Immortality Chapter 1307 Zhong Tian to
Chapter 1307 Zhong Tian to
钟天到了
จงเทียนมาถึง.
ระฆังราชันย์ตะวันออกครวญ! สะบั้นโลกา!
สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ,ที่ต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
หนึ่งคนคืออดีตบุคคลอันดับหนึ่งในอดีต,ราชันย์อสูรไท่อี้.
หนึ่งคือบรรพชนหมาป่าเมื่อ 90
ล้านปีที่แล้ว,จื่อจุ้นเผ่าหมาป่าในปัจจุบัน,ตี้เสวียนชา.
พวกเขาทั้งคู่คือยอดยุทธ์ระดับสูงสุดของโลกใบใหญ่.
การปะทะกันของทั้งสองรุนแรงหนักหน่วง,จนเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง,เสียงของสายฟ้าฟาดสาดกระจายไปทั่วดินแดนที่กว้างขวาง.
ที่ใกล้ๆ,กลุ่มของจงซานที่จ้องมองพลังที่รุนแรงอำนาจทำลายล้างแรงกระแทกที่ม้วนกวาดอัดกระแทกไปทั่วสวรรค์และปฐพี.
ห้วงอากาศรอบๆที่บิดเบี้ยว,จากศูนย์กลางพลังก้อนใหญ่โตที่กำลังหมุนวนโคจรอย่างบ้าคลั่ง.
"ตูมมมมมม!”
เสียงดังกึกก้องกระหึ่มดังอย่างที่สุด,เกินกว่าคนทั่วไปจะสามารถรับฟังได้,เสียงที่ราวกับสายฟ้าระเบิดไปทั่วดินแดนขนาดใหญ่,แม้นจะอยู่ไกลออกไปจากจุดศูนย์กลาง,เสียงดังกล่าวยังไม่เบาลงแม้แต่น้อย.
"วูซซซซซซซซซ!"
พลังอันบ้าคลั่งใหญ่โตที่บีบทับกดลงมา,สายลมอันเชี่ยวกรากจากพื้นที่อื่นๆที่ไหลเข้ามาแทนที่พื้นที่หายไปอย่างดุดันบ้าคลั่งรุนแรง,บนพื้นในเวลานี้ปรากฏเป็นหลุมยักษ์รัศมีหนึ่งล้านจั้งขึ้น,ส่วนความลึกนั้น,ไม่สามารถมองเห็นก้นได้เลย.
ระฆังราชันย์ตะวันออก 72 อัน,วงจักรสะบั้นโลกา
72 วง,ต่างก็ไม่มีใครยอมใคร.
แน่นอนว่าการต่อสู้นี้ยังไม่จบ,ต้องไม่ลืมว่าทั้งคู่นั้นยังไม่ได้ใช้ต้าเต๋าของตัวเองออกมาด้วยซ้ำ.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาและราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"สะบั้นโลกา!"ตี้เสวียนชาที่ชี้นิ้วยื่นมือออกไป,วงจักร
72 วงที่พุ่งออกไปพร้อมๆกัน.
ในเวลานั้น,ตี้เสวียนชาที่บินไล่ออกไปยังอวกาศ.
วงจักรสะบั้นโลกา 72 วง,เกิดเป็นรอยหลุมดำทุกเส้นที่มันเคลื่อนผ่าน,จิตสังหารที่รุนแรงหนักหน่วงโถมทับพุ่งไปยังไท่อี้.
"วูซซซซ!"
ไท่อี้ที่ยื่นมือออก,ปรากฏภาพเงาระฆังราชันย์ตะวันออก
72 อันเขาต้าน.
"เคร้ง,เคร้ง~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงระฆังระชันย์ตะวันออกที่ดังขึ้น,คลื่นเสียงที่โถมทับลงมาจากบนอวกาศ,ในทันที,เสียงดังกึกก้องราวกับสายฟ้าฟาดปกคลุมทั่วทั้งดินแดนเหล่ยหยิน.
ตี้เสวียนชาที่ยื่นมือออกไปคล้ายคว้าจับ,แสงสีเงินมากมายปรากฏเป็นเงากงเล็บหมาป่าพุ่งตรงไปยังไท่อี้,ไท่อี้ที่ลอยออกไป,เตะตวัดออกไปเป็นริ้วแสงสีทองกลายเป็นกงเล็บอีกกาสีทองเข้าปะทะเช่นกัน.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แรงปะทะที่หนักหน่วงรุนแรง,เกิดระเบิดฉีกห้วงมิติลากยาวออกไปอีกครั้ง,ในเวลานี้ทั้งสองที่ต่อสู้กันบนอวกาศที่สูงขึ้นไป.
หลังจากผ่านมาหนึ่งชั่วยาม,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายทีเร่งรีบเดินทางมาก็เข้าใกล้พื้นที่ต่อสู้.
"ตี้เสวียชา,เป็นตี้เสวียนชาจริงๆ!"เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"อีกคนเป็นใครกัน?
ใครถึงแข็งแกร่งขนาดนั้น? คาดไม่ถึงเลยว่าจะรับมือตี้เสวียนชาได้อย่างสูสี?"ผู้ฝึกตนอีกคนที่กล่าวสอบถามออกมา.
"อาจารย์,อีกคนเป็นใครกัน?"
"ผู้ยิ่งใหญ่ทวีปภาคใต้,ราชันย์อสูรไท่อี้!"มีบางคนที่รู้จัก.
..............................
..................
......
