วันศุกร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1293 Zhong Shan pierces false Zhong Shan

Immortality Chapter 1293 Zhong Shan pierces false Zhong Shan


Chapter 1293 Zhong Shan pierces false Zhong Shan

山戳穿假

  จงซานตัวจริง,ปะทะจงซานตัวปลอม.

 

"ใช่,หลังจากที่เปลี่ยนร่างแล้ว,ทั้งวิชา,ทักษะเทวะเทพอสูรตนนี้ก็สามารถเลียนแบบได้,เทพสูรตนนี้จึงมีนามว่า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.

 

"อสูรแม่พิมพ์? ชื่อนี้มัน,ตรงเกินไปแล้ว!"ตี้เซียนเซียนที่อยู่ข้างๆบนพึมพำ.

 

"ตรงไปอย่างงั้นรึ? มันเป็นชื่อแสดงความสามารถในศาสตร์นั้นๆ,หากเปลี่ยนเป็นชื่ออื่น,คงไม่มีคนรู้จักตลอดกาล,ชี่อของมันจึงแสดงถึงความสามารถขั้นสุด,ความจริงแล้วนามของมันนั้นมีเพียงรหัสตัวเอง,แต่มันไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความรุ่งโรจนน่าเกรงขาม,ดังนั้นการใช้ชื่อความสามารถนั้นจึงทำให้ทุกคนรู้จักสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนได้มากกว่า!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.

 

"!"ตี้เซียนเซียนที่ราวกับเข้าใจ,แต่กับไม่เข้าใจเลย.

 

ส่วนคนอื่นๆนั้นพอจะเข้าใจบ้างเล็กน้อย,เหมือนกับอสูรระเบิดก่อนหน้านี้,ที่ชื่อตรงไปตรงมา,เป็นชื่อความสามารถที่จะทำให้เทพอสูรตนอื่นเผยความอิจฉาได้.

 

"ความจริงแล้วเทพอสูรลำดับเจ็ด,สามารถเลียนแบบได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามอย่างเคร่งขรึม.

 

"ควรจะเป็นเช่นนั้น,ทว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่เลียนแบบ,มันคล้ายกับความจริงมาก,บางที่เทียนไมปิงก่อนหน้านี้,ดูเหมือนจริงเป็นอย่างมาก,แต่เนื้อในนั้นแตกต่างกัน,มี่ส่วนที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย,บางทีคงมีเพียงบางคนเท่านั้นที่รู้!"เซียนเซิงซือส่ายหน้าไปมา.

 

"เซียนเซิงซือรู้ได้อย่างไร?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางสงสัย.

 

หนึ่งในสิบเทพอสูร,แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่รู้จัก,หรือแม้แต่แปดหางสวรรค์,ในอดีตเซียนเซิงซือยังไม่เคยเห็น,หากแต่เทพอสูรลำดับเจ็ดเขารู้จักได้อย่างไร?

 

เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าจริงจังขมขื่นออกมา,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจ้องมองไปยังเทพอสูรลำดับเจ็ด,"โชคดี,ข้าเคยเห็นมันสมัยเด็ก!"

 

"เคยเห็นสมัยเด็กอย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่ตำใจเล็กน้อย.

 

ในเวลานี้,จงซานตัวปลอมที่จ้องมองไปยังเจ้านิกายกลาง.

 

"เจ้านิกายกลาง,ข้ามาหาภรรยาข้า,ขอให้เจ้านิกายช่วยด้วย!"จงซานตัวปลอมเอ่ย.

 

เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองเขม็งไปยังจงซานตัวปลอม,เฝ้ามองชั่วครู่หนึ่ง,หากแต่ไม่สามารถมองเห็นข้อบกพร่องได้เลย,แม้แต่คิดว่านี่เป็นจงซานตัวจริงอยู่ชั่วขณะ,ทำให้เจ้านิกายกลางลังเลเช่นกัน.

 

เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองจงซานตัวปลอมด้วยความดุร้าย,ขณะที่นางโบกมือเบาๆ.

 

รับทราบ!"ศิษย์ของตำหนักกลางที่เข้าไปในวิหารในทันที.

 

จากนั้นไม่นาน,ศิษย์คนดังกล่าวก็กลับมา,พร้อมกับจ้องมองไปยังประตูทางเข้าด้วยความเคารพ.

