Immortality Chapter 1267 Black Tortoise Holy Land
Chapter 1267 Black Tortoise sacred place
玄武圣地
แดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ.
อาณาเขตเสี่ยวเมิ่ง,วิหารเต๋าจวงจื่อ!
บนยอดเขาสูงสุด,จวงจื่อที่กวาดตามองศิษย์ของเขา,พร้อมกับกล่าวออกมาเบาๆ,"พวกเจ้าจงตั้งใจฝึกฝนบำเพ็ญเพียรให้ดี,หลังจากที่ข้ากลับมาแล้ว,จะตรวจสอบผลสำเร็จของพวกเจ้าทุกคน!"
"ครับ!"เหล่าศิษย์ที่รับคำเสียงดัง.
จากนั้น,จวงจื่อที่สะบัดมือ,พร้อมกับสร้างเมฆบินจากไป.
และมีคนหนึ่งที่ติดตามจวงจื่อไปด้วย,นั่นก็คือบรรพชนเสวี๋ยเหม่ย,ที่ในวันนี้กลายเป็นศิษย์ของจวงจื่อไปแล้วนั่นเอง.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่ดูไร้อารมณ์อยู่ด้านหลังจวงจื่อ,คนทั้งสองที่กำลังมุ่งตรงไปยังทิศเหนือ.
จากที่ไกลออกไปศิษย์ทุกคนที่จ้องมองจวงจื่อจากไป,ก่อนที่จะบินกลับไปยังที่พักของตัวเอง.
และบนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกลออกไป.
อี้หลางเชวี๋ยที่จ้องมองจวงจื่อจากไป.
ที่ด้านหลังอี้หลางเชวี๋ยคือบิดาและบรรพชนของเขา.
"ผู้ก่อตั้งได้เดินทางไปยังพิธีบูชายันต์แล้ว,ทำไมถึงได้นำเพยงบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยไปด้วยล่ะ?
เซียนบรรพชนคนอื่นๆไม่นำไป!"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เพราะว่าบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยหมดค่าแล้ว!"อี้หลานเชวี๋ยเอ่ยเบาๆ.
"หมายความว่าอย่างไร?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"การเดินทางไปยังดินแดนขั้วโลกเหนือ,บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย."อี้หลายเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"ตายอย่างไม่ต้องสงสัยอย่างงั้นรึ?เป็นไปได้อย่างไร?"บิดาอี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
บรรพชนที่อยู่ข้างเผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"จงซานที่ต้องการให้เขาตาย,หากแต่ผู้ก่อตั้งต้องการอะไรบางอย่าง,ตอนนี้เขาไม่ต้องการให้เขามีชีวิตแล้ว,บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยเวลานี้เต็มไปด้วยความความโชคร้ายที่น่าสะพรึง,เขาไม่ตายเวลานี้,ใครจะตายล่ะ?
การเดินทางไปยังทางเหนือครั้งนี้,จะต้องมีการต่อสู้ที่สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนอย่างแน่นอน!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"จงซานอยู่ในดินแดนขั้วโลกเหนืออย่างงั้นรึ?
เจ้ารู้อะไร? ถึงได้มันใจขนาดนั้น?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่ยังไม่ค่อยอย่างเชื่อ.
"อืม,แล้วเจ้าเอาอะไรมายืนยันว่าจงซานอยู่ในดินแดนขั้วโลกเหนือ?"บรรพชนที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"ท่านพ่อ,บรรพชน,พวกท่านยังจำกลุ่มคนที่จงซานที่ได้นำมาด้วยหรือไม่?"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,อี้หลานเชวี๋ยที่ใช้วิชาสร้างภาพคนกลุ่มหนึ่งขึ้นมา,เป็นกลุ่มของจงซานทั้ง
12 คน.
"ใช่,คนกลุ่มนี้,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"พวกเขาบอกข้าแล้ว!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าวยืนยัน.
"พวกเขาบอกเจ้าอย่างงั้นรึ?"บรรพชนที่เผยท่าทางสงสัย.
"คนที่อยู่ที่นี่,ท่านพ่อและบรรพชนรู้จักใครบ้าง?"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวสอบถาม.
"มีหลายคนที่ข้าไม่รู้จัก!"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่ส่ายหน้าไปมา.
"แล้วคนนี้ล่ะ?"อี้หลานเชวี๋ยที่ชี้ไปยังกุยเสอในทันที.
"เขา?เขาเป็นจือจุ้นในโลกใบเล็ก!"บรรพชนที่จำได้ในทันที.
"เป็นความจริง,เขาคือจื่อจุ้นเผ่าเต่าทมิฬจากโลกใบเล็ก,กุยเสอ,ด้วยสถานะของเขา,บอกข้า,พวกเขากำลังเดินทางไปยังดินแดนขั้วโลกเหนือ!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"หืม?"
"ต้าเต๋าของจงซาน,ทำให้เทียนเต๋ามากมายต้องสั่นสะท้าน,ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซาน,เกือบทุกคนเป็นเซียนบรรพชน,มีเพียงสามคนที่ไม่ใช่,สตรีที่พันร่างด้วยผ้าดำ,หนานกงเซิ่งและกุยเสอ!
