Immortality Chapter 1308 Sorrow of Immortal Slashing Flying Blade
chapter 1308 Sorrow of Immortal Slashing
Flying Blade
斩仙飞刀的悲哀
มีดบินพิฆาตเซียนที่น่าเศร้า.
ลู่หย๋าที่เดินทางไปยังพื้นที่อื่น,ทำธุระด้านนอก,ทันใดนั้นก็สังหรใจไม่ดี,ค่ายกลที่เขาได้เตรียมเอาไว้พลังทะลายลง.
ถูกทะลวงอย่างงั้นรึ? แทบจะในทันทีลู่หย๋ารับรู้ว่าบิดากำลังพบปัญหา,ทว่าคนที่กล้ามาหาเรื่อง,จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.
ลู่หย๋า,ที่หันหลังกลับพุ่งตรงกลับมาด้วยความเร็วสูง.
เมื่อกลับมาถึงดินแดนเหล่ยหยิน,ที่ไกลออกไปลู่หย๋าสามารถมองเห็นการต่อสู้บนอวกาศได้.
เคลื่อนสะท้อนที่หนักหน่วงรุนแรงพัดผ่านแสงสะเก็ดดวงดาวที่ส่องสว่างจ้าแตกออกเป็นสาย,พุ่งออกไปทุกทิศทุกทางเป็นระยะๆ,ทั้งสองที่ขว้างดวงดาวเข้าไปทะกัน,เกิดระเบิดขึ้นอยู่เนืองๆ.
ไม่มีใครด้อยกว่ากัน,ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะอยู่ในระดับเดียวกัน.
ลู่หย๋าไม่เร่งรีบเข้าไป,ทว่าได้ร่อนลงไปยืนอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ขณะที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศ,ทว่าเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มารวมตัวกันมากเรื่อยๆ,ลู่หย๋าที่เผยท่าทางกังวลออกมา.
ขณะที่เข้ากำลังจะก้าว,บินขึ้นไปบนอวกาศ,ทันใดนั้นเทียนเต๋าก็ผุดขึ้นมารอบๆในทันที.
เจียงซือ?
เก้าเทียนเต๋าที่พวยพุ่งขึ้นรอบๆ,เทียนเต๋าเก้าเส้นที่เต็มไปด้วยความมืดมิดปกปิดเส้นทางของเขาเอาไว้.
"วูซซซซซ!"
เก้าเจียงซือที่ผุดขึ้นมาจากบนพื้น,ทันใดนั้นที่ด้านหลังของพวกมันก็ปรากฏปีกกระดูกมังกร,กลิ่นอายแห่งความตายที่ระเบิดออกมา,ห้วงมิติรอบๆที่บิดเบี้ยวไปมา.
"ร่างเฉิน?"ดวงตาของหลู่หย๋าที่หรี่เล็กลง.
เจียงซือทั้งเก้าตนนั้นไม่ธรรมดาเลย,สามารถหลอมขึ้นจนกลายเป็นร่างเฉินได้! เป็นคนของนิกายใต้เสวียนหวงอย่างงั้นรึ?
และในเวลาเดียวกัน,ไม่ไกลออกไปปรากฏร่างอีกห้าร่างบินเข้ามา.
"จงซาน?"ลู่หย๋าที่จ้องมองจงซาน,แววตาเผยท่าทางเย็นชา.
ขณะที่จ้องมองไปยังคนด้านหลังจงซาน,จ้องมองไปยังเจียงซือร่างเฉินที่ปลดปล่อยเทียนเต๋าออกมา,ผอมกับเผยใบหน้าที่ดำมืด.
"ปราชญ์เทพลู่หย๋า,ไม่คิดว่าจะได้พบกันอีก!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ดวงตาของลู่หย๋าที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,"เจ้าต้องการแก้แค้นอย่างงั้นรึ?"
แม้นว่าลู่หย๋าจะเป็นคนหาเรื่องจงซาน,ทว่าเขาได้คำนวณแล้วว่าอีกฝ่ายย่อมไม่กล้ามาถามหาความลับผิดชอบแน่,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะหาญกล้าเช่นนี้.
"ในเมื่อรู้ก็ง่ายไม่ต้องอธิบายให้มากความ!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"เจ้าต้องการอะไร?"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หากว่าไม่เพราะจงซานมีความสามารถเล็กน้อย,คงไม่สามารถยื่นอยู่ที่นี่ได้,กับความแค้นที่ข้ามี,ขอเพียงทำลายมีดบินพิฆาตเซียนของเจ้า,เรื่องก่อนหน้านี้ข้าจะไม่ถือสา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ทำลายมีดบินพิฆาตเซียนอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆถึงกับดวงตาเบิกกว้างเผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองจงซาน,จงซานกำลังทำอะไร?
