Immortality Chapter 1194 Se Kong sees Purple Firmament Palace
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1194 เซอคงที่จ้องมองตำหนักจื่อเซียว.
Chapter 1194 Se Kong sees Purple Firmament
Palace
色空见紫霄宫
เซอคงที่จ้องมองตำหนักจื่อเซียว.
ภายในประตูศักดิ์สิทธิ์!
ต้าเต๋าสีคราม,เป็นแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ไหลบ่าเชี่ยวกราก,ทว่าพริบตาเดียวก็กลายเป็นไอฟุ้งกระจายไปทั่ว.
อีกหนึ่งต้าเต๋าสีทอง,เป็นเปลวเพลิงที่รุนแรงกำลังทำให้น้ำกลายเป็นไอ,และนอกจากนี้ปราณหยางที่อยู่ในบรรยากาศยังหนักรุนแรงเป็นอย่างมาก.
ต้าเต๋าทั้งสองที่เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นไหวไหว.
หนึ่งคือปราชญ์เทพเจียงยวี,ต้าเต๋าอักขระแม่น้ำ.
อีกหนึ่งคือราชันย์ตะวันออกไท่อี้,ต้าเต๋าเพลิง,ด้วยวันเต๋าหยาง,ทำให้ฟ้าดินเวลานี้เต็มไปด้วยเปลวเพลิง.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ปกคลุมทั้งสองด้วยการปะทะกันของพลังสองสาย,ห้วงมิติที่หลุมดำกลืนกินกว่าหนึ่งล้านลี้,กลืนพลังทุกอย่างเข้าไป,รอบๆขอบหลุมดำที่แตกเป็นรอยกระจายออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมดำที่ขยายออกไปอีกนับสิบเท่า,ต้าเต๋าทั้งสองที่ระเบิดออกมา.
ราชันย์ตะวันออกที่ต่อสู้กับปราชญ์เทพเจียงยวีหยุดลงชั่วขณะ.
ชุดคลุมสีเหลืองของไท่อี้ที่เป็นรูเล็กน้อย,ส่วนฝั่งของเจียงยวีที่เส้นผมกระเซอกระเซิง.
สายตาของไท่อี้ที่เผยความเกลียดชัง,ทว่าดูเหมือนว่า,ไท่อี้จะได้เปรียบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
เจียงยวีที่เงยหน้า,จ้องมองไปยังแท่นบูชาฟ้าดินที่อยู่ไกลออกไป.
แท่นบูชาฟ้าดิน,ตำแหน่งมรรคาชีวิต.และที่บนนั้นมีคนผู้หนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับไท่อี้,สวมชุดของราชา,ที่ด้านหน้านั้น,มีปราณราชันย์มากมายแผ่ออกมา.
"ในอดีต,ราชันย์จวินถูกเทียนชูกำจัด,เจ้าไม่ลังเลที่จะแบ่งแยกตัวเองออกไปอย่างคาดไม่ถึง,ทำให้สูญเสียจิตใจไป,ในเวลานี้เจ้าคิดจะปลุกร่างอีกร่างตัวเองขึ้นมา,กลายเป็นราชันย์จวินคนใหม่!"เจียงยวีที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แล้วอย่างไร?"ไท่อี้ที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ช่างน่าเสียดายเจ้าคิดจะต่อสู้กับข้า,ทว่าเจ้าก็ต้องใช้พลังมหาศาล,เจ้าคิดว่าจะเป็นคู่มือข้าได้อย่างงั้นรึ?
ข้าเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินเพียงเล็กน้อย,เจ้าก็ไม่สามารถเอาชนะข้าได้,เซียนบรรพชนก็ยังคงเป็นเซียนบรรพชน,ที่นี่ไม่ใช่เมืองหลวงของเจ้า,เจ้าไม่สามารถสู้กับข้าได้!"เจียงยวีที่เอ่ยออกมาด้วยความอหังการ.
"จริงๆรึ?"ราชันย์ตะวันออกไท่อี้กล่าวหยัน.
ดวงตาทั้งสองข้างของไท่อี้ในเวลานั้นมีร่องรอยของเปลวเพลิงที่ลูกโชน,ดูคล้ายกับวิชาเนตรที่ไม่ธรรมดา,ด้วยวิชาเนตรที่เขาใช้ออกมา,ทำให้ไท่อี้สามารถมองเห็นใบหน้าของเจียงยวีได้.
เจียงยวีที่จ้องมองไปยังไท่อี้,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมืดมน.
ทำไมการต่อสู้หยุดทันที?
เพื่อที่จะให้ราชันย์ไท่อี้ได้หากวิธีอย่างงั้นรึ?
เจียงยวีไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น,ที่หยุดนั้นเพราะว่าเจียงยวีพบว่ามีเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวเกินขึ้น.
ลิขิต!
ลิขิตของเขาเวลานี้กำลังลดลงด้วยความเร็วน่าสะพรึง!
การลดลงของลิขิต?
ลดลงอย่างไม่มีเหตุผลอย่างงั้นรึ?
ใบหน้าของเจียงยวีที่บิดเบี้ยว,หากจะกล่าวล่ะก็,ลิขิตของปราชญ์เทพนั้นเป็นเทียนชูประทานให้,มันควรจะมากมายไร้ที่สิ้นสุดถึงจะถูก,อยู่ๆกับหายไปอย่างรวดเร็ว,เป็นไปได้ว่าเทียนชูไม่ได้สนับสนุนเขาในเวลานี้.
