Immortality Chapter 1238 Hong Jun real powerful
Chapter 1238 Hong Jun real formidable
鸿钧的真实强大
พลังที่น่าเกรงขามของหงจวิน.
หงจวินนำเจิ้นหยวนจื่อจากไปในที่สุด.
จงซานที่จ้องมองไปยังทิศทางที่หงจวินค่อยๆจากไป.
จงซานที่สูดหายใจลึก,คลายอารมณ์ลงได้,ขณะที่เงยหน้าหันมามองอีกทิศ.
"วูซซซซ!"
เนตรเทียนฟ้าที่ราวกับว่าส่องประกายแสงสีม่วงสว่างจ้า.
"โหยวหลาน,ต่อไป!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รับทราบ!"โหยวกลานที่ตอบรับคำในทันที.
เจ็ดรอยเทียนเต๋าที่โอบล้อมสี่ร้อยเทียนเต๋า,เนตรเทียนฟาที่สะกดเนตรแสงสวรรค์,ศพปราชญ์เทพตัดการควบคุมของเนตรแสงสวรรค์,ทุกอย่างที่เปลี่ยนเป็นง่ายดายราบรื่น.
ปราชญ์เทพโหยวกลานที่ดึงอำนาจเทียนเต๋าออกมา,ด้วยการใช้พลังแห่งกฏฟ้าดินดึงมันออกมาไม่หยุดหย่อน,เนตรแสงสวรรค์ที่อ่อนแอลงเรื่อยๆ.
เทียนเต๋าอีกสองร้อยเส้นถูกดึงออกมา,เนตรแสงสวรรค์ในเวลานี้กลายเป็นสิ้นหวัง,มันที่รับรู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกกำจัดแล้ว.
เนตรแสงสวรรค์ที่จ้องมองด้วยแววตาเกลียดชังไปยังโหยวกลาน.
โหยวหลานหาได้สนใจแต่อย่างใด,ยังคงแยกเทียนเต๋าต่อไป.
"ตูมมมม~~~~~~!”
เนตรแสงสวรรค์ที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,แรงระเบิดอันเนื่องมาจาก,เทียนเต๋าทั้งหมดสลายหายไป,ทำให้มันแตกสลายหายไป,ไม่สามารถมอบอะไรให้กับจงซานได้อีกแล้ว.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
โลกใบใหญ่,บนท้องฟ้าทวีปตงเซิ่งเฉิน,เกิดระเบิดเสียงดังนั่น,พื้นที่ที่กว้างขวางไร้ที่สิ้นสุด,ทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.
ท้องฟ้าที่แตกออกเป็นเสียงๆ,หลุมดำที่ใหญ่ยักษ์กว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุดปรากฏขึ้น,ราวกับว่าสวรรค์และปฐพีกำลังเปลี่ยนแปลง.
บนทวีปตงเซิ่งเฉิน,ผืนปฐพีที่กำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,ต้นไม้ใบหญ้า,แม่น้ำ,ภูเขา,กำลังถูกดูดเข้ามา,ผู้ฝึกตนมากมายไม่มีเวลาพอให้หนีด้วยซ้ำ.
เกิดระเบิดครั้งใหญ่,ปกคลุมพื้นที่ที่กว้างใหญ่,ทำให้ทะเลขนาดใหญ่ของทวีปตงเซิ่งเฉินหายไปทั้งหมด,ผืนปฐพีที่สั่นกระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ทวีปหนานจ้านปู่,ทวีปจื่อลู่,ทวีปซือหนิวเหอ,ล้วนแต่ได้รับผลกระทบ.
แทบจะในทันที,ส่วนของเขตแดนทวีป,ของทวีปซือต้าปู่จมอยู่ในความวุ่นวายในทันที.
หมี่เทียนที่ซ่อนตัวอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง,ในเวลานั้นใบหน้าของเขาถึงกับกระตุก,ภายในใจที่เผยความดีใจที่ตัวเองไม่ได้รับความโชคร้าย,นี่มันเป็นสถานที่เสี่ยงอันตรายมากมายจริงๆ.
หลุมดำที่กินพื้นที่อาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล,ต้องใช้เวลาสามวันสามคืนถึงจะค่อยๆกลับคืนมาเป็นปรกติ,บนทวีปตงเซิ่งเฉินอยู่ในสภาพย่ำแย่,เกิดพายมากมาย,ควันพิษกระจายเต็มไปหมด,ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้,แทบจะบอกไม่ได้เลยว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใดถึงจะฟื้นคืนกลับมาได้.
****
สามเดือนหลังจากนั้น,บนหุบเขาแห่งหนึ่งในเขตแดนทวีปซือหนิวเหอ.
จงซานที่ปิดด่านบำเพ็ญในห้องโถงขนาดใหญ่,โดยมีเหล่าเสนาธิการรอบๆคอยคุ้มครอง.
Zhong Shan sat cross-legged to control one's
breathing a meeting, opened the eye, among the steps vanishes does not see.
จงซานที่นั่งสมาธิบำเพ็ญลมหายใจ,ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมา,พร้อมกับลุกขึ้นก้าวออกไปหายไปในทันที.
จงซานที่เข้าไปในโลกเขตแดนเทวะ.
