Immortality Chapter 1200 Fat brother and bamboo pole revenge
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1200 การแก้แค้นของสองพี่น้องเฟยเกอและจูกาน.
Chapter 1200 Fat brother and bamboo pole
revenge
肥哥、竹竿复仇记
การแก้แค้นของสองพี่น้องเฟยเกอและจูกาน.
ทวีปจื่อลู่ทางเหนือ.
ที่ด้านนอกตำหนักไป่โหยว,ชายในชุดสีน้ำเงิน,ซา,ที่ยืนอยู่บนลาน,ทว่าใบหน้าที่ดูมืดมนปกปิด,กำลังจ้องมองไปยังทิศใต้,จดจ้องมองทวีปหนานจานปู่.
ซาที่ดูไร้อารมณ์ความรู้สึก,ยืนไขว้แขวนไว้ด้านหลัง,จ้องมองราวกับไม่กระพริบตา,สายตาของเขาที่ราวกับว่าพบอะไรบางอย่างภายในทวีปหนานจานปู่.
ท้ายที่สุดแล้ว,ซาก็สูดหายใจลึก,ถอนหายใจเบาๆ,ราวกับว่ามีเรื่องที่ไม่น่ายินดีเกิดขึ้น.
ซาเงยหน้าพร้อมกับจ้องมองท้องฟ้า.
ทองฟ้าบนตำหนักไป๋โหยว,ปรากฏหมอกเมฆมากมายปกคลุม,ที่ด้านในนั้นมีภาพเงาของดวงตาซ่อนอยู่.
ดวงตาที่จ้องมองซา,ซาที่จ้องมองดวงตา,ท้ายที่สุดซาก็ส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่จะหันหลังกลับเข้าไปในตำหนักไป่โหยว.
"ปัง!"
ประตูตำหนักไป่โหยวที่ปิดลง,บนท้องฟ้าภาพเงาดวงตาก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
ดูเหมือนว่าจะไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นอีก.
-------------------------------------------------------------
ทวีปหนานจานปู่.
"หยวนซือ!"กุยเช่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
แม้นว่าจะอยู่ไกลออกมา,อย่างไรก็ตามคำพูดของกุยเช่อนั้นก็มาถึงหูของหยวนซือ.
หยวนซือที่ก้าวออกไป,จดจ้องมองกุยเช่อ.
"กุยเช่อ,ดูเหมือนว่านี่จะเป็นค่ายกลสุสานที่ไท่อี้ได้ใช้ยอดฝีมือค่ายกลแปดล้านคนร่วมกันศึกษาในอดีต."หยวนซือเอ่ย
เหรินชุนที่ไม่ได้ตอบกลับ,แม้นว่าในค่ายของไท่อี้นั้นสถานะของเขาจะไม่ได้ด้อยกว่ากุยเช่อ,ทว่าเขาไม่รู้จักกุยเช่อ,ในเวลานี้ควรจะปล่อยให้กุยเช่อจัดการ.
สายตาของเหรินชุดที่จ้องมองไปยังฝ่ามือของหยวนซือ,ตำหนักจื่อเซียว,ดวงตาที่หรี่เล็กลง,ใบหน้าของเหรินชุนที่กลายเป็นจริงจังขึ้นมา.
"เจ้าควรจะรู้,ตำหนักจื่อเซียวนั้นเป็นของราชันย์เทพ,ทิ้งตำหนักจื่อเซียวเอาไว้,ข้าและพรรคพวกจะถือว่าไม่เคยเห็นเจ้า!"กุยเช่อกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
หยวนซือที่เผยยิ้มออกมเล็กน้อย,รอยยิ้มนั้นราวกับกว่าหาได้สนใจในคำพูดดังกล่าว.
ต่อหน้ากุยเช่อและเหรินชุด,หยวนซือที่เก็บตำหนักจื่อเซียวช้าๆและนุ่มนวล,ราวกับว่าการกระทำเช่นนั้นเป็นการกระทำดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า,การใช้ไท่อี้มากดข่มข้านั้น,ไม่คู่ควร!
กุยเช่อและเหรินชุนที่เข้าใจในความหมายของหยวนซือได้ในทันที.
"ชิ!"เหรินชุดที่แค่นเสียงเย็นชา.
"มีปัญหารึ?
นั่นศิษย์ของเจ้าอย่างงั้นรึ?"หยวนซือเอ่ย.
"นี่คือเหรินชุน,ไม่ใช่ศิษย์ของข้า!"กุยเช่อตอบ.
"หยวนซือ,ข้าขอเตือนเจ้าไม่ควรจะเอาตัวเองเข้ามาเสี่ยง,ทิ้งตำหนักจื่อเซียวและชิงชิวไว้,ข้าจะปล่อยเจ้าไปอย่างปลอดภัย!"เหรินชุดที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตำราชิงชิวรึ? หยวนซือเผยใบหน้าที่เย็นชา,ตำราชิงชิวอยู่ในมือจงซานแล้ว,ทว่าหยวนซือก็ไม่มีอะไรต้องอธิบายด้วยความภาคภูมิของเขา,จำเป็นต้องอธิบายอย่างงั้นรึ?
"จากไปอย่างปลอดภัย?
เจ้าสามารถขวางทางข้าได้อย่างงั้นรึ?"หยวนซือแค่นเสียงดูแคลน.
