Immortality Chapter 1210 In Immortal Executing Sword
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1210 ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน.
Chapter 1210 In Immortal Executing Sword
诛仙剑阵内
ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน.
"จงซาน? หัวหน้ากลุ่มคือจงซาน!"ผู้ฝึกตนสังเกตการมากมายที่อุทานออกมาในทันที.
ถึงกับอุทานออกมาพร้อมๆกัน!
พวกเขาไม่ได้ตื่นตระหนกหวาดกลัว,ทว่าจิตใจของพวกเขาที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรงนั้น,เพราะว่าพวกเขาไม่อยากเชื่อ.
คนกลุ่มนี้สร้างความตื่นตะลึงไปทั่ว,ซ่อนตัวได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ,ผู้คนมากมายแทบไม่อยากเชื่อว่าจริง,เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
จงซาน? เป็นเขาได้อย่างไร?
แม้นว่าจงซานจะไม่ได้อยู่ในทวีปตะวันออก,ทว่าก็สร้างตำนานหลายอย่างเอาไว้.
ก่อนหน้าที่กงจื่อจะล่วงหล่นจากสวรรค์,จงซานได้เดินทางมายังทวีปตะวันออก,ในครั้งนั้น,จงซานที่โดดเด่นสร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายของทวีปตะวันออกจดจำเขาได้.
ล้มซุนเฉิน,สร้างความวุ่นวายในนรก,ต่อสู้กับจื่อลู่,ทำให้ศาลสวรรค์วุ่นวาย,เป็นแขกพิเศษของหยิง,ช่วยจุนถี.
แต่ละเรื่องที่ทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน,ในครั้งนี้จงซานได้นำคนมาจำนวนหนึ่ง,หลายเรื่องที่เกิดขึ้นสร้างชื่อเสียงให้กับจงซานเป็นอย่างมาก,มีคนจำนวนมากที่รู้จักเขา,และยังรู้ด้วยว่าจงซานนั้นเป็นเซิ่งหวังของทวีปทิศเหนือ.
ในเวลานั้นพวกเขาที่แข็แงกร่งเป็นอย่างมาก,จงซานที่มีระดับต้าเซียน,แต่สามารถต่อสู้กับจื่อลู่ที่มีระดับเซียนบรรพชน,ทว่ากว่าที่จะได้รับชัยชนะ,คนของเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน.
ชื่อเสียงของเขามากกว่าเซียนโบราณหลายคนซะอีก,เทียบได้กับเซียนบรรพชนระดับต้นเลย.
ทว่า,ใครจะคาดคิดหลายร้อยปีหลังจากนั้น,จงซานได้กลับมายังทวีปตะวันออกอีกครั้ง.
ในเวลานี้จงซานคนนี้,ใช่จงซานในอดีตหรือไม่?
เรื่องนี้,เกินจริงไปหรือไม่?เพราะว่าทุกคนเห็นเขาและเจี้ยนอ้าวอยู่ที่เดียวกัน,ดังนั้นพอจะคาดเดาเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ที่วิหารใต้เหล่ยหยินได้.
ไม่กี่ร้อยปี?เพียงแค่ร้อยปีกว่า,จงซานเติบโตขนาดนี้เลยรึ?
เซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?
จงซานมีผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นเซียนบรรพชนหลายคน,และยังมีเซียนโบราณอีก 300 คน.
กับเหตุการณ์เที่เกิดขึ้นที่วิหารใต้เหล่ยหยิน,เขาได้ไล่ยอดฝีมือไปอย่างงั้นรึ?
แม้แต่ไล่ปราชญ์เทพไปได้ด้วย?
เขาเพิ่งทำลายล้างป้อมปราการอู๋จวง,จับเป็นสุดยอดเซียนบรรพชนเจิ้นหยวนจื่อ,ตอนนี้ล่ะ?
กำลังจะต่อสู้กับหยวนซือจื่อจุ้นอย่างงั้นรึ?
คิดถึงการเติบโตของจงซนแล้ว,ภายในใจของทุกคนที่ตื่นตะหนกตกใจ,อสุรกายพรสวรรค์! เข้าคือจงซานจริงๆรึ?
จงซานที่เปิดหมวกออกมา,หยวนซือเทียนจุ้นที่รับรู้ความหมายของจงซานดี.
รอยยิ้มที่เย็นชา,แววตาที่เผยท่าทางดูแคลน,ทว่าหลังจากนั้น,หยวนซือที่เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา.
ก่อนที่กงจื่อจะล่วงหล่นจากสวรรค์,หยวนซือที่ได้สติกลับคืนมา,เขาที่อยู่ในธวัชหยวนซือ,เข้าใจเรื่องราวต่างๆภายนอก,ยกตัวอย่างจงซาน,ที่ดูเหมือนว่าเซอคงจะระวังเป็นพิเศษ.