หนานกงเซิ่งในโลกใบเล็กทุกคนต่างก็รู้ดีว่าเขาคือปรมาจารย์ค่ายกลลำดับหนึ่งของโลกใบเล็ก,ในโลกใบใหญ่นี้,แม้นว่าเขาจะไม่ใช่เซียนบรรพชน,ทว่าข้ามั่นใจว่าเขานั้นแข็งแกร่งกว่ากุยเสอมากมายนัก,ส่วนสตรีในชุดคลุมดำนั้น,นางที่ยืนอยู่ข้างกายจงซานตลอดเวลา,ส่วนเซียนบรรพชนคนอื่นๆเองต่างก็ให้ความเคารพนางมาก,ความแข็งแกร่งของนางย่อมไม่อ่อนด้อย,มีเพียงกุยเสอ,เขาคือคนที่อ่อนแอที่สุด,ทำไมจงซานถึงได้นำเขามาด้วยล่ะ?"อี้หลานเชวี๋ยทำการวิเคราะห์.
"เผ่าเต๋าทมิฬ?
เจ้าบอกว่าจงซานนำกุยเสอไปยังทิศเหนือ,เพื่อที่จะกำราบเผ่าเต่าทมิฬอย่างงั้นรึ?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่สอบถามออกมา.
"กำราบรึ?
หืม,ด้วยสิ่งที่ข้ากล่าวเอ่ยมานี้แม้นว่าจะไม่รู้แผนการของจงซาน,ทว่าบอกได้ว่าการนำกุยเสอมาในครั้งนี้,ก็เพื่อสร้างความเกี่ยวพันธ์กับดินแดนขั้วโลกเหนือแน่นอน!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"ดูเหมือนว่า,จงซานจะอยู่ในดินแดนขั้วโลกเหนือจริงๆ."
"ใช่,ส่วนผู้ก่อตั้งเองก็ย่อมมองเห็นเช่นกัน,ดังนั้นจึงได้นำบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยไปด้วย,เพื่อส่งไปให้จงซานสังหาร."อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวอย่างมั่นใจ.
ส่งให้จงซานสังหารรึ?
บิดาอี้หลานเชวี๋ยและบรรพชนที่เผยความหวาดกลัวขึ้นมา.
"แล้วเจ้ามั่นใจได้อย่างไรว่าดินแดนขั้วโลกเหนือจะเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ขึ้น?"บรรพชนกล่าว.
"ไม่ใช่ว่าผู้ก่อตั้งได้เอ่ยอะไรเมื่อวานนี้แล้วหรอกรึ?เขาได้บอกว่าเผ่าจิงเกิดเรื่องสำคัญขึ้น,?ว่าไม่รู้ว่าเกิดอะไร,เผ่าจิงนั้นเป็นหนึ่งในสามกลุ่มอิทธิพลของขั้วโลกเหนือเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น,แล้วเผ่าเต๋าทมิฬล่ะ?
จงซานได้นำกุยเสอไปด้วย,เป็นไปได้ว่าต้องการต่อรองอะไรบางอย่างกับเผ่าเต่าทมิฬ?
ข้าไม่เชื่อ,จะไม่มีความขัดแย้งใดๆ,ทว่าก็ไม่รู้เช่นกันว่าความขัดแย้งนี้จะอยู่ในระดับใด!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าวอย่างจริงจัง.
"หากจงซานสังหารบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นศัตรูกับผู้ก่อตั้งรึ?
แล้วตระกูลอี้....?"บรรพชนที่ขมวดคิ้วไปมา,ชัดเจนว่าเขาเองก็คิดที่จะเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ซึ่งอาจจะมีปัญหา.
"ฮึ ฮึ,ศัตรูอย่างงั้นรึ? เป็นศัตรูที่ใหญ่โตมาก,ตระกูลอี้ของพวกเราก็จะเป็นต้องก้าวไปด้านหน้า,เหล่าคนที่มีพรสวรรค์มากมายใต้โลกหล้าต่างก็ละเลยการก้าวออกไปของตระกูลอี้เช่นกัน!"อี้หลานเชวี๋ยที่เอ่ยหากแต่บรรพชนไม่เข้าใจ.
--------------------------------------------------------
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น.
จงซานกลับตำหนักเทพเหมันตร์,เป่ยชิงซือเองก็กลับมาเช่นกัน,พวกเขาที่อยู่ในตำหนักปุถุชน.
บ่อแกนปิศาจที่อยู่ด้านในตำหนักปุถุชนได้หายไปแล้ว,ทำให้บรรยากาศในเวลานี้แตกต่างจากเดิมเป็นอย่างมาก.
"นี่คือผลดองผลึก,กินแล้วจะหายดีใช่หรือไม่?"เป่ยชิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"โปรดวางใจ,จิงอวิ๋นเทียนไม่โกหกแน่นอน."จงซานที่กล่าวยืนยัน.
เป่ยชิงซือที่นำผลไม้ดองผลึกเข้าปาก.
"วูซซซซ!"
ร่างของเป่ยชิงซือที่มีแสงสีม่วงปกคลุม,ดวงวิญญาณภายในของนางที่ดูมั่นคงขึ้น,ส่วนจงซานนั้นเฝ้าระวังอยู่ด้านข้าง.
