Immortality Chapter 1185Young Master Heavenly Demon of tragedy
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1185 โศกนาฏกรรมของนายน้อยปิศาจสวรรค์.
Chapter 1185Young Master Heavenly Demon of
tragedy
悲剧的天魔公子
โศกนาฏกรรมของนายน้อยปิศาจสวรรค์.
สองเซียนบรรพชนที่นายน้อยปิศาจสวรรค์นำมารับคำ,ทุกคนที่อยู่รอบๆก็เข้าใจได้ในทันทีว่า,วิหารเต๋าทางเหนือและวิหารเต๋าทางใต้ร่วมมือเข้าโจมตีวิหารเต๋าตะวันตก.
สองวิหารหงจวินทางเหนือและทางใต้ควรที่จะเป็นเหมือนน้ำกับไฟ,ทว่าในเวลานี้กลับจับมือเป็นพันธมิตรกัน.
เรื่องนี้ทำกลายเป็นสัญญาณให้ทุกคนครุ่นคิดเกี่ยวกับวิหารหงจวินที่แท้จริง.
นายน้อยปิศาจสวรรค์,ทั้งคู่นั้นเคยต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงมาแล้ว,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,หากพวกเขาเป็นวิหารเต๋าของจริง,ไม่มีทางที่พวกเขาทั้งคู่จะร่วมมือกัน,เว้นแต่พวกเขาจะเป็นของปลอมจึงได้ต้องการทำลายของจริงให้สิ้นซาก.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น
............!
ทุกคนที่ได้แต่เงียบ,จ้องมองเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดที่เกิดขึ้น.
สองเซียนบรรพชนที่พุ่งตรงไปยังวิหารหงจวินในทันที,ทว่าในเวลานั้นมีภาพเงาของร่างสองร่างปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว.
ใบหน้าของจงซานยังคงนิ่งงันไม่กล่าวอะไร,เพราะว่าไม่ต้องการจะให้เกิดปัญหาอะไร.
โหยวซาน,โหยวสุ่ย,ที่ปรากฏขึ้นในทันทีพวกเขาที่สวมชุดดำพุ่งตรงลอยออกมาขวาง.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายใต้สายตามากมายที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,โหยวซานและโหยวสุ่ยก็เข้าปะทะกับสองเซียนบรรพชนฝ่ายตรงข้ามในทันที,พลังปะทะนั้นรุนแรงมาก,ทำให้สองเซียนบรรพชนลอยออกไปบนอากาศสูงขึ้นไป.
สี่เทียนเต๋าถูกใช้ออกมา,พริบตาเดียว,บนท้องฟ้ามีเทียนเต๋าหกเส้น.
นี่เป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานจะมีเซียนบรรพชนมากมายขนาดนี้?
เรื่องนี้,เป็นไปได้ด้วยรึ?
ทุกคนที่อยู่รอบๆต่างก็จ้องมองตาโต.
เหล่าเซียนโบราณหลายสิบคนที่เข้าร่วมต้าเจิ้งก่อนหน้านี้,พวกเขาทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจอย่างมาก,หัวใจที่เผยความตื่นเต้นออกมา,นี่พวกเขาเข้าร่วมต้าเจิ้ง?
แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยรึ?
ทว่าเหล่าคนไม่น้อยที่ปฏิเสธเซิ่งกงเป้าได้แต่ถอนหายใจ,ไม่สงสัยเลยว่าจงซานรู้จักกับหงจวิน,นี่เพียงแค่ความแข็งแกร่งส่วนน้อยของเขาอย่างงั้นรึ?
ข้าราชบริพารเซียนบรรพชน,เขายังมีอีกหรือไม่?
เซิ่งกงเป้าไม่ได้เอ่ยถึง,ทว่าในเวลานี้,ผู้ใต้บังคับบัญชาเซียนบรรพชนของจงซานมีเพียงแค่สี่คนหรือไม่?
บนอากาศ,สามการต่อสู้,จินเผิงสู้กับซุนเฉิน,โหยวซานและโหยวสุ่ยสู้กับสองเซียนบรรพชนที่นายน้อยปิศาจสวรรค์นำมา,ยกเว้นจินเผิง,โหยวซานและโหยวสุ่ยที่กำราบคู่ต่อสู้ได้อย่างหมดจด.
ผู้ติดตามเซียนบรรพชนทั้งสองเวลานี้ลอบมองนายน้อยปิศาจสวรรค์ด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว,ท้ายที่สุดพวกเขาก็ตระหนักได้แล้วถึงคำพูดของปราชญ์เทพเจียงยวี,จงซานแข็งแกร่ง,แข็งแกร่งมากด้วย.
ฝั่งหนึ่งดาบโลหิตของเต้าเหรินถูก,สังหารเหล่าเซียนอสูรให้ตกตายไปอย่างง่ายดาย,เหล่าเซียนอสูรมากมายที่เต็มไปด้วยความกลัว,พริบตาเดียวเหลืออยู่ไม่กี่คนที่เร่งรีบหนีตาย.
