Immortality Chapter 1293 Zhong Shan pierces false Zhong Shan
Chapter 1293 Zhong Shan pierces false Zhong
Shan
真钟山戳穿假钟山
จงซานตัวจริง,ปะทะจงซานตัวปลอม.
"ใช่,หลังจากที่เปลี่ยนร่างแล้ว,ทั้งวิชา,ทักษะเทวะเทพอสูรตนนี้ก็สามารถเลียนแบบได้,เทพสูรตนนี้จึงมีนามว่า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.
"อสูรแม่พิมพ์? ชื่อนี้มัน,ตรงเกินไปแล้ว!"ตี้เซียนเซียนที่อยู่ข้างๆบนพึมพำ.
"ตรงไปอย่างงั้นรึ? มันเป็นชื่อแสดงความสามารถในศาสตร์นั้นๆ,หากเปลี่ยนเป็นชื่ออื่น,คงไม่มีคนรู้จักตลอดกาล,ชี่อของมันจึงแสดงถึงความสามารถขั้นสุด,ความจริงแล้วนามของมันนั้นมีเพียงรหัสตัวเอง,แต่มันไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความรุ่งโรจนน่าเกรงขาม,ดังนั้นการใช้ชื่อความสามารถนั้นจึงทำให้ทุกคนรู้จักสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนได้มากกว่า!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"!"ตี้เซียนเซียนที่ราวกับเข้าใจ,แต่กับไม่เข้าใจเลย.
ส่วนคนอื่นๆนั้นพอจะเข้าใจบ้างเล็กน้อย,เหมือนกับอสูรระเบิดก่อนหน้านี้,ที่ชื่อตรงไปตรงมา,เป็นชื่อความสามารถที่จะทำให้เทพอสูรตนอื่นเผยความอิจฉาได้.
"ความจริงแล้วเทพอสูรลำดับเจ็ด,สามารถเลียนแบบได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามอย่างเคร่งขรึม.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,ทว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่เลียนแบบ,มันคล้ายกับความจริงมาก,บางที่เทียนไมปิงก่อนหน้านี้,ดูเหมือนจริงเป็นอย่างมาก,แต่เนื้อในนั้นแตกต่างกัน,มี่ส่วนที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย,บางทีคงมีเพียงบางคนเท่านั้นที่รู้!"เซียนเซิงซือส่ายหน้าไปมา.
"เซียนเซิงซือรู้ได้อย่างไร?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางสงสัย.
หนึ่งในสิบเทพอสูร,แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่รู้จัก,หรือแม้แต่แปดหางสวรรค์,ในอดีตเซียนเซิงซือยังไม่เคยเห็น,หากแต่เทพอสูรลำดับเจ็ดเขารู้จักได้อย่างไร?
เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าจริงจังขมขื่นออกมา,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจ้องมองไปยังเทพอสูรลำดับเจ็ด,"โชคดี,ข้าเคยเห็นมันสมัยเด็ก!"
"เคยเห็นสมัยเด็กอย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่ตำใจเล็กน้อย.
ในเวลานี้,จงซานตัวปลอมที่จ้องมองไปยังเจ้านิกายกลาง.
"เจ้านิกายกลาง,ข้ามาหาภรรยาข้า,ขอให้เจ้านิกายช่วยด้วย!"จงซานตัวปลอมเอ่ย.
เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองเขม็งไปยังจงซานตัวปลอม,เฝ้ามองชั่วครู่หนึ่ง,หากแต่ไม่สามารถมองเห็นข้อบกพร่องได้เลย,แม้แต่คิดว่านี่เป็นจงซานตัวจริงอยู่ชั่วขณะ,ทำให้เจ้านิกายกลางลังเลเช่นกัน.
เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองจงซานตัวปลอมด้วยความดุร้าย,ขณะที่นางโบกมือเบาๆ.
รับทราบ!"ศิษย์ของตำหนักกลางที่เข้าไปในวิหารในทันที.
จากนั้นไม่นาน,ศิษย์คนดังกล่าวก็กลับมา,พร้อมกับจ้องมองไปยังประตูทางเข้าด้วยความเคารพ.
"วูซซซซ!"สตรีในชุดสีแดงที่ก้าวออกมาจากด้านใน.
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นทันที.
ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเวลานี้ถึงกับเผยท่าทางตื่นตะหนักตกใจ,เจ้าตำหนักกลาง?
เจ้าตำหนักกลางอีกคน? มีสองคนรึ? ภาพหลานรึไง.
"นี่ก็ไม่ใช่เป่าเอ๋อ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ยังไม่ใช่อีกรึ?"ตี้เซียนเซียนที่เศร้าใจ,นางผิดไปสองครั้งแล้ว.
"แต่ว่า,ทำไมถึงได้เหมือนขนาดนั้น!"ตี้เซียนเซียนที่กล่าวเศร้าๆ.
จงซานที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"เป่าเอ๋อนั้นพิเศษไม่เหมือนใคร,รูปร่างเสน่ห์ของนางนั้นยากจะมีใครเลียนแบบ!"