หลายๆคนที่เร่งรีบเดินทางมาจากที่ไกลออกไป,ต่างก็พูดจาแลกเปลี่ยนข้อมูลกันและกัน,ท้ายที่สุดทุกคนก็สามารถระบุได้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร.
ไท่อี้? ใครคือไท่อี้?
ในอดีตบุคุคอันดับหนึ่งก่อนยุคหงจวิน,ก่อนหน้านี้พวกเขาที่คิดว่าเขาตายไปแล้ว,ทว่าหลายร้อยปีก่อน,เขากลับปรากฏขึ้นและอาศัยอยู่ในทวีปภาคใต้.
เขาได้แยกร่างราชันย์จุนออกมา,พร้อมกับร่วมมือกันสังหารปราชญ์เทพเจียงยวี,พร้อมกับก่อนตั้งศาลสวรรค์ขึ้นอีกครั้ง,นี่คืออีกหนึ่งคนในตำนาน?
ไท่อี้ปะทะตี้เสวียนชา?
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายถึงกับเลือดลมพลุ้งพล่าน,นี่คือการต่อสู้ของสุดยอดฝีมือระดับต้นๆของโลกหล้าเป็นอีกหนึ่งการต่อสู้ที่พวกเขาต้องการเห็น.
ในดินแดนเหล่ยหยิน,ในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
เหล่าหวงที่กำลังใช้กระดองเต่าพยากรณ์,หลายร้อยกระดองเต๋าที่ด้านบนนั้นมีลวดลายของเจดีย์ปรากฏขึ้น,ขณะที่เขากำลังทำพิธีอยู่ทันใดนั้นก็เกิดแผ่นดินไหว,กระดองเต๋าหลายอันที่ระเบิดเสียงดังในทันที.
เหล่าหวงที่โกรธเกรี้ยวเร่งรีบออกมาจากตำหนักของเขา,ก่อนที่จะได้ยินเสียงของระฆังราชันย์ตะวันออกดังขึ้น.
"ไท่อี้เองก็มาอย่างงั้นรึ?"เหล่าหวงที่ขมวดคิ้วไปมา.
เหล่าหวงที่ก้าวบินไปยังทิศทางของการต่อสู้ในทันที.
จงซานที่นำเซียนเซิงซือไปยืนบนยอดเขาแห่งหนึ่ง,หลายๆคนที่เพิ่งมาถึงสามารถมองเห็นจงซานได้ในทันที,ดวงตาของแต่ละคนถึงกับเบิกกว้าง,ทว่าไม่กล้าก้าวเข้าไป.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศ.
การต่อสู้ที่ทรงพลัง,สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบที่ต่อสู้กันบนส่วนหนึ่งของอวกาศ,บนขอบส่วนหนึ่งของทางช้างเผือก.
"ตูมมมมม!"ตี้เสวียนชาเตะดาวดวงหนึ่งพุ่งตรงไปหาไท่อี้.
"ตูมมมม!"ไท่อี้เตะดาวดวงหนึ่งลอยออกไปเช่นกัน.
"ตูมมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ดาวสองดวงที่พุ่งเข้าปะทะกันระเบิดออกมาเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ประกายแสงสว่างจ้า,กลายเป็นสะเกิดพุ่งไปทุกทิศทางบนอวกาศ,สายตาของทุกคนที่จ้องมองริ้วแสงที่สว่างจ้าที่แตกออกไปรอบๆสว่างวาบเป็นระยะๆ.
"เตะดวงดาว,น่าหวาดกลัวนัก!"
"น่าเกรงขามเกินไปแล้ว!"
"พวกเขาทั้งคู่น่าหวาดกลัวขนาดนี้เลยรึ?"
..............................
..................
......
ขณะที่ผู้คนมากมายต่างอุทานกันเสียงดังอื้ออึง,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
จงซานที่นำหยกสัญญาณออกมา,ซึ่งมันได้แตกระเอียดไปในทันที.
"เซิ่งหวัง,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เทียนเอ๋อมาถึงแล้ว!"จงซานกล่าว.
"หืม?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงเทียนมาถึงแล้วอย่างงั้นรึ?
ใช่แล้ว,งานชุมนุมพิธีใต้หว่านฝูผานใกล้จะเริ่มแล้ว,ไท่จื่อเองก็ควรจะมาถึงแล้วเช่นกัน,ไม่รู้ว่าเวลานี้ได้ทะลวงระดับเซียนบรรพชนขั้นที่แปดไปรึยัง?
เป็นความจริง,ขณะที่ตี้เสวียนชาและไท่อี้สู้กันอยู่นั้น,จงเทียนก็นำคนของวิหารเทียนหยินมาถึงในที่สุด.
พวกเขาเดินทางมาด้วยกันสามคน,จงเทียนสวมชุดคลุมยาวสีดำ,โดยมีสองคนที่สวมจีวรตามหลังมาด้วย,พวกเขาที่บินพุ่งตรงไปยังทิศทางหนึ่ง,พรุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซานในทันที.
ขณะที่ตี้เสวียนชาและไท่อี้สู้กันนั้น,แม้นว่าจงซานจะเพียงแค่ยืนมองดูเท่านั้น,ทว่าผู้ฝึกตนมากมายก็ลอบมองไปยังเขาเป็นระยะ,ราวกับว่าเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นนี้เกี่ยวข้องกับจงซานด้วย.
การต่อสู้ของตี้เสวียนชาและไท่อี้,ไม่มีทางที่จะไม่มีใครคิดว่าจงซานไม่เกี่ยวข้อง,และในเวลาเดียวกันตอนนี้อรหันต์บรรพชนสามคนก็มาถึง,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายต้องหรี่ตาจ้องมอง.