"วูซซซซซ!"
เป่ยชิงซือที่พ่นลมหายใจยาว,ใบหน้าที่มีน้ำมีนวล,พร้อมกับเผยยิ้มที่งดงามออกมา.
"เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถามออกมา.
"ยาเทวะสกัดวิญญาณสลายไปแล้ว,เวลานี้วิญญาณข้าได้ผสานรวมกับกายเนื้ออีกครั้ง,ผลของยาเทวะสกัดวิญญาณดูเหมือนว่าจะหายไปทั้งหมด!"เป่ยชิงซือเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ดีแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
"สถานที่พิเศษต่างๆ,ข้าได้แจ้งหนานกงเซิ่งไปหมดแล้ว,พวกเขาเริ่มทำการติดตั้งค่ายกลแล้ว,ข้าให้ข้ากลับมาแจ้งเจ้า,ก่อนหน้าที่จะพิธีบูชายันต์,การเตรียมการต้องเสร็จสิ้นเรียบร้อยแน่นอน."เป่ยชิงซือกล่าว.
"หนานกงเซิ่งเป็นคนจัดการ,ข้าย่อมสบายใจ."จงซานพยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,กุยเสอกลับมาแล้ว!"เสียงของจินเผิงที่ดังออกมาจากด้านนอกตำหนัก.
"ให้เขาเข้ามา!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"
จากนั้นไม่นาน,กุยเสอก็ก้าวเข้ามาในห้องโถง.
"เฉินกุยเสอคารวะเซิ่งหวัง,คารวะฮวงโหว!"กุยเสอที่แสดงความเคารพ.
"อืม,กุยเสอ,หลายเดือนมานี้ได้อะไรมาบ้าง?"จงซานสอบถามออกไป.
กุยเสอฝืนยิ้มออกมา,ส่ายหน้าไปมา,"เฉินได้ติดต่อกับเผ่าเต่าทมิฬระดับร่าง,สำหรับระดับเซียนบรรพชนนั้น,ไม่มีโอกาสเลย,หากแต่รวบรวมข้อมูลมากมาย,ทว่าไม่สามารถยืนยันได้ว่ามันเป็นความจริง!"
"งั้นรึ?,เจ้าไปพักก่อน,หนึ่งวันหลังจากนี้,ข้าจะพาเจ้าไปยังแดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ!"จงซานกล่าว.
"?"กุยเสอที่ตกใจเล็กน้อย.
"ไปได้แล้ว!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"กุยเสอแม้นว่าจะเต็มไปด้วยความสงสัยทว่าก็ถอยหลังออกไป.
"เจ้าวางแผนที่จะไปยังแดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬจริงๆรึ?"เป่ยชิงซือเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล.
"โปรดวางใจ,ใต้สวรรค์แห่งนี้,ถึงเป็นปราชญ์เทพก็ไม่สามารถขวางข้าได้,ไม่จำเป็นต้องห่วงความปลอดภัยของข้า."จงซานที่กล่าวปลอบ.
"แต่ว่า....,ข้าอยากไปกับเจ้าด้วย!"เป่ยชิงซือที่เอ่ยด้วยความเป็นห่วง.
"ไม่,การเดินทางครั้งนี้,แม้นว่าจะไม่มีอันตราย,ทว่าก็มีความขัดแย้งไม่น้อย,เจ้าอยู่ที่นี่ก่อน,นอกจากนี้เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์ยังคงจับจ้องเจ้าอยู่ไม่ใช่รึ?
นางกลัวว่าเจ้าจะหนีไป,หากเจ้าไป,นางจะต้องออกมาขัดขวางอย่างแน่นอน,ข้าจะให้โหลวซิงเฉิน,เต้าเหรินถูคอยปกป้องเจ้า,ทำตามแผนที่พวกเราวางไว้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"แต่ว่า,เจ้า,จินเผิง,จื่อหยางจิงหง,กุยเสอ,สี่คนที่เดินทางไปครั้งนี้,ข้าไม่วางใจ!"เป่ยชิงซือที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล.
"วางใจได้,ใครบอกว่าสี่คนล่ะ?
มีจื่อหยางจิงหงอยู่ยากที่จะมีคนตรวจจับได้"จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
-----------------------------------------------------------------
ใต้เสาสวรรค์ทั้งสี่,แดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ.
ภายในห้องโถง.
"ตุมมมมม!"
"วีด
โครม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดเสียงดังโครมครามกระจายไปทั่วห้องโถง
"บัดซบ!"เป็นเสียงของเซียนเทียนจงที่ดังก้องนั่นเอง.
ภายในห้องโถงนั้น,มีเพียงคนสองคน,หนึ่งคือเซียนเทียนจง,อีกคนเป็นชายในชุดสีแดง,ดวงตาของเขาที่เผยความมืดครึ้มเย็นชาขณะที่จ้องมองไปยังด้านนอกตำหนัก.
ฝ่ามือของเซียนเทียนจงที่ปัดป่ายทำลายทุกอย่างที่อยู่รอบๆ.
"จื่อจุ้นโปรดรับงับความโกรธ!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาในทันที.