ทว่า,ในเวลานี้,ลิขิตของเจียงยวีที่กำลังลดลงอย่างบ้าคลั่ง,บางทีอาจจะเป็นเพราะประตูศักดิ์สิทธิ์,ทำให้ความเป็นความตายได้มาเยือน,เทียนชูในเวลานี้ไม่ได้สนับสนุนเขาอีกแล้ว.
เมื่อเทียนชูไม่ได้สนับสนุน,ทำให้ลิขิตของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว.
ลิขิตคืออะไร?
ลิขิตคือวิถีของชะตาชีวิต,ทุกสิ่งมีชีวิตล้วนแต่ต้องมีลิขิตเป็นของตัวเอง,ซึ่งมีวิถีที่แตกต่างกันไป,ทว่าเมื่อใดที่คนนั้นไร้ซึ่งลิขิต,ก็หมายความว่า,คนผู้นั้นได้ตายไปแล้ว,ไม่มีเส้นทางชีวิตให้เดินต่อไป.
นี่คือเหตุแห่งความตาย,เมื่อไม่มีชะตาให้เดินต่อไปก็หมายถึงได้ก้าวมาถึงความตายแล้ว.
ปรกติคนที่ตายไปแล้ว,บางที่ก็ยังมีลิขิต,เพื่อที่จะจุติกลับมาเกิดใหม่,ข้ามผ่านวัฏจักรสังสารวัฏ,จะไม่ถูกเจตภูติกลืนกินร่างไป,ทว่าหากใครก็ตามที่ลิขิตหมดไป,หมายถึงสิ้นสุดตกตายสูญสลายไป.
สำหรับปราชญ์เทพแล้วย่อมหวั่นเกรงว่าลิขิตจะหายไป,ลิขิตหายไป,ก็หมายความว่าความตายได้มาเยือนแล้ว.
ในเวลานี้เขาที่หยุด,เพื่อมากล่าวโอ้อวดอย่างงั้นรึ?
การที่เจียงยวีหยุดต่อสู้นั้น,เป็นเพราะเขากำลังต้องการค้นหาเหตุผลสาเหตุที่กำลังเกิดขึ้นต่างหาก.
ราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่จ้องมองเจียงยวีพร้อมกับแค่นเสียงดูแคลน.
ภายในใจของเจียงยวีที่เริ่มไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อย,เกิดอะไรขึ้น?
เจียงยวีที่เริ่มนับนิ้วคำนวณเพื่อพยากร.
"วูซซซซ!"
เจียงยวีที่เงยหน้า,จ้องมองไปยังทิศทางของแท่นบูชาฟ้าดิน,ในเวลานี้ราชันย์จวินที่ลุกขึ้น.
"เป็นเขา!"เจียงยวีที่พบอะไรที่ผิดปรกติ.
"วูซซซ!"
เจียงยวีที่ลอยออกไปด้วยความเร็ว,มุ่งตรงไปยังทิศทางที่ราชันย์จวินที่ลุกขึ้น,แน่นอนราชันย์ตะวันออกที่บินตามไปในทันที.
เจียงยวีที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจไม่แน่ใจไปยังราชันย์จวิน,หมายความว่าอย่างไร?
ขณะที่ราชันย์ตะวันออกไท่อี้แค่นเสียง,ราชันย์จวินที่ลืมตาที่ดุร้ายออกมา.
"ครืนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เพียงแค่มอง,ห้วงมิติรอบๆที่สั่นไหว,กลิ่นอายที่รุนแรงหนักหน่วงกำลังแผ่ออกมาจากร่างของราชันย์จวิน,พลังที่ยิ่งใหญ่,ทำให้ทั่วทั้งประตูศักดิ์สิทธิ์กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง.
"เคร้ง! เคร้ง!
........................!”
ระฆังราชันย์ตะวันออก 361 ชีพจร 361
อัน,ที่ส่งเสียงดังสนั่น.
กลิ่นอายของราชันย์จวินที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,เพียงแค่กลิ่นอายสยบก็กำราบทุกคนได้แล้ว.
เป็นพลังกดดันวิญญาณที่ทรงพลังยิ่งนัก,เจียงยวีพบว่าตัวเองที่มีร่างปราชญ์เทพที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินไม่สามารถเทียบได้เลย,พลังนี้,ยังเพิ่มขึ้นไม่หยุด,แข็งแกร่งมากขึ้นและก็มากขึ้น.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?"เจียงยวีที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ร้ายกาจยิ่งนัก,เจียงยวีที่ก้มหน้าลง,จ้องมองไปยังค่ายกลที่ปกคลุมทวีปหนานจานปู่ด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.
"เจ้า,ทำสำเร็จอย่างงั้นรึ?"เจียงยวีที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ.
"เจ้ารู้ด้วยอย่างงั้นรึ?"ไท่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"เป็นความจริงรึ?
ตำนานเป็นความจริง,ในอดีตเจ้าถูกเรียกว่าผู้ฝึกตนค่ายกลอันดับหนึ่งของใต้หล้า,ท้ายที่สุดก็สามารถสร้างมันได้สำเร็จ,เดิมที่,ค่ายกลนี้คือค่ายกลที่ต่อต้านสวรรค์,สร้างมันขึ้นมาได้จริงๆรึ?
