Immortality Chapter 1192 Tomb
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1192 สุสาน
Chapter 1192 Tomb
冢
สุสาน
ค่ายกลที่ปกคลุมไปทั่วทวีปหนานจานปู่อย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คาดเดา,แทบทุกคนต้องเผยท่าทางหวาดผวา,สำหรับจงซานและคนอื่นๆ,เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเห็น,ต้องไม่ลืมถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เขตแดนน้ำพุเหลืองของทวีปตะวันตก,ดูคล้ายๆกัน,ในครั้งนั้นค่ายกลดังกล่าวก็เป็นค่ายกลที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ถึงแม้นว่าจะมีสามเซียนบรรพชน,ทว่าก็ไม่สามารถที่จะเห็นแม้แต่ร่องรอยค่ายกล.
"เซิ่งหวังจง,ดูเหมือนว่าค่ายกลนี้,จะไม่ใช่ค่ายกลฮวงจุ้ยธรรมดาแล้ว!"ชายชุดดำที่อยู่ด้านข้างที่เอ่ยปากออกมา.
ชายในชุดดำเอ่ย,ทำให้ทุกคนหันหน้ามาจ้องมอง.
ไม่ใช่ค่ายกลฮวงจุ้ย? สวรรค์และปฐพีปั่นป่วน,เป็นค่ายกลที่กว้างใหญ่ไพศาล,มีเพียงแค่ค่ายกลฮวงจุ้ยเท่านั้นที่จะสามารถทำได้.
"เซียนเซิงจิงหง,คิดว่าอย่างไร?"จงซานเอ่ยถาม.
"รูปแบบทั้งหมด,ข้าไม่สามารถเข้าใจได้,ที่ด้านในนั้นเป็นค่ายกลฮวงจุ้ยไม่ผิดแน่,ทว่ามันไม่ได้มีเพียงแค่ค่ายกลฮวงจุ้ยเท่านั้น,แต่ด้านในนั้นมีกลิ่นอายของค่ายกล,ช่วงชิงชะตาด้วย!"จื่อหยางจิงหงที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ค่ายกลช่วงชิงชะตา?"จงซานที่สายตาขยับไปมาเล็กน้อย.
ค่ายกลช่วงชิงชะตา,นี่เป็นครั้งที่สองที่จงซานได้ยิน,นี่คือค่ายกลที่แปลกประหลาดที่ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาสามารถใช้ได้,ในอดีตในโลกใบเล็ก,บุตรคนที่สามจงเสวียนของจงซาน,ได้ออกมาต่อสู้กับกงเชียนคนเดียว,ด้วยการใช้วิชาช่วงชิงชะตาต้าเหยี่ยน,ค่ายกลดังกล่าวนั้นเป็นค่ายกลช่วงชิงชะตาที่ทำลายลิขิตมาตรฐานของกงเชียน,ช่วยให้เขาสามารถล้มกงเชียนได้ในครั้งนั้น.
แม้นว่าจะมีจิงหงอยู่ที่นี่,ทว่าจงซานรู้ดีว่ามันทรงพลังน่าเกรงขามขนาดใหน.
ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,คือผู้ฝึกตนที่อยู่ใกล้เคียงบำเพ็ญชีวิตมากที่สุด,ทว่าจงซานที่รับรู้มาจากตำหนักฟู่ซี,การเข้าใกล้เคียง,ก็ทำได้แค่ใกล้เคียง,ผู้บำเพ็ญช่วงชิงชะตาที่บำเพ็ญโชค,นับเป็นหนึ่งในการฝึกตนที่น่าเกรงขามที่สุด.
เส้นทางการบำเพ็ญ,ลำดับหนึ่งบำเพ็ญชีวิต,ลำดับสอง,โชค,ลำดับสามฮวงจุ้ย,ลำดับสี่,บำเพ็ญกรรม,ลำดับห้าบำเพ็ญชื่อเสียง.
ห้าวิธีคือห้าเส้นทางแห่งการบำเพ็ญ,ทว่าวิชาที่แปลกประหลาดที่มีทักษะค่ายกลที่ทรงพลัง,คือผู้บำเพ็ญโชคที่ใช้ค่ายกลช่วงชิงชะตา,และผู้บำเพ็ญฮวงจุ้ย,ที่ใช้ค่ายกลฮวงจุ้ย.
ในเวลานี้,ค่ายกลที่ปกคลุมทั่วทั้งทวีปหนานจานปู่,คาดไม่ถึงเลยว่าไม่เพียงแต่ค่ายกลฮวงจุ้ย,และยังมีค่ายกลช่วงชิงชะตาด้วย?
"ค่ายกลช่วงชิงชะตา?"หลายๆคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
บางคนที่เคยได้ยินเกี่ยวกับค่ายกลช่วงชิงชะตา,ทว่าบางคนก็ไม่เคยได้ยิน,หลายๆคนที่จ้องมองไปยังจื่อหยางจิงหงด้วยความอยากรู้อยากเห็น.
ทว่าในเวลานี้,ด้านนอกม่านป้องกัน,ปรากฏเหตุการณ์ที่แปลกประหลาด.
ที่ด้านนอกนั้น,เหล่าผู้ฝึกตนที่มารวมตัวกันมากมาย,ในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดเริ่มแสดงท่าทางแปลกประหลาดออกไป.
มีผู้ฝึกตนบางคน,ที่ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว,พร้อมกับปลดปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงระเบิดออกมา.
บางคน,ที่หันหน้าก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังทิศทางตำหนักจื่อเซียว,ทว่าบางคนที่ดวงตาสีแดง,ทันใดนั้นก็ชักกระบี่ออกมา.
"ปัง ~~~~~~~~ ปัง~~~~~~~~
ปัง~~~~~~~~~!”
ปรากฏเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดขึ้น,ผู้ฝึกตนที่กลายเป็นบ้าคลั่งไล่ล่าสังหาร,ราวกับว่าสูญสิ้นซึ่งเหตุผล,สู้,ต่อสู้,เริ่มสังหารอีกฝ่ายในทันที!
ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า!
การต่อสู้ที่ไร้เหตุผลบ้าคลั่งปะทุขึ้นมาในทันที.
”!” ”!” ............
ผู้ฝึกตนหลายคนที่ยังคงสติอยู่ได้เร่งรีบพุ่งตรงมายังม่านพลังป้องกันทันที.
เมื่อเข้ามายังม่านพลัง,ทันใดนั้นก็เป็นปรปักษ์กับคนข้างในทันที.
"คารวะบรรพชนชราหงจวิน(ร่างอุปโลกโหลวซิงเฉิน),คารวะเซิ่งหวังจง!"ผู้ฝึกตนที่เข้ามาข้างในได้กล่าวออกมาในทันที.
ที่ด้านนอกที่เปลี่ยนไปในทันที,แน่นอนย่อมทำให้คนที่อยู่ด้านในต้องระมัดระวัง,ทว่าในเวลานี้ผู้คนที่อยู่ในในม่านพลังรู้สึกดีใจขึ้นมาในทันที,เพราะว่าม่านพลังดังกล่าวนี้สามารถต้านผลจากค่ายกลด้านนอกได้.
ในเวลานี้,ทุกๆคนที่เริ่มรู้สึกขอบคุณหงจวินเป็นอย่างมาก.
เกี่ยวกับผู้คนที่สูญเสียตัวตนนั้น,แน่นอนว่ากลายเป็นศัตรูของผู้คน,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่หลบเลี่ยงคนเหล่านั้น,พวกเขาที่เข้ามาหลบภัยทำให้ทุกคนเผยท่าทางซาบซึ้งไม่น้อย.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ขอบคุณเซิ่งหวังจง!"ทุกคนที่เอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.
เพราะว่าจงซานพยักหน้ายอมรับให้พวกเขาเข้ามาอยู่ด้านในได้นั่นเอง.
ในเวลานี้ทุกคนที่หันหน้าจ้องมองไปยังด้านนอก.
ที่ด้านนอกนั้น,การต่อสู้ที่รุนแรงกำลังเริ่มขึ้น,การต่อสู้อย่างหนักหน่วงรุนแรง,การต่อสู้ที่ไร้ระบบระเบียบ,ทุกคนที่กลายเป็นบ้าคลั่งเสียสติพุ่งเข้าห้ำหั่นกัน,ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า!
พริบตาเดียว,เหล่าผู้ฝึกตนจำนวนมากตกตายไปในทันที.
ทว่าดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เหล่าผู้ฝึกตนที่บาดเจ็บล้มตายนั้นมีบางอย่างเกิดขึ้น.
เหล่าศพที่ล่วงหล่นล้มลง,ร่างกายที่กำลังบิดเบี้ยวหลุดร่อนในทันที.
ศพที่นอนตายเนื้อหนังเลือดเนื้อที่สลายกลายเป็นหมอกโลหิต,ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังสูบออกไป,พริบตาเดียวร่างเหล่านั้นที่แห้งเหี่ยวเหลือเพียงกระดูก,เลือดเนื้อที่หายไปทั้งหมด,แม้แต่ดวงวิญญาณก็ถูกสูบไปด้วย,พุ่งไปยังค่ายกล.
แต่กระนั้นผู้คนก็ยังบ้าคลั่งไม่ยอมหยุด,ยังคงฆ่ากันและกัน,ต่อสู้จนตัวตาย,ไร้ซึ่งเหตุผลในการต่อสู้.
ในกลุ่มดังกล่าว,ทุกคนที่เห็นแม้แต่เซียนบรรพชน,แม้นว่าจะเป็นเซียนบรรพชนขั้นต้น,ทว่าก็ยังนับว่าเป็นเซียนบรรพชน,และมีเซียนโบราณหลายคนที่ล้อมสังหารเขา,ทุกคนที่บ้าคลั่งไปหมด,แม้แต่เซียนบรรพชนยังค่อยๆกลายเป็นบ้าคลั่งด้วยเช่นกัน.
"แฮกกๆ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในม่านพลังป้องกัน,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่กำลังสูดหายใจอันเย็นเยือบเข้ามา,นี่เป็นค่ายกลที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก,แม้แต่เซียนบรรพชน,ยังสูญเสียจิตสำนึกไปด้วยอย่างงั้นรึ?
"บางอย่างค่ายกลนี้,ข้ารู้จัก!"เซิ่งกงเป้าที่อยู่ข้างๆเอ่ยออกมาในทันที,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์.
"รู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
หลายๆคนที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
ด้วยชื่อเสียงของเซิ่งกงเป้าไม่จำเป็นต้องเอ่ย,คำพูดของเขาย่อมสามารถเชื่อถือได้.
"ขอรับ,ผลของมันที่เฉินเห็น,ทำให้รับรู้,แต่ก็ไม่สามารถยืนยันได้อย่างมั่นใจนัก!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางลังเล.
"กล่าว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ใช่,เนื่องจางมันไม่ได้ปรากฏขึ้นในโลกใบใหญ่นานแล้ว,ตามข้อมูลของต้าซ่างนั่น,เคยเกิดขึ้นในยุคของราชันย์จวิน,ยุคของไท่อี้,ราชันย์ตะวันออกไท่อี้
เขานับว่าเป็นผู้ฝึกตนค่ายกลอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้,ด้วยการใช้ค่ายกลที่หลากหลาย,สามารถผสานทำให้มันทำงานร่วมกันได้,อย่างไรก็ตาม,ค่ายกลนี้ไม่เคยนำมาใช้เลย,แม้แต่เมื่อครั้งก่อสงครามกับเผ่าอสูรเผ่าอู่ก็ตาม,ไท่อี้แทบจะไม่เคยได้ใช้มันออกมา,ทว่าหากใช้ออกมาแล้วมันจะกลายเป็นค่ายกลทรงพลังสุดยอด,สามารถสังหารทุกคนที่อยู่ด้านในได้ไม่มีเหลือ!"
