Immortality Chapter 1198 Bad luck unceasing Se Kong
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1198 ความซวยที่กระหน่ำเซอคง.
Chapter 1198 Bad luck unceasing Se Kong
倒霉不断的色空
ความซวยที่กระหน่ำเซอคง.
จงซานที่เฝ้ามองจงซาน,เผยยิ้มอย่างใจเย็นออกมา,แววตาที่เผยความเย็นชามากมายออกมา!
แปดหางสวรรค์ไม่สามารถทะลวงกำแพงฟ้าดินของตำราชิงชิว,พร้อมกับรับการโจมตีของแปดหางสวรรค์ได้อย่างอยามัน,แม้นว่ากระบี่สังหารเซียนจะทรงพลัง,ทว่าก็ยังด้อยกว่าในอดีตอยู่เล็กน้อย.
หากเป็นเซอคงก่อนหน้านี้การกระตุ้นเปิดใช้งานตำราชิงชิว,บางทีคงจะพังทลายไปแล้ว,ทว่าตอนนี้ไม่มีปัญหา,เซอคงมีพลังมากมายราวกับไม่มีหมด.
ด้วยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น,และปราณกระบี่แห่งความเที่ยงธรรม,ทำให้เซอคงเวลานี้เต็มไปด้วยความยโสโอหัง.
"มา,จงซาน,เจ้าเป็นลูกเต่ารึอย่างไร,ออกมา!"เซอคงที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานที่จดจ้องมองใบหน้าที่ชั่วร้ายอหังการของเซอคง,พร้อมกับสูดหายใจลึก.
จงซานเองก็ไม่ต้องการที่จะดึงเวลาให้นาน,เพราะว่าพวกเขาอยู่ในค่ายกล,สุสาน,ไม่ใช่สถานที่ต่อสู้ที่ดีนัก.
มือขวาของเขาที่ซ่อนอยู่ด้านหลัง,นิ้วชี้และนิ้วกลางชี้ออกไป,ก่อนที่จะสร้างหลุมดำน้ำวนขนาดเล็กขึ้นในทันที.
ทักษะเทวะกุย.
"จงซาน,เจ้าออกมาแล้วรึ?,ซ่อนตัวไปก็เปล่าประโยชน์!"เซอคงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ขณะที่ลอยออกไป.
"วูซซซซ!"จงซานที่พุ่งตรงไปยังทิศทางของชิงชิว.
ในเวลาเดียวกันที่เขาพุ่งออกไป,หางของแปดหางที่คอยคุ้มกัน,ป้องกันปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นบนอากาศเอาไว้.
จงซานที่เคลื่อนไหวแล้ว,ดวงตาของเซอคงที่เป็นประกาย,จงซานคงจะไม่สามารถใจเย็นเอาไว้ได้แล้ว?
"ดีมาก!"เซอคงที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ในความคิดของเซอคงนั้น,ตราบเท่าที่จงซานแยกตัวออกมาจากแปดหางสวรรค์,จะต้องตกตายไปในทันที.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่พุ่งเข้าหาตำราชิงชิงพร้อมกับเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.
"ฮ่าอ่าฮ่า!"เซอคงที่หัวเราะชอบใจเต็มไปด้วยความดูถูก,แปดหางสวรรค์ยังไม่สามารถทำลายชิงชิวได้,ลำพังเจ้านะรึ?
เซอคงที่ใช้วิชาลับพร้อมกับปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาในทันที.
ส่วนจงซานในเวลานี้,ใช้ทักษะเทวะ,กุยออกมาในทันทีเช่นกัน.
มือขวาของเขาที่เผยออกมา,พร้อมกับนำหลุมน้ำวนสีดำกระแทกไปยังตำราชิงชิว.
ทันใดนั้น,หลุมดำขนาดเล็กที่ดูดซับทุกอย่าง,ปราณกระบี่แห่งความเที่ยงธรรมที่สลายหายไปหมดในทันที,ถูกสูบเข้าไปในหลุมดำขนาดเล็กไปทั้งหมด.
"มีปัญหาอะไร?"แววตาของเซอคงที่ส่ายไปมา.
ที่ไกลออกไป,หมี่เทียนที่ลอบสังเกตการณ์อยู่,ดวงตาหรี่เล็ก,มันคืออะไร?
ก่อนหน้านี้,ที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานได้ใช้วิชาดังกล่าวนี้ไล่หยิงเห่า,วิชานี้ที่เข้าปะทะกับเทียนกง,แม้นว่าเวลานี้หมี่เทียนจะเห็น,ทว่าจงซานก็ลงมือแค่ครั้งเดียว,ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นมันได้ชัดเจนนัก.
เป็นวิชาของจงซานอย่างงั้นรึ?
"ปัง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมดำของจงซานที่กำลังปะทับไปบนชิงชิว.
ไม่มีแรงกระแทกทางกายภาพ,แม้แต่เซอคงยังไม่รู้สึกถึงการสั่นไหว.
ทว่าพริบตาเดียวนั้น,ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ก็พบว่าบนตำราชิงชิวเวลานี้มีประกายแสงสีเหลืองโอบล้อมเปิดออกมา.