รวบรวมพลังมาจากบาดแผลและความตาย?"ใบหนาของเจียงยวีถึงกับกระตุกบิดเบี้ยว.
ไท่อี้เผยยิ้มอย่างเย็นชา,"ถือว่ามีความรู้ดี,ถูกอย่างที่เจ้ากล่าว,แปดล้านค่ายกลรวมสร้างเป็นค่ายกลใหญ่ที่มีนามว่าสุสาน,ภายในค่ายกลสุสาน,ตราบเท่าที่ใครได้รับบาดเจ็บหรือตกตายไป,พลังทั้งหมดจะถูกรวบรวมมา,พร้อมกับเพิ่มพลังให้กับราชันย์จวิน."
"จริงๆรึ?!"เจียงยวีที่เผยน้ำเสียงสั่นด้วยความหวาดหวั่น.
"เจ้าสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,ราชันย์จวินกลับสามารถดูดซับพลังจากผู้ฝึกตนที่ตายไป,เจ้าควรจะรู้ว่าทั่วทั้งทวีปหนานจานปู่นั้นมีผู้ฝึกตนหลายร้อยล้านคน,แลเพื่อตำหนักจื่อเซียวที่ปรากฏขึ้น,ย่อมมีผู้ฝึกตนมากมาย,มีเซียนนับไม่ถ้วน,แม้แต่เซียนบรรพชนยังมีจำนวนไม่น้อย,เจียงยวี,วันนี้,ถึงคราที่เจ้าต้องล่วงหล่นจากสวรรค์แล้ว!"ราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ราชันย์จวินที่จ้องมองไปยังเจียงยวี,จิตสังหารที่หนักหน่วงแผ่ออกมา,ทั่วท้องฟ้าเวลานี้เต็มไปด้วยหมอกสีทอง,มีมังกรทองเก้าตนที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว,จ้องมองไปยังทิศทางของเจียงยวี.
”!”
ในเวลานี้,เจียงยวีที่รู้สึกขนทั่วร่างลุกตั้งชัน,ด้วยการสร้างค่ายกลที่ต่อต้านสวรรค์,นี่ก็เพื่อจัดการกับเขาโดยเฉพาะอย่างงั้นรึ?
เจียงยวีที่กลายเป็นหวาดหวั่น,ไม่ว่าอย่างไรเขาไม่สามารถปล่อยเวลาให้นานไปได้อีก,ยิ่งผ่านไปเท่าใดราชันย์จวินยิ่งทรงพลังขึ้นเรื่อย,และผู้คนด้านล่างเองก็เริ่มตกตายไปอย่างรวดเร็ว.
ส่วนเรื่องตำหนักจื่อเซียว,เจียงยวีไม่คิดถึงเลยแม้แต่น้อย.
ทันใดนั้นแท่นบูชาฟ้าดินก็ปรากฏขึ้น,รอบๆห้วงมิติ,ปราณสวีที่ปะทุขึ้นทันที,พลังของปราชญ์เทพที่ถูกใช้ออกมาไม่มีอมเอาไว้.
เจียงยวีที่ยื่นมือออกไป,ฟ้าดินรอบๆทั้งสี่ทิศกลายเป็นมือลง,แม้แต่ดวงดารายังกลายเป็นมืดคลึ้ม,พลังมากมายมหาศาลถึงดึงมาใช้.
อำนาจของสวรรค์และปฐพี!
"ชิ!"ราชันย์จวินที่แค่นเสียงเย็นชา,ทั่วร่างของเขาที่ระเบิดพลังออกมา.
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่รุกโชนแม้แต่ฟ้าดินรอบๆยังเกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
-------------------------------------------------------
ทวีปซือต้าปู่,ต้าฉิน.
หยิงที่พาเหล่าข้าราชบริพารออกมายืนอยู่บนลานตำหนัก.
ขณะนั้นทุกคนทีเงยหน้าจ้องมองไปยังทิศทางของท้องฟ้าทิศตะวันตกเฉียงใต้.
แม้นว่าจะอยู่ไกลออกไป,ทว่าก็สามารถมองเห็นดวงตะวันอีกหนึ่งดวงขึ้นที่บนท้องฟ้า.
ตำแหน่งดวงตะวัน,ปรากฏความร้อนจนเปลวเพลิงที่ลุกโชนไม่หยุด,และบนอวกาศที่เวลานี้กลายเป็นมืดคลึ้ม,เพราะถูกเคลื่อนย้ายพลังไปใช้.
หยิงที่สูดหายใจลึก,แววตาที่เผยท่าทางเย็นชา.
ที่ด้านหลังหยิง,ปรากฏกุยกูซือในชุดสีดำขึ้น.
