Immortality Chapter 1233 Demands Saint Position to the day
Chapter 1233 Demands the Saint position to
the day
向天索取圣位
ร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ.
"เป็นจากหยกเจาหัวจริงๆรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ของชิ้นนี้คือของจริงอย่างงั้นรึ?
จากหยกเจาหัว,นับเป็นของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า,ไม่ใช่เพียงแค่ข่าวลือ,หากแต่ด้านในนั้นมีเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัว,ซึ่งเป็นวิชาทำให้หงจวินกลายเป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่งได้.
สมบัติที่ล้ำค่าถึงเพียงนี้,บอกได้เลยว่ามันไม่ได้ด้อยไปกว่ามังกรบรรพชน,อย่างน้อยหยิงก็ไม่ได้นำมาให้กับตัวเองแน่,แต่กลับใช้มันเป็นเพียงเหยื่อล่อจริงๆรึ?
กุยกู่ซือที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ด้วยนิสัยของหงจวิน,นันจะธรรมดาได้อย่างไร,เซิ่งหวังจงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง,ที่จริง,ตอนนี้มันมีพลังของมันเป็นเพียงแค่อุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้น."
"หืม?"
"จานหยกเจาหัวนี้,เป็นเพียงส่วนที่เหลือ,ที่จริงเซิ่งหวังจงควรจะได้ยินมาบ้าง!"กุยกูซือสอบถาม.
"อืม,ได้ยินข่าวลือมาว่า,จานหยกเจาหัวเองก็อยู่ในมือของหงจวินอีกส่วนหนึ่งเช่นกัน,ทว่าหากต้องการทำให้มันกลายเป็นอุปกรณ์ที่ทรงพลังแล้ว,บวกกับส่วนที่เหลือนี้,ในครั้งนั้นหงจวินเกือบสามารถยึดครองโลกหล้าได้!"จงซานพยักหน้ารับ.
กุยกูซือที่ส่ายหน้าไปมา,"ส่วนที่เหลือรึ?
ไม่,น่าจะบอกว่าหยกเจาหัวในคราแรกนั้นสมบูรณ์อยู่แล้ว,ช่างน่าเสียดาย,เป็นหงจวินที่ทำลายมันด้วยพลัง."
"หงจวินเป็นคำทำลายมันอย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,หลังจากที่ได้รับจานหยกเจาหัวมาแล้ว,พวกเราก็ไม่สามารถพบบางสิ่งที่อยู่ด้านใน."กุยกู่ซือที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"เป็นเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่คาดเดา,หากต้องเสียเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัว,หยิงเองก็คงไม่ยอม.
กุยกูซือพยักหน้าเบาๆ,พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย,"หงจวินนั้นได้ทำลายเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวไปแล้ว,ในเวลานี้อาจนับได้ว่าเป็นเพียงของวิเศษธรรมดา,เพราะพวกเราไม่สามารถใช้อะไรมันได้แล้ว,เพราะมันจำเป็นต้องใช้ควบคู่กับเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวถึงจะได้."
"เป็นเพียงอุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้นรึ?"
"บางที่สำหรับส่วนที่พวกเรามีอาจนับเป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชน,หากแต่อีกส่วนหนึ่งมือของหงจวินกับของวิเศษชิ้นนี้ถึงจะกลายเป็นของวิเศษที่ทรงพลังอย่างแท้จริง,เช่นนั้นหงจวินควรจะต้องการสิ่งนี้แน่!"กุยกู่ซือเอ่ย.
จงซานจ้องมองกุยกูซือด้วยความสนใจ,"เจ้าได้จานหยกเจาหัวมาในอดีต,เป็นเรื่องง่ายอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง,เกี่ยวกับจานหยกเจาหูได้มาง่ายๆเลยรึ?หงจวินให้ความสำคัญกับสิ่งนี้มาก,เขายอมปล่อยไปง่ายๆอย่างงั้นรึ?
แม้แต่ได้มันมาโดยไม่ลำบาก.
แต่ต้าฉินที่ได้มันมาอยู่ในครอบครองอย่างง่ายดาย.
กุยกู่ซือถอนหายใจเบาๆ,ฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ใช่,ในเวลานั้นพวกเราก็พบว่าบางทีนี่อาจจะเป็นแผนการของหงจวินที่จงใจส่งมันมาก็เป็นได้."
"หืม?"
สิ่งของดังกล่าวนี้เป็นแผนการอย่างจงใจ,แผนการของหงจวิน?
เป็นแผนอะไร?
