภายในโลกเปลี่ยนเวลา,เหล่าบรรพชิต,แม้นว่าภายในใจจะขมขื่น,ทว่าก็พอใจอย่างน้อยกู่เซิ่งหมิงก็ไม่ได้กลายเป็นปราชญ์เทพ,ซึ่งทำให้เขาสามารถยอมรับได้.
ท้ายที่สุด,ก็ไม่มีใครขัดขวางแล้ว!
จงเทียนได้กลายเป็นปราชญ์เทพ!
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้ง,เวลานี้กำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น,ราชวงศ์วาสนาของพวกเรา,ได้ปรากฏปราชญ์เทพแล้ว,ปราชญ์เทพจริงๆ,พวกเขายังสามารถเห็นกระบวนการที่เกิดขึ้นด้วยตัวเอง!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น