"อะไรกันพวกมันไม่ยอมไปจัดการกุยเสอ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ฟังข้า,มันคิดว่าทำอะไรอยู่,ยังคิดว่าข้าเป็นจือจุ้นอีกรึ?"เซียนเทียนจงที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงออกมา.
"จือจุ้นพวกเขาหาได้ใช่จื่อจุ้นรุนแรก,เผ่าเต่าทมิฬเองก็ยึดถือเกี่ยวกับความเข้มข้นของสายโลหิต,พวกเขามีระดับสายโลหิตต่ำกว่า,ย่อมไม่กล้าขัดขื่นต่อกุยเสอ."ชายในชุดแดงกล่าวแก้ตัว.
"ปกติ? ปกติอะไร? สายโลหิตรุ่นที่หนึ่งรึ?
ไม่ใช่ว่าข้าเป็นก็มีสายโลหิตของรุ่นหนึ่งรึ?
ไม่ใช่ว่าข้าเป็นจื่อจุ้นหรอกรึ?"เซียนเทียนจงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"จื่อจุ้น,ท่านคือสายโลหิตของรุ่นหนึ่ง,เผ่าเต่าทมิฬทุกคนล้วนแต่รับฟังคำสั่งของท่า,ทว่าท่านกับบรรพชนนั้นแตกต่างกัน,เผ่าเต่าทมิฬไม่สามารถล่วงเกินท่านได้,เช่นกันพวกเขาก็ไม่สามารถล่วงเกินกุยเสอได้เช่นกัน!"ชายในชุดแดงตอบ.
"เซียนจื่ออวิ๋น,เจ้ามีปัญญาที่ยอดเยี่ยม,เจ้าบอกซิว่าข้าควรทำอย่างไร?
ทำอย่างไรจะทำให้กลุ่มอาวุโสทั้งหมดยอมอยู่ในโอวาท?"เซียนเทียนจงกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"จื่อจุ้น,อาวุโสเชื่อฟังท่านอยู่แล้ว,ทว่าคำสั่งของบรรพชนนั้นได้สั่งสอนไม่ให้ขัดแย้งต่อกัน,ส่วนกุยเสอนั้น,ง่ายมาก,พวกเขาไม่สามารถจัดการกุยเสอได้,หากแต่จื่อจุ้นไม่ใช่พวกเขา?"เซียนจื่ออวิ๋นที่กล่าวหยัน.
"หืม?"
"จื่อจุ้นสามารถสั่งเหล่าอาวุโสจัดการจงซานและคนของเขาได้,ส่วนกุยเสอนั้นยังไม่ใช่เซียนบรรพชนด้วยซ้ำ,ไม่ใช่ว่าจื่อจุ้นจัดการได้ง่ายๆเลยรึ?"เซียนจื่ออวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดี,ดี,ฮ่าฮ่าฮ่า,รอให้ข้าได้สายโลหิตของกุยเสอมาก่อนเถอะ,ข้าคิดว่ากลุ่มอาวุโสคงไม่กล้าพูดอะไรอีกแน่."เซียนเทียนจงที่พยักหน้ารับพร้อมกับเสียงหัวเราะ.
"ที่จริง,ผู้น้อยไม่ได้กังวลเรื่องนั้น,ที่กังวลนั้น.....!"เซียนจื่ออวิ๋นที่ขมวดคิ้วไปมา.
"กังวลเรื่องอะไร?"
"ผู้น้อยกังวลว่ากุยเสอจะไม่ยอมเผยตัวออกมา!"
"หืม?"เซียนเทียนจงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แม้นว่าจื่อจุ้นจะมีแผนกลายสิบวิธีในการลอบโจมตี,หากจงซานไม่ได้นำกุยเสอมาด้วย,ทุกอย่างก็จะได้ประโยชน์,ดังนั้นผู้น้อยจึงกังวลเรื่องนี้."เซียนจื่ออซวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ใช่,ข้าเองก็ได้ตกลงกับเฉิงโห่วไว้แล้ว,เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะยื่นมือมาช่วย,ทว่าหากกุยเสอไม่มา,ก็ไม่สามารถทำอะไรได้,เซียนจื่ออวิ๋น,เจ้าคิดว่าควรทำอย่างไร?"เซียนเทียนจงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
เซียนจื่ออวิ๋นที่ส่ายหน้าไปมา,ดูเหมือนว่าจะไม่มีวิธีเช่นกัน.
"รายงาน!"ทันใดนั้นที่ด้านนอกมีเผ่าเต่าทมิฬคนหนึ่งวิ่งเข้ามา.
"เกิดอะไรขึ้น?"เซียนเทียนจงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.
"เต่าทมิฬที่มีนามว่ากุยเสอ,ขอเข้ามาภายในแดนเทวะ!"เต่าทมิฬตนดังกล่าวเอ่ย.
กุยเสอ? เซียนเทียนจงและเซียนจื่ออวิ๋นที่เผยสีหน้าประหลาดใจ,ในเวลานี้เขากังวลว่ากุยเสอจะไม่ออกมา,แต่กลายเป็นว่ากุยเสอกลับมาปรากฏตัวเองเลยรึ?
จริงอย่างงั้นรึ?