รัศมีสีเหลือง?
"ลิขิต?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนถึงกับตื่นตระหนก.
ในเวลานี้,ปราชญ์เทพหมี่เทียนก็เข้าใจ,นี่ไม่ใช่วิชาบำเพ็ญ,แต่เป็นทักษะเทวะที่น่าเกรงขาม,และเป็นทักษะเทวะที่ไม่เคยมีมาก่อน.
ทักษะเทวะที่โจมตีไปยังลิขิตฝ่ายตรงข้าม?
ลิขิตที่เป็นรากฐานของทุกสิ่งมีชีวิต,เป็นรากฐานของทุกๆสิ่ง,เมื่อลิขิตสลายหายไป,ก็ต้องตกตายอย่างสมบูรณ์,ทว่าจงซานกลับครอบครองทักษะเทวะที่ทรงพลังขนาดนี้อย่างคาดไม่ถึง,เรื่องนี้,เป็นไปได้อย่างไร?
สัมผัสแห่งความวิกฤติที่ปรากฏขึ้นในใจของหมี่เทียนมากขึ้นและก็มากขึ้น,จงซานเขายังรอดอีกอย่างงั้นรึ?
สัมผัสแห่งวิกฤติที่มากขึ้นเรื่อยๆของหมี่เทียน,ส่วนเซอคงเองก็ขนทั่วร่างกำลังลุกตั้งชันร่างกายที่สั่นสะท้านขึ้นมาเช่นกัน.
เพราะว่าหลังจากนั้น,ตำราชิงชิงที่หลุดจากการควบคุมของเขา,จู่ๆการเชื่อมต่อก็หายไปในทันที.
หมายความว่าอย่างไร? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ภายในใจของเซอคงที่สั่นสะท้านด้วยความหวั่นเกรง,ความรู้สึกสังหรใจไม่ดีปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง,พร้อมกับปรากฏความหวาดกลัว,ตำราชิงชิวในการควบคุมของเขาหายไปแล้ว.
ในเวลานี้,เมื่อตำราชิงชิวหลุดจากการควบคุมของเซอคง,มันก็ลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว,กำแพงฟ้าดินขนาดใหญ่,กลายเป็นขนาดเล็ก,เล็กลง,เล็กลงเรื่อยๆ.
ทว่าท้ายที่สุด,เซอคงก็สามารถเชื่อมต่อกับตำราชิงชิวได้อีกครั้ง.
ทว่าเวลานี้ตำราชิงชิว,ที่สูญเสียพลังไป,และแปดหางสวรรค์ที่จับจ้องรอคอยอยู่.
"สว๊วฟฟ!”
แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินมันด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"ปัง!"
ตำราชิงชิวถูกกินไป,พันธะสัญญากับเซอคงขาดหายอีกครั้ง,จิตใจของเซอคงที่สั่นไหวอย่างรุนแรง.
"ไม่!"เซอคงที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
เพราะว่าเซอคงได้ข้อมูลมาเช่นกัน,ตราบเท่าที่อะไรก็ตามอยู่ในปากของแปดหางแล้ว,ไม่สามารถนำมันคืนมาได้.
ตำราชิงชิว,ตำราของบรรพชนขงจื้อ!
ตำราชิงชิวที่ดิ้นไปมาในปากแปดหาง,ทว่าถึงจะดิ้นไป,จะยังมีประโยชน์อะไรอย่างงั้นรึ?
”!”
กระบี่ลู่เซียนถูกสะบัดโจมตีไปยังทิศทางของเซอคง.
เกิดระเบิดดังสนั่น,ร่างกายของเซอคงที่สั่นสะท้านไปมา,พลังของหงจวินที่มากมาย,กลับถูกกระบี่ลู่เซียนกระแทกเข้ามา.
ทว่าในเวลานั้น,ใบหน้าของเซอคงที่บดเบี้ยว,แม้แต่,หวาดกลัวขึ้นมา.
ไม่ใช่เพราะว่าตำราชิงชิวถูกกลืนเข้าไป,แต่เพราะมีเรื่องที่น่าหวาดผวาขึ้น.
พลังของหงจวิน,ไม่สามารถใช้ได้?
"ไม่ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซอคงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
จงซานไม่ได้หยุดแค่นั้น,เขายังสั่งให้แปดหางสวรรค์พุ่งเข้าไปหาเซอคง.
ปราณกระบี่ฮั่วตุ้นเองก็พุ่งเข้าหาร่างของจงซาน,ห้วงมิติที่สั่นไหว,เซอคงเวลานี้,เขาไม่ต้องการต่อสู้อีกแล้ว,ขณะที่เขาตัดสินใจโจมตีพลางถอยพลางในทันที.
ที่ไกลออกไป,หมี่เทียนเผยท่าทางสงสัย,เกิดอะไรขึ้น?
ไม่ใช่ว่าเซอคงเป็นคนต้องการสู้หรอกรึ?