จงซานที่เผยท่าทางแปลกประหลาด,จวบจนถึงวันนี้,ข้าน่าจะมีอายุ
1700 ปี,ทว่าด้วยอายุ 1700
ปีนี้นับว่าเติบโตที่เร็วมาก,เร็วจนน่าอัศจรรย์ใจ,การเติบโตของเซอคงที่เร็วนั้น,นั่นเป็นเพราะเขากลืนร่างกงจื่อนั่นเอง.
ส่วนจงซานล่ะ?
โดยปรกติการเติบโตที่รวมเร็วนั้นมีอยู่ด้วยสามหลักใหญ่,หนึ่งคือเป็นยอดฝีมือที่จุติกลับมา,เห็นชัดเจนว่าจงซานไม่ใช่,อย่างที่สอง,มีวาสนาที่ต่อต้านสวรรค์,วาสนาที่ยิ่งใหญ่ลากก้อนโต,ดังเช่นเซอคง,ทว่าเขาได้รับอะไรมาเหมือนเซอคงอย่างงั้นรึ?
และอย่างที่สาม,คนผู้นี้ทรงพลัง,มีความสามารถทักษะปัญญาที่ต่อต้านสวรรค์,ดังเช่นหงจวิน.
หยวนซือที่ครุ่นคิดถึงหายนะและการเติบโตของเขา,คราแรกที่เผยท่าทางดูแคลน,ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นจริงจัง.
"ข้าจงซาน,หากเจ้าต้องการลงมือ,ข้าก็สามารถเล่นเป็นเพื่อนได้,ทว่าข้าขอแนะนำอย่างสุภาพ,สิ่งนี้ไม่ใช่ของเจ้า,เจ้าไม่สามารถรับมันไปได้."จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"จริงรึ?"หยวนซือกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ปราชญ์เทพหยวนซือที่เผยท่าทางจริงจัง,เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวจงซานแม้แต่น้อย,หยวนซือที่เต็มไปด้วยความอหังการ,ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปที่จะเข้าใจได้,ความภาคภูมิใจของเขานั้นยิ่งใหญ่นัก.
ถอยกลับไปรึ?
คิดจะใช้เพียงคำพูดให้ข้าถอยกลับไปอย่างงั้นรึ?
"วูซซซซซ!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่หายไปในทันที.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่หายไปไร้ซึ่งร่องรอย,ทำให้หยวนซือรู้สึกตื่นตะใจเล็กน้อย.
"ตูมม ~~~~ตูมม~~~~
ตูมม ~~~~ตูมม~~~~~~~~~~!”
ทันใดนั้นเกิดระเบิดขึ้นทุกทิศทุกทาง,ที่ทิศตะวันออกไปรากฏกระบี่สี่ม่วงขึ้น,ทิศใต้กระบี่สีแดงและในเวลาเดียวทิศตะวันตกกระบี่สีเขียว,ทิศเหนือกระบี่สีดำปรากฏขึ้น.
สี่กระบี่,พร้อมกับปะทุพลังที่แข็งแกร่งทรงพลัง,แท่งแสงที่ราวกับคำยันท้องฟ้าตั้งตระหง่าน,ปกป้องทิศต่างๆอย่างพร้อมเพรียง.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ปราณกระบี่มากมายมหาศาลที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น,ทันใดนั้นที่ใจกลางของกระบี่ทั้งสี่กลายเป็นดินแดนที่ตัดขาดจากภายนอก,ถูกปกคลุมด้วยปราณกระบี่.
เจตจำนงกระบี่ที่รุนแรงแผ่ออกมารอบๆ,แม้นว่าจะไม่ได้มีจิตวิญญาณที่รุนแรงเท่ากับเจี้ยนอ้าว,แต่ก็นับว่าทรงพลังน่าเกรงขามมาก.
ปราณกระบี่ที่น่าสะพรึง,ทำให้ห้วงมิติรอบๆสั่นไหวไปมา.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน~~~~~~~~~~~!”ผู้ฝึกตนสังเกตการณ์ที่อุทานออกมาเสียงดัง.
ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,แน่นอนว่ามันคือสุดยอดค่ายกลกระบี่สังหารเซียนสี่เล่มที่รวมพลังกัน.
จงซานที่ปกคลุมร่างของหยวนซือเอาไว้ตรงกลาง.
ปราณกระบี่มากมายมหาศาลที่ปิดกั้นด้านในด้านนอก,แม้แต่สัมผัสเทวะก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้.
ที่ด้านใน,หยวนซือที่จดจ้องมองจงซาน,เผยใบหน้าที่เย็นชาออกมา,ภายในใจที่เผยจิตสังหารที่รุนแรง.
สถานที่ด้านในนั้นมีปราณกระบี่มากมาย,พร้อมกับพุ่งทะยานไปยังทิศทางของหยวนซือ,ร่างกายของเขาที่ขยับเล็กน้อย,ก่อนที่จะปล่อยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นเข้าป้องกันปราณกระบี่สังหารเซียน.