Chapter 1267 Black Tortoise sacred place
玄武圣地
แดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ.
อาณาเขตเสี่ยวเมิ่ง,วิหารเต๋าจวงจื่อ!
บนยอดเขาสูงสุด,จวงจื่อที่กวาดตามองศิษย์ของเขา,พร้อมกับกล่าวออกมาเบาๆ,"พวกเจ้าจงตั้งใจฝึกฝนบำเพ็ญเพียรให้ดี,หลังจากที่ข้ากลับมาแล้ว,จะตรวจสอบผลสำเร็จของพวกเจ้าทุกคน!"
"ครับ!"เหล่าศิษย์ที่รับคำเสียงดัง.
จากนั้น,จวงจื่อที่สะบัดมือ,พร้อมกับสร้างเมฆบินจากไป.
และมีคนหนึ่งที่ติดตามจวงจื่อไปด้วย,นั่นก็คือบรรพชนเสวี๋ยเหม่ย,ที่ในวันนี้กลายเป็นศิษย์ของจวงจื่อไปแล้วนั่นเอง.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่ดูไร้อารมณ์อยู่ด้านหลังจวงจื่อ,คนทั้งสองที่กำลังมุ่งตรงไปยังทิศเหนือ.
จากที่ไกลออกไปศิษย์ทุกคนที่จ้องมองจวงจื่อจากไป,ก่อนที่จะบินกลับไปยังที่พักของตัวเอง.
และบนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกลออกไป.
อี้หลางเชวี๋ยที่จ้องมองจวงจื่อจากไป.
ที่ด้านหลังอี้หลางเชวี๋ยคือบิดาและบรรพชนของเขา.
"ผู้ก่อตั้งได้เดินทางไปยังพิธีบูชายันต์แล้ว,ทำไมถึงได้นำเพยงบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยไปด้วยล่ะ?
เซียนบรรพชนคนอื่นๆไม่นำไป!"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เพราะว่าบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยหมดค่าแล้ว!"อี้หลานเชวี๋ยเอ่ยเบาๆ.
"หมายความว่าอย่างไร?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"การเดินทางไปยังดินแดนขั้วโลกเหนือ,บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย."อี้หลายเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"ตายอย่างไม่ต้องสงสัยอย่างงั้นรึ?เป็นไปได้อย่างไร?"บิดาอี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
บรรพชนที่อยู่ข้างเผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"จงซานที่ต้องการให้เขาตาย,หากแต่ผู้ก่อตั้งต้องการอะไรบางอย่าง,ตอนนี้เขาไม่ต้องการให้เขามีชีวิตแล้ว,บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยเวลานี้เต็มไปด้วยความความโชคร้ายที่น่าสะพรึง,เขาไม่ตายเวลานี้,ใครจะตายล่ะ?
การเดินทางไปยังทางเหนือครั้งนี้,จะต้องมีการต่อสู้ที่สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนอย่างแน่นอน!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"จงซานอยู่ในดินแดนขั้วโลกเหนืออย่างงั้นรึ?
เจ้ารู้อะไร? ถึงได้มันใจขนาดนั้น?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่ยังไม่ค่อยอย่างเชื่อ.
"อืม,แล้วเจ้าเอาอะไรมายืนยันว่าจงซานอยู่ในดินแดนขั้วโลกเหนือ?"บรรพชนที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"ท่านพ่อ,บรรพชน,พวกท่านยังจำกลุ่มคนที่จงซานที่ได้นำมาด้วยหรือไม่?"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,อี้หลานเชวี๋ยที่ใช้วิชาสร้างภาพคนกลุ่มหนึ่งขึ้นมา,เป็นกลุ่มของจงซานทั้ง
12 คน.
"ใช่,คนกลุ่มนี้,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"พวกเขาบอกข้าแล้ว!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าวยืนยัน.
"พวกเขาบอกเจ้าอย่างงั้นรึ?"บรรพชนที่เผยท่าทางสงสัย.
"คนที่อยู่ที่นี่,ท่านพ่อและบรรพชนรู้จักใครบ้าง?"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวสอบถาม.
"มีหลายคนที่ข้าไม่รู้จัก!"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่ส่ายหน้าไปมา.
"แล้วคนนี้ล่ะ?"อี้หลานเชวี๋ยที่ชี้ไปยังกุยเสอในทันที.
"เขา?เขาเป็นจือจุ้นในโลกใบเล็ก!"บรรพชนที่จำได้ในทันที.
"เป็นความจริง,เขาคือจื่อจุ้นเผ่าเต่าทมิฬจากโลกใบเล็ก,กุยเสอ,ด้วยสถานะของเขา,บอกข้า,พวกเขากำลังเดินทางไปยังดินแดนขั้วโลกเหนือ!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"หืม?"
"ต้าเต๋าของจงซาน,ทำให้เทียนเต๋ามากมายต้องสั่นสะท้าน,ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซาน,เกือบทุกคนเป็นเซียนบรรพชน,มีเพียงสามคนที่ไม่ใช่,สตรีที่พันร่างด้วยผ้าดำ,หนานกงเซิ่งและกุยเสอ!