เซอคงไม่สู้แล้ว,ไม่กล้าสู้แล้ว,ในเวลานี้,เซอคงพบว่าพลังของหงจวินที่ดูดซับเขามาก่อนหน้านี้,กลายเป็นพลังที่ไม่สามารถนำมาใช้ได้,นอกจากนี้เขาที่มีพลังฝึกตนเพียงระดับเซียนโบราณเท่านั้น,ไม่สามารถใช้พลังเซียนบรรพชนเหมือนกับก่อนหน้านี้ได้.
ด้วยการใช้งานของวิเศษอุปกรณ์ปราชญ์เทพ,กินพลังของเขาไปอย่างรวดเร็ว,และมากขึ้นและก็มากขึ้น.
เซอคงที่หวาดผวา,จงซานที่ควรจะถูกเขากำราบก่อนหน้านี้,เวลานี้พลิกกลับแล้ว.
หมายความว่าอย่างไร?
เขาไม่สามารถใช้พลังของหงจวินได้? ทำไมเป็นเช่นนี้?
ทันใดนั้น,เซอคงที่คิดถึงทักษะเทวะของตัวเอง,เขาที่หวาดระแวงจงซาน,ทักษะเทวะของตัวเองไม่เคยผิด,เป็นเขาเองที่คิดผิดเอง.
ด้วยการดูดซับพลังของหงจวินทำให้พลังฝึกตนของเขาก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชน,ทว่านี่ไม่ใช้พลังของเขาเอง,เป็นพลังที่แปลกประหลาด,ทำให้เขาไม่สามารถใช้มันได้อย่างงั้นรึ?
ไม่สามารถใช้พลังนี้ได้? พลังนี้พิเศษเกินไปรึ?
ทันใดนั้น,ภายในใจของเซอคงที่เกิดหวาดกลัวขึ้นมาในทันที.
นี่เป็นความตั้งใจของจวินแน่,พลังของเขานั้นพิเศษมาก,เขาจงใจให้เป็นเช่นนี้,เป็นไปได้......!
เป็นไปได้ว่าหงจวินเมื่อหลายแสนปีที่แล้ววางแผนมาที่ข้าอย่างงั้นรึ?
นี่เป็นแผนการที่หงจวินวางเอาไว้อย่างงั้นรึ?
ราวกับรับรู้อะไรบางอย่างได้!
เซอคงที่แววตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.
จงซานบนร่างของแปดหางสวรรค์,จ้องมองไปยังเซอคงที่เปลี่ยนไป,ท่าทางเช่นนี้,จงซานก็เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
อยู่ๆเซอคงก็อ่อนแอลง,สิ่งที่จงซานสงสัยราวกับว่าดาได้ถูกต้อง.
ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นนั้นใช้พลังไปเป็นจำนวนมาก,เซอคงรู้สึกว่าพลังของตัวเองหายไปอย่างรวดเร็ว.
เซอคงจ้องมองจงซานด้วยใบหน้าขมขื่นขึ้นมา,จากนั้นดวงตาของเขาที่กลายเป็นสีแดง.
"ระเบิด
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซอคงที่คำรามลั่น,เขาที่ใช้พลังธวัชหยวนซือเต็มกำลัง.
ธวัชหยวนซือที่ขยายใหญ่ออกมาในทันที,ก่อนที่จะปล่อยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นไปยังทิศทางของจงาน.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติ,หนึ่งล้านลี้เกิดเป็นหลุมดำขึ้นในทันที.
ห้วงมิติที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับมา,หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,หลุมดำที่ค่อยๆกลับคืนสู่สภาพเดิม.
บนอากาศ,แปดหางสวรรค์หายไปแล้ว,จงซานที่เริ่มนั่งสมาธิบนอากาศ,ดวงตาปิดแน่น,ราวกับว่ากำลังบำเพ็ญ,ที่ด้านหน้าของจงซานมีร่างกายส่วนร่างของเซอคง,ในนาทีสุดท้าย,กระบี่จูเซียนที่ตัดร่างของเขาขาดเป็นสองท่อน.
ร่างกายท่อนร่างค่อยๆกลายเป็นใส้เดือนยักษ์ขนาดใหญ่,ดูน่ารังเกียจเป็นอย่างมาก.
หวนจีที่เข้ามาอยู่ใกล้ๆจงซานในทันที.
"จงซาน,เซอคงตายไปแล้วรึ?"
"ไม่,ข้าปล่อยเขาหนีไป!"จงซานที่เอ่ยขณะที่หลับตาอยู่.
"? ปล่อยเขาไป? ไม่สังหารเขา?
ฮวงโหว,ฮวงโหวลำดับหนึ่งของต้าเจิ้ง,ก็คือธวัชหยวนซือ.......!"หวนจีที่ไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก.
"ข้ารู้,ข้ารู้ว่าทำอะไร,อย่ารบกวนข้า,รอบๆนี้มีศัตรูมากมาย,ระวังตัวด้วย!"จงซานเอ่ย,ก่อนที่ร่างกายของเขาจะมีแสงหุ้มเหมือนกับรังไหม.