"ในอดีตนั้นหมี่เทียนได้ใช้มันเรียกเทียนชูมาเพื่อกำจัดเจี่ยหยิน,ไท่ซ่างและจุนถี,ด้วยหยกเจาหัวในมือของข้านั้น,ทำให้เนตรเทียนชูต้องตรวจสอบอย่างระเอียด,แม้แต่การที่ข้าได้ตำแหน่งปราชญ์เทพนั้นมีความผิดพลาด!"กุยกู่ซือเอ่ย.
"สามปราชญ์เทพล่วงหล่นจากสวรรค์,แต่หงจวินดูเหมือนว่าจะสามารถหลบเลี่ยงเทียนชูได้อย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"บางที,หงจวินนั้นได้ใช้หยกเจาหัวรอดพ้นจากการตรวจสอบอย่างจงใจ!"กุยกู่ซือเอ่ย.
"ตกลง,ในเมื่อเป็นเช่นนี้,จานหยกเจาหัวก็จะถูกใช้ในการล่อหงจวิน!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จากหยกเจาหัวนี้,ร้อยล้านอักขระของข้าและเทียนตี้,เพื่อที่จะปิดบังกลิ่นอายของมัน,เมื่อผนึกนี้แตกออก,หงจวินจะรับรู้ในทันที,สุดแล้วแต่วิธีการของเซิ่งหวังจง,ในการนำหงจวินมา."กุยกู่ซือที่ส่งบอลคริสตัลอักขระที่ใช้ผนึกจานหยกเจาหัวออกไป.
"ร้อยล้านอักขระผนึก?
คลายผนึกอย่างไร?"เซียนเซิงซือสอบถาม.
"ผนึกนี้ถูกสร้างมาไม่ให้คลาย,แต่ง่ายที่จะทำลาย,เมื่อทำลาย,หงจวินก็จะรับรู้ได้อย่างแน่นอน!"กุยกู่ซือตอบ.
"ตกลง,ข้าจะจัดการเอง!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ขอบคุณต้องรบกวนแล้ว!"กุยกู่ซือพยักหน้ารับ.
จากนั้นกุยกู่ซือก็จากไป,จงซานเองก็เริ่มเตรียมการในทันที.
เหล่าเซียนโบราณถูกจัดกลุ่มให้ออกลาดตระเวนไปทั่ว,จื่อหยางจิงหงและเจี้ยนอ้าวเลือกที่จะปิดด่าน,ที่ใจกลาง,มีจงซานและเสนาธิการคนสำคัญ.
บนลาน,จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,เซียนเซิงซือที่พยักหน้าเล็กน้อย.
"โหยวกลาน,เซียนเซิงซือได้บอกกับเจ้าเรียบแล้วรึยัง?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างขึงขัง.
"ครับ,เฉินได้เข้าใจแล้วเพียงแต่ว่าเฉินจะกลายเป็นปราชญ์เทพได้อย่างไร?"โหยวหลานที่ไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมดนัก.
"เซียนเซิงซือ!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
เซียนเซิงซือพยักหน้า,ก่อนที่จะก้าวออกไป,ที่ด้านหน้านั้นมีปราณทมิฬหมุนวนรอบๆ,ก่อนที่หน้าผากของเขาเวลานี้เริ่มมีรอยแยกและแตกขนายใหญ่ขึ้นมาเรื่อยๆ.
หลังจากที่เขาดูดซับปราณสีดำมากมายเขาไป,หน้าผากที่เปิดออกกว้าง,ที่ด้านในนั้น,มีโลงศพยักษ์ปรากฏขึ้น.
จ้องมองดูโลกศพยักษ์ที่ภายในหน้าปาก,ใบหน้าของโหยวหลานที่กระตุกเล็กน้อย,สิ่งนี้มันคืออะไรกัน?
ไม่ใช่แค่โหยวหลานและยังมีอีกหลานคนของต้าเจิ้งที่ไม่เคยเห็นว่าที่หน้าผากของเซียนเซิงซือนั้นมีสุสานขนาดเล็กอยู่,จินเผิง,เต้าเหรินถู,และคนอื่นๆเองก็ไม่เคยเห็น,ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,นี่คือวิชาอะไรกัน?
มีโลงศพอยู่?
"ครืนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท้องฟ้าคำราม,จากนั้น,เมฆฝนและลมที่พักกระหน่ำ,ท้องฟ้ามืดคลึ้ม,พื้นที่รอบๆเกิดพายุขึ้นในทันที.
เหล่าเซียนโบราณที่กระจายอยู่รอบๆคอยคุ้มกัน,ในเวลานี้เผยสีหน้าประหลาดใจ,เซิ่งหวังกำลังทำสิ่งใด.
"!"ฝาโลงศพที่เปิดขึ้นทันที.
ที่ด้านในนั้น,มีศพกำลังนอนอยู่,หากแต่เพียงว่าศพดังกล่าวนั้นเหมือนกับเซียนเซิงซือเป็นอย่างมาก.
