Immortality Chapter 1283 Parting Heavens four types, big collapse
Chapter 1283 Kai Tian four types, big
collapse
开天四式,大崩溃
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่,ต้าปงกุย(การล่มสลายครั้งใหญ่)
โพวตั๋ว,ทักษะเทวะลำดับห้าของโลกหล้า,เป็นทักษะเทวะที่สามารถตัดเทียนเต๋า,หรือทักษะเทวะของคนอื่น,ให้หายไป,พร้อมกับยึดครองมาเป็นของตัวเอง.
ทันทีที่ได้ข่าว,จงซานรับรู้ได้ถึงสถานการณ์ที่ย่ำแย่,แม้เขาจะพอคาดเดาความผิดปรกติได้แล้ว,แต่ไม่คิดว่าทักษะโพวตั๋วนั้น,จะสามารถแม้แต่ตัดเทียนเต๋า,ทักษะเทวะหรือของวิเศษได้ด้วย.
จงซานที่กล้าต่อสู้กับเฉิงโห่ว,แน่นอนว่าเขาย่อมมีแผนการเอาไว้แล้ว.
เฉิงไป่อี้ที่มีเองก็เป็นหนึ่งในแผนของเขา,สามารถนำมาใช้ในการไล่ศัตรูไปได้,ทว่าจงซานยังไม่ต้องการใช้หมากตนนี้,หากเขาใช้มันในเวลานี้,ต้าเจิ้งและเฉิงโห่วย่อมกลายเป็นศัตรูที่ต้องตัดสินเป็นตายตลอดไปอย่างแน่นอน.
"ใหญ่!"
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,เทียนไมปิงที่ขยายขึ้นในทันที,มันขยายขึ้นเรื่อยๆ,พริบตาเดียวก็มีขนาดใหญ่กว่าเดิมนับสิบเท่า.
อย่างไรก็ตาม,มันไม่ได้ช่วยอะไรนัก,เพราะว่าเทียนไมซิงเองก็ขยายใหญ่ขึ้นเช่นกัน,มันไม่ได้มีพลังด้อยกว่าเลย,และแขนที่ยื่นยาวจากดวงตาสีเขียวเองก็ยังยืดขยายได้อย่างไม่สิ้นสุดเช่นกัน.
จงซานที่กระตุ้นพลังเต็มที่,หากแต่เทียนไมปิงไม่สามารถยกเลิกได้,หากยกเลิกแล้ว,เทียนไมซิงจะต้องโจมตีมายังร่างกายของเขา,ทว่าหากไม่ยกเลิก,ใบมีดปิศาจสีเขียวนั่นจะต้องตัดมันออกไปอย่างแน่นอน.
"ไร้ประโยชน์,ด้วยทักษะของเข้า,ไม่มีใครสามารถหนีชะตากรรมได้!"เฉิงโห่วแค่นเสียงเย็นชา.
จงซานที่จ้องมองเฉิงโห่วเขม็ง,ควบคุมเทียนไมปิงอย่างจริงจัง.
"เซิ่งหวังกำลังทำอะไร?
"เต้าเหรินถูที่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
"ใช่,เซิ่งหวังทำไมใช้เพียงเทียนไมปิง?
ทำไมเซิ่งหวังไม่ใช้ของวิเศษหรือต้าเต๋า?"จิงเผิงที่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เสี่ยวหวังที่ออกมาจากโลกเขตแดน.
"นั่นคือทักษะเทวะลำดับห้า,ทักษะเทวะโพวตั๋ว!"เสี่ยวหวังที่กล่าวอธิบายออกมาในทันที.
"โพ้วตั๋ว?
นี่คือทักษะเทวะโพวตั๋วอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ,ชัดเจนว่าจินเผิงที่เคยได้ยินทักษะเทวะนี้เช่นกัน.
"จินเผิงเจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?ทักษะเทวะโพวตั๋วร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?"โหลวซิงเฉินที่สอบถามออกมา.
"ไร้สาระ,ทักษะเทวะเวลาของเจ้าที่เป็นทักษะลำดับเก้า,ครั้งหน่งเคยถูกทักษะเทวะโพวตั๋วตัดช่วงชิงไป,เจ้าคิดว่าร้ายกาจหรือไม่?
ไม่ได้การ,เซิ่งหวังลำบากแล้ว,พวกเราต้องลงมือในทันที!"จินเผิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ขณะที่ทุกคนได้ยิน,ทันใดนั้นก็เตรียมที่จะลงมือทันทีเช่นกัน.
"หยุดก่อน,เซิ่งหวังมีคำสั่ง,ไม่ให้ทุกคนออกไปจัดการชั่วคราว!"เสี่ยวหวังที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ทำไม?"จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้างออกมาในทันที.
"นี่เป็นคำสั่งของเซิ่งหวัง!"เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม!"จินเผิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
คนอื่นเองแน่นอนว่าย่อมเชื่อเสี่ยวหวัง,พวกเขาที่รับรู้ว่าช่วยอะไรไมได้,จินอวิ๋นเทียนที่จ้องมองตาโต,หมายความว่าอย่างไร?