 

"วูซซซซ!"สตรีในชุดสีแดงที่ก้าวออกมาจากด้านใน.

 

"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นทันที.

 

ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเวลานี้ถึงกับเผยท่าทางตื่นตะหนักตกใจ,เจ้าตำหนักกลาง? เจ้าตำหนักกลางอีกคน? มีสองคนรึ? ภาพหลานรึไง.

 

"นี่ก็ไม่ใช่เป่าเอ๋อ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

 

"ยังไม่ใช่อีกรึ?"ตี้เซียนเซียนที่เศร้าใจ,นางผิดไปสองครั้งแล้ว.

 

"แต่ว่า,ทำไมถึงได้เหมือนขนาดนั้น!"ตี้เซียนเซียนที่กล่าวเศร้าๆ.

 

จงซานที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"เป่าเอ๋อนั้นพิเศษไม่เหมือนใคร,รูปร่างเสน่ห์ของนางนั้นยากจะมีใครเลียนแบบ!"

 

"!"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.

 

ที่ไกลออกไปนั้น,สตรีในชุดแดงที่ก้าวออกมา,ทุกคนรอบๆที่กลายเป็นเงียบงันอีกครั้ง,เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองจงซานตัวปลอมด้วยท่าทางไม่แยแส.

 

"หืม,เจ้าตำหนักกลาง,เจ้ากำลังล้อข้าเล่นอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.

 

"หืม?"คิ้วของเจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.

 "ข้ารู้ว่าท่านหลอมกลั่น,ชะตาต่อเติม,ทว่าไม่จำเป็นต้องหลอกข้าโดยใช้ร่างแยกอีกร่าง,แม้ว่าหลายปีข้าไม่ได้เห็นภรรยารักข้า,ทว่ามีรึที่ข้าจะแยกไม่ออก!"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

 

"? จงซานตัวปลอมรู้ได้อย่างไร? นี่มัน,เป็นไปไม่ได้? ข้ายังไม่รู้เลย!"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางตกใจ.

 

"อสูรแม่พิมพ์นั้น,สามารถเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้,แน่นอนว่าย่อมมีความสามารถแยกแยะจำเพราะ,ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างอย่างใด,ขอเพียงแค่มันเคยเห็นฮวงโหวจริงในหยกบันทึกสักครั้ง,ย่อมสามารถแยกแยะได้!"เซียนเซิงซือข้างๆเอ่ยตอบ.

 

"ข้าบอกแล้วว่านางคือเชวียนเป่าเอ๋อ!"เจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

เจ้าตำหนักกลางที่รู้สึกว่าจงซานตัวปลอมนี้ค่อนข้างแปลก,ดังนั้นจึงต้องการหยั่งเชิงอีกครั้ง,ทว่ากลับไม่ผลอย่างงั้นรึ?

 

ในเวลานี้,สตรีร่างสีแดงที่ก้าวออกมา.

 

สตรีร่างที่เหมือนกับเจ้าตำหนักกลางอีกคนก็ก้าวออกมา,ผู้ฝึกตนทั้งหมดหวาดผวาอีกครั้ง,นีมัน,หมายความว่าอย่างไรกันแน่?

 

ในเวลานี้,ตี้เซียนเซียนไม่กล้าเอ่ยปากออกมาอีกแล้ว,ในสายตาของตี้เซียนเซีย,เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อทั้งสามคนที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก.

 

"ฟู่!"จงซานที่พ่นลมหายใจยาว,แววตาเผยท่าทางตื่นเต้น.

 

จงซานตัวจริงที่เผยความตัวจริง,ส่วนจงซานตัวปลอมเองก็เช่นกัน,เขาที่แสดงท่าทางตื่นเต้นออกมาด้วย,เหมือนว่าเขาเองก็จำได้เช่นกัน.

 

ท้ายที่สุดคนที่ออกมานี้,ก็คือฮวงโหวต้าเจิ้ง,เชวียนเป่าเอ๋อ.

 

"เป่าเอ๋อ!"จงซานตัวปลอมที่ก้าวออกมาด้านหน้าหนึ่งก้าวและเอ่ยออกมา.

 

"กึก!"เชวียนเป่าเอ๋อที่ถอยหลังออกมาเล็กน้อย.

 

"เป่าเอ๋อมีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางสงสัย.