ศพ,ศพที่มีชีวิตอย่างงั้นรึ?ทุกคนที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,เวลานี้ถึงกับรู้สึกขนลุกขึ้นทั่วร่าง,หัวใจที่เต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งโหยวหลานในเวลานี้,แม้นว่าจะมองไม่เห็นพลังฝึกตนของเซียนเซิงซือแล้ว,ทว่าเขาก็สามารถที่จะบอกได้ว่าเซียนเซิงซือนั้นอยู่ในระดับเซียนโบราณ.
เซียนโบราณ,หากแต่เขากับเป็นเซียนโบราณที่มีความสามารถจนเป็นผู้นำของเหล่าเสนาธิการที่นี่ได้อย่างงั้นรึ?
ตอนนี้โหยวหลานเข้าใจแล้ว,ต้าเจิ้งไม่ธรรมดาจริงๆ,ไม่สามารถที่จะใช้ระดับพลังฝึกตนมาวัดได้,นี่คือระดับเซียนโบราณ?
ศพที่ออกมาจากหน้าผากนี้,ทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,แม้แต่เหนือกว่าปราชญ์เทพในอดีตเช่นเขาด้วย,เรื่องนี้ทำให้โหยวหลานต้องหวาดหวั่นกับคนของโลกใบใหญ่ที่เกินจะหยั่งได้.
นอกจากนี้ศพตนนี้เกิดไปหรือไม่,ใบหน้าของมันที่เหมือนกับเซียนเซิงซือ,เหมือนกันขนาดนี้เลยรึ?
ต้องรู้ด้วยว่า,ถึงจะเป็นฝาแฝดก็ไม่เหมือนกันขนาดนี้,ศพดังกล่าวและเซียนเซิงซือที่ราวกับว่าคัดลอกกันออกมา,ทำไมเป็นเช่นนี้?
นี่คือวิชาอะไร?
แม้นว่าเหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งจะจ้องมองศพอย่างแปลกประหลาด,ทว่าก็ไม่มีใครพูด,ทุกคนที่ยังคงรอให้เซียนเซิงซือทำพิธี.
ทุกคนที่เห็นเซียนเซิงซือนำกระดิ่งทองแดงออกมาในทันที.
"แตง แตง แตง!"เสียงของกระดิ่งที่สั่นไหว.
"ฟิ้ว!"
ปราณทมิฬที่มากมายจากทั่วทุกสารทิศมารวมตัวกัน,มันได้พุ่งเข้าไปในโลงศพ,โลกศพที่ถูกปกคลุมด้วยปราณทมิฬในทันที,ราวกับพายุใหญ่ที่หมุนวน,กลายเป็นพายุหมุนที่รุนแรงมาก.
แม้นว่าปราณทมิฬจะหนามาก,ทว่าก็ยังสามารถมองเห็นภาพได้.
ทุกคนที่เห็นศพกำลังลอยขึ้นไปบนอากาศช้าๆ.
"ยังไม่ลืมตาอีก!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยปากออกมาเบาๆ.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ก็สั่งกระดิ่งไปมาด้วย.
"แตง แตง แตง!"
ดวงตาของศพที่ลืมขึ้นในทันที,ประกายแสงสีเขียวที่เป็นประกายส่องออกมาจากดวงตา.
โหยวหลานไม่ได้ยินคำพูดของเซียนเซิงซือ,หากแต่สามารถมองเห็นดวงตาของศพดังกล่าวได้,เขาสามารถรับรู้ได้ถึงพลังความตาย,อำนาจทำลายล้าง,ราวกับว่าจะทำให้โลกหล้าแตกดับ.
พริบตานั้นภายในใจของเขาที่ปรากฏความกลัวขึ้นมาเป็นอย่างมาก.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฟ้าดินคำรามส่งเสียงหวีดหวิวขึ้นในทันที,รอบๆศพ,ได้แผ่กลิ่นอายที่ทรงพลังน่าเกรงขามออกมา.
กลิ่นอายที่แข็งแกร่งน่าเกรงขามนี้,สามารถทำให้หัวใจของทุกคนรัดแน่น,มันคือกลิ่นอายของปราชญ์เทพ.
โชคดีที่รอบๆนี้ทุกคนที่มีพลังเซียนบรรพชนถึงสามารถทนได้,ดูเหมือนว่านอกจากจงซานแล้ว,เซียนเซิงซือก็คือคนที่ลึกล้ำน่าเกรงขามที่สุด.
ศพปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนเซิงซือสามารถควบคุมศพปราชญ์เทพ,นี่เขาเป็นใครกัน?
"แตง แตง แตง!"