"เทียนตี้,ราชันย์ตะวันออกและเจียงยวี,ดูเหมือนว่าเป้าหมายของราชันย์ตะวันออก,จะไม่ใช่ตำหนักจื่อเซียว,หรือไม่ก็เป็นตำหนักจื่อเซียวด้วย!"กุยกู่ซือที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ข้าประเมินไท่อี้ต่ำเกินไป."หยิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไท่อี้,เป็นคนจากยุคโบราณ,เขาเป็นหนึ่งในร่างของเทียนตี้โบราณ,เป็นเทียนตี้เผ่าอสูร,ยากที่จะประเมินเขาได้,ข้าคิดว่าพวกเราทุกคน,คงไม่คิดว่าไท่อี้จะโอหังขนาดนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไล่ล่าสังหารปราชญ์เทพด้วยตัวคนเดียว,คิดจะสังหารปราชญ์เทพโดยไม่พึ่งใคร!"กุยกูซือที่สูดหายใจลึก.
"เทียนตี้,พวกเราจะรอคอยเฝ้ามองจนจบอย่างงั้นรึ?"ลู่ปู่เหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"จนจบอย่างงั้นรึ?
มีแต่ต้องรอคอยอย่างใจเย็นเท่านั้น!"หยิงที่กล่าวอย่างไม่แยแส.
"ครับ!"ทุกคนที่ตอบรับ.
-------------------------------------------------------------------------
บนทวีปหนานจานปู่,ภายในค่ายกล,สุสาน.
นี่คือค่ายกลที่ทรงพลังน่าเกรงขามอย่างแท้จริง,ทุกๆคนที่สูญเสียสติพร้อมกับต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง,ทำให้ตกตายไปอย่างรวดเร็ว.
เพียงแค่สามวันเท่านั้น,ปุถุชนที่ตายไปทั้งหมด.
กับผู้คนที่สูญเสียสติ,พวกเขาที่ไล่ล่าสังหารกันและกัน,หนึ่งเมืองเพียงแค่วันเดียวก็ตายทั้งหมด.
ทั้งปุถุชนและเซียนที่ไม่ต่างกัน,ทันทีที่พวกเขาตายไป,เลือดเนื้อแม้แต่วิญญาณที่ถูกสูบไป,ตกตายไม่มีอะไรเหลือ.
สามวันทั่วทวีปหนานจานปู่,คนตายไปสามร้อยล้านชีวิตแล้ว,ทุกคนถูกสังหารไม่มีเหลือ,ตกตายไปทั้งหมด.
ตำหนักจื่อเซียวที่ยังอยู่ที่เดิม,การสังหารกันยังไม่หยุด.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง,เฝ้ามือเหล่าผู้ฝึกตนที่กำลังบ้าคลั่ง,ภายในใจของเขาที่กระตุกเช่นกัน,รู้สึกหวาดหวั่นกับคนที่อยู่เบื้องหลังครั้งนี้.
62 เซียนบรรพชน,พวกเขาทั้งหมดล่วงหล่นจากสวรรค์.
เซียนโบราณ,ต้าเซียนที่ตายไปนับไม่ถ้วน.
คนมากมายที่ตกตายไปเกือบหมดแล้ว,รอบๆตำหนักจื่อเซียวยังคงเหลือแค่
20 คน,ที่ตะเกียงชีวิตริบหรี่แล้ว.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนขณะที่กำลังจะออกมา,เพื่อชิงตำหนักจื่อเซียว,คาดไม่ถึงเลยว่าปรากฏดอกบัวที่อำนาจพลังแห่งความเที่ยงธรรมโจมตีมายังเขา,ขณะนั้นยังมีผู้ฝึกตนที่เหลืออยู่บนมายังเขา,หมี่เทียนที่ไม่มีทางเลือง,ตัดสินใจสังหารพวกเขาในทันที,ทำให้เขาไม่สามารถชิงตำหนักจื่อเซียวได้ชั่วคราว.
ไม่ต้องบอกว่าผู้ฝึกตนที่เหลือมากมายบินมาไม่หยุดหย่อน,พริบตาเดียวในเวลานั้น,หมี่เทียนที่รู้สึกประหลาดใจ,ดอกบัวนี้คล้ายว่าจะมีส่วนสัมพันธ์กับค่ายกลทั้งหมด,หากว่าทำลายดอกบัวได้,ก็จะทำให้ผลกระทบของค่ายกลทั้งหมดหยุดลงหรือไม่?
หมี่เทียนที่มีชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้,เพราะเขาเป็นคนที่ระมัดระวัง,ดังนั้น,หมี่เทียนที่สามารถรอคอยได้,เขาที่หลบไปเพื่อรอคอยโอกาส.
ทว่าขณะที่เขารอคอยอยู่นั้น,หมี่เทียนที่เห็นร่างสีขาวที่ดูแปลกประหลาดโผล่ออกมา.
คนผู้นี้ดูแปลกประหลาดมาก,ดูเหมือนพลังค่ายกลจะไม่ส่งผลกับเขา,เขาไม่สูญเสียเหตุผล,ร่างในชุดสีขาวที่ทั่วร่างมีแสงสีเรืองเปล่งออกมา,ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นปราณเส้นเลือดมังกรปฐพี,ดูเหมือนว่าด้วยพลังดังกล่าวนั่นจะทำให้สามารถเคลื่อนไหวในค่ายกลได้อย่างอิสระ.
หมี่เทียนที่ดวงตาหดเกร็ง,จดจ้องมองซ่อนตัวอย่างระมัดระวัง.
แน่นอนคนที่มานี้ก็คือเซอคงนั่นเอง.
เซอคงที่มายืนอยู่ไม่ไกลออกไป,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโลภจ้องมองตำหนักจื่อเซียวที่ลอยบนอากาศ.