ถึงกับบีดบังคับให้ปราชญ์เทพทำลายของวิเศษระดับปราชญ์เทพของตัวเองอย่างงั้นรึ?
นี่พวกเขาฟังผิดหรือไม่?
มีดบินพิฆาตเซียน,นี่คือของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดของลู่หย๋า! แล้วลู่หย๋าจะยอมอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้เขายังเป็นปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามอีกด้วย.
"ฮ่า,ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ลู่หย๋าที่หัวเราะเสียงดังออกมาในทันที.
"จงซาน? เจ้าช่างโอหังจริงๆ!"ใบหน้าของลู่หย๋าที่เผยท่าทางจริงจัง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้าย.
"โอหังอย่างงั้นรึ? เจ้าไม่ใช่ปราชญ์เทพคนแรกที่เอ่ยเช่นนี้,แต่,ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่ต้องการทำลายมันอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ใต้สวรรค์แห่งนี้ไม่มีใครกล้าบังคับให้ข้าทำลายมีดบินพิฆาตเซียนของข้า!"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!"เซียนเซิงซือที่อยู่ด้านหลังจงซานสั่นกระดิ่งในทันที.
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่เริ่มสะบัดปีก,เคลื่อนไหวในทันที.
"วูซซซซซ!"
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่พุ่งเข้าหาลู่หย๋า.
ลู่หย๋าที่แค่นเสียงเย็นชา,"ในเมื่อเจ้าต้องการทำลายมีดบิดพิฆาตเซียนของข้า,งั้นก็ขอดูความสามารถสักหน่อย."
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ลู่หย๋าที่เปิดจุกน้ำเต้าออก,จิตสังหารปราณปิศาจที่พวยพุ่งออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
"อัญเชิญเป่าเป้ย!"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"~~~~~~~~~~!”
แสงสีขาวที่พุ่งออกมาจากน้ำเตาเซียน,มีดบินสีขาว,คมมีดสองข้างที่ตัดเฉือนอากาศเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง,พุ่งโจมตีไปยังเจียงซือร่างเฉินทั้งเก้าอย่างรวดเร็ว.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเก้าครั้ง,เจียงซือร่างเฉินที่ถูกกระแทกอย่างแรก,ที่คอของเจียงซือร่างเฉินปรากฏเป็นรอยขึ้นมาเช่นกัน.
"ร่างเฉิน,นี่คือคือกายเนื้อที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกหล้า!"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เก้าร่างเฉินที่คำรามออกมาเสียงดัง,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,ปรากฏเมฆปิศาจที่มืดมิดมารวมตัวกัน,ก่อนที่พวกมันจะพุ่งเข้าหาลู่หย๋าอีกครั้ง.
"ตูมมมม!”
ลู่หย๋าที่ปลดปล่อยแรงกดดันที่แข็งแกร่งออกมา,พร้อมกับสลายเมฆปิศาจที่ดำมืดออกไป,เปิดเป็นทาง,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน.
ร่างของลู่หย๋าที่เคลื่อนที่ไปได้อย่างช้าๆ,ใบหน้าที่ลางเลือน,มองเห็นดวงตาปราชญ์เทพที่ปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามออกมา.
เนตรปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามนี้,ทำให้ผู้ฝึกตนรอบๆต้องก้มหน้าลง,ไม่แม้แต่กล้าจ้องมองสบตา.
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่ลอยอยู่ปกป้องขวางอยู่ด้านหน้าจงซาน,ป้องกันลู่หย๋าเอาไว้.
"ไปให้พ้น!"ลู่หย๋าแค่นเสียงเย็นชา.
"อันเชิญเป่าเป้ย!"ลู่หย๋าที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"วูซซซซซ!"
มีดบินพิฆาตเซียนที่บินออกมาจากน้ำเต๋าอีกครั้ง,พุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน.
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่รวมพลังกัน,กลายเป็นกำแพงป้องกัน,พร้อมกับสร้างม่านสีแดงขึ้นมา!
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มีดบินพิฆาตเซียนที่รอยกลับคืนอีกครั้ง,เจียงซือร่างเฉินที่ลอยแยกเปิดเป็นทางเช่นกัน.
"ทรงพลังกว่าก่อนหน้านี้มาก!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาในทันที.
สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของมีดบินพิฆาตเซียนได้มากกว่าเดิมอย่างงั้นรึ?
"ชิ,คิดจะหลบอยู่ด้านหลังนั่นอีกนานเท่าไหร่!"ลู่หย๋ากล่าวหยัน.
