Immortality Chapter 1209 Trades the wound by the wound
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1209 บาดเจ็บแลกบาดเจ็บ.
Chapter 1209 Trades the wound by the wound
以伤换伤
บาดเจ็บแลกบาดเจ็บ.
"ตูมมมมมมม!"
หลุมดำบนอากาศ,ทันใดนั้นก็ระเบิดสีฟ้าสว่างจ้าในทันที,ทะเลกระดูกที่กระจายก่อนที่จะระเบิดเสียงดังสนั่น,เทียนเต๋าที่แตกสลายหายไปในทันที.
"ตูมมมมม!"ร่างสีดำที่กระเด็นออกจากการต่อสู้กระแทกดวงดาราเสียงดังสนั่น.
โหลวซิงเฉินที่ยกมือขึ้นตะวัดออกไปบนอากาศ,ก่อนที่ห้วงอากาศจะบิดเบี้ยว,พร้อมกับนำชายในชุดสีดำดังกล่าวกลับลงมา,ก่อนที่จะมาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของจงซาน.
ชุดสีดำที่ขาดเป็นริ้วรอย,ก่อนที่จะเห็นกระดูกทั่วร่างได้รับความเสียหายไม่น้อย.
"โหยวฉวน!
ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกไปในทันที.
กระดูกทั่วร่างที่แตกหัก,โหยวฉวนที่เผยยิ้มอย่างขมขื่น,"เฉินโชคดีที่ไม่ทำภารกิจล้มเหลว,ได้ใช้ร่างกายของตัวเองทำให้แขนขวาของเจิ้นหยวนจื่อได้รับบาดเจ็บ!"
"โหยวฉวนได้รับบาดเจ็บถึงรากฐาน,ตอนนี้ไม่สามารถต่อสู้ได้อีกแล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ทำการตรวจสอบและเอ่ยออกมา.
โหยวฉวนที่ได้รับบาดเจ็บหนักไม่น้อย! ในอดีตนั้นเขาที่ถูกขังในคุกก็ไม่ได้หนักขนาดนี้,บาดเจ็บถึงรากฐาน?
เหมือนกับองค์ราชาในอดีต,ทว่าองค์ราชาสามารถแก้ไขได้อย่างไร?
"เจิ้นหยวนจื่อ,ร้ายกาจทรงพลังนัก!"โหยวฉวนที่เผยท่าทางขมขื่น.
"โหลวซิงเฉิน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"คุ้มกันโหยวฉวนด้วยทักษะเทวะเวลา,หลังจากเสร็จการต่อสู้นี้เสร็จสิ้น,ข้าจะรักษาพวกเขาพร้อมๆกัน!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่ตอบรับในทันที.
"การบาดเจ็บของข้า....!"โหยวฉวนที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
"แม่ทัพโหยวฉวน,ไม่จำเป็นต้องกังวล,เซิ่งหวังบอกว่ารักษาได้,แน่นอนว่าต้องรักษา,ตราบเท่าที่ท่านรักษาหนึ่งลมหายใจได้,เซิ่งหวังสามารถฟื้นคืนเจ้ากลับสู่สภาพก่อนหน้าได้!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
ทำไมโหลวซิงเฉินถึงได้มั่นใจ,เพราะว่าโหลวซิงเฉินได้รับการช่วยเหลือจากจงซานในอดีต,ทักษะเทวะที่แตกสลายยังสามารถฟื้นคืนได้,มีอะไรที่จะไม่สามารถรักษาได้กัน?
"โปรดรออย่างวางใจ."จงซานที่ยังคงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"รับทราบ!"โหยวฉวนที่พยักหน้าแม้ว่าจะยังสงสัยก็ตาม.
"ตูมมมม!"
หลังจากเกิดการระเบิด,อีกหนึ่งเซียนบรรพชนก็ล่วงหล่นลงอีกคนเช่นกัน.
คนที่สองเป็นจินเผิง,ร่างกายของเขาที่บดเบี้ยวบิดงอได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเช่นกัน.
"เซิ่งหวัง,เฉินโชคดีที่ไม่ทำให้ภารกิจล้มเหลว,ทำให้เจิ้นหยวนจื่อได้รับบาดเจ็บภายใน,ด้วยวิญญาณเทวะเฉินได้รับบาดเจ็บหนัก,คงต้องรบกวนเซิ่งหวังแล้ว!"จินเผิงรับรู้ทักษะของจงซานได้ดี,ดังนั้นจึงไม่ได้รู้สึกโศกเศร้าแต่อย่างใด.
โหยวฉวนที่อยู่ใกล้ๆเผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังจินเผิง,วิญญาณเทวะได้รับบาดเจ็บหนัก?
ต่อไปจะทำเช่นไร? เซิ่งหวังสามารถรักษาได้จริงๆรึ?
"อืม,พักผ่อนก่อน,โหลวซิงเฉินจะเป็นคนดูแลพวกเจ้า!"จงซานพยักหน้ารับ.
"รับทราบ!"
"ปัง!"
โหยวซานได้รับบาดเจ็บหนักล่วงหล่นลงมา!
"ตูมมมม!"
โหยวสุ่ยได้รับบาดเจ็บ!