ภายในโลกเขตแดนเทวะนั้น,สวรรค์และปฐพีของเขาที่กว้างใหญ่ไพศาล,เพราะว่าเทียนเต๋าที่เพิ่มขึ้น,ทำให้เวลานี้มีดวงดารามากมาย,ดูสวยงามตระการตา.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองเนตรแสงสวรรค์บนท้องฟ้าที่อยู่ในหมู่มวลเมฆ,ดวงตาสีม่วง,เวลานี้มันล้อมรอบด้วยสายฟ้ามากมาย,แววตาของมันที่ดูอักอ่วน,จริงจัง.
จงซานที่สะบัดมือออกไป,หนึ่งพันเทียนเต๋าที่ปรากฏขึ้น.
ในวันนั้น,เนตรแสงสวรรค์ที่ระเบิดออกไป,จงซานที่ทำการดูดซับเทียนเต๋าด้วยพลังดึงออกมาจากอาณาจักรลับมังกรบรรพชนทั้งหมด,ท้ายที่สุด,เขาก็ได้รับเทียนเต๋าจำแลงทั้งหนึ่งพัน,แม้นว่าเนตรแสงสวรรค์นั้นจะระเบิดร่างกายตัวเองหายไป,เรื่องนี้,จงซานทำได้แค่เพียงยอมรับ.
หนึ่งพันเทียนเต๋า,โลกเขตแดนเทวะได้รับการยกระดับขึ้น,ในเวลาเดียวกันนี้,จงซานเชื่อว่าอีกไม่นาน,โลกเขตแดนเทวะของเขาจะเติบโตเทียบเท่ากับอาณาจักรลับมังกรบรรพชนได้ในไม่ช้า.
ส่วนเรื่องหงจวินที่ต้องการเทียนไมหลินนั้น,จงซานเข้าใจเหตุผล,นั่นก็เพื่อใช้เทียนเต๋าจำแลงหลินพัฒนายกระดับเทียนไมหลินให้แข็งแกร่งขึ้น,จงซานเองก็สามารถใช้อำนาจเทียนเต๋าหลายสั้นยกระดับอำนาจเทียนเต๋าของโลกใบใหญ่เช่นกัน.
อำนาจจำแลงเทียนเต๋า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีจำแลงเทียนไมของโลกใบใหญ่ด้วย,เป็นไปได้ว่าเทียนไมในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนสมบูรณ์กว่าอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้.
ที่พอจะเป็นไปได้นั้น,เนื่องจากภพหยางมีเทียนไมเก้าเส้น,แต่บางเส้นนั้นเป็นเทียนชูจงซานปิดกั้น,ไม่ให้มีใครบางคนสามารถใช้อำนาจเทียนไมใช้มันเพื่อต่อต้านตัวเอง.
แม้นว่าหงจวินจะครอบครองอำนาจเทียนไมหลินจากโลกใบใหญ่,ทว่าก็มีบางส่วนที่ไม่สามารถใช้งานได้,บางทีการมีเทียนไมหลินในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนนั้น,บางทีอาจเป็นความจงใจของหงจวินตั้งแต่เมื่อครั้งอดีต,เพื่อปกป้องการตระหนักรู้เรื่องเทียนไมหลินจากเทียนชู.
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม,จงซานก็ถือว่าเก็บเกี่ยวได้อย่างน่าพึงพอใจ,เป็นอีกหนึ่งก้าวที่มั่นคง.
จงซานที่ออกจากโลกเขตแดนเทวะ,และก้าวออกมาจากห้องโถง.
กุยเอ๋อที่คอยคุ้มกันด้านหน้าตำหนัก.
"เหล่าเยว่,เป็นอย่างไรบ้าง?"กุยเอ๋อที่สอบถามออกมาในทันที.
"ถือว่าประสบความสำเร็จ,เมื่อครั้งเนตรแสงสวรรค์ตัดสินใจระเบิดตัวเอง,โชคดีที่กุยเอ๋อใช้อำนาจฮุ่นตุ้นปกป้องพลังแห่งกฏส่วนใหญ่เอาไว้ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดีเลย!"กุยเอ๋อที่เผยยิ้มอย่างเฉิดฉาย,เห็นชัดเจนว่าการได้ช่วยจงซานแม้นเพียงเล็กน้อยก็ทำให้นางมีความสุข.
เหล่าเสนาธิการที่คอยปกป้องจากตำแหน่งไกลออกมา,ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้.
จนกระทั่งจงซานและกุยเอ๋อก้าวเดินเข้ามา,เหล่าเสนาธิการที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
"คารวะเซิ่งหวัง!"ทุกคนที่แสดงความเคารพ.
"อืม,เซิ่งกงเป้า!"จงซานที่เอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
เซิ่งกงเป้าที่รู้สึกซาบซึ้งนัก,ก่อนหน้านี้เมื่อกลุ่มปราชญ์เทพเข้าโจมตีต้าซ่าง,เพื่อช่วยอ๋องโจวในครานั้น,ทำให้ร่างกายของตัวเองถูกผนึก,เวลานี้มันได้หายไป,เซิ่งกงเป้ายิ่งรู้สึกภัคดีต่อต้าเจิ้ง.
"ที่ด้านนอกมีเรื่องสำคัญอะไรเกิดขึ้นบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"เฉินได้รับข่าวมาหลายอย่าง,มีหลายเรื่องที่สำคัญ,ส่วนใหญ่แล้วเกี่ยวกับต้าฉิน!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"หืม?"
