Immortality Chapter 1208 Genesis arrives
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1208 หยวนซือมาถึง.
Chapter 1208 Genesis arrives
元始到来
หยวนซือมาถึง.
กระบี่ของเจี้ยนอ้าวที่ทะลวงเทียนเต๋าของเซียนบรรพชนชุดแดง,แม้แต่ทะลวงร่างของเขาด้วย.
เซียนบรรพชนชุดแดงที่ยกกระบี่ขึ้นได้แค่เพียงเล็กน้อย,ช้าเกินกว่าจะขวางได้ทัน.
เพราะว่าความเร็วของเจี้ยนอ้าวนั้นมากจนเกินไป,จนทำให้สายตาของเซียนบรรพชนชุดแดงตามไม่ทัน.
"เป็นไปไม่ได้?"เซียนบรรพชนชุดแดงที่พ่นโลหิตจดจ้องมองกระบี่ของเจี้ยนอ้าว.
เซียนบรรพชนชุดแดงที่ถูกโจมตี,เขาแทบไม่สามารถขยับได้,เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเป็นอย่างมาก,ตายรึ?
เขาเพิ่งกำลังขึ้นเรืองคนของหงจวิน,แต่กำลังตายอย่างงั้นรึ?
เจี้ยนอ้าวที่ยังไม่หยุดเท่านั้น,แววตาที่เย็นชายังคงเป็นประกาย,กระบี่ที่สองของเขาตะวัดออกไปพุ่งตรงไปยังเซียนบรรพชนชุดสีแดงอีก.
"!......"
ท้ายที่สุดเจิ้นหยวนจื่อไม่สามารถทนได้อีกแล้ว,เขาที่สะบัดแขนเสื้อออกไป,แขนเสื้อจักรวาล,พลังที่แข็งแกร่งทรงพลังพุ่งตรงไปยังกระบี่ของเจี้ยนอ้าว.
, „Concubine”.
"ครืนนนน!"
แขนเสื้อจักรวาลที่ปล่อยพลังพุ่งตรงเข้าปะทะกระบี่ของเจี้ยนอ้าว,เจิ้นหวนจื่อไม่ว่าอย่างไรก็เป็นเซียนบรรพชนชั้นยอด,กระบี่ของเขาที่เข้าปะทะกระบี่เจี้ยนอ้าวเสียงดังสนั่น,ส่วนเซียนบรรพชนชุดแดงท้ายที่สุดก็ช่วยเหลือเอาไวได้,ทว่าก็ยังนับว่าได้รับบาดเจ็บหนักเช่นกัน.
ดวงตาของเจี้ยนอ้าวที่จดจ้อง,แววตาที่ไร้ซึ่งความหวาดกลัว,และยังเต็มไปด้วยสายตาที่ดุร้ายเย็นชา.
กระบี่ยาวของเจี้ยนอ้าว,ตะวันฟันไปยังทิศทางของเจิ้นหยวนจื่ออีกครั้ง,ต้าเต๋ากระบี่ที่ระเบิดออกมา,แสงสว่างที่เป็นประกายสว่างเจ้า.
บนพื้นดิน,ภูเขากระบี่ที่กำลังสั่นไหวขยับไปมา.
"ตูมมมมม!"
ป้อมปราการทั้งหมดของป้อมปราการแตกสลายพังทลายลงในทันที.
ป้อมปราการบนเทือกเขาที่ถูกภูเขากระบี่ทำลายล้าง,แตกสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ,ขณะที่เจิ้นหยวนจื่อสบัดมืออกไปพร้อมกับเก็บเหล่าศิษย์ของตัวเองกลับมา,กระบี่ของเจี้ยนอ้าวก็ฉีกกระชากแขนเสื้อของเจิ้นหยวนจื่อเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น.
ขณะที่แขนเสื้อของเขาได้รับความเสียงหาย,ใบหน้าของเจิ้นหยวนจื่อที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ฝ่ามื่อของเขาที่ฟาดออกไปยังด้านหลังกระบี่.
"ตูมมมมมมมมม!"
ปราณกระบี่มากมายมหาศาลก็ระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงสลายหายไปในทันทีเช่นกัน.
ฝ่ามือของเจิ้นหยวนจื่อที่กระแทกไปยังกระบี่ของเจี้ยนอ้าว,ทว่ากระบี่ของเจี้ยนอ้าวกับสะบัดโจมตีไปยังเซียนบรรพชนในชุดสีแดงแทน.
"ตูมมมมมมมมม!......"
เซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่ได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว,ทันทีที่ถูกกระบี่ของเจี้ยนอ้าวโจมตีอีกครั้ง,ร่างกายของเขาก็ระเบิดออกมาในทันที.
ใบหน้าของเจิ้นหยวนจื่อที่เปลี่ยนเป็นดำมืด,เทือกเขาป้อมปราการพลังทลาย,ศิษย์ตัวเองบาดเจ็บล้มตายคนแล้วคนเล่า,เหล่าผู้ฝึกตนพันธมิตรของตัวเองจดจ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความหวาดกลัว.
เจี้ยนอ้าวผู้นี้ผิดปรกติเกินไปแล้ว,ต่อหน้าเจิ้นหยวนจื่อ,ยังสามารถสังหารเซียนบรรพชนชุดแดงได้อย่างงั้นรึ?
"เจี้ยนอ้าว!"เจิ้นหยวนจื่อที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.
"คนที่ข้าต้องการสังหาร,ไม่มีใครที่ไม่ตาย."เจี้ยนอ้าวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
เจิ้นหยวนจื่อที่ดวงตาหรี่เล็กลง,พร้อมกับยื่นมือไปด้านหน้า,ปรากฏตำราปฐพีขึ้นในทันที.