จงซานที่เผยแววตาที่เย็นชาออกมา,ฝ่ามือของจงซานที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย,ปรากฏเป็นหลุมดำขึ้นมาพร้อมกับผลักออกไปยังทิศทางของลู่หย๋า.
ทักษะเทวะ,กุย!
"อัญเชิญเป้าเป่ย!"ลู่หย๋าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
มีดบินพิฆาตเซียนที่พุ่งออกจากน้ำเต้าอีกครั้ง.
"ทะลวงให้ข้า
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลู่หย๋าที่คำรามเสียงดัง,มีดบินพิฆาตเซียนที่ปลดปล่อยกลิ่นอายที่น่าสะพรึงพุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน,กระแทกกับหลุมน้ำวนที่พุ่งมา.
”!”
"ครืนนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมน้ำวนสีดำที่เกิดเสียงดังสนั่น,ทักษะเทวะ,กุย,กำลังจะพังทลายอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตาม,มีดบินพิฆาตเซียนที่ปะทะทักษะเทวะกุย,เหมือนจะไร้เรี่ยวแรง,หมดพลังไปในทันที,ไม่พุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซานอีกครั้ง,ทว่ายังคงลอยอยู่.
"สลายลิขิตอย่างงั้นรึ?"ลู่หย๋าที่เผยท่าทางจริงจัง.
"น้ำเต้าพิฆาตเซียน,ข้าเคยเห็นมาก่อน,ข้ารู้ว่าเจ้ามีมากกว่าหนึ่งใบมีด,และยังสามารถผสานเข้ากับใบมีดหลักได้,นำ,ใบมีดหลักของเจ้าออกมา,ข้าจะทำลายมันด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ทำลายใบมีดหลักของข้าอย่างงั้นรึ?ลำพังแค่ทักษะเทวะของเจ้านะรึ?"ลู่หย๋ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"วูซซซซซ!"
จงซานที่เพิ่มพลังทักษะเทวะ,กุยอีกครั้ง!
หลุมน้ำวนสีดำที่ปรากฏขึ้นนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,กลิ่นอายที่หนักหน่วงแผ่ขยายออกมา,ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆหัวใจสั่นไหวรู้สึกเย็นยะเยือบ.
"ชิ,ใบมีดหลักของข้า,มีลิขิตมากมายไร้ที่สิ้นสุด,คิดว่าเจ้าจะสามารถสลายมันได้หมดอย่างงั้นรึ?
ก็ดี,ข้าจะดูว่าเจ้าจะต้านมันอย่างไร!"ลู่หย๋ากล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ขอให้เป่าเป้ยออกไป!"ลู่หย๋าที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ครืนนนนนนน!"
น้ำเต้าสังหารเซียนที่พวยพุ่งเปล่งแสงสีทองสว่างจ้าออกมาในทันที,จากนั้นก็มีบางอย่างพุ่งออกมาเป็นเหมือนดั่งสายน้ำบินตรงออกไปด้วยความเร็ว.
”!”
แสงสีทองที่พุ่งออกไป,มองเห็นเหมือนกับร่างปิศาจที่พุ่งเข้าไปผสานกับมีดบินก่อนหน้านี้,ระเบิดพลังผลักดันอำนาจตัดไปยังทิศของจงซาน.
ริ้วแสงที่เหมือนกับทางช้างเผือก,สะบั้นอากาศรอบๆให้แตกสลาย,ทุกที่ที่มีดบินพิฆาตเซียนสีทองลากผ่าน,ถูกเฉือนเป็นรอยหลุมดำทันที.
"วูซซซซซ!”
หลุมน้ำวนสีดำบนอากาศ,ทันใดนั้นก็เปลี่ยนไป,มุมทั้งสองข้างขอบของมันปรากฏเป็นปลาหยิน
หยาง สองตัว.
"ทะลวง!"ลู่หย๋าที่ตะโกนเสียงดัง.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มีดบินพิฆาตเซียนที่กำลังตัดปลาหยินหยางสองตัว,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ทว่าหลุมน้ำวนกลับไม่พลังทำลาย,ซ้ำยังดูดกลืนกลิ่นอายของมันเข้าไปด้านใน.
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
มีดบินพิฆาตเซียนกำลังสั่นไม่สามารถที่จะทะลวงพลังของอีกฝ่ายได้.
"ไม่ได้การแล้ว,ทักษะเทวะเจ้ามัน........!"ลู่หย๋าใบหน้าเปลี่ยนสี.
เพราะว่าแสงที่สว่างจ้าเจิดจรัสของมีดบินพิฆาตเซียนก่อนหน้านี้มืดลง.
"กลับมา!"ลู่หย๋าโบกมือ.
"วูซซ ฟี่ ฮึม
..............................!”