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศพปราชญ์เทพที่เงยหน้าขึ้นท้องฟ้าและคำรามออกมา,แทบจะในทันทีเมฆหมอกมากมายบนท้องฟ้าที่ระเบิดออกมา.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”
"วูซซซ!”..............................
ปรากฏเทียนเต๋ามากมายกระจายไปทั่วทุกสารทิศในทันที.
"เทียนเต๋า,นี่คือเทียนเต๋า!"โหยวหลานที่เผยท่าทางตื่นตะลึง.
แทบจะในทันที,เทียนเต๋าทั้งหนึ่งพันปรากฏขึ้น,จากนั้นเมฆหมอกสีน้ำเงินที่หน้าแน่นก็ค่อยๆแยกออกจากกัน,ปรากฏดวงตาสีน้ำเงินขนาดใหญ่ขึ้น.
"เนตรแสงสวรรค์!"โหยวกลานที่สูดหายใจลึก.
ก่อนหน้านี้เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับคำพูดของเซียนเซิงซือ,แต่แล้วเซียนเซิงซือกลับสามารถทำได้ในทันทีเลยรึ?
เรียกเนตรแสงสวรรค์? เทียนเต๋ามารวมกัน? เพื่อที่จะร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ?
แม้นว่าจะรู้ว่านี่คือการเตรียมการไว้ก่อนแล้ว,ทว่าโหยวกลานก็ยังคงตื่นตะลงอยู่ดี.
การจะร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ,นี่เป็นครั้งแรกที่สามารถเรียกร้องได้ด้วยตัวเองอย่างคาดไม่ถึง.
ใช่,นี่คือการเรียกร้องตำแหน่ง,ศพนั่น,สามารถที่จะเรียกให้เนตรแสงสวรรค์ปรากฏขึ้น.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศพปราชญ์เทพที่คำรามลั่น,แน่นอนแสงสวรรค์ที่กระพริบตาเล็กน้อย.
เพียงแค่กระพริบตา,แท่นฟ้าดินกำลังค่อยๆรวมตัวขึ้นช้าๆ,แท่นฟ้าดินสีน้ำเงิน,เทียนเต๋าที่กำลังเคลื่อนไหวหมุนวนอย่างรวดเร็ว.
มากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมตัวผสานกลายเป็นความจริงขึ้น.
"ปราชญ์เทพโหยวหลาน!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"!"โหยวหลานที่สะดุ้งเล็กน้อย,ถึงเวลาแล้วอย่างงั้นรึ?
ไร้ซึ่งลังเล,โหยวหลานที่ก้าวขึ้นไปบนแท่นบุชาฟ้าดิน,แสงสีน้ำเงินมากมายปรากฏปกคลุมไปทั่วร่างผสานเข้าไปในร่างกายและจิตใจของเขาช้าๆ.
"วูซซซซ!”
กระแสลมพายุที่หมุนวนไปทั่วร่างของปราชญ์เทพโหยวหลาน.
บนท้องฟ้า,ดวงตาขนาดใหญ่เนตรแสงสวรรค์,หนึ่งพันเทียนเต๋าที่ผสานสร้างแท่นบูชาฟ้าดินก็ค่อยๆหายไปช้าๆ.
เหลือเพียงแค่โหยวหลาน,ที่เวลานี้กำลังดูดซับพลัง.
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,การดูดซับแสงสีน้ำเงิน,ก็ถูกปราชญ์เทพโหยวหลานดูดซับทั้งหมด.
ปราชญ์เทพโหยวกลานที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,จ้องมองแท่นบูชาฟ้าดินที่ตัวเองยืนอยู่,ภายในใจที่รู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง.
ในอดีตกว่าที่เขาจะได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพต้องผ่านทัณฑ์สวรรค์มากมายนับไม่ถ้วน,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะง่ายดายขนาดนี้,มันเป็นการถากถางตัวเขาอย่างรุนแรง,ตำแหน่งปราชญ์เทพนี้สามารถได้มาง่ายๆจริงๆรึ?
ปราชญ์เทพโหยวหลานที่สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะหันหน้ามายังฝั่งจงซาน.
"คารวะเซิ่งหวัง!"โหยวกลานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ในเวลานี้,โหยวหลานไม่สามารถที่จะขัดขืนต่อต้าเจิ้งได้เลย,เขาที่จำเป็นต้องระมัดระวังและเคารพต่อจงซาน,แม้นว่าภายในใจก่อนหน้านี้จะไม่ยอมรับก็ตาม,ทว่าปราชญ์เทพโหยวหลานเข้าใจดี,หากเซิ่งหวังต้องการทำลายตำแห่งปราชญ์เทพของตัวเอง,แน่นอนว่ามันก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างไม่ต้องสงสัย.
Chapter 1233 Demands the Saint position to
the day
向天索取圣位
ร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ.