มีรึที่พวกเขาจะกล้าต่อสู้กับเต้าเหรินถู,เวลานี้มีเพียงสี่คนที่ยังคงรอดอยู่,ทว่าเต้าเหรินถูที่เต็มไปด้วยความดุร้าย,ต่อหน้าเซียนบรรพชน,ต้าเซียนมีรึที่จะหนีรอด?
เว้นแต่จะปล่อยให้รอดเท่านั้น.
ที่ไกลออกไป,นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่จ้องมองจงซานที่ยืนอยู่อย่างไม่แยแส,ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็มืดคลึ้มขึ้นในทันที.
"มีปัญหาอะไร,นายน้อยปิศาจสวรรค์ตอนนี้รู้สึกกลัว,จึงรอผลลัพธ์อยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ถุยย,จงซาน,อย่าได้ใจให้มันมากนัก,ก่อนหน้านี้ข้าประมาทจึงเสียที,เวลานี้เจ้าไม่โชคดีอีกต่อไปแล้ว!"นายน้อยปิศาจสวรรค์คำราม.
"!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะไม่กล่าวอะไรต่อไป.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่โบกมือ.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท้องฟ้องฟ้ารอบๆตัวเขาที่ดำมืดในทันที.
ทั่วท้องฟ้าในเวลานี้,มีภาพเงามากมายที่กำลังโบกสะบัดร่างรำไปบนอากาศ,บางตัวตกตายที่ตกตายไปในทันที,ทว่าก็ยังทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวมัน.
"สวรรค์,นี่มันปิศาจสรรค์~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เหล่าผู้ฝึกตนไม่น้อยที่หวาดหวั่น,แม้แต่หนีไปในทันที.
มีคนไม่น้อยที่ไม่เคยเห็นปิศาจสวรรค์,เมื่อไม่เคยเห็นความร้ายกาจของมัน,ถึงจะรู้สึกกลัวแต่ก็ไม่ได้หลบหนี.
ปิศาจสวรรค์มหาศาล,หลายพันล้านตน,กำลังพลุ้งพล่านยั่วเยี้ยเต็มอากาศ,ไม่ว่าใครก็ตามที่จ้องมองจะรู้สึกหดหู่ขึ้นมาในทันที.
ต่อหน้าผู้ฝึกตนมากมาย,หลายคนที่ถูกมันสัมผัสตัว,ปิศาจสวรรค์ที่ซึมแทรกเข้ามาร่างกายตัวเองในทันที,และในทันทีทำให้ผู้ฝึกตนเหล่านั้นประสบกับหายนะ.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆจดจ้องมองปิศาจสวรรค์ด้วยความหวาดกลัว,ด้วยจำนวนหลายพันล้าน,สร้างความตื่นตะลึงให้กับพวกเขาเป็นอย่างมาก.
แทบจะไม่สามารถระวังได้แล้ว,ปิศาจสวรรค์มันมากมายเกินไป,เกินกว่าที่พวกเขาจะหลบได้.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ไม่สนใจคนอื่นๆทิศทางที่เขามุ่งตรงมานั้น,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วไปหนีตายในทันที,ไม่จำเป็นต้องถามว่าทำไม,เพียงแค่เห็นปิศาจสวรรค์มหาศาลนั่นก็ทำให้พวกเขาขาสั่นแล้ว.
พื้นที่รอบๆกลายเป็นวุ่นวายโกลาหลขึ้นมาในทันที.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่รู้สึกมีความสุขมากที่เห็นความหวาดกลัวองคนอื่น,จากนั้นเขาที่จ้องมองไปยังจงซาน,ต้องการมองเห็นใบหน้าหวาดผวาของจงซาน,เพราะว่านายน้อยปิศาจสวรรค์นั้นผูกใจเจ็บต้องการเอาคืนจงซานเป็นอย่างมาก.
ร่างกายของนายน้อยปิศาจสวรรค์ที่มีความพิเศษ,การที่เขาสามารถเดินทางมายังโลกใบใหญ่ได้เป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้,ด้วยความพิเศษนี้แม้แต่เซียนบรรพชนก็ยากที่จะทำอะไรเขาได้.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่จ้องมองไปยังจงซาน,เขาที่เห็นจงซานที่ไม่สนใจอะไรเลย,ทำให้เขาแทบคลั่งขึ้นมาด้วยความโกรธ.
จงซานที่ไม่แม้แต่มองมาที่เขา,ราวกับเขาไม่มีตัวตน,แม้นว่าเขาจะไม่ใช่มนุษย์,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าจะกระทำท่าทางเช่นนี้กับเขา?
จงซานที่เวลานี้จ้องมองไปยังซุนเฉิน.
"จงซาน,เจ้า,มันเกินไปแล้ว!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่คำรามลั่น.
ปิศาจสวรรค์มากมายที่กลายเป็นบ้าคลั่งในทันทีเช่นกัน.