"ตูมมมมม!"เต้าเหรินถูบาดเจ็บล่วงหล่นลงมา.
เซียนบรรพชนหลายคนที่ล่วงหล่นลงมาหลากหลายคน,เจิ้นหยวนจื่อทรงพลังร้ายกาจเป็นอย่างมาก.
พื้นที่รอบๆ,ผู้ฝึกตนมากมายที่เดินทางมาสังเกตการณ์มากขึ้นและก็มากขึ้น,แน่นอนว่ามีเซียนบรรพชนอีกหลายคน.
ทุกคนที่จดจ้องมองดูเจิ้นหยวนจื่อบนอากาศด้วยท่าทางหวั่นเกรง,ทุกคนรู้ดีว่าเจิ้นหยวนจื่อแข็งแกร่ง,ทว่าไม่มีใครคิดว่าเจิ้นหยวนจื่อจะแข็งแกร่งขนาดนี้.
ไม่สงสัยเลยว่าปราชญ์เทพไม่ยินดีที่จะหาเรื่องเขา,ดวงดาราที่แตกสลาย,พังทลายมากมายนับไม่ถ้วน,ในรัศมีหมื่นลี้ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่,นี้คือพลังอำนาจของเซียนบรรพชนระดับสูง.
เซียนบรรพชนห้าคนได้รับบาดเจ็บหนักก่อนหน้านี้,บาดเจ็บจนไม่สามารถเข้าต่อสู้ได้อีก,ทว่าเจิ้นหยวนจื่อเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน,แม้นว่าเจิ้นหยวนจื่อจะได้รับบาดเจ็บไม่น้อย,ทว่าก็ยังทรงพลังไม่พ่ายแพ้.
แข็งแกร่งมาก!
ที่ไกลออกไป,หยวนซือเทียนจุ้นที่จ้องมองขึ้นอากาศ,เกี่ยวกับพลังต่อสู้ของเจิ้นหยวนจื่อ,บางที่หยวนซือเองก็รับรู้ได้ชัดเจน,จึงไม่ได้แสดงท่าทางประหลาดใจ,ทว่าอีกฝั่งจงซาน.
จงซานที่ไม่คิดที่จะยอมแพ้?
เขาถึงกับสังเวยสี่เซียนบรรพชนเพื่อตัดทอนกำลังเจิ้นหยวนจื่อเลยรึ?
ผลาญล้างหยกศิลาเลยรึ? นี่เขาเสียสติไปแล้ว?
คิดว่าเซียนบรรพชนเป็นเพียงหมากใช้แล้วทิ้งอย่างงั้นรึ?
ไม่คิดเลยว่าเขาคิดจะผลาญทั้งหยกและศิลาพร้อมกัน?
(玉石俱焚 ผลาญล้างหยกศิลา
แปลว่า,ทั้งดีและเล้วทำลายล้างพลังพังทลายพร้อมๆกัน,ไม่รู้จักแยกแยะ)
แน่นอน,มีอีกหลายคนที่คิดเหมือนๆกันซือหยวนเทียนจุ้น.
หลายๆคนที่เผยท่าทางประหลาดใจกับพลังของเจิ้นหยวนจื่อ,แทว่าแทบทุกคนเองก็รู้สึกตื่นตะลึงจดจ้องมองไปยังทิศทางของจงซาน,แม้นว่าจะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ก็ตา,ทว่าก็รับรู้ว่า,ช่างเป็นคนที่อหังการยิ่งนัก,นี่เขามีความแค้นมากมายกับเจิ้นหยวนจื่ออย่างงั้นรึ?.
"ตูมมมมมม!"
ที่ไกลออกไป,บนป้อมปราการอู๋จวง,เซียนโบราณสามร้อยคนที่ลงมือพร้อมกับ,แม้นว่าจะมีเซียนโบราณที่ทรงพลังเหลือยู่อหลายคน,ทว่าต่อหน้ายอดฝีมือ
300 คน,ก็ยากที่จะต้านได้,ท้ายที่สุดก็ถูกสังหารเรียบ.
ป้อมปราการอู๋จวงถูกทำลายลงแล้ว.
เซิ่งกงเป้าที่สั่งการให้ทุกคนต้นโสม,ก่อนที่จะบินไปยังทิศทางของจงซาน.
"เซิ่งหวัง!
ป้อมปราการอู๋จวงกลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวรายงานด้วยความเคารพ.
"อืม,เช่นนั้น,ช่วยคุ้มกันเซียนบรรพชนที่ได้รับบาดเจ็บพร้อมกับโหลวซิงเฉิน!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
เซิ่งกงเป้า?
ที่ไกลออกไปหยวนซือเทียนจุ้นที่ดวงตาหรี่เล็กลง,ศิษย์ปิศาจเซิ่งกงเป้ารึ?
ในอดีตเขาคือคนที่น่าเกรงขามไม่น้อย,เพราะเขาคือผู้ควบคุมเหล่าคนที่แข็งแกร่งของต้าซ่าง,ไมต้องเอ่ยเลยว่าหากมีเขาเป็นกุนซือ,การควบคุมล่อล่วงเซียนบรรพชน,ราวกับถือโองการสวรรค์,เซิ่งกงเป้าที่เป็นศัตรูของผู้คนมากมาย,เขาคยสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนนับไม่ถ้วน.
