Immortality Chapter 1292 under the heavens seventh God Beast
Chapter 1292 under the heavens seventh God
Beast
天下第七神兽
เทพอสูรลำดับเจ็ด.
และแล้วจงซานก็รับรู้ได้ในที่สุด,กับการนำตี้เซียนเซียนออกมาด้วย,เขารู้ดีว่าบางอย่างยากที่จะห้ามได้,นางเองก็มีนิสัยที่เหมือนกับมนุษย์ทั่วไปที่ไม่สามารถที่จะลืมอะไรได้ง่ายๆ,แต่จะเป็นการดีที่พานางออกมาด้านนออกบ้างเป็นครั้งคราว,เพื่อให้นางลืมความเศร้าโศกที่ผ่านมา.
หลังจากนั้นสองสามเดือน,กลุ่มของจงซานก็เดินทางมาถึงดินแดนตอนกลาง.
ดินแดนกลาง,เป็นจุดศูนย์กลางของทวีป,เป็นจุดศูนย์กลางของโลกใบนี้,ดังนั้นดินแดนตอนกลางจึงค่อนข้างมีเกียรติและชื่อเสียง.
ที่พื้นที่กลางนั้น,คือเป้าหมายของจงซาน,จงซานที่ต้องการเข้าไปหาเจ้าตำหนักกลางก่อน,จากนั้นก็ค่อนตัดสินใจว่าจะลงมืออย่างไร.
เมืองโหลว,ที่ด้านหน้าประตูร้านอาหารที่ดูคึกคักเป็นอย่างมาก,จงซานที่เพิ่งเดินเข้าไป,ก็ได้ยินเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์ใจ.
"เจ้ารู้หรือไม่พรุ่งนี้จะต้องเกิดเรื่องที่ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือนที่ทวีปกลาง,ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงซานมา!"
"หวังโหลวอู๋,ไม่ใช่ว่าเจ้ากล่าวไร้สาระอะไร?
ใครบ้างที่ไม่รู้!"
"ใช่,ตอนนี้ดินแดนภาคกลาง,ทุกคนต่างก็รู้หมดแล้ว,มีใครที่จะไม่รู้กัน?จงซานมาถึงแล้ว!"
..............................
..................
......
ได้ยินเสียงของเหล่าขี้เมาที่กำลังพูดคุยเกี่ยวกับข่าวที่ไร้ที่มา,ร่างของจงซานถึงกับหยุดกึก,เหล่าข้าราชบริพารที่ดวงตาเบิกกว้าง,จากนั้นทุกคนก็จ้องมองไปยังจื่อหยางจิงหง.
"เฉิน,เฉินได้ทำการกำบังทุกคนอย่างดี,ไม่ควรจะมีใครสามารถพยากรณ์พวกเราได้ว่าอยู่ที่ใหน!"จื่อหยางจิงหงที่กล่าวออกมาราวกับไม่ได้รับความยุติธรรม.
เห็นจื่อหยางจิงหงที่แสดงท่าทางบริสุทธิ์ใจ,ทุกคนก็ขมวดคิ้วแน่,พวกเขารู้ดีว่าจื่อหยางจิงหงนั้นเป็นคนที่น้ำไม่รั่วสักหยด,ไม่ควรจะมีคนรู้ว่าพวกเขาเดินทางมายังทวีปกลาง,ใครพยากรณ์?
สามารถรู้ทุกอย่างใต้หล้าเลยรึ?
"ห้าวันที่แล้ว,ทูตต้าเจิ้งจินเผิง,เจ้ารู้หรือไม่?"
"ได้ยินมาบ้าง!"
"เจ้ารู้ใหม? หลายร้อยปีที่แล้วเจ้าตำหนักกลางนั้นได้สั่งสอนจินเผิงไป,เขานั้นเป็นวิหกปีกทองในตำนานได้มาแก้แค้น,คาดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะกลายเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งไปแล้ว,ห้าวันที่แล้ว,เขาได้สร้างความวุ่นวายที่ตำหนักกลาง,เต็มไปด้วยความอหังการ!"
"โอ้ว,ที่จริงแล้วเป็นเขานี่เอง!"
..............................
..................
......
เสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่,ทว่ากลุ่มของจงซานเองก็ยิ่งเผยท่าทางงงงวย,โดยเฉพาะจินเผิง,บิดาเพิ่งมาถึงวันนี้,ห้าวันที่แล้วไปสร้างเรื่องใหญ่ที่วิหารกลางอย่างงั้นรึ?
"เซิ่งหวัง,สถานการณ์ไม่ดีแล้ว!"จินเผิงอยู่ไม่ได้ที่มีคนป้ายสีเขาจนต้องเอ่ยออกมาในทันที.
"นั่งก่อนฟังไปก่อนแล้วค่อยพูด!"จงซานพยักหน้ารับ.
เป็นความจริง,ก่อนอื่นต้องสอบถามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้เร็วที่สุด,สถานการณ์ตำหนักกลางเห็นชัดเจนว่าไม่ได้สงบแล้ว.
พวกเร่งรีบหาสถานที่สงบ,พร้อมกับใช้วิธีเดิมในการเรียกเจ้าเมืองมาสอบถาม.