"!"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ที่ไกลออกไปนั้น,สตรีในชุดแดงที่ก้าวออกมา,ทุกคนรอบๆที่กลายเป็นเงียบงันอีกครั้ง,เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองจงซานตัวปลอมด้วยท่าทางไม่แยแส.
"หืม,เจ้าตำหนักกลาง,เจ้ากำลังล้อข้าเล่นอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
"หืม?"คิ้วของเจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้ารู้ว่าท่านหลอมกลั่น,ชะตาต่อเติม,ทว่าไม่จำเป็นต้องหลอกข้าโดยใช้ร่างแยกอีกร่าง,แม้ว่าหลายปีข้าไม่ได้เห็นภรรยารักข้า,ทว่ามีรึที่ข้าจะแยกไม่ออก!"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"? จงซานตัวปลอมรู้ได้อย่างไร? นี่มัน,เป็นไปไม่ได้?
ข้ายังไม่รู้เลย!"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางตกใจ.
"อสูรแม่พิมพ์นั้น,สามารถเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้,แน่นอนว่าย่อมมีความสามารถแยกแยะจำเพราะ,ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างอย่างใด,ขอเพียงแค่มันเคยเห็นฮวงโหวจริงในหยกบันทึกสักครั้ง,ย่อมสามารถแยกแยะได้!"เซียนเซิงซือข้างๆเอ่ยตอบ.
"ข้าบอกแล้วว่านางคือเชวียนเป่าเอ๋อ!"เจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.
เจ้าตำหนักกลางที่รู้สึกว่าจงซานตัวปลอมนี้ค่อนข้างแปลก,ดังนั้นจึงต้องการหยั่งเชิงอีกครั้ง,ทว่ากลับไม่ผลอย่างงั้นรึ?
ในเวลานี้,สตรีร่างสีแดงที่ก้าวออกมา.
สตรีร่างที่เหมือนกับเจ้าตำหนักกลางอีกคนก็ก้าวออกมา,ผู้ฝึกตนทั้งหมดหวาดผวาอีกครั้ง,นีมัน,หมายความว่าอย่างไรกันแน่?
ในเวลานี้,ตี้เซียนเซียนไม่กล้าเอ่ยปากออกมาอีกแล้ว,ในสายตาของตี้เซียนเซีย,เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อทั้งสามคนที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก.
"ฟู่!"จงซานที่พ่นลมหายใจยาว,แววตาเผยท่าทางตื่นเต้น.
จงซานตัวจริงที่เผยความตัวจริง,ส่วนจงซานตัวปลอมเองก็เช่นกัน,เขาที่แสดงท่าทางตื่นเต้นออกมาด้วย,เหมือนว่าเขาเองก็จำได้เช่นกัน.
ท้ายที่สุดคนที่ออกมานี้,ก็คือฮวงโหวต้าเจิ้ง,เชวียนเป่าเอ๋อ.
"เป่าเอ๋อ!"จงซานตัวปลอมที่ก้าวออกมาด้านหน้าหนึ่งก้าวและเอ่ยออกมา.
"กึก!"เชวียนเป่าเอ๋อที่ถอยหลังออกมาเล็กน้อย.
"เป่าเอ๋อมีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางสงสัย.
"เจ้ามาได้อย่างไร?"แววตาเป่าเอ๋อที่เผยท่าทางตื่นเต้น,ทว่าก็ยังถามออกไปด้วยความเย็นชา.
"ทวีปกลางตอนนี้ไม่สงบ,ดังนั้นข้ามาพาเจ้ากลับไป!"จงซานตัวปลอมที่เอ่ยออกมาในทันที.
ที่ด้านข้างนั้นเจ้าตำหนักลางที่เผยใบหน้าเย็นชา,เห็นชัดเจนว่านางไม่เคยคิดให้เป่าเอ๋อจากไป.
ส่วนเป่าเอ๋อแม้คราแรกจะเผยท่าทางตื่นเต้นทว่าก็เปลี่ยนไปในทันที,จากนั้นก็ถอยหลังออกมาในทันที.
"มีอะไรรึ?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางสงสัย.
"เจ้าไม่ใช่เหล่าเยว่,เจ้าเป็นใคร?"เชวียนเป่าเอ๋อที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา.
คำพูดของเผ่าเอ๋อ,ทำให้เจ้าตำหนักกลาง,และร่างแยกอีกร่างของนางที่ออกมาขวางเป่าเอ๋อทันที.
"เจ้าตำหนักกลาง,เจ้าทำสิ่งใดกับเป่าเอ๋อ!"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เจ้าตำหนักลางไม่ได้กล่าวสิ่งใด,ทว่าเป่าเอ๋อที่อยู่ข้างๆส่ายหน้าไปมา,"เจ้าไม่ได้ตอบคำนั้น,เจ้าไม่ใช่เหล่าเยว่,เจ้าเป็นใคร?"
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่กลายเป็นงงงวย,นี่มันเกิดอะไรขึ้นมันพลิกหลายตลบเหลือเกิน,ใครคือจริง,ใครคือตัวปลอม?
ทุกๆคนที่กล่าวพึมพำ,ราวกับตกอยู่ในโลกลวงตา,สถานการณ์เช่นนี้คืออะไรกัน?