คาดไม่ถึงเลยว่าคนของต้าซ่างในอดีต,เวลานี้ได้กลายเป็นคนของต้าเจิ้ง,และกลายเป็นศัตรูของเขาด้วย.
บนอากาศ
"ตูมมมมมมมมม!"
ต้าเต๋าโครงกระดูกของหวังคู,และต้าเต๋าป่าของเจิ้นหยวนจื่อเข้าปะทะกัน.
ฟ้าดินที่สันสะเทือนอย่างรุนแรง,ต้าเต๋าของทั้งสองที่สั่นไหวไปมา,สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ขยายกว้างกลืนกินห้วงอากาศ.
"อ๊ากกกก!”
"อ๊ากกกก!”
หวังคูและเจิ้นหยวนจื่อคำรามออกมาเสียงดังลั่น.
ทั้งสองที่กระตุ้นพลังเต็มกำลัง,หลุมดำที่ขยายกว้างออกมาถึงหนึ่งล้านเท่า,ต้าเต๋าของทั้งคู่ที่สั่นไหวอย่างรุนแรง.
ดวงตาทั้งสองข้าของเจิ้นหยวนจื่อที่เป็นสีแดง,จากนั้นเขาที่ล่วงหล่นเหมือนกลับโหยวฉวนที่ล่วงหล่นลงมาก่อนหน้า,เจิ้นหยวนจื่อที่คำรามลั่น,เหมือนกับคนบ้า.
บ้าไปแล้ว,เสียสติไปแล้ว,คนกลุ่มนี้บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?
พวกเขาต่อสู้ไม่คิดชีวิต? ใช้ชีวิตของตัวเองเข้าไปเสียง? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ใต้สวรรค์มีคนที่บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?
นับตั้งแต่คนแรก,จินเผิงต่อมา,คนที่สาม,ที่สี่,ที่ห้า,ตอนนี้ต้าเต๋าโคงกระดูก,การต่อสู้นี้ตาต่อตาฟันต่อฟันต่อสู้ถวายชีวิตเลยอย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ที่เอาชีวิตเขาแรง,ไม่สนใจว่าจะบาดเจ็บหนักเพียงใด,ต้องบอกเลยว่า,คนกลุ่มนี้บ้าคลั่งยิ่งนัก.
ที่ด้านล่าง,ป้อมปราการหยวนซือเองก็ถูกทำลายไปหมดแล้ว,ศิษย์ทุกคนถูกสังหารทั้งหมด,เรื่องนี้จะไม่ให้เจิ้นหยวนจื่อโกรธเกรี้ยวได้อย่างไร,กับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด,คนกลุ่มนี้บ้าคลั่ง,เสียสติจริงๆ!
หวังคูที่เป็นคนเข้าปะทะเจิ้นหยวนจื่อ,และทำให้เขาบ้าคลั่งเสียสติไป.
"ตูมมมมม!"หวังคูที่ล่วงหล่นลงมา,ร่างกายที่แตกหักเสียหาย,ออกจากการต่อสู้อีกคน.
ใบหน้าของทุกคนที่อยู่รอบๆที่เผยท่าทางไม่ค่อยดีนัก,ทำไมกลุ่มเซียนบรรพชนเหล่านี้ถึงได้ทุ่มกำลังหนักหน่วงบ้าคลั่งขนาดนี้?
หวังคูที่ถูกช่วยเอาไว้,ใบหน้าของหวังคูที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เซิ่งหวัง,เจิ้นหยวนจื่อไม่มีพลังในการต่อสู้แล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความพอใจ.
"อืม,รบกวนแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
เป็นความจริง,บนอากาศ,เจิ้นหยวนจื่อที่อยู่ในความเป็นความตาย,ท้ายที่สุดก็ไร้ซึ่งพลังต่อต้าน,ด้วยอำนาจกระบี่ของเจี้ยนอ้าว,ทำให้เขาล่วงหล่นลงมาราวกบอุกกาบาต,ร่างกายของเขาที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,บาดแผลที่กระจายทั่วร่าง,โลหิตชโลมกาย,ดูแล้วอเนจอนาถยิ่งนัก,ดูเหมือนว่าเขาจะไร้ซึ่งพลังที่จะต่อสู้แล้ว,ตำราปฐพีเองก็ล่วงหล่นย่อขนาดลงอยู่ในมือของเจิ้นหยวนจื่อ,ในเวลานี้เจิ้นหยวนจื่อได้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แล้ว.
หวังคูที่ใช้พลังสุดท้ายเต็มที่ระเบิดตัวเอง,เป็นพลังทำลายที่รุนแรงมาก,แม้แต่ตำราปฐพีก็ล่วงหล่นลงมา,ทว่าแม้นว่าผู้ฝึกตนรอบๆจะจดจ้องมองด้วยความโลภ,ทว่าในเวลานี้,ทำไมไม่รู้,ไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไปคว้ามันเอาไว้.