"ท่านพ่อ!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"คารวะเซิ่งหวังจง!"อรหันต์อดีตและอรหันต์อนาคต,ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพยิ่งเช่นกัน.
อรหันต์ทั้งสองท้ายที่สุดก็รับรู้เกี่ยวกับวิธีของจงซาน,จงเทียนก่อนหน้านี้ได้ดูดซับสัญลักษณ์อรหันต์ของเจี่ยเหยิน,ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ความลับอะไรที่อรหันต์ทั้งสองจะรู้,สมบัติตกทอดของเจี่ยหยิน,กล่าวได้ว่าเป็นสุดยอดของสืบทอดเลยก็ว่าได้.
ไม่สงสัยเลยว่าจงเทียนไม่ต้องการบัตรเชิญ,แม้แต่ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการเข้าร่วมพิธีใต้หว่านฝูผาน,นกจากนี้เวลาสั้นๆไม่ถึงสองปี,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะทะลวงระดับ,ถึงจะไม่มีบัตรเชิญก็สามารถเข้าร่วมพิธีได้,ทำไมพวกเขาไม่มีบิดาเช่นนี้กัน?
อรหันต์ทั้งสองที่จ้องมองจงซานอย่างจริงจัง.
"ท่านพ่อ,นั่นตี้เสวียนชา?
ไท่อี้อย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศขณะที่สองกำลังขว้างดวงดาวเข้าปะทะกัน,แววตาที่เผยท่าทางอิจฉาเช่นกัน.
"ใช่,เป็นพวกเขา,ว่าแต่เจ้าตัดผ่านระดับแล้วอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังจงเทียน.
จงเทียนได้ยินคำพูดของจงซานดวงตาก็เป็นประกายปรากฏความตื่นเต้นขึ้นมาในทันที,"ครับ,บุตรได้ตัดผ่านระดับ,เป็นเซียนบรรพชนขั้นที่เก้าแล้ว,และอยู่ใกล้ขั้นที่สิบอีกไม่ไกลแล้ว! หากว่าได้มรดกของเจี่ยหยินอีกอัน,จะยิ่งยอดเยี่ยมกว่าเดิม!"
อรหันต์อดีตและอรหันต์อนาคตถึงกับใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม,อรหันต์ปัจจุบันจะหน้าหนาเกินไปแล้ว,เพียงแค่นี้เจ้าก็ได้ผลประโยชน์มากมายแล้วไม่ใช่รึ?
เจี่ยหยิน,นั่นคือมรดกของเจี่ยหยินนะ!
ทว่ากับคำพูดของสองพ่อลูก,อรหันต์ทั้งสองได้แต่กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก,ขณะที่จ้องมองจงซานด้วยความจริงจัง.
"มรดกของเจี่ยหยิน,จะมีมากได้อย่างไร?
หากแต่เจ้าตระหนักรู้ได้อย่างสมบูรณ์แล้วรึ?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ยังเลย,บุตรคิดว่าการเข้าร่วมพิธีใต้หว่านฝูผานในครั้งนี้,อาจจะมีโอกาสตระหนักรู้ได้อย่างสมบูรณ์!"จงเทียนเอ่ย.
"อืม,หลังจากพิธีใต้หว่านฝูผานเอง,ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องสำคัญที่ไม่ธรรมดาเกิดขึ้นเช่นกัน,บางทีเจ้าอาจจะมีโอกาสได้ตำแหน่งปราชญ์เทพไปก็เป็นได้!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวังจง,ท่านพูดจริงอย่างงั้นรึ?"อรหันต์อนาคตที่เผยท่าทางตื่นเต้นขึ้นมาในทันที.
"อืม,เป็นความจริง,พวกเจ้าอาจะมีโอกาสด้วยเช่นกัน!"จงซานที่พยักหน้ารับเผยยิ้มออกมา.
"โอกาส?
เฮ้เฮ้,ข้าและอรหันต์อดีตไม่น่าจะมีโอกาสมากนัก,เป็นอรหันต์ปัจจุบันต่างหากที่มีโอกาสมากกว่า!"อรหันต์อนาคตที่กล่าวออกมาด้วยความอิจฉา.
"ถึงไม่ได้เป็นปราชญ์เทพ,ขอเพียงมีโอกาสก้าวไปถึงเซียนบรรพชนขั้นที่สิบก็พอแล้ว."จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซียนบรรพชนขั้นที่สิบ,มรดกของเจี่ยหยิน,ได้ประโยชน์ถึงเพียงนั้นเลยรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่เท่านั้น,พลังฝึกตนเมื่อครั้งเจี่ยหยินเป็นปราชญ์เทพนั้น,จากข้อมูลที่ได้มา,เขาน่าจะมีพลังฝึกตนเซียนบรรพชนขั้นที่
11! หากบุตรกลายเป็นปราชญ์เทพได้,ถึงจะตระหนักได้พลังนั่นมา!"จงเทียนเอ่ย.
อรหันต์ทั้งสองถึงกับพูดไม่ออก,ดวงตาที่กลายเป็นสีแดงด้วยความอิจฉา,เซียนบรรพชนขั้นที่
11 อย่างงั้นรึ?
