วันจันทร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

Strongest Sect of All Times Chapter 136 Please say your dream

Strongest Sect of All Times  Chapter 136 Please say your dream

 นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล

Chapter 136 Please say your dream

请说出你的梦想

 

“ลู่เชียนเชียน,เจ้าเป็นศิษย์หลัก,ไม่ควรที่จะแหกกฎสำนัก,โทษครั้งนี้ไม่สามารถอภัยได้,นับจากวันนี้ให้ทำลายวิชายุทธ์ทั้งหมด,ไล่ออกจากสำนัก,เจ้ามีอะไรจะแย้งหรือไม่?”

เสียงที่ดังกึกก้องสะท้อนไปทั่วภายในห้องโถงกฎ.


ลู่เชียนเชียนที่ก้มหน้า,กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา,”ไม่มี.”

“นำคนมา,นำมันไปลงโทษ!

ภายใต้สายตาของศิษย์มากมาย,นางที่ถูกนำออกไปยังตึกลงโทษ.

“เฮ้เฮ้,คาดไม่ถึงเลยว่าลู่เชียนเชียนจะถูกนำตัวมาที่นี่.”

“เมื่อครั้งที่อาวุโสใหญ่มีชีวิต โปรดนางมาก,ตอนนี้อาวุโสใหญ่ไม่อยู่แล้ว,ไม่มีใครปกป้องนางอีกต่อไป.”

“ใบหน้าที่เย็นชาตลอดเวลา,เข้ากับคนอื่นไม่ได้,หากไม่เพราะอาวุโสใหญ่,มีหรือที่จะได้เป็นศิษย์สายตรง.”

เสียงที่ดังขึ้นทั่วประตูสำนักของนิกาย,ลู่เชียนเชียนผมสีดำที่กระเซอะกระเซิง,ใบหน้าซีดเซียวก้าวเดินออกไปทีละก้าว ๆ.

“ศิษย์พี่เชียนเชียน.”สตรีที่รูปร่างท่าทางธรรมดา,ยืนอยู่ด้านหน้าประตู,เผยยิ้มเยาะ.”เจ้าถูกไล่ออกจากนิกายแล้ว,อักษร”สวรรค์”ในตำหนักหัวใจเหมันตรคงต้องเป็นของศิษย์น้องผู้นี้แล้ว!

ลู่เชียนเชียนเอ่ย,”เพียงแค่ข้าจากไป,เจ้าคู่ควรที่จะได้รับสืบทอดรึ?.”

ดวงตาของสตรีคนดังกล่าวที่เผยความโกรธออกมา,หากแต่ต้องข่มมันเอาไว้,กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,”ข้ารู้ว่าวันนั้นไม่ช้าก็เร็ว ก็มาถึง,หลังจากนี้ข้าเตรียมชุดแดงไว้เตรียมฉลองก่อนหน้าแล้ว,ศิษย์พี่เชียนเชียนข้าดูงดงามหรือไม่?”

ลู่เชียนเชียนเอ่ย,”งดงามเพียงชุด,แต่ไม่สามารถคลุมหัวใจที่สกปรกนั่นได้.”

สตรีคนดังกล่าวถึงกับต้องยิ้มชงัก,กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา,”เจ้าบริสุทธ์มากสินะ,สวมชุดขาวห่มขาวแล้วอย่างไร? ไม่มีพลังยุทธ์,ถูกไล่ออกจากนีกายแล้ว,ยังจะเหลืออะไรอีก!

ลู่เชียนเชียนเอ่ย,”ข้ามีรากวิญญาณศักดิ์สิทธิ์,เจ้าไม่มี,ข้ามีกายาหัวใจเหมันตร์ลึกล้ำ,เจ้าไม่มี,ถึงแม้นว่าเจ้าจะไล่ตามเท่าใด,ก็เป็นได้แค่ขยะต่อหน้าข้าตลอดกาล.”

“เจ้า...”สตรีชุดแดงที่ใบหน้าแดงกล่ำด้วยความโกรธ.

ลู่เชียนเชียนที่แหงนหน้าขึ้นมองฟ้า,จ้องมองไปยังสวรรค์,กล่าวออกมาเสียงเบา,”ภายนอกโลกกว้างใหญ่ไพศาล,ที่นี่ไม่ใช่ที่ของข้าลู่เชียนเชียน,ยังมีที่อื่นที่ต้องการข้าอย่างแน่นอน.”

“ไม่มีวิชาบ่มเพาะของนิกาย,เจ้ามีกายาหัวใจเหมันต์ลึกล้ำก็จะกลายเป็นเพียงขยะ,และอีกอย่างเจ้ายังคิดว่ามีสถานที่ลี้ภัยให้กับเจ้าอยู่อีกรึ?”สตรีคนดังกล่าวที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเยาะเย้ย.