"ทุกๆท่าน,โปรดช่วยสนับสนุนคนอื่นๆให้กับข้า,ข้าจะเป็นคนสังหารเจี้ยนอ้าวเอง."ขณะที่ทุกคนกำลังตื่นตะลึง,เจิ้นหยวนจื่อที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เมิ่งจู่โปรดวางใจ."ผู้ฝึกตนต่างก็เอ่ยออกมาในทันที.
จากนั้นเจิ้นหยวนจื่อที่บินออกไป.
เจี้ยนอ้าวก็บินออกไปเช่นกัน.
ทั้งสองเคลื่อนที่เร็วมาก,บินสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าไกลออกไป.
เจิ้นหยวนจื่อไม่ต้องการให้ป้อมปราการของเขากลายเป็นสนามรบเพื่อหลบเลี่ยงไม่ให้ศิษย์ของเขาได้รับเคราะห์,ซึ่งเจี้ยนอ้าวไม่สนใจเรื่องดังกล่าวแน่นอน.
ขณะที่เจี้ยนอ้าวบินสูงขึ้นไป,รอบๆร่างกายของเขาที่มีปราณกระบี่แผดพุ่งออกไปรอบๆ,มองเห็นเป็นเหมือนกับดาวหางที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า.
บนอากาศ,ตำราปฐพีของเจิ้นหยวนจื่อเองก็ส่องประกายแสงสว่างจ้า,ส่องประกายวับวาวเป็นระยะๆเช่นกัน.
"ตูมมมมม"
บนอากาศ,ยอดฝีมือสองคนที่เข้าปะทะกันเกิดเสียงดังสนั่น,ห้วงอากาศที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง,เกิดหลุมดำใหญ่ยักษ์ขึ้นในทันที.
ที่ด้านล่าง,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
"ลงมือ."จงซานที่เอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"รับทราบ."จินเผิงและคนอื่นๆที่ตอบรับคำเสียงดัง.
"วูซซซซซซ!"
หกเซียนบรรพชนที่บินออกไป,พุ่งตรงไปยังสนามรบบนอากาศในทันที.
การต่อสู้บนป้อมปราการอู๋จวงที่ดังกึกก้องสร้างความสนใจต่อพื้นที่รอบๆในทันที.
กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่แดนทวีปหนานจานปู่นั้น,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายกริ่งเกรงไม่กล้าเข้ามาในทวีปหนานจานปู่,เวลานี้กลายเป็นเรื่องที่อ่อนไหวเป็นอย่างมาก.
เหตุการณ์ในแดนทวีปหนานจ้านปั้น,มีคนมากมายตกตายไป,การต่อสู้ที่เกี่ยวพันธ์,มีเซียนบรรพชนตกตายไปไม่น้อย,ทำให้ทุกคนที่รู้สึกหวาดหวั่นจับจ้องมองเรื่องต่างๆที่อาจจะส่งผลหรือเกิดขึ้นตามมา.
การต่อสู้ที่ป้อมปราการอู๋จวง,มีผู้ฝึกตนสังเกตการณ์ไม่น้อยกำลังเร่งรีบเดินทางมา.
หกเซียนบรรพชนที่บินขึ้นไป,พร้อมกับเข้าล้อมกรอบเจิ้นหยวนจื่อในทันที.
รอบๆเจิ้นหยวนจื่อ,ฟ้าดินที่เป็นสีเขียว,โลกเขตแดนของเขาทำให้พื้นที่รอบๆราวกับกลายเป็นป่าไม้.
ส่วนโลกเขตแดนของเจี้ยนอ้าวเป็นโลกแห่งกระบี่.
หวังคู,โหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน,พวกเขาเป็นโลกเขตแดนทะเลกระดูก.
จินเผิงและเต้าเหรินถู,เป็นโลกเขตแดนการต่อสู้,และโลกเขตแดนสังหาร.
เจิ้นหยวนจื่อที่จ้องมองเห็นผู้คนมากมายเข้าล้อมกรอบ,รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีนัก.
"จินเผิง?
เจ้าต้องการเป็นศัตรูกับข้าอย่างงั้นรึ?"เจิ้นหยวนจื่อที่ดวงตาเบิกกว้างชำเลืองมองเขม็ง.
ก่อนหน้านี้,เหตุการณ์จินเผิงและกงเชียน,เจิ้นหยวนจื่อไม่สามารถบอกได้,ในเวลานี้,เมื่อจินเผิงใช้เทียนเต๋า,ทำให้เจิ้นหยวนจื่อจดจำได้.
ต้องไม่ลืมว่าลฬนอดีตในทวีปซือต้าปู่นั้น,เทียนเต๋าของจินเผิง,เจิ้นหยวนจื่อย่อมรู้จักอย่างแน่นอน.
"เจิ้นหยวนจื่อ,อย่าได้ต่อสู้ดีกว่า,คิดว่าต่อกรกับพวกเราได้อย่างงั้นรึ?."จินเผิงเอ่ยออกมาเบาๆ.
"จินเผิง?
เป็นเจ้าจริงๆ,ไม่สงสัยเลยว่ากงเชียนก่อนหน้านี้ยอมจำนนต่อเจ้า,เป็นเจ้าตั้งแต่แรก,ลำพังเจ้า?
อย่าต่อสู้อย่างงั้นรึ?ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า."เจิ้นหยวนจื่อที่กล่าวหยัน.
