วันอาทิตย์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1288 Exciting Xianxian

Immortality Chapter 1288 Exciting Xianxian


Chapter 1288 Excited Xianxian

兴奋的仙仙

  เซียนเซียนที่ตื่นเต้น.

 

ใต้เทือกเขาเทียนเซียน,ร่างทั้งสิบสามที่ออกจากการเก็บตัว.

 

เทียนเสิ่ยจื่อที่เป็นผู้นำ,ก้าวมาอยู่ด้านหน้าประตูทองแดง.

 

ประตูทองแดงที่สั่นไหวไปมาก่อนที่จะส่งเสียงหวีดหวิวออกมาเป็นระยะ.

 

สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ,เทียนเสิ่นจื่อที่เผยท่าทางจริงจัง,ก่อนที่จะนำกงเล็บไม้ตายซากผลักเข้าไปในประตูเบาๆ.

 

"วีดดดดดดดดดดด!"

 

ประตูทองแดงที่สั่นไหวก่อนที่จะเปิดออกมาช้าๆ,ทุกคนที่จดจ้องมองเข้าไปด้านใน,ที่ด้านในนั้นเป็นห้องลับขนาดใหญ่,ที่กลางอากาศนั้นมีแสงสิบสองสีที่โคจรหมุนวนอย่างรวดเร็ว,กระแทกพื้นที่ไปมารอบๆ,ซึ่งที่ใจกลางห้องลับนั้น.

 

เป็นโลงศพที่กำลังเปล่งแสงสิบสองสีออกมานั่นเอง.

 

สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังโลกศพด้วยความเคารพ,เทียนเสิ่นจื่อและคนอื่นๆที่คุกเข่าลงคำนับต่อโลกศพ.

 

คุกเข่าด้วยความเคารพ? จะต้องรู้ว่าแม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่พอให้เทียนเสิ่นจื่อและพวกเขาคำนับให้,ทว่าในเวลานี้,ใบหน้าของคนทั้ง 13 เต็มไปด้วยความเคารพอย่างที่สุด.

 

"รองผู้นำตระกูลเทียนสาขาตรง,เทียนเสิ่นจื่อยินดีต้อนรับบรรพชนรุ่นแรกที่สามารถฟื้นคืนสติได้!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

 

"ยินดีต้องรับบรรพชนรุ่นแรงที่ฟื้นคืนสติกลับคืนมาได้!"อีก 12 คนที่เผยท่าทางเคารพอย่างที่สุดออกมาเช่นกัน.

----------------------------------------------------------------------

 

ภายในห้องอักษรของจงซาน.

 

"ในทวีปกลางนั้น,มีนิกายพุทธกว่าหมื่นนิกาย,เป็นต้นกำเนิดของนิกายพุทธทั่วหล้า,ในทวีปกลางนั้น,และส่วนมากจะเป็นนิกายพุทธสายต่อสู้เกือบทั้งหมด."สุ่ยจิงเอ่ย.

 

ในเมื่อเตรียมตัวที่จะไปทวีปกลาง,แน่นอนว่าจะต้องเข้าใจเรื่องราวเกี่ยวกับทวีปกลาง.

 

"กล่าวต่อ!"จงซานเอ่ย.

 

"ครับ,ทวีปกลางนั้นมีวิหารเทียนหยินที่ไท่จื่ออยู่,ยูไลเองก็นำวิหารใต้เหล่ยหยินย้ายไปที่นั่น,วิหารกลางที่ฮวงโหวอยู่,หลากกลายนิกายเฉินเองคงไม่สามารถกล่าวได้หมด,กล่าวได้ว่าที่ทวีปกลางนั้นเป็นดินแดนที่เหล่านิกายมากมายรุ่งเรื่อง,และที่ดูเหมือนว่ารุ่งเรื่องที่สุดก็คือวิหารต้าเสวียนหวง!"สุ่ยจิงเอ่ย.

 

"นิกายต้าเสวียนหวงอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

เซียนเซิงซือที่ดวงตาหดเกร็งเล็กน้อย.

 

"ใช่,หากเซิ่งหวังต้องเดินทางไปยังวิหารต้าเสวียนหวงจำเป็นต้องระมัดระวัง,แม้นว่าพวกเขาจะไม่ได้ขยายอิทธิพลไปยังทวีปอื่น,ทว่าก็ไม่มีใครที่จะไม่รู้จักพวกเขา,แม้แต่ทุกคนเต็มไปด้วยความเคารพอย่างที่สุดเช่นกัน."สุ่ยจิงกล่าว.