มีดบินพิฆาตเซียนที่กำลังสั่นไหว,ต้องการแยกออกมาจากหลุมดำ,ขณะที่มันกำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
"สะกด ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของจงเทียนที่อยู่ข้างๆ,ได้ปลดปล่อยเจดีย์ขนาดใหญ่ยักษ์ขึ้นมา,มันล่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า,ก่อนที่จะกระแทกไปที่ด้ามของมีดบิดพิฆาตเซียน,ทำให้มันไม่สามารถขยับหนีออกไปได้.
"เคร้งง~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของโลหะกระแทกกันดังกึกก้อง,มีดบินพิฆาตเซียนที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
"ปัง!"
มีดบินที่หักครึ่ง,เสียงโลหะที่หักสะท้านเป็นคลื่นเสียงสั้นอันหนักหน่วงดังไปก้องไปทั่วสวรรค์และปฐพี.
เหล่าอสูรที่อยู่รอบๆ,ถึงกับล้มลงชักดิ้นไปมาด้วยเสียงของการแตกหักของมีดบินในทันที,ลิขิตของมีดบินพิฆาตเซียนแตกสลายหายไปทั้งหมด,จนแตกหัก.
มีดบินพิฆาตเซียน,หักไปแล้ว!
กระบวนการดังกล่าว,เกิดขึ้นเร็วมาก.
เร็วเกินกว่า,ที่ผู้ฝึกตนรอบๆจะตั้งสติได้ทันที.
ทุกคนเห็นเพียงมีดบินพิฆาตเซียนที่ล่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า,จากนั้นก็ถูกเจดีย์ใหญ่ยักษ์กระแทกลอยออกไป,มีดบินพิฆาตเซียนพังทลายไปแล้วอย่างงั้นรึ?
นี่มัน,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?
มีดบินพิฆาตเซียนที่มีชื่อเสียงมากมายนั่น,พังทลายอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆจ้องมองด้วยใบหน้าท่าทางไม่อยากเชื่อ,ลู่หย๋าเองก็ตื่นตะลึงอย่างที่สุดเช่นกัน,ไม่มีทาง,มันจะเป็นไปได้อย่างไร,มีดบินพิฆาตเซียนหัก?
พังทลายแล้วอย่างงั้นรึ?
นั่นมันใบมีดหลัก,มันจะแตกหักได้อย่างไร?
เป็นเรื่องตลกหรือไม่?
"สารเลว ~~~~~!”
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลู่หย๋าที่พุ่งกระแทกเจียงซือร่างเฉินสามร่างลอยระลิ่วออกไป,ก่อนที่จะไปปรากฏขึ้นที่ด้านหน้ามีดบินพิฆาตเซียนในทันที.
เจดีย์ของจงเทียนที่ถูกเก็บไป,ทักษะเทวะกุยของจงซานหายไป,เหลือเพียงแค่ปราชญ์เทพลู่หย๋าที่กำลังถือมีดบินพิฆาตเซียนที่หักเป็นสองท่อน,ด้วยใบหน้างงงวย.
นี่มัน,เป็นไปได้อย่างไร?
ทำลายมีดบินพิฆาตเซียน,อาวุธเทวะที่แข็งแกร่งสมบูรณ์หักได้อย่างงั้นรึ?
บนศีรษะของลู่หย๋ากำลังสั่น,เกิดควัน,เมฆครึ้ม,ความโกรธเกรี้ยวที่มากมายที่ถูกปลดปล่อยออกมา.
"จงซาน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ใบหน้าของลู่หย๋าทั้งโกรธและเศร้าใจ,ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่ปะทุออกมาอย่างรุนแรงจ้องมองไปยังจงซาน.
"ศิษย์พี่,ท่านตบหน้าข้าหน่อย,ข้าฝันอยู่อย่างงั้นรึ?
นั่นคือของวิเศษปราชญ์เทพที่ร้ายกาจ,มันแตกหักง่ายๆเลยรึ?"
"ของปลอมอย่างงั้นรึ?
มีดบินพิฆาตเซียนเป็นไปไม่ได้ที่จะพังทลายง่ายๆเช่นนั้น!"
"เป็นความจริง,นอกจากนี้ยังเป็นใบมีดหลักในน้ำเต้าเซียนนั่นด้วย.
"พังไปแล้วรึ? นับจากวันนี้,ชื่อของจงซานจะเพิ่มขึ้นอีกแล้ว,เหลือเชื่อจริงๆ"
....................................
..................
............
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ,ต่างก็จ้องมองจงซานด้วยความตื่นตะลึง,ง่ายดายถึงเพียงนี้เลย,มีดบินพิฆาตเซียน! นั่นมันมีดบินพิฆาตเซียนออุปกรณ์ปราชญ์เทพเลยนะ!
chapter 1308 Sorrow of Immortal Slashing
Flying Blade
斩仙飞刀的悲哀
มีดบินพิฆาตเซียนที่น่าเศร้า.
