Immortality Chapter 1282 under the heavens fifth Divine Ability
Chapter 1282 The under the heavens fifth
magical powers
天下第五神通
ทักษะเทวะลำดับห้า,โพวตั๋ว.
"ปราชญ์เทพผู้ยืนอยู่เหนือสิ่งมีชีวิตทั้งมวล,บังอาจใส่ร้ายปราชญ์เทพ,จงสำนึกในโทษของตัวเองซะ! ข้าจะเป็นคนกำจัดเจ้าแทนสวรรค์เอง!"
เฉิงโหวที่สะบัดมือ,ขณะที่ก้าวออกห่างจากเสาสวรรค์ทั้งสี่,ลอยอยู่บนอากาศจดจ้องมองจงซานด้วยสายตาที่เย็นชา.
เฉิงโหวลงอาญา?ลงโทษแทนสวรรค์อย่างงั้นรึ?
จงซานที่พบว่าสถานการณ์ในเวลานี้ดูไม่ค่อยดีนัก.
กล่าวตามตรงล่ะก็,เขาและเฉิงโหวนั้นไม่ควรที่จะมีความแค้นกันลึกล้ำถึงเพียงนั้น,หากเพราะเฉิงไป่อี้บุตรของเขาล่ะก็,ในเวลานี้ถูกคุมขังอยู่ในคุกภพหยิน,ตราบที่เขายังไม่ตาย,เฉิงโห่วก็ไม่ควรจะรู้เช่นกัน.
ดูหมิ่นต่อสวรรค์,ตอนนี้มีเพียงโทษตายอย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คำพูดหยั่งเชิงเฉิงโห่ว,เป็นไปไม่ได้ที่เขาถึงกับต้องสังหารตัวเขาให้ตกตายอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้,ตัวเขายังมีเทียนไมซิงจำลองที่เขาต้องการด้วย.
ดูผิดปรกติจริงๆ!
"ปราชญ์เทพยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยรึ?
สองสามปีมานี้ไม่ใช่ว่าถูกสังหารไปสองแล้วรึ?"จินเผิงที่อยู่ใกล้ๆกล่าวออกมาในทันที.
"หือ!"
ดวงตาของเฉิงโห่วเบิกกว้าง,ทันใดนั้นแรงกดดันมหาศาลที่โถมทับไปยังร่างของจินเผิง,จินเผิงเองก็นับว่าเป็นเซียนบรรพชนที่แข็งแกร่งเช่นกัน,แน่นอนว่าเขาได้เร่งเร้าปราณวิญญาณออกมาเพื่อรับมือกับแรงกดดันของเฉิงโห่วเช่นกัน.
"ซี่!"
ร่างของจินเผิงที่ถูกกระแทกถอยห่างออกไปด้วยแรงกดดันวิญญาณของเฉิงโห่ว,บีบทับร่างของจินเผิงบุบลงบนพื้นลึกลงมาถึงสามจั้ง.
จินเผิงที่จ้องมองเฉิงโห่วด้วยสายตาจริงจัง,เพียงแค่กลิ่นอายกลับทรงพลังถึงเพียงนี้เลยรึ?
เหล่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งที่เปลี่ยนเป็นระวังตัว,พร้อมกับนำของวิเศษออกมาในทันที.
"ถอยไป,ข้าจะรับมือเฉิงโห่วเอง!"จงซานที่เอ่ยออกมาเบาๆ,ก่อนที่จะลอยขึ้นไปบนอากาศ.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการที่รับคำในทันที,ทว่าไม่มีใครถอยออกไป,ตราบเท่าที่สถานการณ์ของจงซานไม่ได้เปรียบพวกเขาก็พร้อมที่จะลงมือในทันที.
"จงซาน!"เป่ยชิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.
"โปรดวางใจ!"จงซานที่ปรบหลังมือเป่ยชิงซือเบาๆ.
จงซานที่บินออกไป,จ้องมองไปยังเฉิงโห่วที่อยู่ไกลออกไป.
เฉิงโห่วที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับจ้องมองไปยังจงซานด้วยสายตาที่ดูแปลกประหลาดเล็กน้อย.
และยังมองไปยังเป่ยชิงซือคราหนึ่ง,แววตาที่เผยท่าทางจริงจัง,ราวกับว่ากลัวเป่ยชิงซือจะพบอะไรบางอย่างเข้าเช่นกัน.
แม้นว่าจะมีเพียงจิงหงที่จ้องมอง,แต่ดูเหมือนว่าจะมีเพียงแค่จงซานที่มองเห็นความแปลกนี้เพียงคนเดียว.
"จงซาน,ข้าที่เป็นผู้ใหญ่กว่าไม่ได้อ่อนแอ,ไม่ต้องการจะเป็นเหมือนผู้ใหญ่รังแกเด็ก,เจ้ามีวิชาอันใด,ก็จงใช้มันออกมาให้หมด!"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
以大欺小 Yǐ dà qī xiǎo ผู้ใหญ่รังแกเด็ก /
รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่า
ใช้ออกมาให้หมด?
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ใยเฉิงโห่วถึงได้แสดงท่าทางสุภาพออกมากัน?
ขณะที่จงซานลอยออกไป,ขณะที่เขากำลังเตรียมการสร้างต้าเต่ารูปลักษณ์มังกร,ไม่อย่างอย่างไรเฉิงโห่วเทียบกับคนอื่นแล้ว,เขาคือปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,ไม่ได้มีแค่ชื่อเสียงแน่นอน,ความแข็งแกร่งของเข้าย่อมเหนือกับเหล่าปราชญ์เทพที่มีทั้งหมด.