"เซิ่งหวังมีคำสั่ง,จบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด,อย่าได้เสียงเวลา."หวังคูที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ตกลง"จินเผิงและคนอื่นที่รับคำในทันที.
"เซิ่งหวังรึ? เซิ่งหวังใหน?
จินเผิงเจ้ายินดีที่จะเป็นเพียงข้าราชบริพารอย่างงั้นรึ?
แล้วเซิ่งหวังใหนกัน?"เจิ้นหยวนจื่อที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ชิ!"
กระบี่ของเจี้ยนอ้าวที่ตวัดโจมตีไปยังเจิ้นหยวนจื่อ.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงปรากฏขึ้น,เจ็ดเซียนบรรพชนที่เข้าล้อมกรอบเจิ้นหยวนจื่อ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ผู้ฝึกตนที่เร่งรีบเข้ามาสังเกตการณ์เผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
เหล่าผู้คนมากมายที่ปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อยๆ.
บนป้อมปราการอู๋จวง,เหล่าผู้ฝึกตนที่ก่อตั้งพันธมิตรกับเจิ้นหยวนจื่อกำลังสั่นไหว,ในเวลานี้จิตใจของเขาความกล้ากำลังหดหาย.
พวกเขารู้ว่าเจิ้นหยวนจื่อและหงจวินมีความเกี่ยวข้องกัน,ดังนั้นจึงได้ตอบรับคำเชิญเป็นพันธมิตร,ทว่า,ในเวลานี้.......!
เจี้ยนอ้าวคนเดียวก็น่ากลัวเพียงพอแล้ว,นี่ยังมีอีกหกเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?
บางคนแม้แต่กำลังคิดที่จะหลบหนี,เขาที่กวาดตามองรอบๆก็พบเรื่องที่น่าหวาดผวา,ในเวลานี้มียอดฝีมือหลายร้อยคนได้เข้าล้อมพวกเขาไว้แล้ว,คนเหล่านี้,เซียนโบราณ?
เป็นเซียนโบราณทั้งสามร้อยคนเลยรึ?
เซียนโบราณสามร้อยคนที่เข้าล้อมกรอบพวกเขา,ป้อมปราการอู๋จวงเวลานี้ถูกล้อมไว้แล้ว.
"พวกเจ้าต้องการทำอะไร,เอ๊ะ?"ศิษย์ของป้อมปราการอู๋จวงที่เผยท่าทางหวาดกลัว.
"เซิ่งกงเป้า? เป็นเซิ่งกงเป้า?
ข้าเคยเห็นเขามาก่อน,เป็นเขาจริงๆ."อ๋องปิศาจจิงหยาจดจ้องมองไปยังกลุ่มเซียนโบราณ.
เซิ่งกงเป้าเป็นคนสั่งการ 300
เซียนโบราณ,ขณะที่เข้าล้อมป้อมปราการอู๋จวงไว้แล้ว,แววตาของเซิ่งกงเป้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
"เซิ่งหวังมีคำสั่งผลไม้โสมมนุษย์ของป้อมปราการอู๋จวง,เป็นต้นต่อของปัญหาทั้งหมด,สังหารทุกคนอย่าให้เหลือ!"เซิ่งกงเป้าสั่งการ.
ทันทที่ได้ยินเสียงคำสั่ง,ผู้ฝึกตนบนป้อมปราการอู๋จวงที่เผยความหวาดกลัวออกมา.
อย่าให้เหลืออย่างงั้นรึ?
สามร้อยเซียนโบราณ,ที่พุ่งตรงขึ้นเขามาในทันที.
จงซานหาได้สนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนป้อมปราการอู๋จวง,เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเซิ่งกงเป้า,ด้วยการมีเซิ่งกงเป้าเป็นคนจัดการทำให้เขาวางใจ,ไม่เช่นนั้นเซียนโบราณทั้งสามร้อยคนคงไม่ถูกเหล่าเกลี้ยกล่อมมาได้อย่างง่ายดาย.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
บนอวกาศ,เจิ้นหยวนจื่อที่มีตำราปฐพี,ทำให้พลังของเขาเพิ่มสูงขึ้นมาก,ด้วยตำราปฐพีที่เขามี,ซึ่งเป็นของวิเศษระดับปราชญ์เทพ,ทำให้เขาแข็งแกร่งไม่ธรรมดาแม้แต่น้อย.
ถึงจะมีเจ็ดเซียนบรรพชน,ก็ยากที่จะจัดการเจิ้นหยวนจื่อในทันที,การต่อสู้กับเขาย่อมต้องได้รับบาดเจ็บ,ไม่เช่นนั้นแล้วการจะจับตัวเจิ้นหยวนจื่อในเวลาอันสั้น,ย่อมกลายเป็นเรื่องราวที่หนักหน่วงรุนแรงมาก.
เจิ้นหยวนจื่อควรค่าแล้วให้เรียบว่าสุดยอดเซียนบรรพชน,ศัตรูเจ็ดคน,แม้นว่าจะไม่สามารถเอาชนะได้,ทว่าก็สามารถสู้ได้,ทว่าในเวลานั้นเขาได้เห็นด่านล่างเหล่าศิษย์ของป้อมปราการอู๋จวงกำลังถูกล้อมวงสังหาร,ทำให้เขาสั่นไวในทันที.
"สารเลว!"
"ตูมมมมมมม!"
เจิ้นหยวนจื่อที่คำรามออกมาเสียงดัง,เข้าปะทะกับฝั่งตรงข้ามเกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,เพราะว่าจงซานยังเชื่อในเซียนบรรพชนทั้งเจ็ด.