Chapter 1194 Se Kong sees Purple Firmament
Palace
色空见紫霄宫
เซอคงที่จ้องมองตำหนักจื่อเซียว.
ภายในประตูศักดิ์สิทธิ์!
ต้าเต๋าสีคราม,เป็นแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ไหลบ่าเชี่ยวกราก,ทว่าพริบตาเดียวก็กลายเป็นไอฟุ้งกระจายไปทั่ว.
อีกหนึ่งต้าเต๋าสีทอง,เป็นเปลวเพลิงที่รุนแรงกำลังทำให้น้ำกลายเป็นไอ,และนอกจากนี้ปราณหยางที่อยู่ในบรรยากาศยังหนักรุนแรงเป็นอย่างมาก.
ต้าเต๋าทั้งสองที่เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นไหวไหว.
หนึ่งคือปราชญ์เทพเจียงยวี,ต้าเต๋าอักขระแม่น้ำ.
อีกหนึ่งคือราชันย์ตะวันออกไท่อี้,ต้าเต๋าเพลิง,ด้วยวันเต๋าหยาง,ทำให้ฟ้าดินเวลานี้เต็มไปด้วยเปลวเพลิง.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ปกคลุมทั้งสองด้วยการปะทะกันของพลังสองสาย,ห้วงมิติที่หลุมดำกลืนกินกว่าหนึ่งล้านลี้,กลืนพลังทุกอย่างเข้าไป,รอบๆขอบหลุมดำที่แตกเป็นรอยกระจายออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมดำที่ขยายออกไปอีกนับสิบเท่า,ต้าเต๋าทั้งสองที่ระเบิดออกมา.
ราชันย์ตะวันออกที่ต่อสู้กับปราชญ์เทพเจียงยวีหยุดลงชั่วขณะ.
ชุดคลุมสีเหลืองของไท่อี้ที่เป็นรูเล็กน้อย,ส่วนฝั่งของเจียงยวีที่เส้นผมกระเซอกระเซิง.
สายตาของไท่อี้ที่เผยความเกลียดชัง,ทว่าดูเหมือนว่า,ไท่อี้จะได้เปรียบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
เจียงยวีที่เงยหน้า,จ้องมองไปยังแท่นบูชาฟ้าดินที่อยู่ไกลออกไป.
แท่นบูชาฟ้าดิน,ตำแหน่งมรรคาชีวิต.และที่บนนั้นมีคนผู้หนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับไท่อี้,สวมชุดของราชา,ที่ด้านหน้านั้น,มีปราณราชันย์มากมายแผ่ออกมา.
"ในอดีต,ราชันย์จวินถูกเทียนชูกำจัด,เจ้าไม่ลังเลที่จะแบ่งแยกตัวเองออกไปอย่างคาดไม่ถึง,ทำให้สูญเสียจิตใจไป,ในเวลานี้เจ้าคิดจะปลุกร่างอีกร่างตัวเองขึ้นมา,กลายเป็นราชันย์จวินคนใหม่!"เจียงยวีที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แล้วอย่างไร?"ไท่อี้ที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ช่างน่าเสียดายเจ้าคิดจะต่อสู้กับข้า,ทว่าเจ้าก็ต้องใช้พลังมหาศาล,เจ้าคิดว่าจะเป็นคู่มือข้าได้อย่างงั้นรึ?
ข้าเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินเพียงเล็กน้อย,เจ้าก็ไม่สามารถเอาชนะข้าได้,เซียนบรรพชนก็ยังคงเป็นเซียนบรรพชน,ที่นี่ไม่ใช่เมืองหลวงของเจ้า,เจ้าไม่สามารถสู้กับข้าได้!"เจียงยวีที่เอ่ยออกมาด้วยความอหังการ.
"จริงๆรึ?"ราชันย์ตะวันออกไท่อี้กล่าวหยัน.
ดวงตาทั้งสองข้างของไท่อี้ในเวลานั้นมีร่องรอยของเปลวเพลิงที่ลูกโชน,ดูคล้ายกับวิชาเนตรที่ไม่ธรรมดา,ด้วยวิชาเนตรที่เขาใช้ออกมา,ทำให้ไท่อี้สามารถมองเห็นใบหน้าของเจียงยวีได้.
เจียงยวีที่จ้องมองไปยังไท่อี้,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมืดมน.
ทำไมการต่อสู้หยุดทันที?
เพื่อที่จะให้ราชันย์ไท่อี้ได้หากวิธีอย่างงั้นรึ?
เจียงยวีไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น,ที่หยุดนั้นเพราะว่าเจียงยวีพบว่ามีเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวเกินขึ้น.
ลิขิต!
ลิขิตของเขาเวลานี้กำลังลดลงด้วยความเร็วน่าสะพรึง!
การลดลงของลิขิต?
ลดลงอย่างไม่มีเหตุผลอย่างงั้นรึ?
ใบหน้าของเจียงยวีที่บิดเบี้ยว,หากจะกล่าวล่ะก็,ลิขิตของปราชญ์เทพนั้นเป็นเทียนชูประทานให้,มันควรจะมากมายไร้ที่สิ้นสุดถึงจะถูก,อยู่ๆกับหายไปอย่างรวดเร็ว,เป็นไปได้ว่าเทียนชูไม่ได้สนับสนุนเขาในเวลานี้.