"อาวุโสทั้งหลาย,ท่านคือแม่ทัพ(เจียงจุ้น)จินเผิงต้าเจิ้งสินะ,ก่อนหน้านี้ห้าวัน,เห็นท่านได้สร้างความตื่นตระหนกตกใจ,ผู้น้อยชื่อชมยิ่งนัก!"เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาในทันที.
ใบหน้าของจินเผิงที่กลายเป็นดำมืด,ข้าไปเรียบร้อยแล้วอย่างงั้นรึ?
................................................
........................
............
หลังจากสอบถามเรื่องราวต่างๆเสร็จสิ้น.
"เจ้าบอกว่าก่อนหน้านี้ห้าวัน,จินเผิงเดินทางไปยังวิหารกลาง,เพื่อส่งจดหมายแนะนำตัว,เพื่อแจ้งว่าพรุ่งนี้จงซานจะเดินทางไปพบกับฮวงโหวต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง.
มีแผนการร้ายอะไรซ่อนอยู่อย่างงั้นรึ?
"ไม่ใช่อย่างงั้นรึ?"เจ้าเมืองดวงตาเป็นประกายจดจ้องมองไปยังทุกคน.
เจ้าเมืองในเวลานี้รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีในทันที.
"เอาล่ะ,เจ้ากลับไปก่อน!"จงซานเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ครับ!"
แม้นว่าเจ้าเมืองจะต้องการรับรู้ผลลัพธ์สุดท้าย,ทว่าก็จำต้องถอยกลับไปเช่นกัน.
เจ้าเมืองไปแล้ว,ภายในห้องที่กลายเป็นเงียบงัน.
"จงซาน,ไม่ได้การแล้ว,เห็นชัดเจนว่ามีใครบางคนปลอมเป็นจินเผิง,พรุ่งนี้ก็จะปลอมตัวเป็นเจ้าอีก!"เซียนเซียนกล่าว.
ท่าทางเซียนเซียนไม่ได้จริงจังนัก,แท้จริงนางกับตื่นเต้นมากกว่า,เรื่องที่เกิดขึ้นนี้สร้างความน่าสนใจเป็นอย่างมาก.
"จินเผิง,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองไปยังจินเผิง.
"เซิ่งหวัง,เรื่องนี้,ทุกคนต่างก็รู้ดี,ว่าไม่ใช่เฉินแน่นอน,หากแต่คนที่ปลอมตัวเป็นเฉินนั้นกับสามารถมีฟางเทียนฮวาจีได้,แม้แต่วิชาที่ใช้เองก็เหมือนๆกับข้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะดูเหมือนขนาดนั้นเลยรึ?
เรื่องนี้แทบเป็นไปไม่ได้!"จินเผิงที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
"การปลอมตัวเป็นคนอื่น,สามารถทำได้เหมือนมากจริงๆ!"เซิ่งกงเป้าที่ส่ายหน้าไปมา.
"เช่นนั้นก็รอไปอีกหนึ่งวัน,รอ,คนที่มันจะปลอมตัวเป็นข้า?"แววตาของจงซานที่เผยจิตสังหารออกมา.
----------------------
วิหารกลาง,พื้นที่รอบๆนั้นมีค่ายกลชั้นยอดปกคลุมอยู่,หมอกหน้าที่ปกปิดภาพด้านในเอาไว้,ที่ด้านหน้าปากทางเข้าของวิหารกลางนั้น,ทั่วทุกทิศเวลานี้เต็มไปด้วยผู้คนที่มาสังเกตการ.
หกวันที่แล้วเรื่องที่จินเผิงต่อสู้กับเจ้าตำหนักกลางได้กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ทำให้วันนี้มีคนเดินทางมาเพื่อเฝ้ามองเหตุการณ์เป็นจำนวนมากนั่นเอง.
บนยอดเขา,หุบเขาที่เต็มไปด้วยผู้ฝึกตนชั้นยอด,พวกเขาที่มาจากหลากหลายกลุ่มอิทธิพลต่างก็ถูกส่งมาสังเกตการณ์.
จงซานที่ยืนอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
จ้องมองเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มารวมตัวกัน,เพื่อเฝ้ามองเรื่องสนุก,แม้แต่จงซานยังพูดไม่ออกเลยทีเดียว.
ที่ไกลออกไปนั้น,ที่ปากทางเข้าวิหารกลางนั้นมีเหล่าศิษย์องค์รักษ์สองสามคนที่คุ้มกันอยู่,ขณะที่พวกเขากวาดตามองพื้นที่รอบๆที่มีผู้ฝึกตนมารวมตัวกัน,ต้องขมวดคิ้วแน่น.
"มาแล้ว,มาแล้ว!"ไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยออกมาก่อนเพื่อน.
จงซานที่หันห้าไปมอง,เป็นความจริงที่มีร่างสิบร่างที่กำลังบินมา.
สิบร่าง,เก้าร่างที่ตามมาด้านหลังด้วยความเคารพ,ชายในชุดสีดำที่นำหน้ามา,จงซาน?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเหมือนกับจงซานขนาดนี้เลยรึ?