"ต้องการจะลองอย่างงั้นรึ?"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
กุยเช่อและหยวนซื้อที่ต่อรองกัน,หากแต่เหรินชุดที่เอ่ยออกมาไม่ได้สนใจกุยเช่อจะออกความเห็นใด,แม้นว่าพลังฝึกตนของเหรินชุนจะน้อยกว่า,ทว่าในค่ายของไท่อี้แล้ว,ดูเหมือนกุยเช่อจะมีสถานะที่เหนือกว่า.
กับท่าทางของเหรินชุนทำให้หยวนซือประหลาดใจเล็กน้อย,เซียนโบราณ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอหังการถึงขนาดนี้.
ในเมื่อเหรินชุนไม่ใช่ศิษย์ของกุยเช่อ,หยวนซือย่อมไม่ประเมินเขาต่ำ,นอกจากนี้,ทั้งสองคนดูเหมือนว่าจะเป็นเหรินชุนจะเป็นผู้นำ,เซียนโบราณ?
ไม่คิดเหมือนกันว่าเซียนโบราณจะกล้าพูดเช่นนี้กับเซียนบรรพชน.
"ลองดู?ก็ลองดู?
ลำพังเจ้านะรึ?"หยวนซือแค่นเสียงดูแคลน.
แม้นว่าหยวนซือจะยังไม่กลับมาในจุดสูงสุด,ทว่าด้วยความภาคภูมิของเขาไม่มีทางที่จะยอมจำนนต่อเซียนโบราณแน่นอน.
"กุยเช่อ,ผสาน!"ดวงตาของเหรินชุนที่เบิกกว้าง.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เหรินชุนที่นำธวัชสีแดงออกมา,พร้อมกับสะบัดออกไป,ปรากฏพายุที่รุนแรงขึ้น,พร้อมกับนี้ปรากฏเสียงมังกรคำรามดังขึ้นจากทั่วทุกสารทิศ.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
....................................
..................
......
หนึ่งร้อยมังกรคำราม,พื้นที่รอบๆที่ราวกับหลอมระลายและรวมตัวกันขึ้นมา.
บนพื้นดิน,ภูเขาที่กลายเป็นมังกร,ล้อมรอบหยวนซือ,เสียงมังกรที่ดังสนั่นหวั่นไหว.
ในเวลานั้น,พื้นที่รอบๆหยวนซือมีมีพลังงานสีเหลือง,ที่ผนึกรอบทิศ,พลังที่แข็งแกร่งที่ระเบิดออกมา.
The Genesis complexion slightly changes.
Genesis Banner emits all around the enormous chaos Sword Qi resistance suddenly
the strength of terrifying extrusion.
ใบหน้าของหยวนซือเปลี่ยนไปเล็กน้อย,ในเวลานั้นเขานำธวัชหยวนซือออกมาพร้อมกับปลดปล่อยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นต้านทานพลังดังกล่าวเอาไว้.
ภูเขามากมายที่กลายเป็นมังกร,มากขึ้นและก็มากขึ้น,พริบตาเดียวก็กลายเป็นมังกรภูเขานับร้อยแล้ว.
"ใช้พลังของเส้นโลหิตปฐพี,เจ้าเป็นคนวางค่ายกลอย่างงั้นรึ?"แววตาของหยวนซือที่สั่นไหว.
ที่ไกลออกไปนั้น,ร่างกายของเหรินชุนที่ปรากฏเป็นควันสีเหลืองปกคลุม,กุยเชอที่วางมือไปที่บนไหล่ของเหรินชุน,พร้อมกับแผ่พลังมากมายมหาศาลที่แผ่กระจายไปทั่วร่างของอีกฝ่าย,ด้วยพลังของคนทั้งสองพลังมากมายที่ระเบิดออกมาอย่างรุนแรงแม้แต่เศษหินดินทรายต่างก็ลอยละล่องขณะที่พวกเขาทั้งสองจดจ้องมองไปยังหยวนซือเทียนจุ้น.
"ย๊ากก!"
หยวนซือที่คำรามลั่น,ปลดปล่อยพลังมหาศาลออกมา,จนทำให้พื้นที่รอบๆสั่นไปมาเล็กน้อย.
"ไร้ประโยชน์หยวนซือ,เพียงแค่กุยเช่อออกไปต่อสู้กับเจ้า,เจ้าก็ไปใหนไมได้แล้ว,ทว่ายิ่งมีค่ายกลอีกด้วยก็ยิ่งไม่มีทาง,ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง,ส่งตำหนักจื่อเซียวและตำราชิงชิวคืนมา,ไม่เช่นนั้นแล้ววันนี้เจ้าได้ล่วงหล่นจากสวรรค์แน่นอน!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"หยวนซือหัวเราะเสียงดัง,แววตาที่มีเส้นสีแดงผุดขึ้นมาด้วย.
หยวนซือต้องรู้สึกหวาดกลัวเซียนโบราณอย่างงั้นรึ?
ข่มขู่รึ? ใต้สวรรค์แห่งนี้ยกเว้นหงจวินแล้ว,ไม่เคยมีใครสามารถข่มขู่เขาได้.
"ตูมมมมม!"
พลังมากมายที่เพิ่มขึ้นในทันที.