ท้ายที่สุดอรหันต์ทั้งสองก็รับรู้ได้ถึงความหมายของอรหันต์ปัจจุบัน,การนิพพานกำเนิดใหม่นั้น,ล้มเหลวไม่สามารถทะลวงไปยังเซียนบรรพชนขั้นที่
9 ได้อย่างงั้นรึ? เพ่ย,เขากลับได้บิดาจากการนิพานกำเนิดใหม่มา,การจุติกำเนิดใหม่ครั้งนี้เกินกว่าคำว่าได้ประโยชน์แล้ว,เขาจะสามารถสำเร็จเซียนบรรพชนขั้นที่
11 ได้อย่างงั้นรึ?
เซียนบรรพชนขั้นที่ 11,ต้องรู้ด้วยว่า,ทุกคนที่ก้าวมาถึงเซียนบรรพชนได้,พลังฝึกตนนั้นจะเพิ่มขึ้นอย่างเชื่องช้าเกินบรรยาย,นอกจากนี้การจะยกระดับแต่ละขั้นนั้นยากมากๆ,คนที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนขั้นที่เก้านั้นมีน้อยมากๆ,ยิ่งเซียนบรรพชนขั้นที่
10 ไม่ต้องเอ่ยถึงเลยแทบจะนับนิ้วได้,นี่เซียนบรรพชนขั้นที่ 11?
ทั่วหล้านี้จะมีสักคนกัน,ทว่า,อรหันต์ปัจจุบัน,หากตระหนักรู้ได้ทั้งหมด,เขาก็จะสามารถก้าวไปถึงระดับนั้นได้อย่างงั้นรึ?
สองอรหันต์ที่อิจฉามากมายปรารถนาที่จะนิพพานจุติด้วย,หวังว่าจะได้บิดาเช่นนี้ด้วยเช่นกัน.
"พวกเจ้ามีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่จ้องมองไปยังอรหันต์ทั้งสอง.
"ไม่,ไม่มีสิ่งใด!"อรหันต์ทั้งสองที่ระงับความเศร้าเอาไว้ในใจ,ปรากฏจิตมารในใจขึ้นเช่นกัน.
จงเทียนที่เผยยิ้มอย่างภาคภูมิ,แน่นอนย่อมรับรู้ว่าพวกเขานั้นคิดอะไร.
"หืม?"
ทันใดนั้น,จงซานก็เผยท่าทางใบหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจัง,จิตสังหารที่แผ่ออกมาจดจ้องมองไปยังหุบเขาที่ไกลออกไปในทันที.
"ท้ายที่สุดก็กลับมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ที่ไกลออกไป,บนหุบเขาดังกล่าว,ชายในชุดสีเหลืองแบกน้ำเต้าด้านหลัง,เขาที่เงยหน้าขึ้นมองไปบนอวกาศ,จดจ้องมองการต่อสู้ของเทพแห่งความดุร้ายทั้งสองที่ปะทะกันอยู่.
"ปราชญ์เทพลู่หย๋า!"เซียนเซิงซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เริ่มได้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ไกลออกไปจากตำแหน่งลู่หย๋า,เทียนเต๋าที่พุ่งทะยานขึ้นไปในทันที.
"ตูมมมม!” "ตูมมมม!”
"ตูมมมม!” ..............................
เทียนเต๋าที่พวยพุ่งตั้งตระหง่านติดๆต่อกันเก้าเส้น,ปรากฏล้อมรอบลู่หย๋าทันที,เทียนเต๋าเก้าเส้นที่ปรากฏขึ้น,สร้างความสนใจต่อผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเป็นอย่างมาก.
ลู่หย๋าที่จ้องมองเทียนเต๋าเก้าเส้น,ดวงตาที่หรี่เล็กลงเล็กน้อย.
"วูซซซ!"
จากใต้พื้นดิน,ร่างเก้าร่างที่ผุดขึ้นมาช้าๆ,แต่ละร่างที่เต็มไปด้วยปราณทมิฬสีดำมืด.
"เจียงซือ!
เก้าเจียงซือระดับเซียนบรรพชน!"ไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยออกมาคนแรก.
เก้าเจียงซือเซียนบรรพชนที่มีเป้าหมายชัดเจน,เข้าล้อมรอบคนผู้หนึ่งที่แบกน้ำเต้าด้านหลัง.
"นั่นคือปราชญ์เทพลู่หย๋า?"มีคนหลายคนที่รู้จัก.
"ปราชญ์เทพ?"
"เป็นปราชญ์เทพจริงๆ!"
"เกิดอะไรขึ้น?
ลอบโจมตีปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?"
........................
............
ขณะที่ทุกคนกำลังอุทานด้วยความประหลาดใจเสียงดังอื้ออึง,กลุ่มของจงซานที่ก้าวบินออกไป,ตรงไปยังใจกลางของเทียนเต๋าที่กำลังหมุนวนโคจร,ขณะที่บินอยู่บนอากาศนั้น,สายตาเย็นชาที่จดจ้องมองไปยังปราชญ์เทพลู่หย๋า.
"เป็นจงซานจริงๆ,จงซานต้องการต่อสู้กับลู่หย๋า!"
"ตี้เสวียนชาต่อสู้กับไท่อี้,จงซานต่อสู้กับลู่หย๋า,เป็นดั่งที่ข้าคาดจริงๆ!"
"ข้าบอกตั้งแต่ก่อนแล้ว,มันเกี่ยวกับจงซาน,เขากำลังรอสู้กับลู่หย๋า,จงซานต้าเจิ้งใจกล้าขนาดนี้เลยรึ?"
........................
............
......
พวกเขาที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศ,และจ้องมองสนามรบด้านล่าง,พร้อมกับเผยท่าทางตื่นเต้นออกมาอีกครั้ง.