ปราณกระบี่ของชุดกระบี่สังหารเซียนที่หมุนวนไปรอบๆร่างของหยวนซือ.
"ชุดกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?
ความสามารถเล็กน้อยของทงเทียน,ช่างน่าเศร้ายังเทียบกับของเดิมไม่ได้,คิดว่าจะค่ายกลของทงเทียนนี้ขวางข้าอย่างงั้นรึ?"หยวนซือที่กล่าวหยัน.
"ชุดกระบี่สังหารเซียน,ข้าใช้ปกป้องคนด้านนอกต่างหาก!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"จริงรึ?
ข้ารับรู้เรื่องราวของเจ้าจากเซอคงมากมาย,เป็นยอดฝีมือที่ยังมีอายุน้อย,และข้ายังรู้ด้วยว่าเจ้ามีระดับเซียนโบราณ,ข้าอยากรู้เหมือนกันว่าจะขวางข้าได้อย่างไร?"หยวนซือเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน?
เจ้าและทงเทียนเป็นคนยุคเดียวกัน,วิชาของทงเทียน,ข้าคิดว่าไม่มีทางที่จะซ่อนอะไรจากเจ้าได้,ทว่าข้าก็แค่หวังว่าชุดกระบี่สังหารเซียนนี้จะทำให้เจ้าได้สนุก!"จงซานทีเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"หืม?"
"กริ้ง กริ้ง กริ้ง!"
ภายในค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,ปรากฏเสียงก้องกังวาน,น่าจะเป็นเสียงของระฆัง.
"กริ้ง กริ้ง กริ้ง!" "กริ้ง กริ้ง กริ้ง!"
..................
ระฆัง?
ปราชญ์เทพหยวนซือที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนเล็กน้อย.
บางที่เสียงระฆังสำหรับคนอื่นอาจเป็นเพียงเสียงระฆังทั่วไป,ทว่าเสียงระฆังสำหรับหยวนซือมันกลับเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตาย,มีอำนาจแห่งความตายที่ฝังอยู่,เป็นอำนาจความตายของสวรรค์และปฐพี.
"ตูมมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านล่าง,บนพื้นปฐพีทันใดนั้นก็ปรากฏตำหนักเก้าแห่งผุดขึ้นมาจากด่านล่างพื้นดิน.
หลังจากที่แผ่นดินแยกออกมา,ก่อนที่จะค่อยๆปรากฏโลกศพสีม่วงขึ้นในทันที.
"หลิน ปิง โต้ว เจ๋อ เจี่ย เจิ้น เลี่ย
เฉียน!"
โลงศพเก้าโลง,แต่ละโลงที่สลักอักษรที่ต่างกัน,หลิน
ปิง โต้ว เจ๋อ เจี่ย เจิ้น เลี่ย เฉียน! เก้าเทียนไม?
(เทียนไมก็คือเทียนเต๋าของแข็ง,หรือเทียนเต๋าที่กลายเป็นความจริง!)
"ตูมมมมมมมมมม!"
โลงศพทั้งเก้าที่ค่อยๆเปิดออก,ปราณแก่งความตายด้านในที่หลบ่าออกมา,ความหนาวเย็นที่ราวกับว่าจะทะลวงออกมาจากค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,พัดหมุนอย่างรุนแรงด้านใน.
"ตูมมม!” "ตูมมม!”..............................
สายตาของหยวนซือที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,ร่างเก้าร่างที่ค่อยๆลุกขึ้นมาจากโลงศพ,แต่ล่ะร่างนั้นสวมชุดคลุมสีทองที่ดูโอ่อ่า,มีผมยาวสีทอง,ดวงตาสีแดง,ปากที่มีเขี้ยวยาวสองอันยื่นออกมา,ร่างกายที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายความตายที่ระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง,แม้แต่ปราณกระบี่ที่อยู่รอบๆยังแตกสลายไม่สามารถเข้าใกล้ได้.
"เจียงซือบรรพชน?"ดวงตาของหยวนซือที่ขดเกร็งขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมมม!"
เก้าเจียงซือที่บินพุ่งออกมาด้วยความเร็ว,ตรงไปยังทิศทางของหยวนซือ,ก่อนที่จะหยุดลงที่ด้านหลังของมันเกิดระเบิดออกมา,พร้อมกับปรากฏปีกมังกรขนาดใหญ่,เป็นปีกมังกรกระดูกปรากฏออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
"โฮกกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เก้าสุดยอดเจียงซือที่คำรามดังลั่น,เสียงของมันที่ทำให้ศิลาที่อยู่รอบระเบิดกลายเป็นฝุ่น,เสียงคำรามที่ดังกึกก้อง,แม้แต่ปราณกระบี่ยังแตกสลาย,เก้าเจียงซือเพียงแค่คำรามก็ทำให้เกิดหลุมดำขนาดเล็กขึ้นแล้ว.