เซียนบรรพชน 4-5 คนที่ล่วงหล่นออกจากการต่อสู้,เป็นภาพเหตุการณ์ที่ดูน่าสะพรึงกลัวมา,สภาพของเจิ้นหยวนจื่อที่หมดสภาพ,แม้แต่เหล่าเซียนบรรพชนยังหวาดหวั่น,ไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไป.
แน่นอน,ก็ยังมียกเว้นอยู่,หยวนซือเทียนจุ้น,กับตำราปฐพีในมือของเจิ้นหยวนจื่อ,หยวนซือเทียนจุ้นที่พุ่งออกไปในทันที.
กลายเป็นลำแสงที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว.
"ตูมมมมม!"หยวนซือเทียนจุ้นไม่สามารถคว้าคัมภีร์ปฐพีมาได้,เพราะว่ามีลูกศรเทวะที่ถูกยิงออกมาจากทิศทางของจงซานพุ่งกระแทกไปยังหยวนซือเทียนจุ้น.
หลังจากที่เกิดการระเบิด,ห้วงมิติที่สั่นไหว,หยวนซือเทียนจุ้นที่หยุดลง.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เจี้ยนอ้าวที่ไล่ล่ามาด้วยความเร็วสูง,ก่อนที่จะสะบัดมือ,พร้อมกับปล่อยปราณกระบี่ปกคลุมตำราปฐพีเอาไว้,เพราะว่าตำราปฐพีนั้นเป็นของวิเศษที่ผิดปรกติ,ไม่สามารถเก็บเข้าไปในกำไลเก็บของได้อย่างแน่นอน,
"หยวนซือเทียนจุ้น? นั่นหยวนซือเทียนจุ้น!"เหล่าผู้ฝึกตนสังเกตการต่างก็อุทานออกมา.
การที่พวกเขาไม่ลงมือเข้าไปแย่งชิงนับว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง.
หยวนซือเทียนจุ้นที่หันหน้าไปมาโหลวซิงเฉิน,แววตาที่เผยความเย็นชาออกมา,ก่อนที่จะหันหน้าพุ่งไปยังทิศทางของตำราปฐพีต่อ.
หยวนซือเทียนจุ้น,เป็นยอดฝีมือที่ไม่ได้ด้อยกว่าเจิ้นหยวนจื่อแม้แต่น้อย,แม้นว่าเจี้ยนอ้าวนั้นจะไม่ได้ทุ่มพลังทั้งหมดเช่นหวังคู,ทว่าเขาในเวลานี้ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน,การจะหยุดหยวนซือเทียนจุ้น,เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้.
หยวนซือเทียนจุ้นที่พุ่งมาด้วยความเร็ว,ปลดปล่อยแรงกดดันมหาศาลออกมา,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปพร้อมที่จะคว้าตำราปฐพี.
ใบหน้าของเจี้ยนอ้าวที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ทว่าในเวลานี้,ที่ด้านหน้าตำราปฐพีปรากฏร่างที่ใหญ่ยักษ์ขึ้น.
อสุรกาย,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
แปดหางสวรรค์ทันทีที่ปรากฏขึ้น,ก่อนที่หางสีหางจะกลายเป็นกระบี่สี่เล่มโจมตีไปยังทิศทางของหยวนซือเทียนจุ้นทันที,กับช่วงเวลาวิกฤติ,ขณะที่หยวนซือเทียนจุ้นจ้องมองกระบี่สี่เล็บ,ใบหน้าถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ตูมมมมมมมมมมม!"ห่วงมิติที่สั่นไหว,ระเบิดดังกึกก้อง,หยวนซือที่กระเด็นถอยออกไปสิบจั้ง.
แม้นว่าจะแค่เพียงสิบจั้งเท่านั้น,ทว่าเขาก็สามารถที่จะยั้งเท้าหยุดลงได้,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปนำธวัชหยวนซือออกมา.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ยังไม่กลืนตำราปฐพี,ในเวลานี้ยังคงจดจ้องมองไปยังหยวนซือจือจุ้น,ตราบเท่าที่แปดหางสวรรค์เคลื่อนไหว,หยวนซือจื่อจุ้นจะต้องโจมตีเพื่อสังหารแปดหางสวรรค์อย่างแน่นอน.
การกลืนตำราปฐพี,ระหว่างที่ย่อย,พลังที่มียังไม่เพียงพอเหมือนเดิม.
ในเวลาเดียวกัน,จงซานที่ก้าวออกไปในทันที.
ความเร็วของเขานั้น,พริบตาเดียวก็มาปรากฏอยู่บนแปดหางสวรรค์.
"เจี้ยนอ้าว,รบกวนเจ้าดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า,จากนี้ข้าจัดการเอง."จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ตกลง!"เจี้ยนอ้าวที่พยักหน้ารับ.
เจี้ยนอ้าวที่นำเจิ้นหยวนจื่อที่เหลือลมหายใจสุดท้ายกลับไปยังลานยอดเขา,จงวานที่ยืนอยู่บนหัวของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
"ไม่ไกลออกไป,จงซานและหยวนซือที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
จงซานถอดหมวก,เผยให้เห็นใบหน้า,คล้ายกับเป็นการให้ความเคารพต่อคู่ต่อสู้!