เสี่ยวหวังไม่ได้ไปไหน,เขารับคำสั่งจากจงซานตั้งแต่เมื่อไหร่?
ทุกคนที่รอคอยอย่างอดทน,หวนจีและเป่ยชิงซือที่กอดกันและกัน,แววตาที่เผยท่าทางกังวลเป็นอย่างมาก.
เหล่าอาวุโสของเต่าทมิฬในเวลานี้,จ้องมองการต่อสู้ที่ดูซับซ้อน,ด้วยใบหน้าแววตาซับซ้อนงงงันพร้อมๆกัน.
กล่าวตามตง,พวกเขานั้นเป็นปฏิปักษ์ต่อจงซาน,แม้แต่หวังให้จงซานตกตายไปยิ่งดี,ทว่าอาวุโสบางคนก็ไม่ต้องการให้เฉิงโห่วได้รับชัยชนะเช่นกัน,เพราะว่าพวกเขาบางคนมีความแค้นกับเฉิงโห่วด้วย,เฉิงโห่วที่ทำให้ทุกอย่างล้มเหลวลง,ทั้งที่ยอมรับรับปากก่อนหน้านี้ว่าจะช่วยเซียนเทียนจงจับตายจงซาน,ทว่ากลับไม่ออกมาช่วย,ทำให้พวกเขาล้มเหลว,จงซานไม่ตาย,เซียนเทียนจงตายแทน,ทำให้เผ่าเต่าทมิฬต้องเปลี่ยนไป.
อาวุโสที่จ้องมองการต่อสู้ที่อยู่ไกลออกไป,ภายในใจที่รู้สึกค่อนข้างซับซ้อน.
"อาวุโส,เสิ่นอู๋!"กุยเสอเอ่ย.
"หืม?"กุยเสิ่นอู๋ที่ขมวดคิ้วแน่นจ้องมองไปยังกุยเสอ,กุยเสอต้องการให้เขาออกไปช่วยอย่างงั้นรึ?
กุยเสิ่นอู๋ไม่ต้องการช่วยจงซาน,ส่วนอาวุโสคนอื่นๆเองก็ใบหน้าบิดเบี้ยวจ้องมองไปยังกุยเสอ,แม้แต่กุยเสิ่นอู๋ที่เตรียมคำพูดปฏิเสธกุยเสอแล้ว.
"เจ้ารับผิดชอบอพยพชาวเผ่าทุกคนในแดนเทวะในทันที,เร็วเข้า,ต้องอพยพในเวลานี้,พวกเขาคืออนาคตของเผ่า,จะต้องปกป้องพวกเขาเอาไว้,เร็วเข้า!"กุยเสอออกคำสั่ง.
"หืม?"กุยเสิ่นอู๋ที่ตกใจเล็กน้อย,เหล่าอาวุโสคนอื่นๆเองก็ตื่นตระหนกตกใจเช่นกัน.
"ยังไม่ไปอีก!"กุยเสอที่ขมวดคิ้วไปมา.
"รับทราบ!"กุยเสอที่รับคำสั่งที่เคร่งเครียดครั้งนี้เป็นครั้งแรก.
ขณะที่เหล่าอาวุโสคนอื่นๆจ้องมองกุยเสอ,กำแพงที่สร้างเอาไว้ในใจที่ลดน้อยลง,จื่อจุ้นที่เป็นห่วงชาวเผ่า,นี่สิถึงจะเป็นจื่อจุ้นที่พวกเขายอมรับ.
เหล่าเผ่าเต่าทมิฬที่อพยพอย่างรวดเร็ว,พลังอำนาจของจงซานและเฉิงโห่วที่ลามยาวออกมาอย่างรวดเร็ว.
จากพื้นที่ไกลออกไป,เฉิงโห่วที่แค่นเสียง,ขณะที่มือขวาของเขากำลังควบคุมดาบสีเขียวยื่นยาวออกไปนั้น,มันล่วงหล่นลงมาจากบนฟ้าพร้อมกับตะวัดพุ่งไปยังเทียนไมปิง.
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
เสียงแตกร้าวที่ดังขึ้น,มียักษ์สีเขียวที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย,พร้อมกับตัดลงมาอย่างรุนแรง,เทียนไมที่เป็นเทียนเต๋าเหมือนจริง,ทำให้ความเร็วในการตัดค่อยๆตัดเข้ามาช้าๆ,แต่กระนั้น,ก็สร้างความตื่นตะลึงตกใจต่อจงซานเป็นอย่างมาก.
ตัด? เทียนไมที่มีพลังป้องกันไร้เทียนทานกำลังถูกตัดอย่างงั้นรึ?
อีกทั้งเวลานี้เทียนไมซิงของฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ถูกยกเลิกด้วย,ยอมให้ใบมีสีเขียวตัดไปพร้อมกันอย่างงั้นรึ?
ใบมีดที่ตัดลงมานั้น,จงซานพบว่าการควบคุมเทียนไมปิงของเขาที่ลดน้อยถอยลง,แม้แต่รับรู้ได้ถึงคมมีดที่กำลังตัดส่วนหนึ่งของจิตใจของเขาเข้ามา,สร้างความเจ็บปวดต่อจิตใจของจงซานเป็นอย่างมาก.