ลู่เชียนเชียนที่ไม่เอ่ยอะไรอีก,นางที่ก้าวออกไปลากร่างที่อ่อนแรงไปด้านนอก.

ที่ด้านนอกแม้นว่าจะเป็นเวลากลางวัน,ทว่าหิมะกับตกหนัก,พื้นที่หมื่นลี้เยือกแข็ง,ความเย็นที่แผ่ออกมาพร้อมจะแช่แข็งทุกอย่าง.

กับอากาศที่เย็นยะเยือบ,แทบจะเชื่อได้ว่าโลกใบนี้ได้ตกอยู่ในดินแดนของเทพเหมันตร์ไปแล้ว.

“ฟู่!

ภายในที่พักศิษย์แห่งหนึ่ง,ลู่เชียนเชียนที่ถอนความคิดในอดีตออกไป,ก่อนที่จะเดินไปยังหน้าต่าง,จ้องมองไปบนดวงดาราบนท้องฟ้า,กล่าวออกไปในใจ,”อาวุโสใหญ่,ท่านรู้อย่างแน่นอนว่าข้าต้องถูกไล่ออกจากนิกาย,ดังนั้นจึงได้แอบส่งมอบวิชาลับหัวใจเหมัตร์ลึกล้ำให้กับข้าก่อนสินะ.”

บนหลังคาห้องโถงใหญ่.

จุนซ่างเซียวที่ออกมาจากห้องปั้นกล้ามเนื้อและมานั่งพัก,มุมหนึ่งมองเห็นลู่เชียนเชียนที่ออกมาส่องหน้าต่างมองท้องฟ้า,ก็ส่ายหน้าไปมา,”ศิษย์คนโตของข้า,ยิ่งนับวันก็ยิ่งเย็นชามากขึ้นเรื่อย ๆ.”

......

ข้าจะเป็นสุดยอดฝีมือชั้นสูง,ต่อสู้ไปทั่วหล้าไม่เคยพ่ายแพ้ ♫♫~ ♫~

ท่องไปทั่วยุทธภพพร้อมกับยอดสุรา♫♫~ ♫~

คืนนี้ไม่เมาไม่เลิกรา...... ♫♫~ ♫~

ที่ลานยุทธ์ตอนเช้าเสียงดนตรีที่ดังก้องไปทั่ว.

ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่ออกมาทำกายบริหารเป็นประจำทุกเช้า,จุนซ่างเซียวที่ยืนอยู่ด้านหน้านำทุกคนเต้น.

หลงจื่อหยางและหลี่ยูหัวและศิษย์ใหม่ที่คล้ายจะคุ้นเคยกับเรื่องดังกล่าวแล้ว,ได้ทิ้งความอับอายทั้งหมด,พร้อมกับร่วมเต้นอย่างยินดีกลมกลืนกับคนอื่น ๆ.

หลังจากทำกายบริหารเสร็จ,จุนซ่างเซียวก็เอ่ย,”ชิงหยาง,ไปเรียกศิษย์ที่ยังไม่ลงทะเบียนมา.”

“เจ้าสำนัก,ข้าเรียกมาแล้ว ”หลี่ชิงหยางตอบรับ.

จุนซ่างเซียวที่สะบัดผม,กล่าวออกมาเสียงดัง,”ซูเซียวโม่เปิดประตูให้กับเปิ่นจั้ว.”

“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”ซูเซียวโม่ที่เปิดประตูสีแดง,ขณะกำลังก้าวออกจากประตู,ลมเย็นเสียงกรีดอากาศก็พุ่งมาด้วยความเร็ว.

“ฟรึบ!

“กึก!

จุนซ่างเซียวที่ใช้มือคว้าลูกบอลเอาไว้,ก่อนที่จะเตะออกไป,พุ่งไปยังกลางวงกระแทกใบหน้าของหลี่เฟิย,พุ่งออกไปกระแทกกำแพง,จมลงไปเป็นรูปอักษร

“เพ่ย.”

จุนซ่างเซียวที่ปรบมือ,ขณะก้าวออกไปนอกประตู,”หากเปิ่นจั้วไม่เตะอัดหน้าเจ้าบ้าง,คงไม่รู้สึกสินะ ว่าทำไมประตูสำนักถึงมีสีแดง.”

ระหว่างที่กล่าวก็ก้าวออกไปนอกสำนัก.

ซูเซียวโม่ที่ยืนนิ่ง,ยกนิ้วโป้ง,”เจ้าสำนัก,ร้ายกาจมาก!

......

ที่ด้านนอกสำนัก.