"เจียงซือปีกมังกร?
นอกจากนี้ยังมีถึงเก้าตัว?"ใบหน้าของหยวนซือที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"กริ๊ง,กริ๊ง,กริ๊ง!"
เสียงของระฆังที่ดังผ่านค่ายกลอีกครั้ง,ในเวลานั้น,เก้าสุดยอดเจียงซือที่จ้องมองไปยังหยวนซือ,ปากของมันที่บ่นพึมพำอะไรไปมา.
"งั้นรึ?!"หยวนซือที่ดวงตาหรี่เล็กจดจ้องมองไปยังจงซาน.
"นึกอะไรได้อย่างงั้นรึ?"จงซานเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ลูกหลานของตระกูลจางอย่างงั้นรึ?ในอดีตหงจวินที่เสาะหาลูกหลานตระกูลจางไปทั่วหล้า,ทว่าก็ไม่พบแม้แต่ร่องรอย,พบครานี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง,จงซาน,เจ้าช่างมีชะตาที่ยอดเยี่ยมนัก!"หยวนซืออุทานออกมา.
"หงจวินค้นหาตระกูลจางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
จงซานที่ให้ความเคารพต่อข้าราชบริพารเป็นอย่างมาก,ดังนั้นเกี่ยวกับสถานะของเซียนเซิงซือ,จงซานจึงไม่เคยถาม,ทว่าก็มีส่งคนออกไปตรวจสอบด้านนอกด้วยเช่นกัน.
ตระกูลจาง?
จงซานที่สืบข่าวไปทั่วหล้าแล้ว,แต่ก็ไม่มีข่าวอะไรกับตระกูลจางเลย?
ดูเหมือนว่าเกี่ยวกับข่าวต่างๆจะหายไปในอดีต,ทว่าจงซานก็ไม่เชื่อว่าตระกูลจางจะหายไปหมด,อ๋องตี้จาง,ก็เป็นหนึ่งในสาขาของตระกูลจาง,ส่วนเซียนเซิงซือนั้นแปลกประหลาดมากไม่มีใครรู้เรื่องราวความเป็นมาเลย.
ตอนนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าหยวนซือจะรับรู้ด้วย?
"หงจวินที่ค้นหาตระกูลจาง,ช่างน่าเศร้า,ค้นหาทั่วหล้าแต่ก็ไม่สามารถค้นหาลูกหลายพวกเขาได้เลย,คิดว่าตระกูลจางคงหายไปจากโลกใบใหญ่แล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอยู่กับเจ้า,และยังสนับสนุนเจ้า,ดังนั้น,หงจวินไม่มีทางที่จะปล่อยเจ้าไปแน่!"หยวนซือเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"กริ๊ง กริ๊ง กริ้ง!"
"ตูมมมมมมมมมมม!"
สิ้นเสียงระฆัง,เจียงซือเก้าตนระเบิดเทียนเต๋าสีทองออกมาในทันที.
เทียนเต๋าสีทอง,เก้าเส้นที่ตั้งตระหง่าน,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าหาหยวนซือทันที,กงเล็บของมันที่ตะวัดออกไป,ทุกๆการเคลื่อนไหวที่ทำให้ห้วงอากาศเกิดหลุมดำขึ้น,จิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงระเบิดออกมาอย่างรุนแรง.
หยวนซือที่ราวดูเหมือนว่าจะต้องการทดสอบพลังของเจียงซือ,ร่างกายของเขาที่ปรากฏเป็นต้าเต๋าแถบขาว.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ปราณกระบี่รอบๆแทบกลายเป็นผง,ฝ่ามือของหยวนซือที่ฟาดออกไปยังเจียงซือตนหนึ่ง.
ร่างของเจียงซือที่ลอยออกมานับร้อยจั้งด้านนอก,หยวนซือที่ยืนอยุ่บนที่ไกลออกไป,ฝ่ามือของเขาที่ปรากฏรอยห้ารอยขึ้นเช่นกัน.
สายตาของเจียงซือที่เต็มไปด้วยคามดุร้าย,และทรงพลังอย่างชัดเจน.
หยวนซือที่เผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังฝ่ามือของตัวเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกกงเล็บของเจียงซือเฉือนได้?
แม้นว่าเจียงซือหนึ่งตัวจะลอยออกไป,ทว่าอีกแปดตนก็เข้ามาล้อมเขาแล้ว,เป้าหมายมีเพียงหนึ่งเดียวก็สังหารหยวนซือในชุดสีขาว.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
เก้าสุดยอดแม่ทัพเจียงซือเห็นชัดเจนว่าแข็งแกร่งมาก,หยวนซือจื่อจุ้นที่โตกลับ,ขณะที่เหวี่ยงธวัชหยวนซือออกไป,ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นที่บ้าคลั่งก็พุ่งตรงไปยังเหล่าเจียงซือแม่ทัพ.