"ย๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่คำรามลั่น,ที่หน้าผากของเขาเขียวคล้ำหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังใบดาบสีเขียว,พร้อมกับเข้าใจช้าๆ,ขณะที่ใบดาบยักษ์กำลังตัดเขามา,เทียนไมของเขาที่ถูกตัด,หลังจากนั้นมันก็จะไม่ใช่เทียนไมของเขาอีกต่อไป.
"เจ้ากล้า! ตัด!"จงซานที่คำรามออกมาเสียงดัง.
เทียนไมปิง,ของจงซานที่ปรากฏขึ้นในมือของจงซาน,ก่อนที่จะปรากฏเป็นขวานยักษ์สิ่งสว่างพร้อมกับโจมตีไปยังใบหน้าสีเขียวในทันที.
"วูซซซซซ!"
ทันทีที่ปะทะเข้ากับใบดาบ,กับไม่เกิดผลอะไร,ราวกับว่าไม่มีใบดาบสีเขียวนั้นอยู่ตรงนั้น,ทั้งที่ใบหน้ากำลังตัดลงมาช้าๆ,มันไม่ส่งผลเลยแม้แต่น้อย.
เฉิงโห่วที่อยู่ไกลออกมา,จ้องมองการกระทำของจงซาน,ที่มุมปากเผยรอยยิ้มเหยียดหยัน,"ไร้ประโยชน์,เทียนไมของเจ้า,ไม่ใช่คู่มือของข้า!"
จงซานจ้องมองเฉิงโห่วอย่างเย็นชา.
"คิดว่าจะทำอะไรทักษะเทวะและวิชาของข้าได้?
อีกไม่นานเทียนไมปิงของเจ้าก็จะหายไป!"เฉิงโห่วเผยยิ้มบางออกมา.
ทักษะเทวะ? วิชา?
จงซานที่เข้าใจได้ในทันที,วิชาที่เขาแสดงออกมานั้น,ป้องกันไม่ให้หลบหนีจากทักษะเทวะโพวตั๋ว,เพื่อที่จะสะกดข่มฝ่ายตรงข้าม?และอนุญาตให้เฉิงโห่วขโมยเทียนไมปิง?
"ชิ,เฉิงโห่ว,เจ้ามั่นใจในตัวเองเกินไป!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"หืม?"เฉิงโห่วไม่ได้กังวลอะไร,ตอนนี้ดูเหมือนว่า,ตัวเองจะกุมความได้เปรียบเอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
"ทุกคนจงฟัง,ถอยออกไป,ถอยออกไปจากด้านในนี้ในทันที!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
เสียงของจงซานที่ดังก้องไปทั่วแดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ,ถูกส่งผ่านเทียนไมปิงของเขา.
ถอยออกไปให้ไกลอย่างงั้นรึ?
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งเผยความประหลาดใจในทันที,เซิ่งหวังต้องการทำอะไร?
ทว่าพวกเขาก็เร่งรีบถอยออกไปในทันที.
จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,พร้อมกับจ้องมองเฉิงโห่ว,จ้องมองดวงตาที่สามบนหน้าผากของเขาที่กำลังสั่นไหว.
"จงซาน?
เจ้าแข็งแกร่งมาก,หากเปลี่ยนเป็นเซียนบรรพชนคนอื่น,ในเวลานี้คงไม่สามารถรักษาสติเอาไว้ได้แล้ว,แต่เจ้ากลับทนได้?
ข้าคิดว่าเจ้าจะทนได้อีกนานเท่าใด!"ดวงตาของเฉิงโห่วที่เบิกกว้าง,ใบมีดสีเขียวที่เร่งตัดเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆ.
"เฉิงโห่ว,แม้นว่าเจ้าจะถูกเรียกว่าปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,ทว่าเห็นชัดเจนว่าเจ้าไม่ใช่คนที่มีเชาว์ปัญญามากที่สุด!"จงซานที่กล่าวเหยียดหยัน.
"หืม?"เฉิงโห่วที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"ในเวลานี้,เจ้าดูแคลนประชาชนทั่วหล้ามากไปแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"อะไร?"
เฉิงโห่วที่ขมวดคิ้วไปมา,รับรู้ว่าจงซานกำลังจงทำอะไรบางอย่าง,อย่างไรก็ตามเฉิงโห่วหาได้สนใจ,ลงมืออะไร?
คิดว่าจะทำอะไรได้,ทักษะเทวะของข้า,สามารถต้านทานมันได้อย่างงั้นรึ?
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา,ดวงตาของเขาที่แผ่กลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา,มือทั้งสองข้างของเขาที่ชี้ไปด้านหน้า,นิ้วทั้งสองข้างของแขนแต่ล่ะข้าง,ที่วางซ้อนกันเป็นกากบาท,ในเวลานั้นแสงสีเงินที่ตัดกันไปมา,ส่องประกายแสงสว่างจ้าขึ้นมาทันที.
นิ้วทั้งสองข้างที่เหมือนกับโลหิตกำลังเสียดสีกันดังขึ้น.
"แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่,ต้าปงกุย(การล่มสลายครั้งใหญ่)!!!"
ที่ไกลออกไปดวงตาของเฉิงโห่วที่หดเกร็ง,วิชาของจงซาน,เฉิงโห่วรวบรวมมาไว้ทั้งหมดแล้ว,แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,กระบวนท่าที่สองและกระบวนท่าที่สามที่ร้ายแรงที่สุด,ในเวลานี้เขาก็ใช้กระบวนท่าที่สามเอาไว้,แม้แต่ในอดีตเขาที่มีระดับเซียนโบราณยังสามารถต้านการโจมตีของหยิงเห่าเอาไว้ได้เช่นกัน,เขาที่คิดว่ามีเพียงเท่านั้น,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่า,กลับมีกระบวนท่าที่สี่! กระบวนท่าที่สี่คืออะไร? สามารถที่จะต้านทานทักษะเทวะโพวตั๋วของเขาได้อย่างงั้นรึ?
"ไม่ได้การ,ไม่ได้การแล้ว!"ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนสี.
เพราะว่าทันทีที่จงซานตะโกนเสร็จ,เทียนไมปิงที่ส่งประกายแสงสว่างข้า,แสงสว่างที่ราวกับระเบิดออกมา,กำราบเทียนไมซิงของเขาได้อย่างคาดไม่ถึง,แม้แต่ยับยั้งใบมีสีเขียวที่กำลังตัดเข้ามาให้หยุดชะงักไปในทันที.
"แย่แล้ว!"ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เต็มไปด้วยความจริงจัง.
มือของเขาที่กำลังดึงกลับมา,ห้วงมิติรอบๆที่มืดลง,เขาที่เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์ดึงดูดพลังฟ้าดินมาใช้งาน,พร้อมกับส่งออกไปต้านเทียนไมปิงในทันที.
ข่างน่าเสียดาย,เฉิงโห่วตอบสนองช้าไป,แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่นั้นทรงพลังเกินกว่าที่เขาคาดการณ์มาก.
"ตูมมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนไมปิงขนาดใหญ่,มันขยายใหญ่จนระเบิดออกมา,การระเบิดของเทียนไมปิง,ทำให้ห้วงมิติรอบๆบิดเบี้ยวกระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ,การระเบิดครั้งใหญ่นี้,เกินกว่าที่จะป้องกันได้.
ระเบิด? ระเบิดเทียนไม?
ใบหน้าของฉิงโห่วที่คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนระเบิดเทียนไม,หากเทียนไมระเบิด,กาควบคุมเทียนไมของตัวเองจะถูกลดทอน,แม้แต่ตัวเองยังต้องได้รับบาดเจ็บหนัก,ฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บหนึ่งพัน,ตัวเองก็ต้องบาดเจ็บแปดร้อย,ใครจะทำ?
ทว่าจงซานที่ด้านหน้า,จงซานกลับทำ,จงซานที่ก่อนหน้านี้ได้ใช้แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบระเบิดตัวเองที่รุนแรงแล้ว,ทว่าพลังระเบิดของเทียนไมนั้นกลับรุนแรงมากกว่า,ต่อหน้าศัตรูที่ยอมไม่ได้,การระเบิดเทียนไมนั้นก็เหมือนกับเป็นการฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ.
ความเสียหายแปดร้อย,แต่แปดหางสวรรค์นั้นมีทักษะเทวะจุติใหม่,และยังมีทักษะฟื้นฟู,จงซานที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ทำลายฝ่ายตรงข้ามหนึ่งพัน,ทำให้เขาเสียหายเพียง
300,ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าน้อยกว่าฝ่ายตรงข้ามมาก.
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่,ต้าปงกุย!
ระเบิดเทียนไม,พลังทำลายที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,หลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ปกคลุมทุกหนแห่งที่แสงสีเงินไปถึง,การระเบิดที่รุนแรงมาก,แม้แต่เฉิงโห่วที่เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์ทั้งหมดเพื่อต้านหากแต่ก็ช้าไปก้าวเดียว.
"จงซาน,เจ้าเสียสติไปแล้ว!"เฉิงโห่วที่คำรามออกมาด้วยความตกใจ.
แม้นว่าพลังทำลายล้างจะไม่ธรรมดา,ทว่าเฉิงโห่วที่ต้องป้องกันอย่างเต็มกำลัง,เพราะว่าที่นี่มีเสาสวรรค์ทั้งสี่,หากจงซานทำลายเสาสวรรค์ทั้งสี่,ย่อมกลายเป็นเรื่องใหญ่,แม้แต่ได้รับการลงโทษจากเทียนชู,และตัวเขาที่เป็นคู่ต่อสู้ของจงซาน,ก็ย่อมต้องได้รับการลงโทษไปด้วย.
แทบจะในทันที,ที่เทียนไมระเบิด,เฉิงโห่วที่เคลื่อนพลังฟ้าดินเพื่อปกป้องเสาสวรรค์ทั้งสี่,กับการต่อสู้กับจงซานที่เสียสตินี้,ทำไมต้องสร้างปัญหามาให้กับเขาด้วย?
