Immortality Chapter 1234 Steals Heavenly Dao Principle
Chapter 1234 Steals Heavenly Dao Principle
盗取天道法则
ขโมยอำนาจพลังแห่งกฏเทียนเต๋า.
อาณาจักรลับมังกรบรรพชน,ทิศตะวันออก.
ค่ายทหารของต้าฉิน.
หยิงจ้องมองไปยังกุยกู่ซือที่กลับมา.
"เซียนเซิง,สำเร็จหรือไม่?"หยิงเอ่ย.
"เป็นไปตามที่หวัง."กุยกู่ซือพยักหน้า.
"ขณะที่ปลุกมังกรบรรพชนนั้น,จะทำให้เส้นโลหิตมังกรปั่นป่วน,และจะเรียกทุกคนเข้ามา,ต้าฉินของพวกเราไม่จำเป็นต้องรวบรวมเส้นโลหิตมังกรทั้งหมด,เพียงแค่
80 %
ก็น่าจะเพียงพอแล้ว!"หยิงกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับเสียงดัง.
"ยกเว้นพวกเรา,ไท่อี้,เฉิงโห่ว,ม่อจื่อ,เทียนโจวจื่อ,พวกเขาทุกคนก็มารวมตัวกันอย่างคับคั่ง,พวกเขาเองดูเหมือนจะค้นพบเส้นโลหิตมังกรแล้วเช่นกัน."กุยกู่ซือเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดังนั้นคงไม่สามารถช้าไปกว่านี้ได้อีกแล้ว,เซียนเซิง,เตรียมการปลุกมังกรบรรพชนทันที."หยิงเอ่ย.
"รับทราบ!"กุยกู่ซือพยักหน้ารับ.
*************
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดขึ้นท่ามกลางสวรรค์และปฐพี.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
..............................
..................
......
เสียงดังกระหึ่มกระจายไปทั่วทุกสารทิศ,เป็นเสียงมังกรที่ดังกึกก้อง,เสียงมังกรที่ดังลึกอยู่ใต้พื้นดิน,พื้นดินที่สั่นสะเทือน,ฟ้าดินแปรเปลี่ยน,เมฆลมฝนที่กำลังรวมตัวกัน.
ในเวลานี้ทั่วทั้งอาณาจักรลับมังกรบรรพชนกำลังสั่นไหว,ภูเขาทั้งหมดของภาคตะวันออกเวลานี้กำลังสั่นเป็นระลอกคลื่นราวกับว่ามังกรกำลังเลื้อย,ผืนปฐพีกำลังก้าวไปรวมยังทิศตะวันออก.
ทิศตะวันตก,ภายในตำหนักของจงซาน.
ภายในตำหนักขนาดใหญ่ที่กำลังสั่นไหว.
จงซานและเสนาธิการอยู่บนลาน,
ด้วยการให้สัญญาณ,เหล่าเสนาธิการทั้งหมดที่เก็บตำหนักในทันที.
"ฝูงมังกรกำลังจะกลืนกินสวรรค์,แผ่นดินทั้งหมดกำลังเคลื่อนย้ายไปยังทิศตะวันออก,หยิง,กำลังเริ่มแผนการแล้ว!"ดวงตาของเซิ่งกงเป้าที่เป็นประกาย.
บนลานแห่งหนึ่ง,บนลานที่ทุกคนกำลังรวมตัวกัน,กุยเอ๋อและหวนจีที่ยืนอยู่ด้านหลังจงซาน,ขณะจ้องมองไปยังทิศตะวันออก.
"โหยวหลาน,เตรียมเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่บินขึ้นไป,ก่อนที่จะก้าวออกไป,ปรากฏแท่นบูชาฟ้าดินเกิดขึ้นในทันที.
"เซียนเซิงซือ,จานหยกเจาหัว!"จงซานที่สั่งการทันที.
"รับทราบ!"
เซียนเซิงซือที่นำผนึกจานหยกเจาหัวออกมา,ก่อนที่จะกดลงไปเล็กน้อย.
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
ผนึกร้อยล้านอักขระที่กลายเป็นรอยร้าวลามออกไป,จานหยกเจาหัวที่ส่องประกายแสง
13 สีพวยพุ่งออกมาในทันที,ในรัศมีสิบจั้ง,ทำให้เกิดภาพเงาขึ้น.
"เซิ่งหวัง,เฉินจะเป็นคนสร้างรอยขีดข่วนด้านนอกบนจานหยกเจาหัวเอง!"จินเผิงที่กล่าวออกมาในทันที.
การจะทำให้หงจวินในเวลานี้รับรู้สัมผัสถึงหยกเจาหัวคือต้องสร้างความเสียหายเล็กๆน้อยบนหยกก่อนแต่ไม่ทำลาย,เพื่อที่จะให้หงจวินยอมแพ้ทางฝั่งตะวันออกเพื่อเดินทางมายังที่นี่.
