Immortality Chapter 1306 Di Xuansha vs Eastern Sovereign Tai Yi
Chapter 1306 East Di Xuansha vs emperor Tai
Yi
帝玄铩vs东皇太一
ตี้เสวียนชา ปะทะ ราชันย์ตะวันออกไท่อี้.
ดินแดนเหล่ยหยิน,ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
ชายชุดสีเหลืองผู้หนึ่ง,ที่ด้านหน้ามีคน 7-8
คนทั้งชายและหญิง.
ชายในชุดสีเหลืองที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย็นชา,สายตาที่เต็มไปด้วยความอหังการ,จ้องมองคนทั้งแปดด้านหน้า.
"เหล่าหวง,เวลานั้นพวกเราเห็น,ทะเลหมึกสีดำของม่อจื่อ,จงซานส่งสามข้าราชบริพารออกไป,หนึ่งคนสร้างเกาะกระดูกบนทะเลหมึก,และบนท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยปิศาจสวรรค์มากมาย."ชายคนหนึ่งเอ่ย.
ใครคือเหล่าหวง,ก่อนหน้านี้หนึ่งปี,ที่ตำหนักกลาง,เวลานั้นมีคนสองคนเหล่าหวงและเหล่าเสวียนสองคนที่มาช่วยอสูรแม่พิมพ์ไปจากมือจงซาน.
"แค่นี้รึ?"เหล่าหวงที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"ยังมีอีกหนึ่ง,ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ,ผู้น้อยไม่กล้ายืนยัน!"สตรีอีกคนที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"เอิ่ม,ข้าราชบริพารอีกคนของต้าเจิ้งในเวลานั้น,บางทีเขาน่าจะควบคุม,เอ่อ.....!"สตรีคนดังกล่าวขมวดคิ้วแน่น.
"ควบคุมอะไร?"เหล่าหวงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"เจียงซือ,ใช่,บางทีน่าจะเป็นเจียงซือ!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ย.
"เจียงซือรึ?
ไม่ใช่หุ่นเชิดหรอกรึ?"ชายอีกคนกล่าว.
"หุ่นเชิดมีเทียนเต๋าด้วยรึ?
มันต้องเป็นเจียงซือแน่,ข้าเคยเห็นในภพหยินมาก่อน,ข้าเคยเห็นตนที่ร้ายกาจกว่านั่น!"สตรีคนดังกล่าวที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นคนนี้อย่างงั้นรึ?"เหล่าหวงที่สร้างภาพเซียนเซิงซือขึ้นให้ทุกคนดู.
"ใช่,เป็นเขา!"สตรีคนดังกล่าวพยักหน้ารับในทันที.
"รู้แล้ว,หลังจากนี้,พวกเจ้าค่อยไปหาข้าที่วิหารใต้เสวียนหวง!"เหล่าหวงเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ขอบคุณเหล่าหวง!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
ทุกคนที่เข้าใจรับรู้นิสัยของเหล่าหวงดี,เขาไม่มีทางโป้ปด,หลังจากนั้นทุกคนก็จากไป.
เหล่าหวงที่จ้องมองไปยังภาพมายาของเซียนเซิงซือที่สร้างขึ้นมา.
"ในภาคกลางแห่งนี้,ข้าเห็นเจ้าแล้วรู้สึกประหลาดใจนัก,เหล่าซือ,ไม่,ควรจะบอกว่าเจ้าเฒ่าเจ้าเล่ห์! นายน้อย,ไม่,เจ้าเด็กนั่นควรจะตายแล้ว,เหล่าเสวียนเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง."เหล่าหวงที่กำลังบ่นพึมพำ.
"ไม่,ไม่ใช่,เป็นไปได้ว่ายังมีคนตระกูลจางรอดอีกรึ?"เหล่าหวงที่ครุ่นคิดไปมาพลางขมวดคิ้ว.
------------------------------------------------------
ค่ายกลไท่อี้.
ไท่อี้ที่นั่งสมาธิอยู่บนผิวน้ำ,ขณะที่มือทั้งสองข้างวางไว้บนตัก,ผิวน้ำที่เงียบสงบเริ่มเกิดคลื่นเป็นระลอก.
"คลื่น."
ปรากฏคลื่นที่สั่นไหวเป็นระลอกในทันที.
แววตาของไท่อี้ที่ลืมขึ้นทันที,แววตาที่ส่องประกายวับวาว.
ที่ด้านนอกค่าย,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
บนยอดเขาสูงนั้น,ในเวลานี้ปรากฏคนสามคน.
จงซาน,ตี้เสวียนชาและเซียนเซิงซือ.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,พลางขมวดคิ้วไปมา,"ก่อนหน้านี้ข้ารู้สึกสงสัย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นดั่งที่ข้าคาด,เจ้าคือผู้สืบทอดตระกูลจางอย่างงั้นรึ?"
เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
"ไม่จำเป็นต้องระแวงข้า,ในอดีตนั้น,ข้าเคยติดหนี้บุญคุณตระกูลจาง,ทว่าบุญคุณนั้น,ข้าก็ไม่สามารถตอบแทนได้,ข้ารู้สึกผิดต่อลูกหลานตระกูลจางเช่นกัน!"ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
"ช่างน่าเสียดาย,ใต้โลกหล้านี้มีเจ้าเพียงคนเดียวที่เป็นคนตระกูลจาง,นอกจากนี้ยังเห็นอย่างชัดเจน,เจ้าไม่สามารถล้างแค้นได้,การที่มีชีวิตได้นี้,นับว่าเป็นปาฏิหาริย์!"ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าจะทำ!"เซียนเซิงซือพยักหน้า.
ตี้เสวียนชาจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,จ้องมองไปยังจงซาน,ราวกับคาดเดาอะไรได้,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล."เป็นเจตจำนงสวรรค์แน่นอน!"
"ขอบคุณ!
อย่างไรก็ตาม,เรื่องของข้า,ข้าย่อมจัดการเองได้,คงไม่ขอรบกวนเจ้า!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"ตี้เสวียนชาที่ไม่เอ่ยอะไรต่อไป.
ตี้เสวียนชาที่หันหน้าจ้องมองไปยังค่ายกลหมอกขนาดใหญ่.
"ค่ายกลหมอกแปดทิศ!"จงซานที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกไปด้านหน้า,เงยหน้าจ้องมองท้องฟ้าที่สดใส,พร้อมกับยื่นมือขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับว่ากำลังคว้าจับบางอย่าง.
"วูซซซซซซ!"
ในสายตาของทุกคน,ดวงจันทร์นั้นมีขนาดใหญ่มาก,ทว่าจงซานนั้นรู้ว่าดวงจันทร์นั้นไม่ได้ใหญ่โตแต่อย่างใด,ทว่ามันสามารถรวบรวมแสงทำให้มองเห็นเด่นชัด.
แสงที่ล่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า.
"พลังแสงจันทรา,เป็นพลังจันทราที่แข็งแกร่งนัก!"เหล่าอสูรที่อุทานออกมา.
เหล่าอสูรตัวเล็กๆ,ที่โผล่ออกมา,แสงสีเงินบนอากาศที่ส่องลงมาด้านล่าง,กระแทกลงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง.
"!"เหล่าอสูรตัวน้อยรอบๆที่เผยท่าทางหวาดกลัว.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังที่หนักหน่วงรุนแรงของแสงจันทร์กระแทกลงไปยังค่ายกลหมอกแปดทิศ,เกิดระเบิดดังลั่น,พลังกระแทกที่ทรงพลัง,ทำให้หมอกรอบๆระเบิดออกมาไม่หยุด,อากาศมากมายที่อยู่รอบๆแตกสลาย,พัดเป่ากระเด็นออกไปรอบๆราวกับลูกศร,กลายเป็นลูกไฟที่แตกไปทุกทิศทาง,ป่าไม้แนวเขารอบๆที่พังทลายลงไปในทันที.
"แค๊ก แค๊ก แค๊ก!"
เสียงของค่ายกลที่เริ่มแตกร้าวดังกึกก้องปรากฏริ้วรอยที่จะพังทลายลง.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ค่ายกลใหญ่ยักษ์ที่ปกคลุมแนวเขาขนาดใหญ่,ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ค่ายกลหมอกแปดทิศพังทลายด้วยการโจมตีหนึ่งกระบวนท่าของตี้เสวียนชา,พลังทำลายนั้น,ทำให้หมอกนาแตกสลายหายไปทั้งหมด.
"ครืนนนนน!”
กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงปะทุ,แผดอำนาจสยบปลดปล่อยแรงกดดันออกมาจากด้านใน,พลังที่ลบหมอกเมฆฝุ่นควันรอบๆให้หายไปหมดในทันที.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ตำแหน่งตรงกลางนั้นได้ยินเสียงราวกับสายฟ้าฟาด,ผืนปฐพีที่กำลังสั่นไหวไปมาในทันที.
กลุ่มของจงซานที่กำลังจ้องมอง,พื้นที่ใจกลาง,เนินเขาที่กำลังผุดขึ้นมาจากบนพื้นในทันที,มันสูงขึ้นเรื่อยๆ,มากขึ้นและก็มากขึ้น.
ไม่นานหลังจากนั้น,ความสูงของมันก็เท่ากับความสูงของยอดเขากลุ่มจงซานยืนอยู่.
ที่ฝั่งตรงข้ามตรงยอดเขาสูง,ชายในชุดสีทอง,เป็นชายที่มีร่างใหญ่โตมาก,เขาที่นั่งสมาธิอยู่,ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนช้าๆ.
