Immortality Chapter 1256 Common people palace
Chapter 1256 Common people palace
苍生殿
ตำหนักปุถุชน.
"แขกผู้ทรงเกียรติของเผ่าเต่าทมิฬก็คือปราชญ์เทพลำดับหนึ่งนี่เอง,เฉิงโห่ว,พบกันอีกแล้ว!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
เฉิงโห่ว?
ทันทีที่จงซานเอ่ย,ทุกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวนและโหยหลานที่เข้าล้อมรอบจงซาน,ปราชญ์เทพ,ปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง! กำลังซ่อนตัวอยู่อย่างงั้นรึ?
เซียนเทียนจงและกุยเสิ่นอู๋ที่ใบหน้าเปลี่ยนไป,ทว่าไม่ได้เผยท่าทางแปลกประหลาดแต่อย่างใด,ดูเหมือนพวกเขาจะรับรู้อยู่แล้วว่าเฉิงโห่วจะมา.
"วูซซซซซ!"
ห้วงมิติที่ด้านหน้าเซียนเทียนจงสั่นไหว,ก่อนที่จะปรากฏชายในชุดสีม่วง.
เป็นเฉิงโห่วจริงๆ.
หลังจากที่เฉิงโห่วปรากฏ,เขาไม่ได้มองมายังจงซาน,เขาจ้องมองไปยังเซียนเทียนจง.
"จื่อจุ้นเซียนเทียนจง,ครั้งนี้ต้องรบกวนแล้ว!"เฉิงโห่วกล่าวอย่างสภาพ.
"ไม่มีปัญหา!"เซียนเทียนจงที่ตอบกลับอย่างสุภาพเช่นกัน.
ส่วนจงซานที่เผยท่าทางสงสัยเช่นกัน,เฉิงโห่วสุภาพกับเซียนเทียนจง?
เฉิงโห่วที่ทักทายเซียนเทียนจงเสร็จก็หันหน้ามามองกงซาน.
"เซิ่งหวังจง! มีวิชาที่ดี!"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาเบาๆ.
วิชาที่ดี,แน่นอนหมายถึงวิธีในการพบกับเฉิงโห่ว,ทั้งที่คนอื่นๆแม้แต่ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาอย่างจื่อหยางจิงหง,ยังทำไม่ได้,ทว่าจงซานกลับทำได้,เรื่องนี้ทำให้เฉิงโห่วยิ่งให้ความสำคัญกับจงซาน.
"ไม่คิดจะพบปราชญ์เทพลำดับหนึ่งที่นี่."จงซานที่ลอบเคียงถาม.
เฉิงโห่วที่จ้องมองจงซานส่ายหน้าไปมา,"ไม่ใช่ว่าเซิ่งหวังจงมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปทำหรอกรึ?
ทำไมไม่ไปตอนนี้ล่ะ?"
ใบหน้าของจงซานที่กระตุกเล็กน้อย.
ในเวลาเดียวกัน,เซียนเทียนจงที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ใบหน้าที่เผยความกังวล,เฉิงโห่วต้องการปล่อยพวกเขาไปอย่างงั้นรึ?
ทำไม?
เผ่าเต๋าทมิฬที่มีผู้ฝึกตนมากมายกำลังเดินทางมาก,และยังมีปราชญ์เทพลำดับหนึ่งอีก,จงซานจะหนีได้อย่างงั้นรึ?
จงซานที่ลังเลเล็กน้อย,ไม่รู้ว่าเฉิงโห่วกำลังคิดอะไรอยู่,ทว่าท้ายที่สุดก็กล่าวออกมาว่า,"เช่นนั้นลาก่อน!"
เฉิงโห่วพยักหน้ารับ.
จงซานที่หลับหลัง,หันหน้ามามองเฉิงโห่วด้วยความระมัดระวังเล็กน้อย,จากนั้นก็บินตรงไปยังทิศเหนือ.
เฉิงโห่วที่เต็มไปด้วยความสูงส่ง,ราวกับว่าเขาได้ลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในทวีปตะวันออกไปหมดแล้ว.
จนกระทั่งจงซานได้จากไป,เซียนเทียนจงจึงเริ่มสอบถาม."เฉิงโห่ว,หมายความว่าอย่างไร,ทำไมถึงปล่อยพวกมันไป?"
เฉิงโห่วที่จ้องมองไปยังกลุ่มของจงซานที่จากไป,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เซียนเทียนจง,ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการเซียนโบราณกุยเสออย่างงั้นรึ?"
"ใช่!"เซียนเทียนจงเอ่ย.
"โปรดวางใจ,พวกเขาไม่สามารถหนีพ้น!"เฉิงโห่วเอ่ย.
"ไม่สามารถหนีพ้น?
หมายความว่าอย่างไร?"เซียนเทียนจงที่เอ่ยออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”
"วูซซซ!”........................
สายลมที่โบกสะบัดพัดเป่าอย่างรุนแรง,เหล่ายอดฝีมือของเผ่าเต่าทมิฬที่เร่งรีบเดินทางมาอย่างรวดเร็ว.
"จื่อจุ้นมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นรึ?"ทุกคนที่เร่งรีบสอบถามออกมาในทันที.
เซียนเทียนจงที่จ้องมองไปยังเหล่าเซียนบรรพชนอีกหลายคน,ใบหน้าเคร่งขรึมและกล่าวออกมาว่า,"กว่าจะมาถึง,ทุกอย่างก็จบแล้ว!"