เกี่ยวกับการจัดการหยกเจาหัว,จงซานจำเป็นต้องใช้มันบังคับหวงจินมา,ดังนั้นจินเผิงจึงเสนอตัวออกไป.
"เจ้าไม่คิดว่าอาจจะใช้พลังเกินไปรึ?"จงซานที่หันหน้ากลับไปถาม.
"ในเมื่อกุยกูซือบอกว่ามันมีพลังเทียนเท่าระดับเซียนบรรพชน,เพียงแค่ใช้ความแข็งแกร่งระดับเซียนโบราณก็น่าจะสร้างรอยขีดข่วนขึ้นมาได้โดยที่ไม่ทำลาย!"จินเผิงที่กล่าวยืนยัน.
"เขากล่าว,เจ้าก็เชื่อเลยรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"จินเผิงที่แสดงท่าทางตกใจเล็กน้อย.
จานหยกเจาหัว,ด้วยระดับพลังเซียนโบราณก็ไม่น่าจะทำให้มันพังทลายลง,จินเผิงเองก็คิดว่า,ด้านในนั้นคืออุปกรณ์ระดับเซียนบรรพชนไม่มีทางที่จะพังทลายได้ง่ายๆ,ทว่าเซิ่งหวังต้องการกล่าวสิ่งใด.
คิดถึงคำพูดของจงซาน,หยกเจาหัวนั้นมีความทนทานมากเหมือนที่กุยกู่ซือกล่าวหรือไม่?
ไม่จำเป็นเลย,บางที่อาจจะเป็นกับดักของกุยกู่ซือ,เป็นภารกิจที่ต้องการให้ต้าเจิ้งและหงจวินแตกหักกัน,กุยกู่ซือเพียงกล่าวว่ามันมีพลังเทียบเท่าอุปกรณ์เซียนบรรพชน,แต่ไม่ได้บอกว่ามันมีความทนทานเทียบเท่าอุปกรณ์เซียนบรรพชน,แน่นอนปกรติทั่วไปแล้วคนทั่วไปย่อมเข้าใจว่าอุปกรณ์เซียนบรรพชนย่อมแข็งแกร่ง,ต้องไม่ลืมว่ามันคือของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า.
หากไม่เพราะว่าจงซานคุ้นเคยกับของวิเศษที่ดูคล้ายกันนี้,คงไม่คิดว่านี่เป็นแผนการของกุยกู่ซือ.
ร่างแยกเงาจงซานที่เรียนรู้เคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์,ในการฝึกเคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์นั้นจำเป็นต้องมีของวิเศษคอยช่วย,เป็นกระจกขนาดเล็ก,ในอดีต,หนี่ปู่ซาที่เป็นเพียงปุถุชน,ยังสามารถทำลายมันได้,เช่นนั้นจานหยกเจาหัวเอง,ก็ถือว่าค่อนข้างเปราะด้วยเช่นกัน.
"งั้นควรใช้พลังมากเท่าไหร่กัน?ระดับเซียนสวรรค์รึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เหล่าเสนาธิการต่างก็เริ่มเข้าใจความหมายของจงซาน.
"ข้าคิดว่าน่าจะใช้พลังระดับเซียนมนุษย์!"เซิ่งกงเป้าครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า,จานหยกเจาหัวนี้,มีความทนทานต่ำกว่าอุปกรณ์เซียนอีกรึ?
เรื่องนี้ยากที่พวกเขาจะยอมรับได้.
"ไม่!"จงซานที่กล่าวออกปฏิเสธออกไปในทันที.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,เห็นชัดเจนว่าภายในใจของพวกเขารู้สึกถอนหายใจ,ต้องไม่ลืมว่า,นี่คือของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า,จะมีความทนทานต่ำกว่าอุปกรณ์เซียนได้อย่างไร,เช่นนั้นแล้วจะยังถูกเรียกว่าของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้าอีกรึ?
"ใช้ความแข็งแกร่งระดับปุถุชน,ขั้นแกนทอง,ลงมือ!"
"ห๋า?"จินเผิงที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
ไม่เพียงแค่จินเผิง,ทุกคนที่ต่างก็ตกใจเล็กน้อย,ของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า,เปราะบางขนาดนั้นเลยรึ?
"ถูกต้อง!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"จินเผิงที่รับคำในทันที.
จินเผิงที่ค่อยๆใช้นิ้วจิ้มไปยังผลึกคริสตัลผนึก.
"แก๊ก!"
บนหยกเจาหัวที่มีรอยร้าวขึ้นมาเล็กน้อย.
รอยร้าว?
แทบทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้าง,ของปลอมอย่างงั้นรึ? นี่คือของปลอมอย่างงั้นรึ?
โดยเฉพาะจินเผิง,ที่นิ้วสั่นไปมา,ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
ทว่าแผ่นหยกเจาหัวดูเหมือนว่าจะมีพลังบางอย่าง,พริบตาเดียว,รอยร้าวที่สามารถฟื้นฟูกลับมา.