จงซาน,หวนจี,เซียนเซียน,ที่ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาในทันที,คาดไม่ถึงแม้แต่พวกเขายังแยกไม่ออก,กับจงซานตัวปลอมที่ปรากฏขึ้น.
"นี่มัน,เป็นไปได้อย่างไร?"เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วแน่น,พร้อมกับครุ่นคิด,เหมือนกันขนาดนี้เลยรึ?
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งเวลานี้ถึงกับกลายเป็นงงงวย.
"จงซาน,คนผู้นี้เหมือนเจ้าจริงๆ,หากไม่ดูชุดที่ต่างกัน,เป็นเจ้าแน่นอน!"เซียนเซียนที่ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ.
"เซิ่งหวัง,ดูเหมือนว่าจะมีคนจากวิหารเทียนหยินด้วย!"เซิ่งกงเป้าที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,คาดไม่ถึงว่าจะมีคนสนใจมากมายขนาดนี้,คนจากวิหารเทียนหยินย่อมต้องมา,หากแต่คาดไม่ถึงว่าฝ่ายตรงข้ามจะเหมือนข้าขนาดนี้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวัง,เฉินจะส่งข่าวไปยังไท่จื่อจงเทียน,ให้เขาระวัง!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
ที่ไกลออกไป,จงซานตัวปลอมที่ร่อนลงมายืนบนพื้น.
"เจ้าเป็นใคร?"ศิษย์ผู้คุ้มกันวิหารกลางเอ่ยออกมาในทันที.
"หกวันก่อน,น่าจะมีคนส่งสารมาให้กับเจ้าตำหนักกลางเพื่อมาขอเข้าพบแล้ว!"จงซานตัวปลอมเอ่ย.
เหล่าศิษย์ของตำหนักกลางที่จ้องมองกันและกันและกล่าวออกมาว่า,"รอสักครู่!"
ศิษย์คนหนึ่งที่เข้าไปในค่ายกลทันที.
ส่วนจงซานตัวปลอมนั้นยังคงยืนรออยู่ด้านหน้าประตูทางเข้า.
จากนั้น,สตรีผู้หนึ่งในชุดสีแดงที่เจิดจรัสอลังการก็ก้าวออกมา.
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ!"ตี้เซียนเซียนที่ดวงตาเป็นประกาย.
"ไม่ใช่,นางไม่ใช่เป่าเอ๋อ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
เซียนเซียนที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าเป่าเอ๋อนั้นไม่ได้มีจิตสังหารที่รุนแรงขนาดนี้,และยังไม่มีท่าทางดูแคลนผู้คนเช่นนี้เหมือนกัน.
"เจ้าตำหนักกลาง!"จงซานเอ่ยตอบ.
"หืม!"เซียนเซียนที่จ้องเขม็งไปยังเจ้าตำหนักกลางที่อยู่ไกลออกไปด้วยความสนใจ.
.......
"เจ้าตำหนักกลาง,นับตั้งแต่พบกันที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,นานแล้วที่ไม่ได้เจอกัน!"จงซานตัวปลอมเอ่ยปากออกมา.
ที่ไกลออกไป,จงซานตัวจริง,"
.....................!”
"เจ้าไม่ใช่จงซาน!"เจ้าตำหนักลางแค่นเสียงเย็นชา.
"หืม?"จงซานตัวปลอมที่ตกใจเล็กน้อย.
แทบจะในทันทีไม่ใช่แค่จงซานตัวปลอม,เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเองก็ตกใจเล็กน้อยเช่นกัน,ตัวปลอมรึ?
เจ้าตำหนักกลางรู้ได้อย่างไร?
และไม่ใช่แค่ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเท่านั้น,จงซานตัวจริงเองก็ตกใจ,เพราะว่าตัวปลอมนั้นเหมือนกันมาก,แทบจะไม่มีข้อบกพร่องเลย,แล้วเจ้าตำหนักลางรู้ได้อย่างไร?
"เจ้าตำหนักกลางหมายความว่าอย่างไร?"จงซานตัวปลอมที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หกวันที่แล้ว,จินเผิงมายังตำหนักลาง,ตัวของเขานั้นเสแสร้งเกินไป,ในเมื่อเป็นทูตของเจ้า,ไม่มีทางที่จะมีนิสัยเช่นนั้น! ข้าคือตัวปลอม,เช่นนั้น,เจ้าเองก็ปลอม!"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยออกมาด้วยเสียเย็นชา.
"หืม?"เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆตกใจเล็กน้อย.
จงซานตัวปลอมที่ฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ใช่,เจ้าตำหนักกลางบอกว่าจินเผิงนั้นเป็นตัวปลอม,แต่ต้องรู้ด้วยว่าถึงจินเผิงจะเข้าร่วมต้าเจิ้ง,แต่ก็ยากที่จะควบคุม,เป็นจินเผิงแน่นอน,ข้าเองก็เป็นจงซานเช่นกัน!"
เจ้าตำหนักกลางส่ายหน้าไปมา,กล่าวออกมาอย่างไม่เกรงใจ,"จะให้ข้าเชื่อเพียงเพราะเจ้ามีเปลือกที่เหมือนแค่นี้นะรึ?"