ลู่หย๋าที่เดินทางไปยังพื้นที่อื่น,ทำธุระด้านนอก,ทันใดนั้นก็สังหรใจไม่ดี,ค่ายกลที่เขาได้เตรียมเอาไว้พลังทะลายลง.
ถูกทะลวงอย่างงั้นรึ? แทบจะในทันทีลู่หย๋ารับรู้ว่าบิดากำลังพบปัญหา,ทว่าคนที่กล้ามาหาเรื่อง,จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.
ลู่หย๋า,ที่หันหลังกลับพุ่งตรงกลับมาด้วยความเร็วสูง.
เมื่อกลับมาถึงดินแดนเหล่ยหยิน,ที่ไกลออกไปลู่หย๋าสามารถมองเห็นการต่อสู้บนอวกาศได้.
เคลื่อนสะท้อนที่หนักหน่วงรุนแรงพัดผ่านแสงสะเก็ดดวงดาวที่ส่องสว่างจ้าแตกออกเป็นสาย,พุ่งออกไปทุกทิศทุกทางเป็นระยะๆ,ทั้งสองที่ขว้างดวงดาวเข้าไปทะกัน,เกิดระเบิดขึ้นอยู่เนืองๆ.
ไม่มีใครด้อยกว่ากัน,ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะอยู่ในระดับเดียวกัน.
ลู่หย๋าไม่เร่งรีบเข้าไป,ทว่าได้ร่อนลงไปยืนอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ขณะที่จ้องมองขึ้นไปบนอวกาศ,ทว่าเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มารวมตัวกันมากเรื่อยๆ,ลู่หย๋าที่เผยท่าทางกังวลออกมา.
ขณะที่เข้ากำลังจะก้าว,บินขึ้นไปบนอวกาศ,ทันใดนั้นเทียนเต๋าก็ผุดขึ้นมารอบๆในทันที.
เจียงซือ?
เก้าเทียนเต๋าที่พวยพุ่งขึ้นรอบๆ,เทียนเต๋าเก้าเส้นที่เต็มไปด้วยความมืดมิดปกปิดเส้นทางของเขาเอาไว้.
"วูซซซซซ!"
เก้าเจียงซือที่ผุดขึ้นมาจากบนพื้น,ทันใดนั้นที่ด้านหลังของพวกมันก็ปรากฏปีกกระดูกมังกร,กลิ่นอายแห่งความตายที่ระเบิดออกมา,ห้วงมิติรอบๆที่บิดเบี้ยวไปมา.
"ร่างเฉิน?"ดวงตาของหลู่หย๋าที่หรี่เล็กลง.
เจียงซือทั้งเก้าตนนั้นไม่ธรรมดาเลย,สามารถหลอมขึ้นจนกลายเป็นร่างเฉินได้! เป็นคนของนิกายใต้เสวียนหวงอย่างงั้นรึ?
และในเวลาเดียวกัน,ไม่ไกลออกไปปรากฏร่างอีกห้าร่างบินเข้ามา.
"จงซาน?"ลู่หย๋าที่จ้องมองจงซาน,แววตาเผยท่าทางเย็นชา.
ขณะที่จ้องมองไปยังคนด้านหลังจงซาน,จ้องมองไปยังเจียงซือร่างเฉินที่ปลดปล่อยเทียนเต๋าออกมา,ผอมกับเผยใบหน้าที่ดำมืด.
"ปราชญ์เทพลู่หย๋า,ไม่คิดว่าจะได้พบกันอีก!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ดวงตาของลู่หย๋าที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,"เจ้าต้องการแก้แค้นอย่างงั้นรึ?"
แม้นว่าลู่หย๋าจะเป็นคนหาเรื่องจงซาน,ทว่าเขาได้คำนวณแล้วว่าอีกฝ่ายย่อมไม่กล้ามาถามหาความลับผิดชอบแน่,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะหาญกล้าเช่นนี้.
"ในเมื่อรู้ก็ง่ายไม่ต้องอธิบายให้มากความ!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"เจ้าต้องการอะไร?"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หากว่าไม่เพราะจงซานมีความสามารถเล็กน้อย,คงไม่สามารถยื่นอยู่ที่นี่ได้,กับความแค้นที่ข้ามี,ขอเพียงทำลายมีดบินพิฆาตเซียนของเจ้า,เรื่องก่อนหน้านี้ข้าจะไม่ถือสา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ทำลายมีดบินพิฆาตเซียนอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆถึงกับดวงตาเบิกกว้างเผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองจงซาน,จงซานกำลังทำอะไร?