มีศัตรู? ใบหน้าของหวนจีที่เปลี่ยนไป,ก่อนที่จะตรวจสอบพื้นที่รอบๆ.
ไม่ไกลออกไป,ปราชญ์เทพหมี่เทียนจ้องมองเซอคงที่จากไป,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังจงซาน,แววตาที่ราวกับว่ายากจะตัดสินใจ.
พลังของตำหนักจื่อเซียว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นภาพลวงตาอย่างงั้นรึ?
นี่เป็นแผนของหงจวินรึ? เขาวางแผนเอาไว้รึ? เขาเกือบที่จะตกไปสู่แผนนั่น?
เวลานี้เขาจะต้องกำจัดจงซานหรือไม่?
หมี่เทียนที่ดูสองจิตสองใจ,จ้องมองจงซาน,จ้องมองเซอคง,ก่อนที่จะจ้องเขม็งไปยังจงซาน.
จงซานที่เหมือนกับว่าอยู่ในรังไหม,หมี่เทียนที่ดวงตาหรี่เล็กลง,นี่มัน,เป็นไปไม่ได้!
หมี่เทียนถึงกับอุทานออกมา.
เซียนโบราณขั้นที่ 8!
เซียนโบราณขั้นที่ 9 ?
จงซานตัดผ่านระดับ? คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะตัดผ่านระดับได้?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ในเวลานี้ภายในใจของหมี่เทียนที่สั่นไหว,จงซานน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,ไม่มีทาง,ทันใดนั้นจิตสังหารที่ระเบิดออกมาจากดวงตาของหมี่เทียน.
-----------------------------------------------------
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"
ร่างกายส่วนบนของเซอคงที่กุมธวัชหยวนซือ,พร้อมกับหนีไปพร้อมกับร้องโอดโอย,เป็นภาพลวงตา,ข้าไม่เชื่อ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นของปลอม? พลังของหงจวินเป็นของปลอมอย่างงั้นรึ?
เซอคงที่จ้องมองส่วนร่างที่หายไป,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นหวาดกลัวอย่างที่สุด,หากเขาช้ากว่านี้คงถูกสับเป็นลูกเต๋า,วันนี้ต้องตายแน่.
ตำราชิงชิวถูกจงซานแย่งไป,พลังของปลอม,ทำให้เขาต้องเป็นเช่นนี้.
"ทำไม,ข้าต้องซวยขนาดนี้กัน!"เซอคงที่เต็มไปด้วยความขมขื่น.
แขนขาที่ขาดไป,ไม่ได้ทำให้เซอคงตื่นตระหนก,เขามีร่างใส้เดือน,สามารถงอกออกมาใหม่ได้.
ในเวลานั้น,ร่างกายส่วนร่างของเซอคงที่ค่อยๆผุดออกมาช้าๆ,ทว่าท่อนร่างที่บิดเบี้ยวเป็นขดไม่สามารถเปลี่ยนเป็นขาเหมือนมนุษย์ได้.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ข้ามันซวยขนาดนี้ได้อย่างไร!"เซอคงที่ยังคงโอดครวญไม่หยุด.
เขาไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว,เวลานี้จะต้องหาสถานที่ฟื้นฟูร่างกายตัวเอง.
เขาที่เซอคงพุ่งลงไปยังหุบเขาแห่งหนึ่ง,ภายในใจที่รู้สึกหวาดผวาในความซวยของตัวเอง,ขณะที่เขาเตรียมมุดดินหนีไป.
ทว่าความซวยของเขายังไม่จบเท่านั้น,ธวัชหยวนซือในมือของเซอคง,อยู่ๆก็สั่นไปมาในทันที,ราวกับว่าอยู่ๆมันก็มีพลังขึ้นมา,ธวัชหยวนซือที่ต่อต้านเซอคงในทันที.
ธวัชหยวนซือที่ปล่อยปราณทมิฬออกมาไม่หยุด,ไม่ว่าเซอคงจะพยายามควบคุมอย่างไร,ก็ไม่ตอบสนองต่อเซอคงแม้แต่น้อย,และในเวลาเดียวกันพลังหยวนฟ้าดินรอบๆราวกับถูกสูบเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง.
แรงกดดันกลิ่นอายที่น่าเกรงขามแผ่ออกมาจากธวัชหยวนซือ,ราวกับว่ามีอสุรกายไร้คู่เปรียบได้ปรากฏขึ้นมา.
ขนทั่วร่างของเซอคงลุกตั้งชูชัน,หนังศีรษะที่ชาหนึบ.
ทักษะเทวะที่กำลังเตือนภัย,อันตรายใหญ่! ราวกับรู้สึกอยู่ต่อหน้าจงซานก็ไม่ปาน.
สัมผัสเทวะของเซอคงไม่เคยหลอกลวง,ทำให้ดวงตาของเขาบิกกว้า,แววตาที่ไม่อยากเชื่อเกิดขึ้นอีกแล้ว,หัวใจที่สั่นสะท้าน,ความซวยมาเยือนอีกแล้ว.