เหล่าเซียนบรรพชนเผ่าเต่าทมิฬที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,พวกเขาที่เพิ่งได้รับข่าว,และหลายคนที่อยู่ในช่วงวิกฤติในการบำเพ็ญ,หากแต่พวกเขาก็เร่งรีบเดินทางมาช่วยจื่อจุ้นโดยไม่ลังเล,คาดไม่ถึงเลยว่ากลับถูกตำหนิ?
เหล่าเซียนบรรพชนเผ่าเต่าทมิฬ,ภายในใจรู้สึกไม่ค่อยดีนัก,ทว่าเซียนเทียนจงที่เป็นจื่อจุ้น,ธรรมเนียมเผ่าไม่สามารถละเลย,พวกเขาจึงทำได้แค่เก็บมันเอาไว้ในใจ.
"เซียนเทียนจง,เจ้าวางใจพวกเขาจะกลับมา!"เฉิงโห่วกล่าว.
เฉิงโห่วและเซียนเทียนจง,ที่แสดงท่าทางเหมือนอยู่ในระดับเท่ากัน,ไม่ใช่ว่าปราชญ์เทพที่อยู่เหนือล้ำ,เซียนเทียนจงนั้นไม่คู่ควรที่จะตีตัวเสมอแม้แต่น้อย.
หากจงซานอยู่ที่นี่,ย่อมเผยท่าทางประหลาดใจแน่นอน,มีอะไรพิเศษที่เซียนเทียนจงซ่อนเอาไว้กัน?
"กลับมา?
หมายความว่าอย่างไร?"เซียนเทียนจงสอบถาม.
"เจ้าส่งสัญญาณไปให้ข้า,ไม่ใช่ว่าตำหนักเทพเหมันตร์กำหนดคนบูชายันต์แล้วหรอกรึ?
นางมีนามว่าเป่ยชิงซืออย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วสอบถาม.
ใช่,เป็นเช่นนั้น,ตอนนี้เผ่าจิงเองก็มอบเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณต่อนางแล้ว!"เซียนเทียนจงที่พยักหน้ารับ,พร้อมกับเผยท่าทางสงสัยจดจ้องมองไปยังเฉิงโห่ว.
"ใช่จริงๆด้วย!"เฉิงโห่วพยักหน้า.
"หืม?"
"ใครครั้งนี้จงซานเดินทางมายังภาคเหนือ,บางทีคงเพราะเป่ยชิงซือ!"เฉิงโห่วกล่าว.
"เป่ยชิงซือ?"
"นี่เจ้าไม่รู้อย่างงั้นรึ?เป่ยชิงซือคือฮวงโหวของจงซาน?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
อย่างไรก็ตาม,ข้อมูลที่เซียนเทียนจงได้มานั้นกับเทียบกับเฉิงโห่วไม่ได้,นอกจากนี้เป่ยชิงซือเองก็ไม่เคยพูด.
"ที่แท้เป็นนาง?
จงซานต้องการช่วยเป่ยชิงซือ,เท่ากับท้าทายเจ้าตำหนักเหมันตร์,ครั้งนี้,ตำหนักเทพหมันตร์,เจ้าตำหนักและเป่ยชิงซือทั้งคู่ต่างก็มีคุณสมบัติเป็นเครื่องสังเวย,มีรึที่เจ้าตำหนักจะยินยอมจงซาน,เครื่องสังเวยต้องถูกส่งมาที่นี่ตามเวลา,เป่ยชิงซือมาที่นี่,จงซานก็จะมาด้วยเช่นกัน!"ใบหน้าของเซียนเทียนจงที่เผยท่าทางดีใจ.
เฉิงโห่วพยักหน้ารับ,ไม่กล่าวสิ่งใดอีก.
"เฉิงโห่ว,กุยเสอ,ข้าต้องได้ตัวมา,เมื่อถึงเวลานั้นขอให้เจ้าช่วยด้วย!"เซียนเทียนจงเอ่ยออกมาตรงๆ.
"ตกลง!"เฉิงโหวที่ตอบรับไม่บ่ายเบี่ยง.
"จากนี้,จงซานจะไม่ใช่ผู้มีอิทธิพลอีกต่อไปแล้ว,เรื่องนี้ต้องขอขอบคุณ!"เซียนเทียนจงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เซียนเทียนจงไม่จำเป็นต้องเอ่ยเช่นนั้น,หลายปีมานี้,เผ่าเต่าทมิฬช่วยสนับสนุนโลกใบใหญ่,ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด,ข้าและพวกต้องพยายามอย่างสุดความสามารถแน่นอน!"เฉิงโห่วเอ่ย.
"เป็นเรื่องที่พวกเขาต้องทำอยู่แล้ว!"เซียนเทียนจงที่กล่าวอย่างสุภาพ.
"ไปเถอะ,ข้าจะไปรอ,ไว้ให้ถึงงานบูชายันต์,พวกเราจะออกมาต้อนรับจงซานพร้อมกัน!"เฉิงโหวเอ่ย.
"ตกลง!"
---------------------------------------------
ดินแดนขั้วโลกเหนือ,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
กลุ่มของจงซานที่รอคอยอย่างอดทน,จินเผิงที่บินกลับมาด้วยความเร็ว.
"เซิ่งหวัง!"จินเผิงที่อุทานออกมา.
"เจ้าได้อะไรมาบ้าง?