ผมยาวที่ทอดไปด้านหลัง,กลิ่นอายที่สูงศักดิ์แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังกลุ่มของจงซาน,ที่เผยความดุร้ายเย็นชาออกมา,สายตาที่คมกริบราวกับใบดาบ,จ้องมองกลุ่มของจงซาน.
"จงซาน? ตี้เสวียนชา!"เสียงเย็นชาของเขาที่ดังขึ้น,แววตาที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมา.
การโจมตีของตี้เสวียนชาก่อนหน้านี้,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายรอบๆตื่นตกใจ,พวกเขาที่มองเห็นจากพื้นที่ไกลออกไป,แสงจันทราที่ฟาดลงมาบนพื้น,ทันใดนั้นพวกเขาก็ตระหนักได้ว่าว่าเหมือนกับวันที่เกิดขึ้นที่วิหารใต้เหล่ยหยิน,ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นอีกอย่างงั้นรึ?
ความสามารถของตี้เสวียนชา?
สามารถเคลื่อนย้ายพลังของแสงจันทราได้?
ในเวลานั้น,ผู้ฝึกตนที่ไม่หยุดนิ่งเร่งรีบเดินทางมาจากพื้นที่ไกลออกไปทันที,บินตรงไปยังทิศทางที่แสงจันทราจากทองฟ้าฟาดลงมา.
ไท่อี้ที่จ้องมองคนทั้งสามอย่างไม่พอใจ,แม้ว่าก่อนหน้านี้,เขาไม่ได้ลงมือเอง,ทว่าไท่อี้ก็สามารถบอกได้ว่า,ฝ่ายตรงข้ามย่อมรู้ว่าเป็นแผนการของเขา,จงซานที่ไม่ตาย,ทำให้ยูไลก่อนหน้านี้ถูกสังหารไป.
คนทั้งสามมาทำอะไร?
ไท่อี้ย่อมรู้ได้อย่างชัดแจ้ง.
เพื่อแก้แค้น!
เพียงแค่จงซานและคนของเขาไม่มีคุณสมบัติแน่,เว้นแต่เป็นตี้เสวียนชา? แต่ทำไมเป็นตี้เสวียชามา?
ตี้เสวียนชามีสัมพันธ์กับต้าเจิ้ง,ไท่อี้ก็พอรู้มาบ้าง,ทว่าเหตุผลที่ตี้เสวียนชามานี้,ไท่อี้ที่คาดเดา,คงจะเกี่ยวข้องกับหมาป่าน้อยที่บาดเจ็บจึงมาแก้แค้นเขา?
แต่หมาป่าน้อยนั้นไม่ตาย,เพียงเท่านี้ถึงกับเป็นศัตรูกับเขาอย่างงั้นรึ?
"ดูเหมือนว่า,ลู่หย๋าจะไม่อยู่ที่นี่!"ตี้เสวียนชาเอ่ยกับจงซาน.
"ลู่หย๋าไม่อยู่ชั่วคราว,เวลานี้มีเพียงไท่อี้,เจ้าระวังด้วย! ความแข็งแกร่งของเขาน่าจะมากกว่าเมื่อครั้งในอดีตอีก."จงซานพยักหน้าและกล่าวออกไป.
ตี้เสวียชาแค่นเสียงเล็กน้อย,"ข้าเองก็ฟื้นฟูกลับมาสูงกว่าในอดีต!"
ตี้เสวียนชาที่สนใจจงซานต่อไป,ทว่าเขาจ้องมองไปยังราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่อยู่ไกลออกไป.
เคยเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในอดีต,แล้วอย่างไร,ตี้เสวียนชานั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอย่างแน่นอน.
ตี้เสวียนชาที่บินออกไป,พุ่งตรงไปยังยอดเขาด้านหน้า.
"ฟิ้ว!"
กงล้อทองคำปรากฏขึ้น,วงจักรสะบั้นโลกาที่ปรากฏขึ้นในอากาศทันที.
ไท่อี้ที่หรี่ตาจ้องมอง,เพ่งพิศตี้เสวียนชา,และกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา,"เผ่าหมาป่า,ตี้เสวียนชา?
เจ้าต้องการเป็นศัตรูกับข้าอย่างงั้นรึ?"
"ศัตรู,เป็นเจ้าต่างหากที่นำความอับยศมาสู่ตัวเอง! อดีตบุคคลอันดับหนึ่งอย่างงั้นรึ? คิดจะนำมาใช้ข่มขู่ข้า,มันไม่พอ!"ตี้เสวียนชาที่แค่นเสียงเย็นชา.
ต้องการต่อสู้กับเขาอย่างงั้นรึ?