ทุกคนที่กลายเป็นงงงวย,ทว่าจินเผิงที่เผยท่าทางดีใจขึ้นมา,หากว่าก่อนหน้านี้ใช้พลังระดับเซียนโบราณ,จานหยกนี้คงแหลกเป็นผุยผง,ซึ่งไม่ว่าหยกเจาหัวจะมีพลังฟื้นฟูก็ยากที่จะฟื้นกลับคืนได้.
"ทำลายต่อไป,ค่อยเพิ่มพลังขึ้นเรื่อยๆ."
"ครับ!"จินเผิงที่รับคำในทันที.
ผืนปฐพีที่ยังคงสั่นไหวไปมา,หลังจากนั้นจินเผิง,จงซานที่หันหน้าไปมาเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือพยักหน้า,ก่อนที่จะนำโลกศพออกมา,พร้อมกับนำศพปราชญ์ที่เหมือนตัวเองออกมาช้าๆ.
ทางตะวันออก.
ขณะที่หยิงปลุกมังกรบรรพชน,เทือกเขาทั้งหมดบนภาคตะวันออก,ที่ผุดขึ้นมา,สั่นไปมาเป็นระลอกคลื่น,และมีพลังแสงสีทองมากมายที่เกิดขึ้นทำให้เหมือนว่ามีมังกรกำลังเคลื่อนที่,ฟ้าดินที่เปลี่ยนสี,ทะเลที่กว้างใหญ่เกิดคลื่นยักษ์,จากนั้นก็มีเสียงคำรามของมังกรดังขึ้นมาเรื่อยๆ.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มังกรที่คำรามออกมาเสียงดังเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง,เพียงแค่เสียงคำรามครั้งเดียวก็ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆต้องปิดหู,ตัวสั่นไปมาแล้ว.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,บนท้องฟ้าบนหมอกเมฆมากมายที่หน้าแน่น,ที่ตรงกลาง,กำลังเปิดแยกออก,เนตรแสงสวรรค์สีน้ำเงินที่ปรากฏขึ้นอีกแล้ว,สายตาที่โกรธเกรี้ยวกำลังกวาดตามองผู้ฝึกตนรอบๆ,ดูเหมือนว่าการปลุกมังกรบรรพชนนั้นได้ส่งผลต่อเนตรแสงสวรรค์ไปด้วย.
บนพื้นที่แห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากทะเล,ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,หงจวินที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยสายตาดุดัน,จ้องมองไปยังทิศตะวันตก,ก่อนที่จะนับนิ้วคำนวณ,จากนั้นร่างกายของเขาที่สั่นไปมาเล็กน้อย.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังทะเลด้วยท่าทางไม่ต้องการละทิ้ง,ทว่าท้ายที่สุดก็ก้าวออกไปกลายเป็นริ้วแสงมุ่งตรงไปยังทิศตะวันตำในทันที.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทิศตะวันตก,ฟ้าดินที่ส่งเสียงคำราม,ปราชญ์เทพโหยวหลานและศพปราชญ์เทพที่ลอยอยู่กลางอากาศ.
จงซานที่บินขึ้นไป,กลายเป็นสามร่าง,พื้นที่รอบๆเวลานี้ปรากฏเทียนเต๋าขึ้นในทันที.
เทียนเต๋าปรากฏ,พื้นที่รอบๆที่เหมือนยังสงบเงียบ,มีเพียงผืนปฐพีที่สั่นไหวทว่า,
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะที่ศพปราชญ์เทพคำรามลั่น,เหมือนกับท้องฟ้าเมื่อหลายวันที่แล้ว,หมอกเมฆที่มารวมตัวกัน,ที่ใจกลางกำลังแตกออก,พร้อมกับเนตรแสงสวรรค์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง.
เนตแสงสวรรค์สีน้ำเงินที่ลืมขึ้น,กลิ่นอายแรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงโถมทับลงมา,ปราชญ์เทพโหยวหลานในเวลานี้ที่รู้สึกไม่สบายใจนัก,เพราะว่าปราชญ์เทพโหยวกลานสัมผัสถึงกลิ่นอายความโกรธเกรี้ยวได้,เนตรแสงสวรรค์กำลังโกรธเกรี้ยวอย่างงั้นรึ?
สายตาที่จ้องมอง.
เนตรแสงสวรรค์ทันใดนั้นก็เปลี่ยนไป,สายตาที่มันจ้องมองมานั้น,กำลังสั่นไหว,ราวกับว่าได้พบกับตัวตนที่ทรงพลังร้ายกาจยิ่งกว่า.
อากาศกำลังสั่นไหวรึ?
ปราชญ์เทพโหยวหลานที่จ้องมองไปยังศพปราชญ์เทพ.
ไม่ใช่,ไม่ใช่มันที่แสดงท่าทางคุกคาม,หมายความว่าอย่างไร?
ทางตะวันออกอย่างงั้นรึ?