ไม่ถูกต้อง!
จงซานที่ระงับต้าเต๋ารูปมังกรเอาไว้,ขณะที่เขาบินออกไป,จงซานที่ปลดปล่อยเทียนเต๋าของแข็งที่ส่องประกายสว่างจ้าขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนเต๋าสีเงินปรากฏขึ้น,ซึ่งก็คืออำนาจเทียนไมนั้นเอง.
พลังของเฉิงโห่วนั้นยังเป็นปริศนา,บางที่อาจมีเพียงแค่ปราชญ์เทพไม่กี่คนที่รู้จัก,จงซานเองก็ต้องการจะใช้พลังเต็มที่,ทว่าเขาที่รู้สึกสงสัยบางอย่างจึงได้หยุดเอาไว้.
"เทียนไมปิงอย่างงั้นรึ? ดี!"ดวงตาของเฉิงโห่วที่เผยความเย็นชาออกมา.
เทียนไมปิงนี้เป็นเทียนไมที่จงซานสามารถใช้ได้ตั้งแต่เซียนโบราณแล้ว,ซึ่งเป็นอำนาจเทียนไมสีเงินของอำนาจแยกสวรรค์,ซึ่งมีพลังของอักษรรูนที่แปลกประหลาดมากมาย,กลายเป็นหมอกสีขาวที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆ.
ที่มุมปากของเฉิงโห่วที่เผยยิ้มเหยียดหยัน,ดวงตาทั้งสองข้างที่หดเกร็ง,ก่อนที่บนหน้าผากของเฉิงโห่วนั้นจะปรากฏบางอย่างขึ้น,ดวงตาปิศาจสีเขียวที่ผุดขึ้นมาในทันที,กลายเป็นดวงตาที่สามที่โผล่ขึ้นที่หน้าผากของเฉิงโห่ว.
ดวงตาสีเขียวเข้มไม่ต่างจากดวงตาปิศาจ.
ก่อนหน้านี้ที่จงซานเคยเห็นก็มี,เอ้อหลางเสิน,หยางเจียน,ทว่าดวงตาที่สามของเอ้อหลางเสิ่นนั้นไม่สามารถนำมาเทียบกับเฉิงโหวได้เลย,ส่วนของหยางเจียนก็เป็นเนตรทั่วไป,เป็นเนตรปรกติ,ทว่าของเฉิงโหวนั้นกับมีแสงของปิศาจรวมอยู่ด้วย.
เนตรที่สามเป็นดวงตาปิศาจ,เพียงแค่จ้องมองไปยังเนตรดังกล่าว,ทุกคนที่มอบร่างกายแทบแข็งด้วยความหนาวเย็นที่สั่นไปถึงดวงวิญญาณ.
เป็นดวงตาสีเขียวที่แปลกประหลาดเกินกว่าจะบรรยาย,เกินกว่าจะเป็นตาของมนุษย์,ตาที่สามนี้กลับมาอยู่ที่หน้าผากของเฉิงโห่ว.
ดวงตาสีเขียวทันทีที่ลืมขึ้นมา,ก็โคจรด้วยความเร็วสูง,แผ่แสงสีเขียวที่ใหญ่โตขยายขนาดขึ้น,กลายเป็นดวงตาสีเขียวที่มีขนาดถึงสามแสนลี้บนอากาศ,ดวงตาที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า,ดูคล้ายกับเนตรแสงสวรรค์.
"เนตรแสงสวรรค์จากโลกใบเล็ก,แต่กลับถูกเฉิงโห่วหลอมประสานเข้ามาในร่างอย่างงั้นรึ?"จิงอวิ๋นเทียนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
เนตรแสงสวรรค์?
เนตรปิศาจที่บนหน้าผากเฉิงโห่ว,กำลังจดจ้องมองดูจงซาน.
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งที่จ้องมองจงซาน,เซิงหวังเองก็มีเนตรเทียนฟ้า,บางที่อาจจะไม่แพ้ฝ่ายตรงข้าม,หลากหลายคนที่จ้องมองจงซานด้วยความคาดหวัง,ต้องการให้จงซานนำเนตรเทียนฟ้าออกมาเพื่อต่อกรกับเนตรปิศาจสีเขียวนี้.
หากเป็นเหตุการณ์ปกติ,บางทีจงซานอาจจะนำเนตรเทียนฟาออกมา,ทว่าจงซานในเวลานี้รู้สึกสังหรใจไม่ดีนัก,เพราะว่าจงซานไม่รู้ว่าเนตรปิศาจสีเขียวนี้มีพลังอันใด?
"แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สาม,เทียนเต๋าปิงเหอ!"จงซานที่เอ่ยกล่าวออกมา.
ปรากฏเทียนเต๋าหนึ่งพันเส้นกระจายอยู่รอบๆ,เทียนเต๋าทั้งหนึ่งพันเส้นที่ทำให้เหล่าเซียนบรรพชนตื่นตกใจในก่อนหน้านี้,มันได้พุ่งไปรวมกันเทียนไมปิง.
"ครืนนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,เทียนเต๋าทั้งหนึ่งพันได้เข้ามาผสานกัน,พลังอำนาจที่ทรงพลังน่าเกรงขาม.