ทันใดนั้น,จงซานดวงตาหดเกร็ง.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,และกล่าวสั่งการคนที่อยู่รอบๆ.
พื้นที่รอบๆนี้มีม่านพลังอยู่,ทำให้เสียงไม่ได้ส่งออกไปด้านนอก.
"หวนจี,แจ้งไปยังพวกเขาด้วยปิศาจสวรรค์,ให้ลงมือเต็มที่แม้จะต้องแลกด้วยการบดเจ็บก็ตาม,จัดการเจิ้นหยวนจื่อให้ได้เร็วที่สุด!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่าเงคร่งขรึม.
"อืม."หวนจีที่ตอบรับคำในทันที.
"เซิ่งหวัง,ต้องลงมือเต็มกำลังขนาดนี้เลยรึ?"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางสงสัย.
"หยวนซือใกล้เข้ามาแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"หยวนซือเทียนจุ้น?"จื่อหยางจิงหงที่เผยท่าทางประหลาดใจก่อนที่จะกลายเป็นเงียบงัน.
เพราะว่าไม่จำเป็นต้องพยากรเหมือนกับผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,จงซานรู้ได้อย่างไร?
นอกจากนี้,หยวนซือเทียนจุ้นจุติมาแล้วอย่างงั้นรึ?
แววตาของจื่อหยางจิงหงไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อยก่อนที่จะเริ่มนับนิ้วพยากรในทันที.
"ไม่จำเป็นต้องพยากร,หยวนซือน่าจะเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,วิชาช่วงชิงชะตาเองก็ไม่ได้ด้อยกว่าเจ้า!"จงซานทีเอ่ยออกมาเบาๆ.
ใบหน้าของจื่อหยางจิงหงที่เปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,เป็นความจริงที่หยวนซือเทียนจุ้นนั้นเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่ทรงพลัง,แม้แต่เคยเป็นปราชญ์เทพ,เทียบกับบรรพชนของเขา,กุย,ที่เป็นปราชญ์เทพเช่นกัน,พวกเขาต่างก็รู้จักกันและกัน,ด้วยวิชาของทั้งสองที่ต่างคนต่างปกปิด,ทำให้เขาไม่มีทางที่จะพยากรได้แน่.
ด้วยการปกปิดใบหน้าของทุกคนเอาไว้,ทำให้ไม่มีใครสามารถมองเห็นท่าทางของจื่อหยางจิงหงได้.
เป็นดังที่จงซานกล่าว.
จากที่ไกลออกไป,หุบเขาแห่งหนึ่ง,ชายในชุดสีขาวที่จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,เป็นหยวนซือจื่อจุ้นที่เพิ่งจุติกลับมานั่นเอง.
ดวงตาของหยวนซือที่จ้องมองขึ้นไปบนสนามรบ,สายตาของเขาที่จ้องเขม็งไปยังตำราปฐพีในมือเจิ้นหยวนจื่อ.
ตำราปฐพีในมือของเจิ้นหยวนจื่อนั้นอาจเรียกอย่างหนึ่งว่ากระจกฟ้าดิน,ในตำนานั้นผู้คนมากมายที่ไล่ล่าตามหากัน,ไม่มีใครคิดว่ามาอยู่ที่นี่.
สายตาของหยวนซือที่เผยความต้องการอย่างเด่นชัด,จากนั้นก็จ้องมองไปยังกลุ่มของจงซาน.
เขาที่จอ้งมองจงซานที่กำลังจ้องมองเจิ้นหยวนซือ,แววตาของหยวนซือที่เผยท่าทางเหยีดยหยัน,ก่อนที่เขาจะหันหน้าจ้องมองตำราปฐพีเช่นเดียว,สิ่งที่หยวนซือต้องการ,มีเหรอที่จงซานจะสามารถครอบครองได้?
กับความวุ่นวายที่เกิดขึ้น,จะทำให้ช่วยเพิ่มพลังฝึกตนให้กับจงซานไม่น้อย,กับความลับที่ยิ่งใหญ่ของแดนทวีปตงเซิ่งเฉินยังไม่เปิด,ทว่าจงซานสัมผัสได้ว่าความวุ่นวายมากมายกำลังระเบิดขึ้นมาแล้ว.
ดังนั้น,หลังจากพบกับเจี้ยนอ้าว,จงซานเองก็คิดที่จะเพิ่มพลังฝึกตนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว.
รวดเร็ว? ทำอย่างไรถึงจะรวดเร็ว?
แน่นอนว่ามีเพียงแค่สมบัติอุปรณ์ปราชญ์เทพเท่านั้น.
สมบัติระดับปราชญ์เทพคือจุดประสงค์อย่างงั้นรึ?
หากแต่ชิงสมบัติจากมือของปราชญ์เทพ,ไม่ใช่เรื่องง่าย,อย่างไรก็ตามหากไม่ใช่ปราชญ์เทพ,ก็ไม่ได้ยากนัก.
เรื่องนี้,ด้วยคำพูดของเจี้ยนอ้าวที่รับปาก,ทำให้ทั้งสองตัดสินใจมายังป้อมปราการอู่จวง,เพื่อช่วงชิงอุปกรณ์ปราชญ์เทพนั่นเอง.
แน่นอน,ตำราปฐพีในมือเจิ้นหยวนจื่อจะเป็นประโยชน์กับจงซานเป็นอย่างมาก.
"หลังจากนี้,หยวนซือต้องลงมือแน่นอน,เซียนเซิงซือ,เจ้าเตรียมตัวรึยัง?"จงซานเอ่ย.