"ตอบ?"สายตาของจงซานตัวปลอมที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจเหตุผลทันที,เข้าไม่รู้รหัสลับของสามีและภรรยาอย่างงั้นรึ?
รหัสลับอะไร?
จงซานตัวปลอมที่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว,ส่ายหน้าไปมา,"เมื่อข้าไปทวีปตะวันออ,ข้าเคยได้รับบาดเจ็บหนัก,อาจมีความทรงจำบางอย่างที่หายไป,แต่ว่าเข้าไม่ได้ตั้งใจลืมจริงๆ."
เจ้าตำหนักกลางที่เผยท่าทางสงสัย,ส่วนเป่าเอ๋อที่แค่นเสียงเย็นชา,"เจ้ากำลังแก้ตัว,เหล่าเยว่ซักซ้อมบออกล่าวกับข้ามาก่อนหน้าแล้ว,ไร้ประโยชน์!"
จงซานตัวปลอม".......................!”
จงซานตัวปลอมที่กำลังโกรธเกรี้ยว,มารดามันเถอะ,จงซานซักซ้อมอะไรกัน?
นี่ข้ากำลังล้อมเหลวอย่างงั้นรึ?
"ข้าขอสาบานต่อเทียนชู,ข้าคือจงซาน!"จงซานตัวปลอมที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"เจ้ากล่าวสิ่งใด,เหล่าเยว่นั้นก็เคยบอกเช่นนี้,ไร้ประโยชน์,ของปลอมก็คือของปลอม! ถึงแม้ว่าเจ้าจะดูเหมือนก็ตาม!"เป่าเอ่อที่ส่ายหน้าไปมา.
จงซานตัวปลอม,"
........................!”
"เจ้าเป็นใคร?"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"เป่าเอ๋อ,ทำอย่างไรถึงจะเชื่อข้า?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจ.
"คำพูดนี้,เหล่าเยว่เองก็เคยบอกไว้มาก่อน!"เป่าเอ๋อที่ส่ายไว้ไปมา.
บัดซบ,จงซานตัวปลอมที่แทบเผยท่าทางบ้าคลั่ง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ตี้เซียนเซียนที่หัวเราะเสียงดัง,ส่วนเหล่าเสนาธิการที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความตะลึง,เซิ่งหวังได้เตรียมแผนการพิสูจน์ตัวไว้ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?
"ข้าคือตัวจริง!"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจอย่างมากออกมา.
เขาเลียนแบบผู้คนมากมาย,แต่กับต้องมาพ่ายแพ้ครั้งนี้อย่างงั้นรึ?
"เจ้ามันตัวปลอม!"ทันใดนั้นเสียงที่เย็นชาที่ดังผ่านอากาศมาในทันที.
เสียงที่ดังขึ้น,ทำให้ทุกคนจดจ้องมองไปยังหุบเขาแห่งหนึ่งพร้อมๆกัน.
จงซานตัวจริงและเหล่าข้าราชบริพารได้บินตรงไปยังทางเข้าของตำหนักกลาง.
"จงซานอีกรึ?"
"เกิดอะไรขึ้น? วันนี้มันบ้าอะไรกัน?
ใครคือตัวจริง?"
"เจ้าตำหนักกลางที่มีทั้งตัวจริงตัวปลอม,จงซานเองก็มีตัวจริงตัวปลอมอย่างงั้นรึ?
มันน่าตลกไปแล้ว?"
..............................
..................
......
จงซานที่เพิ่งปรากฏขึ้นมา,เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆที่ตัวแข็งทื่อไปในทันที.
เจ้าตำหนักกลางที่เผยความเย็นชาออกมา,พร้อมกับทำการตรวจสอบจงซานตัวจริง,ตัวปลอม,ทั้งสองที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก,สถานการณ์เวลานี้มันแปลกเกินไปแล้ว.
"เจ้าบัดซบ,กล้าปลอมตัวเป็นข้า!"จงซานตัวปลอมที่ดวงตาเบิกกว้าง.
จงซานตัวจริงหาได้สนใจคนเหล่านั้น,ทว่าเขาที่ร่อนลงบนพื้น,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อด้วยแววตาเสน่หา
"ข้ามาแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"อืม!"แววตาที่เย็นชาของเป่าเอ๋อเปลี่ยนเป็นอบอุ่นในทันที.
"เข้าเป็นตัวจริงอย่างงั้นรึ?"เจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.
จงซานตัวปลอมที่อยู่ข้างๆที่จ้องมองตาแข็งค้างเต็มไปด้วยจิตสังหาร,รหัสลับคือ,ข้ามาแล้ว,คาดไม่ถึง?
นี่คือสิ่งที่ทำให้ข้าผิดพลาดสินะ?
ไหงเจ้าตั้งรหัสลับง่ายขนาดนั้นกัน?
เมื่อความจริงเปิดเผย,ทุกคนรอบๆถึงกับหน้ามืด,นี่หมายความว่าอย่างไร?
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ,เมื่อกี้ข้ายังจำท่านไม่ได้เลย!"ตี้เสวียนชาที่ก้าวเข้าไปหาในทันที.