"เป็นจากหยกเจาหัวจริงๆรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ของชิ้นนี้คือของจริงอย่างงั้นรึ?
จากหยกเจาหัว,นับเป็นของวิเศษลำดับหนึ่งของโลกหล้า,ไม่ใช่เพียงแค่ข่าวลือ,หากแต่ด้านในนั้นมีเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัว,ซึ่งเป็นวิชาทำให้หงจวินกลายเป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่งได้.
สมบัติที่ล้ำค่าถึงเพียงนี้,บอกได้เลยว่ามันไม่ได้ด้อยไปกว่ามังกรบรรพชน,อย่างน้อยหยิงก็ไม่ได้นำมาให้กับตัวเองแน่,แต่กลับใช้มันเป็นเพียงเหยื่อล่อจริงๆรึ?
กุยกู่ซือที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ด้วยนิสัยของหงจวิน,นันจะธรรมดาได้อย่างไร,เซิ่งหวังจงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง,ที่จริง,ตอนนี้มันมีพลังของมันเป็นเพียงแค่อุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้น."
"หืม?"
"จานหยกเจาหัวนี้,เป็นเพียงส่วนที่เหลือ,ที่จริงเซิ่งหวังจงควรจะได้ยินมาบ้าง!"กุยกูซือสอบถาม.
"อืม,ได้ยินข่าวลือมาว่า,จานหยกเจาหัวเองก็อยู่ในมือของหงจวินอีกส่วนหนึ่งเช่นกัน,ทว่าหากต้องการทำให้มันกลายเป็นอุปกรณ์ที่ทรงพลังแล้ว,บวกกับส่วนที่เหลือนี้,ในครั้งนั้นหงจวินเกือบสามารถยึดครองโลกหล้าได้!"จงซานพยักหน้ารับ.
กุยกูซือที่ส่ายหน้าไปมา,"ส่วนที่เหลือรึ?
ไม่,น่าจะบอกว่าหยกเจาหัวในคราแรกนั้นสมบูรณ์อยู่แล้ว,ช่างน่าเสียดาย,เป็นหงจวินที่ทำลายมันด้วยพลัง."
"หงจวินเป็นคำทำลายมันอย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,หลังจากที่ได้รับจานหยกเจาหัวมาแล้ว,พวกเราก็ไม่สามารถพบบางสิ่งที่อยู่ด้านใน."กุยกู่ซือที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"เป็นเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่คาดเดา,หากต้องเสียเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัว,หยิงเองก็คงไม่ยอม.
กุยกูซือพยักหน้าเบาๆ,พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย,"หงจวินนั้นได้ทำลายเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวไปแล้ว,ในเวลานี้อาจนับได้ว่าเป็นเพียงของวิเศษธรรมดา,เพราะพวกเราไม่สามารถใช้อะไรมันได้แล้ว,เพราะมันจำเป็นต้องใช้ควบคู่กับเคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวถึงจะได้."
"เป็นเพียงอุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้นรึ?"
"บางที่สำหรับส่วนที่พวกเรามีอาจนับเป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชน,หากแต่อีกส่วนหนึ่งมือของหงจวินกับของวิเศษชิ้นนี้ถึงจะกลายเป็นของวิเศษที่ทรงพลังอย่างแท้จริง,เช่นนั้นหงจวินควรจะต้องการสิ่งนี้แน่!"กุยกู่ซือเอ่ย.
จงซานจ้องมองกุยกูซือด้วยความสนใจ,"เจ้าได้จานหยกเจาหัวมาในอดีต,เป็นเรื่องง่ายอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง,เกี่ยวกับจานหยกเจาหูได้มาง่ายๆเลยรึ?หงจวินให้ความสำคัญกับสิ่งนี้มาก,เขายอมปล่อยไปง่ายๆอย่างงั้นรึ?
แม้แต่ได้มันมาโดยไม่ลำบาก.
แต่ต้าฉินที่ได้มันมาอยู่ในครอบครองอย่างง่ายดาย.
กุยกู่ซือถอนหายใจเบาๆ,ฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ใช่,ในเวลานั้นพวกเราก็พบว่าบางทีนี่อาจจะเป็นแผนการของหงจวินที่จงใจส่งมันมาก็เป็นได้."
"หืม?"
สิ่งของดังกล่าวนี้เป็นแผนการอย่างจงใจ,แผนการของหงจวิน?
เป็นแผนอะไร?
"ในอดีตนั้นหมี่เทียนได้ใช้มันเรียกเทียนชูมาเพื่อกำจัดเจี่ยหยิน,ไท่ซ่างและจุนถี,ด้วยหยกเจาหัวในมือของข้านั้น,ทำให้เนตรเทียนชูต้องตรวจสอบอย่างระเอียด,แม้แต่การที่ข้าได้ตำแหน่งปราชญ์เทพนั้นมีความผิดพลาด!"กุยกู่ซือเอ่ย.