"เซิงหวังโปรดวางใจ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
.
Chapter 1208 Genesis arrives
元始到来
หยวนซือมาถึง.
กระบี่ของเจี้ยนอ้าวที่ทะลวงเทียนเต๋าของเซียนบรรพชนชุดแดง,แม้แต่ทะลวงร่างของเขาด้วย.
เซียนบรรพชนชุดแดงที่ยกกระบี่ขึ้นได้แค่เพียงเล็กน้อย,ช้าเกินกว่าจะขวางได้ทัน.
เพราะว่าความเร็วของเจี้ยนอ้าวนั้นมากจนเกินไป,จนทำให้สายตาของเซียนบรรพชนชุดแดงตามไม่ทัน.
"เป็นไปไม่ได้?"เซียนบรรพชนชุดแดงที่พ่นโลหิตจดจ้องมองกระบี่ของเจี้ยนอ้าว.
เซียนบรรพชนชุดแดงที่ถูกโจมตี,เขาแทบไม่สามารถขยับได้,เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเป็นอย่างมาก,ตายรึ?
เขาเพิ่งกำลังขึ้นเรืองคนของหงจวิน,แต่กำลังตายอย่างงั้นรึ?
เจี้ยนอ้าวที่ยังไม่หยุดเท่านั้น,แววตาที่เย็นชายังคงเป็นประกาย,กระบี่ที่สองของเขาตะวัดออกไปพุ่งตรงไปยังเซียนบรรพชนชุดสีแดงอีก.
"!......"
ท้ายที่สุดเจิ้นหยวนจื่อไม่สามารถทนได้อีกแล้ว,เขาที่สะบัดแขนเสื้อออกไป,แขนเสื้อจักรวาล,พลังที่แข็งแกร่งทรงพลังพุ่งตรงไปยังกระบี่ของเจี้ยนอ้าว.
, „Concubine”.
"ครืนนนน!"
แขนเสื้อจักรวาลที่ปล่อยพลังพุ่งตรงเข้าปะทะกระบี่ของเจี้ยนอ้าว,เจิ้นหวนจื่อไม่ว่าอย่างไรก็เป็นเซียนบรรพชนชั้นยอด,กระบี่ของเขาที่เข้าปะทะกระบี่เจี้ยนอ้าวเสียงดังสนั่น,ส่วนเซียนบรรพชนชุดแดงท้ายที่สุดก็ช่วยเหลือเอาไวได้,ทว่าก็ยังนับว่าได้รับบาดเจ็บหนักเช่นกัน.
ดวงตาของเจี้ยนอ้าวที่จดจ้อง,แววตาที่ไร้ซึ่งความหวาดกลัว,และยังเต็มไปด้วยสายตาที่ดุร้ายเย็นชา.
กระบี่ยาวของเจี้ยนอ้าว,ตะวันฟันไปยังทิศทางของเจิ้นหยวนจื่ออีกครั้ง,ต้าเต๋ากระบี่ที่ระเบิดออกมา,แสงสว่างที่เป็นประกายสว่างเจ้า.
บนพื้นดิน,ภูเขากระบี่ที่กำลังสั่นไหวขยับไปมา.
"ตูมมมมม!"
ป้อมปราการทั้งหมดของป้อมปราการแตกสลายพังทลายลงในทันที.
ป้อมปราการบนเทือกเขาที่ถูกภูเขากระบี่ทำลายล้าง,แตกสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ,ขณะที่เจิ้นหยวนจื่อสบัดมืออกไปพร้อมกับเก็บเหล่าศิษย์ของตัวเองกลับมา,กระบี่ของเจี้ยนอ้าวก็ฉีกกระชากแขนเสื้อของเจิ้นหยวนจื่อเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น.
ขณะที่แขนเสื้อของเขาได้รับความเสียงหาย,ใบหน้าของเจิ้นหยวนจื่อที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ฝ่ามื่อของเขาที่ฟาดออกไปยังด้านหลังกระบี่.
"ตูมมมมมมมมม!"
ปราณกระบี่มากมายมหาศาลก็ระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงสลายหายไปในทันทีเช่นกัน.
ฝ่ามือของเจิ้นหยวนจื่อที่กระแทกไปยังกระบี่ของเจี้ยนอ้าว,ทว่ากระบี่ของเจี้ยนอ้าวกับสะบัดโจมตีไปยังเซียนบรรพชนในชุดสีแดงแทน.
"ตูมมมมมมมมม!......"
เซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่ได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว,ทันทีที่ถูกกระบี่ของเจี้ยนอ้าวโจมตีอีกครั้ง,ร่างกายของเขาก็ระเบิดออกมาในทันที.
ใบหน้าของเจิ้นหยวนจื่อที่เปลี่ยนเป็นดำมืด,เทือกเขาป้อมปราการพลังทลาย,ศิษย์ตัวเองบาดเจ็บล้มตายคนแล้วคนเล่า,เหล่าผู้ฝึกตนพันธมิตรของตัวเองจดจ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความหวาดกลัว.
เจี้ยนอ้าวผู้นี้ผิดปรกติเกินไปแล้ว,ต่อหน้าเจิ้นหยวนจื่อ,ยังสามารถสังหารเซียนบรรพชนชุดแดงได้อย่างงั้นรึ?
"เจี้ยนอ้าว!"เจิ้นหยวนจื่อที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.
"คนที่ข้าต้องการสังหาร,ไม่มีใครที่ไม่ตาย."เจี้ยนอ้าวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
เจิ้นหยวนจื่อที่ดวงตาหรี่เล็กลง,พร้อมกับยื่นมือไปด้านหน้า,ปรากฏตำราปฐพีขึ้นในทันที.