 

"หืม?"

 

"วิหารต้าเวียนหวงนั้น,เป็นนิกายที่มีชื่อเสียงมาก,ได้ยินมาว่ามีชื่อเสียงของพวกเขานั้นไม่ได้ด้อยกว่าวิหารหงจวินในยุคอดีตเลย,แม้แต่ยุคของไท่อี้ด้วยซ้ำ,การคงอยู่ของวิหารต้าเสวียนหวงนั้น,สืบทอดมาจนถึงวันนั้น,ความแข็งแกร่งของเขาย่อมไม่สามารถดูแคลนได้,สิ่งสำคัญที่สุด,ในทวีปกลางเวลานี้กำลังมีพิธีสำคัญเกิดขึ้น,พิธีใต้หว่านฟู่,บางที่อาจจะเกี่ยวข้องกับนิกายต้าเสวียนหวงด้วย."สุ่ยจิงขณะที่กำลังครุ่นคิด.

 

"พิธีใต้หว่านฟู่?"

 

"พิธีใต้หว่านฟู่ที่เป็นตำนานมีอยู่ในตำราหลายเล่ม,เฉินได้ลองตรวจสอบแล้ว,น่าจะมีความถูกต้อง,ซึ่งมีบางเรื่องที่น่าหวาดกลัว"สุ่ยจิงขมวดคิ้วไปมา.

 

"เล่าต่อ!"

 

"ครับ,พิธีใต้หว่านฟูนั้น,หลายปีมานี้หลากหลายนิกายพุทธไม่สามารถทำได้,มันเป็นเพียงตำนาน,เหล่าอรหันตร์ที่จะก้าวไปถึงจุดสูงสุด,เป็นเป้าหมายของทุกอรหันต์,เมื่อพวกเขาผ่านพิธีใต้หว่านฟู่,ก็จะยกระดับเป็นเฉาหว่านฟู, ,ซึ่งหากก้าวไปถึงระดับนั้น,อรหันต์สูงสุดก็จะกลายเป็นปราชญ์เทพ!ซึ่งเป็นหนึ่งในวิถีปราชญ์เทพของพวกเขา!"สุ่ยจิงเอ่ย.

 

"วิถีแห่งปราชญ์เทพ?พิธีใต้หว่านฟู่อย่างงั้นรึ?

 

"ครับ,เกี่ยวกับเรื่องนี้,เฉินได้ยินมาไม่ค่อยชัดเจนเท่าใดนัก,เซิ่งหวังเดินทางไปยังทวีปกลาง,ไท่จื่อที่เป็นอรหันต์กลับชาติของวิหารเทียนหยิน,,บางที่อาจจะรู้รายระเอียดมากกว่านี้!"สุ่ยจิงเอ่ย.

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

--------------------------------------------------------------

 

หลังจากที่จงซานพูดคุยกับเหล่าเสนาธิการ,ก็ได้บอกเรื่องดังกล่าวกับเหล่าฮวงโห่ว.

 

เขาจะไปนำเชวียนเป่าเอ๋อกลับมา,แม้เหล่าหญิงสาวจะแสดงท่าทางขมๆเล็กน้อย,ทว่าก็ไม่ได้ขัด,โดยเฉพาะกุยเอ๋อ,กุยเอ๋อรู้ดี,ในอดีตหลังจากที่นางตายไป,หากไม่เพราะเป่าเอ๋อปรากฏขึ้น,จงซานก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาเป็นปรกติได้หรือไม่,เกี่ยวกับเป่าเอ๋อ,กุยเอ๋อ,แม้นว่าใจจะอักอ่วนเหมือนกับสตรีทั่วไป,ทว่าก็รู้สึกซาบซึ้งมากเช่นกัน.

 

"เจ้าไปพบกับเป่าเอ๋อ,พวกเราคงไม่สามารถไปกับเจ้าได้,ทว่าเจ้าควรจะนำหวนจีและเซียนเซียนไปด้วย! หวนจีนั้นมีร่างกายที่พิเศษ,สามารถที่จะเรียกปิศาจสวรรค์มาได้นับไม่ถ้วน,สามารถจะช่วยเจ้าได้อย่างแน่นอน."กุยเอ๋อกล่าวด้วยเสียงอ่อนโยน.

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

 

"ส่วนเซียนเซียนนั้น,หลายปีมานี้นางบุกเบิกดินแดนไปทั่วสารทิศ,เพื่อเจ้า,นางไม่เคยได้พักเลย,การพานางไปยังทวีปกลาง,จะได้ทำให้นางได้เปิดหูเปิดตาผ่อนคลายบ้าง!"กุยเอ๋อกล่าว.