เทียนเต๋าเหอปิง,รวมกับเทียนไมปิงที่ผสานรวมกลายเป็นขวานยักษ์,ขวานยักษ์ที่มีคมมีดเป็นเทียนเต๋ารวมกันทั้งหมด,มีขนาดกว่าหนึ่งล้านลี้,แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่โถมทับไปยังทิศทางของเฉิงโห่ว,ฉีกสะบั้นห้วงมิติแตกกระจาย,อำนาจขวานที่กำลังแบ่งแยกท้องฟ้า.
"ตูมมมมม!”
ห้วงมิติหนึ่งล้านลี้ถูกสะบั้นแตกเป็นเสี่ยง,พลังที่แข็งแกร่งพุ่งไปยังเฉิงโห่วในทันที.
ดวงตาของเฉิงโห่วที่เป็นเย็นชา,ชี้นิ้วออกไปด้านหน้า.
"ซิง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เฉิงโห่วที่เอ่ยออกมาเสียงดัง,เทียนสีเขียวปรากฏขึ้นบนอากาศในทันที,เทียนไมซิง,ที่ขยายใหญ่,ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว,พริบตาเดียวก็มีขนาดหนึ่งล้านจั้ง,ขยายออกมาเรื่อยๆจนมีขนาดความหนากเป็นหนึ่งล้านลี้.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สามและเทียนไมซิงเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
ต้องไม่ลืมว่าเฉิงโห่วคือปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,เทียนไมซิงที่เขาหลอมผสานมานานแสนนาน,ย่อมไม่อ่อนด้อยกว่าแยกสวรรค์กระบวนท่าที่สามอยู่แล้ว.
อำนาจเทียนไมทั้งสองที่เข้าปะทะกันอย่างรุนแรงนับเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นในโลกใบใหญ่.
แรงกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรง,ทำให้พื้นที่รอบๆห้วงมิติแหลกสลาย,เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่ทำได้แค่ถอยห่างออกมา.
บนสนามรบที่มีเพียงจงซานและเฉิงโห่วสองคน.
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สามและเทียนไมซิงเข้าปะทะกัน,ไม่ได้ด้อยกว่ากันแม้แต่น้อย,จงซานที่คิดว่ามีเพียงเท่านั้น,ทว่าเฉิงโห่วกลับไม่ได้มีแค่เทียนไมซิงอย่างเดียว.
ปรกติฝ่ามือทั้งสองข้างที่ต้องประคองพลังตลอดเวลาไม่เช่นนั้นจะเสียเปรียบ,หากถอนมือออกมาอีกข้าง,ย่อมได้รับบาดเจ็บอย่างไม่ต้องสงสัย.
การปลดปล่อยพลังออกมาปะทะกันด้วยพลังที่ใกล้เคียงกัน,ย่อมทำให้ไปอยู่ในสภาวะติดตายในทันที.
พลังที่เทียบเท่ากันอยู่ในสภาวะติดตาย?
หากแต่เฉิงโห่วกำลังทำอะไร?
จงซานที่จ้องมองไปยังเฉิงโหวที่กำลังเผยยิ้มพึงพอใจ,พร้อมกับถอนฝ่ามือหนึ่งออกมาราวกับว่าเขาจงใจที่จะทำเช่นนั้น.
"วูซซซซซ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนท้องฟ้า,เนตรปิศาจสีเขียวที่ส่องประกายแสงสีฟ้าสาดส่องออกมาในทันที,ฟ้าดินที่ราวกับถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นสีเขียว,นอกจากนี้ในดวงตายักษ์ที่ลอยอยู่ได้ปรากฏฝ่ามือของเขาอีกข้างยื่นออกมาในทันที.
ยื่นฝ่ามือออกมาจากเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
จงซานที่ตื่นตกใจ,เนตรเทียนฟาของเขายังไม่สามารถทำเช่นนี้ได้.
ฝ่ามือขนาดหนึ่งแสนลี้ยื่นออกมาจากดวงตา,นอกจากนี้มันยังยื่นออกมาได้ราวกับจะไร้ที่สิ้นสุด,กลายเป็นอะไรที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก
ฝ่ามือสีเขียวที่ยื่นยาวออกไป,มันยาวออกมาเรื่อยๆ,แขนที่เชื่อมต่อกับดวงตา?
หมายความว่าอย่างไร? เฉิงโห่วกำลังทำอะไร?
ขณะที่จงซานกำลังควบคุมเทียนไมปิงปะทะผลักดันไปมากับเทียนไมซิงนั้น,แขนของเฉิงโห่วที่ยืดยาวจากดวงตานั้น,มันได้ยืดยาวออกมาพร้อมกับพัดวนไปยังเทียนไมปิงของเขาอย่างคาดไม่ถึง,ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังใช้เชือกพันเสาม้วนรัดให้หยุดนิ่ง.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนไมปิงที่กำลังสั่นไหว,การควบคุมเทียนไมปิงของเขาถึงตรึง,เขากำลังจะควบคุมเทียนไมปิงของเขาอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้ยังดูเหมือว่าเฉิงโหวจะคว้ายึดเอาไว้แน่นอีกด้วย,เฉิงโห่วต้องการทำอะไร?
ขณะที่จงซานจดจ้องมองด้วยความไม่เข้าใจ,ดวงตาสีเขียวนั้น,ได้ส่องประกายแสงแปลกๆผ่านไปยังแขนข้างนั้น,แขนที่ยื่นยาวกำลังเปล่งประกายแสง,นอกจากนี้แขนขวาของเขานั้นที่ปลายได้กลายเป็นดาบยักษ์สีเขียวขึ้นอีกด้วย.