Chapter 1283 Kai Tian four types, big
collapse
开天四式,大崩溃
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่,ต้าปงกุย(การล่มสลายครั้งใหญ่)
โพวตั๋ว,ทักษะเทวะลำดับห้าของโลกหล้า,เป็นทักษะเทวะที่สามารถตัดเทียนเต๋า,หรือทักษะเทวะของคนอื่น,ให้หายไป,พร้อมกับยึดครองมาเป็นของตัวเอง.
ทันทีที่ได้ข่าว,จงซานรับรู้ได้ถึงสถานการณ์ที่ย่ำแย่,แม้เขาจะพอคาดเดาความผิดปรกติได้แล้ว,แต่ไม่คิดว่าทักษะโพวตั๋วนั้น,จะสามารถแม้แต่ตัดเทียนเต๋า,ทักษะเทวะหรือของวิเศษได้ด้วย.
จงซานที่กล้าต่อสู้กับเฉิงโห่ว,แน่นอนว่าเขาย่อมมีแผนการเอาไว้แล้ว.
เฉิงไป่อี้ที่มีเองก็เป็นหนึ่งในแผนของเขา,สามารถนำมาใช้ในการไล่ศัตรูไปได้,ทว่าจงซานยังไม่ต้องการใช้หมากตนนี้,หากเขาใช้มันในเวลานี้,ต้าเจิ้งและเฉิงโห่วย่อมกลายเป็นศัตรูที่ต้องตัดสินเป็นตายตลอดไปอย่างแน่นอน.
"ใหญ่!"
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,เทียนไมปิงที่ขยายขึ้นในทันที,มันขยายขึ้นเรื่อยๆ,พริบตาเดียวก็มีขนาดใหญ่กว่าเดิมนับสิบเท่า.
อย่างไรก็ตาม,มันไม่ได้ช่วยอะไรนัก,เพราะว่าเทียนไมซิงเองก็ขยายใหญ่ขึ้นเช่นกัน,มันไม่ได้มีพลังด้อยกว่าเลย,และแขนที่ยื่นยาวจากดวงตาสีเขียวเองก็ยังยืดขยายได้อย่างไม่สิ้นสุดเช่นกัน.
จงซานที่กระตุ้นพลังเต็มที่,หากแต่เทียนไมปิงไม่สามารถยกเลิกได้,หากยกเลิกแล้ว,เทียนไมซิงจะต้องโจมตีมายังร่างกายของเขา,ทว่าหากไม่ยกเลิก,ใบมีดปิศาจสีเขียวนั่นจะต้องตัดมันออกไปอย่างแน่นอน.
"ไร้ประโยชน์,ด้วยทักษะของเข้า,ไม่มีใครสามารถหนีชะตากรรมได้!"เฉิงโห่วแค่นเสียงเย็นชา.
จงซานที่จ้องมองเฉิงโห่วเขม็ง,ควบคุมเทียนไมปิงอย่างจริงจัง.
"เซิ่งหวังกำลังทำอะไร?
"เต้าเหรินถูที่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
"ใช่,เซิ่งหวังทำไมใช้เพียงเทียนไมปิง?
ทำไมเซิ่งหวังไม่ใช้ของวิเศษหรือต้าเต๋า?"จิงเผิงที่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เสี่ยวหวังที่ออกมาจากโลกเขตแดน.
"นั่นคือทักษะเทวะลำดับห้า,ทักษะเทวะโพวตั๋ว!"เสี่ยวหวังที่กล่าวอธิบายออกมาในทันที.
"โพ้วตั๋ว?
นี่คือทักษะเทวะโพวตั๋วอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ,ชัดเจนว่าจินเผิงที่เคยได้ยินทักษะเทวะนี้เช่นกัน.
"จินเผิงเจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?ทักษะเทวะโพวตั๋วร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?"โหลวซิงเฉินที่สอบถามออกมา.
"ไร้สาระ,ทักษะเทวะเวลาของเจ้าที่เป็นทักษะลำดับเก้า,ครั้งหน่งเคยถูกทักษะเทวะโพวตั๋วตัดช่วงชิงไป,เจ้าคิดว่าร้ายกาจหรือไม่?
ไม่ได้การ,เซิ่งหวังลำบากแล้ว,พวกเราต้องลงมือในทันที!"จินเผิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ขณะที่ทุกคนได้ยิน,ทันใดนั้นก็เตรียมที่จะลงมือทันทีเช่นกัน.
"หยุดก่อน,เซิ่งหวังมีคำสั่ง,ไม่ให้ทุกคนออกไปจัดการชั่วคราว!"เสี่ยวหวังที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ทำไม?"จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้างออกมาในทันที.
"นี่เป็นคำสั่งของเซิ่งหวัง!"เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม!"จินเผิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
คนอื่นเองแน่นอนว่าย่อมเชื่อเสี่ยวหวัง,พวกเขาที่รับรู้ว่าช่วยอะไรไมได้,จินอวิ๋นเทียนที่จ้องมองตาโต,หมายความว่าอย่างไร?