เฉิงโห่วมายังเผ่าเต่าทมิฬทำไม?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เฉินได้จับตัวเผ่าเต่าทมิฬหลายตนพร้อมมาเค้นสอบถาม,ท้ายที่สุดก็ได้ข่าวที่ถูกต้องได้,เซิ่งหวังจำเสาสวรรค์ทั้งสี่ที่พวกเราเห็นได้หรือไม่?"จินเผิงกล่าว.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"มันเกี่ยวข้องกับทางเข้าของโลกปิศาจสวรรค์,ส่วนเฉิงโห่วที่มาไม่นานนี้,ได้บินเข้าไป!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเช่นกัน.
"เฉิงโห่วเข้าไปในโลกปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"หวนจีที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,เขาเดินทางไปด้านในด้วยวิธีที่พิเศษ,ทว่าไม่มีใครรู้ว่าทำเช่นไร,ทว่ามีเรื่องหนึ่งที่ทุกคนคิดว่าแปลก,คนของเผ่าเต่าทมิฬกล่าวว่าเฉินโห่วนั้นสุภาพกับเซียนเทียนจงเป็นอย่างมาก!"จินเผิงกล่าว.
จงซานที่ครุ่นคิดไปมา,ทุกอย่างเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด,เฉิงโห่วสามารถเข้าไปในโลกปิศาจสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?
เฉิงโห่วเข้าไปในโลกปิศาจสวรรค์,และยังแสดงท่าทางเกรงอกเกรงใจต่อเขา,แล้วทำไมเซียนเทียนจงที่เป็นเซียนบรรพชนขั้นที่แปดได้เป็นจื่อจุ้น?
"การที่เซียนเทียนจงได้เป็นจือจุ้นได้สอบถามมาหรือไม่?"จงซานกล่าว.
"อืม,แปลกมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าเหล่าเซียนบรรพชนทั้งหมดต่างก็เลือกเขา,หลังจากที่เลือกเขาแล้ว,เผ่าเต่าทมิฬทั้งหมดก็คล้อยตาม,ทำไมถึงเลือกเขา,นอกจากเหล่าเซียนบรรพชน,ก็ไม่มีใครรู้!"จินเผิงส่ายหน้าไปมา.
"ทั้งหมดเลยรึ?
เป็นไปได้รึ?"กุยเสอที่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
เผ่าเต่าทมิฬที่เคร่งครัดในลำดับสายโลหิตมาก,ความแข็งแกร่งของเซียนเทียนจงก็ไม่ได้มากมายนัก,สายโลหิตก็ไม่ได้บริสุทธิ์,ทำไมถึงได้เป็นจื่อจุ้น?
"เรื่องนี้,คงจะต้องสืบอีกครั้ง,เวลานี้เดินทางไปยังตำหนักเทพเหมันตร์กันก่อน!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"กุยเสอพยักหน้ารับ.
"ตำหนักเทพเหมันตร์อยู่ทิศใหนได้ถามมาหรือไม่?"จงซานสอบถามจินเผิง.
"ครับ,อยู่ไม่ใกล้แล้วอีกห้าวันก็ถึง,เฉินจะนำทางเอง!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดี!"
----------------------------------------------
ภายในตำหนักเทพเหมันตร์.
สิ่งก่อสร้างของตำหนักเทพเหมันตร์นั้นดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,มีตำหนักอยู่มากมาย,ทว่าที่ตรงกลางนั้น,กลับไม่ใช่ตำแหน่งเจ้าตำหนัก,ทว่ากลับมีตำหนักหนึ่งที่ถูกเรียกว่า,ตำหนักปุถุชน.
ตำหนักปุถุชน,ชื่อดังกล่าวนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้ง,หากแต่มองเข้าไปด้านใจจะได้ยินเสียงคร่ำครวญของวิญญาณดังออกมา.
ภายในตำหนักปุถุชนนั้น,มีองค์รักษ์ปกป้องอย่างหนาแน่น,ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้.
ในเวลานี้,เจ้าตำหนักได้นำเป่ยชิงซือมายืนอยู่ด้านหน้าตำหนักปุถุชน.
"เม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณเจ้ากินมันเรียบร้อยแล้ว,ด้วยการตัดสินใจของเจ้า,ที่จะเป็นเครื่องสังเวย,ในตำหนักเทพเหมันตร์ก็ถือว่าเจ้ามีสถานะเท่ากับข้า,มีบางสิ่งที่ข้าจะพาเจ้าไปดู."เจ้าตำหนักเหมันตร์เอ่ย.
ใบหน้าของเป่ยชิงซือที่เย็นชา,ท่าทางดูเลือนลอย.
"ตำหนักปุถุชน,หกเดือนหลังจากนี้,เจ้าต้องอยู่ในตำหนักแห่งนี้,ไปเถอะ,ข้าจะพาเจ้าเข้าไปดู!"เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์กล่าว.
"ครืนนนน!"
ประตูตำหนักที่ถูกเปิดออกมาช้าๆ.
ตำหนักปุถุชนที่ถูกเปิดออก,กลิ่นอายความเย็นที่รุนแรงระเบิดออกมา,หากแต่ไม่ส่งผลกระทบใดๆกับคนทั้งสอง.
ภายในตำหนัก,มีแสงระยิบระยับ,บนพ้นนั้นถูกฉาบด้วยคริสตัลสีขาวบริสุทธิ์,และด้านในก็มีสระขนาดใหญ่ที่ใจกลางตำหนัก,ในสระนั้นมีกลิ่นอายแห่งความตายแผ่ออกมา,ทว่ามันไม่สามารถเล็ดรอดออกมาจากสระได้.