ดาบยักษ์สีเขียวที่อยู่บนแขนนั้น,ดูคล้ายกับหางของแปดหางสวรรค์,เหมือนกับกระบี่สังหารเซียนของเขา,ดาบยักษ์สีเขียวเข็ม,จงซานที่รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.
"ข้ารู้,ข้ารู้แล้ว!"ที่ไกลออกมาจิงอวิ๋นเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
คำพูดของจิงอวิ๋นเทียนที่ชี้ไปยังคมดาบสีเขียว,ด้วยใบหน้าไม่อยากเชื่อ.
"ผู้นำเผ่าจิง,ท่านรู้จักอย่างงั้นรึ?
มันคืออะไร?"เสี่ยวหวังที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
จิงอวิ๋นเทียนที่จ้องมองเฉิงโห่ว,ท้ายที่สุดก็สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า,"โพวตั๋ว!"(ช่วงชิงพลัง)
"โพวตั๋ว!"เสี่ยวหวังที่ไม่เข้าใจ.
"นี่คือทักษะเทวะของเฉิงโห่ว,คาดไม่ถึงเลยว่าเฉิงโห่วจะครอบครองทักษะเทวะลำดับห้า,โพวตั๋ว!"จิงอวิ๋นเทียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"นี่คือทักษะเทวะลำดับห้าอย่างงั้นรึ?
โพวตั๋ว?
หมายความว่าอย่างไร,มันเป็นพลังแบบใดกัน?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาในทันที.
"มันสามารถตัดทุกสิ่ง,แล้วนำมาเป็นของตัวเอง."จิงอวิ๋นเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"นำมาเป็นของตัวเองอย่างงั้นรึ?
ทักษะเทวะลำดับห้า?
ให้ผลเหมือนกับทักษะเทวะคัดลอกอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่ไม่เข้าใจเท่าใดนัก.
ทักษะเทวะคัดลอกนั้นเป็นพลังที่สามารถเลียนแบบวิชาต่างๆมาเป็นของตัวเองนั่นเอง.
"แตกต่าง,แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง,ทักษะเทวะโพวตั๋วนั้นน่าเกรงขามยิ่งกว่าทักษะเทวะคัดลอบมาก,ทักษะเทวะคัดลอกสามารถคัดลอกได้เพียงแค่วิชา,และทักษะเทวะด้วยกัน,ทว่าทักษะเทวะโพวตั๋วนั้นแตกต่าง,มันสามารถตัดทักษะเทวะของฝ่ายตรงข้าม,ทำให้พลังของฝ่ายตรงข้ามหายไป,และส่วนที่ตัดออกยังสามารถนำมาเป็นของตัวเองได้อีกด้วย,และเมื่อถูกตัดออกไปแล้ว,ฝ่ายตรงข้ามจะไม่สามารถใช้มันได้อีกตลอดกาล,ไม่สามารถตระหนักรู้ได้อีก,เป็นพลังตัดที่สามารถตัดได้แม้แต่เทียนเต๋าของคนอื่น!"จิงอวิ๋นเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความหวาดหวั่น.
"สามารถตัดเทียนเต๋าได้,เช่นเทียนเต๋าเปลวเพลิงของเซียนบรรพชนสักคน,หากถูกทักษะเทวะโพวตั๋วตัดไปแล้ว,เขาก็จะไม่สามารถใช้วิชาที่เกี่ยวกับพลังเปลวเพลิงได้อีกอย่างงั้นรึ?
วิชาเปลวเพลิงที่เคยมีมาก็จะกลายเป็นความว่างเปล่าทั้งหมดใช่หรือไม่?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่,ทักษะเทวะลำดับห้า,ไม่มีใครรู้จักมากนัก,มีบันทึกเอาไว้ภายในหนังสือโบราณ,เคยมีบันทึกว่ามีคนใช้ทักษะโพวตั๋วตัดทักษะเทวะเวลา,มาให้ตัวเอง,จงซานพบกับปัญหาใหญ่แล้ว!"จิงอวิ๋นเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
เสี่ยวหวังที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,เร่งรีบมองไปยังเซียนบรรพชนที่อยู่ด้านข้าง.
"เป้าเหว่ย,นำข้าเข้าไปในโลกเขตแดนของเจ้า,เร็วเข้า!"เสี่ยวหวังที่เอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว.
"รับทราบ!"เซียนบรรพชนเป้าเหว่ยที่รับคำในทันที.
เสี่ยวหวังที่เข้าไปในโลกเขตแดนของเป้าเหว่ย,ก่อนนำตำหนักขนาดใหญ่ออกมา,ที่ด้านในนั้นมีหนูอยู่เป็นจำนวนมาก,เสี่ยวหวังที่เร่งรีบส่งข่าวไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวในทันที.
เสี่ยวหวังที่ส่งข้อมูลไปยังร่างแยกจงซานอย่างรวดเร็ว.
ในเวลานี้การต่อสู้ที่อยู่ในสภาวะลำบากที่จะแจ้ง,ทว่ายังมีจงซานอีกร่างที่อยู่ในภพหยิน.
ข่าวที่ถูกส่งไปยังภพหยินอย่างรวดเร็ว,เกี่ยวกับข้อมูลดังกล่าวที่ส่งให้ร่างแยกจงซานในภพหยิน,ร่างหลักจงซานก็รับรู้ได้เช่นกัน,นี่คือทักษะเทวะลำดับหน้า,โพวตั๋ว?
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนสี,เฉิงโห่วต้องการตัดเทียนไมปิงของเขาอย่างงั้นรึ?