Chapter 1307 Zhong Tian to
钟天到了
จงเทียนมาถึง.
ระฆังราชันย์ตะวันออกครวญ! สะบั้นโลกา!
สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ,ที่ต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
หนึ่งคนคืออดีตบุคคลอันดับหนึ่งในอดีต,ราชันย์อสูรไท่อี้.
หนึ่งคือบรรพชนหมาป่าเมื่อ 90
ล้านปีที่แล้ว,จื่อจุ้นเผ่าหมาป่าในปัจจุบัน,ตี้เสวียนชา.
พวกเขาทั้งคู่คือยอดยุทธ์ระดับสูงสุดของโลกใบใหญ่.
การปะทะกันของทั้งสองรุนแรงหนักหน่วง,จนเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง,เสียงของสายฟ้าฟาดสาดกระจายไปทั่วดินแดนที่กว้างขวาง.
ที่ใกล้ๆ,กลุ่มของจงซานที่จ้องมองพลังที่รุนแรงอำนาจทำลายล้างแรงกระแทกที่ม้วนกวาดอัดกระแทกไปทั่วสวรรค์และปฐพี.
ห้วงอากาศรอบๆที่บิดเบี้ยว,จากศูนย์กลางพลังก้อนใหญ่โตที่กำลังหมุนวนโคจรอย่างบ้าคลั่ง.
"ตูมมมมมม!”
เสียงดังกึกก้องกระหึ่มดังอย่างที่สุด,เกินกว่าคนทั่วไปจะสามารถรับฟังได้,เสียงที่ราวกับสายฟ้าระเบิดไปทั่วดินแดนขนาดใหญ่,แม้นจะอยู่ไกลออกไปจากจุดศูนย์กลาง,เสียงดังกล่าวยังไม่เบาลงแม้แต่น้อย.
"วูซซซซซซซซซ!"
พลังอันบ้าคลั่งใหญ่โตที่บีบทับกดลงมา,สายลมอันเชี่ยวกรากจากพื้นที่อื่นๆที่ไหลเข้ามาแทนที่พื้นที่หายไปอย่างดุดันบ้าคลั่งรุนแรง,บนพื้นในเวลานี้ปรากฏเป็นหลุมยักษ์รัศมีหนึ่งล้านจั้งขึ้น,ส่วนความลึกนั้น,ไม่สามารถมองเห็นก้นได้เลย.
ระฆังราชันย์ตะวันออก 72 อัน,วงจักรสะบั้นโลกา
72 วง,ต่างก็ไม่มีใครยอมใคร.
แน่นอนว่าการต่อสู้นี้ยังไม่จบ,ต้องไม่ลืมว่าทั้งคู่นั้นยังไม่ได้ใช้ต้าเต๋าของตัวเองออกมาด้วยซ้ำ.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาและราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"สะบั้นโลกา!"ตี้เสวียนชาที่ชี้นิ้วยื่นมือออกไป,วงจักร
72 วงที่พุ่งออกไปพร้อมๆกัน.
ในเวลานั้น,ตี้เสวียนชาที่บินไล่ออกไปยังอวกาศ.
วงจักรสะบั้นโลกา 72 วง,เกิดเป็นรอยหลุมดำทุกเส้นที่มันเคลื่อนผ่าน,จิตสังหารที่รุนแรงหนักหน่วงโถมทับพุ่งไปยังไท่อี้.
"วูซซซซ!"
ไท่อี้ที่ยื่นมือออก,ปรากฏภาพเงาระฆังราชันย์ตะวันออก
72 อันเขาต้าน.
"เคร้ง,เคร้ง~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงระฆังระชันย์ตะวันออกที่ดังขึ้น,คลื่นเสียงที่โถมทับลงมาจากบนอวกาศ,ในทันที,เสียงดังกึกก้องราวกับสายฟ้าฟาดปกคลุมทั่วทั้งดินแดนเหล่ยหยิน.
ตี้เสวียนชาที่ยื่นมือออกไปคล้ายคว้าจับ,แสงสีเงินมากมายปรากฏเป็นเงากงเล็บหมาป่าพุ่งตรงไปยังไท่อี้,ไท่อี้ที่ลอยออกไป,เตะตวัดออกไปเป็นริ้วแสงสีทองกลายเป็นกงเล็บอีกกาสีทองเข้าปะทะเช่นกัน.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แรงปะทะที่หนักหน่วงรุนแรง,เกิดระเบิดฉีกห้วงมิติลากยาวออกไปอีกครั้ง,ในเวลานี้ทั้งสองที่ต่อสู้กันบนอวกาศที่สูงขึ้นไป.
หลังจากผ่านมาหนึ่งชั่วยาม,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายทีเร่งรีบเดินทางมาก็เข้าใกล้พื้นที่ต่อสู้.
"ตี้เสวียชา,เป็นตี้เสวียนชาจริงๆ!"เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"อีกคนเป็นใครกัน?
ใครถึงแข็งแกร่งขนาดนั้น? คาดไม่ถึงเลยว่าจะรับมือตี้เสวียนชาได้อย่างสูสี?"ผู้ฝึกตนอีกคนที่กล่าวสอบถามออกมา.
"อาจารย์,อีกคนเป็นใครกัน?"
"ผู้ยิ่งใหญ่ทวีปภาคใต้,ราชันย์อสูรไท่อี้!"มีบางคนที่รู้จัก.
..............................
..................
......