Chapter 1210 In Immortal Executing Sword
诛仙剑阵内
ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน.
"จงซาน? หัวหน้ากลุ่มคือจงซาน!"ผู้ฝึกตนสังเกตการมากมายที่อุทานออกมาในทันที.
ถึงกับอุทานออกมาพร้อมๆกัน!
พวกเขาไม่ได้ตื่นตระหนกหวาดกลัว,ทว่าจิตใจของพวกเขาที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรงนั้น,เพราะว่าพวกเขาไม่อยากเชื่อ.
คนกลุ่มนี้สร้างความตื่นตะลึงไปทั่ว,ซ่อนตัวได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ,ผู้คนมากมายแทบไม่อยากเชื่อว่าจริง,เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
จงซาน? เป็นเขาได้อย่างไร?
แม้นว่าจงซานจะไม่ได้อยู่ในทวีปตะวันออก,ทว่าก็สร้างตำนานหลายอย่างเอาไว้.
ก่อนหน้าที่กงจื่อจะล่วงหล่นจากสวรรค์,จงซานได้เดินทางมายังทวีปตะวันออก,ในครั้งนั้น,จงซานที่โดดเด่นสร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายของทวีปตะวันออกจดจำเขาได้.
ล้มซุนเฉิน,สร้างความวุ่นวายในนรก,ต่อสู้กับจื่อลู่,ทำให้ศาลสวรรค์วุ่นวาย,เป็นแขกพิเศษของหยิง,ช่วยจุนถี.
แต่ละเรื่องที่ทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน,ในครั้งนี้จงซานได้นำคนมาจำนวนหนึ่ง,หลายเรื่องที่เกิดขึ้นสร้างชื่อเสียงให้กับจงซานเป็นอย่างมาก,มีคนจำนวนมากที่รู้จักเขา,และยังรู้ด้วยว่าจงซานนั้นเป็นเซิ่งหวังของทวีปทิศเหนือ.
ในเวลานั้นพวกเขาที่แข็แงกร่งเป็นอย่างมาก,จงซานที่มีระดับต้าเซียน,แต่สามารถต่อสู้กับจื่อลู่ที่มีระดับเซียนบรรพชน,ทว่ากว่าที่จะได้รับชัยชนะ,คนของเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน.
ชื่อเสียงของเขามากกว่าเซียนโบราณหลายคนซะอีก,เทียบได้กับเซียนบรรพชนระดับต้นเลย.
ทว่า,ใครจะคาดคิดหลายร้อยปีหลังจากนั้น,จงซานได้กลับมายังทวีปตะวันออกอีกครั้ง.
ในเวลานี้จงซานคนนี้,ใช่จงซานในอดีตหรือไม่?
เรื่องนี้,เกินจริงไปหรือไม่?เพราะว่าทุกคนเห็นเขาและเจี้ยนอ้าวอยู่ที่เดียวกัน,ดังนั้นพอจะคาดเดาเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ที่วิหารใต้เหล่ยหยินได้.
ไม่กี่ร้อยปี?เพียงแค่ร้อยปีกว่า,จงซานเติบโตขนาดนี้เลยรึ?
เซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?
จงซานมีผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นเซียนบรรพชนหลายคน,และยังมีเซียนโบราณอีก 300 คน.
กับเหตุการณ์เที่เกิดขึ้นที่วิหารใต้เหล่ยหยิน,เขาได้ไล่ยอดฝีมือไปอย่างงั้นรึ?
แม้แต่ไล่ปราชญ์เทพไปได้ด้วย?
เขาเพิ่งทำลายล้างป้อมปราการอู๋จวง,จับเป็นสุดยอดเซียนบรรพชนเจิ้นหยวนจื่อ,ตอนนี้ล่ะ?
กำลังจะต่อสู้กับหยวนซือจื่อจุ้นอย่างงั้นรึ?
คิดถึงการเติบโตของจงซนแล้ว,ภายในใจของทุกคนที่ตื่นตะหนกตกใจ,อสุรกายพรสวรรค์! เข้าคือจงซานจริงๆรึ?
จงซานที่เปิดหมวกออกมา,หยวนซือเทียนจุ้นที่รับรู้ความหมายของจงซานดี.
รอยยิ้มที่เย็นชา,แววตาที่เผยท่าทางดูแคลน,ทว่าหลังจากนั้น,หยวนซือที่เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา.
ก่อนที่กงจื่อจะล่วงหล่นจากสวรรค์,หยวนซือที่ได้สติกลับคืนมา,เขาที่อยู่ในธวัชหยวนซือ,เข้าใจเรื่องราวต่างๆภายนอก,ยกตัวอย่างจงซาน,ที่ดูเหมือนว่าเซอคงจะระวังเป็นพิเศษ.