ที่ด้านนอกสำนักนั้นมีผู้ฝึกยุทธ์มากมายหลากหลายอายุกำลังรออย่างกระวนกระวาย,ขณะที่เห็นจุนซ่างเซียวก้าวออกมา,ก็ส่งเสียงดังอื้ออึงขึ้นมาในทันที.

“เจ้าสำนักจุน,ข้ามีนามว่าหลี่ชางเทียน!

“ข้าต้องการบินสู่สวรรค์,โปรดมอบปีกให้กับข้าด้วย!

ชายหนุ่มที่ร่างกายผอมกระหร่องตะโกนออกไปเสียงดัง.

จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะลงทะเบียน,สีคางไปมา,เอ่ยออกไปว่า,”ด้วยร่างกายของเจ้า,ไม่จำเป็นต้องมีปีกหรอก,เพียงแค่ลมพัดก็ปลิวไปถึงสวรรค์แล้ว.”

“ฮ่าฮ่าฮ่า.”

เหล่าศิษย์ที่มาลงทะเบียนที่หัวเราะออกมาพร้อม ๆกัน.

มีเพียงหลี่ชิงหยางที่ยืนอยู่ด้านหลังเจ้าสำนักที่มั่นคง,สุขุมและดูหล่อเหลา.

“มีอะไรน่าหัวเราะกัน!”หลี่ช่างเทียนกวาดตามองคนอื่น ๆ,ก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,”เจ้าสำนักจุน,ข้าต้องการเข้าร่วมสำนักไท่กู่เจิ้ง,เพื่อทำฝันให้เป็นจริง!

จุนซ่างเซียวที่ยกมือให้สัญญาณกล่าวออกไปว่า,”โปรดเอ่ยความฝันของเจ้า.

หลี่ซ่างเทียนเอ่ย,”ความฝันของข้าตั้งแต่ยังเด็ก,คือเป็นยอดยุทธ์ที่ทรงพลังทรหดไม่ย่อท้อ!

ความฝันตั้งแต่ยังเด็กที่ได้หวือหวาอะไร,ไม่ได้มีอะไรแตกต่างจากคนอื่น ๆ.

อย่างไรก็ตามจุนซ่างเซียวรู้สึกว่าเจ้าเด็กนี้หน้าหนาเล็กน้อย,คงจะมีสมองที่ฉลาดพอควร,จึงไปประทับตรารับรอง,จากนั้นก็เอ่ยออกไปว่า,”ถัดไป.”

คนที่สองเป็นเด็กสาว,จากท่าทางแล้วคงมาจากครอบครัวที่ยากจน,แม้นว่าใบหน้าจะสกปรกเล็กน้อย,ทว่าก็มีใบหน้าก็ประณีตงดงามอยู่เหมือนกัน.

นางที่ก้มหน้าด้วยความขี้อาย,”ข้า...ข้าชื่อหลิงหยวนเสวี๋ย.”

เขินอายงั้นรึ?

จุนซ่างเซียวเอ่ย,”เจ้ามีความฝันหรือไม่?”

หลิงหยวนเสวี๋ยที่ก้มหน้า,ก่อนที่จะกระตุ้นตัวเองด้วยความโกรธกล่าวออกมาว่า,”ข้าต้องการเป็นสตรีที่เหนือกว่าบุรุษ,ข้าต้องการบ่มเพาะฝึกฝนวิถียุทธ์,เพื่อที่จะแสดงให้พวกผู้ชายเฮงซวยได้เห็น,ไม่ ไม่ ไม่...ข้าไม่ได้หมายถึงเจ้าสำนัก,ข้าหมายถึงพวกผู้ชายเฮงซวย.”

จุนซ่างเซียวที่หาได้สนใจ,ก่อนที่จะเอ่ยออกไปว่า,”ในโลกใบนี้,บุรุษเป็นใหญ่,สถาะของสตรีไม่สูงนัก,เจ้ามีความฝัน,เปิ่นจั้วก็พร้อมสนับสนุน.”

“ปั๊ม.”

เขาประทับตรารับเข้าสำนักทันที.

หลี่ชิงหยางที่มุมปากกระตุก,กล่าวเสียงเบา,”เจ้าสำนักท่านถามเพียงชื่อ,เรื่องนี้ไม่ประมาทไปหน่อยรึ?”

จุนซ่างเซียวเอ่ยเสียงเบา,”สำนักของพวกเรามีแต่ผู้ชาย,ทำให้เต็มไปด้วยพลังหยาง,แทบไม่มีศิษย์หญิงเลย,ข้าเกวงว่าวันข้างหน้าจะกลายเป็นสำนักเกย์.”

สำนักเกย์?

หลี่ชิงหยางที่ดูเลิกลั่กงงงวย.