"โหยวฉวน,ไปช่วยจินเผิง,รีบจบการต่อสู้นี้ให้เร็ว!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"
อีกหนึ่งร่างที่พุ่งขึ้นไปบนอากาศ,ไม่ได้พุ่งไปยังทิศทางของนายน้อยปิศาจสวรรค์,ทว่าพุ่งตรงไปยังทิศทางของซุนเฉิน.
"ให้มันได้เช่นนี้,เจ้า,ชิ!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่รู้สึกว่าตัวเองถูกดูแคลนอย่างหนัก.
ในเวลาเดียวกันนี้นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่โบกมือออกไป.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่สั่นสะท้านตัวแข็ง,ที่ด้านหลังนายน้อยปิศาจสวรรค์,?ปรากฏปิศาจสวรรค์อีกหลายพันล้านตน,ร่างกาของพวกมันที่เบียดเสียดพุ่งตรงมายังจงซาน.
ผู้ฝึกตนมากมายที่อยู่ไกลออกไป,แม้นจะทำได้แค่มอง,ทว่าภายในใจของพวกเขาที่เย็นยะเยือบ,หวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
ทั่วท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยปิศาจสวรรค์,ตอนนี้ปิศาจสวรรค์นับล้านล้านตนกำลังพุ่งตรงมา! เพียงแค่เห็นก็รู้สึกหนังศีรษะชาหนึกแล้ว,บางคนที่ใบหน้าขาวซีด.
เหล่าเซียนโบราณที่จงซานรับมาในเวลานี้,พวกเขาเริ่มหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,แม้แต่บางคนที่เผยท่าทางหวาดกลัว,จ้องมองไปยังจงซาน,ไม่รู้ว่าจงซานมีแผนอะไร?
แผนการอะไรอย่างงั้นรึ?
จงซานไม่จำเป็นต้องมีแผนการอะไรเลยแม้แต่น้อย,เพราะว่านับตั้งแต่หวนจีมองเห็นนายน้อยปิศาจสวรรค์,ก็เผยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
ในเวลานี้ปิศาจสวรรค์หลายล้านล้านตนที่พุ่งมา,หวนจีในผ้าคลุมดำ,ที่ก้าวออกไปด้านหน้าพุ่งออกไป.
นางที่บินออกไป,ทำให้สายตาของทุกคนที่จ้องมองตกใจเล็กน้อย.
บินออกไป,คนผู้นี้จะเป็นคนรับมืออย่างงั้นรึ?
ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานอย่างงั้นรึ?
ปิศาจสวรรค์หลายล้านล้าน,ไม่ต่างจากแส่หาความตาย.
หวนจีที่ลอยออกไป,เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ต่อหน้าปิศาจสวรรค์ล้านล้านตน,เวลานี้ใบหน้าของนายน้อยปิศาจสวรรค์เต็มไปด้วยความดุร้าย.
หวนจีที่นำถุงมือออกมาสวม,จากนั้นก็ยื่นขึ้นไปบนท้องฟ้า,ราวกับกำลังใช้ฝ่ามือสั่งฝ่ายตรงข้ามไม่ให้เคลื่อนไหว.
ฝ่ามือที่ยื่นออกไปนั้น,ยิ่งทำให้นายน้อยปิศาจสวรรค์แสดงท่าทางดูถูกยิ่งขึ้น.
ทว่าหลังจากนั้น,นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่เหยียดหยันกับใบหน้ากระตุกแข็งค้าง,บนอากาศนั้นปรากฏเหมือนกับภาพเงาของสตีในชุดสีขาวขึ้น,สตรีที่เป็นเหมือนกับหยกสีขาวล้วน,เวลานี้กำลังเร่งรีบดูด.
พลังดูดที่แปลกประหลาด.
มองไม่เห็นพลังที่รุนแรงอะไรนัก,ทว่าปิศาจสวรรค์ล้านๆตนกลับถูกสูบเข้ามาในภาพเงาของสตรีในชุดขาว.
"ครืนนน!"
สามลมหายใจ,ปิศาจสวรรค์มากมายมหาศาลถูกภาพเงาของสตรีในชุดสีขาวดูดไปทั้งหมด,ก่อนที่เงาเสมือนดังกล่าวจะหายไปในทันที.
ปิศาจสวรรค์ไม่มีแล้ว,ปิศาจสวรรค์ล้านล้านตนหายไปหมดแล้ว?
ผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนอ้าปากค้าง,แทบไม่สามารถกลืนน้ำลายลงคอได้,ไม่อยากเชื่อภาพที่เห็นก่อนหน้านี้.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ทำการอัญเชิญปิศาจสวรรค์นับล้านล้านตนมา,ทำให้ทุกคนที่มองเห็นถึงกับขนลุกทั่วร่าง,ทว่าทันทีที่หวนจีลงมือ,เวลานี้หัวใจของพวกเขาก็เย็นสะท้านไปถึงวิญญาณเช่นกัน.
สตรีผู้นี้เป็นใครมาจากใหน? แปลกเกินไปแล้ว?
จงซานมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่แปลกประหลาดเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะไม่จบเท่านั้น.