"เมื่อครั้งอยู่ในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนนั้น,พวกเราได้รับเทียนเต๋าของอาณาจักรลับมังกรบรรพชนมา,ทว่าต้าฉิน,หยิงเองก็ได้ทำพันธะสัญญากับบรรพชนมังกรเช่นกัน!"เซิ่งกงเป้ากล่าวรายงาน.
"นี่พวกเขาได้รับอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง.
"ครับ,เกี่ยวกับข้อมูลที่เฉินได้รับมาเมื่อเร็วๆนี้,ในวันนั้นเกิดการต่อสู้ใหญ่ที่ทางตะวันออก,มีศัตรูที่แข็งแกร่งสามกลุ่ม,หยิง,ไท่อี้และเฉิงโห่ว,พวกเขาที่กลายเป็นผู้นำหลักในการโจมตี,ช่างน่าเสียดาย,เฉิงโห่ว,ที่ได้ตำแหน่งปราชญ์เทพของอาณาจักรลับมังกรบรรพชน,ทว่าขณะที่พวกเราได้รวบรวมเทียนเต๋าออกมา,ทำให้ตำแหน่งปราชญ์เทพของเขาค่อยๆสลายหายไปช้าๆ,เป็นเหตุให้เฉิงโห่วนั้นไม่สามารถปรับตัวได้,ทำให้ภารกิจของเขาล้มเหล้ว,เขาไม่สามารถต่อกรกับอีกฝ่ายได้,ส่วนหยิงกับไท่อี้,เพราะว่าหยิงสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจแผ่นดินของทวีปตะวันออกได้,ด้วยวิชาลับบางอย่าง,ทำให้เขาได้เปรียบ,และเอาชนะทุกคนได้,ทำให้บรรพชนมังกรเห็นและให้การยอมรับ."เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"หยิง,นับว่าเป็นคนที่มีชะตาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ส่วนเรื่องที่สอง,หลังจากหยิงนำมังรบรรพชนกลับต้าฉิน,บรรพชนมังกรได้ออกคำสั่ง,เรียกมังกรทั่วหล้า,ด้วยทักษะเทวะของเขา,ด้วยอำนาจของสายโลหิตมังกร,ยกเว้นทวีปภาคเหนือ,มังกรทุกตนจำเป็นต้องกลับไปชุมนุมรวมเผ่ามังกร!"เซิ่งกงเป้าที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ชุมนุมเผ่ามังกร?
บรรพชนมังกรนับว่าทรงพลังอย่างแท้จริง!"จงซานพยักหน้ากล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ยกเว้นทวีปภาคเหนือ,ชัดเจนว่าเป็นดั่งข้อตกลงของหยิงคราแรก,หยิงที่รักษาคำสัญญา,ทว่าในเก้าทวีป,ทวีปทิศเหนือเผ่ามังกรมีไม่มาก,จึงนับได้ว่าหยิงถือว่าเก็บเกี่ยวได้ก้อนใหญ่ทีเดียว.
"เรื่องที่สาม,ต้าฉินได้ออกคำสั่งบุกเบิกแผ่นดินไปทั่วทุกสารทิศ,ต้าฉินเริ่มขยายดินแดนในทวีปตะวันออกแล้ว!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"เริ่มแล้ว,ทวีปตะวันออกกำลังจะเกิดการสู้รบแล้ว!"จงซานที่เผยท่าทางจริงจัง.
"เซิ่งหวัง,พวกเราจะทำอย่างไรดี?"เซิ่งกงเป้าสอบถาม.
"ไม่จำเป็นต้องทำอะไร,นี่เป็นเรื่องของทวีปตะวันออก,พวกเราไม่สามารถทำอะไรได้,เวลานี้เดินทางกลับไปยังต้าเจิ้งในทันที!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาบดีที่กล่าวรับคำในทันที.
หลังจากที่จงซานสั่งการ,ทุกคนที่ออกจากหุบเขา,ก่อนที่จะบินไปยังภูเขาสูงแห่งหนึ่ง.
เกี่ยวกับเรื่องของต้าฉิน,ภายในใจจงซานรู้สึกหนักใจเล็กน้อย,ทว่าอย่างไรก็ตามการเดินทางมาครั้งนี้เป้าหมายถือว่าสำเร็จ,ถึงเวลากลับคืนสู่ถิ่นฐานแล้ว,ไม่มีอะไรต้องเสียใจที่นี่.
ทวีปตะวันออก? บางที่ครั้งหน้าอาจจะได้มาพร้อมด้วยทัพของต้าเจิ้ง.
กุยเอ๋อที่ชาญฉลาดไม่ได้รบกวน,เพราะว่านางรู้และเข้าใจ,เวลานี้ของเหล่าเยว่,ต้องมีเรื่องบางอย่างสำคัญเกิดขึ้นแน่นอน.
จงซานที่สูดหายใจลึกยาว,ก่อนที่จะสั่งการอย่างเคร่งขรึม,"เดินทางกลับ!"
"รับทราบ!"เหล่าข้าราชบริพารทั้งหมดที่รับคำสั่ง,พวกเขาที่บินตรงไปยังทิศทางตะวันตำเฉียงเหนือพร้อมกับจงซาน.