 

"ไปเปิดหูเปิดตารึ?"จงซานที่พูดไมออก,ส่ายหน้าไปมาเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ไม่ใช่ว่าเซียนเซียนให้เจ้ามาพูดอย่างงั้นรึ?"

 

ใบหน้าของกุยเอ๋อที่แดงเล็กน้อย,"เจ้ารู้ได้อย่างไร?"

 

จงซานรู้ได้อย่างไร? ตั้งแต่ที่กุยเอ๋อเอ่ยปากจงซานก็รู้แล้ว,เนียนโหยวโหยว,เป่ยชิงซือ,เทียนหลิงเอ๋อ,ต่างก็เคยเดินทางร่วมกับจงซานแล้ว,แม้แต่เห่าเม่ยลี่เองก็เคยเดินทางไปช่วยเข้าหลายครา,จงซานจะไม่สามารถคาดเดาได้อย่างไร?

 

การที่เซียนเซียนไม่ได้มาด้วยตัวเอง,ส่งนางมาพูดเช่นนั้น,เพื่อที่จะบอกกล่าวเกี่ยวกับความดีความชอบที่จะทำให้จงซานยากจะปฏิเสธ,และเพื่อกล่อมจงซาน.

 

"ได้,ใครบอกให้เป่าเป้ยเป็นคนเอ่ยปากล่ะ!"จงซานเผยยิ้มอย่างชั่วร้าย.

(bǎobèi/ เป่าเป้ย)ซึ่งแปลว่า ที่รัก,ดาร์ลิ้ง

 

"ใคร,ใครเป็นเป่าเป้ยกัน!"กุยเอ๋อที่เผยท่าทางเอียงอาย.

..............................

..................

............

 

สิบวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว.

 

ที่ด้านหน้าตำหนักเทียนหยวนภพหยางคณะเดินทางไปยังทวีปตะวันออกได้มาประจำที่อย่างพร้อมเพรียง.

 

ภายในตำหนักเทียนหวนนั้น,มีสตรีที่สวมชุดหนังสัตร์สีขาวฟูกำลังยืนด้วยใบหน้าเฉิดฉายดีใจ,มือเล็กๆของนางที่กำแน่น,ขณะที่กุยเอ๋อจ้องมองมายังนาง,นางลอบแลบลิ้นเล็กน้อยออกมาให้กุยเอ๋อทันทีด้วยใบหน้าน่ารักน่าชัง.

 

"เซียนเซียน,ข้าตัดสินใจนำเจ้าเดินทางไปยังทวีปกลางด้วย!"จงซานเอ่ย.

 

หลายวันก่อน,เซียนเซียนได้รับข่าวมาจากตำหนักฮวงโหวแล้ว,ทว่าในเวลานี้นางกลับรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,นี่เป็นครั้งแรกที่นางจะได้เดินทางไกล.

 

"ดี,ในเมื่อเจ้าเชิญข้าไปด้วย,ข้าก็จะเดินทางไปกับเจ้าสักครา!"เซียนเซียนที่ทำหน้าเป็น.

 

เซียนเซียนที่เอ่ย,กุยเอ๋อและเนียนโหยวโหยวที่เผยยิ้มออกมา,ท่าทางของนางที่เอ่ยราวกับว่าเป็นจงซานได้ขอร้องให้นางไปด้วย.

 

จงซานหาได้ใส่ใจแต่อย่างใด,ส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม,"ไปกับข้าครั้งนี้,ทว่าตลอดเส้นทางจะต้องเชื่อฟังข้าโดยไม่มีเงื่อนไข."

 

"ฝ่าบาทโปรดวางใจ,ตี้เซียนเซียนรับรองว่าจะต้องทำงานได้สำเร็จสมบูรณ์!"เซียนเซียนที่กล่าวอย่างมั่นใจออกมาในทันที.

”............!”

 

จงซานที่ราวกับว่าตัวเองกลายเป็นตัวร้ายไปในทันที,ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้,ทว่าก็เข้าใจถึงความตื่นเต้นของเซียนเซียน,รับรู้ว่าตี้เสวียนชานั้นเป็นห่วงอันตรายที่จะมีกับนาง,ทำให้นางไม่สามารถเดินทางไปใหนได้,ทุกวันนางที่ต้องอยู่แต่ในแผ่นดินต้าเจิ้งกำราบเหล่าหมาป่าที่อยู่รอบๆอย่างเหงาหงอย.