Chapter 1198 Bad luck unceasing Se Kong
倒霉不断的色空
ความซวยที่กระหน่ำเซอคง.
จงซานที่เฝ้ามองจงซาน,เผยยิ้มอย่างใจเย็นออกมา,แววตาที่เผยความเย็นชามากมายออกมา!
แปดหางสวรรค์ไม่สามารถทะลวงกำแพงฟ้าดินของตำราชิงชิว,พร้อมกับรับการโจมตีของแปดหางสวรรค์ได้อย่างอยามัน,แม้นว่ากระบี่สังหารเซียนจะทรงพลัง,ทว่าก็ยังด้อยกว่าในอดีตอยู่เล็กน้อย.
หากเป็นเซอคงก่อนหน้านี้การกระตุ้นเปิดใช้งานตำราชิงชิว,บางทีคงจะพังทลายไปแล้ว,ทว่าตอนนี้ไม่มีปัญหา,เซอคงมีพลังมากมายราวกับไม่มีหมด.
ด้วยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น,และปราณกระบี่แห่งความเที่ยงธรรม,ทำให้เซอคงเวลานี้เต็มไปด้วยความยโสโอหัง.
"มา,จงซาน,เจ้าเป็นลูกเต่ารึอย่างไร,ออกมา!"เซอคงที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานที่จดจ้องมองใบหน้าที่ชั่วร้ายอหังการของเซอคง,พร้อมกับสูดหายใจลึก.
จงซานเองก็ไม่ต้องการที่จะดึงเวลาให้นาน,เพราะว่าพวกเขาอยู่ในค่ายกล,สุสาน,ไม่ใช่สถานที่ต่อสู้ที่ดีนัก.
มือขวาของเขาที่ซ่อนอยู่ด้านหลัง,นิ้วชี้และนิ้วกลางชี้ออกไป,ก่อนที่จะสร้างหลุมดำน้ำวนขนาดเล็กขึ้นในทันที.
ทักษะเทวะกุย.
"จงซาน,เจ้าออกมาแล้วรึ?,ซ่อนตัวไปก็เปล่าประโยชน์!"เซอคงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ขณะที่ลอยออกไป.
"วูซซซซ!"จงซานที่พุ่งตรงไปยังทิศทางของชิงชิว.
ในเวลาเดียวกันที่เขาพุ่งออกไป,หางของแปดหางที่คอยคุ้มกัน,ป้องกันปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นบนอากาศเอาไว้.
จงซานที่เคลื่อนไหวแล้ว,ดวงตาของเซอคงที่เป็นประกาย,จงซานคงจะไม่สามารถใจเย็นเอาไว้ได้แล้ว?
"ดีมาก!"เซอคงที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ในความคิดของเซอคงนั้น,ตราบเท่าที่จงซานแยกตัวออกมาจากแปดหางสวรรค์,จะต้องตกตายไปในทันที.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่พุ่งเข้าหาตำราชิงชิงพร้อมกับเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.
"ฮ่าอ่าฮ่า!"เซอคงที่หัวเราะชอบใจเต็มไปด้วยความดูถูก,แปดหางสวรรค์ยังไม่สามารถทำลายชิงชิวได้,ลำพังเจ้านะรึ?
เซอคงที่ใช้วิชาลับพร้อมกับปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาในทันที.
ส่วนจงซานในเวลานี้,ใช้ทักษะเทวะ,กุยออกมาในทันทีเช่นกัน.
มือขวาของเขาที่เผยออกมา,พร้อมกับนำหลุมน้ำวนสีดำกระแทกไปยังตำราชิงชิว.
ทันใดนั้น,หลุมดำขนาดเล็กที่ดูดซับทุกอย่าง,ปราณกระบี่แห่งความเที่ยงธรรมที่สลายหายไปหมดในทันที,ถูกสูบเข้าไปในหลุมดำขนาดเล็กไปทั้งหมด.
"มีปัญหาอะไร?"แววตาของเซอคงที่ส่ายไปมา.
ที่ไกลออกไป,หมี่เทียนที่ลอบสังเกตการณ์อยู่,ดวงตาหรี่เล็ก,มันคืออะไร?
ก่อนหน้านี้,ที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานได้ใช้วิชาดังกล่าวนี้ไล่หยิงเห่า,วิชานี้ที่เข้าปะทะกับเทียนกง,แม้นว่าเวลานี้หมี่เทียนจะเห็น,ทว่าจงซานก็ลงมือแค่ครั้งเดียว,ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นมันได้ชัดเจนนัก.
เป็นวิชาของจงซานอย่างงั้นรึ?
"ปัง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมดำของจงซานที่กำลังปะทับไปบนชิงชิว.
ไม่มีแรงกระแทกทางกายภาพ,แม้แต่เซอคงยังไม่รู้สึกถึงการสั่นไหว.
ทว่าพริบตาเดียวนั้น,ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ก็พบว่าบนตำราชิงชิวเวลานี้มีประกายแสงสีเหลืองโอบล้อมเปิดออกมา.
รัศมีสีเหลือง?