เสี่ยวหวังไม่ได้ไปไหน,เขารับคำสั่งจากจงซานตั้งแต่เมื่อไหร่?
ทุกคนที่รอคอยอย่างอดทน,หวนจีและเป่ยชิงซือที่กอดกันและกัน,แววตาที่เผยท่าทางกังวลเป็นอย่างมาก.
เหล่าอาวุโสของเต่าทมิฬในเวลานี้,จ้องมองการต่อสู้ที่ดูซับซ้อน,ด้วยใบหน้าแววตาซับซ้อนงงงันพร้อมๆกัน.
กล่าวตามตง,พวกเขานั้นเป็นปฏิปักษ์ต่อจงซาน,แม้แต่หวังให้จงซานตกตายไปยิ่งดี,ทว่าอาวุโสบางคนก็ไม่ต้องการให้เฉิงโห่วได้รับชัยชนะเช่นกัน,เพราะว่าพวกเขาบางคนมีความแค้นกับเฉิงโห่วด้วย,เฉิงโห่วที่ทำให้ทุกอย่างล้มเหลวลง,ทั้งที่ยอมรับรับปากก่อนหน้านี้ว่าจะช่วยเซียนเทียนจงจับตายจงซาน,ทว่ากลับไม่ออกมาช่วย,ทำให้พวกเขาล้มเหลว,จงซานไม่ตาย,เซียนเทียนจงตายแทน,ทำให้เผ่าเต่าทมิฬต้องเปลี่ยนไป.
อาวุโสที่จ้องมองการต่อสู้ที่อยู่ไกลออกไป,ภายในใจที่รู้สึกค่อนข้างซับซ้อน.
"อาวุโส,เสิ่นอู๋!"กุยเสอเอ่ย.
"หืม?"กุยเสิ่นอู๋ที่ขมวดคิ้วแน่นจ้องมองไปยังกุยเสอ,กุยเสอต้องการให้เขาออกไปช่วยอย่างงั้นรึ?
กุยเสิ่นอู๋ไม่ต้องการช่วยจงซาน,ส่วนอาวุโสคนอื่นๆเองก็ใบหน้าบิดเบี้ยวจ้องมองไปยังกุยเสอ,แม้แต่กุยเสิ่นอู๋ที่เตรียมคำพูดปฏิเสธกุยเสอแล้ว.
"เจ้ารับผิดชอบอพยพชาวเผ่าทุกคนในแดนเทวะในทันที,เร็วเข้า,ต้องอพยพในเวลานี้,พวกเขาคืออนาคตของเผ่า,จะต้องปกป้องพวกเขาเอาไว้,เร็วเข้า!"กุยเสอออกคำสั่ง.
"หืม?"กุยเสิ่นอู๋ที่ตกใจเล็กน้อย,เหล่าอาวุโสคนอื่นๆเองก็ตื่นตระหนกตกใจเช่นกัน.
"ยังไม่ไปอีก!"กุยเสอที่ขมวดคิ้วไปมา.
"รับทราบ!"กุยเสอที่รับคำสั่งที่เคร่งเครียดครั้งนี้เป็นครั้งแรก.
ขณะที่เหล่าอาวุโสคนอื่นๆจ้องมองกุยเสอ,กำแพงที่สร้างเอาไว้ในใจที่ลดน้อยลง,จื่อจุ้นที่เป็นห่วงชาวเผ่า,นี่สิถึงจะเป็นจื่อจุ้นที่พวกเขายอมรับ.
เหล่าเผ่าเต่าทมิฬที่อพยพอย่างรวดเร็ว,พลังอำนาจของจงซานและเฉิงโห่วที่ลามยาวออกมาอย่างรวดเร็ว.
จากพื้นที่ไกลออกไป,เฉิงโห่วที่แค่นเสียง,ขณะที่มือขวาของเขากำลังควบคุมดาบสีเขียวยื่นยาวออกไปนั้น,มันล่วงหล่นลงมาจากบนฟ้าพร้อมกับตะวัดพุ่งไปยังเทียนไมปิง.
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
เสียงแตกร้าวที่ดังขึ้น,มียักษ์สีเขียวที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย,พร้อมกับตัดลงมาอย่างรุนแรง,เทียนไมที่เป็นเทียนเต๋าเหมือนจริง,ทำให้ความเร็วในการตัดค่อยๆตัดเข้ามาช้าๆ,แต่กระนั้น,ก็สร้างความตื่นตะลึงตกใจต่อจงซานเป็นอย่างมาก.
ตัด? เทียนไมที่มีพลังป้องกันไร้เทียนทานกำลังถูกตัดอย่างงั้นรึ?
อีกทั้งเวลานี้เทียนไมซิงของฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ถูกยกเลิกด้วย,ยอมให้ใบมีสีเขียวตัดไปพร้อมกันอย่างงั้นรึ?
ใบมีดที่ตัดลงมานั้น,จงซานพบว่าการควบคุมเทียนไมปิงของเขาที่ลดน้อยถอยลง,แม้แต่รับรู้ได้ถึงคมมีดที่กำลังตัดส่วนหนึ่งของจิตใจของเขาเข้ามา,สร้างความเจ็บปวดต่อจิตใจของจงซานเป็นอย่างมาก.