ร่างของหยวนซือที่ราวกับถูกจุดระเบิด,ดวงตาที่มีเพลิงแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน,จดจ้องมองไปยังเหรินชุนและกุยเช่อที่อยู่ไกลออกไป.
พลังของค่ายกลแล้วอย่างไร? หยวนซือหาได้หวาดกลัว!
"เข้ามา!"หยวนซือแค่นเสียงเย็นชา.
แรงกดดันที่มหาศาลที่แผ่ออกไป,หยวนซือที่ไม่มีแววว่าจะยินยอมแม้แต่น้อย,จดจ้องมองเหรินชุนและกุยเช่อ.
"พลังอะไรของเจ้าก็ไร้ประโยชน์,เรื่องนี้,แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่สามารถต้านได้,เพียงแค่เจ้ามีรอยแผลหรือบาดเจ็บ,จะถูกค่ายกลดูดซับ,ข้าจะคอยดูว่าเจ้าจะต้านได้นานเท่าใด!"เหรินชุนที่แค่นเสียงเย็นชา.
"วูซซซ!"
ร่างกุยเช่อ,เหรินชุนที่เพิ่มพลังขึ้นเรื่อยๆ.
ทันใดนั้น,พื้นที่รอบๆที่เหมือนกับเกิดพายุขึ้น,มังกรภูเขา
300
เข้าล้อมหน้าล้อมหลังหยวนซือ,พลังอำนาจของค่ายกลนั้นทรงพลังไม่ธรรมดา,ปิดกั้นคลุมร่างของหยวนซือเอาไว้ตรงกลาง,กลายเป็นม่านพลังที่แข็งแกร่งยากที่จะทะลวงออกมาได้.
ร่างของหยวนซือ,ในเวลานี้ผิวกายทั้งหมดได้กลายเป็นสีแดง,ทว่าหยวนซือยังคงดื้อรั้นกล่าวออกมาเสียงแข็ง,"เข้ามา!"
ที่ไกลออกไป,เหรินชุนและกุยเชอใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"เหรินชุน,หยวนซือต้องการทำอะไร?"กุยเช่อที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางไม่เข้าใจ.
"ชิ,ทำอะไร?
เขาต้องการจะเผาค่ายกลของเรา,ฝันไปเถอะ!"เหรินชุนที่แค่นเสียงเย็นชา.
"เผาค่ายกลอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของกุยเช่อที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"ชิ,ค่ายกลที่ปกคลุมทวีปหนานจานปู่,เพราะก่อนหน้านี้ราชันย์เทวะได้ใช้พลังของตัวเองในการก่อตั้ง,ทว่าการจะจัดการหยวนซือแค่นี้ก็เพียงพอ,ใช้พลัง?
ใช่ใช้พลังของเจ้า,กุยเช่อ,ช่วยข้า,ช่วยข้าสังหารหยวนซือ!"เหรินชุนกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ตกลง!"กุยเช่อที่พยักหน้ารับ.พร้อมกับกระตุ้นค่ายกลในทันที.
คนทั้งสองที่ยื่นนิ่งเป็นเหมือนกับไม้แกะสลักในทันทีไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย,พวกเขากระตุ้นค่ายกลเต็มกำลังเพื่อจัดการหยวนซือ.
ที่ไกลออกไป,หยวนซือที่เป็นเหมือนกับหุ่นไม้เช่นกัน,ทว่าร่างกายของเขาที่บิดเบี้ยวขยายออกมา,ผิวที่มีสีแดงไปทั่วร่าง.
"เข้ามา!"หยวนซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังของค่ายกลที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,พร้อมกับบดขยี้ที่อัดไปยังร่างของหยวนซือ.
หยวนซือที่ต้องการเผาค่ายกล,เหรินชุนเองก็ต้องการใช้ค่ายกลสังหารหยวนซือ,ทั้งสองฝ่ายที่ไม่จำเป็นต้องเข้าปะทะกัน,ทว่าในเวลานี้ก็ถือว่าอยู่ในภาวะที่เสี่ยงอันตรายเป็นอย่างมาก.
อีกฝั่งหนึ่ง,คงจะไม่มีใครคาดคิด,ร่างสองร่างที่มาจากแดนไกล.
"เฟยเกอ,ข้าบินต่อไปไม่ไหวแล้ว!"ชายร่างผอมจูกานที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง.
"บินต่อไป,เจ้าไม่ต้องการเห็นน้องสาวข้าแล้วรึ?"เฟยเกอที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"แต่ว่าข้าบินไม่ไหวจริงๆ,สัมผัสลูกแก้วก็หายไปแล้ว,ข้าไม่สามารถสัมผัสมันได้แล้ว,ไม่สามารถหามันเจอได้แล้ว,บางทีคงมีคนอื่นนำมันไปแล้ว!"จูกานที่เอ่ยออกมาด้วยความเหนื่อยล้า.
ทั้งสองที่ยืนอยู่บนกระบี่เหิน,เดินทางมาไม่หยุดจนใกล้หมดแรงแล้ว,แม้แต่ความเร็วกลายเป็นช้ายิ่งกว่าช้า.
"ไม่ได้,ข้าต้องไปดู,ในท้องของพี่สาวเจ้ามีลูกชายของข้า,เจ้าไม่ต้องการไปดูอย่างงั้นรึ?