เป็นความจริง,ในเวลานี้ทางทิศตะวันออกไกลออกไป,ปรากฏเนตรขนาดใหญ่ที่เหมือนกับเนตรแสงสวรรค์เป็นอย่างมากหากแต่กลับดูมั่นคงเหมือนจริงกว่า,ทว่าขณะที่เนตรแสงสวรรค์ดังกล่าวปรากฏขึ้น,ทางทิศตะวันออกที่กลายเป็นมืดคลึ้ม.
เนตรสองดวงที่กำลังจ้องมองสองสถานที่,ซึ่งทำให้ขนาดของมันลดลงเล็กกว่าปรกติ.
"เซิ่งหวัง,ต้องทำอย่างไรต่อไป!"ปราชญ์เทพโหยวหลานสอบถามออกมา.
จงซานหาได้สนใจ,ทว่าเขาจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ,ในมือที่กำลังสั่นกระดิ่ง.
"แต๊ง แต๊ง แต๊ง!"
หลังจากกระดิ่งถูกสั่น,ศพปราชญ์เทพที่ลอยขึ้นไป,เนตรแสงสวรรค์จ้องมองตาเขม็ง.
ในเวลานี้คนอื่นๆแม้แต่ปราชญ์เทพโหยวหลาน,หากเคลื่อนที่เข้าไปจะต้องถูกลำแสงทำลายล้างทำลายอย่างแน่นอน,ทว่าศพปราชญ์เทพนั้นแตกต่างออกไป,เพราะว่าศพปราชญ์เทพนั้นในอดีตเคยเข้าร่วมสร้างโลกใบนี้,ทำให้กลิ่นอายของมันคล้ายกับกลิ่นอายของโลกใบนี้.
"เรื่องนี้,เป็นไปได้อย่างไร?"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,แววตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
เห็นเพียงแค่บนอากาศ,ศพปราชญ์เทพที่ทะลวงบินเข้าใกล้กับดวงตาสีน้ำเงินทันที,เข้าไปในเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นไปได้ด้วยรึ?
ศพปราชญ์เทพที่จ้องมองเนตรแสงสวรรค์,เนตรแสงสวรรค์ที่ดูเหมือนว่าจะเหมือนจริงขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ,ดูเหมือนสถานที่แห่งนี้จะมีความเป็นปฏิปักษ์มากกว่า.
"ทำเช่นนี้,ก็เพื่อที่จะควบคุมเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพโหยวกลานที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ.
"ควบคุมนะรึ?
หากว่าสามารถควบคุมได้,คงไม่ต้องการเจ้า,นี้ก็เพื่อตัดขาดเนตรแสงสวรรค์,เพื่อที่จะควบคุมเทียนเต๋าที่อยู่ด้านล่างต่างหาก,จากนี้จงเคลื่อนย้ายอำนายฟ้าดิน,ควบคุมพลังแห่งกฏเทียนเต๋า,ส่งมายังร่างของข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ครับ!"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่ตอบรับคำในทันที.
ปราชญ์เทพโหยวหลานที่จ้องมองบนอากาศด้วยความโง่งม,เขาที่ทำการเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,เทียนเต๋านั้นไม่ได้มีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง,ไม่มีเชาว์ปัญญา,แต่เป็นอำนาจแห่งกฏฟ้าดินที่เกิดขึ้นจากเนตรแหสงสวรรค์,ปราชญ์เทพสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าได้,ซึ่งได้รับมอบคำสั่งมาจากเนตรแสงสวรรค์อีกคราหนึ่ง,เนตรแสงสวรรค์ที่จะคอยจัดการกระทำการเรื่องต่างๆ,ตามที่มันต้องการ,หากมีสิ่งใดต้องการ,เนตรแสงสวรรค์จะทำการสั่งการปราชญ์เทพ,ทว่าศพปราชญ์เทพของเซียนเซิงซือในเวลานี้ได้ตัดการควบคุมของเนตรแดสงสวรรค์,อนุญาตให้ปราชญ์เทพโหยวกลาน,ทำตามความต้องการได้.
แม้นว่าจะไม่เข้าใจความต้องการของเซิ่งหวัง,ทว่าปราชญ์เทพโหยวหลานที่ควบคุมเทียนเต๋าสิบสาย,ด้วยเขามีสถานะปราชญ์เทพ,พลังแห่งกฏมากมาย,พร้อมพลังอแห่งกฏอำนาจเทียนเต๋าพุ่งเข้าหาจงซาน.
ที่ด้านหน้าจงซานที่ปรากฏหลุมขนาดใหญ่ในทันที,ก่อนที่มันจะเปิดขึ้นคล้ายกับว่ากำลังดื่มน้ำลงไป,ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง.
ดูดซับเทียนเต๋า?
สามารถดูดซับพลังแห่งกฏได้อย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ปราชญ์เทพโหยวหลานที่สายตาสั่นไหวไปมา,เซิ่งหวังสามารถทำเช่นนี้ได้อย่างไร?