หนานกงเซิ่งในโลกใบเล็กทุกคนต่างก็รู้ดีว่าเขาคือปรมาจารย์ค่ายกลลำดับหนึ่งของโลกใบเล็ก,ในโลกใบใหญ่นี้,แม้นว่าเขาจะไม่ใช่เซียนบรรพชน,ทว่าข้ามั่นใจว่าเขานั้นแข็งแกร่งกว่ากุยเสอมากมายนัก,ส่วนสตรีในชุดคลุมดำนั้น,นางที่ยืนอยู่ข้างกายจงซานตลอดเวลา,ส่วนเซียนบรรพชนคนอื่นๆเองต่างก็ให้ความเคารพนางมาก,ความแข็งแกร่งของนางย่อมไม่อ่อนด้อย,มีเพียงกุยเสอ,เขาคือคนที่อ่อนแอที่สุด,ทำไมจงซานถึงได้นำเขามาด้วยล่ะ?"อี้หลานเชวี๋ยทำการวิเคราะห์.
"เผ่าเต๋าทมิฬ?
เจ้าบอกว่าจงซานนำกุยเสอไปยังทิศเหนือ,เพื่อที่จะกำราบเผ่าเต่าทมิฬอย่างงั้นรึ?"บิดาของอี้หลานเชวี๋ยที่สอบถามออกมา.
"กำราบรึ?
หืม,ด้วยสิ่งที่ข้ากล่าวเอ่ยมานี้แม้นว่าจะไม่รู้แผนการของจงซาน,ทว่าบอกได้ว่าการนำกุยเสอมาในครั้งนี้,ก็เพื่อสร้างความเกี่ยวพันธ์กับดินแดนขั้วโลกเหนือแน่นอน!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวยืนยัน.
"ดูเหมือนว่า,จงซานจะอยู่ในดินแดนขั้วโลกเหนือจริงๆ."
"ใช่,ส่วนผู้ก่อตั้งเองก็ย่อมมองเห็นเช่นกัน,ดังนั้นจึงได้นำบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยไปด้วย,เพื่อส่งไปให้จงซานสังหาร."อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวอย่างมั่นใจ.
ส่งให้จงซานสังหารรึ?
บิดาอี้หลานเชวี๋ยและบรรพชนที่เผยความหวาดกลัวขึ้นมา.
"แล้วเจ้ามั่นใจได้อย่างไรว่าดินแดนขั้วโลกเหนือจะเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ขึ้น?"บรรพชนกล่าว.
"ไม่ใช่ว่าผู้ก่อตั้งได้เอ่ยอะไรเมื่อวานนี้แล้วหรอกรึ?เขาได้บอกว่าเผ่าจิงเกิดเรื่องสำคัญขึ้น,?ว่าไม่รู้ว่าเกิดอะไร,เผ่าจิงนั้นเป็นหนึ่งในสามกลุ่มอิทธิพลของขั้วโลกเหนือเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น,แล้วเผ่าเต๋าทมิฬล่ะ?
จงซานได้นำกุยเสอไปด้วย,เป็นไปได้ว่าต้องการต่อรองอะไรบางอย่างกับเผ่าเต่าทมิฬ?
ข้าไม่เชื่อ,จะไม่มีความขัดแย้งใดๆ,ทว่าก็ไม่รู้เช่นกันว่าความขัดแย้งนี้จะอยู่ในระดับใด!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าวอย่างจริงจัง.
"หากจงซานสังหารบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นศัตรูกับผู้ก่อตั้งรึ?
แล้วตระกูลอี้....?"บรรพชนที่ขมวดคิ้วไปมา,ชัดเจนว่าเขาเองก็คิดที่จะเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ซึ่งอาจจะมีปัญหา.
"ฮึ ฮึ,ศัตรูอย่างงั้นรึ? เป็นศัตรูที่ใหญ่โตมาก,ตระกูลอี้ของพวกเราก็จะเป็นต้องก้าวไปด้านหน้า,เหล่าคนที่มีพรสวรรค์มากมายใต้โลกหล้าต่างก็ละเลยการก้าวออกไปของตระกูลอี้เช่นกัน!"อี้หลานเชวี๋ยที่เอ่ยหากแต่บรรพชนไม่เข้าใจ.
--------------------------------------------------------
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น.
จงซานกลับตำหนักเทพเหมันตร์,เป่ยชิงซือเองก็กลับมาเช่นกัน,พวกเขาที่อยู่ในตำหนักปุถุชน.
บ่อแกนปิศาจที่อยู่ด้านในตำหนักปุถุชนได้หายไปแล้ว,ทำให้บรรยากาศในเวลานี้แตกต่างจากเดิมเป็นอย่างมาก.
"นี่คือผลดองผลึก,กินแล้วจะหายดีใช่หรือไม่?"เป่ยชิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"โปรดวางใจ,จิงอวิ๋นเทียนไม่โกหกแน่นอน."จงซานที่กล่าวยืนยัน.
เป่ยชิงซือที่นำผลไม้ดองผลึกเข้าปาก.
"วูซซซซ!"
ร่างของเป่ยชิงซือที่มีแสงสีม่วงปกคลุม,ดวงวิญญาณภายในของนางที่ดูมั่นคงขึ้น,ส่วนจงซานนั้นเฝ้าระวังอยู่ด้านข้าง.