จงซานได้กลับไปแล้ว,หนึ่งเดือนหลังจากนั้น,ที่ทวีปจื่อลู่ทางเหนือ.
ตำหนักไป่โหยว,เทียนเต๋าขนาดใหญ่ที่พวยพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า,เมฆหมอกที่บดเบี้ยวแยกออกเป็นทาง,ราวกับพายุฮอริเคนที่พุ่งขึ้นจากตำหนักไป่โหยว.
ในเวลานี้สภาพอากาศของทวีปจื่อลู่ทางเหนือที่เปลี่ยนไปในทันที,ไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น,ทว่าเหล่ายอดฝีมือทุกคนต่างสัมผัสได้ว่ามีอะไรต่างออกไป.
ที่ไกลออกไป,บนตำหนักแห่งหนึ่งในภพหยาง.
ความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เปลี่ยนไป,เรื่องนี้เขาย่อมรับรู้ได้,นั่นก็คือปราชญ์เทพม่อจื่อ.
เมื่อกลับมายังโลกใบใหญ่,ตำแหน่งปราชญ์เทพที่เสียไปก็ได้คืนมาอีกครั้ง,ม่อจื่อที่เป็นเหมือนเช่นในอดีต,ใบหน้าที่ดูเลือนลางถูกปกปิดเอาไว้.
เขาที่ออกมายืนอยู่บนยอดเขา,จ้องมองไปยังเทียนเต๋าสีขาวที่อยู่ไกลออกไป.
"เทียนไมหลินอย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อที่อุทานออกมา.
ม่อจื่อรับรู้แน่นอนว่าเป็นใคร,หากแต่ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้.
ที่ด้านข้างนั้นมีชายในชุดสีม่วง,ยืนกอดอก,ใบหน้าที่ถูกปิดกลั้นกลิ่นอาย,พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ไหลวน,สายตาที่ดูฮึกเหิมไร้ซึ่งความหวาดกลัว,ทำให้ม่อจื่อรู้สึกดันไปด้วย.
"เป็นเทียนไมหลินจริงๆ,เฉิงโห่วเจ้าคิดว่าเทียนไมหลินนี้เป็นอย่างไร?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"สมบูรณ์แบบมากอย่างงั้นรึ?
นี่หงจวินกำลังปรับแต่งเทียนไมอยู่งั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ปรับต่าง,ปรับแต่งเทียนไมรึ?
หงจวินนี้เขาปรับแต่งเทียนไหมหลินอย่างงั้นรึ? นี่คือหนึ่งในเก้าเทียนไหมในตำนานที่เทียนชูกำจัดพลังมันเอาไว้,เป็นไปได้ว่าหงจวินสามารถที่จะทำให้มันสมบูรณ์ได้อย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,ข้าไม่แน่ใจ!"เฉิงโห่วที่กล่าวด้วยน้ำเสียงสงสัยเช่นกัน.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไป,ประตูตำหนักไป่โหยวที่เปิดออกมาในทันที,เทียนไหมหลินที่หายไปเรียบร้อยแล้ว.
หงจวินที่ก้าวออกมา.
เมื่อหงจวินก้าวออกมา,ม่อจื่อและเฉิงโห่วที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
หงจวินที่จ้องมองไปยังทิศทางของม่อจื่อ,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"วูซซซซ!"
บนท้องฟ้า,ปรากฏภาพเงาบางอย่างขึ้นในทันที,ไม่,นั่นมันรูปดวงตา,ทว่ากลับไม่มีแรงกดดันแผ่ออกมา.
"เนตรเทียนชู,นั่นคือเนตรเทียนชูอย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อที่จดจำได้.
เนตรเทียนชู,เหล่าปราชญ์เทพทุกคนล้วนคุ้นเคย,ทว่าเนตรเทียนชูที่ปรากฏขึ้นมานี้แม้นว่าจะไม่มีแรงกดดันที่ทรงพลังแผ่ออกมา,ทว่าม่อจื่อก็สามารถยืนยันได้.
เป็นไปได้อย่างไร? เนตรเทียนชูมาพบกับหงจวินรึ?
ไม่ใช่ว่าต้องกำจัดหงจวินหรอกรึ?
"แฮกๆ!"เฉิงโห่วที่สูดหายใจลึกเข้ามา,ราวกับว่าคิดอะไรได้.
"การเดิมพันได้เริ่มขึ้น!"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"การเดิมพันอย่างงั้นรึ?"แววตาของม่อจื่อส่ายไปมา.
"ข้าได้ยินข่าวลือมาว่า,เมื่อยุคของหงจวิน,เจ็ดปราชญ์เทพต่อต้านเทียนชู,เป็นหงจวินที่ได้เดิมพันกับฟ้าดิน,แม้นว่าจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร,ทว่าข้าพอจะคาดเดาได้ว่า,หงจวินที่กำลังเดิมพันเรื่องบางอย่างที่ทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน,บางที,อ๋องโจวโหยว,มารดาแห่งหง,พวกเขาที่เป็นผู้นำของตระกูลโบราณ,ทว่าเป็นไปได้ว่า....!"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
""หงจวินเดิมพันกับเนตรเทียนชู! เพื่อเป็นเทียนชูแทน!"เฉิงโห่วที่สูดหายใจลึก.