ฝ่ามือของหยวนจื่ที่พุ่งออกไปกุมไปยังลำคอของนายน้อยปิศาจสวรรค์.
"เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่หวาดผวาร้องออกมาอึกอัก.
เป็นไปไม่ได้,ยกเว้นปราชญ์เทพ,ไม่มีใครสามารถสัมผัสข้าได้,นาง,เป็นไปไม่ได้!
แววตาของนายน้อยปิศาจสวรรค์ที่เผยความหวาดกลัว.
"ใช้ไข่มุกเทียนโม่เสออย่างงั้นรึ?
เจ้าใช้ของวิเศษดังกล่าวนั้นรึ?"หวนจื่อที่เอ่ยออกมา.
หวนจื่อที่บีบคอ,ก่อนที่ภายในท้องฟ้านายน้อยปิศาจสวรรค์จะเปล่งประกาย,ก่อนที่จะมีมุกก้อนหนึ่งลอยออกมาและมาอยู่ในมือของหวนจีทันที.
"ไข่มุกวิเศษของข้า!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ร้องออกมาด้วยความตกใจ.
ทว่านายน้อยปิศาจสวรรค์ไม่สามารถขยับได้,คอของเขาถูกหวนจีกุมเอาไว้,ไข่มุกเทียนโม่เสอเวลานี้มาอยู่ในมือของหวนจีไปเรียบร้อยแล้ว.
"ของดี!"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต็น,จากนั้นก็เก็บไข่มุกไปทันที.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ได้แต่มอง,แววตาที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.
"ไข่มุกวิเศษของข้า!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่รองออกมาด้วยความหวาดกลัว,นี่คือสิ่งที่ต้าจื่อไจ้ได้ประทานให้,หากสุญเสียมันไป,เขาจะต้องถูกลงโทษอย่างหนักแน่นอน.
"จงซาน,เจ้าผู้นี้,เจ้าว่า....?"หวนจีที่หันหน้าไปมองจงซาน.
"แล้วแต่เจ้า!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ดี!"หวนจีพยักหน้ารับ.
หวนจีที่หันหน้ากลับไปมองนายน้อยปิศาจสวรรค์,เขาที่เป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือ,จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด.
ในเวลานี้,นายน้อยปิศาจสวรรค์ท้ายที่สุดก็พบกับความหวาดกลัวอย่างแท้จริง,ความยโสก่อนหน้านี้หายไปหมดไม่มีเหลือ,สตรีคนนี้เป็นใคร?
คนผู้นี้เป็นมนุษย์อย่างงั้นรึ?
"เจ้าคือ,กงกง,ที่ต้าจื่อใจ้ส่งมา,ข้าจะไม่สังหารเจ้าหรอก,โปรดวางใจ!"หวนจีเอ่ย.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ดวงตาเบิกกว้างแทบถลนออกมาจากเบ้า.
"เจ้า,เจ้ารู้ได้อย่างไร?"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ไม่อยากเชื่อ.
หวนจีที่ไม่กล่าวสิ่งใด,ก่อนที่จะใช้มือหนึ่งของนาง,เปิดช่องว่างขึ้นที่ด้านหน้า.
"เจ้า,เจ้าต้องการทำอะไร? เจ้า,ข้าไม่ต้อง~~~~~~~~~~~~~~~!”นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่หวีดร้องด้วยความหวาดกลัว.
"โลกใบใหญ่ไม่ใช่สถานที่ของเจ้าที่จะอยู่,กลับไปยังโลกปิศาจสวรรค์เถอะ!"หยวนจีที่ส่งเข้าเข้าไปในช่องว่างที่เปิดออก.
"ไม่,ข้าไม่ต้องการ,ข้าไม่กลับ,ข้าไม่ต้องการ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ว่านายน้อยปิศาจสวรรค์จะร้องอย่างไร,หวนจีหาได้สนใจ.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,เขารับรู้ได้ในทันที,การจะไปจากโลกใบใหญ่ไปยังโลกปิศาจสวรรค์นั้นง่ายมาก,แต่การจะออกมานั้น,ยากลำบากเหนือคนานับ.
ต้าจื่อใจ้ปิศาจสวรรค์นั้นได้ใช้จ่ายไปด้วยค่าใช้จ่ายมหาศาลเพื่อส่งเขามา,เขาที่มาที่นี้เพราะความแค้นของจงซานในอดีต,กลับถูกส่งกลับไปอีกครั้ง,ในเวลานี้คงไม่ใช่แค่ลงโทษแล้ว,หากเขาถูกส่งกลับไป,เขาจะบอกกล่าวต่อต้าจื่อใจ้ได้อย่างไร?
เพราะเขาเป็นศัตรูของจงซาน,เลยถูกส่งกลับอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้ไข่มุกเทียนโม่เสอยังถูกช่วงชิงไปอีก?