หลายๆคนที่เร่งรีบเดินทางมาจากที่ไกลออกไป,ต่างก็พูดจาแลกเปลี่ยนข้อมูลกันและกัน,ท้ายที่สุดทุกคนก็สามารถระบุได้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร.
ไท่อี้? ใครคือไท่อี้?
ในอดีตบุคุคอันดับหนึ่งก่อนยุคหงจวิน,ก่อนหน้านี้พวกเขาที่คิดว่าเขาตายไปแล้ว,ทว่าหลายร้อยปีก่อน,เขากลับปรากฏขึ้นและอาศัยอยู่ในทวีปภาคใต้.
เขาได้แยกร่างราชันย์จุนออกมา,พร้อมกับร่วมมือกันสังหารปราชญ์เทพเจียงยวี,พร้อมกับก่อนตั้งศาลสวรรค์ขึ้นอีกครั้ง,นี่คืออีกหนึ่งคนในตำนาน?
ไท่อี้ปะทะตี้เสวียนชา?
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายถึงกับเลือดลมพลุ้งพล่าน,นี่คือการต่อสู้ของสุดยอดฝีมือระดับต้นๆของโลกหล้าเป็นอีกหนึ่งการต่อสู้ที่พวกเขาต้องการเห็น.
ในดินแดนเหล่ยหยิน,ในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
เหล่าหวงที่กำลังใช้กระดองเต่าพยากรณ์,หลายร้อยกระดองเต๋าที่ด้านบนนั้นมีลวดลายของเจดีย์ปรากฏขึ้น,ขณะที่เขากำลังทำพิธีอยู่ทันใดนั้นก็เกิดแผ่นดินไหว,กระดองเต๋าหลายอันที่ระเบิดเสียงดังในทันที.
เหล่าหวงที่โกรธเกรี้ยวเร่งรีบออกมาจากตำหนักของเขา,ก่อนที่จะได้ยินเสียงของระฆังราชันย์ตะวันออกดังขึ้น.
"ไท่อี้เองก็มาอย่างงั้นรึ?"เหล่าหวงที่ขมวดคิ้วไปมา.
เหล่าหวงที่ก้าวบินไปยังทิศทางของการต่อสู้ในทันที.
จงซานที่นำเซียนเซิงซือไปยืนบนยอดเขาแห่งหนึ่ง,หลายๆคนที่เพิ่งมาถึงสามารถมองเห็นจงซานได้ในทันที,ดวงตาของแต่ละคนถึงกับเบิกกว้าง,ทว่าไม่กล้าก้าวเข้าไป.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศ.
การต่อสู้ที่ทรงพลัง,สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบที่ต่อสู้กันบนส่วนหนึ่งของอวกาศ,บนขอบส่วนหนึ่งของทางช้างเผือก.
"ตูมมมมม!"ตี้เสวียนชาเตะดาวดวงหนึ่งพุ่งตรงไปหาไท่อี้.
"ตูมมมม!"ไท่อี้เตะดาวดวงหนึ่งลอยออกไปเช่นกัน.
"ตูมมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ดาวสองดวงที่พุ่งเข้าปะทะกันระเบิดออกมาเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ประกายแสงสว่างจ้า,กลายเป็นสะเกิดพุ่งไปทุกทิศทางบนอวกาศ,สายตาของทุกคนที่จ้องมองริ้วแสงที่สว่างจ้าที่แตกออกไปรอบๆสว่างวาบเป็นระยะๆ.
"เตะดวงดาว,น่าหวาดกลัวนัก!"
"น่าเกรงขามเกินไปแล้ว!"
"พวกเขาทั้งคู่น่าหวาดกลัวขนาดนี้เลยรึ?"
..............................
..................
......
ขณะที่ผู้คนมากมายต่างอุทานกันเสียงดังอื้ออึง,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
จงซานที่นำหยกสัญญาณออกมา,ซึ่งมันได้แตกระเอียดไปในทันที.
"เซิ่งหวัง,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เทียนเอ๋อมาถึงแล้ว!"จงซานกล่าว.
"หืม?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงเทียนมาถึงแล้วอย่างงั้นรึ?
ใช่แล้ว,งานชุมนุมพิธีใต้หว่านฝูผานใกล้จะเริ่มแล้ว,ไท่จื่อเองก็ควรจะมาถึงแล้วเช่นกัน,ไม่รู้ว่าเวลานี้ได้ทะลวงระดับเซียนบรรพชนขั้นที่แปดไปรึยัง?
เป็นความจริง,ขณะที่ตี้เสวียนชาและไท่อี้สู้กันอยู่นั้น,จงเทียนก็นำคนของวิหารเทียนหยินมาถึงในที่สุด.
พวกเขาเดินทางมาด้วยกันสามคน,จงเทียนสวมชุดคลุมยาวสีดำ,โดยมีสองคนที่สวมจีวรตามหลังมาด้วย,พวกเขาที่บินพุ่งตรงไปยังทิศทางหนึ่ง,พรุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซานในทันที.
ขณะที่ตี้เสวียนชาและไท่อี้สู้กันนั้น,แม้นว่าจงซานจะเพียงแค่ยืนมองดูเท่านั้น,ทว่าผู้ฝึกตนมากมายก็ลอบมองไปยังเขาเป็นระยะ,ราวกับว่าเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นนี้เกี่ยวข้องกับจงซานด้วย.
การต่อสู้ของตี้เสวียนชาและไท่อี้,ไม่มีทางที่จะไม่มีใครคิดว่าจงซานไม่เกี่ยวข้อง,และในเวลาเดียวกันตอนนี้อรหันต์บรรพชนสามคนก็มาถึง,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายต้องหรี่ตาจ้องมอง.