Chapter 1209 Trades the wound by the wound
以伤换伤
บาดเจ็บแลกบาดเจ็บ.
"ตูมมมมมมม!"
หลุมดำบนอากาศ,ทันใดนั้นก็ระเบิดสีฟ้าสว่างจ้าในทันที,ทะเลกระดูกที่กระจายก่อนที่จะระเบิดเสียงดังสนั่น,เทียนเต๋าที่แตกสลายหายไปในทันที.
"ตูมมมมม!"ร่างสีดำที่กระเด็นออกจากการต่อสู้กระแทกดวงดาราเสียงดังสนั่น.
โหลวซิงเฉินที่ยกมือขึ้นตะวัดออกไปบนอากาศ,ก่อนที่ห้วงอากาศจะบิดเบี้ยว,พร้อมกับนำชายในชุดสีดำดังกล่าวกลับลงมา,ก่อนที่จะมาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของจงซาน.
ชุดสีดำที่ขาดเป็นริ้วรอย,ก่อนที่จะเห็นกระดูกทั่วร่างได้รับความเสียหายไม่น้อย.
"โหยวฉวน!
ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกไปในทันที.
กระดูกทั่วร่างที่แตกหัก,โหยวฉวนที่เผยยิ้มอย่างขมขื่น,"เฉินโชคดีที่ไม่ทำภารกิจล้มเหลว,ได้ใช้ร่างกายของตัวเองทำให้แขนขวาของเจิ้นหยวนจื่อได้รับบาดเจ็บ!"
"โหยวฉวนได้รับบาดเจ็บถึงรากฐาน,ตอนนี้ไม่สามารถต่อสู้ได้อีกแล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ทำการตรวจสอบและเอ่ยออกมา.
โหยวฉวนที่ได้รับบาดเจ็บหนักไม่น้อย! ในอดีตนั้นเขาที่ถูกขังในคุกก็ไม่ได้หนักขนาดนี้,บาดเจ็บถึงรากฐาน?
เหมือนกับองค์ราชาในอดีต,ทว่าองค์ราชาสามารถแก้ไขได้อย่างไร?
"เจิ้นหยวนจื่อ,ร้ายกาจทรงพลังนัก!"โหยวฉวนที่เผยท่าทางขมขื่น.
"โหลวซิงเฉิน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"คุ้มกันโหยวฉวนด้วยทักษะเทวะเวลา,หลังจากเสร็จการต่อสู้นี้เสร็จสิ้น,ข้าจะรักษาพวกเขาพร้อมๆกัน!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่ตอบรับในทันที.
"การบาดเจ็บของข้า....!"โหยวฉวนที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
"แม่ทัพโหยวฉวน,ไม่จำเป็นต้องกังวล,เซิ่งหวังบอกว่ารักษาได้,แน่นอนว่าต้องรักษา,ตราบเท่าที่ท่านรักษาหนึ่งลมหายใจได้,เซิ่งหวังสามารถฟื้นคืนเจ้ากลับสู่สภาพก่อนหน้าได้!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
ทำไมโหลวซิงเฉินถึงได้มั่นใจ,เพราะว่าโหลวซิงเฉินได้รับการช่วยเหลือจากจงซานในอดีต,ทักษะเทวะที่แตกสลายยังสามารถฟื้นคืนได้,มีอะไรที่จะไม่สามารถรักษาได้กัน?
"โปรดรออย่างวางใจ."จงซานที่ยังคงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"รับทราบ!"โหยวฉวนที่พยักหน้าแม้ว่าจะยังสงสัยก็ตาม.
"ตูมมมม!"
หลังจากเกิดการระเบิด,อีกหนึ่งเซียนบรรพชนก็ล่วงหล่นลงอีกคนเช่นกัน.
คนที่สองเป็นจินเผิง,ร่างกายของเขาที่บดเบี้ยวบิดงอได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเช่นกัน.
"เซิ่งหวัง,เฉินโชคดีที่ไม่ทำให้ภารกิจล้มเหลว,ทำให้เจิ้นหยวนจื่อได้รับบาดเจ็บภายใน,ด้วยวิญญาณเทวะเฉินได้รับบาดเจ็บหนัก,คงต้องรบกวนเซิ่งหวังแล้ว!"จินเผิงรับรู้ทักษะของจงซานได้ดี,ดังนั้นจึงไม่ได้รู้สึกโศกเศร้าแต่อย่างใด.
โหยวฉวนที่อยู่ใกล้ๆเผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังจินเผิง,วิญญาณเทวะได้รับบาดเจ็บหนัก?
ต่อไปจะทำเช่นไร? เซิ่งหวังสามารถรักษาได้จริงๆรึ?
"อืม,พักผ่อนก่อน,โหลวซิงเฉินจะเป็นคนดูแลพวกเจ้า!"จงซานพยักหน้ารับ.
"รับทราบ!"
"ปัง!"
โหยวซานได้รับบาดเจ็บหนักล่วงหล่นลงมา!
"ตูมมมม!"
โหยวสุ่ยได้รับบาดเจ็บ!
"ตูมมมมม!"เต้าเหรินถูบาดเจ็บล่วงหล่นลงมา.