ในเมื่อยืนยันตัวจริงของคนกลุ่มนี้แล้ว,เจ้าตำหนักกลางก็ไม่ขวางอีกต่อไป,ทว่าจ้องมองไปยังกลุ่มของจงซานตัวปลอม.
ตี้เซียนเซียนที่เข้าไปกอดแขนของเป่าเอ๋อ.
อีกฝั่งหนึ่ง,จงซานตัวปลอมที่กลายเป็นเป้าหมายของฝูงชน,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเขา,จงซานตัวจริงเองก็จ้องมองจงซานตัวปลอมเขม็ง.
จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจออกมา,ขณะจ้องมองจงซานตัวจริงพลางขมวดคิ้วแน่น,"คิดอยู่ว่าเจ้าจะมา,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้."
"เทพอสูรลำดับเจ็ดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา.
ฝ่ายตรงข้ามจงซานตัวปลอมที่ขมวดคิ้วแน่น,จงซานทั้งสองที่กำลังยืนจ้องมองหน้ากันและกัน.
เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งเองต่างก็เตรียมเข้าปะทะกับข้าราชบริพารอีกฝ่าย,ทว่าฝ่ายหนึ่งนั้นไม่กล้าที่จะต่อสู้,เพราะว่าพวกเขาเหมือนเพียงเสื้อผ้าเท่านั้น,ไม่ได้ปลอมตัวแต่อย่างใด,หากพวกเขาลงมือ,ย่อมล้มเหลวอย่างน่าอนาถกว่านี้ไม่ใช่รึ?
เหล่าตัวปลอมที่เผยท่าทางจริงจังออกมา,ยิ่งอีกฝ่ายลงมือ,พวกเขาก็จะยิ่งเผยความผิดพลาดออกมา,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะโชคร้ายถึงขนาดนี้.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะรู้จักข้า?"จงซานตัวปลอมที่เผยใบหน้ามืดมน.
"ชิ!"จงซานที่กล่าวแค่นเสียงเย็นชา.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนพื้นปรากฏร่างขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาไปยังจงซานตัวปลอม,ส่งผลให้จงซานตัวปลอมลอยสูงขึ้นไป.
"ฟริบ,ฟริบ........................!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ทรงพลังน่าเกรงขามที่พุ่งไล่ขึ้นไปด้านบน.
จงซานที่บินขึ้นไปเช่นกัน,ข้าราชบริพารต้าเจิ้งนั้นหาได้สนใจเทพอสูรลำดับเจ็ด,ทว่าพวกเขาได้พุ่งเข้าไปกำราบคนชุดดำทั้งเก้าในทันที,กลับกลุ่มเซียนบรรพชนที่ลงมือ.ทำให้กลุ่มคนชุดดำที่ไม่เคลื่อนไหว.
"จงซานสอบคนกำลังต่อสู้กัน!"ผู้คนที่เผยท่าทางตื่นเต้น,เหล่าผู้คนที่มาสังเกตุการณ์ที่เผยท่าทางคุ้มค่าที่ได้มาในครั้งนี้.
บนอากาศ,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่มีขนาดพันจั้งไล่ล่า,หางของมันที่กัดแกร่งไปมา,ใบหน้าสายตาของมันที่เผยความละโมบออกมาเช่นกัน.
"เทพอสูรลำดับเก้า,อสูรหางกลืนสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เจ้ากล้าที่จะล่วงเกินข้างั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ฟริบ!"
”!”
หางหนึ่งที่พุ่งตรงไปยังร่างจงซานตัวปลอมเสียงดังสนั่น.
จงซานตัวปลอมที่บินขึ้นไป,พร้อมกับปล่อยเทียนไมออกมา,คลุมร่างของตัวเองเกิดระเบิดดังสนั่น.
"ตุมมมมมมมม!"
หางของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจับที่ทิ่มทะลวงเทียนไมปิง,เกิดเป็นรูตรงไปกระแทกจงซานตัวปลอมระเบิดดั่งลั่น.
"กระบี่จูเซียน?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเคร่งขรึม.
"ฟริบ,ฟริบ
..............................!”
แปดหางสวรรค์ที่เผยความสุขออกมา,หางของมันที่ยังคงพุ่งตรงไปยังร่างของจงซานตัวปลอม.
"ตูมมมมมมม!"เทียนไมปิงที่สลายหายไปในทันที.
"ตุมมมม!"
จงซานตัวปลอมและแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.
ห้วงมิติที่สั่นไหว,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลงจ้องมอง.
"ตูมมมม!”
ภายในหลุมดำใหญ่ยักษ์,กลายเป็นอสูรยักษ์ใหญ่สองตัวในทันที.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,กลายเป็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบสองตน,ที่เหมือนกันเป็นอย่างมา,แม้แต่หางของมันทั้งสี่ยังมีชุดกระบี่สังหารเซียนเหมือนกันทั้งสี่เล่ม,.......
เหมือนกันจริงๆ!
จงซานตัวปลอมเวลานี้ได้เปลี่ยนร่างเป็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่ใบหน้ามืดคลึ้ม,อสุรกายนี่มันอะไร?
มันสมารถเปลี่ยนเป็นทุกคนได้อย่างงั้นรึ?