ทว่า,ในเวลานี้,ลิขิตของเจียงยวีที่กำลังลดลงอย่างบ้าคลั่ง,บางทีอาจจะเป็นเพราะประตูศักดิ์สิทธิ์,ทำให้ความเป็นความตายได้มาเยือน,เทียนชูในเวลานี้ไม่ได้สนับสนุนเขาอีกแล้ว.
เมื่อเทียนชูไม่ได้สนับสนุน,ทำให้ลิขิตของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว.
ลิขิตคืออะไร?
ลิขิตคือวิถีของชะตาชีวิต,ทุกสิ่งมีชีวิตล้วนแต่ต้องมีลิขิตเป็นของตัวเอง,ซึ่งมีวิถีที่แตกต่างกันไป,ทว่าเมื่อใดที่คนนั้นไร้ซึ่งลิขิต,ก็หมายความว่า,คนผู้นั้นได้ตายไปแล้ว,ไม่มีเส้นทางชีวิตให้เดินต่อไป.
นี่คือเหตุแห่งความตาย,เมื่อไม่มีชะตาให้เดินต่อไปก็หมายถึงได้ก้าวมาถึงความตายแล้ว.
ปรกติคนที่ตายไปแล้ว,บางที่ก็ยังมีลิขิต,เพื่อที่จะจุติกลับมาเกิดใหม่,ข้ามผ่านวัฏจักรสังสารวัฏ,จะไม่ถูกเจตภูติกลืนกินร่างไป,ทว่าหากใครก็ตามที่ลิขิตหมดไป,หมายถึงสิ้นสุดตกตายสูญสลายไป.
สำหรับปราชญ์เทพแล้วย่อมหวั่นเกรงว่าลิขิตจะหายไป,ลิขิตหายไป,ก็หมายความว่าความตายได้มาเยือนแล้ว.
ในเวลานี้เขาที่หยุด,เพื่อมากล่าวโอ้อวดอย่างงั้นรึ?
การที่เจียงยวีหยุดต่อสู้นั้น,เป็นเพราะเขากำลังต้องการค้นหาเหตุผลสาเหตุที่กำลังเกิดขึ้นต่างหาก.
ราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่จ้องมองเจียงยวีพร้อมกับแค่นเสียงดูแคลน.
ภายในใจของเจียงยวีที่เริ่มไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อย,เกิดอะไรขึ้น?
เจียงยวีที่เริ่มนับนิ้วคำนวณเพื่อพยากร.
"วูซซซซ!"
เจียงยวีที่เงยหน้า,จ้องมองไปยังทิศทางของแท่นบูชาฟ้าดิน,ในเวลานี้ราชันย์จวินที่ลุกขึ้น.
"เป็นเขา!"เจียงยวีที่พบอะไรที่ผิดปรกติ.
"วูซซซ!"
เจียงยวีที่ลอยออกไปด้วยความเร็ว,มุ่งตรงไปยังทิศทางที่ราชันย์จวินที่ลุกขึ้น,แน่นอนราชันย์ตะวันออกที่บินตามไปในทันที.
เจียงยวีที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจไม่แน่ใจไปยังราชันย์จวิน,หมายความว่าอย่างไร?
ขณะที่ราชันย์ตะวันออกไท่อี้แค่นเสียง,ราชันย์จวินที่ลืมตาที่ดุร้ายออกมา.
"ครืนนน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เพียงแค่มอง,ห้วงมิติรอบๆที่สั่นไหว,กลิ่นอายที่รุนแรงหนักหน่วงกำลังแผ่ออกมาจากร่างของราชันย์จวิน,พลังที่ยิ่งใหญ่,ทำให้ทั่วทั้งประตูศักดิ์สิทธิ์กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง.
"เคร้ง! เคร้ง!
........................!”
ระฆังราชันย์ตะวันออก 361 ชีพจร 361
อัน,ที่ส่งเสียงดังสนั่น.
กลิ่นอายของราชันย์จวินที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,เพียงแค่กลิ่นอายสยบก็กำราบทุกคนได้แล้ว.
เป็นพลังกดดันวิญญาณที่ทรงพลังยิ่งนัก,เจียงยวีพบว่าตัวเองที่มีร่างปราชญ์เทพที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินไม่สามารถเทียบได้เลย,พลังนี้,ยังเพิ่มขึ้นไม่หยุด,แข็งแกร่งมากขึ้นและก็มากขึ้น.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?"เจียงยวีที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ร้ายกาจยิ่งนัก,เจียงยวีที่ก้มหน้าลง,จ้องมองไปยังค่ายกลที่ปกคลุมทวีปหนานจานปู่ด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.
"เจ้า,ทำสำเร็จอย่างงั้นรึ?"เจียงยวีที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ.
"เจ้ารู้ด้วยอย่างงั้นรึ?"ไท่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"เป็นความจริงรึ?
ตำนานเป็นความจริง,ในอดีตเจ้าถูกเรียกว่าผู้ฝึกตนค่ายกลอันดับหนึ่งของใต้หล้า,ท้ายที่สุดก็สามารถสร้างมันได้สำเร็จ,เดิมที่,ค่ายกลนี้คือค่ายกลที่ต่อต้านสวรรค์,สร้างมันขึ้นมาได้จริงๆรึ?