"ข้าคิดว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่ตำนาน,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีจริง,ถ้าจะให้เรียบล่ะก็,มันน่าจะมีชื่อว่า,สุสาน."เซิ่งกงเป้าที่สูดหายใจลึก.
"สุสาน?"ใบหน้าของทุกคนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เพียงแค่คำเดียว,สุสาน! ทว่านามของมัน,ก็ทำให้ทุกคนกลายเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที.
สุสาน,ความหมายที่เหมือนกับหลุมฝั่งศพ,เพียงแค่นามของมัน,ก็ทำให้ทุกคนรู้ว่ามันหนักหนาน่าหวาดหวั่นขึ้นมาแล้ว,นอกจากนี้,ค่ายกลนี้ยังถูกสร้างขึ้นโดยราชันย์ตะวันออกไท่อี้ในวันที่รุ่งเรื่องสูงสุด,ยอดฝีมือค่ายกลอันดับหนึ่ง,มีใครบ้างที่จะไม่หวาดกลัว?
"แล้วอย่างไรต่อ!"จงซานที่สอบถาม.
"ค่ายกลนี้น่าเกรงขามนัก,เฉินไม่รู้อะไรชัดเจนนัก,รู้เพียงว่ามันสามารถเคลื่อนย้ายปราณวิญญาณที่จัดเตรียมขึ้นด้วยเส้นโลหิตมังกรของผืนปฐพี,ด้วยเส้นโลหิตมังกรแล้ว,จะทำให้พลังแห่งกฏฟ้าดินปั่นป่วน,ส่งผลต่อปราชญ์เทพโดยตรง!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ปราชญ์เทพ?"ทุกคนที่ใบหน้าบิดเบี้ยวเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"สถานที่เรียกว่าโลกใบใหญ่นี้,ภายในค่ายกลจะเปลี่ยนไป,ทำให้ผู้ฝึกตนทุกคนไร้ซึ่งข้อจำกัด,ทว่าเทียนเต๋าจะไม่สามารถใช้ออกมาได้."เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"ไม่ใช่แค่เทียนเต๋าอย่างงั้นรึ?
ต้าเต๋าที่มีการสร้างขึ้นมาด้วยรากฐานของเทียนเต๋าด้วย,ต้าเต๋าก็ไม่สามารถใช้ได้,บางที่,พื้นที่แห่งนี้คงเหมือนกับ,ปมกาลอากาศ,ที่สูญเสียการใช้พลังรากฐานของโลกใบใหญ่ไป?"เซียนเซิงซือกล่าวสอบถามออกมา.
"ใช่,เหมือนกับปมกาลอากาศ,ที่นี่,ปราชญ์เทพไม่สามารถใช้เทียนเต๋าได้,อย่างไรก็ตาม,ปราชญ์เทพยังสามารถรักษาสติของตัวเองได้,ทำให้สามารถทะลวงหนีออกจากค่ายกลได้,ทว่าต่ำกว่าปราชญ์เทพจะไม่สามารถรักษาสติได้! จะไล่ล่าสังหารกันและกันจนตายไปด้วยกันทั้งหมด."เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"ไล่ล่าสังหารกันและกัน?"จินเผิงที่จ้องมองการต่อสู้ด้านนอกแล้ว,ใบหน้าถึงกับบดเบี้ยวกลายเป็นอัปลักษณ์ไปในทันทีเช่นกัน.
"ไล่ล่ากันและกัน,ก่อนหน้านี้มีเพียงไม่กี่คนที่สูญเสียสติ,ทว่าตอนนี้ทุกคนได้เสียสติไปหมดแล้ว,ผู้ฝึกตนที่สูญเสียสติที่เดินทางมาที่นี่,เพื่อตามหาตำหนักจื่อเซียวมากมาย,พวกเขาคงจะต่อสู้จนตัวตาย,ตกตายไปเป็นจำนวนมากมายแน่นอน."เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่แปลกใจเลยเรียกค่ายกลนี้ว่า,สุสาน,ทุกคนที่อยู่ในค่ายกลจะเริ่มไล่ล่าสังหารกันและกัน,แม้ว่าจะไม่ต้องการ,ทว่าทุกคนที่อยู่ด้านในจะต้องตาย,ทั่วทั้งทวีปหนานจานปู่,จะต้องตายทุกคนอย่างงั้นรึ?
ถูกกับใช้คนทั้งทวีปในการสังเวยเลยรึ?"เต้าเหรินถูที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เต้าเหรินถูที่ใช้ชีวิตด้วยการสังหารผู้คนมากมาย,ทว่าก็ไม่มีทางที่จะสังหารคนได้มากมายมหาศาลได้ขนาดนั้น.
ภายในทวีปหนานจานปู่,อย่างน้อยๆจะต้องมีคนกว่าร้อยล้านคน,มีราชวงศ์อยู่ไม่น้อยต้องถูกกำจัดไปทั้งหมดอย่างงั้นรึ?
ภายในม่านพลัง,ผู้ฝึกตนมากมายถึงกับสั่นสะท้าน,นี่มัน,น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
"แล้วเกี่ยวกับคนที่ตกตายไปล่ะ?
แก่นเลือดเนื้อและโลหิต,แม้แต่ดวงวิญญาณก็ถูกสูบไปทั้งหมดเลยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"เรื่องนี้เฉินเองก็ไม่รู้!"