ฮือ? นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ได้แต่จ้องมองห้วงมิติกำลังปิดไป,เขากำลังหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจงหวะ,ทั้งหวาดกลัว,ทั้งเศร้าใจหดหู่,ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
Chapter 1185Young Master Heavenly Demon of
tragedy
悲剧的天魔公子
โศกนาฏกรรมของนายน้อยปิศาจสวรรค์.
สองเซียนบรรพชนที่นายน้อยปิศาจสวรรค์นำมารับคำ,ทุกคนที่อยู่รอบๆก็เข้าใจได้ในทันทีว่า,วิหารเต๋าทางเหนือและวิหารเต๋าทางใต้ร่วมมือเข้าโจมตีวิหารเต๋าตะวันตก.
สองวิหารหงจวินทางเหนือและทางใต้ควรที่จะเป็นเหมือนน้ำกับไฟ,ทว่าในเวลานี้กลับจับมือเป็นพันธมิตรกัน.
เรื่องนี้ทำกลายเป็นสัญญาณให้ทุกคนครุ่นคิดเกี่ยวกับวิหารหงจวินที่แท้จริง.
นายน้อยปิศาจสวรรค์,ทั้งคู่นั้นเคยต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงมาแล้ว,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,หากพวกเขาเป็นวิหารเต๋าของจริง,ไม่มีทางที่พวกเขาทั้งคู่จะร่วมมือกัน,เว้นแต่พวกเขาจะเป็นของปลอมจึงได้ต้องการทำลายของจริงให้สิ้นซาก.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น
............!
ทุกคนที่ได้แต่เงียบ,จ้องมองเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดที่เกิดขึ้น.
สองเซียนบรรพชนที่พุ่งตรงไปยังวิหารหงจวินในทันที,ทว่าในเวลานั้นมีภาพเงาของร่างสองร่างปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว.
ใบหน้าของจงซานยังคงนิ่งงันไม่กล่าวอะไร,เพราะว่าไม่ต้องการจะให้เกิดปัญหาอะไร.
โหยวซาน,โหยวสุ่ย,ที่ปรากฏขึ้นในทันทีพวกเขาที่สวมชุดดำพุ่งตรงลอยออกมาขวาง.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายใต้สายตามากมายที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,โหยวซานและโหยวสุ่ยก็เข้าปะทะกับสองเซียนบรรพชนฝ่ายตรงข้ามในทันที,พลังปะทะนั้นรุนแรงมาก,ทำให้สองเซียนบรรพชนลอยออกไปบนอากาศสูงขึ้นไป.
สี่เทียนเต๋าถูกใช้ออกมา,พริบตาเดียว,บนท้องฟ้ามีเทียนเต๋าหกเส้น.
นี่เป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานจะมีเซียนบรรพชนมากมายขนาดนี้?
เรื่องนี้,เป็นไปได้ด้วยรึ?
ทุกคนที่อยู่รอบๆต่างก็จ้องมองตาโต.
เหล่าเซียนโบราณหลายสิบคนที่เข้าร่วมต้าเจิ้งก่อนหน้านี้,พวกเขาทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจอย่างมาก,หัวใจที่เผยความตื่นเต้นออกมา,นี่พวกเขาเข้าร่วมต้าเจิ้ง?
แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยรึ?
ทว่าเหล่าคนไม่น้อยที่ปฏิเสธเซิ่งกงเป้าได้แต่ถอนหายใจ,ไม่สงสัยเลยว่าจงซานรู้จักกับหงจวิน,นี่เพียงแค่ความแข็งแกร่งส่วนน้อยของเขาอย่างงั้นรึ?
ข้าราชบริพารเซียนบรรพชน,เขายังมีอีกหรือไม่?
เซิ่งกงเป้าไม่ได้เอ่ยถึง,ทว่าในเวลานี้,ผู้ใต้บังคับบัญชาเซียนบรรพชนของจงซานมีเพียงแค่สี่คนหรือไม่?
บนอากาศ,สามการต่อสู้,จินเผิงสู้กับซุนเฉิน,โหยวซานและโหยวสุ่ยสู้กับสองเซียนบรรพชนที่นายน้อยปิศาจสวรรค์นำมา,ยกเว้นจินเผิง,โหยวซานและโหยวสุ่ยที่กำราบคู่ต่อสู้ได้อย่างหมดจด.
ผู้ติดตามเซียนบรรพชนทั้งสองเวลานี้ลอบมองนายน้อยปิศาจสวรรค์ด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว,ท้ายที่สุดพวกเขาก็ตระหนักได้แล้วถึงคำพูดของปราชญ์เทพเจียงยวี,จงซานแข็งแกร่ง,แข็งแกร่งมากด้วย.
ฝั่งหนึ่งดาบโลหิตของเต้าเหรินถูก,สังหารเหล่าเซียนอสูรให้ตกตายไปอย่างง่ายดาย,เหล่าเซียนอสูรมากมายที่เต็มไปด้วยความกลัว,พริบตาเดียวเหลืออยู่ไม่กี่คนที่เร่งรีบหนีตาย.