รอบๆสระที่ดูขาวสะอาด,แต่ที่ด้านในมีสตรีนั่งสมาธิอยู่
80 คน.
สตรีที่มีใบหน้าสีขาวซี,ร่างกายปกคลุมด้วยหิมะสีขาว,พวกนางกำลังนั่งสมาธิอยู่,แต่ละคนดูงดงามเป็นอย่างมาก,แต่น่าเสียดายว่าแต่ละคนไม่มีชีวิตแล้ว,ทุกคนตกตายไปทั้งหมด.
80 ศพ?
เป่ยชิงซือไม่ได้มองไปที่ศพ,ทว่านางจ้องมองไปยังใจกลางสระ,ที่กลางสระนั้นมีอะไรบางอย่างที่เป็นประกายแสงสีแดง,น้ำเงิน,ดำ,เหลือง,หลากหลายสีเต็มไปหมด,แสงที่ดูไม่สว่าง,ดูมืดมนด้วยซ้ำ,อย่างไรก็เรื่องนี้หาได้มีอะไร,ที่สำคัญนั้นเป็นรูปปั้นขนาดเล็กที่อยู่ตรงกลางต่างหาก.
รูปปั้น?
ดวงตาของเป่ยชิงซือที่เป็นประกาย,รูปปั้นขนาดเล็กนั้นมีอยู่ด้วยกัน
18 อัน,ขณะที่กำลังดูดซับลูกแสงที่อยู่ในสระ,รูปปั้นเหล่านี้เป่ยชิงซือเคยเห็นมาก่อน.
"ต้นกำเนิดปิศาจ?"เป่ยชิงซือที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ต้นกำเนิดปิศาจ,เป็นรูปปั้นสตรีที่งดงาม,นี่ไม่ใช่ว่าหนึ่งในนั้นถูกน้ำไปสร้างถ้ำร้อยสวรรค์ที่ต้าเจิ้งหรอกรึ?
แน่นอน,บางทีเป่ยชิงซือคงไม่รู้ว่าต้นกำเนิดปิศาจนี้ได้ทำให้เกิดหวนจีขึ้นมา.
ทว่าที่นี่,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีถึง 18 อัน? 18
ต้นกำเนิดปิศาจ,ขณะที่กำลังดูดซับพลังจากในบ่ออย่างไม่มีสิ้นสุด.
เจ้าตำหนักเทวะไม่ได้แนะนำต้นกำเนิดปิศาจ,ทว่าได้นำเป่ยชิงซือมายังด้านหน้า
80 ศพที่นั่งอยู่.
เจ้าตำหนักเหมันตร์ที่จ้องมองศพทั้ง 80
,และกล่าวออกมาว่า,"คนทั้ง 80 นี้,แม้นว่าจะไม่มีชื่อเสียงมากมายในโลกหล้า,ทว่าพวกเขาก็ตายเพื่อพิทักษ์ความยุติธรรมให้กับประชาชนทั่วโลกหล้า,พวกนางจะได้รับความนับถือบูชาจากคนทั่วทั้งโลกใบใหญ่,พวกนางจะมีเกียรติเทียบเท่ากับปราชญ์เทพ!"
"เมื่อข้ากินเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณแล้ว,หลังจากวิญญาณข้าถูกดึงออกมาแล้ว,จะกลายเป็นเช่นนี้นะรึ?"เป่ยชิงซือกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เจ้าตะหนักเหมันตร์ที่จ้องมองเป่ยชิงซือ,ท้ายที่สุดก็ถอนหายใจ,"การบูชายันต์นั้น,ใช้เพียงแค่ดวงวิญญาณดังนั้นเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณจะทำให้ดวงวิญญาณหลุดออกมาจากกายเนื้อ,เมื่อถึงเวลานั้น,ดวงวิญญาณก็จะถูกนำไปบูชายันต์,ร่างเนื้อที่เหลือจะถูกนำมาไว้ที่นี่,ศพทั้งแปดสิบก็คือคนที่ถูกนำไปบูชายันต์,ศพทั้งหมดที่อยู่ในตำหนักปุถุชนนี้,ปราชญ์เทพ,ก็จะเดินทางมาสักการะ!"
เป่ยชิงซือที่ขบริมฝีปากแน่น,จ้องมองกายเนื้อที่เหลืออยู่,ใบหน้าที่มืดครึ้มและกล่าวออกมาว่า,"ข้าไม่ต้องการให้ปราชญ์เทพมาสักการะ,ข้าไม่ต้องการเข้าไปอยู่ในนั้น!"
"ชิงซือ,เจ้ากินเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณไปแล้ว,ไม่มีเส้นทางให้กลับแล้ว!"เจ้าตำหนักเหมันตร์ที่คิดว่าเป่ยชิงซือต้องการยกเลิกคำสัญญา,จึงได้กล่าวเตือน.
"ไม่,ข้าจะยอมมอบดวงวิญญาณเพื่อบูชายันต์,ทว่ากายเนื้อของขาที่เหลืออยู่ต้องไม่มาอยู่ในตำหนักแห่งนี้."
"ไม่ให้นำมาอยู่ในตำหนักแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"
"เป่ยชิงซือขอร้องเจ้าตำหนัก,หลังจากที่นำข้าไปบูชายันต์แล้ว,ให้นำทั้งหมดที่เหลือของข้ากลับไปยังศาลเทวะต้าเจิ้ง."ดวงตาของเป่ยชิงซือที่เต็มไปด้วยความลึกล้ำกล่าวต่อรอง.