แทบจะในทันที,ไท่อี้ก็เข้าใจความหมายของตี้เสวียนชา,เขาต้องการต่อสู้อยู่แล้ว,เขาต้องการแสดงให้ทุกคนได้เห็น,ให้เหล่ายอดฝีมือทั่วหล้า,ไม่มีใครหาญกล้าหาเรื่องกับหลานสาวตัวเองอีก?
"ฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่า,ดี,โอหังนัก! เจ้าต้องชดใช้ความโอหังนั่นอย่างสาสมแน่!"ไทอี้ที่เผยยิ้มอย่างเย็นชาออกมา.
"เคร้งๆ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดเสียงดังสนั่น,ปกคลุมทั่วท้องฟ้า,บนศีรษะของไท่อี้ปรากฏระฆังยักษ์ขึ้นมาในทันที,ระฆังหมิง,ที่ส่งเสียงดังไปทั่วฟ้าดิน,กลิ่นอายจากโบราณที่ปะทุขึ้นมา,เหล่าอสูรรอบๆเวลานี้ถึงกับหายใจไม่ออกไปในทันที.
ระฆังที่ดังกึกก้องบนศีรษะของไท่อี้นั้น,กระแทกกับวงจักรสะบั้นโลกาของตี้เสวียนชา,วงจักรที่หมุนออกไปรอบๆ,พร้อมกับกระแทกผลักดันกันไปมา!
"ระฆังราชันย์ตะวันออก!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ระฆังราชาตะวันออก,ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ด้อยกว่าวงจักรสะบั้นโลกาเลย!"เซียนเซิงซือที่พยักหน้ารับ.
"วูซซซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอบๆตี้เสวียนชา,ทันใดนั้นห้วงอากาศที่แตกแยก,แสงสีทองที่ผุดออกมา,จิตสังหารที่หนักหน่วงระเบิดออกมาในทันที,ในเวลานั้น,วงจักรสะบั้นโลกา
72
วงก็ถูกปล่อยออกมาโดยสมบูรณ์,มันอาบด้วยจิตสังหารที่รุนแรงแผดอำนาจสยบกระจายไปรอบๆ.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังไท่อี้,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง.
"เคร้งๆ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาและราชันย์ตะวันออกไท่อี้จะไม่ได้ด้อยกว่ากันเลย,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,ระฆังราชันย์ตะวันออกนั้น,ก็แผดกลิ่นอายจากโบราณทรงพลังน่าเกรงขามออกมาต้าน.
ระฆังราชันย์ตะวันออกที่ดังเจ็ดสิบสองครั้ง!
"ถอยก่อน!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
จงซานที่นำเซียนเซิงซือถอยห่างออกมาในทันที.
ไม่ใช่ว่าจงซานไม่กล้าเข้าใกล้,ทว่าการต่อสู้นี้เป็นของตี้เสวียนชา,จงซานได้ตกลงกับตี้เสวียนชาไปก่อนหน้าแล้ว,ตี้เสวียนชาต่อสู้กับไท่อี้,เขาต่อสู้กับลู่หย๋า.
ขณะที่ตี้เสวียนชาต่อสู้กับไท่อี้,จงซานก็ต้องเตรียมพร้อมจะรับมือกับลู่หย๋าที่พร้อมจะปรากฏตัวได้ทุกเมื่อ.
”สะบั้นโลกา ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"ระฆังราชันย์ตะวันออกครวญ
~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงอากาศที่แตกสลาย,แม้นการปะทะยังไปไม่ถึง,แรงกดดันพลังวิญญาณ,ก็เพียงพอที่จะบดสะบั้นห้วงมิติรอบๆนี้ได้แล้ว.
"ตูมมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังกึกก้องเป็นระยะๆดังไปทั่วดินแดนเหล่ยหยิน,อีกครั้งแล้ว,แรงระเบิดที่รุนแรงนี้,การปะทะอย่างหนักหน่วงที่ทำให้ดินแดนเหล่ยหยินเกิดแผ่นดินไหว,เมื่อเดือนที่แล้ว,ก็เคยเกิดขึ้นที่วิหารใต้เหล่ยหยิน,แรงระเบิด,ที่สั่นสะเทือนไปทั่วแผ่นดิน,แรงสั่นสะเทือนที่ทำให้เกิดคลื่นใหญ่ยักษ์ขึ้นบนทะเลรอบๆ.
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ไม่สามารถมองเห็นแสงจันทร์ได้แล้ว,เพราะว่าเวลานี้ผืนปฐพีนั้นสั่นไหวรุนแรงมาก,พื้นที่สิ่งก่อสร้างต้นไม้ใบหญ้าที่พังทลายลง,แรงสั่นสะเทือนที่เกิดคลื่นสะท้อนกวาดทุกสิ่งทุกอย่างออกไป,แต่ก็บางคนเองที่สามารถมองเห็นตี้เสวียนชาและไท่อี้ที่ต่อสู้กันไกลออกไป.