รวบรวมพลังมาจากบาดแผลและความตาย?"ใบหนาของเจียงยวีถึงกับกระตุกบิดเบี้ยว.
ไท่อี้เผยยิ้มอย่างเย็นชา,"ถือว่ามีความรู้ดี,ถูกอย่างที่เจ้ากล่าว,แปดล้านค่ายกลรวมสร้างเป็นค่ายกลใหญ่ที่มีนามว่าสุสาน,ภายในค่ายกลสุสาน,ตราบเท่าที่ใครได้รับบาดเจ็บหรือตกตายไป,พลังทั้งหมดจะถูกรวบรวมมา,พร้อมกับเพิ่มพลังให้กับราชันย์จวิน."
"จริงๆรึ?!"เจียงยวีที่เผยน้ำเสียงสั่นด้วยความหวาดหวั่น.
"เจ้าสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,ราชันย์จวินกลับสามารถดูดซับพลังจากผู้ฝึกตนที่ตายไป,เจ้าควรจะรู้ว่าทั่วทั้งทวีปหนานจานปู่นั้นมีผู้ฝึกตนหลายร้อยล้านคน,แลเพื่อตำหนักจื่อเซียวที่ปรากฏขึ้น,ย่อมมีผู้ฝึกตนมากมาย,มีเซียนนับไม่ถ้วน,แม้แต่เซียนบรรพชนยังมีจำนวนไม่น้อย,เจียงยวี,วันนี้,ถึงคราที่เจ้าต้องล่วงหล่นจากสวรรค์แล้ว!"ราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ราชันย์จวินที่จ้องมองไปยังเจียงยวี,จิตสังหารที่หนักหน่วงแผ่ออกมา,ทั่วท้องฟ้าเวลานี้เต็มไปด้วยหมอกสีทอง,มีมังกรทองเก้าตนที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว,จ้องมองไปยังทิศทางของเจียงยวี.
”!”
ในเวลานี้,เจียงยวีที่รู้สึกขนทั่วร่างลุกตั้งชัน,ด้วยการสร้างค่ายกลที่ต่อต้านสวรรค์,นี่ก็เพื่อจัดการกับเขาโดยเฉพาะอย่างงั้นรึ?
เจียงยวีที่กลายเป็นหวาดหวั่น,ไม่ว่าอย่างไรเขาไม่สามารถปล่อยเวลาให้นานไปได้อีก,ยิ่งผ่านไปเท่าใดราชันย์จวินยิ่งทรงพลังขึ้นเรื่อย,และผู้คนด้านล่างเองก็เริ่มตกตายไปอย่างรวดเร็ว.
ส่วนเรื่องตำหนักจื่อเซียว,เจียงยวีไม่คิดถึงเลยแม้แต่น้อย.
ทันใดนั้นแท่นบูชาฟ้าดินก็ปรากฏขึ้น,รอบๆห้วงมิติ,ปราณสวีที่ปะทุขึ้นทันที,พลังของปราชญ์เทพที่ถูกใช้ออกมาไม่มีอมเอาไว้.
เจียงยวีที่ยื่นมือออกไป,ฟ้าดินรอบๆทั้งสี่ทิศกลายเป็นมือลง,แม้แต่ดวงดารายังกลายเป็นมืดคลึ้ม,พลังมากมายมหาศาลถึงดึงมาใช้.
อำนาจของสวรรค์และปฐพี!
"ชิ!"ราชันย์จวินที่แค่นเสียงเย็นชา,ทั่วร่างของเขาที่ระเบิดพลังออกมา.
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่รุกโชนแม้แต่ฟ้าดินรอบๆยังเกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
-------------------------------------------------------
ทวีปซือต้าปู่,ต้าฉิน.
หยิงที่พาเหล่าข้าราชบริพารออกมายืนอยู่บนลานตำหนัก.
ขณะนั้นทุกคนทีเงยหน้าจ้องมองไปยังทิศทางของท้องฟ้าทิศตะวันตกเฉียงใต้.
แม้นว่าจะอยู่ไกลออกไป,ทว่าก็สามารถมองเห็นดวงตะวันอีกหนึ่งดวงขึ้นที่บนท้องฟ้า.
ตำแหน่งดวงตะวัน,ปรากฏความร้อนจนเปลวเพลิงที่ลุกโชนไม่หยุด,และบนอวกาศที่เวลานี้กลายเป็นมืดคลึ้ม,เพราะถูกเคลื่อนย้ายพลังไปใช้.
หยิงที่สูดหายใจลึก,แววตาที่เผยท่าทางเย็นชา.
ที่ด้านหลังหยิง,ปรากฏกุยกูซือในชุดสีดำขึ้น.
"เทียนตี้,ราชันย์ตะวันออกและเจียงยวี,ดูเหมือนว่าเป้าหมายของราชันย์ตะวันออก,จะไม่ใช่ตำหนักจื่อเซียว,หรือไม่ก็เป็นตำหนักจื่อเซียวด้วย!"กุยกู่ซือที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ข้าประเมินไท่อี้ต่ำเกินไป."หยิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไท่อี้,เป็นคนจากยุคโบราณ,เขาเป็นหนึ่งในร่างของเทียนตี้โบราณ,เป็นเทียนตี้เผ่าอสูร,ยากที่จะประเมินเขาได้,ข้าคิดว่าพวกเราทุกคน,คงไม่คิดว่าไท่อี้จะโอหังขนาดนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไล่ล่าสังหารปราชญ์เทพด้วยตัวคนเดียว,คิดจะสังหารปราชญ์เทพโดยไม่พึ่งใคร!"กุยกูซือที่สูดหายใจลึก.