Chapter 1234 Steals Heavenly Dao Principle
盗取天道法则
ขโมยอำนาจพลังแห่งกฏเทียนเต๋า.
อาณาจักรลับมังกรบรรพชน,ทิศตะวันออก.
ค่ายทหารของต้าฉิน.
หยิงจ้องมองไปยังกุยกู่ซือที่กลับมา.
"เซียนเซิง,สำเร็จหรือไม่?"หยิงเอ่ย.
"เป็นไปตามที่หวัง."กุยกู่ซือพยักหน้า.
"ขณะที่ปลุกมังกรบรรพชนนั้น,จะทำให้เส้นโลหิตมังกรปั่นป่วน,และจะเรียกทุกคนเข้ามา,ต้าฉินของพวกเราไม่จำเป็นต้องรวบรวมเส้นโลหิตมังกรทั้งหมด,เพียงแค่
80 %
ก็น่าจะเพียงพอแล้ว!"หยิงกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับเสียงดัง.
"ยกเว้นพวกเรา,ไท่อี้,เฉิงโห่ว,ม่อจื่อ,เทียนโจวจื่อ,พวกเขาทุกคนก็มารวมตัวกันอย่างคับคั่ง,พวกเขาเองดูเหมือนจะค้นพบเส้นโลหิตมังกรแล้วเช่นกัน."กุยกู่ซือเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดังนั้นคงไม่สามารถช้าไปกว่านี้ได้อีกแล้ว,เซียนเซิง,เตรียมการปลุกมังกรบรรพชนทันที."หยิงเอ่ย.
"รับทราบ!"กุยกู่ซือพยักหน้ารับ.
*************
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดขึ้นท่ามกลางสวรรค์และปฐพี.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
..............................
..................
......
เสียงดังกระหึ่มกระจายไปทั่วทุกสารทิศ,เป็นเสียงมังกรที่ดังกึกก้อง,เสียงมังกรที่ดังลึกอยู่ใต้พื้นดิน,พื้นดินที่สั่นสะเทือน,ฟ้าดินแปรเปลี่ยน,เมฆลมฝนที่กำลังรวมตัวกัน.
ในเวลานี้ทั่วทั้งอาณาจักรลับมังกรบรรพชนกำลังสั่นไหว,ภูเขาทั้งหมดของภาคตะวันออกเวลานี้กำลังสั่นเป็นระลอกคลื่นราวกับว่ามังกรกำลังเลื้อย,ผืนปฐพีกำลังก้าวไปรวมยังทิศตะวันออก.
ทิศตะวันตก,ภายในตำหนักของจงซาน.
ภายในตำหนักขนาดใหญ่ที่กำลังสั่นไหว.
จงซานและเสนาธิการอยู่บนลาน,
ด้วยการให้สัญญาณ,เหล่าเสนาธิการทั้งหมดที่เก็บตำหนักในทันที.
"ฝูงมังกรกำลังจะกลืนกินสวรรค์,แผ่นดินทั้งหมดกำลังเคลื่อนย้ายไปยังทิศตะวันออก,หยิง,กำลังเริ่มแผนการแล้ว!"ดวงตาของเซิ่งกงเป้าที่เป็นประกาย.
บนลานแห่งหนึ่ง,บนลานที่ทุกคนกำลังรวมตัวกัน,กุยเอ๋อและหวนจีที่ยืนอยู่ด้านหลังจงซาน,ขณะจ้องมองไปยังทิศตะวันออก.
"โหยวหลาน,เตรียมเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่บินขึ้นไป,ก่อนที่จะก้าวออกไป,ปรากฏแท่นบูชาฟ้าดินเกิดขึ้นในทันที.
"เซียนเซิงซือ,จานหยกเจาหัว!"จงซานที่สั่งการทันที.
"รับทราบ!"
เซียนเซิงซือที่นำผนึกจานหยกเจาหัวออกมา,ก่อนที่จะกดลงไปเล็กน้อย.
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
ผนึกร้อยล้านอักขระที่กลายเป็นรอยร้าวลามออกไป,จานหยกเจาหัวที่ส่องประกายแสง
13 สีพวยพุ่งออกมาในทันที,ในรัศมีสิบจั้ง,ทำให้เกิดภาพเงาขึ้น.
"เซิ่งหวัง,เฉินจะเป็นคนสร้างรอยขีดข่วนด้านนอกบนจานหยกเจาหัวเอง!"จินเผิงที่กล่าวออกมาในทันที.
การจะทำให้หงจวินในเวลานี้รับรู้สัมผัสถึงหยกเจาหัวคือต้องสร้างความเสียหายเล็กๆน้อยบนหยกก่อนแต่ไม่ทำลาย,เพื่อที่จะให้หงจวินยอมแพ้ทางฝั่งตะวันออกเพื่อเดินทางมายังที่นี่.