เซียนบรรพชนหลายคนที่ล่วงหล่นลงมาหลากหลายคน,เจิ้นหยวนจื่อทรงพลังร้ายกาจเป็นอย่างมาก.
พื้นที่รอบๆ,ผู้ฝึกตนมากมายที่เดินทางมาสังเกตการณ์มากขึ้นและก็มากขึ้น,แน่นอนว่ามีเซียนบรรพชนอีกหลายคน.
ทุกคนที่จดจ้องมองดูเจิ้นหยวนจื่อบนอากาศด้วยท่าทางหวั่นเกรง,ทุกคนรู้ดีว่าเจิ้นหยวนจื่อแข็งแกร่ง,ทว่าไม่มีใครคิดว่าเจิ้นหยวนจื่อจะแข็งแกร่งขนาดนี้.
ไม่สงสัยเลยว่าปราชญ์เทพไม่ยินดีที่จะหาเรื่องเขา,ดวงดาราที่แตกสลาย,พังทลายมากมายนับไม่ถ้วน,ในรัศมีหมื่นลี้ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่,นี้คือพลังอำนาจของเซียนบรรพชนระดับสูง.
เซียนบรรพชนห้าคนได้รับบาดเจ็บหนักก่อนหน้านี้,บาดเจ็บจนไม่สามารถเข้าต่อสู้ได้อีก,ทว่าเจิ้นหยวนจื่อเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน,แม้นว่าเจิ้นหยวนจื่อจะได้รับบาดเจ็บไม่น้อย,ทว่าก็ยังทรงพลังไม่พ่ายแพ้.
แข็งแกร่งมาก!
ที่ไกลออกไป,หยวนซือเทียนจุ้นที่จ้องมองขึ้นอากาศ,เกี่ยวกับพลังต่อสู้ของเจิ้นหยวนจื่อ,บางที่หยวนซือเองก็รับรู้ได้ชัดเจน,จึงไม่ได้แสดงท่าทางประหลาดใจ,ทว่าอีกฝั่งจงซาน.
จงซานที่ไม่คิดที่จะยอมแพ้?
เขาถึงกับสังเวยสี่เซียนบรรพชนเพื่อตัดทอนกำลังเจิ้นหยวนจื่อเลยรึ?
ผลาญล้างหยกศิลาเลยรึ? นี่เขาเสียสติไปแล้ว?
คิดว่าเซียนบรรพชนเป็นเพียงหมากใช้แล้วทิ้งอย่างงั้นรึ?
ไม่คิดเลยว่าเขาคิดจะผลาญทั้งหยกและศิลาพร้อมกัน?
(玉石俱焚 ผลาญล้างหยกศิลา
แปลว่า,ทั้งดีและเล้วทำลายล้างพลังพังทลายพร้อมๆกัน,ไม่รู้จักแยกแยะ)
แน่นอน,มีอีกหลายคนที่คิดเหมือนๆกันซือหยวนเทียนจุ้น.
หลายๆคนที่เผยท่าทางประหลาดใจกับพลังของเจิ้นหยวนจื่อ,แทว่าแทบทุกคนเองก็รู้สึกตื่นตะลึงจดจ้องมองไปยังทิศทางของจงซาน,แม้นว่าจะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ก็ตา,ทว่าก็รับรู้ว่า,ช่างเป็นคนที่อหังการยิ่งนัก,นี่เขามีความแค้นมากมายกับเจิ้นหยวนจื่ออย่างงั้นรึ?.
"ตูมมมมมม!"
ที่ไกลออกไป,บนป้อมปราการอู๋จวง,เซียนโบราณสามร้อยคนที่ลงมือพร้อมกับ,แม้นว่าจะมีเซียนโบราณที่ทรงพลังเหลือยู่อหลายคน,ทว่าต่อหน้ายอดฝีมือ
300 คน,ก็ยากที่จะต้านได้,ท้ายที่สุดก็ถูกสังหารเรียบ.
ป้อมปราการอู๋จวงถูกทำลายลงแล้ว.
เซิ่งกงเป้าที่สั่งการให้ทุกคนต้นโสม,ก่อนที่จะบินไปยังทิศทางของจงซาน.
"เซิ่งหวัง!
ป้อมปราการอู๋จวงกลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวรายงานด้วยความเคารพ.
"อืม,เช่นนั้น,ช่วยคุ้มกันเซียนบรรพชนที่ได้รับบาดเจ็บพร้อมกับโหลวซิงเฉิน!"จงซานสั่งการ.
"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
เซิ่งกงเป้า?
ที่ไกลออกไปหยวนซือเทียนจุ้นที่ดวงตาหรี่เล็กลง,ศิษย์ปิศาจเซิ่งกงเป้ารึ?
ในอดีตเขาคือคนที่น่าเกรงขามไม่น้อย,เพราะเขาคือผู้ควบคุมเหล่าคนที่แข็งแกร่งของต้าซ่าง,ไมต้องเอ่ยเลยว่าหากมีเขาเป็นกุนซือ,การควบคุมล่อล่วงเซียนบรรพชน,ราวกับถือโองการสวรรค์,เซิ่งกงเป้าที่เป็นศัตรูของผู้คนมากมาย,เขาคยสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนนับไม่ถ้วน.