"เดิมพันเพื่อเป็นเทียนชู!"เสียงของม่อจื่อที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
Chapter 1238 Hong Jun real formidable
鸿钧的真实强大
พลังที่น่าเกรงขามของหงจวิน.
หงจวินนำเจิ้นหยวนจื่อจากไปในที่สุด.
จงซานที่จ้องมองไปยังทิศทางที่หงจวินค่อยๆจากไป.
จงซานที่สูดหายใจลึก,คลายอารมณ์ลงได้,ขณะที่เงยหน้าหันมามองอีกทิศ.
"วูซซซซ!"
เนตรเทียนฟ้าที่ราวกับว่าส่องประกายแสงสีม่วงสว่างจ้า.
"โหยวหลาน,ต่อไป!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รับทราบ!"โหยวกลานที่ตอบรับคำในทันที.
เจ็ดรอยเทียนเต๋าที่โอบล้อมสี่ร้อยเทียนเต๋า,เนตรเทียนฟาที่สะกดเนตรแสงสวรรค์,ศพปราชญ์เทพตัดการควบคุมของเนตรแสงสวรรค์,ทุกอย่างที่เปลี่ยนเป็นง่ายดายราบรื่น.
ปราชญ์เทพโหยวกลานที่ดึงอำนาจเทียนเต๋าออกมา,ด้วยการใช้พลังแห่งกฏฟ้าดินดึงมันออกมาไม่หยุดหย่อน,เนตรแสงสวรรค์ที่อ่อนแอลงเรื่อยๆ.
เทียนเต๋าอีกสองร้อยเส้นถูกดึงออกมา,เนตรแสงสวรรค์ในเวลานี้กลายเป็นสิ้นหวัง,มันที่รับรู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกกำจัดแล้ว.
เนตรแสงสวรรค์ที่จ้องมองด้วยแววตาเกลียดชังไปยังโหยวกลาน.
โหยวหลานหาได้สนใจแต่อย่างใด,ยังคงแยกเทียนเต๋าต่อไป.
"ตูมมมม~~~~~~!”
เนตรแสงสวรรค์ที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,แรงระเบิดอันเนื่องมาจาก,เทียนเต๋าทั้งหมดสลายหายไป,ทำให้มันแตกสลายหายไป,ไม่สามารถมอบอะไรให้กับจงซานได้อีกแล้ว.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
โลกใบใหญ่,บนท้องฟ้าทวีปตงเซิ่งเฉิน,เกิดระเบิดเสียงดังนั่น,พื้นที่ที่กว้างขวางไร้ที่สิ้นสุด,ทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.
ท้องฟ้าที่แตกออกเป็นเสียงๆ,หลุมดำที่ใหญ่ยักษ์กว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุดปรากฏขึ้น,ราวกับว่าสวรรค์และปฐพีกำลังเปลี่ยนแปลง.
บนทวีปตงเซิ่งเฉิน,ผืนปฐพีที่กำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,ต้นไม้ใบหญ้า,แม่น้ำ,ภูเขา,กำลังถูกดูดเข้ามา,ผู้ฝึกตนมากมายไม่มีเวลาพอให้หนีด้วยซ้ำ.
เกิดระเบิดครั้งใหญ่,ปกคลุมพื้นที่ที่กว้างใหญ่,ทำให้ทะเลขนาดใหญ่ของทวีปตงเซิ่งเฉินหายไปทั้งหมด,ผืนปฐพีที่สั่นกระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ทวีปหนานจ้านปู่,ทวีปจื่อลู่,ทวีปซือหนิวเหอ,ล้วนแต่ได้รับผลกระทบ.
แทบจะในทันที,ส่วนของเขตแดนทวีป,ของทวีปซือต้าปู่จมอยู่ในความวุ่นวายในทันที.
หมี่เทียนที่ซ่อนตัวอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง,ในเวลานั้นใบหน้าของเขาถึงกับกระตุก,ภายในใจที่เผยความดีใจที่ตัวเองไม่ได้รับความโชคร้าย,นี่มันเป็นสถานที่เสี่ยงอันตรายมากมายจริงๆ.
หลุมดำที่กินพื้นที่อาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล,ต้องใช้เวลาสามวันสามคืนถึงจะค่อยๆกลับคืนมาเป็นปรกติ,บนทวีปตงเซิ่งเฉินอยู่ในสภาพย่ำแย่,เกิดพายมากมาย,ควันพิษกระจายเต็มไปหมด,ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้,แทบจะบอกไม่ได้เลยว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใดถึงจะฟื้นคืนกลับมาได้.
****
สามเดือนหลังจากนั้น,บนหุบเขาแห่งหนึ่งในเขตแดนทวีปซือหนิวเหอ.
จงซานที่ปิดด่านบำเพ็ญในห้องโถงขนาดใหญ่,โดยมีเหล่าเสนาธิการรอบๆคอยคุ้มครอง.
Zhong Shan sat cross-legged to control one's
breathing a meeting, opened the eye, among the steps vanishes does not see.
จงซานที่นั่งสมาธิบำเพ็ญลมหายใจ,ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมา,พร้อมกับลุกขึ้นก้าวออกไปหายไปในทันที.
จงซานที่เข้าไปในโลกเขตแดนเทวะ.