"ลิขิต?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนถึงกับตื่นตระหนก.
ในเวลานี้,ปราชญ์เทพหมี่เทียนก็เข้าใจ,นี่ไม่ใช่วิชาบำเพ็ญ,แต่เป็นทักษะเทวะที่น่าเกรงขาม,และเป็นทักษะเทวะที่ไม่เคยมีมาก่อน.
ทักษะเทวะที่โจมตีไปยังลิขิตฝ่ายตรงข้าม?
ลิขิตที่เป็นรากฐานของทุกสิ่งมีชีวิต,เป็นรากฐานของทุกๆสิ่ง,เมื่อลิขิตสลายหายไป,ก็ต้องตกตายอย่างสมบูรณ์,ทว่าจงซานกลับครอบครองทักษะเทวะที่ทรงพลังขนาดนี้อย่างคาดไม่ถึง,เรื่องนี้,เป็นไปได้อย่างไร?
สัมผัสแห่งความวิกฤติที่ปรากฏขึ้นในใจของหมี่เทียนมากขึ้นและก็มากขึ้น,จงซานเขายังรอดอีกอย่างงั้นรึ?
สัมผัสแห่งวิกฤติที่มากขึ้นเรื่อยๆของหมี่เทียน,ส่วนเซอคงเองก็ขนทั่วร่างกำลังลุกตั้งชันร่างกายที่สั่นสะท้านขึ้นมาเช่นกัน.
เพราะว่าหลังจากนั้น,ตำราชิงชิงที่หลุดจากการควบคุมของเขา,จู่ๆการเชื่อมต่อก็หายไปในทันที.
หมายความว่าอย่างไร? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ภายในใจของเซอคงที่สั่นสะท้านด้วยความหวั่นเกรง,ความรู้สึกสังหรใจไม่ดีปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง,พร้อมกับปรากฏความหวาดกลัว,ตำราชิงชิวในการควบคุมของเขาหายไปแล้ว.
ในเวลานี้,เมื่อตำราชิงชิวหลุดจากการควบคุมของเซอคง,มันก็ลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว,กำแพงฟ้าดินขนาดใหญ่,กลายเป็นขนาดเล็ก,เล็กลง,เล็กลงเรื่อยๆ.
ทว่าท้ายที่สุด,เซอคงก็สามารถเชื่อมต่อกับตำราชิงชิวได้อีกครั้ง.
ทว่าเวลานี้ตำราชิงชิว,ที่สูญเสียพลังไป,และแปดหางสวรรค์ที่จับจ้องรอคอยอยู่.
"สว๊วฟฟ!”
แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินมันด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"ปัง!"
ตำราชิงชิวถูกกินไป,พันธะสัญญากับเซอคงขาดหายอีกครั้ง,จิตใจของเซอคงที่สั่นไหวอย่างรุนแรง.
"ไม่!"เซอคงที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
เพราะว่าเซอคงได้ข้อมูลมาเช่นกัน,ตราบเท่าที่อะไรก็ตามอยู่ในปากของแปดหางแล้ว,ไม่สามารถนำมันคืนมาได้.
ตำราชิงชิว,ตำราของบรรพชนขงจื้อ!
ตำราชิงชิวที่ดิ้นไปมาในปากแปดหาง,ทว่าถึงจะดิ้นไป,จะยังมีประโยชน์อะไรอย่างงั้นรึ?
”!”
กระบี่ลู่เซียนถูกสะบัดโจมตีไปยังทิศทางของเซอคง.
เกิดระเบิดดังสนั่น,ร่างกายของเซอคงที่สั่นสะท้านไปมา,พลังของหงจวินที่มากมาย,กลับถูกกระบี่ลู่เซียนกระแทกเข้ามา.
ทว่าในเวลานั้น,ใบหน้าของเซอคงที่บดเบี้ยว,แม้แต่,หวาดกลัวขึ้นมา.
ไม่ใช่เพราะว่าตำราชิงชิวถูกกลืนเข้าไป,แต่เพราะมีเรื่องที่น่าหวาดผวาขึ้น.
พลังของหงจวิน,ไม่สามารถใช้ได้?
"ไม่ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซอคงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
จงซานไม่ได้หยุดแค่นั้น,เขายังสั่งให้แปดหางสวรรค์พุ่งเข้าไปหาเซอคง.
ปราณกระบี่ฮั่วตุ้นเองก็พุ่งเข้าหาร่างของจงซาน,ห้วงมิติที่สั่นไหว,เซอคงเวลานี้,เขาไม่ต้องการต่อสู้อีกแล้ว,ขณะที่เขาตัดสินใจโจมตีพลางถอยพลางในทันที.
ที่ไกลออกไป,หมี่เทียนเผยท่าทางสงสัย,เกิดอะไรขึ้น?
ไม่ใช่ว่าเซอคงเป็นคนต้องการสู้หรอกรึ?