Chapter 1256 Common people palace
苍生殿
ตำหนักปุถุชน.
"แขกผู้ทรงเกียรติของเผ่าเต่าทมิฬก็คือปราชญ์เทพลำดับหนึ่งนี่เอง,เฉิงโห่ว,พบกันอีกแล้ว!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
เฉิงโห่ว?
ทันทีที่จงซานเอ่ย,ทุกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวนและโหยหลานที่เข้าล้อมรอบจงซาน,ปราชญ์เทพ,ปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง! กำลังซ่อนตัวอยู่อย่างงั้นรึ?
เซียนเทียนจงและกุยเสิ่นอู๋ที่ใบหน้าเปลี่ยนไป,ทว่าไม่ได้เผยท่าทางแปลกประหลาดแต่อย่างใด,ดูเหมือนพวกเขาจะรับรู้อยู่แล้วว่าเฉิงโห่วจะมา.
"วูซซซซซ!"
ห้วงมิติที่ด้านหน้าเซียนเทียนจงสั่นไหว,ก่อนที่จะปรากฏชายในชุดสีม่วง.
เป็นเฉิงโห่วจริงๆ.
หลังจากที่เฉิงโห่วปรากฏ,เขาไม่ได้มองมายังจงซาน,เขาจ้องมองไปยังเซียนเทียนจง.
"จื่อจุ้นเซียนเทียนจง,ครั้งนี้ต้องรบกวนแล้ว!"เฉิงโห่วกล่าวอย่างสภาพ.
"ไม่มีปัญหา!"เซียนเทียนจงที่ตอบกลับอย่างสุภาพเช่นกัน.
ส่วนจงซานที่เผยท่าทางสงสัยเช่นกัน,เฉิงโห่วสุภาพกับเซียนเทียนจง?
เฉิงโห่วที่ทักทายเซียนเทียนจงเสร็จก็หันหน้ามามองกงซาน.
"เซิ่งหวังจง! มีวิชาที่ดี!"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาเบาๆ.
วิชาที่ดี,แน่นอนหมายถึงวิธีในการพบกับเฉิงโห่ว,ทั้งที่คนอื่นๆแม้แต่ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาอย่างจื่อหยางจิงหง,ยังทำไม่ได้,ทว่าจงซานกลับทำได้,เรื่องนี้ทำให้เฉิงโห่วยิ่งให้ความสำคัญกับจงซาน.
"ไม่คิดจะพบปราชญ์เทพลำดับหนึ่งที่นี่."จงซานที่ลอบเคียงถาม.
เฉิงโห่วที่จ้องมองจงซานส่ายหน้าไปมา,"ไม่ใช่ว่าเซิ่งหวังจงมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปทำหรอกรึ?
ทำไมไม่ไปตอนนี้ล่ะ?"
ใบหน้าของจงซานที่กระตุกเล็กน้อย.
ในเวลาเดียวกัน,เซียนเทียนจงที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ใบหน้าที่เผยความกังวล,เฉิงโห่วต้องการปล่อยพวกเขาไปอย่างงั้นรึ?
ทำไม?
เผ่าเต๋าทมิฬที่มีผู้ฝึกตนมากมายกำลังเดินทางมาก,และยังมีปราชญ์เทพลำดับหนึ่งอีก,จงซานจะหนีได้อย่างงั้นรึ?
จงซานที่ลังเลเล็กน้อย,ไม่รู้ว่าเฉิงโห่วกำลังคิดอะไรอยู่,ทว่าท้ายที่สุดก็กล่าวออกมาว่า,"เช่นนั้นลาก่อน!"
เฉิงโห่วพยักหน้ารับ.
จงซานที่หลับหลัง,หันหน้ามามองเฉิงโห่วด้วยความระมัดระวังเล็กน้อย,จากนั้นก็บินตรงไปยังทิศเหนือ.
เฉิงโห่วที่เต็มไปด้วยความสูงส่ง,ราวกับว่าเขาได้ลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในทวีปตะวันออกไปหมดแล้ว.
จนกระทั่งจงซานได้จากไป,เซียนเทียนจงจึงเริ่มสอบถาม."เฉิงโห่ว,หมายความว่าอย่างไร,ทำไมถึงปล่อยพวกมันไป?"
เฉิงโห่วที่จ้องมองไปยังกลุ่มของจงซานที่จากไป,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เซียนเทียนจง,ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการเซียนโบราณกุยเสออย่างงั้นรึ?"
"ใช่!"เซียนเทียนจงเอ่ย.
"โปรดวางใจ,พวกเขาไม่สามารถหนีพ้น!"เฉิงโห่วเอ่ย.
"ไม่สามารถหนีพ้น?
หมายความว่าอย่างไร?"เซียนเทียนจงที่เอ่ยออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”
"วูซซซ!”........................
สายลมที่โบกสะบัดพัดเป่าอย่างรุนแรง,เหล่ายอดฝีมือของเผ่าเต่าทมิฬที่เร่งรีบเดินทางมาอย่างรวดเร็ว.
"จื่อจุ้นมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นรึ?"ทุกคนที่เร่งรีบสอบถามออกมาในทันที.
เซียนเทียนจงที่จ้องมองไปยังเหล่าเซียนบรรพชนอีกหลายคน,ใบหน้าเคร่งขรึมและกล่าวออกมาว่า,"กว่าจะมาถึง,ทุกอย่างก็จบแล้ว!"