Chapter 1306 East Di Xuansha vs emperor Tai
Yi
帝玄铩vs东皇太一
ตี้เสวียนชา ปะทะ ราชันย์ตะวันออกไท่อี้.
ดินแดนเหล่ยหยิน,ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
ชายชุดสีเหลืองผู้หนึ่ง,ที่ด้านหน้ามีคน 7-8
คนทั้งชายและหญิง.
ชายในชุดสีเหลืองที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย็นชา,สายตาที่เต็มไปด้วยความอหังการ,จ้องมองคนทั้งแปดด้านหน้า.
"เหล่าหวง,เวลานั้นพวกเราเห็น,ทะเลหมึกสีดำของม่อจื่อ,จงซานส่งสามข้าราชบริพารออกไป,หนึ่งคนสร้างเกาะกระดูกบนทะเลหมึก,และบนท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยปิศาจสวรรค์มากมาย."ชายคนหนึ่งเอ่ย.
ใครคือเหล่าหวง,ก่อนหน้านี้หนึ่งปี,ที่ตำหนักกลาง,เวลานั้นมีคนสองคนเหล่าหวงและเหล่าเสวียนสองคนที่มาช่วยอสูรแม่พิมพ์ไปจากมือจงซาน.
"แค่นี้รึ?"เหล่าหวงที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"ยังมีอีกหนึ่ง,ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ,ผู้น้อยไม่กล้ายืนยัน!"สตรีอีกคนที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"เอิ่ม,ข้าราชบริพารอีกคนของต้าเจิ้งในเวลานั้น,บางทีเขาน่าจะควบคุม,เอ่อ.....!"สตรีคนดังกล่าวขมวดคิ้วแน่น.
"ควบคุมอะไร?"เหล่าหวงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"เจียงซือ,ใช่,บางทีน่าจะเป็นเจียงซือ!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ย.
"เจียงซือรึ?
ไม่ใช่หุ่นเชิดหรอกรึ?"ชายอีกคนกล่าว.
"หุ่นเชิดมีเทียนเต๋าด้วยรึ?
มันต้องเป็นเจียงซือแน่,ข้าเคยเห็นในภพหยินมาก่อน,ข้าเคยเห็นตนที่ร้ายกาจกว่านั่น!"สตรีคนดังกล่าวที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นคนนี้อย่างงั้นรึ?"เหล่าหวงที่สร้างภาพเซียนเซิงซือขึ้นให้ทุกคนดู.
"ใช่,เป็นเขา!"สตรีคนดังกล่าวพยักหน้ารับในทันที.
"รู้แล้ว,หลังจากนี้,พวกเจ้าค่อยไปหาข้าที่วิหารใต้เสวียนหวง!"เหล่าหวงเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ขอบคุณเหล่าหวง!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
ทุกคนที่เข้าใจรับรู้นิสัยของเหล่าหวงดี,เขาไม่มีทางโป้ปด,หลังจากนั้นทุกคนก็จากไป.
เหล่าหวงที่จ้องมองไปยังภาพมายาของเซียนเซิงซือที่สร้างขึ้นมา.
"ในภาคกลางแห่งนี้,ข้าเห็นเจ้าแล้วรู้สึกประหลาดใจนัก,เหล่าซือ,ไม่,ควรจะบอกว่าเจ้าเฒ่าเจ้าเล่ห์! นายน้อย,ไม่,เจ้าเด็กนั่นควรจะตายแล้ว,เหล่าเสวียนเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง."เหล่าหวงที่กำลังบ่นพึมพำ.
"ไม่,ไม่ใช่,เป็นไปได้ว่ายังมีคนตระกูลจางรอดอีกรึ?"เหล่าหวงที่ครุ่นคิดไปมาพลางขมวดคิ้ว.
------------------------------------------------------
ค่ายกลไท่อี้.
ไท่อี้ที่นั่งสมาธิอยู่บนผิวน้ำ,ขณะที่มือทั้งสองข้างวางไว้บนตัก,ผิวน้ำที่เงียบสงบเริ่มเกิดคลื่นเป็นระลอก.
"คลื่น."
ปรากฏคลื่นที่สั่นไหวเป็นระลอกในทันที.
แววตาของไท่อี้ที่ลืมขึ้นทันที,แววตาที่ส่องประกายวับวาว.
ที่ด้านนอกค่าย,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
บนยอดเขาสูงนั้น,ในเวลานี้ปรากฏคนสามคน.
จงซาน,ตี้เสวียนชาและเซียนเซิงซือ.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,พลางขมวดคิ้วไปมา,"ก่อนหน้านี้ข้ารู้สึกสงสัย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นดั่งที่ข้าคาด,เจ้าคือผู้สืบทอดตระกูลจางอย่างงั้นรึ?"
เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
"ไม่จำเป็นต้องระแวงข้า,ในอดีตนั้น,ข้าเคยติดหนี้บุญคุณตระกูลจาง,ทว่าบุญคุณนั้น,ข้าก็ไม่สามารถตอบแทนได้,ข้ารู้สึกผิดต่อลูกหลานตระกูลจางเช่นกัน!"ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
"ช่างน่าเสียดาย,ใต้โลกหล้านี้มีเจ้าเพียงคนเดียวที่เป็นคนตระกูลจาง,นอกจากนี้ยังเห็นอย่างชัดเจน,เจ้าไม่สามารถล้างแค้นได้,การที่มีชีวิตได้นี้,นับว่าเป็นปาฏิหาริย์!"ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าจะทำ!"เซียนเซิงซือพยักหน้า.
ตี้เสวียนชาจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,จ้องมองไปยังจงซาน,ราวกับคาดเดาอะไรได้,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล."เป็นเจตจำนงสวรรค์แน่นอน!"
"ขอบคุณ!
อย่างไรก็ตาม,เรื่องของข้า,ข้าย่อมจัดการเองได้,คงไม่ขอรบกวนเจ้า!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"ตี้เสวียนชาที่ไม่เอ่ยอะไรต่อไป.
ตี้เสวียนชาที่หันหน้าจ้องมองไปยังค่ายกลหมอกขนาดใหญ่.
"ค่ายกลหมอกแปดทิศ!"จงซานที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกไปด้านหน้า,เงยหน้าจ้องมองท้องฟ้าที่สดใส,พร้อมกับยื่นมือขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับว่ากำลังคว้าจับบางอย่าง.
"วูซซซซซซ!"
ในสายตาของทุกคน,ดวงจันทร์นั้นมีขนาดใหญ่มาก,ทว่าจงซานนั้นรู้ว่าดวงจันทร์นั้นไม่ได้ใหญ่โตแต่อย่างใด,ทว่ามันสามารถรวบรวมแสงทำให้มองเห็นเด่นชัด.
แสงที่ล่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า.
"พลังแสงจันทรา,เป็นพลังจันทราที่แข็งแกร่งนัก!"เหล่าอสูรที่อุทานออกมา.
เหล่าอสูรตัวเล็กๆ,ที่โผล่ออกมา,แสงสีเงินบนอากาศที่ส่องลงมาด้านล่าง,กระแทกลงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง.
"!"เหล่าอสูรตัวน้อยรอบๆที่เผยท่าทางหวาดกลัว.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังที่หนักหน่วงรุนแรงของแสงจันทร์กระแทกลงไปยังค่ายกลหมอกแปดทิศ,เกิดระเบิดดังลั่น,พลังกระแทกที่ทรงพลัง,ทำให้หมอกรอบๆระเบิดออกมาไม่หยุด,อากาศมากมายที่อยู่รอบๆแตกสลาย,พัดเป่ากระเด็นออกไปรอบๆราวกับลูกศร,กลายเป็นลูกไฟที่แตกไปทุกทิศทาง,ป่าไม้แนวเขารอบๆที่พังทลายลงไปในทันที.
"แค๊ก แค๊ก แค๊ก!"
เสียงของค่ายกลที่เริ่มแตกร้าวดังกึกก้องปรากฏริ้วรอยที่จะพังทลายลง.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ค่ายกลใหญ่ยักษ์ที่ปกคลุมแนวเขาขนาดใหญ่,ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ค่ายกลหมอกแปดทิศพังทลายด้วยการโจมตีหนึ่งกระบวนท่าของตี้เสวียนชา,พลังทำลายนั้น,ทำให้หมอกนาแตกสลายหายไปทั้งหมด.
"ครืนนนนน!”
กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงปะทุ,แผดอำนาจสยบปลดปล่อยแรงกดดันออกมาจากด้านใน,พลังที่ลบหมอกเมฆฝุ่นควันรอบๆให้หายไปหมดในทันที.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ตำแหน่งตรงกลางนั้นได้ยินเสียงราวกับสายฟ้าฟาด,ผืนปฐพีที่กำลังสั่นไหวไปมาในทันที.
กลุ่มของจงซานที่กำลังจ้องมอง,พื้นที่ใจกลาง,เนินเขาที่กำลังผุดขึ้นมาจากบนพื้นในทันที,มันสูงขึ้นเรื่อยๆ,มากขึ้นและก็มากขึ้น.
ไม่นานหลังจากนั้น,ความสูงของมันก็เท่ากับความสูงของยอดเขากลุ่มจงซานยืนอยู่.
ที่ฝั่งตรงข้ามตรงยอดเขาสูง,ชายในชุดสีทอง,เป็นชายที่มีร่างใหญ่โตมาก,เขาที่นั่งสมาธิอยู่,ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนช้าๆ.