Chapter 1293 Zhong Shan pierces false Zhong
Shan
真钟山戳穿假钟山
จงซานตัวจริง,ปะทะจงซานตัวปลอม.
"ใช่,หลังจากที่เปลี่ยนร่างแล้ว,ทั้งวิชา,ทักษะเทวะเทพอสูรตนนี้ก็สามารถเลียนแบบได้,เทพสูรตนนี้จึงมีนามว่า,อสูรแม่พิมพ์!"เซียนเซิงซือตอบ.
"อสูรแม่พิมพ์? ชื่อนี้มัน,ตรงเกินไปแล้ว!"ตี้เซียนเซียนที่อยู่ข้างๆบนพึมพำ.
"ตรงไปอย่างงั้นรึ? มันเป็นชื่อแสดงความสามารถในศาสตร์นั้นๆ,หากเปลี่ยนเป็นชื่ออื่น,คงไม่มีคนรู้จักตลอดกาล,ชี่อของมันจึงแสดงถึงความสามารถขั้นสุด,ความจริงแล้วนามของมันนั้นมีเพียงรหัสตัวเอง,แต่มันไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความรุ่งโรจนน่าเกรงขาม,ดังนั้นการใช้ชื่อความสามารถนั้นจึงทำให้ทุกคนรู้จักสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนได้มากกว่า!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"!"ตี้เซียนเซียนที่ราวกับเข้าใจ,แต่กับไม่เข้าใจเลย.
ส่วนคนอื่นๆนั้นพอจะเข้าใจบ้างเล็กน้อย,เหมือนกับอสูรระเบิดก่อนหน้านี้,ที่ชื่อตรงไปตรงมา,เป็นชื่อความสามารถที่จะทำให้เทพอสูรตนอื่นเผยความอิจฉาได้.
"ความจริงแล้วเทพอสูรลำดับเจ็ด,สามารถเลียนแบบได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามอย่างเคร่งขรึม.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,ทว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่เลียนแบบ,มันคล้ายกับความจริงมาก,บางที่เทียนไมปิงก่อนหน้านี้,ดูเหมือนจริงเป็นอย่างมาก,แต่เนื้อในนั้นแตกต่างกัน,มี่ส่วนที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย,บางทีคงมีเพียงบางคนเท่านั้นที่รู้!"เซียนเซิงซือส่ายหน้าไปมา.
"เซียนเซิงซือรู้ได้อย่างไร?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางสงสัย.
หนึ่งในสิบเทพอสูร,แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่รู้จัก,หรือแม้แต่แปดหางสวรรค์,ในอดีตเซียนเซิงซือยังไม่เคยเห็น,หากแต่เทพอสูรลำดับเจ็ดเขารู้จักได้อย่างไร?
เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าจริงจังขมขื่นออกมา,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจ้องมองไปยังเทพอสูรลำดับเจ็ด,"โชคดี,ข้าเคยเห็นมันสมัยเด็ก!"
"เคยเห็นสมัยเด็กอย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่ตำใจเล็กน้อย.
ในเวลานี้,จงซานตัวปลอมที่จ้องมองไปยังเจ้านิกายกลาง.
"เจ้านิกายกลาง,ข้ามาหาภรรยาข้า,ขอให้เจ้านิกายช่วยด้วย!"จงซานตัวปลอมเอ่ย.
เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองเขม็งไปยังจงซานตัวปลอม,เฝ้ามองชั่วครู่หนึ่ง,หากแต่ไม่สามารถมองเห็นข้อบกพร่องได้เลย,แม้แต่คิดว่านี่เป็นจงซานตัวจริงอยู่ชั่วขณะ,ทำให้เจ้านิกายกลางลังเลเช่นกัน.
เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองจงซานตัวปลอมด้วยความดุร้าย,ขณะที่นางโบกมือเบาๆ.
รับทราบ!"ศิษย์ของตำหนักกลางที่เข้าไปในวิหารในทันที.
จากนั้นไม่นาน,ศิษย์คนดังกล่าวก็กลับมา,พร้อมกับจ้องมองไปยังประตูทางเข้าด้วยความเคารพ.
"วูซซซซ!"สตรีในชุดสีแดงที่ก้าวออกมาจากด้านใน.
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นทันที.
ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเวลานี้ถึงกับเผยท่าทางตื่นตะหนักตกใจ,เจ้าตำหนักกลาง?
เจ้าตำหนักกลางอีกคน? มีสองคนรึ? ภาพหลานรึไง.
"นี่ก็ไม่ใช่เป่าเอ๋อ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ยังไม่ใช่อีกรึ?"ตี้เซียนเซียนที่เศร้าใจ,นางผิดไปสองครั้งแล้ว.
"แต่ว่า,ทำไมถึงได้เหมือนขนาดนั้น!"ตี้เซียนเซียนที่กล่าวเศร้าๆ.
จงซานที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"เป่าเอ๋อนั้นพิเศษไม่เหมือนใคร,รูปร่างเสน่ห์ของนางนั้นยากจะมีใครเลียนแบบ!"
"!"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ที่ไกลออกไปนั้น,สตรีในชุดแดงที่ก้าวออกมา,ทุกคนรอบๆที่กลายเป็นเงียบงันอีกครั้ง,เจ้าตำหนักกลางที่จ้องมองจงซานตัวปลอมด้วยท่าทางไม่แยแส.