เหล่าเซียนบรรพชนเผ่าเต่าทมิฬที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,พวกเขาที่เพิ่งได้รับข่าว,และหลายคนที่อยู่ในช่วงวิกฤติในการบำเพ็ญ,หากแต่พวกเขาก็เร่งรีบเดินทางมาช่วยจื่อจุ้นโดยไม่ลังเล,คาดไม่ถึงเลยว่ากลับถูกตำหนิ?
เหล่าเซียนบรรพชนเผ่าเต่าทมิฬ,ภายในใจรู้สึกไม่ค่อยดีนัก,ทว่าเซียนเทียนจงที่เป็นจื่อจุ้น,ธรรมเนียมเผ่าไม่สามารถละเลย,พวกเขาจึงทำได้แค่เก็บมันเอาไว้ในใจ.
"เซียนเทียนจง,เจ้าวางใจพวกเขาจะกลับมา!"เฉิงโห่วกล่าว.
เฉิงโห่วและเซียนเทียนจง,ที่แสดงท่าทางเหมือนอยู่ในระดับเท่ากัน,ไม่ใช่ว่าปราชญ์เทพที่อยู่เหนือล้ำ,เซียนเทียนจงนั้นไม่คู่ควรที่จะตีตัวเสมอแม้แต่น้อย.
หากจงซานอยู่ที่นี่,ย่อมเผยท่าทางประหลาดใจแน่นอน,มีอะไรพิเศษที่เซียนเทียนจงซ่อนเอาไว้กัน?
"กลับมา?
หมายความว่าอย่างไร?"เซียนเทียนจงสอบถาม.
"เจ้าส่งสัญญาณไปให้ข้า,ไม่ใช่ว่าตำหนักเทพเหมันตร์กำหนดคนบูชายันต์แล้วหรอกรึ?
นางมีนามว่าเป่ยชิงซืออย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วสอบถาม.
ใช่,เป็นเช่นนั้น,ตอนนี้เผ่าจิงเองก็มอบเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณต่อนางแล้ว!"เซียนเทียนจงที่พยักหน้ารับ,พร้อมกับเผยท่าทางสงสัยจดจ้องมองไปยังเฉิงโห่ว.
"ใช่จริงๆด้วย!"เฉิงโห่วพยักหน้า.
"หืม?"
"ใครครั้งนี้จงซานเดินทางมายังภาคเหนือ,บางทีคงเพราะเป่ยชิงซือ!"เฉิงโห่วกล่าว.
"เป่ยชิงซือ?"
"นี่เจ้าไม่รู้อย่างงั้นรึ?เป่ยชิงซือคือฮวงโหวของจงซาน?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
อย่างไรก็ตาม,ข้อมูลที่เซียนเทียนจงได้มานั้นกับเทียบกับเฉิงโห่วไม่ได้,นอกจากนี้เป่ยชิงซือเองก็ไม่เคยพูด.
"ที่แท้เป็นนาง?
จงซานต้องการช่วยเป่ยชิงซือ,เท่ากับท้าทายเจ้าตำหนักเหมันตร์,ครั้งนี้,ตำหนักเทพหมันตร์,เจ้าตำหนักและเป่ยชิงซือทั้งคู่ต่างก็มีคุณสมบัติเป็นเครื่องสังเวย,มีรึที่เจ้าตำหนักจะยินยอมจงซาน,เครื่องสังเวยต้องถูกส่งมาที่นี่ตามเวลา,เป่ยชิงซือมาที่นี่,จงซานก็จะมาด้วยเช่นกัน!"ใบหน้าของเซียนเทียนจงที่เผยท่าทางดีใจ.
เฉิงโห่วพยักหน้ารับ,ไม่กล่าวสิ่งใดอีก.
"เฉิงโห่ว,กุยเสอ,ข้าต้องได้ตัวมา,เมื่อถึงเวลานั้นขอให้เจ้าช่วยด้วย!"เซียนเทียนจงเอ่ยออกมาตรงๆ.
"ตกลง!"เฉิงโหวที่ตอบรับไม่บ่ายเบี่ยง.
"จากนี้,จงซานจะไม่ใช่ผู้มีอิทธิพลอีกต่อไปแล้ว,เรื่องนี้ต้องขอขอบคุณ!"เซียนเทียนจงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เซียนเทียนจงไม่จำเป็นต้องเอ่ยเช่นนั้น,หลายปีมานี้,เผ่าเต่าทมิฬช่วยสนับสนุนโลกใบใหญ่,ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด,ข้าและพวกต้องพยายามอย่างสุดความสามารถแน่นอน!"เฉิงโห่วเอ่ย.
"เป็นเรื่องที่พวกเขาต้องทำอยู่แล้ว!"เซียนเทียนจงที่กล่าวอย่างสุภาพ.
"ไปเถอะ,ข้าจะไปรอ,ไว้ให้ถึงงานบูชายันต์,พวกเราจะออกมาต้อนรับจงซานพร้อมกัน!"เฉิงโหวเอ่ย.
"ตกลง!"
---------------------------------------------
ดินแดนขั้วโลกเหนือ,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
กลุ่มของจงซานที่รอคอยอย่างอดทน,จินเผิงที่บินกลับมาด้วยความเร็ว.
"เซิ่งหวัง!"จินเผิงที่อุทานออกมา.
"เจ้าได้อะไรมาบ้าง?