ถึงกับบีดบังคับให้ปราชญ์เทพทำลายของวิเศษระดับปราชญ์เทพของตัวเองอย่างงั้นรึ?
นี่พวกเขาฟังผิดหรือไม่?
มีดบินพิฆาตเซียน,นี่คือของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดของลู่หย๋า! แล้วลู่หย๋าจะยอมอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้เขายังเป็นปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามอีกด้วย.
"ฮ่า,ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ลู่หย๋าที่หัวเราะเสียงดังออกมาในทันที.
"จงซาน? เจ้าช่างโอหังจริงๆ!"ใบหน้าของลู่หย๋าที่เผยท่าทางจริงจัง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้าย.
"โอหังอย่างงั้นรึ? เจ้าไม่ใช่ปราชญ์เทพคนแรกที่เอ่ยเช่นนี้,แต่,ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่ต้องการทำลายมันอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ใต้สวรรค์แห่งนี้ไม่มีใครกล้าบังคับให้ข้าทำลายมีดบินพิฆาตเซียนของข้า!"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!"เซียนเซิงซือที่อยู่ด้านหลังจงซานสั่นกระดิ่งในทันที.
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่เริ่มสะบัดปีก,เคลื่อนไหวในทันที.
"วูซซซซซ!"
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่พุ่งเข้าหาลู่หย๋า.
ลู่หย๋าที่แค่นเสียงเย็นชา,"ในเมื่อเจ้าต้องการทำลายมีดบิดพิฆาตเซียนของข้า,งั้นก็ขอดูความสามารถสักหน่อย."
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ลู่หย๋าที่เปิดจุกน้ำเต้าออก,จิตสังหารปราณปิศาจที่พวยพุ่งออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
"อัญเชิญเป่าเป้ย!"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"~~~~~~~~~~!”
แสงสีขาวที่พุ่งออกมาจากน้ำเตาเซียน,มีดบินสีขาว,คมมีดสองข้างที่ตัดเฉือนอากาศเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง,พุ่งโจมตีไปยังเจียงซือร่างเฉินทั้งเก้าอย่างรวดเร็ว.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเก้าครั้ง,เจียงซือร่างเฉินที่ถูกกระแทกอย่างแรก,ที่คอของเจียงซือร่างเฉินปรากฏเป็นรอยขึ้นมาเช่นกัน.
"ร่างเฉิน,นี่คือคือกายเนื้อที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกหล้า!"ลู่หย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เก้าร่างเฉินที่คำรามออกมาเสียงดัง,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,ปรากฏเมฆปิศาจที่มืดมิดมารวมตัวกัน,ก่อนที่พวกมันจะพุ่งเข้าหาลู่หย๋าอีกครั้ง.
"ตูมมมม!”
ลู่หย๋าที่ปลดปล่อยแรงกดดันที่แข็งแกร่งออกมา,พร้อมกับสลายเมฆปิศาจที่ดำมืดออกไป,เปิดเป็นทาง,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน.
ร่างของลู่หย๋าที่เคลื่อนที่ไปได้อย่างช้าๆ,ใบหน้าที่ลางเลือน,มองเห็นดวงตาปราชญ์เทพที่ปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามออกมา.
เนตรปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามนี้,ทำให้ผู้ฝึกตนรอบๆต้องก้มหน้าลง,ไม่แม้แต่กล้าจ้องมองสบตา.
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่ลอยอยู่ปกป้องขวางอยู่ด้านหน้าจงซาน,ป้องกันลู่หย๋าเอาไว้.
"ไปให้พ้น!"ลู่หย๋าแค่นเสียงเย็นชา.
"อันเชิญเป่าเป้ย!"ลู่หย๋าที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"วูซซซซซ!"
มีดบินพิฆาตเซียนที่บินออกมาจากน้ำเต๋าอีกครั้ง,พุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน.
เก้าเจียงซือร่างเฉินที่รวมพลังกัน,กลายเป็นกำแพงป้องกัน,พร้อมกับสร้างม่านสีแดงขึ้นมา!
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มีดบินพิฆาตเซียนที่รอยกลับคืนอีกครั้ง,เจียงซือร่างเฉินที่ลอยแยกเปิดเป็นทางเช่นกัน.
"ทรงพลังกว่าก่อนหน้านี้มาก!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาในทันที.
สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของมีดบินพิฆาตเซียนได้มากกว่าเดิมอย่างงั้นรึ?
"ชิ,คิดจะหลบอยู่ด้านหลังนั่นอีกนานเท่าไหร่!"ลู่หย๋ากล่าวหยัน.