ภายในโลกเขตแดนเทวะนั้น,สวรรค์และปฐพีของเขาที่กว้างใหญ่ไพศาล,เพราะว่าเทียนเต๋าที่เพิ่มขึ้น,ทำให้เวลานี้มีดวงดารามากมาย,ดูสวยงามตระการตา.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองเนตรแสงสวรรค์บนท้องฟ้าที่อยู่ในหมู่มวลเมฆ,ดวงตาสีม่วง,เวลานี้มันล้อมรอบด้วยสายฟ้ามากมาย,แววตาของมันที่ดูอักอ่วน,จริงจัง.
จงซานที่สะบัดมือออกไป,หนึ่งพันเทียนเต๋าที่ปรากฏขึ้น.
ในวันนั้น,เนตรแสงสวรรค์ที่ระเบิดออกไป,จงซานที่ทำการดูดซับเทียนเต๋าด้วยพลังดึงออกมาจากอาณาจักรลับมังกรบรรพชนทั้งหมด,ท้ายที่สุด,เขาก็ได้รับเทียนเต๋าจำแลงทั้งหนึ่งพัน,แม้นว่าเนตรแสงสวรรค์นั้นจะระเบิดร่างกายตัวเองหายไป,เรื่องนี้,จงซานทำได้แค่เพียงยอมรับ.
หนึ่งพันเทียนเต๋า,โลกเขตแดนเทวะได้รับการยกระดับขึ้น,ในเวลาเดียวกันนี้,จงซานเชื่อว่าอีกไม่นาน,โลกเขตแดนเทวะของเขาจะเติบโตเทียบเท่ากับอาณาจักรลับมังกรบรรพชนได้ในไม่ช้า.
ส่วนเรื่องหงจวินที่ต้องการเทียนไมหลินนั้น,จงซานเข้าใจเหตุผล,นั่นก็เพื่อใช้เทียนเต๋าจำแลงหลินพัฒนายกระดับเทียนไมหลินให้แข็งแกร่งขึ้น,จงซานเองก็สามารถใช้อำนาจเทียนเต๋าหลายสั้นยกระดับอำนาจเทียนเต๋าของโลกใบใหญ่เช่นกัน.
อำนาจจำแลงเทียนเต๋า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีจำแลงเทียนไมของโลกใบใหญ่ด้วย,เป็นไปได้ว่าเทียนไมในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนสมบูรณ์กว่าอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้.
ที่พอจะเป็นไปได้นั้น,เนื่องจากภพหยางมีเทียนไมเก้าเส้น,แต่บางเส้นนั้นเป็นเทียนชูจงซานปิดกั้น,ไม่ให้มีใครบางคนสามารถใช้อำนาจเทียนไมใช้มันเพื่อต่อต้านตัวเอง.
แม้นว่าหงจวินจะครอบครองอำนาจเทียนไมหลินจากโลกใบใหญ่,ทว่าก็มีบางส่วนที่ไม่สามารถใช้งานได้,บางทีการมีเทียนไมหลินในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนนั้น,บางทีอาจเป็นความจงใจของหงจวินตั้งแต่เมื่อครั้งอดีต,เพื่อปกป้องการตระหนักรู้เรื่องเทียนไมหลินจากเทียนชู.
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม,จงซานก็ถือว่าเก็บเกี่ยวได้อย่างน่าพึงพอใจ,เป็นอีกหนึ่งก้าวที่มั่นคง.
จงซานที่ออกจากโลกเขตแดนเทวะ,และก้าวออกมาจากห้องโถง.
กุยเอ๋อที่คอยคุ้มกันด้านหน้าตำหนัก.
"เหล่าเยว่,เป็นอย่างไรบ้าง?"กุยเอ๋อที่สอบถามออกมาในทันที.
"ถือว่าประสบความสำเร็จ,เมื่อครั้งเนตรแสงสวรรค์ตัดสินใจระเบิดตัวเอง,โชคดีที่กุยเอ๋อใช้อำนาจฮุ่นตุ้นปกป้องพลังแห่งกฏส่วนใหญ่เอาไว้ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดีเลย!"กุยเอ๋อที่เผยยิ้มอย่างเฉิดฉาย,เห็นชัดเจนว่าการได้ช่วยจงซานแม้นเพียงเล็กน้อยก็ทำให้นางมีความสุข.
เหล่าเสนาธิการที่คอยปกป้องจากตำแหน่งไกลออกมา,ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้.
จนกระทั่งจงซานและกุยเอ๋อก้าวเดินเข้ามา,เหล่าเสนาธิการที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
"คารวะเซิ่งหวัง!"ทุกคนที่แสดงความเคารพ.
"อืม,เซิ่งกงเป้า!"จงซานที่เอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
เซิ่งกงเป้าที่รู้สึกซาบซึ้งนัก,ก่อนหน้านี้เมื่อกลุ่มปราชญ์เทพเข้าโจมตีต้าซ่าง,เพื่อช่วยอ๋องโจวในครานั้น,ทำให้ร่างกายของตัวเองถูกผนึก,เวลานี้มันได้หายไป,เซิ่งกงเป้ายิ่งรู้สึกภัคดีต่อต้าเจิ้ง.
"ที่ด้านนอกมีเรื่องสำคัญอะไรเกิดขึ้นบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"เฉินได้รับข่าวมาหลายอย่าง,มีหลายเรื่องที่สำคัญ,ส่วนใหญ่แล้วเกี่ยวกับต้าฉิน!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"หืม?"