ผมยาวที่ทอดไปด้านหลัง,กลิ่นอายที่สูงศักดิ์แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังกลุ่มของจงซาน,ที่เผยความดุร้ายเย็นชาออกมา,สายตาที่คมกริบราวกับใบดาบ,จ้องมองกลุ่มของจงซาน.
"จงซาน? ตี้เสวียนชา!"เสียงเย็นชาของเขาที่ดังขึ้น,แววตาที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมา.
การโจมตีของตี้เสวียนชาก่อนหน้านี้,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายรอบๆตื่นตกใจ,พวกเขาที่มองเห็นจากพื้นที่ไกลออกไป,แสงจันทราที่ฟาดลงมาบนพื้น,ทันใดนั้นพวกเขาก็ตระหนักได้ว่าว่าเหมือนกับวันที่เกิดขึ้นที่วิหารใต้เหล่ยหยิน,ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นอีกอย่างงั้นรึ?
ความสามารถของตี้เสวียนชา?
สามารถเคลื่อนย้ายพลังของแสงจันทราได้?
ในเวลานั้น,ผู้ฝึกตนที่ไม่หยุดนิ่งเร่งรีบเดินทางมาจากพื้นที่ไกลออกไปทันที,บินตรงไปยังทิศทางที่แสงจันทราจากทองฟ้าฟาดลงมา.
ไท่อี้ที่จ้องมองคนทั้งสามอย่างไม่พอใจ,แม้ว่าก่อนหน้านี้,เขาไม่ได้ลงมือเอง,ทว่าไท่อี้ก็สามารถบอกได้ว่า,ฝ่ายตรงข้ามย่อมรู้ว่าเป็นแผนการของเขา,จงซานที่ไม่ตาย,ทำให้ยูไลก่อนหน้านี้ถูกสังหารไป.
คนทั้งสามมาทำอะไร?
ไท่อี้ย่อมรู้ได้อย่างชัดแจ้ง.
เพื่อแก้แค้น!
เพียงแค่จงซานและคนของเขาไม่มีคุณสมบัติแน่,เว้นแต่เป็นตี้เสวียนชา? แต่ทำไมเป็นตี้เสวียชามา?
ตี้เสวียนชามีสัมพันธ์กับต้าเจิ้ง,ไท่อี้ก็พอรู้มาบ้าง,ทว่าเหตุผลที่ตี้เสวียนชามานี้,ไท่อี้ที่คาดเดา,คงจะเกี่ยวข้องกับหมาป่าน้อยที่บาดเจ็บจึงมาแก้แค้นเขา?
แต่หมาป่าน้อยนั้นไม่ตาย,เพียงเท่านี้ถึงกับเป็นศัตรูกับเขาอย่างงั้นรึ?
"ดูเหมือนว่า,ลู่หย๋าจะไม่อยู่ที่นี่!"ตี้เสวียนชาเอ่ยกับจงซาน.
"ลู่หย๋าไม่อยู่ชั่วคราว,เวลานี้มีเพียงไท่อี้,เจ้าระวังด้วย! ความแข็งแกร่งของเขาน่าจะมากกว่าเมื่อครั้งในอดีตอีก."จงซานพยักหน้าและกล่าวออกไป.
ตี้เสวียชาแค่นเสียงเล็กน้อย,"ข้าเองก็ฟื้นฟูกลับมาสูงกว่าในอดีต!"
ตี้เสวียนชาที่สนใจจงซานต่อไป,ทว่าเขาจ้องมองไปยังราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่อยู่ไกลออกไป.
เคยเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในอดีต,แล้วอย่างไร,ตี้เสวียนชานั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอย่างแน่นอน.
ตี้เสวียนชาที่บินออกไป,พุ่งตรงไปยังยอดเขาด้านหน้า.
"ฟิ้ว!"
กงล้อทองคำปรากฏขึ้น,วงจักรสะบั้นโลกาที่ปรากฏขึ้นในอากาศทันที.
ไท่อี้ที่หรี่ตาจ้องมอง,เพ่งพิศตี้เสวียนชา,และกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา,"เผ่าหมาป่า,ตี้เสวียนชา?
เจ้าต้องการเป็นศัตรูกับข้าอย่างงั้นรึ?"
"ศัตรู,เป็นเจ้าต่างหากที่นำความอับยศมาสู่ตัวเอง! อดีตบุคคลอันดับหนึ่งอย่างงั้นรึ? คิดจะนำมาใช้ข่มขู่ข้า,มันไม่พอ!"ตี้เสวียนชาที่แค่นเสียงเย็นชา.
ต้องการต่อสู้กับเขาอย่างงั้นรึ?