เกี่ยวกับการจัดการหยกเจาหัว,จงซานจำเป็นต้องใช้มันบังคับหวงจินมา,ดังนั้นจินเผิงจึงเสนอตัวออกไป.
"เจ้าไม่คิดว่าอาจจะใช้พลังเกินไปรึ?"จงซานที่หันหน้ากลับไปถาม.
"ในเมื่อกุยกูซือบอกว่ามันมีพลังเทียนเท่าระดับเซียนบรรพชน,เพียงแค่ใช้ความแข็งแกร่งระดับเซียนโบราณก็น่าจะสร้างรอยขีดข่วนขึ้นมาได้โดยที่ไม่ทำลาย!"จินเผิงที่กล่าวยืนยัน.
"เขากล่าว,เจ้าก็เชื่อเลยรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"จินเผิงที่แสดงท่าทางตกใจเล็กน้อย.
จานหยกเจาหัว,ด้วยระดับพลังเซียนโบราณก็ไม่น่าจะทำให้มันพังทลายลง,จินเผิงเองก็คิดว่า,ด้านในนั้นคืออุปกรณ์ระดับเซียนบรรพชนไม่มีทางที่จะพังทลายได้ง่ายๆ,ทว่าเซิ่งหวังต้องการกล่าวสิ่งใด.
คิดถึงคำพูดของจงซาน,หยกเจาหัวนั้นมีความทนทานมากเหมือนที่กุยกู่ซือกล่าวหรือไม่?
ไม่จำเป็นเลย,บางที่อาจจะเป็นกับดักของกุยกู่ซือ,เป็นภารกิจที่ต้องการให้ต้าเจิ้งและหงจวินแตกหักกัน,กุยกู่ซือเพียงกล่าวว่ามันมีพลังเทียบเท่าอุปกรณ์เซียนบรรพชน,แต่ไม่ได้บอกว่ามันมีความทนทานเทียบเท่าอุปกรณ์เซียนบรรพชน,แน่นอนปกรติทั่วไปแล้วคนทั่วไปย่อมเข้าใจว่าอุปกรณ์เซียนบรรพชนย่อมแข็งแกร่ง,ต้องไม่ลืมว่ามันคือของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า.
หากไม่เพราะว่าจงซานคุ้นเคยกับของวิเศษที่ดูคล้ายกันนี้,คงไม่คิดว่านี่เป็นแผนการของกุยกู่ซือ.
ร่างแยกเงาจงซานที่เรียนรู้เคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์,ในการฝึกเคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์นั้นจำเป็นต้องมีของวิเศษคอยช่วย,เป็นกระจกขนาดเล็ก,ในอดีต,หนี่ปู่ซาที่เป็นเพียงปุถุชน,ยังสามารถทำลายมันได้,เช่นนั้นจานหยกเจาหัวเอง,ก็ถือว่าค่อนข้างเปราะด้วยเช่นกัน.
"งั้นควรใช้พลังมากเท่าไหร่กัน?ระดับเซียนสวรรค์รึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เหล่าเสนาธิการต่างก็เริ่มเข้าใจความหมายของจงซาน.
"ข้าคิดว่าน่าจะใช้พลังระดับเซียนมนุษย์!"เซิ่งกงเป้าครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า,จานหยกเจาหัวนี้,มีความทนทานต่ำกว่าอุปกรณ์เซียนอีกรึ?
เรื่องนี้ยากที่พวกเขาจะยอมรับได้.
"ไม่!"จงซานที่กล่าวออกปฏิเสธออกไปในทันที.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,เห็นชัดเจนว่าภายในใจของพวกเขารู้สึกถอนหายใจ,ต้องไม่ลืมว่า,นี่คือของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า,จะมีความทนทานต่ำกว่าอุปกรณ์เซียนได้อย่างไร,เช่นนั้นแล้วจะยังถูกเรียกว่าของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้าอีกรึ?
"ใช้ความแข็งแกร่งระดับปุถุชน,ขั้นแกนทอง,ลงมือ!"
"ห๋า?"จินเผิงที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
ไม่เพียงแค่จินเผิง,ทุกคนที่ต่างก็ตกใจเล็กน้อย,ของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า,เปราะบางขนาดนั้นเลยรึ?
"ถูกต้อง!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"จินเผิงที่รับคำในทันที.
จินเผิงที่ค่อยๆใช้นิ้วจิ้มไปยังผลึกคริสตัลผนึก.
"แก๊ก!"
บนหยกเจาหัวที่มีรอยร้าวขึ้นมาเล็กน้อย.
รอยร้าว?
แทบทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้าง,ของปลอมอย่างงั้นรึ? นี่คือของปลอมอย่างงั้นรึ?
โดยเฉพาะจินเผิง,ที่นิ้วสั่นไปมา,ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
ทว่าแผ่นหยกเจาหัวดูเหมือนว่าจะมีพลังบางอย่าง,พริบตาเดียว,รอยร้าวที่สามารถฟื้นฟูกลับมา.