เฉิงโห่วมายังเผ่าเต่าทมิฬทำไม?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เฉินได้จับตัวเผ่าเต่าทมิฬหลายตนพร้อมมาเค้นสอบถาม,ท้ายที่สุดก็ได้ข่าวที่ถูกต้องได้,เซิ่งหวังจำเสาสวรรค์ทั้งสี่ที่พวกเราเห็นได้หรือไม่?"จินเผิงกล่าว.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"มันเกี่ยวข้องกับทางเข้าของโลกปิศาจสวรรค์,ส่วนเฉิงโห่วที่มาไม่นานนี้,ได้บินเข้าไป!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเช่นกัน.
"เฉิงโห่วเข้าไปในโลกปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"หวนจีที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,เขาเดินทางไปด้านในด้วยวิธีที่พิเศษ,ทว่าไม่มีใครรู้ว่าทำเช่นไร,ทว่ามีเรื่องหนึ่งที่ทุกคนคิดว่าแปลก,คนของเผ่าเต่าทมิฬกล่าวว่าเฉินโห่วนั้นสุภาพกับเซียนเทียนจงเป็นอย่างมาก!"จินเผิงกล่าว.
จงซานที่ครุ่นคิดไปมา,ทุกอย่างเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด,เฉิงโห่วสามารถเข้าไปในโลกปิศาจสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?
เฉิงโห่วเข้าไปในโลกปิศาจสวรรค์,และยังแสดงท่าทางเกรงอกเกรงใจต่อเขา,แล้วทำไมเซียนเทียนจงที่เป็นเซียนบรรพชนขั้นที่แปดได้เป็นจื่อจุ้น?
"การที่เซียนเทียนจงได้เป็นจือจุ้นได้สอบถามมาหรือไม่?"จงซานกล่าว.
"อืม,แปลกมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าเหล่าเซียนบรรพชนทั้งหมดต่างก็เลือกเขา,หลังจากที่เลือกเขาแล้ว,เผ่าเต่าทมิฬทั้งหมดก็คล้อยตาม,ทำไมถึงเลือกเขา,นอกจากเหล่าเซียนบรรพชน,ก็ไม่มีใครรู้!"จินเผิงส่ายหน้าไปมา.
"ทั้งหมดเลยรึ?
เป็นไปได้รึ?"กุยเสอที่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
เผ่าเต่าทมิฬที่เคร่งครัดในลำดับสายโลหิตมาก,ความแข็งแกร่งของเซียนเทียนจงก็ไม่ได้มากมายนัก,สายโลหิตก็ไม่ได้บริสุทธิ์,ทำไมถึงได้เป็นจื่อจุ้น?
"เรื่องนี้,คงจะต้องสืบอีกครั้ง,เวลานี้เดินทางไปยังตำหนักเทพเหมันตร์กันก่อน!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"กุยเสอพยักหน้ารับ.
"ตำหนักเทพเหมันตร์อยู่ทิศใหนได้ถามมาหรือไม่?"จงซานสอบถามจินเผิง.
"ครับ,อยู่ไม่ใกล้แล้วอีกห้าวันก็ถึง,เฉินจะนำทางเอง!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดี!"
----------------------------------------------
ภายในตำหนักเทพเหมันตร์.
สิ่งก่อสร้างของตำหนักเทพเหมันตร์นั้นดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,มีตำหนักอยู่มากมาย,ทว่าที่ตรงกลางนั้น,กลับไม่ใช่ตำแหน่งเจ้าตำหนัก,ทว่ากลับมีตำหนักหนึ่งที่ถูกเรียกว่า,ตำหนักปุถุชน.
ตำหนักปุถุชน,ชื่อดังกล่าวนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้ง,หากแต่มองเข้าไปด้านใจจะได้ยินเสียงคร่ำครวญของวิญญาณดังออกมา.
ภายในตำหนักปุถุชนนั้น,มีองค์รักษ์ปกป้องอย่างหนาแน่น,ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้.
ในเวลานี้,เจ้าตำหนักได้นำเป่ยชิงซือมายืนอยู่ด้านหน้าตำหนักปุถุชน.
"เม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณเจ้ากินมันเรียบร้อยแล้ว,ด้วยการตัดสินใจของเจ้า,ที่จะเป็นเครื่องสังเวย,ในตำหนักเทพเหมันตร์ก็ถือว่าเจ้ามีสถานะเท่ากับข้า,มีบางสิ่งที่ข้าจะพาเจ้าไปดู."เจ้าตำหนักเหมันตร์เอ่ย.
ใบหน้าของเป่ยชิงซือที่เย็นชา,ท่าทางดูเลือนลอย.
"ตำหนักปุถุชน,หกเดือนหลังจากนี้,เจ้าต้องอยู่ในตำหนักแห่งนี้,ไปเถอะ,ข้าจะพาเจ้าเข้าไปดู!"เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์กล่าว.
"ครืนนนน!"
ประตูตำหนักที่ถูกเปิดออกมาช้าๆ.
ตำหนักปุถุชนที่ถูกเปิดออก,กลิ่นอายความเย็นที่รุนแรงระเบิดออกมา,หากแต่ไม่ส่งผลกระทบใดๆกับคนทั้งสอง.
ภายในตำหนัก,มีแสงระยิบระยับ,บนพ้นนั้นถูกฉาบด้วยคริสตัลสีขาวบริสุทธิ์,และด้านในก็มีสระขนาดใหญ่ที่ใจกลางตำหนัก,ในสระนั้นมีกลิ่นอายแห่งความตายแผ่ออกมา,ทว่ามันไม่สามารถเล็ดรอดออกมาจากสระได้.