มีรึที่พวกเขาจะกล้าต่อสู้กับเต้าเหรินถู,เวลานี้มีเพียงสี่คนที่ยังคงรอดอยู่,ทว่าเต้าเหรินถูที่เต็มไปด้วยความดุร้าย,ต่อหน้าเซียนบรรพชน,ต้าเซียนมีรึที่จะหนีรอด?
เว้นแต่จะปล่อยให้รอดเท่านั้น.
ที่ไกลออกไป,นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่จ้องมองจงซานที่ยืนอยู่อย่างไม่แยแส,ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็มืดคลึ้มขึ้นในทันที.
"มีปัญหาอะไร,นายน้อยปิศาจสวรรค์ตอนนี้รู้สึกกลัว,จึงรอผลลัพธ์อยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ถุยย,จงซาน,อย่าได้ใจให้มันมากนัก,ก่อนหน้านี้ข้าประมาทจึงเสียที,เวลานี้เจ้าไม่โชคดีอีกต่อไปแล้ว!"นายน้อยปิศาจสวรรค์คำราม.
"!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะไม่กล่าวอะไรต่อไป.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่โบกมือ.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท้องฟ้องฟ้ารอบๆตัวเขาที่ดำมืดในทันที.
ทั่วท้องฟ้าในเวลานี้,มีภาพเงามากมายที่กำลังโบกสะบัดร่างรำไปบนอากาศ,บางตัวตกตายที่ตกตายไปในทันที,ทว่าก็ยังทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวมัน.
"สวรรค์,นี่มันปิศาจสรรค์~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เหล่าผู้ฝึกตนไม่น้อยที่หวาดหวั่น,แม้แต่หนีไปในทันที.
มีคนไม่น้อยที่ไม่เคยเห็นปิศาจสวรรค์,เมื่อไม่เคยเห็นความร้ายกาจของมัน,ถึงจะรู้สึกกลัวแต่ก็ไม่ได้หลบหนี.
ปิศาจสวรรค์มหาศาล,หลายพันล้านตน,กำลังพลุ้งพล่านยั่วเยี้ยเต็มอากาศ,ไม่ว่าใครก็ตามที่จ้องมองจะรู้สึกหดหู่ขึ้นมาในทันที.
ต่อหน้าผู้ฝึกตนมากมาย,หลายคนที่ถูกมันสัมผัสตัว,ปิศาจสวรรค์ที่ซึมแทรกเข้ามาร่างกายตัวเองในทันที,และในทันทีทำให้ผู้ฝึกตนเหล่านั้นประสบกับหายนะ.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆจดจ้องมองปิศาจสวรรค์ด้วยความหวาดกลัว,ด้วยจำนวนหลายพันล้าน,สร้างความตื่นตะลึงให้กับพวกเขาเป็นอย่างมาก.
แทบจะไม่สามารถระวังได้แล้ว,ปิศาจสวรรค์มันมากมายเกินไป,เกินกว่าที่พวกเขาจะหลบได้.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ไม่สนใจคนอื่นๆทิศทางที่เขามุ่งตรงมานั้น,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วไปหนีตายในทันที,ไม่จำเป็นต้องถามว่าทำไม,เพียงแค่เห็นปิศาจสวรรค์มหาศาลนั่นก็ทำให้พวกเขาขาสั่นแล้ว.
พื้นที่รอบๆกลายเป็นวุ่นวายโกลาหลขึ้นมาในทันที.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่รู้สึกมีความสุขมากที่เห็นความหวาดกลัวองคนอื่น,จากนั้นเขาที่จ้องมองไปยังจงซาน,ต้องการมองเห็นใบหน้าหวาดผวาของจงซาน,เพราะว่านายน้อยปิศาจสวรรค์นั้นผูกใจเจ็บต้องการเอาคืนจงซานเป็นอย่างมาก.
ร่างกายของนายน้อยปิศาจสวรรค์ที่มีความพิเศษ,การที่เขาสามารถเดินทางมายังโลกใบใหญ่ได้เป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้,ด้วยความพิเศษนี้แม้แต่เซียนบรรพชนก็ยากที่จะทำอะไรเขาได้.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่จ้องมองไปยังจงซาน,เขาที่เห็นจงซานที่ไม่สนใจอะไรเลย,ทำให้เขาแทบคลั่งขึ้นมาด้วยความโกรธ.
จงซานที่ไม่แม้แต่มองมาที่เขา,ราวกับเขาไม่มีตัวตน,แม้นว่าเขาจะไม่ใช่มนุษย์,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าจะกระทำท่าทางเช่นนี้กับเขา?
จงซานที่เวลานี้จ้องมองไปยังซุนเฉิน.
"จงซาน,เจ้า,มันเกินไปแล้ว!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่คำรามลั่น.
ปิศาจสวรรค์มากมายที่กลายเป็นบ้าคลั่งในทันทีเช่นกัน.