 

จงซานที่ถอยหายใจเล็กน้อย,ราวกับว่าการนำนางออกไปข้างนอก,จะทำให้นางได้ผ่อนคลายบ้าง.

 

จงซานที่หันหน้าไปยังฝั่งจงเสวียน.

 

"เสวียนเอ๋อ,เมื่อไหร่เจ้าจะแต่งไท่จื่อเฟย?"จงซานเอ่ย.

 

"เร็วๆ,เร็วๆนี้แน่นอน!"จงเสวียนที่เผยยิ้มออกมาในทันที,ไท่จื่อเฟย,แน่นอนว่าต้องเป็นประมุขตระกูลจื่อหยาง,จื่อหยางซิวลี่.

 

"อืม,เรื่องบางเรื่อง,เจ้าไม่สามารถเร่งมันได้!"จงซานกล่าว.

 

"เกี่ยวกับเรื่องนี้,บุตรต้องรอฟู่หวงกลับมาก่อนอยู่แล้ว!"จงเสวียนเอ่ย.

 

"อืม,จำไว้ให้ดี,ครั้งนี้จะต้องระวังเรื่องราวต่างๆทั่วหล้า,ด้วยฟู่หวงต้องเดินทาง,อาจจะมีบางเรื่องที่ไม่สามารถที่จะดูได้อย่างทั่วถึง,เจ้าจะต้องจับตาสถานการณ์ทั่วหล้าให้ดี,อย่าได้ประมาท!"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.

 

"ครับ,ฟู่หวงโปรดวางใจ,บุตรจะไม่ทำให้ฟู่หวงผิดหวังอย่างแน่นอน!"จงเสวียนเอ่ย.

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

 

หลังจากนั้นก็กล่าวลาเหล่าฮวงโหวอีกคราหนึ่ง,ซึ่งพวกนางต่างก็เผยท่าทางเป็นห่วงจงซานกล่าวให้ระวังตัวนั่นเอง.

 

หลังจากเอ่ยคำลา,จงซานก็ก้าวออกมาจากตำหนักเทียนหยวน.

 

ที่ด้านนอกตำหนักเทียนหยวนนั้น,มีกลุ่มเซียนบรรพชนต้าเจิ้งรอคอยอยู่.

 

จินเผิง,เต้าเหรินถู,เซียนเซิงซือ,หวังคู,โหยวหลาน,จื่อหยางจิงหง,เซิ่งกงเป้า,ซึ่งทุกคนล้วนแต่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนทั้งหมดแล้วนั่นเอง.

 

"เซิ่งหวัง!"ทุกคนที่เอ่ยออกมาพร้อมกัน.

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

 

จงซาน,หวนจี,ตี้เซียนเซียนที่ก้าวออกมาพร้อมกัน,ส่วนเหล่าฮวงโหวนั้นได้กลับไปยังภพหยินแล้ว.

 

"เตรียมตัวพร้อมแล้ว,ออกเดินทางได้!"จงซานกล่าว.

 

"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.

 

ขณะที่ทุกคน,ก้าวบินตามจงซานไป.

 

จงซาน,เซียนเซิงซือ,เซิ่งกงเป้า,หวังคู,โหยวหลาน,จินเผิง,เต้าเหรินถู,จื่อหยางจิงหิง,หวนจี,ตี้เซียนเซียน.

 

แม้นว่าจะมีเพียงสิบคน,น้อยกว่าครั้งก่อน,ทว่าสิบคนในเวลานี้กับทรงพลังมากกว่าครั้งก่อนมาก.

 

พลังฝึกตนต่ำสุดก็คือตี้เซียนเซียนทว่าก็ยังเป็นหนึ่งในเซียนบรรพชน,สิบเซียนบรรพชนที่เดินทางไปพร้อมกับ,สามารถกำราบได้ทั่วทุกสารทิศ.

 

เพราะว่าเซียนเซิงซือมีศพปราชญ์เทพช่วยเหลือ,ด้วยกลิ่นอายปราณสวีที่มีแล้ว,เมื่อเขาปิดด่านฝึกตน,ทำให้เขาก้าวสู่ระดับเซียนบรรพชน,และนอกจากนี้เขายังมีศพขุนพลร่างผีดิบเฉิน,ทำให้เซียนเซิงซือในเวลานี้มีพลังรอบที่สูงมาก.