"ทุกๆท่าน,โปรดช่วยสนับสนุนคนอื่นๆให้กับข้า,ข้าจะเป็นคนสังหารเจี้ยนอ้าวเอง."ขณะที่ทุกคนกำลังตื่นตะลึง,เจิ้นหยวนจื่อที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เมิ่งจู่โปรดวางใจ."ผู้ฝึกตนต่างก็เอ่ยออกมาในทันที.
จากนั้นเจิ้นหยวนจื่อที่บินออกไป.
เจี้ยนอ้าวก็บินออกไปเช่นกัน.
ทั้งสองเคลื่อนที่เร็วมาก,บินสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าไกลออกไป.
เจิ้นหยวนจื่อไม่ต้องการให้ป้อมปราการของเขากลายเป็นสนามรบเพื่อหลบเลี่ยงไม่ให้ศิษย์ของเขาได้รับเคราะห์,ซึ่งเจี้ยนอ้าวไม่สนใจเรื่องดังกล่าวแน่นอน.
ขณะที่เจี้ยนอ้าวบินสูงขึ้นไป,รอบๆร่างกายของเขาที่มีปราณกระบี่แผดพุ่งออกไปรอบๆ,มองเห็นเป็นเหมือนกับดาวหางที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า.
บนอากาศ,ตำราปฐพีของเจิ้นหยวนจื่อเองก็ส่องประกายแสงสว่างจ้า,ส่องประกายวับวาวเป็นระยะๆเช่นกัน.
"ตูมมมมม"
บนอากาศ,ยอดฝีมือสองคนที่เข้าปะทะกันเกิดเสียงดังสนั่น,ห้วงอากาศที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง,เกิดหลุมดำใหญ่ยักษ์ขึ้นในทันที.
ที่ด้านล่าง,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
"ลงมือ."จงซานที่เอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"รับทราบ."จินเผิงและคนอื่นๆที่ตอบรับคำเสียงดัง.
"วูซซซซซซ!"
หกเซียนบรรพชนที่บินออกไป,พุ่งตรงไปยังสนามรบบนอากาศในทันที.
การต่อสู้บนป้อมปราการอู๋จวงที่ดังกึกก้องสร้างความสนใจต่อพื้นที่รอบๆในทันที.
กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่แดนทวีปหนานจานปู่นั้น,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายกริ่งเกรงไม่กล้าเข้ามาในทวีปหนานจานปู่,เวลานี้กลายเป็นเรื่องที่อ่อนไหวเป็นอย่างมาก.
เหตุการณ์ในแดนทวีปหนานจ้านปั้น,มีคนมากมายตกตายไป,การต่อสู้ที่เกี่ยวพันธ์,มีเซียนบรรพชนตกตายไปไม่น้อย,ทำให้ทุกคนที่รู้สึกหวาดหวั่นจับจ้องมองเรื่องต่างๆที่อาจจะส่งผลหรือเกิดขึ้นตามมา.
การต่อสู้ที่ป้อมปราการอู๋จวง,มีผู้ฝึกตนสังเกตการณ์ไม่น้อยกำลังเร่งรีบเดินทางมา.
หกเซียนบรรพชนที่บินขึ้นไป,พร้อมกับเข้าล้อมกรอบเจิ้นหยวนจื่อในทันที.
รอบๆเจิ้นหยวนจื่อ,ฟ้าดินที่เป็นสีเขียว,โลกเขตแดนของเขาทำให้พื้นที่รอบๆราวกับกลายเป็นป่าไม้.
ส่วนโลกเขตแดนของเจี้ยนอ้าวเป็นโลกแห่งกระบี่.
หวังคู,โหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน,พวกเขาเป็นโลกเขตแดนทะเลกระดูก.
จินเผิงและเต้าเหรินถู,เป็นโลกเขตแดนการต่อสู้,และโลกเขตแดนสังหาร.
เจิ้นหยวนจื่อที่จ้องมองเห็นผู้คนมากมายเข้าล้อมกรอบ,รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีนัก.
"จินเผิง?
เจ้าต้องการเป็นศัตรูกับข้าอย่างงั้นรึ?"เจิ้นหยวนจื่อที่ดวงตาเบิกกว้างชำเลืองมองเขม็ง.
ก่อนหน้านี้,เหตุการณ์จินเผิงและกงเชียน,เจิ้นหยวนจื่อไม่สามารถบอกได้,ในเวลานี้,เมื่อจินเผิงใช้เทียนเต๋า,ทำให้เจิ้นหยวนจื่อจดจำได้.
ต้องไม่ลืมว่าลฬนอดีตในทวีปซือต้าปู่นั้น,เทียนเต๋าของจินเผิง,เจิ้นหยวนจื่อย่อมรู้จักอย่างแน่นอน.
"เจิ้นหยวนจื่อ,อย่าได้ต่อสู้ดีกว่า,คิดว่าต่อกรกับพวกเราได้อย่างงั้นรึ?."จินเผิงเอ่ยออกมาเบาๆ.
"จินเผิง?
เป็นเจ้าจริงๆ,ไม่สงสัยเลยว่ากงเชียนก่อนหน้านี้ยอมจำนนต่อเจ้า,เป็นเจ้าตั้งแต่แรก,ลำพังเจ้า?
อย่าต่อสู้อย่างงั้นรึ?ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า."เจิ้นหยวนจื่อที่กล่าวหยัน.