เหล่าคนชุดดำที่อยู่ด้านหลังที่เผยความโกรธออกมา,ขณะที่ต้องการก้าวออกไปด้านหน้า,จงซานตัวปลอมที่ยื่นมือออกไปขวางไว้,ห้ามไม่ให้พวกเขาก่อเรื่อง.
"ทำอย่างไรเจ้าตำหนักกลางถึงจะเชื่อข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมเอ่ย.
"ต้องดูว่าเจ้าจะพิสูจน์อย่างไร!"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ทุกคนที่กลายเป็นเงียบไปในทันที,สายตาของทุกคนที่จ้องมองด้วยความคาดหวังจดจ้องมองไปยังจงซานตัวปลอม.
จงซานตัวปลอมที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"จงซานเดินทางมาด้วยความเคารพ,ไม่ต้องการสร้างปัญหา,ดี,ข้าจะแสดงให้ท่านดู!"
"พิสูจน์อย่างงั้นรึ?"จงซานตัวจริงที่ขมวดคิ้วแน่น.
ในความคิดของจงซาน,ตัวปลอมควรจะมีทักษะเทวะที่คล้ายกับเนียนโหยวโหยว,ที่สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ได้,ส่วนการพิสูจน์,ยังจะพิสูจน์อะไร?
จากนั้นจงซานที่ตัวปลอมที่โบกมือ,คนชุดดำทั้งเก้าที่ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว.
จงซานตัวปลอมที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนเต๋าที่พวยพุ่งออกมา,ไม่,ไม่ใช่เทียนเต๋า,นี่คือเทียนไม,เทียนไมปิง.
เทียนไมปิงที่แผ่กลิ่นอายสยบกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
จงซานที่นำดาบยักษ์ออกมาทันที,ของวิเศษของจงซาน,ดาบอมตะ.
จงซานตัวปลอมที่ผสานเทียนไม,พร้อมกับนำดาบยักษ์ออกมาพร้อมกับเล็งขึ้นไปบนอากาศ.
"บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนแสนทบ!"
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ดาบที่ตัดออกไป,ห้วงมิติที่สะบั้นอากาศแตกกระจาย,กลายเป็นคลื่นที่แผ่ออกมารอบๆ,ทำให้ห้วงมิติรอบๆส่งผลกระทบ,อากาศที่กระแทกไปรอบๆ,ในรัศมีหนึ่งแสนลี้,แม้แต่เกิดหิมะตกในทันที,บนพื้นดินที่กลายเป็นธารน้ำแข็งลากยาวลามออกไป.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมา,เหล่าคนที่มีพลังฝึกตนต่ำถูกแช่แข็งทันทีเช่นกัน.
บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนหนึ่งแสนทบ,เป็นกระบวนท่าที่ร้ายกาจจริงๆ.
ที่ไกลออกไป,จงซานตัวปลอมเก็บดาบ,และอำนาจเทียนไมที่กลายเป็นฝุ่นผงถูกรวมกลับเขามาในร่างทันที.
"เจ้าตำหนักกลาง,ท่านคิดว่าอย่างไร?"จงซานตัวปลอมที่เผยยิ้มออกมา.
ส่วนจงซานตัวจริงที่อยู่ไกลออกมาเวลานี้ถึงกับยิ้มไม่ออกเช่นกัน.
"เทียนไมปิง?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีเทียนไมปิง?"จงซานตัวจริงที่เผยแววตาเย็นชา.
"เป็นเทียนไมปิงจริงๆ,จงซาน,นั่นบัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนหนึ่งแสนทบ! ไม่ใช่วิชาที่เจ้าคิดค้นหรอกรึ?
แล้วเข้าใช้ได้อย่างไร?"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เหล่าข้าราชบริพารต้าเจิ้งเผยท่าทางตื่นตระหนกตกใจ,นี่มัน,จินเผิงเองที่ตะลึกงันเช่นกัน,เซิ่งหวังอยู่ที่นี่,แปลกไปแล้ว,แน่นอนว่าเวลานี้มีเพียงแค่เซียนเซิงซือเท่านั้นที่ไม่ได้ประหลาดใจ.
"เซิ่งหวัง,นี่ไม่ใช่เทียนไมปิง!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
"บางที่เฉินพอรับรู้เรียบร้อยว่าเขาเป็นใคร!"เซียนเซิงซือที่จ้องมองไปยังจงซานตัวปลอม,แววตาที่เผยความเย็นชาออกมา.
"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
"เทพอสูรลำดับเจ็ดของโลกหล้า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.
一模一样 yìmúyíyàng เหมือนกันทุกอย่าง,แม่พิมพ์
"อสูรแม่พิมพ์?"ทุกคนที่งงงันจ้องมองเซียนเซิงซือ,ต้องไม่ลืมว่าหนึ่งในสิบของชื่อเทพอสูรนั้น,แม้แต่ปราชญ์เทพบางคนยังไม่รู้จักเลย,เซียนเซิงซือรู้ได้อย่างไร?
"ใช่,หลังจากที่เปลี่ยนร่างแล้ว,ทั้งวิชา,ทักษะเทวะเทพอสูรตนนี้ก็สามารถเลียนแบบได้,เทพสูรตนนี้จึงมีนามว่า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.