"หืม,เจ้าตำหนักกลาง,เจ้ากำลังล้อข้าเล่นอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
"หืม?"คิ้วของเจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้ารู้ว่าท่านหลอมกลั่น,ชะตาต่อเติม,ทว่าไม่จำเป็นต้องหลอกข้าโดยใช้ร่างแยกอีกร่าง,แม้ว่าหลายปีข้าไม่ได้เห็นภรรยารักข้า,ทว่ามีรึที่ข้าจะแยกไม่ออก!"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"? จงซานตัวปลอมรู้ได้อย่างไร? นี่มัน,เป็นไปไม่ได้?
ข้ายังไม่รู้เลย!"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางตกใจ.
"อสูรแม่พิมพ์นั้น,สามารถเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้,แน่นอนว่าย่อมมีความสามารถแยกแยะจำเพราะ,ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างอย่างใด,ขอเพียงแค่มันเคยเห็นฮวงโหวจริงในหยกบันทึกสักครั้ง,ย่อมสามารถแยกแยะได้!"เซียนเซิงซือข้างๆเอ่ยตอบ.
"ข้าบอกแล้วว่านางคือเชวียนเป่าเอ๋อ!"เจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.
เจ้าตำหนักกลางที่รู้สึกว่าจงซานตัวปลอมนี้ค่อนข้างแปลก,ดังนั้นจึงต้องการหยั่งเชิงอีกครั้ง,ทว่ากลับไม่ผลอย่างงั้นรึ?
ในเวลานี้,สตรีร่างสีแดงที่ก้าวออกมา.
สตรีร่างที่เหมือนกับเจ้าตำหนักกลางอีกคนก็ก้าวออกมา,ผู้ฝึกตนทั้งหมดหวาดผวาอีกครั้ง,นีมัน,หมายความว่าอย่างไรกันแน่?
ในเวลานี้,ตี้เซียนเซียนไม่กล้าเอ่ยปากออกมาอีกแล้ว,ในสายตาของตี้เซียนเซีย,เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อทั้งสามคนที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก.
"ฟู่!"จงซานที่พ่นลมหายใจยาว,แววตาเผยท่าทางตื่นเต้น.
จงซานตัวจริงที่เผยความตัวจริง,ส่วนจงซานตัวปลอมเองก็เช่นกัน,เขาที่แสดงท่าทางตื่นเต้นออกมาด้วย,เหมือนว่าเขาเองก็จำได้เช่นกัน.
ท้ายที่สุดคนที่ออกมานี้,ก็คือฮวงโหวต้าเจิ้ง,เชวียนเป่าเอ๋อ.
"เป่าเอ๋อ!"จงซานตัวปลอมที่ก้าวออกมาด้านหน้าหนึ่งก้าวและเอ่ยออกมา.
"กึก!"เชวียนเป่าเอ๋อที่ถอยหลังออกมาเล็กน้อย.
"เป่าเอ๋อมีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางสงสัย.
"เจ้ามาได้อย่างไร?"แววตาเป่าเอ๋อที่เผยท่าทางตื่นเต้น,ทว่าก็ยังถามออกไปด้วยความเย็นชา.
"ทวีปกลางตอนนี้ไม่สงบ,ดังนั้นข้ามาพาเจ้ากลับไป!"จงซานตัวปลอมที่เอ่ยออกมาในทันที.
ที่ด้านข้างนั้นเจ้าตำหนักลางที่เผยใบหน้าเย็นชา,เห็นชัดเจนว่านางไม่เคยคิดให้เป่าเอ๋อจากไป.
ส่วนเป่าเอ๋อแม้คราแรกจะเผยท่าทางตื่นเต้นทว่าก็เปลี่ยนไปในทันที,จากนั้นก็ถอยหลังออกมาในทันที.
"มีอะไรรึ?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางสงสัย.
"เจ้าไม่ใช่เหล่าเยว่,เจ้าเป็นใคร?"เชวียนเป่าเอ๋อที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา.
คำพูดของเผ่าเอ๋อ,ทำให้เจ้าตำหนักกลาง,และร่างแยกอีกร่างของนางที่ออกมาขวางเป่าเอ๋อทันที.
"เจ้าตำหนักกลาง,เจ้าทำสิ่งใดกับเป่าเอ๋อ!"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เจ้าตำหนักลางไม่ได้กล่าวสิ่งใด,ทว่าเป่าเอ๋อที่อยู่ข้างๆส่ายหน้าไปมา,"เจ้าไม่ได้ตอบคำนั้น,เจ้าไม่ใช่เหล่าเยว่,เจ้าเป็นใคร?"
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่กลายเป็นงงงวย,นี่มันเกิดอะไรขึ้นมันพลิกหลายตลบเหลือเกิน,ใครคือจริง,ใครคือตัวปลอม?
ทุกๆคนที่กล่าวพึมพำ,ราวกับตกอยู่ในโลกลวงตา,สถานการณ์เช่นนี้คืออะไรกัน?
"ตอบ?"สายตาของจงซานตัวปลอมที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจเหตุผลทันที,เข้าไม่รู้รหัสลับของสามีและภรรยาอย่างงั้นรึ?