คาดไม่ถึงเลยว่าคนของต้าซ่างในอดีต,เวลานี้ได้กลายเป็นคนของต้าเจิ้ง,และกลายเป็นศัตรูของเขาด้วย.
บนอากาศ
"ตูมมมมมมมมม!"
ต้าเต๋าโครงกระดูกของหวังคู,และต้าเต๋าป่าของเจิ้นหยวนจื่อเข้าปะทะกัน.
ฟ้าดินที่สันสะเทือนอย่างรุนแรง,ต้าเต๋าของทั้งสองที่สั่นไหวไปมา,สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ขยายกว้างกลืนกินห้วงอากาศ.
"อ๊ากกกก!”
"อ๊ากกกก!”
หวังคูและเจิ้นหยวนจื่อคำรามออกมาเสียงดังลั่น.
ทั้งสองที่กระตุ้นพลังเต็มกำลัง,หลุมดำที่ขยายกว้างออกมาถึงหนึ่งล้านเท่า,ต้าเต๋าของทั้งคู่ที่สั่นไหวอย่างรุนแรง.
ดวงตาทั้งสองข้าของเจิ้นหยวนจื่อที่เป็นสีแดง,จากนั้นเขาที่ล่วงหล่นเหมือนกลับโหยวฉวนที่ล่วงหล่นลงมาก่อนหน้า,เจิ้นหยวนจื่อที่คำรามลั่น,เหมือนกับคนบ้า.
บ้าไปแล้ว,เสียสติไปแล้ว,คนกลุ่มนี้บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?
พวกเขาต่อสู้ไม่คิดชีวิต? ใช้ชีวิตของตัวเองเข้าไปเสียง? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ใต้สวรรค์มีคนที่บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?
นับตั้งแต่คนแรก,จินเผิงต่อมา,คนที่สาม,ที่สี่,ที่ห้า,ตอนนี้ต้าเต๋าโคงกระดูก,การต่อสู้นี้ตาต่อตาฟันต่อฟันต่อสู้ถวายชีวิตเลยอย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ที่เอาชีวิตเขาแรง,ไม่สนใจว่าจะบาดเจ็บหนักเพียงใด,ต้องบอกเลยว่า,คนกลุ่มนี้บ้าคลั่งยิ่งนัก.
ที่ด้านล่าง,ป้อมปราการหยวนซือเองก็ถูกทำลายไปหมดแล้ว,ศิษย์ทุกคนถูกสังหารทั้งหมด,เรื่องนี้จะไม่ให้เจิ้นหยวนจื่อโกรธเกรี้ยวได้อย่างไร,กับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด,คนกลุ่มนี้บ้าคลั่ง,เสียสติจริงๆ!
หวังคูที่เป็นคนเข้าปะทะเจิ้นหยวนจื่อ,และทำให้เขาบ้าคลั่งเสียสติไป.
"ตูมมมมม!"หวังคูที่ล่วงหล่นลงมา,ร่างกายที่แตกหักเสียหาย,ออกจากการต่อสู้อีกคน.
ใบหน้าของทุกคนที่อยู่รอบๆที่เผยท่าทางไม่ค่อยดีนัก,ทำไมกลุ่มเซียนบรรพชนเหล่านี้ถึงได้ทุ่มกำลังหนักหน่วงบ้าคลั่งขนาดนี้?
หวังคูที่ถูกช่วยเอาไว้,ใบหน้าของหวังคูที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เซิ่งหวัง,เจิ้นหยวนจื่อไม่มีพลังในการต่อสู้แล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความพอใจ.
"อืม,รบกวนแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
เป็นความจริง,บนอากาศ,เจิ้นหยวนจื่อที่อยู่ในความเป็นความตาย,ท้ายที่สุดก็ไร้ซึ่งพลังต่อต้าน,ด้วยอำนาจกระบี่ของเจี้ยนอ้าว,ทำให้เขาล่วงหล่นลงมาราวกบอุกกาบาต,ร่างกายของเขาที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,บาดแผลที่กระจายทั่วร่าง,โลหิตชโลมกาย,ดูแล้วอเนจอนาถยิ่งนัก,ดูเหมือนว่าเขาจะไร้ซึ่งพลังที่จะต่อสู้แล้ว,ตำราปฐพีเองก็ล่วงหล่นย่อขนาดลงอยู่ในมือของเจิ้นหยวนจื่อ,ในเวลานี้เจิ้นหยวนจื่อได้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แล้ว.
หวังคูที่ใช้พลังสุดท้ายเต็มที่ระเบิดตัวเอง,เป็นพลังทำลายที่รุนแรงมาก,แม้แต่ตำราปฐพีก็ล่วงหล่นลงมา,ทว่าแม้นว่าผู้ฝึกตนรอบๆจะจดจ้องมองด้วยความโลภ,ทว่าในเวลานี้,ทำไมไม่รู้,ไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไปคว้ามันเอาไว้.