จงซานที่เผยแววตาที่เย็นชาออกมา,ฝ่ามือของจงซานที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย,ปรากฏเป็นหลุมดำขึ้นมาพร้อมกับผลักออกไปยังทิศทางของลู่หย๋า.
ทักษะเทวะ,กุย!
"อัญเชิญเป้าเป่ย!"ลู่หย๋าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
มีดบินพิฆาตเซียนที่พุ่งออกจากน้ำเต้าอีกครั้ง.
"ทะลวงให้ข้า
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลู่หย๋าที่คำรามเสียงดัง,มีดบินพิฆาตเซียนที่ปลดปล่อยกลิ่นอายที่น่าสะพรึงพุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน,กระแทกกับหลุมน้ำวนที่พุ่งมา.
”!”
"ครืนนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมน้ำวนสีดำที่เกิดเสียงดังสนั่น,ทักษะเทวะ,กุย,กำลังจะพังทลายอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตาม,มีดบินพิฆาตเซียนที่ปะทะทักษะเทวะกุย,เหมือนจะไร้เรี่ยวแรง,หมดพลังไปในทันที,ไม่พุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซานอีกครั้ง,ทว่ายังคงลอยอยู่.
"สลายลิขิตอย่างงั้นรึ?"ลู่หย๋าที่เผยท่าทางจริงจัง.
"น้ำเต้าพิฆาตเซียน,ข้าเคยเห็นมาก่อน,ข้ารู้ว่าเจ้ามีมากกว่าหนึ่งใบมีด,และยังสามารถผสานเข้ากับใบมีดหลักได้,นำ,ใบมีดหลักของเจ้าออกมา,ข้าจะทำลายมันด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ทำลายใบมีดหลักของข้าอย่างงั้นรึ?ลำพังแค่ทักษะเทวะของเจ้านะรึ?"ลู่หย๋ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"วูซซซซซ!"
จงซานที่เพิ่มพลังทักษะเทวะ,กุยอีกครั้ง!
หลุมน้ำวนสีดำที่ปรากฏขึ้นนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,กลิ่นอายที่หนักหน่วงแผ่ขยายออกมา,ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆหัวใจสั่นไหวรู้สึกเย็นยะเยือบ.
"ชิ,ใบมีดหลักของข้า,มีลิขิตมากมายไร้ที่สิ้นสุด,คิดว่าเจ้าจะสามารถสลายมันได้หมดอย่างงั้นรึ?
ก็ดี,ข้าจะดูว่าเจ้าจะต้านมันอย่างไร!"ลู่หย๋ากล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ขอให้เป่าเป้ยออกไป!"ลู่หย๋าที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ครืนนนนนนน!"
น้ำเต้าสังหารเซียนที่พวยพุ่งเปล่งแสงสีทองสว่างจ้าออกมาในทันที,จากนั้นก็มีบางอย่างพุ่งออกมาเป็นเหมือนดั่งสายน้ำบินตรงออกไปด้วยความเร็ว.
”!”
แสงสีทองที่พุ่งออกไป,มองเห็นเหมือนกับร่างปิศาจที่พุ่งเข้าไปผสานกับมีดบินก่อนหน้านี้,ระเบิดพลังผลักดันอำนาจตัดไปยังทิศของจงซาน.
ริ้วแสงที่เหมือนกับทางช้างเผือก,สะบั้นอากาศรอบๆให้แตกสลาย,ทุกที่ที่มีดบินพิฆาตเซียนสีทองลากผ่าน,ถูกเฉือนเป็นรอยหลุมดำทันที.
"วูซซซซซ!”
หลุมน้ำวนสีดำบนอากาศ,ทันใดนั้นก็เปลี่ยนไป,มุมทั้งสองข้างขอบของมันปรากฏเป็นปลาหยิน
หยาง สองตัว.
"ทะลวง!"ลู่หย๋าที่ตะโกนเสียงดัง.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มีดบินพิฆาตเซียนที่กำลังตัดปลาหยินหยางสองตัว,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ทว่าหลุมน้ำวนกลับไม่พลังทำลาย,ซ้ำยังดูดกลืนกลิ่นอายของมันเข้าไปด้านใน.
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
มีดบินพิฆาตเซียนกำลังสั่นไม่สามารถที่จะทะลวงพลังของอีกฝ่ายได้.
"ไม่ได้การแล้ว,ทักษะเทวะเจ้ามัน........!"ลู่หย๋าใบหน้าเปลี่ยนสี.
เพราะว่าแสงที่สว่างจ้าเจิดจรัสของมีดบินพิฆาตเซียนก่อนหน้านี้มืดลง.
"กลับมา!"ลู่หย๋าโบกมือ.
"วูซซ ฟี่ ฮึม
..............................!”