"สามปราชญ์เทพล่วงหล่นจากสวรรค์,แต่หงจวินดูเหมือนว่าจะสามารถหลบเลี่ยงเทียนชูได้อย่างงั้นรึ?"เซิ่งกงเป้าที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"บางที,หงจวินนั้นได้ใช้หยกเจาหัวรอดพ้นจากการตรวจสอบอย่างจงใจ!"กุยกู่ซือเอ่ย.
"ตกลง,ในเมื่อเป็นเช่นนี้,จานหยกเจาหัวก็จะถูกใช้ในการล่อหงจวิน!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จากหยกเจาหัวนี้,ร้อยล้านอักขระของข้าและเทียนตี้,เพื่อที่จะปิดบังกลิ่นอายของมัน,เมื่อผนึกนี้แตกออก,หงจวินจะรับรู้ในทันที,สุดแล้วแต่วิธีการของเซิ่งหวังจง,ในการนำหงจวินมา."กุยกู่ซือที่ส่งบอลคริสตัลอักขระที่ใช้ผนึกจานหยกเจาหัวออกไป.
"ร้อยล้านอักขระผนึก?
คลายผนึกอย่างไร?"เซียนเซิงซือสอบถาม.
"ผนึกนี้ถูกสร้างมาไม่ให้คลาย,แต่ง่ายที่จะทำลาย,เมื่อทำลาย,หงจวินก็จะรับรู้ได้อย่างแน่นอน!"กุยกู่ซือตอบ.
"ตกลง,ข้าจะจัดการเอง!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ขอบคุณต้องรบกวนแล้ว!"กุยกู่ซือพยักหน้ารับ.
จากนั้นกุยกู่ซือก็จากไป,จงซานเองก็เริ่มเตรียมการในทันที.
เหล่าเซียนโบราณถูกจัดกลุ่มให้ออกลาดตระเวนไปทั่ว,จื่อหยางจิงหงและเจี้ยนอ้าวเลือกที่จะปิดด่าน,ที่ใจกลาง,มีจงซานและเสนาธิการคนสำคัญ.
บนลาน,จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,เซียนเซิงซือที่พยักหน้าเล็กน้อย.
"โหยวกลาน,เซียนเซิงซือได้บอกกับเจ้าเรียบแล้วรึยัง?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างขึงขัง.
"ครับ,เฉินได้เข้าใจแล้วเพียงแต่ว่าเฉินจะกลายเป็นปราชญ์เทพได้อย่างไร?"โหยวหลานที่ไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมดนัก.
"เซียนเซิงซือ!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
เซียนเซิงซือพยักหน้า,ก่อนที่จะก้าวออกไป,ที่ด้านหน้านั้นมีปราณทมิฬหมุนวนรอบๆ,ก่อนที่หน้าผากของเขาเวลานี้เริ่มมีรอยแยกและแตกขนายใหญ่ขึ้นมาเรื่อยๆ.
หลังจากที่เขาดูดซับปราณสีดำมากมายเขาไป,หน้าผากที่เปิดออกกว้าง,ที่ด้านในนั้น,มีโลงศพยักษ์ปรากฏขึ้น.
จ้องมองดูโลกศพยักษ์ที่ภายในหน้าปาก,ใบหน้าของโหยวหลานที่กระตุกเล็กน้อย,สิ่งนี้มันคืออะไรกัน?
ไม่ใช่แค่โหยวหลานและยังมีอีกหลานคนของต้าเจิ้งที่ไม่เคยเห็นว่าที่หน้าผากของเซียนเซิงซือนั้นมีสุสานขนาดเล็กอยู่,จินเผิง,เต้าเหรินถู,และคนอื่นๆเองก็ไม่เคยเห็น,ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,นี่คือวิชาอะไรกัน?
มีโลงศพอยู่?
"ครืนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท้องฟ้าคำราม,จากนั้น,เมฆฝนและลมที่พักกระหน่ำ,ท้องฟ้ามืดคลึ้ม,พื้นที่รอบๆเกิดพายุขึ้นในทันที.
เหล่าเซียนโบราณที่กระจายอยู่รอบๆคอยคุ้มกัน,ในเวลานี้เผยสีหน้าประหลาดใจ,เซิ่งหวังกำลังทำสิ่งใด.
"!"ฝาโลงศพที่เปิดขึ้นทันที.
ที่ด้านในนั้น,มีศพกำลังนอนอยู่,หากแต่เพียงว่าศพดังกล่าวนั้นเหมือนกับเซียนเซิงซือเป็นอย่างมาก.