"ทว่า,มีบางคนที่ได้รับการการยกเว้น,ด้วยการที่มีหลายคนที่ไม่ได้ผลกระทบ,ทำให้เฉินเองก็ไม่เข้าใจ!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"ยกเว้น?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"ใช่,บางคน,ดังเช่นปราชญ์เทพ,ที่ไม่เสียสติ,แม้นว่าจะไม่สามารถใช้เทียนเต่าได้,ทว่าก็ได้รับการระเว้น,ทว่าด้วยม่านป้องกันอำนาจเวลา,บางที่ก็ได้รับการยกเว้นเช่นกัน!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
ยกเว้น?
ทุกๆคนที่เผยท่าทางดีใจขึ้นมาในทันที,ก่อนที่จะหันหน้าพร้อมกับแสดงความเคารพต่อบรรพชนหงจวิน.
หงจวินที่จ้องมองไปยังจงซาน,เห็นจงซานที่พยักหน้ารับ,ร่างกายของเขาที่เปลี่ยนไปทันที,เปลี่ยนเป็นร่างของโหลวซิงเฉินในทันที.
"เอ๊ะ?"ผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ทุกๆท่าน,ข้าเป็นคนของต้าเจิ้ง,มีนามว่าโหลวซิงเฉิน,ก่อนหน้านี้เป็นหงจวิน,เพื่อผลประโยชน์ของต้าเจิ้ง,ขอทุกท่านอย่างได้ตำหนิ!"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยออกมาในทันที.
ในเวลานี้,โหลวซิงเฉินและจงซานไม่รู้สึกหวาดกลัวที่คนอื่นๆจะโกรธเกรี้ยวกับการหลอกลวง.
ด้วยม่านพลังเวลาของโหลวซิงเฉิน,ทำให้ต้าเจิ้งสามารถกุมความได้เปรียบมากมาย,หากว่าไม่พอใจ,ตอนนี้ก็ให้ออกไป.
ทันใดนั้น,ผู้ฝึกตนมากมายที่อ้าปากค้าง,จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน,ไม่รู้เช่นกันว่าจะทำอย่างไรดี.
หากพวกเขาโกรธเกรี้ยวไม่ยอมรับ,ก็ต้องบินออกไป,ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องสูญเสียสติไปในทันที,และพวกเขาก็จะไล่ล่าสังหารกันและกันจนตาย.
ในเวลานี้,ก็เหมือนตกกระไดหัวใจพลอยโจน,ได้แต่พยักหน้ายอมรับ.
นี่เป็นแผนการที่จงซานกระทำให้พวกเขายอมรับไม่สามารถปฏิเสธได้.
โหลวซิงเฉินที่ได้ทำการกล่าวปลอบประโลมเหล่าผู้ฝึกตนที่เขาได้ใช้แผนการล่อลวงมา.
ส่วนจงซาน,ได้เหล่าคนสำคัญของต้าเจิ้งไปยังขอบของม่านพลังเวลา,หลายๆคนที่ลองพยายามออกไปด้านนอกเพื่อทดสิบ.
ช่างน่าเสียดาย,ทั้งจินเผง,หวังคูก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ,ด้วยความรู้สึกที่ยากจะควบคุม,ทำให้ได้แต่เร่งรีบกลับเข้ามาในม่านพลัง.
เซียนเซิงซือไม่ได้ทดสอบ,จงซานไม่ได้ให้เขาลองทอดสอบ.
ท้ายที่สุด,ดูเหมือนมีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบ,หวนจี!
ไม่มีผลอะไรกับหวนจี,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,หวนจี,นางเป็นใครกัน?
"ข้าจะลองดู!"จงซานที่ก้าวออกไป.
เพราะว่าสามารถกลับเข้ามาได้ในทันที,จึงไม่มีใครกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของจงซานแต่อย่างใด.
ทันทีที่จงซานก้าวออกไปนั้น.
"ปัง,ปัง,ปัง
..................!”
จงซานที่รู้สึกราวกับว่ามีเสียงบางอย่างราวกับสายฟ้าฟากลงมา,ราวกับว่ามีพลังบางอย่างก่อเกิดขึ้นภายในร่างของตัวเอง.
ตัวเขาก็ได้รับผลกระทบอย่างงั้นรึ?
จากนั้นจงซานก็พบว่าทุกอย่างกลับมาเป็นปกรติ,ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีผลกับเขา,ดูเหมือนว่าพลังดังกล่าวนั้นจะมีผลต่อรากฐานของร่างกาย,พลังดังกล่าวนั้นจะกัดกร่อนชะตามาตรฐาน.
ทว่า,เหมือนกับสายฟ้าที่ฟาดลงมาเรื่อยๆและตลอดเวลา,แต่ด้วยรากของพรสวรรค์ร่างกายของจงซานที่ไม่ธรรมดา,ทำให้พลังดังกล่าวไม่ได้ส่งผลต่อเขาแต่อย่างใด.
"เซิ่งหวัง!"ทุกคนที่อยู่ด้านหลังที่เอ่ยออกมาด้วยความร้อนใจ.
"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่โบกมือไปมา.
เหมือนดั่งคลื่นทะเลที่สาดซัด,ทว่าพรสวรรค์ร่างกายของจงซานที่เหมือนกับเทือกเขาเทวะที่ใหญ่โต,ทำให้คลื่นทะเลไม่สามารถสั่นคลอนได้.
ไม่สามารถสั่นคลอนรากพรสวรรค์ร่างกาย,ไม่สามารถที่จะสั่นคลอนชะตาวิถี?
รากพรสวรรค์ทางร่างกายที่แข็งแกร่งดั่งหินผา,จงซานรับรู้ได้ในทันที,ค่ายกลนี้,ไม่ส่งผลต่อเขา.