Chapter 1292 under the heavens seventh God
Beast
天下第七神兽
เทพอสูรลำดับเจ็ด.
และแล้วจงซานก็รับรู้ได้ในที่สุด,กับการนำตี้เซียนเซียนออกมาด้วย,เขารู้ดีว่าบางอย่างยากที่จะห้ามได้,นางเองก็มีนิสัยที่เหมือนกับมนุษย์ทั่วไปที่ไม่สามารถที่จะลืมอะไรได้ง่ายๆ,แต่จะเป็นการดีที่พานางออกมาด้านนออกบ้างเป็นครั้งคราว,เพื่อให้นางลืมความเศร้าโศกที่ผ่านมา.
หลังจากนั้นสองสามเดือน,กลุ่มของจงซานก็เดินทางมาถึงดินแดนตอนกลาง.
ดินแดนกลาง,เป็นจุดศูนย์กลางของทวีป,เป็นจุดศูนย์กลางของโลกใบนี้,ดังนั้นดินแดนตอนกลางจึงค่อนข้างมีเกียรติและชื่อเสียง.
ที่พื้นที่กลางนั้น,คือเป้าหมายของจงซาน,จงซานที่ต้องการเข้าไปหาเจ้าตำหนักกลางก่อน,จากนั้นก็ค่อนตัดสินใจว่าจะลงมืออย่างไร.
เมืองโหลว,ที่ด้านหน้าประตูร้านอาหารที่ดูคึกคักเป็นอย่างมาก,จงซานที่เพิ่งเดินเข้าไป,ก็ได้ยินเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์ใจ.
"เจ้ารู้หรือไม่พรุ่งนี้จะต้องเกิดเรื่องที่ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือนที่ทวีปกลาง,ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงซานมา!"
"หวังโหลวอู๋,ไม่ใช่ว่าเจ้ากล่าวไร้สาระอะไร?
ใครบ้างที่ไม่รู้!"
"ใช่,ตอนนี้ดินแดนภาคกลาง,ทุกคนต่างก็รู้หมดแล้ว,มีใครที่จะไม่รู้กัน?จงซานมาถึงแล้ว!"
..............................
..................
......
ได้ยินเสียงของเหล่าขี้เมาที่กำลังพูดคุยเกี่ยวกับข่าวที่ไร้ที่มา,ร่างของจงซานถึงกับหยุดกึก,เหล่าข้าราชบริพารที่ดวงตาเบิกกว้าง,จากนั้นทุกคนก็จ้องมองไปยังจื่อหยางจิงหง.
"เฉิน,เฉินได้ทำการกำบังทุกคนอย่างดี,ไม่ควรจะมีใครสามารถพยากรณ์พวกเราได้ว่าอยู่ที่ใหน!"จื่อหยางจิงหงที่กล่าวออกมาราวกับไม่ได้รับความยุติธรรม.
เห็นจื่อหยางจิงหงที่แสดงท่าทางบริสุทธิ์ใจ,ทุกคนก็ขมวดคิ้วแน่,พวกเขารู้ดีว่าจื่อหยางจิงหงนั้นเป็นคนที่น้ำไม่รั่วสักหยด,ไม่ควรจะมีคนรู้ว่าพวกเขาเดินทางมายังทวีปกลาง,ใครพยากรณ์?
สามารถรู้ทุกอย่างใต้หล้าเลยรึ?
"ห้าวันที่แล้ว,ทูตต้าเจิ้งจินเผิง,เจ้ารู้หรือไม่?"
"ได้ยินมาบ้าง!"
"เจ้ารู้ใหม? หลายร้อยปีที่แล้วเจ้าตำหนักกลางนั้นได้สั่งสอนจินเผิงไป,เขานั้นเป็นวิหกปีกทองในตำนานได้มาแก้แค้น,คาดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะกลายเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งไปแล้ว,ห้าวันที่แล้ว,เขาได้สร้างความวุ่นวายที่ตำหนักกลาง,เต็มไปด้วยความอหังการ!"
"โอ้ว,ที่จริงแล้วเป็นเขานี่เอง!"
..............................
..................
......
เสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่,ทว่ากลุ่มของจงซานเองก็ยิ่งเผยท่าทางงงงวย,โดยเฉพาะจินเผิง,บิดาเพิ่งมาถึงวันนี้,ห้าวันที่แล้วไปสร้างเรื่องใหญ่ที่วิหารกลางอย่างงั้นรึ?
"เซิ่งหวัง,สถานการณ์ไม่ดีแล้ว!"จินเผิงอยู่ไม่ได้ที่มีคนป้ายสีเขาจนต้องเอ่ยออกมาในทันที.
"นั่งก่อนฟังไปก่อนแล้วค่อยพูด!"จงซานพยักหน้ารับ.
เป็นความจริง,ก่อนอื่นต้องสอบถามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้เร็วที่สุด,สถานการณ์ตำหนักกลางเห็นชัดเจนว่าไม่ได้สงบแล้ว.
พวกเร่งรีบหาสถานที่สงบ,พร้อมกับใช้วิธีเดิมในการเรียกเจ้าเมืองมาสอบถาม.