ศพ,ศพที่มีชีวิตอย่างงั้นรึ?ทุกคนที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,เวลานี้ถึงกับรู้สึกขนลุกขึ้นทั่วร่าง,หัวใจที่เต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งโหยวหลานในเวลานี้,แม้นว่าจะมองไม่เห็นพลังฝึกตนของเซียนเซิงซือแล้ว,ทว่าเขาก็สามารถที่จะบอกได้ว่าเซียนเซิงซือนั้นอยู่ในระดับเซียนโบราณ.
เซียนโบราณ,หากแต่เขากับเป็นเซียนโบราณที่มีความสามารถจนเป็นผู้นำของเหล่าเสนาธิการที่นี่ได้อย่างงั้นรึ?
ตอนนี้โหยวหลานเข้าใจแล้ว,ต้าเจิ้งไม่ธรรมดาจริงๆ,ไม่สามารถที่จะใช้ระดับพลังฝึกตนมาวัดได้,นี่คือระดับเซียนโบราณ?
ศพที่ออกมาจากหน้าผากนี้,ทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,แม้แต่เหนือกว่าปราชญ์เทพในอดีตเช่นเขาด้วย,เรื่องนี้ทำให้โหยวหลานต้องหวาดหวั่นกับคนของโลกใบใหญ่ที่เกินจะหยั่งได้.
นอกจากนี้ศพตนนี้เกิดไปหรือไม่,ใบหน้าของมันที่เหมือนกับเซียนเซิงซือ,เหมือนกันขนาดนี้เลยรึ?
ต้องรู้ด้วยว่า,ถึงจะเป็นฝาแฝดก็ไม่เหมือนกันขนาดนี้,ศพดังกล่าวและเซียนเซิงซือที่ราวกับว่าคัดลอกกันออกมา,ทำไมเป็นเช่นนี้?
นี่คือวิชาอะไร?
แม้นว่าเหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งจะจ้องมองศพอย่างแปลกประหลาด,ทว่าก็ไม่มีใครพูด,ทุกคนที่ยังคงรอให้เซียนเซิงซือทำพิธี.
ทุกคนที่เห็นเซียนเซิงซือนำกระดิ่งทองแดงออกมาในทันที.
"แตง แตง แตง!"เสียงของกระดิ่งที่สั่นไหว.
"ฟิ้ว!"
ปราณทมิฬที่มากมายจากทั่วทุกสารทิศมารวมตัวกัน,มันได้พุ่งเข้าไปในโลงศพ,โลกศพที่ถูกปกคลุมด้วยปราณทมิฬในทันที,ราวกับพายุใหญ่ที่หมุนวน,กลายเป็นพายุหมุนที่รุนแรงมาก.
แม้นว่าปราณทมิฬจะหนามาก,ทว่าก็ยังสามารถมองเห็นภาพได้.
ทุกคนที่เห็นศพกำลังลอยขึ้นไปบนอากาศช้าๆ.
"ยังไม่ลืมตาอีก!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยปากออกมาเบาๆ.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ก็สั่งกระดิ่งไปมาด้วย.
"แตง แตง แตง!"
ดวงตาของศพที่ลืมขึ้นในทันที,ประกายแสงสีเขียวที่เป็นประกายส่องออกมาจากดวงตา.
โหยวหลานไม่ได้ยินคำพูดของเซียนเซิงซือ,หากแต่สามารถมองเห็นดวงตาของศพดังกล่าวได้,เขาสามารถรับรู้ได้ถึงพลังความตาย,อำนาจทำลายล้าง,ราวกับว่าจะทำให้โลกหล้าแตกดับ.
พริบตานั้นภายในใจของเขาที่ปรากฏความกลัวขึ้นมาเป็นอย่างมาก.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฟ้าดินคำรามส่งเสียงหวีดหวิวขึ้นในทันที,รอบๆศพ,ได้แผ่กลิ่นอายที่ทรงพลังน่าเกรงขามออกมา.
กลิ่นอายที่แข็งแกร่งน่าเกรงขามนี้,สามารถทำให้หัวใจของทุกคนรัดแน่น,มันคือกลิ่นอายของปราชญ์เทพ.
โชคดีที่รอบๆนี้ทุกคนที่มีพลังเซียนบรรพชนถึงสามารถทนได้,ดูเหมือนว่านอกจากจงซานแล้ว,เซียนเซิงซือก็คือคนที่ลึกล้ำน่าเกรงขามที่สุด.
ศพปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนเซิงซือสามารถควบคุมศพปราชญ์เทพ,นี่เขาเป็นใครกัน?
"แตง แตง แตง!"