เซอคงไม่สู้แล้ว,ไม่กล้าสู้แล้ว,ในเวลานี้,เซอคงพบว่าพลังของหงจวินที่ดูดซับเขามาก่อนหน้านี้,กลายเป็นพลังที่ไม่สามารถนำมาใช้ได้,นอกจากนี้เขาที่มีพลังฝึกตนเพียงระดับเซียนโบราณเท่านั้น,ไม่สามารถใช้พลังเซียนบรรพชนเหมือนกับก่อนหน้านี้ได้.
ด้วยการใช้งานของวิเศษอุปกรณ์ปราชญ์เทพ,กินพลังของเขาไปอย่างรวดเร็ว,และมากขึ้นและก็มากขึ้น.
เซอคงที่หวาดผวา,จงซานที่ควรจะถูกเขากำราบก่อนหน้านี้,เวลานี้พลิกกลับแล้ว.
หมายความว่าอย่างไร?
เขาไม่สามารถใช้พลังของหงจวินได้? ทำไมเป็นเช่นนี้?
ทันใดนั้น,เซอคงที่คิดถึงทักษะเทวะของตัวเอง,เขาที่หวาดระแวงจงซาน,ทักษะเทวะของตัวเองไม่เคยผิด,เป็นเขาเองที่คิดผิดเอง.
ด้วยการดูดซับพลังของหงจวินทำให้พลังฝึกตนของเขาก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชน,ทว่านี่ไม่ใช้พลังของเขาเอง,เป็นพลังที่แปลกประหลาด,ทำให้เขาไม่สามารถใช้มันได้อย่างงั้นรึ?
ไม่สามารถใช้พลังนี้ได้? พลังนี้พิเศษเกินไปรึ?
ทันใดนั้น,ภายในใจของเซอคงที่เกิดหวาดกลัวขึ้นมาในทันที.
นี่เป็นความตั้งใจของจวินแน่,พลังของเขานั้นพิเศษมาก,เขาจงใจให้เป็นเช่นนี้,เป็นไปได้......!
เป็นไปได้ว่าหงจวินเมื่อหลายแสนปีที่แล้ววางแผนมาที่ข้าอย่างงั้นรึ?
นี่เป็นแผนการที่หงจวินวางเอาไว้อย่างงั้นรึ?
ราวกับรับรู้อะไรบางอย่างได้!
เซอคงที่แววตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.
จงซานบนร่างของแปดหางสวรรค์,จ้องมองไปยังเซอคงที่เปลี่ยนไป,ท่าทางเช่นนี้,จงซานก็เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
อยู่ๆเซอคงก็อ่อนแอลง,สิ่งที่จงซานสงสัยราวกับว่าดาได้ถูกต้อง.
ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นนั้นใช้พลังไปเป็นจำนวนมาก,เซอคงรู้สึกว่าพลังของตัวเองหายไปอย่างรวดเร็ว.
เซอคงจ้องมองจงซานด้วยใบหน้าขมขื่นขึ้นมา,จากนั้นดวงตาของเขาที่กลายเป็นสีแดง.
"ระเบิด
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซอคงที่คำรามลั่น,เขาที่ใช้พลังธวัชหยวนซือเต็มกำลัง.
ธวัชหยวนซือที่ขยายใหญ่ออกมาในทันที,ก่อนที่จะปล่อยปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นไปยังทิศทางของจงาน.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติ,หนึ่งล้านลี้เกิดเป็นหลุมดำขึ้นในทันที.
ห้วงมิติที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับมา,หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,หลุมดำที่ค่อยๆกลับคืนสู่สภาพเดิม.
บนอากาศ,แปดหางสวรรค์หายไปแล้ว,จงซานที่เริ่มนั่งสมาธิบนอากาศ,ดวงตาปิดแน่น,ราวกับว่ากำลังบำเพ็ญ,ที่ด้านหน้าของจงซานมีร่างกายส่วนร่างของเซอคง,ในนาทีสุดท้าย,กระบี่จูเซียนที่ตัดร่างของเขาขาดเป็นสองท่อน.
ร่างกายท่อนร่างค่อยๆกลายเป็นใส้เดือนยักษ์ขนาดใหญ่,ดูน่ารังเกียจเป็นอย่างมาก.
หวนจีที่เข้ามาอยู่ใกล้ๆจงซานในทันที.
"จงซาน,เซอคงตายไปแล้วรึ?"
"ไม่,ข้าปล่อยเขาหนีไป!"จงซานที่เอ่ยขณะที่หลับตาอยู่.
"? ปล่อยเขาไป? ไม่สังหารเขา?
ฮวงโหว,ฮวงโหวลำดับหนึ่งของต้าเจิ้ง,ก็คือธวัชหยวนซือ.......!"หวนจีที่ไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก.
"ข้ารู้,ข้ารู้ว่าทำอะไร,อย่ารบกวนข้า,รอบๆนี้มีศัตรูมากมาย,ระวังตัวด้วย!"จงซานเอ่ย,ก่อนที่ร่างกายของเขาจะมีแสงหุ้มเหมือนกับรังไหม.
มีศัตรู? ใบหน้าของหวนจีที่เปลี่ยนไป,ก่อนที่จะตรวจสอบพื้นที่รอบๆ.