"อาวุโสทั้งหลาย,ท่านคือแม่ทัพ(เจียงจุ้น)จินเผิงต้าเจิ้งสินะ,ก่อนหน้านี้ห้าวัน,เห็นท่านได้สร้างความตื่นตระหนกตกใจ,ผู้น้อยชื่อชมยิ่งนัก!"เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาในทันที.
ใบหน้าของจินเผิงที่กลายเป็นดำมืด,ข้าไปเรียบร้อยแล้วอย่างงั้นรึ?
................................................
........................
............
หลังจากสอบถามเรื่องราวต่างๆเสร็จสิ้น.
"เจ้าบอกว่าก่อนหน้านี้ห้าวัน,จินเผิงเดินทางไปยังวิหารกลาง,เพื่อส่งจดหมายแนะนำตัว,เพื่อแจ้งว่าพรุ่งนี้จงซานจะเดินทางไปพบกับฮวงโหวต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง.
มีแผนการร้ายอะไรซ่อนอยู่อย่างงั้นรึ?
"ไม่ใช่อย่างงั้นรึ?"เจ้าเมืองดวงตาเป็นประกายจดจ้องมองไปยังทุกคน.
เจ้าเมืองในเวลานี้รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีในทันที.
"เอาล่ะ,เจ้ากลับไปก่อน!"จงซานเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ครับ!"
แม้นว่าเจ้าเมืองจะต้องการรับรู้ผลลัพธ์สุดท้าย,ทว่าก็จำต้องถอยกลับไปเช่นกัน.
เจ้าเมืองไปแล้ว,ภายในห้องที่กลายเป็นเงียบงัน.
"จงซาน,ไม่ได้การแล้ว,เห็นชัดเจนว่ามีใครบางคนปลอมเป็นจินเผิง,พรุ่งนี้ก็จะปลอมตัวเป็นเจ้าอีก!"เซียนเซียนกล่าว.
ท่าทางเซียนเซียนไม่ได้จริงจังนัก,แท้จริงนางกับตื่นเต้นมากกว่า,เรื่องที่เกิดขึ้นนี้สร้างความน่าสนใจเป็นอย่างมาก.
"จินเผิง,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองไปยังจินเผิง.
"เซิ่งหวัง,เรื่องนี้,ทุกคนต่างก็รู้ดี,ว่าไม่ใช่เฉินแน่นอน,หากแต่คนที่ปลอมตัวเป็นเฉินนั้นกับสามารถมีฟางเทียนฮวาจีได้,แม้แต่วิชาที่ใช้เองก็เหมือนๆกับข้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะดูเหมือนขนาดนั้นเลยรึ?
เรื่องนี้แทบเป็นไปไม่ได้!"จินเผิงที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
"การปลอมตัวเป็นคนอื่น,สามารถทำได้เหมือนมากจริงๆ!"เซิ่งกงเป้าที่ส่ายหน้าไปมา.
"เช่นนั้นก็รอไปอีกหนึ่งวัน,รอ,คนที่มันจะปลอมตัวเป็นข้า?"แววตาของจงซานที่เผยจิตสังหารออกมา.
----------------------
วิหารกลาง,พื้นที่รอบๆนั้นมีค่ายกลชั้นยอดปกคลุมอยู่,หมอกหน้าที่ปกปิดภาพด้านในเอาไว้,ที่ด้านหน้าปากทางเข้าของวิหารกลางนั้น,ทั่วทุกทิศเวลานี้เต็มไปด้วยผู้คนที่มาสังเกตการ.
หกวันที่แล้วเรื่องที่จินเผิงต่อสู้กับเจ้าตำหนักกลางได้กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ทำให้วันนี้มีคนเดินทางมาเพื่อเฝ้ามองเหตุการณ์เป็นจำนวนมากนั่นเอง.
บนยอดเขา,หุบเขาที่เต็มไปด้วยผู้ฝึกตนชั้นยอด,พวกเขาที่มาจากหลากหลายกลุ่มอิทธิพลต่างก็ถูกส่งมาสังเกตการณ์.
จงซานที่ยืนอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
จ้องมองเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มารวมตัวกัน,เพื่อเฝ้ามองเรื่องสนุก,แม้แต่จงซานยังพูดไม่ออกเลยทีเดียว.
ที่ไกลออกไปนั้น,ที่ปากทางเข้าวิหารกลางนั้นมีเหล่าศิษย์องค์รักษ์สองสามคนที่คุ้มกันอยู่,ขณะที่พวกเขากวาดตามองพื้นที่รอบๆที่มีผู้ฝึกตนมารวมตัวกัน,ต้องขมวดคิ้วแน่น.
"มาแล้ว,มาแล้ว!"ไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยออกมาก่อนเพื่อน.
จงซานที่หันห้าไปมอง,เป็นความจริงที่มีร่างสิบร่างที่กำลังบินมา.
สิบร่าง,เก้าร่างที่ตามมาด้านหลังด้วยความเคารพ,ชายในชุดสีดำที่นำหน้ามา,จงซาน?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเหมือนกับจงซานขนาดนี้เลยรึ?