จงซานที่เผยท่าทางแปลกประหลาด,จวบจนถึงวันนี้,ข้าน่าจะมีอายุ
1700 ปี,ทว่าด้วยอายุ 1700
ปีนี้นับว่าเติบโตที่เร็วมาก,เร็วจนน่าอัศจรรย์ใจ,การเติบโตของเซอคงที่เร็วนั้น,นั่นเป็นเพราะเขากลืนร่างกงจื่อนั่นเอง.
ส่วนจงซานล่ะ?
โดยปรกติการเติบโตที่รวมเร็วนั้นมีอยู่ด้วยสามหลักใหญ่,หนึ่งคือเป็นยอดฝีมือที่จุติกลับมา,เห็นชัดเจนว่าจงซานไม่ใช่,อย่างที่สอง,มีวาสนาที่ต่อต้านสวรรค์,วาสนาที่ยิ่งใหญ่ลากก้อนโต,ดังเช่นเซอคง,ทว่าเขาได้รับอะไรมาเหมือนเซอคงอย่างงั้นรึ?
และอย่างที่สาม,คนผู้นี้ทรงพลัง,มีความสามารถทักษะปัญญาที่ต่อต้านสวรรค์,ดังเช่นหงจวิน.
หยวนซือที่ครุ่นคิดถึงหายนะและการเติบโตของเขา,คราแรกที่เผยท่าทางดูแคลน,ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นจริงจัง.
"ข้าจงซาน,หากเจ้าต้องการลงมือ,ข้าก็สามารถเล่นเป็นเพื่อนได้,ทว่าข้าขอแนะนำอย่างสุภาพ,สิ่งนี้ไม่ใช่ของเจ้า,เจ้าไม่สามารถรับมันไปได้."จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"จริงรึ?"หยวนซือกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ปราชญ์เทพหยวนซือที่เผยท่าทางจริงจัง,เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวจงซานแม้แต่น้อย,หยวนซือที่เต็มไปด้วยความอหังการ,ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปที่จะเข้าใจได้,ความภาคภูมิใจของเขานั้นยิ่งใหญ่นัก.
ถอยกลับไปรึ?
คิดจะใช้เพียงคำพูดให้ข้าถอยกลับไปอย่างงั้นรึ?
"วูซซซซซ!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่หายไปในทันที.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่หายไปไร้ซึ่งร่องรอย,ทำให้หยวนซือรู้สึกตื่นตะใจเล็กน้อย.
"ตูมม ~~~~ตูมม~~~~
ตูมม ~~~~ตูมม~~~~~~~~~~!”
ทันใดนั้นเกิดระเบิดขึ้นทุกทิศทุกทาง,ที่ทิศตะวันออกไปรากฏกระบี่สี่ม่วงขึ้น,ทิศใต้กระบี่สีแดงและในเวลาเดียวทิศตะวันตกกระบี่สีเขียว,ทิศเหนือกระบี่สีดำปรากฏขึ้น.
สี่กระบี่,พร้อมกับปะทุพลังที่แข็งแกร่งทรงพลัง,แท่งแสงที่ราวกับคำยันท้องฟ้าตั้งตระหง่าน,ปกป้องทิศต่างๆอย่างพร้อมเพรียง.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ปราณกระบี่มากมายมหาศาลที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น,ทันใดนั้นที่ใจกลางของกระบี่ทั้งสี่กลายเป็นดินแดนที่ตัดขาดจากภายนอก,ถูกปกคลุมด้วยปราณกระบี่.
เจตจำนงกระบี่ที่รุนแรงแผ่ออกมารอบๆ,แม้นว่าจะไม่ได้มีจิตวิญญาณที่รุนแรงเท่ากับเจี้ยนอ้าว,แต่ก็นับว่าทรงพลังน่าเกรงขามมาก.
ปราณกระบี่ที่น่าสะพรึง,ทำให้ห้วงมิติรอบๆสั่นไหวไปมา.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน~~~~~~~~~~~!”ผู้ฝึกตนสังเกตการณ์ที่อุทานออกมาเสียงดัง.
ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,แน่นอนว่ามันคือสุดยอดค่ายกลกระบี่สังหารเซียนสี่เล่มที่รวมพลังกัน.
จงซานที่ปกคลุมร่างของหยวนซือเอาไว้ตรงกลาง.
ปราณกระบี่มากมายมหาศาลที่ปิดกั้นด้านในด้านนอก,แม้แต่สัมผัสเทวะก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้.
ที่ด้านใน,หยวนซือที่จดจ้องมองจงซาน,เผยใบหน้าที่เย็นชาออกมา,ภายในใจที่เผยจิตสังหารที่รุนแรง.
สถานที่ด้านในนั้นมีปราณกระบี่มากมาย,พร้อมกับพุ่งทะยานไปยังทิศทางของหยวนซือ,ร่างกายของเขาที่ขยับเล็กน้อย,ก่อนที่จะปล่อยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นเข้าป้องกันปราณกระบี่สังหารเซียน.