Chapter 1282 The under the heavens fifth
magical powers
天下第五神通
ทักษะเทวะลำดับห้า,โพวตั๋ว.
"ปราชญ์เทพผู้ยืนอยู่เหนือสิ่งมีชีวิตทั้งมวล,บังอาจใส่ร้ายปราชญ์เทพ,จงสำนึกในโทษของตัวเองซะ! ข้าจะเป็นคนกำจัดเจ้าแทนสวรรค์เอง!"
เฉิงโหวที่สะบัดมือ,ขณะที่ก้าวออกห่างจากเสาสวรรค์ทั้งสี่,ลอยอยู่บนอากาศจดจ้องมองจงซานด้วยสายตาที่เย็นชา.
เฉิงโหวลงอาญา?ลงโทษแทนสวรรค์อย่างงั้นรึ?
จงซานที่พบว่าสถานการณ์ในเวลานี้ดูไม่ค่อยดีนัก.
กล่าวตามตรงล่ะก็,เขาและเฉิงโหวนั้นไม่ควรที่จะมีความแค้นกันลึกล้ำถึงเพียงนั้น,หากเพราะเฉิงไป่อี้บุตรของเขาล่ะก็,ในเวลานี้ถูกคุมขังอยู่ในคุกภพหยิน,ตราบที่เขายังไม่ตาย,เฉิงโห่วก็ไม่ควรจะรู้เช่นกัน.
ดูหมิ่นต่อสวรรค์,ตอนนี้มีเพียงโทษตายอย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คำพูดหยั่งเชิงเฉิงโห่ว,เป็นไปไม่ได้ที่เขาถึงกับต้องสังหารตัวเขาให้ตกตายอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้,ตัวเขายังมีเทียนไมซิงจำลองที่เขาต้องการด้วย.
ดูผิดปรกติจริงๆ!
"ปราชญ์เทพยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยรึ?
สองสามปีมานี้ไม่ใช่ว่าถูกสังหารไปสองแล้วรึ?"จินเผิงที่อยู่ใกล้ๆกล่าวออกมาในทันที.
"หือ!"
ดวงตาของเฉิงโห่วเบิกกว้าง,ทันใดนั้นแรงกดดันมหาศาลที่โถมทับไปยังร่างของจินเผิง,จินเผิงเองก็นับว่าเป็นเซียนบรรพชนที่แข็งแกร่งเช่นกัน,แน่นอนว่าเขาได้เร่งเร้าปราณวิญญาณออกมาเพื่อรับมือกับแรงกดดันของเฉิงโห่วเช่นกัน.
"ซี่!"
ร่างของจินเผิงที่ถูกกระแทกถอยห่างออกไปด้วยแรงกดดันวิญญาณของเฉิงโห่ว,บีบทับร่างของจินเผิงบุบลงบนพื้นลึกลงมาถึงสามจั้ง.
จินเผิงที่จ้องมองเฉิงโห่วด้วยสายตาจริงจัง,เพียงแค่กลิ่นอายกลับทรงพลังถึงเพียงนี้เลยรึ?
เหล่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งที่เปลี่ยนเป็นระวังตัว,พร้อมกับนำของวิเศษออกมาในทันที.
"ถอยไป,ข้าจะรับมือเฉิงโห่วเอง!"จงซานที่เอ่ยออกมาเบาๆ,ก่อนที่จะลอยขึ้นไปบนอากาศ.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการที่รับคำในทันที,ทว่าไม่มีใครถอยออกไป,ตราบเท่าที่สถานการณ์ของจงซานไม่ได้เปรียบพวกเขาก็พร้อมที่จะลงมือในทันที.
"จงซาน!"เป่ยชิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.
"โปรดวางใจ!"จงซานที่ปรบหลังมือเป่ยชิงซือเบาๆ.
จงซานที่บินออกไป,จ้องมองไปยังเฉิงโห่วที่อยู่ไกลออกไป.
เฉิงโห่วที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับจ้องมองไปยังจงซานด้วยสายตาที่ดูแปลกประหลาดเล็กน้อย.
และยังมองไปยังเป่ยชิงซือคราหนึ่ง,แววตาที่เผยท่าทางจริงจัง,ราวกับว่ากลัวเป่ยชิงซือจะพบอะไรบางอย่างเข้าเช่นกัน.
แม้นว่าจะมีเพียงจิงหงที่จ้องมอง,แต่ดูเหมือนว่าจะมีเพียงแค่จงซานที่มองเห็นความแปลกนี้เพียงคนเดียว.
"จงซาน,ข้าที่เป็นผู้ใหญ่กว่าไม่ได้อ่อนแอ,ไม่ต้องการจะเป็นเหมือนผู้ใหญ่รังแกเด็ก,เจ้ามีวิชาอันใด,ก็จงใช้มันออกมาให้หมด!"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
以大欺小 Yǐ dà qī xiǎo ผู้ใหญ่รังแกเด็ก /
รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่า
ใช้ออกมาให้หมด?
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ใยเฉิงโห่วถึงได้แสดงท่าทางสุภาพออกมากัน?
ขณะที่จงซานลอยออกไป,ขณะที่เขากำลังเตรียมการสร้างต้าเต่ารูปลักษณ์มังกร,ไม่อย่างอย่างไรเฉิงโห่วเทียบกับคนอื่นแล้ว,เขาคือปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,ไม่ได้มีแค่ชื่อเสียงแน่นอน,ความแข็งแกร่งของเข้าย่อมเหนือกับเหล่าปราชญ์เทพที่มีทั้งหมด.