เจ้าไม่ต้องการจะพบกับพี่สาวของเจ้าตลอดชีวิตอย่างงั้นรึ?"เฟยเกอที่กัดฟันขณะกล่าว.
จูกานที่ดวงตาแดงซาน,กัดฟันแน่น,"เห็น,ข้าต้องเห็น,พี่สาวของข้ากำลังรออยู่,ข้าสาบานแล้วจะให้นางได้อยู่ดีกินดี,ข้าต้องการ!"
คิดถึงวันที่ยากลำบากที่เคยเผชิญกับพี่สาม,จูกานที่แรงหมดไปไม่มีเหลือ,ทว่าด้วยความต้องการช่วยพี่สาว,ต้องการทำให้นางอยู่ดีกินดี.
"ต้องเห็น,เร็วเข้า,พวกเราจะต้องไปหาเจ้าบัดซบสองคนนั้น,แย่งลูกแก้วกลับมา!"จูกานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงดุร้าย.
"ดี!"
ทั้งสองที่เร่งรีบเพิ่มความเร็วขึ้นในทันที.
พวกเขาที่บินตรงไปยังทิศทางที่เกิดพายุ,สถานที่มีมังกรกำลังคำราม.
ทั้งคู่ที่ตกใจเล็กน้อย,แม้นว่าจะรู้สึกหวาดกลัว,สัญชาติญาณต้องการหลบหนี,หากแต่คิดถึงครอบครัวของตัวเอง,พวกเขาที่กัดฟันก่อนที่จะพุ่งเข้าไปในพายุ.
พวกเขาที่พุ่งเข้าไปด้านใน,บุกฝ่าเข้าไปไม่กล้าเปลี่ยนทิศทาง.
"เฟยเกอ,นั่นมัน,พวกมัน,เจ้าสารเลวทั้งสองคน!"จูกานที่เผยท่าทางดีใจประหลาดใจออกมา.
"จริงๆ,เป็นเจ้าคนสารเลวจริงๆ!"เฟยเกอที่เอ่ยออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ.
"เฟยเกอ,ท่านตบหน้าข้าสิ,ตอบหน้าข้ามันคือเรื่องจริง!"เฟยเกอเอ่ยออกมา,เห็นชัดเจนว่าเรื่องนี้น่าเหลือเชื่อมาก.
"เพลี๊ย!”
"เฟยเกอ,ทำไมถึงได้ลงมือหนักนักเล่า!"จูกานที่พ่นโลหิต.
หากแต่ไม่ได้โกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด,ซ้ำยังเผยความตื่นเต้นด้วยซ้ำ,เพราะความตื่นเต้นนี้,แปลว่าสวรรค์ไม่ได้ทิ้งพวกเขา.
"จริง,เป็นความจริง!"เฟยเกอที่จ้องมองฝ่ามือของตัวเองที่รู้สึกเจ็บเผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"เฟยเกอ,พวกเรารีบไป!"จูกานเอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ไม่ได้,ก่อนหน้านี้เจ้าก็เห็น,พวกมันแข็งแกร่งมาก,พวกเราเอาชนะพวกมันไม่ได้!"เฟยเกอส่ายหน้าไปมา.
"แล้วพวกเราจะทำอย่างไร?"
"เจ้าเห็นพวกมันทั้งสอง,อยู่ในพายุ,ผู้ชายสองคนกอดกันอยู่ในที่เดียวกัน,พวกมันจะต้องมีปัญหาบางอยู่อย่างแน่นอน!"เฟยเกอเอ่ย.
"ปัญหาอะไร?"
"เจ้าไม่เห็นรึ?"
"เฟยเกอ,ท่านจะบอกกว่าพวกมันกำลังทำเรื่องอะไรบางอย่างอยู่อย่างงั้นรึ?
แต่ว่า,พวกมันเป็นผู้ชายทั้งสองคน!"จูกานที่เผยท่าทางระมัดระวัง.
"จะจัดการพวกมัน,ตอนนี้จะต้องมั่นใจก่อนว่าพวกมันไม่สนพวกเรา,พวกเราจะต้องระมัดระวังพวกมันเอาไว้."เฟยเกอกล่าว.
"ดี!
ข้าฟังท่าน,เฟยเกอ!"จูกานเอ่ย.
จากนั้น,จูกานที่นำพลั่วขนาดเล็กออกมา.
พลั่วที่ขยายขนาดออกมา,ดวงตาของทั้งคู่ที่เผยท่าทางตื่นเต้น,บินไปยังเชิงเขาที่คนทั้งสองอยู่ช้าๆ.
เหรินชุดและกุยเช่อที่กำลังติดพันกับหยวนซืออยู่,จึงไม่รู้ว่าคนทั้งสองได้มาถึงแล้ว.
ร่างของหยวนซือที่ขยายใหญ่ขึ้น,แม้แต่ผิวกายของตัวเองเริ่มแตกเป็นลาย,หยวนซือที่จดจ้องมองไปยังยอดเขาที่อยู่ไกลออกไป.
ในทันที,หยวนซือที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
เหรินชุนและกุยเชอ,ทั้งคู่ที่กระตุ้นค่ายกลเต็มกำลัง,ทำให้พวกเขาเวลานี้ไม่รู้ว่ามีคนสองคนที่ปรากฏขึ้น,คนทั้งสองที่จ้องมองกุยเช่อ,หนึ่งในนั้นกำลังถืออะไรบางอย่าง?