"ท่านพ่อ!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"คารวะเซิ่งหวังจง!"อรหันต์อดีตและอรหันต์อนาคต,ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพยิ่งเช่นกัน.
อรหันต์ทั้งสองท้ายที่สุดก็รับรู้เกี่ยวกับวิธีของจงซาน,จงเทียนก่อนหน้านี้ได้ดูดซับสัญลักษณ์อรหันต์ของเจี่ยเหยิน,ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ความลับอะไรที่อรหันต์ทั้งสองจะรู้,สมบัติตกทอดของเจี่ยหยิน,กล่าวได้ว่าเป็นสุดยอดของสืบทอดเลยก็ว่าได้.
ไม่สงสัยเลยว่าจงเทียนไม่ต้องการบัตรเชิญ,แม้แต่ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการเข้าร่วมพิธีใต้หว่านฝูผาน,นกจากนี้เวลาสั้นๆไม่ถึงสองปี,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะทะลวงระดับ,ถึงจะไม่มีบัตรเชิญก็สามารถเข้าร่วมพิธีได้,ทำไมพวกเขาไม่มีบิดาเช่นนี้กัน?
อรหันต์ทั้งสองที่จ้องมองจงซานอย่างจริงจัง.
"ท่านพ่อ,นั่นตี้เสวียนชา?
ไท่อี้อย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศขณะที่สองกำลังขว้างดวงดาวเข้าปะทะกัน,แววตาที่เผยท่าทางอิจฉาเช่นกัน.
"ใช่,เป็นพวกเขา,ว่าแต่เจ้าตัดผ่านระดับแล้วอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังจงเทียน.
จงเทียนได้ยินคำพูดของจงซานดวงตาก็เป็นประกายปรากฏความตื่นเต้นขึ้นมาในทันที,"ครับ,บุตรได้ตัดผ่านระดับ,เป็นเซียนบรรพชนขั้นที่เก้าแล้ว,และอยู่ใกล้ขั้นที่สิบอีกไม่ไกลแล้ว! หากว่าได้มรดกของเจี่ยหยินอีกอัน,จะยิ่งยอดเยี่ยมกว่าเดิม!"
อรหันต์อดีตและอรหันต์อนาคตถึงกับใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม,อรหันต์ปัจจุบันจะหน้าหนาเกินไปแล้ว,เพียงแค่นี้เจ้าก็ได้ผลประโยชน์มากมายแล้วไม่ใช่รึ?
เจี่ยหยิน,นั่นคือมรดกของเจี่ยหยินนะ!
ทว่ากับคำพูดของสองพ่อลูก,อรหันต์ทั้งสองได้แต่กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก,ขณะที่จ้องมองจงซานด้วยความจริงจัง.
"มรดกของเจี่ยหยิน,จะมีมากได้อย่างไร?
หากแต่เจ้าตระหนักรู้ได้อย่างสมบูรณ์แล้วรึ?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ยังเลย,บุตรคิดว่าการเข้าร่วมพิธีใต้หว่านฝูผานในครั้งนี้,อาจจะมีโอกาสตระหนักรู้ได้อย่างสมบูรณ์!"จงเทียนเอ่ย.
"อืม,หลังจากพิธีใต้หว่านฝูผานเอง,ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องสำคัญที่ไม่ธรรมดาเกิดขึ้นเช่นกัน,บางทีเจ้าอาจจะมีโอกาสได้ตำแหน่งปราชญ์เทพไปก็เป็นได้!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวังจง,ท่านพูดจริงอย่างงั้นรึ?"อรหันต์อนาคตที่เผยท่าทางตื่นเต้นขึ้นมาในทันที.
"อืม,เป็นความจริง,พวกเจ้าอาจะมีโอกาสด้วยเช่นกัน!"จงซานที่พยักหน้ารับเผยยิ้มออกมา.
"โอกาส?
เฮ้เฮ้,ข้าและอรหันต์อดีตไม่น่าจะมีโอกาสมากนัก,เป็นอรหันต์ปัจจุบันต่างหากที่มีโอกาสมากกว่า!"อรหันต์อนาคตที่กล่าวออกมาด้วยความอิจฉา.
"ถึงไม่ได้เป็นปราชญ์เทพ,ขอเพียงมีโอกาสก้าวไปถึงเซียนบรรพชนขั้นที่สิบก็พอแล้ว."จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซียนบรรพชนขั้นที่สิบ,มรดกของเจี่ยหยิน,ได้ประโยชน์ถึงเพียงนั้นเลยรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่เท่านั้น,พลังฝึกตนเมื่อครั้งเจี่ยหยินเป็นปราชญ์เทพนั้น,จากข้อมูลที่ได้มา,เขาน่าจะมีพลังฝึกตนเซียนบรรพชนขั้นที่
11! หากบุตรกลายเป็นปราชญ์เทพได้,ถึงจะตระหนักได้พลังนั่นมา!"จงเทียนเอ่ย.
อรหันต์ทั้งสองถึงกับพูดไม่ออก,ดวงตาที่กลายเป็นสีแดงด้วยความอิจฉา,เซียนบรรพชนขั้นที่
11 อย่างงั้นรึ?