จงซาน,หวนจี,เซียนเซียน,ที่ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาในทันที,คาดไม่ถึงแม้แต่พวกเขายังแยกไม่ออก,กับจงซานตัวปลอมที่ปรากฏขึ้น.
"นี่มัน,เป็นไปได้อย่างไร?"เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วแน่น,พร้อมกับครุ่นคิด,เหมือนกันขนาดนี้เลยรึ?
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งเวลานี้ถึงกับกลายเป็นงงงวย.
"จงซาน,คนผู้นี้เหมือนเจ้าจริงๆ,หากไม่ดูชุดที่ต่างกัน,เป็นเจ้าแน่นอน!"เซียนเซียนที่ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ.
"เซิ่งหวัง,ดูเหมือนว่าจะมีคนจากวิหารเทียนหยินด้วย!"เซิ่งกงเป้าที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,คาดไม่ถึงว่าจะมีคนสนใจมากมายขนาดนี้,คนจากวิหารเทียนหยินย่อมต้องมา,หากแต่คาดไม่ถึงว่าฝ่ายตรงข้ามจะเหมือนข้าขนาดนี้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวัง,เฉินจะส่งข่าวไปยังไท่จื่อจงเทียน,ให้เขาระวัง!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
ที่ไกลออกไป,จงซานตัวปลอมที่ร่อนลงมายืนบนพื้น.
"เจ้าเป็นใคร?"ศิษย์ผู้คุ้มกันวิหารกลางเอ่ยออกมาในทันที.
"หกวันก่อน,น่าจะมีคนส่งสารมาให้กับเจ้าตำหนักกลางเพื่อมาขอเข้าพบแล้ว!"จงซานตัวปลอมเอ่ย.
เหล่าศิษย์ของตำหนักกลางที่จ้องมองกันและกันและกล่าวออกมาว่า,"รอสักครู่!"
ศิษย์คนหนึ่งที่เข้าไปในค่ายกลทันที.
ส่วนจงซานตัวปลอมนั้นยังคงยืนรออยู่ด้านหน้าประตูทางเข้า.
จากนั้น,สตรีผู้หนึ่งในชุดสีแดงที่เจิดจรัสอลังการก็ก้าวออกมา.
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ!"ตี้เซียนเซียนที่ดวงตาเป็นประกาย.
"ไม่ใช่,นางไม่ใช่เป่าเอ๋อ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
เซียนเซียนที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าเป่าเอ๋อนั้นไม่ได้มีจิตสังหารที่รุนแรงขนาดนี้,และยังไม่มีท่าทางดูแคลนผู้คนเช่นนี้เหมือนกัน.
"เจ้าตำหนักกลาง!"จงซานเอ่ยตอบ.
"หืม!"เซียนเซียนที่จ้องเขม็งไปยังเจ้าตำหนักกลางที่อยู่ไกลออกไปด้วยความสนใจ.
.......
"เจ้าตำหนักกลาง,นับตั้งแต่พบกันที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,นานแล้วที่ไม่ได้เจอกัน!"จงซานตัวปลอมเอ่ยปากออกมา.
ที่ไกลออกไป,จงซานตัวจริง,"
.....................!”
"เจ้าไม่ใช่จงซาน!"เจ้าตำหนักลางแค่นเสียงเย็นชา.
"หืม?"จงซานตัวปลอมที่ตกใจเล็กน้อย.
แทบจะในทันทีไม่ใช่แค่จงซานตัวปลอม,เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเองก็ตกใจเล็กน้อยเช่นกัน,ตัวปลอมรึ?
เจ้าตำหนักกลางรู้ได้อย่างไร?
และไม่ใช่แค่ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเท่านั้น,จงซานตัวจริงเองก็ตกใจ,เพราะว่าตัวปลอมนั้นเหมือนกันมาก,แทบจะไม่มีข้อบกพร่องเลย,แล้วเจ้าตำหนักลางรู้ได้อย่างไร?
"เจ้าตำหนักกลางหมายความว่าอย่างไร?"จงซานตัวปลอมที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หกวันที่แล้ว,จินเผิงมายังตำหนักลาง,ตัวของเขานั้นเสแสร้งเกินไป,ในเมื่อเป็นทูตของเจ้า,ไม่มีทางที่จะมีนิสัยเช่นนั้น! ข้าคือตัวปลอม,เช่นนั้น,เจ้าเองก็ปลอม!"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยออกมาด้วยเสียเย็นชา.
"หืม?"เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆตกใจเล็กน้อย.
จงซานตัวปลอมที่ฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ใช่,เจ้าตำหนักกลางบอกว่าจินเผิงนั้นเป็นตัวปลอม,แต่ต้องรู้ด้วยว่าถึงจินเผิงจะเข้าร่วมต้าเจิ้ง,แต่ก็ยากที่จะควบคุม,เป็นจินเผิงแน่นอน,ข้าเองก็เป็นจงซานเช่นกัน!"
เจ้าตำหนักกลางส่ายหน้าไปมา,กล่าวออกมาอย่างไม่เกรงใจ,"จะให้ข้าเชื่อเพียงเพราะเจ้ามีเปลือกที่เหมือนแค่นี้นะรึ?"