มันคืออะไร?
Chapter 1200 Fat brother and bamboo pole
revenge
肥哥、竹竿复仇记
การแก้แค้นของสองพี่น้องเฟยเกอและจูกาน.
ทวีปจื่อลู่ทางเหนือ.
ที่ด้านนอกตำหนักไป่โหยว,ชายในชุดสีน้ำเงิน,ซา,ที่ยืนอยู่บนลาน,ทว่าใบหน้าที่ดูมืดมนปกปิด,กำลังจ้องมองไปยังทิศใต้,จดจ้องมองทวีปหนานจานปู่.
ซาที่ดูไร้อารมณ์ความรู้สึก,ยืนไขว้แขวนไว้ด้านหลัง,จ้องมองราวกับไม่กระพริบตา,สายตาของเขาที่ราวกับว่าพบอะไรบางอย่างภายในทวีปหนานจานปู่.
ท้ายที่สุดแล้ว,ซาก็สูดหายใจลึก,ถอนหายใจเบาๆ,ราวกับว่ามีเรื่องที่ไม่น่ายินดีเกิดขึ้น.
ซาเงยหน้าพร้อมกับจ้องมองท้องฟ้า.
ทองฟ้าบนตำหนักไป๋โหยว,ปรากฏหมอกเมฆมากมายปกคลุม,ที่ด้านในนั้นมีภาพเงาของดวงตาซ่อนอยู่.
ดวงตาที่จ้องมองซา,ซาที่จ้องมองดวงตา,ท้ายที่สุดซาก็ส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่จะหันหลังกลับเข้าไปในตำหนักไป่โหยว.
"ปัง!"
ประตูตำหนักไป่โหยวที่ปิดลง,บนท้องฟ้าภาพเงาดวงตาก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
ดูเหมือนว่าจะไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นอีก.
-------------------------------------------------------------
ทวีปหนานจานปู่.
"หยวนซือ!"กุยเช่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
แม้นว่าจะอยู่ไกลออกมา,อย่างไรก็ตามคำพูดของกุยเช่อนั้นก็มาถึงหูของหยวนซือ.
หยวนซือที่ก้าวออกไป,จดจ้องมองกุยเช่อ.
"กุยเช่อ,ดูเหมือนว่านี่จะเป็นค่ายกลสุสานที่ไท่อี้ได้ใช้ยอดฝีมือค่ายกลแปดล้านคนร่วมกันศึกษาในอดีต."หยวนซือเอ่ย
เหรินชุนที่ไม่ได้ตอบกลับ,แม้นว่าในค่ายของไท่อี้นั้นสถานะของเขาจะไม่ได้ด้อยกว่ากุยเช่อ,ทว่าเขาไม่รู้จักกุยเช่อ,ในเวลานี้ควรจะปล่อยให้กุยเช่อจัดการ.
สายตาของเหรินชุดที่จ้องมองไปยังฝ่ามือของหยวนซือ,ตำหนักจื่อเซียว,ดวงตาที่หรี่เล็กลง,ใบหน้าของเหรินชุนที่กลายเป็นจริงจังขึ้นมา.
"เจ้าควรจะรู้,ตำหนักจื่อเซียวนั้นเป็นของราชันย์เทพ,ทิ้งตำหนักจื่อเซียวเอาไว้,ข้าและพรรคพวกจะถือว่าไม่เคยเห็นเจ้า!"กุยเช่อกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
หยวนซือที่เผยยิ้มออกมเล็กน้อย,รอยยิ้มนั้นราวกับกว่าหาได้สนใจในคำพูดดังกล่าว.
ต่อหน้ากุยเช่อและเหรินชุด,หยวนซือที่เก็บตำหนักจื่อเซียวช้าๆและนุ่มนวล,ราวกับว่าการกระทำเช่นนั้นเป็นการกระทำดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า,การใช้ไท่อี้มากดข่มข้านั้น,ไม่คู่ควร!
กุยเช่อและเหรินชุนที่เข้าใจในความหมายของหยวนซือได้ในทันที.
"ชิ!"เหรินชุดที่แค่นเสียงเย็นชา.
"มีปัญหารึ?
นั่นศิษย์ของเจ้าอย่างงั้นรึ?"หยวนซือเอ่ย.
"นี่คือเหรินชุน,ไม่ใช่ศิษย์ของข้า!"กุยเช่อตอบ.
"หยวนซือ,ข้าขอเตือนเจ้าไม่ควรจะเอาตัวเองเข้ามาเสี่ยง,ทิ้งตำหนักจื่อเซียวและชิงชิวไว้,ข้าจะปล่อยเจ้าไปอย่างปลอดภัย!"เหรินชุดที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตำราชิงชิวรึ? หยวนซือเผยใบหน้าที่เย็นชา,ตำราชิงชิวอยู่ในมือจงซานแล้ว,ทว่าหยวนซือก็ไม่มีอะไรต้องอธิบายด้วยความภาคภูมิของเขา,จำเป็นต้องอธิบายอย่างงั้นรึ?
"จากไปอย่างปลอดภัย?
เจ้าสามารถขวางทางข้าได้อย่างงั้นรึ?"หยวนซือแค่นเสียงดูแคลน.