"เซิ่งหวังมีคำสั่ง,จบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด,อย่าได้เสียงเวลา."หวังคูที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ตกลง"จินเผิงและคนอื่นที่รับคำในทันที.
"เซิ่งหวังรึ? เซิ่งหวังใหน?
จินเผิงเจ้ายินดีที่จะเป็นเพียงข้าราชบริพารอย่างงั้นรึ?
แล้วเซิ่งหวังใหนกัน?"เจิ้นหยวนจื่อที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ชิ!"
กระบี่ของเจี้ยนอ้าวที่ตวัดโจมตีไปยังเจิ้นหยวนจื่อ.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงปรากฏขึ้น,เจ็ดเซียนบรรพชนที่เข้าล้อมกรอบเจิ้นหยวนจื่อ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ผู้ฝึกตนที่เร่งรีบเข้ามาสังเกตการณ์เผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
เหล่าผู้คนมากมายที่ปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อยๆ.
บนป้อมปราการอู๋จวง,เหล่าผู้ฝึกตนที่ก่อตั้งพันธมิตรกับเจิ้นหยวนจื่อกำลังสั่นไหว,ในเวลานี้จิตใจของเขาความกล้ากำลังหดหาย.
พวกเขารู้ว่าเจิ้นหยวนจื่อและหงจวินมีความเกี่ยวข้องกัน,ดังนั้นจึงได้ตอบรับคำเชิญเป็นพันธมิตร,ทว่า,ในเวลานี้.......!
เจี้ยนอ้าวคนเดียวก็น่ากลัวเพียงพอแล้ว,นี่ยังมีอีกหกเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?
บางคนแม้แต่กำลังคิดที่จะหลบหนี,เขาที่กวาดตามองรอบๆก็พบเรื่องที่น่าหวาดผวา,ในเวลานี้มียอดฝีมือหลายร้อยคนได้เข้าล้อมพวกเขาไว้แล้ว,คนเหล่านี้,เซียนโบราณ?
เป็นเซียนโบราณทั้งสามร้อยคนเลยรึ?
เซียนโบราณสามร้อยคนที่เข้าล้อมกรอบพวกเขา,ป้อมปราการอู๋จวงเวลานี้ถูกล้อมไว้แล้ว.
"พวกเจ้าต้องการทำอะไร,เอ๊ะ?"ศิษย์ของป้อมปราการอู๋จวงที่เผยท่าทางหวาดกลัว.
"เซิ่งกงเป้า? เป็นเซิ่งกงเป้า?
ข้าเคยเห็นเขามาก่อน,เป็นเขาจริงๆ."อ๋องปิศาจจิงหยาจดจ้องมองไปยังกลุ่มเซียนโบราณ.
เซิ่งกงเป้าเป็นคนสั่งการ 300
เซียนโบราณ,ขณะที่เข้าล้อมป้อมปราการอู๋จวงไว้แล้ว,แววตาของเซิ่งกงเป้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
"เซิ่งหวังมีคำสั่งผลไม้โสมมนุษย์ของป้อมปราการอู๋จวง,เป็นต้นต่อของปัญหาทั้งหมด,สังหารทุกคนอย่าให้เหลือ!"เซิ่งกงเป้าสั่งการ.
ทันทที่ได้ยินเสียงคำสั่ง,ผู้ฝึกตนบนป้อมปราการอู๋จวงที่เผยความหวาดกลัวออกมา.
อย่าให้เหลืออย่างงั้นรึ?
สามร้อยเซียนโบราณ,ที่พุ่งตรงขึ้นเขามาในทันที.
จงซานหาได้สนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนป้อมปราการอู๋จวง,เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเซิ่งกงเป้า,ด้วยการมีเซิ่งกงเป้าเป็นคนจัดการทำให้เขาวางใจ,ไม่เช่นนั้นเซียนโบราณทั้งสามร้อยคนคงไม่ถูกเหล่าเกลี้ยกล่อมมาได้อย่างง่ายดาย.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
บนอวกาศ,เจิ้นหยวนจื่อที่มีตำราปฐพี,ทำให้พลังของเขาเพิ่มสูงขึ้นมาก,ด้วยตำราปฐพีที่เขามี,ซึ่งเป็นของวิเศษระดับปราชญ์เทพ,ทำให้เขาแข็งแกร่งไม่ธรรมดาแม้แต่น้อย.
ถึงจะมีเจ็ดเซียนบรรพชน,ก็ยากที่จะจัดการเจิ้นหยวนจื่อในทันที,การต่อสู้กับเขาย่อมต้องได้รับบาดเจ็บ,ไม่เช่นนั้นแล้วการจะจับตัวเจิ้นหยวนจื่อในเวลาอันสั้น,ย่อมกลายเป็นเรื่องราวที่หนักหน่วงรุนแรงมาก.
เจิ้นหยวนจื่อควรค่าแล้วให้เรียบว่าสุดยอดเซียนบรรพชน,ศัตรูเจ็ดคน,แม้นว่าจะไม่สามารถเอาชนะได้,ทว่าก็สามารถสู้ได้,ทว่าในเวลานั้นเขาได้เห็นด่านล่างเหล่าศิษย์ของป้อมปราการอู๋จวงกำลังถูกล้อมวงสังหาร,ทำให้เขาสั่นไวในทันที.
"สารเลว!"
"ตูมมมมมมม!"
เจิ้นหยวนจื่อที่คำรามออกมาเสียงดัง,เข้าปะทะกับฝั่งตรงข้ามเกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,เพราะว่าจงซานยังเชื่อในเซียนบรรพชนทั้งเจ็ด.