"เมื่อครั้งอยู่ในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนนั้น,พวกเราได้รับเทียนเต๋าของอาณาจักรลับมังกรบรรพชนมา,ทว่าต้าฉิน,หยิงเองก็ได้ทำพันธะสัญญากับบรรพชนมังกรเช่นกัน!"เซิ่งกงเป้ากล่าวรายงาน.
"นี่พวกเขาได้รับอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง.
"ครับ,เกี่ยวกับข้อมูลที่เฉินได้รับมาเมื่อเร็วๆนี้,ในวันนั้นเกิดการต่อสู้ใหญ่ที่ทางตะวันออก,มีศัตรูที่แข็งแกร่งสามกลุ่ม,หยิง,ไท่อี้และเฉิงโห่ว,พวกเขาที่กลายเป็นผู้นำหลักในการโจมตี,ช่างน่าเสียดาย,เฉิงโห่ว,ที่ได้ตำแหน่งปราชญ์เทพของอาณาจักรลับมังกรบรรพชน,ทว่าขณะที่พวกเราได้รวบรวมเทียนเต๋าออกมา,ทำให้ตำแหน่งปราชญ์เทพของเขาค่อยๆสลายหายไปช้าๆ,เป็นเหตุให้เฉิงโห่วนั้นไม่สามารถปรับตัวได้,ทำให้ภารกิจของเขาล้มเหล้ว,เขาไม่สามารถต่อกรกับอีกฝ่ายได้,ส่วนหยิงกับไท่อี้,เพราะว่าหยิงสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจแผ่นดินของทวีปตะวันออกได้,ด้วยวิชาลับบางอย่าง,ทำให้เขาได้เปรียบ,และเอาชนะทุกคนได้,ทำให้บรรพชนมังกรเห็นและให้การยอมรับ."เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"หยิง,นับว่าเป็นคนที่มีชะตาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ส่วนเรื่องที่สอง,หลังจากหยิงนำมังรบรรพชนกลับต้าฉิน,บรรพชนมังกรได้ออกคำสั่ง,เรียกมังกรทั่วหล้า,ด้วยทักษะเทวะของเขา,ด้วยอำนาจของสายโลหิตมังกร,ยกเว้นทวีปภาคเหนือ,มังกรทุกตนจำเป็นต้องกลับไปชุมนุมรวมเผ่ามังกร!"เซิ่งกงเป้าที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ชุมนุมเผ่ามังกร?
บรรพชนมังกรนับว่าทรงพลังอย่างแท้จริง!"จงซานพยักหน้ากล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ยกเว้นทวีปภาคเหนือ,ชัดเจนว่าเป็นดั่งข้อตกลงของหยิงคราแรก,หยิงที่รักษาคำสัญญา,ทว่าในเก้าทวีป,ทวีปทิศเหนือเผ่ามังกรมีไม่มาก,จึงนับได้ว่าหยิงถือว่าเก็บเกี่ยวได้ก้อนใหญ่ทีเดียว.
"เรื่องที่สาม,ต้าฉินได้ออกคำสั่งบุกเบิกแผ่นดินไปทั่วทุกสารทิศ,ต้าฉินเริ่มขยายดินแดนในทวีปตะวันออกแล้ว!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"เริ่มแล้ว,ทวีปตะวันออกกำลังจะเกิดการสู้รบแล้ว!"จงซานที่เผยท่าทางจริงจัง.
"เซิ่งหวัง,พวกเราจะทำอย่างไรดี?"เซิ่งกงเป้าสอบถาม.
"ไม่จำเป็นต้องทำอะไร,นี่เป็นเรื่องของทวีปตะวันออก,พวกเราไม่สามารถทำอะไรได้,เวลานี้เดินทางกลับไปยังต้าเจิ้งในทันที!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาบดีที่กล่าวรับคำในทันที.
หลังจากที่จงซานสั่งการ,ทุกคนที่ออกจากหุบเขา,ก่อนที่จะบินไปยังภูเขาสูงแห่งหนึ่ง.
เกี่ยวกับเรื่องของต้าฉิน,ภายในใจจงซานรู้สึกหนักใจเล็กน้อย,ทว่าอย่างไรก็ตามการเดินทางมาครั้งนี้เป้าหมายถือว่าสำเร็จ,ถึงเวลากลับคืนสู่ถิ่นฐานแล้ว,ไม่มีอะไรต้องเสียใจที่นี่.
ทวีปตะวันออก? บางที่ครั้งหน้าอาจจะได้มาพร้อมด้วยทัพของต้าเจิ้ง.
กุยเอ๋อที่ชาญฉลาดไม่ได้รบกวน,เพราะว่านางรู้และเข้าใจ,เวลานี้ของเหล่าเยว่,ต้องมีเรื่องบางอย่างสำคัญเกิดขึ้นแน่นอน.
จงซานที่สูดหายใจลึกยาว,ก่อนที่จะสั่งการอย่างเคร่งขรึม,"เดินทางกลับ!"
"รับทราบ!"เหล่าข้าราชบริพารทั้งหมดที่รับคำสั่ง,พวกเขาที่บินตรงไปยังทิศทางตะวันตำเฉียงเหนือพร้อมกับจงซาน.