รหัสลับอะไร?
จงซานตัวปลอมที่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว,ส่ายหน้าไปมา,"เมื่อข้าไปทวีปตะวันออ,ข้าเคยได้รับบาดเจ็บหนัก,อาจมีความทรงจำบางอย่างที่หายไป,แต่ว่าเข้าไม่ได้ตั้งใจลืมจริงๆ."
เจ้าตำหนักกลางที่เผยท่าทางสงสัย,ส่วนเป่าเอ๋อที่แค่นเสียงเย็นชา,"เจ้ากำลังแก้ตัว,เหล่าเยว่ซักซ้อมบออกล่าวกับข้ามาก่อนหน้าแล้ว,ไร้ประโยชน์!"
จงซานตัวปลอม".......................!”
จงซานตัวปลอมที่กำลังโกรธเกรี้ยว,มารดามันเถอะ,จงซานซักซ้อมอะไรกัน?
นี่ข้ากำลังล้อมเหลวอย่างงั้นรึ?
"ข้าขอสาบานต่อเทียนชู,ข้าคือจงซาน!"จงซานตัวปลอมที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"เจ้ากล่าวสิ่งใด,เหล่าเยว่นั้นก็เคยบอกเช่นนี้,ไร้ประโยชน์,ของปลอมก็คือของปลอม! ถึงแม้ว่าเจ้าจะดูเหมือนก็ตาม!"เป่าเอ่อที่ส่ายหน้าไปมา.
จงซานตัวปลอม,"
........................!”
"เจ้าเป็นใคร?"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"เป่าเอ๋อ,ทำอย่างไรถึงจะเชื่อข้า?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจ.
"คำพูดนี้,เหล่าเยว่เองก็เคยบอกไว้มาก่อน!"เป่าเอ๋อที่ส่ายไว้ไปมา.
บัดซบ,จงซานตัวปลอมที่แทบเผยท่าทางบ้าคลั่ง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ตี้เซียนเซียนที่หัวเราะเสียงดัง,ส่วนเหล่าเสนาธิการที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความตะลึง,เซิ่งหวังได้เตรียมแผนการพิสูจน์ตัวไว้ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?
"ข้าคือตัวจริง!"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจอย่างมากออกมา.
เขาเลียนแบบผู้คนมากมาย,แต่กับต้องมาพ่ายแพ้ครั้งนี้อย่างงั้นรึ?
"เจ้ามันตัวปลอม!"ทันใดนั้นเสียงที่เย็นชาที่ดังผ่านอากาศมาในทันที.
เสียงที่ดังขึ้น,ทำให้ทุกคนจดจ้องมองไปยังหุบเขาแห่งหนึ่งพร้อมๆกัน.
จงซานตัวจริงและเหล่าข้าราชบริพารได้บินตรงไปยังทางเข้าของตำหนักกลาง.
"จงซานอีกรึ?"
"เกิดอะไรขึ้น? วันนี้มันบ้าอะไรกัน?
ใครคือตัวจริง?"
"เจ้าตำหนักกลางที่มีทั้งตัวจริงตัวปลอม,จงซานเองก็มีตัวจริงตัวปลอมอย่างงั้นรึ?
มันน่าตลกไปแล้ว?"
..............................
..................
......
จงซานที่เพิ่งปรากฏขึ้นมา,เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆที่ตัวแข็งทื่อไปในทันที.
เจ้าตำหนักกลางที่เผยความเย็นชาออกมา,พร้อมกับทำการตรวจสอบจงซานตัวจริง,ตัวปลอม,ทั้งสองที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก,สถานการณ์เวลานี้มันแปลกเกินไปแล้ว.
"เจ้าบัดซบ,กล้าปลอมตัวเป็นข้า!"จงซานตัวปลอมที่ดวงตาเบิกกว้าง.
จงซานตัวจริงหาได้สนใจคนเหล่านั้น,ทว่าเขาที่ร่อนลงบนพื้น,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อด้วยแววตาเสน่หา
"ข้ามาแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"อืม!"แววตาที่เย็นชาของเป่าเอ๋อเปลี่ยนเป็นอบอุ่นในทันที.
"เข้าเป็นตัวจริงอย่างงั้นรึ?"เจ้าตำหนักกลางที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.
จงซานตัวปลอมที่อยู่ข้างๆที่จ้องมองตาแข็งค้างเต็มไปด้วยจิตสังหาร,รหัสลับคือ,ข้ามาแล้ว,คาดไม่ถึง?
นี่คือสิ่งที่ทำให้ข้าผิดพลาดสินะ?
ไหงเจ้าตั้งรหัสลับง่ายขนาดนั้นกัน?
เมื่อความจริงเปิดเผย,ทุกคนรอบๆถึงกับหน้ามืด,นี่หมายความว่าอย่างไร?
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ,เมื่อกี้ข้ายังจำท่านไม่ได้เลย!"ตี้เสวียนชาที่ก้าวเข้าไปหาในทันที.
ในเมื่อยืนยันตัวจริงของคนกลุ่มนี้แล้ว,เจ้าตำหนักกลางก็ไม่ขวางอีกต่อไป,ทว่าจ้องมองไปยังกลุ่มของจงซานตัวปลอม.