"ต้องการจะลองอย่างงั้นรึ?"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
กุยเช่อและหยวนซื้อที่ต่อรองกัน,หากแต่เหรินชุดที่เอ่ยออกมาไม่ได้สนใจกุยเช่อจะออกความเห็นใด,แม้นว่าพลังฝึกตนของเหรินชุนจะน้อยกว่า,ทว่าในค่ายของไท่อี้แล้ว,ดูเหมือนกุยเช่อจะมีสถานะที่เหนือกว่า.
กับท่าทางของเหรินชุนทำให้หยวนซือประหลาดใจเล็กน้อย,เซียนโบราณ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอหังการถึงขนาดนี้.
ในเมื่อเหรินชุนไม่ใช่ศิษย์ของกุยเช่อ,หยวนซือย่อมไม่ประเมินเขาต่ำ,นอกจากนี้,ทั้งสองคนดูเหมือนว่าจะเป็นเหรินชุนจะเป็นผู้นำ,เซียนโบราณ?
ไม่คิดเหมือนกันว่าเซียนโบราณจะกล้าพูดเช่นนี้กับเซียนบรรพชน.
"ลองดู?ก็ลองดู?
ลำพังเจ้านะรึ?"หยวนซือแค่นเสียงดูแคลน.
แม้นว่าหยวนซือจะยังไม่กลับมาในจุดสูงสุด,ทว่าด้วยความภาคภูมิของเขาไม่มีทางที่จะยอมจำนนต่อเซียนโบราณแน่นอน.
"กุยเช่อ,ผสาน!"ดวงตาของเหรินชุนที่เบิกกว้าง.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เหรินชุนที่นำธวัชสีแดงออกมา,พร้อมกับสะบัดออกไป,ปรากฏพายุที่รุนแรงขึ้น,พร้อมกับนี้ปรากฏเสียงมังกรคำรามดังขึ้นจากทั่วทุกสารทิศ.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
....................................
..................
......
หนึ่งร้อยมังกรคำราม,พื้นที่รอบๆที่ราวกับหลอมระลายและรวมตัวกันขึ้นมา.
บนพื้นดิน,ภูเขาที่กลายเป็นมังกร,ล้อมรอบหยวนซือ,เสียงมังกรที่ดังสนั่นหวั่นไหว.
ในเวลานั้น,พื้นที่รอบๆหยวนซือมีมีพลังงานสีเหลือง,ที่ผนึกรอบทิศ,พลังที่แข็งแกร่งที่ระเบิดออกมา.
The Genesis complexion slightly changes.
Genesis Banner emits all around the enormous chaos Sword Qi resistance suddenly
the strength of terrifying extrusion.
ใบหน้าของหยวนซือเปลี่ยนไปเล็กน้อย,ในเวลานั้นเขานำธวัชหยวนซือออกมาพร้อมกับปลดปล่อยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นต้านทานพลังดังกล่าวเอาไว้.
ภูเขามากมายที่กลายเป็นมังกร,มากขึ้นและก็มากขึ้น,พริบตาเดียวก็กลายเป็นมังกรภูเขานับร้อยแล้ว.
"ใช้พลังของเส้นโลหิตปฐพี,เจ้าเป็นคนวางค่ายกลอย่างงั้นรึ?"แววตาของหยวนซือที่สั่นไหว.
ที่ไกลออกไปนั้น,ร่างกายของเหรินชุนที่ปรากฏเป็นควันสีเหลืองปกคลุม,กุยเชอที่วางมือไปที่บนไหล่ของเหรินชุน,พร้อมกับแผ่พลังมากมายมหาศาลที่แผ่กระจายไปทั่วร่างของอีกฝ่าย,ด้วยพลังของคนทั้งสองพลังมากมายที่ระเบิดออกมาอย่างรุนแรงแม้แต่เศษหินดินทรายต่างก็ลอยละล่องขณะที่พวกเขาทั้งสองจดจ้องมองไปยังหยวนซือเทียนจุ้น.
"ย๊ากก!"
หยวนซือที่คำรามลั่น,ปลดปล่อยพลังมหาศาลออกมา,จนทำให้พื้นที่รอบๆสั่นไปมาเล็กน้อย.
"ไร้ประโยชน์หยวนซือ,เพียงแค่กุยเช่อออกไปต่อสู้กับเจ้า,เจ้าก็ไปใหนไมได้แล้ว,ทว่ายิ่งมีค่ายกลอีกด้วยก็ยิ่งไม่มีทาง,ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง,ส่งตำหนักจื่อเซียวและตำราชิงชิวคืนมา,ไม่เช่นนั้นแล้ววันนี้เจ้าได้ล่วงหล่นจากสวรรค์แน่นอน!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"หยวนซือหัวเราะเสียงดัง,แววตาที่มีเส้นสีแดงผุดขึ้นมาด้วย.
หยวนซือต้องรู้สึกหวาดกลัวเซียนโบราณอย่างงั้นรึ?
ข่มขู่รึ? ใต้สวรรค์แห่งนี้ยกเว้นหงจวินแล้ว,ไม่เคยมีใครสามารถข่มขู่เขาได้.
"ตูมมมมม!"
พลังมากมายที่เพิ่มขึ้นในทันที.
ร่างของหยวนซือที่ราวกับถูกจุดระเบิด,ดวงตาที่มีเพลิงแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน,จดจ้องมองไปยังเหรินชุนและกุยเช่อที่อยู่ไกลออกไป.