ทุกคนที่กลายเป็นงงงวย,ทว่าจินเผิงที่เผยท่าทางดีใจขึ้นมา,หากว่าก่อนหน้านี้ใช้พลังระดับเซียนโบราณ,จานหยกนี้คงแหลกเป็นผุยผง,ซึ่งไม่ว่าหยกเจาหัวจะมีพลังฟื้นฟูก็ยากที่จะฟื้นกลับคืนได้.
"ทำลายต่อไป,ค่อยเพิ่มพลังขึ้นเรื่อยๆ."
"ครับ!"จินเผิงที่รับคำในทันที.
ผืนปฐพีที่ยังคงสั่นไหวไปมา,หลังจากนั้นจินเผิง,จงซานที่หันหน้าไปมาเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือพยักหน้า,ก่อนที่จะนำโลกศพออกมา,พร้อมกับนำศพปราชญ์ที่เหมือนตัวเองออกมาช้าๆ.
ทางตะวันออก.
ขณะที่หยิงปลุกมังกรบรรพชน,เทือกเขาทั้งหมดบนภาคตะวันออก,ที่ผุดขึ้นมา,สั่นไปมาเป็นระลอกคลื่น,และมีพลังแสงสีทองมากมายที่เกิดขึ้นทำให้เหมือนว่ามีมังกรกำลังเคลื่อนที่,ฟ้าดินที่เปลี่ยนสี,ทะเลที่กว้างใหญ่เกิดคลื่นยักษ์,จากนั้นก็มีเสียงคำรามของมังกรดังขึ้นมาเรื่อยๆ.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มังกรที่คำรามออกมาเสียงดังเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง,เพียงแค่เสียงคำรามครั้งเดียวก็ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆต้องปิดหู,ตัวสั่นไปมาแล้ว.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,บนท้องฟ้าบนหมอกเมฆมากมายที่หน้าแน่น,ที่ตรงกลาง,กำลังเปิดแยกออก,เนตรแสงสวรรค์สีน้ำเงินที่ปรากฏขึ้นอีกแล้ว,สายตาที่โกรธเกรี้ยวกำลังกวาดตามองผู้ฝึกตนรอบๆ,ดูเหมือนว่าการปลุกมังกรบรรพชนนั้นได้ส่งผลต่อเนตรแสงสวรรค์ไปด้วย.
บนพื้นที่แห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากทะเล,ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,หงจวินที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยสายตาดุดัน,จ้องมองไปยังทิศตะวันตก,ก่อนที่จะนับนิ้วคำนวณ,จากนั้นร่างกายของเขาที่สั่นไปมาเล็กน้อย.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังทะเลด้วยท่าทางไม่ต้องการละทิ้ง,ทว่าท้ายที่สุดก็ก้าวออกไปกลายเป็นริ้วแสงมุ่งตรงไปยังทิศตะวันตำในทันที.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทิศตะวันตก,ฟ้าดินที่ส่งเสียงคำราม,ปราชญ์เทพโหยวหลานและศพปราชญ์เทพที่ลอยอยู่กลางอากาศ.
จงซานที่บินขึ้นไป,กลายเป็นสามร่าง,พื้นที่รอบๆเวลานี้ปรากฏเทียนเต๋าขึ้นในทันที.
เทียนเต๋าปรากฏ,พื้นที่รอบๆที่เหมือนยังสงบเงียบ,มีเพียงผืนปฐพีที่สั่นไหวทว่า,
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะที่ศพปราชญ์เทพคำรามลั่น,เหมือนกับท้องฟ้าเมื่อหลายวันที่แล้ว,หมอกเมฆที่มารวมตัวกัน,ที่ใจกลางกำลังแตกออก,พร้อมกับเนตรแสงสวรรค์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง.
เนตแสงสวรรค์สีน้ำเงินที่ลืมขึ้น,กลิ่นอายแรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงโถมทับลงมา,ปราชญ์เทพโหยวหลานในเวลานี้ที่รู้สึกไม่สบายใจนัก,เพราะว่าปราชญ์เทพโหยวกลานสัมผัสถึงกลิ่นอายความโกรธเกรี้ยวได้,เนตรแสงสวรรค์กำลังโกรธเกรี้ยวอย่างงั้นรึ?
สายตาที่จ้องมอง.
เนตรแสงสวรรค์ทันใดนั้นก็เปลี่ยนไป,สายตาที่มันจ้องมองมานั้น,กำลังสั่นไหว,ราวกับว่าได้พบกับตัวตนที่ทรงพลังร้ายกาจยิ่งกว่า.
อากาศกำลังสั่นไหวรึ?
ปราชญ์เทพโหยวหลานที่จ้องมองไปยังศพปราชญ์เทพ.
ไม่ใช่,ไม่ใช่มันที่แสดงท่าทางคุกคาม,หมายความว่าอย่างไร?
ทางตะวันออกอย่างงั้นรึ?