Chapter 1192 Tomb
冢
สุสาน
ค่ายกลที่ปกคลุมไปทั่วทวีปหนานจานปู่อย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คาดเดา,แทบทุกคนต้องเผยท่าทางหวาดผวา,สำหรับจงซานและคนอื่นๆ,เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเห็น,ต้องไม่ลืมถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เขตแดนน้ำพุเหลืองของทวีปตะวันตก,ดูคล้ายๆกัน,ในครั้งนั้นค่ายกลดังกล่าวก็เป็นค่ายกลที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ถึงแม้นว่าจะมีสามเซียนบรรพชน,ทว่าก็ไม่สามารถที่จะเห็นแม้แต่ร่องรอยค่ายกล.
"เซิ่งหวังจง,ดูเหมือนว่าค่ายกลนี้,จะไม่ใช่ค่ายกลฮวงจุ้ยธรรมดาแล้ว!"ชายชุดดำที่อยู่ด้านข้างที่เอ่ยปากออกมา.
ชายในชุดดำเอ่ย,ทำให้ทุกคนหันหน้ามาจ้องมอง.
ไม่ใช่ค่ายกลฮวงจุ้ย? สวรรค์และปฐพีปั่นป่วน,เป็นค่ายกลที่กว้างใหญ่ไพศาล,มีเพียงแค่ค่ายกลฮวงจุ้ยเท่านั้นที่จะสามารถทำได้.
"เซียนเซิงจิงหง,คิดว่าอย่างไร?"จงซานเอ่ยถาม.
"รูปแบบทั้งหมด,ข้าไม่สามารถเข้าใจได้,ที่ด้านในนั้นเป็นค่ายกลฮวงจุ้ยไม่ผิดแน่,ทว่ามันไม่ได้มีเพียงแค่ค่ายกลฮวงจุ้ยเท่านั้น,แต่ด้านในนั้นมีกลิ่นอายของค่ายกล,ช่วงชิงชะตาด้วย!"จื่อหยางจิงหงที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ค่ายกลช่วงชิงชะตา?"จงซานที่สายตาขยับไปมาเล็กน้อย.
ค่ายกลช่วงชิงชะตา,นี่เป็นครั้งที่สองที่จงซานได้ยิน,นี่คือค่ายกลที่แปลกประหลาดที่ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาสามารถใช้ได้,ในอดีตในโลกใบเล็ก,บุตรคนที่สามจงเสวียนของจงซาน,ได้ออกมาต่อสู้กับกงเชียนคนเดียว,ด้วยการใช้วิชาช่วงชิงชะตาต้าเหยี่ยน,ค่ายกลดังกล่าวนั้นเป็นค่ายกลช่วงชิงชะตาที่ทำลายลิขิตมาตรฐานของกงเชียน,ช่วยให้เขาสามารถล้มกงเชียนได้ในครั้งนั้น.
แม้นว่าจะมีจิงหงอยู่ที่นี่,ทว่าจงซานรู้ดีว่ามันทรงพลังน่าเกรงขามขนาดใหน.
ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,คือผู้ฝึกตนที่อยู่ใกล้เคียงบำเพ็ญชีวิตมากที่สุด,ทว่าจงซานที่รับรู้มาจากตำหนักฟู่ซี,การเข้าใกล้เคียง,ก็ทำได้แค่ใกล้เคียง,ผู้บำเพ็ญช่วงชิงชะตาที่บำเพ็ญโชค,นับเป็นหนึ่งในการฝึกตนที่น่าเกรงขามที่สุด.
เส้นทางการบำเพ็ญ,ลำดับหนึ่งบำเพ็ญชีวิต,ลำดับสอง,โชค,ลำดับสามฮวงจุ้ย,ลำดับสี่,บำเพ็ญกรรม,ลำดับห้าบำเพ็ญชื่อเสียง.
ห้าวิธีคือห้าเส้นทางแห่งการบำเพ็ญ,ทว่าวิชาที่แปลกประหลาดที่มีทักษะค่ายกลที่ทรงพลัง,คือผู้บำเพ็ญโชคที่ใช้ค่ายกลช่วงชิงชะตา,และผู้บำเพ็ญฮวงจุ้ย,ที่ใช้ค่ายกลฮวงจุ้ย.
ในเวลานี้,ค่ายกลที่ปกคลุมทั่วทั้งทวีปหนานจานปู่,คาดไม่ถึงเลยว่าไม่เพียงแต่ค่ายกลฮวงจุ้ย,และยังมีค่ายกลช่วงชิงชะตาด้วย?
"ค่ายกลช่วงชิงชะตา?"หลายๆคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
บางคนที่เคยได้ยินเกี่ยวกับค่ายกลช่วงชิงชะตา,ทว่าบางคนก็ไม่เคยได้ยิน,หลายๆคนที่จ้องมองไปยังจื่อหยางจิงหงด้วยความอยากรู้อยากเห็น.
ทว่าในเวลานี้,ด้านนอกม่านป้องกัน,ปรากฏเหตุการณ์ที่แปลกประหลาด.
ที่ด้านนอกนั้น,เหล่าผู้ฝึกตนที่มารวมตัวกันมากมาย,ในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดเริ่มแสดงท่าทางแปลกประหลาดออกไป.
มีผู้ฝึกตนบางคน,ที่ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว,พร้อมกับปลดปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงระเบิดออกมา.
บางคน,ที่หันหน้าก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังทิศทางตำหนักจื่อเซียว,ทว่าบางคนที่ดวงตาสีแดง,ทันใดนั้นก็ชักกระบี่ออกมา.
"ปัง ~~~~~~~~ ปัง~~~~~~~~
ปัง~~~~~~~~~!”
ปรากฏเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดขึ้น,ผู้ฝึกตนที่กลายเป็นบ้าคลั่งไล่ล่าสังหาร,ราวกับว่าสูญสิ้นซึ่งเหตุผล,สู้,ต่อสู้,เริ่มสังหารอีกฝ่ายในทันที!
ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า!
การต่อสู้ที่ไร้เหตุผลบ้าคลั่งปะทุขึ้นมาในทันที.
”!” ”!” ............
ผู้ฝึกตนหลายคนที่ยังคงสติอยู่ได้เร่งรีบพุ่งตรงมายังม่านพลังป้องกันทันที.
เมื่อเข้ามายังม่านพลัง,ทันใดนั้นก็เป็นปรปักษ์กับคนข้างในทันที.
"คารวะบรรพชนชราหงจวิน(ร่างอุปโลกโหลวซิงเฉิน),คารวะเซิ่งหวังจง!"ผู้ฝึกตนที่เข้ามาข้างในได้กล่าวออกมาในทันที.
ที่ด้านนอกที่เปลี่ยนไปในทันที,แน่นอนย่อมทำให้คนที่อยู่ด้านในต้องระมัดระวัง,ทว่าในเวลานี้ผู้คนที่อยู่ในในม่านพลังรู้สึกดีใจขึ้นมาในทันที,เพราะว่าม่านพลังดังกล่าวนี้สามารถต้านผลจากค่ายกลด้านนอกได้.
ในเวลานี้,ทุกๆคนที่เริ่มรู้สึกขอบคุณหงจวินเป็นอย่างมาก.
เกี่ยวกับผู้คนที่สูญเสียตัวตนนั้น,แน่นอนว่ากลายเป็นศัตรูของผู้คน,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่หลบเลี่ยงคนเหล่านั้น,พวกเขาที่เข้ามาหลบภัยทำให้ทุกคนเผยท่าทางซาบซึ้งไม่น้อย.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ขอบคุณเซิ่งหวังจง!"ทุกคนที่เอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.
เพราะว่าจงซานพยักหน้ายอมรับให้พวกเขาเข้ามาอยู่ด้านในได้นั่นเอง.
ในเวลานี้ทุกคนที่หันหน้าจ้องมองไปยังด้านนอก.
ที่ด้านนอกนั้น,การต่อสู้ที่รุนแรงกำลังเริ่มขึ้น,การต่อสู้อย่างหนักหน่วงรุนแรง,การต่อสู้ที่ไร้ระบบระเบียบ,ทุกคนที่กลายเป็นบ้าคลั่งเสียสติพุ่งเข้าห้ำหั่นกัน,ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า!
พริบตาเดียว,เหล่าผู้ฝึกตนจำนวนมากตกตายไปในทันที.
ทว่าดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เหล่าผู้ฝึกตนที่บาดเจ็บล้มตายนั้นมีบางอย่างเกิดขึ้น.
เหล่าศพที่ล่วงหล่นล้มลง,ร่างกายที่กำลังบิดเบี้ยวหลุดร่อนในทันที.
ศพที่นอนตายเนื้อหนังเลือดเนื้อที่สลายกลายเป็นหมอกโลหิต,ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังสูบออกไป,พริบตาเดียวร่างเหล่านั้นที่แห้งเหี่ยวเหลือเพียงกระดูก,เลือดเนื้อที่หายไปทั้งหมด,แม้แต่ดวงวิญญาณก็ถูกสูบไปด้วย,พุ่งไปยังค่ายกล.
แต่กระนั้นผู้คนก็ยังบ้าคลั่งไม่ยอมหยุด,ยังคงฆ่ากันและกัน,ต่อสู้จนตัวตาย,ไร้ซึ่งเหตุผลในการต่อสู้.
ในกลุ่มดังกล่าว,ทุกคนที่เห็นแม้แต่เซียนบรรพชน,แม้นว่าจะเป็นเซียนบรรพชนขั้นต้น,ทว่าก็ยังนับว่าเป็นเซียนบรรพชน,และมีเซียนโบราณหลายคนที่ล้อมสังหารเขา,ทุกคนที่บ้าคลั่งไปหมด,แม้แต่เซียนบรรพชนยังค่อยๆกลายเป็นบ้าคลั่งด้วยเช่นกัน.
"แฮกกๆ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในม่านพลังป้องกัน,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่กำลังสูดหายใจอันเย็นเยือบเข้ามา,นี่เป็นค่ายกลที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก,แม้แต่เซียนบรรพชน,ยังสูญเสียจิตสำนึกไปด้วยอย่างงั้นรึ?
"บางอย่างค่ายกลนี้,ข้ารู้จัก!"เซิ่งกงเป้าที่อยู่ข้างๆเอ่ยออกมาในทันที,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์.
"รู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
หลายๆคนที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
ด้วยชื่อเสียงของเซิ่งกงเป้าไม่จำเป็นต้องเอ่ย,คำพูดของเขาย่อมสามารถเชื่อถือได้.
"ขอรับ,ผลของมันที่เฉินเห็น,ทำให้รับรู้,แต่ก็ไม่สามารถยืนยันได้อย่างมั่นใจนัก!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางลังเล.
"กล่าว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ใช่,เนื่องจางมันไม่ได้ปรากฏขึ้นในโลกใบใหญ่นานแล้ว,ตามข้อมูลของต้าซ่างนั่น,เคยเกิดขึ้นในยุคของราชันย์จวิน,ยุคของไท่อี้,ราชันย์ตะวันออกไท่อี้
เขานับว่าเป็นผู้ฝึกตนค่ายกลอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้,ด้วยการใช้ค่ายกลที่หลากหลาย,สามารถผสานทำให้มันทำงานร่วมกันได้,อย่างไรก็ตาม,ค่ายกลนี้ไม่เคยนำมาใช้เลย,แม้แต่เมื่อครั้งก่อสงครามกับเผ่าอสูรเผ่าอู่ก็ตาม,ไท่อี้แทบจะไม่เคยได้ใช้มันออกมา,ทว่าหากใช้ออกมาแล้วมันจะกลายเป็นค่ายกลทรงพลังสุดยอด,สามารถสังหารทุกคนที่อยู่ด้านในได้ไม่มีเหลือ!"