ทันใดนั้น,จงซานดวงตาหดเกร็ง.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,และกล่าวสั่งการคนที่อยู่รอบๆ.
พื้นที่รอบๆนี้มีม่านพลังอยู่,ทำให้เสียงไม่ได้ส่งออกไปด้านนอก.
"หวนจี,แจ้งไปยังพวกเขาด้วยปิศาจสวรรค์,ให้ลงมือเต็มที่แม้จะต้องแลกด้วยการบดเจ็บก็ตาม,จัดการเจิ้นหยวนจื่อให้ได้เร็วที่สุด!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่าเงคร่งขรึม.
"อืม."หวนจีที่ตอบรับคำในทันที.
"เซิ่งหวัง,ต้องลงมือเต็มกำลังขนาดนี้เลยรึ?"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางสงสัย.
"หยวนซือใกล้เข้ามาแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"หยวนซือเทียนจุ้น?"จื่อหยางจิงหงที่เผยท่าทางประหลาดใจก่อนที่จะกลายเป็นเงียบงัน.
เพราะว่าไม่จำเป็นต้องพยากรเหมือนกับผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,จงซานรู้ได้อย่างไร?
นอกจากนี้,หยวนซือเทียนจุ้นจุติมาแล้วอย่างงั้นรึ?
แววตาของจื่อหยางจิงหงไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อยก่อนที่จะเริ่มนับนิ้วพยากรในทันที.
"ไม่จำเป็นต้องพยากร,หยวนซือน่าจะเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,วิชาช่วงชิงชะตาเองก็ไม่ได้ด้อยกว่าเจ้า!"จงซานทีเอ่ยออกมาเบาๆ.
ใบหน้าของจื่อหยางจิงหงที่เปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,เป็นความจริงที่หยวนซือเทียนจุ้นนั้นเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่ทรงพลัง,แม้แต่เคยเป็นปราชญ์เทพ,เทียบกับบรรพชนของเขา,กุย,ที่เป็นปราชญ์เทพเช่นกัน,พวกเขาต่างก็รู้จักกันและกัน,ด้วยวิชาของทั้งสองที่ต่างคนต่างปกปิด,ทำให้เขาไม่มีทางที่จะพยากรได้แน่.
ด้วยการปกปิดใบหน้าของทุกคนเอาไว้,ทำให้ไม่มีใครสามารถมองเห็นท่าทางของจื่อหยางจิงหงได้.
เป็นดังที่จงซานกล่าว.
จากที่ไกลออกไป,หุบเขาแห่งหนึ่ง,ชายในชุดสีขาวที่จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,เป็นหยวนซือจื่อจุ้นที่เพิ่งจุติกลับมานั่นเอง.
ดวงตาของหยวนซือที่จ้องมองขึ้นไปบนสนามรบ,สายตาของเขาที่จ้องเขม็งไปยังตำราปฐพีในมือเจิ้นหยวนจื่อ.
ตำราปฐพีในมือของเจิ้นหยวนจื่อนั้นอาจเรียกอย่างหนึ่งว่ากระจกฟ้าดิน,ในตำนานั้นผู้คนมากมายที่ไล่ล่าตามหากัน,ไม่มีใครคิดว่ามาอยู่ที่นี่.
สายตาของหยวนซือที่เผยความต้องการอย่างเด่นชัด,จากนั้นก็จ้องมองไปยังกลุ่มของจงซาน.
เขาที่จอ้งมองจงซานที่กำลังจ้องมองเจิ้นหยวนซือ,แววตาของหยวนซือที่เผยท่าทางเหยีดยหยัน,ก่อนที่เขาจะหันหน้าจ้องมองตำราปฐพีเช่นเดียว,สิ่งที่หยวนซือต้องการ,มีเหรอที่จงซานจะสามารถครอบครองได้?
กับความวุ่นวายที่เกิดขึ้น,จะทำให้ช่วยเพิ่มพลังฝึกตนให้กับจงซานไม่น้อย,กับความลับที่ยิ่งใหญ่ของแดนทวีปตงเซิ่งเฉินยังไม่เปิด,ทว่าจงซานสัมผัสได้ว่าความวุ่นวายมากมายกำลังระเบิดขึ้นมาแล้ว.
ดังนั้น,หลังจากพบกับเจี้ยนอ้าว,จงซานเองก็คิดที่จะเพิ่มพลังฝึกตนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว.
รวดเร็ว? ทำอย่างไรถึงจะรวดเร็ว?
แน่นอนว่ามีเพียงแค่สมบัติอุปรณ์ปราชญ์เทพเท่านั้น.
สมบัติระดับปราชญ์เทพคือจุดประสงค์อย่างงั้นรึ?
หากแต่ชิงสมบัติจากมือของปราชญ์เทพ,ไม่ใช่เรื่องง่าย,อย่างไรก็ตามหากไม่ใช่ปราชญ์เทพ,ก็ไม่ได้ยากนัก.
เรื่องนี้,ด้วยคำพูดของเจี้ยนอ้าวที่รับปาก,ทำให้ทั้งสองตัดสินใจมายังป้อมปราการอู่จวง,เพื่อช่วงชิงอุปกรณ์ปราชญ์เทพนั่นเอง.
แน่นอน,ตำราปฐพีในมือเจิ้นหยวนจื่อจะเป็นประโยชน์กับจงซานเป็นอย่างมาก.
"หลังจากนี้,หยวนซือต้องลงมือแน่นอน,เซียนเซิงซือ,เจ้าเตรียมตัวรึยัง?"จงซานเอ่ย.
"เซิงหวังโปรดวางใจ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.
.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น