ตี้เซียนเซียนที่เข้าไปกอดแขนของเป่าเอ๋อ.
อีกฝั่งหนึ่ง,จงซานตัวปลอมที่กลายเป็นเป้าหมายของฝูงชน,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเขา,จงซานตัวจริงเองก็จ้องมองจงซานตัวปลอมเขม็ง.
จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเศร้าใจออกมา,ขณะจ้องมองจงซานตัวจริงพลางขมวดคิ้วแน่น,"คิดอยู่ว่าเจ้าจะมา,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้."
"เทพอสูรลำดับเจ็ดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา.
ฝ่ายตรงข้ามจงซานตัวปลอมที่ขมวดคิ้วแน่น,จงซานทั้งสองที่กำลังยืนจ้องมองหน้ากันและกัน.
เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งเองต่างก็เตรียมเข้าปะทะกับข้าราชบริพารอีกฝ่าย,ทว่าฝ่ายหนึ่งนั้นไม่กล้าที่จะต่อสู้,เพราะว่าพวกเขาเหมือนเพียงเสื้อผ้าเท่านั้น,ไม่ได้ปลอมตัวแต่อย่างใด,หากพวกเขาลงมือ,ย่อมล้มเหลวอย่างน่าอนาถกว่านี้ไม่ใช่รึ?
เหล่าตัวปลอมที่เผยท่าทางจริงจังออกมา,ยิ่งอีกฝ่ายลงมือ,พวกเขาก็จะยิ่งเผยความผิดพลาดออกมา,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะโชคร้ายถึงขนาดนี้.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะรู้จักข้า?"จงซานตัวปลอมที่เผยใบหน้ามืดมน.
"ชิ!"จงซานที่กล่าวแค่นเสียงเย็นชา.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนพื้นปรากฏร่างขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาไปยังจงซานตัวปลอม,ส่งผลให้จงซานตัวปลอมลอยสูงขึ้นไป.
"ฟริบ,ฟริบ........................!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ทรงพลังน่าเกรงขามที่พุ่งไล่ขึ้นไปด้านบน.
จงซานที่บินขึ้นไปเช่นกัน,ข้าราชบริพารต้าเจิ้งนั้นหาได้สนใจเทพอสูรลำดับเจ็ด,ทว่าพวกเขาได้พุ่งเข้าไปกำราบคนชุดดำทั้งเก้าในทันที,กลับกลุ่มเซียนบรรพชนที่ลงมือ.ทำให้กลุ่มคนชุดดำที่ไม่เคลื่อนไหว.
"จงซานสอบคนกำลังต่อสู้กัน!"ผู้คนที่เผยท่าทางตื่นเต้น,เหล่าผู้คนที่มาสังเกตุการณ์ที่เผยท่าทางคุ้มค่าที่ได้มาในครั้งนี้.
บนอากาศ,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่มีขนาดพันจั้งไล่ล่า,หางของมันที่กัดแกร่งไปมา,ใบหน้าสายตาของมันที่เผยความละโมบออกมาเช่นกัน.
"เทพอสูรลำดับเก้า,อสูรหางกลืนสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เจ้ากล้าที่จะล่วงเกินข้างั้นรึ?"จงซานตัวปลอมที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ฟริบ!"
”!”
หางหนึ่งที่พุ่งตรงไปยังร่างจงซานตัวปลอมเสียงดังสนั่น.
จงซานตัวปลอมที่บินขึ้นไป,พร้อมกับปล่อยเทียนไมออกมา,คลุมร่างของตัวเองเกิดระเบิดดังสนั่น.
"ตุมมมมมมมม!"
หางของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจับที่ทิ่มทะลวงเทียนไมปิง,เกิดเป็นรูตรงไปกระแทกจงซานตัวปลอมระเบิดดั่งลั่น.
"กระบี่จูเซียน?"จงซานตัวปลอมที่เผยท่าทางเคร่งขรึม.
"ฟริบ,ฟริบ
..............................!”
แปดหางสวรรค์ที่เผยความสุขออกมา,หางของมันที่ยังคงพุ่งตรงไปยังร่างของจงซานตัวปลอม.
"ตูมมมมมมม!"เทียนไมปิงที่สลายหายไปในทันที.
"ตุมมมม!"
จงซานตัวปลอมและแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.
ห้วงมิติที่สั่นไหว,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลงจ้องมอง.
"ตูมมมม!”
ภายในหลุมดำใหญ่ยักษ์,กลายเป็นอสูรยักษ์ใหญ่สองตัวในทันที.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,กลายเป็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบสองตน,ที่เหมือนกันเป็นอย่างมา,แม้แต่หางของมันทั้งสี่ยังมีชุดกระบี่สังหารเซียนเหมือนกันทั้งสี่เล่ม,.......
เหมือนกันจริงๆ!
จงซานตัวปลอมเวลานี้ได้เปลี่ยนร่างเป็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่ใบหน้ามืดคลึ้ม,อสุรกายนี่มันอะไร?
มันสมารถเปลี่ยนเป็นทุกคนได้อย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น