“ถัดไป.”

จากนั้นคนที่สามก็ก้าวเข้ามา.

เป็นผู้เยาว์อายุ 13-14,กล่าวพร้อมกับโค้งให้,”เจ้าสำนักจุน,สำนักไท่กู่เจิ้งขาดผู้เชี่ยวชาญหมอยาหรือไม่?”

ในโลกใบนี้,ผู้เชี่ยวชาญหมอยาก็เหมือนกับอาชีพนายแพทย์ในโลกเดิมของเขา.

จุนซ่างเซียวที่สงสัยจึงได้สอบถามออกไปว่า,”เจ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญหมอยาอย่างงั้นรึ?”

“หืม.”ผู้เยาว์ที่นำป้ายไม้ออกมาวางบนโต๊ะ,”นี่คือป้ายยืนยันตัวข้า.”

จุนซ่างเซียวจ้องมองไปยังป้ายไม้,สลักเอาไว้ว่า,ผู้สืบทอดราชันย์หมอยา,ซุนปู่กง.

ราชันย์หมอยา?

จุนซ่างเซียวที่อ้าปากกว้าง.

ในความเห็น,กับคำว่า,ราชันย์,แน่นอนว่าคือสุดยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดในแผ่นดิน!

เพียงแค่เปิดรับศิษย์ทั่ว ๆไป,กับพบผู้สืบทอด,ราชันย์หมอยาอย่างงั้นรึ?

ซุนปู่กงเกาศีรษะไปมา,เผยยิ้มและกล่าวออกมาว่า,”อาจารย์เขาให้ข้าลงเขาหาประสบการณ์,ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจมาหาประสบการณ์ในสำนักไท่กู่เจิ้ง.”

จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุกและเอ่ยออกไปว่า,”สหายน้อย,เจ้าควรที่จะไปยังนิกายหัวตู,ที่นั่นสามารถฝึกฝนเหล่าผู้สืบทอด,ได้อย่างดีเยี่ยม.”

“หัวตู้?”

ซูปู่กงกล่าวเสียงอ่อน,”ขออภัย,ข้าไม่เคยได้ยินสถานที่เช่นนั้น.”

จุนซ่างเซียวที่เตรียมประทับตราสำนัก.

หลี่ชิงหยางที่กล่าวเสียงเบา,”เจ้าสำนัก,หนึ่งเหรียญเงินก็สามารถซื้อป้ายสถานะในเมืองได้เป็นสิบแล้ว,ลำพังป้ายตราผู้สืบทอดราชันย์ยุทธ์,แม้แต่เด็กก็ยังสามารถสลักป้ายตราราชันย์หมอยาได้.”

หืม?

จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเบิกกว้าง.

เย้ดเข้,สถานะในโลกนี้สามารถปลอมได้อย่างงั้นรึ?

ซุนปู่คงที่ได้ยินคำพูดของหลี่ชิงหยาง,เกาศีรษะด้วยความอักอ่วน.

จากนั้น,เขาก็นำป้ายตราไม้สลักกว่าสิบอันออกมา เอ่ยออกมาอย่างแข็งขัน,”เจ้าสำนัก,เหล่านี้คือป้ายตราที่ข้าสลักเอง,ท่านชอบสถานะอันใหน,สามารถเลือกได้เลย,ขอเพียงโปรดรับข้าเข้าร่วมสำนักด้วย!

ผู้สืบทอดราชันย์กระบี่,ซุนปู่คง.

ผู้สืบทอดเจ้าปิศาจ,ซุนปู่คง.

ผู้สืบทอดราชันย์อสูร,ซุนปู่คง,และอีกหลากหลายผู้สืบทอด,ซึ่งมีรูปแบบแตกต่างกันไม่ซ้ำเลยแม้แต่น้อย!

ร้ายกาจมาก!

สำนักไท่กู่เจิ้งที่มีขนาดเล็ก ๆถึงกับมีคนวางแผนสร้างสถานะเพื่อขอเข้าร่วมเลย.

“รับ!

จุนซ่างเซียวที่ประทับตราทันที.

แม้นว่าสถานะผู้สืบทอดจะเป็นของปลอม,กับการวางแผนล่อหลอกต้องการเข้าร่วม,นับว่ามีเชาว์ปัญญาพรสวรรค์ไม่น้อย.

“ถัดไป.”

“แก๊ก.”

จากนั้นก็มีคนในชุดสีดำถอยผ้าคลุมวางไว้บนโต๊ะ,เผยให้เห็นด้ามกระบี่,”มือกระบี่,โจวหง.”


ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times

#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
Author(s)
Goodbye Jianghu


เข้ากลุ่มลับ VIP ====> Click


 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น