รอบๆสระที่ดูขาวสะอาด,แต่ที่ด้านในมีสตรีนั่งสมาธิอยู่
80 คน.
สตรีที่มีใบหน้าสีขาวซี,ร่างกายปกคลุมด้วยหิมะสีขาว,พวกนางกำลังนั่งสมาธิอยู่,แต่ละคนดูงดงามเป็นอย่างมาก,แต่น่าเสียดายว่าแต่ละคนไม่มีชีวิตแล้ว,ทุกคนตกตายไปทั้งหมด.
80 ศพ?
เป่ยชิงซือไม่ได้มองไปที่ศพ,ทว่านางจ้องมองไปยังใจกลางสระ,ที่กลางสระนั้นมีอะไรบางอย่างที่เป็นประกายแสงสีแดง,น้ำเงิน,ดำ,เหลือง,หลากหลายสีเต็มไปหมด,แสงที่ดูไม่สว่าง,ดูมืดมนด้วยซ้ำ,อย่างไรก็เรื่องนี้หาได้มีอะไร,ที่สำคัญนั้นเป็นรูปปั้นขนาดเล็กที่อยู่ตรงกลางต่างหาก.
รูปปั้น?
ดวงตาของเป่ยชิงซือที่เป็นประกาย,รูปปั้นขนาดเล็กนั้นมีอยู่ด้วยกัน
18 อัน,ขณะที่กำลังดูดซับลูกแสงที่อยู่ในสระ,รูปปั้นเหล่านี้เป่ยชิงซือเคยเห็นมาก่อน.
"ต้นกำเนิดปิศาจ?"เป่ยชิงซือที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ต้นกำเนิดปิศาจ,เป็นรูปปั้นสตรีที่งดงาม,นี่ไม่ใช่ว่าหนึ่งในนั้นถูกน้ำไปสร้างถ้ำร้อยสวรรค์ที่ต้าเจิ้งหรอกรึ?
แน่นอน,บางทีเป่ยชิงซือคงไม่รู้ว่าต้นกำเนิดปิศาจนี้ได้ทำให้เกิดหวนจีขึ้นมา.
ทว่าที่นี่,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีถึง 18 อัน? 18
ต้นกำเนิดปิศาจ,ขณะที่กำลังดูดซับพลังจากในบ่ออย่างไม่มีสิ้นสุด.
เจ้าตำหนักเทวะไม่ได้แนะนำต้นกำเนิดปิศาจ,ทว่าได้นำเป่ยชิงซือมายังด้านหน้า
80 ศพที่นั่งอยู่.
เจ้าตำหนักเหมันตร์ที่จ้องมองศพทั้ง 80
,และกล่าวออกมาว่า,"คนทั้ง 80 นี้,แม้นว่าจะไม่มีชื่อเสียงมากมายในโลกหล้า,ทว่าพวกเขาก็ตายเพื่อพิทักษ์ความยุติธรรมให้กับประชาชนทั่วโลกหล้า,พวกนางจะได้รับความนับถือบูชาจากคนทั่วทั้งโลกใบใหญ่,พวกนางจะมีเกียรติเทียบเท่ากับปราชญ์เทพ!"
"เมื่อข้ากินเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณแล้ว,หลังจากวิญญาณข้าถูกดึงออกมาแล้ว,จะกลายเป็นเช่นนี้นะรึ?"เป่ยชิงซือกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เจ้าตะหนักเหมันตร์ที่จ้องมองเป่ยชิงซือ,ท้ายที่สุดก็ถอนหายใจ,"การบูชายันต์นั้น,ใช้เพียงแค่ดวงวิญญาณดังนั้นเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณจะทำให้ดวงวิญญาณหลุดออกมาจากกายเนื้อ,เมื่อถึงเวลานั้น,ดวงวิญญาณก็จะถูกนำไปบูชายันต์,ร่างเนื้อที่เหลือจะถูกนำมาไว้ที่นี่,ศพทั้งแปดสิบก็คือคนที่ถูกนำไปบูชายันต์,ศพทั้งหมดที่อยู่ในตำหนักปุถุชนนี้,ปราชญ์เทพ,ก็จะเดินทางมาสักการะ!"
เป่ยชิงซือที่ขบริมฝีปากแน่น,จ้องมองกายเนื้อที่เหลืออยู่,ใบหน้าที่มืดครึ้มและกล่าวออกมาว่า,"ข้าไม่ต้องการให้ปราชญ์เทพมาสักการะ,ข้าไม่ต้องการเข้าไปอยู่ในนั้น!"
"ชิงซือ,เจ้ากินเม็ดยาเทวะสกัดวิญญาณไปแล้ว,ไม่มีเส้นทางให้กลับแล้ว!"เจ้าตำหนักเหมันตร์ที่คิดว่าเป่ยชิงซือต้องการยกเลิกคำสัญญา,จึงได้กล่าวเตือน.
"ไม่,ข้าจะยอมมอบดวงวิญญาณเพื่อบูชายันต์,ทว่ากายเนื้อของขาที่เหลืออยู่ต้องไม่มาอยู่ในตำหนักแห่งนี้."
"ไม่ให้นำมาอยู่ในตำหนักแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"
"เป่ยชิงซือขอร้องเจ้าตำหนัก,หลังจากที่นำข้าไปบูชายันต์แล้ว,ให้นำทั้งหมดที่เหลือของข้ากลับไปยังศาลเทวะต้าเจิ้ง."ดวงตาของเป่ยชิงซือที่เต็มไปด้วยความลึกล้ำกล่าวต่อรอง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น