"ข้าคิดว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่ตำนาน,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีจริง,ถ้าจะให้เรียบล่ะก็,มันน่าจะมีชื่อว่า,สุสาน."เซิ่งกงเป้าที่สูดหายใจลึก.
"สุสาน?"ใบหน้าของทุกคนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เพียงแค่คำเดียว,สุสาน! ทว่านามของมัน,ก็ทำให้ทุกคนกลายเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที.
สุสาน,ความหมายที่เหมือนกับหลุมฝั่งศพ,เพียงแค่นามของมัน,ก็ทำให้ทุกคนรู้ว่ามันหนักหนาน่าหวาดหวั่นขึ้นมาแล้ว,นอกจากนี้,ค่ายกลนี้ยังถูกสร้างขึ้นโดยราชันย์ตะวันออกไท่อี้ในวันที่รุ่งเรื่องสูงสุด,ยอดฝีมือค่ายกลอันดับหนึ่ง,มีใครบ้างที่จะไม่หวาดกลัว?
"แล้วอย่างไรต่อ!"จงซานที่สอบถาม.
"ค่ายกลนี้น่าเกรงขามนัก,เฉินไม่รู้อะไรชัดเจนนัก,รู้เพียงว่ามันสามารถเคลื่อนย้ายปราณวิญญาณที่จัดเตรียมขึ้นด้วยเส้นโลหิตมังกรของผืนปฐพี,ด้วยเส้นโลหิตมังกรแล้ว,จะทำให้พลังแห่งกฏฟ้าดินปั่นป่วน,ส่งผลต่อปราชญ์เทพโดยตรง!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ปราชญ์เทพ?"ทุกคนที่ใบหน้าบิดเบี้ยวเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"สถานที่เรียกว่าโลกใบใหญ่นี้,ภายในค่ายกลจะเปลี่ยนไป,ทำให้ผู้ฝึกตนทุกคนไร้ซึ่งข้อจำกัด,ทว่าเทียนเต๋าจะไม่สามารถใช้ออกมาได้."เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"ไม่ใช่แค่เทียนเต๋าอย่างงั้นรึ?
ต้าเต๋าที่มีการสร้างขึ้นมาด้วยรากฐานของเทียนเต๋าด้วย,ต้าเต๋าก็ไม่สามารถใช้ได้,บางที่,พื้นที่แห่งนี้คงเหมือนกับ,ปมกาลอากาศ,ที่สูญเสียการใช้พลังรากฐานของโลกใบใหญ่ไป?"เซียนเซิงซือกล่าวสอบถามออกมา.
"ใช่,เหมือนกับปมกาลอากาศ,ที่นี่,ปราชญ์เทพไม่สามารถใช้เทียนเต๋าได้,อย่างไรก็ตาม,ปราชญ์เทพยังสามารถรักษาสติของตัวเองได้,ทำให้สามารถทะลวงหนีออกจากค่ายกลได้,ทว่าต่ำกว่าปราชญ์เทพจะไม่สามารถรักษาสติได้! จะไล่ล่าสังหารกันและกันจนตายไปด้วยกันทั้งหมด."เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"ไล่ล่าสังหารกันและกัน?"จินเผิงที่จ้องมองการต่อสู้ด้านนอกแล้ว,ใบหน้าถึงกับบดเบี้ยวกลายเป็นอัปลักษณ์ไปในทันทีเช่นกัน.
"ไล่ล่ากันและกัน,ก่อนหน้านี้มีเพียงไม่กี่คนที่สูญเสียสติ,ทว่าตอนนี้ทุกคนได้เสียสติไปหมดแล้ว,ผู้ฝึกตนที่สูญเสียสติที่เดินทางมาที่นี่,เพื่อตามหาตำหนักจื่อเซียวมากมาย,พวกเขาคงจะต่อสู้จนตัวตาย,ตกตายไปเป็นจำนวนมากมายแน่นอน."เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่แปลกใจเลยเรียกค่ายกลนี้ว่า,สุสาน,ทุกคนที่อยู่ในค่ายกลจะเริ่มไล่ล่าสังหารกันและกัน,แม้ว่าจะไม่ต้องการ,ทว่าทุกคนที่อยู่ด้านในจะต้องตาย,ทั่วทั้งทวีปหนานจานปู่,จะต้องตายทุกคนอย่างงั้นรึ?
ถูกกับใช้คนทั้งทวีปในการสังเวยเลยรึ?"เต้าเหรินถูที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เต้าเหรินถูที่ใช้ชีวิตด้วยการสังหารผู้คนมากมาย,ทว่าก็ไม่มีทางที่จะสังหารคนได้มากมายมหาศาลได้ขนาดนั้น.
ภายในทวีปหนานจานปู่,อย่างน้อยๆจะต้องมีคนกว่าร้อยล้านคน,มีราชวงศ์อยู่ไม่น้อยต้องถูกกำจัดไปทั้งหมดอย่างงั้นรึ?
ภายในม่านพลัง,ผู้ฝึกตนมากมายถึงกับสั่นสะท้าน,นี่มัน,น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
"แล้วเกี่ยวกับคนที่ตกตายไปล่ะ?
แก่นเลือดเนื้อและโลหิต,แม้แต่ดวงวิญญาณก็ถูกสูบไปทั้งหมดเลยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"เรื่องนี้เฉินเองก็ไม่รู้!"