"โหยวฉวน,ไปช่วยจินเผิง,รีบจบการต่อสู้นี้ให้เร็ว!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"
อีกหนึ่งร่างที่พุ่งขึ้นไปบนอากาศ,ไม่ได้พุ่งไปยังทิศทางของนายน้อยปิศาจสวรรค์,ทว่าพุ่งตรงไปยังทิศทางของซุนเฉิน.
"ให้มันได้เช่นนี้,เจ้า,ชิ!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่รู้สึกว่าตัวเองถูกดูแคลนอย่างหนัก.
ในเวลาเดียวกันนี้นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่โบกมือออกไป.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆที่สั่นสะท้านตัวแข็ง,ที่ด้านหลังนายน้อยปิศาจสวรรค์,?ปรากฏปิศาจสวรรค์อีกหลายพันล้านตน,ร่างกาของพวกมันที่เบียดเสียดพุ่งตรงมายังจงซาน.
ผู้ฝึกตนมากมายที่อยู่ไกลออกไป,แม้นจะทำได้แค่มอง,ทว่าภายในใจของพวกเขาที่เย็นยะเยือบ,หวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
ทั่วท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยปิศาจสวรรค์,ตอนนี้ปิศาจสวรรค์นับล้านล้านตนกำลังพุ่งตรงมา! เพียงแค่เห็นก็รู้สึกหนังศีรษะชาหนึกแล้ว,บางคนที่ใบหน้าขาวซีด.
เหล่าเซียนโบราณที่จงซานรับมาในเวลานี้,พวกเขาเริ่มหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,แม้แต่บางคนที่เผยท่าทางหวาดกลัว,จ้องมองไปยังจงซาน,ไม่รู้ว่าจงซานมีแผนอะไร?
แผนการอะไรอย่างงั้นรึ?
จงซานไม่จำเป็นต้องมีแผนการอะไรเลยแม้แต่น้อย,เพราะว่านับตั้งแต่หวนจีมองเห็นนายน้อยปิศาจสวรรค์,ก็เผยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
ในเวลานี้ปิศาจสวรรค์หลายล้านล้านตนที่พุ่งมา,หวนจีในผ้าคลุมดำ,ที่ก้าวออกไปด้านหน้าพุ่งออกไป.
นางที่บินออกไป,ทำให้สายตาของทุกคนที่จ้องมองตกใจเล็กน้อย.
บินออกไป,คนผู้นี้จะเป็นคนรับมืออย่างงั้นรึ?
ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานอย่างงั้นรึ?
ปิศาจสวรรค์หลายล้านล้าน,ไม่ต่างจากแส่หาความตาย.
หวนจีที่ลอยออกไป,เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ต่อหน้าปิศาจสวรรค์ล้านล้านตน,เวลานี้ใบหน้าของนายน้อยปิศาจสวรรค์เต็มไปด้วยความดุร้าย.
หวนจีที่นำถุงมือออกมาสวม,จากนั้นก็ยื่นขึ้นไปบนท้องฟ้า,ราวกับกำลังใช้ฝ่ามือสั่งฝ่ายตรงข้ามไม่ให้เคลื่อนไหว.
ฝ่ามือที่ยื่นออกไปนั้น,ยิ่งทำให้นายน้อยปิศาจสวรรค์แสดงท่าทางดูถูกยิ่งขึ้น.
ทว่าหลังจากนั้น,นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่เหยียดหยันกับใบหน้ากระตุกแข็งค้าง,บนอากาศนั้นปรากฏเหมือนกับภาพเงาของสตีในชุดสีขาวขึ้น,สตรีที่เป็นเหมือนกับหยกสีขาวล้วน,เวลานี้กำลังเร่งรีบดูด.
พลังดูดที่แปลกประหลาด.
มองไม่เห็นพลังที่รุนแรงอะไรนัก,ทว่าปิศาจสวรรค์ล้านๆตนกลับถูกสูบเข้ามาในภาพเงาของสตรีในชุดขาว.
"ครืนนน!"
สามลมหายใจ,ปิศาจสวรรค์มากมายมหาศาลถูกภาพเงาของสตรีในชุดสีขาวดูดไปทั้งหมด,ก่อนที่เงาเสมือนดังกล่าวจะหายไปในทันที.
ปิศาจสวรรค์ไม่มีแล้ว,ปิศาจสวรรค์ล้านล้านตนหายไปหมดแล้ว?
ผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนอ้าปากค้าง,แทบไม่สามารถกลืนน้ำลายลงคอได้,ไม่อยากเชื่อภาพที่เห็นก่อนหน้านี้.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ทำการอัญเชิญปิศาจสวรรค์นับล้านล้านตนมา,ทำให้ทุกคนที่มองเห็นถึงกับขนลุกทั่วร่าง,ทว่าทันทีที่หวนจีลงมือ,เวลานี้หัวใจของพวกเขาก็เย็นสะท้านไปถึงวิญญาณเช่นกัน.
สตรีผู้นี้เป็นใครมาจากใหน? แปลกเกินไปแล้ว?
จงซานมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่แปลกประหลาดเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะไม่จบเท่านั้น.