ปราณกระบี่ของชุดกระบี่สังหารเซียนที่หมุนวนไปรอบๆร่างของหยวนซือ.
"ชุดกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?
ความสามารถเล็กน้อยของทงเทียน,ช่างน่าเศร้ายังเทียบกับของเดิมไม่ได้,คิดว่าจะค่ายกลของทงเทียนนี้ขวางข้าอย่างงั้นรึ?"หยวนซือที่กล่าวหยัน.
"ชุดกระบี่สังหารเซียน,ข้าใช้ปกป้องคนด้านนอกต่างหาก!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"จริงรึ?
ข้ารับรู้เรื่องราวของเจ้าจากเซอคงมากมาย,เป็นยอดฝีมือที่ยังมีอายุน้อย,และข้ายังรู้ด้วยว่าเจ้ามีระดับเซียนโบราณ,ข้าอยากรู้เหมือนกันว่าจะขวางข้าได้อย่างไร?"หยวนซือเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน?
เจ้าและทงเทียนเป็นคนยุคเดียวกัน,วิชาของทงเทียน,ข้าคิดว่าไม่มีทางที่จะซ่อนอะไรจากเจ้าได้,ทว่าข้าก็แค่หวังว่าชุดกระบี่สังหารเซียนนี้จะทำให้เจ้าได้สนุก!"จงซานทีเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"หืม?"
"กริ้ง กริ้ง กริ้ง!"
ภายในค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,ปรากฏเสียงก้องกังวาน,น่าจะเป็นเสียงของระฆัง.
"กริ้ง กริ้ง กริ้ง!" "กริ้ง กริ้ง กริ้ง!"
..................
ระฆัง?
ปราชญ์เทพหยวนซือที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนเล็กน้อย.
บางที่เสียงระฆังสำหรับคนอื่นอาจเป็นเพียงเสียงระฆังทั่วไป,ทว่าเสียงระฆังสำหรับหยวนซือมันกลับเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตาย,มีอำนาจแห่งความตายที่ฝังอยู่,เป็นอำนาจความตายของสวรรค์และปฐพี.
"ตูมมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านล่าง,บนพื้นปฐพีทันใดนั้นก็ปรากฏตำหนักเก้าแห่งผุดขึ้นมาจากด่านล่างพื้นดิน.
หลังจากที่แผ่นดินแยกออกมา,ก่อนที่จะค่อยๆปรากฏโลกศพสีม่วงขึ้นในทันที.
"หลิน ปิง โต้ว เจ๋อ เจี่ย เจิ้น เลี่ย
เฉียน!"
โลงศพเก้าโลง,แต่ละโลงที่สลักอักษรที่ต่างกัน,หลิน
ปิง โต้ว เจ๋อ เจี่ย เจิ้น เลี่ย เฉียน! เก้าเทียนไม?
(เทียนไมก็คือเทียนเต๋าของแข็ง,หรือเทียนเต๋าที่กลายเป็นความจริง!)
"ตูมมมมมมมมมม!"
โลงศพทั้งเก้าที่ค่อยๆเปิดออก,ปราณแก่งความตายด้านในที่หลบ่าออกมา,ความหนาวเย็นที่ราวกับว่าจะทะลวงออกมาจากค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,พัดหมุนอย่างรุนแรงด้านใน.
"ตูมมม!” "ตูมมม!”..............................
สายตาของหยวนซือที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,ร่างเก้าร่างที่ค่อยๆลุกขึ้นมาจากโลงศพ,แต่ล่ะร่างนั้นสวมชุดคลุมสีทองที่ดูโอ่อ่า,มีผมยาวสีทอง,ดวงตาสีแดง,ปากที่มีเขี้ยวยาวสองอันยื่นออกมา,ร่างกายที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายความตายที่ระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง,แม้แต่ปราณกระบี่ที่อยู่รอบๆยังแตกสลายไม่สามารถเข้าใกล้ได้.
"เจียงซือบรรพชน?"ดวงตาของหยวนซือที่ขดเกร็งขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมมม!"
เก้าเจียงซือที่บินพุ่งออกมาด้วยความเร็ว,ตรงไปยังทิศทางของหยวนซือ,ก่อนที่จะหยุดลงที่ด้านหลังของมันเกิดระเบิดออกมา,พร้อมกับปรากฏปีกมังกรขนาดใหญ่,เป็นปีกมังกรกระดูกปรากฏออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
"โฮกกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เก้าสุดยอดเจียงซือที่คำรามดังลั่น,เสียงของมันที่ทำให้ศิลาที่อยู่รอบระเบิดกลายเป็นฝุ่น,เสียงคำรามที่ดังกึกก้อง,แม้แต่ปราณกระบี่ยังแตกสลาย,เก้าเจียงซือเพียงแค่คำรามก็ทำให้เกิดหลุมดำขนาดเล็กขึ้นแล้ว.