มีดบินพิฆาตเซียนที่กำลังสั่นไหว,ต้องการแยกออกมาจากหลุมดำ,ขณะที่มันกำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
"สะกด ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของจงเทียนที่อยู่ข้างๆ,ได้ปลดปล่อยเจดีย์ขนาดใหญ่ยักษ์ขึ้นมา,มันล่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า,ก่อนที่จะกระแทกไปที่ด้ามของมีดบิดพิฆาตเซียน,ทำให้มันไม่สามารถขยับหนีออกไปได้.
"เคร้งง~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของโลหะกระแทกกันดังกึกก้อง,มีดบินพิฆาตเซียนที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
"ปัง!"
มีดบินที่หักครึ่ง,เสียงโลหะที่หักสะท้านเป็นคลื่นเสียงสั้นอันหนักหน่วงดังไปก้องไปทั่วสวรรค์และปฐพี.
เหล่าอสูรที่อยู่รอบๆ,ถึงกับล้มลงชักดิ้นไปมาด้วยเสียงของการแตกหักของมีดบินในทันที,ลิขิตของมีดบินพิฆาตเซียนแตกสลายหายไปทั้งหมด,จนแตกหัก.
มีดบินพิฆาตเซียน,หักไปแล้ว!
กระบวนการดังกล่าว,เกิดขึ้นเร็วมาก.
เร็วเกินกว่า,ที่ผู้ฝึกตนรอบๆจะตั้งสติได้ทันที.
ทุกคนเห็นเพียงมีดบินพิฆาตเซียนที่ล่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า,จากนั้นก็ถูกเจดีย์ใหญ่ยักษ์กระแทกลอยออกไป,มีดบินพิฆาตเซียนพังทลายไปแล้วอย่างงั้นรึ?
นี่มัน,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?
มีดบินพิฆาตเซียนที่มีชื่อเสียงมากมายนั่น,พังทลายอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆจ้องมองด้วยใบหน้าท่าทางไม่อยากเชื่อ,ลู่หย๋าเองก็ตื่นตะลึงอย่างที่สุดเช่นกัน,ไม่มีทาง,มันจะเป็นไปได้อย่างไร,มีดบินพิฆาตเซียนหัก?
พังทลายแล้วอย่างงั้นรึ?
นั่นมันใบมีดหลัก,มันจะแตกหักได้อย่างไร?
เป็นเรื่องตลกหรือไม่?
"สารเลว ~~~~~!”
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลู่หย๋าที่พุ่งกระแทกเจียงซือร่างเฉินสามร่างลอยระลิ่วออกไป,ก่อนที่จะไปปรากฏขึ้นที่ด้านหน้ามีดบินพิฆาตเซียนในทันที.
เจดีย์ของจงเทียนที่ถูกเก็บไป,ทักษะเทวะกุยของจงซานหายไป,เหลือเพียงแค่ปราชญ์เทพลู่หย๋าที่กำลังถือมีดบินพิฆาตเซียนที่หักเป็นสองท่อน,ด้วยใบหน้างงงวย.
นี่มัน,เป็นไปได้อย่างไร?
ทำลายมีดบินพิฆาตเซียน,อาวุธเทวะที่แข็งแกร่งสมบูรณ์หักได้อย่างงั้นรึ?
บนศีรษะของลู่หย๋ากำลังสั่น,เกิดควัน,เมฆครึ้ม,ความโกรธเกรี้ยวที่มากมายที่ถูกปลดปล่อยออกมา.
"จงซาน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ใบหน้าของลู่หย๋าทั้งโกรธและเศร้าใจ,ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่ปะทุออกมาอย่างรุนแรงจ้องมองไปยังจงซาน.
"ศิษย์พี่,ท่านตบหน้าข้าหน่อย,ข้าฝันอยู่อย่างงั้นรึ?
นั่นคือของวิเศษปราชญ์เทพที่ร้ายกาจ,มันแตกหักง่ายๆเลยรึ?"
"ของปลอมอย่างงั้นรึ?
มีดบินพิฆาตเซียนเป็นไปไม่ได้ที่จะพังทลายง่ายๆเช่นนั้น!"
"เป็นความจริง,นอกจากนี้ยังเป็นใบมีดหลักในน้ำเต้าเซียนนั่นด้วย.
"พังไปแล้วรึ? นับจากวันนี้,ชื่อของจงซานจะเพิ่มขึ้นอีกแล้ว,เหลือเชื่อจริงๆ"
....................................
..................
............
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ,ต่างก็จ้องมองจงซานด้วยความตื่นตะลึง,ง่ายดายถึงเพียงนี้เลย,มีดบินพิฆาตเซียน! นั่นมันมีดบินพิฆาตเซียนออุปกรณ์ปราชญ์เทพเลยนะ!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น