แทบจะในทันที,ไท่อี้ก็เข้าใจความหมายของตี้เสวียนชา,เขาต้องการต่อสู้อยู่แล้ว,เขาต้องการแสดงให้ทุกคนได้เห็น,ให้เหล่ายอดฝีมือทั่วหล้า,ไม่มีใครหาญกล้าหาเรื่องกับหลานสาวตัวเองอีก?
"ฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่า,ดี,โอหังนัก! เจ้าต้องชดใช้ความโอหังนั่นอย่างสาสมแน่!"ไทอี้ที่เผยยิ้มอย่างเย็นชาออกมา.
"เคร้งๆ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดเสียงดังสนั่น,ปกคลุมทั่วท้องฟ้า,บนศีรษะของไท่อี้ปรากฏระฆังยักษ์ขึ้นมาในทันที,ระฆังหมิง,ที่ส่งเสียงดังไปทั่วฟ้าดิน,กลิ่นอายจากโบราณที่ปะทุขึ้นมา,เหล่าอสูรรอบๆเวลานี้ถึงกับหายใจไม่ออกไปในทันที.
ระฆังที่ดังกึกก้องบนศีรษะของไท่อี้นั้น,กระแทกกับวงจักรสะบั้นโลกาของตี้เสวียนชา,วงจักรที่หมุนออกไปรอบๆ,พร้อมกับกระแทกผลักดันกันไปมา!
"ระฆังราชันย์ตะวันออก!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ระฆังราชาตะวันออก,ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ด้อยกว่าวงจักรสะบั้นโลกาเลย!"เซียนเซิงซือที่พยักหน้ารับ.
"วูซซซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอบๆตี้เสวียนชา,ทันใดนั้นห้วงอากาศที่แตกแยก,แสงสีทองที่ผุดออกมา,จิตสังหารที่หนักหน่วงระเบิดออกมาในทันที,ในเวลานั้น,วงจักรสะบั้นโลกา
72
วงก็ถูกปล่อยออกมาโดยสมบูรณ์,มันอาบด้วยจิตสังหารที่รุนแรงแผดอำนาจสยบกระจายไปรอบๆ.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังไท่อี้,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง.
"เคร้งๆ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาและราชันย์ตะวันออกไท่อี้จะไม่ได้ด้อยกว่ากันเลย,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,ระฆังราชันย์ตะวันออกนั้น,ก็แผดกลิ่นอายจากโบราณทรงพลังน่าเกรงขามออกมาต้าน.
ระฆังราชันย์ตะวันออกที่ดังเจ็ดสิบสองครั้ง!
"ถอยก่อน!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
จงซานที่นำเซียนเซิงซือถอยห่างออกมาในทันที.
ไม่ใช่ว่าจงซานไม่กล้าเข้าใกล้,ทว่าการต่อสู้นี้เป็นของตี้เสวียนชา,จงซานได้ตกลงกับตี้เสวียนชาไปก่อนหน้าแล้ว,ตี้เสวียนชาต่อสู้กับไท่อี้,เขาต่อสู้กับลู่หย๋า.
ขณะที่ตี้เสวียนชาต่อสู้กับไท่อี้,จงซานก็ต้องเตรียมพร้อมจะรับมือกับลู่หย๋าที่พร้อมจะปรากฏตัวได้ทุกเมื่อ.
”สะบั้นโลกา ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"ระฆังราชันย์ตะวันออกครวญ
~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงอากาศที่แตกสลาย,แม้นการปะทะยังไปไม่ถึง,แรงกดดันพลังวิญญาณ,ก็เพียงพอที่จะบดสะบั้นห้วงมิติรอบๆนี้ได้แล้ว.
"ตูมมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังกึกก้องเป็นระยะๆดังไปทั่วดินแดนเหล่ยหยิน,อีกครั้งแล้ว,แรงระเบิดที่รุนแรงนี้,การปะทะอย่างหนักหน่วงที่ทำให้ดินแดนเหล่ยหยินเกิดแผ่นดินไหว,เมื่อเดือนที่แล้ว,ก็เคยเกิดขึ้นที่วิหารใต้เหล่ยหยิน,แรงระเบิด,ที่สั่นสะเทือนไปทั่วแผ่นดิน,แรงสั่นสะเทือนที่ทำให้เกิดคลื่นใหญ่ยักษ์ขึ้นบนทะเลรอบๆ.
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ไม่สามารถมองเห็นแสงจันทร์ได้แล้ว,เพราะว่าเวลานี้ผืนปฐพีนั้นสั่นไหวรุนแรงมาก,พื้นที่สิ่งก่อสร้างต้นไม้ใบหญ้าที่พังทลายลง,แรงสั่นสะเทือนที่เกิดคลื่นสะท้อนกวาดทุกสิ่งทุกอย่างออกไป,แต่ก็บางคนเองที่สามารถมองเห็นตี้เสวียนชาและไท่อี้ที่ต่อสู้กันไกลออกไป.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น