จงซานได้กลับไปแล้ว,หนึ่งเดือนหลังจากนั้น,ที่ทวีปจื่อลู่ทางเหนือ.
ตำหนักไป่โหยว,เทียนเต๋าขนาดใหญ่ที่พวยพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า,เมฆหมอกที่บดเบี้ยวแยกออกเป็นทาง,ราวกับพายุฮอริเคนที่พุ่งขึ้นจากตำหนักไป่โหยว.
ในเวลานี้สภาพอากาศของทวีปจื่อลู่ทางเหนือที่เปลี่ยนไปในทันที,ไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น,ทว่าเหล่ายอดฝีมือทุกคนต่างสัมผัสได้ว่ามีอะไรต่างออกไป.
ที่ไกลออกไป,บนตำหนักแห่งหนึ่งในภพหยาง.
ความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เปลี่ยนไป,เรื่องนี้เขาย่อมรับรู้ได้,นั่นก็คือปราชญ์เทพม่อจื่อ.
เมื่อกลับมายังโลกใบใหญ่,ตำแหน่งปราชญ์เทพที่เสียไปก็ได้คืนมาอีกครั้ง,ม่อจื่อที่เป็นเหมือนเช่นในอดีต,ใบหน้าที่ดูเลือนลางถูกปกปิดเอาไว้.
เขาที่ออกมายืนอยู่บนยอดเขา,จ้องมองไปยังเทียนเต๋าสีขาวที่อยู่ไกลออกไป.
"เทียนไมหลินอย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อที่อุทานออกมา.
ม่อจื่อรับรู้แน่นอนว่าเป็นใคร,หากแต่ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้.
ที่ด้านข้างนั้นมีชายในชุดสีม่วง,ยืนกอดอก,ใบหน้าที่ถูกปิดกลั้นกลิ่นอาย,พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ไหลวน,สายตาที่ดูฮึกเหิมไร้ซึ่งความหวาดกลัว,ทำให้ม่อจื่อรู้สึกดันไปด้วย.
"เป็นเทียนไมหลินจริงๆ,เฉิงโห่วเจ้าคิดว่าเทียนไมหลินนี้เป็นอย่างไร?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"สมบูรณ์แบบมากอย่างงั้นรึ?
นี่หงจวินกำลังปรับแต่งเทียนไมอยู่งั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ปรับต่าง,ปรับแต่งเทียนไมรึ?
หงจวินนี้เขาปรับแต่งเทียนไหมหลินอย่างงั้นรึ? นี่คือหนึ่งในเก้าเทียนไหมในตำนานที่เทียนชูกำจัดพลังมันเอาไว้,เป็นไปได้ว่าหงจวินสามารถที่จะทำให้มันสมบูรณ์ได้อย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,ข้าไม่แน่ใจ!"เฉิงโห่วที่กล่าวด้วยน้ำเสียงสงสัยเช่นกัน.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไป,ประตูตำหนักไป่โหยวที่เปิดออกมาในทันที,เทียนไหมหลินที่หายไปเรียบร้อยแล้ว.
หงจวินที่ก้าวออกมา.
เมื่อหงจวินก้าวออกมา,ม่อจื่อและเฉิงโห่วที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
หงจวินที่จ้องมองไปยังทิศทางของม่อจื่อ,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"วูซซซซ!"
บนท้องฟ้า,ปรากฏภาพเงาบางอย่างขึ้นในทันที,ไม่,นั่นมันรูปดวงตา,ทว่ากลับไม่มีแรงกดดันแผ่ออกมา.
"เนตรเทียนชู,นั่นคือเนตรเทียนชูอย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อที่จดจำได้.
เนตรเทียนชู,เหล่าปราชญ์เทพทุกคนล้วนคุ้นเคย,ทว่าเนตรเทียนชูที่ปรากฏขึ้นมานี้แม้นว่าจะไม่มีแรงกดดันที่ทรงพลังแผ่ออกมา,ทว่าม่อจื่อก็สามารถยืนยันได้.
เป็นไปได้อย่างไร? เนตรเทียนชูมาพบกับหงจวินรึ?
ไม่ใช่ว่าต้องกำจัดหงจวินหรอกรึ?
"แฮกๆ!"เฉิงโห่วที่สูดหายใจลึกเข้ามา,ราวกับว่าคิดอะไรได้.
"การเดิมพันได้เริ่มขึ้น!"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"การเดิมพันอย่างงั้นรึ?"แววตาของม่อจื่อส่ายไปมา.
"ข้าได้ยินข่าวลือมาว่า,เมื่อยุคของหงจวิน,เจ็ดปราชญ์เทพต่อต้านเทียนชู,เป็นหงจวินที่ได้เดิมพันกับฟ้าดิน,แม้นว่าจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร,ทว่าข้าพอจะคาดเดาได้ว่า,หงจวินที่กำลังเดิมพันเรื่องบางอย่างที่ทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน,บางที,อ๋องโจวโหยว,มารดาแห่งหง,พวกเขาที่เป็นผู้นำของตระกูลโบราณ,ทว่าเป็นไปได้ว่า....!"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
""หงจวินเดิมพันกับเนตรเทียนชู! เพื่อเป็นเทียนชูแทน!"เฉิงโห่วที่สูดหายใจลึก.
"เดิมพันเพื่อเป็นเทียนชู!"เสียงของม่อจื่อที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น