ไม่ถูกต้อง!
จงซานที่ระงับต้าเต๋ารูปมังกรเอาไว้,ขณะที่เขาบินออกไป,จงซานที่ปลดปล่อยเทียนเต๋าของแข็งที่ส่องประกายสว่างจ้าขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนเต๋าสีเงินปรากฏขึ้น,ซึ่งก็คืออำนาจเทียนไมนั้นเอง.
พลังของเฉิงโห่วนั้นยังเป็นปริศนา,บางที่อาจมีเพียงแค่ปราชญ์เทพไม่กี่คนที่รู้จัก,จงซานเองก็ต้องการจะใช้พลังเต็มที่,ทว่าเขาที่รู้สึกสงสัยบางอย่างจึงได้หยุดเอาไว้.
"เทียนไมปิงอย่างงั้นรึ? ดี!"ดวงตาของเฉิงโห่วที่เผยความเย็นชาออกมา.
เทียนไมปิงนี้เป็นเทียนไมที่จงซานสามารถใช้ได้ตั้งแต่เซียนโบราณแล้ว,ซึ่งเป็นอำนาจเทียนไมสีเงินของอำนาจแยกสวรรค์,ซึ่งมีพลังของอักษรรูนที่แปลกประหลาดมากมาย,กลายเป็นหมอกสีขาวที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆ.
ที่มุมปากของเฉิงโห่วที่เผยยิ้มเหยียดหยัน,ดวงตาทั้งสองข้างที่หดเกร็ง,ก่อนที่บนหน้าผากของเฉิงโห่วนั้นจะปรากฏบางอย่างขึ้น,ดวงตาปิศาจสีเขียวที่ผุดขึ้นมาในทันที,กลายเป็นดวงตาที่สามที่โผล่ขึ้นที่หน้าผากของเฉิงโห่ว.
ดวงตาสีเขียวเข้มไม่ต่างจากดวงตาปิศาจ.
ก่อนหน้านี้ที่จงซานเคยเห็นก็มี,เอ้อหลางเสิน,หยางเจียน,ทว่าดวงตาที่สามของเอ้อหลางเสิ่นนั้นไม่สามารถนำมาเทียบกับเฉิงโหวได้เลย,ส่วนของหยางเจียนก็เป็นเนตรทั่วไป,เป็นเนตรปรกติ,ทว่าของเฉิงโหวนั้นกับมีแสงของปิศาจรวมอยู่ด้วย.
เนตรที่สามเป็นดวงตาปิศาจ,เพียงแค่จ้องมองไปยังเนตรดังกล่าว,ทุกคนที่มอบร่างกายแทบแข็งด้วยความหนาวเย็นที่สั่นไปถึงดวงวิญญาณ.
เป็นดวงตาสีเขียวที่แปลกประหลาดเกินกว่าจะบรรยาย,เกินกว่าจะเป็นตาของมนุษย์,ตาที่สามนี้กลับมาอยู่ที่หน้าผากของเฉิงโห่ว.
ดวงตาสีเขียวทันทีที่ลืมขึ้นมา,ก็โคจรด้วยความเร็วสูง,แผ่แสงสีเขียวที่ใหญ่โตขยายขนาดขึ้น,กลายเป็นดวงตาสีเขียวที่มีขนาดถึงสามแสนลี้บนอากาศ,ดวงตาที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า,ดูคล้ายกับเนตรแสงสวรรค์.
"เนตรแสงสวรรค์จากโลกใบเล็ก,แต่กลับถูกเฉิงโห่วหลอมประสานเข้ามาในร่างอย่างงั้นรึ?"จิงอวิ๋นเทียนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
เนตรแสงสวรรค์?
เนตรปิศาจที่บนหน้าผากเฉิงโห่ว,กำลังจดจ้องมองดูจงซาน.
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งที่จ้องมองจงซาน,เซิงหวังเองก็มีเนตรเทียนฟ้า,บางที่อาจจะไม่แพ้ฝ่ายตรงข้าม,หลากหลายคนที่จ้องมองจงซานด้วยความคาดหวัง,ต้องการให้จงซานนำเนตรเทียนฟ้าออกมาเพื่อต่อกรกับเนตรปิศาจสีเขียวนี้.
หากเป็นเหตุการณ์ปกติ,บางทีจงซานอาจจะนำเนตรเทียนฟาออกมา,ทว่าจงซานในเวลานี้รู้สึกสังหรใจไม่ดีนัก,เพราะว่าจงซานไม่รู้ว่าเนตรปิศาจสีเขียวนี้มีพลังอันใด?
"แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สาม,เทียนเต๋าปิงเหอ!"จงซานที่เอ่ยกล่าวออกมา.
ปรากฏเทียนเต๋าหนึ่งพันเส้นกระจายอยู่รอบๆ,เทียนเต๋าทั้งหนึ่งพันเส้นที่ทำให้เหล่าเซียนบรรพชนตื่นตกใจในก่อนหน้านี้,มันได้พุ่งไปรวมกันเทียนไมปิง.
"ครืนนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,เทียนเต๋าทั้งหนึ่งพันได้เข้ามาผสานกัน,พลังอำนาจที่ทรงพลังน่าเกรงขาม.