เป็นความจริง,ในเวลานี้ทางทิศตะวันออกไกลออกไป,ปรากฏเนตรขนาดใหญ่ที่เหมือนกับเนตรแสงสวรรค์เป็นอย่างมากหากแต่กลับดูมั่นคงเหมือนจริงกว่า,ทว่าขณะที่เนตรแสงสวรรค์ดังกล่าวปรากฏขึ้น,ทางทิศตะวันออกที่กลายเป็นมืดคลึ้ม.
เนตรสองดวงที่กำลังจ้องมองสองสถานที่,ซึ่งทำให้ขนาดของมันลดลงเล็กกว่าปรกติ.
"เซิ่งหวัง,ต้องทำอย่างไรต่อไป!"ปราชญ์เทพโหยวหลานสอบถามออกมา.
จงซานหาได้สนใจ,ทว่าเขาจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ,ในมือที่กำลังสั่นกระดิ่ง.
"แต๊ง แต๊ง แต๊ง!"
หลังจากกระดิ่งถูกสั่น,ศพปราชญ์เทพที่ลอยขึ้นไป,เนตรแสงสวรรค์จ้องมองตาเขม็ง.
ในเวลานี้คนอื่นๆแม้แต่ปราชญ์เทพโหยวหลาน,หากเคลื่อนที่เข้าไปจะต้องถูกลำแสงทำลายล้างทำลายอย่างแน่นอน,ทว่าศพปราชญ์เทพนั้นแตกต่างออกไป,เพราะว่าศพปราชญ์เทพนั้นในอดีตเคยเข้าร่วมสร้างโลกใบนี้,ทำให้กลิ่นอายของมันคล้ายกับกลิ่นอายของโลกใบนี้.
"เรื่องนี้,เป็นไปได้อย่างไร?"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,แววตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
เห็นเพียงแค่บนอากาศ,ศพปราชญ์เทพที่ทะลวงบินเข้าใกล้กับดวงตาสีน้ำเงินทันที,เข้าไปในเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นไปได้ด้วยรึ?
ศพปราชญ์เทพที่จ้องมองเนตรแสงสวรรค์,เนตรแสงสวรรค์ที่ดูเหมือนว่าจะเหมือนจริงขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ,ดูเหมือนสถานที่แห่งนี้จะมีความเป็นปฏิปักษ์มากกว่า.
"ทำเช่นนี้,ก็เพื่อที่จะควบคุมเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพโหยวกลานที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ.
"ควบคุมนะรึ?
หากว่าสามารถควบคุมได้,คงไม่ต้องการเจ้า,นี้ก็เพื่อตัดขาดเนตรแสงสวรรค์,เพื่อที่จะควบคุมเทียนเต๋าที่อยู่ด้านล่างต่างหาก,จากนี้จงเคลื่อนย้ายอำนายฟ้าดิน,ควบคุมพลังแห่งกฏเทียนเต๋า,ส่งมายังร่างของข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ครับ!"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่ตอบรับคำในทันที.
ปราชญ์เทพโหยวหลานที่จ้องมองบนอากาศด้วยความโง่งม,เขาที่ทำการเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,เทียนเต๋านั้นไม่ได้มีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง,ไม่มีเชาว์ปัญญา,แต่เป็นอำนาจแห่งกฏฟ้าดินที่เกิดขึ้นจากเนตรแหสงสวรรค์,ปราชญ์เทพสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าได้,ซึ่งได้รับมอบคำสั่งมาจากเนตรแสงสวรรค์อีกคราหนึ่ง,เนตรแสงสวรรค์ที่จะคอยจัดการกระทำการเรื่องต่างๆ,ตามที่มันต้องการ,หากมีสิ่งใดต้องการ,เนตรแสงสวรรค์จะทำการสั่งการปราชญ์เทพ,ทว่าศพปราชญ์เทพของเซียนเซิงซือในเวลานี้ได้ตัดการควบคุมของเนตรแดสงสวรรค์,อนุญาตให้ปราชญ์เทพโหยวกลาน,ทำตามความต้องการได้.
แม้นว่าจะไม่เข้าใจความต้องการของเซิ่งหวัง,ทว่าปราชญ์เทพโหยวหลานที่ควบคุมเทียนเต๋าสิบสาย,ด้วยเขามีสถานะปราชญ์เทพ,พลังแห่งกฏมากมาย,พร้อมพลังอแห่งกฏอำนาจเทียนเต๋าพุ่งเข้าหาจงซาน.
ที่ด้านหน้าจงซานที่ปรากฏหลุมขนาดใหญ่ในทันที,ก่อนที่มันจะเปิดขึ้นคล้ายกับว่ากำลังดื่มน้ำลงไป,ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง.
ดูดซับเทียนเต๋า?
สามารถดูดซับพลังแห่งกฏได้อย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ปราชญ์เทพโหยวหลานที่สายตาสั่นไหวไปมา,เซิ่งหวังสามารถทำเช่นนี้ได้อย่างไร?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น