"ย๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่คำรามลั่น,ที่หน้าผากของเขาเขียวคล้ำหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังใบดาบสีเขียว,พร้อมกับเข้าใจช้าๆ,ขณะที่ใบดาบยักษ์กำลังตัดเขามา,เทียนไมของเขาที่ถูกตัด,หลังจากนั้นมันก็จะไม่ใช่เทียนไมของเขาอีกต่อไป.
"เจ้ากล้า! ตัด!"จงซานที่คำรามออกมาเสียงดัง.
เทียนไมปิง,ของจงซานที่ปรากฏขึ้นในมือของจงซาน,ก่อนที่จะปรากฏเป็นขวานยักษ์สิ่งสว่างพร้อมกับโจมตีไปยังใบหน้าสีเขียวในทันที.
"วูซซซซซ!"
ทันทีที่ปะทะเข้ากับใบดาบ,กับไม่เกิดผลอะไร,ราวกับว่าไม่มีใบดาบสีเขียวนั้นอยู่ตรงนั้น,ทั้งที่ใบหน้ากำลังตัดลงมาช้าๆ,มันไม่ส่งผลเลยแม้แต่น้อย.
เฉิงโห่วที่อยู่ไกลออกมา,จ้องมองการกระทำของจงซาน,ที่มุมปากเผยรอยยิ้มเหยียดหยัน,"ไร้ประโยชน์,เทียนไมของเจ้า,ไม่ใช่คู่มือของข้า!"
จงซานจ้องมองเฉิงโห่วอย่างเย็นชา.
"คิดว่าจะทำอะไรทักษะเทวะและวิชาของข้าได้?
อีกไม่นานเทียนไมปิงของเจ้าก็จะหายไป!"เฉิงโห่วเผยยิ้มบางออกมา.
ทักษะเทวะ? วิชา?
จงซานที่เข้าใจได้ในทันที,วิชาที่เขาแสดงออกมานั้น,ป้องกันไม่ให้หลบหนีจากทักษะเทวะโพวตั๋ว,เพื่อที่จะสะกดข่มฝ่ายตรงข้าม?และอนุญาตให้เฉิงโห่วขโมยเทียนไมปิง?
"ชิ,เฉิงโห่ว,เจ้ามั่นใจในตัวเองเกินไป!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"หืม?"เฉิงโห่วไม่ได้กังวลอะไร,ตอนนี้ดูเหมือนว่า,ตัวเองจะกุมความได้เปรียบเอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
"ทุกคนจงฟัง,ถอยออกไป,ถอยออกไปจากด้านในนี้ในทันที!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
เสียงของจงซานที่ดังก้องไปทั่วแดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ,ถูกส่งผ่านเทียนไมปิงของเขา.
ถอยออกไปให้ไกลอย่างงั้นรึ?
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งเผยความประหลาดใจในทันที,เซิ่งหวังต้องการทำอะไร?
ทว่าพวกเขาก็เร่งรีบถอยออกไปในทันที.
จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,พร้อมกับจ้องมองเฉิงโห่ว,จ้องมองดวงตาที่สามบนหน้าผากของเขาที่กำลังสั่นไหว.
"จงซาน?
เจ้าแข็งแกร่งมาก,หากเปลี่ยนเป็นเซียนบรรพชนคนอื่น,ในเวลานี้คงไม่สามารถรักษาสติเอาไว้ได้แล้ว,แต่เจ้ากลับทนได้?
ข้าคิดว่าเจ้าจะทนได้อีกนานเท่าใด!"ดวงตาของเฉิงโห่วที่เบิกกว้าง,ใบมีดสีเขียวที่เร่งตัดเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆ.
"เฉิงโห่ว,แม้นว่าเจ้าจะถูกเรียกว่าปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,ทว่าเห็นชัดเจนว่าเจ้าไม่ใช่คนที่มีเชาว์ปัญญามากที่สุด!"จงซานที่กล่าวเหยียดหยัน.
"หืม?"เฉิงโห่วที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"ในเวลานี้,เจ้าดูแคลนประชาชนทั่วหล้ามากไปแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"อะไร?"
เฉิงโห่วที่ขมวดคิ้วไปมา,รับรู้ว่าจงซานกำลังจงทำอะไรบางอย่าง,อย่างไรก็ตามเฉิงโห่วหาได้สนใจ,ลงมืออะไร?
คิดว่าจะทำอะไรได้,ทักษะเทวะของข้า,สามารถต้านทานมันได้อย่างงั้นรึ?
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา,ดวงตาของเขาที่แผ่กลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา,มือทั้งสองข้างของเขาที่ชี้ไปด้านหน้า,นิ้วทั้งสองข้างของแขนแต่ล่ะข้าง,ที่วางซ้อนกันเป็นกากบาท,ในเวลานั้นแสงสีเงินที่ตัดกันไปมา,ส่องประกายแสงสว่างจ้าขึ้นมาทันที.
นิ้วทั้งสองข้างที่เหมือนกับโลหิตกำลังเสียดสีกันดังขึ้น.
"แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่,ต้าปงกุย(การล่มสลายครั้งใหญ่)!!!"
ที่ไกลออกไปดวงตาของเฉิงโห่วที่หดเกร็ง,วิชาของจงซาน,เฉิงโห่วรวบรวมมาไว้ทั้งหมดแล้ว,แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,กระบวนท่าที่สองและกระบวนท่าที่สามที่ร้ายแรงที่สุด,ในเวลานี้เขาก็ใช้กระบวนท่าที่สามเอาไว้,แม้แต่ในอดีตเขาที่มีระดับเซียนโบราณยังสามารถต้านการโจมตีของหยิงเห่าเอาไว้ได้เช่นกัน,เขาที่คิดว่ามีเพียงเท่านั้น,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่า,กลับมีกระบวนท่าที่สี่! กระบวนท่าที่สี่คืออะไร? สามารถที่จะต้านทานทักษะเทวะโพวตั๋วของเขาได้อย่างงั้นรึ?
"ไม่ได้การ,ไม่ได้การแล้ว!"ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนสี.
เพราะว่าทันทีที่จงซานตะโกนเสร็จ,เทียนไมปิงที่ส่งประกายแสงสว่างข้า,แสงสว่างที่ราวกับระเบิดออกมา,กำราบเทียนไมซิงของเขาได้อย่างคาดไม่ถึง,แม้แต่ยับยั้งใบมีสีเขียวที่กำลังตัดเข้ามาให้หยุดชะงักไปในทันที.
"แย่แล้ว!"ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เต็มไปด้วยความจริงจัง.
มือของเขาที่กำลังดึงกลับมา,ห้วงมิติรอบๆที่มืดลง,เขาที่เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์ดึงดูดพลังฟ้าดินมาใช้งาน,พร้อมกับส่งออกไปต้านเทียนไมปิงในทันที.
ข่างน่าเสียดาย,เฉิงโห่วตอบสนองช้าไป,แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่นั้นทรงพลังเกินกว่าที่เขาคาดการณ์มาก.
"ตูมมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนไมปิงขนาดใหญ่,มันขยายใหญ่จนระเบิดออกมา,การระเบิดของเทียนไมปิง,ทำให้ห้วงมิติรอบๆบิดเบี้ยวกระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ,การระเบิดครั้งใหญ่นี้,เกินกว่าที่จะป้องกันได้.
ระเบิด? ระเบิดเทียนไม?
ใบหน้าของฉิงโห่วที่คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนระเบิดเทียนไม,หากเทียนไมระเบิด,กาควบคุมเทียนไมของตัวเองจะถูกลดทอน,แม้แต่ตัวเองยังต้องได้รับบาดเจ็บหนัก,ฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บหนึ่งพัน,ตัวเองก็ต้องบาดเจ็บแปดร้อย,ใครจะทำ?
ทว่าจงซานที่ด้านหน้า,จงซานกลับทำ,จงซานที่ก่อนหน้านี้ได้ใช้แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบระเบิดตัวเองที่รุนแรงแล้ว,ทว่าพลังระเบิดของเทียนไมนั้นกลับรุนแรงมากกว่า,ต่อหน้าศัตรูที่ยอมไม่ได้,การระเบิดเทียนไมนั้นก็เหมือนกับเป็นการฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ.
ความเสียหายแปดร้อย,แต่แปดหางสวรรค์นั้นมีทักษะเทวะจุติใหม่,และยังมีทักษะฟื้นฟู,จงซานที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ทำลายฝ่ายตรงข้ามหนึ่งพัน,ทำให้เขาเสียหายเพียง
300,ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าน้อยกว่าฝ่ายตรงข้ามมาก.
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สี่,ต้าปงกุย!
ระเบิดเทียนไม,พลังทำลายที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,หลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ปกคลุมทุกหนแห่งที่แสงสีเงินไปถึง,การระเบิดที่รุนแรงมาก,แม้แต่เฉิงโห่วที่เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์ทั้งหมดเพื่อต้านหากแต่ก็ช้าไปก้าวเดียว.
"จงซาน,เจ้าเสียสติไปแล้ว!"เฉิงโห่วที่คำรามออกมาด้วยความตกใจ.
แม้นว่าพลังทำลายล้างจะไม่ธรรมดา,ทว่าเฉิงโห่วที่ต้องป้องกันอย่างเต็มกำลัง,เพราะว่าที่นี่มีเสาสวรรค์ทั้งสี่,หากจงซานทำลายเสาสวรรค์ทั้งสี่,ย่อมกลายเป็นเรื่องใหญ่,แม้แต่ได้รับการลงโทษจากเทียนชู,และตัวเขาที่เป็นคู่ต่อสู้ของจงซาน,ก็ย่อมต้องได้รับการลงโทษไปด้วย.
แทบจะในทันที,ที่เทียนไมระเบิด,เฉิงโห่วที่เคลื่อนพลังฟ้าดินเพื่อปกป้องเสาสวรรค์ทั้งสี่,กับการต่อสู้กับจงซานที่เสียสตินี้,ทำไมต้องสร้างปัญหามาให้กับเขาด้วย?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น