"เจียงซือปีกมังกร?
นอกจากนี้ยังมีถึงเก้าตัว?"ใบหน้าของหยวนซือที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"กริ๊ง,กริ๊ง,กริ๊ง!"
เสียงของระฆังที่ดังผ่านค่ายกลอีกครั้ง,ในเวลานั้น,เก้าสุดยอดเจียงซือที่จ้องมองไปยังหยวนซือ,ปากของมันที่บ่นพึมพำอะไรไปมา.
"งั้นรึ?!"หยวนซือที่ดวงตาหรี่เล็กจดจ้องมองไปยังจงซาน.
"นึกอะไรได้อย่างงั้นรึ?"จงซานเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ลูกหลานของตระกูลจางอย่างงั้นรึ?ในอดีตหงจวินที่เสาะหาลูกหลานตระกูลจางไปทั่วหล้า,ทว่าก็ไม่พบแม้แต่ร่องรอย,พบครานี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง,จงซาน,เจ้าช่างมีชะตาที่ยอดเยี่ยมนัก!"หยวนซืออุทานออกมา.
"หงจวินค้นหาตระกูลจางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
จงซานที่ให้ความเคารพต่อข้าราชบริพารเป็นอย่างมาก,ดังนั้นเกี่ยวกับสถานะของเซียนเซิงซือ,จงซานจึงไม่เคยถาม,ทว่าก็มีส่งคนออกไปตรวจสอบด้านนอกด้วยเช่นกัน.
ตระกูลจาง?
จงซานที่สืบข่าวไปทั่วหล้าแล้ว,แต่ก็ไม่มีข่าวอะไรกับตระกูลจางเลย?
ดูเหมือนว่าเกี่ยวกับข่าวต่างๆจะหายไปในอดีต,ทว่าจงซานก็ไม่เชื่อว่าตระกูลจางจะหายไปหมด,อ๋องตี้จาง,ก็เป็นหนึ่งในสาขาของตระกูลจาง,ส่วนเซียนเซิงซือนั้นแปลกประหลาดมากไม่มีใครรู้เรื่องราวความเป็นมาเลย.
ตอนนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าหยวนซือจะรับรู้ด้วย?
"หงจวินที่ค้นหาตระกูลจาง,ช่างน่าเศร้า,ค้นหาทั่วหล้าแต่ก็ไม่สามารถค้นหาลูกหลายพวกเขาได้เลย,คิดว่าตระกูลจางคงหายไปจากโลกใบใหญ่แล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอยู่กับเจ้า,และยังสนับสนุนเจ้า,ดังนั้น,หงจวินไม่มีทางที่จะปล่อยเจ้าไปแน่!"หยวนซือเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"กริ๊ง กริ๊ง กริ้ง!"
"ตูมมมมมมมมมมม!"
สิ้นเสียงระฆัง,เจียงซือเก้าตนระเบิดเทียนเต๋าสีทองออกมาในทันที.
เทียนเต๋าสีทอง,เก้าเส้นที่ตั้งตระหง่าน,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าหาหยวนซือทันที,กงเล็บของมันที่ตะวัดออกไป,ทุกๆการเคลื่อนไหวที่ทำให้ห้วงอากาศเกิดหลุมดำขึ้น,จิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงระเบิดออกมาอย่างรุนแรง.
หยวนซือที่ราวดูเหมือนว่าจะต้องการทดสอบพลังของเจียงซือ,ร่างกายของเขาที่ปรากฏเป็นต้าเต๋าแถบขาว.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ปราณกระบี่รอบๆแทบกลายเป็นผง,ฝ่ามือของหยวนซือที่ฟาดออกไปยังเจียงซือตนหนึ่ง.
ร่างของเจียงซือที่ลอยออกมานับร้อยจั้งด้านนอก,หยวนซือที่ยืนอยุ่บนที่ไกลออกไป,ฝ่ามือของเขาที่ปรากฏรอยห้ารอยขึ้นเช่นกัน.
สายตาของเจียงซือที่เต็มไปด้วยคามดุร้าย,และทรงพลังอย่างชัดเจน.
หยวนซือที่เผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังฝ่ามือของตัวเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกกงเล็บของเจียงซือเฉือนได้?
แม้นว่าเจียงซือหนึ่งตัวจะลอยออกไป,ทว่าอีกแปดตนก็เข้ามาล้อมเขาแล้ว,เป้าหมายมีเพียงหนึ่งเดียวก็สังหารหยวนซือในชุดสีขาว.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
เก้าสุดยอดแม่ทัพเจียงซือเห็นชัดเจนว่าแข็งแกร่งมาก,หยวนซือจื่อจุ้นที่โตกลับ,ขณะที่เหวี่ยงธวัชหยวนซือออกไป,ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นที่บ้าคลั่งก็พุ่งตรงไปยังเหล่าเจียงซือแม่ทัพ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น