เซียนบรรพชน 4-5 คนที่ล่วงหล่นออกจากการต่อสู้,เป็นภาพเหตุการณ์ที่ดูน่าสะพรึงกลัวมา,สภาพของเจิ้นหยวนจื่อที่หมดสภาพ,แม้แต่เหล่าเซียนบรรพชนยังหวาดหวั่น,ไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไป.
แน่นอน,ก็ยังมียกเว้นอยู่,หยวนซือเทียนจุ้น,กับตำราปฐพีในมือของเจิ้นหยวนจื่อ,หยวนซือเทียนจุ้นที่พุ่งออกไปในทันที.
กลายเป็นลำแสงที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว.
"ตูมมมมม!"หยวนซือเทียนจุ้นไม่สามารถคว้าคัมภีร์ปฐพีมาได้,เพราะว่ามีลูกศรเทวะที่ถูกยิงออกมาจากทิศทางของจงซานพุ่งกระแทกไปยังหยวนซือเทียนจุ้น.
หลังจากที่เกิดการระเบิด,ห้วงมิติที่สั่นไหว,หยวนซือเทียนจุ้นที่หยุดลง.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เจี้ยนอ้าวที่ไล่ล่ามาด้วยความเร็วสูง,ก่อนที่จะสะบัดมือ,พร้อมกับปล่อยปราณกระบี่ปกคลุมตำราปฐพีเอาไว้,เพราะว่าตำราปฐพีนั้นเป็นของวิเศษที่ผิดปรกติ,ไม่สามารถเก็บเข้าไปในกำไลเก็บของได้อย่างแน่นอน,
"หยวนซือเทียนจุ้น? นั่นหยวนซือเทียนจุ้น!"เหล่าผู้ฝึกตนสังเกตการต่างก็อุทานออกมา.
การที่พวกเขาไม่ลงมือเข้าไปแย่งชิงนับว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง.
หยวนซือเทียนจุ้นที่หันหน้าไปมาโหลวซิงเฉิน,แววตาที่เผยความเย็นชาออกมา,ก่อนที่จะหันหน้าพุ่งไปยังทิศทางของตำราปฐพีต่อ.
หยวนซือเทียนจุ้น,เป็นยอดฝีมือที่ไม่ได้ด้อยกว่าเจิ้นหยวนจื่อแม้แต่น้อย,แม้นว่าเจี้ยนอ้าวนั้นจะไม่ได้ทุ่มพลังทั้งหมดเช่นหวังคู,ทว่าเขาในเวลานี้ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน,การจะหยุดหยวนซือเทียนจุ้น,เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้.
หยวนซือเทียนจุ้นที่พุ่งมาด้วยความเร็ว,ปลดปล่อยแรงกดดันมหาศาลออกมา,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปพร้อมที่จะคว้าตำราปฐพี.
ใบหน้าของเจี้ยนอ้าวที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ทว่าในเวลานี้,ที่ด้านหน้าตำราปฐพีปรากฏร่างที่ใหญ่ยักษ์ขึ้น.
อสุรกาย,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
แปดหางสวรรค์ทันทีที่ปรากฏขึ้น,ก่อนที่หางสีหางจะกลายเป็นกระบี่สี่เล่มโจมตีไปยังทิศทางของหยวนซือเทียนจุ้นทันที,กับช่วงเวลาวิกฤติ,ขณะที่หยวนซือเทียนจุ้นจ้องมองกระบี่สี่เล็บ,ใบหน้าถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ตูมมมมมมมมมมม!"ห่วงมิติที่สั่นไหว,ระเบิดดังกึกก้อง,หยวนซือที่กระเด็นถอยออกไปสิบจั้ง.
แม้นว่าจะแค่เพียงสิบจั้งเท่านั้น,ทว่าเขาก็สามารถที่จะยั้งเท้าหยุดลงได้,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปนำธวัชหยวนซือออกมา.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ยังไม่กลืนตำราปฐพี,ในเวลานี้ยังคงจดจ้องมองไปยังหยวนซือจือจุ้น,ตราบเท่าที่แปดหางสวรรค์เคลื่อนไหว,หยวนซือจื่อจุ้นจะต้องโจมตีเพื่อสังหารแปดหางสวรรค์อย่างแน่นอน.
การกลืนตำราปฐพี,ระหว่างที่ย่อย,พลังที่มียังไม่เพียงพอเหมือนเดิม.
ในเวลาเดียวกัน,จงซานที่ก้าวออกไปในทันที.
ความเร็วของเขานั้น,พริบตาเดียวก็มาปรากฏอยู่บนแปดหางสวรรค์.
"เจี้ยนอ้าว,รบกวนเจ้าดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า,จากนี้ข้าจัดการเอง."จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ตกลง!"เจี้ยนอ้าวที่พยักหน้ารับ.
เจี้ยนอ้าวที่นำเจิ้นหยวนจื่อที่เหลือลมหายใจสุดท้ายกลับไปยังลานยอดเขา,จงวานที่ยืนอยู่บนหัวของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
"ไม่ไกลออกไป,จงซานและหยวนซือที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
จงซานถอดหมวก,เผยให้เห็นใบหน้า,คล้ายกับเป็นการให้ความเคารพต่อคู่ต่อสู้!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น