ท้ายที่สุดอรหันต์ทั้งสองก็รับรู้ได้ถึงความหมายของอรหันต์ปัจจุบัน,การนิพพานกำเนิดใหม่นั้น,ล้มเหลวไม่สามารถทะลวงไปยังเซียนบรรพชนขั้นที่
9 ได้อย่างงั้นรึ? เพ่ย,เขากลับได้บิดาจากการนิพานกำเนิดใหม่มา,การจุติกำเนิดใหม่ครั้งนี้เกินกว่าคำว่าได้ประโยชน์แล้ว,เขาจะสามารถสำเร็จเซียนบรรพชนขั้นที่
11 ได้อย่างงั้นรึ?
เซียนบรรพชนขั้นที่ 11,ต้องรู้ด้วยว่า,ทุกคนที่ก้าวมาถึงเซียนบรรพชนได้,พลังฝึกตนนั้นจะเพิ่มขึ้นอย่างเชื่องช้าเกินบรรยาย,นอกจากนี้การจะยกระดับแต่ละขั้นนั้นยากมากๆ,คนที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนขั้นที่เก้านั้นมีน้อยมากๆ,ยิ่งเซียนบรรพชนขั้นที่
10 ไม่ต้องเอ่ยถึงเลยแทบจะนับนิ้วได้,นี่เซียนบรรพชนขั้นที่ 11?
ทั่วหล้านี้จะมีสักคนกัน,ทว่า,อรหันต์ปัจจุบัน,หากตระหนักรู้ได้ทั้งหมด,เขาก็จะสามารถก้าวไปถึงระดับนั้นได้อย่างงั้นรึ?
สองอรหันต์ที่อิจฉามากมายปรารถนาที่จะนิพพานจุติด้วย,หวังว่าจะได้บิดาเช่นนี้ด้วยเช่นกัน.
"พวกเจ้ามีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่จ้องมองไปยังอรหันต์ทั้งสอง.
"ไม่,ไม่มีสิ่งใด!"อรหันต์ทั้งสองที่ระงับความเศร้าเอาไว้ในใจ,ปรากฏจิตมารในใจขึ้นเช่นกัน.
จงเทียนที่เผยยิ้มอย่างภาคภูมิ,แน่นอนย่อมรับรู้ว่าพวกเขานั้นคิดอะไร.
"หืม?"
ทันใดนั้น,จงซานก็เผยท่าทางใบหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจัง,จิตสังหารที่แผ่ออกมาจดจ้องมองไปยังหุบเขาที่ไกลออกไปในทันที.
"ท้ายที่สุดก็กลับมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ที่ไกลออกไป,บนหุบเขาดังกล่าว,ชายในชุดสีเหลืองแบกน้ำเต้าด้านหลัง,เขาที่เงยหน้าขึ้นมองไปบนอวกาศ,จดจ้องมองการต่อสู้ของเทพแห่งความดุร้ายทั้งสองที่ปะทะกันอยู่.
"ปราชญ์เทพลู่หย๋า!"เซียนเซิงซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เริ่มได้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ไกลออกไปจากตำแหน่งลู่หย๋า,เทียนเต๋าที่พุ่งทะยานขึ้นไปในทันที.
"ตูมมมม!” "ตูมมมม!”
"ตูมมมม!” ..............................
เทียนเต๋าที่พวยพุ่งตั้งตระหง่านติดๆต่อกันเก้าเส้น,ปรากฏล้อมรอบลู่หย๋าทันที,เทียนเต๋าเก้าเส้นที่ปรากฏขึ้น,สร้างความสนใจต่อผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเป็นอย่างมาก.
ลู่หย๋าที่จ้องมองเทียนเต๋าเก้าเส้น,ดวงตาที่หรี่เล็กลงเล็กน้อย.
"วูซซซ!"
จากใต้พื้นดิน,ร่างเก้าร่างที่ผุดขึ้นมาช้าๆ,แต่ละร่างที่เต็มไปด้วยปราณทมิฬสีดำมืด.
"เจียงซือ!
เก้าเจียงซือระดับเซียนบรรพชน!"ไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยออกมาคนแรก.
เก้าเจียงซือเซียนบรรพชนที่มีเป้าหมายชัดเจน,เข้าล้อมรอบคนผู้หนึ่งที่แบกน้ำเต้าด้านหลัง.
"นั่นคือปราชญ์เทพลู่หย๋า?"มีคนหลายคนที่รู้จัก.
"ปราชญ์เทพ?"
"เป็นปราชญ์เทพจริงๆ!"
"เกิดอะไรขึ้น?
ลอบโจมตีปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?"
........................
............
ขณะที่ทุกคนกำลังอุทานด้วยความประหลาดใจเสียงดังอื้ออึง,กลุ่มของจงซานที่ก้าวบินออกไป,ตรงไปยังใจกลางของเทียนเต๋าที่กำลังหมุนวนโคจร,ขณะที่บินอยู่บนอากาศนั้น,สายตาเย็นชาที่จดจ้องมองไปยังปราชญ์เทพลู่หย๋า.
"เป็นจงซานจริงๆ,จงซานต้องการต่อสู้กับลู่หย๋า!"
"ตี้เสวียนชาต่อสู้กับไท่อี้,จงซานต่อสู้กับลู่หย๋า,เป็นดั่งที่ข้าคาดจริงๆ!"
"ข้าบอกตั้งแต่ก่อนแล้ว,มันเกี่ยวกับจงซาน,เขากำลังรอสู้กับลู่หย๋า,จงซานต้าเจิ้งใจกล้าขนาดนี้เลยรึ?"
........................
............
......
พวกเขาที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศ,และจ้องมองสนามรบด้านล่าง,พร้อมกับเผยท่าทางตื่นเต้นออกมาอีกครั้ง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น