"วูซซซซซ!"
เป่ยชิงซือที่พ่นลมหายใจยาว,ใบหน้าที่มีน้ำมีนวล,พร้อมกับเผยยิ้มที่งดงามออกมา.
"เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถามออกมา.
"ยาเทวะสกัดวิญญาณสลายไปแล้ว,เวลานี้วิญญาณข้าได้ผสานรวมกับกายเนื้ออีกครั้ง,ผลของยาเทวะสกัดวิญญาณดูเหมือนว่าจะหายไปทั้งหมด!"เป่ยชิงซือเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ดีแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
"สถานที่พิเศษต่างๆ,ข้าได้แจ้งหนานกงเซิ่งไปหมดแล้ว,พวกเขาเริ่มทำการติดตั้งค่ายกลแล้ว,ข้าให้ข้ากลับมาแจ้งเจ้า,ก่อนหน้าที่จะพิธีบูชายันต์,การเตรียมการต้องเสร็จสิ้นเรียบร้อยแน่นอน."เป่ยชิงซือกล่าว.
"หนานกงเซิ่งเป็นคนจัดการ,ข้าย่อมสบายใจ."จงซานพยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,กุยเสอกลับมาแล้ว!"เสียงของจินเผิงที่ดังออกมาจากด้านนอกตำหนัก.
"ให้เขาเข้ามา!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"
จากนั้นไม่นาน,กุยเสอก็ก้าวเข้ามาในห้องโถง.
"เฉินกุยเสอคารวะเซิ่งหวัง,คารวะฮวงโหว!"กุยเสอที่แสดงความเคารพ.
"อืม,กุยเสอ,หลายเดือนมานี้ได้อะไรมาบ้าง?"จงซานสอบถามออกไป.
กุยเสอฝืนยิ้มออกมา,ส่ายหน้าไปมา,"เฉินได้ติดต่อกับเผ่าเต่าทมิฬระดับร่าง,สำหรับระดับเซียนบรรพชนนั้น,ไม่มีโอกาสเลย,หากแต่รวบรวมข้อมูลมากมาย,ทว่าไม่สามารถยืนยันได้ว่ามันเป็นความจริง!"
"งั้นรึ?,เจ้าไปพักก่อน,หนึ่งวันหลังจากนี้,ข้าจะพาเจ้าไปยังแดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ!"จงซานกล่าว.
"?"กุยเสอที่ตกใจเล็กน้อย.
"ไปได้แล้ว!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"กุยเสอแม้นว่าจะเต็มไปด้วยความสงสัยทว่าก็ถอยหลังออกไป.
"เจ้าวางแผนที่จะไปยังแดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬจริงๆรึ?"เป่ยชิงซือเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล.
"โปรดวางใจ,ใต้สวรรค์แห่งนี้,ถึงเป็นปราชญ์เทพก็ไม่สามารถขวางข้าได้,ไม่จำเป็นต้องห่วงความปลอดภัยของข้า."จงซานที่กล่าวปลอบ.
"แต่ว่า....,ข้าอยากไปกับเจ้าด้วย!"เป่ยชิงซือที่เอ่ยด้วยความเป็นห่วง.
"ไม่,การเดินทางครั้งนี้,แม้นว่าจะไม่มีอันตราย,ทว่าก็มีความขัดแย้งไม่น้อย,เจ้าอยู่ที่นี่ก่อน,นอกจากนี้เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์ยังคงจับจ้องเจ้าอยู่ไม่ใช่รึ?
นางกลัวว่าเจ้าจะหนีไป,หากเจ้าไป,นางจะต้องออกมาขัดขวางอย่างแน่นอน,ข้าจะให้โหลวซิงเฉิน,เต้าเหรินถูคอยปกป้องเจ้า,ทำตามแผนที่พวกเราวางไว้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"แต่ว่า,เจ้า,จินเผิง,จื่อหยางจิงหง,กุยเสอ,สี่คนที่เดินทางไปครั้งนี้,ข้าไม่วางใจ!"เป่ยชิงซือที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล.
"วางใจได้,ใครบอกว่าสี่คนล่ะ?
มีจื่อหยางจิงหงอยู่ยากที่จะมีคนตรวจจับได้"จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
-----------------------------------------------------------------
ใต้เสาสวรรค์ทั้งสี่,แดนเทวะเผ่าเต่าทมิฬ.
ภายในห้องโถง.
"ตุมมมมม!"
"วีด
โครม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดเสียงดังโครมครามกระจายไปทั่วห้องโถง
"บัดซบ!"เป็นเสียงของเซียนเทียนจงที่ดังก้องนั่นเอง.
ภายในห้องโถงนั้น,มีเพียงคนสองคน,หนึ่งคือเซียนเทียนจง,อีกคนเป็นชายในชุดสีแดง,ดวงตาของเขาที่เผยความมืดครึ้มเย็นชาขณะที่จ้องมองไปยังด้านนอกตำหนัก.
ฝ่ามือของเซียนเทียนจงที่ปัดป่ายทำลายทุกอย่างที่อยู่รอบๆ.
"จื่อจุ้นโปรดรับงับความโกรธ!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาในทันที.