พลังของค่ายกลแล้วอย่างไร? หยวนซือหาได้หวาดกลัว!
"เข้ามา!"หยวนซือแค่นเสียงเย็นชา.
แรงกดดันที่มหาศาลที่แผ่ออกไป,หยวนซือที่ไม่มีแววว่าจะยินยอมแม้แต่น้อย,จดจ้องมองเหรินชุนและกุยเช่อ.
"พลังอะไรของเจ้าก็ไร้ประโยชน์,เรื่องนี้,แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่สามารถต้านได้,เพียงแค่เจ้ามีรอยแผลหรือบาดเจ็บ,จะถูกค่ายกลดูดซับ,ข้าจะคอยดูว่าเจ้าจะต้านได้นานเท่าใด!"เหรินชุนที่แค่นเสียงเย็นชา.
"วูซซซ!"
ร่างกุยเช่อ,เหรินชุนที่เพิ่มพลังขึ้นเรื่อยๆ.
ทันใดนั้น,พื้นที่รอบๆที่เหมือนกับเกิดพายุขึ้น,มังกรภูเขา
300
เข้าล้อมหน้าล้อมหลังหยวนซือ,พลังอำนาจของค่ายกลนั้นทรงพลังไม่ธรรมดา,ปิดกั้นคลุมร่างของหยวนซือเอาไว้ตรงกลาง,กลายเป็นม่านพลังที่แข็งแกร่งยากที่จะทะลวงออกมาได้.
ร่างของหยวนซือ,ในเวลานี้ผิวกายทั้งหมดได้กลายเป็นสีแดง,ทว่าหยวนซือยังคงดื้อรั้นกล่าวออกมาเสียงแข็ง,"เข้ามา!"
ที่ไกลออกไป,เหรินชุนและกุยเชอใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"เหรินชุน,หยวนซือต้องการทำอะไร?"กุยเช่อที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางไม่เข้าใจ.
"ชิ,ทำอะไร?
เขาต้องการจะเผาค่ายกลของเรา,ฝันไปเถอะ!"เหรินชุนที่แค่นเสียงเย็นชา.
"เผาค่ายกลอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของกุยเช่อที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"ชิ,ค่ายกลที่ปกคลุมทวีปหนานจานปู่,เพราะก่อนหน้านี้ราชันย์เทวะได้ใช้พลังของตัวเองในการก่อตั้ง,ทว่าการจะจัดการหยวนซือแค่นี้ก็เพียงพอ,ใช้พลัง?
ใช่ใช้พลังของเจ้า,กุยเช่อ,ช่วยข้า,ช่วยข้าสังหารหยวนซือ!"เหรินชุนกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ตกลง!"กุยเช่อที่พยักหน้ารับ.พร้อมกับกระตุ้นค่ายกลในทันที.
คนทั้งสองที่ยื่นนิ่งเป็นเหมือนกับไม้แกะสลักในทันทีไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย,พวกเขากระตุ้นค่ายกลเต็มกำลังเพื่อจัดการหยวนซือ.
ที่ไกลออกไป,หยวนซือที่เป็นเหมือนกับหุ่นไม้เช่นกัน,ทว่าร่างกายของเขาที่บิดเบี้ยวขยายออกมา,ผิวที่มีสีแดงไปทั่วร่าง.
"เข้ามา!"หยวนซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังของค่ายกลที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,พร้อมกับบดขยี้ที่อัดไปยังร่างของหยวนซือ.
หยวนซือที่ต้องการเผาค่ายกล,เหรินชุนเองก็ต้องการใช้ค่ายกลสังหารหยวนซือ,ทั้งสองฝ่ายที่ไม่จำเป็นต้องเข้าปะทะกัน,ทว่าในเวลานี้ก็ถือว่าอยู่ในภาวะที่เสี่ยงอันตรายเป็นอย่างมาก.
อีกฝั่งหนึ่ง,คงจะไม่มีใครคาดคิด,ร่างสองร่างที่มาจากแดนไกล.
"เฟยเกอ,ข้าบินต่อไปไม่ไหวแล้ว!"ชายร่างผอมจูกานที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง.
"บินต่อไป,เจ้าไม่ต้องการเห็นน้องสาวข้าแล้วรึ?"เฟยเกอที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"แต่ว่าข้าบินไม่ไหวจริงๆ,สัมผัสลูกแก้วก็หายไปแล้ว,ข้าไม่สามารถสัมผัสมันได้แล้ว,ไม่สามารถหามันเจอได้แล้ว,บางทีคงมีคนอื่นนำมันไปแล้ว!"จูกานที่เอ่ยออกมาด้วยความเหนื่อยล้า.
ทั้งสองที่ยืนอยู่บนกระบี่เหิน,เดินทางมาไม่หยุดจนใกล้หมดแรงแล้ว,แม้แต่ความเร็วกลายเป็นช้ายิ่งกว่าช้า.
"ไม่ได้,ข้าต้องไปดู,ในท้องของพี่สาวเจ้ามีลูกชายของข้า,เจ้าไม่ต้องการไปดูอย่างงั้นรึ?
เจ้าไม่ต้องการจะพบกับพี่สาวของเจ้าตลอดชีวิตอย่างงั้นรึ?"เฟยเกอที่กัดฟันขณะกล่าว.