"ทว่า,มีบางคนที่ได้รับการการยกเว้น,ด้วยการที่มีหลายคนที่ไม่ได้ผลกระทบ,ทำให้เฉินเองก็ไม่เข้าใจ!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"ยกเว้น?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"ใช่,บางคน,ดังเช่นปราชญ์เทพ,ที่ไม่เสียสติ,แม้นว่าจะไม่สามารถใช้เทียนเต่าได้,ทว่าก็ได้รับการระเว้น,ทว่าด้วยม่านป้องกันอำนาจเวลา,บางที่ก็ได้รับการยกเว้นเช่นกัน!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
ยกเว้น?
ทุกๆคนที่เผยท่าทางดีใจขึ้นมาในทันที,ก่อนที่จะหันหน้าพร้อมกับแสดงความเคารพต่อบรรพชนหงจวิน.
หงจวินที่จ้องมองไปยังจงซาน,เห็นจงซานที่พยักหน้ารับ,ร่างกายของเขาที่เปลี่ยนไปทันที,เปลี่ยนเป็นร่างของโหลวซิงเฉินในทันที.
"เอ๊ะ?"ผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ทุกๆท่าน,ข้าเป็นคนของต้าเจิ้ง,มีนามว่าโหลวซิงเฉิน,ก่อนหน้านี้เป็นหงจวิน,เพื่อผลประโยชน์ของต้าเจิ้ง,ขอทุกท่านอย่างได้ตำหนิ!"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยออกมาในทันที.
ในเวลานี้,โหลวซิงเฉินและจงซานไม่รู้สึกหวาดกลัวที่คนอื่นๆจะโกรธเกรี้ยวกับการหลอกลวง.
ด้วยม่านพลังเวลาของโหลวซิงเฉิน,ทำให้ต้าเจิ้งสามารถกุมความได้เปรียบมากมาย,หากว่าไม่พอใจ,ตอนนี้ก็ให้ออกไป.
ทันใดนั้น,ผู้ฝึกตนมากมายที่อ้าปากค้าง,จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน,ไม่รู้เช่นกันว่าจะทำอย่างไรดี.
หากพวกเขาโกรธเกรี้ยวไม่ยอมรับ,ก็ต้องบินออกไป,ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องสูญเสียสติไปในทันที,และพวกเขาก็จะไล่ล่าสังหารกันและกันจนตาย.
ในเวลานี้,ก็เหมือนตกกระไดหัวใจพลอยโจน,ได้แต่พยักหน้ายอมรับ.
นี่เป็นแผนการที่จงซานกระทำให้พวกเขายอมรับไม่สามารถปฏิเสธได้.
โหลวซิงเฉินที่ได้ทำการกล่าวปลอบประโลมเหล่าผู้ฝึกตนที่เขาได้ใช้แผนการล่อลวงมา.
ส่วนจงซาน,ได้เหล่าคนสำคัญของต้าเจิ้งไปยังขอบของม่านพลังเวลา,หลายๆคนที่ลองพยายามออกไปด้านนอกเพื่อทดสิบ.
ช่างน่าเสียดาย,ทั้งจินเผง,หวังคูก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ,ด้วยความรู้สึกที่ยากจะควบคุม,ทำให้ได้แต่เร่งรีบกลับเข้ามาในม่านพลัง.
เซียนเซิงซือไม่ได้ทดสอบ,จงซานไม่ได้ให้เขาลองทอดสอบ.
ท้ายที่สุด,ดูเหมือนมีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบ,หวนจี!
ไม่มีผลอะไรกับหวนจี,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,หวนจี,นางเป็นใครกัน?
"ข้าจะลองดู!"จงซานที่ก้าวออกไป.
เพราะว่าสามารถกลับเข้ามาได้ในทันที,จึงไม่มีใครกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของจงซานแต่อย่างใด.
ทันทีที่จงซานก้าวออกไปนั้น.
"ปัง,ปัง,ปัง
..................!”
จงซานที่รู้สึกราวกับว่ามีเสียงบางอย่างราวกับสายฟ้าฟากลงมา,ราวกับว่ามีพลังบางอย่างก่อเกิดขึ้นภายในร่างของตัวเอง.
ตัวเขาก็ได้รับผลกระทบอย่างงั้นรึ?
จากนั้นจงซานก็พบว่าทุกอย่างกลับมาเป็นปกรติ,ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีผลกับเขา,ดูเหมือนว่าพลังดังกล่าวนั้นจะมีผลต่อรากฐานของร่างกาย,พลังดังกล่าวนั้นจะกัดกร่อนชะตามาตรฐาน.
ทว่า,เหมือนกับสายฟ้าที่ฟาดลงมาเรื่อยๆและตลอดเวลา,แต่ด้วยรากของพรสวรรค์ร่างกายของจงซานที่ไม่ธรรมดา,ทำให้พลังดังกล่าวไม่ได้ส่งผลต่อเขาแต่อย่างใด.
"เซิ่งหวัง!"ทุกคนที่อยู่ด้านหลังที่เอ่ยออกมาด้วยความร้อนใจ.
"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่โบกมือไปมา.
เหมือนดั่งคลื่นทะเลที่สาดซัด,ทว่าพรสวรรค์ร่างกายของจงซานที่เหมือนกับเทือกเขาเทวะที่ใหญ่โต,ทำให้คลื่นทะเลไม่สามารถสั่นคลอนได้.
ไม่สามารถสั่นคลอนรากพรสวรรค์ร่างกาย,ไม่สามารถที่จะสั่นคลอนชะตาวิถี?
รากพรสวรรค์ทางร่างกายที่แข็งแกร่งดั่งหินผา,จงซานรับรู้ได้ในทันที,ค่ายกลนี้,ไม่ส่งผลต่อเขา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น