 

"เจ้ามาได้อย่างไร?"แววตาเป่าเอ๋อที่เผยท่าทางตื่นเต้น,ทว่าก็ยังถามออกไปด้วยความเย็นชา.

 

"ทวีปกลางตอนนี้ไม่สงบ,ดังนั้นข้ามาพาเจ้ากลับไป!"จงซานตัวปลอมที่เอ่ยออกมาในทันที.

 

ที่ด้านข้างนั้นเจ้าตำหนักลางที่เผยใบหน้าเย็นชา,เห็นชัดเจนว่านางไม่เคยคิดให้เป่าเอ๋อจากไป.

 

ส่วนเป่าเอ๋อแม้คราแรกจะเผยท่าทางตื่นเต้นทว่าก็เปลี่ยนไปในทันที,จากนั้นก็ถอยหลังออกมาในทันที.

 

"มีอะไรรึ?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางสงสัย.

 

"เจ้าไม่ใช่เหล่าเยว่,เจ้าเป็นใคร?"เชวียนเป่าเอ๋อที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา.

 

คำพูดของเผ่าเอ๋อ,ทำให้เจ้าตำหนักกลาง,และร่างแยกอีกร่างของนางที่ออกมาขวางเป่าเอ๋อทันที.

 

"เจ้าตำหนักกลาง,เจ้าทำสิ่งใดกับเป่าเอ๋อ!"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

 

เจ้าตำหนักลางไม่ได้กล่าวสิ่งใด,ทว่าเป่าเอ๋อที่อยู่ข้างๆส่ายหน้าไปมา,"เจ้าไม่ได้ตอบคำนั้น,เจ้าไม่ใช่เหล่าเยว่,เจ้าเป็นใคร?"

 

เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่กลายเป็นงงงวย,นี่มันเกิดอะไรขึ้นมันพลิกหลายตลบเหลือเกิน,ใครคือจริง,ใครคือตัวปลอม? ทุกๆคนที่กล่าวพึมพำ,ราวกับตกอยู่ในโลกลวงตา,สถานการณ์เช่นนี้คืออะไรกัน?

 

"ตอบ?"สายตาของจงซานตัวปลอมที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจเหตุผลทันที,เข้าไม่รู้รหัสลับของสามีและภรรยาอย่างงั้นรึ? รหัสลับอะไร?

 

จงซานตัวปลอมที่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว,ส่ายหน้าไปมา,"เมื่อข้าไปทวีปตะวันออ,ข้าเคยได้รับบาดเจ็บหนัก,อาจมีความทรงจำบางอย่างที่หายไป,แต่ว่าเข้าไม่ได้ตั้งใจลืมจริงๆ."

 

เจ้าตำหนักกลางที่เผยท่าทางสงสัย,ส่วนเป่าเอ๋อที่แค่นเสียงเย็นชา,"เจ้ากำลังแก้ตัว,เหล่าเยว่ซักซ้อมบออกล่าวกับข้ามาก่อนหน้าแล้ว,ไร้ประโยชน์!"

 

จงซานตัวปลอม".......................!”

 

จงซานตัวปลอมที่กำลังโกรธเกรี้ยว,มารดามันเถอะ,จงซานซักซ้อมอะไรกัน? นี่ข้ากำลังล้อมเหลวอย่างงั้นรึ?

 

"ข้าขอสาบานต่อเทียนชู,ข้าคือจงซาน!"จงซานตัวปลอมที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.

 

"เจ้ากล่าวสิ่งใด,เหล่าเยว่นั้นก็เคยบอกเช่นนี้,ไร้ประโยชน์,ของปลอมก็คือของปลอม! ถึงแม้ว่าเจ้าจะดูเหมือนก็ตาม!"เป่าเอ่อที่ส่ายหน้าไปมา.

 

จงซานตัวปลอม," ........................!”

 

"เจ้าเป็นใคร?"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.

 

"เป่าเอ๋อ,ทำอย่างไรถึงจะเชื่อข้า?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจ.

 

"คำพูดนี้,เหล่าเยว่เองก็เคยบอกไว้มาก่อน!"เป่าเอ๋อที่ส่ายไว้ไปมา.

 

บัดซบ,จงซานตัวปลอมที่แทบเผยท่าทางบ้าคลั่ง.