ฝ่ามือของหยวนจื่ที่พุ่งออกไปกุมไปยังลำคอของนายน้อยปิศาจสวรรค์.
"เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่หวาดผวาร้องออกมาอึกอัก.
เป็นไปไม่ได้,ยกเว้นปราชญ์เทพ,ไม่มีใครสามารถสัมผัสข้าได้,นาง,เป็นไปไม่ได้!
แววตาของนายน้อยปิศาจสวรรค์ที่เผยความหวาดกลัว.
"ใช้ไข่มุกเทียนโม่เสออย่างงั้นรึ?
เจ้าใช้ของวิเศษดังกล่าวนั้นรึ?"หวนจื่อที่เอ่ยออกมา.
หวนจื่อที่บีบคอ,ก่อนที่ภายในท้องฟ้านายน้อยปิศาจสวรรค์จะเปล่งประกาย,ก่อนที่จะมีมุกก้อนหนึ่งลอยออกมาและมาอยู่ในมือของหวนจีทันที.
"ไข่มุกวิเศษของข้า!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ร้องออกมาด้วยความตกใจ.
ทว่านายน้อยปิศาจสวรรค์ไม่สามารถขยับได้,คอของเขาถูกหวนจีกุมเอาไว้,ไข่มุกเทียนโม่เสอเวลานี้มาอยู่ในมือของหวนจีไปเรียบร้อยแล้ว.
"ของดี!"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต็น,จากนั้นก็เก็บไข่มุกไปทันที.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ได้แต่มอง,แววตาที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.
"ไข่มุกวิเศษของข้า!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่รองออกมาด้วยความหวาดกลัว,นี่คือสิ่งที่ต้าจื่อไจ้ได้ประทานให้,หากสุญเสียมันไป,เขาจะต้องถูกลงโทษอย่างหนักแน่นอน.
"จงซาน,เจ้าผู้นี้,เจ้าว่า....?"หวนจีที่หันหน้าไปมองจงซาน.
"แล้วแต่เจ้า!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ดี!"หวนจีพยักหน้ารับ.
หวนจีที่หันหน้ากลับไปมองนายน้อยปิศาจสวรรค์,เขาที่เป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือ,จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด.
ในเวลานี้,นายน้อยปิศาจสวรรค์ท้ายที่สุดก็พบกับความหวาดกลัวอย่างแท้จริง,ความยโสก่อนหน้านี้หายไปหมดไม่มีเหลือ,สตรีคนนี้เป็นใคร?
คนผู้นี้เป็นมนุษย์อย่างงั้นรึ?
"เจ้าคือ,กงกง,ที่ต้าจื่อใจ้ส่งมา,ข้าจะไม่สังหารเจ้าหรอก,โปรดวางใจ!"หวนจีเอ่ย.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ดวงตาเบิกกว้างแทบถลนออกมาจากเบ้า.
"เจ้า,เจ้ารู้ได้อย่างไร?"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ไม่อยากเชื่อ.
หวนจีที่ไม่กล่าวสิ่งใด,ก่อนที่จะใช้มือหนึ่งของนาง,เปิดช่องว่างขึ้นที่ด้านหน้า.
"เจ้า,เจ้าต้องการทำอะไร? เจ้า,ข้าไม่ต้อง~~~~~~~~~~~~~~~!”นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่หวีดร้องด้วยความหวาดกลัว.
"โลกใบใหญ่ไม่ใช่สถานที่ของเจ้าที่จะอยู่,กลับไปยังโลกปิศาจสวรรค์เถอะ!"หยวนจีที่ส่งเข้าเข้าไปในช่องว่างที่เปิดออก.
"ไม่,ข้าไม่ต้องการ,ข้าไม่กลับ,ข้าไม่ต้องการ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ว่านายน้อยปิศาจสวรรค์จะร้องอย่างไร,หวนจีหาได้สนใจ.
นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,เขารับรู้ได้ในทันที,การจะไปจากโลกใบใหญ่ไปยังโลกปิศาจสวรรค์นั้นง่ายมาก,แต่การจะออกมานั้น,ยากลำบากเหนือคนานับ.
ต้าจื่อใจ้ปิศาจสวรรค์นั้นได้ใช้จ่ายไปด้วยค่าใช้จ่ายมหาศาลเพื่อส่งเขามา,เขาที่มาที่นี้เพราะความแค้นของจงซานในอดีต,กลับถูกส่งกลับไปอีกครั้ง,ในเวลานี้คงไม่ใช่แค่ลงโทษแล้ว,หากเขาถูกส่งกลับไป,เขาจะบอกกล่าวต่อต้าจื่อใจ้ได้อย่างไร?
เพราะเขาเป็นศัตรูของจงซาน,เลยถูกส่งกลับอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้ไข่มุกเทียนโม่เสอยังถูกช่วงชิงไปอีก?
ฮือ? นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่ได้แต่จ้องมองห้วงมิติกำลังปิดไป,เขากำลังหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจงหวะ,ทั้งหวาดกลัว,ทั้งเศร้าใจหดหู่,ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น