"อะไรกันพวกมันไม่ยอมไปจัดการกุยเสอ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ฟังข้า,มันคิดว่าทำอะไรอยู่,ยังคิดว่าข้าเป็นจือจุ้นอีกรึ?"เซียนเทียนจงที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงออกมา.
"จือจุ้นพวกเขาหาได้ใช่จื่อจุ้นรุนแรก,เผ่าเต่าทมิฬเองก็ยึดถือเกี่ยวกับความเข้มข้นของสายโลหิต,พวกเขามีระดับสายโลหิตต่ำกว่า,ย่อมไม่กล้าขัดขื่นต่อกุยเสอ."ชายในชุดแดงกล่าวแก้ตัว.
"ปกติ? ปกติอะไร? สายโลหิตรุ่นที่หนึ่งรึ?
ไม่ใช่ว่าข้าเป็นก็มีสายโลหิตของรุ่นหนึ่งรึ?
ไม่ใช่ว่าข้าเป็นจื่อจุ้นหรอกรึ?"เซียนเทียนจงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"จื่อจุ้น,ท่านคือสายโลหิตของรุ่นหนึ่ง,เผ่าเต่าทมิฬทุกคนล้วนแต่รับฟังคำสั่งของท่า,ทว่าท่านกับบรรพชนนั้นแตกต่างกัน,เผ่าเต่าทมิฬไม่สามารถล่วงเกินท่านได้,เช่นกันพวกเขาก็ไม่สามารถล่วงเกินกุยเสอได้เช่นกัน!"ชายในชุดแดงตอบ.
"เซียนจื่ออวิ๋น,เจ้ามีปัญญาที่ยอดเยี่ยม,เจ้าบอกซิว่าข้าควรทำอย่างไร?
ทำอย่างไรจะทำให้กลุ่มอาวุโสทั้งหมดยอมอยู่ในโอวาท?"เซียนเทียนจงกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"จื่อจุ้น,อาวุโสเชื่อฟังท่านอยู่แล้ว,ทว่าคำสั่งของบรรพชนนั้นได้สั่งสอนไม่ให้ขัดแย้งต่อกัน,ส่วนกุยเสอนั้น,ง่ายมาก,พวกเขาไม่สามารถจัดการกุยเสอได้,หากแต่จื่อจุ้นไม่ใช่พวกเขา?"เซียนจื่ออวิ๋นที่กล่าวหยัน.
"หืม?"
"จื่อจุ้นสามารถสั่งเหล่าอาวุโสจัดการจงซานและคนของเขาได้,ส่วนกุยเสอนั้นยังไม่ใช่เซียนบรรพชนด้วยซ้ำ,ไม่ใช่ว่าจื่อจุ้นจัดการได้ง่ายๆเลยรึ?"เซียนจื่ออวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดี,ดี,ฮ่าฮ่าฮ่า,รอให้ข้าได้สายโลหิตของกุยเสอมาก่อนเถอะ,ข้าคิดว่ากลุ่มอาวุโสคงไม่กล้าพูดอะไรอีกแน่."เซียนเทียนจงที่พยักหน้ารับพร้อมกับเสียงหัวเราะ.
"ที่จริง,ผู้น้อยไม่ได้กังวลเรื่องนั้น,ที่กังวลนั้น.....!"เซียนจื่ออวิ๋นที่ขมวดคิ้วไปมา.
"กังวลเรื่องอะไร?"
"ผู้น้อยกังวลว่ากุยเสอจะไม่ยอมเผยตัวออกมา!"
"หืม?"เซียนเทียนจงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แม้นว่าจื่อจุ้นจะมีแผนกลายสิบวิธีในการลอบโจมตี,หากจงซานไม่ได้นำกุยเสอมาด้วย,ทุกอย่างก็จะได้ประโยชน์,ดังนั้นผู้น้อยจึงกังวลเรื่องนี้."เซียนจื่ออซวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ใช่,ข้าเองก็ได้ตกลงกับเฉิงโห่วไว้แล้ว,เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะยื่นมือมาช่วย,ทว่าหากกุยเสอไม่มา,ก็ไม่สามารถทำอะไรได้,เซียนจื่ออวิ๋น,เจ้าคิดว่าควรทำอย่างไร?"เซียนเทียนจงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
เซียนจื่ออวิ๋นที่ส่ายหน้าไปมา,ดูเหมือนว่าจะไม่มีวิธีเช่นกัน.
"รายงาน!"ทันใดนั้นที่ด้านนอกมีเผ่าเต่าทมิฬคนหนึ่งวิ่งเข้ามา.
"เกิดอะไรขึ้น?"เซียนเทียนจงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.
"เต่าทมิฬที่มีนามว่ากุยเสอ,ขอเข้ามาภายในแดนเทวะ!"เต่าทมิฬตนดังกล่าวเอ่ย.
กุยเสอ? เซียนเทียนจงและเซียนจื่ออวิ๋นที่เผยสีหน้าประหลาดใจ,ในเวลานี้เขากังวลว่ากุยเสอจะไม่ออกมา,แต่กลายเป็นว่ากุยเสอกลับมาปรากฏตัวเองเลยรึ?
จริงอย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น