ไม่ไกลออกไป,ปราชญ์เทพหมี่เทียนจ้องมองเซอคงที่จากไป,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังจงซาน,แววตาที่ราวกับว่ายากจะตัดสินใจ.
พลังของตำหนักจื่อเซียว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นภาพลวงตาอย่างงั้นรึ?
นี่เป็นแผนของหงจวินรึ? เขาวางแผนเอาไว้รึ? เขาเกือบที่จะตกไปสู่แผนนั่น?
เวลานี้เขาจะต้องกำจัดจงซานหรือไม่?
หมี่เทียนที่ดูสองจิตสองใจ,จ้องมองจงซาน,จ้องมองเซอคง,ก่อนที่จะจ้องเขม็งไปยังจงซาน.
จงซานที่เหมือนกับว่าอยู่ในรังไหม,หมี่เทียนที่ดวงตาหรี่เล็กลง,นี่มัน,เป็นไปไม่ได้!
หมี่เทียนถึงกับอุทานออกมา.
เซียนโบราณขั้นที่ 8!
เซียนโบราณขั้นที่ 9 ?
จงซานตัดผ่านระดับ? คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะตัดผ่านระดับได้?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ในเวลานี้ภายในใจของหมี่เทียนที่สั่นไหว,จงซานน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,ไม่มีทาง,ทันใดนั้นจิตสังหารที่ระเบิดออกมาจากดวงตาของหมี่เทียน.
-----------------------------------------------------
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"
ร่างกายส่วนบนของเซอคงที่กุมธวัชหยวนซือ,พร้อมกับหนีไปพร้อมกับร้องโอดโอย,เป็นภาพลวงตา,ข้าไม่เชื่อ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นของปลอม? พลังของหงจวินเป็นของปลอมอย่างงั้นรึ?
เซอคงที่จ้องมองส่วนร่างที่หายไป,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นหวาดกลัวอย่างที่สุด,หากเขาช้ากว่านี้คงถูกสับเป็นลูกเต๋า,วันนี้ต้องตายแน่.
ตำราชิงชิวถูกจงซานแย่งไป,พลังของปลอม,ทำให้เขาต้องเป็นเช่นนี้.
"ทำไม,ข้าต้องซวยขนาดนี้กัน!"เซอคงที่เต็มไปด้วยความขมขื่น.
แขนขาที่ขาดไป,ไม่ได้ทำให้เซอคงตื่นตระหนก,เขามีร่างใส้เดือน,สามารถงอกออกมาใหม่ได้.
ในเวลานั้น,ร่างกายส่วนร่างของเซอคงที่ค่อยๆผุดออกมาช้าๆ,ทว่าท่อนร่างที่บิดเบี้ยวเป็นขดไม่สามารถเปลี่ยนเป็นขาเหมือนมนุษย์ได้.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ข้ามันซวยขนาดนี้ได้อย่างไร!"เซอคงที่ยังคงโอดครวญไม่หยุด.
เขาไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว,เวลานี้จะต้องหาสถานที่ฟื้นฟูร่างกายตัวเอง.
เขาที่เซอคงพุ่งลงไปยังหุบเขาแห่งหนึ่ง,ภายในใจที่รู้สึกหวาดผวาในความซวยของตัวเอง,ขณะที่เขาเตรียมมุดดินหนีไป.
ทว่าความซวยของเขายังไม่จบเท่านั้น,ธวัชหยวนซือในมือของเซอคง,อยู่ๆก็สั่นไปมาในทันที,ราวกับว่าอยู่ๆมันก็มีพลังขึ้นมา,ธวัชหยวนซือที่ต่อต้านเซอคงในทันที.
ธวัชหยวนซือที่ปล่อยปราณทมิฬออกมาไม่หยุด,ไม่ว่าเซอคงจะพยายามควบคุมอย่างไร,ก็ไม่ตอบสนองต่อเซอคงแม้แต่น้อย,และในเวลาเดียวกันพลังหยวนฟ้าดินรอบๆราวกับถูกสูบเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง.
แรงกดดันกลิ่นอายที่น่าเกรงขามแผ่ออกมาจากธวัชหยวนซือ,ราวกับว่ามีอสุรกายไร้คู่เปรียบได้ปรากฏขึ้นมา.
ขนทั่วร่างของเซอคงลุกตั้งชูชัน,หนังศีรษะที่ชาหนึบ.
ทักษะเทวะที่กำลังเตือนภัย,อันตรายใหญ่! ราวกับรู้สึกอยู่ต่อหน้าจงซานก็ไม่ปาน.
สัมผัสเทวะของเซอคงไม่เคยหลอกลวง,ทำให้ดวงตาของเขาบิกกว้า,แววตาที่ไม่อยากเชื่อเกิดขึ้นอีกแล้ว,หัวใจที่สั่นสะท้าน,ความซวยมาเยือนอีกแล้ว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
แดกตำราชิงชิวของจริงเข้าไป เลื่อนแค่เลเวลเดียว จาก 8 ไป 9
ตอบลบ