 

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ตี้เซียนเซียนที่หัวเราะเสียงดัง,ส่วนเหล่าเสนาธิการที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความตะลึง,เซิ่งหวังได้เตรียมแผนการพิสูจน์ตัวไว้ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?

 

"ข้าคือตัวจริง!"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจอย่างมากออกมา.

 

เขาเลียนแบบผู้คนมากมาย,แต่กับต้องมาพ่ายแพ้ครั้งนี้อย่างงั้นรึ?

 

"เจ้ามันตัวปลอม!"ทันใดนั้นเสียงที่เย็นชาที่ดังผ่านอากาศมาในทันที.

 

เสียงที่ดังขึ้น,ทำให้ทุกคนจดจ้องมองไปยังหุบเขาแห่งหนึ่งพร้อมๆกัน.

 

จงซานตัวจริงและเหล่าข้าราชบริพารได้บินตรงไปยังทางเข้าของตำหนักกลาง.

 

"จงซานอีกรึ?"

 

"เกิดอะไรขึ้น? วันนี้มันบ้าอะไรกัน? ใครคือตัวจริง?"

 

"เจ้าตำหนักกลางที่มีทั้งตัวจริงตัวปลอม,จงซานเองก็มีตัวจริงตัวปลอมอย่างงั้นรึ? มันน่าตลกไปแล้ว?"

..............................

..................

......

 

จงซานที่เพิ่งปรากฏขึ้นมา,เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆที่ตัวแข็งทื่อไปในทันที.

 

เจ้าตำหนักกลางที่เผยความเย็นชาออกมา,พร้อมกับทำการตรวจสอบจงซานตัวจริง,ตัวปลอม,ทั้งสองที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก,สถานการณ์เวลานี้มันแปลกเกินไปแล้ว.

 

"เจ้าบัดซบ,กล้าปลอมตัวเป็นข้า!"จงซานตัวปลอมที่ดวงตาเบิกกว้าง.

 

จงซานตัวจริงหาได้สนใจคนเหล่านั้น,ทว่าเขาที่ร่อนลงบนพื้น,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อด้วยแววตาเสน่หา

 

"ข้ามาแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.

 

"อืม!"แววตาที่เย็นชาของเป่าเอ๋อเปลี่ยนเป็นอบอุ่นในทันที.

 

"เข้าเป็นตัวจริงอย่างงั้นรึ?"เจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"อืม!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.

 

จงซานตัวปลอมที่อยู่ข้างๆที่จ้องมองตาแข็งค้างเต็มไปด้วยจิตสังหาร,รหัสลับคือ,ข้ามาแล้ว,คาดไม่ถึง?

 

นี่คือสิ่งที่ทำให้ข้าผิดพลาดสินะ? ไหงเจ้าตั้งรหัสลับง่ายขนาดนั้นกัน?

 

เมื่อความจริงเปิดเผย,ทุกคนรอบๆถึงกับหน้ามืด,นี่หมายความว่าอย่างไร?

 

"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ,เมื่อกี้ข้ายังจำท่านไม่ได้เลย!"ตี้เสวียนชาที่ก้าวเข้าไปหาในทันที.

 

ในเมื่อยืนยันตัวจริงของคนกลุ่มนี้แล้ว,เจ้าตำหนักกลางก็ไม่ขวางอีกต่อไป,ทว่าจ้องมองไปยังกลุ่มของจงซานตัวปลอม.

 

ตี้เซียนเซียนที่เข้าไปกอดแขนของเป่าเอ๋อ.

 

อีกฝั่งหนึ่ง,จงซานตัวปลอมที่กลายเป็นเป้าหมายของฝูงชน,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเขา,จงซานตัวจริงเองก็จ้องมองจงซานตัวปลอมเขม็ง.

 

จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจออกมา,ขณะจ้องมองจงซานตัวจริงพลางขมวดคิ้วแน่น,"คิดอยู่ว่าเจ้าจะมา,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้."

 

"เทพอสูรลำดับเจ็ดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา.

 

ฝ่ายตรงข้ามจงซานตัวปลอมที่ขมวดคิ้วแน่น,จงซานทั้งสองที่กำลังยืนจ้องมองหน้ากันและกัน.