เทียนเต๋าเหอปิง,รวมกับเทียนไมปิงที่ผสานรวมกลายเป็นขวานยักษ์,ขวานยักษ์ที่มีคมมีดเป็นเทียนเต๋ารวมกันทั้งหมด,มีขนาดกว่าหนึ่งล้านลี้,แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่โถมทับไปยังทิศทางของเฉิงโห่ว,ฉีกสะบั้นห้วงมิติแตกกระจาย,อำนาจขวานที่กำลังแบ่งแยกท้องฟ้า.
"ตูมมมมม!”
ห้วงมิติหนึ่งล้านลี้ถูกสะบั้นแตกเป็นเสี่ยง,พลังที่แข็งแกร่งพุ่งไปยังเฉิงโห่วในทันที.
ดวงตาของเฉิงโห่วที่เป็นเย็นชา,ชี้นิ้วออกไปด้านหน้า.
"ซิง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เฉิงโห่วที่เอ่ยออกมาเสียงดัง,เทียนสีเขียวปรากฏขึ้นบนอากาศในทันที,เทียนไมซิง,ที่ขยายใหญ่,ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว,พริบตาเดียวก็มีขนาดหนึ่งล้านจั้ง,ขยายออกมาเรื่อยๆจนมีขนาดความหนากเป็นหนึ่งล้านลี้.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สามและเทียนไมซิงเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
ต้องไม่ลืมว่าเฉิงโห่วคือปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,เทียนไมซิงที่เขาหลอมผสานมานานแสนนาน,ย่อมไม่อ่อนด้อยกว่าแยกสวรรค์กระบวนท่าที่สามอยู่แล้ว.
อำนาจเทียนไมทั้งสองที่เข้าปะทะกันอย่างรุนแรงนับเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นในโลกใบใหญ่.
แรงกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรง,ทำให้พื้นที่รอบๆห้วงมิติแหลกสลาย,เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่ทำได้แค่ถอยห่างออกมา.
บนสนามรบที่มีเพียงจงซานและเฉิงโห่วสองคน.
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่สามและเทียนไมซิงเข้าปะทะกัน,ไม่ได้ด้อยกว่ากันแม้แต่น้อย,จงซานที่คิดว่ามีเพียงเท่านั้น,ทว่าเฉิงโห่วกลับไม่ได้มีแค่เทียนไมซิงอย่างเดียว.
ปรกติฝ่ามือทั้งสองข้างที่ต้องประคองพลังตลอดเวลาไม่เช่นนั้นจะเสียเปรียบ,หากถอนมือออกมาอีกข้าง,ย่อมได้รับบาดเจ็บอย่างไม่ต้องสงสัย.
การปลดปล่อยพลังออกมาปะทะกันด้วยพลังที่ใกล้เคียงกัน,ย่อมทำให้ไปอยู่ในสภาวะติดตายในทันที.
พลังที่เทียบเท่ากันอยู่ในสภาวะติดตาย?
หากแต่เฉิงโห่วกำลังทำอะไร?
จงซานที่จ้องมองไปยังเฉิงโหวที่กำลังเผยยิ้มพึงพอใจ,พร้อมกับถอนฝ่ามือหนึ่งออกมาราวกับว่าเขาจงใจที่จะทำเช่นนั้น.
"วูซซซซซ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนท้องฟ้า,เนตรปิศาจสีเขียวที่ส่องประกายแสงสีฟ้าสาดส่องออกมาในทันที,ฟ้าดินที่ราวกับถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นสีเขียว,นอกจากนี้ในดวงตายักษ์ที่ลอยอยู่ได้ปรากฏฝ่ามือของเขาอีกข้างยื่นออกมาในทันที.
ยื่นฝ่ามือออกมาจากเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
จงซานที่ตื่นตกใจ,เนตรเทียนฟาของเขายังไม่สามารถทำเช่นนี้ได้.
ฝ่ามือขนาดหนึ่งแสนลี้ยื่นออกมาจากดวงตา,นอกจากนี้มันยังยื่นออกมาได้ราวกับจะไร้ที่สิ้นสุด,กลายเป็นอะไรที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก
ฝ่ามือสีเขียวที่ยื่นยาวออกไป,มันยาวออกมาเรื่อยๆ,แขนที่เชื่อมต่อกับดวงตา?
หมายความว่าอย่างไร? เฉิงโห่วกำลังทำอะไร?
ขณะที่จงซานกำลังควบคุมเทียนไมปิงปะทะผลักดันไปมากับเทียนไมซิงนั้น,แขนของเฉิงโห่วที่ยืดยาวจากดวงตานั้น,มันได้ยืดยาวออกมาพร้อมกับพัดวนไปยังเทียนไมปิงของเขาอย่างคาดไม่ถึง,ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังใช้เชือกพันเสาม้วนรัดให้หยุดนิ่ง.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนไมปิงที่กำลังสั่นไหว,การควบคุมเทียนไมปิงของเขาถึงตรึง,เขากำลังจะควบคุมเทียนไมปิงของเขาอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้ยังดูเหมือว่าเฉิงโหวจะคว้ายึดเอาไว้แน่นอีกด้วย,เฉิงโห่วต้องการทำอะไร?
ขณะที่จงซานจดจ้องมองด้วยความไม่เข้าใจ,ดวงตาสีเขียวนั้น,ได้ส่องประกายแสงแปลกๆผ่านไปยังแขนข้างนั้น,แขนที่ยื่นยาวกำลังเปล่งประกายแสง,นอกจากนี้แขนขวาของเขานั้นที่ปลายได้กลายเป็นดาบยักษ์สีเขียวขึ้นอีกด้วย.