จูกานที่ดวงตาแดงซาน,กัดฟันแน่น,"เห็น,ข้าต้องเห็น,พี่สาวของข้ากำลังรออยู่,ข้าสาบานแล้วจะให้นางได้อยู่ดีกินดี,ข้าต้องการ!"
คิดถึงวันที่ยากลำบากที่เคยเผชิญกับพี่สาม,จูกานที่แรงหมดไปไม่มีเหลือ,ทว่าด้วยความต้องการช่วยพี่สาว,ต้องการทำให้นางอยู่ดีกินดี.
"ต้องเห็น,เร็วเข้า,พวกเราจะต้องไปหาเจ้าบัดซบสองคนนั้น,แย่งลูกแก้วกลับมา!"จูกานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงดุร้าย.
"ดี!"
ทั้งสองที่เร่งรีบเพิ่มความเร็วขึ้นในทันที.
พวกเขาที่บินตรงไปยังทิศทางที่เกิดพายุ,สถานที่มีมังกรกำลังคำราม.
ทั้งคู่ที่ตกใจเล็กน้อย,แม้นว่าจะรู้สึกหวาดกลัว,สัญชาติญาณต้องการหลบหนี,หากแต่คิดถึงครอบครัวของตัวเอง,พวกเขาที่กัดฟันก่อนที่จะพุ่งเข้าไปในพายุ.
พวกเขาที่พุ่งเข้าไปด้านใน,บุกฝ่าเข้าไปไม่กล้าเปลี่ยนทิศทาง.
"เฟยเกอ,นั่นมัน,พวกมัน,เจ้าสารเลวทั้งสองคน!"จูกานที่เผยท่าทางดีใจประหลาดใจออกมา.
"จริงๆ,เป็นเจ้าคนสารเลวจริงๆ!"เฟยเกอที่เอ่ยออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ.
"เฟยเกอ,ท่านตบหน้าข้าสิ,ตอบหน้าข้ามันคือเรื่องจริง!"เฟยเกอเอ่ยออกมา,เห็นชัดเจนว่าเรื่องนี้น่าเหลือเชื่อมาก.
"เพลี๊ย!”
"เฟยเกอ,ทำไมถึงได้ลงมือหนักนักเล่า!"จูกานที่พ่นโลหิต.
หากแต่ไม่ได้โกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด,ซ้ำยังเผยความตื่นเต้นด้วยซ้ำ,เพราะความตื่นเต้นนี้,แปลว่าสวรรค์ไม่ได้ทิ้งพวกเขา.
"จริง,เป็นความจริง!"เฟยเกอที่จ้องมองฝ่ามือของตัวเองที่รู้สึกเจ็บเผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"เฟยเกอ,พวกเรารีบไป!"จูกานเอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ไม่ได้,ก่อนหน้านี้เจ้าก็เห็น,พวกมันแข็งแกร่งมาก,พวกเราเอาชนะพวกมันไม่ได้!"เฟยเกอส่ายหน้าไปมา.
"แล้วพวกเราจะทำอย่างไร?"
"เจ้าเห็นพวกมันทั้งสอง,อยู่ในพายุ,ผู้ชายสองคนกอดกันอยู่ในที่เดียวกัน,พวกมันจะต้องมีปัญหาบางอยู่อย่างแน่นอน!"เฟยเกอเอ่ย.
"ปัญหาอะไร?"
"เจ้าไม่เห็นรึ?"
"เฟยเกอ,ท่านจะบอกกว่าพวกมันกำลังทำเรื่องอะไรบางอย่างอยู่อย่างงั้นรึ?
แต่ว่า,พวกมันเป็นผู้ชายทั้งสองคน!"จูกานที่เผยท่าทางระมัดระวัง.
"จะจัดการพวกมัน,ตอนนี้จะต้องมั่นใจก่อนว่าพวกมันไม่สนพวกเรา,พวกเราจะต้องระมัดระวังพวกมันเอาไว้."เฟยเกอกล่าว.
"ดี!
ข้าฟังท่าน,เฟยเกอ!"จูกานเอ่ย.
จากนั้น,จูกานที่นำพลั่วขนาดเล็กออกมา.
พลั่วที่ขยายขนาดออกมา,ดวงตาของทั้งคู่ที่เผยท่าทางตื่นเต้น,บินไปยังเชิงเขาที่คนทั้งสองอยู่ช้าๆ.
เหรินชุดและกุยเช่อที่กำลังติดพันกับหยวนซืออยู่,จึงไม่รู้ว่าคนทั้งสองได้มาถึงแล้ว.
ร่างของหยวนซือที่ขยายใหญ่ขึ้น,แม้แต่ผิวกายของตัวเองเริ่มแตกเป็นลาย,หยวนซือที่จดจ้องมองไปยังยอดเขาที่อยู่ไกลออกไป.
ในทันที,หยวนซือที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
เหรินชุนและกุยเชอ,ทั้งคู่ที่กระตุ้นค่ายกลเต็มกำลัง,ทำให้พวกเขาเวลานี้ไม่รู้ว่ามีคนสองคนที่ปรากฏขึ้น,คนทั้งสองที่จ้องมองกุยเช่อ,หนึ่งในนั้นกำลังถืออะไรบางอย่าง?
มันคืออะไร?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
อ้วนผอมคู่นี้ฮาดี
ตอบลบ