"เทียนตี้,พวกเราจะรอคอยเฝ้ามองจนจบอย่างงั้นรึ?"ลู่ปู่เหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"จนจบอย่างงั้นรึ?
มีแต่ต้องรอคอยอย่างใจเย็นเท่านั้น!"หยิงที่กล่าวอย่างไม่แยแส.
"ครับ!"ทุกคนที่ตอบรับ.
-------------------------------------------------------------------------
บนทวีปหนานจานปู่,ภายในค่ายกล,สุสาน.
นี่คือค่ายกลที่ทรงพลังน่าเกรงขามอย่างแท้จริง,ทุกๆคนที่สูญเสียสติพร้อมกับต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง,ทำให้ตกตายไปอย่างรวดเร็ว.
เพียงแค่สามวันเท่านั้น,ปุถุชนที่ตายไปทั้งหมด.
กับผู้คนที่สูญเสียสติ,พวกเขาที่ไล่ล่าสังหารกันและกัน,หนึ่งเมืองเพียงแค่วันเดียวก็ตายทั้งหมด.
ทั้งปุถุชนและเซียนที่ไม่ต่างกัน,ทันทีที่พวกเขาตายไป,เลือดเนื้อแม้แต่วิญญาณที่ถูกสูบไป,ตกตายไม่มีอะไรเหลือ.
สามวันทั่วทวีปหนานจานปู่,คนตายไปสามร้อยล้านชีวิตแล้ว,ทุกคนถูกสังหารไม่มีเหลือ,ตกตายไปทั้งหมด.
ตำหนักจื่อเซียวที่ยังอยู่ที่เดิม,การสังหารกันยังไม่หยุด.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง,เฝ้ามือเหล่าผู้ฝึกตนที่กำลังบ้าคลั่ง,ภายในใจของเขาที่กระตุกเช่นกัน,รู้สึกหวาดหวั่นกับคนที่อยู่เบื้องหลังครั้งนี้.
62 เซียนบรรพชน,พวกเขาทั้งหมดล่วงหล่นจากสวรรค์.
เซียนโบราณ,ต้าเซียนที่ตายไปนับไม่ถ้วน.
คนมากมายที่ตกตายไปเกือบหมดแล้ว,รอบๆตำหนักจื่อเซียวยังคงเหลือแค่
20 คน,ที่ตะเกียงชีวิตริบหรี่แล้ว.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนขณะที่กำลังจะออกมา,เพื่อชิงตำหนักจื่อเซียว,คาดไม่ถึงเลยว่าปรากฏดอกบัวที่อำนาจพลังแห่งความเที่ยงธรรมโจมตีมายังเขา,ขณะนั้นยังมีผู้ฝึกตนที่เหลืออยู่บนมายังเขา,หมี่เทียนที่ไม่มีทางเลือง,ตัดสินใจสังหารพวกเขาในทันที,ทำให้เขาไม่สามารถชิงตำหนักจื่อเซียวได้ชั่วคราว.
ไม่ต้องบอกว่าผู้ฝึกตนที่เหลือมากมายบินมาไม่หยุดหย่อน,พริบตาเดียวในเวลานั้น,หมี่เทียนที่รู้สึกประหลาดใจ,ดอกบัวนี้คล้ายว่าจะมีส่วนสัมพันธ์กับค่ายกลทั้งหมด,หากว่าทำลายดอกบัวได้,ก็จะทำให้ผลกระทบของค่ายกลทั้งหมดหยุดลงหรือไม่?
หมี่เทียนที่มีชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้,เพราะเขาเป็นคนที่ระมัดระวัง,ดังนั้น,หมี่เทียนที่สามารถรอคอยได้,เขาที่หลบไปเพื่อรอคอยโอกาส.
ทว่าขณะที่เขารอคอยอยู่นั้น,หมี่เทียนที่เห็นร่างสีขาวที่ดูแปลกประหลาดโผล่ออกมา.
คนผู้นี้ดูแปลกประหลาดมาก,ดูเหมือนพลังค่ายกลจะไม่ส่งผลกับเขา,เขาไม่สูญเสียเหตุผล,ร่างในชุดสีขาวที่ทั่วร่างมีแสงสีเรืองเปล่งออกมา,ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นปราณเส้นเลือดมังกรปฐพี,ดูเหมือนว่าด้วยพลังดังกล่าวนั่นจะทำให้สามารถเคลื่อนไหวในค่ายกลได้อย่างอิสระ.
หมี่เทียนที่ดวงตาหดเกร็ง,จดจ้องมองซ่อนตัวอย่างระมัดระวัง.
แน่นอนคนที่มานี้ก็คือเซอคงนั่นเอง.
เซอคงที่มายืนอยู่ไม่ไกลออกไป,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโลภจ้องมองตำหนักจื่อเซียวที่ลอยบนอากาศ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น