ดาบยักษ์สีเขียวที่อยู่บนแขนนั้น,ดูคล้ายกับหางของแปดหางสวรรค์,เหมือนกับกระบี่สังหารเซียนของเขา,ดาบยักษ์สีเขียวเข็ม,จงซานที่รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.
"ข้ารู้,ข้ารู้แล้ว!"ที่ไกลออกมาจิงอวิ๋นเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
คำพูดของจิงอวิ๋นเทียนที่ชี้ไปยังคมดาบสีเขียว,ด้วยใบหน้าไม่อยากเชื่อ.
"ผู้นำเผ่าจิง,ท่านรู้จักอย่างงั้นรึ?
มันคืออะไร?"เสี่ยวหวังที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
จิงอวิ๋นเทียนที่จ้องมองเฉิงโห่ว,ท้ายที่สุดก็สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า,"โพวตั๋ว!"(ช่วงชิงพลัง)
"โพวตั๋ว!"เสี่ยวหวังที่ไม่เข้าใจ.
"นี่คือทักษะเทวะของเฉิงโห่ว,คาดไม่ถึงเลยว่าเฉิงโห่วจะครอบครองทักษะเทวะลำดับห้า,โพวตั๋ว!"จิงอวิ๋นเทียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"นี่คือทักษะเทวะลำดับห้าอย่างงั้นรึ?
โพวตั๋ว?
หมายความว่าอย่างไร,มันเป็นพลังแบบใดกัน?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาในทันที.
"มันสามารถตัดทุกสิ่ง,แล้วนำมาเป็นของตัวเอง."จิงอวิ๋นเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"นำมาเป็นของตัวเองอย่างงั้นรึ?
ทักษะเทวะลำดับห้า?
ให้ผลเหมือนกับทักษะเทวะคัดลอกอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่ไม่เข้าใจเท่าใดนัก.
ทักษะเทวะคัดลอกนั้นเป็นพลังที่สามารถเลียนแบบวิชาต่างๆมาเป็นของตัวเองนั่นเอง.
"แตกต่าง,แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง,ทักษะเทวะโพวตั๋วนั้นน่าเกรงขามยิ่งกว่าทักษะเทวะคัดลอบมาก,ทักษะเทวะคัดลอกสามารถคัดลอกได้เพียงแค่วิชา,และทักษะเทวะด้วยกัน,ทว่าทักษะเทวะโพวตั๋วนั้นแตกต่าง,มันสามารถตัดทักษะเทวะของฝ่ายตรงข้าม,ทำให้พลังของฝ่ายตรงข้ามหายไป,และส่วนที่ตัดออกยังสามารถนำมาเป็นของตัวเองได้อีกด้วย,และเมื่อถูกตัดออกไปแล้ว,ฝ่ายตรงข้ามจะไม่สามารถใช้มันได้อีกตลอดกาล,ไม่สามารถตระหนักรู้ได้อีก,เป็นพลังตัดที่สามารถตัดได้แม้แต่เทียนเต๋าของคนอื่น!"จิงอวิ๋นเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความหวาดหวั่น.
"สามารถตัดเทียนเต๋าได้,เช่นเทียนเต๋าเปลวเพลิงของเซียนบรรพชนสักคน,หากถูกทักษะเทวะโพวตั๋วตัดไปแล้ว,เขาก็จะไม่สามารถใช้วิชาที่เกี่ยวกับพลังเปลวเพลิงได้อีกอย่างงั้นรึ?
วิชาเปลวเพลิงที่เคยมีมาก็จะกลายเป็นความว่างเปล่าทั้งหมดใช่หรือไม่?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่,ทักษะเทวะลำดับห้า,ไม่มีใครรู้จักมากนัก,มีบันทึกเอาไว้ภายในหนังสือโบราณ,เคยมีบันทึกว่ามีคนใช้ทักษะโพวตั๋วตัดทักษะเทวะเวลา,มาให้ตัวเอง,จงซานพบกับปัญหาใหญ่แล้ว!"จิงอวิ๋นเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
เสี่ยวหวังที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,เร่งรีบมองไปยังเซียนบรรพชนที่อยู่ด้านข้าง.
"เป้าเหว่ย,นำข้าเข้าไปในโลกเขตแดนของเจ้า,เร็วเข้า!"เสี่ยวหวังที่เอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว.
"รับทราบ!"เซียนบรรพชนเป้าเหว่ยที่รับคำในทันที.
เสี่ยวหวังที่เข้าไปในโลกเขตแดนของเป้าเหว่ย,ก่อนนำตำหนักขนาดใหญ่ออกมา,ที่ด้านในนั้นมีหนูอยู่เป็นจำนวนมาก,เสี่ยวหวังที่เร่งรีบส่งข่าวไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวในทันที.
เสี่ยวหวังที่ส่งข้อมูลไปยังร่างแยกจงซานอย่างรวดเร็ว.
ในเวลานี้การต่อสู้ที่อยู่ในสภาวะลำบากที่จะแจ้ง,ทว่ายังมีจงซานอีกร่างที่อยู่ในภพหยิน.
ข่าวที่ถูกส่งไปยังภพหยินอย่างรวดเร็ว,เกี่ยวกับข้อมูลดังกล่าวที่ส่งให้ร่างแยกจงซานในภพหยิน,ร่างหลักจงซานก็รับรู้ได้เช่นกัน,นี่คือทักษะเทวะลำดับหน้า,โพวตั๋ว?
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนสี,เฉิงโห่วต้องการตัดเทียนไมปิงของเขาอย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น