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศพปราชญ์เทพที่เงยหน้าขึ้นท้องฟ้าและคำรามออกมา,แทบจะในทันทีเมฆหมอกมากมายบนท้องฟ้าที่ระเบิดออกมา.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”
"วูซซซ!”..............................
ปรากฏเทียนเต๋ามากมายกระจายไปทั่วทุกสารทิศในทันที.
"เทียนเต๋า,นี่คือเทียนเต๋า!"โหยวหลานที่เผยท่าทางตื่นตะลึง.
แทบจะในทันที,เทียนเต๋าทั้งหนึ่งพันปรากฏขึ้น,จากนั้นเมฆหมอกสีน้ำเงินที่หน้าแน่นก็ค่อยๆแยกออกจากกัน,ปรากฏดวงตาสีน้ำเงินขนาดใหญ่ขึ้น.
"เนตรแสงสวรรค์!"โหยวกลานที่สูดหายใจลึก.
ก่อนหน้านี้เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับคำพูดของเซียนเซิงซือ,แต่แล้วเซียนเซิงซือกลับสามารถทำได้ในทันทีเลยรึ?
เรียกเนตรแสงสวรรค์? เทียนเต๋ามารวมกัน? เพื่อที่จะร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ?
แม้นว่าจะรู้ว่านี่คือการเตรียมการไว้ก่อนแล้ว,ทว่าโหยวกลานก็ยังคงตื่นตะลงอยู่ดี.
การจะร้องขอตำแหน่งปราชญ์เทพ,นี่เป็นครั้งแรกที่สามารถเรียกร้องได้ด้วยตัวเองอย่างคาดไม่ถึง.
ใช่,นี่คือการเรียกร้องตำแหน่ง,ศพนั่น,สามารถที่จะเรียกให้เนตรแสงสวรรค์ปรากฏขึ้น.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศพปราชญ์เทพที่คำรามลั่น,แน่นอนแสงสวรรค์ที่กระพริบตาเล็กน้อย.
เพียงแค่กระพริบตา,แท่นฟ้าดินกำลังค่อยๆรวมตัวขึ้นช้าๆ,แท่นฟ้าดินสีน้ำเงิน,เทียนเต๋าที่กำลังเคลื่อนไหวหมุนวนอย่างรวดเร็ว.
มากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมตัวผสานกลายเป็นความจริงขึ้น.
"ปราชญ์เทพโหยวหลาน!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"!"โหยวหลานที่สะดุ้งเล็กน้อย,ถึงเวลาแล้วอย่างงั้นรึ?
ไร้ซึ่งลังเล,โหยวหลานที่ก้าวขึ้นไปบนแท่นบุชาฟ้าดิน,แสงสีน้ำเงินมากมายปรากฏปกคลุมไปทั่วร่างผสานเข้าไปในร่างกายและจิตใจของเขาช้าๆ.
"วูซซซซ!”
กระแสลมพายุที่หมุนวนไปทั่วร่างของปราชญ์เทพโหยวหลาน.
บนท้องฟ้า,ดวงตาขนาดใหญ่เนตรแสงสวรรค์,หนึ่งพันเทียนเต๋าที่ผสานสร้างแท่นบูชาฟ้าดินก็ค่อยๆหายไปช้าๆ.
เหลือเพียงแค่โหยวหลาน,ที่เวลานี้กำลังดูดซับพลัง.
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,การดูดซับแสงสีน้ำเงิน,ก็ถูกปราชญ์เทพโหยวหลานดูดซับทั้งหมด.
ปราชญ์เทพโหยวกลานที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,จ้องมองแท่นบูชาฟ้าดินที่ตัวเองยืนอยู่,ภายในใจที่รู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง.
ในอดีตกว่าที่เขาจะได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพต้องผ่านทัณฑ์สวรรค์มากมายนับไม่ถ้วน,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะง่ายดายขนาดนี้,มันเป็นการถากถางตัวเขาอย่างรุนแรง,ตำแหน่งปราชญ์เทพนี้สามารถได้มาง่ายๆจริงๆรึ?
ปราชญ์เทพโหยวหลานที่สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะหันหน้ามายังฝั่งจงซาน.
"คารวะเซิ่งหวัง!"โหยวกลานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ในเวลานี้,โหยวหลานไม่สามารถที่จะขัดขืนต่อต้าเจิ้งได้เลย,เขาที่จำเป็นต้องระมัดระวังและเคารพต่อจงซาน,แม้นว่าภายในใจก่อนหน้านี้จะไม่ยอมรับก็ตาม,ทว่าปราชญ์เทพโหยวหลานเข้าใจดี,หากเซิ่งหวังต้องการทำลายตำแห่งปราชญ์เทพของตัวเอง,แน่นอนว่ามันก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างไม่ต้องสงสัย.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น