 

เซิ่งกงเป้าที่ก้าวสู่เซียนบรรพชนอยู่แล้วหากแต่ใช้พลังได้เพียงระดับเซียนสวรรค์,ทว่าด้วยการเดินทางไปยังภาคตะวันออกครั้งก่อน,ทำให้เขาสามารถคลายผนึกได้,เขาที่เคยเป็นหนึ่งในคนของต้าซ่างในอดีต,แม้แต่หงจวินยังหวั่นเกรงในความสามารถของเขา,จนต้องผนึกพลังของเขาเอาไว้,แม้นว่าความสามารถยังไม่สามารถเทียบกับเซียนเซิงซือได้,ทว่าความแข็งแกร่งของเขาเทียบได้กับความแข็งแกร่งของหวังคู.

 

กลุ่มดังกล่าวของจงซานที่เดินทางออกมาด้วยความเร็ว.

 

"จงซาน,พวกเราจะไปที่ใหนเป็นที่แรก?"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมา,น้ำเสียงของนางนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

 

"วิหารกลางนั้นอยู่ใจกลางทวีป,ซึ่งต้องผ่านวิหารเทียนหยินก่อน,พวกเราจึงเดินทางไปยังวิหารเทียนหยินเพื่อพบกับจงเทียนก่อน,จากนั้นค่อยเดินทางไปยังวิหารกลาง!"จงซานกล่าว.

 

กลุ่มของจงซานที่ออกมาจากต้าเจิ้งสองปีหลังจากนั้น,บนท้องฟ้าทั่วทุกสารทิศ,ปรากฏเสียงสายฟ้าคำรามดังกึกก้อง.

 

"เทพอสูรกำลังเลื่อนลำดับขั้นอย่างงั้นรึ?"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตะลึงตกใจ.

 

"บางที!"จงซานที่เผยยิ้มเล็กน้อย.

 

กลุ่มของจงซานเองไม่ได้รู้ความสำคัญของเรื่องนี้แต่อย่างใด,ทว่าอีกไม่นานต้องต้องรับรู้.

 

ทวีปตะวันออก,ศาลสวรรค์ต้าฉิน.

 

ที่ด้านหน้าหยิง,กุยกู่ซือที่หลับตาแน่น,ราวกับตระหนักอะไรบางอย่างได้.

 

ผ่านไปราวๆหนึ่งก้านธูป,กุยกูซือลืมตาสองขึ้นขึ้นมาในทันที,ดวงตาของเขาเป็นประกาย.

 

"อย่างไร,กุยกูซือ?"หยิงเอ่ย.

 

"เทียนตี้,สายฟ้าที่แสดงถึงเทียนชูอำนวยพร."กุยกูซือกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

 

"เทียนชูอำนวยพรอย่างงั้นรึ?"

 

"ใช่,กำลังคัดเลือกคนให้กลายเป็นปราชญ์เทพ!"กุยกูซือที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"หืม?"

 

"เพียงแต่ปราชญ์เทพจำเป็นต้องมีการพิสูจน์คุณค่า,เฉินรู้สึกว่าพื้นที่แห่งนี้,บางที่คงจะเป็นทวีปกลาง!"กุยกูซือที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"ทวีปกลาง? เพราะพิธีใต้หว่านฟู? อีกไม่นานก็จะเป็นเฉาหว่านฟู่อย่างงั้นรึ?"หยิงที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"ควรจะเป็นเช่นนั้น,ช่างน่าเสียดาย."กุยกูซือส่ายหน้าไปมา.

 

"อืม,ไม่เห็นมีอะไรต้องเสียดายตำแหน่งปราชญ์เทพ,เมื่อพวกเรารวมทวีปตะวันออกเป็นหนึ่ง,ก็สามารถล่าปราชญ์เทพได้ในทันที!"หยิงเอ่ยออกมาเสียงเย็น.

 

"ครับ!"กุยกู่จื่อพยักหน้ารับ.

 

ในเวลานี้,ไม่ได้มีเพียงแค่กุยกู่ซือ,ทว่าใต้สวรรค์แห่งนี้ยังมีอีกหนึ่งศาลสวรรค์ที่สัมผัสได้,ไท่อี้ผู้ที่สังหารเจียงยวีก่อนหน้า,หลังจากที่ราชันย์จวินสังหารปราชญ์เทพแล้ว,ย่อมต้องแต่งตั้งปราชญ์เทพคนใหม่.

 

มีปราชญ์เทพบางคนไม่เคลื่อนไหว,บางคนก็เร่งรีบเดินทางไปยังทวีปกลาง,ทำให้ทวีปกลางเวลานี้กลายเป็นคึกคักขึ้นมาทันที.







ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น