 

เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งเองต่างก็เตรียมเข้าปะทะกับข้าราชบริพารอีกฝ่าย,ทว่าฝ่ายหนึ่งนั้นไม่กล้าที่จะต่อสู้,เพราะว่าพวกเขาเหมือนเพียงเสื้อผ้าเท่านั้น,ไม่ได้ปลอมตัวแต่อย่างใด,หากพวกเขาลงมือ,ย่อมล้มเหลวอย่างน่าอนาถกว่านี้ไม่ใช่รึ?

 

เหล่าตัวปลอมที่เผยท่าทางจริงจังออกมา,ยิ่งอีกฝ่ายลงมือ,พวกเขาก็จะยิ่งเผยความผิดพลาดออกมา,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะโชคร้ายถึงขนาดนี้.

 

"คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะรู้จักข้า?"จงซานตัวปลอมที่เผยใบหน้ามืดมน.

 

"ชิ!"จงซานที่กล่าวแค่นเสียงเย็นชา.

"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

บนพื้นปรากฏร่างขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาไปยังจงซานตัวปลอม,ส่งผลให้จงซานตัวปลอมลอยสูงขึ้นไป.

"ฟริบ,ฟริบ........................!”

 

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ทรงพลังน่าเกรงขามที่พุ่งไล่ขึ้นไปด้านบน.

 

จงซานที่บินขึ้นไปเช่นกัน,ข้าราชบริพารต้าเจิ้งนั้นหาได้สนใจเทพอสูรลำดับเจ็ด,ทว่าพวกเขาได้พุ่งเข้าไปกำราบคนชุดดำทั้งเก้าในทันที,กลับกลุ่มเซียนบรรพชนที่ลงมือ.ทำให้กลุ่มคนชุดดำที่ไม่เคลื่อนไหว.

 

"จงซานสอบคนกำลังต่อสู้กัน!"ผู้คนที่เผยท่าทางตื่นเต้น,เหล่าผู้คนที่มาสังเกตุการณ์ที่เผยท่าทางคุ้มค่าที่ได้มาในครั้งนี้.

 

บนอากาศ,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่มีขนาดพันจั้งไล่ล่า,หางของมันที่กัดแกร่งไปมา,ใบหน้าสายตาของมันที่เผยความละโมบออกมาเช่นกัน.

 

"เทพอสูรลำดับเก้า,อสูรหางกลืนสวรรค์อย่างงั้นรึ? เจ้ากล้าที่จะล่วงเกินข้างั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

 

"ฟริบ!"

”!”

 

หางหนึ่งที่พุ่งตรงไปยังร่างจงซานตัวปลอมเสียงดังสนั่น.

 

จงซานตัวปลอมที่บินขึ้นไป,พร้อมกับปล่อยเทียนไมออกมา,คลุมร่างของตัวเองเกิดระเบิดดังสนั่น.

 

"ตุมมมมมมมม!"

 

หางของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจับที่ทิ่มทะลวงเทียนไมปิง,เกิดเป็นรูตรงไปกระแทกจงซานตัวปลอมระเบิดดั่งลั่น.

 

"กระบี่จูเซียน?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเคร่งขรึม.

"ฟริบ,ฟริบ ..............................!”

 

แปดหางสวรรค์ที่เผยความสุขออกมา,หางของมันที่ยังคงพุ่งตรงไปยังร่างของจงซานตัวปลอม.

 

"ตูมมมมมมม!"เทียนไมปิงที่สลายหายไปในทันที.

 

"ตุมมมม!"

 

จงซานตัวปลอมและแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.

 

ห้วงมิติที่สั่นไหว,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลงจ้องมอง.

"ตูมมมม!”

 

ภายในหลุมดำใหญ่ยักษ์,กลายเป็นอสูรยักษ์ใหญ่สองตัวในทันที.

 

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,กลายเป็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบสองตน,ที่เหมือนกันเป็นอย่างมา,แม้แต่หางของมันทั้งสี่ยังมีชุดกระบี่สังหารเซียนเหมือนกันทั้งสี่เล่ม,.......

 

เหมือนกันจริงๆ!

 

 จงซานตัวปลอมเวลานี้ได้เปลี่ยนร่างเป็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบอย่างงั้นรึ? เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่ใบหน้ามืดคลึ้ม,อสุรกายนี่มันอะไร? มันสมารถเปลี่ยนเป็นทุกคนได้อย่างงั้นรึ?







ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น