เหล่าคนชุดดำที่อยู่ด้านหลังที่เผยความโกรธออกมา,ขณะที่ต้องการก้าวออกไปด้านหน้า,จงซานตัวปลอมที่ยื่นมือออกไปขวางไว้,ห้ามไม่ให้พวกเขาก่อเรื่อง.
"ทำอย่างไรเจ้าตำหนักกลางถึงจะเชื่อข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมเอ่ย.
"ต้องดูว่าเจ้าจะพิสูจน์อย่างไร!"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ทุกคนที่กลายเป็นเงียบไปในทันที,สายตาของทุกคนที่จ้องมองด้วยความคาดหวังจดจ้องมองไปยังจงซานตัวปลอม.
จงซานตัวปลอมที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"จงซานเดินทางมาด้วยความเคารพ,ไม่ต้องการสร้างปัญหา,ดี,ข้าจะแสดงให้ท่านดู!"
"พิสูจน์อย่างงั้นรึ?"จงซานตัวจริงที่ขมวดคิ้วแน่น.
ในความคิดของจงซาน,ตัวปลอมควรจะมีทักษะเทวะที่คล้ายกับเนียนโหยวโหยว,ที่สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ได้,ส่วนการพิสูจน์,ยังจะพิสูจน์อะไร?
จากนั้นจงซานที่ตัวปลอมที่โบกมือ,คนชุดดำทั้งเก้าที่ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว.
จงซานตัวปลอมที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนเต๋าที่พวยพุ่งออกมา,ไม่,ไม่ใช่เทียนเต๋า,นี่คือเทียนไม,เทียนไมปิง.
เทียนไมปิงที่แผ่กลิ่นอายสยบกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
จงซานที่นำดาบยักษ์ออกมาทันที,ของวิเศษของจงซาน,ดาบอมตะ.
จงซานตัวปลอมที่ผสานเทียนไม,พร้อมกับนำดาบยักษ์ออกมาพร้อมกับเล็งขึ้นไปบนอากาศ.
"บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนแสนทบ!"
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ดาบที่ตัดออกไป,ห้วงมิติที่สะบั้นอากาศแตกกระจาย,กลายเป็นคลื่นที่แผ่ออกมารอบๆ,ทำให้ห้วงมิติรอบๆส่งผลกระทบ,อากาศที่กระแทกไปรอบๆ,ในรัศมีหนึ่งแสนลี้,แม้แต่เกิดหิมะตกในทันที,บนพื้นดินที่กลายเป็นธารน้ำแข็งลากยาวลามออกไป.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมา,เหล่าคนที่มีพลังฝึกตนต่ำถูกแช่แข็งทันทีเช่นกัน.
บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนหนึ่งแสนทบ,เป็นกระบวนท่าที่ร้ายกาจจริงๆ.
ที่ไกลออกไป,จงซานตัวปลอมเก็บดาบ,และอำนาจเทียนไมที่กลายเป็นฝุ่นผงถูกรวมกลับเขามาในร่างทันที.
"เจ้าตำหนักกลาง,ท่านคิดว่าอย่างไร?"จงซานตัวปลอมที่เผยยิ้มออกมา.
ส่วนจงซานตัวจริงที่อยู่ไกลออกมาเวลานี้ถึงกับยิ้มไม่ออกเช่นกัน.
"เทียนไมปิง?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีเทียนไมปิง?"จงซานตัวจริงที่เผยแววตาเย็นชา.
"เป็นเทียนไมปิงจริงๆ,จงซาน,นั่นบัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนหนึ่งแสนทบ! ไม่ใช่วิชาที่เจ้าคิดค้นหรอกรึ?
แล้วเข้าใช้ได้อย่างไร?"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เหล่าข้าราชบริพารต้าเจิ้งเผยท่าทางตื่นตระหนกตกใจ,นี่มัน,จินเผิงเองที่ตะลึกงันเช่นกัน,เซิ่งหวังอยู่ที่นี่,แปลกไปแล้ว,แน่นอนว่าเวลานี้มีเพียงแค่เซียนเซิงซือเท่านั้นที่ไม่ได้ประหลาดใจ.
"เซิ่งหวัง,นี่ไม่ใช่เทียนไมปิง!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
"บางที่เฉินพอรับรู้เรียบร้อยว่าเขาเป็นใคร!"เซียนเซิงซือที่จ้องมองไปยังจงซานตัวปลอม,แววตาที่เผยความเย็นชาออกมา.
"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
"เทพอสูรลำดับเจ็ดของโลกหล้า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.
一模一样 yìmúyíyàng เหมือนกันทุกอย่าง,แม่พิมพ์
"อสูรแม่พิมพ์?"ทุกคนที่งงงันจ้องมองเซียนเซิงซือ,ต้องไม่ลืมว่าหนึ่งในสิบของชื่อเทพอสูรนั้น,แม้แต่ปราชญ์เทพบางคนยังไม่รู้จักเลย,เซียนเซิงซือรู้ได้อย่างไร?
"ใช่,หลังจากที่เปลี่ยนร่างแล้ว,ทั้งวิชา,ทักษะเทวะเทพอสูรตนนี้ก็สามารถเลียนแบบได้,เทพสูรตนนี้จึงมีนามว่า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น